PL175339B1

PL175339B1 - Sposób i urządzenie do zwijania taśm papieru

Info

Publication number: PL175339B1
Application number: PL94308483A
Authority: PL
Inventors: Walter Dörfel
Original assignee: Beloit Technologies Inc
Priority date: 1993-08-24
Filing date: 1994-08-24
Publication date: 1998-12-31
Also published as: CN1113653A; ES2129909T3; US5639045A; FI951932A; DE59306687D1; EP0640544B1; JPH08505598A; JP2745082B2; KR960701794A; CN1045937C; EP0754640B1; CA2147764C; EP0754640A2; CA2147764A1; ES2105019T3; FI951932A0; EP0640544A1; ATE153981T1; BR9405557A; DE59309354D1

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do zwijania taśm papieru.

Przy zwijaniu taśm przy pomocy tzw. zwiiarek dwuwalcowych wraz ze wzrostem ciężaru tworzonego zwoju, a także wraz ze wzrostem prędkości zwijania nasila się problem równomiernej gęstości zwijania, ewentualnie zmian twardości zwoju na jego średnicy. Dotychczas zaproponowane rozwiązania, mające na celu zapewnienie określonej gęstości lub naprężenia zwoju są albo bardzo kosztowne, albo nie dają zadowalających wyników odnośnie jakości zwoju.

Zgodnie z amerykańskim opisem patentowym nr 4465243 zwój o równomiernej gęstości uzyskuje się, rezygnując z wałka nawijającego, w ten sposób, że oba walce nośne mają różne średnice, a ich osie umieszczone są na różnych wysokościach. W publikacji tej podano wzór, który w zależności od średnic obu walców nośnych, odstępu między dwoma walcami oraz maksymalnej przewidzianej wielkości zwoju pozwala obliczyć kąt nachylenia linii łączącej obie osie walców nośnych do poziomu, gwarantujący możliwie równomierną gęstość zwoju. Kąt ten pozostaje niezmienny w trakcie procesu zwijania.

W publikacji tej rozważono również teoretycznie możliwość zmiany tego kąta. Wariant ten stanowi podstawę niniejszego wynalazku.

W niemieckim opisie wzoru użytkowego G 92 04 667.3 zamieszczono zestawienie znanych możliwości sterowania twardością zwoju w zwiiarkach dwuwalcowych.

Kolejny tego rodzaju sposób i tego rodzaju urządzenie znane jest z GB 2 157 273 A. Jakość zwoju jest w nim regulowana w ten sposób, że składowa docisku walca dociężającego, która oddziałuje na umieszczony wyżej walec nośny, maleje w miarę wzrostu średnicy zwoju i stanowi jedyną siłę, wyznaczającą napięcie taśmy w zwoju. Wraz ze wzrostem średnicy zwoju następuje tu ponadto przemieszczenie osi zwoju z pozycji początkowej między dwoma walcami nośnymi w taką pozycję końcową, w której ciężar zwoju obciąża pionowo niżej położony walec nośny, a zatem oś walca nośnego i oś zwoju leżą pionowo jedna nad drugą.

175 339

Celem wynalazku jest zmniejszenie wspomnianych na wstępie, wynikających z dużych docisków między zwojem i obydwoma walcami nośnymi, ograniczeń konwencjonalnych zwyarek dwuwalcowych.

Celem wynalazku jest urządzenie do zwiania taśm papieru.

Celem wynalazku jest sposób zwijania taśm z papieru, który pozwoli na tyle zmniejszyć docisk jednego z obu walców nośnych, aby pozostały docisk wystarczył dokładnie do przeniesienia na zwój wymaganej różnicy momentów obrotowych w celu uzyskania żądanego naprężenia zwoju.

Sposób zwijania taśm z papieru, w którym przeznaczony do zwinięcia zwój podpiera się podczas zwii'ania co najmniej pierwszym walcem nośnym i drugim walcem nośnym o mniejszej średnicy niż pierwszy walec nośny i o osi położonej wyżej w trakcie procesu zwijania niż oś pierwszego walca nośnego oraz drugi walec nośny obniża się względem pierwszego walca nośnego w trakcie procesu zwijania za pomocą elementów przemieszczających według wynalazku charakteryzuje się tym, że reguluje się obniżanie drugiego walca nośnego w zależności od wzrostu średnicy zwoju i położenia osi zwoju i równocześnie przemieszcza się oś co najmniej jednego zwoju wzdłuż zadanej, zbliżonej do pionowej linii ruchu.

Korzystnie oś co najmniej jednego zwoju przemieszcza się wzdłuż linii ruchu, która jest linią prostą.

