PL181232B1

PL181232B1 - Stojak montażowy, zwłaszcza do mocowania urządzeń sanitarnych

Info

Publication number: PL181232B1
Application number: PL96317299A
Authority: PL
Inventors: Peter Schmucki; Silvio Marti; Alfred Mahler
Original assignee: Geberit Technik Ag
Priority date: 1996-01-23
Filing date: 1996-12-02
Publication date: 2001-06-29
Also published as: DE29619490U1; EP0786563B1; US6035589A; ATE199423T1; PL317299A1; EP0786563A1; DE59606511D1; DK0786563T3

Abstract

1. Stojak montazowy, zwlaszcza do mo- cowania urzadzen sanitarnych, zaopatrzony przynajmniej w jeden pionowy wspornik do wstepnego ustawiania wysokosci, osadzony przesuwnie i teleskopowo w rurowej podporze zaopatrzonej w podstawe przymocowana do podlogi pomieszczenia, oraz wyposazony w zespól nastawczy z kolkami wchodzacymi w otwory pionowego ukladu otworów podpory, znamienny tym, ze wewnatrz podpory (4) jest osadzony przesuwnie nierozbieralny zespól nastawczy (15), laczacy za pomoca kolków za- trzaskowych (17) pionowy wspornik (3) z pod- pora (4), zaopatrzona w znany pionowy uklad otworów (11), wspólpracujacych z tymi kolkami zatrzaskowymi (17), przy czym zespól nastaw- czy (15) jest polaczony z poprzeczna belka (6) pionowego wspornika (3) za posrednictwem sruby nastawnej (30). F ig . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest stojak montażowy, zwłaszcza do mocowania urządzeń sanitarnych, zaopatrzony przynajmniej w jeden pionowy wspornik do wstępnego ustawiania wysokości. Stojak jest osadzony przesuwnie i teleskopowo w rurowej podporze zaopatrzonej w podstawę przymocowaną do podłogi pomieszczenia, oraz wyposażony w zespół nastawczy z kołkami wchodzącymi w otwory pionowego układu otworów podpory.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 2637749 znane są stojaki montażowe stosowane do montażu urządzeń sanitarnych mocowanych na ścianie budynku lub na ściankach

181 232 działowych lekkiej konstrukcji. W przypadku montażu naściennego stojak jest ustawiany w stosunku do bazy stanowiącej podłogę lub ścianę, opierany na ścianie i przykręcany do niej. Wysokość i odległość podstawy stojaka od ściany muszą być dokładnie ustawione, co jest szczególnie istotne przy instalowaniu muszli klozetowych i bidetów.

Z niemieckiego opisu wzoru użytkowego nr DE GM 9406980 znana jest podpora z nastawianą wysokością, zwłaszcza do wanien kąpielowych, zaopatrzona w gwintowaną śrubę z elementem nośnym, na którym spoczywa wanna oraz z osadzoną na dolnym końcu tej śruby przesuwną tuleją zaopatrzoną w gniazdo podtrzymujące wannę. Przez osiowe przesunięcie gwintowanej tulei w stosunku do śruby możliwe jest wstępne nastawienie wysokości osadzenia wanny, natomiast przez nastawienie osiowego odstępu gniazda w stosunku do dolnego końca gwintowanej tulei możliwe jest dokładne nastawienie tej wysokości. Podpora ta stanowi instalowaną na stałe „nogę” wanny, umożliwiając znaczne zmiany wysokości położenia i może mieć zastosowanie wyłącznie do wanien.

Z polskiego opisu patentowego nr PL. 179072 znana jest konstrukcja naścienna do instalacji sanitarnych z ramą złożoną z co najmniej dwóch pionowych podpór w postaci drążonych kształtowników i co najmniej jednej mocowanej poprzecznie do pionowych podpór poprzecznicy do mocowania urządzeń sanitarnych. W każdej z pionowych podpór znajduje się przynajmniej, jeden szereg otworów ustalających, usytuowanych wzdłuż kierunku wzdłużnego pionowych podpór, przy czym w szeregu otworów ustalających osadzone są nieruchome elementy ustalające, znajdujące się na poprzecznicy i na łączniku połączonym ze zbiornikiem spłukującym.· Otwory ustalające w obydwu pionowych podporach znajdują się przy tym na tej samej wysokości. Rozwiązanie to, ze względu na swoją skomplikowaną, budowę i wysokie koszty, nie znalazło szerszego zastosowania w praktyce montażowej.

W innych rozwiązaniach opisanych w stanie techniki wysokość ustawienia urządzenia sanitarnego jest nastawiana przez teleskopowe przesuwanie dwóch podpór, co umożliwia również wyrównanie ewentualnych niedokładności wykonania podłoża. Położenie podpór stojaka jest ustalane za pomocą śrub zaciskających.

