PL101401B1 - Sposob wytwarzania nowych pochodnych histydyny - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania nowych pochodnych histydyny o wlasciwosciach terapeutycznych.

Sposobem wedlug wynalazku otrzymuje sie zwiazki o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1-3 atomach wegla, R1 oznacza grupe alkilowa lub alkoksylowa o 1-3 atomach wegla, R2 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa lub alkoksylowa o 1—3 atomach wegla, R3 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1-6 atomach wegla lub cykloalkilowa o 3-6 atomach wegla, a R4 oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1 —6 atomach wegla.

Zwiazki te sa pochodnymi z aminokwasów, kwasu L-piroglutaminowego i L-histydyny i wiadomo, ze w zwiazkach o ogólnym wzorze 1 reszty histydylowa i piroglutamylowa znajduja sie w konfiguragi L.

Nowe zwiazki wykazuja dzialanie farmakologiczne u myszy w rezerpinowej metodzie hypotermi, tescie badania dzialania przeciwdepresyjnego i moga byc stosowane do zwalczania stanów depresyjnych.

Nowe zwiazki pod wzgledem chemicznym sa powinowate do hormonu tarczycy (TRH), L-piroglutamy- lo-L-histydylo-L- prolinoamidu i moga wykazywac dzialanie podobne do hormonu przysadki mózgowej.

Sposób wedlug wynalazku polega na sprzeganiu L-histydynowej pochodnej o wzorze 2, w którym A i Y oznaczaja odpowiednio grupy chroniace lub grupy zdolne do tworzenia wiazan peptydowych ze zwiazkiem o wzorze 3 lub 4, w których B oznacza atom wodoru lub grupe chroniaca, X oznacza grupe zdolna do tworzenia wiazania peptydowego, a pozostale symbole maja wyzej podane znaczenie, nastepnie otrzymany dwupeptyd sprzega sie z drugim zwiazkiem i wydziela grupy < chroniace.

Zwykle nowe zwiazki wytwarza sie przez sprzeganie standardowymi technikami chemicznymi peptydu zwiazku o wzorze 2, w którym R ma wyzej podane znaczenie, A oznacza atom wodoru, a Y oznacza grupe chroniaca, taka jak nizsza grupa alkoksylowa o 1-4 atomach wegla, ze zwiazkiem o wzorze 3, w którym X oznacza grupe zdolna do tworzenia wiazania peptydowego, taka jak hydroksylowa, podstawiona grupe fenoksylowa, np. p-nitrofenoksylowa, trój- lub piecio- chlorofenoksylowa albo grupe azydowa, B oznacza atom wodoru lub grupe chroniaca, taka jak benzyloksykarbonyIowa, z utworzeniem grupy dwupeptydowej, a2 101 401 nastepnie otrzymana grupe oznaczona symbolem Y przeprowadza sie w grupe zdolna do tworzenia wiazania peptydowego, taka jak grupa hydroksylowa lub azydowa i poddaje reakcji ze zwiazkiem o wzorze 4, w którym R1, R2, R3 i R4 maja wyzej podane znaczenie a nastepnie wydziela grupy chroniace.

Reakcje sprzegania obejmujaca grupe karboksylowa, to jest jezeli X we wzorze 2 oznacza grupe hydroksylowa lub jezeli w dwupeptydzie Y oznacza grupe hydroksylowa, przeprowadza sie w obecnosci, srodka sprzegajacego, takiego jak N^T-dwucykloheksylokarbodwuimid, korzystnie w obecnosci inhibitora racemizuja- cego, takiego jak hydroksybenzotriazol.

