PL188765B1

PL188765B1 - Inhalator proszkowy do podawania proszku przez inhalacj�

Info

Publication number: PL188765B1
Application number: PL98335799A
Authority: PL
Inventors: Jan Andersson; John Conway; Allan Dagsland; Stefan Friess; Harald Heckenmueller; Uwe Rollwage; Hans Strid; Volker Tiedemann; Jan Trofast
Original assignee: Astra Ab
Priority date: 1997-03-14
Filing date: 1998-03-13
Publication date: 2005-04-29
Also published as: US7779836B2; UA89608C2; EP1454647B1; EE200400122A; ATE275998T1; IL165400A0; ES2256807T3; EP1454647A2; WO1998041256A2; ATE316398T1; PL190261B1; DE69833286D1; SK285517B6; EP1017438B1; BR9811456A; TR199902240T2; ID23498A; DE69826299D1; CA2283258C; US6655380B1

Abstract

1. Inhalator proszkowy do podawa- nia proszku przez inhalacje, zawierajacy droge przeplywu, utworzona przez liczne powierzchnie, przez które podczas uzytko- wania przeplywa wdychany strumien po- wietrza i obejmujaca komore majaca wlot i wylot i srodki dozujace do dostarczania dawki proszku do drogi przeplywu, gdzie proszek jest porywany przez strumien po- wietrza, znamienny tym, ze inhalator za- wiera równiez zespól do usuwania proszku zgromadzonego na powierzchni drogi przeplywu za srodkami dozujacymi (18) stykajacy sie z powierzchnia tworzaca przynajmniej czesc komory (58). Fig. 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest inhalator proszkowy do podawania proszku poprzez inhalację. Przykładowo proszek jest wdychany do płuc pacjenta w celu leczenia, na przykład, astmy.

Znana jest pewna ilość inhalatorów proszkowych, które wykorzystują różne systemy do wprowadzania dawki proszku do strumienia powietrza.

EP-A-0237507 ujawnia jeden taki inhalator proszkowy. Inhalator ten zawiera kanał inhalacyjny i ustnik, który zawiera komorę powietrzną i dyszę wylotową, które razem tworzą drogę przepływu, którą strumień powietrza jest wyciągany podczas wdychania przez użytkownika. Inhalator ten zawiera ponadto mechanizm dozujący do dostarczania dawki proszku do kanału inhalacyjnego. Podczas inhalacji powietrze jest po pierwsze wciągane do i przez kanał inhalacyjny tak, aby porwać proszek. Następnie strumień powietrza zawierającego proszek jest przeciągany przez komorę powietrzną i na zewnątrz dyszy wylotowej ustnika.

Znany inhalator proszkowy przedstawiono na załączonym rysunku, gdzie pos. I przedstawia widok perspektywiczny znanego inhalatora proszkowego; pos. II - widok rozłożonych części składowych inhalatora z pos. I; pos. III - spód ustnika inhalatora z pos. I; pos. IV - częściowy przekrój boczny inhalatora z pos. I;

Pos. I przedstawia taki inhalator proszkowy. Inhalator zawiera ustnik 2, który zawiera dyszę wylotową 4, korpus 6 inhalatora i obrotową część uchwytową 8 do obsługi mechanizmu dozującego dostarczającego dawki proszku do inhalacji. Korpus 6 inhalatora jest wyposażony w otwór 10, który jest wypełniony oknem 12, przez które widoczne jest kółko wskaźnikowe 42 tak, aby zapewnić wskazanie dotyczące użytkowania inhalatora.

Pos. II przedstawia widok rozłożonych części składowych umieszczonych i przymocowanych do korpusu inhalatora. Korpus 6 inhalatora jest zamknięty rozdzielaczem 14, który jest na nim zamocowany. Z przyczyn estetycznych korpus 6 inhalatora jest nieprzezroczystą wypraską. Rozdzielacz 14 jest przezroczystą wypraską, która posiada zagłębiający się występ 15, którego część tworzy okno 12.

Wewnątrz korpusu 6 inhalatora znajdują się części składowe mechanizmu dozującego. Te części składowe obejmują jednostkę dozującą 16, która zawiera element 17 posiadający płaską powierzchnię, na której umieszczonych jest kilka elementów dozujących 18 i wałek 20, który jest ustawiony osiowo od środka elementu 17, jednostkę inhalacyjną 22, która zawiera kanał inhalacyjny 24, oraz jednostkę magazynującą 26, która zawiera komorę magazynującą 28 do przechowywania proszku. Wspomniane powyżej części składowe mechanizmu dozującego są składane poprzez umieszczenie kanału inhalacyjnego 24 w otworze 30 w jednostce magazynującej 26 i umieszczenie wałka 20 w otworach centralnych 32, '34 odpowiednio w jednost4

188 765 ce inhalacyjnej 22 i jednostce magazynującej 26. Po takim złożeniu górne końce kanału inhalacyjnego 24 i komory magazynującej 28 przechodzą odpowiednio przez pierwszy i drugi otwór 36, 38 rozdzielacza 14. W ten sposób jednostka inhalacyjna 22 i jednostka magazynująca 26 są nieruchomo zamocowane względem siebie nawzajem, a jednostka dozująca 16 może się obracać względem nich.

W tym inhalatorze jednostka magazynująca 28 jest otwarta na dole tak, że podczas używania proszek jest dostarczany do jednostki dozującej 16 pod działaniem grawitacji, a jednostka inhalacyjna 22 zawiera ponadto zgamiaki 40, które są sprężyście dociskane do powierzchni elementu 17 jednostki dozującej 16, w której wykonane są elementy dozujące 18. W ten sposób, kiedy jednostka dozująca 16 jest obracana, elementy dozujące 18, które w tym inhalatorze stanowi kilka otworów przelotowych, są napełniane proszkiem za pomocą zgarniaków 40. Płyta (nie pokazana), która jest umieszczona pod jednostką dozującą 16, zapobiega przechodzeniu proszku przez elementy dozujące 18.

Jak pokazano na pos. II. rozdzielacz 14 zawiera ponadto wspornik 41 do obrotowego podtrzymywania koła wskaźnikowego 42. Koło wskaźnikowe 42 posiada wiele zębów 44 rozmieszczonych na jego obwodzie, które łączą się ze spiralnym rowkiem albo występem 46 na końcowej powierzchni wałka 20 jednostki dozującej 16. Wspornik 41 jest tak ukształtowany, aby tak ustawiać koło wskaźnikowe 42, że część jego obwodu znajduje się w pobliżu wewnętrznej powierzchni okna 12. Podczas użytkowania inhalatora, kiedy jednostka dozująca 16 jest obracana, to spiralny rowek albo występ 46 łączy się z jednym albo większą ilością zębów 44 umieszczonych na kole wskaźnikowym 42 tak, aby je obracać. W ten sposób, poprzez wykonanie kolorowych oznaczeń na obwodzie koła wskaźnikowego 42, możliwe jest dostarczenie użytkownikowi inhalatora w oknie 12 widocznej wskazówki co do użytkowania urządzenia.

Jak pokazano na pos. IV, ustnik 2 jest przymocowany do rozdzielacza 14. Ustnik 2 zawiera dwie części, przy czym pierwsza część 48 jest chwytana przez wargi użytkownika, a druga część 50 jest wkładką umieszczoną wewnątrz pierwszej części 48. Druga część 50 zawiera tuleję 52, w której znajduje się co najmniej jeden spiralnie albo śrubowo ukształtowany występ 54. Występy 54 odchylają strumień powietrza przez nią zasysany i w ten sposób rozpraszają większe cząstki wchodzącego proszku. A ponadto druga część 50 ma zasadniczo promieniowo skierowany kołnierz 56, którego powierzchnia razem z górną powierzchnią rozdzielacza 14 tworzy komorę powietrzna 58. Komora powietrzna 58 jest połączona z kanałem inhalacyjnym 2A jednostki inhalacyjnej 22 przez który strumień powietrza zawierający proszek jest podczas wdychania wciągany przez użytkownika.