Niedogodnością opisanych wyżej znanych urządzeń jest duży nakład pracy przy montażu. Zwłaszcza w przypadku niedokładnie wykonanego podłoża oraz w przypadku montażu jednostkowego, przy którym nie stosuje się szyn montażowych. Wynika to z konieczności luzowania śrub zaciskowych, przestawiania podpór i ponownego zaciskania śrub przy każdym poprawianiu ustawienia.

Celem wynalazku jest skonstruowanie stojaka, przystosowanego zwłaszcza do jednostkowego instalowania urządzeń sanitarnych, zwłaszcza muszli klozetowych, który w znacznym stopniu uprościł montaż. Równocześnie stojak ten winien się charakteryzować prostą konstrukcją i niskimi kosztami wytwarzania, uzasadniającymi ekonomiczne jego zastosowanie w przypadku jednostkowego montażu, na przykład w domkach jednorodzinnych.

Cel ten zrealizowano w konstrukcji stojaka montażowego według wynalazku, który charakteryzuje się tym, że wewnątrz podpory jest osadzony przesuwnie nierozbieralny zespół nastawczy, łączący za pomocą kołków zatrzaskowych pionowy wspornik z podporą, zaopatrzoną w znany pionowy układ otworów, współpracujących z tymi kołkami zatrzaskowymi, przy czym zespół nastawczy jest połączony z poprzeczną belką pionowego wspornika za pośrednictwem śruby nastawnej.

Pionowy wspornik i podpora są, korzystnie wykonane z rur o przekroju kwadratowym i zaopatrzone w pokrywające się ze sobą podłużne wycięcia, w których jest osadzone przesuwnie poziome ramię zespołu nastawczego.

Zespół nastawczy, osadzony przesuwnie wewnątrz podpory, jest złożony z elementu nastawczego z poziomym ramieniem, połączonego za pomocą płaskiej sprężyny z zatrzaskiem do mocowania go w różnych miejscach, przy czym zatrzask jest wyposażony przynajmniej w jeden kołek zatrzaskowy, wchodzący w jeden z otworów pionowego układu otworów w podporze, a w gwintowany trzpień.

Element nastawczy jest ponadto zaopatrzony przynajmniej w jedną prowadnicę, stykającą się z wewnętrznymi powierzchniami wnętrza rury podpory.

181 232

Pionowy wspornik stojaka jest nieruchomo połączony z poprzeczną belką, zaopatrzoną w ułożyskowaną w niej śrubę nastawną, której część gwintowa jest wkręcana w gwintowany otwór poziomego ramienia elementu nastawczego, przy czym zakres przesuwu poprzecznej belki w stosunku do ramienia elementu nastawczego wzdłuż osi śruby nastawnej jest równy przynajmniej rozstawieniu sąsiadujących ze sobą otworów jednej osi w pionowym układzie otworów podpory i korzystnie nie przekracza 10 mm.

Stojak według wynalazku składa się korzystnie z dwóch pionowych wsporników, osadzonych teleskopowo na dwóch podporach i połączonych u góry poprzeczną belką, a ponadto jest zaopatrzony w dwa niezależne zespoły nastawcze, współpracujące z jedną belką poprzeczną, łączącą w dolnej części obydwa wsporniki.

Stojak montażowy według wynalazku dzięki opisanej konstrukcji charakteryzuje się prostotą budowy i niskimi kosztami wykonania w porównaniu do znanych urządzeń służących do tego celu, a ponadto umożliwia znaczne skrócenie czasu montażu oraz jego wysoką dokładność, uzyskaną dzięki możliwości nastawiania wstępnego za pomocą zespołu nastawczego oraz nastawiania dokładnego za pomocą śruby nastawnej. Stojak jest przystosowany zwłaszcza do dokładnego i szybkiego montażu urządzeń sanitarnych wykonywanego seryjnie i jednostkowo, na przykład w domkach jednorodzinnych.

Stojak montażowy, zwłaszcza do mocowania urządzeń sanitarnych, według wynalazku jest uwidoczniony w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia stojak montażowy w widoku z przodu; fig. 2 - stojak według fig. 1 w przekroju pionowym przez wspornik; fig. 3 - podporę stojaka w widoku z boku; fig. 4 - zespół nastawczy stojaka w widoku z boku; fig. 5 - zespół nastawczy w widoku z przodu; fig. 6 gómą część zespołu nastawczego w widoku z góry, z częściowym przekrojem, a fig. 7 - dolną część zespołu nastawczego w widoku z góry.

