Przedmiotem wynalazku jest srodek owadobój¬ czy. Na plantacjach roslin, liczne zyjace i ssace owady powoduja powazne straty produkcyjne, zwlaszcza w przypadku upraw bawelny, ryzu, zbóz, ziemniaków, owoców, warzyw i winorosli.Celem zwalczania owadów, podstawowa sprawa jest obecnie stosowanie chemicznych srodków owa¬ dobójczych. Niejednokrotnie konieczne jest stoso¬ wanie chemicznych substancji owadobójczych w znacznych stezeniach, co w rezultacie staje sie zródlem toksycznych zanieczyszczen otoczenia. Nie¬ znaczna rozpuszczalnosc niektórych substancji owa¬ dobójczych, zwlaszcza w wodzie, powoduje ko¬ niecznosc uzycia toksycznych rozpuszczalników or¬ ganicznych. Ponadto wiekszosc chemicznych sub¬ stancji owadobójczych nie zawsze moze wykazac swoja calkowita aktywnosc, poniewaz nie wystar¬ czajaco przylegaja do roslin, które maja chronic.W zwiazku z tym musza one byc uzyte w wyso¬ kich stezeniach tak, aby wystarczajaco duza ilosc substancji owadobójczej pozostala na roslinie lub w traktowanej glebie w ciagu wystarczajaco dlu¬ giego czasu.Od srodków owadobójczych wymaga sie rów¬ niez, aby latwo mozna bylo sie nimi poslugiwac, zarówno w trakcie wytwarzania, jak i podczas stosowania. Nieoczekiwanie stwierdzono, ze ilosc substancji owadobójczej na hektar uprawianej po¬ wierzchni, wymagana dla zwalczania owadów, moz¬ na zmniejszyc o 40—60°/o, a w pewnych przypad¬ lo 15 20 25 30 kach o do 80%, gdy substancje owadobójcza lub mieszanine kilku substancji owadobójczych stosuje sie wespól z pewna substancja dodatkowa bedaca fosfolipidem.Srodek owadobójczy wedlug wynalazku zawiera * jedna lub wiecej substancji owadobójczych oraz znane nosniki, rozcienczalniki, rozpuszczalniki, pro- pellenty yiub inne obojetne substancje pomocnicze, a cecha tego srodka jest to, ze zawiera jeden lub wiecej fosfolipidów z grupy obejmujacej fosfaty- dylocholine, fosfatydyloetanoloamine, N-acylofosfa- tydyloetanoloaminy, fosfatydyloinozyt, fosfatydylo- seryne, lizolecytyne, fosfatydylogliceryne i uwodor¬ nione fosfatydylocholiny, przy czym stosunek wa¬ gowy substancji czynnej lub substancji czynnych do fosfolipidu lub fosfolipidów wynosi od 1 : 0,2 do 1 :20.Nowy srodek wedlug wynalazku wykazuje znacz¬ nie lepsza przyczepnosc do roslin lub do przecho¬ wywanych produktów, które maja byc chronione.Ponadto, dodatek fosfolipidów przyspiesza pobie¬ ranie substancji owadobójczej przez owady tak, ze ilosc stosowanej substancji owadobójczej wymaga¬ nej do zabezpieczenia roslin moze byc znacznie zmniejszona. Zmniejszenie ilosci substancji owado¬ bójczej nie tylko polepsza ekonomike zabiegu przy uzyciu srodka owadobójczego, ale takze zapewnia mniejsze uszkodzenie roslin (zmniejszenie fitotok¬ sycznosci), na przyklad przez zmniejszenie pozo¬ stalosci w glebie i w roslinie, to prowadzi takze 130 618130 618 3 do znacznego skrócenia okresu karencji (okres od momentu zastosowania srodka owadobójczego do czasu zbiorów). Wreszcie, fosfolipidy sa przewaznie naturalnymi i w kazdym przypadku nietoksyczny¬ mi produktami, które ze wzgledu na swój charak¬ ter i wlasciwosci, nie powoduja same zadnego za¬ nieczyszczenia srodowiska ani nie wydluzaja okresu karencji. Niektóre z fosfolipidów sa oczywiscie na¬ wet uzywane w produktach spozywczych.W celu wytworzenia nowego srodka owadobój¬ czego, substancje owadobójcze miesza sie z fosfo¬ lipidami w stosunku wagowym od 1:0,2 do 1:20, korzystnie w stosunku od 1:0 do 1 : 10, a najko¬ rzystniej w stosunku wagowym od 1:1 do 1:9.W zwiazku z tym, ciezar fosfolipidu okresla sie w oparciu o w zasadzie czysty fosfolipid.Odpowiednimi fosfolipidami sa, na przyklad, do¬ stepne w handlu fosfatydylocholiny lub mieszaniny fosfatydylocholiny, takie jak na przyklad: Phospholipon11 25 Phospholipon11 55 Phospholipon R 80 Phospholipon R 100 Phospholipon11 100H Phospholipon R 38 (25% fosfatydylocholiny, 25°/q fosfatydyloetanoloami- ny i 20% fosfatydyloinozy- tu) (55% fosfatydylocholiny, 25% fosfatydyloetanoloami- ny i 2% fosfatydyloinozytu) (80% fosfatydylocholiny i 10°/o fosfatydyloetanolo- aminy) (96% fosfatydylocholiny) (96% uwodornionej fosfaty¬ dylocholiny) (38% fosfatydylocholiny, 16% N-acetylofosfatydylo- etanoloaminy i 4% fosfaty- dyloetanoloaminy) Szczególnie zaleca sie uzywanie naturalnych fos- fatydylocholin, które mozna otrzymac sposobami opisanymi w nastepujacych opisach patentowych RFN nr nr 1047 597, 1053 299, 1617 679, 1617 680 i opisach patentowych RFN nr nr DOS 3 047 048, 3 047 012 lub 3 047 011.Szczególnie odpowiednimi N-acylofosfatydyloeta- nolóaminami sa te, w których grupa acylowa "po¬ chodzi z nasyconych lub olefinowo nienasyconych kwasów tluszczowych zawierajacych od 2 do 20 atomów wegla, zwlaszcza z nasyconych kwasów tluszczowych, zawierajacych od 2 do 5 atomów wegla lub z nasyconych lub nienasyconych kwa¬ sów tluszczowych z jednym wiazaniem podwójnym zawierajacych 