PL175939B1

PL175939B1 - Mata umacniająca grunt

Info

Publication number: PL175939B1
Application number: PL94308749A
Authority: PL
Inventors: Werner Otto
Original assignee: Werner Otto
Priority date: 1993-09-02
Filing date: 1994-08-12
Publication date: 1999-03-31
Also published as: EP0667927A1; HU219282B; PL308749A1; HUT70663A; WO1995006780A1; SK55995A3; ATE161061T1; HU9501231D0; EP0667927B1; SK282005B6; CZ104495A3; DE9405829U1; CZ286580B6; DE59404778D1

Abstract

1. Mata umacniajaca grunt, z elastycz- nego materialu, z korpusem maty w ksztalcie plyty, zawierajaca duza ilosc wystepów ufor- mowanych w jednakowych od siebie odste- pach znajdujacych sie na dolnej stronie korpusu maty oraz miseczkowate zaglebie- nia znajdujace sie na górnej stronie korpusu maty, znamienna tym, ze równiez górna strona (20) korpusu (12) maty zawierajaca miseczkowate zaglebienia (28); (18a), za- wiera wzniesienia (22,30); (16a, 16b), przy czym wzniesienia te maja dwie rózne wyso- kosci w stosunku do górnej powierzchni kor- pusu (12) maty oraz sa tak rozmieszczone, ze zawsze na przemian wyzsze wzniesienie (22); (16a) wystepuje po nizszym wzniesie- niu (30); (16b). P L 175839 B 1 Fig. 6 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest mata umacniająca grunt, wykonana z elastycznego materiału i mająca korpus maty w kształcie płyty, z dużą ilością uformowanych w jednakowych od siebie odstępach występów usytuowanych na jednej stronie korpusu maty, oraz z miseczkowatymi zagłębieniami usytuowanymi na drugiej stronie.

Tego rodzaju maty umacniające grunt służące do kształtowania powierzchni gruntu na otwartej przestrzeni tak, by był on trwały przy chodzeniu lub j eżdżeniu są znane z opisu EP-A-O 210 285 lub z opisu niemieckiego wzoru użytkowego DE-U1-8632856 a zwłaszcza stosowane jako tak zwane maty do jazdy konnej do umacniania terenów do jazdy konnej.

Tego rodzaju maty umacniające grunt służą do kształtowania powierzchni gruntu na otwartej przestrzeni tak, aby był on trwały przy chodzeniu lub jeżdżeniu, a zwłaszcza służą jako tak zwane maty do konnej jazdy, dla umacniania terenów dojazdy konnej. Jeżeli matę, jej występami usytuowanymi po jednej stronie, położy się na podkład o grubych cząstkach, zwłaszcza na tłuczeń, to dzięki tym występom zabezpieczona jest ona przed przesunięciami. Miseczkowate zagłębienia na górnej stronie zbierają wodę i zapobiegają przez to szybkiemu wypychaniu nałożonej na matę warstwy przykrywającej, która na terenach jeździeckich składa się na przykład z warstwy piachu i wiórów i ma grubość około 15 cm, przy czym tłumi przez to powstawanie kurzu.

Zadaniem wynalazku jest dostosowanie maty umacniającej grunt, do specjalnych wymagań powierzchni po których jeżdżą konie, przy czym chodzi przede wszystkim o zachowanie pewności kroku konia. Przez odpowiednie ukształtowanie maty umacniającej grunt powinna się ona nadawać jako padokowa, do umacniania trawników służących jako wybieg dla koni lub do umacniania obszarów odbicia i zeskoku przy przeszkodach, przyjeździe z przeszkodami, a także do umacniania gruntu na trawiastych boiskach sportowych.

Istotą urządzenia według wynalazku jest to, że również górna strona korpusu maty zawieraj ąca miseczkowate zagłębienia zawiera wzniesienia, przy czym wzniesienia te maj ą dwie różne wysokości w stosunku do górnej powierzchni korpusu maty, oraz są tak rozmieszczone, że zawsze na przemian wyższe wniesienie następuje po niższym wzniesieniu.

