PL181376B1

PL181376B1 - Sealing system for a motor vehicle

Info

Publication number: PL181376B1
Application number: PL96328161A
Authority: PL
Inventors: Hans-Juergen Warnecke
Original assignee: Baedje K H Meteor Gummiwerke
Priority date: 1995-09-30
Filing date: 1996-09-21
Publication date: 2001-07-31
Also published as: JPH11512682A; CA2232675A1; BR9611370A; EP0853556B1; CN1198132A; JP3827729B2; DE59608218D1; ES2163041T3; PL328161A1; US6115967A; EP0853556A1; ATE208714T1; WO1997012775A1; CA2232675C; DE29515597U1; CN1071208C

Abstract

1 . Uklad uszczelniajacy do przesuw nych szyb okien pojazdów mechanicznych lub do przesuwnych elementów zamykaja- cych dla otworu w nadwoziu pojazdu me- chanicznego, zawierajacy co najmniej jeden profil uszczelniajacy, majacy obszar, sty- kajacy sie z szyba okienna lub powierzchnia uszczelniajaca otworu lub elementu zamy- kajacego, przy czym do tego obszaru zamo- cowany jest pasek zakrywajacy z termopla- stycznego tworzywa sztucznego, posiadaja- cy na stronie zwróconej do szyby okiennej lub do powierzchni uszczelniajacej, wypro- filowanie majace wglebienia, znamienny tym, ze wglebienia te maja postac rowków (32) usytuowanych w jednym kierunku i rów- nolegle do siebie wzajemnie, zas pasek zakry- wajacy (12) jest z polietylenu o duzej masie czasteczkowej. F i g .1 ( 5 1 ) IntCl7 B60J 10/04 B60J 10/00 B60J 10/06 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest układ uszczelniający do przesuwnych szyb okien pojazdów mechanicznych.

Znany jest układ uszczelniający do przesuwnych szyb okien pojazdów mechanicznych lub do przesuwnych elementów zamykających dla otworu w nadwoziu pojazdu mechanicznego, zawierający co najmniej jeden profil uszczelniający, mający obszar, stykający się z szybą okienną lub powierzchnią uszczelniającą otworu lub elementu zamykającego, przy czym do tego obszaru zamocowany jest pasek zakrywający z termoplastycznego tworzywa sztucznego, posiadający na stronie zwróconej do szyby okiennej lub do powierzchni uszczelniającej, wyprofilowanie mające wgłębienia.

W znanym z opisu patentowego EP 0 193 133 A2 układzie uszczelniającym tego typu wgłębienia o mikroskopijnej wielkości są wytwarzane na przykład za pomocą piaskowania i tworzą chropowatość powierzchni. Te wgłębienia chropowatości o mikroskopijnej głębokości mogą być łatwo zapchane brudem i kurzem, wskutek czego przestaną spełniać swoją funkcję.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych nr US 5 265 377 A znane jest mocowanie paska z termoplastycznego materiału na podstawie profilu uszczelniającego okno. Pasek ten jest wyposażony w przemienne grzbiety i bruzdy na stronie, która jest zwrócona do okna, przy czym te grzbiety i bruzdy rozciągają się równolegle do siebie wzajemnie i pod kątem do kierunku wzdłużnego paska. Odległość pomiędzy sąsiednimi grzbietami jest tak duża, że cząsteczki brudu lub kurzu w bruzdach mogą być prowadzone wzdłuż do bocznych rynien profilu. Profile te powinny więc mieć, przede wszystkim, właściwości zapewniające samooczyszczanie i ochronę okna przed zadrapaniem.

Z europejskiego opisu patentowego nr 0 627 341 Al znane jest stosowanie profilu z tworzywa sztucznego, który ma warstwę ślizgową na swojej stronie uszczelniającej. Warstwa ślizgowa zawiera co najmniej jedno współbieżnie wyciskane żebro uszczelniające

181 376 rozciągające się w kierunku wzdłużnym profilu. Każde żebro uszczelniające składa się z termoplastycznego materiału, który jest twardszy od tworzywa sztucznego profilu.

