PL165399B1

PL165399B1 - Kompozycja polimeryczna do wytwarzania wyrobów z ulegajacego degradacji biologicznej tworzywa sztucznego i sposób jej wytwarzania PL PL

Info

Publication number: PL165399B1
Application number: PL90285383A
Authority: PL
Inventors: Catia Bastioli; Vittorio Bellotti; Giudice Luciano Del; Roberto Lombi
Original assignee: Novamont Spa
Priority date: 1989-05-30
Filing date: 1990-05-29
Publication date: 1994-12-30
Also published as: CZ282950B6; IT1233599B; TR24428A; DE69005702T2; HUT54401A; KR920010645B1; CN1032919C; KR900018247A; FI902662A0; NO179213B; CA2017654A1; NO179213C; CZ264490A3; HU205963B; US5334634A; PL285383A1; CN1050391A; AU5588090A; DK0400532T3; ATE99719T1

Abstract

1. Kompozycja polimeryczna do wytwarzania wyrobów z ulegajacego degradacji biologi- cznej tworzywa sztucznego, zawierajaca kopolimer etylenu i alkoholu winylowego i skrobie, znamienna tym, ze jako skrobie zawiera destrukturyzowana skrobie, przy czym kopolimer etylenu i alkoholu winylowego zawiera 10-40% wagowych etylenu i ma wskaznik szybkosci plyniecia 2-50, a stosunek wagowy kopolimeru do destrukturyzowanej skrobi wynosi od 1:19 do 19:1. 21. Sposób wytwarzania kompozycji polimerycznej do wytwarzania wyrobów z ulegajacego degradacji biologicznej tworzywa sztucznego, przez mieszanie skladników w wytlaczarce i wytlaczanie produktu, znamienny tym, ze miesza sie kopolimer etylenu i alkoholu winylowego o zawartosci etylenu wynoszacej 10-40% wagowych i o wskazniku szybkosci plyniecia wynosza- cym 2-50 ze skrobia w stosunku wagowym od 1:19 do 19:1, plastyfikatorem o temperaturze wrzenia powyzej 150°C w ilosci stanowiacej 0,05-100% wagowych skrobi, srodkiem destruktu- ryzujacym wybranym z grupy obejmujacej mocznik, wodorotlenki metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych i ich mieszaniny w ilosci stanowiacej 2-20% wagowych skrobi oraz woda w ilosci stanowiacej 0,05-100% wagowych skrobi, po czym mieszanine suszy sie do uzyskania zawartosci wody wynoszacej co najwyzej 6% wagowych calej kompozycji, przy czym wytlaczarke ogrzewa sie do temperatury 120-170°C i utrzymuje sie w tej temperaturze przez okres czasu wystarczajacy do spowodowania destrukturyzacji skrobi. PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja polimeryczna do wytwarzania wyrobów z ulegającego degradacji biologicznej tworzywa sztucznego i sposób jej wytwarzania.

W ostatnich latach dokonywane były liczne próby uzyskania nowych polimerów ulegających degradacji biologicznej dla zastąpienia opartych na ropie naftowej tworzyw sztucznych, które posiadały szkodliwy wpływ na środowisko naturalne. Badania były prowadzone z jednej strony nad uzyskiwaniem kompozycji, które mogą być przetwarzane znanymi sposobami w folie do pakowania i mulczerowania oraz, z drugiej strony, nad uzyskiwaniem kompozycji do wytwarzania formowanych wyrobów o dobrej wytrzymałości mechanicznej.

Sposób wytwarzania kompozycji do wytwarzania folii omówiony w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 133 784, dotyczy kompozycji wytworzonych ze skrobi i kopolimeru etylenu i kwasu akrylowego (oznaczonego skrótem EAA), które można przetwarzać w folie elastyczne, wodoodporne, dające się spawać na gorąco i ulegające degradacji biologicznej.

