PL187314B1

PL187314B1 - Kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych, sposób farbowania włókien keratynowych, zestaw do farbowania włókien keratynowych oraz zastosowanie

Info

Publication number: PL187314B1
Application number: PL97321948A
Authority: PL
Inventors: La Mettrie Roland De; Francoise Boundy
Original assignee: Oreal
Priority date: 1996-09-06
Filing date: 1997-09-05
Publication date: 2004-06-30
Also published as: EP0827738A1; JP2991683B2; MX9706639A; BR9702834A; PL321948A1; RU2155577C2; EP0827738B1; ATE186206T1; KR19980024300A; AU688245B1; DE69700736T2; KR100264927B1; ES2140953T3; DE69700736D1; CA2214022C; JPH10101539A; FR2753094B1; HUP9701481A1; FR2753094A1; AR008428A1

Abstract

1 . Kompozycja do farbowania utleniajacego wlókien keratynowych, w szczególnosci ludzkich wlókien keratynowych, takich jak wlosy, obejmujacego, w srodowisku odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego i ewentualnie jeden lub kilka srodków sprzegajacych, znamienna tym, ze zawiera ponadto co najmniej jeden amfofilowy polimer anionowy, zawiera- jacy co najmniej jedno ugrupowanie hydrofitowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiazaniem olefinowym odpowiadajace monomerowi o podanym wzorze 1, w którym R 1 oznacza H lub CH3 lub C2H5 i zawiera co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wylacznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach wegla nienasyconego kwasu karboksylowego 24. Sposób farbowania wlókien keratynowych, a w szczególnosci ludzkich wlókien keratynowych, takich jak wlosy, znamienny tym, ze polega on na nalozeniu na wlókna kompozycji barwiacej (A 1) jaka okreslono w zastrzezeniu 1, i na wywolaniu barwy w srodowisku zasadowym, obojetnym lub kwasnym, przy uzyciu czynnika utleniajacego, dodawanego do tej kompozycji (A 1) doklad- nie w momencie uzycia albo który jest obecny w kompozycji utlenionej (B 1), nakladanej sekwencyjnie bez posredniego etapu spluki- wania 25. Sposób farbowania wlókien keratynowych, a w szczególnosci ludzkich wlókien keratynowych, takich jak wlosy, znamienny tym, ze polega na nalozeniu na wlókna kompozycji barwiacej (A2), zawierajacej, w srodowisku odpowiednim do farbowania, co naj- mniej jeden prekursor barwnika utlenialnego, ewentualnie jeden lub wiecej srodków sprzegajacych, w obecnosci lub nieobecnosci amfofilowego polimeru anionowego, zawierajacego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiazaniem olefinowym i co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wylacznie typu estru alkilowego o 10-30 ato- mach wegla nienasyconego kwasu karboksylowego, oraz na wywolaniu barwy w srodowisku zasadowym, obojetnym lub kwasnym, przy uzyciu kompozycji utleniajacej (B2), 25. Sposób farbowania wlókien keratynowych, a w szczególnosci ludzkich wlókien keratynowych, takich jak wlosy, znamienny tym, ze polega na nalozeniu na wlókna kompozycji barwiacej (A2), zawierajacej, w srodowisku odpowiednim do farbowania, co naj- mniej jeden prekursor barwnika utlenialnego, ewentualnie jeden lub wiecej srodków sprzegajacych, w obecnosci lub nieobecnosci amfofilowego polimeru anionowego, 26. Zestaw do farbowania wlókien keratynowych, a w szczególnosci ludzkich wlókien keratynowych, takich jak wlosy, znamienny tym, ze obejmuje co najmniej dwa przedzialy, z których jeden zawiera kompozycje (A l) jaka okreslono w zastrzezeniu 1, i drugi zawie- ra kompozycje (B 1) obejmujaca czynnik utleniajacy w srodowisku odpowiednim do farbowania 27. Zestaw do farbowania wlókien keratynowych, a w szczególnosci ludzkich wlókien keratynowych, takich jak wlosy, znamienny tym, ze obejmuje co najmniej dwa przedzialy, z których jeden zawiera kompozycje (A2), zawierajacej, w srodowisku odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego, ewentualnie jeden lub wiecej srodków sprzegajacych, w obecnosci lub nieobecnosci amfofilowego polimeru anionowego, 28. Zastosowanie kompozycji do farbowania utleniajacego jaka okreslono w zastrzezeniu 1 lub zestawu o kilku przedzialach do farbowania jak okreslono w zastrz 26 lub 27, do farbowania utleniajacego ludzkich wlókien keratynowych, takich jak wlosy PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są także przydatne do farbowania zestawy o kilku przedziałach, w których pierwszy przedział zawiera co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego, ewentualnie co najmniej jeden środek sprzęgający, i co najmniej jeden amfofilowy polimer anionowy, obejmujący co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym, odpowiadające monomerowi o podanym wzorze 1 w którym R1 oznacza H lub CH3 lub C2H5, oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, oraz drugi przedział zawiera czynnik utleniający.

Według innego wariantu, wynalazek dotyczy również zestawów o kilku przedziałach, w których pierwszy przedział zawiera co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego, ewentualnie co najmniej jeden środek sprzęgający, i to w obecności łub nieobecności amfofilowego polimeru anionowego, obejmującego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym, odpowiadające monomerowi o podanym wzorze 1 w którym R1 oznacza H lub CH3 lub C2H5, oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, a drugi przedział czynnik utleniający oraz skuteczną ilość co najmniej jednego amfofilowego polimeru anionowego obejmującego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem ole187 314 finowym oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego.

Wynalazek dotyczy również zastosowania kompozycji do farbowania utleniającego określonej powyżej lub zestawu o kilku przedziałach, który określono poprzednio, do farbowania ludzkich włókien keratynowych, takich jak włosy.

Inne właściwości, aspekty, przedmioty i zalety wynalazku ukażą się jeszcze wyraźniej przy lekturze opisu i przykładów, które następują.