14, 16, 18 lub 20 atomów wegla.Stosowac mozna faktycznie kazda z substancji owadobójczych, wlacznie ze znanymi chemicznymi pestycydami z nastepujacych grup: 1. Piretroidy o ogólnym wzorze 1, w którym Ri oznacza CH*, COOH, COOCH3, Cl, Br, R2 oznacza CH3,. Cl, Br, R3 oznacza podstawiona grupe cyklo- pentenowa, podstawiona grupa furylometylowa, grupe ftalimidometylowa, grupe fenoksybenzylowa lut) grupe fenoalkenylowa.Przyklady zwiazków odpowiadajacych wzorowi 1 podano w tabeli 1.Zwiazki o ogólnym wzorze 1 sa znanymi zwiaz¬ kami, które z powodzeniem zostaly juz uzyte jako substancje owadobójcze (patrz Chemie der Pflan- zenschutz und Schadlingsbekampfungsmittel Sprin¬ ger 1970, strona 87 i nastepne).Zwiazki o ogólnym wzorze 1 sa trudnorozpusz- czalne w wodzie, wrazliwe na ogrzewanie i latwo 10 15 20 25 Lp. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 . 16 17 18 .Ri —CH3 —COOCH3 —CH3 —COOCH3 —CH3 —COOCH3 —CH3 —CH3 —CH3 —CH3 —CH3 —CH3 —CH3 —CH3 —CH3 —CH3 —Cl —Br Tabe R2 -ch;s —CH3 —CH3 —CH3 —CHa —CH3 —CH3 ^CH3 —CH3 —CH3 —CHa —CH3 —CH3 —CH» —CH3 —CH3 —Cl —Br la 1 Rp wzór 2 wzór 2 wzór 3 wzór 3 wzór 4 wzór 4 wzór 5 Wzór 6 wzór 7 wzór 8 wzór 9 wzór 10 wzór 11 wzór 12 wzór 13 wzór 14 wzór 14 wzór 15 Nazwa potoczna pyrethrin I pyrethrin II cinerin I cinerin II jasmolin I jasmolin II furethrin allethrin cyclethrin bathrin dimethrin phthalthrin japothrin pyrestrin butethrin penothrin permethrin decamethrin 30 ulegaja dezaktywacji na powietrzu. Kombinacje zwiazków odpowiadajacych ogólnemu wzorowi 1 z fosfolipidami wyrózniaja sie zwlaszcza tym, ze wykazuja znacznie lepsza stabilnosc na powietrzu i wieksza odpornosc na dzialanie temperatury. Po- 35 nadto, mozliwe jest przygotowanie z nich wodnych roztworów lub emulsji bez koniecznosci stosowa¬ nia potencjalnie szkodliwych rozpuszczalników or¬ ganicznych. Dodatek fosfolipidów pozwala równiez na oslabienie nieprzyjemnego czesto zapachu zwiaz- 40 ków. Stopien niszczenia owadów wzrasta znacznie po dodaniu fosfolipidów, jednoczesnie nie zwieksza sie toksycznosc w stosunku do cieplokrwistych zwierzat. Szczególnie korzystne sa kombinacje per- methrinu lub dekamethrinu z fosfolipidami. *5 2. Chlorowane weglowodory o ogólnym wzorze 16, w którym Ri oznacza chlorowiec, zwlaszcza chlor, grupe metoksylowa, Ci—C3-alkilowa, R2 oznacza grupe policl^loroalkilowa, grupe nitroalkilowa.Przykladami zwiazków o wzorze 16 sa nastepu- 50 jace zwiazki: 2,2-bis-/p-chlorofenylo/-l,l,l-trójchloroetan (DDT), 2,2-bis-/p-metoksyfenyloi/-l,l,l-trójchloroetan (meto- xychlor), 2,2-bis-/p-fluorofenylo/-l,l,l-trójchloroetan (DFDT), 55 2,2-bis-/p-chlorofenylo/-l,l-dwuchloroetan (TDE), 2,2-bis-i/,p-etylofenylo/-l,l-dwuchloroetan (perthane), 2-nitro-l,l-bis-/p-chlorofenylo/-butan (bulan), 2-nitro-l,l-bis-/p-chlorofenylo/-propari (prolan).Zaleca sie stosowanie mieszanin 2,2-bis-(p-chloro- 60 fenylo)-l,l,l-trójchloroetanu lub 2,2-bis-(p-metoksy- fenylo)-l,l,l-trójchloroetanu z fosfolipidami. Zaleta takich wlasnie mieszanin jest zdolnosc tych zwiaz¬ ków do tworzenia kompleksów z fosfolipidami, co umozliwia wytwarzanie rozpuszczalnych w wodzie 65 lub latwo emulgujacych mieszanin bez koniecznosci5 130618 6 uzycia potencjalnie szkodliwych rozpuszczalników organicznych. 3. Polichlorocykloalkany, takie jak na przyklad Y-l,2,3,4,5,6-szesciochlorocykloheksan (lindane), 1,2,- 4,5,6,7,8-oktachloro-4,7-metano-3a,4,7,7a-czterowodo- roindan (chlordane), i,4,5,6,7-heptachloro-4,7-meta- no-3a,4,7,7a-czterowodoroindan (heptachlor)7 2-egzo- -4,5,6,7,8,8-heptachloro-4,7-metano-3a,4,7,7a-cztero- wodoroindan (dihydroheptachlor), 1,3,4,5,6,7,10,10- -oktachloro-4,7-endometyleno-4,7,8,9,-czterowodoro- ftalan (isobenzan), 3-tlenek 6,7,8,9,10,10-szesciochlo- ro-l,5,5a,6,9,9a-szesciowodoro-6,9-metano-2,4,3-benzo- dioksatiepiny (endosulfan), 5,6-bis-(chlorometylo)- -l,2,3,4,7,7-szesciochlorobicyklo-2,2,l-hepten-2 (alo- dan), 5-bromometylo-l,2,3,4,7,7-szesciochlorobicyklo- -2,2,l-hepten-2 (bromodan), 1,2,3,4,10,10-szesciochlo- ro-l,4,4a,5,8,8a-szesciowodoroendo-l,4-egzo-5,8-dwu- metanonaftaleny (aldriny), 1,2,3,4,10,10-szesciochloro- -6,7-epoksy-l,4,4a,5,6,7,8,8a-osmiowodoroendo-l,4- -okso-5,8-dwumetanonaftalen (dieldrin), 1,2,3,4,10,10- -szesciochloró-6,7-epoksy-l,4,4a,5,6,7,8,8a-osmiowodo- roendo-l,4,-endo-5,8-dwumetanonaftalen (endrin).Szczególnie zaleca sie stosowanie mieszanin lin¬ danu, aldrinu, dieldrinu lub endrinu z fosfolipida¬ mi. Dodatkowym efektem, oprócz znacznego polep¬ szenia wyników dzialania owadobójczego, jest moz¬ liwosc sporzadzenia wodnych roztworów lub emul¬ sji bez koniecznosci uzycia toksycznych rozpusz¬ czalników. 