W innych, znanych z opisów patentowych DE 34 05 973 Al i DE 35 06 410 Al układach uszczelniających pasek zakrywający służy do zmniejszania tarcia pomiędzy szybą okienną i układem uszczelniającym i tym samym do zwiększenia zdolności wzajemnego poślizgu. Strona paska zakrywającego zwrócona ku szybie okiennej jest w tym celu płaska i gładka.

Z opisu DE 4202475 znane jest wytłaczanie profili z elastomeru i pasków z tworzywa sztucznego. Każdy pasek z tworzywa sztucznego wykonany jest z mieszaniny materiału bazowego z tworzywa sztucznego o stosunkowo niskiej temperaturze topnienia i proszku lub granulek z tworzywa sztucznego o stosunkowo wysokiej temperaturze topnienia. Podczas wytłaczania cząstki proszku lub granulki nie topią się, lecz wystają z powierzchni materiału bazowego. Przesuwna szyba pojazdu styka się z tymi wystającymi cząstkami proszku lub granulkami, dzięki czemu zmniejsza się tarcie, a jednocześnie przy zamkniętej szybie podczas mycia, czy też deszczu woda nie wnika do wnętrza pojazdu. Ponadto, zmniejszają się wibracje szyby. Tak wykonane paski sąjednak stosunkowo drogie.

Z opisu US 4 442 156 znane jest nakładanie warstwy środka wiążącego czy też spoiwa, na te obszary taśmy uszczelniającej z elastomeru, na których ślizga się szyba. Na tę warstwę środka wiążącego nakłada się, cząstki o gładkiej powierzchni, korzystnie cząstki talku, krzemu, poliamidu, itp. Cząstki te wystają ponad powierzchnię zewnętrzną środka wiążącego i powodują zmniejszenie tarcia pomiędzy szybą a taśmą uszczelniającą.

Znane jest także spiekanie proszku poliamidowego na profilu uszczelniającym w celu zwiększenia zdolności poślizgu i tym sposobem wytworzenie gładkiej zewnętrznej powierzchni paska zakrywającego o szczególnie niskim współczynniku tarcia.

Ponadto, znane jest montowanie na profilu uszczelniającym paska zakrywającego, mającego krótkie włókienka, ukierunkowane prostopadle do podłoża, w celu zmiatania wilgoci i ciał obcych z szyby okiennej.

Jednak te znane typy pasków zakrywających nie nadają się do stosowania zwłaszcza w przypadku bezramowych szyb okiennych, takich jakie znajdują się w samochodach typu coupć lub ze składanym dachem. Przede wszystkim, przy pewnych warunkach eksploatacyjnych, głównie przy mokrej szybie okiennej, podczas przemieszczania się szyby okiennej względem układu uszczelniającego występują hałasy, takie jak piszczenie i turkotanie. Niepokojące hałasy pojawiają się w szczególności przy stale przybywających szybach okiennych z napędem.

Hałasy takie jak terkotanie i/lub piszczenie występują także wówczas, gdy z jednej strony, w przypadku zamkniętych drzwi pojazdu mechanicznego, występują względne ruchy pomiędzy drzwiami i nadwoziem, i gdy z drugiej strony element dachowy, zwłaszcza wyskakujący lub przesuwny dach otwierany lub świetlik dachowy, pojazdu mechanicznego jest otwarty lub zamknięty.

Celem wynalazku jest zmniejszenie lub nawet całkowite wyeliminowanie hałasów, które mogą być wywoływane przez ruch szyby okiennej względem układu uszczelniającego lub zamykalnej części składowej pojazdu mechanicznego względem współpracującego otworu w nadwoziu.

Układ uszczelniający do przesuwnych szyb okien pojazdów mechanicznych lub do przesuwnych elementów zamykających dla otworu w nadwoziu pojazdu mechanicznego, zawierający co najmniej jeden profil uszczelniający, mający obszar, stykający się z szybą okienną lub powierzchnią uszczelniającą otworu lub elementu zamykającego, przy czym do tego obszaru zamocowany jest pasek zakrywający z termoplastycznego tworzywa sztucznego, posiadający na stronie, zwróconej do szyby okiennej lub do powierzchni uszczelniającej, wyprofilowanie mające wgłębienia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wgłębienia te mają postać rowków usytuowanych w jednym kierunku i równolegle do siebie wzajemnie, zaś pasek zakrywający jest z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej.

