PL179912B1

PL179912B1 - do wytwarzania plyt termoizolacyjnychoraz plyta termoizolacyjna dla budownictwa wielkoplytowego PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL179912B1
Application number: PL96321715A
Authority: PL
Inventors: Edmond D Krecke
Original assignee: Ipa Isorast Internat S A; Ipa Isorast Internat Sa
Priority date: 1995-02-09
Filing date: 1996-02-07
Publication date: 2000-11-30
Also published as: CZ248497A3; PT808238E; JPH10505028A; CZ292727B6; DK0808238T3; AU4622796A; SK283333B6; SK105797A3; JP3264933B2; ATE205768T1; EP0808238A1; PL321715A1; US6083334A; EP0808238B1; DE59607721D1; DE19504235A1; WO1996024476A1; CA2212680C; IS4538A; HUP9801715A3

Abstract

1. Sposób w ytwarzania plyt term oizolacyj- nych dla budownictwa wielkoplytowego, w któ- rym na co najmniej jednym plaskim stole um ieszcza sie plyte z twardej pianki, na plycie z twardej pianki uklada sie, dokladnie ustawione, rdzenie w postaci ram lub temu podobnych do wykonania otworów drzwiowych, okiennych i innych oraz wewnetrznych pustych przestrzeni, a na pozostalych wolnych powierzchniach plyty z j twardej pianki u m ieszcza sie elem enty laczace i mocuje korzystnie za pom oca srodka, zwie- kszajacego przyczepnosc, nastepnie na zaopa- trzona w zewnetrzny ogranicznik plyte z twardej pianki wylewa sie i zageszcza warstwe betonu, po czym na calej powierzchni plyty zaciera sie warstwe betonu do dokladnej grubosci plyty i wygladza powierzchnie, znam ienny tym , ze niezwlocznie po zwiazaniu warstwy betonu (11) oraz korzystnie warstwy okladziny wewnetrznej i okladziny zewnetrznej, co najmniej jednej bo- cznej powierzchni plyty nadaje sie pochylenie okolo 45°. F ig .1 PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania płyt termoizolacyjnych, urządzenie do wytwarzania płyt termoizolacyjnych oraz płyta termoizolacyjna dla budownictwa wielkopłytowego.

Do budownictwa zostało wprowadzone stosowanie tak zwanych wielkich płyt w celu zwiększenia racjonalności budownictwa. Zazwyczaj płyty takie wytwarza się ze zbrojonego betonu w wytwórni betonu, a następnie transportuje na miejsce budowy. Znane jest również wytwarzanie płyt dwupowłokowych, w których przestrzeń wewnętrzna jest wypełniona materiałem termoizolacyjnym, na przykład pianką. Występują tu jednak problemy związane z korozją prętów łączących pomiędzy obiema powłokami, jeżeli temperatura w zimie spadnie w tym obszarze poniżej punktu rosy i będzie miało miejsce długotrwałe oddziaływanie wilgoci. Ponadto montaż znanych wielkich płyt w miejscach połączenia, zwłaszcza w obszarze naroży budynku i przy mocowaniu ścian wewnętrznych, jest dość skomplikowany.

179 912

Francuski opis nr 2584437 pokazuje sposób wytwarzania płyty betonowej z prostopadłymi ścianami szalunkowymi. Na skutek olbrzymiego nacisku grawitacyjnego występującego przy odlewaniu pionowym możliwe jest jednak wytwarzanie tą metodą tylko mniejszych elementów ściennych. W żadnym przypadku nie nadaje się ta metoda do wytwarzania wielkiej płyty sposobem odlewania poziomego. Również z opisu francuskiego nr 2507647 znane jest odlewanie płyt za pomocą formy odlewniczej, w której umieszcza się matę izolacyjną i wylewa na nią ciekły beton. Po całkowitym związaniu tak utworzoną, izolowaną płytę betonową wyjmuje się z formy odlewniczej.

Celem wynalazku jest zaproponowanie sposobu, urządzenia i płyty, które umożliwiają racjonalne i zapewniające dużą dokładność, wytwarzanie płyt termoizolacyjnych. Jednocześnie, wytwarzane wielkie płyty powinny być łatwe do montowania, zawierać wszystkie przewidywane otwory na drzwi, okna i temu podobne oraz w jak największym stopniu ułatwiać późniejsze instalowanie rur, przewodów i temu podobnych. Poza tym należy zapewnić bardzo dobrą izolację cieplną bez mostków cieplnych i zagrożenia korozyjnego.

