PL182310B1 - Nowe podstawione benzotienylopiperazyny, sposób ich wytwarzania oraz zawierajace je kompozycje farmaceutyczne PL PL PL PL - Google Patents

Nowe podstawione benzotienylopiperazyny, sposób ich wytwarzania oraz zawierajace je kompozycje farmaceutyczne PL PL PL PL

Info

Publication number
PL182310B1
PL182310B1 PL96313251A PL31325196A PL182310B1 PL 182310 B1 PL182310 B1 PL 182310B1 PL 96313251 A PL96313251 A PL 96313251A PL 31325196 A PL31325196 A PL 31325196A PL 182310 B1 PL182310 B1 PL 182310B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
thien
fluorobenzo
formula
compound
group
Prior art date
Application number
PL96313251A
Other languages
English (en)
Other versions
PL313251A1 (en
Inventor
Nicholas J Hrib
John G Jurcak
Abdul E Murtlib
Original Assignee
Aventis Pharmaceuticals
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Aventis Pharmaceuticals filed Critical Aventis Pharmaceuticals
Publication of PL313251A1 publication Critical patent/PL313251A1/xx
Publication of PL182310B1 publication Critical patent/PL182310B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D409/00Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D409/02Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D409/04Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings directly linked by a ring-member-to-ring-member bond
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D409/00Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D409/02Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D409/12Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/18Antipsychotics, i.e. neuroleptics; Drugs for mania or schizophrenia
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D333/00Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom
    • C07D333/50Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one sulfur atom as the only ring hetero atom condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D333/52Benzo[b]thiophenes; Hydrogenated benzo[b]thiophenes
    • C07D333/62Benzo[b]thiophenes; Hydrogenated benzo[b]thiophenes with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C07D333/66Nitrogen atoms not forming part of a nitro radical