Amfofilowe polimery anionowe obejmujące co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, stosowane według wynalazku, są wybrane korzystnie spośród tych, których ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym odpowiada monomerowi o podanym wzorze 1, gdzie R{ oznacza H lub CH3 lub C2H5, to znaczy ugrupowania kwasu akrylowego, kwasu metakrylowego lub kwasu etakrylowego i w których ugrupowanie hydrofobowe typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego odpowiada monomerowi o podanym wzorze 2, w którym R1 oznacza H lub CH3 lub C2H5 (to jest ugrupowania akrylanowe, metakrylanowe lub etakrylanowe), a korzystnie H (ugrupowania akrylanowe) lub CH3 (ugrupowania metakrylanowe) i R2 oznacza rodnik alkilowy o 10-30 atomach węgla, a korzystnie o 12-22 atomach węgla.

Estry alkilowe o 10-30 atomach węgla nienasyconych kwasów karboksylowych zgodne z wynalazkiem obejmują np. akrylan laurylu, akrylan stearylu, akrylan decylu, akrylan izodecylu, akrylan dodecylu i odpowiednie metakrylany: metakrylan laurylu, metakrylan stearylu, metakrylan decylu, metakrylan izodecylu i metakrylan dodecylu.

Amfofilowe polimery anionowe tego typu są np. opisane i wytworzone według opisów patentowych US-3 915 921 i 4 509 949.

Amfofilowe polimery anionowe nadające się do użytku w ramach niniejszego wynalazku można wybierać zwłaszcza z polimerów utworzonych z mieszaniny monomerów, zawierającej:

(i) zasadniczo kwas akrylowy, ester o podanym wzorze 2, w którym R1 oznacza H lub CH3, R2 oznacza rodnik alkilowy mający 12-22 atomów węgla oraz czynnik sieciujący, taki jak np. mieszaniny utworzone z 60-95% wagowych kwasu akrylowego (ugrupowanie hydrofilowe), 4-40% wagowych akrylanu alkilów o 10-30 atomach węgla (ugrupowanie hydrofobowe) oraz 0-6% wagowych monomeru sieciującego zdolnego do polimeryzacji lub 96-98% wagowych kwasu akrylowego (ugrupowanie hydrofilowe), 1 -4% wagowych akrylanu alkilów o 10-30 atomach węgla (ugrupowanie hydrofobowe) oraz 0,1 -0,6% wagowych monomeru sieciującego zdolnego do polimeryzacji, (ii) zasadniczo kwasu akrylowego i metakrylanu laurylu, takiej jak mieszanina utworzona z 66% wagowych kwasu akrylowego i 34% wagowych metakrylanu laurylu.

Wspomnianym czynnikiem sieciującym jest monomer zawierający grupę CH2=C< z co najmniej jedną inną grupą zdolną do polimeryzacji, w której wiązania nienasycone nie są ze sobą sprzężone. Można szczególnie wymienić etery poliallilowe, takie jak zwłaszcza poliallilosacharoza i poliallilopentarytrytol.

Spośród polimerów wymienionych wyżej zaleca się według niniejszego wynalazku zwłaszcza produkty sprzedawane przez towarzystwo Goodrich pod nazwami handlowymi Pemulen TR1, Pemulen TR2, Carbopol 1382, a jeszcze korzystniej Pemulen TR1 oraz produkt sprzedawany przez towarzystwo S.E.P.C pod nazwą Coatex SX.

Amfofilowe polimery anionowe zawierające co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym i co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego stosuje się według wynalazku korzystnie w ilości, która może się zmieniać od około 0,05 do 10% wagowych całkowitego ciężaru kompozycji do farbowania nakładanej na włókna. Korzystniej ilość ta zmienia się od około 0,2 do 5% wagowych.

187 314

Prekursory barwników utlenialnych nadających się do użytku w ramach niniejszego wynalazku są wybrane spośród produktów klasycznie znanych w farbowaniu utleniającym, z których można zwłaszcza wymienić:

- p-fenylenodiaminy o podanym wzorze 3 i ich sole addycyjne z kwasem, w którym R1 oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla, monohydroksyalkilowy o 1-4 atomach węgla, polihydroksyalkilowy o 2-4 atomach węgla lub 4'-aminofenylowy, R2 oznacza atom wodoru, rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla, monohydroksyalkilowy o 1-4 atomach węgla lub polihydroksyalkilowy o 2-4 atomach węgla, R3 oznacza atom wodoru, atom chlorowca, taki jak atom chloru, rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla, grupę sulfo, karboksy, mohydroksyalkilową o 1-4 atomach węgla lub hydroksyalkoksy o 1-4 atomach węgla, R4 oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla.

Spośród p-fenylenodiamin o powyższym wzorze 3 można zwłaszcza wymienić p-fenylenodiaminę, p-tolilenodiaminę, 2-chloro-p-fenylenodiaminę, 2,3-dimetylo-p-fenylenodiaminę, 2,6-dimetylo-p-fenylenodiaminę, 2,6-dietylo-p-fenylenodiaminę, 2,5-dimetylo-pfenylenodiaminę, N,N-dimetylo-p-fenylenodiaminę, N,N-dietylo-p-fenylenodiaminę, N,Ndipropylo-p-fenylenodiaminę, 4-amino-N,N-dietylo-3-metyloanilinę, N,N-bis(P-hydroksyetylo)-p-fenylenodiaminę, 4-amino-N,N-bis(P-hydroksyetylo)-3-metyloanilinę, 4-amino-3chloro-N,N-bis(p-hydroksyetylo)-anilinę, 2-P-hydroksyetylo-p-fenylenodiaminę, 2-fluoro-pfenylenodiaminę, 2-izopropylo-p-fenylenodiaminę, N-(P-hydroksypropylo)-p-fenylenodiaminę, 2-hydroksymetylo-p-fenylenodiaminę, N,N-dimetylo-3-metylo-p-fenylenodiaminę, N,N-(etylo-p-hydroksyetylo)-p-fenylenodiaminę, N-(p-dihydroksypropylo)-pfenylenodiaminę, N-(4'-aminofenylo)-p-fenylenodiaminę, N-fenylo-p-fenylenodiaminę, 2-βhydroksyetoksy-p-fenylenodiaminę, oraz ich sole addycyjne z kwasem.

