PL138342B1 - Method of catalytically hydrolyzing alpha-aminonitriles - Google Patents

Method of catalytically hydrolyzing alpha-aminonitriles Download PDF

Info

Publication number
PL138342B1
PL138342B1 PL1983240171A PL24017183A PL138342B1 PL 138342 B1 PL138342 B1 PL 138342B1 PL 1983240171 A PL1983240171 A PL 1983240171A PL 24017183 A PL24017183 A PL 24017183A PL 138342 B1 PL138342 B1 PL 138342B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
formula
resin
group
polymer
carbonyl
Prior art date
Application number
PL1983240171A
Other languages
English (en)
Other versions
PL240171A1 (en
Inventor
Auguste A A Commeyras
Jacques R Taillades
Jean Nrugidou
Aldo Previero
Regine Sola
Louis Mion
Alain Rousset
Monique Lasperas
Robert J E Pascal
Original Assignee
Centre Nal Recherc Scientifique
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Centre Nal Recherc Scientifique filed Critical Centre Nal Recherc Scientifique
Publication of PL240171A1 publication Critical patent/PL240171A1/xx
Publication of PL138342B1 publication Critical patent/PL138342B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07CACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C253/00Preparation of carboxylic acid nitriles
    • C07C253/30Preparation of carboxylic acid nitriles by reactions not involving the formation of cyano groups
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F8/00Chemical modification by after-treatment
    • C08F8/12Hydrolysis
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F222/00Copolymers of compounds having one or more unsaturated aliphatic radicals, each having only one carbon-to-carbon double bond, and at least one being terminated by a carboxyl radical and containing at least one other carboxyl radical in the molecule; Salts, anhydrides, esters, amides, imides, or nitriles thereof
    • C08F222/36Amides or imides
    • C08F222/38Amides
    • C08F222/385Monomers containing two or more (meth)acrylamide groups, e.g. N,N'-methylenebisacrylamide

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Catalysts (AREA)
  • Addition Polymer Or Copolymer, Post-Treatments, Or Chemical Modifications (AREA)
  • Low-Molecular Organic Synthesis Reactions Using Catalysts (AREA)