Podczas używania inhalatora, jak opisano powyżej, proszek jest przenoszony z komory magazynującej 28 jednostki magazynującej 26 do jednego z elementów dozujących 18 jednostki dozującej 16, wraz z obrotem jednostki dozującej 16, jeden element dozujący 18 dostarcza dawkę proszku do kanału inhalacyjnego 24 jednostki inhalacyjnej 22. W tym inhalatorze jednostka dozująca 16 jest obracana poprzez obrót części uchwytowej 8 w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, patrząc od dołu, pomiędzy pierwszym i drugim kątowym położeniem. W tym celu jednostka dozująca 16 zawiera klinowe elementy 60 rozmieszczone na obwodzie elementu 17, a obrotowa część uchwytowa 8 zawiera element sprężynujący (nie pokazany), który jest tak ukształtowany, aby łączyć się z osiowo skierowaną powierzchnią 60a odpowiedniego jednego z klinowych elementów 60 tak, aby obracać jednostkę dozującą 16 poprzez popychanie odpowiedniego klinowego elementu 60. Podczas obrotu części uchwytowej 8 w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, pomiędzy drugim i pierwszym kątowym położeniem, jednostka dozująca 16 pozostaje nieruchoma, a element sprężynujący znajduje się za skierowaną osiowo powierzchnią 60a sąsiedniego klinowego elementu 60.

Element sprężynujący przemieszcza się po pochylonej powierzchni 60b sąsiedniego klinowego elementu 60.

W opisie nr WO-A-94/14492 ujawniono inhalator proszkowy do podawania proszku poprzez inhalację, który zawiera główny korpus i nakręcaną nasadkę. Główny korpus zawiera część, która obraca się pomiędzy położeniem przechowywania i położeniem operacyjnym, w którym dawka proszku jest dostarczana na drogę przepływu, oraz jest tak ukształtowana, aby można ją było obracać do położenia przechowywania podczas mocowania nasadki, oraz do położenia operacyjnego podczas usuwania nasadki.

188 765

W opisie nr EP-A-0424790 ujawniono inhalator proszkowy do podawania proszku poprzez inhalację, który zawiera przenośnik do przesyłania dawki proszku na drogę przepływu w celu przeprowadzenia inhalacji, który to przenośnik zawiera przynajmniej jeden kubek, do którego odmierzana jest dawka proszku, oraz mechanizm do wytwarzania drgań w przenośniku tak, aby pomagać w całkowitym napełnieniu przynajmniej jednego kubka.

Celem wynalazku jest więc skonstruowanie inhalatora proszkowego, który zapewni zmniejszenie możliwości zbierania się proszku na powierzchniach znajdujących się na drodze przepływu.

Inhalator proszkowy do podawania proszku przez inhalację, zawierający: drogę przepływu, utworzoną przez liczne powierzchnie, przez które podczas użytkowania przepływa wdychany strumień powietrza i obejmującą komorę mającą wlot i wylot i środki dozujące do dostarczania dawki proszku do drogi przepływu, gdzie proszek jest porywany przez strumień powietrza; według wynalazku charakteryzuje się tym, że inhalator zawiera również zespół do usuwania proszku zgromadzonego na powierzchni drogi przepływu za środkami dozującymi stykający się z powierzchnią tworzącą przynajmniej część komory.

Korzystnie zespół do usuwania proszku zawiera luźny element umieszczony wewnątrz komory, który nie hamuje przepływu powietrza przez komorę podczas wykonywania inhalacji przez użytkownika.

Korzystnie luźny element zawiera pierścień.

Korzystnie luźny element stanowi element metalowy.

Korzystnie zespół do usuwania proszku zawiera liczne elastyczne elementy rozmieszczone we wlocie do komory, przy czym długość i elastyczność elementów zapewnia styczność z powierzchnią tworzącą przynajmniej część komory podczas prowadzenia inhalacji.

Korzystnie wlot i wylot komory są umieszczone na przeciwnych powierzchniach, które są zamontowane obrotowo jedna względem drugiej, zaś zespół do usuwania proszku zawiera element, który jest unieruchomiony względem jednej z przeciwnych powierzchni i kontaktuje się z przeciwną powierzchną, usuwając proszek zgromadzony na przeciwnej powierzchni podczas względnego obrotu jednej powierzchni względem przeciwnej powierzchni.

Korzystnie element jest w postaci zgamiaka albo szczotki.

Korzystnie inhalator zawiera również komorę magazynową do przechowywania licznych dawek proszku, przy czym komora magazynowa ma otwór do napełniania, w jednej z przeciwnych powierzchni komory i zatyczkę do zatykania otworu do napełniania, przy czym element jest utworzony jako część zatyczki lub jest do niej przymocowany.

Korzystnie inhalator posiada również ustnik, który zawiera przynajmniej jedną z powierzchni tworzących drogę przepływu.

Korzystnie inhalator zawiera również obudowę, mającą gwint śrubowy; ustnik przymocowany obrotowo do obudowy i nasadkę, która przykrywa przynajmniej ustnik, przy czym nasadka ma gwint śrubowy tworzący połączenie z gwintem śrubowym obudowy, gdzie przynajmniej część ustnika jest obracana względem obudowy podczas nakręcania lub odkręcania nasadki, przy czym ta część ustnika pozostaje w zasadzie w stałej pozycji względem obudowy podczas drugiej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki.

Korzystnie ustnik i nasadka zawierają części, które współpracują podczas jednej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki, powodującej obracanie przynajmniej części ustnika.

Korzystnie współpracujące części obejmują przynajmniej jeden dociskany elastycznie element i przynajmniej jeden wypust lub zagłębienie, przy czym przynajmniej jeden dociskany elastycznie element jest skonfigurowany tak, że współpracuje z przynajmniej jednym wypustem lub zagłębieniem podczas jednej z czynności nakręcania łub odkręcania nasadki.

Korzystnie przynajmniej część ustnika jest obracana względem obudowy podczas odkręcania nasadki.

Korzystnie obudowa zawiera obrotową część uchwytową, która podczas użytkowania jest obracana w celu dostarczania dawki proszku do inhalacji, przy czym część uchwytowa jest obracana w celu dostarczania dawki proszku do inhalacji w tym samym kierunku, w którym obracana jest nasadka w celu obracania przynajmniej części ustnika.

Korzystnie inhalator zawiera również mechanizm zapewniający opór przy względnym obrocie przynajmniej części ustnika i obudowy.

188 765

Korzystnie mechanizm zapewniający opór przy obrocie umożliwiają obrót ustnika względem obudowy podczas drugiej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki tylko dla sił większych niż są wymagane do obracania nasadki podczas pierwszej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki.

Korzystnie mechanizm zapewniający opór przy obrocie zawiera mechanizm zapadkowy.

Korzystnie obrót przynajmniej części ustnika względem obudowy podczas drugiej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki nie powoduje uszkodzenia ustnika.

Rozwiązanie według wynalazku zapewnia to, że proszek, który mógł zgromadzić się na powierzchniach tworzących drogę przepływu jest usuwany z tych powierzchni przed następną inhalacją. W ten sposób zapobiega się gromadzeniu się proszku wewnątrz inhalatora poza pojedynczym użyciem. W ten sposób zmiany dostarczanej dawki proszku są ograniczone do ilości proszku pozostawionej po pojedynczym użyciu. Ilość ta jest jednak bardzo mała i względnie mało znacząca. Ponadto, poprzez takie ukształtowanie inhalatora, że ustnik jest automatycznie obracany podczas usuwania nasadki, użytkownik nie musi pamiętać o obróceniu ustnika przez każdą inhalacją.

