PL193300B1 - Zastosowanie octanu glatirameru oraz kompozycja farmaceutyczna - Google Patents

Zastosowanie octanu glatirameru oraz kompozycja farmaceutyczna

Info

Publication number
PL193300B1
PL193300B1 PL334566A PL33456698A PL193300B1 PL 193300 B1 PL193300 B1 PL 193300B1 PL 334566 A PL334566 A PL 334566A PL 33456698 A PL33456698 A PL 33456698A PL 193300 B1 PL193300 B1 PL 193300B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
copolymer
eae
cells
day
fed
Prior art date
Application number
PL334566A
Other languages
English (en)
Other versions
PL334566A1 (en
Inventor
Ruth Arnon
Michael Sela
Dvora Teitelbaum
Adrian Gilbert
Milka Linenberg
Rivka Riven-Kreitman
Original Assignee
Yeda Res & Dev
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Yeda Res & Dev filed Critical Yeda Res & Dev
Publication of PL334566A1 publication Critical patent/PL334566A1/xx
Publication of PL193300B1 publication Critical patent/PL193300B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/02Peptides of undefined number of amino acids; Derivatives thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/70Carbohydrates; Sugars; Derivatives thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02Immunomodulators

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Treatments Of Macromolecular Shaped Articles (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • General Preparation And Processing Of Foods (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Materials For Medical Uses (AREA)