Ewentualnie nowe zwiazki mozna otrzymac przez sprzeganie standardowymi technikami chemii peptydów, zwiazku o wzorze 2, w którym R ma wyzej podane znaczenie, A oznacza grupe N-chroniaca, stosowania zwykle w chemii peptydów, taka jak III rz.-butoksykarbonylowa lub benzyloksykarbonylowa, a Y oznacza grupe zdolna do tworzenia wiazania peptydowego, tak jak grupa hydroksylowa, podstawiona grupa fenoksylowa lub grupa azydowa, ze zwiazkiem o wzorze 4, w którym R1, R2, R3 i R4 maja wyzej podane znaczenie, przy czym Wytwarza sie dwupeptyd. Grupe N-chroniaca wydziela sie i otrzymany zwiazek poddaje sie sprzeganiu standardowymi technikami chemii peptydów, ze zwiazkiem o ogólnym wzorze 3, w którym X oznacza grupe zdolna do tworzenia wiazania peptydowego, taka jak grupa hydroksylowa, podstawiona grupa fenoksylowa, grupa azydowa lub atom chloru, a B oznacza atom wodoru lub grupe chroniaca, taka jak grupa benzyloksykarbonylowa, po czym wydziela sie wszystkie grupy chroniace. Reakcje sprzegania, obejmujace wolne grupy karboksylowe, to jest gdy X lub Y oznaczaja grupe hydroksylowa, przeprowadza sie w obecnosci srodka sprzegajacego, takiego jak N,N'-dwucykloheksylokarbodwuimid, korzystnie w obecnosci inhibitora racemizacji, takiego jak hydroksybenzotriazol.

Zwiazki o wzorze 4, w którym R1, R2, R3 i R4 maja wyzej podane znaczenie wytwarza sie z odpowiadajacych alkilopodstawionych prolin przez chronienie funkgi iminowej, na przyklad grupa III rz.-butoksykarbonylowa lub benzyloksykarbonylowa, dzialajac zwiazkiem zawierajacym ta grupe karbonylowa jednym ze standardowych sposobów w chemii peptydów, taka jak sposób z mieszanym bezwodnikiem lub aktywowanym estrem, sprzegajac aktywowany zwiazek z amoniakiem lub amina w odpowiednim rozpuszczal¬ niku i wydzielajac N-chroniaca grupe standardowymisposobami stosowanymi w chemii peptydów.

Temperaturypodano w stopniach Celsjusza.

Przyklad I. L-piroglutamylo-L- histydylo-trans-3- metylo-L-prolinoamid. (I, R=H>R1=trans-3-CH3> R2 =R3 =R4 =H) (i) N-III rz.-butoksykarbonylo- trans-3-metylo-L- prolina.

Do roztworu 1,25 g trans-3-metylo-L- proliny w 12 ml III rz.-butanolu i 8 ml wody dodaje sie 3,5 ml trójetyloaminy i 3,5 g weglanu III rz.-butylo-2,4,5- trójfenylowego. Mieszanine ogrzewa sie do temperatury 60° w ciagu 2 godzin, odparowuje a pozostalosc rozpuszcza sie w 50 ml IN roztworu wodoroweglanu sodu i roztwór przemywa sie eterem. Nastepnie dodaje sie kwas cytrynowy w postaci stalej i produkt ekstrahuje sie octanem etylu. Polaczone ekstrakty suszy sie nad Na2S04 i odparowuje, otrzymujac 1,6 g surowego krystalicznego produktu. Po rekrystalizacji z mieszaniny octan etylu lekka frakcja ropy naftowej (40-60), otrzymujac 1,33 g zadanego produktu o temperaturze topnienia 146-150° o [a]2^ - 60,1 (c, 1,0, chloroform), (ii) N-III rz.-butoksykarbonylo-trans-3- metylo-L-prolinoamid.

Do roztworu 1,1 g N-III rz.-butoksykarbonylo-trans-3- metylo-L-proliny w 50 ml czterowodorofuranu dodaje sie 6,0 ml N-metylomorfoliny w temperaturze -20°C. Nastepnie wkrapla sie 0,8 g swiezo oddestylowa¬ nego chloromrówczanu izobutylowego. Roztwór miesza sie w ciagu 10 minut w temperaturze -20°, dodaje 5 ml stezonego roztworu amoniaku. Roztwór miesza sie w ciagu 2 godzin, odparowuje, wprowadza do 100 ml octanu etylu, przemywa 10% wodnego roztworu wodoroweglanu sodu, wysala i suszy nad Na2S04. Po odparowaniu otrzymuje sie 1,0 g surowego krystalicznego produktu. Po rekrystalizacji z mieszaniny octan etylu vlekka frakcja ropy naftowej /40—60°C/; otrzymuje sie 0,91 g zadanego produktu o temperaturze topnienia 100-101°, _[a]p° - 79,7° (c, 1,0 chloroform), (iii) Chlorowodorek trans-3- metylo-L-prolinamidu.