4. Estry kwasu ortofosforowego o ogólnym wzo¬ rze 17, w którym Ri oznacza grupe Ci—C4-alkilo- wa, zwlaszcza CHa lub C2H5, R2 oznacza grupe al- koksylowa, zwlaszcza metoksylowa lub etoksylowa, Ci—C4 alkilowa, zwlaszcza grupe etylowa lub ami- noalkilowa, zwlaszcza amino-Ci—C4-alkilowa, A oznacza albo a) —/CH2/n—Z—R3, w którym n=l—3, Z=S, SO lub SO2, R3 oznacza prosta lub rozgale¬ ziona grupe Ci—C4-alkilowa, podstawiona arylowa, zwlaszcza grupe fenylowa podstawiona chlorem, grupa metylowa lub nitrowa lub rodnik o ogólnym wzorze 17 albo b) chlor, grupe metylowa lub ni- - tropodstawiona grupe fenylowa, a-podstawiona gru¬ pe benzylowa, grupe estrowa kwasu alkenylokarbo- ksylowego lub grupe amidowa kwasu alkenylokar- boksylowego albo c) grupe heteroarylowa, taka jak na przyklad podstawiona grupa pirydylowa, piry- midynylowa, chinoksalilowa, izokalilowa, triazolilo- wa, ftalilowa, benztriazynylowa, benzoksazoilowa, tiadiazolilowa lub triazynolilowa.Zwiazki o ogólnym wzorze 17 sa znanymi zwiaz¬ kami, takimi jak na przyklad: tiofosforan O,0-dwuetylo-0-(etylotio)etylowy (de- meton-O), tiofosforan 0,0-dwuetylo-S-(etylotio)etylowy (de- meton-S), tiofosforan 0,0-dwumetylo-S-(etylotio)-etylowy, tiofosforan 0,0-dwuetylb-S-(2-etylosulfonylo-l-me- tylo)-etylowy, tiofosforan O,0-dwuetylo-0-(etylosulfonylo)-etylo- wy, dwutiofosforan 0,0-dwuetylo-S-(2-etylotio)-etylowy (disulfoton), dwutiofosforan 0,0-dwumetylo-S-(2-etylotio)-etylo- wy, ¦¦¦¦"" dwutiofosforan 0,0-dwuetylo-S-(2-etylotio)-metylo- wy (phorat), ' 1 dwutiofosforan 0,0-dwuetylo-S-(III-rzed.-butylotio)- -metylowy (terbufos), 5 dwutiofosforan 0,0-dwuetylo-S-(4-chlorofenylotio)- metylowy, dwutiofosforan S,S-metyleno-dwu-0,0-dwuetylowy (ethion), dwutiofosforan 0,0-dwumetylo-S-(l,2-dwu-etoksy- 10 karbonylo)-etyIowy (malthion), dwutiofosforan 0,0-dwumetylo-S-(N-metylokarba- moilo)-metylowy (dimethoat), dwutiofosforan 0,0-dwuetylo-S-(N-izopropylokarba- moilo)-metylowy (prothoat), 1^ tiofosforan 0,0-dwuetylo-S-(N-l-cyjano-l-metylo- etylo)-karbamoilometylowy (cyanthoat), dwutiofosforan 0,0-dwuetylo-S-(N-etoksykarbony- lo-N-metylo)-karbamoilometylowy (mecarbam), dwutiofosforan 0,0-dwumetylo-S-(a-etoksykarbony- 20 lo)-benzylowy (penthoat), tiofosforan 0,0-dwumetylo-S-[2-(N-metylokarbamo- ilo)-etylotio]-etylowy (yamidothion); fosforan 0,0-dwumetylo-0-(2,2-dwuchlorowinylo- wy) (dichlorvos), 25 fosforan O,0-dwumetylo-0-(l-metoksykarbonylo-l- -propen-2-ylowy) tiofosforan trans-0,0-dwumetylo-0-(2-metoksykar- bonylo-2^metylowinylowy) (methacrifos), fosforan 0,0-dwumetylo-041-chloro-l-(N,N-dwu- 30 etylokarbamoilo)-l-propen-2-ylowy (phosphamidon), fosforan 0,0-dwumetylo-0-;[l-(n,N-dwumetylokar- bamoilo)-l-propen-2-ylowy (dicrotophos), fosforan 0,0-dwuetylo-on[2-chloro-l-(2,4-dwuchloro- fenylowinylowy) (chlorfenvinphos), 35 fosforan 0,0-dwumetylo-o-i[2-chloro-l-(2,4,5-trój- chlorofenylo)-winylowy (tetrachlorvinphos), tiofosforan 0,0-dwuetylo-0-(4-nitrofenylowy) (pa- rathion), tiofosforan 0,0-dwumetylo-0-(3-metylo-4-nitrofeny- 40 Iowy) (fenittrothión), tiofosforan 0,0-dwumetylo-0-(2,4,5-trójchlorofeny- lowy) (fenchlorphos), tiofosforan 0,0-dwumetylo-0-(4-bromo-2,5-dwu- chlorofenylowy) (bromophos), 45 tiofosforan 0,0-dwumetylo-0-(3-metylo-4-metylo- tioheksylowy) (fenthion), fosfoamidan 0-metylo-0-(4t-butylo-2-chlorofenylo)- -N-metylowy (crufomat), dwutiofosforan O-etylo-S-fenyloetanu (fonofos), s0 siarczek 4,4'-dwu-(dwumetoksy-fosfinotioloksy)dwu- fenylowy (temephos), tiofosforan 0,0-dwuetylo-0-(2-izopropylo-6-metylo- -4-pirymidynylowy) (diazinon), tiofosforan 0,0-dwuetylo-0-(2-dwuetyloamino-6- 55 -metylo-4-pirymidynylowy) (pyrimiphos), tiofosforan 0,0-dwuetylo-0-(3,5,6-trójchloro-2-piry- dylowy) (chlorpyriphos), tiofosforan 0,0-dwuetylo-0-(2-chinoksalilowy) (qui- nalphos), 60 tiofosforan 0,0-dwuetylo-0-(S-fenylo-3-izoksazoli- lowy) (isoxanthion), tiofosforan O,0-dwuetylo-0-(l-fenylo-l,2,4-triazoli- lowy-3) (triazophos), tiofosforan 0,0-dwuetylo-0-(5-chloro-l-izopropylo- es _i}2,4-triazolilowy) (isazofos), /7 130 618 8 dwutiofosforan 0,0-dwumetylo-S-(ftalimidometylo- wy) (phosmet), dwutiofosforan 0,0-dwumetylo-S-[(l,2,3-benztria- azyn-4)3H(on-3-yl)-metylowy (azinphosmethyl), dwutiofosforan 0,0-dwuetylo-S-[(6-chlorobenzoksa- zol-2)3H(-on-3-yl)-metylowy] (phosalon), dwutiofosforan 0,0-dwumetylo-S-[(2-metoksy-l,3,4- -tiodiazol-5)4H(-on-4-yl)-metylowy] (methidathion), tiofosforan 0,0-dwumetylo-S-[(6-chloró-oksazolono- -4,5,6-pirydyn-2)3H(-on-3-yl)-metylowy (azamethi- phos), dwutiofosforan 0,0-dwumetylo-S-[(4,6-dwuamino- -l,3,5-triazin-2-yl)-metylowy (menazon), tiofosforan 0,0-dwumetylo-S-[(5-metoksy-4H-piron- -2-yl)-metylowy] (endothion), dwutiofosforan 0,0-dwuetylo-S-[(5,7-dwuchloro-2- -benzoksazolilo)-metylowy (benoxafos), fosforan 0,0-dwumetylo-2,2,2-trójchloro-l-hydro- ksyetanu (trichlorphon), 2,3-bis-(dwuetoksy-fosfinotioylotio)-l,4-dioksan (dio- cathion), 2-(dwuetoksy-fosfinyloimino)-l,3-dwutiolan (phosfo- lanj, 0,S-dwumetylo-tiofosfoamidan (methamidophos), siarczek 2-metoksy-4H-l,3,2-benzodioksafosforynu-2, dwuetoksyfosfinotioylo-oksyimidofenyloacetonitryl (phoxjm), fosforan