PL165214B1

PL165214B1 - Urzadzenie rejestrujace na nosniku zapisu wzór informacyjny PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL165214B1
Application number: PL90285704A
Authority: PL
Inventors: Johannes L Bakx; Johannes G F Kablau
Original assignee: Philips Nv
Priority date: 1989-06-23
Filing date: 1990-06-20
Publication date: 1994-11-30
Also published as: JPH11339274A; EP0404251A1; HK41396A; BR9002975A; AR244456A1; CN1048279A; DE69014436T2; ATE114856T1; UA27219C2; HU903931D0; HU210013B; PL285704A1; KR910001663A; RU1796076C; JP2002032916A; EP0404251B1; DE69014436D1; JP2995334B2; HUT55559A; JPH0334127A

Abstract

1. Urzadzenie rejestrujace na nosniku zapisu wzór informacyjny obszarów zapisu o j ednych wlasci- wosciach optycznych, które sa przemienne z obszarami posrednimi o innych wlasciwosciach optycznych, przy czym urzadzenie rejestrujace zawiera srodki optycznego zapisu obejmujace srodki przeszukiwania nosnika za- pisu za pomoca wiazki zapisu, srodki modulacji zmie- niajace intensywnosci wiazki zapisu zgodnie z dwu wartosciowym sygnalem okreslonego cyklu obo- wiazkowego, pomiedzy niska intensywnoscia wiazki za- pisu nie wywolujaca zmiany wlasciwosci optycznych nosnika zapisu w przeszukiwanym miejscu a wysoka intensywnoscia wiazki zapisu, powodujaca wykrywalna zmiane nosnika zapisu w przeszukiwanym miejscu, ponadto urzadzenie zawiera srodki odczytu optycznego, obejmujace srodki przeszukiwania utworzonego wzoru informacyjnego, utworzonego za pomoca wiazki odczytu modulowanej przez przeszukiwany wzór informacyjny, jak równiez czuly na promieniowanie detektor przetwa- rzajacy zmodulowana wiazke odczytu, a ponadto urza- dzenie zawiera obwód analizy, wydzielajacy z sygnalu odczytu sygnal analizy, wskazujacy odchylenie przeciet- nego stosunku pomiedzy dlugoscia obszarów zapisu i obszarów posrednich wzgledem optymalnego stosunku okreslonego w cyklu obowiazkowym oraz srodki nasta- wiania intensywnosci wiazki zapisu w zaleznosci od sygnalu analizy, do wartosci, przy której stosunek mie- dzy dlugosciami obszarów zapisu i obszarów posrednich odpowiada optymalnemu stosunkowi okreslonemu przez cykl obowiazkowy, znamienne tym, ze obwód analizy (65) . . . F I G.9 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie rejestrujące na nośniku zapisu wzór informacyjny obszarów zapisu o jednych właściwościach optycznych, które są przemienne z obszarami pośrednimi o innych właściwościach optycznych·

Znane urządzenie rejestrujące tego rodzaju obejmuje optyczny układ zapisu, zawierający układ przeszukiwania nośnika zapisu za pomocą wiązki zapisu, układ modulacji zmieniający

165 214

Intensywność wiązki zapisu w zależności od dwuwartościowego sygnału określonego cyklu obowiązkowego, pomiędzy niską intensywnością, która nie wywołuje zmian właściwości optycznych nośnika zapisu w miejscu przeszukiwanym, a wysoką intensywnością zapisu, któro powoduje optycznie rozpoznawalny zmianę nośnika zapisu w miejscu przeszukiwanym. Ponadto, urządzenie rejestrujące zawiera układ optycznego odczytu, z zespołem przeszukiwania utworzonego wzoru informacyjnego za pomocą wiązki odczytu. Wiązka odczytu zmodulowana przez przeszukiwany wzór informacyjny dochodzi do detektora czułego na promieniowanie, który przekształca zmodulowany wiązką w odpowiadający jej sygnał odczytu. Urządzenie rejestrujące obejmuje oprócz tego układ analizy, wydzielający z sygnału odczytu sygnał analizy, wskazujący odchylenia przeciętnego stosunku między długością obszarów zapisu i obszarów pośrednich względem optymalnego stosunku określonego w cyklu obowiązkowym, oraz układ ustalający intensywność wiązki zapisu, w zależności od sygnału analizy, do wartości przy jakiej stosunek między długościami obszarów zapisu i obszarów pośrednich odpowiada optymalnemu stosunkowi określonemu przez cykl obowiązkowy.

Urządzenie rejestrujące tego rodzaju jest znane na przykład z opisu patentowego US 4 225 873. Urządzenie rejestrujące znane ze stanu techniki wykorzystywane Jest do zapisu sygnałów o 50% średnim cyklu obowiązkowym. Wielkość składowej 2-giej harmonicznej sygnału wskazuje wielkość odchylenia stosunku między długością obszarów zapisu i obszarów pośrednich od stosunku optymalnego określonego cyklem obowiązkowym, który w tym przypadku jest jednością. W zallZzości od wielkości wykrytej esłaaowej 2-glej hhrmonicznej sygnału, intensywność zapisu usta^na jest do wartości, dla której skłedowa ta Jeet zerowa. Wadę takiego sterowania intensywnością zapisu jest to, że nie można go stosować do zapisu procesów, w których szerokość obszarów zapisu zarejestrowanych w strefie zapisu nie jest stała ale zmienia się. Jak na przykłaa w procesie zapisu te należnego, gdzie szerokość strefy zapisu jest większa na końcu niż na jej początku. Gdy wzór zawierająąy ttkie obszary zapisu o zmiennej szerokości jest odczytywany, to ta zmiana szerokości powoduje względnie duży dodatkowy wzrost składowej --giej harmonicznej. W wyniku tej dodatkowej okładowej, wielkość składowej --glej harmonicznej sygnału nie może być-dłużej wykorzystywane dla sterowania intensywności wiązki zapisu.

Ponadto, australijski opisy patentowe nr 512 376 i 513 008 oraz opis patentowy EP-A -109 130 przedstawiają systemy zapisu optycznego, w których stosunek obszarów zapisanych do obszarów pośrednich w zapisanym wzorze może być modyfikowany przez zmianę intensywności zapisu. Chwilowy cykl obowiązkowy zapisanego sygnału jest stały. Te znane systemy nie dotyczę metody analizowania, która może być wykorzystana w przypadku, gdy chwilowy cykl obowiązkowy zapisanego sygnału zmienia się do 2.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia rejestrującego, w którym można optymalizować intensywność zapisu, również w przypadku obszarów zapisu o zmieniającej się szerokości.