Spośród p-fenylenodiamin o powyższym wzorze 3 zaleca się najbardziej p-fenylenodiaminę, p-tolilenodiaminę, 2-izopropylo-p-fenylenodiaminę, 2-p-hydroksyetylo-pfenylenodiaminę, 2-e-hydroksyetoksy-p-fenylenodiaminę, 2,6-dimetylo-p-fenylenodiaminę, 2,6-dietylo-p-fenylenodiaminę, 2,3-dimetylo-p-fenylenodiaminę, N,N-bis(e-hydroksyetylo)-pfenylenodiaminę, 2-chloro-p-fenylenodiaminę, oraz ich sole addycyjne z kwasem.

- bisfenyloalkilenodiaminy, odpowiadające podanemu wzorowi 4, oraz ich sole addycyjne z kwasem, w którym Q1 i Q2 jednakowe lub różne, oznaczają rodnik hydroksylowy lub grupę NHRg, w którym Rs oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla, R5 oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla, monohydroksyalkilowy o 1 -4 atomach węgla lub polihydroksyalkilowy o 2-4 atomach węgla albo rodnik aminoalkilowy o 1-4 atomach węgla, w którym reszta aminowa może być podstawiona, R<, i R7, jednakowe lub różne, oznaczają atom wodoru lub chlorowca lub rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla, W oznacza rodnik wzięty z grupy składającej się z następujących rodników: -(CH2)_n-; -(CH2)_m-O-(CH2)m; -(CH2)_m-CHOH-(CH2)_m- oraz podanego wzoru 9, w którym n jest liczbą całkowitą wynoszącą od 0 do 8 włącznie, a m jest liczbą całkowitą wynoszącą od 0 do 4 włącznie.

Wśród bis(fenylo)alkilenodiamin o powyższym wzorze 4, można szczególniej wymienić N,N'-bis(e-hydroksyetylo)-N,N'-bis(4'-aminofenylo)- 1,3-diamino-2-propanol, N,N'-bis(e-hydroksyetylo)-N,lN^Lbis(4^,-aminofenylo)etylenodiaminę, N,N'-bis(4'-aminofenylo)tetrametylenodiaminę, N,N'-bis(e-hydroksyetylo)-N,N'-bis(4-aminofenylo)tetrametylenodiaminę, N,N'-(4-metyloaminofenylo)tetrametylenodiaminę i N,N'-bis(etylo)-N,N'-bis(4'-amino-3'-metylofenylo)etylenodiaminę oraz ich sole addycyjne z kwasem.

Wśród tych bis(fenylc ,dlkilenodiamin o wzorze 4, szczególnie zaleca się N,N'-bis(ehydroksyetylo)-N,N'-bis(4' aminofenylo)-1,3-diamino-2-propanol lub jedną z jego soli addycyjnych z kwasem.

- p-aminofenole, odpowiadające podanemu wzorowi 5 i ich sole addycyjne z kwasem, w którym R9 oznacza atom wodoru lub rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla, monohydroksyalkilowy o 1-4 atomach węgla, alkoksyalkilowowy, w którym część alkoksy zawiera 1-4 atomów węgla i alkilowa zawiera 1-4 atomów węgla, aminoalkilowy o 1-4 atomach węgla lub hydroksyalkiloaminoalkilowy, w którym część hydroksyalkilowa zawiera 1-4 atomów węgla i aminoalkilowa zawiera 1-4 atomów węgla, R10 oznacza atom wodoru lub fluoru albo rodnik

187 314 alkilowy o 1-4 atomach węgla, monohydroksyalkilowy o 1-4 atomach węgla, polihydroksyalkilowy o 2-4 atomach węgla, aminoalkilowy o 1-4 atomach węgla, cyjanoalkilowy o 1-4 atomach węgla lub alkoksyalkilowy, w którym część alkoksy zawiera 1 -4 atomów węgla i część alkilowa zawiera 1-4 atomów węgla, przy czym przyjmuje się, że co najmniej jeden z rodników R9 lub R10 oznacza atom wodom.

Spośród p-aminofenoli o powyższym wzorze 5, można szczególniej wymienić p-aminofenol, 4-amino-3-metylofenol, 4-amino-3-fluorofenol, 4-amino-3-hydroksymetylofenol, 4-amino-2-metylofenol, 4-amino-2-hydroksymetylofenol, 4-amino-2-metoksymetylofenol, 4-amino-2-aminometylofenol i 4-amino-2-(P-hydroksyetyloaminometylo)fenol, oraz ich sole addycyjne z kwasem.

- o-aminofenole, których można użyć jako zasad utlenialnych w kontekście niniejszego wynalazku, wybiera się zwłaszcza spośród 2-aminofenolu, 2-amino-1-hydroksy-5-metylobenzenu, 2-amino-1-hydroksy-6-metylobenzenu i 5-acetamido-2-aminofenolu, oraz ich soli addycyjnych z kwasem.

- zasady heterocykliczne, które można użyć jako zasad utlenialnych w kontekście niniejszego wynalazku wybiera się zwłaszcza spośród pochodnych pirydyny, pochodnych pirymidyny i pochodnych pirazolu, oraz ich soli addycyjnych z kwasem.

Wśród pochodnych pirydyny, szczególniej można wymienić związki opisane np. w opisach patentowych GB-1 026 978 i GB-1 153 196, takie jak 2,5-diaminopirydynę, oraz ich sole addycyjne z kwasem.

Wśród pochodnych pirymidyny, szczególniej można wymienić związki opisane np. w niemieckim opisie patentowym DE-2 359 399 lub japońskich opisach patentowych jP-88-169 571 i JP-91-333 495, takie jak 2,4,5,6-tetraaminopirymidynę i 4-hydroksy-2,5,6triaminopirymidynę, oraz ich sole addycyjne z kwasem.