O,O-dwumetylo-O-7-chlorobicyklo-{3,2,0]- -hepta-2,6-dien-6-ylowy (heptenophos), dwutiofosforan 0-etylo-S,S-dwupropylowy (ethopro- phos), tiofosforan 0-etylo-S-propylo-0-(2-chloro-4-bromo- fenylowy) (profenophos), • dwutiofosforan 0-etylo-S-propylo-0-(4-metylotiofe- nylowy) (merpafos).Zaleca sie stosowanie nastepujacych estrów kwa¬ su ortofosforowego: heptenphas [fosforan 0,0-dwumetylo-0-(7-chlorobi- cyklo)-(3,2,0]-hepta-2,6-dien-6-ylowy], demeton-S^metylu [fosforan 0,0-dwumetylo-S-(me- tylotio)-etylotiólowy, oxydemeton metylu [tiofosforan 0,0-dwumetylo-S- -(etylosulfonylo)-etylowy], etrimphos [tiofosforan 0-(6-etoksy-2-etylo-4-pirymi- dynylo)-0,0dwumetylowy], parathion [tiofosforan 0,0-dwuetylo-0-(4-nitrofeny- lówy)], [tiofosforan 0,0-dwumetylo-0-(4-nitrofenylowy)], triazophos [tiofosforan O,0-dwuetylo-0-(l-fenylo- -l,2;4-triazolylowy-3)], a szczególnie parathion, - zwlaszcza do zwalczania klujacych i ssacych owa¬ dów, wlacznie z gasienicami moli-pirali i bielinka kapustnika, pajeczakami, pluskwiowatymi, jadowi¬ tymi muchami chrzaszczami, gasienicami, pseudo- gasienicami, p^zylzencami modrzewiowymi itp. 5. Weglany arylowe o ogólnym wzorze 18, w któ¬ rym Ri oznacza grupe CH3 lub wodór, R2 oznacza wodór, grupe dwualkiloaminowa, Ci—C4 alkilowa, Ci—C4-alkoksylowa lub Ci—C4 alkilotio, Ra ozna¬ cza wodór, prosta lub rozgaleziona grupe Ci—C5 alkilowa lub dwumetyloaminometyloiminowa, R4 oznacza wodór, grupe Ci—C4 alkilowa, Ci—C4 alko- ksylowa, Ci—C4 alkilotdo, dioksolanowa lub alkilo- tiometylowa, a ponadto R5 i R4 lacznie moga ozna¬ czac grupe —O—C(CH8)2—O— -^CH=CH—CH= =CH— lub —CH2—C(CH32—C—, a R5 oznacza CH3 lub C2H5.Zwiazki o ogólnym wzorze 18 sa znanymi zwiaz¬ kami, takimi jak na przyklad: 5 karbaminian 4-dwualkiloamino-3,5-dwumetylofeny- lometylowy (allyxycarb), karbaminian 4-dwumetylo- , amino-3-tfietylofenylo-metylowy (aminocarb), kar¬ baminian 2,2-dwumetylo-l,3-benzodioksolo-4-ylome- tylowy (bendiocarb), karbaminian 2-II-rz.butylofe- 10 nylometylowy (BPMC), karbaminian 3-(l-metylo- butylo)-fenylometylowy (bufencarb I), 3-(lrety}opro- pylo)-fenylometylowy (bufencarb II), karbaminian 1-naftylometylowy (carbaryl), karbaminian 2,3-dwu- wodoro-2,2-dwumetylobenzofuran-7-ylometylowy 15 (carbofuran), karbaminian 2-(l,3-dioksolan-2-ylo)- -fenylometylowy (dioxacarb), karbaminian 2-etylo- tiometylofenylometylowy (ethiófencarb), karbami¬ nian 3-dwumetyloaminometylenoiminofenylometylo- wy (formetanat), karbaminian 3,5-dwumetylo-4- 20 -metylotiofenylmetylowy (mercaptodimethur), kar¬ baminian 4-dwumetyloamino-3,5-dwumetylofenylo- metylowy (mexacurbat), karbaminian 3,4-dwumety- lofenylometylowy (MPMC), karbaminian 3-izopro- pylo-5-metylofenylometylowy (promecarb), karba- 25 minian 2-izopropoksyfenylometylowy (propoxur), ale zwlaszcza propoxur (karbaminian 2-izopropoksyfe¬ nylometylowy). 6. Moga byc równiez stosowane inne substancje owadobójcze, na przyklad: 30 karbaminian 2-metylo-2-(metylotio)-propylidenoami- nometylowy (aldicarb), karbaminian l-(metylotio)- -etylideno-aminometylowy (methomyl), N,N-dwu- metylo-a-metylokarbamoiloksyimino-ia-metylotio- acetamid (oxamyl), chlorowodorek l,3-dwu-(karba- 35 jmoilotioJ-^-dwumetyloaminopropanu (cartap), kar¬ baminian 2-dwumetyloamino-5,6-dwumetylopirymi- dyno-4-ylo-dwumetylowy (pirimicarb), 4-(4-chloro- -2-metylofenylo)-N/-dwumetyloformamidyna (chlor- dimeform), N,N-dwu-(2,4-ksyliliminometylo)-metylo- 40 amina (amitraz), ale zwlaszcza aldicarb (karbami¬ nian i[2-metylo-2-(metylotio)-propylidenoamino]me¬ tylowy).Sposród wymienionych w grupach od 1 do 6 za¬ leca sie stosowanie nastepujacych substancji owa- 45 dobojczyeh: permethrin, decametrin, DDT, metoxy- chlor, lindane, aldrin, dieldrin, endrin, heptenophos, demeton-S-methyl, oxydemeton-methyl, etrimphos, parathion, triazaphos, propoxur. aldicarb.Poszczególne substancje owadobójcze mozna sto- 50 sowac albo same albo w kombinacjach z innymi • substancjami owadobójczymi po dodaniu fosfolipi¬ dów.Nowe srodki owadobójcze mozna stosowac* do zwalczania owadów i roztoczy podczas snu zimo- 55 wego (opryskiwanie zimowe), do zwalczania ich we wszystkich stadiach rozwoju na rosnacych rosli¬ nach (zastosowanie na liscie), do zwalczania larw owadów (zastosowanie do 'gleby) i do zwalczania inwazji owadów na zebranych zbiorach (ochrona'1 60 skladowania). Nowe srodki owadobójcze sporzadza sie w nastepujacy sposób.Fosfolipid lub mieszanine kilku fosfolipidów roz¬ puszcza sie w rozpuszczalnikach organicznych, ta¬ kich jak toluen, octan etylu, ksylen, benzyna, eta- 65 nol lub metanol lub w mieszaninie tych rozpusz-9 130 618 10 czalników. Wybór rozpuszczalnika lub mieszaniny rozpuszczalników zalezy od rozpuszczalnosci uzytej substancji owadobójczej. Substancje owadobójcza rozpuszcza sie w roztworze fosfolipidu, ewentual¬ nie ogrzewajac. Po zakonczeniu rozpuszczania, roz¬ puszczalnik