Sposób wytwarzania płyt termoizolacyjnych dla budownictwa wielkopłytowego, w którym na co najmniej jednym płaskim stole umieszcza się płytę z twardej pianki, na płycie z twardej pianki układa się, dokładnie ustawione, rdzenie w postaci ram lub temu podobnych do wykonania otworów drzwiowych, okiennych i innych oraz wewnętrznych pustych przestrzeni, a na pozostałych wolnych powierzchniach płyty z twardej pianki umieszcza się elementy łączące i mocuje korzystnie za pomocą środka, zwiększającego przyczepność, następnie na zaopatrzoną w zewnętrzny ogranicznik płytę z twardej pianki wylewa się i zagęszcza warstwę betonu, po czym na całej powierzchni płyty zaciera się warstwę betonu do dokładnej grubości płyty i wygładza powierzchnię, polega według wynalazku na tym, że niezwłocznie po związaniu warstwy betonu oraz korzystnie warstwy okładziny wewnętrznej i okładziny zewnętrznej, bocznym powierzchniom płyty nadaje się pochylenie w kierunku wnętrza płyty pod kątem 45° względem powierzchni płyty.

Korzystnie, przed wylaniem i zagęszczaniem warstwy betonu, na płycie z twardej pianki układa się w odstępach zbrojenia stalowe.

Korzystnie, przed wylaniem i zagęszczaniem warstwy betonu, na płycie z twardej pianki układa się w żądanych odstępach rury puste i/lub rury instalacyjne i/lub przewody.

Korzystnie, przed wylaniem i zagęszczaniem warstwy betonu, na płycie z twardej pianki układa się w odstępach pokryte teflonem, pręty lub rury stalowe, które po wylaniu i zagęszczaniu warstwy betonu, przed całkowitym utwardzeniem wyciąga się dla utworzenia pustych komór pod później umieszczane zbrojenie.

Korzystnie, przed umieszczeniem płyty z twardej pianki na powierzchni stołu umieszcza się warstwę materiału, stanowiącą późniejszą zewnętrzną okładzinę płyty, przy czym na warstwę materiału nakłada się warstwę środka, zwiększającego przyczepność, dla połączenia z płytą z twardej pianki.

Korzystnie, po zatarciu warstwy betonu i wygładzeniu, na warstwę betonu nakłada się przyczepną warstwę materiału, stanowiącą późniejszą wewnętrzną okładzinę płyty.

Korzystnie, płytę z twardej pianki nakłada się za pomocą ekstrudera z dyszą szczelinową o regulowanej szerokości.

Korzystnie, boczne krawędzie płyty, łącznie z płytą z twardej pianki i warstwą betonu oraz korzystnie warstwami materiału na okładzinę zewnętrzną i okładzinę wewnętrzną zaopatruje się w zukosowanie, biegnące pod kątem 45° do wewnątrz.

Urządzenie do wytwarzania płyt termoizolacyjnych dla budownictwa wielkopłytowego zawierające co najmniej jeden płaski stół, na którym układana jest płyta z twardej pianki, z rdzeniami do wykonywania otworów drzwiowych, okiennych i/lub wewnętrznych pustych przestrzeni, elementami złącznymi, na której wylana jest i zagęszczana, warstwa betonu, charakteryzuje się według wynalazku tym, że powierzchnia stołu jest prostokątna i zaopatrzona na krawędziach w podziałki wymiarowe, korzystnie w postaci elementów ustalających.

Korzystnie, stół jest przestawny z położenia poziomego w położenie pionowe.

179 912

Korzystnie, powierzchnia stołu jest ogrzewalna, a stół jest stołem wibracyjnym.

Korzystnie, na stole, umieszczony jest stojak montażowy w kształcie litery L, którego dłuższe ramię pokrywa swoją powierzchnią zewnętrzną powierzchnię stołu, zaś jego powierzchnia wewnętrzna stanowi powierzchnię montażową dla warstw płyt, przy czym powierzchnia krótszego ramienia stanowi powierzchnię układania dla dolnej powierzchni płyty.

Korzystnie, stojak montażowy jest na górnej krawędzi długiego ramienia zaopatrzony w urządzenia mocujące, na przykład ucha, dla dźwigu.

Korzystnie, na dolnej powierzchni krótszego ramienia znajdują się podpory o klinowym przekroju, tak usytuowane, że stojak montażowy jest nachylony, a płyta, przylega do powierzchni długiego ramienia.