Roztwór chlorowodoru w dioksanie (7,5N, 5 ml) dodaje sie dó roztworu 0,65 g N-III rz.-butoksykarbony- lo-trans-3- metylo-L-prolinoamidy w 10 ml dioksanu. Po dwóch godzinach krystaliczna substancje odsacza sie i rekrystalizuje z mieszaniny etanol/eter otrzymujac 0,47,g produktu o temperaturze topnienia 235-237°, [alp0 — 14,8° (c, 1,0, woda), (iv) L-piroglutamylo-L- histydylo-trans-3- metylo-L-prolinoamid.

Do roztworu L-piroglutamylo-L- histydyno-azydu, otrzymanego z 0,9 g hydrazydu w 15 ml dwumetylo- formamidu w temperaturze -20°C, dodaje sie 0,50 g chlorowodorku trans-3-metylo-L-prolinoamidu w 5 ml dwumetyloformamidu oraz 0,45 ml trójetyloaminy. Mieszanine pozostawia sie na 12 godzin w temperaturze pokojowej, saczy, odparowuje, a otrzymana pozostalosc rozpuszcza sie w 10 ml 1% wodnego roztworu pirydyny i wprowadza na kolumne sulfoetylowej zywicy „Sephadex" C-25 (50 g zwazonej mokrej zywicy, kolumna o srednicy 2 cm) równowazonej 1% wodnym roztworem pirydyny.101 401 3 Kolumne eluuje sie technika gradientowa z zastosowaniem 5% wodnego roztworu pirydny przez 1 1 kuliste naczynie napelnione 1% wodnym roztworem pirydyny. Frakcje zawierajace produkt {jak wykazaly skrecenia optycznie i pomiary wartosci Rf) laczono, odparowywano, a pozostalosc rozcierano z eterem otrzymujac 0,70 g wodzianu produktu w postaci amorficznej substancji stalej o temperaturze topnienia 145-148°, [a]^0 -46,7° (c, 1,0, woda), Rf3B 0,48.

Analiza elementarna(%): C H N znaleziono: * 52,5 7,0 21,3 obliczono dla Ci 7H24N604H2O: 51,8 6,7 21,3 Przyklad II. L-piroglutanylo-L- histydylo-trans-3- etylo-dL-prolinamidu (i) Trans-3-etylo-dl-prolina Do roztworu 150 mg sodu w 10 ml bezwodnego etanolu dodaje sie 11,5 g (38 mM) estru dwuetylowego kwasu benzyloksykarbonyloaminomalonowego rozpuszczonego w 50 ml bezwodnego etanolu. Do mieszaniny, podczas mieszania, wkrapla sie 3,2 g (38 mM) pentanalu-2 w 10 ml etanolu i roztwór miesza sie w ciagu 1 godziny. Nastepnie dodaje sie roztwór 0,29 ml kwasu octowego, w 1 ml etanolu i otrzymany roztVór poddaje sie uwodornianiu w ciagu 2 godzin pod cisnieniem atmosferycznym z zastosowaniem 5% palladu na weglu jako katalizatora. Katalizator wydziela sie przez saczenie, a przesacz odparowuje sie. Pozostalosc rozpuszcza sie w chloroformie i roztwór przemywa sie solanka zawierajaca mala ilosc wodoroweglanu sodu, suszy nad Na2S04 i odparowuje. Po destylowaniu pozostalosci pod cisnieniem 15 mmHg, otrzymuje sie 5,65 g 4-etylo-5,5-dwukar- boetoksy-2- proliny w postaci bezbarwnego oleju o temperaturze wrzenia 115—120° (15 mmHg). IR 1715, 1610 cm"1.

Do mieszaniny 80 ml 1 M NaOH oraz 80 ml etanolu dodaje sie 4,68 g (19,5 mM) proliny i roztwór miesza sie w temperaturze 50° w ciagu 4 godzin. Roztwór chlodzi sie, dodaje 1,0 g borowodorku sodu i miesza w ciagu dalszych 10 godzin w teiftperaturze 25° C. Nastepnie roztwór zakwasza sie powoli rozcienczonym HC1 do wartosci pH 4, zateza i wprowadza na kolumne zywicy Dowex X50WX8 (postac H+, 100 ml). Eluowanie 2M roztworem wodnym amoniaku daje roztwór z którego po odparowaniu otrzymuje sie 2,1 g trans-3-etylo-dl- proliny o temperaturze topnienia 208-209°, Rf 3B 0,43. Analiza na analizatorze aminokwasów Jeol 6AH (kolumna 50 cm, bufor 0,2 N kwasu cytrynowego, wartosc pH 3,25, temperatura 57° (wykazala pojedynczy pik) czas eluowania wynosil 117 minut), (ii) III rz.-butoksykarbonylo-trans-3-etylo- dl-prolina Zwiazek ten wytwarza sie z 1,72 g trans-3- etylo-dl-proliny sposobem opisanym w przykladzie I (i).

