PL162207B1 - Shoe sole - Google Patents

Abstract

1. Spód buta, w postaci oddzielnej wkladki lub czesci polaczonej z butem, wy- konany z materialu elastycznego lub sztyw­ nego i posiadajacy dopasowana do podeszwy stopy powierzchnia, zwlaszcza gladka, zna­ mienny tym, ze ma co najmniej jedno lokal­ ne zaglebienie (22) w postaci niecki wpuszczonej w dopasowana do podeszwy stopy powierzchnie (20), znacznie mniejsze pod wzgledem powierzchni od tej powierz­ chni (20), posiadajace lekko zaokraglone ob­ rzeze, w obrebie którego znajduje sie podstawa (26) lezaca kilka milimetrów poni­ zej nienaruszonej powierzchni (20) dopaso­ wanej do podeszwy stopy, oraz ze w strefie srodkowej tej podstawy (26) ma wystajacy peczek (28), którego wolna glówka (30) lezy w zasadzie w poziomie nienaruszonej powie­ rzchni (20). FIG. 1 FIG. 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest spód buta w postaci oddzielnej wkładki lub części połączonej z butem, wykonany z mat^ri.ału elastycznego lub sztywnego i posiadający zwłaszcza gładką powierzchnię dostosowaną do podeszwy stopy człowieka.

Znane są spody butów, które na ogół mają gładką powwerzchnię, przy czym ich kształt jest lepiej lub gorzej dopasowany do podeszwy stopy człowieka. Kształt ten ummżliwia

162 207 w marę równomierna wsparcie dla nogi na całej powierzchni spodu, a Jednocześnie dobrze trzyma stopę przy zmianie kierunku ruchu.

Wkładka spodnia z elastycznego mt^ri.ału może wsppłdziałać ze stopę przy każdym kroku, tłumić lub przaimowac energię stępania, a więc rozdzielać całę energię ruchu na stopę zęby można było Ję znów wykorzystać do przygotowania następnego kroku.

Wkładka ta styka się przy tym stale z punktami podparcia podeszwy stopy, czego nie ummożiwiaję rzadziej spotykane spody ze sztywnego materiału, gdzie przy każdym kroku unosi się przynajmniej pięta stopy i potem styka się znów za spodem.

Pod pojęciem but* rozum.e się obuwie ogółem, a więc np. obuwie wyjściowa, pantofle gimnastyczna, trzewiki, sandały, obuwie domowe itd. Spód buta Jest na ogół Jednoczęściowy i sięga od pięty do palców. Jednak istnieje tez mooliwość podziału spodu na dwie lub więcej częeci, z których na przykład Jedna j6st oparciem dla pięty, a na drugiej wspiera się strefa palców.

Obok spodów o gładkiej lub w zasadzie gładkiej powierzchni znana sę taż spody ze specjalnę strukturę lub wyprofilowaniem powierzchni. Istnieję więc przykładowo buty zdrowotna za spodem z mmaeriału gurnoopręzystego, który ma wiele występów /pęczków/ rozmieszczonych na pown^i^izcf^ni, które wystaje do góry i tworzę powOθΓzchnię. Przy tego rodzaju spodzie stopa styka się tylko z zaokrąglonymi główkami stosunkowo wielu pęczków, a więc spód jest praktycznie ęaptlowym układem podpórek o małej powOθrzchni. Spody tego typu powoduję przy chodzeniu cięgły masaż podeszwy stopy.

Odkształcenia stopy przy chodzeniu oywoluJę cięgłę zmianę warunków obciążania podeszwy stopy, z którę stykaję się cięgle inne strefy całej powierzchni pęczków. Zmianiaję się więc warunki nacisku między podeszwę stopy i stratami powierzcnni pęczków, na których wspiera się podeszwa wyginajęc się w czasie wykonywania kroku.