Korzystnie, umieszcza się obok siebie równolegle kilka stołów, każdy do wytwarzania innej płyty.

Płyta termoizolacyjna do budownictwa wielkopłytowego, w postaci płyty z twardej pianki, na której ułożone są rdzenie do wykonania otworów drzwiowych, okiennych i/lub wewnętrznych pustych przestrzeni, elementy łączące umieszczone poza rdzeniami na płycie z twardej pianki zamocowane korzystnie za pomocą środków złącznych, z warstwą betonu wylaną na płytę z twardej pianki i zagęszczoną, przy czym warstwa betonu jest zatarta na całej powierzchni, na wcześniej założony wymiar grubości płyty, a jej powierzchnia jest wygładzona, charakteryzuje się według wynalazku tym, że przynajmniej jedno obrzeże boczne płyty jest pochylone w kierunku jej wnętrza pod kątem 45° względem powierzchni płyty.

Korzystnie, warstwa betonu w obszarze zukosowania zaopatrzona jest w, mające półkolisty przekrój, wybranie w postaci, równoległej do bocznych krawędzi, rynny, w którą wchodzą ucha lub pętle zbrojenia.

Korzystnie, w obszarze końców rur lub przewodów, na górnej i/lub dolnej powierzchni płyty umieszczone są rdzenie do wykonania niszy instalacyjnych i/lub rewizyjnych.

Korzystnie, górna powierzchnia warstwy betonu zaopatrzona jest w równoległy do bocznych powierzchni rowek do wpuszczenia ściany działowej.

Korzystnie, w rowek wchodzą ucha lub pętle zbrojenia.

Korzystnie, w płycie z twardej pianki znajdują się podcięte rowki.

Wytwarzane według wynalazku płyty, które można stosować na ściany nośne i nienośne oraz na ściany oporowe, charakteryzują się dobrą izolacją termiczną dzięki, umieszczonej na ich późniejszej zewnętrznej stronie, płycie z twardej pianki, która może mieć dużą grubość. Za pomocą przytwierdzonych z użyciem środka, poprawiającego przyczepność, elementów łączących, na przykład w postaci łączników znanych z europejskiego opisu patentowego nr EP-B-0 299 353, oraz dodatkowo lub oddzielnie w postaci podciętych rowków w płycie z twardej pianki, uzyskuje się pewne i wytrzymałe trwałe połączenie między płytą z twardej pianki i wylaną warstwą betonu. Warstwa betonu może się składać z betonu zwykłego, ale także z betonu lekkiego z porami powietrznymi lub betonu zbrojonego włóknem. Poprzez zacieranie warstwy betonu uzyskuje się warstwę o gładkiej powierzchni i dokładnej grubości.

Jeżeli wymagana jest wysoka wytrzymałość płyt, wówczas przed umieszczeniem warstwy betonu na płycie z twardej pianki można ułożyć w odstępach znane zbrojenie stalowe. Do tego celu można także wykorzystać maty lub siatki, zaopatrzone w wycięcia pod rdzenie do wykonania otworów drzwiowych, okiennych i innych. Dodatkowo, przed nałożeniem warstwy betonu, na płycie z twardej pianki można rozmieścić w żądanych odstępach rury puste i/lub rury instalacyjne i/lub przewody i/lub inne instalacje, na przykład dla baterii słonecznych.

Pręty lub rury stalowe umieszczone przed nałożeniem warstwy betonu, na płycie z twardej pianki, po nałożeniu warstwy betonu, przed jej całkowitym utwardzeniem, wykorzystuje się do utworzenia pustych komór pod późniejsze zbrojenie. Pręty te lub rury stalowe pokrywa się od zewnątrz warstwą teflonu, aby można je było łatwo przeciągać. Pręty zbrojeniowe można wówczas na miejscu wprowadzać w puste komory i zalewać betonem. Pręty zbrojeniowe

179 912 mogą poza wzmocnieniem płyt służyć również do łączenia płyt oraz do zakotwienia najniższej płyty w fundamencie.