Urządzenie według wynalazku rejestrujące na nośniku zapisu wzór informacyjny obszarów zapisu o Jednych właściwościach optycznych, które są przemienne z obszarami pośrednimi o innych właściwościach optycznych, zawiera środki optycznego zapisu obejmujące środki przeszukiwania nośnika zapisu za pomocą wiązki zapisu, środki modulacji zmieniające intensywność wiązki zapisu zgodnie z Oyuyartościdyym sygnałem określonego cyklu obowiązkowego, pomiędzy niską intensywnością wiązki zapisu nie wywołującą zmiany właściwości optycznych nośnika zapisu w przeszukiwanym miejscu, a wysoką intensywnością wiązki zapisu, powodującą wykrywalną zmianę nośnika zapisu w przeszukiwanym miejscu. Ponadto, urządzenie to zawiera środki odczytu optycznego, obejmujące środki przeszukiwania utworzonego wzoru informacyjnego, za pomocą wiązki odczytu modulowanej przez przeszukiwany wzór informacyjny, jak również czuły na promieniowanie detektor przetwarzający zmodulowaną wiązkę odczytu. Urządzenie to zawiera również obwód analizy, wydzielający z sygnału odczytu sygnał analizy, wskazujący odchylenie przeciętnego stosunku pomiędzy długością obszarów zapisu i obszarów pośrednich, względem optymalnego stosunku określonego w cyklu obowiązkowym oraz środki nastawiania intensywności wiązki zapisu w zależności od sygnału analizy, do wartości przy której sto4

5 214 sunek między długościami obszarów zapisu i obszarów pośrednich odpowiada optymalnemu stosunkowi określonemu przez cykl obowiązkowy. Urządzenie rejestrujące charakteryzuje się tym, że obwód analizy zawiera detektor dodatniej wartości szczytowej i detektor ujemnej wartości szczytowej, których wejścia dołączone są do detektora czułego na promieniowanie. Wyjścia tych detektorów dołączone są do obwodu sumowania sygnałów, mającego wyjście sygnału analizy.

W korzystnym rozwiązaniu obwód analizy zawiera określający składową stałą sygnału odczytu obwód filtru, którego wejście połączone jest z wyjściem detektora czułego na promieniowanie. a wyjście połączone jest z wejściem obwodu sumowania sygnałów.

Ponadto, obwód analizy zawiera filtr górnoprzepustowy, włączony pomiędzy wyjście detektora czułego na promieniowanie, a wejścia detektorów wartości szczytowej.

Obwód sumowania sygnałów zawiera obwód odejmujący, obwód sumujący i obwód dzielący. Pierwsze i drugie wejście obwodu sumującego jest połączone z wyjściem detektora, odpowiednio dodatniej wartości szczytowej i ujemnej wartości szczytowej. Pierwsze i drugie wejście obwodu odejmującego jest połączone z wyjściem detektora, odpowiednio dodatniej wartości szczytowej i ujemnej wartości szczytowej. Pierwsze wejście obwodu dzielącego jest połączone z wyjściem obwodu sumującego. Natomiast drugie wejście obwodu dzielącego, jest połączone z wyjściem obwodu odejmującego.

Rozwiązanie według wynalazku opiera się na stwierdzonym fakcie, że położenie składowej stałej w stosunku do dodatnich 1 ujemnych wartości szczytowych sygnału odczytu wskazuje stosunek długości obszarów zapisu do długości obszarów pośrednich. Urządzenie według wynalazku reguluje energię zapisu, nawet w przypadku, gdy zapisany jest sygnał o zmiennym cyklu obowiązkowym. Ponadto stwierdzono, że wspomniane położenie składowej stałej Je9t prawie niewrażliwe na zmiany szerokości obszarów zapisu.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest eliminacja wpływu zmian średniej zdolności odbijajęcej nośnika zapisu i wpływu zmian intensywności wiązki odczytu. Jest to ważne szczególnie wtedy, gdy optymalna intensywności zapisu odpowiada niezerowej wartości stosunku sumy do różnicy wartości szczytowych. Jest tak na przykład w przypadku zapisu sygnału w standarcie EFM wykorzystującym złożony kod kanałowy B/14 M, dla którego optymalny stosunek sumy do różnicy wartości szczytowych jest równy 0,1,

W urządzeniu według wynalazku rejestruje 9lę wzory informacyjne zawierające dwa podwzory. Częstotliwość przestrzenna drugich podwzorów jest niższa niż pierwszych, a liczba pierwszych podwzorów jest większa od liczby drugich podwzorów. Wymiary podwzorów są wybrane w taki sposób, że w czasie odczytu wzoru informacyjnego amplituda składowych sygnału, odpowiadających pierwszym podwozorom jest mniejsza od amplitudy składowych sygnału odpowiadających drugim podwzorem. Zaletę takiego rozwiązania jest to, że małe odchylenie od optymalnej intensywności zapisu powoduje porównywalnie duże odchylenie położenia składowej stałej. Ponieważ w standarcie EFM wykorzystujęcym kod 8/14 M liczba podwzorów niskiej częstotliwości przestrzennej jest znacznie mniejsza od liczby podwzorów porównywalnie wysokiej częstotliwości, to przy rejestracji sygnałów optymalną intensywność zapisu można określić bardzo dokładnie. Intensywność zapisu można regulować w trakcie rejestracji wzoru informacyjnego, na przykład poprzez generowanie dodatkowej wiązki odczytu, która śledzi wiązkę zapisu w bliskiej odległości. Jednak słabością tego sposobu jest wymaganie zastosowania porównywalnie skomplikowanych środków technicznych.

Urządzenie, które nie wymaga stosowania dodatkowej wiązki odczytu, zawiera układ generujęcy dwuwartościowy sygnał testu. Jak również układ sterujący zapewniający, że wzór informacyjny testu odpowiadający sygnałowi testu zostanie zapisany na nośniku zapisu w miejscu adresowalnym. Układ sterujący zapewnia ponadto odczytanie wzorów informacyjnych testu, za pomocą odczytu optycznego. Układ ustalania intensywności zapisu ustala optymalną intensywność zapisu w zależności od sygnałów analizy otrzymanych w trakcie odczytu wzorów informacyjnych testu. Takie rozwiązania wykorzystuje fakt, że optymalną intensywność zapisu można określić w oddzielnych procesach regulacji przed procesem rejestracji informacji właściwych, umożliwiając wykorzystanie środków optycznego przeszukiwania, stosowanych do zapisu wzoru lnfor16 5 214 macyjnego, również do określenia optymalnej intensywności zapisu. Jeśli nośnik zapieu na uprzednio utworzony informację adresowy dla celów adresowania to jest korzystnym, aby strefa używana do zapisu wzorów informacyjnych, w celu określenia optymalnej intensywności zapisu, była poprzedzona przez strefę, która Jeszcze nie była używana dla określenia optymalnej intensywności zapieu, W rzeczywistości, informacja adresowa może uloc uszkodzeniu podczas zapisu wzoru informacyjnego, tak że poprawny odczyt informacji adresowej już nie jest zagwarantowany, Położenie strefy bezpośrednio za strefę z uszkodzoną informacją adresowę może więc stwarzać problemy,

Przedmiot wynalazku objaśniony zostanie bardziej szczegółowo w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig, 1 przedstawia schemat optycznego urządzenia rejestrującego, fig. 2 - zmianą intensywności wiązki promieniowania w czasie optycznego zapisu wzoru informacyjnego oraz sygnał odczytu powstały przy odczycie tego wzoru informacyjnego, fig, 3 1 4 przedstawiają zależność między zapisywanymi wzorami informacyjnymi i odpowiadającymi im sygnałami odczytu, fig, 5 1 9 przedstawiają dwa różne przykłady wykonania urządzenia rejestrującego, fig, 6, 7, 8 i 13 - przykłady obwodu analizy do wykorzystywania w urządzeniu rejestrującym, fig, 10 przedstawia przykład obwodu sterującego, regulującego intensywność zapisu wiązki promieniowania, fig, 11 - możliwe formatowania zapisywalnego nośnika zapisu zaopatrzonego w informacje adresowe, a fig, 12 przedstawia sieć przepływu programu komputerowego sterującego urządzenie rejestrujące z fig, 9,