Abstract

1. Zastosowanie octanu glatirameru do wytwarzania leku w postaci sta lej, do po lykania, po- wleczonego pow loczk a dojelitow a, przeznaczonego do leczenia stwardnienia rozsianego. 3. Kompozycja farmaceutyczna do zastosowania w leczeniu stwardnienia rozsianego, zna- mienna tym, ze obejmuje octan glatirameru w postaci sta lej w ilo sci od 0,1 do 1000 mg, i jest powle- czona pow loczk a dojelitow a. PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie octanu glatirameru oraz kompozycja farmaceutyczna do zastosowania w leczeniu stwardnienia rozsianego.
Kopolimer-1 jest znany również jako octan glatirameru i sprzedawany pod nazwą handlową Copaxone® obejmuje sole octanowe polipeptydów zawierających kwas L-glutaminowy, L-alaninę, L-tyrozynę i L-lizynę. Odpowiedni średni udział molowy aminokwasów jest odpowiednio 0,141, 0,427, 0,095 i średni ciężar cząsteczkowy kopolimeru-1 jest w zakresie pomiędzy 4700 i 11000 daltonów. Wykazano, że kopolimer-1 nie jest autoantygenem, hamuje doświadczalne, alergiczne zapalenie mózgu i opon mózgowych (EAE) wywoływane przez różnorodne encefalitogeny obejmujące wszystkie antygeny mielinowe u różnych gatunków, takie jak podstawowe białko mieliny (MBP) (Sela M i in., Bull Inst Pasteur (1990) 88 303-314), białko proteolipidowe (PLP) (Teitelbaum D i in., J Neuroimmunol (1996) 64 209-217) i glikoproteina mieliny oligodendrocytu (MOG) (Ben-Nun A i in., J. Neurol (1996) 243 (Suppl 1) S14-S22). EAE jest przyjętym modelem stwardnienia rozsianego.
Wykazano, że kopolimer-1 jest aktywny po wstrzyknięciu podskórnym, dootrzewnowym, dożylnym albo domięśniowym (D. Teitelbaum i in., Eur. J. Immunol. (1971) 1:242-248; D. Teitelbaum i in., Eur. J. Immunol. (1973) 3:273-279).
W badaniach klinicznych III fazy wykazano, że codzienne podskórne wstrzyknięcia kopolimeru-1 zwalniają postęp kalectwa i częstość nawrotów w stwardnieniu rozsianym w postaci zwalniającej (KP Johnson, Neurology (1995) 1:65-70). Obecne leczenie kopolimerem-1 jest ograniczone do jego codziennego podawania podskórnego.
Obecnie, wszystkie swoiste, uznane rodzaje leczenia stwardnienia rozsianego obejmują wstrzyknięcia aktywnej substancji dokonywane przez pacjenta. Często obserwowane miejscowe objawy uboczne obejmują podrażnienia, nadwrażliwość, zapalenie, ból, a nawet martwicę (w przypadkach leczenia przynajmniej jednym interferonem β 1-B) i niski poziom prawidłowej współpracy pacjenta. Tak więc, pożądane są alternatywne sposoby leczenia.
W opisie patentowym WO 95/31990 ujawnione są kompozycje do podawania doustnego lub donosowego zawierające jako substancję czynną octan glatirameru oraz zastosowanie octanu glatirameru w postaci doustnej lub donosowej do leczenia stwardnienia rozsianego.
Zgłoszenie patentowe EP 359,783 ujawnia leczenie chorób autoimmunologicznych doustnym podawaniem autoantygenów. Ujawnia doustne podawanie MBP w leczeniu stwardnienia rozsianego. Doustne podawanie autoantygenu określa się jako „doustną tolerancję”.
Wszystkie międzynarodowe zgłoszenia patentowe PCT nr WO 91/12816, WO 91/08760 i WO 92/06704 ujawniają leczenie innych chorób autoimmunologicznych wykorzystujące sposób „doustnej tolerancji” z różnymi autoantygenami. Zawartość tych zgłoszeń patentowych i wszystkich odnośników do literatury podanych powyżej jest tu w całości włączona przez odnośniki.
Na figurach 1 i 2 pokazano wpływ kopolimeru-1 na odpowiedź odpornościową na podstawowe białko mieliny świnki morskiej (GPBP) u szczurów (Figura 1) i u myszy (Figura 2) oceniany przez proliferację komórek śledziony.
Na figurach 3 i 4 pokazano wpływ kopolimeru-1 na uwalnianie cytokin.
Na figurze 5 pokazano zahamowanie EAE u myszy przez doustne podawanie kopolimeru-1.
Myszy (SJL/JxBALB/c)F1 karmiono PBS (), 0,1 mg kopolimeru-1 (□), 0,25 mg kopolimeru-1 (▲), albo
0,5 mg kopolimeru-1 (Δ). Każdą dawkę podawano siedem razy dziennie w dniach -7; -5; -3; 0; 2; 4 i 6. EAE wywoływano dnia 0 przez wstrzyknięcie MSCH.
Na figurze 6 przedstawiono proliferację i wydzielanie cytokin przez linię limfocytów T pochodzącą ze śledzion szczurów karmionych kopolimerem-1. Komórki hodowano w pożywce z kopolimerem-1 (50 μg/ml) albo konkawaliną A (Con A) (5 μg/ml). Mierzono odpowiedzi proliferacyjną i wydzielania cytokin na te antygeny.
Na figurze 7 pokazano zahamowanie EAE przez limfocyty T pochodzące ze śledzion szczurów karmionych kopolimerem-1. Komórki (20x105/na szczura) wstrzykiwano dootrzewnowo 3 dni po stymulacji kopolimerem-1, po której następowało wywołanie EAE.
Na figurze 8 przedstawiono zahamowanie EAE przez limfocyty T pochodzące ze śledzion myszy karmionych kopolimerem-1. Komórki (15x106/na mysz) wstrzykiwano dootrzewnowo 3 dni po stymulacji kopolimerem-1, po której następowało wywołanie EAE.
Na figurze 9 pokazano wyniki kliniczne w stosunku do dni podawania kopolimeru-1 po indukcji EAE u trzech małp Rhesus.
PL 193 300 B1
Na figurze 10 przedstawiono wyniki kliniczne w stosunku do dni podawania kopolimeru-1 po indukcji EAE u sześciu małp Rhesus w badaniu porównującym farmaceutyczne postaci dawkowania dojelitowego w porównaniu do postaci bez powłoki dojelitowej. Wartości przy zerze (0) rozdzielono na osi Y w celu lepszego pokazania wyników.
Niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania octanu glatirameru do wytwarzania leku w postaci stałej, do połykania, powleczonego powłoczką dojelitową, przeznaczonego do leczenia stwardnienia rozsianego. Korzystnie lek obejmuje od 0,1 do 1000 mg octanu glatirameru.
Wynalazek również dotyczy kompozycji farmaceutycznej do zastosowania w leczeniu stwardnienia rozsianego, która obejmuje octan glatirameru w postaci stałej w ilości od 0,1 do 1000 mg, i jest powleczona powłoczką dojelitową, która korzystnie obejmuje Eudragit S, korzystniej Eudragit L, bardziej korzystnie Eudragit L jest L30D55.
W korzystnym wykonaniu wynalazku kompozycja farmaceutyczna wedł ug wynalazku ma posta ć kapsułki pokrytej powłoczką dojelitową, która korzystniej obejmuje kopolimer kwasu metakrylowego, typ B, lub także korzystnie kopolimer kwasu metakrylowego, typ A.
W innym korzystnym wykonaniu wynalazku kompozycji farmaceutycznej wedł ug wynalazku powłoczka dojelitowa obejmująca kopolimer kwasu metakrylowego wytworzona jest z dyspersji kopolimeru kwasu metakrylowego.
Kopolimer-1 (octan glatirameru) obejmuje sole octanowe polipeptydów zawierających kwas L-glutaminowy, L-alaninę, L-tyrozynę i L-lizynę. Średni udział molowy aminokwasów jest odpowiednio 0,141, 0,427, 0,095 i średni ciężar cząsteczkowy kopolimeru-1 jest w zakresie pomiędzy 4700 i 11000 daltonów.