□uża ilość pęczków powoduje jednak nadmierne podrażnienie podeszwy stopy. Dzięki elastyczności pęczków mogę one przeginać się nieznacznie w bok powodujęc przy tym aktywny masaż. Znane sę jednak również spody z pęczkami, w których pęczki sę sztywne, a więc w zasadzie te same miejsca podeszwy stopy stykaję się z główkami pęczków. Wówczas nacisk pęzlmowany przez kazdę główkę pęczka wzrasta przy każdym kroku i znów ustępuje.

Celem wynalazku Jest takie ukształlolιanll spodu Duta, żeby nie był on w zasadzie jednolitą podporę dla całej powierzchni stopy, lecz aby ummHlwiał celowo stymulację i wpływ na ninule stref stopy, a w przypadku indywidualnego wykonania na wymiar stymulował tylko jeden lokalny obszar podeszwy stopy, przy czym powinno się unikać nodmiθrnθgo podrażnienia stopy. Wynalazek wychodzi przy tym od znanego ogólnie przeświadczenia, ze każdej strefie podeszwy stopy cz^omka może być przyporządkowany odpoiOedni organ oθwontrzny, co wykorzystuje się na przykład przy masażu odruchowym stref stopy.

Celem wynalazku jest um ożimnie jak najlepszego prz^ł^wu energii życiowoe , aby zapunić stałe optymalne uknunie tych organów, co sprzyja przepływowi energii życilwθl Tak więc zadan^^m wynalazku jest takie ukształtowanie spodu buta, żeby można było cięgle wpływać stymulujęco na lokalne strefy podeszwy stopy w myśl powyższej ideii.

Wychodzęc od spodu oymienIolego na wstępie rodzaju rozwlięzuje się to zadania w ten sposób, ze spód ma przynajmniej jedno nllckooatl i cofnięte w głęb wobec ^zassalej nienaruszonej powierzchni spodu lokalne zagłębienie, która Jest wpuszczona w tę powierzchnię maaęc lekko za^^glone obrzeze, a w obrębie tego obrzeża me podstawę leżęcę kilka milimetrów niżej niz nienaruszona rowlerzchnla, przy czym wielkość podstawy Jest znacznie mniejsza od całej poi^K^i^^zcf^ni. W strefie środkowej tej podstawy wystaje pęczek, którego wolna główka leży w zasadzie w poziomie nienaruszonej rowlθęzchni spodu.

Spód buta według wynalazku ma więc w zasadzie gładkę powierzchnię bez struktury gelmilrycznel, na której wspiera się podeszwa stopy.

Jedynie na małym obszarze /w porównaniu ao całej powlerzchnl/ wykonano w spodzie lokalne zagłębiem, które ma np. maksymalny wymiar poprzeczny 20 mm, a więc przy przeważnie ^1ΐ5^ιι wykonaniu ma w zasadzie średnicę maks. 20 mm. Oznecza to, że zajmuje

162 207 ono nieznaczny część całej powierzchni. W ten sposób rozdziela się celowo energię ruchu do naturalnego wykoozyatania. 2 podstawy zagłębienia wystaje pęczek na wysokość, Jaką miałaby powierzchnia w stanie nienaruszonym, a więc bez lokalnego zagłębienia. Przy tym główka pęczka może wystawać nieznacznie nad powierzchnię nienaruszoną, może pokrywać się z nią lub taż leżeć nieco niżej.

Dzięki takiej strukturze część obszaru podeszwy stopy /o nieznacznej powierzchni/ nie ma wspaacla. Zagłębienie Jest wykonane tak, że dzięki Jego lekko zaokrąglonemu obrzeżu ma miejsce stopniowe przejście od podparcia do stanu bez podparcia. Jaki występuje powyżej podstawy. Dzięki temu nie dochodzi do spiętrzenia energii ruchowej. Podstawa powinna stykać się z podeszwę stopy zawsze w obrębie obrzeża, lecz nie wokół pęczka. Dlatego też Jest ona dostatecznie daleko wpL^^:^czlnr względem powwerzchni nienaruszonej. W strefie pęczka stopa wspiera się tylko na samej główce pęczka. W efekcie uciskany Jest celowo zadany punkt lub mała powierzchnia podeszwy stopy, co stymuluje lub pozytywnie motywuje człowieka poprzez masaż ośrodkowego układu nerwowego.