Wśród pochodnych pirazolu, szczególniej można wymienić związki opisane np. w opisach patentowych DE-3 843 892 i DE-4 133 957 oraz zgłoszeniach patentowych WO-94/08969 i WO-94/08970, takie jak 4,5-diamino-1-metylopirazol, 3,4-diaminopirazol i 4,5-diamino-1-(4'-chlorobenzylo)pirazol, oraz ich sole addycyjne z kwasem.

Według wynalazku, zawartość zasad(y) utlenialnych(ej) wynosi korzystnie od około 0,0005 do 12% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji (A) a nawet korzystniej od około 0,005 do 6% wagowych.

Środkami sprzęgającymi, których można użyć w procesie farbowania według wynalazku, są substancje zwykle używane w kompozycjach do farbowania utleniającego, to jest mfenylenodiaminy, m-aminofenole i m-difenole, mono- lub polihydroksylowane pochodne naftalenu, sezamol (sesamol) i jego pochodne oraz związki heterocykliczne, takie jak np. indolowe środki sprzęgające, indolinowe środki sprzęgające, pirydynowe środki sprzęgające, oraz ich sole addycyjne z kwasem.

Te środki sprzęgające można zwłaszcza wybrać spośród 2-metylo-5-aminofenolu, 5-N(p-hydroksyetylo)amino-2-metylofenolu, 3-aminofenolu, 1,3-dihydroksybenzenu, 1,3-dihydroksy-2-metylobenzenu, 4-chloro-1,3 -dihydroksybenzenu, 2,4-diamino-1 -(β-hydroksyetyloksy)benzenu, 2-amino-4-(e-hydroksyetyloamino)-1 -metoksybenzenu, 1,3 -diaminobenzenu, 1,3-bis(2,4-diaminofenoksy)propanu, sezamolu, α-naftolu, 6-hydroksyindolu, 4-hydroksyindolu, 4-hydroksy-N-metyloindolu, 6-hydroksyindoliny, 2,6-dihydroksy-4metylopirydyny, 1-H-3-metylopirazol-5-onu i 1-fenylo-3-metylopirazol-5-onu, oraz ich soli addycyjnych z kwasem.

Jeśli są one obecne, zawartość tych środków sprzęgających wynosi korzystnie od około 0,0001 do 10% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji (A), a nawet korzystniej od około 0,005 do 5% wagowych.

Zwykle, sole addycyjne z kwasem zasad utlenialnych i środków sprzęgających wybiera się zwłaszcza spośród chlorowodorków, bromowodorków, siarczanów, winianów, mleczanów i octanów.

Kompozycja (A) może także zawierać, poza prekursorami barwników utlenialnych określonych powyżej oraz ewentualnie włączonymi środkami sprzęgającymi, barwniki bezpo10

187 314 średnie, wzbogacające odcienie w odblaski. Te barwniki bezpośrednie można więc w szczególności wybrać spośród barwników nitrowych, azowych lub antrachinonowych.

Kompozycja (A) i/lub kompozycja (B) może także szczególniej zawierać co najmniej jeden kationowy lub amfoteryczny polimer substantywny jak określono na stronach 3 i 4 zgłoszenia patentowego EP-0 673 641 A1, i co do których korzystnie zaleca się użycie:

- czwartorzędowych polimerów poliamoniowych sporządzonych i opisanych we francuskim opisie patentowym 2 270 846, utworzonych z powtarzających się ugrupowań, odpowiadających podanemu wzorowi 6 i których ciężar cząsteczkowy, określony za pomocą chromatagrafii żelowo-permeacyjnej, wynosi między 9500 a 9900;

- czwartorzędowych polimerów poliamoniowych sporządzonych i opisanych we francuskim opisie patentowym 2 270 846, utworzonych z powtarzających się ugrupowań, odpowiadających podanemu wzorowi 6 i których ciężar cząsteczkowy, określony za pomocą chromatografii żelowo-permeacyjnej, wynosi między 9500 a 9900;

- czwartorzędowych polimerów poliamoniowych sporządzonych i opisanych we francuskim opisie patentowym 2 270 846, utworzonych z powtarzających się ugrupowań, odpowiadających podanemu wzorowi 7 i których ciężar cząsteczkowy, określony za pomocą chromatagrafii żelowo-permeacyjnej, wynosi około 1200.

Środowisko dla kompozycji (A), które jest odpowiednie dla farbowania, jest korzystnie środowiskiem wodnym, składającym się z wody i może ewentualnie zawierać kosmetycznie dopuszczalne rozpuszczalniki organiczne włączając szczególniej alkohole, takie jak alkohol etylowy, alkohol izopropylowy, alkohol benzylowy i alkohol fenyloetylowy, albo glikole lub etery glikolu, takie jak np. etery monometylowy, monoetylowy i monobutylowy glikolu etylenowego, glikol propylenowy albo ich etery, takie jak np. eter monometylowy glikolu propylenowego, glikol butylenowy, glikol dipropylenowy oraz etery alkilowe glikolu dietylenowego, takie jak np. eter monoetylowy lub eter monobutylowy glikolu dietylenowego, w stężeniach od około 0,5 do 20%, a korzystnie od około 2 do 10% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji.

Kompozycja (A) może także zawierać efektywne ilości innych czynników, znanych dotychczas skądinąd w dziedzinie farbowania utleniającego, takich jak różne zwykłe środki pomocnicze, jak środki maskujące, środki kondycjonujące włosy, a zwłaszcza silikony, konserwanty, środki mącące itd., oraz ewentualnie anionowe, niejonowe lub amfoteryczne środki powierzchniowo czynne lub ich mieszaniny.

Wspomniana kompozycja może także zawierać antyoksydanty. Można je wybrać zwłaszcza z siarczynu sodu, kwasu tioglikolowego, kwasu tiomlekowego, kwaśnego siarczynu sodu, kwasu dehydroaskorbinowego, hydrochinonu, 2-metylohydrochinonu, tert-butylohydrochinonu i kwasu homogentyzynowego, i są one więc zwykle obecne w ilościach, wynoszących od około 0,05 do 1,5% wagowego w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji.