Na fig, 1 przedstawiono schematycznie optyczne urządzenie rejestrujące, zawierające stół obrotowy 1 z silnikiem napędowym 2 obracającym nośnik zapisu w kształcie płyty 4 wokół osi 3, w kierunku wskazanym strzałkę 5, Nośnik zapisu 4 zawiera warstwę rejostrującę czułą na promieniowanie, która pod wpływem naświetlania promieniowaniem o wystarczająco wysokiej intensywności podlega zmianie rozpoznawalnej optycznie, zwłaszcza zmianie współczynnika odbicia, Taka warstwa czuła na promieniowanie może zawierać cienką warstwę metalu, która może być usuwane lokalnie przez naświetlanie promieniem lasera o względnie wysokiej intensywności, Warstwa rejestrujące może składać się z innego materiału, takiego jak barwnik lub materiał z przemianę fazowę, którego strukturę można zmieniać z bezpostaciowej do krystalicznej i na odwrót, pod wpływem promieniowania, Optyczna głowica zapisu 6 jest ustawiona naprzeciwko obracającego się nośnika zapisu, Głowica optycznego zapisu 6 zawiera źródło promieniowania, na przykład laser ciała stałego, generujący wiązkę zapisu 13, Intensywność I wiązki zapisu 13 może być modulowana stosownie do sygnału sterującego Vs w znany sposób, Sygnał sterujący Vs i odpowiadającę zmianę I wiązki zapisu 13 pokazano na fig, 2, Intensywność I wiązki zapisu 13 zmienia się między intensywnością zapisu Is, która jest dostateczna do wywołania rozpoznawalnych zmian w optycznych właściwościach nośnika zapisu czułego na promieniowania, a intensywnością 11, która nie powoduje żadnych zmian wykrywalnych, Przy przeszukiwaniu warstwy rejestrującej wiązkę 13, której intensywność jest wówczas modulowana, powstaje wzór informacyjny obszarów zapisu 8 mający zmodyfikowane właściwości optyczne, Obszary zapisu są przemienne z obszarami pośrednimi 11 mającymi niezmodyfikowane właściwości optyczna, Wzór informacyjny utworzony w ten sposób może być czytany poprzez przeszukiwanie tego wzoru wiązki odczytu o stałej intensywności, która jest dostatecznie niska, aby wykluczyć wykrywalne zmiany we właściwościach optycznych, W trakcie przeszukowania wiązki odczytu odbita od nośnika informacji, modulowana jest stosownie do przeszukiwanego wzoru informacyjnego, Modulacja wiązki odczytu wykrywana jest w znany sposób za pośrednictwem detektora czułego na promieniowanie, który wytwarza sygnał odczytu VI wskazujący modulację tej wiązki, Sygnał odczytu VI pokazano również na fig, 2, Sygnał odczytu VI przekształcony Jest na sygnał dwuwartościowy Vd poprzez porównanie sygnału odczytu z poziomem odniesienia Vref, Wskazane jest, dla niezawodnego przekształcania, żaby punkty w których sygnał odczytu VI przecina poziom odniesienia były dobrze określone, to znaczy, że chwilowa niestabilność sygnału odczytu V1 powinna być minimalna, Jak wiadomo, chwilowa niestabilność sygnału odczytu w zapisie optycznym jest minimalna, Jeśli wzór informacyjny jest symetryczny, to znaczy jeśli przeciętna długość obszarów zapisu 8 jest równa przeciętnej długości obszarów

166 214 pośrednich 11. Problemem, który w ten sposób powstaje, Jest silna zależność długości obszaru zapisu 8 od intensywności zapisu Is. Jeśli intensywność zapisu jest zbyt duża, to obszary zapisu staję się zbyt długie, a jeśli intensywność zapisu jest zbyt mała, to obszary zapisu stają się zbyt krótkie. Wymagana jest dlatego dokładna regulacja intensywności zapisu. W konwencjonalnym sposobie wyznaczenia optymalnej intensywności zapisu, który można wykorzystać do rejestracji sygnałów zapisu o przeciętnym cyklu obowiązkowym 50%, intensywność zapisu jest regulowana, tak aby zminimalizować 2-gie harmoniczne zniekształcenia w sygnale odczytu VI. Jednak sposób ten nie może być wykorzystany w przypadku rejestracji, w którym na przykład, w wyniku efektów termicznych, szerokość obszarów zapisu nie jest stała i na przykład wzrasta od początku w stronę końca obszaru zapisu. Zmieniająca się szerokość wprowadza dodatkowe zniekształcenia sygnału odczytu V1. Te dodatkowe zniekształcenia wywołuję dodatkową składową 2-giej harmonicznej, przez co regulacja intensywności zapisu Is Jest niepewna.

Sposób wyznaczenia optymalnej intensywności zapisu, który Jest mniej podatny na wymienione zmiany szerokości wyjaśniono w odniesieniu do fig. 3. Fig. 3a, 3b i 3c pokazuje zmianę intensywności I, odpowiadający wzór informacyjny obszarów zapisu 8 i obszarów pośrednich 11, jak również zmianę oygnału odczytu VI w przypadkach, kiedy intensywnośś Ie Jest odpowiednio zbyt niska, optymalna i zbyt wysoka.

Sygnały odczytu VI na fig. 3 zmieniają się od poziomu największego A1 do najmniejszego A2. Poziom OC reprezentuje wartość poziomu składowej stałej w sygnale odczytu VI, Jak jest widoczne z fig. 3, poziom składowej stałej OC sygnału odczytu VI znajdujo się w środku, między poziomami A1 i A2 w przypadku, gdy intensywność zapisu ma wartość optymalną. Jeśli intensywność zapisu Jest zbyt niska, to poziom składowej stałej OC znajduje się powyżej środka, między poziomami a1 i A2, podczas gdy w przypadku zbyt wysokiego poziomu, poziom składowej stałej OC znajduje się poniżej środka, między poziomami A1 i A2. Wobec tego optymalną intensywność zapisu można otrzymać regulując intensywność zapisu Is do wartości, przy której poziom składowej stałej OC znajduje się w środku, między poziomami A1 i A2.

Udoskonalenie powyższego sposobu wyznaczenia optymalnej intensywności zostanie opisane w odniesieniu do fig. 4a. W tym przypadku rejestrowany jest wzór informacyjny w celu wyznaczenia intensywności optymalnej, wzór ten zawiera wiele podwzorów 40, a każdy z nich składa się z krótkiego obszaru zapisu 8 i krótkiego obszaru pośredniego 11, zapisanych za pośrednictwem sygnału zapisu z 50% cyklem obowiązkowym. Wzór informacyjny zawiera oprócz tego drugi podwzór 41, składający się ze względnie długiego obszaru zapisu 8 i względnie długiego obszaru pośredniego 11, również zapisanych za pomocą sygnału zapisu z 50% cyklem obowiązkowym. Liczbę podwzorów 40 wybrano tak, żeby była znacznie większa od liczby podwzorów 41. Fig. 4a pokazuje sygnał odczytu Vl otrzymany w przypadku odczytu za pomocą optycznego urzędzenia czytającego.