Niniejszy wynalazek opiera się na obserwacji, że na przykład, doustne podawanie kopolimeru-1 jest skuteczne w hamowaniu EAE i przez to posiada wartość terapeutyczną w leczeniu stwardnienia rozsianego.
Doprowadzano do skontaktowania kopolimeru-1 z tymi tkankami limfatycznymi błony śluzowej, co do których uważa się, że są pierwotnym źródłem uwrażliwienia układu odpornościowego. Te wyścielające błony śluzowe można znaleźć (aczkolwiek niekoniecznie wyłącznie) w zatokach, tchawicy, drogach oskrzelowych (gdzie są znane jako BALT albo tkanka limfatyczna związana z oskrzelami) i w przewodzie pokarmowym (znane jako GALT albo tkanka limfatyczna związana z przewodem pokarmowym). Tak więc, zrozumiałe jest, że podawanie kopolimeru-1 obejmuje sposoby w których to jest on wprowadzany do organizmu drogą pokarmową i wziewną. Na przykład, kopolimer-1 można podawać przez usta w trakcie jedzenia, przez sondę żołądkową, przez inhalację do dróg oskrzelowych albo przez inhalację donosową.
W moż liwym przykł adowym wykonaniu niniejszego wynalazku kopolimer-1 podaje się doustnie w iloś ci od 0,1 do 1000 mg na dzień , moż e być on podawany w pojedynczej dawce albo w dawkach wielokrotnych. Specjalista rozumie, że dawka skuteczna terapeutycznie jest na ogół pochodną wieku pacjenta, jego płci i stanu zdrowia, jak również zależy od innych jednocześnie stosowanych terapii. Określenie optymalnej, terapeutycznie skutecznej dawki pozostaje w zakresie możliwości specjalisty w dziedzinie.
Jeśli kopolimer-1 jest podawany doustnie, to można go zmieszać z innymi substancjami pokarmowymi w postać stałą, półstałą, w postać zawiesiny albo emulsji i można go zmieszać z farmakologicznie dopuszczalnymi nośnikami, w tym z wodą, czynnikami zawieszającymi, czynnikami emulgującymi, czynnikami nasilającymi smak i podobnymi. W wykonaniu wynalazku, kompozycja doustna jest pokryta powłoczką dojelitową. Zastosowanie powłok dojelitowych jest dobrze znane w stanie techniki. Na przykład, K. Lehman, Acrylic Coatings in Controlled Release Tablet Manufacturer, Manufacturing Chemist and Aerosol Mews., str. 39 (czerwiec 19730 i K. Lehman, Programmed Drug Release From Oral Program Forms; Pharma Int., vol ISS 1971 str. 34-41, opisują takie powłoki dojelitowe jak Eudragit S i Eudragit L, Handbook of Pharmaceutical Excipients, 2nd ed., jak również wskazują zastosowania Eudragit S i Eudragit L. Eudragit, który może być stosowany w niniejszym wynalazku to L30D55.
Kopolimer-1 można wytworzyć sposobami znanymi w stanie techniki, na przykład, sposobem ujawnionym w Patencie U.S. nr 3849550, w którym to bezwodniki N-karboksylowe tyrozyny, alaniny, γ-benzyloglutaminianu i ε-N-trifluoroacetylolizyny są poddane polimeryzacji w temperaturze pokojowej do bezwodnego dioksanu z dietyloaminą jako wyzwalaczem. Odblokowanie grup γ-karboksylowych glutaminianu jest wywoływane bromowodorem w lodowym kwasie octowym, po czym następuje usunięcie grup trifluoroacetylowych z reszt lizynowych przez 1 M piperydynę.
PL 193 300 B1
Jak to opisano w zgłoszeniu PCT/WO95/31980, kopolimer-1 o zgodnym średnim ciężarze cząsteczkowym około 7±2 kilodaltonów może być korzystnie wytworzony sposobem obejmującym poddanie reakcji zabezpieczonego kopolimeru-1 z bromowodorkiem w celu uzyskania trifluoroacetylkopolimeru-1, traktowanie trifluoroacetylkopolimeru-1 wodnym roztworem piperydyny w celu uzyskania kopolimeru-1 i oczyszczanie kopolimeru-1 w celu uzyskania właściwego średniego ciężaru cząsteczkowego.
Niniejszy wynalazek zostanie dalej zilustrowany poniższymi przykładami. Jednakże, nie należy ich uważać za ograniczenie niniejszego wynalazku. O ile inaczej nie zaznaczono wszystkie części, procenty i podobne podano wagowo.
P r z y k ł a d 1
Antygeny - Kopolimer-1 przygotowany według sposobu opisanego w PCT/WO95/31990, uzyskano od Teva Pharmaceutical Industries Ltd., Izrael. GPBP przygotowano z rdzenia kręgowego świnki morskiej przez ekstrakcję kwaśną i precypitację siarczanem amonu tak jak to opisał Hirshfeld H i in., Febs Lett (1970).
Zwierzęta - Samice myszy (PL/JxSJL/J)F1 (8-10 tygodniowe) uzyskano od Jackson Laboratories (Bar Harbor, ME). Samice szczurów Lewis (8-10 tygodniowe) uzyskano od Harlan-Olac (Bicester, GB).
Wywołanie i ocena EAE - Myszy nastrzyknięto 200 μg GPBP emulgowanego w identycznej objętości kompletnego adiuwantu Freunda (CFA) zawierającego 4 mg/ml Mycobacterium tuberculosis (H37Ra) (Difco Lab., Detroit, Mich.). Emulsję o ogólnej objętości 0,1 ml wstrzyknięto we wszystkie cztery poduszki łapy. Bezpośrednio po i 24 godz. później wstrzyknięto dożylnie toksynę krztuścową (250 ng/mysz) (Sigma).
Szczury uczulano 25 μg GPBP emulgowanego 1:1 w CFA zawierającym 4 mg/ml H37Ra. Emulsję o ogólnej objętości 0,1 ml wstrzyknięto w dwie poduszki tylnych łap.
Zwierzęta badano codziennie od 10 dnia po indukcji w celu stwierdzenia objawów choroby. EAE oceniano w sposób następujący: 0-brak objawów chorobowych, 1-opadanie ogona, 2-porażenie kończyn tylnych, 3-porażenie czterokończynowe, 4-stan agonalny, 5-śmierć.
Wywołanie tolerancji doustnej - Myszy karmiono 250 μg GPBP albo kopolimeru-1 rozpuszczonego w soli fizjologicznej buforowanej fosforanem (PBS) w dniach -7, -5, -3, 0, 2, 4 i 6 przez sondowanie żołądka stalową igłą do karmienia o szerokości 18 (Thomas). EAE wywoływano w dniu 0.
Szczury karmiono 1 mg GPBP albo kopolimeru-1 rozpuszczonego w PBS sterylną sondą do karmienia (Uno Plast, Denmark). Szczury karmiono 5 razy (do całkowitej dawki 5 mg) w odstępach 2-3 dniowych przed wywołaniem choroby. EAE wywoływano dwa dni po ostatnim karmieniu. Myszy i szczury kontrolne karmiono pozornie PBS.
Test proliferacji - Odpowiedź proliferacyjną komórek śledziony badano 10-11 dni po wywołaniu w sposób opisany powyżej EAE. Od trzech zwierząt z każdej grupy trzykrotnie pobierano i hodowano komórki (5x105 komórek mysich i 2x105 komórek szczurzych) na płytkach do mikromiareczkowania z różnymi stężeniami antygenu (GPBP) w ostatecznej objętości 0,2 ml. Płytki do mikromiareczkowania zawierały pożywkę hodowlaną RPMI 1640 (uzyskane od Sigma Biochemicals, St. Louis, Missouri) uzupełnioną 1% surowicą autologiczną. Po 72 godz. inkubacji, komórki poddawano impulsom 1 μ Ci {3H}-tymidyny przez 18 godz. i następnie zbierano na bibuły filtrujące i mierzono poziom radioaktywności.