Kompozycje przetwarzane są w folie sposobami opartymi na odlewaniu (rozlewaniu), zwykłym wytłaczaniu lub walcowaniu (zgniataniu). Jednakowoż procesy te są powolne i bardzo kosztowne. Co więcej, przy pewnych zawartościach skrobi, które są nieodzowne dla osiągania pożądanych właściwości mechanicznych, stopień degradacji biologicznej i odporność produktów na działanie promieniowania nadfioletowego ulegają znacznemu pogorszeniu.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 337 181 znane jest dodawanie do EAA kompozycji kopolimerowo-skrobiowej z dodatkiem środka zobojętniającego, takiego jak

165 399 amoniak lub amina, w ilości dostatecznej dla zobojętnienia niektórych lub wszystkich grup kwasowych EAA, a następnie formowanie z rozdmuchiwaniem tak wytworzonej kompozycji o zawartości wilgoci od 2 do 10%.

Dodawanie mocznika i/lub poliolu do kompozycji kopolimeru EAA ze skrobią w celu ułatwienia ich wytwarzania i dla polepszenia otrzymywanych folii pod względem ekonomicznym i jakościowym proponowane jest również w Ind. Eng. Res. 1987, 26, str. 16I9-1663. Obecność mocznika wywiera wpływa na polepszenie żelowania skrobi z małymi ilościami wody, a przez to umożliwia bezpośrednie wytwarzanie jednolitej folii z pół-suchych kompozycji (o zawartości wody około 16%). Powoduje również unikanie potrzeby mieszania mieszaniny kopolimeru EAA ze skrobią z dużymi ilościami wody w mieszalniku przed procesem wytłaczania.

Folie wytwarzane sposobami opisanymi w określonych wyżej dokumentach technicznych posiadają jednak jak dotąd ogólnie niską wytrzymałość na rozdzieranie, co sprawia, że nie nadają się one całkowicie do użytku w produkcji wyrobów opakunkowych, takich jak torby i tym podobne.

Pierwszym celem wynalazku jest w tej sytuacji uzyskanie kompozycji, które mogą być przetwarzane w folie znanymi sposobami, dla uzyskania folii arkuszowej, która będąc elastyczną, wodoodporną, zgrzewalną na gorąco i ulegającą degradacji biologicznej, posiada dobre mechaniczne właściwości wytrzymałościowe i dobrą wytrzymałość na rozdzieranie i perforację.

W odniesieniu do wytwarzania wyrobów formowanych, to znaczy wyrobów o grubościach ścianki przekraczających 0,2 mm, w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4I9147I, omówiono procesy formowania wtryskowego, z zastosowaniem jako materiału wyjściowego skrobi nie poddanej destruktuiyzacji.

Stwierdzono, że proces ten jest bardzo zmienny, ponieważ lepkość produktu w stanie roztopionym jest zależna od odkształceń ścinających, co czyni proces formowania zależnym od prędkości ruchu ślimaka, warunków temperatury i ciśnienia i/lub zawartości wody i obniża jakość wytworzonych wyrobów.

Europejskie zgłoszenie patentowe nr EP-A-0304401 omawia sposób formowania wtryskowego kapsułek ze skrobi destrukturyzowanej. Wyroby wytworzone tym sposobem również mają słabe właściwości mechaniczne, a także są bardzo rozpuszczalne w wodzie.

W świetle powyższego, dalszym celem wynalazku jest uzyskanie kompozycji polimerycznych przydatnych do wytwarzania formowanych wyrobów o dobrych właściwościach fizycznych i mechanicznych.

Powyżej określone cele spełnia kompozycja polimeryczna do wytwarzania wyrobów z ulegającego degradacji biologicznej tworzywa sztucznego, zawierająca kopolimer etylenu i alkoholu winylowego i skrobię, według wynalazku, a cechą tej kompozycji jest to, że jako skrobię zawiera destrukturyzowaną skrobię, przy czym kopolimer etylenu i alkoholu winylowego zawiera 10-40% wagowych etylenu i ma wskaźnik szybkości płynięcia 2-I0, a stosunek wagowy kopolimeru do destrukturyzowanej skrobi wynosi od 1:19 do 19:1 oraz ewentualnie zawiera plastyfikator o temperaturze wrzenia powyżej 150°C w ilości stanowiącej 0,01-100% wagowych składnika skrobiowego.