Wymiary podwzorów 40 wybrano w taki spśeón, żeby amplituda składowych sygnału w sygnale odczytu VI, odpowiadających podwzorom 40 była istotnie mniejsza od amplitudy składowych sygnału, odpowiadających podwzorom 41. Można to osiągnąć poprzez wybór wymiarów podwzorów 40 w taki sposób, żeby tylko 1-sza harmoniczna tego wzoru była usytuowana poniżej optycznie odciętej częstotliwości optycznego urządzenia przeszukującego. Wymiary podwzorów 41 wybrano w taki sposób, żeby co najmniej 1-sza i 2-ga harmoniczna tego wzoru były usytuowana poniżej wspomnianej, optycznie odciętej częstotliwości. Poziom składowej stałej DC w sygnale odczytu VI jest podyktowany głównie przez składowe sygnału odpowiadające podwzorom 40. Różnica między największą wartością A1 i najmniejszą wartością A2 sygnału odczytu VI Jest podyktowana jedynie przez wartość odpowiadającą podwzorowi 41. Ponieważ zmiana mocy zapisu Is ma istotnie większy wpływ na stosunek między długością obszarów zapisu 8 i obszarów pośrednich 11 podwzorów 40, niż stosunek między tymi długościami dla podwzorów 41, to poziom składowej stałej OC Jest znacznie bardziej czuły na zmiany poziomu zapisu w przypadku sposobu zilustrowanego na fig. 4, niż w przypadku sposobu zilustrowanego na fig. 3, gdzie amplituda sygnału odczytu VI jest jednakowa dla wszystkich podwzorów występujących we wzorze informacyjnym. Oznacza to, że optymalna moc zapisu może być wyznaczona znacznie bardziej dokładnie za pomocą sposobu zilustrowanego na fig. 4a.

5 2114

Oprócz wzoru informacyjnego z fig. 4a, który zarejestrowano z optymalną intensywnością zapisu, pokazano podobne wzory informacyjna na fig. 4b 1 4c, zarejestrowana odpowiednio przy zbyt niskim 1 zbyt wysokim poziomie zapisu. Oak przedstawiono na fig. 4, poziom składowej stałej OC w przypadku zapisu z optymalną intensywnością jest znowu usytuowany w środku, między maksymalną Al 1 minimalną A2 wartością sygnału w sygnale VI, podczas gdy w przypadku poziomu zapisu zbyt niskiego lub zbyt wysokiego, poziom składowej stałej OC usytuowany jaat odpowiednio powyżej lub poniżej środka. Wzór informacyjny pokazany na fig. 4 Jest tylko Jednym z możliwych wzorów informacyjnych, zawierających względnie dużą liczbą podwzorów, składa jących elą z krótkich obszarów 8 lub 11 i względnie małej liczby podwzorów, składających się z długich obszarów 8 lub 11. Podwzoram, który jest również odpowiedni, jest-wzór odpowiadający sygnałowi w standardzie EFM wykorzystującym kod 8/14 M. Wzór taki zawiera obszary o długości odpowiadającej co najmniej 3 bitom /afekt 13/ i najwyżej 11 bitom /afekt III/. Około Jedna trzecia wszystkich efektów w takim wzorze kodu 8/14 M Jest efektami 13, a tylko 4% wszystkich efektów Jest afektami III. Wymiary afektów III są takie, że tylko podstawowe z tych efektów usytuowane są poniżej optycznie odciętej częstotliwości optycznego układu odczytu. Z afektów III co najmniej I-eza, 2-ga 1 3-cla harmoniczna sę usytuowana poniżaj optycznie odciętej częstotliwości.

Na fig. 6 przedstawiono pierwszy przykład urzędzenia rejestrującego według wynalazku. Urządzenie rejestrujące zawiera głowicą optyczną 50, składającą się z pierwszego lasera półprzewodnikowego 51, generującego wiązką zapisu 13 1 drugiego lasera półprzewodnikowego 52, generującego wiązką odczytu 53. Wiązka zapisu 13 1 wiązka odczytu 53 kierowane są na nośnik zapisu 4 za pośrednictwem układu optycznego, zawierającego obiektyw 54, α nośnik zapisu przesuwa się przed głowicą optyczną 50 w kierunku wskazanym strzałkę 55. Patrząc w kierunku strzałki 55, wiązka odczytu 53 pada na nośnik zapisu 4 w niewielkiej odległości za miejscem padania wiązki zapisu 13, tak że miejsce podawanie wiązki odczytu 53 następuje po ścieżce zapisanej przez padającą wiązką zapisu 13.

Intensywność I wiązki zapisu 13 sterowana Jest tek,że przyjmuje wartość narzuconą przez sygnał Vs. Urządzanie rejestrujące zawiera do tego diodą 56 czułą na promieniowanie, które wykrywa wiązką 57 wychodzącą z tyłu lasera półprzewodnikowego 51, której intensywność jest proporcjonalna do intensywności wiązki zapisu. Dioda 56 czuła na promieniowania wytwarza w ten sposób sygnał prądowy proporcjonalny do wykrytej intensywności. Sygnał Vs 1 tan sygnał prądowy porównywane sę ze sobą w obwodzie porównującym 48. Sygnał wskazujący wynik tego porównania dostarczony Jest do sterowanego źródła prądu 59, wytwarzającego prąd sterowania dla lasera półprzewodnikowego 51, w taki sposób, te sygnał prądowy wytworzony przez diodą 56, a więc intensywność wiązki zapisu 13, jest sterowana tak, te przyjmuje wartość narzuconą przez sygnał zapleu Vs.

Urządzania rejestrujące zawiera oprócz tego układ kaskadowy konwencjonalnego układu kodu nadmiarowego C1RC 60 1 modulator kodu 8/14 M 61 dla przetworzenia dostarczonego sygnału informacji VI na sygnał kodu 8/14 M Vefm zmodulowany zgodnie za standardem płyty kompaktowej. Sygnał Vafm dostarczany Jest do wejście sterującego eterowenego przełącznika 62, którego położenia, w zależności od wartości logicznej sygnału dostarczonego ne wejście sterujące, przesyła Jeden z dwu sygnałów wejściowych is lub il ne jego wyjście. Sygnał wyjściowy przełącznika 62 doprowadzony jest do obwodu porównującego 58 Jako sygnał Vs. Sygnał la określa intensywność zapisu Is, a sygnał 11 określa intensywność II. Wzór informacyjny reprezentujący sygnał VI, Jest zapisywany następująco.

Obwód kodu nadmiarowego CIRC 60 1 modulator kodu 8/14 M 61 przetwarzają sygnał VI na zmodulowany sygnał dwuwartościowy Vefm. Sygnał tan sterujący przełącznikiem 62 tek, że sygnały 11 1 is dostarczana są przemiennie do obwodu porównującego 58, w rezultacie czego intensywność wiązki zapleu przełączana Jest między intensywnością zapleu le określoną sygnałem is, a intensywnością 11 określoną sygnałem 11, tak, że wzór informacyjny odpowiadający sygnałowi Vefm Jest zapisywany na nośniku zapisu. Krótko po tys zapisaniu utworzony w tan sposób wzór informacyjny jest przeszukiwany przez wiązką odczytu 63. Wiązka odczytu

165 214

Jest odbijana od nośnika zapisu 4, a wiązka odbita jest modulowana zgodnie z przeszukiwanym wzorem informacyjnym. Tak zmodulowana wiązka odczytu kierowana jest do detektora czułego na promieniowanie 64 poprzez lu9tro półprzepuszczalne 63, a detektor ten wytwarza sygnał odczytu Vl wskazujący modulację wiązki. Sygnał odczytu Vl dostarczany Jest do obwodu analizy 65, który wytwarza sygnał Va wskazujący w jakim stopniu poziom składowej stałej OC odchyla się od wartości odpowiadającej optymalnej intensywności zapisu. Sygnał Va dostarczany jest do obwodu całkującego 66. Sygnał wyjściowy Ais układu całkującego dostarczany jest do wejścia układu sumującego 67. Sygnał io odpowiadający intensywności zapisu jest doprowadzony do drugiego wejścia układu sumującego 67. Sygnał wyjściowy wskazujący sumę io 1 sygnału Ais doprowadzony jest do przełącznika 62 jako sygnał ls. Jeśli w urządzeniu rejestrującym pokazanym na fig. 5 Intensywność zapisu ls odchyla się od wartości optymalnej, to będzie to wskazywane przez sygnał analizy Va, tak że będzie on miał niezerową wartość. W rezultacie tego, sygnał ls na wyjściu obwodu całkującego 66 zmieni się tak, że intensywność zapisu ls zostaje zmieniona w kierunku wartości optymalnej. Powoduje to ciągłą regulację intensywności zapisu ls, aby utrzymać intensywność zapisu i faktycznie na wartości optymalnej