Test wydzielania cytokin - 10-11 dni po wywołaniu EAE usuwano śledzionę i zbierano komórki od trzech myszy z każdej grupy. W dwóch powtórzeniach hodowano komórki (5x105/ml) w 24 studzienkowych płytkach w RPMI 1640 uzupełnionej 10% FCS (płodowa surowica cielęca) w obecności i przy braku antygenu (GPBP 100 Fg/ml). Supernatanty zbierano po 24-40 godz. hodowli. Przeprowadzano ilościowy test ELISA w kierunku IL-2, IFN-γ, IL4, IL6 i IL-10 wykorzystując sprzężone mAb swoiste w stosunku do odpowiednich cytokin (Pharminden, La Jolla, CA) zgodnie z instrukcją producenta.
Wyniki:
Skuteczność doustnego podawania kopolimeru-1 w zapobieganiu objawom klinicznym EAE u szczurów Lewis porównywano ze skutecznością GPBP, podczas badania w warunkach, o których wcześniej donoszono, że wywołują zahamowanie objawów przez doustne GPBP (PJ Higgins & HL Weiner, J. Immunol (1988) 140:440-445). Wyniki podsumowane w poniższej Tabeli 1 wskazują na to, że kopolimer-1 jest bardziej skuteczny niż GPBP i znacząco zmniejsza zarówno występowanie (54% zmniejszenie) jak i nasilenie (57% zmniejszenie) objawów EAE w porównaniu ze szczurami karmionymi PBS, służącymi jako kontrola.
PL 193 300 B1
T a b e l a 1. Zahamowanie EAE u szczurów przez doustne podawanie kopolimeru-1.
Antygen podawany z pokarmem Częstość występowania Średni maksymalny wynik±SD Średni początek wystąpienia (dni)
PBS (kontrola) 27/28 (96%) 1,8±0,5 11,9
GPBP 10/17 (59%) (p=0,0026) 0,9±0,5 11,4
Kopolimer-1 13/28 (46%) (p=0,00005) 0,78±0,45 12,6
Każda figura odpowiada łącznym wynikom w 3-5 niezależnych doświadczeniach, wartość p odpowiada znaczącej statystycznie różnicy w porównaniu z grupą kontrolną (test dokładności Fischera). Średni maksymalny wynik wyliczano dla całej grupy.
Wpływ karmienia antygenem na odpowiedź odpornościową wobec GPBP - Na myszach i szczurach badano wpływ doustnego podawania kopolimeru-1 i GPBP na odpowiedź odpornościową na chorobę wywoływaną przez antygen-GPBP. Wyniki są podsumowane na Figurze 1, która pokazuje zmniejszenie proliferacji komórek przez każdy z doustnie podawanych związków (kopolimer-1 albo GPBP) w zawiesinie szczurzych komórek śledziony pobudzanych przez GPBP (Figura 2 pokazuje podobne wyniki na myszach). Jak można zobaczyć doustne podawanie kopolimeru-1 powoduje prawie całkowite zahamowanie odpowiedzi proliferacyjnej na GPBP u tych dwóch gatunków. U obu gatunków, kopolimer-1 jest bardziej skuteczny niż GPBP w hamowaniu odpowiedzi na GPBP.
Poziomy cytokin mierzono w supernatantach hodowli komórek śledziony pochodzących od myszy (Figura 3 i 4). Myszy kontrolne karmione PBS wydzielały IL-2, IFN-γ i IL-6 (nie pokazane) w odpowiedzi na GPBP. U myszy karmionych kopolimerem-1 albo GPBP ilość cytokin prozapalnych Th1 IL-2 i IFN-γ produkowanych w odpowiedzi na stymulację GPBP była niższa niż w grupach kontrolnych, kopolimer-1 bardziej skutecznie hamuje cytokiny, IL-4 i IL-10 nie wykrywano w żadnej z grup leczonych.
Wyniki wskazują, na to że kopolimer-1 skutecznie hamuje EAE nawet po podaniu doustnym. Klinicznie ochronny wpływ doustnego podawania kopolimeru-1 jest związany z regulacją ujemną odpowiedzi odpornościowych limfocytów T na GPBP, takich jak proliferacja i uwalnianie cytokin prozapalnych (IL-2 i INF-γ).
P r z y k ł a d 2
Dodatkowe badania nad zahamowaniem postępu EAE przez doustne podawanie kopolimeru-1 przeprowadzono na szczurach i myszach. W badaniach tych ustalono optymalną dawkę leczniczą dla tych gatunków. W celu zrozumienia mechanizmu leżącego u podstaw zahamowania postępu EAE przez doustne podawanie kopolimeru-1, swoiste wobec kopolimeru-1 linie limfocytów T wyizolowano od zwierząt karmionych kopolimerem-1. Badano reaktywność in vitro linii komórkowych i ich wpływ in vivo na wywołanie choroby.
Materiały i metody
Izolacja swoistych wobec kopolimeru-1 linii limfocytów T - szczury Lewis pięciokrotnie karmiono 1 mg kopolimeru-1 (SJL/J X BALB/c)F, myszy karmiono siedmiokrotnie 250 μg kopolimeru-1, w odstępach 2-3 dniowych. Cztery do dwunastu dni po ostatnim karmieniu zwierzęta zabijano i usuwano im śledziony.
Pobierano komórki śledziony trzech zwierząt (50 x 106/płytkę) i inkubowano je przez 4 dni z kopolimerem-1 (500 μg) w pożywce zawierającej 1% autologiczną surowicę. Co 14-21 dni komórki (4-6 x 106/płytkę) ponownie stymulowano przez 3 dniową ekspozycję na kopolimer-1 (500 μg) obecny w mysich syngenicznych tymocytach napromieniowanych dawką 3000 radów (100 x 106/płytkę) albo mysich splenocytach (50 x 106/płytkę). Po stymulacji przeprowadzano namnażanie w 10% supernatancie zwykłych mysich komórek śledziony aktywowanych Con A, jako czynnikiem wzrostu limfocytów T (TCGF).
Test proliferacji - Linie limfocytów T (1 x 104 komórek) hodowano z napromieniowanymi (3000R) tymocytami (szczurzymi -1 x 106) albo splenocytami (mysimi 5 x 105) i ze wskazanymi antygenami (10 μg kopolimeru-1 μg Con A) w końcowej objętości 0,2 ml na płytkach do mikromiareczkowania. Na zakończenie 48 godzinnych inkubacji, hodowle poddawano pulsom 3H-tymidyny i zbierano w 6-12 godzin później.
PL 193 300 B1
Test cytokinowy - Linie szczurzych limfocytów T (0,5 x 106/ml) inkubowano z napromieniowanymi tymocytami (10 x 106) z, lub przy braku wskazanego antygenu (50 μg kopolimeru-1; 5 μg Con A). Komórki hodowano przez 24 godziny w 1640 RPMI uzupełnionej 10% FCS w celu przeprowadzenia pomiarów IL-2, TNF-α, IL-4 i IL-10 i w pożywce pozbawionej surowicy - DCCM-1 (Biological Industries, Kibbutz Beit Haemek, Izrael) w celu przeprowadzenia pomiarów po 72 godz. TGF-β.
Poziomy cytokin w supernatantach mierzono ilościowym testem ELISA wykorzystując pary przeciwciał monoklonalnych swoistych wobec odpowiednich cytokin.
Wywoływanie EAE - Myszy (SJL/J X BALB/c)F nastrzykiwano we wszystkie cztery poduszeczki łapy 2 mg homogenatem mysiego rdzenia kręgowego (MSCH) emulgowanego w stosunku 1:1 z CFA zawierającym 1 mg/ml H37Ra (Difco Lab., Detroit Mich.). Toksynę krztuścową (250 ng/mysz, Sigma) podawano dwukrotnie dożylnie, raz bezpośrednio po i ponownie po 48 godzinach.
Wyniki:
1. Badanie reakcji na dawkę szczurów i myszy
Szczury karmiono pięciokrotnie 0,5, 1, albo 2 mg kopolimeru-1 według ustanowionego protokołu (patrz powyżej, Materiały i metody) i następnie poddawano je prowokacji w celu wywołania EAE. Wyniki podsumowano w Tabeli 2 i wskazują one na to, że najbardziej skuteczną dawką była dawka 1 mg kopolimeru-1 - dawki kopolimeru-1 0,5 mg i 2 mg mniej skutecznie hamowały EAE.