Korzystnie, według wynalazku wzniesienia w postaci pęczków usytuowane na jednej stronie korpusu maty mają mniejszą wysokość niż występy usytuowane na drugiej stronie korpusu mały. Miseczkowatemu zagłębieniu na jednej stronie odpowiada zawsze występ na drugiej stronie korpusu maty.

W macie według wynalazku pomiędzy zagłębieniami, na powierzchni korpusu maty usytuowane są wzniesienia w postaci pęczków sięgające do pierwszej płaszczyzny równoległej do górnej strony korpusu maty, przy czym w zagłębieniach usytuowane sącentrycznie wzniesienia w postaci pęczków sięgające do drugiej płaszczyzny, przebiegającej pomiędzy górną stroną korpusu maty i pierwszą płaszczyzną, równoległej do tej płaszczyzny.

Według wynalazku do występów oporowych przylegają miseczkowate puste przestrzenie, otwarte w kierunku przeciwnym do korpusu maty.

Korpus maty pomiędzy sąsiednimi wzniesieniami posiada przelotowe otwory, a wzniesienia mają różne wysokości.

Powierzchnia podstawy występów oraz wzniesieńjest większa niż powierzchnia podstawy wzniesień.

Zagłębienia są tak usytuowane, że przy układaniu w stos mat do konnej jazdy, obejmują swobodne końce występów oporowych. Wzniesienie usytuowane w zagłębieniu wchodzi w wylot pustej przestrzeni występu wchodzącego w zagłębienie. Występy mają kształt ściętych stożków, o zwężającym się przekroju poprzecznym wraz z rosnącą odległością od korpusu maty.

Korzystnie, miseczkowata pusta przestrzeń ma kształt otwartego u podstawy stożka ściętego. Korpus maty na swej stronie posiadającej występy ma na obwodzie wystające obrzeże, którego swobodna krawędź ma mniejszy odstęp od tej strony korpusu maty, niż swobodny koniec występów.

Występy połączone sąpomiędzy sobąi z obrzeżem żebrami, usytuowanymi na powierzchni korpusu maty.

175 939

Konstrukcja maty według wynalazku zapobiega odsuwaniu się kopyt na górnej stronie maty.

Większa wysokość występów usytuowanych na jednej stronie wykonanych jako występy oporowe, niż wysokość występów na drugiej stronie, które wykonane są w postaci pęczków powoduje, że uzyskuje się przez to lepszą elastyczność maty, przede wszystkim przez tę część korpusu maty, która znajduje się pomiędzy występami oporowymi, która może obniżyć się pod obciążeniem, przez co zwierzę ma uczucie biegu po elastycznie sprężystym terenie leśnym. Usytuowanie pomiędzy zagłębieniami, na powierzchni korpusu maty wzniesień, sięgających aż do pierwszej płaszczyzny równoległej do górnej strony korpusu maty, oraz centryczne usytuowanie w tych zagłębieniach również wzniesień, które sięgają aż do drugiej płaszczyzny, przebiegającej pomiędzy górną stronąkorpusu maty i pierwsząpłaszczyzną i równoległej do tej ostatniej powoduje dużą poprawę elastycznego oddziaływania i pewności kroku.

Przez takie ukształtowanie, ciężar przenosi się przede wszystkim na wyższe wzniesienia usytuowane pomiędzy zagłębieniami a tym samym, na nie podparty bezpośrednio obszar maty, znajdujący się pomiędzy występami oporowymi, wskutek czego w bezpośrednim obszarze chodu występuje zwiększone elastyczne oddziaływanie. Wzniesienia usytuowane w zagłębieniach, zmniejszają dodatkowo niebezpieczeństwo poślizgu.

Przylegające do występów oporowych miseczkowate puste przestrzenie otwarte w kierunku przeciwnym do korpusu maty, zwiększają elastyczność i zdolność* do układania w stos, zwłaszcza gdy według innego korzystnego wykonania, zagłębienia są tak ukształtowane, że przy układaniu mat w stos, nadają się do obejmowania swobodnego * końca oporowych występów*.