Pobudzany obszar podeszwy stopy otrzymuje przy staniu w zasadzie stały nacisk. Aby uniknąć spiętrzenia energii otrzymujemy sygnał do zmiany postawy, który zależy od indywidualnych cecn meetainych. Podczas chodzenia lub biegu nacisk ten stale rośnie i ustępuje. Następuje więc przesyłanie oodżców lub mol'yiCJl na specyficzne w danym przypadku drogi nerwowe, Jak połudonki, i na połęczone z nimi organy, co wyio^Je ciągłą sytuację naprężania i odprężania aparatu ruchowego z mus^ami, ścięgnami i wiązadłami.

Pęczek umeszcza się tak, zęby trafiał on na potrzebny obszar podeszwy stopy, który należy do pobudzanego organu.

Wynalazek ^0^1^3 więc masaż odruchowy stref stopy i odpowiednie pobudzanie wycinkowych obszarów podeszwy stopy bez stałego udziału osoby wykonuuęcej potrzebne podrażnienie .

Terapeuta ustala jednorazowo specyficzne dla danej osoby obszary podeszwy stopy, które trzeba stymulować, i stlsown!.J do tego wykonuje się spód buta. Pobudzanie odbywa się wtedy podczas noszenia obuwia wyposażonego w taki spód.

Zgodnie z wynalazkiem wymmary poprzeczne pęczka wynoszę kilka milimetrów, przeważnie 4 do 6 mm. W kształcie pęczek ma okręgłę powierzchnię przekroju o odpo^/wodniej średnicy.

Obły wierzchołek pęczka można wykonać różnie, zależnie od zastosowania. Wierzchołki pęczków mogę być zaokrąglona, ostre lub spłaszczone. Możliwe są odaowiadniJ formy przejściowe, np. zaokrąglenie zewnętrzne i spłaszczenie w środku.

Korzystne Jeet nadanie pęczkowi ksztołtu rozszerzającego się ku dołowi i przechodzącego z lokkim zaokrągleni jem w podstawę.

Powwerzchnia tiecklwαtJgl zagłębienia powinna stanowić 1/10 do 1/20 całej powierzchni spodu.

Korzys^ym jest aby pęczek i zaokrąglone obrzeza zagłębienia były w zasadzie koliste, a w/i^ó^ry poprzeczne zagłębienia cztery do dziesięciu razy większe od odpowiθdniJgo wymaru poprzecznego pęczka.

Sam pęczek można wykonać jako sztywny lub podatny, przy czym korzystna Jest elastyczność charakterystyczna dla twardej gumy . Jest on przy tym podatny w kierunku obciążania, czyli w kierunku Jego osi ł-u^rnJ , ale Jest też elastyczny w kierunku poprzecznym, tj.

może odchylać się sprężyście na bok względem nieporuszonej osi wzdłużnej . Na oba te rodzaje elastyczności wpływa się dobierając mteriał i kształt przekroju poprzecznego.

W przypadku pęczka ul<9^;ałlwt^nego przeważnie ze spodem zmnejsza się elastyczność boczną która JJ9t większa w przypadku pęczka w zasadzie pryzmatycznego. Ogólna ilość zagłębień wynosi maks, trzy, ale na ogół na spód przypada tylko Jedno zagłębienie z jednym pęczkiem. W zasadzie można przewidzieć w zagłębieniu dwa lub trzy pęczki, ale nie więcej.

Pęczki są przeważnie połączone ze spodem jako jedna część, ale nie wyklucza się wykonania oddzielnego. W szczególności w obszarze podstawy można przewidzieć otwór·, przez

162 207 który możne wetknąć oddzielny pęczek· Wykonanie takie ma tę zaletę, że istnieje możliwość wymiany pęczków, które maaę przy tym przeważnie krężkowę stopkę znajdujęcę się poniżej właściwego spodu, która nie dopuszcza do wyooczenia wystającego pęczka.