oddestylowuje sie pod próznia, pod¬ czas ogrzewania. Tak otrzymany produkt przepro¬ wadza sie we wlasciwy, handlowy preparat, doda¬ jac odpowiednich substancji pomocniczych, takich jak na przyklad wypelniacze, nosniki, rozcienczal- -• niki, zwilzacze, stabilizatory, przyspieszacze paro¬ wania, napelniacze lub substancje pomocnicze, któ¬ re sprzyjaja rozpylaniu lub rozpryskiwaniu srodka owadobójczego wedlug wynalazku.Nowy srodek owadobójczy mozna równiez spo¬ rzadzic mieszajac substancje owadobójcza z fosfoli- pidero lub fosfolipidami oraz wymaganymi sub¬ stancjami pomocniczymi i wypelniaczami, rozpusz¬ czajac lub zawieszajac otrzymana^ mieszanine w rozpuszczalniku organicznym, a nastepnie usuwajac rozpuszczalnik. Otrzymana w ten sposób mieszani¬ na jest gotowa do uzytku.W przypadku substancji owadobójczych, które sa rozpuszczalne w wodzie lub w mieszaninie wod- no-alkoholowej, korzystne jest rozpuszczenie sub* stancji owadobójczej najpierw w wodzie lub w mieszaninie wodnoalkoholowej, po czym dodaje sie fosfolipid lub mieszanine fosfolipidów eto otrzyma¬ nego roztworu, a nastepnie produkt przeprowadza sie w roztwór lub emulsje albo mieszajac albo sto- i sujac ultradzwieki. Wymagane zwykle emulgato¬ ry dodaje sie przed lub po operacji mieszania. Tak otrzymana emulsje lub roztwór' uwalnia sie od mieszaniny rozpuszczalników lub wody w zwykly mozna nawet poddac ponownej emulgacji lub roz- pryskowe lub liofilizacje. Otrzymany produkt moz¬ na uzywac jako taki lub ewentualnie po dodaniu odpowiednich substancji pomocniczych. Produkt mozna nawet oddac ponownej emulgacji lub roz¬ puszczeniu w wodzie i stosowac w strumieniu rOz-| pylonej cieczy. Roztwory fosfolipidu lub emulsje w rozpuszczalnikach organicznych lub wodnoorga- nicznych lub w wodzie mozna takze dodawac do dostepnych w handlu preparatów przed zastosowa¬ niem fazy cieklej.Odpowiednimi nosnikami sa talk, kaolin, bento¬ nit, ziemia okrzemkowa, wapien lub kruszywo ka¬ mienne. Innymi odpowiednimi substancjami pomoc¬ niczymi sa na przyklad zwiazki powierzchniowo- czynne, takiet jak mydla (kwas tluszczowy, sole), sulfoniany alkoholi tluszczowych lub sulfoniany al¬ kilowe. Jako stabilizatory lub ochronne roztwory koloidalne stosuje sie zelatyne, kazeine, albumine, skrobie lub metyloceluloza.Nowe srodki owadobójcze stosuje sie w postaci plynnej lub stalej na przyklad jako proszki do rozpylania, preparaty do rozpraszania, granulaty, ciecze do rozpylania, aerozole, emulsje lufcr roztwo¬ ry (patrz na przyklad Winnacker-Kuchler, Ghem.Technologie 1972, tom 4, strony 700 do 703).Stosowanie nowego srodka owadobójczego obej¬ muje, na przyklad, zwalczanie koników polnych, owadów ziemnych, pajeczaków, pluskwiowatyeh, ploniarek zbozówek, przylzenców, takich jak na przyklad larwy sprezyka, biale robaki, wirujace muszki, larwy ryjkowca, gasienice rolnicy zbozów- ki, larwy bielinka kapustnika, larwy muchy cebu¬ lowej, zwlaszcza w zbiorach zbozowych, mucha szwedzka, zwlaszcza w pszenicy, owsie, jeczmieniu, turkucie podjadki, mrówki, skoczogony, stonogi, ter- mity, równonogi, mszyce, chrabaszcze bawelniane, zwlaszcza w bawelnie, korniki drzewne, zwlaszcza w ryzu i pszenicy, muchy i komary, zwlaszcza w zbiorach zbozowych stonki ziemniaczane, susówki * smuzkowate, slodyszki rzepakowe; ryjkowce, ga¬ sienice i muchy, zawlaszcza ha rosnacych roslinach, larwy owocowe, gasienice, miodówki, zwlaszcza na rosnacych owocach mole winogronowe, floksery- wince, chrzaszcze i gasienice, zwlaszcza na plan^ tacjach winogron gasienice i pluskwy, zwlaszcza na plantacjach herbaty; gasienice, pluskwy, mszy¬ ce tluszczowe, na plantacjach kakao; wszystkie ty¬ py chrzaszczy na plantacjach bananowych; muszki owocowe, zwlaszcza na rosnacych owocach cytru¬ sowych; muszki oliwne, mole oliwne, zwlaszcza na rosnacych oliwkach, gasienice, chrzaszcze i blon- kówki z rodziny pilaszy w lesnictwie.Nowe mieszaniny zawierajace substancje owado¬ bójcze i fosfolipidy sa takze odpowiednie do zwal¬ czania zewnetrznych i wewnetrznych pasozytów u zwierzat domowych i hodowlanych.Pr zy k l a d I. Wytwarzanie 1 kg preparatu do rozpraszania, zawierajacego aldicarb jako substan¬ cje czynna. 