Otrzymuje sie 2,82 g produktu w postaci oleju o Rf 3A 0,92. (iii) III rz.-butoksykarbonylo-trans-3- etylo-dl-proli- noamid.

Zwiazek ten wytwarza sie z 3,5 g III rz.-butoksykarbonylo-trans-3- etylo-dl-proliny sposobem opisanym w przykladzie I (ii). Po chromatografowaniu na kolumnie z zelu krzemionkowego otrzymuje sie 3,1 g III rz.-butoksykarbonylo-trans-3- etylo-dl-prolinoamidu w postaci krysztalów barwy bialej o temperaturze topnienia 78-80°C. (iv) Chlorowodorek trans-3- etylo-dl-prolinamidu.

Zwiazek ten wytwarza sie z 3,0 g III rz.-butyloksykarbonylo-trans-3- etylo-dl-prolinoamidu sposobem opisanym w przykladzie I (iii). Otrzymuje sie 1,5 g chlorowodorku trans-3- etylo-dl-prolinoamidu w postaci krysztalów barwy bialej o temperaturze topnienia 206-207°, Rf 3A 0,22, Rf 3B 0,72. (v) Trans-3-etylo-dl-proli- . noamid Chlorowodorek trans-3- etylo-dl-prolinoamid w ilosci 0,5 g rozpuszcza sie w wodzie i wprowadza na kolumne DEAE - zywica Dephadex (postac OH"). Frakcje zawierajace produkt (wykazane-chromatografia cienkowarstwowa) laczy sie i odparowuje do sucha, otrzymujac 0,45 g wodzianu trans-3- etylo-dl-prolinoamidu w postaci stalej barwy bialej o temperaturze topnienia 89,5-91°, Rf 3A 0,22, Rf 3B 0,72. (vi) L-pirogluta- mylo-L- histydylo-trans-3- etylo-dl-prolinamid.

W 6 ml dwumetyloamidu rozpuszcza sie 288 mg (2 mM) trans-3- etylo-dl- prolinoamidu, 822 mg (2 mM) benzyloksykarbonylo-L- piroglutamylo-L- histydyny i 550 mg (4 mM) hydroksybenzotriazolu. Roztwór chlodzi sie do temperatury 0°, dodaje 480 mg (2,2 mM) dwucykloheksylokarbodwuimidu i mieszanine miesza sie w ciagu 18 godzin. Nastepnie mieszanine saczy sie i przesacz odparowuje. Otrzymana substancje oleista rozpuszcza sie w 80 ml mieszaniny czterowodorofuran-woda (1 :1), dodaje 60 mg palladu na weglu (10%) i roztwór poddaje sie uwodornianiu w ciagu 4 gpdzin pod cisnieniem atmosferycznym. Nastepnie katalizator wydziela sie przez . saczenie, a przesacz odparowuje sie do sucha. Otrzymana substange w postaci gumy rozdziela sie i wprowadza do 50 ml octanu etylu i 80 ml wody. Faze wodna odparowuje sie do sucha, a pozostalosc rozpuszcza sie w roztworze wodnym zawierajacym 1% kwasu octowego (0,05%) pirydyny. Roztwór ten wprowadza sie na kolumne S.P.-zywica Sephadex C25 (postac pirydyniowa), co równowazy sie woda zawierajaca 1% kwasu octowego (0,05%)piry4yny- Kolumne eluuje sie technika gradientowa z zastosowaniem wody zawierajacej 1% kwasuoctowego;{X% pirydyny przez 50 ml kuliste naczynia napelnionego woda zawierajaca 1%kwasu octowego)4 101 401 0,05% pirydyny. Frakcje zawierajace produkt (wykazane chromatografia cienkowarstwowa) laczy sie i odparo¬ wuje, otrzymujac 205 mg L-piroglutamylo-L- histydylo-trans-3- etylo-dl- prolinoamidu w postaci amorficznej substancji barwy bialej o temperaturze topnienia 156-160, Rf 3AO, 27, Rf 3B 0,50. Analiza aminokwasowa po hydrolizie kwasowej daje nastepujace wyniki: 0,95 histydyny, 0,99 kwasu glutaminowego, 1,06 3-etylopiroliny.