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Oxygen Or Sulfur (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku są nowe podstawione benzotienylopiperazyny, sposób ich wytwarzania oraz zawierające je kompozycje farmaceutyczne, stosowane zwłaszcza jako lek przeciw psychozom.
Znane jest terapeutyczne traktowanie pacjentów ze schizofrenią drogą podawania leków neuroleptycznych, takich jak chloropromazyna, haloperidol, sulpiryd i związki blisko chemicznie pokrewne. Jednak chociaż udaje się zahamować objawy schizofrenii, traktowanie tymi lekami nie leczy psychotycznego pacjenta, u którego prawie z pewnością następuje nawrót choroby, jeśli leczenie ulega przerwaniu. Tak więc istnieje stałe zapotrzebowanie na leki antypsychotyczne do leczenia psychoz.
Ponadto niektóre spośród znanych neuroleptyków wykazują niepożądane skutki uboczne. Na przykład skutki uboczne wielu leków antypsychotycznych obejmują tak zwane objawy pozapiramidowe, takie jak sztywność i drżenie, ciągłe niespokojne chodzenie oraz opóźniona dyskineza, co powoduje wykrzywianie twarzy i mimowolne ruchy twarzy i kończyn. Zwykle występuje również ortostatyczne podciśnienie. Tak więc istnieje zapotrzebowanie na leki antypsychotyczne powodujące mniej liczne lub słabsze objawy tych zwykle występujących skutków ubocznych.
Wynalazek spełnia to zapotrzebowanie za pomocą związków o wzorze 1, w którym X oznacza atom chlorowca,
Y oznacza grupę -CN albo -NR*R2, oznacza liczbę całkowitą 1, m oznacza liczbę całkowitą 0 albo 2, n oznacza liczbę całkowitą 2 albo 4, z tym wyjątkiem, że gdy Y oznacza grupę CN n może również oznaczać 1,
R1 oznacza atom wodoru, grupę acetylową lub izopropylokarbonylową
R2 oznacza atom wodoru, grupę acetylową izopropylokarbonylową adamantylokarbonylową (2-hydroksy-2-metylo)etylokarbonylową, 2-tienylokarbonylową albo 2-benzo[b]tiofenylokarbonylową 2- [4'-(trifluoromety lo)-1,1 '-bifenylo]karbony Iową albo R1 i R2 wraz z atomem azotu, z którym są związane, tworzą układ pierścieniowy o wzorze 6, w którym A oznacza grupę C=O albo CH2, B oznacza grupę CHOH albo CH2 a Z oznacza atom wodoru oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami, z tym, że gdy A oznacza C=O, B nie może oznaczać CH2, oraz zawierających je kompozycji farmaceutycznych w zastosowaniu w leczeniu psychoz.
Nowe związki o wzorze 1 nie są znane ze stanu techniki.
Wynalazek dotyczy także kompozycji farmaceutycznych zawierających związek o wzorze 1 według wynalazku oraz farmaceutycznie dopuszczalny nośnik. Kompozycją farmaceutyczną jest kompozycja antypsychotyczna zawierająca związek według wynalazku w ilości dostatecznej do wywołania efektu antypsychotycznego.
Związek według wynalazku stosuje się do leczenia psychoz, przez podawanie pacjentowi farmaceutycznie skutecznej ilości związku według wynalazku.
Związki mogą występować jako izomery geometryczne, optyczne i stereoizomery.
Bardziej szczegółowo wynalazek dotyczy związków o wzorze la, w którym X oznacza atom chlorowca, Y oznacza grupę -CN albo -NR‘R2, m oznacza liczbę całkowitą 0 albo 2, n oznacza liczbę całkowitą 2 albo 4, R1 oznacza atom wodoru, grupę izopropylokarbonylową adamantylokarbonylową (2-hydroksy-2-metylo)etylokarbonylową 2-tienylokarbonylową albo 2-benzo[b]tiofenylokarbonylową 2-[4'-(trifluorometylo)-l ,T-bifenylo]karbonylową
182 310 albo R1 i R2 wraz z atomem azotu, z którym są związane, tworzą układ pierścieniowy o wzorze 6a, w którym A oznacza grupę C=O albo CH2, B oznacza grupę CHOH albo CH2 oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami.
Zgodnie z wynalazkiem korzystne są związki o wzorze Ib, w którym X oznacza atom chlorowca, m oznacza 0 albo 2, n oznacza 2 albo 4, R1 oznacza atom wodoru albo grupę acetylową, izopropylokarbonylową, a R2 oznacza atom wodoru, grupę acetylową, izopropylokarbonylową, adamantylokarbonylową, (2-hydroksy-2-metylo)etylokarbonylową, 2-tienylokarbonylową albo 2-benzotio[b]fenylokarbonylową oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami.
Korzystnie w tej grupie związków X oznacza chlorowiec, m oznacza 0, a n oznacza 4.
Szczególnie korzystnie X oznacza 6-F, R1 oznacza atom wodoru albo grupę acetylową, a R2 oznacza atom wodoru, grupę izopropylokarbonylową, adamantylokarbonylową, 2-tienylokarbonylową, 2-benzotienylokarbonylową, 2-hydroksy-2-metylo-etylokarbonylową albo 2- [4'-(trifluorometylo)-1,1 '-bifeny lokarbonylową].
Korzystnymi związkami są:
(Z)-2-etenodikarboksylan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -piperazynobutanoaminy, N-[4- [4-(6-fluorobenzo [b]tien-3 -y lo)-1 -piperazyny lo] -buty lo] -acetamid, N-acetylo-N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-2-metylopropionamid,
N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-2-metylo-propionamid, maleinian N- [4- [4-(6-fluorobenzo [b]tien-3 -y lo)-1 -piperazyny lo] -buty lo] -adamantano-1-karboksamidu, (Z)-2-etenodikarboksylan N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -piperazynylo]-butylo] -2-tiofenokarboksamidu, (Z)-2-etenodikarboksylan N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -piperazynylo]-butylo]-2-hydroksy-2-metylo-propionamidu, (Z)-2-etenodikarboksylan N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -piperazynylo]-butylo]-4'-(trifluorometylo)-[l,l'-bifenylo]-2-karboksamidu i (Z)-2-etenodikarboksylan N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-benzo[b]tiofeno-2-karboksamidu.
Inną korzystną grupą związków według wynalazku są związki o wzorze 1 c, w którym X oznacza atom wodoru albo chlorowca, m oznacza 0 albo 2, n oznacza 2,3 lub 4, A oznacza grupę C=O albo CH2, B oznacza grupę CHOH, CH2 oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami.
Korzystnie w związkach tych X oznacza atom fluoru, m oznacza 0, a n oznacza 4.
Szczególnie korzystnie X oznacza 6-F, m oznacza 0, n oznacza 4, A oznacza grupę C=O albo CH2, a B oznacza grupę CHOH, CH2.
Korzystnymi związkami są:
2-[2-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-etylo]-2,3-dihydro-3-hydroksy-1 H-izoindol-1 -on, 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -[4-(izoindol-2-ilo)-butylo]-piperazyny i (Z)-2-etenodikarboksylan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-[4-(izoindol-2-ilo)-butylo]-piperazyny, (Z)-2-etenodikarboksylan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l -piperazynobutanonitrylu.
Związki według wynalazku wytwarza się w sposób niżej opisany, przy czym podstawniki R1, R2, A, B, X, Y i Z oraz liczby całkowite 1, m i n mają znaczenie wyżej podane, jeśli nie zaznaczono inaczej.
Związki według wynalazku wytwarza się w ten sposób, że najpierw odpowiednio podstawioną l-(benzo[b]tien-3-ylo)-piperazynę (A) podaje się reakcji z odpowiednim chlorowcoalkiloftalimidem (B), otrzymując związek o wzorze 2, zgodnie z przedstawionym na rysunku schematem.
Reakcję prowadzi się zazwyczaj w odpowiednim rozpuszczalniku, takim jak acetonitryl albo dimetyloformamid (DMF) w obecności środka wiążącego kwas, takiego jak na przykład
182 310 karbaminian potasu albo węglan sodu, i w obecności niewielkiej ilości jodku potasu lub jodku sodu, w temperaturze od 20°C do 100°C, korzystnie od 25°C do 90°C, zwłaszcza 75-85°C.
Związek o wzorze 2 poddaje się redukcji za pomocą odpowiedniego środka redukującego, takiego jak wodorek litowo-glinowy, otrzymując izoindole o wzorze 3.
Reakcję prowadzi się zazwyczaj w nieprotycznym rozpuszczalniku organicznym, takim jak tetrahydrofiiran (THF) w temperaturze od 25°C do 75°C, korzystnie 50°C.
Redukcję można też prowadzić za pomocą borowodorku sodowego w rozpuszczalniku protycznym, takim jak metanol lub etanol, albo mieszaniny alkanoli i innych rozpuszczalników organicznych, takich jak dichlorometan lub chloroform, w temperaturze od 0°C do 80°C, korzystnie 50°C, otrzymując hydroksylaktam o wzorze 4.
Związek o wzorze 4 poddaje się następnie redukcji, stosując trialkilosilan, taki jak trietylosilan, i organiczny kwas karboksylowy, taki jak kwas trifluorooctowy, uzyskując laktam o wzorze 5.
Zazwyczaj reakcję prowadzi się w rozpuszczalniku organicznym, takim jak dichlorometan, w temperaturze od 0°C do 25 °C.