Fig. 6 pokazuje pierwszy przykład obwodu analizy 65, który zawiera filtr dolnoprzepustowy 70, określający poziom składowej stałej OC w sygnale odczytu V1. Obwód analizy 65 zawiera oprócz tego detektor dodatniej wartości szczytowej 71, określający największą wartość Al sygnału odczytu V1 i detektor ujemnej wartości szczytowej 72, określający najmniejszy wartość A2 sygnału odczytu V1. Sygnały wyjściowe detektorów wartości szczytowych 71 i 72 doprowadzone są do nieodwracających wejść obwodu sumowania 73, a sygnał wyjściowy z dolnoprzapustowego filtru 70, po dwukrotnym wzmocnieniu jego wartości jest dostarczany do odwracającego wejścia obwodu sumowania 73, tak że Jego sygnał wyjściowy stanowiący sygnał analizy Va, jest równy Va= A1 + A2 - 20C i w konsekwencji wskazuje w jakim stopniu położenie wartości sygnału OC odchyla się od średniej między maksymalny wartością sygnału A1 i minimalną wartościę sygnału A2.

Na fig. 7 przedstawiono jeszcze inny przykład obwodu analizy 65, zawierającego komparator 90, do którego doprowadzony jest sygnał odczytu V1 i sygnał odniesienia, reprezentujący wartość OC, odpowiednio do wejścia nieodwracającego i odwracającego. Sygnał wyjściowy komparatora 90 doprowadzony jest do obwodu całkującego 91. Sygnał odczytu V1 jest doprowadzony również do detektora dodatniej wartości szczytowej 92 i detektora ujemnej wartości szczytowej 93, które wykrywają odpowiednio maksymalny i minimalny poziom sygnału w sygnale odczytu Vl, oraz którą doprowadzają sygnały wskazujące poziomy tych sygnałów do obwodu sumowania 94, mającego współczynnik wzmocnienia 1/2, tak że poziom sygnału na wyjściu obwodu sumowania 64 Jest usytuowany w połowie minimalnego i maksymalnego poziomu skorygowanego sygnału Vl. Sygnał z wyjścia obwodu sumowania 94 doprowadzony jest do odwracającego wejścia wzmacniacza różnicowego 95, a sygnał odniesienia reprezentujący wartość OC, jest doprowadzony z obwodu całkującego 91 do nieodwrącającego wejścia wzmacniacza różnicowego 95. Sygnał wyjściowy wzmacniacza różnicowego 95 wskazuje różnice między dwoma sygnałami wejściowymi wzmacniacza różnicowego i stanowi sygnał analizy Va. Obwód analizy przedstawiony na fig. 7 działa następujęce. W rezultacie sprzężenia obwodu całkującego 91 z wejściem odwracającym komparatora 90, sygnał odniesienia na wyjściu obwodu całkującego dostosowany Jest do poziomu, przy Jakim sygnał wyjściowy Vc komparatora 90 wynosi średnio zero, tak że wartość sygnału na wyjściu obwodu całkującego 91 wskezuje poziom składowej stałej w sygnale odczytu V2. Sygnał analizy Va w tym przypadku wskazuje stopień w jakim położenie poziomu składowej stałej odchyla się od średniej między minimalnym i maksymalnym poziomem sygnału odczytu.

Na fig. 8 przedstawiono trzeci przykład obwodu analizy 65, który zawiera filtr górnoprzepustowy 80 eliminujący składową stałą z sygnału odczytu Vl. Sygnał V1, z którego usunięto składową stałą doprowadzony jest do detektora dodatniej wartości szczytowej 81 i ujemnej wartości szczytowej 82. Wartość sygnału Al na wyjściu detektora dodatniej wartości szczytowej 81 równa jest wartości sygnału A1, zmniejszonej o wartość składowej stałej. Wartość sygnału A2* na wyjóc^u detektora ujemnej wartoóci szczytowjt Θ2 równa Jest wartości sygnału

165 214

A2 zmniejszonej o wartość DC. Sumę Al* i A2* określona zostaje za pośrednictwem obwodu sumującego 83, a różnica między Al* i A2* określona jest za pomocą obwodu odejmującego 84·

Obwód dzielący 85 określa iloraz wartości sygnałów wyjściowych z obwodu sumującego 83 i odejmującego 84· Iloraz ten, w dalszej części oznaczony przez β , rnweiew wskuzeje w kemlm stopniu położenie poziomu składowej stałej DC odchyla się od środka między wartościami sygnału Al i A2, Sygnał wyjściowy obwodu dzielącego, który wskazuje wartośćβ , w tym przypadku funkcjonuje jak sygnał analizy Va, W wyniku dzielenia przez różnice między Al* i A2* uzyskuje się to, że zmiany intensywności wiązki promieniowania generowanego przez laser półprzewodnikowy 53, czy zmiany średniego współczynnika odbicia nośnika zapisu, już nie mają wpływu na wartość sygnału analizy Va,

Mimo, że otrzymano zadawalające wyniki, gdy w trakcie rejestracji sygnału o kodzie 8/14 M intensywność wiązki zapisu Is ustalona była do wartości odpowiadającej poziomowi składowej stałej OC, usytuowanej dokładnie w środku między maksymalny i minimalną wartością sygnału odczytu, to stwierdzono, że ustalenie takie nie jest dokładnie optymalne· Ola symetrycznych wzorów informacyjnych o kodzie 8/14 M wartość β nie jest dokładnie zerem, ale wynosi w przybliżeniu 0,1. Wynika to z faktu, że składowa stała, wpływająca na składowe w sygnale odczytu, odpowiadająca wzorom mającym wysoką częstotliwość przestrzenną, jest mniejsza niż składowe sygnału odpowiadające wzorom o niskiej częstotliwości przestrzennej. Aby zoptymalizować intensywność zapisu rejestrowanych zmodulowanych sygnałów o kodzie 8/14 M korzystniej jest więc ustalić wartość intensywności zapisu do wartości, przy jakiej jest faktycznie równe 0,1, Ola takiego ustalenia, przy jakim ma niezerową wartość, bardzo ważna jest eliminacja wpływu zmian intensywności, ponieważ bez tej eliminacji trudno osiągnąć dokładną regulację,