Dla umocnienia padoków, które przystosowane sąjako trawnik, korzystna jest inna postać wykonania, w której pomiędzy sąsiednimi naniesieniami w korpusie maty znajdują się przelotowe otwory, a wzniesienia mają występy o różnej wysokości.

Dotychczas padoki umacniano prefabrykatami pustakowymi wypełnionymi trawą, które są nieelastyczne, a swymi ostrymi krawędziami mogą powodować uszkodzenia kopyt. Zastosowanie mat z tworzywa sztucznego było dotychczas niemożliwe ze względu na zbyt duże niebezpieczeństwo poślizgu. Za pomocą rozwiązania według wynalazku, mata może być usytuowana oporowymi występami do góry, natomiast wzniesienia na dolnej stronie maty, zazębiając się z szutrowym podłożem zapewniają układ wykluczający przesunięcia i jednocześnie zapewniają dobre przyleganie maty do podłoża. Różna wysokość oporowych występów daje zatrzymanie dla kopyt i poprawia pewność kroku, a miseczkowate zagłębienia w oporowych występach, gromadzą stosunkowo dużą ilość wody, która może nie tylko hamować powstawanie kurzu, lecz wspomagać rozwój roślinności. Jednocześnie w obszarach gruntu otaczających występy oporowe, a zabezpieczonych przed dostępem, mogą istnieć korzenie trawy, natomiast przelotowe otwory zapobiegają tworzeniu się ponad matą stojącej wody, gdyż umożliwiają szybki odpływ wody. Poza tym korzenie trawy mogąprzenikać do dołu przez przelotowe otwory. Maty padokowe usytuowane zależnie od potrzeby na warstwie szutru o grubości na przykład 10 do 15 cm, zostają pokryte 5 cm warstwą próchnicy, w którą wsiewa się trawy o głębokim ukorzenieniu. Korzenie znajdują się wtedy w obszarze maty oraz pod niąi przez wsporniki oporowe chronione sąprzed zbyt silnymi uszkodzeniami tak, że zdeptana roślinność może się stosunkowo szybko regenerować. Pomiędzy wspornikami oporowymi można bezpiecznie ułożyć przewody nawadniające, które nie mogą być zamieszczone od góry i które mogą być ustabilizowane za pomocą zaciskowych klamer. W podobny sposób można ułożyć przewody grzejne, które w okresach silnych mrozów umożliwiają korzystanie z padoku. Maty padokowe nadają się więc również do umacniania boisk sportowych i parkingów porośniętych trawą. Ponieważ ze względu na stosunkowo niskie wzniesienia pod korpusem maty nie mogą się tworzyć żadne puste przestrzenie, w które mógłby wciekać względnie wpływać piasek względnie ziemia, unika się więc niebezpieczeństwa gromadzenia się pod matą materiału, który mógłby ją podnosić.

Szczególnie korzystnym materiałem do wytwarzania mat do konnej jazdy, jest miękkie PCW, przy czym maty można formować z masy uzyskanej z odpadów płaszczy kablowych, w sposób tani i nieszkodliwy dla środowiska. Można w tym celu stosować również granulat z odpadów gumowych i zużytych opon.

175 939

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z góry na odcinek narożny maty do konnej jazdy, fig. 2 - przekrój według linii II-II z fig. 1, fig. 3 - przekrój według linii III-III z fig. 1, fig. 4 - widok od dołu odcinka narożnego maty do konnej jazdy, fig. 5 - widok z góry części maty do wykładania padoków, a fig. 6 przekrój według linii VI-VI z fig. 5.

Prostokątna płyta do konnej j azdy 10, wytłoczona z masy prasowniczej uzyskanej w procesie recyklingu z miękkiego PCW, pochodzącego np. z odpadów z powłok kablowych, ma korpus 12 maty w kształcie płyty, który na swym obwodzie posiada obrzeże 14 wystające ku dolnej stronie korpusu 12. Na dolnej stronie korpusu 12 maty, w rzędach i kolumnach równoległych do bocznych krawędzi maty 10, w jednakowych odstępach od siebie, usytuowane są występy oporowe 16, które kończą się u dołu w płaszczyźnie równoległej do dolnej strony korpusu 12, która znajduje się poniżej płaszczyzny, wyznaczanej przez dolne krawędzie obrzeża 14.