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób katalitycz¬ nej hydrolizy chemicznej a-amiinonitryli lub ich soli. Sposobem wedlug wynalazku* hydroliza kata¬ lityczna a-aminonitrylu wadzic, w zaleznosci od warunków reakcji, do powstania ia-amiinoamidu lub bezposrednio do po¬ wstania soli a-aminokwaisiu, przy czym otrzymana sól moze byc latwo przeksztalcona do odpowied¬ niego wolnego ttnaimino/kwasiU przez proste z obo¬ jetnienie. Wyinalaizek dotyczy zatem takze wytwa¬ rzania a-amimokwasów w postaci ich mieszaniny racemioanej. tt^aimiinokwasy 'maja duze zmeczenie przemyslo¬ we. Niektóre z nich moga byc stosowane w medy¬ cynie ludzkiej lub weterynaryjnej a takze w po¬ zywieniu, ma przyklad w celu uzupelnienia racji zywnosciowych. 'Inne moga wchodzic na przyklad, w sklad mydel lub kosmetyków.Dotychczas a-aminokwasy 'otrzymywano z ich prekursorów aldehydowych, przez reakcje Strec- kera lub tez w oparciu o liczne modyfikacje tej reakcji a zwlaszcza metoda opisana we francu- sikim opisie patentowym inr 2 372 797. Zgodnie z tyim opisem, wyjsciowy la-ammoniifcryl lub jego sól poddawano hydrolizie katalitycznej w srodowisku zasadowym, dzialajac ma- wymieniony cHaminonitryl lulb jego sól w obecnosci jionów hydroksylowych wodnym roztworem zawierajacym przynajmniej jedna pochodna karbonyloiwa. Sposób talki, wy¬ jatkowo selekltywny i ekonomiczny wymagal jed¬ nak oddzielania od srodowiska reakcyjnego cie¬ klego katalizatora karbonylowego i jego ewentual¬ nego zawracania. Ponadto w sposobie tym do¬ bór katalizatora karbonylowego byl bardzo ogra¬ li niczony z powodu jego niezbednej trwalosci w homogenicznym srodowisku zasadowym. Stwarza¬ lo to powazne niedogodnosci, gdyz oddzielenie cie¬ klego katalizatora bylo klopotliwe.Celem wynalazku bylo usuniecie wymienionych 10 niedogodnosci. Dokonano tego przez zastosowanie stalych katalizatorów karbonylowych, nierozpusz¬ czalnych w warunkach reakcji uzyskujac nastepu¬ jace'korzysci: —* duza latwosc rozdzielania produktów reakcji i 15 latwe zawracanie katalizatora do obiegu, — wyeliminowanie klopotliwego rozdzielania mie¬ szaniny amoniaku i acetonu, — latwosc prowadzenia sposobu metoda ciagla co ma szczególne znaczenie przy prowadzeniu pro- 20 cesu w-skali przemyslowej, — latwosc analizy mieszaniny reakcyjnej, a wiec lepsza kontrole przebiegu reakcji (nie istnieje ryzyko znieksztalcenia wyników przez katali¬ zatory), - 25 — mozliwosc uzycia, jako katalizatorów nawet zwiazków toksycznych, które pozostaja zwia¬ zane z polimerem a zatem nie zanieczyszczaja produktów reakcji, — wreszcie unieruchomienie katalizatorów karbo- M nylowych na polimerach umozliwia uzycie zwia- 138 342138 342 zków ketonowych znacznie bardziej reaktyw¬ nych takich jak cyklonony, które iw jednorod¬ nym srodowisku szybko uilegaja rozkladowi.Sppsobeim wedlug wynalazku a-aminoniitryl o wzorze ogólnym 18, w iktórym R" oznacza grupe.-^CH3, CH3S/CH2/2—, C6H5—CH2—, lub jego sól poddaje sie hydrolizie w srodowisku wodnym, w fazie heterogenicznej. w obecnosci jonów wodo¬ rotlenowych i w obecnosci nierozpuszczalnej w wodnym srodowisku zasadowym zywicy polimery- oznej zawierajacej lancuchy boczne zakonczone gru¬ pa karbonylowa.Zywice polimeryczne zawierajace lancuchy bocz¬ ne z grupa karbonylowa, które moga byc czesciowo uwodnione, odpowiadaja wzorowi ogólnemu 1, w którym P oznacza substancje podstawowa zywicy polimerycznej, Z oznacza grupe o wzorze —'NH—/ /CH2/n—/CO/—, w którym n jest równe 1—5, m jest równe 0 lub 1, Ri oznacza atom wodoru, R2 ozinacza grupe cyklanowa o 4—7 czlonach zawie¬ rajaca ewentualnie 1—3 heteroatomy takie jak azoit, lub grupe o wzorze —G/R/2—/CH2/n, —CO—R, w którym R' oznacza atoim wodoru lub rodnik me¬ tylowy badz etylowy, R oznacza rodnik metylowy lub etylowy, zas n' jest równe 0—3, lub tez R^ i R2 tworza, razem z sasiadujacym atomem azotu, grupe cyklanowa o 5—7 czlonach, zawierajaca ewentualnie 1 lub 2 dodatkowe heteroatomy ta^ kie jiak azot ewentualnie podstawiona jednym lub kilkoma rodnikami metylowymi badz etylowymi.W przypadku wytwarzania a-aminoamidu jolny wodorotlenowe wprowadza sie do wodnego srodo¬ wiska reakcji w niewielkiej ilosci* okolo 0,1—0,3 mola na mol wyjsciowego a^aminonitrylu.W ' przepadku wytwarzania • a-aniriinokwasu jony wodorotlenowe wprowadza sie do wodnego srodo¬ wiska reakcji do uzysikaimia scislej równomolowo- sci w stosunku do wyjsciowego a-aminonitrylu.W sposobie wedlug wynalazku wodne srodowisko reakcji moze zawierac minimalna ilosc wody, od¬ powiadajaca 1 molowi wody na mol wyjsciowego a-aminonitrylu.I wreszcie w sposobie hydrolizy wedlug wyna¬ lazku mozna poddac reakcji mieszanine aldehydu, kwasu cyjanowodorowego i amoniaku lub tez mie^ szanine cyjianohydryny i amoniaku, gdyz obie te mieszaniny sa generatorami a-aminonitrylu, w o- becnoscii jonów wodorotlenowych, z zywica polime- ryozna zawierajaca lancuchy boczne zakonczone grupa karbonylowa ii (nierozpuszczalna w wod¬ nym srodowisku zasadowym.Sposób katalitycznej hydrolizy chemicznej we¬ dlug wynalazku stosuje sie do a-aminonitryli o wzorze ogólnym 18, w Jktórym rodnik R" ma po¬ dane znaczenie zwlaszcza do a-amdnopropioinitrylu, prowadzac do alaniny, oraz do ia-ammometylomer- kaiptobutyroinitrylu, bedacego prekursorem metió- niny, aminokwasu o bardzo powaznym znaczeniu ekonomicznym, lub tez do soli tych nitryli, takich .Jak chlorowodorki, a takze do ich prekursorów.Wedlug wynalazku przez wprowadzenie a-ami¬ nonitrylu lub jego soli, takiej jak na przyklad chlorowodorek, do roztworu wodnego zawierajace¬ go zawiesine nierozpuszczalnej polimerycznej zywi¬ cy karbonylowej ii jonów wodorotlenowych, otrzy¬ muje sie bardzo szybko i z wydajnoscia ilosciowa^ nawet w (temperaturze pokojowej, a-aminoaniid odpowiadajacy wyjsciowemu a-amionitrylowii. Nie¬ rozpuszczalna zywica karbonylowa moze byc wiec 5 oddzielona ze srodowiska reakcji przez zwykle od¬ saczenie lub 'Odwirowanie, a nastepnie zawrócona w tej postaci, bez zadnych procesów regeneracyj¬ nych.Proces iten moze byc równiez prowadzony w spo- io sób ciagly poprzez kontakt roztworu a-aminoni¬ trylu' lub jego soli z katalizatorem karbonylowyni, nierozpuszczalnym i unieruchomionym. W takim korzystnym wariancie sposobu wedlug wynalazku la-aminoinitryl wprowadza sie, na przyklad, u gó- 15 ry reaJktora rurowego jednoczesnie z roztworem jonów wodorotlenowych w ilosci 0,1—(1 mola wo¬ dorotlenku ma mol wyjsciowego a-aminonitrylu. Zy¬ wica polimeryczna karbonylowa moze byc, na przyklad, unieruchomiona w reaktorze rurowym w 20 ilosci 0,1—10 milirówniowaznika funkcji karbony¬ lowej na gram katalizatora. W ten sposób a-arhiU noaimid moze byc odbierany bezposrednio na wyj¬ sciu z reaktora. Mozna równiez wprowadzac jony wodorotlenowe w odcieku, tak aby uzyskac rów- 25., nomolOwosc w stosunku do a-amiinoamidu, który w ten sposób hydrolizuje sie ilosciowo do odpo¬ wiedniego a-aminokwasu.Jony wodorotlenowe wprowadzone sa do srodo- wiska realkcji korzystnie w postaci wodorotlenku 30 metalu alkalicznego lub ziem alkalicznychN lub tez w postaci wodorotlenku amonowego.Zywice polimeryczne zawierajace lancuchy bo¬ czne zakonczone grupa karbonylowa, odpowiadaja¬ ce w szczególnosci wzorom ogólnym 2, 3 i- 4, które 35 jednak nie sa ograniczajace, nadaja sie znakowicie do stonowania w sposobie wedlug wynalazku.Zywice polimeryczne zawierajace lancuchy boczr ne zakonczone grupa karbonylowa, typu liniowe¬ go, odpowiadaja wzorowi ogólnemu 2, w którym 40* P oznacza substancje podstawowa zywicy polime¬ rycznej, Z oznacza grupe o wzorze —NH— /CH2/n— -^C/O/L-, w którym n jest równe 1—5, R' oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy badz etylowy, R oznacza rodnik metylowy lub etylowy, m jest ró- 45 wne 0 lub 1 a m' równe; 0—3.Zywice polimeryczne zawierajace grupe karbo¬ nylowa wystepujaca w postaci grupy cyklanonowej odpowiadaja wzorowi ogólnemu 3, w którym P oznacza substancje podstawowa zywicy polime- 50 rycznej, Z oznacza grupe o wzorze —NH—/CH2/n— —ClOI—, w którym n jest równe 1—5* R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy badz etylowy, m jest równe 0 lub 1, m' jest równe 0—3, n" jest równe 0—3, przy czym n' i n'' razem sa w sumie 55 co najwyzej równe 3.Zywice polimeryczne zawierajace grupe karbo¬ nylowa wystejpujaca w postaci grupy heterocykla- nonowej odpowiadaja wzorowi ogólnemu 4, w któ¬ rym P oznacza substancje podstawowa zywicy po- 00 limerycznej, Z oznacza grupe o wzorze —NH— —fCK2ln—CIOI—f w którym n fest równe 1—5, R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy badz etylowy, m jest równe 0 lub 1, n' jest równe 0—3, n'' jest równe 0—3, przy czym n' i n" w suimie 66 sa równe co najwyzej 3.5 138 342 6 N W zywicach polimerycznych o wzorze ogólnym 3 grupa cyklamianowa o wzorze 5 oznacza zwlasz¬ cza rodniki o wzorach 6, 7 lub 8.W zywicach polimerycznych o ogólnym wzorze 4 grupa heterocyklanonowa o wzonze 9 moze zwla¬ szcza oznaczac rodniki o wzorach 10, 11, 112, 13 lub 14.W isjpoisoibie wedlug wynalazku, substancja pod¬ stawowa zywicy P jest korzystnie polimer typu polistyrenowego, poliakrylowego lub celulozowe¬ go. Szczególnie odpowiednie sa polimery usiecio- wane, prowadzace do poliimeru makroporowatego lub dio zelu majacego1 na przyklad postac zelu lub sztywnych ziarn badz perel zywicy. W dal¬ szej czesci oipisu beda stosowane nastepujace sym¬ bole dla oznaczania substancji podstawowej zy¬ wicy ipoliimerycznej P: Pi tsulbstaincja podstawowa o wzorze ogólnym 15, w którym p wskazuje, ze chodzi o polimer, ale wartosc liczbowa wskaznika p nie jest istotna, P2 substancja podstawowa o wzorze ogólnym 16, w którym p ma wyzej podane znaczenie, P3 substancja podstawowa o wzorze ogólnym 17, w którym p ima wyzej podane znaczenie.Wymiecione powyzej rózne typy substancji pod¬ stawowej /polimeru P sa, korzystnie, usieciowane, na przyklad dwuwinylobenzenem lub N,N'-bis^akry- loilapolimetylenodwuamina odpowiadajaca wzorowi ogólnemu CH^—CH^CO—NR—/CR2/x—NR—CO— —CH=CH2, w którym x jest równe 1—6, R ozna¬ cza atom wodoru, grupe metylowa lub etylowa lub olba rodniki R itworza razem grupe alkilenowa o wzorze /CH2/y, w którym y jest równe 1—4.Przyjeto nastepujace oznaczenia szczególowe: Pia=Pi usieciowania dwuwinylobenzenem, Pib=Pi usdeciowana N,N'-bis-akryloilopolimetyle- nodwuaimiina o wzorze CH2=CH—CO—NR— —/CH2/X—NR—CO—CH=CH2 okreslonym, powyzej, P2 ixP3 korzystnie sa to substancje podstawowe u- siiecdowiaine dwuwinylobenzenem.Rózne wymienione wyzej zywice poliimeryczne moga byc otrzymane zarówno przez polimeryzacje monomerów jak i . przez funkcjonalizacje polime¬ ru.Zywica polimeryczna kanbonylowa moze byc jo- trzymana pinzez polimeryzacje monomeru zdolnego do generowania funkcji karbonylowej dowolnym * znanym sposobem. Jako przyklad podano sche¬ mat reakcji wytwarzania zywicy polimerycznej kanbonylowej o wzorze 4c, w którym m jest rów¬ ne 0, n'=n''=l a R oznacza atom wodoru. Cho¬ dzi wiec o wyszczególniiona powyzej zywice polU. meryczna typu poliakrylowego usieciowanego N,N'- -fois-akryloilopolimetylenodwuamina, przedstawiona na schemacie reakcji1. * Zywice polimeryczne ikarbonylowe stosowane w siposoibie wedlug wynalazku imoga byc równiez o- trzymane przez wszczepienie zwiazku karbonylo- wego do polimeru substancji podstawowej piolia- krylowej, polistyrenowej lub celulozowej.Aktywacji polimerów rmozna idokonac róznymi znanymi sposobami, na przyklad w iprzypadku zy¬ wicy poliakrylowej przez przeksztalcenie grup kar- boksylowych do cihioirku kwaisowego lub tez przez wprowadzenie grup chlorometylowych do pierscie¬ nia aromatycznego polimeru typu polistyrenowego.Mozna nastepnie poddawac te aktywowane poli¬ mery reakcji z czasteczka zawierajaca z jednej 5 strony grupe aminowa a z drugiej sitnony grupe funkcyjna zdolna do generowania grupy karbo- nylowej dowolnym znanym sposobem. Wszczepia¬ nie odbywa sie wiec przez utworzenie wiazania kowalencyjnego typu amidu lub itypu aminy. 