Myszy (SJL/J X BALB/c)F siedmiokrotnie karmiono przez sondę żołądkową kopolimerem-1 w dawce 0,1, 0,25 albo 0,5 mg w dniach -7; -5; -3; 0; 2; 4 i 6. EAE wywoływano dnia 0 przez wstrzyknięcie MSCH. Wyniki podsumowane na Figurze 5 wskazują na to, że doustne podawanie kopolimeru-1 może hamować wystąpienie choroby u myszy i najskuteczniejszą dawką jest dawka 0,1 mg kopolimeru-1. 0,25 mg kopolimeru-1 jest mniej skuteczne, a dawka 0,5 mg jest zupełnie nieaktywna. Tak więc, wyniki zarówno u szczurów, jak i u myszy wskazują, że doustny kopolimer-1 posiada krzywą odpowiedzi dawki optymalnej i zwiększanie ponad optymalną dawkę doustną powoduje brak skuteczności hamowania EAE.
2. Badania nad swoistymi wobec kopolimeru-1 liniami limfocytów T przeprowadzone ze zwierzętami karmionymi kopolimerem-1
Linie swoistych wobec kopolimeru-1 limfocytów T supresorowych wyizolowano ze śledzion szczurów i myszy, które uczyniono niewrażliwymi na EAE przez karmienie kopolimerem-1. Proliferację i odpowiedź wydzielniczą cytokin w takiej linii izolowanej od szczurów pokazano na Figurze 6. Taka linia komórkowa proliferuje w odpowiedzi na kopolimer-1 i wydziela IL-2, pewne ilości IL-10 i TGF-β, a nie wydziela ani TNF-α, ani IL-4. Taki profil cytokinowy odpowiada limfocytom typu Th3, które wykazano, że można indukować doustnym MPB (Chen i in., Science 265, 1237, 1994).
Badano zdolność linii swoistych wobec kopolimeru-1 do zapobiegania EAE in vivo. Linie komórkowe wstrzykiwano 3 dni po stymulacji in vivo kopolimerem-1 (20 x 106 komórek/szczura wstrzykiwano ip i 15 x 106 komórek/mysz wstrzykiwano iv). Zwierzęta poddawano prowokacji w celu wywołania EAE bezpośrednio po podaniu komórek. Wyniki pokazane na Figurze 7 i 8 wskazują na to, że chorobę istotnie zahamowano u zwierząt poddanych prowokacji. Tak więc, zarówno mysie jak i szczurze linie limfocytów T swoiste wobec kopolimeru-1 przekazują nabyty brak wrażliwości na EAE wywołany przez doustne podawanie kopolimeru-1. Komórki te aktywnie ujemnie regulują patologiczną odpowiedź odpornościową in vivo.
T a b e l a 2: Badanie reakcji na doustną dawkę kopolimeru-1 u szczurów
Antygen doustny Występowanie Średnie wyniki±SD Średni początek wystąpienia Zahamowanie* (%)
PBS (kontrola) 10/11 1,32±0,64 13,1
kopolimer-1 (0,5 mg) 9/11 0,95±0,57 13,5 28
kopolimer-1 (1 mg) 7/11 0,64±0,50 15,1 51
kopolimer-1 (2 mg) 8/11 0, 910,70 13,1 31
* wyliczony przez wynik uś redniony
PL 193 300 B1
Ilość każdego występowania odpowiada łącznym wynikom 2 odrębnych doświadczeń. Średni maksymalny wynik kliniczny został obliczony dla całej grupy.
P r z y k ł a d 3
Badano wpływ doustnego podawania kopolimeru-1 na wywołanie EAE u małp Rhesus.
Materia ły
Kopolimer-1 pokryty powłoką dojelitową, twardą kapsułką żelatynową obejmującą dwa poziomy dawkowania: 1 mg kopolimeru-1 i 20 mg kopolimeru-1 dostarczył Teva Pharmaceutical Industries Ltd. Każdy poziom dawkowania formułowano wykorzystując mannitol i pokrywając Eudragit L30D55. Placebo albo kapsułki kontrolne obejmowały kapsułki zawierające 5 mg cukru. Bydlęce MBP uzyskano od Life Technologies, Grand Island, Nowy Jork. Materiał ten odpowiada wysoce oczyszczonemu preparatowi dającemu pojedynczy pasek przy 18,5 Kd w SDS-PAGE i barwieniu Silver.
Protokół karmienia
Trzy małpy Rhesus traktowano w sposób następujący: jedna małpa służyła jako kontrola i była karmiona kapsułkami placebo (zawierającymi jedynie 5 mg glukozy). Drugą i trzecią małpę karmiono kapsułkami zawierającymi kopolimer-1 w dawce odpowiednio 1 mg/karmienie i 20 mg/karmienie. Zwierzęta karmiono każdego dnia do całkowitej ilości 10 karmień: 5 razy przed wywołaniem choroby (immunizacja dnia 0) i następnie 5 razy po immunizacji.
Wywołanie choroby
Chorobę wywołano dnia 0 przez śródskórne wstrzyknięcie bydlęcego MBP i 3 mg H37Ra M. tubeculosis w FCA do poduszek tylnej łapy, całkowita wstrzyknięta objętość wahała się pomiędzy 0,1 a 0,15 ml na poduszkę łapy. Zwierzęta obserwowano następnie w kierunku objawów klinicznych EAE, różnorodnych surowiczych i pobranych z płynu mózgowo-rdzeniowego markerów immunologicznych i wykonywano rezonans elektromagnetyczny rdzenia kręgowego i czaszki.
Wyniki kliniczne
Skalę ocen objawów klinicznych podawano w sposób następujący: 0-prawidłowe badanie neurologiczne; 1-utrata wagi, jadłowstręt, ziewanie, powolna odpowiedź na bodźce, rozdrażnienie, letarg; 2-łagodne objawy neurologiczne, obojętność, ślinienie się, niezborność łap, drżenie, wzmożona płaczliwość i niezborność spojrzenia; 3-umiarkowane objawy neurologiczne, ślepota (źrenice nie reagujące na światło), niemożność wykonywania ruchów, słabość łap, albo porażenie; 4-ciężkie objawy neurologiczne, stan przedśpiączkowy, śpiączka, porażanie czterokończynowe; 5-śmierć.
Proliferacja limfocytów wywoływana przez antygen
Próbki heparynizowanej krwi rozcieńczano 1:1 zbuforowanym roztworem soli fizjologicznej Hanks (BSS) zawierającym inaktywowaną termicznie płodową surowicę cielącą (FCS) i nawarstwiono na gradient hypaque-ficol. Wirowanie (2000 rpm przez 20 minut w temperaturze pokojowej) pozwoliło na odzyskanie rozcieńczonej surowicy i oddzielenie limfocytów w interfazie. Odzyskane limfocyty przemywano trzykrotnie w Hanks BSS-5% FCS i ponownie zawieszano w kompletnej pożywce RPMI 1640 zawierającej pożywkę RPMI 1640, 10% FCS i 1% następujących odczynników: aminokwasy nie niezbędne, pirogronian sodowy, L-glutaminian, 2-merkaptoetanol i penicylina/streptomycyna. Odzyskane limfocyty liczono i ponownie zawieszano w ostatecznym stężeniu 2 x 106/ml. Hodowle zawierające 100 mikrolitrów zawiesiny komórkowej i 100 mikrolitrów MBP (20 mikrogramów/studzienkę), 100 mikrolitrów kopolimeru-1 (10 mikrogramów/studzienkę) albo 100 mikrolitrów Con A (1 mikrogram/studzienkę) umieszczono w okrągłodennych 96-cio studzienkowych płytkach do mikromiareczkowania. Hodowle utrzymywano w 37°C w 5% CO2 przez 6 dni. Piątego dnia hodowli każdą studzienkę poddano pulsowi 1 μ Ci 3H-tymidyny przez 16 do 18 godzin. Szóstego dnia hodowle zbierano urządzeniem do automatycznego zbierania komórek i liczono stosując metody scyntylacji w fazie ciekłej. Wskaźniki stymulacji określano w sposób następujący:
doświadczalne cpm - podstawowe cpm wskaźnik stymulacji =------— podstawowe cpm
Wyniki kliniczne
Żadne zwierzę nie wykazywało objawów klinicznych przez 24 godz. Zwierzę 18374 leczone placebo rozwinęło objawy chorobowe 25 dnia, i ze względu na ciężkie objawy EAE (ocena 4+ w skali 5 stopniowej) zostało zabite 28 dnia. Zwierzę 18498 leczone wysoką dawką 20 mg kopolimeru-1 nie wykazywało żadnych objawów klinicznych przez 60-cio dniowy okres obserwacji. Zwierzę 18497 leczone niską dawką kopolimeru-1 zaczęło wykazywać minimalne objawy 25 dnia, jednakże w porównaniu ze zwierzęciem 18374 leczonym placebo, '497 wykazywało znacznie wolniejsze nasilanie obja8