Naturalnie, fachowiec zadba o dobór ewentualnego związku lub związków dodatkowych wspomnianych powyżej, tak, aby korzystne właściwości istotnie związane z kompozycją barwiącą według wynalazku, nie pogorszyły się, a przynajmniej nie zasadniczo na skutek rozpatrywanego dodatku lub dodatków.

W kompozycji (B), czynnik utleniający wybiera się korzystnie spośród nadtlenku mocznika, bromianów lub żelazicyjanków metali alkalicznych, oraz nadsoli, takich jak nadborany, nadwęglany i nadsiarczany. Użycie nadtlenku wodoru jest zalecane szczególnie.

Kompozycja (B) korzystnie składa się z wodnego roztworu nadtlenku wodoru, którego miano może wynosić, szczególniej od około 2,5 do 40 objętości, a nawet bardziej korzystnie od około 5 do 20.

Wartości pH kompozycji gotowej do użycia nałożonej na włókna keratynowe [kompozycji otrzymanej przez zmieszanie kompozycji barwiącej (A) i kompozycji utleniającej (B)] wynoszą zazwyczaj 4-11, a korzystnie 6-10 i mogą być doprowadzane do żądanej wartości za pomocą czynników zakwaszających lub alkalizujących, dobrze znanych w obecnym stanie wiedzy w dziedzinie farbowania włókien keratynowych.

Wśród czynników alkalizujących, które można wymienić przykładowo, są wodny roztwór amoniaku, węglany alkaliczne, alkanoloaminy, takie jak mono-, di- i trietanoloaminy

187 314 i ich pochodne, wodorotlenek sodu, wodorotlenek potasu i związki o podanym wzorze 8, w którym R oznacza resztę propylenową ewentualnie podstawioną grupą hydroksylową lub rodnikiem alkilowym o 1-4 atomach węgla; R11, R12, R13 i R14, które mogą być identyczne lub różne, oznaczają atom wodoru, rodnik alkilowy o 1-4 atomach węgla lub rodnik hydroksyalkilowy o 1 -4 atomach węgla.

Czynnikami zakwaszającymi są konwencjonalnie, przykładowo, nieorganiczne lub organiczne kwasy, takie jak kwas chlorowodorowy, kwas ortofosforowy, kwasy karboksylowe, takie jak kwas winowy, kwas cytrynowy lub kwas mlekowy, albo kwasy sulfonowe.

Sposób farbowania według wynalazku korzystnie polega na nałożeniu mieszaniny sporządzonej bezpośrednio w momencie użycia, z kompozycji (A) i (B) opisanych powyżej, na wilgotne lub suche włókna keratynowe i na pozostawieniu jej w celu podziałania, na czas ekspozycji, korzystnie wynoszący od około 1 do 60 minut, a korzystniej od około 10 do 45 minut, na spłukaniu włókien, następnie ewentualnie na umyciu ich szamponem i potem ponownym spłukaniu ich i wysuszeniu.

Podaje się teraz konkretne przykłady, ilustrujące wynalazek, jednakże bez jakiegokolwiek ograniczenia jego charakteru.

Przykład I:

Sporządzono poniższą kompozycję barwiącą, zgodnie z wynalazkiem:

- Usieciowany amfofilowy polimer anionowy kwas akrylowy/akrylan alkilów C10-C30 (Pemulen TRI -z Goodrich) 1,0 g s.a.*

- Kwas oleinowy 3,0 g

- Wodny roztwór kwaśnego siarczynu sodu , zawierający 35% s.a.* 0,45 g s.a.*

- p-F enylenodiamina 0,162 g

-Rezorcyna 0,165 g

- Wodny roztwór amoniaku (20% NH3) 11,5 g

- Czynnik maskujący q.s

-Woda q.sad 100 g

s.a.* = substancja aktywna

Kompozycję tę zmieszano w równych ilościach wagowych, w momencie użycia, z wodnym roztworem nadtlenku wodoru o 20 objętościach i otrzymaną mieszaninę nałożono następnie na kosmyki naturalnych włosów, zawierających 90% włosów siwych. Po czasie ekspozycji, wynoszącym 10 minut, kosmyki spłukano i potem umyto szamponem, spłukano ponownie i następnie wysuszono.

Przy użyciu spektrokolorymetru I.C.S., zmierzono chromatyczność c* odcienia na podstawie wartości a* i b* w międzynarodowym systemie zapisu kolorów L*, a*, b* według C.I.E..

Wynik był następujący: c* = 14,36.

Zmierzono także wartość L* odcienia.

Wynik był następujący: L* = 48,09.

Przykład porównawczy II:

Powtórzono przykład I, zamieniając 1 gram usieciowanego amfofilowego polimeru anionowego kwas akrylowy/akrylan alkilów C10-C30 (Pemulen TR1 z Goodrich) na mieszaninę następujących dwóch niejonowych środków powierzchniowo czynnych (pozwalających osiągnąć tę samą lepkość): 18 gramów alkoholu decylowego (C10-C12-Cm/85-8,5-6,5) oksyetylenowanego 3,5 molami tlenku etylenu, sprzedawanego pod nazwą Mergital BL 309 przez towarzystwo Henkel, oraz 12 gramów alkoholu decylowego (Ck)-C12-C14/85-8,5-6,5 oksyetylenowanego 5,5 molami tlenku etylenu, sprzedawanego pod nazwą Mergital BL 589 przez towarzystwo Henkel.

Przeprowadzono następnie taką samą procedurę jak przykładzie I.

Wyniki były następujące: c* = 12,86 L* = 49,72

Wniosek:

Odcień otrzymany zgodnie z wynalazkiem jest bardziej jaskrawy (większe c*) niż otrzymany zgodnie z poprzednim stanem techniki; jest on także silniejszy (mniejsze L*).