Występy oporowe 16 mają kształt zwężającego się do dołu, pierścieniowego stożka ściętego. Do występów 16 przylegają puste przestrzenie 18 otwarte ku dołowi korpusu 12, korzystnie nie dochodzące do dolnej strony korpusu 12, która to pusta przestrzeń stanowi zwężający się do góry stożek ścięty tak, że grubość ścian oporowych występów 16 maleje w miarę oddalania się od korpusu 12 maty. Pośrodku każdych czterech sąsiadujących występów 16, na górnej stronie 20 korpusu 12, usytuowane są w postaci pęczków wzniesienia 22 w kształcie stożka ściętego, przy czym górne powierzchnie czołowe 24 wzniesień 22 ko:ń<^^£ąsię w pierwszej płaszczyźnie 26 równoległej do górnej strony 20 korpusu 12.

Występy oporowe 16 są położone naprzeciw zagłębień 28 wykonanych w górnej stronie korpusu 12 maty i usytuowanych współosiowo względem tych występów, które to zagłębienia 28 mają centrycznie usytuowane, wzniesienia 30 w kształcie stożka ściętego, których górne powierzchnie czołowe 32 znajdują się powyżej górnej strony 20 korpusu 12 maty, w drugiej płaszczyźnie 34 równoległej do górnej powierzchni 20 korpusu 12, która to płaszczyzna usytuowana jest trochę poniżej pierwszej płaszczyzny 26.

Na dolnej stronie korpusu 12, występy 16 połączone sąze sobą oraz z obrzeżem 14, stabilizującymi żebrami 36, które usytuowane są równolegle do odcinków obrzeża 14 przeciwległych sobie parami.

Przedstawiony na rysunku i opisany powyżej układ występów oporowych 16, zagłębień 28, wzniesień 22 i 30 oraz żeber 36 jest tylko przykładowy, taknp. występy oporowe mogąbyć również usytuowane w rzędach przebiegających pod kątem 45° względem bocznych odcinków obrzeża 14 tak, że występ oporowy rzędu lub kolumny skierowany jest na środek luki pomiędzy występami sąsiedniego rzędu lub kolumny. Odpowiednio usytuowane są wtedy również zagłębienia i wzniesienia, a żebra pomiędzy występami przebiegałyby wtedy względem obrzeża 14 pod kątem 45°.

Za pomocą nowego rozwiązania nacisk kopyta, poprzez wzniesienia 22, przenosi się bezpośrednio na szczególnie podatny obszar korpusu 12, maty znajdujący się pomiędzy występami oporowymi 16, co umożliwia elastyczny i sprężysty krok, ajednocześnie zapobiega zsunięciu się kopyta dzięki stosunkowo niewielkiemu odstępowi sąsiednich wzniesień 22.

Pokazana na fig. 5 i 6 mata padokowa, odpowiada w zasadzie cechom opisanej powyżej maty do konnej jazdy i dlatego te same względnie odpowiadające sobie elementy oznaczone są tymi samymi oznaczeniami.

Istotna różnica polega na tym, że mata padokowa ułożona jest tak, że występy oporowe 16 skierowane sądo góry i dlatego występy, służące do zapewnienia pewności kroku koni, sąróżnej wysokości to znaczy, że wzniesienia 16a wystają ponad górną powierzchnię korpusu, aż do płaszczyzny 26, a wzniesienia 16b tylko do płaszczyzny 34, oraz nie występują miseczkowate zagłębienia 28. W obszarze zawartym pomiędzy sąsiednimi wzniesieniami 16a, 16b w korpusie maty znajdują się przelotowe otwory 40 tak, że wyeliminowane są znajdujące się tutaj w macie do konnej jazdy wzniesienia 22.