W przedstawionym przykładzie wykonania urządzenia rejestrującego według wynalazku intensywność zapisu jest ciągle korygowane· Wadę tego urządzenia rejestrującego jest to, że musi być generowana dodatkowa wiązka odczytu dla realizacji tego celu, co Jest stosunkowo trudnym problemem technicznym, Przedstawiona zostanie obecnie inne rozwiązanie, w którym wada ta jest złagodzona, W rozwiązaniu tym optymalna intensywność zapisu określona jest w oddzielnie utworzonym cyklu, przed zapisaniem sygnału informacyjnego Vi, W trakcie tego utworzonego cyklu zapisywany jest testowy wzór informacyjny z różnymi intensywnościami zapisu Is w adresowalnych strefach nośnika zapisu, Następnie testowe wzory informacyjne zosteję odczytane, a za pomocą sygnału analizy Va wydzielonego z sygnału odczytowego określa się, który testowy wzór informacyjny zapisano z optymalną intensywnością zapisu, Intensywność zapisu Is w trakcie rejestracji sygnału informacyjnego Vi ustalona zostaje na Intensywność zapisu odpowiadającą testowemu wzorowi informacyjnemu w ten sposób określonemu, Przykład urządzenia rejestrującego, w którym intensywność zapisu określono w przedstawiony sposób, pokazano na fig, 9, Przedstawione urządzenie rejestrujące zawiera układ napędowy w postaci silnika 100 i stół obrotowy 101, obracający czuły na promieniowanie nośnik zapisu 4* wokół osi 102, Nośnik zapisu zawiera informacja adresowe zapisane przy pomocy modulacji ścieżki serwoścWeżkW· Taki nośnik zapisu 4* ma woblującą serwościeżkę o częstotliwości wob^^nia modulowanej stosownie do sygnału informacyjnego położenia, który zawiera kody czasowe adresów bezwzględnych ATIP, Optyczna głowica odczytu/zapisu 105 jest ustawiona naprzeciw obracającego się nośnika zapisu 4* i może poruszać się w kierunku promieniowym względem nośnika zapisu 4*, za pomocą urządzenia pozycjonowania, na przykład, w postaci silnika 103 i wrzeciona 104, Jeśli jest to konieczne, głowica odczytu/zapisu 105 może być wykorzystana zarówno do rejestracji wzorów informacyjnych i do odczytu wzorów informacyjnych, Głowica odczytu/zapisu 105 zawiera laser półprzewodnikowy generujący wiązkę promieniowanie 107a, której intensywność jest zmieniana za pośrednictwem obwodu sterującego 107, Wiązka 107a kierowana jest na serwościeiką nośnika zapisu 4* w znany sposób, Wiązka 107a zostaje częściowo odbita do nośnika zapisu 4’, odbite wiązka zostaje zmodulowana zgodnie z woblowaniem ścieżki, i jeśli wzór informacyjny został zapisany, również w zależności od wzoru informacyjnego, Odbita wiązka kierowana jest do detektora czułego na

165 214 promieniowanie 108a, który wytwarza sygnał odczytu Vl odpowiadający modulacji wiązki· Sygneł Vl° zawiera składową powstałą z woblowanla ścieżki i mającą cząstotliwość w przybliżeniu 22 kHz przy nominalnej szybkości przeszukiwania· Szybkość silnika 100 jest regulowana, za pośrednictwem obwodu regulacji 108, tak aby utrzymać cząstotliwość składowej powstałej w sygnale odczytu Vl z woblowania ścieżki na 22 kHz· Sygnał odczytu Vl jest również dostarczony do obwodu detekcji 109, który wydziela kody czasowe ATIP ze składowej powstałej w sygnale odczytu Vl wytworzonej przez woblowenle ścieżki l doprowadza te kody do procesora, zawierającego na przykład, mikrokomputer 110· Ponadto, sygnał odczytu Vl· doprowadzony jest do wzmacniacza lll, mającego górnoprzepustową charakterystyką odrzucającą składowe sygnału, wytworzone w sygnale odczytu Vl“ przez woblowanie ścieżki· Sygnał odczytu Vl, z którego usunięto w ten sposób składowo o niskiej cząstotliwości, doprowadzony jest do obwodu analizy 65, zwłaszcza przedstawionego na fig· 8· Sygnał analizy Va na wyjściu obwodu analizy 65 jest również doprowadzony do mikrokomputera 110· Urzadzenie rejestrujące zawiera oprócz tego obwód kodowania kodu nadmiarowego Reeda-Solonona CICR 112, do którego sygnał zapisu VI może być doprowadzony poprzez przełącznik 115 sterowany mikrokomputerem 110· Obwód kodowania CICR 112 połączony jest szeregowo z konwencjonalnym modulatorem 8/14 M 113· Modulator 8/l4 M ma wyjście dołączone do obwodu sterujacego 107· Obwód sterujacy 107 jest sterowany i połączony z mikrokomputerem 110, skąd otrzymuje sygnały sterujące· W zależności od sygnałów sterujących otrzymanych z mikrokomputera 110, obwód sterujący 107 ustawia intensywność generowanej wiązki lO7a na stałą, niską intensywność ll, lub obwód sterujący 107 przełączą intensywność wiązki miądzy niskim poziomem Il l poziomem zapisu Ia, stosownie do zmodulowanego sygnału 8/14 M, otrzymanego z modulatora 8/l4 M 113· Ponadto poziom zapisu Is możs być regulowany przez mikrokomputer 110·

Na fig· 10 przedstawionono obwód sterujacy 107, który jest podobny do obwodu sterującego z fig· 5, regulującego intensywność lasera półprzewodnikowego 5l· Elementy z fig· 10 odpowiadające elementom z fig· 5 mają te same oznaczenia liczbowe· Obwód sterujący 107 zawiera dwuwejściowy obwód iloczynu logicznego 115· Zmodulowany zgodnie z systemem 8/14 M sygnał Vefm doprowadzony przez modulator 8/l4 M 113, zostaje doprowadzony do Jednego z wejść obwodu iloczynu logicznego 1l5, a sygnał sterujący L/S z mikrokomputera 110 Jest doprowadzony do drugiego wejścia· Jeśli sygnał sterujący L/S przyjmuje logiczną wartość O, to logiczna wartość na wyjściu obwodu iloczynu logicznego 115 jest również O· Sygnał wyjściowy obwodu iloczynu logicznego 1l5 doprowadzony jest do wejścia sterujacego przełącznika 62·

W przypadku sygnału sterującego o logicznej wartości O sygnał Il odpowiadający niskiemu ooziomowi intensywności Il doprowadzony zostaje do obwodu 58 tak, że intensywność wiazki l07a wytworzonej przez laser 106 zostaje ustalona na wartość II· W przypadku gdy logiczna wartość sygnału sterującego L/S jest l, to logiczna wartość na wyjściu obwodu iloczynu logicznego 115 zmienia sią stosownie do sygnału 8/l4 M tak, że intensywność wiązki l07a jest przemiennie ustawiona na intensywność zapisu Is i intensywność Il, w zależnośći od sygnału vsfm· W celu generowania testowego wzoru informacyjnego, urządzenie rejestrujące przedstawione na fig· 9 zawiera generator sygnału 1l4, wytwarzający dowolny sygnał cyfrowy, lub wytwarzający sygnał odpowiadający sygnałowi cyfrowemu o wartości zero /cisza cyfrowa/· Sygnał utworzony przez generator sygnałów 1l4 doprowadzony jest do obwodu kodowania CIRC 112 poprzez przełącznik 115· Przełącznik 115, w zależności od sygnału sterującego otrzymanego z mikrokomputera 110, przekazuje albo sygnał VI, który ma być zapisany, albo sygnał wyjściowy generatora sygnału 114·