Okładzinę, na zewnętrznej stronie płyt można szczególnie racjonalnie wykonać tak, że przed położeniem płyty z twardej pianki na powierzchnię stołu kładzie się warstwę materiału, która stanowi późniejszą zewnętrzną okładzinę płyty. Na tę warstwę materiału nanosi się środek, poprawiający przyczepność, w celu połączenia z płytą z twardej pianki. Warstwa materiału może się składać ze zbrojonego, ewentualnie włóknem szklanym tynku z tworzywa sztucznego, tynku drapanego lub tynku zacieranego, lub innego tynku mineralnego. Analogicznie można stosować płaskie okładziny, montowane wstępnie na tkaninie z włókien szklanych i pokryte tynkiem przyczepnym. We wszystkich przypadkach, przed nałożeniem warstwy materiału na płytę stołu, nakłada się korzystnie warstwę teflonową, na przykład w postaci folii, aby ułatwić późniejsze rozdzielanie. Duży nacisk betonu, wylewanego na płytę z twardej pianki, zapewnia wówczas dobrą przyczepność pomiędzy warstwą materiału i twardą pianką.

W celu racjonalnego wytwarzania wewnętrznej okładziny płyt zaproponowano, że po zacieraniu warstwy betonu, na warstwę tę nakłada się przyczepną warstwę materiału, która później stanowi wewnętrzną okładzinę płyty. W tym celu można zastosować, ewentualnie wzmacnianą włóknem szklanym, nadającą się do tapetowania lub malowania, gładką masę na bazie cementu lub celulozy, której za pomocą wałków deseniowych nadaj e się strukturę powierzchniową w postaci tapety z surowych włókien lub włókien szklanych, na przykład w postaci wzoru rybiej łuski. Na powierzchnię betonową można również nakładać, przy użyciu środka zwiększającego przyczepność, nie zawierające formaldehydu i odporne na wodę płyty wiórowe, aby stworzyć powierzchnię ścienną, nadającą się do tapetowania. Ponadto istnieje możliwość zastosowania maty strukturalnej, która nadaje powierzchni wzór strukturalny i którą później można zdjąć. W celu wykończenia powierzchni można również zastosować barwniki. Nakładanie warstwy materiału można korzystnie realizować maszynowo za pomocą, przechodzącego przez całą szerokość stołu, zasobnika z dyszą szczelinową o regulowanej szerokości, przy czym załadunek zasobnika, korzystnie od góry, odbywa się pod działaniem siły ciężkości, przy użyciu mieszalnika o wymuszonym mieszaniu.

Układanie płyt obok siebie w narożu budynku w sposób dopasowany i bez obróbki wykańczającej, ułatwia zukosowanie. Wówczas boczne krawędzie, łącznie z płytą z twardej pianki i warstwą betonu oraz ewentualnie warstwami materiału na okładzinę zewnętrzną i wewnętrzną mogą być dokładnie do siebie dopasowane, bez konieczności wykonywania spoin. Warstwę betonu w obszarze zukosowania zaopatruje się w mające półkolisty przekrój, wybranie w postaci równoległej do bocznych krawędzi rynny, w którą wchodzą ucha lub pętle zbrojenia. Po przystawieniu do siebie płyt narożnych można je skutecznie połączyć poprzez wsunięcie pręta zbrojeniowego w ucha lub pętle. Utworzoną z obu rynien, pustą komorę z uchami i zbrojeniami zalewa się następnie betonem.

Przy układaniu rur i przewodów instalacyjnych na płycie z twardej pianki w obszarze końców rur i przewodów na górnej i/lub dolnej powierzchni płyty umieszcza się rdzenie do wykonania nisz instalacyjnych i/lub rewizyjnych. W niszach rewizyjnych można później, po ustawieniu płyt, wykonywać i kontrolować połączenia.

Podczas gdy wielkie płyty według wynalazku są po stronie zewnętrznej zaopatrzone w izolację termiczną w postaci płyty z twardej pianki, ściany działowe wewnątrz budynku nie muszą być izolowane cieplnie. Aby jednak ułatwić połączenie takich płyt bez termoizolacji z zewnętrznymi płytami ściennymi, w kolejnym przykładzie wykonania wynalazku zaproponowano, że górna powierzchnia warstwy betonu jest zaopatrzona w rowek, biegnący równolegle do powierzchni bocznych. W takich rowkach można następnie osadzić płyty ścian działowych. Rowki zawierają z kolei korzystnie ucha lub pętle, które współpracują z odpowiednimi uchami lub pętlami na bocznych krawędziach zewnętrznych płyt ścian działowych i po wsunięciu pręta zbrojeniowego zapewniają skuteczne zamocowanie. Rowki można następnie zalać betonem.