Korzystnie w trakcie całego procesu zwijana głównym ciężarem co najmniej jednego zwoju obciąża się stale pierwszy walec nośny, podczas gdy drugi walec nośny obciąża się w trakcie całego procesu zwijania jedynie dociskiem, wymaganym do przeniesienia na zwój różnicy momentów obrotowych, niezbędnej do wytworzenia w nim pożądanych naprężeń.

Urządzenie do zwijania taśm papieru zawierające co najmniej jeden pierwszy i jeden drugi walec nośny, na których spoczywa podczas zwiania co najmniej jeden zwój, przy czym jeden z dwóch walców nośnych, pierwszy patrząc w kierunku biegu taśmy ma większą średnicę niż drugi walec nośny oraz oś drugiego walca nośnego podczas zwijania jest położona wyżej niż oś pierwszego walca nośnego oraz urządzenie zawiera elementy przemieszczające do osiowo-równoległego przemieszczania osi drugiego walca nośnego w stosunku do osi pierwszego walca nośnego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera elementy wykrywające do wykrywania położenia osi co najmniej jednego zwoju względem zadanej linii ruchu połączone z elementami przemieszczającymi oś drugiego walca nośnego.

Korzystnie elementy wykrywające zawierają prowadnice co najmniej jednej osi co najmniej jednego zwoju, które są ustawione równolegle do linii ruchu.

Korzystnie elementy wykrywające zawierają prowadnik, przyjmujący co najmniej jedną oś co najmniej jednego zwoju.

Korzystnie pomiędzy prowadnikiem i co najmniej jedną osią co najmniej jednego zwoju jest umieszczony element złączny.

Korzystnie elementy wykrywające zawierają co najmniej jeden przyrząd pomiarowy, którym jest element złączny.

Korzystnie urządzenie zawiera zamocowany na prowadniku centralny napęd do niezależnego obracania co najmniej jednego zwoju taśmy wokół jego osi.

Korzystnie urządzenie zawiera zamocowany na elemencie złącznym centralny napęd do niezależnego obracania co najmniej jednego zwoju taśmy wokół jego osi.

Korzystnie elementy przemieszczające zawierają co najmniej jedno obrotowe ramię.

Korzystnie oś obrotu co najmniej jednego ramienia jest umieszczona z boku osi pierwszego walca nośnego.

Korzystnie urządzenie zawiera rdzenie zwojów dla co najmniej jednej zwijanej taśmy dostarczane z góry wzdłuż linii ruchu wykonywanego zwoju do niszy utworzonej pomiędzy walcami nośnymi.

Korzystnie urządzenie zawiera ruchomy walec dociążający dla co najmniej jednego zwoju.

175 339

Korzystnie drugi walec nośny posiada płaszcz o większej elastyczności niż płaszcz pierwszego walca nośnego.

Korzystnie urządzenie zawiera ramiona i korbowód do zwiększania poprzecznej odległości walców nośnych wraz ze wzrostem średnicy co najmniej jednego zwoju.

Korzystnie urządzenie zawiera urządzenie przeładunkowe do wymiany zwojów umieszczone z boku jednego z walców nośnych i w przybliżeniu równolegle do osi walców nośnych.

Korzystnie urządzenie przeładunkowe zawiera ruchomą, przesuwną powierzchnię przylegania, rozciągającą się równolegle do osi co najmniej jednego zwoju.

Korzystnie urządzenie przeładunkowe zawiera nóż rozdzielający.

Korzystnie urządzenie przeładunkowe zawiera element zaciskowy do zaciskania owiniętej wokół pierwszego walca nośnego co najmniej jednej taśmy.

Korzystnie urządzenie przeładunkowe zawiera zbiornik kleju oraz element do nanoszenia kleju na odpowiednie początki taśmy.

Korzystnie urządzenie przeładunkowe zawiera poruszany poprzecznie zasobnik taśmy klejącej.

Korzystnie urządzenie przeładunkowe zawiera kilka zasobników taśmy klejącej zamocowanych na stałe.

W ten sposób otrzymano zwijarkę, która łączy pojedynczy, wielkokalibrowy walec nośny z pojedynczym walcem oporowym znacznie mniejszego kalibru. Otrzymano zwijarkę z dwoma walcami nośnymi, w której ciągłe opuszczanie jednego z walców nośnych w następstwie przyrostu średnicy zwoju umożliwia przemieszczanie osi zwoju wzdłuż zadanej na wstępie, pionowej lub jedynie lekko nachylonej do pionu linii ruchu. Zalecana jest kombinacja z centralnym mechanizmem napędowym osi zwoju.