Jak stwierdzono, wzory informacyjne testu są korzystnie zapisywane na adresowalnych miejscach nośnika zapisu 4'· Jeśli nośnik zapisu 4' jest ukształtowany w ten sposób, że serwościeżka jeet podzielona na obszar DMA dla zapisu chwilowego spisu zawartości, na obszar wprowadzenia, dla zapisu ostatecznego spisu zawartości i obszar programu, to wzory informacyjne testu są dogodnie zapisane w obszarze PCA, który poprzedza obszar PMA dla zapisu chwilowego spisu zawartości· Formatowanie earwościażki 116 przedstawiono na fig· ll· Ponadto, fig· ll pokazuje pozycje startowe dla różnych obszarów, wskazywane przez kody

165 214 czasowe adresów bezwzględnych ATIP wyrażone w minutach, sekundach i ramkach, Na przykład kod czasowy ATIP dla początku obszaru programu jest 0,00,00, jak przedstawiono na fig, 11, Kod czasowy ATIP dla początku obszaru wprowadzenia oznaczono przez TLIA, Kod czasowy ATIP jest równy TLIA minus 0,34,00, Każdy kod czasowy ATIP zaznacza część serwościeżki mającej długość odpowiadającą Jednej ramce, W ten sposób w obszarze PCA jest możliwe zapisanie 1550 ramek odpowiadających wzorom testu, Ponieważ obszar odpowiadający 15 ramkom jest dostatecznie długi dla określenia optymalnej intensywności zapisu, to całkowita długość obszaru PCA jest w pełni wystarczająca do wykonania ustalonego cyklu sto razy, Jeśli wykorzystamy nośnik zapisu dla rejestracji sygnałów standardu płyty kompaktowej, to liczba ta w pełni wystarczy do wykonania jednego cyklu ustalonego dla każdego rejestrowanego sygnału informacyjnego, Jest tak, ponieważ zgodnie ze standardem płyty kompaktowej, największą liczbą różnych sygnałów /ścieżek/ informacyjnych jest sto, Ustalona z góry sekcja o długości 15 ramek /skrótowo określana jako obszar 15-ramkowy/ jest korzystnie rezerwowana w obszarze PCA dla każdej możliwej setki różnych sygnałów /ścieżek/ informacyjnych, Ponieważ odczytane kody czasowe ATIP w obszarach, w których zapisano już wzór informacyjny testu nie zawsze gwarantują kolejność w jakiej 15-ramkowe obszary będą wykorzystane, to stosowana jest kolejność od końca do początku, to znaczy pierwszy wykorzystywany obszar 15-ramkowy umieszczony jest na końcu obszaru PCA, to znaczy blisko granicy z obszarem PMA, Dla rejestracji następnego sygnału /ścieżki/ informacyjnego z kolejnym numerem n w chwilowym spisie zawartości wykorzystuje się obszar 15-ramkowy umieszczony o n obszarów 15-ramkowych przed końcem obszaru PCA, Uzyskuje się dzięki temu to, że obszar użyty do określenia optycznej intensywności zapisu Jest zawsze poprzedzony względnie dużym obszarem, w którym jeszcze nie zapisano żadnych wzorów informacyjnych, Jest to korzystne, ponieważ w części serwościeżki, w jakiej już zapisano wzór informacyjny, kod czasowy ATIP nie zawsze można wiarygodnie odczytać, chociaż Jest to konieczna do określenia początku wykorzystywanego obszaru 15-ramkowego, Optymalną intensywność zapisu można określić następująco! przed zapisaniem nowego sygnału /ścieżki/ informacyjnego, liczba sygnałów /ścieżek/ informacyjnych już zapisanych określona Jest za pomocą danych w chwilowym spisie zawartości w obszarze PMA, Adres obszaru 15-ramkowego dla zapisu testowego wzoru informacyjnego, wyprowadzony jest z wymienionej liczby, Następnie wzór informacyjny testu, korzystnie wzór testu przedstawiony na fig, 4 lub wzór odpowiadający sygnałowi 8/14 M, rejestrowany jest z kilkoma różnymi imtensywnościami zapisu ustalonymi w obszarze 15-ramkowym z określonym adresem, Zapisany wzór informacyjny testu jest następnie odczytany i za pośrednictwem sygnału analizy Va określa się, w której części obszaru wzór informacyjny testu jest optymalny, Sygnał informacyjny jest następnie rejestrowany z intensywnością zapisu odpowiadającą intensywności zapisu z jaką zarejestrowano optymalny wzór informacyjny testu,

Odpowiedni program sterujący wykonujący ustalony cykl Jest wprowadzony do mikrokomputera 110, Przykład sieci przepływu takiego programu przedstawiono na fig, 12, W cyklu S1 tego programu ustawiana Jest głowica odczytu/zapisu 105 naprzeciw obszaru PMA nośnika zapisu, pod kontrolą mikrokomputera 110, Adresy są realizowane za pośrednictwem kodów czasowych ATIP w sygnale odczytu V1 wykrywanym przez obwód detekcji 109, W cyklu S2 odczytywany jest chwilowy spis zawartości z obszaru PMA i wyprowadzany jest z informacji o liczbie poprzednio zapisanych sygnałów informacji, w chwilowym spisie zawartości, adres obszaru 15-ramkowego wykorzystywanego do rejestracji wzoru informacyjnego testu, W cyklu S3 obszar 15-ramkowy umieszczony zostaje pod wyznaczonym adresem, pod kontrolą mikrokomputera 110, Skoro tylko osiągnięty zostaje ten obszar, intensywność zapisu Is ustalana jest na początkowej wartości Io w cyklu S4, Korzystnie, wartość Io dla odpowiedniego nośnika zapisu jest wcześniej zarejestrowana na tym nośniku zapisu w znany sposób, wartość ta może być odczytana przed ustalonym cyklem, Ponadto, pod kontrolą mikrokomputera 110 generator sygnału 114 przyłączony zostaje do obwodu kodującego CIRC 112 za pośrednictwem sterowalnego przełącznika 114, tak że zmodulowany testowy sygnał 8/14 M określony przez sygnał wyjściowy generatora sygnału

165 214 jest wytworzony przez modulator 8/14 M 113· W cyklu S5 sygnał sterujący S/L ustawia obwód sterujący 107 tak, że intensywność wiązki 107a jest przełączana między ustaloną wartością intensywności zapisu ls i intensywnością ll, w zależności od zmodyfikowanego sygnału Vefn na wyjściu modulatora 8/14 M 113, co wpływa na testowy wzór informacyjny odpowiadający rejestrowanemu sygnałowi 8/14 M. Kod czasowy ATlP wykryty przez obwód detekcji 109, odczytywany jest przez komputer 110 w cyklu S6. Sprawdzenie, czy ten kod czasowy zmienił się względem poprzednio odczytanego, odbywa się w cyklu S7. Jeśli nie było zmiany, to cykl S6 Jest powtarzany. Jeśli wystąpiła zmiana, to w cyklu S8 sprawdzane Jest czy odczytany kod czasowy wskazuje koniec obszaru 15-ramkowego. Jeśli tak nie jest, program przechodzi do cyklu S9, w którym intensywność zapisu 19 przyrasta o małą wartość, I, po cz ym próg tam przedhod zl do lyt lu S6. Jeśli w cyklu S8 stwierdzono osiągnięcia końca obszaru ^-ram^wego, to następują przejścia do cyklu S10, w którym sygnał .sterujący S/L ustawia obwód sterujący 107 tak, że intensywność wiązki 107 utrzymywano Je9t na stałym poziomie ll. Początek obszaru 15-ramkowego jest umiejscowiony w cyklu S11 i obszar ten zostaje odczytany. Sygnał analizy Va czytany Jest przez mikrokomputer 110 w cyklu S12. Sprawdzenie czy wartość sygnału analizy Vo odpowiada optymalnej intensywności zopi9u następuje w cyklu S13. Jeśli nie odpowiada, to program przechodzi do cyklu S12. W innym przypadku kod czasowy wykrywany przez obwód detekcji 109 odczytywany jest w cyklu S14. Następnie, w cyklu S15 obliczana jest optymalna intensywność zapisu, odpowiadająca kodowi czasowemu odczytanemu w cyklu S14. Jest to na przykład możliwe przez określenie różnicy między ostatnio czytanym kodem czasowym i kodem czasowym, odpowiadającym początkowi obszaru 15-ramkow^ego. Z różnicy tej możno określić o ile cykli Al zwiększono początkową wartość lo przed ostatnim odczytanym kodem czasowym ATlP w trakcie zapisywania testowego wzoru informacyjnego. Liczbo tych cykli i wartość początkowo lo określają optimum energii zapisu lopt. Ponadto w cyklu S16 intensywność zapisu ls ustalono zostaje no wartość optymalną lopt.