Rowki są rozmieszczone we wzajemnych odstępach w ich kierunku ułożenia osiowego.

181 376

Rowki mogą być usytuowane równolegle do kierunku wzdłużnego paska zakrywającego, poprzecznie do kierunku wzdłużnego paska zakrywającego, pod kątem mniejszym od 90° względem kierunku wzdłużnego paska zakrywającego.

Pasek zakrywający zawiera korzystnie cienkie włókna z jego własnego materiału na swojej wyprofilowanej stronie.

Rowki według wynalazku zapewniają skuteczne wytłumienie hałasu i zapobiegają drganiom wytwarzanym w układzie składającym się z szyby okiennej i układu uszczelniającego lub w układzie tworzonym przez zamykalną część składową i otwór nadwozia, przy ruchu względnym, które to drgania wywołują hałasy, w szczególności piszczenie i terkotanie. Przypuszcza się, że takie hałasy do tej pory wytwarzane były na skutek ciągłej wzajemnej zamiany pomiędzy tarciem statycznym i tarciem ślizgowym (zjawisko drgania ciernego). Za pomocą rowków uzyskano jednolite i stałe właściwości cierne pomiędzy szybą okienną i układem uszczelniającym lub pomiędzy zamykalnym elementem i otworem nadwozia przy każdych warunkach eksploatacyjnych. Prowadzi to do znacznej redukcji, a w najlepszym przypadku do całkowitego wyeliminowania hałasów, zwłaszcza piszczenia i terkotania, powstających przy ruchach względnych, w każdych możliwych warunkach, jeśli chodzi o temperaturę i wilgotność. W przypadku zamykalnego elementu dachowego, niepożądane hałasy pomiędzy elementem dachowym i współpracującym otworem w dachu pojazdu mechanicznego występują w mniejszym stopniu, gdy element dachowy jest zamknięty niż gdy element dachowy jest otwierany lub znajduje się w pewnych ustawieniach. Co do wymienionych ustawień, to chodzi o ustawienia, w których profil uszczelniający znajduje się jeszcze w kontakcie z powierzchnią uszczelniającą. Nawet w tych przypadkach, te hałasy, zwłaszcza piszczenie i terkotanie, są skutecznie redukowane lub nawet eliminowane. Element dachowy może składać się z lakierowanej blachy, szyby, lub szyby pokrytej na brzegu tworzywem sztucznym, na przykład poliuretanem. Rowki mogą być wytwarzane w prosty i dobrze kontrolowany sposób. Polietylen o dużej masie cząsteczkowej zapewnia w rezultacie skuteczne tłumienie hałasu. Polietylen jest korzystnie łuszczony i może być stosowany, na przykład, jako pasek zakrywający o grubości 0,2 mm.

Rowki mogą mieć na przykład długość od kilku milimetrów do kilku centymetrów.

Włókna mogą być utworzone na przykład podczas wykonywania rowków z tego materiału, który jest usuwany przy tworzeniu rowków. Włókna te mogą mieć na przykład kilka milimetrów długości i mogą być bardzo cienkie i delikatne.

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematyczny widok z zewnątrz drzwi samochodu typu coupe, fig. 2 przedstawia przekrój wykonany wzdłuż linii Π-Π na fig. 1, w powiększonej skali, fig. 3 przedstawia przekrój zgodny z fig. 2 z opuszczoną szybą okienną, fig. 4 przedstawia przekrój wykonany wzdłuż linii IV-IV na fig.1, w powiększonej skali, fig. 5 przedstawia przekrój wykonany wzdłuż linii V-V na fig. 1, w powiększonej skali, figury 6, 7 i 8 przedstawiaaą widoki z góry paska zakrywającego z odpowiednimi różnie zorientowanymi rowkami, fig. 9 jest widokiem z boku pojazdu mechanicznego z profilem uszczelniającym zamontowanym wzdłuż otworu drzwiowego nadwozia, fig. 10 przedstawia profil uszczelniający zastosowany zgodnie z fig. 9, w powiększonej skali, fig. 11 jest przekrojem wykonanym wzdłuż linii XI-XI na fig. 10, także w powiększonej skali, fig. 12 przedstawia schematycznie wyskakujące/przesuwne okno dachowe, fig. 13 przedstawia okno dachowe z fig. 12 w innych położeniach roboczych, a fig. 14 przedstawia schematycznie świetlik dachowy pojazdu mechanicznego, fig. 15 przedstawia pasek zakrywający układu uszczelniającego według wynalazku w przekroju.