10 Nalezy zaznaczyc, ze ketonowa grupa funkcyjna czasteczki wszczepionej moze byc uwidoczniona badz zabezpieczania, ma przyklad w postaci keta- lu, lub tez ukrytai, na przyklad w postaci drugorze- dowych grup hydroksylowych, które nastepnie u- 15 tlenia sie do grupy karbonylowej.Grupa karbonyloiwa, odpowiedzialna za aktyw¬ nosc katalityczna zywicy polimerycznej, moze byc bardziej lub mniej oddalona od szkieletu aubstah- cji podstawowej polimeru i wlaczona w czastecz- 20 ke aminokwasu o worze NH2—/CH2/n-^C02H. We wzorach ogólnych przytoczonych powyzej amino¬ kwas ten wystepuje pod symbolem Z.Zawartosc ugrupowan specyficznych w zywicy katalitycznej moze byc, na przyklad, wyrazona w 25 milirównowazinikach/g i[meq/g]. Gdy mówi sie o zy¬ wicy zawierajacej punkty kairbonylowe x meq/g oznacza to, ze jeden gram zywicy zawiera x.l0~8 równowaznika molowego grupy C=0. W praktyce okazalo sie, ze zawartosc punktów karbonylowych 30 w zywicy polimerycznej o aktywnosci katalitycz¬ nej wynosi korzystnie 0,5—10 (meq/g polimeru.Ponizej podano przyklady wytwarzania kataliza¬ torów ketonowych droga chemicznej modyfikacji zywicy (polimerycznej. 35 A. Aktywacja zywicy akrylowej P±a — OH.Mieszanine 10 g (0,10 eq) zywicy akrylowej usie¬ ciowanej z, 30!% dwuwiinylobenzenu, 20 ml (0,27 mola) chlorku tionylu i 8 ml bezwodnego dwume- tyloformamidu w 100 ml bezwodnego chloroformu 4< ogrzewano w (temperaturze 60°C w ciagu 6 godzin przy- mechanicznym mieszaniu. Po odsaczeniu zy¬ wice przemyto kolejno chloroformem i bezwod¬ nym eterem, po czym wysuszono pod zimniej szoh nym cisinieniem. Zawartosc grup chlorku kwaso- 45 wego: 5,0 meq/g. Zalstosowaina zywica moze byc na -przeklad ihandlowa zywica poliakrylowa firmy BIO — RAD o nazwie Bio — Rex 70 (0,037—0,074 mim). Ma ona postac soli sodowej i zawiera okolo 7W/o wody. Przed wprowadzeniem grup fumkcyj- 50 nych korzystnie "jest pozbawic zywice resztkowych zanieczyszczen i wody oraz iprzeprowadzic ja w postac kwasu.B. Wytwarzanie zywicy o wzorze 4a (P '= Pia, ur*=0, n'=n"=l, R=H) 55 Zywice w postaci chlorku kwasowego otrzymana pofwyzej (3,0 g; 0,015 eq.) dodano do roztworu 4,3 g (0,030 'mola) 8-aza-l,4-dioksa^spirio([4—5]-dekanu i 1,6 g (0,016 msola) i trójetyloaminy w 65 ml dwu- metyloformiamiidu. . Mieszanine mieszano w ciagu 60 7 godzin w temperaturze pokojowej. Po. odsaczeniu zywice przemyto woda destylowana, po czym za¬ wieszano w imiesizaninie rozcienczonego wodorotlen¬ ku sodu i dwuimetyloformamidu i mieszano w cia¬ gu 3 godzin. Odsaczono, zywice przemyto woda w destylowana i zawieszono* ja w 4n kwasie sol-¦ ' ' ¦ 7 nym. Mieszano iw ciagu 6 godzin w temperaturze pokojowej. Po odsaczeniu, przemyto zywice kolej- niio -woda destylowana, etanolem i eterem, po czyim wysuszono pod zmniej tosc grup IkarbonyLowych: 2,5 imeq/g.C. Wytwarzanie zywicy o wzorze 4b (P=Pia, Z=NH—/CH2/2^CO— m=l, m=2, n'=m"=l, R=H) 3,0 otrzymana poprzednio dodano do roztworu 5,35 g (0,06 mola) ^-alaniny w 36 ml mieszaniny DMF- ^oda-N-etylomorfolina 1/3—1/3—1/3. Po 17 godzi¬ nach mieszania w temperaturze -pokojowej odsa¬ dzono zywice, przemyto ja kolejno woda destylo¬ wana, rozcienczonym kwasem solnym, woda, eta¬ nolem i eterem, po czym wysuszono pod zmniej¬ szonym cisnieniem. 3,6 g -tej zywicy poddano reakcji z roztworem 8 iml (0,11 mola) chlorku tionylu i 3 iml bezwodne¬ go dwumetyloformamidu w 40 ml bezwodnego chloroformu. Mieszanine ogrzewano w temperaturze 60°C w ciagu 6 godzin przy mechanicznym mie¬ szaniu. Po odsaczeniu zywice przemyto kolejno chloroformem ii bezwodnym eterem, po czym wy¬ suszono pod zmniejszonym cisnieniiem. Laczna za¬ wartosc, grup chlorku kwasowego; 4,3 meq/g.Otrzymana zywice w ilosci 3,2 g {0,014 eq) do¬ dano do roztworu 4,5 g i(0,032 mola) 8-aza-l,4-dio- • ksa-iSipirio[4—5}dekanu i 1,3 g (0,0,18 mola) ftrójety- lamijny w 70 ml dwumetyloformamidu. Mieszani- ine mieszano w ciagu 9 godzin w temperaturze pokojowej, po czym przesaczono. Zywice przemyto woda destylowana, zawieszono w mieszaninie roz¬ cienczonego wodorotlenku sodu i dwumetylofor¬ mamidu i meszano w ciagu 3 godzin.Przesaczono zywice, iprzemyto woda destylowana i zawieszono w 4 n kwasie solnym. Mieszano w ciagu 6 godzin w temperaturze pokojowej* Po odsaczeniu zywice przemyto kolejno woda destylo¬ wana, etanolem i eterem, po czym wysuszono pod zminiejsizionym cisnieniem. Zawartosc grup karbo- nyIowyeh: 2,0 maq/g.D. Wytwarzanie zywicy o wzorze 3a (P=Pia, m=0, iK=n'=l, R=H) Do roztworu 3,0 g (0,026 mola) 4-aminocyklohek- sanolu i 2,9 g (0,029 mola) trójetyloaminy w (60 ml dwumetyloformamidu dodano 4,0 g (0,015 eq.-. chlorku kwasowego zywicy o zawartosci 3,8 meq/g.Mieezanine mieszano w. ciagu 7 godzin w tempera¬ turze pokojowej, po czym przesaczono. Zywice przemyto 'kolejno dimetyloformamidem, woda de¬ stylowana, etanolem i eterem. Po wysuszeniu pod zmniejszonym cisnieniem, 1,0 g tak otrzymanej zy¬ wicy utleniono w sposób nastepujacy: do roztwo¬ ru dodano 0,9 g (9X10~S imoila) bezwodnika chroimo- wego w 40 ml dwumetyloformamidu zawierajace^ go kilka kropli stezonego kwasu isiarkowegO'. Mie¬ szanine mieszano w ciagu 19 godzin w (temperatu¬ rze pokojowej, po czym przesaczono. Zywice prze¬ myto kolejno woda, etanolem, mieszanina rozcien¬ czonego wodorotlenku sodu^etanolu, a nastepnie woda. Zywice zakwaszono przez przemycia roz¬ cienczonym kwasem isolnym, a nastepnie przemyto ja woda destylowana, etanolem i eterem. Po wy- I 342 8 suszeniu piod próznia zawartosc grup karbonylo- wych w zywicy wyniosla i,i2 meq/g.E. Wytwarzanie zywicy o wzorze 2a (P = Pia, imi=0, n'= 0, R=—CH3, R'^H) 5 Do roztworu 2,3 g i(0,30 mola) 1-amiinopropano- lu-2 i 3,3 g (0,030 mola!) trójetyloaminy w'70 ml dwumetyloformamidu dodano 5,0 g (0,019 eq.) chlor¬ ku kwasowego zywicy o zawartosci 3,8 meq/g. Mie¬ szanine mieszano w ciagu 7 godzin w temperaturze io poikojowej, po czym przesaczono. Zywice przemyto ikolejino dimetyloformamidem, woda destylowana, etanolem i eterem. Po wysuszeniu pod zmniej- saojnym cisnieniem przystapiono do utleniania: 5,9 g zywicy alkoholowej otrzymanej powyzej doda- 15 no do rozitworu 10 g (0,lli unola) bezwodnika chro¬ mowego w 120 ml dimetyloformamidu zawieraja¬ cego kilka kropli stezonego kwasu siarkowego.Mieszanine mieszano w ciagu 20 godzin w tempe¬ raturze pokojowej, po czym przesaczono. Zywice 20 pinzemyto kolejno woda, etanolem, mieszanina roz¬ cienczonego wodorotlenku sodu — etanolu a na koncu, woda destylowana. Zywice zakwaszono przez przemycie rozcienczonym kwasem solnym a naste¬ pnie przemyto woda destylowana, etanolem i ete- 25 rem. Po wysuszeniu pod zmniejszonym cisnienieim zawartosc grup kanbonylowych w zywicy wyniosla 0,85 meq/g.Ponadto nizej ipodano przyklady wytwarzania katalizatorów ketonowych przez polimeryzacje. 30 Wytwarzanie N-akryloilo-8-aza-l,4-dioksa-spiro [4—5] dekanu Roztwór 28,6 g (0,20 mola) 8-aza-l,4-diOfksa-spi- ro[4—5]dekanu w 100 ml bezwodnego eteru ozie¬ biono mieszajac do temperatury 0°C. Wkroplono 35 9,06 g (0,10 mola) chlorku akryloilu w roztworze 33 ml bezwodnego eteru. Po dwóch godzinach od rozpoczecia wkraplania odsaczono bialy osad. Po odparowaniu eteru pod zmniejszonym cisnieniem otrzymano surowy produkt (wydajnosc 97%), któ- 40 ry nastepnie przedestylowano (temperatura wrze¬ nia 110—114°C/8Pa, wydajnosc 85%!). Temperatu¬ ra topnienia 43—44°C (pentan-eter).Wytwarzanie 'kopolimeru N-akryloilo-8-aza-1,4- -dioksa-ispiro[4—5]dekanu i N,N'-metylenotoiisakry- 45 lioanuidu (stosunek molowy 6:1). Otrzymanie kopo¬ limeru \o wzorze 4c (P=Pib, m=0, n'=n"=l, B=* =H).Strumien azotu przepuszczano w ciagu 15 mi¬ nut przez roztwór 5,46 g (0,028 mola) N-akryloilo* 50 -8Aaza-il,4-dioksa-ispiiro;[4^5]delkanu i 0,71. g (0,0056 imola) N,N'-metylenobislkryloamidu w 18 ml wody destylowanej. Po dodaniu kilku miligramów nad¬ siarczanu potasu i ryboflawiny, roztwór poddano naswietlaniu lampa 500 W w ciagu 10 minut. 