50 0,1 g palmitynianu askorbinowego i 0,5 g lignosulfo- nianu rozpuszcza sie w 500 ml toluenu, w tempera¬ turze od 30 do 35°C. Otrzymany roztwór ugniata sie z 804 g CaC03 (jakosc: stracony weglan wap¬ niowy), a uzyskana paste suszy sie i gruntuje.Otrzymany proszek rozpuszcza sie wraz z 15,0 g lignosulfonianu, w wodzie, a uzyskany roztwór mie¬ sza sie ze 100 ml 10V» roztworu zelatyny. Uformo¬ wane tabletki suszy sie w suszarce fluidyzacyjnej w celu uzyskania proszku, który uzywa sie na przyklad da zwalczania pajeczaków na roslinach ozdobnych. Tak otrzymany produkt ma równa sku¬ tecznosc w dzialaniu przeciwko nicieniom jak han¬ dlowy produkt zawierajacy 10V» aldicarbu.Przyklad II. Wytwarzanie 1 litra koncen¬ tratu do emulgowania, zawierajacego decamethrin jako substancje czynna 12,5 g decamethrinu, 150 g Phospholiponu 80 w 50 ml etanolu (koncentrat), 50 ml ksylenu, 2 g tagatu 0 (jednooleinian glikolu polietylenowego gliceryny), 5 g Tegomulsu 0, jed- nodwuoleinian gliceryny i 3 g Cellosolve doprowa¬ dza sie do-objetosci 1 litra rozpuszczalnikiem Shell- sol N. Otrzymana mieszanina jest odpowiednia, na przyklad, dla potraktowania 1 hektara pola psze¬ nicy przeciwko wolkowi zbozowemu.Przyklad III. Wytwarzanie 1 kg proszku do rozpylania, zawierajacego jako substancja czynna DDT. 125 g DDT, 250 g Phospholiponu 80 w 50 ml etanolu, 250 ml ksylenu i 0,6 g DONSS (sulfobursz^ tyniari dwuotetylowosodowy), jako czynnika zwil¬ zajacego miesza sie razem, a nastepnie uzyskana mieszanine ugniata sie ze 180 g bentonitu celem uzyskania jednorodnej pasty, która nastepnie suszy sie, przesiewa przez sito, uzupelnia bentonitem do 1 kg i miesza sie w celu uzyskania jednorodnosci. 1 kg tak otrzymanej mies/ariiny zawiera 250 g DDT 40 M fro 23 30 39 40 45 60 55 00 * ( \11 i ma taka sama skutecznosc dzialania, jak 1 kg standardowego, handlowego preparatu, zawieraja¬ cego 500 gDDT. ^ ' . Przyklad IV. Wytwarzanie 1 litra koncen¬ tratu do emulgowania, zawierajacego metoxychlor jako substancje czynna. 100 g methoxychloru, 220 g koncentratu fosfolipidu (200 g Phospholiponu 55 w 50 ml etanolu), 50 ml ksylenu, 10 g Marlowet IHF i 10 g Cellosolve doprowadza sie do objetosci 1 litra rozpuszczalnikiem Shellsol A. Tak otrzyma¬ na mieszanina jest odpowiednia, 'na przyklad, dla potraktowania 1 hektara pola rzepaku przeciwko slodyszowi rzepakowcowi. Mieszanina ta, która zawiera 100 g/l methoxychloru, ma taka sama sku¬ tecznosc dzialania jak standardowe prepara+y za¬ wierajace 200 g/l methoxychloru.Przyklad V. Wytwarzanie 1 litra emulsji do rozpylania, zawierajacej lindan jako substancje czynna. 125 g lindanu rozpuszczonego w 200 ml octanu etylu i 100 ml ksylenu miesza sie z kon¬ centratem fosfolipidu, stanowiacym 250 g Phospho¬ liponu 100 w 50 ml etanolu, w obecnosci 10 g mie¬ szanego emulgatora (Marlowet IHF) i 5 g Cello- solve, a uzyskana mieszanine doprowadza sie. do objetosci 1 litra frakcjami benzyny, takimi jak Shellsol N. Otrzymana mieszanina jest odpowied¬ nia, na przyklad, dla zwalczania zujacych i ssacycl? owadów na palach -warzyw lisciastych lub stonki ziemniaczanej na polach ziemniaków. Traktowa¬ nie standardowymi preparatami handlowymi wy¬ maga podwójnej ilosci lindanu dla uzyskania tego samego efektu.Przyklad VI. Wytwarzanie 1 litra koncentra¬ tu do emulgowania zawierajacego dieldrin jako sub- stance czynna, 100 g dieldrinu, 200 g Phospholipo¬ nu 80 w 50 ml etanolu (koncentrat), 200 ml ksy¬ lenu, 15 g mieszanego emulgatora Marlowet i 5 g Cellosolve doprowadza sie do objetosci 1 litra roz¬ puszczalnikiem Shellsol N. Koneentrat ten ma rów¬ na skutecznosc w dzialaniu z preparatami handlo¬ wymi zabierajacymi 250 g dieldrinu na litr.Przyklad VII. Wytwarzanie 1 litra koncen¬ tratu do emulgowania zawierajacego endrin jako substancje czynna. 90 g endrinu, 180 g Phospholi¬ ponu 55 w 50 ml etanolu (koncentrat), 450 ml ksy¬ lenu, 10 g mieszanego emulgatora Marlowet i 8 g Cellosolve doprowadza sie do objetosci 1 litra roz¬ puszczalnikiem Shellsol A. Tak otrzymana miesza¬ nina jest odpowiednia, na przyklad, dla traktowa¬ nia pola bawelny przeciwko owadom. Traktowanie standardowymi preparatami * handlowymi wymaga wiecej niz podwójnej ilosci endrinu dla tej samej powierzchni.Przyklad VIII. Wytwarzanie 1 litra koncen¬ tratu do emulgowania, zawierajacego heptenophos jako substancje czynna. 120 g heptenophos, 200 g "Phospholiponu 100 w 40 ml etanolu (koncentrat), 120 ml ksylenu, 10 g Tweenu 80, 2 g' Spanu 80 i 10 g Cellosolve, doprowadza sie do objetosci 1 litra rozpuszczalnikiem Shellsol A. 650 ml tej mieszani¬ ny wystarcza, na przyklad, dla potraktowania 1 hektara pola warzyw lisciastych przeciwko mszy¬ com, to jest 80 g zamiast zwyklej ilosci 170 g. Mie¬ szanina ta jest takze odpowiednia dla zwalczania zewnetrznych pasozytów u^ zwierzat dompwych. 12 Przyklad IX. Wytwarzanie 1 litra emulsji do rozpylania zawierajacej demeton-S-methyl jako substancje czynna. 125 g demeton^S-methylu, 200 g Phospholiponu 55 w 150 ml etanolu (koncentrat), 5 8 g Cellosolve, 10 g Tweenu 80 i 3 g Spanu 80 doprowadza sie do objetosci 1 litra rozpuszczalni¬ kiem Shellsol N. 0,55 litra tej mieszaniny wystar¬ cza, na przyklad, dla potraktowania 1 hektara po¬ la buraczanego przeciwko mszycom (70 g deme^on- 10 -S-methyl). Traktowanie standardowym prepara¬ tem handlowym wymaga 250 g demeton-S-methylu.Przyklad X. Wytwarzanie 1 litra koncentra¬ tu do emulgowania zawierajacego etrimphos jako substancje czynna. 