Na fig. 1 pokazane są rama drzwiowa 1 i drzwi 2 samochodu typu coupe. Nie mająca ramy szyba okienna 3 jest umieszczona w drzwiach 2 w szczelinie okiennej i może być podnoszona i opuszczana ręcznie lub za pomocą środków napędowych. Uszczelnienie szczeliny okiennej jest uzyskane za pomocą układu uszczelniającego 4, który jest zamontowany na górnym brzegu drzwi 2. Wzdłuż słupka 5, przy zamkniętych drzwiach 2, przynajmniej częściowo podniesiona szyba okienna 3 jest uszczelniona za pomocą układu uszczelniającego 6. Gdy, przy drzwiach zamkniętych, szyba okienna 3 jest całkowicie podniesiona, wówczas układ uszczelniający 7 wzdłuż górnego brzegu ramy drzwiowej 1, który

181 376 na fig. 1 rozciąga się na lewym boku ku dołowi, tworząc tak zwany trójkąt lusterkowy 8, zapewnia konieczne uszczelnienie i trzymanie szyby okiennej 3.

Pokazany na fig. 2 układ uszczelniający 4 zawiera profile uszczelniające 9 i 10 z każdej strony szyby okiennej 3. Profile uszczelniające 9, 10 zawierają odpowiednie elastomery i są przymocowane do drzwi 2. Profil uszczelniający 9, który znajduje się na zewnętrznej stronie drzwi 2 z fig. 1, jest zaopatrzony u góry w cienkie włókienka 11, ukierunkowane prostopadle do podłoża, zaś u dołu, w pasek zakrywający 12. Pasek zakrywający 12 ma na przykład grubość tylko 0,2 mm i dlatego na fig. 2 jest pokazany tylko schematycznie i jest przedstawiony jako przesadnie gruby. Pasek zakrywający 12 przylega nieruchomo do profilu uszczelniającego 9 i jest zaopatrzony po jego stronie zwróconej do szyby okiennej 3 w rowki 32, uwidocznione na figurach 6, 7, 8.

Profil uszczelniający 10, podobnie, ma pasek zakrywający 12 na boku po stronie szyby okiennej, który to pasek jest zaopatrzony na jego stronie zwróconej do szyby okiennej 3 w wyprofilowanie.

Figura 2 pokazuje sytuację, w której szyba okienna 3 została podniesiona do góry ponad układ uszczelniający 4, to jest wywiera maksymalny nacisk stykowy na profile uszczelniające 9, 10. Ponadto, na fig. 2 pokazano za pomocą linii przerywanych profile uszczelniające 9, 10 w ich całkowicie swobodnych początkowych położeniach.