55 Otrzymany polimer iprzemyto woda, etanolem i ete¬ rem, plo czym wysuszono pod zmniejszonym cis¬ nieniem. Zawiesine otrzymanego polimeru w In kwasie solnym mieszano nastepnie w ciagu 24 go¬ dzin. Polimer odsaczono, przemyto woda, etanolem 60 i eterem, po czyim wysuszono pod amniejszonyim cisnieniem. Zawartosc grup kanbonylowych wynio¬ sla 4,0 meq/g.Wytwarzanie kopolimeru N-aikryloilo-8-aza-l,4- -dioksa-spiiro{4—5]dekanu. i N,N'-bilS-aikryloilopflpeT* 65 razyny (stosunek molowy 4,5:li).9 138 342 10 Otrzymanie Ikcpoldmeru o wzorze 4c (P=Pib, 'm=0, nW'~l, R=H) Przez noiztwór 5g (0,025 mola) N-akiryloilo-8-aBa- -l,4-dioksa-spajriot4^-]ideikain:u i 1,1 g (0,0056 mola) N,N^bis-akryloilopiperazyny iw 14 ml' wody desty¬ lowanej przepuszczlono isitiruimien azotu w ciagu 30 minut. Oziebiono do temperatury 0°C, dodam© 56 mg nadisiarczanu amonu rozpuszczonego w 2 ml wody destylowanej i 50 miiknolitrów N,N'-czterome- tyloetylenodwuaminy i(TEMED). Utnzymywano w temperaturze 0°C w ciagu 1,5 godziny. Otrzyma¬ ny polimer zmielono w mlynku, przemyto woda, etanolem i eterem, po ozym wysuszono pod zmniej¬ szonym, cisnieniem. Zawiesine kopolimeru w In kwasie Solnym mieszano przez 24 godziny. Poli- mer odsaczono, przemyto woda i eltanolem, po czym wysuszono pod zmniejszonym cisnieniem. Za¬ wartosc grup karbonylowych wyniosla 4,2 meq/g.Wytwarzanie kopolimeru N-akryloilo-8-aza-l,4- -dioksa-spirio{4—5]/dekanu i N,N'-bis-akryloilopipeT- razyny w postaci perelek (stosunek molowy 5:1).Otrzymywanie kopolimeru o wzorze 4c (P=Pib, m=0, n'=n"=l, R=H|).Przez 100 iml oleju [parafinowego zawierajacego 2 krople trójolejanu sorbdtanu przepuszczano w ciagu 2 godzin strumien azoitu. Przez, roztwór 1,8 g (0,00915 mola) N-akryloilo-8Haza-l,4-diotea-spirio- [4—5]dekanu li 0,35 g {0,00183 mola) N,N'-bdis-akry- loilopiperazyny w 7,5 ml wody destylowanej rów¬ niez pnzepuiszczono azot w ciagu 1 godziny. Na¬ stepnie do roztworu wodnego dodaino 20 mdikroli- trów TEMED i 25 mg nadsiarczanu annonu rozpu¬ szczonego w 1 ml wody destylowanej. Wodny roz¬ twór przeniesiono do oleju parafinowego, po czym mieslzano w atmosferze azotu w ciagu /li godziny.Polimer w postaci perel1 'odsaczono, przemyto pen¬ tanem a nastepnie woda destylowana. Otrzymany polimer mieszano w zawiesinie w In kwasie sol¬ nym w ciagu 24 godzin, po czym odsaczono i przemyto woda. Zawartosc 'grup karbonylowych w polimerze wyniosla 4,1 meq/g.Opisane powyzej polimery winny byc dokladnie osuszone przed przystapieniem do oznaczen anali¬ tycznych. W przypadku typowych syntez mozna nie prowadzic suszenia i poprzestac na przemy¬ ciach woda i dokladnym odcisnieciu.Skutecznosc polLmerycznych zywic katonowych badano w odniesieniu do róznych a-amdnonitryli w reaktorze rurowym po ich kondycjonowaniu przez mieszanie w rozcienczonym roztworze wod¬ nym wodorotlenku sodu. Jako przyklad, w tabli¬ cy 1 ponizej przytoczono kilka wyników dotycza¬ cych uwodnienia «-amdinopropionitirylu.W tablicy 1 ponizej stosowano nastepujace wa¬ runki pracy: — temperatura reaktora* 25°C — stezenie «-aiminopropiionitrylu na wejsciu do re- akjtotradurowego: 0,05 mola/l — stezanie wodorotlenku: 0,02 mola/1.Nalezy zaznaczyc, ze w procesie katalitycznej hydrolizy chemicznej ^-amiinonitrylu w srodowi¬ sku hoimogenicznym nie stosuje isie ketonów cy¬ klicznych, gdyz ulegaja one w srodowisku zasado¬ wymi szybkiej degradacji, zwlaszcza pod wplywem TABLICA 1 Badanie porównawcze sikuteoznoisci róznych poli¬ merów ketonowych (reaktor zawierajacy 1,3 g ka-" talizatora i 4,5 cm3 roztworu) 10 15 Polimer ketonowy 2a 66 26 (P=PJa, m=0, n=0, J),85 33 14,5 20 R=CH3, R'=H) 1^,6 6,8 (P=Pla, m=0, - 1,2 n=n'=l, R=H) 14,6 8,8 12 8,5 15 ' 30 33 4a (P=Pia, m=0, n'=n"=l, R=H) 4b ((P=Pia, m=l, m'=n"=(l, n=2, RJ= <4c (P=Plb, ni=0, n'=n"=l, R=H) =H) 1,5 2 3 )33 14,6 8,8 6,2 33 ¦14,6 8,8 6,2 $3 14,6 8,8 77 34 ' 215 17; 74 • 3? 20 14 99,8 93,4 80,6 reakcji aldolizacji-krotonizacji. Tak na przyklad mozna bylo zaobserwowac tworzenie siie 2^cyklohe- 40 ksyLideno-cykloheksanonu podczas hydratacji a- -aminionitryli katalizowanej cykloheksanonem. Re¬ akcja przebiegala wedlug ischematu 2.Naltomiaet przy zastosowaniu sposobu wedlug wynalazku itego rodzaju wtórne reakcje pomiedzy 45 czasteczkami ketonowymi sa znacznie ograniczo¬ ne^ gdyz czasteczki "te sa unieruchomione na sub¬ stancji podsitawowej polimeru. W praktyce, cykli¬ czne nierozpuszczalne ketony okazaly sie bardziej skuteczne niz ketony alifatyczne liniowe. w Poza struktura motywu ketonowego o aktywno¬ sci katalitycznej, charakterystyki fizykochemiczne zywicy polimeru (srodek sieciujacy, stopien usiecio- wania, charakter silniej lub slabiej hydirofilowy) ^ wplywaja' w istotny sposób, zwlaszcza wobec zna- 55 czenia procesów dyfuzji w ka/talizie heterogenicz¬ nej.Przy ustalonej budowie katalizatora polimerycz- nego okreslono disitioitne parametry definiujace sto¬ pien konwerj&ji a-aminonitrylu do a-aimiinoaimddu 60 na wyjsciu sr reaiktora.Dla przykladu podano ponizej, kilka rezultatów dotyczacych uwodnienia a-aminopropionitrylu ka¬ talizowanego polimerem karlbonylowym o wzorze 4a, w którym P^Pia m=0, n=*n=^l, R^H. 11 TACLICA 2 Uwodnienie a-aminopriopiionitrylu do a^amajnopro- pionamiidu w reaktorze rurowym wypelnionym ka¬ talizatorem, o wzorze 4 (1,3 g katalizatora i 4,5 12 cm3 roztworu) . (P=Pia, Okreslenie istotnych parametrów R=H). ¦s|5 M-s !* Sag Sgg iII iii sal .a o , o 11 co £ CTJ Ci) So° 8« 12| o .21 kw cd s\ •h -r» i -^ •r-» 4 S S " lali s a g ^ 0 1,4 1,8 0,05 0,05 0,05 0,05 0,05 0,05 13 18 18 25 25 25 5 73,5 84,5 1,5 1,5 1,5 1,5 1,5 1,5 ' 1,5 1,5 1,5 1,5 1,5 1,5 0,02 0,05 0,10 0,15 0,05 0,05 • 0,05 0,05 0,05 0,05 0,05 0,05 0,05 0,05 0,05 0,05 0,025 0,050 0,075 0,10 0,05 0,05 0,05 0,05 14,6 14,6 14,6 14,6 14,6 14,6 14,6 14,6 33^ 14,6 8,8 5,1 25 25 25 25 25 • 25 25 25 25 25 25 25 33,5 63,5 79 87 68,5 * 63,5 57,5 55 85 63,5 52 35 1,8 a,8 1,8 0,07 0,07 0,07 0,10 0,10 0,10 8,5 8,5 8,5 10 30 40 34 76 . 98 Badanie rezultatów zawartych w tej tablicy wy¬ kazalo, ze stopien /konwersji a-aminonitrylu do a-aminoamidu wzrasta: — z liczba punktów karbonylowych katalizatorów na jednostke masy polimeru, — ze stezeniem jonów wodorotlenowych w reak¬ torze, — z 'temperatura reaktora, oraz — z czasem przebywania a-aminonitrylu w kon¬ takcie z (katalizatorem; dla danego typu reaktora i dla dainego stezenia la-amiioomiitrylu stopien kon¬ wersji jest funkcja wykladnicza czasu przebywania w reaJktonze.Wj ¦trakcie (tych badan okazalo sie zwlaszcza, ze nierozpuszczalny polimer ketonowy odgrywa role katalizatora niezaleznie od liczby wyprowadzonych równowazników ketonowych. Zgodnie ze sposobem wedlug wynalazku korzysitnie jest kontaktowac roz¬ twór a-amkuonitrylu z nierozpuszczalnym polime¬ rem ikarbonylowym w stosunku 0,1—50 równo¬ wazników zwiazków karbonylowych na mol wyj¬ sciowego ^-amiinonitrylu.W.praktyce okazalo sie taikze, ze zywica polime- ryozna moze byc wprowadzona do srodowiska re¬ akcji w ilosci okolo 10—2000 g zywicy na mlol wyjscliowego a-aminonitrylu, na przyklad w przy¬ padku stosowania sposobu wedlug wynalazku w 5 procesie periodycznym, z zawracaniem kataliza¬ tora karbonylowego.Ponadto stwierdzono', ze zywica polimeryozna kar- boinylowa mioze korzystnie zawierac, oprócz lan¬ cuchów bociznych z grupa karbonylowa, takze gru¬ lo py funkcyjne hydrofilowe takie jak na przyklad gruipy karboksylowe, grupy aminowe pierwszo-, drugo-, lub itrzeciorzeidowe lub grupy amoniowe czwartorzedowe.' Okreslono taikze, ze -temperatura srodowiska re- 15 akcji jest zawarta w granicach 5—80°C Proces wedlug wynalazku moze byc na przy¬ klad przeprowadzony w isposób nastepujacy. Zy¬ wica polimeryczna ketonowa, której resztkowe grupy karboksylowe sa w postaci kwasowej, win- 20 na byc wczesniej ikondycjonowana. Miesza sie ja na przyklad w ciagu kilku go-dzin przed przysta¬ pieniem do napelniania /kolumny z 0,1 n wodoro¬ tlenkiem sodu.Dwie strzyikarwiki o Jednakowej srednicy, poru¬ szane tym samym silnikiem, zasilaja z talka sa¬ ma szybkoscia kolumne z zywica w jej dolnej cze¬ sci. Jedna ze strzykawek zawiera na przyklad chlorowodorek la^aminonitrylu w roztworze w roz¬ cienczonym kwasie solnym, druga zas roztwór wo- dóirotlelnku sodu. Na wejsciu do kolumny, na przy¬ klad w czesci dolnej, roztwór wodorotlenku sodu uwalnia «-amiinonitryl od chlorowodorku i do¬ prowadza srodowisko reakcji do pH wymaganego dla katalitycznego uwodnienia.- Dla unikniecia reakcji autokatalityczinej, która, moglaby zmienic sklad odcisków przed analiza, do¬ daje sie na wyjsciu z kolumny rozcienczony roztwór kwasu solnego.Wyjisciowy «-amiinonirtryl moze byc .otrzymany 40 dzialaJniem cyjanohydryny na amoniak, a-amiho- nitryl moze byc równiez otrzymany dzialaniem al¬ dehydu i kwasu cyjanowodorowego lub cyjanku, takiego jak cyjanek alkaliczny, na amoniak i sól amonowa. W praktyce, w podobnym przypadku 'ko- 45 rzystnie jest stabilizowac roztwór ia-amiinoriiftrylu nadmiarem okolo 5—10*% cyjanku w stosunku do cyjanku zawartego w równomolowym roztworze al- dehyd-cyjanek lub w stosunku do roztworu cyja- nohydryny. 50 Na ogól pozwala sie na ustalenie równowagi tworzenia sie a-aminOnitrylu iprzed wprowadzeniem ukladu katalitycznego stanowiacego zywice ^karbo¬ nylowa w obecnosci jonów wodorotlenowych^ Ponizsize przyklady ilustruja sposób wedlug wy- 55 inalaizku.Przyklad I. O^ls m roztwór chlorowodorku «-aminopropionitrylu w 0,01 n -HC1 wstrzyknieto równoczesnie z równo-objetosciowa iloscia 0,21 n roztworu wodorotlenku sodu do górnej czesci re- 60 aktora zawierajacego 1,4 g polimeru ketonowego o wzoitfze 4a, zablokowanego przy 1,8X10~3 równo¬ waznikach grupy ketonowej na gram polimeru. Na wyjsciu z reaktora otrzymywano a-arninopropiona- miid. Stopien konwersji wynosil 95l%, a wydajnosc 65 reaktora pracujacego w temperaturze pokojowej 25 30 3513 wynliojsla 1,2X10~3 mola/minute w przeliczeniu na 1 litr* objetosci reaktora i 1 g zywicy.Przyklad II. 0,1 m roztwór chloiriowodorku a-aminopro^ioinitrylu w 0,01 in HC1 wstrzyknieto równoczesnie z identyczna objetoscia 0,21 n wo¬ dorotlenku isodu do górnej czesci reaktora zawie¬ rajacego 1,5 g polimeru ketoraoiwego o wzorze 3a, w któryni om=0 R=H, n'=n"=l, zablokowanego /przy (ll,2)X10~3 równowaznikach grupy ketonorwej na gwarni polimeru. Na wyjisciiu z reaktora odbie¬ rano la-aminopropionatmid. Stopien konwersji wy¬ nosil 90°/oi, a wydajnosc reaktora pracujacego w temperaturze 30°C wyniosla 0,55X10~3 rnola/rniniu- itej/1 g zywicy. N ' Przyklad III. Do 20 nil 0,2 m roztworu, «- -aminoproipionitryilu dodano 4 ml 1 n roztworu wodorotlenku isodu, 1 g nierozpuszczalnego poli¬ meru (ketonowego o wzorze 4a zawierajacego 1,8 milircwnowaznika na gram, po czym mieszano mie¬ szanine w ciagu 1 godziny w temperaturze (poko¬ jowej. Po zobojetnieniu kwasem solnym i odwi¬ rowaniu niejednorodnej mieszaniny, analiza NMR górnej warstwy cieklej wykazala, ze stopien prze- 'ksztalcenia a-aminopropionitrylu do a-aminopro- pioamidu wyniósl 9110/©. i Przyklad IV. 0,10 m noztwór chlorowodorku «-amdnometyliomerkaptobutyirOnitrylu w 0,01 n HC1 wstrzyikniieto równoczesnie z identyczna objeto¬ scia 0,21 n (wodorotlenku isodu do górnej czesci reaktora zawierajacego 1,4 g polimeru ketonowego o wzorze 4a zablokowanego pnzy 1,8X10~3 równo¬ waznikach grun- ketonowych na gram polimeru.Na wyjsciu z reaktora otrzymano a-aminometylo-. merkaipitobutyroamid przy stopniu konwersji 95°/o.Wydajnosc reaktora pracujacego w temperaturze polkojowej wyniosla 0,57'X10~3 mola/minute/l g zy^ wicy.Przyklady. 