PL169266B1

PL169266B1 - Urzadzenie do mielenia zawiesiny wlókien PL PL

Info

Publication number: PL169266B1
Application number: PL92297189A
Authority: PL
Inventors: Harry Nilsson
Original assignee: Harry Nilsson
Priority date: 1991-04-12
Filing date: 1992-04-10
Publication date: 1996-06-28
Also published as: AU1661192A; DE69220798D1; FI925368A; ATE155179T1; EP0597860A1; US5326038A; EP0597860B1; CA2084203A1; CA2084203C; ES2106182T3; NO300180B1; SE468601B; DE69220798T2; FI98539B; FI925368A0; FI98539C; JP3238400B2; AU656774B2; KR100227444B1; WO1992018691A1

Abstract

1. Urzadzenie do mielenia zawiesiny wlókien z awierajace obudowe z wlotem dla zawiesiny m ielo- nej, polaczonym z czescia wlotowa obudowy i w ylo- tem dla zawiesiny zmielonej, polaczonym z czescia wylotowa obudowy, beben obrotowy, umieszczony w obudowie, otwarty od strony przedniej 1 skladajacy sie z cylindrycznej, perforowanej scianki bocznej oraz polaczonej z nia scianki tylnej, przy czym jedna z powierzchni cylindrycznej scianki bocznej bebna sta- nowi pierwsza powierzchnie mielaca, wiele stojanów rozmieszczonych obwodowo w obudowie, w poblizu cylindrycznej scianki bocznej, z których kazdy za- wiera blok z otworami przelotowym i, a jedna z powierzchni tego bloku stanowi druga powierzch- nie m ielaca, znajdujaca sie blisko pierwszej pow ie- rzchni m ielacej, ekran 1 prowadnice usytuowane pomiedzy wlotem 1 wylotem , znamienne tym, ze ma ekran (35,62,63) rozciagajacy sie pomiedzy sasiednimi stojanami (19,53), dzielacy wraz ze sciankami (25,26, 57, 58) ramy skrzyniowej (24, 54) stojana (19,53) sta- nowiacymi prowadnice oraz blokami stojanów (31,59) obudowe (3) na dwie oddzielne przeplywowo i szczelnie wzgledem siebie czesci wlotowa i wylotowa Fig 6 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do mielenia zawiesiny włókien, składającego się z obudowy z co najmniej jednym wlotem zawiesiny oraz wylotem zawiesiny zmielonej, osadzonego obrotowo wirnika z perforowaną powierzchnią mielącą z otworami przechodzącymi na wylot przez wirnik oraz co najmniej jednego stojana osadzonego w obudowie, posiadającego perforowany blok znajdujący się w pobliżu powierzchni mielącej wirnika.

Urządzenie mielące tego typu jest znane z opisu patentowego nr SE-B-307 504, w którym wirnik ma postać bębna, a otwór wlotowy zawiesiny znajduje się w bębnie. Na zewnętrznej powierzchni bębna znajduje się pewna liczba perforowanych bloków, a otaczający bęben obszar łączy się z wylotem. Bęben jest połączony z wlotem, a w jego środku znajduje się stacjonarny bęben rozprowadzający, którego zadaniem jest kierowanie wpływającego strumienia zawiesiny w określone miejsca na wewnętrznej powierzchni bębna, a mianowicie w miejsca znajdujące się na początku, patrząc w kierunku obrotów bębna, bloków stojanów, usytuowanych na zewnętrznej powierzchni bębna. Ze względów wytrzymałościowych ścianki bębna urządzenia mielącego tego typu muszą być stosunkowo grube. Skutkiem tego długość otworów w ściance w kierunku

169 266 promieniowym jest duża, a tym samym czas przejścia włókien od wlotu do wylotu otworu jest tak długi, że włókno wylatuje z otworu tylko w chwili kiedy otwór minął blok stojana, to jest, pomiędzy dwoma blokami stojana, w wyniku czego na zewnątrz wirnika włókna nie zmielone mieszają się ze zmielonymi, które przeszły przez bloki stojana. Oczywiście rezultatem takiego przebiegu procesu jest niedostateczne zmielenie zawiesiny.

Celem niniejszego wynalazku jest eliminacja wspomnianej wady urządzeń mielących opisanego powyżej typu w taki sposób, żeby z urządzenia wypływała tylko zawiesina włókien zmielonych.