Można też związek o wzorze 2 traktować kolejno borowodorkiem sodu i kwasem octowym, otrzymując aminę pierwszorzędową o wzorze 7.
Reakcję prowadzi się na ogół w alkoholu i wodzie, korzystnie w układzie izopropanol/woda 6:1, w temperaturze od 20°C do 80°C.
Związek o wzorze 7 poddaje się reakcji z chlorkiem kwasu organicznego, otrzymując związek o wzorze 8, w którym R2 ma znaczenie wyżej podane.
Proces prowadzi się zazwyczaj w nieprotycznym rozpuszczalniku organicznym, takim jak dichlorometan, w obecności środka wiążącego kwas, takiego jak amina trzeciorzędowa, na przykład trietyloamina, w temperaturze od 0°C do 30°C, korzystnie 20°C.
Związek o wzorze 8 acyluje się następnie za pomocą różnych chlorków kwasów organicznych w warunkach wyżej opisanych, otrzymując związek o wzorze 1, w którym R1 ma znaczenie inne niż atom wodoru. .
Sulfotlenki i sulfony według wynalazku wytwarza się ze związków o wzorze 1, w którym m oznacza 0, albo metodami znanymi, na przykład z US-A-5240927.
Wyjściowe związki (A) są znane, na przykład z US-A-5240927 i podanych tam odnośników.
Związki według wynalazku nadają się do stosowania w leczeniu psychoz dzięki zdolności do wywoływania antypsychotycznej odpowiedzi u ssaków. Czynność antypsychotyczną określa się za pomocą testu wspinania myszy metodą zbliżoną do opisanej przez P. Protais i innych, Psychopharmacol. 50:1 (1976) i B. Costall, Eur. J. Pharmacol., 50:39 (1978).
Badane samce myszy (23-27 g) umieszcza się grupowo w standardowych warunkach laboratoryjnych. Myszy indywidualnie umieszcza się w klatkach o oczkach z drutu (4 x 10 ) i pozostawia w ciągu 1 godziny w celu adaptacji i poznania nowego środowiska. Następnie wstrzykuje się podskórnie apomorfinę w ilości 1,5 mg/kg, która to dawka powoduje wspinanie się wszystkich osobników w ciągu 30 minut. Związki testowane na aktywność antypsychotyczną wstrzykuje się śródotrzewnowo albo podaje doustnie w różnych odstępach czasu np. 30 minut, 60 minut itd., przed prowokacją apomorfmową w dawce skriningowej 10-60 mg/kg.
Dla oceny wspinania przeprowadza się 3 odczyty w czasie 10, 20 i 30 minut po podaniu apomorfmy według następującej skali:
Zachowanie myszy podczas wspinania Punktacja
4 łapy na dnie (brak wspinania) 0
2 łapy na ścianie (podnoszenie się) 1
4 łapy na ścianie (pełne wspinanie) 2
Myszy konsekwentnie wspinają się przed odrzuceniem iniekcji apomorfmy.
182 310
Przy pełnym rozwinięciu wspinania apomorfmowego zwierzęta zawieszają się na ścianach klatki, raczej bez ruchu, w ciągu dłuższego czasu. Natomiast wspinanie związane ze zwykłą stymulacją ruchową trwa zazwyczaj tylko kilka sekund.
Punktację wspinania zlicza się indywidualnie (maksymalna punktacja : 6 na mysz w ciągu 3 odczytów), przy czym całkowitą punktację grupy kontrolnej (podłoże śródotrzewnowo - apomorfina podskórnie) przyjmuje się jako 100%. W tabeli 1 podaje się procentową odpowiedź przy dawce 20 mg/kg albo wartości ED50 z przedziałem ufności 95%, obliczone za pomocą analizy liniowej regresji, dla niektórych związków według wynalazku oraz dla standardowych środków antypsychotycznych.
Tabela 1
Testowany związek Wspinanie myszy ED50 mg/kg, ip @ 30 albo % t20 20 ip @ 30
N-[2-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-etylo]-ftalimid -25% -25%
2-[2-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-etylo-2,3-dihydro-3-hydroksy- -IH-izoindol-l-on -43% @ 20IP @ 30
2-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazyny lo]-butylo]- -1 H-izoindolo-1,3(2H)-dion -100%
N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-acetamid 1,35 (1,1-1,67) MPK, IP @30
N-acetylo-N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tienylo)-l-piperazynylo]-butylo]- -2-metylopropionamid -75% @ 20 ip @ 30
(Z)-2-etenodikarboksy lan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -piperazynobutanoaminy -34% @ 20 mpk, ip
N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-2-metylopropionamid 1,3 mg/kg, ip
maleinian N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l -piperazyny lo]-butylo]-adamantano-1 -karboksamidu -79 @ 20 mg/kg, ip
(Z)-2-etenodikarboksylan N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -piperazynylo]- -butylo]-2-tiofenokarboksamidu (1:1) -100% @ 20 mg/kg, ip
(Z)-2-etenodikarboksylan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-[4-(izoindol-2-ilo)- -butylo]-piperazyny (1:2) -33% @ 20 mg/kg, ip
Sulpiryd 14,5 mg/kg ip
Odpowiedź antypsychotyczną uzyskuje się, gdy związki według wynalazku podaje się osobnikom wymagającym takiego leczenia w postaci skutecznej dawki doustnej, pozajelitowej lub dożylnej wynoszącej 0,01-50 mg/kg wagi ciała dziennie. Należy jednak rozumieć, że w przypadku poszczególnych osobników specyficzny zakres dawkowania powinien być dostosowany do indywidualnego zapotrzebowania i profesjonalnej oceny osoby podającej lub nadzorującej podawanie tych związków. Rozumie się ponadto, że podany zakres dawkowania jest tylko przykładowy i nie ogranicza w żadnej mierze zakresu lub praktycznego stosowania wynalazku.
Skuteczną ilość związków według wynalazku można podawać pacjentom różnymi metodami, na przykład doustnie jako kapsułki lub tabletki, pozajelitowo w postaci sterylnych roztworów lub zawiesin, i w niektórych przypadkach dożylnie w postaci sterylnych roztworów.
Związki według wynalazku, gdy same są skuteczne, mogą być formułowane i podawane w postaci ich farmaceutycznie dopuszczalnych soli addycyjnych w celu uzyskania trwałości, łatwiejszej krystalizacji, zwiększonej rozpuszczalności i tym podobne.
Korzystne farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami obejmują sole kwasów mineralnych, na przykład kwasu solnego, kwasu siarkowego, kwasu azotowego itp., jak
182 310 również sole kwasów organicznych, takie jak sole dwuzasadowych kwasów karboksylowych, na przykład kwasu maleinowego, kwasu fumarowego, oraz sole trój zasadowych kwasów karboksylowych, takich jak kwas karboksybursztynowy, kwas cytrynowy itp.
Skuteczne ilości związków według wynalazku można podawać doustnie na przykład wraz z obojętnym rozcieńczalnikiem albo z jadalnym nośnikiem. Można je zamykać w kapsułkach żelatynowych albo prasować na tabletki. W celu doustnego podawania leczniczego związki według wynalazku można łączyć z podłożem i stosować w postaci tabletek, pastylek, kapsułek, eliksirów, zawiesin, syropów, opłatków, gumy do żucia itp. Preparaty te powinny zawierać co najmniej 0,5% substancji czynnych według wynalazku.
Tabletki, pigułki, kapsułki, pastylki itp. mogą również zawierać następujące składniki: środki wiążące, takie jak mikrokrystaliczna celuloza, tragakant lub żelatyna; podłoże, takie jak skrobia lub laktoza; środek rozkruszający, taki jak kwas alginowy, Primogel, skrobia kukurydziana itp.; środek smarujący, taki jak stearynian magnezu albo Sterotes; środek zwiększający poślizg, taki jak koloidalny dwutlenek krzemu; i środek słodzący, taki jak sacharoza albo sacharyna, albo środek aromatyzujący, taki jak mięta pieprzowa, salicylan metylowy albo aromat pomarańczowy. Jeżeli jednostka dawkowania występuje w postaci kapsułki, to dodatkowo do wyżej podanych substancji może ona zawierać ciekły nośnik, taki jak tłuszcz ciekły. Inne postacie do dawkowania mogą zawierać różne substancje, które modyfikują fizyczną postać jednostki do dawkowania, na przykład powłoki. Tak więc tabletki lub pigułki można powlekać cukrem, szelakiem lub innymi doj elito wy mi środkami powlekającymi. Syrop w dodatku do substancji czynnych może zawierać sacharozę jako środek słodzący oraz pewne środki konserwujące, barwniki, środki koloryzujące i aromatyzujące. Substancje stosowane do wytwarzania tych różnych kompozycji powinny być farmaceutycznie czyste i nie toksyczne w stosowanych ilościach.
Do leczniczego podawania pozajelitowego substancję czynną według wynalazku można wprowadzać do roztworu lub zawiesiny. Preparaty takie powinny zawierać co najmniej 0,1% substancji czynnej, lecz mogą ją zawierać w ilości 0,5 do około 50% wagowych. Ilość substancji czynnej w takich kompozycjach jest taka, aby uzyskać odpowiednie dawkowanie. Korzystne kompozycje i preparaty według wynalazku wytwarza się tak, aby jednostka do dawkowania pozajelitowego zawierała 0,5-100 mg substancji czynnej.