Figura 3 przedstawia stan roboczy układu uszczelniającego 4, w którym szyba okienna 3 została opuszczona poniżej układu uszczelniającego 4. W tych warunkach, profile uszczelniające 9,10 stykają się ze sobą nawzajem z pewnym naprężeniem. Naprężenie to jest wystarczające, aby uszczelnić szczelinę okienną drzwi 2 z fig. 1, gdy szyba okienna 3 została opuszczona poniżej układu uszczelniającego 4. Figura 4 przedstawia szczegóły układu uszczelniającego 7. Złożony profil 14 zawiera pasek profilowy 15 z termoplastycznego materiału uformowanego z obszarem powierzchniowym o przekroju ceowym. Pasek profilowy 15 jest zaopatrzony w większą ilość otworów montażowych 16 rozmieszczonych z wzajemnymi odstępami w kierunku wzdłużnym, przy czym otwory te są tak wykonane, aby każdy mieścił w sobie wkręt 17 do blach z luzem obwodowym. W ten sposób, złożony profil 14 może być przemieszczony w pewnych granicach względem wkrętów 17 zarówno w kierunku wzdłużnym jak i poprzecznym po jego zamocowaniu, aż do uzyskania optymalnego położenia złożonego profilu 14. Następnie wkręty 17 do blach są dokręcane. Jeden wzdłużny bok paska profilowego 15 jest uformowany jako pierwszy człon sprzęgający 18. Maskujący pasek profilowy 19 jest przymocowany do paska profilowego 15 wzdłuż jego wzdłużnego boku, który leży przeciwległe do pierwszego członu sprzęgającego 18. Maskujący pasek profilowy 19 zawiera dodatkowy pasek profilowy 20 z pianki gumowej, który jest przymocowany do podstawy 22 i do ramienia 23 paska profilowego 15 za pomocą materiału łączącego 21. Częścią składową maskującego paska profilowego 19 jest dalszy pasek profilowy 24 z miękkiej gumy, który pokrywa pasek profilowy 15 i który jest przymocowany do dodatkowego paska profilowego 20 wzdłuż jednego wzdłużnego boku i do sprzęgającego paska profilowego 25 na swoim drugim boku wzdłużnym. Sprzęgający pasek profilowy 25 składa się z termoplastycznego tworzywa sztucznego i zawiera drugi człon sprzęgający 27, który tworzy zamknięcie zatrzaskowe 26 z pierwszym członem sprzęgającym 18. Na drugim boku paska profilowego 15, który znajduje się po przeciwnej stronie względem dodatkowego paska profilowego 20, przymocowany jest za pomocą materiału łączącego 21 uszczelniający pasek profilowy 28 z pianki gumowej.

Na fig. 4 u góry, za pomocą linii punktowych pokazany jest panel 29 nadwozia, do którego ma być przymocowany złożony profil 14. W tym celu, zębate części pasków profilowych 20, 28 są dociskane szczelnie do panelu 29 nadwozia i są odpowiednio odkształcone. Aż do wspomnianego uprzednio dokręcenia wkrętów 17 do blach, zatrzaskowe zamknięcie 26 jest otwarte i dalszy pasek profilowy 24 jest zagięty do dołu. Po dokręceniu wkrętów 17 do blach, dalszy pasek profilowy 24 ze sprzęgającym paskiem profilowym 25 jest zaginany do góry i zamykane jest zamknięcie zatrzaskowe 26. Tworzy to pustą komorę 30, do której szyba okienna 3 może odkształcać dalszy pasek profilowy 24, gdy szyba okienna 3 jest podnoszona, jak to pokazano za pomocą linii punktowych na fig. 4. Dalszy pasek profilowy 24 jest zaopatrzony na tej części jego powierzchni, która wchodzi w styk ślizgowy z szybą okienną 3

181 376 w pasek zakrywający 12, który także jest pokazany jako przesadnie gruby. Ten pasek zakrywający 12 jest wyposażony na jego stronie zwróconej do szyby okiennej 3 w rowki 32, pokazane na fig. 6, 7, 8.

Figura 5 przedstawia układ uszczelniający 6, w postaci profilu uszczelniającego 31 z miękkiej gumy, który jest usytuowany w szynach słupka 5 z fig. 1. Również profil uszczelniający 31 ma na sobie w obszarze, który wchodzi w styk ślizgowy z szybą okienną 3, pasek zakrywający 12, który także na fig. 5 jest pokazany jako przesadnie gruby. Pasek zakrywający 12 jest zaopatrzony na jego stronie zwróconej do szyby okiennej w rowki 32, pokazane na figurach 6, 7, 8.

Jako pokazano na fig. 6, 7, 8, rowki 32 na powierzchni paska zakrywającego 12, mogą być zorientowane w różnych kierunkach.

Rowki 32 według fig. 6 rozciągają się zasadniczo równolegle do kierunku wzdłużnego 33 paska zakrywającego 12. Jak pokazano na fig. 7, rowki 32 są umieszczone poprzecznie do kierunku wzdłużnego 33. Figura 8 ukazuje rowki 32, które rozciągają się pod kątem 34 mniejszym od 90° względem kierunku wzdłużnego 33. Korzystnie, każdy z tych rowków 32 jest krótszy od paska zakrywającego 12.