250 g etrimphosu, w przyblize- ** niu 300 g koncentratu fosfolipidu (250 g Phospho¬ liponu 80 w 50 ml etanolu), 7 g CelIosolve, 9 g Tweenu 80 i 2 g Spanu 80 doprowadza sie do obje¬ tosci 1 litra rozpuszczalnikiem Shellsol N, 1 litr ó- trzymanej mieszaniny wystarcza, na przyklad dla 20 potraktowania 1 hektara pola kapusty przeciwko zujacym i ssacym owadom. Traktowanie standardo¬ wymi preparatami handlowymi wymaga podwójnej ilosci etrimphosu.Przyklad XI. Wytwarzanie 1 litra emulsji do » rozpylania zawierajacej parathion jako substancje czynna. 230 g parathionu, w przyblizeniu 300 g kon¬ centratu fosfolipidu (230 g Phospholiponu 80 w 100 ml etanolu), 50 ml ksylenu i 10 g Marlowet IHF doprowadza sie do objetosci 1 litra rozpu- 80 - szczalnikiem Shellsol A. 650 ml (150 g parathionu) tej mieszaniny wystarcza, na przyklad, dla potrak¬ towania 1 hektara pola rzepaku przeciwko slody- szkowi rzepakowcowi. Traktowanie standardowy¬ mi preparatami handlowymi wymaga podwójnej 35 ilosci parathionu.Przyklad XIX. Wytwarzanie 1 litra koncen¬ tratu do emulgowania zawierajacego triazophos ja¬ ko substancje czynna. 100 g triazophosu, 150 g Phospholiponu 55 w 100 ml etanolu (dodanego w 40 postaci koncentratu), 1 g Cellósolve, 8 g Tweenu 80 i 2 g Spanu 80 doprowadza sie do 1 litra rozpuszczal¬ nikiem Shellsol N. 1 litr otrzymanej mieszaniny (100 g triazophosu) wystarcza, na przyklad, dla po¬ traktowania 1" hektara pola karlowatej fasoli. Trak- 45 - towanie standardowymi preparatami handlowymi wymaga podwójnej ilosci triazophosu na hektar.Przyklad XIII. Wytwarzanie .1 litra koncen¬ tratu do emulgowania, zawierajacego propoxur ja¬ ko substancje czynna. 150 g própoxuru, 200 g Phó- 5a spholiponu 80 w 150 ml etanolu (w formie kon¬ centratu), 100 ml izopropanolu, 5 g Tagatu 0,5 g Tegomulsu 0 i 10 g Cellosolve doprowadza sie do objetosci. 1 litra rozpuszczalnikiem Shellsol N. 2 litry otrzymanej mieszaniny (300 g propoxuru) wy- 55 starcza, na przyklad, dla potraktowania 1 hektara pola pestkowców. Traktowanie standardowymi pre¬ paratami handlowymi wymaga podwójnej ilosci propoxuru» Przyklad XIV. Wytwarzanie 1 kg 160/0 kon- 80 centratu do emulgowania, zawierajacego dimethoat jako substancje czynna. 160 g dimethoatu, 160 g Phospholiponu 38, 240 g toluenu, 160 g isophoronu, 160 g amidu kwasu N-(2-hydroksyetylo)kapronowe*- go, 110 g Cremophoru EW i 10 g PEG 6000 mie- •8: sza sie w taki sam sposób, jak w przykladach od13 130 618 14 1 do 13. Otrzymany koncentrat do emulgowania, po rozcienczeniu woda, jest zwlaszcza odpowiedni do zastosowania przy uzyciu techniki ULV lub LV.Przyklad XV. Wytwarzanie 1, kg koncen¬ tratu do emulgowania, zawierajacego 16% decame- 5 thrinu jako substancji czynnej. 160 g decamethrinu, 160 g Phospholiponu 38, 120 g toluenu, 120 g ksy¬ lenu, 160 g isophorpne, 160 amidu kwasu N-(2-hy- droksyetylo)kapronowego, 70 g Cremophoru EL i 50 g PEG 6000 poddaje sie takim samym czynno- 10 sciom jak w przykladach od 1 do 14. Otrzymany koncentrat do emulgowania, po rozcienczeniu wo¬ da, jest szczególnie odpowiedni do zastosowania przy uzyciu techniki ULV lub LV, na przyklad, dla potraktowania zujacych owadów na polach 15 chmielu. .Przyklad XVI. Wytwarzanie 1 kg koncen¬ tratu do emulgowania, zawierajacego 17% hepte- nophosu jako substancji czynnej. 170 g hepteno- phosu, 160 g Phospholiponu 55, 250 g ksylenu, 20 160 g cykloheksanonu, 160 g amidu kwasu N-(2-~ -hydroksyetylo)enantowego,. 80 g Cremophoru EL i 20 g PEG €000 miesza sie razem. Otrzymany koncentrat do emulgowania mozna dla zastosowa¬ nia zmieszac z wymagana iloscia wody. Otrzymana 25 mieszaniiia jest odpowiednia, na przyklad, dla zwalczania zewnetrznych pasozytów u zwierzat do¬ mowych.Przyklad XVII. Wytwarzanie 1 kg koncen¬ tratu do emulgowania (16%), zawierajacego para- 3? thion jako substancje czynna. 160 g parathionu, 160 g Phospholiponu 38, 270 g toluenu, 160 g iso- phoronu, 160 g amidu kwasu N-(2-hydroksyetylo)- kapronowego, 8(^g Cremophoru EL i 10 g pLg 6000 rozpuszcza sie, podczas mieszania. Koncentrat emul- 35 guje sie w wodzie, stosowanie do zamierzonego szczególnego zastosowania.Przyklad XVIII- 1 kg koncentratu do emul¬ gowania (16%), zawierajacego propoxur jako sub¬ stancje czynna sporzadza sie w "taki sam sposób, 40 jak w przykladzie XVII. Skladniki, mianowicie 160 g propoxuru, 170 g Phospholiponu 55, 120 g tolue¬ nu, 120 g ksylenu, 180 g isophoronu, 160 g amidu kwasu N-(2-hydroksyetylo)enantowego i 70 g Cre¬ mophoru EL, poddaje sie tym samym czynnosciom 45 jak w przykladach od 1 do 14.Przyklad XIX. Wytwarzanie 300 g proszku do rozpylania, zawierajacego pirimicarb (40%) jako substancje czynna. 120 g pirimicarbu, 120 g Pho¬ spholiponu 38, 1,5 g Marlowetu IHF, 52,5 g su- 50 chej glikozy i 6 g Bentone EW miesza sie w 1080 g wody, homogenizuje sie i suszy w stanie rozpylo¬ nym.Przyklad XX. Wytwarzanie 400 g proszku do rozpylania zawierajacego diflubenzuron (10%) 55 jako substancje czynna. 