0,866 g acetaldehydu (2X10~-2 mo¬ li) dodano do 100 ml 5 n roztworu NH4OH zawiera¬ jacego 1,284 g NH4CI (0,0240 mola) i 1,432 g KCN (0,0220 mola}. Mieszanine utrzymywano w zamknie¬ tej kolbie w temperaturze 40°C w ciagu 1/2 go¬ dziny. Nastepnie mieszanine te oraz identyczna objetosc 0,1 n roztworu^wodorotlenku sodu wstrzy¬ knieto równoczesnie do górnej czesci reaktora za¬ wierajacego 1,4 g polimeru ketonowego o wzorze 4a, zablokowanego przy l,8iX10"s równowaznikach grup ketonowych na gralm polimeru. Na wyjsciu z reaktora otrzymano #-aminoiacetamid przy stopniu konwersji 95l%. W itych) wairiumikach wydajnosc re- akltora pracujacego w temperaturze pokojowej wy- nioisla 1„0X10~8 mola/minute/l g zywicy.Do .mieszaniny reakcyjnej wychodzacej z reakto¬ ra dodano 10 ml 1 n wodorotlenku sodu w celu uzyskania równomolowosoi -jonów wodorotlenowych i cHamiinoamidu. Mieszanine ogrzewano nastepnie w temperaturze 80°C na wolnym powietrzu) w ciagu 1/2 godziny. Oznaczenie alaniny za pomoca analizatora ^-aminokwasów wykazalo, ze wydaj¬ nosc reakcji wyniosla 901%.Przyklad VI. Do 100 ml 0,22 m Hoztworu NH4CI i 0,22 m KON w 10 n NH4OH dodano 2,032 g. (okolo 2X10-2 mola) metylomerkapttopropionalde- hydu. Mieszanine ogrzewano w temperaturze 40°C przy mieszaniu magnetycznym w .zamknietej kol- 18 342 14 bie (stozkowej w ciagu 1,5 godziny. Mieszanine te oraz równoczesnie identyczna objetosc 0,1 n wo- - dorotlenku sodu wstrzyknieto do górnej czesci re¬ aktora zawierajacego 1,4 g polimeru ketonowego 5 o wzorze 4a zablokowanego przy 1,8X10-8 równo¬ waznikach grupy ketonowej na gram polimeru.Na wyjsciu z reaktora oitrzymano a-aminometylo- .merlkaptopriopiionaimdid przy istopniu konwersji 95P/o mierzonym za pomoca chromatografii cieczowej wy- 10 sokocisjnlieniowej. W tych-warunkach wydajnosc re¬ aktora pracujacego w temiperaturze 25°C wynio¬ sla 0,52X10_a mola/minute/l g zywicy.Do mieszaniny reakcyjnej opuszczajacej reaktor dodano 10 ml 1 n wodorotlenku sodu dla uzyska- 15 iniia równomOilowosci jonów 'wodorotlenowych i a- -aminoamidu, jpo czym ogrzewano mieszanine w temperaturze 80°C na wioinym powietrzu w ciagu 1 godziny. Oznaczenie metianiny metoda NMR wy¬ kazalo, ze wydajnosc reakcji wyniosla 95w/o. 20 Przyklad VII. Roztwór 0,05 m chlorowodorku a-aminaprOpionitrylu w 0,01 n HC1 wlstrzytenie- to równoczesnie z identyczna objetoscia 0,11 n wo¬ dorotlenku sodu do górnej -czesci reaktora zawie¬ rajacego 1,3 g polimeru ketonowego o wzorze 4b, 25 zablokowanego przy 2,0X10~8 równowaznikach gru¬ py ketonowej na igram ipolimeru. Na wyjsciu z re¬ aktora otrzymano la-ami/niopropiilonaimid iprzy stop¬ niu ikonwerisji 85i°/o, Wydajnoisc reaktora pracuja¬ cego w temperaturze pokojowej wyniosla 0,49 Xl O-8 30. mola/iminute/l g zywicy.Przyklad VIII. 0,10 m roztwór chlorowodor¬ ku a-aminopropionitrylu w 0,01 n HO wstrzy¬ knieto równoczesnie z jednakowa objetoscia 0,15 n wodorotlenku isodu do górnej czesci reaktora za- 35 wierajacego 1\,3 g polimeru ketonowego o wzorze 4c, zablokowanego przy 2,0iXl0~3 równowaznikach grupy ketonowej na gram polimeru. Na wyjsciu z reaktora ojbrzymano «-amiinopropionamid ze stop¬ niem ikonwensji 99,1^/a. Wydajnosc reaktora pracu- 40 jacego w temperafturze pokojowej wyniosla 1,53X Xl 0~3 mola/irninute/1 g zywicy.Przyklad IX. 0,10 im roztwór chlorowodorku a-aminopropionitryiu tw 0,01 n HC1 wstrzyknieto równoczesnie z identyczna objetoscia 0,21 n wo- 45 dorpltlenku sodu do górnej czesci reaktora zawie- ' rajacego 3,3 g polimeru ketonowego o wzorze 2a zablokowanego przy 0,85X10-3 równowaznika gru¬ py ketonowej na gram polimeru. Na wyjsciu z re¬ aktora otrzymano a-aminoiprojpionamid ze istopniem 50 konwersji. 351%. Wydajnosc reaktora pracujacego w temperaturze pokojowej wyniosla 8X10~5 mo- lajtainu)tei/l - g zywicy.Przyklad X. Do zawiesiny 1,50 g polimeru ketonowego o wzorze 4c, zawierajacego 2,6iX10~3 55 równowazników grup ketonowych na gram poli¬ meru, w 15 iml 0,20 n roztworu wodorotlenku so¬ du dodano 80 mg chiprowodoriku a-aminopropio- mitrylu. Mieszanine mieszano w ciagu jl,0 minut w. temperaturze 2fl^C. Analiza NMR warstwy cieklej co przeprowadzona po zobojetnieniu kwasem solnym i odwirowaniu wykazala, ze stopien^ przeksztalce¬ nia do a-aminopriopionaimidu wyniósl 97%. \ Przyklad XI. Otrzymywanie fenyloalaniny.Do zawiesiny 1,50 g polimeru ketonowego o 65 wzorze 4c, w którym P=Pib, m=0, R=H, n'=n"=l,138 342 15 16 o 2,6X10^8 rc-wnowazników grup ketonowych na gram polimeru w 15 ml wodnoalkoholowego (10 ml wody, 5 iml etanolu) roztworu 0,2 in wodoro¬ tlenku sodu dodano 137 mg chlorowodorku a-arni- rKrfienylopropionitrylu. Mliesz-anine .mieszano przez 5 15 minut w temperaturze 25°C. Po przesaczeniu ponownie dodano 5 nil 2 n wodorotlenku 'sodu a - nastepnie ogrzewano 'mieszanine w /temperaturze 80°C na wollnym powietrzu w ciagu 15 minut.Oznaczalnie fenyloalaniny za pomoca analizatora i< aminokwasów wykazalo wydajnosc SS^/o.Przyklad XII. a) Otrzymywanie terpolimeru N-akiWc -akrylaUo-N'-metylopiperazyny i N,N'-*biis-aikryloilo- piperazyny (stosunek imoloiwy 2:1:0,5). Przez roz- 15 twór 4,01 g (0,023 mola) N-a'kryloilo-8-aza~l,4-dwu- oksaspiro![4,5)de!kanu, 1,8 g (0,0116 mola). N-akry- loilo^-metylcpiperazyny oraz 1,13 g (0,0058 mo- laO. NjN^hils^aikrylodlopipeiPazyiny w 11 ml wody de¬ stylowanej przepuszczano strumien azotu w ciagu 20 30 minut. Schlodzono do temperatury 0°C a na¬ stepnie dodano 70 img nadsiarczanu amonu roiz- ' puszczonego w 15 ml wody destylowanej i 50 mi- torolitrów N,N'-cztooimetyloetylenodwuaminy ' (TEMED). Calosc w ciagu 1 godziny utrzymywa- 25 no w temperaturze 0°C a nastejpnie w ciagu nocy * w temperaturze pokojowej. Otrzymany polimer rozdrobniono, przemyto woda, etanolem i eterem a .nastepnie osuszono pod zmniejszonym oisniemiem i wreszcie przesiano. Nastepnie mLeszano go z 50 30 ml roztworu 1 n kwasu siarkowego w ciagu 24 go¬ dzin. Po 'Odsaczeni/u polimer przemyto woda, eta¬ nolem i eterem a nastepnie olsuszono pod zmniej¬ szonym cisnieniem. Jego pojemnosc grup karbo- ksylowych wynolsila 2,45 meq7g. Wreszcie z poli- 35 meru sporzadzono zawiesine w 0,10 n wodorotlen¬ ku sodu po czym mieszano w" ciagu 24 godzin. Po przemyciu woda, etanolem i eterem a nastepnie osuszeoiu pod zmniejszonym cisnieniem jego po¬ jemnosc grup karbonylowych wynosila 2,0 meq/g. 40 b) Hydratacja lanamiinopropianitrylu do «-amino- propiojnaimidu.Do zawiesiny 1,50 g powyzszego polimeru ke¬ tonowego o 2,0'X10"8 równowaznikach grup keto¬ nowych na gnam pol/iimeru w 15 ml roztworu 0,15 45 n wodarotlenlku sodu ydodano il/60 img chlorowo¬ dorku a-aminopropionitrylu. Mieszanine /mieszano w ciagu 40 aninut w temperaturze 20°C. Po zobo¬ jetnieniu kwasem solnymi i odwirowaniu analiza NMR pozostalej substancji wyikazala stopien prze- M ksztalcenia w .a-amiinopirapioinami^ wynoszacy 98°/o.Otrzymywanie 1,4- dwuoksaspkx)(4,5]idelkanaimliny-8 1) Otrzymywanie NHbenzyl^.ksykarbonyloamino- cykloheksanolu Do kolby wprowadzono 21 g (0,25 imola) wodo- 55 roweglanu sodowego, 50 ml wody destylowanej i 23 g (0,1 imola) amolnocyiklcfliiellesanolu w postaci 50tyo roztworu wodnego. Poprzez koble do wyrów¬ nania cisnienia dodano taroplarni 17 ml (0,12 mo¬ la) chloromrówczanu benzylu, utrzymujac tempe- 60 . rature reakcji ponizej 30°C. Po zakonczentiiu do¬ dawania mieszano w ciagu 5 godzin. Nastepnie za^ dano 500 iml chloroformu, osad przesaczono i prze- * myto za pomoca 100 ml goracego chlonofonmu. Fa¬ ze wodna wyekstrahow/ano trzykrotnie chlorofor- 65 mem. Fazy chloroformowe polaczono, osuszono nad siarczanem sodu a potem odparowano pod zmniej¬ szonym cisnieniem. Uzyskano 24,9 g mieszaniny dwóch izomerów N-benzyloksykarbonyloamanocy^ kloheksanolu, która czesciowo wykrystalizowala.Wydajnosc ilosciowa. 2) Otrzymywanie. N-benzyloksykaribonyloamino- cykloheksanom! Do 24,8 g N-benzyloksyikaribonyloamiiinocyiklohek- sanolu, solubilizowamego w 80 ml kwaisiu ootowe- go, Wkroplono 12,6 g bezwodnika chromowego, roz- puszczomego w 5 -mi wody i 100 ml kwasu octo¬ wego, utrzymujac temperature 25°C. Po dodaniu mieszanie kontynuowano w ciagu 12 godzin. Mie¬ szanine reakcyjna zadano 160 ml wody a potem kilkakrotnie wyekstrahowano eterem. Nastepnie fa¬ ze organiczna przemyto' 3 ralzy porcjaimi po 50 ml wody, a potem zobojetniano kwas octowy doda¬ niem wodoroweglanu (sodowego. Nastepnie osuszo¬ no nad siarczanem i rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym cisnieniem. Otrzymano 23,5 g N-ibenzyloksykarbonyloairniniocyklohekisanonu. 3) Otrzymywanie ¦ N-banzyloksyikarbonylo^l,4- -dwuofksajsporoJ[4;5]ide'kanaminy-8 T)o kolby zaopatrzonej w mieszadlo magnetycz¬ ne i oddzielacz wody wprowadzono 23,5 g N-benzy- ldksykarbonyloaminocykloheksanonoi, 5,9 ml gliko¬ lu etylenowego, 250 ml benzenu i 80 mg kwasu p-toluenosulfonoweglo. Ogrzewano we wrzenliiu pod chlodnica zwrotna w ciagu 12 godzin. Po ochlo^ dzemiu dodano 5 ml 10% wodorotlenku sodowego a potem 200 ml eteru i dekarttowano a nastepnie faze organiczna przemyto woda az do odczynu obojetnego, osuszono nad weglanem sodowym i odparowano pod zmniejszonym cisnieniem. Otrzy¬ mano 22,6 g stalego produktu laurowego. 4) l\,4-dwuoksaspiro(4,5]dekanamina-8 Do reaktora ze stali nierdzewnej wprowadzono 12,34 g- N-benzylOksykaflnbonylo-l,4-dwooikisaispiro- [4,5]dekanamiiny, i^,5 ml trójeityloaminy, 100 ml metanolu, 30 ml wody i 1,3 g palladu na weglu.W reaktorze wytworzono cisnienie 40 kg wodo¬ ru, nastepnie (Ogrzewano w temperaturze 40°C mie¬ szajac mechanicznie w ciagu 15 godzin. Po ochlo¬ dzeniu pallad na weglu odsaczono, dodano dó prze¬ saczu 1,8 g pastylek wodorotlenku sodu a potem imetanol odparowano pod zmniejszonym cisnieniem.Nastepnie wody wyekstrahowano' kiJkalkirotnie chlo¬ roformem, osuszono nad weglanem sodowym a po¬ tem (odparowano /pod zmniejszonym cisnieniem.Przez destylacje surowego produktu otrzymano 5,3 g l,4-dwuoksaspiro[4,5]dekanamiiny-8 o temperatu¬ rze warzenia 68—70°/5,3 Pa. 5) Otrzymywanie N-akryloUo-l,4^dwuokjsatspiiro- [4y5]delkanamdny-8 Roztwór l,4-dwiK)tosas^iiro)[4,5](dekanaminy-8 (6,29 g; 0,040* mola) i trójetylaminy (4,05 g; 0,040 mola) w bezwodnym eterze (40 ml) imieszano i ochlo¬ dzono do temperatury 0°C. Dodano kroplami roz¬ tworu chlorku akryloilu (3,67 g; 0,041 moda) w bezwodnym eterze (5 ml). Mieszano w ciagu 30 minut w temperaturze pomiedzy 0 i 5°C oraz w ciagu 2, godzin w temperaturze pokojowej. Osad odsaczono, przemyto bezwodnym eterem i nie¬ wielka iloscia metanolu. Przesacz zebrano i zate-17 138 342 1S zono pod aminiejszonyim cismóeniem. Wytracony chlorowodorek itrójetyloaminy odsaczono. Przesacz nadano metanolem, pofnownde zatezono i przesaczo¬ no. Operacje, te powtórizomo kiklaUcrotniie w celu usuniecia jalk najwiejkisizej ilosci chlorowodorku trójetyloatminy. Nastepnie przesacz odparowano do suchosci a pozostalosc chromtatografowano na ko¬ lumnie z dwutlenkicim kirzemu (snodek eluujacy: eter-metanol 95/5). Otrzymano 6,77 g produktu (wydajnosc 80!