175 939

		Yf
—-₇-

Fig.5

175 939

Z ίΰ /

/4 z

175 939

Fg.3

175 939

J-ΐ Cj. F

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 2,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Mata umacniająca grunt, z elastycznego materiału, z korpusem maty w kształcie płyty, zawierająca dużą ilość występów uformowanych w jednakowych od siebie odstępach znajdujących się na dolnej stronie korpusu maty oraz miseczkowate zagłębienia znajdujące się na górnej stronie korpusu maty, znamienna tym, że również górna strona (20) korpusu (12) maty zawierająca miseczkowate zagłębienia (28); (18a), zawiera wzniesienia (22,30); (16a, 1ób), przy czym wzniesienia te mają dwie różne wysokości w stosunku do górnej powierzchni korpusu (12) maty oraz sątak rozmieszczone, że zawsze na przemian wyższe wzniesienie (22); (16a) występuje po niższym wzniesieniu (30); (16b).
2. Mata według zastrz. 1, znamienna tym, że wzniesienia (22,30) w postaci pęczków usytuowane na jednej stronie korpusu (12) maty mająmniejszą wysokość niż występy (16) usytuowane na drugiej stronie korpusu (12) maty.
3. Mata według zastrz. 1, znamienna tym, że miseczkowatemu zagłębieniu (28) na jednej stronie odpowiada zawsze występ (16) na drugiej stronie korpusu (12) maty.
4. Mata według zastrz. 3, znamienna tym, że pomiędzy zagłębieniami (28), na powierzchni korpusu maty usytuowane są wzniesienia (22) w postaci pęczków, sięgające do pierwszej płaszczyzny (26) równoległej do górnej strony (20) korpusu (12) maty, przy czym w zagłębieniach (28) usytuowane są centrycznie wzniesienia (30) w postaci pęczków sięgające do drugiej płaszczyzny (34), przebiegającej pomiędzy górną stroną (20) korpusu maty i pierwszą płaszczyzną (26), równoległej do tej płaszczyzny (34).
5. Mata według zastrz. 2 albo 3, znamienna tym, że do występów oporowych (16) przylegają miseczkowate puste przestrzenie (18), otwarte w kierunku przeciwnym do korpusu (12) maty.
6. Mata według zastrz. 1, znamienna tym, że korpus (12) maty pomiędzy sąsiednimi wzniesieniami (16a, 16b) posiada przelotowe otwory (40), a wzniesienia (16a, 16b) mają różne wysokości.
7. Mata według zastrz. 2 albo 3 albo 6, znamienna tym, że powierzchnia podstawy występów (16) oraz wzniesień (16a, 16b) jest większa niż powierzchnia podstawy wzniesień (22,30).
8. Mata według zastrz. 3, znamienna tym, że zagłębienia (28) sątak usytuowane, że przy układaniu w stos mat (10) do konnej jazdy, obejmują swobodne końce występów (16).
9. Mata według zastrz. 3 albo 4 albo 8, znamienna tym, że wzniesienie (30) usytuowane w zagłębieniu (28) wchodzi w wylot pustej przestrzeni (18) występu (16) wchodzącego w zagłębienie (28).
10. Mata według zastrz. 2 albo 3, znamienna tym, że występy (16) mają kształt ściętych stożków o zwężającym się przekroju poprzecznym wraz z rosnącą odległością od korpusu (12) maty.
11. Mata według zastrz. 5, znamienna tym, że miseczkowata pusta przestrzeń (18) ma kształt otwartego u podstawy stożka ściętego.
12. Mata według zastrz. 2, znamienna tym, że korpus (12) maty na swej stronie posiadającej występy ma na obwodzie wystające obrzeże (14), którego swobodna krawędź ma mniejszy odstęp od tej strony korpusu maty, niż swobodny koniec występów (16).
13. Mata według zastrz. 12, znamienna tym, że występy (16) połączone są pomiędzy sobą i z obrzeżem (14) żebrami (36) usytuowanymi na powierzchni korpusu (12) maty.

175 939