PL 193 300 B1 wów klinicznych, określanych na poziomie od 2 do 3+ w dniach od 28 do 33. Od tego czasu zwierzę '497 było karmione kapsułkami 20 mg 5 razy w kolejne dni, przez całkowity okres 10 dni. Można zobaczyć na Figurze 9, że w ciągu trzech dni skala objawów klinicznych obserwowanych u zwierzęcia spadła do 0 i utrzymywała się u tych dwu zwierząt '497 i '498 karmionych kopolimerem-1, aż do momentu ich zabicia w celu pobrania materiałów histologicznych w 60 dniu.
Cytometria przepływowa
Stosowano przyrząd do cytometrii przepływowej Epics C w celu zanalizowania pobranych od każdej z małp zarówno limfocytów z krwi obwodowej (PBL), jak i z płynu mózgowo rdzeniowego (CSF). Krwinki czerwone poddawano lizie i pozostałe limfocyty (WBC) przemywano i barwiono stosując standardowe metody i odpowiednie odczynniki. Poniższe Tabele 3 i 4 pokazują dane barwienia WBC z PBL i CSF trzech zwierząt biorących udział w tym doświadczeniu.
Ilość komórek barwiących się CD4+ była trochę większa u zwierząt 18497 i 18498 karmionych kopolimerem-1, niż u zwierzęcia kontrolnego 18374. Ilość limfocytów CD4+, które są również CD45RA- wydaje się większa u zarówno zwierzęcia kontrolnego 19374, jak i zwierzęcia 18497 karmionego niską dawką kopolimeru-1 w tym czasie gdy oba zwierzęta wykazywały objawy kliniczne (dni +27 do +34) i pozostawały na dość stałym poziomie u zwierzęcia 18498 karmionego wysoką dawką kopolimeru-1. Liczba limfocytów T barwiących się CD8+CD45RA+ zmniejszyła się znacznie u zwierzęcia kontrolnego 19374 i u zwierzęcia 18497 karmionego niską dawką kopolimeru-1, a nieznacznie wzrosła u zwierzęcia 18498 karmionego wysoką dawką kopolimeru-1 (wskazując na produkcję nowych limfocytów CD4+).
Liczba komórek znalezionych w CSF zwierzęcia kontrolnego 19374 obniżała się stale od dnia +20 do dnia +28, gdy zwierzę zmarło. Analiza wykazała, że większość limfocytów CD4+ była CD45RA-. Liczba komórek zebranych z CSF zwierzęcia 18497 była zbyt niska by je policzyć, czy też zabarwić. Liczba komórek zebranych z CSF zwierzęcia 18498 była zbyt niska by je policzyć, czy też zabarwić za wyjątkiem dnia +27. Zebrane komórki CD4+ były przede wszystkim CD45RA+.
T a b e l a 3: Analiza PBL uzyskanych z małp Rhesus immunizowanych MBP
Małpa Dzień badania CD4+ CD8+ odsetek CD4+:CD8+ CD4+ CD45RA+ CD8+ CD45RA+
19374 (-1) 24 47 0,51 15 45
(kontrola) (+6) 24 42 0,57 15 40
(+13) 23 40 0,58 12 38
+20 22 45 0,49 10 45
+27 24 27 0,89 10 23
+28 24 24 1,00 10 21
18497 (dawka 1 mg kopolimer-1/dawkę) -1 35 36 0,97 21 33
+6 39 31 1,26 24 29
+ 13 37 34 1,09 16 29
+20 41 32 1,28 18 25
+27 35 27 1,30 12 18
+34 ND ND ND ND ND
18498 -1 37 40 0,93 23 32
(dawka 20 mg kopolimer-1/ dawkę) +6 37 42 0,88 23 32
+ 13 41 46 0,89 24 37
+20 27 57 0,47 12 41
+27 37 52 0,71 22 41
+34 ND ND ND ND ND
ND = nie określono
PL 193 300 B1
T a b e l a 4: Analiza CSF uzyskanych z małp Rhesus immunizowanych MBP.
Małpa Dzień badania Komórki pl CD4+ CD8+ odsetek CD4+:CD8+ CD4+ CD45RA+ CD8+ CD45RA+
19374 0 ND za mało komórek
(+14) 28 , ,
+20 100 61 18 2,18 2 4
+28 294 35 35 0,94 4 8
18497 0 za mało komórek
+ 14 , ,
+20 , ,
+27 , ,
+34 , ,
18498 0 za mało komórek 37 40 0,93 23 32
+ 14 , ,
+20 , ,
+ 27 29,7 47 ND 8 ND
+ 34 za mało komórek
+41
ND = nie określono
Analiza induktora czynnika hamującego swoiste wobec antygenu limfocyty T (Tcsfi)
Analiza swoistego wobec MBP Tsfi w surowicy trzech małp w tym Przykładzie przedstawiono w poniższych Tabelach 5 i 6. Żadne ze zwierząt nie produkowało swoistego wobec MBP Tsfi aż do +13 dnia po wywołaniu EAE przez MBP. Zwierzę kontrolne 18374 nie produkowało Tsfi aż do dnia +20 i poziom tej produkcji był tuż powyżej poziomu podstawowego. Zwierzęta karmione kopolimerem-1 18487 i 18498 zgodnie produkowały znaczące poziomy Tsfi od dnia +13 aż do dnia +41 na krótko przed zakończeniem.
Tabela 6 pokazuje, że próbki surowicy nie zawierające Tsfi nie reagowały z przeciwciałem anty-TGF-β. Surowica, która wykazywała wiązanie MBP z przeciwciałem 3C9 (anty-Tsfi) również reagowała z przeciwciałem anty-TGF-β. Rekombinowany ludzki TGF-β reagował z przeciwciałem anty-TGF-β, a nie z przeciwciałem 3C9.
T a b e l a 5: Badanie czynnika induktora hamującego swoiste wobec MBP limfocyty T (Tcsfi)
Zwierzę # -13 -1 +6 + 13 +20 +27 +34 +41
18374 brak brak ND ND 0,17 0,21 zmarło
18497 brak brak brak 0,60 0,61 0,56 0,66 0,76
18498 brak brak brak 0,32 0,32 0,42 0,40 0,40
a. dane odpowiadają OD przy 405 nm próbek surowicy przy rozcieńczeniu 1:20 ND = nie określone
PL 193 300 B1
T a b e l a 6: Związek pomiędzy swoistym wobec MBP Tsfi i TGF-β w surowicy małpy Rhesus leczonej kopolimerem-1
Zwierzę # Dzień badania anty-Tsfi (3C9 Ab)a Anty-TGFeb
18374 -1 brak brak
+27 0,21 brak
18497 +6 brak brak
+ 13 0,60 0,71
+27 0,56 0,65
+41 0,76 0,85
18498 +6 brak brak
+ 13 0,32 0,35
+27 0,42 0,47
+41 0,40 0,45
rekombinowany ludzki TGF-ec 0,72
a. dane odpowiadają OD przy 405 nm materiału wiążącego MBP (2,5 μg białka) i reagującego z przeciwciałem przeciw ludzkiemu Tsfi (3C9)
b. dane odpowiadają OD przy 405 nm materiału wiążącego MBP i reagującego z przeciwciałem przeciw ludzkiemu TGF-β
c. dane odpowiadają studzienkom pokrytym 100 ng rekombinowanego ludzkiego TGF
P r z y k ł a d 4
Sześć małp leczono i następnie przeprowadzono badania zasadniczo zgodne z protokołem Przykładu 3 opisanym powyżej.
Zwierzę kontrolne 18746 karmione placebo otrzymywało kapsułki zawierające glukozę. Zwierzę 18586 otrzymywało 1 mg kopolimeru-1 w popękanej otoczce dojelitowej. Zwierzę 18639 otrzymywało 20 mg kopolimeru-1 w popękanej otoczce dojelitowej. Zwierzę 18724 otrzymywało 1 mg kopolimeru-1 w nienaruszonej otoczce dojelitowej. Zwierzę 18810 otrzymywało 10 mg kopolimeru-1 w nienaruszonej otoczce dojelitowej. Zwierzę 18962 otrzymywało 20 mg kopolimeru-1 w nienaruszonej otoczce dojelitowej.
Schemat karmienia, wywoływania choroby i następowej obserwacji był taki sam jak w powyżej opisanym przykładzie 3.
Wyniki
Jak widać w odniesieniu do Figury 10 zwierzę kontrolne 18746 rozwinęło chorobę o ostrym przebiegu począwszy od dnia +21 i zmarło w dniu +23 od początku objawów klinicznych. Zwierzęta 18586 i 18639 leczone kopolimerem-1 w popękanej powłoczce jelitowej, które to powłoczki otwierały się w żołądku (w przypadku obu dawek) nie zostały zabezpieczone przed chorobą i ginęły w ciągu 2-3 dni od pojawienia się objawów chorobowych. Wszystkie małpy karmione kopolimerem-1 w kapsułkach o powłoczkach dojelitowych były całkowicie zabezpieczone przed chorobą i nie rozwijały się u nich objawy EAE aż do 60 dnia, w którym były zabijane w celu pobrania próbek do badań histologicznych.