Urządzenie do mielenia zawiesiny włókien według wynalazku, charakteryzuje się tym, że ma ekran rozciągający się pomiędzy sąsiednimi stojanami, dzielący wraz ze ściankami ramy skrzyniowej stojana stanowiącymi prowadnice oraz blokami stojanów obudowę na dwie oddzielne przepływowo i szczelnie względem siebie części wlotową i wylotową.

Korzystnie część wlotowa obudowy jest połączona z otwartą stroną bębna, stojany oraz ekran są położone między zewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ściany bębna a ścianką obudowy, a część wlotowa obudowy jest oddzielona od części wylotowej ściankami ekranu, ściankami ramy skrzyniowej stojana oraz blokami stojanów.

Korzystnie obszary zawarte pomiędzy zewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ściany bębna oraz ściankami ekranu łączą się z częścią wlotową obudowy poprzez otwory w bębnie.

Korzystnie część wlotowa obudowy jest położona między zewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ściany bębna a ścianką obudowy, zaś stojany oraz rama są umieszczone przed wewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ściany bębna, a część wlotowa obudowy jest oddzielona od części wylotowej ściankami ramy stojana stanowiącymi ekran, ściankami ramy skrzyniowej stojana oraz blokami stojanów.

Korzystnie ścianki ramy stojana, ścianki ramy skrzyniowej stojana oraz wewnętrzna powierzchnia cylindrycznej ściany bębna tworzą obszar łączący się z częścią wlotową.

Rozwiązanie według wynalazku zapewnia to, że następuje dokładne zmielenie włókien, które nie mieszają się z włóknami zmielonymi. Z urządzenia wydostaje się tylko zawiesina włókien zmielonych. Urządzenie według wynalazku zapobiega możliwości przepływu zmielonej zawiesiny do wylotu działając w ten sposób, że kieruje cały przepływ pomiędzy wlotem a wylotem przez blok stojana. Dzieląc obudowę na dwie części przepływowe dokładnie oddzielone od siebie, z których jedna jest połączona z wlotem, a druga z wylotem kieruje zawiesinę przez blok stojana.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie zasadę konstrukcji urządzenia mielącego składającego się z wirnika bębnowego według dotychczasowego stanu techniki, fig. 2 - w odpowiedni sposób zasadę konstrukcji urządzenia mielącego według wynalazku w pierwszym przykładzie wykonania, fig. 3 - przekrój przez urządzenie mielące z wirnikiem bębnowym według wynalazku w drugim przykładzie wykonania, fig. 4 - przekrój przez urządzenie mielące z wirnikiem bębnowym według niniejszego wynalazku w trzecim przykładzie wykonania, fig. 5- rzut boczny urządzenia mielącego w praktycznym przykładzie wykonania, w którego skład wchodzi wirnik bębnowy z pierwszego przykładu wykonania według wynalazku, na którym widać usuniętą część pokrywy i pewne fragmenty obudowy i przekrój przez blok stojana i bębna, fig. 6 - przekrój prowadzony wzdłuż linii XI-XI na fig. 5, fig. 7 - w powiększeniu szczegół VII z fig. 5, fig. 8 - przekrój poprowadzony na fig. 7 przez blok nieruchomy wzdłuż linii VIII-VIII, fig. 9 - przekrój poprowadzony na fig. 7 przez blok nieruchomy wzdłuż linii IX-IX, fig. 10 - przekrój poprowadzony na fig. 7 przez część ścianki obudowy i przegrodę wzdłuż linii X-X, fig. 11 - przekrój osiowy przez praktyczny przykład wykonania urządzenia według wynalazku, zaopatrzonego w wirnik bębnowy według drugiego przykładu wykonania według wynalazku, fig. 12 - w częściowym wyrwaniu i rzucie z boku urządzenie mielące według fig. 11, na którym zespoły w części pokazanej w wyrwaniu są widoczne w przekroju, fig. 13 - przekrój osiowy przez praktyczny przykład wykonania urządzenia mielącego z wirnikiem bębnowym według trzeciego przykładu wykonania według niniejszego wynalazku, w którym wszystkie podstawowe zespoły są takie same jak w drugim przykładzie wykonania, natomiast zawiesina płynie w kierunku przeciwnym, fig. 14 przedstawia

169 266 w częściowym wyrwaniu i rzucie z boku urządzenie mielące według fig. 13, na którym zespoły w części pokazanej w wyrwaniu są widoczne w przekroju.