187 314

CH₂ —C—C—OH

I II

R_d o

WZÓR 1

CH, = C—C—OR₂

I II r₁ o

WZÓR 2

WZÓR 3

187 314

WZÓR 4

OH

WZÓR 5 ch₃ ch₃

N⁺—(CH2)3-N⁺— (CH2)_e | ci | ci ' ch₃ ch₃

WZÓR 6

187 314

c₂H₅ hf—(CHJ

CH₃ c₂h₅

WZÓR 7

WZÓR 8 — (CH₂)_m—N — (CH₂)_m—

CH₃

WZÓR 9

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Kompozycja do farbowania utleniającego włókien keratynowych, w szczególności ludzkich włókien keratynowych, takich jak włosy, obejmującego, w środowisku odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego i ewentualnie jeden lub kilka środków sprzęgających, znamienna tym, że zawiera ponadto co najmniej jeden amfofilowy polimer anionowy, zawierający co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym odpowiadające monomerowi o podanym wzorze 1, w którym R oznacza H lub CH3 lub C2H5 i zawiera co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego.
2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera kwas akrylowy, kwas metakrylowy lub ich mieszaniny.
3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera ugrupowanie hydrofobowe, które jest estrem odpowiadającym monomerowi o podanym wzorze 2, w którym Ri oznacza H lub CH3 lub C2H5 i R2 oznacza rodnik alkilowy o 10-30 atomach węgla.
4. Kompozycja według zastrz. 3, znamienna tym, że zawiera związek o wzorze 2, w którym R1 oznacza H lub CH3.
5. Kompozycja według zastrz. 3 albo 4, znamienna tym, że zawiera związek o wzorze 2, w którym R2 oznacza rodnik alkilowy o 12-22 atomach węgla.
6. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera amfofilowy polimer anionowy, który jest usieciowany.
7. Kompozycja według zastrz. 6, znamienna tym, że jako amfofilowy polimer anionowy zawiera polimer utworzony z mieszaniny monomerów obejmującej zasadniczo kwas akrylowy, ester o podanym wzorze 2, w którym R1 oznacza H lub CH3, R2 oznacza rodnik alkilowy mający 12-22 atomów węgla, oraz czynnik sieciujący.
8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, ze jako amfofilowy polimer anionowy zawiera polimer kwasu akrylowego i metakrylanu laurylu.
9. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera prekursory barwników utlenialnych, które są wybrane spośród o- lub p-fenylenodiamin, bis(fenylo)alkilenodiamin, o- lub p-aminofenoli, oraz zasad heterocyklicznych, jak również soli addycyjnych tych związków z kwasem.
10. Kompozycja według zastrz. 9, znamienna tym, że zawiera prekursory barwników utlenialnych w ilości 0,0005-12% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji.
11. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera środki sprzęgające, które są wybrane spośród m-fenylenodiamin, m-aminofenoli, m-difenoli, heterocyklicznych środków sprzęgających, oraz soli addycyjnych tych związków z kwasem.
12. Kompozycja według zastrz. 11, znamienna tym, że zawiera środki sprzęgające w ilości 0,0001-10% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji.
13. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera sole addycyjne z kwasem prekursorów barwników utlenialnych i środków sprzęgających, które są wybrane spośród chlorowodorków, bromowodorków, siarczanów, winianów, mleczanów i octanów.
14. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera także barwniki bezpośrednie.
15. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera także co najmniej jeden kationowy lub amfoteryczny polimer substantywny.

187 314
16. Kompozycja według zastrz. 15, znamienna tym, ze zawiera czwartorzędowy polimer poliamoniowy, utworzony z powtarzających się ugrupowań, odpowiadających podanemu wzorowi 6.
17. Kompozycja według zastrz. 15, znamienna tym, że zawiera czwartorzędowy polimer poliamoniowy, utworzony z powtarzających się ugrupowań, odpowiadających podanemu wzorowi 7.
18. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera także co najmniej jeden czynnik redukujący, obecny w ilościach, wynoszących od 0,05 do 3% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji.
19. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że stanowi gotową do użycia kompozycję, która zawiera czynnik utleniający.
20. Kompozycja według zastrz. 19, znamienna tym, że posiada pH, wynoszące od 4 do 11.
21. Kompozycja według zastrz. 19, znamienna tym, że zawiera czynnik utleniający wybrany spośród nadtlenku wodoru, nadtlenku mocznika, bromianów i żelazicyjanków metali alkalicznych oraz nadsoli.
22. Kompozycja według zastrz. 19 albo 21, znamienna tym, że jako czynnik utleniający zawiera wodny roztwór nadtlenku wodoru, którego miano wynosi od 2,5 do 40 objętości.
23. Kompozycja według zastrz. 1 albo 19, znamienna tym, że obejmuje amfofilowe polimery anionowe, zawierające co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe, wyłącznie typu estru alkilowego, zawierającego 10-30 atomów węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, w ilości wynoszącej od 0,05 do 10% wagowych w stosunku do całkowitego ciężaru kompozycji nałożonej na włókna, a nawet korzystniej od 0,2 do 5%.
24. Sposób farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych, takich jak włosy, znamienny tym, że polega on na nałożeniu na włókna kompozycji barwiącej (A1) jaką określono w zastrzeżeniu 1, i na wywołaniu barwy w środowisku zasadowym, obojętnym lub kwaśnym, przy użyciu czynnika utleniającego, dodawanego do tej kompozycji (A 1) dokładnie w momencie użycia albo który jest obecny w kompozycji utlenionej (B1), nakładanej sekwencyjnie bez pośredniego etapu spłukiwania.
25. Sposób farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych, takich jak włosy, znamienny tym, że polega na nałożeniu na włókna kompozycji barwiącej (A2), zawierającej, w środowisku odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego, ewentualnie jeden lub więcej środków sprzęgających, w obecności lub nieobecności amfofilowego polimeru anionowego, zawierającego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym i co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, oraz na wywołaniu barwy w środowisku zasadowym, obojętnym lub kwaśnym, przy użyciu kompozycji utleniającej (B2), zawierającej czynnik utleniający i efektywną ilość co najmniej jednego amfofilowego polimeru anionowego, obejmującego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym i co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, i którą miesza się z kompozycją (A2) dokładnie w momencie użycia lub którą nakłada się sekwencyjnie bez pośredniego etapu spłukiwania.
26. Zestaw do farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych, takich jak włosy, znamienny tym, że obejmuje co najmniej dwa przedziały, z których jeden zawiera kompozycję (A1) jaką określono w zastrzeżeniu 1, i drugi zawiera kompozycję (B1) obejmującą czynnik utleniający w środowisku odpowiednim do farbowania.
27. Zestaw do farbowania włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych, takich jak włosy, znamienny tym, że obejmuje co najmniej dwa przedziały, z których jeden zawiera kompozycję (A2), zawierającej, w środowisku odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego, ewentualnie jeden lub więcej środków sprzęgających, w obecności lub nieobecności amfofilowego polimeru anionowego, zawierającego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego

187 314 z nienasyconym wiązaniem olefinowym i co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, i drugi zawiera kompozycję (B2) zawierającej czynnik utleniający i efektywną ilość co najmniej jednego amfofilowego polimeru anionowego, obejmującego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym i co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego.
28. Zastosowanie kompozycji do farbowania utleniająeego jakćą okres łono w zastrzeaeniu 1 lub zestawu o kilku przedziałach do farbowania jak określono w daetrd. 26 lub 27, do farbowania utleniającego ludzkich włókien keratonowoch, takich jak włosy.

Wynalazek dotyczy kompozycji do farbowania utleniającego włókien neratyzawoch w szczególności ludzkich włókien keratonawoch, takich jak włosy, obejmującej co najmniej jeden prekursor barwnika utlenianego, ewentualnie jeden lub kilka środków sprzęgających i co najmniej jeden amfofilawo polimer anionowy, zawierający co najmniej jedno ugrupowanie hydrofitowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefizawom oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego.

Znane jest farbowanie włókien keratyzowoch, w szczególności ludzkich włosów, kompozycjami farbującymi, zawierającymi prekursory barwników utlenianych, ogólnie zwane „zasadami utlenialnymi”, w szczególności o- lub p-fenylenodiaminy, o- lub p-aminofenole i zasady heterocykliczne.

Prekursorami barwników utlenialnych są związki początkowo bezbarwne lub słabo zabarwione, które uzyskują swoją zdolność farbowania włosa w obecności czynników utleniających, powodujących powstawanie związków barwnych. Tworzenie tych związków barwnych jest wynikiem albo kondensacji oksydacyjnej „zasad utlenianych” ze sobą, albo kondensacji oksydacyjnej „zasad utlenianych” ze związkami modyfikującymi kolor lub „środkami sprzęgającymi”, które są generalnie obecne w kompozycjach farbujących etoeawanych do farbowania utleniającego i stanowią je zwłaszcza m-fenylenabiamizy, m-aminofenole i m-difezole, oraz pewne związki heterocykliczne.

Różnorodność cząsteczek, które można brać pod uwagę, obejmujących z jednej strony „zasady utlenialne”, a z drugiej „środki sprzęgające”, pozwala na uzyskanie bardzo bogatego zakresu kolorytu.

Dla utrzymania na miejscu produktu do farbowania utleniającego nałożonego na włosy, aby nie spływał po twarzy lub na zewnątrz stref, które zamierza się ufarbować, aż dotąd używano tradycyjnych środków zagęszczających, takich jak ueieciowazo kwas poliaOrylawo, hybraOeyetylocelulado, woski lub też mieszanin niejonowych środków powierzchniowo czynnych HLB (Hydrophyllic Lipophilic Balance), które odpowiednio dobrane wykazują efekt żelujący, gdy są rozcieńczane wodą i/lub środkami powierzchniowo czynnymi.

Jednakże Ogłaszający stwierdził, że składniki typu tradycyjnych czynników zagęszczających, środków powierzchniowo czynnych i rozpuszczalników, hamują generalnie wchodzenie barwnika na włókna, co przejawia się przyćmionym odcieniem i także użyciem zbyt dużej ilości barwnika, rozpuszczalnika i/lub środków powierzchniowo czynnych do rozpuszczenia barwnika, jeśli chce się jednak uzyskać silniejszy odcień.

Ponadto stwierdził również, że po zmieszaniu z czynnikiem utleniającym, kompozycje farbujące, zawierające prekursor lub prekursory barwników utlenialnych oraz ewentualnie środek lub środki sprzęgające i poza tym wymienione składniki, traciły częściowo swój charakter żelujący i wykazywały na skutek tego niepożądane ściekanie.

Opis WO 91/15186 dotyczy kazbycjonującej kompozycji do włosów zawierającej środek 0azdocjonujący włosy; polimer układający włosy zawiera (A) zdolny do polimeryzacji monomer hodrafilawo (taki jak kwas akrylowy, a0ryloamib, winylopirolidoz i liczne inne

187 314 związki) oraz (B) zdolny do polimeryzacji monomer hydrofobowy (wybrany spośród estrów kwasu akrylowego z alkoholami C1-C18, styreny, butadienu itp.), polimer jest ponadto zdefiniowany poprzez zakres masy cząsteczkowej i parametr rozpuszczalności; niewodny rozpuszczalnik solubilizuje polimer posiadający temperaturę wrzenia mniej niż 300°C, określoną rozpuszczalność w wodzie i temperatury zeszklenia (Tg), ponadto istnieje równowaga w wodnym nośniku. Rozpuszczalnik i polimer występują w dyspergowanej fazie fluidowej, a stosunek polimeru do rozpuszczalnika wynosi pomiędzy 10:90 a 80:20.