Claims (10)

Zastrzeżenia patentowe
1. Zastosowanie octanu glatirameru do wytwarzania leku w postaci stałej, do połykania, powleczonego powłoczką dojelitową, przeznaczonego do leczenia stwardnienia rozsianego.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że lek obejmuje od 0,1 do 1000 mg octanu glatirameru.
3. Kompozycja farmaceutyczna do zastosowania w leczeniu stwardnienia rozsianego, znamienna tym, że obejmuje octan glatirameru w postaci stałej w ilości od 0,1 do 1000 mg, i jest powleczona powłoczką dojelitową.
PL 193 300 B1
4. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 3, znamienna tym, że powłoczka dojelitowa obejmuje Eudragit S.
5. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 3, znamienna tym, że powłoczka dojelitowa obejmuje Eudragit L.
6. Kompozycja farmaceutyczna wedł ug zastrz. 5, znamienna tym, ż e Eudragit L jest L30D55.
7. Kompozycja farmaceutyczna wed ług zastrz. 3, znamienna tym, że ma postać kapsułki pokrytej powłoczką dojelitową.
8. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 3, znamienna tym, że powłoczka dojelitowa obejmuje kopolimer kwasu metakrylowego, typ B.
9. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 3, znamienna tym, że powłoczka dojelitowa obejmuje kopolimer kwasu metakrylowego, typ A.
10 Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 9, znamienna tym, że powłoczka dojelitowa obejmująca kopolimer kwasu metakrylowego wytworzona jest z dyspersji kopolimeru kwasu metakrylowego.
PL334566A 1997-01-10 1998-01-12 Zastosowanie octanu glatirameru oraz kompozycja farmaceutyczna PL193300B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
IL11998997A IL119989A0 (en) 1997-01-10 1997-01-10 Pharmaceutical compositions for oral treatment of multiple sclerosis