40 g diflubenzuronu, 200 g Phospholiponu 38, 140 g suchej glikozy, 18 g Ben¬ tone EW i 2 g Marlowet IHF miesza sie w 1000 g wody, homogenizuje sie i suszy w stanie rozpylo¬ nym. 60 Przyklad XXI. Wytwarzanie 1 kg koncen¬ tratu do emulgowania (1%), zawierajacego jako sub¬ stancje czynna, standardowy handlowy ekstrakt pyrethrum z Chrysathemum cinerariifolii (standar¬ dowy ekstrakt zawiera 25% substancji czynnej). « 40 g ekstraktu pyrethrum X10 g piretroidów), 120 g tlenku butylppiperonylowego, 160 g Phospholiponu 38, 240 g ksylenu, 160 g isophoronu, 160 g amidu kwasu N-(2-hydroksyetylo)kapronowego, 80 gCrem- phoru EL, 20 g PEG 6000 i 20 g jednodwuglicerydu poddaje sie takim samym czynnosciom jak w przy¬ kladzie XIX.Przyklad XXII. Wytwarzanie 2 kg koncowe¬ go produktu, zawierajacego standardowy handlowy ekstrakt pyrethrum jako substancje czynna (stan¬ dardowy ekstrakt zawiera 25% substancji czynnej). 8 g ekstraktu pyrethrum (2 g piretroidów), 24 g tlenku butylopiperonylowego, 160 g Phospholiponu 55, 240 g ksylenu, 160 g isophoronu, 160 g amidu kwasu N^-hydroksyetylolkapronowego, 80 g Cre¬ mophoru EL, 30 g.PEG 6000 i 30 g oleju sojowego miesza sie, rozpuszcza i doprowadza do ciezaru 2 kg odjonizowana woda. Otrzymany przezroczysty roz¬ twór zawiera 1 g piretroidów na kg i moze byc stosowany w nierozcienczonej formie. W podanych ponizej przykladach zastosowania, uzyto jako sub¬ stancje czynne prpdukty handlowe, których ogólne nazwy odnosza sie do uzytej substancji czynnej.Przyklad XXIII. Próby porównawcze z pa- rathionem. W celu zwalczania mszyc opryskano róznymi mieszaninami pola roslin o nazwie an¬ gielskiej promaceous fruit i okreslano procent zni¬ szczenia mszyc. Wyniki podano w tabeli 2.Tabela 2 Próba Zniszczenie Nr Mieszanina mszyc w ,/# parathion 0,35 g/l fosfatydylocholina 90 mg/l parathion 0,175 g/l + fosfatydylocholina 90 mg/l parathion 0,087 gA + fosfatydylocholina 90 mgA parathion 0,175 g/l parathion 0,087 g/1 parathion 0,087 g/l + fosfatydylocholinu 45 mg/l 90 0 100 65 30 5 65 Przyklad XXIV. Próby porównawcze z per- methrinem. W celu zwalczenia mszyc, opryskano róznymi mieszaninami pola roslin o nazwie an¬ gielskiej promaceous fruit i okreslano procentowe zniszczenie mszyc. Wyniki podano w tabeli 3.Tabela 3 'roba Nr 1 2 3 4 5 Mieszanina permethrin 1,0 g/l permethrin 0,5 g/l permethrin 0,5 g/l + fosfatydylocholina 90 mg/l permethrin 0,05 g/l + fosfatydylocholina 45 mgA fosfatydylocholina 90 mgA Zniszczenie mszyc w °/o 100 40 100 100 0 Przyklad XXV. Próby porównawcze z de- camethrinem. W celu zwalczenia mszyc, opryskano130 618 15 Tabela 4 16 Próba Nr 1 2 3 4 5 Mieszanina decamethrin 0,3 g/l decamethrin 0,15 g/l decamethrin 0,15 g/l + fosfatydylocholina 90 mg/l decamethrin 0,15 g/l + fosfatydylocholina 45 mg/l fosfatydylocholina 90 mg/l Zniszczenie mszyc w °/o 100 30 100 100 0 Tabela 5 Próba Nr 1 2 3 4 5 * Mieszanina methomyl 1,2 kg/ha methomyl 0,6 kg/ha methomyl 0,6 kg/ha + fosfolipid 90 mg/l methomyl 0,6 kg/ha + fosfolipid 45 mg/l fosfolipid 90 mg/l Bielinek kapustnik zniszczony w */o 95 40 100 90 0 róznymi mieszanami pola roslin o nazwie angiel¬ skiej promaceous fruit i okreslano procentowe zni¬ szczenie mszyc. Wyniki podano w tabeli 4.Przyklad XXVI. Próby porównawcze z me- 10 25 30 thomylem. W celu zwalczenia bielinka kapustnika (Pieris brassicae) pola kapusty potraktowano róz¬ nymi mieszaninami i okreslano procentowo zni¬ szczenie. Wyniki# podano w tabeli 5.Zastrzezenia patentowe 1. Srodek owadobójczy zawierajacy jedna lub wiecej substancji owadobójczo czynnych oraz zna¬ ne nosniki, rozcienczalniki, rozpuszczalniki, prope- llenty i/lub inne obojetne substancje pomocnicze, znamienny tym, ze zawiera jeden lub wiecej fosfo¬ lipidów z grupy obejmujacej fosfatydylocholine, fosfatydyloetanoloamine, N-acylofosfatydyloetano- loaminy, fosfatydyloinozyt, fosfatydyloseryne, lizo- lecytyne, fosfatydylogliceryne i uwodornione fosfa- tydylocholtny, przy czym stosunek wagowy sub¬ stancji czynnej lub substancji czynnych do fosfo¬ lipidu lub fosfolipidów wynosi od 1: 0,2 do 1:20. 2. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosunek wagowy substancji czynnej lub substancji czynnych do fosfolipidu lub fosfolipidów wynosi od 1: 0,5 do 1 : 10. 3. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosunek wagowy substancji czynnej lub substan¬ cji czynnych do fosfolipidu lub fosfolipidów wyno¬ si od 1 :1 do 1 : 5. 4. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako fosfolipid zawiera fosfatydylocholine.Rrc=CH^c-°-R3 04 CH CH3CH3 Wzór 1 . ^fCH2-CH=CH-CH=CH2 Wzór 2 2-CH=CH-CH, 3\ 2n5 Wzór 3 CH3\XH2 CH=CH-CZH CH Y1tÓr< icH2-C -A3cH2-CfKK T) Wzór 5 Wiór 6 .O Wzór a -CH Wzór 9 Cl -CH -CH2t^ 0 Wzór 10 -CH, -ch^ch2-ch-ch; %V<§ flZOrtt -CHzCH-C-CH2-(0) Wzór tz ci Vizór 13 -CH.-CH CN Wzór 14 flzór 15130 61S RrCH^O-R, ¦ Wiór 16 RiCk ^x /^P\ nzór 17 *2_ YA R2-(qo-c-nh-r Wiór 18 PL