%) w postaci bialej substancji sta¬ lej, Iktóra krystalizowano z metanolu-eteru fbez¬ barwne igly; temperatura topnienia 154,5°C).Otrzymywanie kopolimeru N-akryloilo-l,4-dwu- oksaJspirO[4,5]dekanaminy-8 i N,N'-bis-alkryloilo- piperazyny (stosunek molowy 4,1/1).Otaymywanie kopoliimeru o wzonze 4 (P^Pib, m=0, nF=n'—1, R=H).Strumien azotu przepuszczano w ciagu godziny poprzez [roztwór 3,112 g (0,015 mola) N-akryloilo*- -l4-dwuoksaB^o![4,51del^ammy-8; (0,015 mola) i 0,70 g; (0,0036 mola) N,N'-bis-akryloilopiperazymy w mieszaninie 50^50 wody destylowanej i metano¬ lu (15 ml). Dodano- 50 miikrolitrow NN'*C2terome- tyloetylenodiwuaiminy (TEMED) i 47,5 mig nadsiar¬ czanu ajmomu solubiliaowanych w 1 ml wody de¬ stylowanej. Pozostawiono na przeciag 5 godzin w itempecratunze pokojowej. Otrzymany polimer roz¬ drabniano w mozdzdenzu i przemyto 'kilkakrotnie metanolem i woda. Zawiesine (kopolimeru win kwasie solnym mieszano w ciagu 45 godzin w tem¬ peraturze polkojowej, odnawiajac dwukrotnie roz¬ twór kwasu. iNastepmie polimer przemyto woda, od¬ wirowano i osuszono pod zmniejszonym cisnieniem w obeonosoi P^Og. Jego zawartosc grup karbony- lowych wynosi 4,3 meq/g.Przyklad XIII. Do zawiesiny 0,60 g polime¬ ru ketonowego o wzorze 4b, o 3,3X10~8 równowaz¬ nika grup ketonowych ma gram polimeru, w 15 ml roztworu 0,25 n wodorotlenku 'sodu dodano 0,160 g chlorowodorku a-aimiriopropionitrylu. Mieszanine mieszano w ciagu 1 godziny.w temperaturze 20°C.Po zobojetnieniu kwasem solnym i odwirowaniu analiza NMR pozostalej substancji wykazano sto¬ pien przeksztalcenia w alanlinoamid i alanine wy¬ noszacy 98%.Otrzymywanie 4,4-dwuoksyetylemo-N-pentyloami- ny ^ Mieszanine 30,83 g (0,187 mola) acetalu 5-chloro- -2-penta/nonoetylenowego i 66,07 g i(0,357 mola) fta- limidu potasu w 150 ml DMI mieszano i ogrze¬ wano w ciagu 3 godzin w teimperatuirze 90°C. Po¬ zostawiono, aby temperaitura spadla do temperatu¬ ry pokojowej a potem dodano kolejno 225 ml chlo¬ roformu i 750 mi wody. Faze wodna ekstrahowano dwa razy malymi iloisciami chloroformu. Polaczo¬ ne wyciagi przemyto jeden raz 370 ml 0,2 n wo¬ dorotlenkiem isodu oraz dwa razy woda. Po osu¬ szeniu nad Nia2S04 wyciagi zatezono i otrzyma¬ no 4,4Hetyleno'dwuioiksy-l-ftalimidopenltan, który krystalizowano z eteru-pentanu. Temperatura top¬ nienia 8€°C |(44,7 g; wydajnosc 8T°/oD.Mieszanine 41,30 g (0,15 mola) 4,4-etylenodwu- oksy-1-fitalimidopentanu i 9,05 g (0,18 mola), 98% wodzianu hydrazyny w 220 ml wody destylowanej ogrzewano we wrzeniu pod chlodnica zwrotna w oiagu 1 godziny. Pozostawiono, aby temperatura spadla do temperatury pokojowej, dodano 44 ml 5 n wodorotlenku sodu i w sposób ciagly ekstra¬ howano eterem w oiagu 50 godzin. Wyciagi osu- 5 szono nad K2(X3 i zatezono otrzymujac surowy produkt (17,1 g; wydajnosc 78%) który nastepnie poddano destylacji (temperatura wrzenia 50oC/l3 Pa). Wydajnosc 721%.Otrzymywanie 4,4-N-akryloiloetylenodwuoksy-n- 10 -pentyloamikiy Roztwór 15,0 g (0,103 mola) 4,4-etylenodwudksy- -nrpentyloaminy w 100 ml bezwodnego eteru sclhlodzono do -temperatury - 0°C. Utrzymujac tem¬ perature 0°C dodano kroplami 4,69 g; (0,052 mo- 15 la) iroztworu chlorku akrylilu w 15 ml bezwodne¬ go eteru. Mieszano nastepnie w temperaturze po¬ kojowej w ciagu póltorej godziny a potem prze¬ saczono chlorowodorek aminy wyjsciowej. Przesacz zatezono a -pozostalosc chromatografowano na ko- 20 luminie z dwutlenkiem krzemu (grodek eluujacy: eter^metanol ,1/1). Otrzymano czysty produkt w po¬ staci 'bezbarwnego oleju {157 g; wydajnosc 93%).Otrzymywanie kopolimeru o wzorze 2b Strumien azotu przepuszczano w ciagu 45 mi¬ ar nut przez iroztwór 4,38 g, (0,022 mola) 4,4-N-akry- loiloetylenodwuokisy-nipentyloaminy i N,N'-bis- -akryloitopiperazyny <0,466 g; 0,0024 mola) w wo¬ dzie, destylowanej (1(1 ml). Ochlodzono do tempe¬ ratury 0°C i dodano 70 mikrolitrów N,N'-ozltero- 30 metyloetylenodwuaminy i(TEMED) oraz 70 mg nad¬ siarczanu amonowego, solubilizowanych w wodzie destylowanej (2,5 mil). Pozostawiono na przeciag 17 godzin w temperaturze pokojowej. Otrzymany po¬ limer rozdrabniano w (mozdzierzu i przemyto wo- 35 da. Nastepnie sporzadzano z niego zawiesine win kwasie solnym i mieszanine mieszano w ciagu 48 godzin w temperaturze pokojowej. Zywice prze¬ saczono, przemyto woda, odwirowano i osuszono pod zmniejszonymi cisnieniem w obecnosci P2O5. Jej 40 zawartosc grup karbonylowych wynosila 5,3 meq,/ig.Przyklad XIV. Do zawiesiiny 1,15 g polime¬ ru ketonowego 2b o 5,0lX10_s równowaznika grup ketonowych na gram polimeru w_ 15 ml roztworu 0,9 n wodoroltleniku sodu f 10 n amoniaku doda- 45 no 0,640 g chlorowodorku aminopropionitrylu. Mie¬ szanine mieszano w temperaturze 10°C w ciagu 2 godzin. Po zobojetnieniu-kwasem solnym i od¬ wirowaniu analiza NMR pozostalej substancja i wykazala stopien przeksztalcenia w alaninoamid 50 i alanine wynoszacy 93%.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób hydrolizy katalitycznej a-aminonitryli 55 o wzorze 18, w którym R" oznacza grupe —CH3, CH31/ISCH2/2—» C6H5—CH2—, ewentualnie jego so¬ li, w wodnym srodowisku zasadowym i w obecno¬ sci katalizatora, znamienny itym, ze a-aminonitryl ewenJtiualnie w postaci jego soli poddaje sie hy- 60 drolizie w srodowisku wodnym,- w fazie hetero- gennej, w obecnosci jonów wodorotlenowych i' zy¬ wicy polirnierycznej zawierajacej lancuchy boczne z grupa karbonylowa, nierozpuszczalnej w wod¬ nym srodowisku zasadowym i odpowiadajacej wizjo- 65 rowi lOgólnemu 1, w którym P oznacza substancjelfr 138 342 20 podstawowa zywicy (poli/meryczinej, Z oznacza, gru¬ pe o wzorze —NH^/CH2/n-^/1CO/—, w którym l^ffi^5, ni jest równe 0 lub ,1, Rj oznacza atom wodoru, R2 oznacza grupe cyklanonowa o 4—7 czlo¬ nach zawierajaca ewentualnie Ul—3 heteroatomy ta¬ kie jak* azot lub tez grupe o wzorze —CM'/2— —i^CHg/n*—OO—E, w którym R' oznacza atom wo¬ doru lub grupe metylowa lub etylowa, R oznacza grutpe imetylowa lub etylowa, a n' jest równe 0—3 lub tez Ri ii R2 tworza wraz z sasiadujacym ato¬ mem azotu grupe cyklanonowa o 5—7 czlonach za¬ wierajaca ewentualnie 1 lub 2 dodatkowe hete¬ roatomy takie jak azot, .ewentualnie podstawio¬ na jednymi lub kilkoma grupami metylowymi lub etylowymi. 2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna zawierajaca lan¬ cuchy boczne z grupa karbomylowa 10 wzorze ogól¬ nym 3, w którym R oznacza atom wodoru, P ozna- ' cza substancje podstawowa zywicy poliimerycznej, Z oznacza grupe o wzorze —NH—/CH^/n—C—, w tt O iktórym l^n^ 5, zas m jest równe 0 lub 1, n' jest równe 0—3, m'' jest- równe 0—3 a n/+m//^3. 3. Sposób wedlug zastrz. 1 znamienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna zawierajaca lan¬ cuchy boczne z grupa toffibonylowa o wzorze ogól¬ nymi 4, w którym R loznacza atom wodoru, P ozna¬ cza substancje podstawowa zywicy polimerycznej, Z oznacza grupe o Wzorze —NH—/CH^/n—C—, w • II O którym l jest równe 0—3, n" jest równe 0^3, -a n'+n''^3. 4. Sposób wedlug zastrz. 1 albo 2 albo 3, zna¬ mienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna, która 'ma substancje podstawowa P typu polisty¬ renu, poliakrylu lub celulozy. 5. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze /stosuje isie zywice polimeryczna o substancji pod¬ stawowej P typu sieciowanego .polimeru polisty¬ renowego lub poliakrylowego. 6. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna, 'której substancja podstawowa P jest zywica poliakrylowa o wzorze 15, w którym p oznacza stopien polimeryzacji, sie- oiowana w szczególnosci dwuwinylobenzenem lub NjN^biis^kryloilcipoliimetylenodwiiamina o wzorze ogólnym CH2=CH-^CXD^NR—/CH^-hNR^CO— ^CH=CH2, w którym x jest równe 1—6, R ozna¬ cza atom wodoru, grupe —CH3 lub —CH2—CH3 albo dwie grupy R tworza * wspólnie grupe ajkile- inowa o wzorze /—CH2—/y, w którym y jest równe 1—i. 7. Spos6b wedlug zaistrz. 5, znamienny tym, ze 5 stosuje sie zywice polimeryczna, której substancja podstawowa IP jest zywica polistyrenowa o wzorze 16, jw którym p, oznacza stopien polimeryzacji, sie- ciowana zwlaszcza dwuwinylobenzenem. 8. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze stosuje ssie zywice .polimeryczna, której isubstancja podstawowa P jest zywica o wzorze 17, w którym p oznacza stopien polimeryzacji, sieciowana zwla¬ szcza dwuwinylobenzenem. 9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna, której zawartosc koncowych grup karbonylowych o aktywnosci ka¬ talitycznej wynosi 0,5—5 milirównowazników na gram polimeru.IjO. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zywice polimeryczna wprowadza sie do srodowiska reakcji w stosunku 10—2000 g zywicy'na mol wyj¬ sciowego a^aminonitryiu. 11. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze roztwór «-amiinonitrylu doprowadza sie do kon¬ taktu z zywica polimeryczna, unieruchomiona w reaktorze, w ilosci 0,1—50 równowazników karbo¬ nylowych na mol wyjsciowego ia-aiminonitrylu. 12. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje prowadzi sie w temperaturze srodowiska reakcji 5—80°C. 13. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tyni, ze w przypadku wytwarzania «-aminoamidu jony wo¬ dorotlenowe wprowadza sie do wodnego srodowi¬ ska reakcji w .ilosci 0,1—0,3 mola na mol wyj¬ sciowego -a^aminonitrylu. 14. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze w przypadku wytwarzania a^minokwasu jony wo¬ dorotlenowe wprowadza sie do wodnego srodowi¬ ska reakcji w ilosci równomolówej w stosunku do wyjsciowego la-aminonitrylu. 15. Sposób wedlug zastrz. 1 albo jL3 albo 14, znamienny tym, ze jony wodorotlenowe wprowa¬ dza sie do srodowiska reakcji w poistaci wodoro¬ tlenku imetalu alkalicznego lub metalu ziem alka¬ licznych lub wodorotlenku amonu. 16. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje isie wodne srodowisko reakcji o minimalnej ilosci wody, odpowiadajacej 1 molowi wody na mol wyjsciowego cc-aaninonitylu. 17. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako isól ia-amlinonitryiu stosuje sie chlorowodorek. 20 25 30 35 40 15138 342 6-®aH( M R1 R£ ®-®^H-c-(C^)-C-R Wzór1 R' O Rx? Wzór Z ®-©m-NH^SW-0 R R R R Wzór 4 - R R C-(CH2)nV R Wzór 5 c=o -o Y1z&7 O Wzór 8 R R N R R Wzór 9 ¦nJ ¦o-° -o° -o0-^0 ^Yzór // Wzór 12 Wzór 13 Wzór f4 5)-iCH2-CH2)p c=o ®=p O Wz Wzór 16 9Hz138 342 (§)- -(-CHoCH^ Ó c=o R"-CH-ON I NH2 \Hzor 18 Wcór 17 pCH^CH-CO-I^J Q^scec<:ujacyK H © l (9*)-ii° Schemat I Yiiór 4c O OH**£ Ra)- tio Wzór 4a Schemat Z 9 -c-( y-NH-CH2-C-CM3 Wztfr Za _ O (^)-NH-CH2-C-CH3 Wzór 26 1CL -NH-<^=0 Wz4r3a ^)-NH-CH2-CH2-C-r(3&0 Wzór 4 b DN-3, zam. 497/86 Cena 100 zl PL PL PL