Kopolimer etylenu i alkoholu winylowego, którego zastosowanie w kompozycji według wynalazku zapewnia pożądane właściwości mechaniczne, fizyczne i chemiczne, zawiera 10-40% wagowych (10-00% molowych), korzystnie 30-4I% molowych etylenu i charakteryzuje się wskaźnikiem szybkości płynięcia (230°C, 2,16 kg) wnoszącym 2-I0, korzystnie 6-20.

Dalsze korzystne cechy kopolimeru etylenu i alkoholu winylowego są następujące:

Lepkość graniczna, (η) -0,50-0,9 dl/g (w DMSO w 30°C) korzystnie — 0,60-0,80 dl/g

Polidyspersja Mw/Mn —1,3—4 (GPC-chromatografia żelowa w tetrahydrofuranie)

Temperatura topnienia — 180°C korzystnie — 60- 170°C

Stopień hydrolizy* — 90)-^999i%o “Hydroliza zasadowa i miareczkowanie pozostałej zasady kwasem.

165 399

Stosować można kopolimery wytwarzane przez firmę Solvay i dostępne w handlu pod nazwą handlową Clarene (znak towarowy).

Termin „skrobia stosowany w niniejszym opisie i zastrzeżeniach, obejmuje ogólnie wszystkie skrobie naturalnego lub roślinnego pochodzenia, składające się zasadniczo z amylozy i/lub amylopektyny. Mogą one być ekstrahowane z różnych roślin, takich jak na przykład: ziemniaki, ryż, tapioka, kukurydza i zboża, takie jak żyto, owies i pszenica. Korzystna jest skrobia kukurydziana. Termin „skrobia obejmuje również modyfikowaną skrobię, której wskaźnik kwasowości został obniżony do wartości od 3 do 6, jak również skrobię ziemniaczaną, w której zmodyfikowany jest typ i stężenie kationów zasocjowanych z grupą fosforanową. Przy realizacji sposobu według wynalazku stosować można pochodne etoksy skrobi, octany skrobi, kationowe skrobie, utlenione skrobie, usieciowane skrobie i tym podobne.

Termin „skrobia destrukturyzowana oznacza skrobię poddaną obróbce cieplnej w temperaturze przewyższającej temperaturę zeszklenia i temperaturę topnienia jej składników, tak że składniki podlegają przemianom endotermicznym, doprowadzającym do powstawania zaburzeń w strukturze molekularnej granulek skrobi.

W kompozycji według wynalazku stosunek wagowy skrobi destruktuiyzowanej i kopolimeru etylenu i alkoholu winylowego może wahać się od 1:19 do 19:1, korzystnie od 1:4 do 4:1.

Kompozycja może zawierać wysokowrzący plastyfikator o temperaturze wrzenia powyżej 150°C, w ilości od 0,05 do 100% wagi skrobi, korzystnie od 0,05 do 40% wagi skrobi.

W charakterze plastyfikatorów stosuje się poliole, takie jak glikol polietylenowy o ciężarze cząsteczkowym od 200 do 400, glikol etylenowy, glikol propylenowy, sorbit oraz korzystnie gliceryna.

Kompozycja może również zawierać od 2 do 20% mocznika, w stosunku do wagi składnika skrobiowego. Stosowanie mocznika nie jest konieczne, lecz może być pożądane, jako środka powodującego destrukturyzację skrobi, w zależności od użytego sposobu wytwarzania kompozycji.

Kompozycja może również zawierać inne polimery o niskiej temperaturze topnienia, a w szczególności modyfikowane polimery etylenowe, zwłaszcza kopolimery etylenu z kwasem akrylowym (EAA) lub również z polialkoholem winylowym, w stężeniu dochodzącym do 15% wagi całej kompozycji. W przypadku kopolimeru EAA, stosuje się rozpraszalne w wodzie kopolimery, takie jak opisane w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 133 784, którego treść należy do niniejszego opisu, z uwagi na jego znaczenie.

Kompozycja według wynalazku może również zawierać środki sieciujące, takie jak formaldehyd, paraformaldehyd, paraldehyd i epichlorohydryna.