Inhalator proszkowy według wynalazku może być stosowany dla dowolnej odpowiedniej formy proszku, wliczając w to proszki wprowadzane do strumienia powietrza w stanie surowym albo jako konglomeraty, rozdrobnione albo uporządkowane mieszanki cząsteczek. Ponadto składnik albo aktywne składniki proszku mogą być rozcieńczone w jednej albo większej ilości substancji, takich jak laktoza, i mogą zawierać substancje do leczenia różnych stanów, nie koniecznie stanów oddechowych. W rzeczywistości proszek może zawierać materiał genetyczny i nie musi być ograniczony tylko do podawania go ludziom.

Lekami odpowiednimi do podawania za pomocą inhalatora proszkowego według niniejszego wynalazku są dowolne leki, które mogą być dostarczane poprzez inhalację, oraz obejmują one na przykład agonistów receptora p2-adrenergicznego, na przykład salbutamol, terbutalinę, rimiterol, fenoterol, reproterol, adrenalinę, pirbuterol, izoprenalinę, orcyprenalinę, bitolterol, salmeterol, formoterol, klenbuterol, prokaterol, broxaterol, pikumeterol, TA-2005, marbuterol i podobne, oraz ich farmakologicznie dopuszczalne estry i sole; antycholinergiczne bronchodilatatory, na przykład bromek ipratropium i podobne; glukokortykosteroidy, na przykład beklometazon, flutikazon, budezonit, tipredan, dexametazon, betametazon, fluocinolon. acetonid triamcinolonu, mometazon i podobne, oraz ich farmakologicznie dopuszczalne estry i sole; leki antyalergiczne, na przykład kromoglikan sodu i nedkromil sodu; środki wykrztuśne; leki mukolityczne; leki antyhistaminowe; inhibitory cyklooksygenazy; inhibitory syntezy leukotrienów; antagoniści leukotrienów; inhibitory fosfolipazy-A2 (PLA2); antagoniści agregacji płytek (PAF) i leki zapobiegające astmie; leki antyarytmiczne; leki uspakajające; glikozydy nasercowe; hormony; leki przeciwnadciśnieniowe; leki przeciwcukrzycowe; leki przecipasożytnicze; leki przeciwnowotworowe; leki uspakajające; leki znieczulające; antybiotyki; leki przeciwreumatyczne; leki stosowane w immunoterapii; leki przeciwgrzybicze; leki przeciw niedociśnieniu; szczepionki; leki przeciwwirusowe; proteiny; polipeptydy i peptydy, na przykład hormony peptydowe i czynnik wzrostu; szczepionki polipeptydowe; enzymy; endorfiny; lipoproteiny i polipeptydy uczestniczące w kaskadzie krzepnięcia krwi; witaminy; oraz inne, na przykład blokery receptorów powierzchownych komórki, antyoksydanty, zmiatacze wolnych rodników i sole organiczne N,N'-dwuacetylocysteiny.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny inhalatora proszkowego w pierwszym przykładzie wykonania według wynalazku (z ustnikiem pokazanym jako przezroczysty); fig. 2 - widok perspektywiczny inhalatora proszkowego w drugim przykładzie wykonania według wynalazku (z ustnikiem pokazanym jako przezroczysty); fig. 3 - spód ustnika i luźny element inhalatora z fig. 2; fig. 4 - widok perspektywiczny inhalatora proszkowego w trzecim przykładzie wykonania według wynalazku (z częścią ustnika pokazaną jako przezroczystą); fig. 5 - widok rozłożonego na części inhalatora proszkowego w czwartym przykładzie wykonania według wynalazku; fig. 6 - widok rozłożonego na części inhalatora proszkowego w piątym przykładzie wykonania według wynalazku; fig. 7 - widok rozłożonego na części inhalatora proszkowego w szóstym przykładzie wykonania według wynalazku; fig. 8 - widok rozłożonego na części inhalatora proszkowego w siódmym przykładzie wykonania według wynalazku; fig. 9 - widok

188 765 rozłożonego na części inhalatora proszkowego w ósmym przykładzie wykonania według wynalazku (z ustnikiem pokazanym jako przezroczysty); fig. 10 - widok rozłożonego na części inhalatora proszkowego w dziewiątym przykładzie wykonania według wynalazku; fig. 11 - widok części składowych ustnika inhalatora z fig. 10; fig. 12 - powiększony widok z góry części płyty pokrywowej inhalatora z fig. 10; fig. 13 - nasadkę dla inhalatora z fig. 10; fig. 14 - widok perspektywiczny rozłożonej nasadki i głównego korpusu inhalatora proszkowego w dziesiątym przykładzie wykonania według wynalazku (z częścią nasadki przedstawioną jako przezroczysta); oraz fig. 15 - widok perspektywiczny rozłożonej nasadki i głównego korpusu inhalatora proszkowego w jedenastym przykładzie wykonania według wynalazku (z częścią ustnika przedstawionąjako przezroczystą).

Biorąc pod uwagę konstrukcję, inhalatory proszkowe według korzystnych przykładów wykonania niniejszego wynalazku mogą posiadać wiele cech wspólnych ze znanym inhalatorem proszkowym opisanym powyżej w odniesieniu do pos. I do pos. IV. Z tego powodu, oraz w celu uniknięcia niepotrzebnego powtarzania opisu, szczegółowo zostaną opisane tylko różnice konstrukcyjne, oraz czyni się odwołanie do powyższego opisu znanego inhalatora proszkowego.

Figura 1 przedstawia inhalator proszkowy w pierwszym przykładzie wykonania według wynalazku. Niniejszy przykład wykonania jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. Pierwszy przykład wykonania inhalatora różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że zawiera kilka elastycznych elementów 62, w tym przykładzie wykonania w postaci palców rozmieszczonych dookoła wlotu do komory powietrznej 58, to znaczy dookoła wylotu z kanału inhalacyjnego 24. Elastyczne elementy 62 są tak ukształtowane, że kiedy strumień powietrza przepływającego przez inhalator podczas inhalacji powoduje ich ruch, to kontaktują się one przynajmniej z częścią powierzchni tworzącej drogę przepływu. W korzystnym przykładzie wykonania elastyczne elementy 62 mają taką długość, że kontaktują się podczas ruchu z powierzchnią komory powietrznej 58 tworzoną przez dolną powierzchnię kołnierza 56 drugiej części 50 ustnika 2 i w ten sposób usuwają proszek, który mógł się zebrać na tej powierzchni.

Figury 2 i 3 przedstawiają inhalator proszkowy w drugim przykładzie wykonania według wynalazku. Drugi przykład wykonania inhalatora jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że zawiera luźny element 64, który swobodnie przemieszcza się wewnątrz komoiy powietrznej 58, oraz tym, że górna powierzchnia rozdzielacza 14 jest ogólnie płaską powierzchnią posiadającą niewiele albo wcale nie posiadająca nieciągłości powierzchni. Rozdzielacz 14 według tego przykładu wykonania może być porównany z rozdzielaczem 14 z opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, którego górna powierzchnia jest nieregularna. Należy stwierdzić, że poprzez ukształtowanie górnej powierzchni rozdzielacza 14 jako powierzchni ogólnie płaskiej, jest mniej możliwych miejsc, w których może się zbierać proszek, a z którymi nie może się kontaktować luźny element 64.