Claims (17)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób hydrolizy katalitycznej a-aminonitryli 55 o wzorze 18, w którym R" oznacza grupe —CH3, CH31/ISCH2/2—» C6H5—CH2—, ewentualnie jego so¬ li, w wodnym srodowisku zasadowym i w obecno¬ sci katalizatora, znamienny itym, ze a-aminonitryl ewenJtiualnie w postaci jego soli poddaje sie hy- 60 drolizie w srodowisku wodnym,- w fazie hetero- gennej, w obecnosci jonów wodorotlenowych i' zy¬ wicy polirnierycznej zawierajacej lancuchy boczne z grupa karbonylowa, nierozpuszczalnej w wod¬ nym srodowisku zasadowym i odpowiadajacej wizjo- 65 rowi lOgólnemu 1, w którym P oznacza substancjelfr 138 342 20 podstawowa zywicy (poli/meryczinej, Z oznacza, gru¬ pe o wzorze —NH^/CH2/n-^/1CO/—, w którym l^ffi^5, ni jest równe 0 lub ,1, Rj oznacza atom wodoru, R2 oznacza grupe cyklanonowa o 4—7 czlo¬ nach zawierajaca ewentualnie Ul—3 heteroatomy ta¬ kie jak* azot lub tez grupe o wzorze —CM'/2— —i^CHg/n*—OO—E, w którym R' oznacza atom wo¬ doru lub grupe metylowa lub etylowa, R oznacza grutpe imetylowa lub etylowa, a n' jest równe 0—3 lub tez Ri ii R2 tworza wraz z sasiadujacym ato¬ mem azotu grupe cyklanonowa o 5—7 czlonach za¬ wierajaca ewentualnie 1 lub 2 dodatkowe hete¬ roatomy takie jak azot, .ewentualnie podstawio¬ na jednymi lub kilkoma grupami metylowymi lub etylowymi.
2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna zawierajaca lan¬ cuchy boczne z grupa karbomylowa 10 wzorze ogól¬ nym 3, w którym R oznacza atom wodoru, P ozna- ' cza substancje podstawowa zywicy poliimerycznej, Z oznacza grupe o wzorze —NH—/CH^/n—C—, w tt O iktórym l^n^ 5, zas m jest równe 0 lub 1, n' jest równe 0—3, m'' jest- równe 0—3 a n/+m//^3. 3. Sposób wedlug zastrz. 1 znamienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna zawierajaca lan¬ cuchy boczne z grupa toffibonylowa o wzorze ogól¬ nymi 4, w którym R loznacza atom wodoru, P ozna¬ cza substancje podstawowa zywicy polimerycznej, Z oznacza grupe o Wzorze —NH—/CH^/n—C—, w • II O którym l jest równe 0—3, n" jest równe 0^3, -a n'+n''^
3.
4. Sposób wedlug zastrz. 1 albo 2 albo 3, zna¬ mienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna, która 'ma substancje podstawowa P typu polisty¬ renu, poliakrylu lub celulozy.
5. Sposób wedlug zastrz. 4, znamienny tym, ze /stosuje isie zywice polimeryczna o substancji pod¬ stawowej P typu sieciowanego .polimeru polisty¬ renowego lub poliakrylowego.
6. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna, 'której substancja podstawowa P jest zywica poliakrylowa o wzorze 15, w którym p oznacza stopien polimeryzacji, sie- oiowana w szczególnosci dwuwinylobenzenem lub NjN^biis^kryloilcipoliimetylenodwiiamina o wzorze ogólnym CH2=CH-^CXD^NR—/CH^-hNR^CO— ^CH=CH2, w którym x jest równe 1—6, R ozna¬ cza atom wodoru, grupe —CH3 lub —CH2—CH3 albo dwie grupy R tworza * wspólnie grupe ajkile- inowa o wzorze /—CH2—/y, w którym y jest równe 1—i.
7. Spos6b wedlug zaistrz. 5, znamienny tym, ze 5 stosuje sie zywice polimeryczna, której substancja podstawowa IP jest zywica polistyrenowa o wzorze 16, jw którym p, oznacza stopien polimeryzacji, sie- ciowana zwlaszcza dwuwinylobenzenem.
8. Sposób wedlug zastrz. 5, znamienny tym, ze stosuje ssie zywice .polimeryczna, której isubstancja podstawowa P jest zywica o wzorze 17, w którym p oznacza stopien polimeryzacji, sieciowana zwla¬ szcza dwuwinylobenzenem.
9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zywice polimeryczna, której zawartosc koncowych grup karbonylowych o aktywnosci ka¬ talitycznej wynosi 0,5—5 milirównowazników na gram polimeru.
10. IjO. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zywice polimeryczna wprowadza sie do srodowiska reakcji w stosunku 10—2000 g zywicy'na mol wyj¬ sciowego a^aminonitryiu.
11. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze roztwór «-amiinonitrylu doprowadza sie do kon¬ taktu z zywica polimeryczna, unieruchomiona w reaktorze, w ilosci 0,1—50 równowazników karbo¬ nylowych na mol wyjsciowego ia-aiminonitrylu.
12. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze reakcje prowadzi sie w temperaturze srodowiska reakcji 5—80°C.
13. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tyni, ze w przypadku wytwarzania «-aminoamidu jony wo¬ dorotlenowe wprowadza sie do wodnego srodowi¬ ska reakcji w .ilosci 0,1—0,3 mola na mol wyj¬ sciowego -a^aminonitrylu.
14. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze w przypadku wytwarzania a^minokwasu jony wo¬ dorotlenowe wprowadza sie do wodnego srodowi¬ ska reakcji w ilosci równomolówej w stosunku do wyjsciowego la-aminonitrylu.
15. Sposób wedlug zastrz. 1 albo jL3 albo 14, znamienny tym, ze jony wodorotlenowe wprowa¬ dza sie do srodowiska reakcji w poistaci wodoro¬ tlenku imetalu alkalicznego lub metalu ziem alka¬ licznych lub wodorotlenku amonu.
16. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje isie wodne srodowisko reakcji o minimalnej ilosci wody, odpowiadajacej 1 molowi wody na mol wyjsciowego cc-aaninonitylu.
17. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako isól ia-amlinonitryiu stosuje sie chlorowodorek. 20 25 30 35 40 15138 342 6-®aH( M R1 R£ ®-®^H-c-(C^)-C-R Wzór1 R' O Rx? Wzór Z ®-©m-NH^SW-0 R R R R Wzór 4 - R R C-(CH2)nV R Wzór 5 c=o -o Y1z&7 O Wzór 8 R R N R R Wzór 9 ¦nJ ¦o-° -o° -o0-^0 ^Yzór // Wzór 12 Wzór 13 Wzór f4 5)-iCH2-CH2)p c=o ®=p O Wz Wzór 16 9Hz138 342 (§)- -(-CHoCH^ Ó c=o R"-CH-ON I NH2 \Hzor 18 Wcór 17 pCH^CH-CO-I^J Q^scec<:ujacyK H © l (9*)-ii° Schemat I Yiiór 4c O OH**£ Ra)- tio Wzór 4a Schemat Z 9 -c-( y-NH-CH2-C-CM3 Wztfr Za _ O (^)-NH-CH2-C-CH3 Wzór 26 1CL -NH-<^=0 Wz4r3a ^)-NH-CH2-CH2-C-r(3&0 Wzór 4 b DN-3, zam. 497/86 Cena 100 zl PL PL PL
PL1983240171A 1982-01-15 1983-01-14 Method of catalytically hydrolyzing alpha-aminonitriles PL138342B1 (en)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
FR8200600A FR2519973A1 (fr) 1982-01-15 1982-01-15 Procede d'hydrolyse catalytique d'un alpha-amino-nitrile en phase heterogene, ainsi que les resines polymeres a activite catalytique pour la mise en oeuvre du procede