Zgodnie z istotą wynalazku, kompozycja może również zawierać inne dodatki dla nadawania wyrobom wytwarzanym z kompozycji specyficznych właściwości. Tak więc, na przykład dla polepszenia odporności wyrobów na działanie światła słoneczego, można dodawać stabilizatory przeciw działaniu promieniowania nadfioletowego, na przykład sadzę; jeśli właściwość taka jest pożądana można dodawać środki zabezpieczające przed paleniem. Do innych dodatków, których stosowanie w opartych na skrobi kompozycjach do formowania lub formowania przez wydmuchiwanie jest znane, należą takie, jak środki grzybobójcze, herbicydy, przeciwutleniacze, substancje zmętniające, stabilizatory i plastyfikatory. Wszystkie te dodatki mogą być stosowane w konwencjonalnych stężeniach, znanych dla specjalistów w tej dziedzinie techniki, albo łatwych do oznaczenia przy pomocy rutynowych prób i mogą stanowić do 20% wagowych finalnej kompozycji.

Zawartość wody w kompozycji według wynalazku nie przekracza 6% wagowych całej kompozycji i stanowi wynik wewnętrznej zawartości wilgoci w użytej skrobi lub wody dodanej w stosowanej ilości w czasie realizacji sposobu według wynalazku.

Kompozycję wytwarza się przez mieszanie w podgrzewanej wytłaczarce. Można ją następnie po wytłoczeniu granulować, w celu późniejszego stosowania w konwencjonalnym procesie przetwórstwa tworzywa sztucznego.

Tak więc sposób wytwarzania kompozycji polimerycznej według wynalazku polega na tym, że miesza się kopolimer etylenu i alkoholu winylowego o zawartości etylenu wynoszącej 10-40% wagowych i o wskaźniku szybkości płynięcia wynoszącym 2-50 ze skrobią w stosunku wagowym od 1:19 do 19:1, plastyfikatorem o temperaturze wrzenia powyżej 150°C w ilości stanowiącej 0,05-100% wagowychskrobi,środkiemdestrukturyzującymwybranymzgrupyobejmującejmocznik,

165 399 wodorotlenki metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych i ich mieszaniny w ilości stanowiącej 2-20% wagowych skrobi oraz wodą w ilości stanowiącej 0,05-100% wagowych skrobi, po czym mieszaninę suszy się do uzyskania zawartości wody wynoszącej co najmniej 6% wagowych całkowitej kompozycji, przy czym wytłaczarkę ogrzewa się do temperatury 120-170°C i utrzymuje się w tej temperaturze przez okres czasu wystarczający do spowodowania destrukturyzacji skrobi.

Użytecznymi środkami destrukturyzującymi mogą być wodorotlenki sodu, potasu i wapnia. Do wytłaczarki dodawać można również amoniak, którego ilość ulega obniżeniu do nie więcej niż 0,5% wagowych kompozycji, w czasie etapu suszenia podczas procesu wytłaczania lub później.

Temperatura wewnątrz wytłaczarki wynosi 120-170°C, korzystnie 130-160°C, w zależności od rodzaju użytej skrobi i zawartości wody w tej skrobi.

Zgodnie z korzystną postacią sposobu według wynalazku, w ogrzewanej wytłaczarce miesza się kopolimer etylenu i alkoholu winylowego ze składnikiem opartym na destrukturyzowanej skrobi, przygotowanym uprzednio przez mieszanie w wytłaczarce skrobi z plastyfikatorem w ilości stanowiącej 0,05-100% wagowych skrobi, w obecności odpowiedniej ilości środka destrukturyzującego określonego powyżej, w temperaturze niższej od temperatury wrzenia plastyfikatora i w granicach 120-170°C, korzystnie 130-160°C.

Wytwarzanie skrobi destrukturyzowanej przeprowadza się wcześniej bez dodawania wody, to znaczy jedynie w obecności wewnętrznej zawartości wody w skrobi jako takiej, wynoszącej zazwyczaj 10-13% wagowych. W czasie wytwarzania destrukturyzowanego składnika skrobiowego, można do skrobi dodawać kopolimery o niskiej temperaturze topnienia, a zwłaszcza takie jak EAA.

Stwierdzono, że wcześniejsze wytwarzanie destrukturyzowanego składnika skrobiowego w obecności plastyfikatora i bez dodatku wody, prowadzi do otrzymania kompozycji, która może być przerabiana w temperaturze przekraczającej 120°C bez trudności związanych z powstawaniem pęcherzyków i która może być wytłaczana pod niskim ciśnieniem bez trudności powodowanych lotnymi substancjami. Kompozycja ta nadaje się w szczególności do następnego mieszania w wytłaczarce z kopolimerem etylenu i alkoholu winylowego.