Zrozumienie istoty niniejszego wynalazku ułatwi zapoznanie się najpierw z fig. 1, na której pokazano przekrój promieniowy przez część urządzenia mielącego ujawnionego w patencie SE-B-307 504, dotyczącym urządzenia mielącego z wirnikiem bębnowym. Na fig. 1 literą a oznaczono ściankę obudowy urządzenia mielącego, a b bęben z otworami c, osadzony obrotowo w obudowie a. Na zewnątrz bębna b, w kierunku promieniowym, znajduje się blok stojana d z perforacjami e. Do bębna b prowadzi nie pokazany wlot zawiesiny, w którym znajduje się ekran f zapobiegający możliwości wpłynięcia zawiesiny do bębna b w innym miejscu niż to, w którym znajduje się prowadnica g. W praktyce, co najmniej ścianka obudowy a, bęben b oraz blok stojana d są elementami krzywoliniowymi, chociaż tutaj pokazano je dla uproszczenia jako prostoliniowe. W urządzeniach mielących tego typu pojawiają się problemy polegające na ty, że włókna, przechodzące przez otwory c w bębne b oraz otwory e w bloku stojana d, a zatem zmielone, mieszają się z włóknami, które w wyniku obracania się bębna b w kierunku R nie wchodzą do otworów e w bloku stojana d, ale w stanie nie zmielonym przedostają się do pierścieniowej przestrzeni h na zewnątrz bębna b łączącej się z wylotem i.

Zgodnie z istotą niniejszego wynalazku, do wlotu i powinna dopływać wyłącznie zawiesina zmielona, to jest zawiesina, która przeszła przez otwory e w bloku stojana d.

Na figurze 2, wykonanej w taki sam schematyczny sposób jak na fig. 1, przedstawiono sposób w jaki się to odbywa w urządzeniu stanowiącym pierwszy przykład wykonania według niniejszego wynalazku. Podobne elementy na tym rysunku oznakowano takimi samymi literami jak na fig. 1. W pierścieniowej przestrzeni h znajdują się elementy k, zapobiegające przepływowi zawiesiny, która przeszła tylko otworami c w bębnie b, do wylotu i, oraz które kierują zmieloną zawiesinę z otworów e bloku stojana d do wylotu i.

W drugim oraz trzecim przykładzie wykonania, urządzenia według niniejszego wynalazku przedstawione odpowiednio na fig. 3 i fig. 4, są wyposażone w wirniki bębnowe oraz mają taką samą budowę mechaniczną, natomiast bloki stojana d znajdują się wewnątrz bębna b. W urządzeniu przedstawionym na fig. 3 przepływ zawiesiny jest w sposób wymuszony kierowany z wlotu 1, poprzez prowadnice m, otwory e w bloku stojana d, a stamtąd przez bęben b do wylotu i. W urządzeniu pokazanym na fig. 4 przepływ odbywa się w kierunku przeciwnym, w związku z czym zawiesina z wlotu o jest kierowana do bębna b, skąd płynie do wlotu p tylko przez otwory e w bloku stojana d, znajdującym się wewnątrz bębna b i prowadnice m.

Na figurach 5-14 przedstawiono praktyczne rozwiązania trzech przykładów wykonania z wirnikiem bębnowym, których zasadę działania opisano powyżej. Takie same zespoły ze wszystkich przykładów wykonania oznaczono takimi samymi numerami.

Liczbą 1 oznaczono podstawę mocowaną do podłogi; w podstawie 1 jest obrotowo osadzony wał 2, napędzany nie pokazanym silnikiem. Do podstawy 1 jest przymocowana obudowa 3 urządzenia mielącego, która składa się ze ścianki tylnej 4, w zasadzie cylindrycznej ścianki 5 oraz zdejmowanej ścianki przedniej 6. Jeden z końców wału 2 przechodzi przez ściankę tylną 4, względem której jest uszczelniany uszczelką 7. Na końcu wału 2, znajdującym się wewnątrz obudowy 3 jest osadzona piasta 8 bębna. Na zewnętrznej powierzchni piasty 8 jest zamontowany zewnętrzny cylindryczny bęben 9 mielący, w którym znajdują się biegnące w kierunku promieniowym otwory 10. Przeciwległa do piasty 8 strona bębna 9 jest otwarta. W dolnej części ścianki 5 obudowy 3 znajduje się otwór 11 do usuwania cząstek stałych, zamknięty w normalnych warunkach eksploatacyjnych korkiem 12.