WO 91/15187 dotyczy kompozycji układającej włosy, zawierającej polimer układający, zawierający zdolny do polimeryzacji monomer hydrofitowy i zdolny do polimeryzacji monomer hydrofobowy i niewodny rozpuszczalnik solubilizujący powyższy polimer, przy czym istnieje równowaga pomiędzy wodnym nośnikiem, a stosunek polimeru do rozpuszczalnika wynosi pomiędzy 10:90 a 80:20.

Opis FR 2327761 opisuje kompozycje kosmetyczne zawierające polimer, który otrzymany jest na drodze polimeryzacji nienasyconego monomeru związku posiadającego co najmniej jedną grupę hydroksylową, a polimeryzacja prowadzona jest w obecności jonów ceru. Polimery tu opisane stosuje się jako środki ulepszające połysk włosów, jak również ich zdolność do rozczesywania.

Opis FR 2679444 dotyczy zastosowania mieszaniny kopolimerów jako środków zagęszczających fazę olejową. Kopolimery zawierają jednostki lipofilowe i jednostki pochodzące ze związków hydrofitowych posiadających grupy karboksylowe lub sulfonowe; ponadto kopolimer posiada jednostki lipofilowe i hydrofilowe pochodzące od związków posiadających grupy aminowe, amidowe, alkoholowe lub eterowe. Ujawnione kopolimery posiadają masę cząsteczkową wyższą niż 100 000. Polimery powyższe stanowią zagęszczacze fazy olejowej, a więc są rozpuszczalne w fazach olejowych.

Otóż obecnie, po rozległych badaniach prowadzonych nad tym problemem, Zgłaszający stwierdził, że możliwe jest otrzymanie kompozycji do farbowania utleniającego (po zmieszaniu z czynnikiem utleniającym), które nie spływają; trzymają się więc lepiej w punkcie nałożenia, i pozwalają również na uzyskanie bardziej chromatycznych odcieni (bardziej jaskrawych), silniejszych, jeśli wprowadzi się skuteczną ilość amfofilowego polimeru anionowego, obejmującego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego (i) albo do kompozycji, zawierających prekursor lub prekursory barwników utlenialnych i ewentualnie środek lub środki sprzęgające [czyli kompozycji (A)], albo (ii) do kompozycji utleniającej [czyli kompozycji (B)] lub (iii) do obu kompozycji razem.

W sensie niniejszego wynalazku chromatyczność (jaskrawość) jest określona przez wartość c* w systemie kolorymetrycznego zapisu L*, a*, b* według Commission Internationale de l'Eclairage (C.I.E). Wartość ta równa się pierwiastkowi kwadratowemu z sumy a² + b²(+a jest czerwienią, -a jest zielenią, +b jest żółcienią, -b jest błękitem). Odcień jest tym bardziej jaskrawy, im wartość c* jest większa. W tym systemie zapisu L* określa moc odcienia. Odcień jest tym silniejszy, im wartość L* jest niższa (0 = czerń, 100 = biel).

Te stwierdzenia są podstawą niniejszego wynalazku.

Tak więc przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja do farbowania utleniającego włókien keratynowych, w szczególności ludzkich włókien keratynowych, takich jak włosy, która obejmuje w środowisku odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego (zasadę utlenialną) i ewentualnie jeden lub kilka środków sprzęgających, charakteryzująca się tym, że zawiera poza tym co najmniej jeden amfofilowy polimer anionowy, obejmujący co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym, odpowiadające monomerowi o podanym wzorze 1 w którym Rj oznacza H lub CH3 lub C2H5, oraz zawiera co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego.

Dzięki niniejszemu wynalazkowi można ponadto korzystnie zredukować zużycie środków powierzchniowo czynnych, a nawet je pominąć.

187 314

Wynalazek pozwala również na zmniejszenie ilości aktywnych substancji barwiących używanych w kompozycji do farbowania w porównaniu z metodami klasycznymi i znanymi w dotychczasowym stanie techniki.

Innym przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja gotowa do użytku w celu farbowania włókien keratynowych, która zawiera co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego i ewentualnie co najmniej jeden środek sprzęgający oraz co najmniej jeden amfofilowy polimer anionowy, obejmujący co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym, odpowiadające monomerowi o podanym wzorze 1 w którym R1 oznacza H lub CH3 lub C2H5, oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, oraz czynnik utleniający.

Wynalazek dotyczy także sposobu farbowania włókien keratynowych i w szczególności ludzkich włókien keratynowych, takich jak włosy, polegający na nałożeniu na włókna co najmniej jednej kompozycji (A1), zawierającej w środowisku odpowiednim do farbowania, co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego i ewentualnie co najmniej jeden środek sprzęgający, w połączeniu z co najmniej jednym amfofilowym polimerem anionowym, obejmującym co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, przy czym kolor wywołuje się przy pH alkalicznym, obojętnym lub kwaśnym za pomocą czynnika utleniającego, który miesza się dokładnie w momencie użycia z kompozycją (A1), lub który jest obecny w kompozycji (B1) nakładanej sekwencyjnie bez pośredniego spłukiwania.

Wynalazek dotyczy również wariantu tego sposobu, który polega na tym, że nakłada się na włókna co najmniej jedną kompozycję (A2), zawierającą w środowisku odpowiednim do farbowania co najmniej jeden prekursor barwnika utlenialnego i ewentualnie co najmniej jeden środek sprzęgający i to w obecności lub nieobecności amfofilowego polimeru anionowego, obejmującego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, przy czym kolor wywołuje się przy pH alkalicznym, obojętnym lub kwaśnym, za pomocą kompozycji utleniającej (B2), która zawiera czynnik utleniający i skuteczną ilość co najmniej jednego amfofilowego polimeru anionowego, obejmującego co najmniej jedno ugrupowanie hydrofilowe typu kwasu karboksylowego z nienasyconym wiązaniem olefinowym oraz co najmniej jedno ugrupowanie hydrofobowe wyłącznie typu estru alkilowego o 10-30 atomach węgla nienasyconego kwasu karboksylowego, którą miesza się dokładnie w momencie użycia z kompozycją (A2) lub którą nakłada się sekwencyjnie bez pośredniego spłukiwania.