Figura 1 przedstawia stojak montażowy 1 składający się z ramy 2, złożonej z dwóch równolegle ustawionych pionowych wsporników 3, oraz z dwóch łączących pionowe wsporniki 3 z poziomą belką, tworzącą ze stojaka rodzaj ramy 2, węzłów narożnych 14. Do pionowych wsporników 3 przyspawany jest zespół nośny 5, służący do osadzania na nim nie pokazanej na rysunku miski klozetowej, zaopatrzony w obejmę rurową 7 do zamocowania rury odpływowej miski. Powyżej zespołu nośnego 5 zamocowana jest na ramie 2 spłuczka toaletowa 8. Pionowy wspornik 3 ma postać rury o przekroju kwadratowym, zaopatrzonej od przodu w podłużny, równoległy do osi wspornika 3, rowek 27 (fig. 2).

Każdy z pionowych wsporników 3 ramy 2 jest osadzony teleskopowo na rurowej podporze 4, sztywno połączonej z podstawą 9, zamocowaną do podłogi 10 za pomocą śruby. Podpora 4 ma postać rury 26 o przekroju kwadratowym, na której teleskopowo osadzony jest rurowy, pionowy wspornik 3, zaopatrzony również na całej swojej długości w rowek 12, pokrywający się z podłużnym rowkiem 27 wspornika 3. Ponadto podpory 4 są zaopatrzone z obydwu stron rowka 12 w dwa układy otworów 11 o osiach równoległych do osi rowka.

W rurze 26 podpory 4 jest osadzony zespół nastawczy 15 złożony z elementu nastawczego 22 (fig. 4 i 5), połączony za pośrednictwem płaskiej sprężyny 21 z zatrzaskiem 16. Zatrzask 16, element nastawczy 22 oraz płaska sprężyna 21 są osadzone przesuwnie wewnątrz rury 26 podpory 4. Na zatrzasku 16 są zamocowane dwa wystające z niego kołki zatrzaskowe 17 oraz gwintowany trzpień 18 (fig. 4, 5 i 6), osadzony przesuwnie w rowku 12 podpory 4 oraz w podłużnym rowku 27 wspornika 3. Na wystającym końcu gwintowanego trzpienia 18 nakręcona jest zaciskająca nakrętka kołnierzowa 19. Płaska sprężyna 21 jest u góry przymocowana do zatrzasku 16 dwoma śrubami 20 (fig. 4 i 5), natomiast u dołu jest połączona z elementem nastawczym 22 za pomocą śruby 28. Element nastawczy 22 jest ponadto zaopatrzony w dwie płytkowe prowadnice 25 o szerokości równej lub nieco mniejszej od szerokości wnętrza rury 26 podpory 4, prowadzące w czasie montażu zespół nastawczy 15 wewnątrz tej rury 26 wzdłuż rowków 12 i 27.

W nastawionej pozycji zespołu nastawczego 15 kołki zatrzaskowe 17 wchodzą we współpracujące z nimi - znajdujące się na odpowiedniej wysokości - otwory 11. W tej nastawianej pozycji zespół nastawczy 15 zostaje zamocowany przez kołki 17, osadzone w otworach 11 podpory 4, i zablokowany przez dokręcenie nakrętki kołnierzowej 19 na trzpieniu

181 232 gwintowanym 18. Zwolnienie zespołu nastawczego 15 następuje przez odkręcenie nakrętki kołnierzowej 19 oraz naciśnięcie płaskiej sprężyny 21, powodując tym odchylenie zatrzasku 16 w kierunku strzałki 29, aż do całkowitego wyjścia kołków zatrzaskowych 17 z otworów 11 (fig. 2). Wstępnie zwolniony zespół nastawczy 15 może być przesuwany wzdłuż podpory 4 i ustalony zatrzaskowo w nowym żądanym położeniu przez zwolnienie nacisku na płaską sprężynę 21 oraz zablokowany w tym położeniu przez dokręcenie nakrętki kołnierzowej 19.

Do zespołu nastawczego 15 jest przymocowane, w pobliżu jego środka, ramię 23, przechodzące na zewnątrz przez rowek 12 podpory 4 i rowek 27 wspornika 3. Na końcu ramienia 23 znajduje się przelotowy, gwintowany otwór 24 dla śruby nastawnej 30 (fig. 5). Śruba nastawna 30, służąca do dokładnego ustawiania wysokości montowanego urządzenia sanitarnego, jest osadzana swym górnym końcem w otworze 33 belki poprzecznej 6 zespołu nośnego 5 i przymocowana do niej za pomocą nakrętki 32. Belka poprzeczna 6 zespołu nośnego 5 jest trwale przymocowana do wspornika 3 za pomocą spawów 13. Obrót śruby nastawnej 30 powoduje niewielkie przesunięcie wspornika 3 względem podpory 4 (fig. 2) w celu dokładnej regulacji nastawiania wysokości montowanego urządzenia sanitarnego, przy czym zakres regulacji śruby nastawnej 30 jest równy co najmniej rozstawieniu sąsiadujących ze sobą otworów zatrzaskowych 11, wynoszącemu około 10 mm. Obrót śruby nastawnej 30 powoduje dokładne ustawienie żądanego położenia wspornika 3 oraz belki poprzecznej 6 względem podpory 4.