W pierwszym przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku, pokazanym na fig. 5 i 6, w ściance przedniej 6 znajduje się centralny otwór wlotowy 13 zawiesiny włókien lub podobnej substancji przeznaczonej do mielenia, natomiast w górnej części 5 znajduje się otwór wylotowy 14 zmielonej zawiesiny. Przez pogrubione fragmenty 15 ścianki 5 biegną w kierunku promieniowym cztery, równomiernie rozmieszczone na obwodzie, tłoki 16, poruszane w kierunku promieniowym za pomocą cylindrów hydraulicznych 17, lub innych odpowiednich do tego mechanizmów, w taki sposób, że wykonują ruchy do i od środka bębna 9. Na wewnętrznej, promieniowo, części każdego tłoka 16 jest osadzony uchwyt 18, w którym jest osadzony stojan 19. Uchwyt 18 składa się z czterech ramion 20, 21, 22, 23, tworzących parami w kierunku

169 266 obwodowym i osiowym widełki lub jarzmo, przy czym są one rozmieszczone w taki sposób, że końce ramion tworzą kąty teoretycznego prostokąta. Stojan 19 składa się z otwartej w kierunku promieniowym ramy skrzyniowej 24, którą tworzą ścianki krótsze 15 i 26 oraz dłuższe 27 i 28. Przez ścianki dłuższe 27 i 28 oraz znajdujące się pomiędzy mmi odpowiednie końce ramion 20, 21,22 i 23 przechodzą odpowiednie sworznie 29 i 30, mocujące ramę skrzyniową 24 stojana 19 do jego uchwytu 18. Zespołem roboczym stojana 19 jest blok stojana 31, to jest zakrzywiona płyta z otworami 32 stanowiąca dno skrzyniowej ramy 24, której powierzchnia wewnętrzna, patrząc w kierunku promieniowym, jest zakrzywiona w taki sposób, że pasuje do zewnętrznej powierzchni bębna 9.Cylindry hydrauliczne 17 regulują położenie bloków stojana 31 w taki sposób, że ich zakrzywione powierzchnie zwrócone ku bębnowi 9 znajdują się w większej lub mniejszej odległości od powierzchni bębna 9.

Ekran 35 jest szczelnie przymocowany do tylnej ścianki 4 obudowy 3 urządzenia mielącego za pomocą kołnierza 33 i łączników 34, na przykład śrub, przy czym ekran 35 jest w zasadzie koncentryczny z bębnem 9 i biegnie w kierunku przedniej ścianki 6 obudowy 3. W omawianym przykładzie ekran 35 składa się z czterech cylindrycznych ścianek 36 położonych obwodowo pomiędzy dwoma sąsiednimi stojanami 19. Dokładniej mówiąc, dwie krzywoliniowe ścianki 36, usytuowane po obu stronach stojana 19, kończą się skierowanymi ku sobie prostoliniowymi odcinkami 37, które z kolei kończą się w pewnej odległości od krótszych ścianek 25, 26 skrzyniowej ramy 24 danego stojana 19. Pomiędzy stojanem 19 a ścianką tylną 4, ekran 35 przybiera postać prostoliniowych odcinków ścianki 38 usytuowanej pomiędzy dwiema krzywoliniowymi ściankami 36. W obszarze tym również kołnierz 33 jest prostoliniowy. Prostoliniowy odcinek ścianki 38 kończy się w pewnej odległości od dłuższej ścianki 28 ramy skrzyniowej 24 stojana 19, zwróconej ku ściance tylnej 4. Obszary pomiędzy prostoliniowymi odcinkami 37 ścianki a krótszymi ściankami 25, 26 ramy skrzyniowej 24 stojana 19 oraz pomiędzy prostoliniowymi, ciągłymi odcinkami ścianek 38 a długimi ściankami 28 ramy skrzyniowej 24 stojana 19 są uszczelnione suwliwie za pomocą taśmy uszczelniającej 39 w kształcie tak zwanego otwartego kwadratu, którego dwa krótsze boki 40 i 41 są przymocowane do prostoliniowych odcinków 37 ścianek, natomiast jeden bok długi 42 jest przymocowany do ciągłego prostoliniowego odcinka ścianki 38. W przedstawionym przykładzie taśma uszczelniająca 39 jest osadzona promieniowo wewnątrz odcinków 37 i 38 ścianki przymocowana do nich za pomocą śrub 43 (fig. 7 i 9). Pomiędzy długą ścianką 27 ramy skrzyniowej 24 stojana 19, a przednią ścianką 6 znajduje się fartuch uszczelniający 44, którego długość w kierunku promieniowymjest w zasadzie większa niż długość boków taśmy uszczelniającej 39, co zapewnia lepsze prowadzenie ramy skrzyniowej 24 stojana 19 w kierunku promieniowym (fig. 9). Fartuch uszczelniający 44 jest przytrzymywany na miejscu za pomocą skośnych nacięć 45 znajdujących się na jego końcach i obejmujących fragmenty zakrzywionych części ścianek 36 ekranu 35 w strefie przejściowej do prostoliniowych odcinków 37 (fig. 7).