Luźny element 64 może być wykonany w dowolnym odpowiednim kształcie i z dowolnego materiału. Jednak za szczególnie korzystny uznano pierścień, ponieważ kształt ten zapewnia duży obszar kontaktu zarówno z górną jak i z dolną powierzchnią. komory powietrznej 58, bez wstrzymywania przepływu powietrza. Podczas użytkowania, bez przemieszczania inhalatora, luźny element 64 jest przemieszczany wewnątrz komory powietrznej 58 i w ten sposób usuwany jest proszek, który mógł się zebrać na jej wewnętrznych powierzchniach. W korzystnym przykładzie wykonania luźny element 64 jest wykonany ze względnie gęstego materiału, na przykład z metalu tak, że uderzenie luźnego elementu 64 o wewnętrzne powierzchnie komory powietrznej 58 wzbudza drgania inhalatora, zwłaszcza w drugiej części 50 ustnika 2, co dodatkowo usuwa proszek, który mógł się zebrać na powierzchniach drogi przepływu.

Figura 4 przedstawia inhalator proszkowy w trzecim przykładzie wykonania według wynalazku. Trzeci przykład wykonania inhalatora jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że ustnik 2 zawiera pierwszą, drugą i trzecią część 66, 68, 70, oraz środki dociskające 72, korzystnie sprężynę naciskową służącą, do osiowego dociskania pierwszej i drugiej części 66, 68 do siebie.

188 765

Pierwsza część 66, podobnie do drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, zawiera tuleję 52, która posiada co najmniej jeden spiralnie albo śrubowo ukształtowany występ 54, który odchyla strumień powietrza przez nią zasysany i w ten sposób rozdrabnia większe cząsteczki wciąganego proszku, oraz zasadniczo promieniowo skierowany kołnierz 56, którego dolna powierzchnia razem z górną powierzchnią rozdzielacza 14 tworzy komorę powietrzną 58, która jest połączona z kanałem inhalacyjnym 24, przez który powietrze zawierające proszek jest zasysane podczas wdychania przez użytkownika. Pierwsza część 66 różni się od drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że górna powierzchnia kołnierza 56 jest wyposażona w kilka skierowanych osiowo występów 74. W tym przykładzie wykonania występy 74 mają trójkątny przekrój. Każdy występ 74 ma pierwszy bok 74a, który jest zwrócony w jednym kierunku, w tym przykładzie wykonania w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, patrząc od góry, oraz drugi bok 74b, który jest zwrócony w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. W tym przykładzie wykonania występy 74 są rozmieszczone na obwodzie kołnierza 56. W innym przykładzie wykonania każdy z występów 74 może być ukształtowany jako część promieniowa.

Druga część 68 obraca się względem pierwszej części 66 i jest obrotowo zamocowana względem trzeciej części 70. Druga część 68 zawiera płytę o zasadniczo takim samym promieniu, co kołnierz 56 pierwszej części 66. Na powierzchni drugiej części 68 znajduje się kilka skierowanych osiowo występów 78, których przekrój, pokazany w tym przykładzie wykonania, dopełnia występy 74 kołnierza 56 pierwszej części 66. W tym przykładzie wykonania występy 78 mają przekrój trójkątny. Każdy występ 78 ma pierwszy bok 78a, który jest zwrócony w jednym kierunku, w niniejszym przykładzie wykonania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, oraz drugi bok 78b, który jest zwrócony w przeciwnym kierunku, zgodnym z ruchem wskazówek zegara. W tym przykładzie wykonania występy 78 są rozmieszczone na obwodzie drugiej części 68. W innym przykładzie wykonania każdy z występów 78 może być ukształtowany jako część promieniowa.

Trzecia część 70, podobnie do pierwszej części 48 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, jest zaciśnięta na rozdzielaczu 14 i jest częścią, na której zaciskają się usta użytkownika. Podczas użytkowania inhalatora, przy obracaniu trzeciej części 10, druga część 68, która jest obracana razem z nią, jest osiowo przemieszczana względem pierwszej części 66, kiedy to pierwsze boki 78a występów 78 drugiej części 68 przemieszczają się wzdłuż odpowiednich pierwszych boków 74a występów 74 na kołnierzu 56 pierwszej części 66. Przy dalszym obrocie trzeciej części 70, druga część 68 jest dalej przemieszczana osiowo względem kołnierza 56 pierwszej części 66 do czasu, aż osiągnie punkt, w którym tylne krawędzie pierwszych boków 78a występów 78 drugiej części 68 przechodzą poza przednie krawędzie pierwszych boków 74a odpowiednich występów 74 na kołnierzu 56 pierwszej części 66. W tym momencie druga część 68 zostaje gwałtownie przemieszczona osiowo pod działaniem środków dociskających 72 do zetknięcia się z kołnierzem 56 pierwszej części 66. Ten szybki kontakt pomiędzy występami 78 drugiej części 68 i występami 74 na kołnierzu 56 pierwszej części 66, który zostaje osiągnięty poprzez gwałtowny ruch, wzbudza drgania w inhalatorze, a zwłaszcza w pierwszej części 66, i w ten sposób usuwa proszek, który mógł się zebrać na dolnej powierzchni kołnierza 56, która tworzy górną powierzchnię komory powietrznej 58. Należy stwierdzić, że chociaż ten trzeci preferowany przykład wykonania zawiera osiowo skierowane występy 74, 78 o przekroju trójkątnym, to mogą być także równie dobrze zastosowane inne przekroje, które pozwalają osiągnąć efekt wzbudzania drgań w inhalatorze, a zwłaszcza w pierwszej części 66.

Figura 5 przedstawia inhalator proszkowy w czwartym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten przykład wykonania jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. Czwarty przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że ustnik 2 zawiera pierwszą, drugą i trzecią część 80, 82, 84.

Pierwsza część 80, podobnie do drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, zawiera tuleję 52, która ma co najmniej jeden ukształtowany spiralnie albo śrubowo występ 54, który odchyla strumień powietrza przez nią zasysany i w ten sposób rozdrabnia większe cząstki wciąganego proszku, oraz zasadniczo promieniowo skierowa188 765 ny kołnierz 56, którego powierzchnia, wraz z górną powierzchnią rozdzielacza 14 tworzy komorę powietrzną 58. Komora powietrzna 58 jest połączona z kanałem inhalacyjnym 24, przez który powietrze zawierające proszek jest wciągane podczas wdychania przez użytkownika. Pierwsza część 80 różni się od drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że ponadto zawiera skierowany do dołu występ 86 umieszczony na obwodzie kołnierza 56, za pomocą którego pierwsza część 80 jest zaciśnięta na rozdzielaczu 14, oraz kilka skierowanych osiowo występów 88 umieszczonych na górnej powierzchni kołnierza 56, z których każdy w niniejszym przykładzie wykonania ma trójkątny przekrój, rozmieszczonych dookoła tulei 52. W mniejszym przykładzie wykonania każdy z występów 88 ma pierwszy bok 88a, który jest zwrócony w jednym kierunku, w niniejszym przykładzie wykonania w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, patrząc od góry, oraz drugi bok 88b, który jest zwrócony w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.

Druga część 82 zawiera tuleję 90, która znajduje się nad tuleją 52 pierwszej części 80, kołnierz 92, który rozciąga się promieniowo od tulei 90, oraz element 94, który jest połączony z kołnierzem 92 poprzez ramię sprężynujące 96 i jest tak ukształtowany, aby przemieszczać się nad występami 88. Kołnierz 92 zawiera skierowany do dołu obwodowy występ 98, za pomocą którego druga część 82 jest zaciśnięta na pierwszej części 80 tak, że kołnierze 56, 92 są nieruchome w kierunku osiowym względem siebie. Druga cześć 82 jest zamocowana na pierwszej części 80 tak, aby można ją było obracać względem niej w jednym kierunku, w tym przykładzie wykonania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry.