Figura 6 pokazuje także, że pasek zakrywający 12 zawiera na swojej rowkowanej stronie cienkie włókna 35 z jego własnego materiału. Te włókna 35 mogą być wytworzone podczas wykonywania rowków 32.

Korzystnie, pasek zakrywający 12 we wszystkich wymienionych powyżej przykładach wykonania składa się z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej.

Figura 9 pokazuje pojazd mechaniczny 38, którego przednie słupki 39, rama dachowa 40 i tylne słupki 41 są zaopatrzone z każdej strony pojazdu mechanicznego 38 w ciągły układ uszczelniający 4, pokazany na fig. 10. Wewnętrzne powierzchnie ram okiennych 43 drzwi 2, składających się z lakierowanych metalowych blach współpracują w sposób zapewniający szczelność z zewnętrzną powierzchnią 42 (figury 10 i 11) każdego układu uszczelniającego 4, gdy drzwi 3 są zamknięte.

Figura 10 pokazuje, że układ uszczelniający 4 zawiera pierwszy odcinek 44 na przednim słupku 39, drugi odcinek 45 na ramie dachowej 40 i trzeci odcinek 46 na tylnym słupku 41.

Zgodnie z fig. 11, układ uszczelniający zawiera profil uszczelniający 47, na którego zewnętrznej powierzchni 42 znajduje się pasek zakrywający 12. Pasek zakrywający 12 jest także tu pokazany jako przesadnie gruby. Jedną część składową układu uszczelniającego 4, zgodnie z fig. 11, stanowi profil zaciskający 48, który jest uformowany z przekrojem ceowym i jest zaopatrzony w metalowe wzmocnienie 49. Układ uszczelniający 4 jest zamontowany za pomocą profilu zaciskającego 48 na kołnierzu nadwozia, który rozciąga się wzdłuż przedniego słupka 39, ramy dachowej 40 i tylnego słupka 41.

Figura 12 pokazuje wycinek dachu 50 pojazdu mechanicznego 38. W dachu 50 jest wykonany otwór 51, którego brzeg 52 jest wykonany z lakierowanej blachy metalowej. Otwór 51 może być szczelnie zamykany, przy pomocy układu uszczelniającego 4, przez element zamykający 53, który jest tu ukształtowany jako wyskakujące/przesuwne okno dachowe. Układ uszczelniający 4 zawiera profil uszczelniający 54, który jest nieruchomo zamocowany, na przykład za pomocą kleju, wzdłuż obwodu elementu zamykającego 53. Na swojej zewnętrznej powierzchni, która współpracuje z brzegiem 52 profilu uszczelniającego 54 jest on także wyposażony w pasek zakrywający 12, który jest przedstawiony na fig. 12, tylko dla uproszczenia, jako pogrubiona linia.

Figura 12 pokazuje ponadto element zamykający 53 w tak zwanym wentylacyjnym położeniu, w którym brzeg prowadzący 55 elementu zamykającego 53 swoją częścią obwodowego profilu uszczelniającego 54 pozostaje w szczelnym styku z przeciwległą częścią brzegu 52. Ten brzeg prowadzący 55 stanowi oś poziomą, wokół której element zamykający może być obracany do góry i do dołu z położenia zamknięcia lub położenia wentylacyjnego w kierunku dwuostrzowej strzałki 56. Te ruchy obrotowe mogą powodować w układach znanych ze stanu techniki niepożądany hałas, zwłaszcza terkotanie lub piszczenie. Jest on powodowany przez ruch względny pomiędzy profilem uszczelniającym i brzegiem otworu dachowego. Ta tendencja do wytwarzania hałasu została bardzo zmniejszona lub nawet całkowicie wyelimino181 376 wana przez wprowadzenie paska zakrywającego 12, zaopatrzonego w rowki 32 ukazane na figurach 6,1,8.