W rozwiązaniu zastosowano także przyrząd przeładunkowy do wymiany zwoju po zakończeniu procesu zwyi^mia w zwijarce dwuwalcowej.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie do zwijania w schematycznym widoku od czoła walców nośnych z pierwszym urządzeniem do doprowadzania rdzenia, fig. 2 przedstawia zasadniczą część alternatywnej postaci wykonania urządzenia do zwijania z drugą postacią wykonania urządzenia do doprowadzania rdzeni zwojów oraz alternatywną postacią wykonania walca dociążającego i urządzeniem przeładunkowym do wymiany zwoju po zakończeniu procesu zwijania, fig. 3 pokazuje inny alternatywny przykład wykonania według fig. 2, w którym walec dociążający jest wykonany zgodnie z przykładem wykonania według fig. 1, przy czym pozycja robocza odpowiada zakończeniu zw^ijania bezpośrednio przed wymianą zwojów, fig. 4 przedstawia takie same urządzenie do zwijania jak na fig. 3, pokazane częściowo w pozycji wymiany zwoju oraz fig. 5 przedstawia takie same urządzenie do zwyjmia jak na fig. 3 i 4 w pozycji roboczej tuż przed zakończeniem wymiany zwoju.

Jak widać na fig. 1, przeznaczona do zwiania (ponownego) na stanowisku zwijania 2 taśma 1 ewentualnie idące obok siebie praktycznie bez zachowania wzajemnego odstępu taśmy 1', 1, ... są najpierw odwijane z beli zapasowej 3 o bardzo dużej średnicy i szerokości, wielokrotnie zaginane, po czym taśma 1 jest ewentualnie w punkcie 4 dzielona wzdłużnie na równoległe częściowe taśmy 1', 1,.... Ta cała część urządzenia, nie należąca do przedmiotu wynalazku, jest z uwagi na przejrzystość rysunku pokazana na następnych figurach jedynie połowicznie.

Stanowisko zwijania 2 składa się z jednej strony z napędzanych walców nośnych 11 i 12, a z drugiej strony z elementów przemieszczających 20 do osiowo-równoległego przemieszczania osi 12A drugiego, patrząc w kierunku biegu taśmy, walca nośnego 12 względem osi 11A pierwszego, patrząc w kierunku biegu taśmy, walca nośnego 11 oraz z elementów wykrywających 30, które powodują opuszczanie osi 12A drugiego walca nośnego 12 w zależności od wzrostu średnicy D_w wykonywanego z taśmy 1 lub taśm 1', 1, ... zwoju 13; 13', 13,... (patrz fig. 2 do 5) w taki sposób, że oś 13A zwoju 13 przesuwa się

175 339 wzdłuż zadanej pionowej linii ruchu 14 lub wzdłuż linii ruchu 15, tylko nieznacznie odchylonej od płaszczyzny pionowej.

Walce nośne 11 i 12 mają w zasadzie różne średnice, a ich osie 11A i 12A leżą w trakcie procesu zwijania na różnych płaszczyznach poziomych. W przedstawionych na rysunkach i o tyle zalecanych przykładach wykonania pierwszy, patrząc w kierunku biegu taśmy, walec nośny 11 ma średnicę większą, natomiast drugi walec nośny 12 ma średnicę mniejszą, przy czym oś 12A drugiego walca nośnego 12 leży w trakcie procesu zwiiania wyżej niż oś 11A pierwszego walca nośnego 11. Poza tym w przedstawionych przykładach wykonania co najmniej walec nośny 12 o mniejszej średnicy jest wyposażony w płaszcz 12B bardziej elastyczny w porównaniu z płaszczem 11B, w który wyposażony jest walec nośny 11. Przykłady elastycznych koszulek walców nośnych są znane ze stanu techniki.

W przedstawionym na rysunku i zalecanym przykładzie wykonania elementy przemieszczające 20 stanowią obrotowe ramiona 23. Są one rozmieszczone na obu końcach walca nośnego 12, tzn. parami. Na jednym z końców ramienia 23 znajduje się stała oś obrotu 23A, natomiast na drugim końcu wsparta jest oś obrotu 12A walca nośnego 12. Wybór miejsca ulokowania osi obrotu 23A obrotowego ramienia 23 w odniesieniu do położenia osi 11A walca nośnego 11 i jego długość wyznaczają przebieg i położenie linii ruchu 12C osi 12A walca nośnego 12 w stosunku do osi 11A. Jeżeli, jak to zostało przedstawione i jest zalecane, oś obrotu 23Ajest umieszczona z boku osi 11A walca nośnego 11, a zatem obie osie nie pokrywają się ze sobą, wówczas w czasie przesuwania walca nośnego 12 zmienia się odstęp osi 11A i 12a. Położenie osi obrotu 23A obrotowego ramienia 23 jest, jak to zostało pokazane, dobierane korzystnie w taki sposób, że boczny rozstaw walców nośnych 11 i 12 zwiększa się wraz ze wzrostem średnicy powstającego zwoju 13. To zwiększenie odstępu jest szczególnie wyraźnie widoczne przy porównaniu pozycji roboczych na fig. 2 i 3. Proces obracania ramion 23 następuje za pośrednictwem korbowodu 24, co w sposób schematyczny pokazano na fig. 1, 2, 4 i 5. Podczas obrotu podpora korbowodu 24A zakreśla łuk wycinka koła wokół osi obrotu 23A ramienia obrotowego 23. Zostało to zaznaczone linią ruchu 24C. W trakcie tego obrotu 24B drugiej podpory korbowodu 24 pozostaje nieruchoma, podczas gdy pręt łączący 24D przesuwa się o pewną wielkość przez drugą podporę w kierunku strzałki podwójnej.