Trzecia część 84, podobnie do pierwszej części 48 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, jest częścią, na której zaciskają się wargi użytkownika. W tym przykładzie wykonania trzecia część 84 jest tak przymocowana do drugiej części 82, że druga część 82 obraca się razem z nią. W ten sposób, podczas obrotu trzeciej części 84 w jednym kierunku, w tym przykładzie wykonania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, element 94 na drugiej części 82 przemieszcza się wzdłuż pierwszego boku 88a jednego z występów 88 i przemieszcza się w kierunku osiowym od kołnierza 56 pierwszej części 80. Kiedy element 94 jest przemieszczany, ramię sprężynujące 96 jest postępowo odchylane. Element 94 jest dalej przemieszczany osiowo do czasu aż przejdzie poza przednią krawędź pierwszego boku 88a odpowiedniego występu 88. W tym momencie element 94 jest gwałtownie przemieszczany pod działaniem sprężynującego ramienia 96 do zetknięcia się z kołnierzem 56 pierwszej części 80. Ten gwałtowny kontakt pomiędzy elementem 94 i kołnierzem 56 pierwszej części 80, który zostaje osiągnięty dzięki szybkiemu ruchowi, wzbudza drgania inhalatora, zwłaszcza w pierwszej części 80, i w ten sposób usuwa proszek, który mógł się zebrać na dolnej powierzchni kołnierza 56, która tworzy górną powierzchnię komory powietrznej 58.

Figura 6 przedstawia inhalator proszkowy w piątym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten przykład wykonania jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. W tym przykładzie wykonania ustnik 2 zawiera pierwszą i drugą część 100, 102.

Pierwsza część 100, podobnie do drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, zawiera tuleję 52, która ma co najmniej jeden ukształtowany spiralnie albo śrubowo występ 54, który odchyla strumień powietrza przez nią zasysany i w ten sposób rozdrabnia większe cząstki wciąganego przez użytkownika proszku. Ponadto posiada zasadniczo promieniowo skierowany kołnierz 56, którego powierzchnia, wraz z górną powierzchnią rozdzielacza 14 tworzy komorę powietrzną 58, która jest połączona z kanałem inhalacyjnym 24, przez który strumień powietrza zawierający proszek jest zasysany podczas wdychania przez użytkownika.

Pierwsza część 100 różni się od drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że zawiera ponadto skierowany do dołu występ 104 umieszczony na obwodzie kołnierza 56, za pomocą którego pierwsza część 100 jest zaciśnięta na rozdzielaczu 14, oraz kilka skierowanych promieniowo występów 106, przy czym każdy z nich w niniejszym przykładzie wykonania ma trójkątny przekrój, rozmieszczonych na zewnętrznym obwodzie tulei 52.

Druga część 102, podobnie do pierwszej części 48 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, jest częścią którą użytkownik ściska wargami. W niniejszym

188 765 przykładzie wykonania druga część 102 zawiera skierowany do wewnątrz element 108, którego dalszy koniec jest tak ukształtowany, aby łączyć się z występami 106 rozmieszczonymi dookoła tulei 52 pierwszej części 100. W ten sposób, podczas obrotu drugiej części 102 względem pierwszej części 100, w niniejszym przykładzie wykonania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, element 108 jest odchylany promieniowo na zewnątrz przesuwając się po pierwszym boku 106a jednego z występów 106. Element 108 jest dalej odchylany do czasu przejścia poza przednią krawędź pierwszego boku 106a odpowiedniego występu 106. W tym momencie dalszy koniec elementu 108, który znajduje się pod obciążeniem, jest gwałtownie przemieszczany promieniowo do wewnątrz do zetknięcia się z pierwszym bokiem 106a sąsiedniego występu 106. Ten gwałtowny kontakt pomiędzy dalszym końcem elementu 108 i tuleją 52 wzbudza drgania inhalatora, zwłaszcza w pierwszej części 100, i w ten sposób usuwa proszek, który mógł się zebrać na dolnej powierzchni kołnierza 56, która tworzy górną powierzchnię komory powietrznej 58. W niniejszym przykładzie wykonania element 108 jest wykonany z materiału sprężynującego. Należy jednak podkreślić, że element 108 może być wykonany ze sztywnego materiału i dociśnięty do tulei 52 za pomocą środków dociskających, takich jak sprężyna.

Figura 7 przedstawia inhalator proszkowy w szóstym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten przykład wykonania jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że ustnik 2 zawiera pierwszią drugą i trzecią części 110, 112, 114.

Pierwsza część 110, podobnie do drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, posiada tuleję 52, która zawiera jeden albo więcej ukształtowanych spiralnie lub śrubowo występów 54, które odchylają powietrze przez nią zasysane i w ten sposób rozdrabniają większe cząstki zasysanego proszku. Ponadto posiada zasadniczo promieniowo skierowany kołnierz 56, którego powierzchnia wraz z górną powierzchnią rozdzielacza 14 tworzy komorę powietrzną 58. Komora powietrzna 58 jest połączona z kanałem inhalacyjnym 24, przez który strumień powietrza zawierający proszek jest wciągany podczas wdychania przez użytkownika.

Pierwsza część 110 różni się od drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że zawiera ponadto skierowany do dołu występ 116 umieszczony na obwodzie kołnierza 56, za pomocą którego pierwsza część 110 jest zaciśnięta na rozdzielaczu 14, oraz kilka skierowanych do góry osiowych występów 118, przy czym każdy z nich w niniejszym przykładzie wykonania ma kołowy przekrój. Występy 118 są rozmieszczone w pewnej odległości od siebie na zewnętrznym obwodzie tulei 52. W tym przykładzie wykonania występy 118 są równomiernie rozmieszczone na okręgu dookoła tulei 52.

Druga część 112 zawiera pierścień 120, który znajduje się nad tuleją 52 pierwszej części 110, oraz kilka elementów 122, które rozciągają się przynajmniej częściowo promieniowo na zewnątrz od pierścienia 120.

Trzecia część 114, podobnie do pierwszej części 48 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, jest częścią, na której zaciskają się wargi użytkownika. W tym przykładzie wykonania druga część 112 jest tak przymocowana do trzeciej części 114, aby się obracać razem z nią, a trzecia część 114 jest zaciśnięta na pierwszej części 110 tak, aby mogła być obracana względem niej. W ten sposób, podczas obrotu trzeciej części 114 w jednym kierunku, w tym przykładzie wykonania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, każdy z elementów 122 przemieszcza się po odpowiednim z występów 118 i jest odchylany promieniowo do wewnątrz. Przy dalszym obrocie, elementy 122 są dalej odchylane i w ten sposób naprężane, do czasu aż ich dalsze końce przejdą poza odpowiednie występy 118. W tym momencie dalsze końce elementów 122 są gwałtownie przemieszczane promieniowo na zewnątrz i stykają się z każdym z odpowiednich sąsiednich występów 118. Ten gwałtowny kontakt pomiędzy elementami 122 i występami 118, który jest osiągnięty dzięki szybkiemu ruchowi, wzbudza drgania inhalatora, zwłaszcza w pierwszej części 110, i w ten sposób usuwa proszek, który mógł się zebrać na dolnej powierzchni kołnierza 56, która tworzy górną powierzchnię komory powietrznej 58.

Figura 8 przedstawia inhalator proszkowy w siódmym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten przykład wykonania jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora

188 765 proszkowego. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że ustnik 2 zawiera pierwszą, drugą i trzecią część 124, 126, 128.