Kompozycję według wynalazku zazwyczaj wytwarza się w postaci pastylek do późniejszego przetwarzania na folie lub produkty tłoczone, takimi sposobami jak formowanie wtryskowe, wydmuchiwanie, kształtowanie termiczne, itp.

Dalsze cechy charakterystyczne i zalety wynalazku uwidocznione są w następujących przykładach, które pomyślane są wyłącznie jako jego ilustracja.

Przykład I. Kopolimer etylenu i alkoholu winylowego, Clarene R20 (znak towarowy) i 15% gliceryny w przeliczeniu na wagę kopolimeru, wytłaczano w temperaturze b40°C w wytłaczarce HAAKE Reomex, model 252, przy stosunku długość/średnica 19, średnicy ślimaka 19 mm, stopniu zagęszczenia 1:3 i przy 40 obrotach ślimaka na minutę.

części otrzymanego tą drogą produktu mieszano z 70 częściami skrobi GLOBE 03401 CERESTAR (znak towarowy), 50 częściami wody i 15 częściami mocznika i następnie wytłaczano w tej samej wytłaczarce w temperaturze 120°C. Otrzymany tą drogą produkt przerabiano na pastylki.

Pastylki wprowadzono do tej samej wytłaczarki wyposażonej w głowicę do wydmuchiwania folii. Z folii o grubości około 100 mikrometrów sporządzono prostokątne próbki do przeprowadzania prób wytrzymałości na rozciąganie, według ASTM 882.

Próbki kondycjonowano w ciągu 24 godzin w temperaturze 23±1°C i wilgotności względnej 55±5%.

Badania wytrzymałości mechanicznej dla próbek wytworzonych powyżej opisanym sposobem dały następujące średnie wyniki:

Moduł Younga -517,9MPa

Odkształcenie elastyczne -17%

Granica plastyczności -18,2MPa

Odkształcenie niszczące -52,8%

Naprężenie niszczące -17,4MPa

165 399

Przykład II. Sporządzono kompozycję zawierającą: 63% wagowych niesuszonej skrobi GLOBE 03401 CERESTAR (znak towarowy) o 11% zawartości wody, 25% wagowych gliceryny, 7% wagowych mocznika i 5% wagowych kopolimeru EAA 5982 produkcji Dow Chemical, zawierającego 20% kwasu akrylowego.

Składniki wprowadzono z dozownika Licoarbo DC-10 do wytłaczarki Baker Perkins MPC/V39. Wytłaczarka stanowi dwuśrubową jednostkę podzieloną na dwa sektory o średnicy ślimaka 300 mm i stosunku długość/średnica (L/D) ślimaka 10:1 i połączoną z jednoślimakową prasą wytłaczającą, wyposażoną w głowicę kapilarną i ślimak o średnicy 30 mm i stosunku L/D 8:1, podzieloną na trzy sektory. Użyta dysza kapilarna ma średnicę 4,5 mm. Temperatura wytłaczania wynosiła 140°C.

Uzyskany produkt wytłaczania dał się pastylkować bez trudności. 60% pastylek z destrukturyzowanej skrobi i 40% wagowych kopolimeru etylenu i alkoholu winylowego Claren R20 wytłaczano w tej samej wytłaczarce w temperaturze 160°C. Końcową mieszankę wydmuchiwano w temperaturze 160°C w wytłaczarce HAAKE, tak jak opisano w przykładzie I.

Otrzymany produkt charakteryzował się temperaturą topnienia 135°C i temperaturą zeszklenia 70°C. Mechaniczne właściwości dotyczące zginania przeprowadzono na prostokątnych próbkach sezonowanych i spreparowanych zgodnie z opisem w przykładzie I. Próba przeprowadzona na takich próbkach dała następujące wyniki:

Moduł Younga -378,4MPa

Odkształcenie elastyczne -43%

Granica plastyczności ^ó, 1 MPa

Odkształcenie niszczące 2207%

Naprężenie niszczące 200,6 MPa

Odporność na rozdzieranie oznaczona na próbkach uzyskanych zgodnie z normą ASTM D1004 wynosiła 0,54 kg/100 μιη. Odporność na perforację wynosiła 3,3 kg/pm, a energia perforacji wynosiła 0,13 J/100 ^m.