Przedmiot wynalazku Jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia perspektywiczne odwzorowanie spodu /sanaału/ z zagłęDieniem 1 pęczkiem, Mg. 2 - przekrój przez obszar zagłębienia z pęczkiem według Unii przecięcia II-II na fig. 1, fig. 3-odwzorowanie odpowiadające fig. 2-dla drugiego przykładu wykonaaia, fig· 4trzecl przykład wykonania odpowwadający fig. 2, fig. 5-czwarty przykład wykonania odpowiadający fig. 2, fig. 6-pięty przykład wykonania odpowwadający fig. 2, a fig· 7-przekrój wzdłużny przez strefę palców spodu według szóstego przykładu wykonana. Spód buta, przykładowo sandału, według fig. 1-wykonano z materiału o elastyczności twardej gumy, w szczególności z odρowiθdniθJ mieszanki kauczukowej Ma on gładką powiθrzchnię 20 dostosowaną do kształtu podeszwy stopy. Na stosunkowo małym wycinku p^i^w^rzchn^ 20 wykonano lokalne zagłębienie 22 z obrzeżam ograniczajęcmm Ja ze wszystkich stron wobec właściwej powierzchni 20.

Obrzeże to na całym swym obwodzie ma lekkie zaokrąglenie 24 przechodzące w /nienaruszoną/ powierzchnię 20. Jak widać z rysunków przekrojowych, lokalne zagłębienie 22 przechodzi w podstawę 26 w zasadzie w formie litery S. Podstawa ta Jest położona kilka milimetrów, na ogół 5 do 12 mm, poniżej /nienaruszonej powwerzchni 20. W środku lokalnego zagłębienia 22 wystaje poprzecznie do kierunku powierzchni 20 pęczek 28, który łączy się u dołu z podstawą 26 i ma główkę 30. Jak pokazuje fig. 2, główka ta wystaje nieznacznie /1 do 2 m/ nad nienaruszoną powwerzchnię 20.

W innych olawianych dalej przykładach wykonania główka ta leży w poziomie lub poniżej powieΓzchnl 20. W przykładzie wykonania według fig. 2 pęczek stanowi Jedną część ze spodem. Ma on przekrój okrągły o średnicy 5 mm. Jago główka 30 jest całkowicie zaokrąglona /prollθnill 2,5 im/. Poniżej główki Jest on pryzmatyczny, a w przykładzie wykonania pokazany Jest jako cylindryczny. Ze względu na wybrany maaseiał spodu wykazuje on elastyczność w kisrunku powierzchni 20 /tzw. elastyczność poprzeczna/ oraz elastyczność w kierunku prostopadłym do powierzchni 20, co oznacza, ze główka 30 ugina się nieznacznie pod obciążeniem.

W przykładzie wykonania według fig. 3 pęczek ma w zasadzie kształt stożkowy, ale Jego główka 30 jest zaokrąglona. Zaokrąglenie to Jest bardziej ostre i ia in^.^szy kąt zaokrąglenia niż główka 30 w przykładzie wykonanie według fig. 2.

Poza tym pęczek u dołu przechodzi stopniowo w podstawę 26, a więc nie ma ostrych naroży wa^ntrznych jek w przykładzie wykonania wsdług fig. 2.

Pęczek w przykładzie wykonania według fig. 3 ia innajszą elastyczność poprzeczną niż w przykładzie według Ug- 2W przykładzie wykonania według fig· 4 pęczek 28 ia główkę w postaci powiθrzchnl kołowej, a więc p^y^w^rzcnnia styku z podeszwę stopy jest większa niż w dotąd omawianych przykładach wykonana. Jednakże mamy tu do czynienia ze skokowy. przejściθm nędzy powierzchnię główki wspierającą poaeszwę stopy i dookolną powiθrzchnię nie stanowiącą podparcia dla stopy. Jest to korzystne przy określonej terapii.