Figura 13 pokazuje element zamykający 53 z fig. 14 w innym położeniu eksploatacyjnym. Tutaj element zamykający 53 został obrócony do dołu w jednym kierunku dwuostrzowej strzałki 57 wokół brzegu prowadzącego 55, z położenia wentylacyjnego pokazanego na fig. 12 lub z położenia, w którym otwór 51 jest całkowicie zamknięty. Także przy tym ruchu obrotowym lub przy ruchu obrotowym w przeciwnym kierunku, odpowiadającym drugiemu kierunkowi dwuostrzowej strzałki 57, mogą powstawać niepożądane hałasy opisanego powyżej typu, które jednak także są ograniczane przez pasek zakrywający 12.

Z niższego położenia, pokazanego na fig. 13 za pomocą linii ciągłych, element zamykający 53 może być przemieszczony do położenia w kasecie 58 w dachu 50, w którym to położeniu, pokazanym za pomocą linii punktowych, całkowicie odsłonięty jest otwór 51.

Figura 14 pokazuje element zamykający 59 ukształtowany jako świetlik dachowy. Element zamykający 59 może zostać obrócony z położenia poziomego, w którym otwór 51 jest zamknięty do położenia wentylacyjnego pokazanego na fig. 14, za pomocą ruchu wokół jego brzegu prowadzącego 55 w kierunku dwuostrzowej strzałki 56. Na fig. 14 są pokazane dwa przykłady wykonania elementu zamykającego 59 równocześnie. Po lewej stronie fig. 14 element zamykający 59 jest pokazany jako okno szklane z zaokrąglonym brzegiem 60. Z prawej strony fig. 14 brzeg 60 jest pokazany jako pokryty osłoną brzegową 61 z poliuretanu.

Albo brzeg 60 albo osłona brzegowa 61 współpracuje w sposób szczelny z profilem uszczelniającym 54 układu uszczelniającego 4. Profil uszczelniający 54 jest w tym przypadku przymocowany, na przykład za pomocą kleju, do brzegu 52 otworu 51. Na swej wewnętrznej powierzchni, która współpracuje z brzegiem 60 lub osłoną brzegową 61, profil uszczelniający 54 ma umieszczony wspomniany uprzednio pasek zakrywający 12 z rowkami 32. Także tu pasek zakrywający 12 przynosi taki skutek, że przy względnych ruchach podczas obracania elementu zamykającego 59, hałasy są w znacznym stopniu zredukowane lub, na ogół, już nie występują.

Rowki 32 w pasku zakrywającym 12 zostały uwidocznione na fig. 15, przedstawiającej pasek zakrywający 12, przymocowany do profilu uszczelniającego 9, w przekroju. Taki sam pasek zakrywający 12 z rowkami 32 może być umieszczony na każdym innym opisanym powyżej profilu uszczelniającym.

181 376

Fig.2

181 376

Fig.3

181 376

181 376 m

σ» u_

181 376

Fig. 13

Fg.14

181 376

Fg. 15

181 376

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Układ uszczelniający do przesuwnych szyb okien pojazdów mechanicznych lub do przesuwnych elementów zamykających dla otworu w nadwoziu pojazdu mechanicznego, zawierający co najmniej jeden profil uszczelniający, mający obszar, stykający się z szybą okienną lub powierzchnią uszczelniającą otworu lub elementu zamykającego, przy czym do tego obszaru zamocowany jest pasek zakrywający z termoplastycznego tworzywa sztucznego, posiadający na stronie zwróconej do szyby okiennej lub do powierzchni uszczelniającej, wyprofilowanie mające wgłębienia, znamienny tym, że wgłębienia te mają postać rowków (32) usytuowanych w jednym kierunku i równolegle do siebie wzajemnie, zaś pasek zakrywający (12) jest z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej.
2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że rowki (32) są rozmieszczone we wzajemnych odstępach w ich kierunku ułożenia osiowego.
3. Układ według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że rowki (32) są usytuowane równolegle do kierunku wzdłużnego (33) paska zakrywającego (12).
4. Układ według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że rowki (32) są usytuowane poprzecznie do kierunku wzdłużnego (33) paska zakrywającego (12).
5. Układ według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że rowki (32) są usytuowane pod kątem (34) mniejszym od 90° względem kierunku wzdłużnego (33) paska zakrywającego (12).
6. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że pasek zakrywający (12) zawiera cienkie włókna (35) z jego własnego materiału na swojej wyprofilowanej stronie (13).