Rdzenie zwojów 17; 17', 17, ... są w przykładzie wykonania według fig. 1, o ile zostaną zastosowane, doprowadzane w znany sposób przy pomocy wychylnego przyrządu doprowadzającego 5 poprzez punkt wierzchołkowy walca nośnego 11 do kieszeni, utworzonej między walcami nośnymi 11 i 12 (nisza 18). Na fig. 1 pozycja utrzymania rdzeni zwojów 17; 17', 17'',... jest zaznaczona linią przerywaną, podczas gdy pozycja przekazywania rdzeni zwojów 17; 17', 17 do kieszeni między obydwoma walcami nośnymi 11,12 jest przedstawiona linią ciągłą.

Różnica wysokości osi 11A i 12A obu walców nośnych 11 i 12 oraz odstęp między tymi obiema osiami i linią ruchu 12C osi 12A walca nośnego 12, a także zmiana położenia osi 12A walca nośnego 12 wraz ze wzrostem średnicy wykonywanego zwoju 13 mogą być w przedstawionych na rysunku i zalecanych stanowiskach zwijania 2 zadawane na wstępie tylko w taki sposób, że w trakcie całego procesu zwijania główny ciężar zwoju 13 przypada stale na stały walec nośny 11, podczas gdy walec nośny 12 wywiera na zwój 13 niewielki docisk, wymagany do przeniesienia na zwój 13 różnicy momentów obrotowych, niezbędnej do wytworzenia w nim pożądanych naprężeń. Odbywa się to korzystnie w ten sposób, że ruch osi zwoju 13A następuje wzdłuż linii prostej z zachowaniem odstępu względem wierzchołka pierwszego walca nośnego 11 (w kierunku drugiego walca nośnego 12) pionowo (14) lub - przy tym samym w przybliżeniu punkcie startu zwoju - z lekkim nachyleniem względem pionu (15). Umożliwia to przy użyciu prostych środków mechanicznych i utrzymaniu stosunkowo małych kosztów pomiarów i regulacji wykonywanie zwojów 13 o dość dużej średnicy finalnej i odpowiednio dużym ciężarze z jednoczesnym zachowaniem żądanego naprężenia zwoju 13 ewentualnie zmiany naprężenia zwoju 13 odpowiednio do aktualnej średnicy zwoju 13 już wykonanego.

175 339

Elementy wykrywające 30, które - jak już wspomniano - powodują, że podczas opuszczania osi 12A walca nośnego 12 osie 13A wykonywanego zwoju 13 przesuwają się wzdłuż zadanych na wstępie linii ruchu 14, 15, można wykonać na różne sposoby. W przedstawionych na rysunku, zwłaszcza na fig. 1 do 3, zalecanych postaciach wykonania linie ruchu 14 lub 15 osi 13A zwoju 13 stanowią odcinki proste. Podczas gdy linia ruchu 14 biegnie pionowo, to pokazana alternatywnie na fig. 1 i 2 linia ruchu 15 jest jedynie lekko nachylona do płaszczyzny pionowej. Przedstawione na fig. 1 do 3 elementy wykrywające 30 zawierają dwa prowadniki 31 ustawione w parach, które przy pomocy rozmieszczonych parami prowadnic 21 lub 22 są przesuwane wzdłuż, tj. równolegle do żądanej linii ruchu 14 lub 15 i połączone w odpowiedni sposób ze zwojem 13, zwykle z osią 13A zwoju 13.

Połączenie elementów wykrywających 30 ze zwojem 13 następuje w przedstawionym na rysunku i o tyle zalecanym przykładzie wykonania w taki sposób, że między prowadnikiem 31 i osią 13A zwoju 13 umieszczony jest element złączny w postaci złączki przegubowej 16. Złączka przegubowa 16 nadaje osi 13A zwoju 13 znaczną mobilność w kierunku poprzecznym do przebiegu danej linii ruchu 14 lub 15, zwłaszcza zaś umożliwia nieznaczny ruch wahadłowy w połączeniu z poziomą składową ruchu osi 13A. Odchylenie tego wahadła od zadanego położenia zerowego, które odpowiada zadanemu położeniu osi 13A zwoju 13 na linii ruchu 14 lub 15, może być wykorzystane jako sygnał dla elementów przemieszczających 20, które powodują dalsze opuszczanie osi walca nośnego 12A lub opuszczenie go z nadmiarem, umożliwiającym powrót. Rozumie się, że zamiast złączki przegubowej 16 do wyznaczania położenia osi 13A zwoju 13 można stosować również inne elementy, np. umieszczone po obu stronach prowadnic 21 lub 22 listwy stykowe, które przekazują sygnał w jednym lub drugim kierunku, jeżeli oś 13A zwoju 13 zaczyna się odchylać w jednym lub drugim kierunku od zadanej linii ruchu 14 lub 15.