Przykłady III-VIII. Sporządzono kompozycję zawierającą: 39% wagowych niesuszonej skrobi GLOBE 03401 CERESTAR (znak towarowy) z przykładu II, 37% wagowych kopolimeru etylenu i alkoholu winylowego o właściwościach przedstawionych w tabeli 1, 12,8% wagowych gliceryny, 3,2% wagowych wody, 3% kopolimeru EAA 5981 (Dow Chemical) i 5% mocznika.

Składniki wprowadzono z grawimetrycznego dozownika do wytłaczarki Baker Perkins MPC/V-30 użytej w przykładzie II. W czasie prób III-VIII temperaturę procesu wytłaczania zmieniono w zakresie 120-170°C w strefie dwuślimakowej i w zakresie 14O-170°C w strefie pojedynczego ślimaka.

Wytłoczony produkt pastylkowano i wytłaczano z rozdmuchem na folię, tak jak opisano w przykładzie I, w temperaturze około 160°C. Mechaniczne właściwości dotyczące rozciągania dla wyrobów wytworzonych opisanym sposobem zestawiono w tabeli 2.

Tabela 1

Właściwości kopolimerów	Przykład
III	IV	V	VI	VII	VIII
Zawartość etylenu (% mol)	42	38	38	38	44	44
Lepkość graniczna (dl/g) (DMSO, 30°C)	0,79	0,67	0,67	0,67	0,77	0,77
Mw'Mn	3,6	1,7	1,7	1,7	1,7	1,7
Temperatura topnienia (°C)	164	179	169	176	166	162
Stopień hydrolizy	99,3	99,6	98,5	99,6	99,6	99,7
Wskaźnik szybkości płynięcia (230°C, 2,16 kg)	20	—	—	—	—	—
Wskaźnik szybkości płynięcia (210°C, 2,16 kg)	—	25	25	8	12	3

165 399

Tabela 2

Właściwości wytrzymałościowe folii	Przykład
III	IV	V	VI	VII	VIII
Naprężenie niszczące (MPa)	17,6	10,9	10,4	17,0	18,0	22,0
Odkształcenie niszczące (%)	238	206	312	333	334	333
Moduł Younga (MPa)	149	88	64,0	109	110	208
Energia rozrywania (kJ/m^z)	1000	914	1462	1936	1966	2008

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Kompozycja polimeryczna do wytwarzania wyrobów z ulegającego degradacji biologicznej tworzywa sztucznego, zawierająca kopolimer etylenu i alkoholu winylowego i skrobię, znamienna tym, że jako skrobię zawiera destrukturyzowaną skrobię, przy czym kopolimer etylenu i alkoholu winylowego zawiera 10-40% wagowych etylenu i ma wskaźnik szybkości płynięcia 2-50, a stosunek wagowy kopolimeru do destruktuiyzowanej skrobi wynosi od 1:19 do 19:1.
2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera kopolimer i skrobię w stosunku wagowym od 1:4 do 4:1.
3. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera ponadto 2-20% mocznika, w przeliczeniu na masę składnika skrobiowego.
4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera wodę w ilości do 6% w przeliczeniu na całkowitą masę kompozycji.
5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera polimer wybrany spośród modyfikowanych kopolimerów etylenu i ich mieszanin, w ilości do 15%, w przeliczeniu na masę kompozycji.
6. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że jako modyfikowany kopolimer etylenu zawiera kopolimer etylenu i kwasu akrylowego.
7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera polialkohol winylowy.
8. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera również do 0,5% amoniaku, w przeliczeniu na masę kompozycji.
9. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera kopolimer etylenu i alkoholu winylowego o zawartości 10-40% wagowych etylenu i o wskaźniku szybkości płynięcia wynoszącym 6-20.
10. Kompozycja polimeryczna do wytwarzania wyrobów z ulegającego degradacji biologicznej tworzywa sztucznego, zawierająca kopolimer etylenu i alkoholu winylowego i skrobię, znamienna tym, że jako skrobię zawiera destrukturyzowaną skrobię, przy czym kopolimer etylenu i alkoholu winylowego zawiera 10-40% wagowych etylenu i ma wskaźnik szybkości płynięcia 2-50, a stosunek wagowy kopolimeru do destruktuiyzowanej skrobi wynosi od 1:19 do 19:1; oraz zawiera plastyfikator o temperaturze wrzenia powyżej 150°C w ilości stanowiącej 0,05-100% wagowych składnika skrobiowego.
11. Kompozycja według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera kopolimer i skrobię w stosunku wagowym od 1:4 do 4:1.
12. Kompozycja według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera ponadto 2-20% mocznika, w przeliczeniu na masę składnika skrobiowego.
13. Kompozycja według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera wodę w ilości do 6% w przeliczeniu na całkowitą masę kompozycji.
14. Kompozycja według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera polimer wybrany spośród modyfikowanych kopolimerów etylenu i ich mieszanin, w ilości do 15%, w przeliczeniu na masę kompozycji.
15. Kompozycja według zastrz. 14, znamienna tym, że jako modyfikowany kopolimer etylenu zawiera kopolimer etylenu i kwasu akrylowego.
16. Kompozycja według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera polialkohol winylowy.