Roztwory lub zawiesiny mogą również zawierać następujące składniki: sterylny rozcieńczalnik, taki jak woda do iniekcji, roztwór solanki, tłuszcze ciekłe, glikole polietylenowe, gliceryna, glikol propylenowy, albo inne rozpuszczalniki syntetyczne: środki antybakteryjne, takie jak alkohol benzylowy albo metyloparabeny; przeciwutleniacze, takie jak kwas askorbinowy lub wodorosiarczyn sodu; środki chelatujące, takie jak kwas etylenodiaminotetraoctowy; bufory, takie jak octany, cytryniany lub fosforany; i środki do zmiany ciśnienia osmotycznego, takie jak chlorek sodu lub dekstroza. Preparaty pozajelitowe można zamykać w ampułkach, strzykawkach lub fiolkach wielodawkowych ze szkła lub plastyku.
Następujące przykłady ilustrują wynalazek. Wszystkie temperatury podane są w stopniach Celsjusza (°C), jeśli nie podano inaczej.
W następujących tabelach 2 i 3 podana jest budowa niektórych związków według wynalazku.
182 310
Tabela 2
Związki o wzorze 9
Przykład nr X m n R1 R2 HZ
1 6-Cl 2 0 - - -
5 6-F 0 4 H H -
6 6-F 0 4 H wzór 10 -
7 6-F 0 4 wzór 10 wzór 11 -
8 6-F 0 4 wzór 11 H -
9 6-Cl 0 0 - - HCl
10 6-F 0 4 H wzór 12 -
12 6-F 0 4 H wzór 14 C4H4O4
13 6-F 0 4 H wzór 13 C4H4O4
16 6-F 0 4 H wzór 15 C4H4O4
17 6-F 0 4 H wzór 16 C4H4O4
18 6-F 0 4 H wzór 17 C4H4O4
Tabela 3
Związki 0 wzorze 9a
Przykład nr X m n Y HZ
2 6-F 0 2 wzór 18 -
3 6-F 0 2 wzór 19 -
4 6-F 0 4 wzór 20 -
11 6-F 0 4 wzór 21 -
14 6-F 0 4 C = N C4H4O4
15 6-F 0 4 wzór 21 2 C4H4O4
Przykład 1. 1,1-Ditlenek 6-chloro-3-piperazyny lobenzo[b]tiofenu
Mieszaninę 1,1-ditlenku 3,6-dichlorobenzo[b]tiofenu (16,00 g, 0,0681 mola) piperazyny (20,52 g, 0,238 mola) i dichlorometanu (300 ml) ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną. Po upływie 1 godziny analiza TLC (chromatografia cienkowarstwowa) wykazuje, że dichlorosulfon (R^0,47, 30% octanu etylu w heksanie, żel krzemionkowy) został zużyty. Mętną mieszaninę przemywa się 0,25 N NaOH (400 ml), wodą (300 ml), solanką (250 ml), suszy (Na2SO4) i rozpuszczalnik usuwa pod obniżonym ciśnieniem. Pozostałość poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym, eluując za pomocą 50% metanolu w dichlorometanie i otrzymuje 12,90 g (66,5%) żółtej substancji stałej. Próbkę 1,60 g przekrystalizowuje się z dichlorometanu/eteru, otrzymując 0,480 g jasnożółtych kryształów o temperaturze topnienia 154°C z rozkładem.
Analiza dla C12H13C1N2O2S:
obliczono: 50,61% C 4,60% H 9,84% N znaleziono: 50,43% C 4,59% H 9,73% N
182 310
Przykład 2.N-[2-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-etylo]-ftalimid
Mieszaninę N-(2-bromoetylo)-ftalimidu (8,5 g, 33,55 mmoli), (6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazyny (6,6 g, 27,96 mmoli), K2CO3 (7,7 g, 55,8 mmoli) i NaJ (10 mg) w 150 ml bezwodnego CH3CN ogrzewa się do temperatury 85°C, mieszając, w atmosferze azotu. Po upływie 18 godzin mieszaninę chłodzi się do temperatury pokojowej, rozcieńcza wodą i rozdziela pomiędzy EtOAc/H2O. Fazę organiczną suszy się nad MgSO4, sączy i zatęża w próżni. Stałą pomarańczową pozostałość poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym, stosując 2:1 heptan:EtOAc jako eluent i otrzymuje 11,30 g surowego produktu (25,18 mmoli, 90,07%) jednorodnego według TLC (krzemionka, 1:1 heptan:EtOAc, Κ^0,20). Ten surowy produkt przekrystalizowuje się z heptanu: EtOAc, otrzymując w pierwszym rzucie 3,92 g (9,58 mmoli, 34,38%) produktu w postaci białej substancji stałej o temperaturze topnienia 147-149°C, jednorodnej według TLC.
Analiza dla C22H20FN3O2S:
obliczono: 64,53% C 4,92% H 10,26% N znaleziono: 64,39% C 4,77% H 10,25%N
Przykład 3. 2-[2-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-etylo]-2,3-dihydro3 -hydroksy- i H-izoindol-1 -on
Do mieszaniny zawiesiny N-[2-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-etylo]-ftalimidu (2,7 g, 6,6 mmoli) w mieszaninie 200 ml absolutnego EtOH i 50 ml CH2C12 w atmosferze azotu wprowadza się borowodorek sodu (0,56 g, 14,8 mmoli) w jednej porcji. Mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 15 minut, przy czym substancje stałe rozpuszczają się. Pod koniec tych 15 minut TLC (krzemionka, 1:1 heptan:EtOAc) nie wykazuje już obecności materiału wyjściowego i ukazuje się główna plama o niższej wartości Rf.
Roztwór zatęża się w próżni, otrzymując osad, który odsącza się przez wkład z krzemionki z zastosowaniem EtOAc jako eluentu. Przesącz zatęża się, otrzymując żółtawy osad. Surowy produkt rozciera się z EtOAc i otrzymany biały osad odsącza się i suszy w próżni. Otrzymuje się pierwszy rzut 1,56 g (3,79 mmoli, 57,50%) czystego produktu o temperaturze topnienia 188-190°C.
Analiza dla C22H22FN3O2S:
obliczono: 64,21% C 5,39% H 10,21% N znaleziono: 63,95% C 5,19% H 10,03% N
Przykład 4. 2-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-lH-izoindolo-1,3 (2H)-dion
Mieszaninę l-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-piperazyny (20,0 g, 84,6 mmoli), N-(4-bromobutylo)-ftalimidu (26,3 g, 93,2 mmoli), bezwodnego węglanu potasu (17,5 g, 127 mmoli), KJ (1,40 g, 8,43 mmoli) i bezwodnego acetonitrylu (500 ml) miesza się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 17 godzin. Gęstą zawiesinę sączy się, nierozpuszczalne składniki przemywa się chloroformem (2 x 100 ml) i przesącz zatęża w próżni. Pozostałość roztwarza się w chloroformie (400 ml), przemywa wodą (200 ml) i suszy (MgSO4). Rozpuszczalnik usuwa się w próżni, a produkt poddaje chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 20% heptanu/octanu etylu jako eluentu i otrzymuje 25,8 g żółtej substancji stałej. Po przekrystalizowaniu z eteru otrzymuje się 10,9 g (29%) związku tytułowego w postaci żółtego proszku o temperaturze topnienia 94-95°C.
Analiza dla C24H24FN3O2S:
obliczono: 65,88% C 5,53% H 9,60% N znaleziono: 65,82% C 5,80% H 9,54% N
Przykład 5. (Z)-2-etenodikarboksylan4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynobutanoaminy (1:2)
Do mieszanej mieszaniny 2-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-lH-izoindolo-l,3(2H)-dionu (14,5 g, 33,1 mmoli) i 6:1 izopropanolu/wody (170 ml) w temperaturze pokojowej i w atmosferze azotu wprowadza się borowodorek sodowy (6,28 g, 166 mmoli). Po upływie 25 godzin ostrożnie dodaje się kwas octowy (35,7 g, 594 mmoli).
182 310
U
Mieszaninę miesza się w ciągu 0,5 godziny w temperaturze pokojowej, po czym ogrzewa do 80°C w ciągu 3 godzin. Mieszaninę reakcyjną zatęża się w próżni, otrzymując żółtą pozostałość, którą rozpuszcza się w wodzie (300 ml) i ekstrahuje eterem (150 ml). Warstwę wodną chłodzi się do 0°C, alkalizuje za pomocą 50% wodnego NaOH do pH 12 i ekstrahuje dichlorometanem (2 x 125 ml). Połączone ekstrakty przemywa się wodą (100 ml), suszy (K2CO3) i zatęża w próżni, otrzymując 9,60 g lepkiej substancji stałej. Do roztworu zanieczyszczonej wolnej zasady (9,28 g, 30,2 mmoli) w etanolu (300 ml) dodaje się kwas maleinowy (7,00 g, 60,3 mmoli) i mieszaninę ogrzewa się. do uzyskania roztworu. Rozpuszczalnik usuwa się w próżni, otrzymując surową sól w postaci pomarańczowo-brązowej substancji stałej. Po dwukrotnym przekrystalizowaniu z etanolu otrzymuje się 9,82 g (55%) związku tytułowego w postaci szarawo-białego proszku o temperaturze topnienia 151-153°C.
Analiza dla C16H22FN3S x C8H8O8:
obliczono: 53,42% C 5,60% H 7,79% N znaleziono: 53,72% C 5,82% H 7,74% N
Przykład 6. N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l -piperazyny lo]-butylo]-acetamid
Do ochłodzonego do temperatury 0°C roztworu 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazyno-butanoaminy (3,13 g, 10,2 mmoli), trietyloaminy (1,45 g, 14,3 mmoli) i dichlorometanu (60 ml) w atmosferze azotu dodaje się szybko chlorek acetylu (0,883 g, 11,3 mmoli). Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 0°C w ciągu 2 godzin i następnie w temperaturze pokojowej w ciągu dalszej 1 godziny. Mieszaninę rozcieńcza się dichlorometanem (140 ml), przemywa 5% wodnym NaOH (100 ml) i suszy (K2CO3). Rozpuszczalnik usuwa się w próżni, otrzymując brunatną substancję stałą. Surowy produkt poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 10% metanolu/dichlorometanu jako eluentu i otrzymuje brunatną substancję stałą. Po przekrystalizowaniu z octanu etylu otrzymuje się 1,85 g (52%) związku tytułowego w postaci beżowych kryształów o temperaturze topnienia 141-142°C.