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL240171A1 PL240171A1 (en) 1983-09-26
PL138342B1 true PL138342B1 (en) 1986-09-30

Family

ID=9270024

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL1983240171A PL138342B1 (en) 1982-01-15 1983-01-14 Method of catalytically hydrolyzing alpha-aminonitriles

Country Status (16)

Country Link
US (1) US4851576A (pl)
EP (1) EP0084470B1 (pl)
JP (1) JPS58170738A (pl)
KR (1) KR870000184B1 (pl)
BR (1) BR8300179A (pl)
CA (1) CA1186331A (pl)
CS (1) CS235978B2 (pl)
DD (1) DD208349A5 (pl)
DE (1) DE3367087D1 (pl)
ES (1) ES8308527A1 (pl)
FR (1) FR2519973A1 (pl)
HU (1) HU199107B (pl)
IE (1) IE54389B1 (pl)
MX (1) MX162837B (pl)
PL (1) PL138342B1 (pl)
SU (1) SU1316554A3 (pl)

Families Citing this family (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
FR2565225B1 (fr) * 1984-06-05 1986-10-17 Centre Nat Rech Scient Procede de synthese en continu d'un a-amino-acide par hydrolyse catalytique chimique et dispositif pour la mise en oeuvre du procede
JPS63179877A (ja) * 1987-01-19 1988-07-23 Agency Of Ind Science & Technol 新規なビニル化合物
DE4235295A1 (de) * 1992-10-20 1994-04-21 Degussa Kontinuierlich durchführbares Verfahren zur Herstellung von Methionin oder Methioninderivaten
FR2785609B1 (fr) * 1998-11-06 2000-12-15 Rhone Poulenc Nutrition Animal Procede de preparation de la methionine
EP3632894A1 (de) 2018-10-01 2020-04-08 Evonik Operations GmbH Nebenproduktarme herstellung von methionin aus methioninnitril

Family Cites Families (9)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3041375A (en) * 1959-07-06 1962-06-26 Dow Chemical Co Preparation of acrylamide
US3062883A (en) * 1960-07-13 1962-11-06 Allied Chem Preparation of alkanoic acid amides through hydrolysis of alkyl cyanides
US3190917A (en) * 1961-06-08 1965-06-22 Union Carbide Corp Synthesis of alpha-amino acid amide hydrohalides
ES360165A1 (es) * 1966-09-22 1970-07-01 Lubrizol Corp Un metodo para eliminar impurezas disueltas del agua.
US3674848A (en) * 1970-08-19 1972-07-04 American Cyanamid Co Hydration of nitriles using metal salts of cation exchange resins
US4036879A (en) * 1970-11-19 1977-07-19 The Dow Chemical Company Catalysts for the hydration of nitriles of amides
FR2372797A1 (fr) * 1976-12-03 1978-06-30 Anvar Procede d'hydrolyse catalytique chimique d'a-amino-nitriles ou de leurs sels
US4202694A (en) * 1977-04-21 1980-05-13 Polaroid Corporation Pendant oxime polymers and photographic use thereof
FR2405924A1 (fr) * 1977-10-12 1979-05-11 Anvar Procede de preparation d'a-amino-acides

Also Published As

Publication number Publication date
CS235978B2 (en) 1985-05-15
BR8300179A (pt) 1983-10-11
KR870000184B1 (ko) 1987-02-14
JPH0450298B2 (pl) 1992-08-13
ES518688A0 (es) 1983-10-01
JPS58170738A (ja) 1983-10-07
KR840003233A (ko) 1984-08-20
MX162837B (es) 1991-06-28
FR2519973A1 (fr) 1983-07-22
IE830009L (en) 1983-07-15
HU199107B (en) 1990-01-29
ES8308527A1 (es) 1983-10-01
SU1316554A3 (ru) 1987-06-07
FR2519973B1 (pl) 1985-04-26
EP0084470B1 (fr) 1986-10-22
HUT34374A (en) 1985-03-28
DE3367087D1 (en) 1986-11-27
DD208349A5 (de) 1984-05-02
US4851576A (en) 1989-07-25
PL240171A1 (en) 1983-09-26
IE54389B1 (en) 1989-09-13
CA1186331A (en) 1985-04-30
EP0084470A1 (fr) 1983-07-27

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Liu et al. Degradation of poly (ethylene terephthalate) catalyzed by metal-free choline-based ionic liquids
KR100240799B1 (ko) 수지상 고분자 및 그 제조방법
PL174811B1 (pl) Sposób wytwarzania dendromerycznej makrocząsteczki, sposób wyodrębniania produktu zakończonego grupami nitrylowymi i sposób oczyszczania dendromerycznej makrocząsteczki
RU96102184A (ru) Способ получения дендритной макромолекулы
PT94080A (pt) Processo para a preparacao de copolimeros soluveis em agua de acidos dicarboxilicos monoetilenicamente nao saturados e de monomeros nao saturados
Kimura Oxidation assisted new reaction of glycerol
PL138342B1 (en) Method of catalytically hydrolyzing alpha-aminonitriles
US4128575A (en) Process for the manufacture of glycolic acid or its esters
KR100568059B1 (ko) 티아크라운 에테르 화합물
CN110156809A (zh) 离子液体促进的一锅法合成4h-吡喃并香豆素衍生物的方法
JPH03203916A (ja) 3―メタクリロイルオキシ―2―ヒドロキシプロピルトリメチルアンモニウムクロリドモノマーとビニルモノマーのコポリマー
EP0992525B1 (de) Verfahren zur Herstellung von biologisch abbaubaren Polymeren mit wiederkehrenden Succinyleinheiten
CZ287271B6 (en) Conversion process of oximes to corresponding amides
US4808668A (en) Carboxylate polymers and processes for their preparation and use
CN117105905B (zh) 一种合成二硫代环状碳酸酯的方法
JP4576667B2 (ja) 3,9−ビス(2−ヒドロキシ−1,1−ジメチルエチル)−2,4,8,10−テトラオキサスピロ[5.5]ウンデカンの製造方法
CN1375467A (zh) 一种水处理缓蚀阻垢剂及其制备方法
JP4385436B2 (ja) 新規なアゾアミド化合物
JPS62101605A (ja) 吸着性樹脂の合成方法
US3179624A (en) Modification of polymeric polyoximes of polyketones
EP0187281A2 (en) Novel carboxylate polymers and processes for their preparation and use
JPH09143132A (ja) アミン類とα, β−不飽和化合物の付加生成物の製造方法
Kim et al. Macroporous polystyrene-supported quaternary ammonium salt catalysts for the addition of carbon dioxide to glycidyl methacrylate
CN115181016A (zh) 一种二苯甲酰甲烷的合成方法
Kurosaki et al. Reactive polymers, 5. Synthesis of a 2, 3‐epoxypropyl ethyl maleate/fumarate mixture and its copolymerization with styrene and ethylene