165 399 3
17. Kompozycja według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera również do 0,5% amoniaku, w przeliczeniu na masę kompozycji.
18. Kompozycja według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera kopolimer etylenu i alkoholu winylowego o zawartości 10-40% wagowych etylenu i o wskaźniku szybkości płynięcia wynoszącym 6-20.
19. Kompozycja według zastrz. 10, znamienna tym, że zawiera plastyfikator w ilości stanowiącej 20-100% wagowych składnika skrobiowego.
20. Kompozycja według zastrz. 10 albo 19, znamienna tym, że zawiera plastyfikator wybrany z grupy obejmującej glicerynę, glikol polietylenowy, glikol etylenowy, glikol propylenowy, sorbit oraz ich mieszaniny.
21. Sposób wytwarzania kompozycji polimerycznej do wytwarzania wyrobów z ulegającego degradacji biologicznej tworzywa sztucznego, przez mieszanie składników w wytłaczarce i wytłaczanie produktu, znamienny tym, że miesza się kopolimer etylenu i alkoholu winylowego o zawartości etylenu wynoszącej 10-40% wagowych i o wskaźniku szybkości płynięcia wynoszącym 2-50 ze skrobią w stosunku wagowym od 1:19 do 19:1, plastyfikatorem o temperaturze wrzenia powyżej 150°C w ilości stanowiącej 0,05-100% wagowych skrobi, środkiem destrukturyzującym wybranym z grupy obejmującej mocznik, wodorotlenki metali alkalicznych lub metali ziem alkalicznych i ich mieszaniny w ilości stanowiącej 2-20% wagowych skrobi oraz wodą w ilości stanowiącej 0,05-100% wagowych skrobi, po czym mieszaninę suszy się do uzyskania zawartości wody wynoszącej co najwyżej 6% wagowych całej kompozycji, przy czym wytłaczarkę ogrzewa się do temperatury 120-170°C i utrzymuje się w tej temperaturze przez okres czasu wystarczający do spowodowania destrukturyzacji skrobi.
22. Sposób według zastrz. 21, znamienny tym, że miesza się kopolimer etylenu i alkoholu winylowego ze składnikiem opartym na destrukturyzowanej skrobi, przygotowanym uprzednio przez mieszanie w wytłaczarce skrobi z plastyfikatorem w ilości stanowiącej 0,05-100% wagowych skrobi, w obecności środka destrukturyzującego, w temperaturze niższej od temperatury wrzenia plastyfikatora i w zakresie 120-170°C.
23. Sposób według zastrz. 21 albo 22, znamienny tym, że stosuje się plastyfikator wybrany z grupy obejmującej glicerynę, glikol polietylenowy, glikol etylenowy, glikol propylenowy, sorbit oraz ich mieszaniny.
24. Sposób według zastrz. 21 albo 22, znamienny tym, że dodaje się również amoniak.