Analiza dla C18H24FN3OS:
obliczono: 61,86% C 6,92% H 12,02% N znaleziono: 61,82% C 7,01% H 11,95% N
Przykład 7. N-acetylo-N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l -piperazyny lo]-butylo] -2-metylopropionamid
Roztwór chlorku izobutyrylu (2,34 g, 21,9 mmoli) w bezwodnym dichlorometanie (8 ml) wprowadza się w ciągu 2 minut do roztworu N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-acetamidu (2,51 g, 7,18 mmoli), trietyloaminy (2,18 g, 21,5 mmoli), 4-dimetyloaminopirydyny (0,877 g, 7,18 mmoli) i bezwodnego dichlorometanu (50 ml) w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu. Po upływie 2,5 godziny roztwór reakcyjny rozcieńcza się dichlorometanem (100 ml), przemywa wodą (75 ml), suszy nad MgSO4 i zatęża w próżni. Pozostałość poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 5% metanolu/dichlorometanu jako eluentu i otrzymuje 2,91 g bursztynowej substancji stałej. Po przekrystalizowaniu z eteru III-rz.butylo-metylowego/heptanu otrzymuje się 1,52 g (50%) związku tytułowego w postaci brunatnych kryształów o temperaturze topnienia 98-99°C.
Analiza dla C22H30FN3O2S:
obliczono: 62,98% C 7,21% H 10,02%N znaleziono: 63,20% C 7,47% H 10,05% N
Przykład 8. N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-2-metylo-propionamid
Do ochłodzonego do temperatury 0°C roztworu 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazyno-butanoaminy (4,04 g, 13,1 mmoli), trietyloaminy (1,89 g, 18,6 mmoli) i dichlorometanu (50 ml) w atmosferze azotu wprowadza się chlorek izobutyrylu (1,63 g, 15,3 mmoli) w ciągu 6 minut. Mieszaninę miesza się w temperaturze 0°C w ciągu 4 godzin, po czym rozcieńcza dichlorometanem (140 ml). Mieszaninę przemywa się kolejno 5% wodnym NaOH (100 ml) i wodą (100 ml), suszy (K2CO3) i zatęża w próżni, otrzymując szarawo-białą substancję stałą. Surowy produkt poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 10% metanolu/dichlorometanu
182 310 jako eluentu, otrzymując szarawo-białą substancję stałą. Po przekrystalizowaniu z octanu etylu/heptanu otrzymuje się 2,17 g (43%) związku tytułowego w postaci beżowych igieł o temperaturze topnienia 130-131°C. TLC (żel krzemionkowy, 10% metanolu/dichlorometanu) Rf = 0,37. Wartości IR (CHC13), Ή NMR (CDC13> 200 MHz) i MS (M+ 377, El, 70 eV) były stałe dla podanej struktury.
Analiza dla C20H28FN3OS:
obliczono: 63,63% C 7,48% H 11,13% N znaleziono: 63,65% C 7,59% H ll,00%N
Przykład 9. l-(6-chlorobenzo[b]tien-3-ylo)-piperazyna
Do mieszaniny 1,1-ditlenku 6-chloro-3-piperazynylo-benzo[b]tiofenu (6,0 g) i tetrahydrofuranu (THF) (30 ml) w atmosferze azotu wkrapla się roztwór DIBAL-H (wodorek diizobutyloglinu) (0,084 mola) w toluenie (84 ml), chłodząc w kąpieli lodowej. Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 0°C w ciągu 2 godzin i następnie przez noc w temperaturze pokojowej. Do żółtego roztworu, energicznie mieszając, dodaje się wodę (5 ml) tak, aby kontrolować wydzielanie wodoru. Następnie energicznie mieszając dodaje się 5N NaOH (5 ml). Otrzymany osad odsącza się i przemywa dichlorometanem i eterem. Przesącz zatęża się w próżni. Pozostałość roztwarza się w dichlorometanie (150 ml), przemywa wodą (75 ml) i solanką (100 ml), suszy nad siarczanem sodu i zatęża w próżni, otrzymując 5,93 g lepkiej żywicy, którą rozciera się z eterem. Frakcję eterową zatęża się w próżni, otrzymując 2,75 g pozostałości, którą poddaje się chromatografii (żel krzemionkowy, 50% MeOH/CH2Cl2) i otrzymuje 1,53 g produktu w postaci przezroczystego oleju.
Przykład 10. N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-4-fluoro-benzamid
Do ochłodzonego do temperatury 0°C roztworu 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazyno-butanoaminy (2,45 g, 7,97 mmoli), trietyloaminy (1,23 g, 12,2 mmoli) i dichlorometanu (30 ml) w atmosferze azotu wprowadza się chlorek 4-fluorobenzoilu (1,61 g, 10,2 mmoli) w jednej porcji. Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 0°C w ciągu 70 minut i następnie w temperaturze pokojowej w ciągu 3 godzin. Mieszaninę rozcieńcza się dichlorometanem (50 ml) i mieszaninę przemywa kolejno 5% wodnym NaOH (50 ml) i wodą (50 ml), suszy (Na2SO4) i zatęża w próżni, otrzymując brunatną substancję stałą. Surowy produkt poddaj e się chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 10% etanolu/dichlorometanu jako eluentu, otrzymując 2,22 g szarawo-białej substancji stałej. Po przekrystalizowaniu z octanu etylu/heptanu otrzymuje się 1,60 g (46%) związku tytułowego w postaci beżowych igieł o temperaturze topnienia 161 -163°C.
Analiza dla C23H25F2N3OS:
obliczono: 64,32% C 5,87% H 9,78% N znaleziono: 64,15% C 5,68% H 9,50% N
Przykład 11. 4-(6-Fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -[4-(izoindol-2-ilo)-butylo]-piperazyna
Do mieszanej zawiesiny LiAlH4 (1,50 g, 37,9 mmoli) w bezwodnym tetrahydrofiiranie (100 ml) w atmosferze azotu w temperaturze pokojowej wkrapla się roztwór 2-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-lH-izoindolo-l,3(2H)-dionu (5,95 g, 13,6 mmoli) w bezwodnym tetrahydrofiiranie (125 ml) w ciągu 20 minut. Po zakończeniu dodawania mieszaninę miesza się w temperaturze 50°C w ciągu 4 godzin, po czym chłodzi do temperatury pokojowej. Mieszaninę traktuje się kolejno wodą (1,5 ml), 15% NaOH (1,5 ml) i wodą (4,5 ml) i miesza w temperaturze pokojowej w ciągu 0,5 godziny. Mieszaninę sączy się, część nierozpuszczoną przemywa się CHC13 (2 x 50 ml) i przesącz zatęża w próżni. Pozostałość rozpuszcza się w chloroformie (200 ml), przemywa wodą (100 ml), suszy (K2CO3) i rozpuszczalnik usuwa w próżni. Surowy produkt poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 10% metanolu w dichlorometanie jako eluentu i otrzymuje 3,50 g brunatnej substancji stałej. Substancję tę przekrystalizowuje się dwukrotnie z octanu etylu, otrzymując 1,48 g (26%) związku tytułowego w postaci bursztynowych kryształów o temperaturze topnienia 118-120°C.
182 310
Analiza dla C24H28FN3S:
obliczono: 70,38% C 6,89% H 10,26%N znaleziono: 70,52% C 7,04% H 10,18% N
Przykład 12. Maleinian N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-adamantano-1 -karboksamidu
Do ochłodzonego do temperatury 0°C roztworu 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynobutanoaminy (2,50 g, 8,13 mmoli), trietyloaminy (1,23 g, 12,2 mmoli) i dichlorometanu (50 ml) w atmosferze azotu dodaje się szybko roztwór chlorku 1-adamantanokarbonylowego (2,00 g, 10,1 mmoli) w dichlorometanie (25 ml). Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 0°C w ciągu 45 minut i następnie w temperaturze pokojowej w ciągu 18 godzin. Roztwór reakcyjny rozcieńcza się dichlorometanem (75 ml) i przemywa kolejno 5% wodnym NaOH (75 ml) i wodą (75 ml), suszy (Na2SO4) i zatęża w próżni. Surowy produkt poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 2-10% metanolu/dichlorometanu jako eluentu i otrzymuje 2,86 g szarawo-białej substancji stałej. Do roztworu wolnej zasady (2,66 g, 5,66 mmoli) w etanolu (60 ml) wprowadza się kwas maleinowy (0,690 g, 5,94 mmoli), mieszaninę ogrzewa się aż do uzyskania roztworu i pozostawia sól do krystalizacji w temperaturze pokojowej. Sól odsącza się i przekrystalizowuje z metanolu/octanu etylu, otrzymując 1,93 g (38%) związku tytułowego w postaci szarawo-białego proszku o temperaturze topnienia 200-201° C (rozkład).
Analiza dla C27H36FN3OS x C4H4O4:
obliczono: 63,57% C 6,88% H 7,17%N znaleziono: 63,36% C 7,02% H 7,12% N
Przykład 13. (Z)-2-etenodikarboksylanN-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-2-tiofenokarboksamidu (1:1)