Pierwsza część 124, podobnie do drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, zawiera tuleję 52, która ma jeden albo więcej ukształtowanych spiralnie albo śrubowo występów 54, które odchylają powietrze przez nią zasysane i w ten sposób rozdrabniają większe cząstki zasysanego proszku. Ponadto posiada zasadniczo promieniowo skierowany kołnierz 56, którego powierzchnia, wraz z górną powierzchnią rozdzielacza 14 tworzy komorę powietrzną 58. Komora powietrzna 58 jest połączona z kanałem inhalacyjnym 24, przez który strumień powietrza zawierający proszek jest wciągany podczas wdychania przez użytkownika. Pierwsza część 124 różni się od drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że ponadto zawiera skierowany do dołu występ 130 umieszczony na obwodzie kołnierza 56, za pomocą którego pierwsza cześć 124 jest zaciśnięta na rozdzielaczu 14, oraz kilka skierowanych osiowo występów 132, przy czym każdy z nich w niniejszym przykładzie wykonania ma trójkątny przekrój, rozmieszczonych na zewnętrznym obwodzie tulei 52. W tym przykładzie wykonania każdy z występów 132 ma pierwszy bok 132a, który jest zwrócony w jednym kierunku, w tym przykładzie wykonania w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, patrząc od góry, oraz drugi bok 132b, który jest zwrócony w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Pierwsza część 124 różni się ponadto od drugiej części 50 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że przynajmniej część kołnierza 56 jest wykonana z materiału sprężynującego tak, że tuleja 52 może być przemieszczana osiowo względem obwodowego występu 130 i w ten sposób może sprężyście odkształcać kołnierz 56. W korzystnym przykładzie wykonania kołnierz 56 ma wystarczająco małą grubość, że wykazuje sprężystość wystarczającą do odkształcenia.

W tym przykładzie wykonania druga część 126 zawiera tuleję 134, która znajduje się nad tuleją 52 pierwszej części 124, kołnierz 136, który rozciąga się promieniowo od tulei 134, oraz skierowany do dołu występ 138 umieszczony na obwodzie kołnierza 136, za pomocą którego druga część 126 jest zaciśnięta na pierwszej części 124 tak, aby być obracaną względem niej. W tym przykładzie wykonania na zewnętrznym obwodzie występu 138 jest umieszczonych kilka skierowanych promieniowo występów 140, które pełnią rolę uchwytu dla użytkownika. Druga część 126 zawiera ponadto kilka skierowanych osiowo występów (nie pokazanych) umieszczonych na dolnej powierzchni kołnierza 136, przy czym przekrój tych występów jest w tym przykładzie wykonania dopełniający do występów 132 rozmieszczonych na obwodzie tulei 52 pierwszej części 124. W tym przykładzie wykonania występy na dolnej powierzchni kołnierza 136 mają przekrój trójkątny, każdy z pierwszym bokiem, który jest zwrócony w jednym kierunku, w tym przykładzie wykonania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, oraz z drugim bokiem, który jest zwrócony w kierunku przeciwnym, zgodnym z mchem wskazówek zegara. Druga część 126 jest tak przymocowana do pierwszej części 124, aby można ją było obracać względem niej w jednym kierunku, w tym przykładzie wykonania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry.

Trzecia część 128, podobnie do pierwszej części 48 ustnika 2 opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, jest częścią, na której zaciskają się wargi użytkownika. W tym przykładzie wykonania trzecia część 128 jest przymocowana do drugiej części 126 tak, aby obracać się razem z nią. W ten sposób, podczas obrotu drugiej i trzeciej części 126, 128 w jednym kierunku, w niniejszym przykładzie wykonania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, tuleja 52 jest przemieszczana osiowo do dołu względem wvstftmj 130 kiedv nierwsze boki wvstrnów na dolnei nawierzchni kołnierza 136 przetniesz* * j tr** 7 a r j t-j — f ___ * czają się wzdłuż pierwszych boków 132a odpowiednich występów 132 na tulei 52. Tuleja 52 jest dalej przemieszczana osiowo, do czasu aż tylne krawędzie pierwszych boków występów na dolnej powierzchni kołnierza 136 przejdą poza przednie krawędzie pierwszych boków 132a odpowiednich występów 132 tulei 52. W tym momencie tuleja 52 gwałtownie powraca do początkowego położenia osiowego, a występy 132 tulei 52 stykają się z występami umieszczonymi na dolnej powierzchni kołnierza 136. Ten gwałtowny kontakt pomiędzy występami 132 tulei 52 i występami umieszczonymi na dolnej powierzchni kołnierza 136, który zostaje osiągnięty dzięki szybkiemu

188 765 ruchowi, wzbudza drgania inhalatora, zwłaszcza pierwszej części 124, i w ten sposób jest usuwany proszek, który mógł się zebrać na dolnej powierzchni kołnierza 56, która tworzy górną powierzchnię komory powietrznej 58.

Figura 9 przedstawia inhalator proszkowy w ósmym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten przykład wykonania jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że zawiera ponadto element 141 umieszczony na górnej powierzchni rozdzielacza 14, który kontaktuje się z dolną powierzchnią drugiej części 50 ustnika 2 tworzącą górną, powierzchnię komory powietrznej 58. W korzystnych przykładach wykonania element 141 zawiera zgamiak albo szczotkę. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że ustnik 2 jest obracany względem korpusu 6 inhalatora. Podczas użytkowania, przy obracaniu drugiej części 50 względem elementu 142, w tym przykładzie wykonania poprzez obracanie ustnika 2, element 141 usuwa proszek, który mógł się zebrać na dolnej powierzchni drugiej części 50. W korzystnym przykładzie wykonania, w którym na górze komory magazynującej 28 znajduje się wlot, zamknięty oddzielną zatyczką, element 141 może być ukształtowany jako integralna część zatyczki albo może być przymocowany do zatyczki. Należy podkreślić, że chociaż w tym przykładzie wykonania element 141 jest tak ukształtowany, aby kontaktował się z dolną powierzchnią drugiej części 50, która tworzy górną powierzchnię komory powietrznej 58, to w alternatywnym przykładzie wykonania element 141 może zamiast tego być tak ukształtowany, aby kontaktować się z górną, powierzchnią. rozdzielacza 14, która tworzy dolną powierzchnię komory powietrznej 58. W innym przykładzie wykonania może być wykonany jeden albo więcej elementów 141, które są tak ukształtowane, aby kontaktować się zarówno z dolną powierzchnią drugiej części 50 jak i z powierzchnią górną rozdzielacza 14.

Figura 10 przedstawia inhalator proszkowy w dziewiątym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten przykład wykonania jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że rozdzielacz 14 zawiera dodatkowy wlot powietrza 142, który jest połączony z otworem 144 w ścianie obwodowej korpusu 6 inhalatora, oraz ponadto zawiera płytę pokrywową 146, która jest umieszczona nad rozdzielaczem 14. Płyta pokrywowa 146 zawiera pierwszy i drugi otwór 148, 150, które to otwory odpowiadają odpowiednio kanałowi inhalacyjnemu 24 i dodatkowemu wlotowi powietrza 142. Płyta pokrywowa 146 zawiera dociskany na zewnątrz element 152, który jest połączony z jej głównym korpusem za pomocą sprężynującego ramienia 154. W tym przykładzie wykonania element 152 posiada końcową powierzchnię 152a, pokazaną na fig. 12, która jest skierowana zasadniczo promieniowo. Płyta pokrywowa 146 zawiera ponadto element 156, który jest tak ukształtowany, aby kontaktować się z częścią dolnej powierzchni kołnierza 56 tworzącą górną powierzchnię komory powietrznej 58. W korzystnych przykładach wykonania element 156 zawiera zgamiak albo szczotkę. W tym przykładzie wykonania element 156 jest ukształtowany integralnie z płytą pokrywową 146 i zawiera ramię, które jest wykonane z materiału sprężynującego i działa jako zgamiak. W tym przykładzie wykonania, podobnie do opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, ustnik 2 zawiera pierwszą i drugą część 158, 160. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego ponadto tym, że pierwsza część 158 zawiera ponadto kilka skierowanych promieniowo do wewnątrz występów 162 i kilka skierowanych promieniowo na zewnątrz występów 164, jak pokazano na fig. 11. Każdy ze skierowanych do wewnątrz występów 162 ma pierwszy bok 162a, który jest zwrócony w jednym kierunku, w tym przypadku w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, oraz drugi bok 162b, który jest zwrócony w przeciwnym kierunku, zgodnym z ruchem wskazówek zegara. W tym przykładzie wykonania drugie boki 162b występów 162 są zasadniczo skierowane promieniowo. W ten sposób inhalator jest tak ukształtowany, że ustnik 2 nie może się swobodnie obracać względem korpusu 6 inhalatora, co byłoby niepożądane, gdyby użytkownik próbował uchwycić ustnik 2 ustami. W tym przykładzie wykonania ustnik 2 jest przymocowany do korpusu 6 inhalatora za pomocą zacisków 166, które łączą się z wypukłością 168, uformowaną na obwodzie rozdzielacza 14. W tym przykładzie wykonania inhalator jest tak ukształtowany, aby umożliwić obrót ustnika 2 w jednym kierunku, w kierunku przeciwnym do