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL334566A1 PL334566A1 (en) 2000-03-13
PL193300B1 true PL193300B1 (pl) 2007-01-31

Family

ID=11069682

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL334566A PL193300B1 (pl) 1997-01-10 1998-01-12 Zastosowanie octanu glatirameru oraz kompozycja farmaceutyczna

Country Status (19)

Country Link
EP (1) EP0975351B1 (pl)
JP (1) JP4216342B2 (pl)
KR (1) KR20000070058A (pl)
CN (1) CN100528222C (pl)
AT (1) ATE356608T1 (pl)
AU (1) AU737287B2 (pl)
BR (1) BRPI9807076B8 (pl)
CA (1) CA2277365C (pl)
CZ (1) CZ297983B6 (pl)
DE (1) DE69837324T2 (pl)
EA (1) EA003128B1 (pl)
HK (1) HK1025737A1 (pl)
HU (1) HU226612B1 (pl)
IL (2) IL119989A0 (pl)
NZ (1) NZ336690A (pl)
PL (1) PL193300B1 (pl)
SK (1) SK284029B6 (pl)
WO (1) WO1998030227A1 (pl)
ZA (1) ZA98214B (pl)

Families Citing this family (27)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
IL141021A0 (en) 1998-07-23 2002-02-10 Yeda Res & Dev Treatment of autoimmune conditions with copolymer 1 and related copolymers
AU766498B2 (en) * 1998-07-23 2003-10-16 President And Fellows Of Harvard College, The Synthetic peptides and methods of use for autoimmune disease therapies
ES2527760T3 (es) 1998-07-23 2015-01-29 Yeda Research And Development Co., Ltd. Tratamiento de enfermedad de Crohn con copolímero 1 y polipéptidos
US6800287B2 (en) 1998-09-25 2004-10-05 Yeda Research And Development Co., Ltd. Copolymer 1 related polypeptides for use as molecular weight markers and for therapeutic use
US6872739B1 (en) * 1999-06-04 2005-03-29 Vereniging Voor Christelijk Wetenshappelikjk Onderwijs Use of riluzole for the treatment of multiple sclerosis
DE60017733T2 (de) * 1999-06-04 2006-01-12 Vereniging Voor Christelijk Wetenschappelijk Onderwijs Verwendung von riluzol zur behandlung multipler sklerose
US7022663B2 (en) 2000-02-18 2006-04-04 Yeda Research And Development Co., Ltd. Oral, nasal and pulmonary dosage formulations of copolymer 1
CN1221281C (zh) * 2000-02-18 2005-10-05 耶达研究与开发有限公司 共聚物1的口服、鼻部和肺部用剂型
AU7528001A (en) * 2000-06-05 2001-12-17 Teva Pharma The use of glatiramer acetate (copolymer 1) in the treatment of central nervous system disorders
US20020077278A1 (en) 2000-06-05 2002-06-20 Yong V. Wee Use of glatiramer acetate (copolymer 1) in the treatment of central nervous system disorders
WO2002076503A1 (en) 2000-06-20 2002-10-03 Mayo Foundation For Medical Education And Research Treatment of central nervous system diseases by antibodies against glatiramer acetate
CA2469393C (en) 2001-12-04 2010-05-25 Teva Pharmaceutical Industries, Ltd. Processes for the measurement of the potency of glatiramer acetate
MXPA04008267A (es) 2002-02-25 2004-11-10 Elan Pharm Inc Administracion de agentes para el tratamiento de la inflamacion.
MXPA05007843A (es) * 2003-01-24 2005-10-18 Elan Pharm Inc Composicion y tratamiento de enfermedades desmielinizantes y paralisis por administracion de agentes de remielinizantes.
US7560100B2 (en) 2004-09-09 2009-07-14 Yeda Research And Development Co., Ltd. Mixtures of polypeptides, compositions containing and processes for preparing same, for treating neurodegenerative diseases
DK2949335T3 (en) 2009-08-20 2017-07-31 Yeda Res & Dev LOW FREQUENT GLATIRAMER ACETATE THERAPY
USRE49251E1 (en) 2010-01-04 2022-10-18 Mapi Pharma Ltd. Depot systems comprising glatiramer or pharmacologically acceptable salt thereof
US8759302B2 (en) 2010-03-16 2014-06-24 Teva Pharmaceutical Industries, Ltd. Methods of treating a subject afflicted with an autoimmune disease using predictive biomarkers of clinical response to glatiramer acetate therapy in multiple sclerosis
US8709433B2 (en) 2010-10-11 2014-04-29 Teva Pharmaceutical Industries Ltd. Cytokine biomarkers as predictive biomarkers of clinical response for Glatiramer acetate
TW201326399A (zh) 2011-10-10 2013-07-01 Teva Pharma 用於預測對格拉替雷(glatiramer)醋酸鹽之臨床反應之單核苷酸多型性之判定
EP2906719A4 (en) 2012-10-10 2016-11-09 Teva Pharma PREDICTIVE BIOMARKER FOR CLINICAL REACTION FOR GLATIRAMERACETATE
UY35790A (es) 2013-10-21 2015-05-29 Teva Pharma Marcadores genéticos que predicen la respuesta al acetato de glatiramer
CN105884866B (zh) * 2015-01-26 2021-04-20 漳州未名博欣生物医药有限公司 格拉替雷的化学合成方法
US9155775B1 (en) 2015-01-28 2015-10-13 Teva Pharmaceutical Industries, Ltd. Process for manufacturing glatiramer acetate product
CN112649537B (zh) * 2015-04-28 2024-03-29 深圳翰宇药业股份有限公司 多肽混合物高效液相色谱分析方法
US11167003B2 (en) 2017-03-26 2021-11-09 Mapi Pharma Ltd. Methods for suppressing or alleviating primary or secondary progressive multiple sclerosis (PPMS or SPMS) using sustained release glatiramer depot systems
EP3645029B1 (en) 2017-06-26 2023-01-18 Institut Pasteur Treatments to eliminate hiv reservoirs and reduce viral load

Family Cites Families (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5800808A (en) * 1994-05-24 1998-09-01 Veda Research And Development Co., Ltd. Copolymer-1 improvements in compositions of copolymers
US5719296A (en) * 1995-10-30 1998-02-17 Merck & Co., Inc. Pseudopeptide lactam inhibitors of peptide binding to MHC class II proteins

Also Published As

Publication number Publication date
ZA98214B (en) 1999-08-11
EP0975351B1 (en) 2007-03-14
DE69837324D1 (de) 2007-04-26
ATE356608T1 (de) 2007-04-15
JP4216342B2 (ja) 2009-01-28
JP2001511121A (ja) 2001-08-07
IL130820A (en) 2007-03-08
PL334566A1 (en) 2000-03-13
SK93199A3 (en) 2000-11-07
HU226612B1 (en) 2009-04-28
IL119989A0 (en) 1997-04-15
NZ336690A (en) 2001-05-25
WO1998030227A1 (en) 1998-07-16
EP0975351A4 (en) 2002-05-15
KR20000070058A (ko) 2000-11-25
CZ243799A3 (cs) 2000-06-14
BR9807076B1 (pt) 2013-10-29
AU5819598A (en) 1998-08-03
CN1249690A (zh) 2000-04-05
EA003128B1 (ru) 2003-02-27
CZ297983B6 (cs) 2007-05-16
HUP0001917A3 (en) 2001-12-28
HUP0001917A2 (hu) 2000-10-28
CA2277365C (en) 2011-04-12
AU737287B2 (en) 2001-08-16
CN100528222C (zh) 2009-08-19
DE69837324T2 (de) 2007-11-29
EA199900621A1 (ru) 2000-02-28
BRPI9807076B8 (pt) 2021-05-25
SK284029B6 (sk) 2004-08-03
HK1025737A1 (en) 2000-11-24
BR9807076A (pt) 2000-05-02
CA2277365A1 (en) 1998-07-16
EP0975351A1 (en) 2000-02-02

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US6214791B1 (en) Treatment of multiple sclerosis through ingestion or inhalation of copolymer-1
PL193300B1 (pl) Zastosowanie octanu glatirameru oraz kompozycja farmaceutyczna
WO1998030227A9 (en) Treatment of multiple sclerosis through ingestion or inhalation of copolymer-1
JP3712260B2 (ja) 自己免疫疾患のバイスタンダー抑制
AU742970B2 (en) Method of suppressing beta-amyloid-related changes in Alzheimer's disease
JP2548056B2 (ja) I型糖尿病に係る自己免疫疾患の抑制および予防用製剤
Ridge et al. Suppression of experimental allergic encephalomyelitis by mitoxantrone
EP0359783B2 (en) Treatment of autoimmune diseases by oral administration of autoantigens
EP1592384B1 (en) Cop 1 for treatment of inflammatory bowel diseases
WO2005014041A2 (en) Use of an amyloid beta dna vaccine for the treatment and/or prevention of amyloid diseases
JP2527749B2 (ja) 移植拒否反応抑制または自己免疫疾患治療用薬学的組成物
EP2301569B1 (en) Vaccine and method for treatment of neurodegenerative diseases
JP2002515853A (ja) 低投与量の▲ii▼型コラーゲンによる慢性関節リウマチの治療
KR0159046B1 (ko) 포유류의 자기면역 포도막망막염의 치료 또는 예방방법
US20040156860A1 (en) T-cell vaccination for the treatment of multiple sclerosis
KR100435040B1 (ko) 티세포매개성질환들의치료를위한제제들및방법들
Sela Immunomodulatory vaccines against autoimmune diseases
MXPA99006457A (en) Treatment of multiple sclerosisthrough ingestion or inhalation of copolymer-1
EP4353234A1 (en) Use of pyrrolopyrimidine compound
US6068844A (en) Increased resistance to stroke by developing immunologic tolerance to myelin or components thereof
US20010038840A1 (en) Method for the treatment of fibrosis
AU781126B2 (en) Method of suppressing beta-amyloid-related changes in Alzheimer's disease
Sakai et al. Suppressive effects of a novel compound on interphotoreceptor retinoid-binding protein-induced experimental autoimmune uveoretinitis in rats