Pęczek w przykładzie wykonania według fig. 4 ma swoją główkę 30 na poziomie powierzchni nienaruszonej 20, natoiiast w przykładzie według fig. 3 główka ta Jest nieznacznie /isks. 1 do 2 mm//poniżej nienaruszonej powierzchni 20.

W przykładzie wykonania według fig. 5 pęczek 28 ma główkę 30 podobną do stożka, a więc mamy silniejsze podparcie punktowe niż w przykładzie według fig. 3.

W przykładzie wykonania według fig. b istnieje mooliwość wymiany pęczka 28. Spód składa się z części głównej 32, w której ukształtowano zagłębienie lokalne 22 w dotąd opisanej postaci. W podstawie 26 zagłębienia 22 przewidziano otwór 34· Poniżej tego otworu 34 i wokół niego znajduje się w części głównej 32 wyżłobienie 36. Pęczek ukształtowano podobnie Jak w przykładzie wykonania według fig.2 , a jego średnicę zewnętrzną dostosowano do średnicy wθwintΓzneJ otworu 34.

Dolna część pęczka jest wykonana w postaci krążka 38, którego średnicę i wysokość dopasowano do wżżob·. enia. 36.

162 207

Na fig. 7 przedstawiono warstwową strukturę części głównej 32. Składa się ona z kształ tującej warstwy bazowej 40 o grubości ok. 2 do 3 mm w postaci sztywnego ale nieco podatnego materiału, z pokrywajęcej tę warstwę wyściółkl 42 oraz z warstwy wierzchniej 44 w postaci szorstkiej, cienkiej skóry łosiowej. Wa^twę bazowę 40 ukształtowano w zasadzie pod kętem anatomicznej budowy stopy. Jednak Jest ona bardziej płaska niż rzeczywista odwzorowania anatomiczna, W szczególności uk^ztadtow^ano mniej wystajęce wypukłości poprzeczne i Wr^twa bazowe 40 ma w zasadzie na całej powierzchni jednakową grubość, natomiast wyściółka 42 ma różnę grubość, co widać na fig. 7. Wyściółka 42 Jast sprężysta i trwale odkształcaina, jest więc elastyczna i plastyczna.

Elastyczność dobrano tak, żeby uzyskać tłumienie i rozkład nacisku. Dzięki odkształcalnoścl wyściółka 42 dopasowuje się do indywidualnej stopy. W.strefach, w których podeszwa stopy wywiera większy nacisk, wyściółka 42 Jest silniej ściskana lecz zachowuje w zasadzie po wialogodziinym noszeniu raz ukszttłtowβnt formę. Tworzy się więc łoże dla stopy dopasowane do jej osób indywidualnych, aie pozostaje ono bardziej płaskie niż spód* który byłby uk8Ztałtowaiy wstępnie anatomicznie. Powierzchnię części głównej 32 stanowi warstewka skóry o małej grubości, przykładowo 0,5 mm, przy czym Jest to lekko szorstka skóra łosiowa. WywotuJa ona lekkie pocierane stopy sprzyjajęce ukrwieniu, emituje i akumikuja ciepło, motywuje całę podeszwę stopy.

Z warstwy bazowej 42 wystaje połączony z nlę pęczek Σ8 w opisanym wcześniej wykonaniu. W nowym, nie używanym spodzie /jak to pokazano na fig. 7/ sięga on swoim górnym, wolnym końcem prawie na wysokość warstwy skóry 44, a z boku otacza go wyściółka 42. Podczas obciężenia wyściółka sprężynuje i ulega trwałemu odkształceniu. Jak to opisano. Jednak pęczek 28 jast znacznie twardszy, ma on przeważnie elastyczność twardej gumy, a więc jago wolny koniec zbliża się do ^^i^stwy skóry 44. Mamy więc do czynienia ze zgodną z wynalazkiem stymulacją lub pozytywną motywacją lokalnego miejsca podeszwy stopy. Jako bardzo korzystne okazało się umieszczenie elastycznej poduszeczki w strefie pięty. Obrzeża tej poduszeczki wchodzą miękko bez wyczuwalnego przejścia w powierzchnię części głównej 32. W strefie środkowej jest ona lekko wybrzuszona, a więc przy stąpaniu pięta ma najpierw kontakt z tą poduszeczką tłumiąc energię stąpana, żeDy można Ją było specyficznie wykooryytać. Poduszeczką jest miękka i podatna, a jej maoi^l-ał Jest bardziej miękki niż wyściółka 42.