W przypadku elementów wykrywających 30 w grę wchodzą, ogólnie rzecz biorąc, przyrządy pomiarowe, nadające się do wyznaczania poziomych lub pionowych, lub poziomych i pionowych odchyłek osi 13A zwoju 13 od zadanej linii ruchu 14 lub 15 i korygowania rzeczywistego położenia osi 12A walca nośnego 12. Do tego celu nie są koniecznie wymagane ani prowadnice 21 lub 22, ani też prowadnik 31. Prowadnice 21, 22 i prowadnik 31 stanowią jednak zarazem prosty i niezawodny w działaniu element mechaniczny, który umożliwia realizację zadanej linii ruchu osi 13A zwoju 13 w trakcie przebiegu procesu zwijania i ustalenie pozycji osi zwojów 13; 13', 13,....

To, że elementy wykrywające 30 zapewniają zadany przebieg zmian położenia osi 13A zwoju 13 w trakcie procesu zwijania, umożliwia zarazem prostą i niezawodną w działaniu realizację dodatkowego napędu obrotowego wykonywanego zwoju w jego środku obrotu, utworzonym przez oś 13A zwoju 13 (napęd centralny 8 - patrz fig. 3). Tego typu napęd centralny 8 zmniejsza moment obrotowy, przenoszony przez walce nośne 11 i 12 na zwój 13. W szczególności zaś pozwala on uzyskać lepszą budowę zwoju 13, tzn. bardziej równomierną gęstość zwoju 13.

W przedstawionych na fig. 1 do 3 postaciach wykonania odpowiedni silnik napędu centralnego 8 jest zamocowany na prowadniku 31 ewentualnie na złączce przegubowej 16, przy czym prowadnice 21 lub 22, lub prowadnice równoległe od nich zapewniają skuteczne prowadzenie przynajmniej jednostronnego napędu centralnego po osi 13A zwoju 13.

Przede wszystkim wówczas, gdy nie przewidziano napędu centralnego dla osi 13A zwoju 13, celowe może okazać się zastosowanie znanego walca dociążającego 6. Jest on w przedstawionych na fig. 1 i 3 przykładach wykonania utrzymywany przez belkę poprzeczną 7 z możliwością przemieszczania się względem niej w kierunku podwójnej strzałki 6a, dzięki czemu może on być dociskany z regulowaną siłą do gotowego zwoju 13 po stronie przeciwnej do walców nośnych 11, 12. Podzespół, składający się z belki poprzecznej 7 i walca dociążającego 6 przesuwa się wraz ze wzrostem średnicy zwoju 13 w kierunku linii ruchu 14 lub 15 osi 13A zwoju 13. Na fig. 1 i 3 zostało to zaznaczone przy pomocy podwójnej strzałki 14a i linii przerywanej. Jak widać na fig. 1 i 3, środek walca dociążającego 6

175 339 przemieszcza się w znacznej odległości od linii ruchu 14 lub 15 osi 13A zwoju 13. Prowadnice 21 lub 22, lub prowadnice równoległe do nich można zależnie od potrzeb wykorzystać również do prowadzenia podzespołu, złożonego z walca dociążającego 6 i belki poprzecznej 7.

Jak wynika z fig. 2, walec dociążający 6 może być również poruszany przez belkę poprzeczną, obracaną wokół osi 7A. Linia ruchu walca dociążającego 6 ma kształt wycinka koła.

Poza tym należy zaznaczyć, że na figurach nie zostały zachowane proporcje wielkości między poszczególnymi częściami. Istotne dla wynalazku elementy zostały często przedstawione w częściowym powiększeniu. Dotyczy to, zwłaszcza proporcji między stanowiskiem zwiiania 2 oraz belą zapasową 3, prowadnicą ponownie nawijanej taśmy 1 i rozdzielaczem wzdłużnym 4 na fig. 1.