Korzystnie, zakrzywione fragmenty ścianek 36 ekranu 35 wchodzą do okrągłych zagłębień 46, znajdujących się w tym celu w przedniej ściance 6. W zagłębieniach tych może również znajdować się pierścieniowa uszczelka typu O-ring (nie pokazana).

Jak wynika z powyższego opisu, wpływająca otworem wlotowym 13 do obudowy 3 urządzenia zawiesina musi przejść nie tylko otworami 10 w mielącym bębnie 9, ale również otworami 32 w bloku stojana 31, a następnie płynie do otworu wylotowego 14. Zawiesina przepływająca otworami 10 w bębnie 9, ale nie wchodząca do otworów 32 w bloku stojana 31, rzeczywiście wypłynie z bębna 9 na jego obwodzie zewnętrznym, ale w miejscu oddzielonym od wylotu 14 ekranem 35, a dokładniej jedną z jego zakrzywionych ścianek 36. Wyrażając to bardziej precyzyjnie, zawiesina ta przedostanie się do w zasadzie pierścieniowej przestrzeni ograniczonej zewnętrzną powierzchnią bębna 9, jedną z zakrzywionych ścianek 36 ekranu 35 oraz czołowymi krótkimi ściankami 26 i 25 skrzyniowej ramy 24 dwóch sąsiednich stojanów 19. Ponieważ bęben 9 obraca się, więc zawiesina będzie pompowana w kierunku promieniowym poprzez otwory 10 w bębnie 9, a także pomiędzy stojany 19. W rezultacie nie zmielona zawiesina będzie stale doprowadzana do wspomnianego obszaru, co z kolei prowadzi do zawracania do wlotu do bębna 9 nadmiernej ilości zawiesiny nie zmielonej. Objawia się to przepływem zawiesiny wokół krawędzi otwartego końca bębna 9.

169 266

Jak wynika z rysunków, zwłaszcza fig. 6 i 9, wewnętrzna powierzchnia zewnętrznej części bębna rozszerza się stożkowo w kierunku jego otwartego końca. Takie rozwiązanie jest korzystne ze względu na to, że materiał stały jest przemieszczany pod działaniem sił odśrodkowych w kierunku otwartego końca bębna i spada pomiędzy bęben 9 a przednią ściankę 6 na dno obudowy 3, skąd można go usunąć na zewnątrz przez korek 12.

W celu czyszczenia wewnętrznej powierzchni bębna 9, można w nim umieścić skrobak 47 wchodzący od strony jego otwartego końca. Wygodnym rozwiązaniem jest przymocowanie skrobaka 47 do pokrywy konserwacyjno-inspekcyjnej 48, zamykającej otwór 49 w przedniej ściance 6.

W drugim przykładzie wykonania urządzenia mielącego według wynalazku, pokazanym na fig. 11 i 12, w przedniej ściance 6 znajduje się stosunkowo duży otwór centralny 50, zamykany pokrywą 51. W dolnej części pokrywy 51 znajduje się otwór wlotowy 52 zawiesiny lub innego materiału przeznaczonego do mielenia. Podobnie jak w pierwszym przykładzie wykonania urządzenia według niniejszego wynalazku, w górnej części ścianki 5 obudowy 3 znajduje się otwór wylotowy 14.