179 912

Racjonalne wytwarzanie płyt można zrealizować tak, że obok siebie umieszczonych jest kilka stołów, tak że jednocześnie można wytwarzać kilka płyt.

Płyty z twardej pianki mogą być prefabrykowane i układane na stole lub stołach i układane za pomocą ekstrudera z dyszą szczelinową o regulowanej szerokości. W przypadku kilku, umieszczonych obok siebie stołów, płyty z twardej pianki można wyciskać na wszystkie stoły.

Pomocne jest umieszczenie na krawędziach podziałek wymiarowych, które umożliwiają precyzyjne ustawienie rdzeni i innych części oraz zewnętrznych ograniczników krawędziowych. Podziałki wymiarowe mogą mieć dodatkowo kształt elementów do ustalania szablonów względnie takie elementy ustalające można wykonać dodatkowo.

Istotne znaczenie dla jak najdokładniejszego i bezspoinowego budowania z użyciem płyt według wynalazku ma zachowanie dokładnych wymiarów płyt. Z uwagi na to, po związaniu warstwy betonu i ewentualnie okładziny wewnętrznej i zewnętrznej, boczne powierzchnie płyty frezuje się na całej wysokości na dokładną długość płyty, a jednocześnie na dokładny kąt równy 90, względnie 45°. Przy jednoczesnym wytwarzaniu kilku płyt, leżących jedna nad drugą frezowanie można prowadzić jednocześnie dla wszystkich płyt. Korzystnie, stosuje się tutaj dwa frezy dla obu powierzchni bocznych, przy czym frezy reguluje się precyzyjnie pod względem prawidłowego odstępu i prawidłowego kąta.

Jeżeli płyty według wynalazku przestawia się po procesie wytwarzania z pozycji poziomej na powierzchni stołu w pozycję pionową potrzebną do transportu, magazynowania i montażu, wówczas w przypadku bardzo dużych płyt istnieje zazwyczaj niebezpieczeństwo ich uszkodzenia wskutek wyginania lub pękania. Aby zapobiec takim uszkodzeniom zaproponowano, że stół; względnie stoły są uchylne tak, że płyty można przeprowadzić w położenie pionowe, zachowując podparcie na ich całej powierzchni. Przechylanie stołów może się odbywać mechanicznie lub hydraulicznie.

Aby gotowe płyty jak najlepiej wysuszyć i przyspieszyć ich wiązanie, powierzchnie stołów mogą być ogrzewane. Płyta z twardej pianki zapewnia przy tym wprawdzie izolację cieplną mimo to jednak zachodzi wystarczający przepływ ciepła do warstwy betonu. Przy wytwarzaniu płyt bez izolacji cieplnej dla ścian wewnętrznych można wówczas osiągnąć wyjątkowo szybkie związanie. Dobre zagęszczenie warstwy betonu można uzyskać, jeżeli stół jest stołem wibracyjnym. .

W szczególnie korzystnym wykonaniu wynalazku, przed położeniem płyty z twardej pianki i ewentualnie okładziny wewnętrznej, na stół względnie na wszystkie stoły kładzie się stojak montażowy w kształcie litery L. Długie ramię stojaka montażowego pokrywa przy tym swoją powierzchnią zewnętrzną powierzchnię stołu, zaś jego powierzchnia wewnętrzna stanowi powierzchnię montażową dla warstw płyt. Powierzchnia krótszego ramienia stojaka montażowego stanowi powierzchnię układania dla dolnej powierzchni kolejnych płyt. Stojaki montażowe mogą być wykonane na przykład z blachy stalowej lub kształtowników stalowych. Po przechyleniu stołu, względnie stołów w położenie pionowe, gotowe płyty są wówczas ustawione na krótszym ramieniu stojaków montażowych i mogą być wraz z nim transportowane. W tym celu stojaki montażowe mają korzystnie na górnej krawędzi powierzchni dłuższego ramienia urządzenia mocujące, na przykład w postaci uch dla dźwigu. Urządzenia mocujące mogą być przy tym tak ukształtowane i rozmieszczone, że stojaki wraz z płytami wiszą lekko ukośnie, wskutek czego płyty przylegają do długiego ramienia. W tym położeniu płyty mogą być następnie stawiane, na przykład na samochód ciężarowy. W tym celu, dolna powierzchnia krótszego ramienia może być zaopatrzona w podpory o przekroju w kształcie klina, które sprawiają że stojak montażowy jest tak nachylony, że płyta względnie płyty przylegają do powierzchni długiego ramienia.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia stół do realizacji sposobu z częściowo przeciętą i otwartą wielką płytą zaś fig. 2 - wielką płytę, ustawioną pionowo na stojaku montażowym w kształcie litery L.