Do ochłodzonego do temperatury 0°C roztworu 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazyno-butanoaminy (2,50 g, 8,13 mmoli), trietyloaminy (1,23 g, 12,2 mmoli) i dichlorometanu (150 ml) w atmosferze azotu wprowadza się chlorek 2-tiofenokarbonylu (1,37 g, 9,34 mmoli) w jednej porcji. Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 0°Ć w ciągu 10 minut i następnie w temperaturze pokojowej w ciągu 17 godzin. Mieszaninę przemywa się kolejno 5% wodnym NaOH (75 ml) i wodą (75 ml), suszy (Na2SO4) i zatęża w próżni. Surowy produkt poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 3-12% etanolu w chloroformie jako eluentu i otrzymuje 2,66 g produktu w postaci substancji stałej. Do roztworu wolnej zasady (2,50 g, 5,99 mmoli) w etanolu (25 ml) dodaje się kwas maleinowy (0,730 g, 6,29 mmoli), mieszaninę ogrzewa się aż do uzyskania roztworu i rozpuszczalnik usuwa się w próżni. Sól przekrystalizowuje się z metanolu/octanu etylu, otrzymując 2,35 g (54%) związku tytułowego w postaci szarawo-białego proszku o temperaturze topnienia 123-126°C.
Analiza dla C21H24FN3OS2 x C4H4O4:
obliczono: 56,27% C 5,29% H 7,87% N znaleziono: 56,06% C 5,48% H 7,81% N
Przykład 14. (Z)-2-etenodikarboksylan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynobutanonitrylu (1:1)
Mieszaninę l-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-piperazyny (25,0 g, 0,106 mola), nitrylu 4-bromomasłowego (18,8 g, 0,127 mola), bezwodnego węglanu potasu (21,9 g, 0,158 mola) i bezwodnego acetonitrylu (250 ml) miesza się pod chłodnicą zwrotną w ciągu 5,5 godzin. Gęstą zawiesinę sączy się, nierozpuszczalne składniki przemywa dichlorometanem (2 x 50 ml), a przesącz zatęża w próżni. Pozostałość roztwarza się w dichlorometanie (300 ml), przemywa kolejno 5% wodnym NaOH (150 ml) i wodą (150 ml) i suszy (Na2SO4). Rozpuszczalnik usuwa się w próżni, a surowy produkt poddaje chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą octanu etylu jako eluentu i otrzymuje 24,3 g (75%) żółtej substancji stałej.
182 310
Do roztworu wolnej zasady (2,03 g, 6,69 mmoli) w etanolu wprowadza się kwas maleinowy (815 mg, 7,02 mmoli) i otrzymaną mieszaninę ogrzewa się aż do uzyskania roztworu. Rozpuszczalnik usuwa się w próżni, po czym otrzymaną sól przekrystalizowuje się z etanolu, otrzymując 2,30 g związku tytułowego w postaci szarawo-białych płytek o temperaturze topnienia 163-165°C.
Analiza dla C16H18FN3S x C4H4O4:
obliczono: 57,27% C 5,29% H 10,02% N znaleziono: 57,27% C 5,19% H 9,98% N
Przykład 15. (Z)-2-etenodikarboksylan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-[4-(izoindol-2-ilo)-butylo]-piperazyny (1:2)
Do ogrzanego do temperatury 63°C roztworu 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-[4-(izoindol-2-ilo)-butylo]-piperazyny (1,09 g, 2,66 mmoli) w etanolu (40 ml) wprowadza się kwas maleinowy (0,633 g, 5,45 mmoli) i otrzymany roztwór zatęża się w próżni, uzyskując ciemną pianę. Pianę tę rozciera się z etanolem/octanem etylu, otrzymując szary proszek. Sól tę traktuje się odbarwiającym węglem drzewnym w etanolu i przekrystalizowuje z etanolu, otrzymując 1,08 g (63%) związku tytułowego w postaci szarego proszku o temperaturze topnienia 153-155°C.
Analiza dla C24H28FN3S x 2C4H4O4:
obliczono: 59,89% C 5,65% H 6,55% N znaleziono: 59,80% C 5,74% H 6,53% N
Przykład 16. (Z)-2-etenodikarboksylanN-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-2-hydroksy-2-metylo-propionamidu (1:1)
Do roztworu kwasu 2-hydroksyizomasłowego (1,30 g, 12,5 mmoli), pirydyny (2,20 ml, 27,2 mmoli), DMAP (190 mg, 1,56 mmoli) i dichlorometanu (60 ml) w temperaturze pokojowej w atmosferze azotu wkrapla się chlorotrimetylosilan (3,40 ml, 26,8 mmoli) w ciągu 3 minut. Po upływie 4 godzin mieszaninę reakcyjną chłodzi się do 0°C, po czym wkrapla katalityczną ilość dimetyloformamidu (DMF) (2 krople z pipety Pasteura) i następnie chlorek oksalilu (1,20 ml, 13,7 mmoli). Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 0°C w ciągu 1 godziny, a następnie w temperaturze pokojowej w ciągu 30 minut. Mieszaninę chłodzi się do 0°C i dodaje roztwór 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynobutanoaminy (3,50 g, 11,4 mmoli), pirydyny (3,30 ml, 40,8 mmoli) i dichlorometanu (40 ml) w jednej porcji. Po upływie 35 minut w temperaturze 0°C mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze pokojowej w ciągu 18 godzin. Następnie dodaje się roztwór kwasu cytrynowego (4,60 g, 23,9 mmoli) i metanolu (50 ml) i mieszaninę reakcyjną miesza w temperaturze pokojowej w ciągu 50 minut. Rozpuszczalnik usuwa się w próżni, a pozostałość roztwarza w dichlorometanie (125 ml), przemywa kolejno 5% wodnym NaOH (100 ml) i wodą (100 ml) i suszy (K2CO3). Rozpuszczalnik usuwa się w próżni, a otrzymaną brązową ciecz poddaje chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 5% metanolu w dichlorometanie jako eluentu i otrzymuje 2,36 g produktu w postaci żywicy.
Wolną zasadę (2,10 g, 5,34 mmoli) roztwarza się w etanolu (50 ml), sączy i do przesączu dodaje kwas maleinowy (650 mg, 5,60 mmoli). Otrzymaną mieszaninę ogrzewa się aż do uzyskania roztworu i rozpuszczalnik usuwa się, otrzymując pomarańczową substancję stałą. Sól przekrystalizowuje się powtórnie z metanolu/octanu etylu, otrzymując 1,18 g (20%) związku tytułowego w postaci szarawo-białych płytek o temperaturze topnienia 153-155°C.
Analiza dla C20H28FN3S x C4H4O4:
obliczono: 56,57% C 6,33% H 8,25% N znaleziono: 56,12% C 6,30% H 8,20% N
Przykład 17. (Z)-2-etenodikarboksylanN-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-4'-(trifluorometylo)-[ 1, l'-bifenylo]-2-karboksamidu (1:1)
Do mieszaniny kwasu 4'-(trifluorometylo)-[l,l'-bifenylo]-2-karboksylowego (2,60 g, 9,77 mmoli), katalitycznej ilości DMF i bezwodnego dichlorometanu (30 ml) wkrapla się w temperaturze pokojowej w atomosferze azotu chlorek oksalilu (1,38 g, 10,9 mmoli) w ciągu
182 310 minut i mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze pokojowej. Po upływie 18 godzin żółty roztwór reakcyjny zatęża się w próżni, otrzymując 2,51 g chlorku 4'-(trifluorometylo)-[l,r-bifenylo]-2-karbonylu w postaci mętnej żółtej cieczy, którą stosuje się bez dalszego oczyszczania.
Do ochłodzonego do temperatury 0°C roztworu 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazyno-butanoaminy (2,50 g, 8,13 mmoli), trietyloaminy (1,31 g, 12,9 mmoli) i dichlorometanu (75 ml) w atmosferze azotu dodaje się roztwór chlorku 4'-(trifluorometylo)-l,l'-bifenylo]-2-karbonylu (2,51 g, 8,82 mmoli) i dichlorometanu (25 ml) w jednej porcji. Mieszaninę reakcyjną miesza się w temperaturze 0°C w ciągu 0,5 godziny i następnie w temperaturze pokojowej w ciągu 21,5 godzin. Mieszaninę reakcyjną przemywa się kolejno 5% wodnym NaOH (75 ml) i wodą (75 ml), suszy (K2CO3) i zatęża w próżni. Surowy produkt poddaje się chromatografii na żelu krzemionkowym za pomocą 5% etanolu w dichlorometanie jako eluentu i otrzymuje 3,29 g produktu w postaci białej piany.
Do roztworu wolnej zasady (2,99 g, 5,38 mmoli) w etanolu (50 ml) wprowadza się kwas maleinowy (0,656 g, 5,65 mmoli) i otrzymany roztwór zatęża w próżni. Sól przekrystalizowuje się z octanem etylu, otrzymując 2,57 g (47%) związku tytułowego w postaci białego proszku o temperaturze topnienia 158-160°C.
Analiza dla C30H29F4N3O x C4H4O4:
obliczono: 60,80% C 4,95% H 6,26% N znaleziono: 60,52% C 5,06% H 6,15% N
Przykład 18. (Z)-2-etenodikarboksylanN-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-benzo[b]tiofeno-2-karboksamidu (1:1)
Do ochłodzonego do temperatury 0°C roztworu 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazyno-butanoaminy (2,50 g, 8,13 mmoli), trietyloaminy (1,24 g, 12,2 mmoli) i bezwodnego dichlorometanu (100 ml) w atmosferze azotu wkrapla się chlorek benzo[b]tiofeno-2-karbonylu (1,76 g, 8,95 mmoli) w ciągu 15 minut. Mieszaninę miesza się dalej w temperaturze 0°C w ciągu 1,5 godziny i w temperaturze pokojowej w ciągu 17,5 godzin. Mieszaninę przemywa się kolejno 5% wodnym NaOH (75 ml) i wodą (75 ml), suszy (Na2SO4) i traktuje stężonym dichlorometanem jako eluentem, otrzymując 3,34 g białej substancji stałej.