188 765 ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, po przyłożeniu względnie niewielkiej siły, ale aby zarazem zapewnić znaczną odporność na obrót ustnika 2 w kierunku przeciwnym, zgodnym z ruchem wskazówek zegara, i w ten sposób umożliwiać tylko wymuszony obrót w tym kierunku. Przy obracaniu ustnika 2 w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara element 152 przemieszcza się po pierwszych bokach 162a skierowanych do wewnątrz występów 162 po przyłożeniu względnie małej siły, z ramieniem sprężystym 154 odchylanym promieniowo do wewnątrz. Przy obracaniu ustnika 2 w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara końcowa powierzchnia 152a elementu 152 opiera się o drugi bok 162b jednego ze skierowanych do wewnątrz występów 162, przy czym końcowa powierzchnia 152a i drugie boki 162b są tak ukształtowane, aby uzyskać powierzchnie ustawione pod niewielkim kątem względem kierunku promieniowego. W celu obrócenia elementu 152 poza odpowiedni skierowany do wewnątrz występ 162 musi być przyłożona względnie duża siła, w celu przezwyciężenia oporu pomiędzy końcową powierzchnią 152a elementu 152 i drugim bokiem 162b odpowiedniego skierowanego do wewnątrz występu 162. Chociaż inhalator może być tak ukształtowany, aby zapobiegać obrotowi ustnika 2 w jednym kierunku poprzez wykonanie końcowej powierzchni 152a elementu 152 i drugich boków 162b skierowanych do wewnątrz występów 162 jako powierzchni skierowanych promieniowo, to w niniejszym przykładzie wykonania uznano, że użytkownik może próbować zmusić ustnik 2 do obrotu w tym kierunku, co może prowadzić do uszkodzenia spowodowanego, na przykład, przez odkształcenie elementu 152, sprężystego ramienia 154 albo skierowanych do wewnątrz występów 162. Podczas użytkowania, przy obracaniu ustnika 2 względem korpusu 6 inhalatora, dolna powierzchnia kołnierza 56 drugiej części 160 jest obracana względem elementu 156, w ten sposób powodując usunięcie proszku, który mógł się zebrać na tej części dolnej powierzchni kołnierza 56 tuż przed elementem 156.

W korzystnym przykładzie wykonania inhalator zawiera ponadto nasadkę 169, która jest przystosowana do obracania ustnika 2 podczas usuwania. W tym przykładzie wykonania nasadka 169 zawiera kilka sprężystych elementów 170 rozmieszczonych na jej obwodzie, które łączą się ze skierowanymi na zewnątrz występami 164 pierwszej części 158 ustnika 2. Sprężyste elementy 170 są usytuowane osiowo i tworzą kąt ostry z wewnętrznym obwodem nasadki 169. Dalsze końce sprężystych elementów 170 są skierowane w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry. Dzięki swej długości w kierunku osiowym sprężyste elementy 170 łączą się ze skierowanymi na zewnątrz występami 164 pierwszej części 158 przez cały okres usuwania nasadki 169, w niniejszym przykładzie wykonania poprzez odkręcanie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry. Podczas użytkowania, kiedy nasadka 169 jest usuwana co najmniej jeden sprężysty element 170 łączy się z odpowiednimi skierowanymi na zewnątrz występami 164 pierwszej części 158 i powoduje obrót ustnika 2 względem korpusu 6 inhalatora, w ten sposób powodując usuwanie przez element 156 proszku, który mógł się zebrać na części dolnej powierzchni kołnierza 56 drugiej części 160 przed, w sensie obrotowym, elementem 156. W ten sposób, kiedy tylko użytkownik usunie nasadkę 169, ustnik 2 jest automatycznie obracany. Ponadto ustnik 2 jest obracany tylko w jednym kierunku i tylko wtedy, kiedy usuwana jest nasadka 169.

Konstrukcja ta ma szereg zalet. Zwłaszcza taką, że proszek jest usuwany tuż przed inhalacją. Dodatkowo, podczas usuwania nasadki 169, część uchwytowa 8 inhalatora dąży do obrotu w kierunku przeciwnym niż jest on wymagany aby dostarczyć dawkę proszku do kanału inhalacyjnego 24. Tak więc nie ma ryzyka załadowania inhalatora przez użytkownika podczas usuwania nasadki 169. Podczas mocowania nasadki 169, w niniejszym przykładzie wykonania poprzez nakręcanie jej w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, patrząc od góry, elementy 170 są odchylane i przemieszczają się nad odpowiednimi skierowanymi na zewnątrz występami 164 pierwszej części 158. W korzystnym przykładzie wykonania nasadka 169 jest wyposażona w większą ilość sprężystych elementów 170 niż pierwsza część 158 ma skierowanych na zewnątrz występów 164. W ten sposób kąt, o który nasadka 169 ma być obrócona przed połączeniem się z jednym albo większą ilością występów 164, jest zminimalizowany. Dodatkowo, kiedy nasadka 169 jest zamocowana, elementy 170 przechodzą nad skierowanymi na zewnątrz występami 164 po jednym na raz tak, że przy zamocowanej nasadce 169 nie więcej niż jeden sprężysty element 170 może być pozostawiony w stanie odkształconym. Wydłużone okresy odkształcenia są niepożądane, gdyż wywołują relaksację materiału sprężystych

188 765 elementów 170. W korzystnym przykładzie wykonania nasadka 169 i sprężyste elementy 170 są ukształtowane jako integralna wypraska.

Figura 14 przedstawia inhalator proszkowy w dziesiątym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten przykład wykonania zawiera alternatywną konstrukcję do obracania ustnika 2 podczas usuwania nasadki 169. W tym przykładzie wykonania na obwodzie ustnika 2 wykonanych jest wiele skierowanych osiowo rowków 172, a nasadka 169 jest wyposażona we wkładkę 174 umieszczoną w jej górnej części. Wkładka 174 ma kształt pierścienia i zawiera kilka dociskanych promieniowo do wewnątrz elementów 176, które są tak ukształtowane, aby łączyć się z rowkami 172 w ustniku 2. Dalsze końce dociskanych do wewnątrz elementów 176 są skierowane w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry. Podczas użytkowania inhalatora, kiedy nasadka 169 jest usuwana, w tym przykładzie wykonania poprzez odkręcanie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, patrząc od góry, dociskane do wewnątrz elementy 176 są umieszczane w odpowiednich rowkach 172 i powodują obrót ustnika 2 względem korpusu 6 inhalatora. W ten sposób, kiedy tylko użytkownik usuwa nasadkę 169, ustnik 2 jest automatycznie obracany. Przy mocowaniu nasadki 169, w tym przykładzie wykonania poprzez nakręcanie w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, patrząc od góry, dociskane do wewnątrz elementy 176 są odchylane i przemieszczają się nad rowkami 172.