W odróżnieniu od pierwszego przykładu wykonania, w rozwiązaniu tym również wewnętrzna powierzchnia bębna 9 jest cylindryczna, to jest ścianki bębna 9 mają taką samą grubość. Na wewnętrznym obwodzie bębna 9 znajdują się cztery stojany 53, równomiernie rozstawione obwodowo. Na każdym z nich znajduje się skrzyniowa rama 54, otwarta w kierunku promieniowym do wewnątrz, składająca się ze ścianek 55 i 56, rozstawionych osiowo, i ścianek 57 i 58, rozstawionych obwodowo. Aktywnym zespołem stojana 53 jest blok 59, to jest zakrzywiona płyta z otworami 60, tworząca dno skrzyniowej ramy 54, przy czym zewnętrzna powierzchnia tej płyty, patrząc w kierunku promieniowym, jest dopasowana do wewnętrznej, cylindrycznej powierzchni bębna 9.

Ruch promieniowy każdego stojana 53 ku i od wewnętrznego obwodu bębna 9 jest regulowany. W tym celu w przedniej ściance 6 jest osadzona rama 61 stojana 53, wchodząca do bębna 9 przez jego otwarty koniec, a składająca się w zasadzie z cylindrycznej ścianki 62 oraz dna 63, zakrzywionego do wewnątrz, dzięki czemu w jego powierzchni zewnętrznej może zmieścić się piasta 8 bębna 9. W ściance 62 znajdują się cztery otwory 64 ograniczone w kierunku osiowym krawędziami 65 i 66 oraz w kierunku obwodowym promieniowymi krawędziami 67 i 68. Pomiędzy krawędziami każdego otworu 64 jest prowadzony w kierunku promieniowym stojan 53. Promieniowe przemieszczenie stojanów 53 jest realizowane za pomocą poruszającej się w kierunku osiowym krzywki 69 osadzonej w ramie 61. Wspomniany mechanizm krzywkowy składa się z powierzchni 70 w kształcie stożka ściętego, którego podstawa jest zwrócona w kierunku dna 63 ramy 61 stojana. Naprzeciwko każdego stojana 53 w powierzchni 70 znajduje się otwór 71, którego wymiary są tak dobrane, żeby na jego obwodzie opierały się na powierzchni 70 ścianki 55, 56, 57 i 58 skrzyniowej ramy 54 stojana 53, a zwłaszcza jedna ścianka 58 jednego stojana i jedna ścianka 57 stojana sąsiedniego (fig. 12), powinny stykać się z tymi częściami powierzchni 70, które znajdują się pomiędzy dwoma otworami 71 i służą jako powierzchnie 72 krzywki. Mechanizm krzywkowy tworzą ścianki 57,58 i powierzchnie krzywki 72. W tym celu również ścianki 57, 58, są skośne pod kątem odpowiadającym kątowi skosu powierzchni 72. Promieniowe przemieszczenie mechanizmu krzywkowego 69 i stojanów 53 jest realizowane za pomocą przemieszczającego się osiowo pręta 73, osadzonego centralnie w pokrywie 51, którego koniec wewnętrzny jest połączony z wewnętrzną częścią powierzchni 70 za pomocą żeber 74. Pręt 73 jest poruszany w kierunku osiowym za pomocą nie pokazanego urządzenia.

W drugim przykładzie wykonania według wynalazku, w którym wlot 52 wchodzi do bębna 9, bloki 59 stojana znajdują się na wewnętrznym obwodzie bębna, a obszar znajdujący się na zewnątrz, w kierunku promieniowym, od bębna łączy się z wylotem 14. W tym przypadku zawiesina płynie z wlotu 52 do mechanizmu krzywkowego 69 i znajdującymi się w nim otworami 71 do skrzynkowych stojanów 53. A zatem zawiesina może dotrzeć do wylotu 14 tylko w ten sposób, ze przechodzi najpierw otworami 60 w blokach 59 stojana 53, a następnie jest mielona pomiędzy stojanami 53a bębnem 9, a w końcu przechodzi otworami 10 w bębnie. Cząstki stałe, na przykład włókna, które ewentualnie wychodzą ze stojana 53 i me wchodzą

169 266 natychmiast do otworów 10 w bębnie 9, a tym samy mogą się dostać do przestrzeni pomiędzy dwoma stojanami 53 ścianką 62 ramy 61 stojana53 i bębnem 9, są kierowane pomiędzy następny blok 59 stojana 53 a bęben 9, gdzie są do końca mielone.