Na figurze 2 przedstawiono, pracujące, zwłaszcza w trybie automatycznym, urządzenie doprowadzające 5' dla jednego lub kilku leżących jeden za drugim w kierunku osi rdzeni zwojów 17 lub 17', 17, ..., które jest ustawione powyżej przedstawionej na fig. 2 pozycji startowej przeznaczonego do wykonania zwoju 13 w taki sposób, że przekazanie do urządzenia naciągowego 8 odbywa się w takiej pozycji, w której osie rdzeni zwojów 17, 17', 17, przecinają linię ruchu 14 osi 13A zwoju 13. Na fig. 2 urządzenie doprowadzające 5' dla rdzeni zwojów 17,17', 17, zostało ustawione w odniesieniu do linii ruchu 14. Zaznaczona, nachylona linia ruchu 15 stanowi tu jedynie alternatywę, została natomiast pominięta przy dalszych rozważaniach.

W przedstawionym na fig. 2 i o tyle zalecanym przykładzie wykonania urządzenie doprowadzające 5' posiada przynajmniej jedno ramię obrotowe 9, na którego dolnym, wolnym końcu znajduje się zagłębienie 9A, służące do przyjmowania rdzeni zwojów 17; 17', 17,..., które mogą się staczać po nachylonej powierzchni 10 do zagłębienia 9A pod działaniem siły ciężkości. Ramię obrotowe 9 może wychylać się z zaznaczonej na fig. 2 linią ciągłą pozycji przyjmowania do pozycji wydawania rdzeni zwojów 17, 17', 17, w której osie 13A zwojów 13 przecinają linię ruchu 14. W położeniu tym urządzenie naciągowe 8, zamocowane na prowadniku 31 (przy pomocy złączki przegubowej 16), zaczepia o końce rdzeni zwojów 17,17', 17. W przypadku kilku umieszczonych jeden za drugim rdzeni zwojów 17', 17,... urządzenie naciągowe 8 zaczepia o przechodzący przez wszystkie rdzenie zwojów 17, 17', 17 drążek prowadzący. Następujące potem opuszczanie rdzeni zwojów 17, 17', 17 w przedstawioną na fig. 2 pozycję początku procesu zwijania jest możliwe dzięki temu, że ramię obrotowe 9 jest wychylane dalej poza pozycję przekazywania i w ten sposób uwalniane od rdzeni zwojów 17, 17', 17 (lewe położenie ramienia obrotowego na fig. 2). Opuszczanie do pozycji startowej następuje za pośrednictwem opuszczania prowadnika 31.

Urządzenie doprowadzające 5' można zatem w prosty sposób zamocować na stałe na stanowisku zwijania 2.

Na figurze 2 przedstawiono na koniec urządzenie przeładunkowe 50 do wymiany zwojów 13 po zakończeniu procesu zwijania. Znajduje się ono na fig. 2 w położeniu spoczynkowym, natomiast objaśnione zostanie na podstawie od fig. 3 do 5.

Na figurze 3 przedstawiona została sytuacja, występująca na końcu procesu zwijania. Zwinięty całkowicie zwój 13 znajduje się jeszcze w pozycji zwijania - podobnie jak walec nośny 12, który w porównaniu do pozycji startowej (fig. 1 i 2) jest opuszczony na większą odległość w stosunku do walca nośnego 11 w taki sposób, że oś 13A zwoju 13 nadal przecina zadaną linię ruchu 14.

Do wymiany zwoju 13 przewidziano przedstawione już wcześniej na fig. 2 urządzenie przeładunkowe 50. Posiada ono poprzecznicę 55 w kształcie stołu, która jest zwykle ustawiona z boku walca nośnego 11 równolegle do jego osi 11A, tzn. zajmuje w przybliżeniu pozycję między dwoma walcami nośnymi, i jest zamocowana w sposób ruchomy. Zespół wrzecionowo- lub tłokowo/cylindryczny 56 umożliwia we współpracy z ramionami mocującymi 57 wychylanie poprzecznicy 55 wokół osi 11A walca nośnego 11. Na fig. 3 ramiona mocujące 57 znajdują się nadal w położeniu spoczynkowym, pokazanym na fig. 2.

175 339

Poprzecznica 55 jest przy pomocy kolejnego zespołu wrzecionowo- lub tłokowo/cylindrycznego 58 obracana wokół punktu zamocowania 59, w miejscu połączenia między ramionami mocującymi 57 i poprzecznicą 55.

Podczas gdy na fig. 2 pozycja poprzecznicy 55 względem punktu zamocowania 59 jest dobrana w taki sposób, że poprzecznica 55 nie styka się z żadnym z obu walców nośnych 11 i 12, to na fig. 3 poprzecznica 55 jest na tyle odchylona w kierunku walca nośnego 11, że umieszczony na poprzecznicy 55 wzdłużny nóż rozdzielający 52 przylega do owiniętej/owiniętych wokół walca nośnego 11 taśmy l/taśm 1', 1,...