179 912

Na figurze 1 przedstawiony jest schematycznie stół 1 z nogami 2 do realizacji sposobu według wynalazku. Stół może mieć na przykład długość 18 mm i szerokość 4 mm. Dla uproszczenia rysunku, stół 1 jest przedstawiony jako krótszy, co obrazuje linia przerwania 3. Na powierzchni 4 stołu umieszczona jest płyta 5 z twardej pianki. Płyta ta może być albo prefabrykowana, albo wyciskana na powierzchnię 4 stołu za pomocą (nie pokazanego) ekstrudera z dyszą szczelinową o regulowanej szerokości. Racjonalne wytwarzanie można realizować również wówczas, gdy kilka stołów 1 jest dostawionych do siebie dłuższymi bokami 6 lub czołami 7. Płytę 5 z twardej pianki można wówczas wyciskać kolejno na wszystkie powierzchnie 4 stołów.

Po umieszczeniu płyty 5 z twardej pianki, na tej płycie 5 układa się (nie przedstawione) rdzenie w postaci ram lub temu podobnych do wykonania otworów drzwiowych, okiennych i innych oraz ewentualnie wewnętrznych komór. Taki otwór drzwiowy jest oznaczony odnośnikiem 8. Dodatkowo można rozmieścić rury puste i rury instalacyjne 9 oraz przewody, których końce oznaczone są odnośnikiem 10. Przed wylaniem warstwy betonu 11 na płytę 5 z twardej pianki układa się na płycie 5, przy użyciu środka, zwiększającego przyczepność, elementy łączące 12. Elementy łączące 12 stanowią w przykładzie wykonania, podzielone w środku długości, mające kształt hantli, łączniki z betonu według europejskiego opisu patentowego nr EP-B-0 299 353, dzięki czemu łączą się one z wylewaną warstwą betonu 11 i zapewniają dobre związanie płyty 5 z twardej pianki i warstwy betonu 11. Dodatkową poprawę osiąga się za pomocą rowków 13 o podciętym trapezowym przekroju (nie przedstawionym). Wylewany beton warstwy 11 wnika w rowki i również poprawia związanie pomiędzy płytą 5 i warstwą 11. Dla uproszczenia rysunku przedstawiono jedynie dwa rowki 13. W praktyce jednak rowki są rozmieszczone na całej powierzchni płyty 5 z twardej pianki. To samo dotyczy elementów łączących 12.

Płyta 5 z twardej pianki i warstwa betonu 11 są na obu czołowych powierzchniach zaopatrzone w skierowane na rysunku do góry, zukosowanie pod kątem 45°. Dzięki temu wielkie płyty mogą być łączone ze sobą w narożu budynku bezpośrednio i bez konieczności stosowania spoin. W celu połączenia obu, stykających się płyt, warstwę betonu 11 zaopatruje się, poprzez włożenie przed wylaniem rynny 14 o półkolistym przekroju, w którą wchodzą ucha lub pętle 15 zbrojenia, włożonego w warstwę betonu 11. Po złożeniu dwóch płyt w narożu budynku przez ucha 15 obu płyt można przełożyć pręt zbrojeniowy (nie przedstawiony), co zapewnia skuteczne połączenie. Następnie pustą przestrzeń, powstałą z obu złożonych ze sobą rynien, zalewa się betonem.

Aby możliwe było połączenie końców 10 przewodów oraz innych instalacji, a także późniejsze kontrole i naprawy, w obszarze końców 10 przewodów oraz w narożach płyt znajdują się nisze 16, wykonywane za pomocą rdzeni.

Aby można było później umieścić dodatkowe zbrojenia, które wzmacniają płytę w określonych obszarach, na przykład w pobliżu otworu drzwiowego 8 i umożliwiają wzajemne połączenie płyt oraz zakotwienie w fundamencie, zastosowano puste rurowe komory 17, które w przykładzie wykonania biegną w pionowym kierunku płyty. Puste przestrzenie 17 są wykonywane poprzez układanie w określonych miejscach płyty 5 z twardej pianki prętów⁷ stalowych, pokrytych teflonem. Po wylaniu warstwy betonu 11 i przed jej całkowitym utwardzeniem wyciąga się pręty stalowe, po których pozostająpuste przestrzenie.