Wstępne ustawienie położenia pionowego wspornika 3 wraz z belką, poprzeczną 6 i ustalenia go w tym położeniu za pomocą zatrzasku 16, którego kołki 17 wchodzą w otwory zatrzaskowe 11, następuje bez konieczności użycia jakichkolwiek narzędzi, po czym dokonuje się dokładnego nastawienia przez obrót śruby nastawnej 30. Zapewnia to wysoką dokładność wykonanego montażu.

Zastosowanie belki poprzecznej 6 nie jest konieczne, gdyż może być ona zastąpiona innego rodzaju podporą, zamocowaną na pionowych wspornikach 3. Również połączenie zatrzaskowe zespołu nastawczego 15 może być zastąpione na przykład przez bezstopniowe połączenie zaciskowe.

181 232

Fig. 4

Fig. 5

Fig.6

Fig.7

3^17 <^r	Z “ 25^
16·^	ZLEJ i,7	21	<__

24 ^/Z 0

181 232

Fig.1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Stojak montażowy, zwłaszcza do mocowania urządzeń sanitarnych, zaopatrzony przynajmniej w jeden pionowy wspornik do wstępnego ustawiania wysokości, osadzony przesuwnie i teleskopowo w rurowej podporze zaopatrzonej w podstawę przymocowaną do podłogi pomieszczenia, oraz wyposażony w zespół nastawczy z kołkami wchodzącymi w otwory pionowego układu otworów podpory, znamienny tym, że wewnątrz podpory (4) jest osadzony przesuwnie nierozbieralny zespół nastawczy (15), łączący za pomocą kołków zatrzaskowych (17) pionowy wspornik (3) z podporą (4), zaopatrzoną w znany pionowy układ otworów (11), współpracujących z tymi kołkami zatrzaskowymi (17), przy czym zespół nastawczy (15) jest połączony z poprzeczną belką (6) pionowego wspornika (3) za pośrednictwem śruby nastawnej (30).
2. Stojak według zastrz. 1, znamienny tym, że pionowy wspornik (3) i podpora (4) są korzystnie wykonane z rur o przekroju kwadratowym i zaopatrzone w pokrywające się ze sobą, podłużne wycięcia (12, 27), w których jest osadzone przesuwnie poziome ramię (23) zespołu nastawczego (15).
3. Stojak według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół nastawczy (15), osadzony przesuwnie wewnątrz podpory (4), jest złożony z elementu nastawczego (22) z poziomym ramieniem (23), połączonego za pomocą płaskiej sprężyny (21) z zatrzaskiem (16) do mocowania go w różnych miejscach.
4. Stojak według zastrz. 3, znamienny tym, że zatrzask (16) zespołu nastawczego (15) jest wyposażony przynajmniej w jeden kołek zatrzaskowy (17), wchodzący w jeden z otworów (11) pionowego układu otworów w podporze (4), a także jest wyposażony w gwintowany trzpień (18).
5. Stojak według zastrz. 3, znamienny tym, że element nastawczy (22) jego zespołu nastawczego (15) jest zaopatrzony przynajmniej w jedną prowadnicę (25), stykającą się z wewnętrznymi powierzchniami wnętrza rury podpory (4).
6. Stojak według zastrz. 1, znamienny tym, że pionowy wspornik (3) jest nieruchomo połączony z poprzeczną belką (6), zaopatrzoną w ułożyskowaną w niej śrubę nastawną (30), której część gwintowa jest wkręcana w gwintowany otwór (24) poziomego ramienia (23) elementu nastawczego (22).
7. Stojak według zastrz. 6, znamienny tym, że zakres przesuwu poprzecznej belki (6) w stosunku do ramienia (23) elementu nastawczego (22) wzdłuż osi śruby nastawnej (30) jest równy przynajmniej rozstawieniu sąsiadujących ze sobą, otworów jednej osi w pionowym układzie otworów (11) podpory (4) i korzystnie nie przekracza 10 mm.
8. Stojak według zastrz. 1, znamienny tym, że składa się z dwóch pionowych wsporników (3), osadzonych teleskopowo na dwóch podporach (4) i połączonych u góry poprzeczną belką, a ponadto jest zaopatrzony w dwa niezależne zespoły nastawcze (15), współpracujące z jedną belką poprzeczną (6), łączącą w dolnej części obydwa wsporniki (3).