Do roztworu wolnej zasady (3,08 g, 6,59 mmoli) we wrzącym metanolu (300 ml) wprowadza się kwas maleinowy (0,800 g, 6,89 mmoli) i otrzymany roztwór zatęża w próżni, otrzymując białą substancję stałą. Sól przekrystalizowuje się z metanolu/octanu etylu i otrzymuje 3,07 g (64%) związku tytułowego w postaci drobnych, białych kryształów o temperaturze topnienia 133-135°C.
Analiza dla C25H26FN3OS2 x C4H4O4:
obliczono: 59,67% C 5,18% H 7,20% N znaleziono: 59,60% C 5,13% H 7,24% N
182 310
WZÓR 1 a
N N---(CH2)n---NR1R2
WZÓR 1b
(O)m ,
WZÓR Ic
182 310
Schemat 1
WZÓR 4
182 310
WZÓR 5 0
WZÓR 6a
WZÓR 7 (CH2)nNH2
WZÓR 8
X
2 (CH2)n---NR R · HZ (O)m
WZÓR 9
182 310
WZÓR 9a
O cch3
WZÓR 10
O
-CCH(CH3)x
WZÓR 11
WZÓR 12
WZÓR 13
O
-CC(CH3)2OH
WZÓR 15
WZÓR 16
182 310
WZÓR 17
WZÓR 18
WZÓR 21
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (13)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Nowe podstawione benzotienylopiperazyny o wzorze 1, w którym X oznacza atom chlorowca,
    Y oznacza grupę -CN albo -NR'R2,
    1 oznacza liczbę całkowitą 1, m oznacza liczbę całkowitą 0 albo 2, n oznacza liczbę całkowitą 2 albo 4, z tym wyjątkiem, że gdy Y oznacza grupę CN, n może również oznaczać 1,
    R1 oznacza atom wodoru, grupę acetylową lub izopropylokarbonyIową
    R2 oznacza atom wodoru, grupę acetylową izopropylokarbonylową adamantylokarbonylową (2-hydroksy-2-metylo)etylokarbonylową 2-tienylokarbonylową albo 2-benzo[b]tiofenylokarbonylową 2-[4'-(trifluorometylo)-l,l'-bifenylo]karbonylową albo R1 i R2 wraz z atomem azotu, z którym są związane, tworzą układ pierścieniowy o wzorze 6, w którym A oznacza grupę C=O albo CH2, B oznacza grupę CHOH albo CH2 a Z oznacza atom wodoru oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami, z tym, że gdy A oznacza C=O, B nie może oznaczać CH2.
  2. 2. Związki według zastrz. 1, w których X oznacza atom chlorowca, Y oznacza grupę -CN albo -NR'R2,1 oznacza liczbę całkowitą 1, m oznacza liczbę całkowitą 0 albo 2, n oznacza liczbę całkowitą 2 albo 4, R1 oznacza atom wodoru albo grupę acetylową lub izopropylokarbonylową R2 ma znaczenie podane powyżej, albo R1 i R2 wraz z atomem azotu, z którym są związane, tworzą układ pierścieniowy o wzorze 6a, w którym A i B mają znaczenie podane powyżej oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami.
  3. 3. Związki według zastrz. 1 albo 2, w których X oznacza atom chlorowcą Y oznacza grupę -NR*R2,1 oznacza liczbę całkowitą 1, m oznacza 0 albo 2, n oznacza 2 albo 4, R1 oznacza atom wodoru albo grupę acetylową izopropylokarbonylową a R2 oznacza atom wodoru, grupę acetylową izopropylokarbonylową adamantylokarbonylową (2-hydroksy-2-metylo)etylokarbonylową 2-tienylokarbonylową albo 2-benzotio[b]fenylokarbonylową oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami.
  4. 4. Związek według zastrz. 3, w którym X oznacza atom chloru lub fluoru, m oznacza 0, a n oznacza 4.
  5. 5. Związek według zastrz. 4, w którym X oznacza 6-F, R1 oznacza atom wodoru albo grupę acetylową a R2 oznacza atom wodoru, grupę izopropylokarbonylową adamantylokarbonylową 2-tienylokarbonylową 2-benzo[b]tiofenylokarbonylową 2-hydroksy-2-metylo-etylokarbonylową albo 2-[4'-(trifluorometylo)-l ,l'-bifenylokarbonylową.
  6. 6. Związek według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, wybrany z grupy obejmującej:
    (Z)-2-etenodikarboksylan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynobutanoaminy, N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-acetamid,
    N-acetylo-N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-2-metylopropionamid,
    N - [4- [4-(6-fluorobenzo[b]tien-3 -y lo) -1 -piperazyny lo]-butylo]-2-metylo-propionamid, maleinian N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-adamantano-1 -karboksamidu, (Z)-2-etenodikarboksylan N-[4-[4-(6-fluorobenzo [b]tien-3-ylo)-1 -piperazynylo]-butylo]-2-tiofenokarboksamidu, (Z)-2-etenodikarboksylan N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien3-ylo)-1 -piperazynylo]-butylo]-2-hydroksy-2-metylo-propionamidu, (Z)-2-etenodikarboksylan
    182 310
    N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -piperazynylo]-butylo]-4'-(trifluorometylo)-[ 1, Γ-bifenylo]-2-karboksamidu i (Z)-2-etenodikarboksylan N-[4-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-butylo]-benzo[b]tiofeno-2-karboksamidu.
  7. 7. Związek według zastrz. 1 albo 2, w którym X oznacza atom chloru lub fluoru, Y oznacza grupę o wzorze 6a, 1 oznacza 1, m oznacza 0 albo 2, n oznacza 2 albo 4, A oznacza grupę OO albo CH2, B oznacza grupę CHOH, CH2 oraz jego farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami.
  8. 8. Związek według zastrz. 7, w którym X oznacza atom chloru lub fluoru, m oznacza 0, a n oznacza 4.
  9. 9. Związek według zastrz. 7 albo 8, w którym X oznacza 6-F, m oznacza 0, n oznacza 4, A oznacza grupę C=0 albo CH2, a B oznacza grupę CHOH albo CH2.
  10. 10. Związek według zastrz. 1 albo 2, albo 7, albo 8 wybrany z grupy obejmującej 2-[2-[4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-piperazynylo]-etylo]-2,3-dihydro-3-hydroksy-lH-izoindol-l-on, 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-1 -[4-(izoindol-2-ilo)-butylo]-piperazyny i (Z)-2-etenodikarboksy lan 4-(6-fluorobenzo[b]tien-3-ylo)-l-[4-(izoindol-2-ilo)-butylo]-piperazyny.
  11. 11. Związek według zastrz. 1 albo 2, stanowiący (Z)-2-etenodikarboksylan 4-(6-fluorobenzo [b]tien-3 -ylo)-1 -piperazynobutanonitrylu.
  12. 12. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, że zawiera farmaceutycznie dopuszczalny nośnik oraz farmaceutycznie skuteczną ilość związku o wzorze 1, w którym X oznacza atom chlorowca,
    Y oznacza grupę -CN albo -NR'R2,
    1 oznacza liczbę całkowitą 1, m oznacza liczbę całkowitą 0 albo 2, n oznacza liczbę całkowitą2 albo 4, z tym wyjątkiem, że gdy Y oznacza grupę CN, n może również oznaczać 1,
    R1 oznacza atom wodoru, grupę acetylową lub izopropylokarbonylową
    R2 oznacza atom wodoru, grupę acetylową izopropylokarbonylową adamantylokarbonylową (2-hydroksy-2-metylo)etylokarbonylową 2-tienylokarbonylową albo 2-benzo[b]tiofenylokarbonylową 2-[4'-(trifluorometylo)-l ,l'-bifenylo]karbonylową albo R1 i R2 wraz z atomem azotu, z którym są związane, tworzą układ pierścieniowy o wzorze 6, w którym A oznacza grupę C=O albo CH2, B oznacza grupę CHOH albo CH2 a Z oznacza atom wodoru oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami, z tym, że gdy A oznacza C=O, B nie może oznaczać CH2.
  13. 13. Sposób wytwarzania związków o wzorze 1, w którym
    X oznacza atom chlorowcą
    Y oznacza grupę -CN albo -NR'R2,1 oznacza liczbę całkowitą 1, m oznacza liczbę całkowitąO albo 2, n oznacza liczbę całkowitą2 albo 4, z tym wyjątkiem, że gdy Y oznacza grupę CN, n może również oznaczać 1,
    R1 oznacza atom wodoru, grupę acetylową lub izopropylokarbonylową
    R2 oznacza atom wodoru, grupę acetylową izopropylokarbonylową adamantylokarbonylową (2-hydroksy-2-metylo)etylokarbonylową 2-tienylokarbonylową albo 2-benzo[b]tiofenylokarbonylową albo R1 i R2 wraz z atomem azotu, z którym są związane, tworzą układ pierścieniowy o wzorze 6, w którym A oznacza grupę C=O albo CH2, B oznacza grupę CHOH albo CH2 a Z oznacza atom wodoru oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole addycyjne z kwasami, z tym, że gdy A oznacza C=O, B nie może oznaczać CH2, znamienny tym, że a) związek o wzorze 2, w którym X, Z, 1, m i n mają znaczenie podane powyżej poddaje się reakcji ze środkiem redukującym w rozpuszczalniku organicznym, przy czym otrzymuje się związek o wzorze 3 albo związek o wzorze 4 i ewentualnie redukuje się związek o wzorze 4 do związku o wzorze 5, albo b) związek o wzorze 2 określony w punkcie a) poddaje się reakcji z borowodorkiem sodu i kwasem octowym w rozpuszczalniku, przy czym otrzymuje się związek o wzorze 7 i ewentualnie
    182 310 związek o wzorze 7 poddaje się reakcji z chlorkiem kwasu organicznego, otrzymując związek o wzorze 8, w którym R2 ma znaczenie podane powyżej.
    * * ♦
PL96313251A 1995-03-17 1996-03-14 Nowe podstawione benzotienylopiperazyny, sposób ich wytwarzania oraz zawierajace je kompozycje farmaceutyczne PL PL PL PL PL182310B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US41381895A 1995-03-17 1995-03-17