Przyklad III. L-piroglutamylo-L-histydylo-3,3- dwumetylo-dl- prolinamid (i) 3,3-dwumetylo-di-pro- lina.

W 15 ml bezwodnego etanolu rozpuszcza sie 3,09 g (10 mM) estru dwuetylowego kwasu benzyloksykarbo- nyloaminomalonowego i dodaje do roztworu etoksytlenku sodu (otrzymanego ze 100 mg sodu) w 3 ml etanolu.

Nastepnie dodaje sie 840 mg (10 mM) 3-metylobutanalu-2 w 6 ml etanolu i roztwór miesza sie w temperaturze ° w ciagu 24 godzin. Po czym dodaje sie 0,28 ml kwasu octowego i roztwór poddaje sie uwodornianiu w ciagu 24 godzin z zastosowaniem 500 mg palladu na weglu (10%) jako katalizatora. Roztwór odsacza sie, odparowuje, a pozostalosc poddaje sie chromatografowaniu na kolumnie krzemowej z zastosowaniem mieszaniny eter/eter naftowy (40-60°) (1 :1) jako eluantu. Otrzymuje sie 0,9 g 2,2-dwukarboetoksy-3,3-dwumetyloprolidyny.

Otrzymany dwuester w ilosci 850 mg ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna w 10 ml 5M kwasu solnego, w ciagu 4 godzin. Po odparowaniu otrzymuje sie sproszkowana substancje barwy bialej. Po rekrystalizacji z mieszaniny metanol-eter otrzymuje sie 451 mg chlorowodorku 3,3-dwumetylo-dl-proliny w postaci krysztalów barwy bialej o temperaturze topnienia 110—112°. (ii) III rz.-butoksykarbonylo-3,3- dwumetylo-dl-prolina.

Zwiazek ten wytwarza sie z 1,07 g chlorowodorku 3,3-dwumetylo-dl- proliny sposobem opisanym w przykladzie I (i). Otrzymuje sie 1,45 g III rz.-butyloksykarbonylo-3,3- dwumetylo-dl-proliny w postaci stalej substangi krystalicznej barwy bialej o temperaturze topnienia 107—108°. (iii) III rz.-butyloksykarbonylo- 3,3-dwumetylo-dl-prolinamid.

Zwiazek ten wytwarza sie z 900 mg III rz.-butyloksykarbonylo- 3,3-dwumetylo-dl- proliny sposobem opisanym w przykladzie I (ii).

Otrzymuje sie 375 mg III rz.-butyloksy-3,3-dwumetylo-dl-prolinoamidu w postaci stalej substancji krysta¬ licznej barwy bialej o temperaturze topnienia 115—117°. (iv) Chlorowodorek 3,3-dwumetylo-dl- prolinoamidu Zwiazek ten wytwarza sie z 300 mg III rz.-butyloksylarbonylo-3,3- dwumetylo-dl- prolinoamidu sposobem opisanym w przykladzie I (iii). Otrzymuje sie 175 mg chlorowodorku 3,3-dwumetylo-dl- prolinoamidu w postaci stalej substangi krystalicznej barwy bialej o temperaturze topnienia 220-223°. (v) 3,3-dwumetylo-dl prolino- amid.

Zwiazek ten wytwarza sie ze 170 mg soli chlorowodorowej sposobem opisanym w przykladzie II (v).

Otrzymuje sie 135 mg produktu w postaci stalej barwy bialej. Rf 3A 0,19 Rf 3B 0,70. (vi) L-piroglutamy- lo-L-histydylo- 3,3-dwumetylo-dl-prolinoamid Zwiazek ten wytwarza sie ze 100 mg 3,3-dwumetylo-dl- prolinoamidu sposobem opisanym w przykladzie II (vi). Otrzymuje sie 195 mg produktu w postaci proszku barwy bialej o temperaturze topnienia 180° (temperatura mieknienia 135°) Rf 3B 0,65. Analiza aminokwasowa po hydrolizie kwasowej dala nastepujace wyniki: 1,02 histydyna, 0,89 kwas glutaminowy, 1,02 3,3-dwumetyloprolina [a]^2 + 5,9° (c=l, dwumetylo- formamid.