Cały spód buta wykonuje się przeważnie z ma^e-l-ału naturalnego.

162 207

FIG. 1

\ 22 28 \ ) /

FIG. 7

Zakład Wydawnictw UPRP. Nakład 90egz.

Cena 10 000 zł

Claims (11)

1. Zastrzeżenie patentowe

   1» Spód buta, w postaci oddzielnej wkładki lub części połączonej z butem, wykonany z mtariału elastycznego lub sztywnego i posiadający dopasowaną do podeszwy stopy powierzchnię, zwłaszcza gładką, znamienny tym, że ma co najmniej Jedno lokalne zagłębienie /22/ w postaci niecki wpuszczonej w dopasowaną do podeszwy stopy powierzchnię /22}/, znacznie mniejsze pod względem powierzchni od tej powierzchni /20/, posiadające lekko zaokrąglone obrzeże, w obrębie którego znajduje się podstawa /26/ leżąca kilka milimetrów poniżej nienaruszonej powiθrzchni /20/ dopasowanej do podeszwy stopy, oraz że w strefie środkowej tej podstawy /26/ ma wystający pęczek /26/, którego wolna główka /30/ leży w zasadzie w poziomie nienaruszonej powierzchni /20/o
2. 2. Spód według zastrz, 1, znamienny tym, że pęczek /26/ me grubość kilaku milimetrów, korzystnie 4 do 6 mm.
3. 3. Spód według zastrz, 1 lub 2, znamienny tym, że pęczek /26/ na swooej główce /30/ ma zaokrąglenie, zaostrzenie lub spłaszczanie.
4. 4. Spód według zastrz. 1, 2 lub 3, znamienny tym, że pęczek /26/ rozszerza się u dołu i przechodzi z lekkim zaokrągleniem w podstawę /26/,
5. 5. Spód według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia zagłębienia /22/ stanowi 1/10 do 1/20 całej powwarzchni /20/.
6. 6. Spód według zastrz. 1, znamienny tym, że pęczek /28/ i zaokrąglone obrzeże /24/ zagłębienia /22/ są w zasadzie koliste.
7. 7. Spód według zastrz. 1, znamienny tym, że wymiary poprzeczne zagłębienia /22/ są większe cztery do dziesięciu, razy od odpowiedniego wymiaru poprzecznego pęczka /28/.

   6. Spód według zastrz. 1, znamienny tym, że ma korzystnie co najmniej trzy zogłębienia /22/ z pęczkiem /28/ w każdym zagłębieniu, nie więcej Jednak niż dziesięć zagłębień /22/, przy czym korzystnie jodno zagłębienie /22/ ma tylko jeden pęczek /28/.
8. 9. Spód według zastrz. 1, 2 lub 3, znamienny tym, że pęczek /28/ stanowi Jedną część ze spodom buta.
9. 10. Spód według zastrz. 1 lub 9, znamienny tym, ze Jego częóc główna /32/ Jest zbudowana z kształtowanej, nieco elastycznej warstwy bazowej /40/, z którą łączy się przy najmniej jeden pęczek /28/ wystający swobodnie z jej powiθΓzchnl, a także z wyściółki /42/ z elastycznego plastycznego mteri.ału i z pokrywającej Ją cienkiej warstwy wierzchniej /A4/.
10. 11. Spód według zastrz, i uub 10, znamienny tym, że profil ookaneggo zagłębienia /22/ między podstawą /26/ i nienaruszoną powierzchnią /20/ ma kształt litery S.
11. 12. Spód weduug zastr^z. 1 uub 10, znamienny t m m, że pęczek /28/ ma elastyczność twardej gumy.