Trzeci przykład wykonania urządzenia według niniejszego wynalazku, pokazany na fig. 13 i 14, jest konstrukcyjnie zupełnie podobny do przykładu drugiego. Różnica polega na odwróceniu kierunku przepływu. A zatem, jak widać na fig. 11 i 12, obecnie wylot 14 jest wlotem 75, natomiast wlot 52 jest w tym przykładzie wylotem 76. Zawiesina wpływająca wlotem 75 jest kierowana bezpośrednio na zewnętrzną powierzchnię bębna 9, wpływa promieniowo do jego środka znajdującymi się w niej otworami 10, a następnie płynie otworami 60 w bloku 59 stojana 53 do wylotu 76, przechodząc po drodze przez środek skrzynkowych ram 54 stojana 53 i mechanizm krzywkowy 69. Zawiesina nie zmielona, która prawdopodobnie nie jest w stanie wyjść z otworów 10 w bębnie 9 i wpłynąć do otworów 60 w bloku 59 stojana 53 w chwili przechodzenia bębna 9 koło stojana 53, wskutek działania sił odśrodkowych będzie wypychana na zewnątrz bębna 9 podczas przechodzenia pomiędzy dwoma stojanami 53, co zapobiega możliwości zatkania otworów 10 w bębnie 9.

169 266

Fig. 5

C

169 266

Fig.6

169 266

C

I

169 266

Fig. 12 >72

(o	/°/		/ / V
			// ⁵⁷
o	o	(5	56·
			\ 64^
			\\58,
	\o\		64

|59)6068

52169 266

Fig. 13

169 266

Fig.14

169 266

Fig. 16

169 266

Fig.1

ϊ

ί-g

Fig.2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz

Cena 4,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do mielenia zawiesiny włókien zawierające obudowę z wlotem dla zawiesiny mielonej, połączonym z częścią wlotową obudowy i wylotem dla zawiesiny zmielonej, połączonym z częścią wylotową obudowy, bęben obrotowy, umieszczony w obudowie, otwarty od strony przedniej i składający się z cylindrycznej, perforowanej ścianki bocznej oraz połączonej-z nią ścianki tylnej, przy czym jedna z powierzchni cylindrycznej ścianki bocznej bębna stanowi pierwszą powierzchnię mielącą, wiele stojanów rozmieszczonych obwodowo w obudowie, w pobliżu cylindrycznej ścianki bocznej, z których każdy zawiera blok z otworami przelotowymi, ajedna z powierzchni tego bloku stanowi drugą powierzchnię mielącą, znajdującą się blisko pierwszej powierzchni mielącej, ekran i prowadnice usytuowane pomiędzy wlotem i wylotem, znamienne tym, że ma ekran (35, 62, 63) rozciągający się pomiędzy sąsiednimi stojanami (19,53), dzielący wraz ze ściankami (25,26,57,58) ramy skrzyniowej (24,54) stojana (19, 53) stanowiącymi prowadnice oraz blokami stojanów (31, 59) obudowę (3) na dwie oddzielne przepływowo i szczelnie względem siebie części wlotową i wylotową.
2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienny tym, że część wlotowa obudowy (3) jest połączona z otwartą stroną bębna (9), stojany (19) oraz ekran (35) są położone pomiędzy zewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ściany bębna (9), a ścianką (5) obudowy (3), a część wlotowa obudowy (13) jest oddzielona od części wylotowej ściankami (36) ekranu (35), ściankami (25, 26) ramy skrzyniowej (24) stojana (19) oraz blokami stojanów (31).
3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że obszary zawarte pomiędzy zewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ściany bębna (9) oraz ściankami (36) ekranu (35) łączą się z częścią wlotową obudowy (3) poprzez otwory (10) w bębnie (9).
4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że część wlotowa obudowy (3) jest położona między zewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ściany bębna (9) a ścianką (5) obudowy (3), zaś stojany (53) oraz rama (61) są umieszczone przed wewnętrzną powierzchnią cylindrycznej ściany bębna (9), a część wlotowa obudowy (3) jest oddzielona od części wylotowej ściankami (62, 63) ramy (61) stojana (53) stanowiącymi ekran, ściankami (57, 58) ramy skrzyniowej (54) stojana (53) oraz blokami stojanów (59).
5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, ze ścianki (62, 63) ramy (61) stojana (53), ścianki (57, 58) ramy skrzyniowej (54) stojana (53) oraz wewnętrzna powierzchnia cylindrycznej ściany bębna (9) tworzą obszar łączący się z częścią wlotową.