Proces odcinania taśmy 1/taśm 1', 1 przy pomocy noża rozdzielającego 52 następuje w połączeniu z wypchnięciem gotowego zwoju 13 z pozycji zwijania. Pokazano to na fig. 4.

Jak widać na fig. 4, nóż rozdzielający 52 urządzenia przeładunkowego 50 jest połączony z elementem zaciskowym lub służy jako element zaciskowy, który podczas wymiany rolek dociska owiniętą/owinięte wokół walca nośnego 11 taśmę l/taśmy 1', 1,... do walca nośnego 11. Aby gotowy zwój 13 mógł zostać wypchnięty z pozycji zwijania, walec nośny 12 zostaje jeszcze bardziej opuszczony przez elementy przemieszczające 20 w kierunku linii ruchu 120 (fig. 3). Zwój 13 styka się przy tym początkowo nadal z obydwoma walcami nośnymi 11 i 12. Zwój 13 ewentualnie leżące jeden za drugim zwoje 13', 13,... toczą się przy tym po zewnętrznej powierzchni walca nośnego 11, podczas gdy walec nośny 12 obraca się swobodnie w kierunku strzałki A. Aby zwój 13 został odepchnięty od walca nośnego 11, poprzecznica 55 jest przemieszczana przy pomocy zespołu tłokowo/cylindrycznego 56 przez znacznie teraz większą szczelinę między walcami nośnymi 11 i 12. Walec nośny 11 jest przy tym nieco obracany w kierunku strzałki B. Jest to możliwe dzięki obecności elementu zaciskowego na nożu rozdzielający 52, połączonej z procesem obracania ramion mocujących 57 i poprzecznicy 55 wokół osi walca nośnego 11. W trakcie tego obrotu wygięta w kształcie łuku powierzchnia 51 styka się najpierw ze skrajnym punktem zwoju 13 i służy w trakcie dalszego obracania poprzecznicy 55 jako powierzchnia toczna, przy pomocy której zwój 13 jest przepychany poprzez wierzchołek walca nośnego 12. Znany opuszczany stół rolkowy 53, który uprzednio został obrócony wokół swej osi 53A w przedstawione na fig. 4 położenie przejmowania, przejmuje teraz staczający się po powierzchni walca nośnego 12 zwój 13, a następnie opuszcza go, obracając się wokół swojej osi 53A (patrz fig. 5).

Zdjęcie zwoju 13 z walca nośnego 11 przy pomocy poprzecznicy 55 powoduje owinięcie końca taśmy zwoju 13 na nożu rozdzielającym 52, co przy dalszym ruchu zwoju 13 w kierunku strzałki C prowadzi do rozcięcia taśmy/taśm.

Poprzecznica 55 jest następnie w razie potrzeby wychylna dalej do momentu, gdy dociśnięty przez nią do walca nośnego 11 koniec taśmy zajmie takie położenie na obwodzie walca nośnego 11, w którym rozpoczyna się następny proces zwijania. Położenie to zostało zaznaczone na fig. 5 i, linią przerywaną, na fig. 3 i odpowiada w przybliżeniu pozycji wskazówek zegara między godziną 1.00 i 2.00.

Służące jako urządzenie wielofunkcyjne urządzenie przeładunkowe 50 jest ponadto wyposażone w zbiornik kleju 54, z którego do umieszczonych w pobliżu noża rozdzielającego 52 lub elementu zaciskowego dysz doprowadzany jest za pośrednictwem nie przedstawionych na rysunku przewodów klej, tak że koniec taśmy na obwodzie walca nośnego 11 jest łączony z kolejnym rdzeniem zwoju 17, rdzeniem zwoju 17', 17, ... i w ten sposób można rozpocząć następny proces zwijania. Do mocowania końców taśmy na nowym rdzeniu zwoju można również alternatywnie zastosować zasobniki z taśmą klejącą, zamocowane na stałe lub przesuwane względem urządzenia przeładunkowego 50.

Do momentu, gdy urządzenie wielofunkcyjne 50 zostanie sprowadzone ponownie do pozycji spoczynkowej, walec nośny 12 zajmie ponownie swoją pozycję zwijania, a w kieszeni zostanie umieszczony nowy rdzeń (fig. 1 i 2), taśma/taśmy 1, 1, 1', 1,... są dociskane do walca nośnego 11 przy pomocy próżni.