Warstwa betonu 11 stanowi w gotowym budynku powierzchnię wewnętrzną, zaś płyta 5 z twardej pianki powierzchnię zewnętrzną. Ściany działowe (nie przedstawione) można łatwo i pewnie połączyć za pomocą postawionej płyty w ten sposób, że warstwa betonu 11 jest zaopatrzona w półkolisty, równoległy do powierzchni czołowych, rowek 18, w który z kolei wchodzą pętle lub ucha 19 zbrojenia. Ścianę wewnętrzną można wówczas zamocować w rowku 18 analogicznie, jak w przypadku narożnego połączenia płyt za pomocą uch 15.

Stół 1 ma na swych bocznych i czołowych krawędziach 6, 7 podziałki wymiarowe 20, które za pomocą (nie przedstawionych) szablonów umożliwiają bardzo precyzyjne ustawienie

179 912 poszczególnych elementów płytowych. Podziałki wymiarowe mogą jednocześnie stanowić elementy ustalające.

Po wykonaniu płyty należy ją przestawić w położenie pionowe w celu przetransportowania, ewentualnie magazynowania i późniejszego montażu. Przestawianie to można zrealizować poprzez przechylanie stołu 1, na przykład za pomocą urządzenia hydraulicznego. Późniejszy transport i magazynowanie płyt jest znacznie ułatwione, jeżeli przed położeniem płyty 5 z twardej pianki na powierzchni 4 stołu ułoży się stojak montażowy 21 według fig. 2 tak, że jego dłuższe ramię 22 spoczywa na powierzchni stołu. Po wykonaniu jednej płyty zamiast całego stołu 1 można jedynie stojak montażowy 21 przechylić w położenie pionowe. W tym celu stojak montażowy 21 ma ucha 23 do zaczepiania haka dźwigu. Gotowe płyty stoją wówczas na klinowych podporach 25, tak rozmieszczonych pod krótszym ramieniem 24, że stojak montażowy 21 jest ustawiony lekko ukośnie, a płyta 5, 11 przylega do powierzchni jego dłuższego ramienia 22. W tym lekko ukośnym położeniu, stojaki montażowe, które korzystnie są ustawione tyłem do siebie, można bezpiecznie transportować i magazynować łącznie z ustawionymi na nich płytami.

179 912

Fig.2

179 912

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania płyt termoizolacyjnych dla budownictwa wielkopłytowego, w którym na co najmniej jednym płaskim stole umieszcza się płytę z twardej pianki, na płycie z twardej pianki układa się, dokładnie ustawione, rdzenie w postaci ram lub temu podobnych do wykonania otworów drzwiowych, okiennych i innych oraz wewnętrznych pustych przestrzeni, a na pozostałych wolnych powierzchniach płyty z twardej pianki umieszcza się elementy łączące i mocuje korzystnie za pomocą środka, zwiększającego przyczepność, następnie na zaopatrzoną w zewnętrzny ogranicznik płytę z twardej pianki wylewa się i zagęszcza warstwę betonu, po czym na całej powierzchni płyty zaciera się warstwę betonu do dokładnej grubości płyty i wygładza powierzchnię, znamienny tym, że niezwłocznie po związaniu warstwy betonu (11) oraz korzystnie warstwy okładziny wewnętrznej i okładziny zewnętrznej, co najmniej jednej bocznej powierzchni płyty nadaje się pochylenie około 45°.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przed wylaniem i zagęszczeniem warstwy betonu, na płycie (5) z twardej pianki układa się w odstępach zbrojenia stalowe.
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że przed wylaniem i zagęszczaniem warstwy b,etanu, na płycie (5) z twardej pianki układa się w żądanych odstępach rury puste i/lub rury instalacyjne (9) i/lub przewody (10).
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przed wylaniem i zagęszczaniem warstwy betonu, na płycie (5) z twardej pianki układa się w odstępach pionowe i/lub poziome i/lub ukośne, pokryte teflonem, pręty lub rury stalowe, które po wylaniu i zagęszczaniu warstwy betonu, przed całkowitym utwardzeniem, wyciąga się dla utworzenia pustych komór (17) pod później umieszczane zbrojenie.
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przed umieszczeniem płyty (5) z twardej pianki na powierzchni (4) stołu umieszcza się warstwę materiału, stanowiącą późniejszą zewnętrzną okładzinę płyty, przy czym na warstwę materiału nakłada się warstwę środka, zwiększającego przyczepność, dla połączenia z płytą (5) z twardej pianki.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że po zatarciu warstwy betonu i wygładzeniu, na warstwę betonu (11) nakłada się przyczepną warstwę materiału, stanowiącą późniejszą wewnętrzną okładzinę płyty.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że płytę (5) z twardej pianki nakłada się za pomocą ekstrudera z dyszą szczelinową o regulowanej szerokości.
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że boczne krawędzie płyty, łącznie z płytą (5) z twardej pianki i warstwą betonu (11) oraz korzystnie warstwami materiału na okładzinę zewnętrzną i okładzinę wewnętrzną zaopatruje się w zukosowanie, biegnące pod kątem 45° do wewnątrz.
9. Urządzenie do wytwarzania płyt termoizolacyjnych dla budownictwa wielkopłytowego zawierające co najmniej jeden płaski stół, na którym układana jest płyta z twardej pianki, z rdzeniami do wykonywania otworów drzwiowych, okiennych i/lub wewnętrznych pustych przestrzeni, elementami złącznymi, na której wylana jest i zagęszczana, warstwa betonu, znamienne tym, że powierzchnia (4) stołu jest prostokątna i zaopatrzona na krawędziach w podziałki wymiarowe (20), korzystnie w postaci elementów ustalających.
10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że stół (1) jest przestawny z położenia poziomego w położenie pionowe.
11. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że powierzchnia (4) stołu (1) jest ogrzewana.