Wszystkie przedstawione przykłady obwodu analizy 65 dostarczają sygnał analizy Vo, określający zarówno wielkość jók i znak odchylenia od poziomu składowej stałej OC w sygnale odczytu, od poziomu optymalnego. Jednak nio jest to konieczne w przykładzie urządzenia rejestrującego przedstawionego no fig. 9. W urządzeniu tym właściwo do zastosowania jest wersja obwodu analizy 67, w którym sygnał logiczny wskazuje czy położenie poziomu składowej stałej OC Jest usytuowane w określonym, małym zakresie, w otoczeniu poziomu optymalnego. Wersja, która wytwarza toki sygnał logiczny jako sygnał analizy Vo, jest przedstawiono no fig. 13. W przykładzie tym sygnał odczytu Vl', z którego usunięto składową stałą, jest doprowadzony, za pośrednictwem filtru 111, do detektorów dodatniej wartości szczytowej 130 i ujemnej wartości szczytowej 131, które określają aoksymalną wartość sygnału Al' i minimalną wartość sygnału A2' w sygnałe odczyti^l*. Sygnały wyjściowe detektorów szczytowych 130 i 131 reprezentujące wartość maksymalną A1' i wartość minimalną A2', doprowadzone są do obwodu liczącego 132, który wytwarza dwa sygnały reprezentujące odpowiednio wartość sumy A1*i A2' i wartość jednej dziesiętej różnicy między A1' i A2'. Te dwa sygnały z obwodu liczącego 132 doprowadzone są do komparatora okien 133, zawierającego na przykład obwód całkujący. Komparator okien 113 dostarcza wykluczając sygnał logicznej 1, jeśli wartość bezwzględna różnicy /A1' + A2'/ - 0,1/A1t - A2'/ jest mniejszo lub równa £ , gdzie Σ jest małą wartością, większą od zera. Wartość Σ jest tok wybrana, żeby sygnał logicznej 1 był wytworzony gdy współczynnik określony zależnością:

Al* ♦ Α2»

mieści 8lą w granicach między 0,09 1 0,11. W tym przypadku eygnał logiczny na wyjściu komparatora 133 pełni rolę sygnału analizy Va.

165 214

8/9

S9

FlG.12

165 214

FIG.9

7/9

107

FIG. 10

PCA

PMA

LEAD IN AREA

PROGRAM AREA

116

TLIA-00.34 00 TLIA-0.13.15 TLIA 0 00 00--ATIP

FIG. 11

165 214

5/9

FIG.7

A1'=Al -DC

A1'*A2'

Vo =

Al¹ -A2¹

FIG.8

165 214

FIG.4a

FIG4b

FIG.4c

165 214

11 Β 11 8

Ó ¹ Ó ¹ Ó υϊτ

Β 11 8 11 8

Ο^: οΌ

FIG.3c

FIG.3a

FIG.3b

165 214

Ί_π_π_ηπ_ ::ρ-η Γΐ-ΓΐΓΊ □ Ο Q Ο CZD β¹ β

FIG.2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 10 000 zł

Claims

Zastrzeżenie patentowe

1· Urządzenie rejestrujące na nośniku zapisu wzór informacyjny obszarów zapisu o Jednych właściwościach optycznych, które są przemienne z obszarami pośrednimi o innych właściwościach optycznych, przy czym urządzenie rejestrujące zawiera środki optycznego zapisu obejmujące środki przeszukiwania nośnika zapisu za pomocą wiązki zapisu, środki modulacji zmieniająca intensywności wiązki zapisu zgodnie z dwuwartośclowym sygnałem określonego cyklu obowiązkowego, pomiędzy niską intenaywnością wiązki zapisu nie wywołującą zmiany właściwości optycznych nośnika zapisu w przeszukiwanym miejscu, a wysoką intensywnością wiązki zapisu, powodującą wykrywalną zmianą nośnika zapisu w przeszukiwanym miejscu, ponadto urządzania zawiera środki odczytu optycznego, obejmujące środki przeszukiwania utworzonego wzoru informacyjnego, utworzonego za pomocą wiązki odczytu modulowanej przez przeszukiwany wzór informacyjny, jak również czuły na promieniowanie detektor przetwarzający zmodulowaną wiązką odczytu, a ponadto urządzenie zawiera obwód analizy, wydzielający z sygnału odczytu sygnał analizy, wskazujący odchylenie przeciątnego stosunku pomiądzy długością obszarów zapisu i obszarów pośrednich wzglądem optymalnego stosunku określonego w cyklu obowiązkowym oraz środki nastawiania intensywności wiązki zapisu w zależności od sygnału analizy, do wartości przy której stosunek miądzy długościami obszarów zapisu i obszarów pośrednich odpowiada optymalnemu stosunkowi określonemu przez cykl obowiązkowy, znamienne tym, że obwód analizy /65/ zawiera detektor dodatniej wartości szczytowej /71| 81j 92/ i detektor ujemnej wartości szczytowej /72j 82: 93/, których wejścia dołączone są do detektora czułego na promieniowanie /108/, a wyjścia dołączone są do obwodu sumowania sygnałów /73»

94, 83, 84, 85/, mającego wyjście sygnału analizy·
2· Urządzenle według zastrz· 1, znamienne tym, że obwód analizy /65/ zawiera określający składową stałą sygnału odczytu obwód filtru /90, 91/, którego wejście połączone jest z wyjściem detektora czułego na promieniowanie, a wyjście połączone jest z wejściem obwodu sumowania sygnałów /94/·
3· Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że obwód analizy /65/ zawiera filtr górnoprzepustowy /80/ włączony pomiądzy wyjście detektora czułego na promieniowanie, a wejścia detektorów wartości szczytowej /81, 82/·
4· Urządzenie według zastrz· 3, znamienne tym, że obwód sumowania łów zawiera obwód odejmujący /84/, obwód aumujjcy i obwód dzielący /85/, przy czym pierwsze i drugie wejście obwodu sumującego /63/ jest połączone z wyjściem detektora, odpowiednio dodatniej wartości szczytowej /81/ i ujemnej wartości szczytowej /82/, pierwsze i drugie wejście obwodu odejmującego /84/ jest połączone z wyjściem detektora, odpowiednio dodatniej wartości szczytowej /81/ i ujemnej wartości szczytowej /82/, a pierwsze wejście obwodu dzielącego /85/ jest połączone z wyjściem obwodu sumującego /83/, natomiast drugie wejście obwodu dzielącego /85/ jest połączone z wyjściem obwodu odejmującego /84/·