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL313251A1 PL313251A1 (en) 1996-09-30
PL182310B1 true PL182310B1 (pl) 2001-12-31

Family

ID=23638775

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96313251A PL182310B1 (pl) 1995-03-17 1996-03-14 Nowe podstawione benzotienylopiperazyny, sposób ich wytwarzania oraz zawierajace je kompozycje farmaceutyczne PL PL PL PL

Country Status (23)

Country Link
US (1) US5801176A (pl)
EP (1) EP0732332B1 (pl)
JP (1) JPH093060A (pl)
KR (1) KR100402510B1 (pl)
CN (1) CN1082959C (pl)
AT (1) ATE211137T1 (pl)
AU (1) AU700077B2 (pl)
CA (1) CA2171695A1 (pl)
CZ (1) CZ80496A3 (pl)
DE (1) DE69618050T2 (pl)
DK (1) DK0732332T3 (pl)
ES (1) ES2170177T3 (pl)
HU (1) HUP9600665A3 (pl)
IL (1) IL117519A (pl)
NO (1) NO315652B1 (pl)
NZ (1) NZ286186A (pl)
PL (1) PL182310B1 (pl)
PT (1) PT732332E (pl)
RO (1) RO117453B1 (pl)
RU (1) RU2157371C2 (pl)
SG (1) SG54269A1 (pl)
TW (1) TW328957B (pl)
ZA (1) ZA962075B (pl)

Families Citing this family (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5703083A (en) * 1996-04-15 1997-12-30 Neurogen Corporation N-aminoalkyl-1-biphenylenyl-2-carboxamides; new dopamine receptor subtype specific ligands
WO2000078716A1 (fr) * 1999-06-24 2000-12-28 Toray Industries, Inc. ANTAGONISTES DU RECEPTEUR ADRENERGIQUE-α¿1B?
EP1361875A2 (en) * 2001-02-16 2003-11-19 Aventis Pharmaceuticals Inc. Novel heterocyclic amide derivatives and their use as dopamine d3 receptor ligands
IL157363A0 (en) * 2001-02-16 2004-02-19 Aventis Pharma Inc Novel heterocyclic urea derivatives and their use as dopamine d3 receptor ligands
GB0117531D0 (en) * 2001-02-16 2001-09-12 Aventis Pharm Prod Inc Novel heterocyclic amide derivatives and their use as dopamine D3 receptor ligands
WO2002078669A1 (fr) * 2001-03-30 2002-10-10 Takeda Chemical Industries, Ltd. Solutions medicinales
TWI320783B (en) 2005-04-14 2010-02-21 Otsuka Pharma Co Ltd Heterocyclic compound
TWI329641B (en) * 2005-08-31 2010-09-01 Otsuka Pharma Co Ltd (benzo[b]thiophen-4-yl)piperazine compounds, pharmaceutical compositions comprising the same, uses of the same and processes for preparing the same
CN105985314A (zh) * 2015-02-05 2016-10-05 苏州旺山旺水生物医药有限公司 布瑞哌唑类似物的制备方法
EP4082616A4 (en) * 2019-12-24 2024-01-03 Sumitomo Pharma Co., Ltd. AMIDE DERIVATIVE OF ALIPHATIC ACID

Family Cites Families (11)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DK169601B1 (da) * 1983-10-17 1994-12-19 Duphar Int Res Piperazinderivater og farmaceutisk præparat indeholdende et sådant derivat, samt piperazinderivater med mellemproduktanvendelse
EP0316723B1 (en) * 1987-11-20 1992-09-30 Hoechst-Roussel Pharmaceuticals Incorporated 3-[4(1-Substituted-4-piperazinyl)butyl]-4-thiazolidinones a process for their preparation and their use as medicaments
US4780466A (en) * 1988-03-17 1988-10-25 Hoechst-Roussel Pharmaceuticals, Inc. Arylpiperazinylalkoxy derivatives of cyclic imides
US5776963A (en) * 1989-05-19 1998-07-07 Hoechst Marion Roussel, Inc. 3-(heteroaryl)-1- (2,3-dihydro-1h-isoindol-2-yl)alkyl!pyrrolidines and 3-(heteroaryl)-1- (2,3-dihydro-1h-indol-1-yl)alkyl!pyrrolidines and related compounds and their therapeutic untility
US4968792A (en) * 1989-09-25 1990-11-06 American Home Products Corporation Psychotropic benzisothiazole derivatives
US5143923B1 (en) * 1991-04-29 1993-11-02 Hoechst-Roussel Pharmaceuticals Incorporated Benzoisothiazole-and benzisoxazole-3-carboxamides
GB9202915D0 (en) * 1992-02-12 1992-03-25 Wellcome Found Chemical compounds
US5240927A (en) * 1992-05-19 1993-08-31 Hoechst-Roussel Pharmaceuticals Incorporated Benzo[β]thiophen-3-yl piperazines as antipsychotic agents
GB9302622D0 (en) * 1993-02-10 1993-03-24 Wellcome Found Heteroaromatic compounds
US5395835A (en) * 1994-03-24 1995-03-07 Warner-Lambert Company Naphthalamides as central nervous system agents
GB9410031D0 (en) * 1994-05-19 1994-07-06 Merck Sharp & Dohme Therapeutic agents

Also Published As

Publication number Publication date
PL313251A1 (en) 1996-09-30
TW328957B (en) 1998-04-01
CN1082959C (zh) 2002-04-17
ES2170177T3 (es) 2002-08-01
KR960034201A (ko) 1996-10-22
HU9600665D0 (en) 1996-05-28
HUP9600665A3 (en) 1998-08-28
NO315652B1 (no) 2003-10-06
CN1139108A (zh) 1997-01-01
EP0732332B1 (en) 2001-12-19
HUP9600665A2 (en) 1997-10-28
US5801176A (en) 1998-09-01
EP0732332A1 (en) 1996-09-18
NZ286186A (en) 1997-07-27
SG54269A1 (en) 1998-11-16
NO961077L (no) 1996-09-18
NO961077D0 (no) 1996-03-15
AU700077B2 (en) 1998-12-17
DE69618050D1 (de) 2002-01-31
DE69618050T2 (de) 2002-07-11
AU4811396A (en) 1996-09-26
IL117519A (en) 2000-08-31
RO117453B1 (ro) 2002-03-29
ZA962075B (en) 1997-12-31
PT732332E (pt) 2002-06-28
ATE211137T1 (de) 2002-01-15
JPH093060A (ja) 1997-01-07
CZ80496A3 (en) 1996-10-16
CA2171695A1 (en) 1996-09-18
IL117519A0 (en) 1996-07-23
KR100402510B1 (ko) 2004-03-18
DK0732332T3 (da) 2002-04-15
RU2157371C2 (ru) 2000-10-10

Similar Documents

Publication Publication Date Title
EP2183239B1 (en) Sulfonamides as trpm8 modulators
DE60204718T2 (de) 3-substituierte oxindol beta 3 agonisten
EP0511610B1 (en) Benzisothiazole- and benzisoxazole-3-carboxamides, a process for their preparation and their use as antipsychotic medicaments
DE60024115T2 (de) Pharmazeutisch wirksamer sulfonamid derivaten
EP1448561B1 (en) Beta 3 adrenergic agonists
WO1999050264A1 (fr) Derives de quinazoline
DK148480B (da) Analogifremgangsmaade til fremstilling af cycloalkyltriazoler
JP2020503268A (ja) 選択的hdac1、2阻害剤としてのピペラジン誘導体
MXPA06007715A (es) Derivados de (3-oxo-3,4-dihidro-quinoxalin-2-il-amino)-benzamida y compuesto relacionado, como inhibidores de glucogeno fosforilasa para el tratamiento de la diabetes y obesidad.
PL182310B1 (pl) Nowe podstawione benzotienylopiperazyny, sposób ich wytwarzania oraz zawierajace je kompozycje farmaceutyczne PL PL PL PL
KR20080105092A (ko) 피롤 유도체 또는 그의 염
CA2808246A1 (en) Arylosulfonamides for the treatment of cns diseases
JP3241762B2 (ja) 2−(4−ピペリジニル)−1H−ピリド〔4,3−b〕インドール−1−オン類および関連化合物、中間体ならびにそれらの製法
CZ186393A3 (en) Heteroarenylpiperazines, process of their preparation and their use as medicaments
WO2016115013A1 (en) Cinnoline derivatives useful as cb-1 receptor inverse agonists
DD291761A5 (de) Verfahren zur herstellung von tetrahydrobenzimidazol-derivaten