179 912
12. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że stół (1) jest stołem wibracyjnym.
13. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że na stole (1), umieszczony jest stojak montażowy (21) w kształcie litery L, którego dłuższe ramię (22) pokrywa swoją powierzchnią zewnętrzną powierzchnię (4) stołu, zaś jego powierzchnia wewnętrzna stanowi powierzchnię montażową dla warstw płyt, przy czym powierzchnia krótszego ramienia (24) stanowi powierzchnię układania dla dolnej powierzchni płyty.
14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że stojak montażowy (21) jest na górnej krawędzi długiego ramienia (22) zaopatrzony w urządzenia mocujące, na przykład ucha (23), dla dźwigu.
15. Urządzenie według zastrz. 13 albo 14, znamienne tym, że na dolnej powierzchni krótszego ramienia (24) znajdują się podpory (25) o klinowym przekroju, tak usytuowane, że stojak montażowy jest nachylony, a płyta, przylega do powierzchni długiego ramienia (22).
16. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że umieszcza się obok siebie równolegle kilka stołów (1), każdy do wytwarzania innej płyty.
17. Płyta termoizolacyjna dla budownictwa wielkopłytowego, w postaci płyty z twardej pianki, na której ułożone są rdzenie do wykonania otworów drzwiowych, okiennych i/lub wewnętrznych pustych przestrzeni oraz elementy łączące umieszczone poza rdzeniami na płycie z twardej pianki zamocowane korzystnie za pomocą środków złącznych, zawierająca warstwę betonu wylaną na płytę z twardej pianki i zagęszczoną, przy czym warstwa betonu jest zatarta na całej powierzchni, na wcześniej założony wymiar grubości płyty a jej powierzchnia jest wygładzona, znamienna tym, że przynajmniej jedno obrzeże boczne płyty jest pochylone w kierunku jej wnętrza pod kątem 45° względem powierzchni płyty.
18. Płyta według zastrz. 17, znamienna tym, że warstwa betonu (11) w obszarze zukosowania zaopatrzona jest w co najmniej jedno, mające półkolisty przekrój, wybranie w postaci, równoległej do bocznych krawędzi, rynny (14), w którą wchodzą ucha (15) lub pętle zbrojenia.
19. Płyta według zastrz. 17, znamienna tym, że w obszarze końców (10) rur lub przewodów, na górnej i/lub dolnej powierzchni płyty umieszczone są rdzenie do wykonania niszy instalacyjnych i/lub rewizyjnych (16).
20. Płyta według zastrz. 17, znamienna tym, że górna powierzchnia warstwy betonu (11) zaopatrzona jest w równoległy do bocznych powierzchni rowek (18) do wpuszczenia ściany działowej.
21. Płyta według zastrz. 20, znamienna tym, że w rowek (18) wchodzą ucha (19) lub pętle zbrojenia.
22. Płyta według zastrz. 17, znamienna tym, że w płycie z twardej pianki ma podcięte rowki.

* * *