Figura 15 przedstawia inhalator proszkowy w jedenastym przykładzie wykonania według wynalazku. Ten przykład wykonania jest modyfikacją opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego. W tym przykładzie wykonania, podobnie do opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego, ustnik 2 zawiera tuleję 52, która zawiera jeden albo więcej ukształtowanych spiralnie albo śrubowo występów 54, które odchylają powietrze przez nią zasysane i w ten sposób rozdrabniają większe cząstki zasysanego proszku. Ten przykład wykonania różni się od opisanego powyżej znanego inhalatora proszkowego tym, że zawiera nasadkę 169, która ma szczotkę 178, która rozciąga się od jej dolnej powierzchni górnego końca. Szczotka 178 jest umieszczona wzdłuż osi wzdłużnej nasadki 169 tak, że kiedy nasadka 169 jest mocowana, w tym przykładzie wykonania poprzez nakręcenie w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, patrząc od góry, to szczotka 178 rozciąga się do tulei 52. W ten sposób, kiedy tylko nasadka 169 jest mocowana albo usuwana, szczotka 178 usuwa proszek, który mógł się zebrać wewnątrz tulei 52. W korzystnym przykładzie wykonania szczotka 178 ma kształt spiralny albo śrubowy tak, aby skuteczniej oczyszczać powierzchnie spiralnie albo śrubowo ukształtowanych występów 54 wewnątrz tulei 52. W innym przykładzie wykonania szczotka 178 może być przymocowana do nasadki 169 tak, aby umożliwiać względny obrót.

W jeszcze dalszych przykładach wykonania wynalazek niniejszy może dostarczać inhalatory, w których drgania są wytwarzane przez współpracujące części. W jednym przypadku pomiędzy ustnikiem i korpusem inhalatora może być umieszczona powierzchnia zaczepowa tak, że drgania są wytwarzane podczas jej względnego ruchu osiowego. W innym przykładzie wykonania nasadka i ustnik korpusu inhalatora mogą być wyposażone w znajdującą się pomiędzy nimi powierzchnię zaczepową tak, że drgania są wytwarzane podczas mocowania nasadki, na przykład poprzez wciskanie albo nakręcanie.

Na koniec, osoba znająca temat zrozumie, że niniejszy wynalazek został opisany w jego korzystnych przykładach wykonania i może być modyfikowany na różne sposoby bez odchodzenia od zakresu wynalazku określonego w dołączonych zastrzeżeniach patentowych.

188 765

Pos. II

60a $ 60b

188 765

Pos. III

Pos. IV

188 765

Fig. 3

188 765

Fig. 5

188 765

Fig

188 765

Fig. 8

188 765

Fig. 10

188 765

Fig. 11

152a 152 /54

Fig. 12

188 765

Fig. 13

Fig. 14

188 765

Fig. 15

188 765

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Inhalator proszkowy do podawania proszku przez inhalację, zawierający drogę przepływu, utworzoną przez liczne powierzchnie, przez które podczas użytkowania przepływa wdychany strumień powietrza i obejmującą komorę mającą wlot i wylot i środki dozujące do dostarczania dawki proszku do drogi przepływu, gdzie proszek jest porywany przez strumień powietrza, znamienny tym, że inhalator zawiera również zespół do usuwania proszku zgromadzonego na powierzchni drogi przepływu za środkami dozującymi (18) stykający się z powierzchnią tworzącą przynajmniej część komory (58).
2. Inhalator według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół do usuwania proszku zawiera luźny element (64) umieszczony wewnątrz komory (58), który nie hamuje przepływu powietrza przez komorę (58) podczas wykonywania inhalacji przez użytkownika.
3. Inhalator według zastrz. 2, znamienny tym, że luźny element (64) zawiera pierścień.
4. Inhalator według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że luźny element (64) stanowi element metalowy.
5. Inhalator według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół do usuwania proszku zawiera liczne elastyczne elementy (62) rozmieszczone we wlocie do komory (58), przy czym długość i elastyczność elementów (62) zapewnia styczność z powierzchnią tworzącą przynajmniej część komory (58) podczas prowadzenia inhalacji.
6. Inhalator według zastrz. 1, znamienny tym, że wlot i wylot komory (58) są umieszczone na przeciwnych powierzchniach, które są zamontowane obrotowo jedna względem drugiej, zaś zespół do usuwania proszku zawiera element (141, 156), który jest unieruchomiony względem jednej z przeciwnych powierzchni i kontaktuje się z przeciwną powierzchnią, usuwając proszek zgromadzony na przeciwnej powierzchni podczas względnego obrotu jednej powierzchni względem przeciwnej powierzchni.
7. Inhalator według zastrz. 6, znamienny tym, że element (141, 156) jest w postaci zgamiaka albo szczotki.
8. Inhalator według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że zawiera również komorę magazynową (28) do przechowywania licznych dawek proszku, przy czym komora magazynowa (28) ma otwór do napełniania, w jednej z przeciwnych powierzchni komory (58) i zatyczkę do zatykania otworu do napełniania, przy czym element (141) jest utworzony jako część zatyczki lub jest do niej przymocowany.
9. Inhalator według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 5, albo 6, albo 7, znamienny tym, że posiada również ustnik (2), który zawiera przynajmniej jedną z powierzchni tworzących drogę przepływu.
10. Inhalator według zastrz. 6, albo 7, znamienny tym, że zawiera również obudowę, mającą gwint śrubowy; ustnik (2) przymocowany obrotowo do obudowy i nasadkę (169), która przykrywą przynajmniej ustnik (2), przy czym nasadka (169) ma gwint śrubowy tworzący połączenie z gwintem śrubowym obudowy, gdzie przynajmniej część ustnika (2) jest obracana względem obudowy podczas nakręcania lub odkręcania nasadki (169), przy czym ta część ustnika (2) pozostaje w zasadzie w stałej pozycji względem obudowy podczas drugiej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki (169).
11. Inhalator według zastrz. 10, znamienny tym, że ustnik (2) i nasadka (169) zawierają części, które współpracują podczas jednej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki (169), powodującej obracanie przynajmniej części ustnika (2).
12. Inhalator według zastrz. 11, znamienny tym, że współpracujące części obejmują przynajmniej jeden dociskany elastycznie element (170, 176) i przynajmniej jeden wypust (164) lub zagłębienie (172), przy czym przynajmniej jeden dociskany elastycznie element (170, 176) jest skonfigurowany tak, że współpracuje z przynajmniej jednym wypustem (164) lub zagłębieniem (172) podczas jednej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki (169).

188 765
13. Inhalator według zastrz. 11 albo 12, znamienny tym, że przynajmniej część ustnika (2) jest obracana względem obudowy podczas odkręcania nasadki (169).
14. Inhalator według zastrz. 11 albo 12, znamienny tym, że obudowa zawiera obrotową część uchwytową (8), która podczas użytkowania jest obracana w celu dostarczania dawki proszku do inhalacji, przy czym część uchwytowa (8) jest obracana w celu dostarczania dawki proszku do inhalacji w tym samym kierunku, w którym obracana jest nasadka (169) w celu obracania przynajmniej części ustnika (2).
15. Inhalator według zastrz. 11 albo 12, znamienny tym, że zawiera również mechanizm zapewniający opór przy względnym obrocie przynajmniej części ustnika (2) i obudowy.
16. Inhalator według zastrz. 15, znamienny tym, że mechanizm zapewniający opór przy obrocie umożliwiają obrót ustnika (2) względem obudowy podczas drugiej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki (169) tylko dla sił większych niż są wymagane do obracania nasadki, podczas pierwszej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki (169).
17. Inhalator według zastrz. 16, znamienny tym, że mechanizm zapewniający opór przy obrocie zawiera mechanizm zapadkowy.
18. Inhalator według zastrz. 16 albo 17, znamienny tym, że obrót przynajmniej części ustnika (2) względem obudowy podczas drugiej z czynności nakręcania lub odkręcania nasadki (169) nie powoduje uszkodzenia ustnika (2).