175 339

CM

175 339

Ο

W

175 339

Ο

175 339

Fig.1

/ V12C U2tf \

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób zwijania taśm z papieru, w którym przeznaczony do zwinięcia zwój podpiera się podczas zwiania co najmniej pierwszym walcem nośnym i drugim walcem nośnym o mniejszej średnicy niż pierwszy walec nośny i o osi położonej wyżej w trakcie procesu zwiiania niż oś pierwszego walca nośnego oraz drugi walec nośny obniża się względem pierwszego walca nośnego w trakcie procesu zwijania za pomocą elementów przemieszczających, znamienny tym, że reguluje się obniżanie drugiego walca nośnego (12) w zależności od wzrostu średnicy (D_w) zwoju (13; 13', 13, ...) i położenia osi (13A) zwoju (13; 13', 13”,...) i równocześnie przemieszcza się oś (13A) co najmniej jednego zwoju (13; 13', 13,...) wzdłuż zadanej, zbliżonej do pionowej linii ruchu (14,15).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że oś (13A) co najmniej jednego zwoju (13; 13', 13,...) przemieszcza się wzdłuż linii ruchu (14,15), która jest linią prostą.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w trakcie całego procesu zwiania głównym ciężarem co najmniej jednego zwoju (13; 13', 13,...) obciąża się stale pieiwszy walec nośny (11), podczas gdy drugi walec nośny (12) obciąża się w trakcie całego procesu zwijania jedynie dociskiem.
4. Urządzenie do zwiania taśm papieru zawierające co najmniej jeden pierwszy i jeden drugi walec nośny, na których spoczywa podczas zwiania co najmniej jeden zwój, przy czym jeden z dwóch walców nośnych, pierwszy patrząc w kierunku biegu taśmy ma większą średnicę niż drugi walec nośny oraz oś drugiego walca nośnego podczas zwiania jest położona wyżej niż oś pierwszego walca nośnego oraz urządzenie zawiera elementy przemieszczające do osiowo-równoległego przemieszczania osi drugiego walca nośnego w stosunku do osi pierwszego walca nośnego, znamienne tym, że zawiera elementy wykrywające (30) do wykrywania położenia osi (13A) co najmniej jednego zwoju (13; 13', 13,...) względem zadanej linii ruchu (14,15) połączone z elementami przemieszczającymi (20) oś drugiego walca nośnego (12).
5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że elementy wykrywające (30) zawierają prowadnice (21, 22) co najmniej jednej osi (13A) co najmniej jednego zwoju (13; 13', 13,...), które są ustawione równolegle do linii ruchu (14,15).
6. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że elementy wykrywające (30) zawierają prowadnik (31).
7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że pomiędzy prowadnikiem (31) i co najmniej jedną osią (13A) co najmniej jednego zwoju (13; 13', 13, ...) jest umieszczony element złączny (16).
8. Urządzenie według zastrz. 4 albo 5, albo 6, znamienne tym, że elementy wykrywające (30) zawierają co najmniej jeden przyrząd pomiarowy, którym jest element złączny (16).
9. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że zawiera zamocowany na prowadniku (31) centralny napęd (8).
10. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że zawiera zamocowany na elemencie złącznym (16) centralny napęd (8).
11. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że elementy przemieszczające (20) zawierają co najmniej jedno obrotowe ramię (23).
12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że oś obrotu (23A) co najmniej jednego ramienia (23) jest umieszczona z boku osi (11A) pierwszego walca nośnego (11).
13. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że zawiera rdzenie zwojów (17; 17', 17,...) dla co najmniej jednej zwijanej taśmy (1; 1', 1,...).
14. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że zawiera ruchomy walec dociążający (6) dla co najmniej jednego zwoju (13; 13', 13,...).

175 339
15. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że drugi walec nośny (12) posiada płaszcz (12B) o większej elastyczności niż płaszcz (11B) pierwszego walca nośnego (11).
16. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że zawiera ramiona (23) korbowód (24).
17. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że zawiera urządzenie przeładunkowe (50), umieszczone z boku jednego z walców nośnych (11, 12) i w przybliżeniu równolegle do osi (11A, 12A) walców nośnych (11,12).
18. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że urządzenie przeładunkowe (50) zawiera ruchomą, przesuwną powierzchnię przylegania (51), rozciągającą się równolegle do osi (13A) co najmniej jednego zwoju (13; 13', 13'',...).
19. Urządzenie według zastrz. 17 albo 18, znamienne tym, że urządzenie przeładunkowe (50) zawiera nóż rozdzielający (52).
20. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że urządzenie przeładunkowe (50) zawiera element zaciskowy (58, 52) do zaciskania owiniętej wokół pierwszego walca nośnego (11) co najmniej jednej taśmy (1; 1', 1,...).
21. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że urządzenie przeładunkowe (50) zawiera zbiornik kleju (54) oraz element do nanoszenia kleju na odpowiednie początki taśmy.
22. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że urządzenie przeładunkowe (50) zawiera zamontowany ruchowo w kierunku poprzecznym zasobnik taśmy klejącej.
23. Urządzenie według zastrz. 17, znamienne tym, że urządzenie przeładunkowe (50) zawiera kilka zasobników taśmy klejącej zamocowanych na stałe.