Przyklad IV. L-piroglutamylo-N'- metylo-L-histydylo-trans- 3-metylo-L-prolinoamid (i) Benzyloksy- karbonylo-L-piroglutamylo-N'-metylo-L-histydyna.

W 5 ml wody rozpuszcza sie 428 mg N* -metylo-L-histydyny, i 288 mg weglanu sodu i roztwór doprowadza sie do wartosci pH 8,5. Nastepnie dodaje sie 933 mg estru N-hydroksysukcynimidowego kwasu benzyloksy-L- proglutaminowego w 5 ml dioksanu i roztwór miesza sie w ciagu 15 godzin w temperaturze 22°C. Roztwór odparowuje sie i pozostalosc poddaje sie chromatografowaniu na kolumnie z zelem krzemionkowym (15X330 mm) z zastosowaniem mieszaniny izopropanol-octanetylu-kwas octowy-woda (3 :1 :1 :1) jako eluantu. Po odparowaniu odpowiedniej frakcji, otrzymuje sie 615 mg produktu w postaci stalej substancji barwy bialej o temperaturze topnienia 192-195°, Rf 3A 0,21, Rf 3B 0,69, [ot]tf - 1,3° (c=l, dwumetyloformamid). (ii) L-piroglutamylo-N* -metylo-L-histydylo-trans-3- metylo-L-prolinoamid Zwiazek ten wytwarza sie z 207 mg benzyloksykarbonylo-L-piroglutamylo- N'-metylo-L- histydyny i 77 mg trans-3-metylo-L- prolinoamidu, sposobem opisanym w przykladzie II (vi), otrzymuje sie 90 mg stalego hydroskopowego produktu barwy bialej o temperaturze topnienia 135-140°, Rf 3B 0,60, Rf 3A, [a ]j? - 23,9° (c=l, dwumetyloformamid).

Analiza(%): C H N znaleziono: 55,0 7,0 21,2 Obliczono dla C18H23N604: 55,4 6,7 21,5101401 5 Przyklad V. L-piroglutamylo-L-histydylo-trans-3-metylo-L-prolinocykloheksyloamid (i) Illrz.-buto- ksykarbonylo-trans-3-metylo-L-prolinocykloheksyloamid.

Zwiazek ten wytwarza sie z 1,15 g III rz.-butyloksykarbonylo-trans- 3-metylo- L-proliny i 2,85 ml cykloheksyloaminy, sposobem opisanym w przykladzie I (ii). Otrzymuje sie 1,3 g produktu w postaci stalej barwy bialej o temperaturze topnienia 130-134°, Rf 1F 0,53. (ii) Trans-3-metylo-L-pirolinocykloheksyloamid Zwiazek ten wytwarza sie z 900 mg III rz.-butyloksykarbonylo-trans-3- metylo-L-prolinocykloheksylo- amidu, sposobem opisanym w przykladzie I (iii) oraz I (iv). Otrzymuje sie 410 mg produktu o temperaturze topnienia 111-113°, Rf 2A 0,33 (iii) L-piroglutamylo-L- histydylo-trans-3- metylo-L- prolinocykloheksyloamid ¦ Zwiazek ten wytwarza sie z 565 mg benzyloksykarbonylo-L- piroglutamylo-L- histydyny i 300 mg trans-3- metylo-L-prolinocykloheksyloamidu sposobem opisanym w przykladzie II (vi). Otrzymuje sie 272 mg produktu w postaci stalej barwy bialej o temperaturze topnienia 145-150°, Rf 3A 0,43, Rf 3B 0,78, [a ]" - 14,9° (c=l, dwumetyloformamid) Rf 4A 0,50.

Przyklad VI. L-piroglutamylo-L- histydylo-trans-3- metylo-L- prolinoheksyloamid Zwiazek ten wytwarza sie sposobem opisanym w przykladzie V. Otrzymuje sie produkt w postaci proszku barwy bialej o wartosci Rf 4A, 0,52, Rf 3B 0,82.

W powyzszych przykladach chromatografie cienkowarstwowa przeprowadzano > na plytkach GF354 zelu KieseFa z zastosowaniem nizej podanego ukladu rozpuszczalników: 1E — metanol, chloroform 1:4, 1F — metanol, chloroform 1:9, 2A- chloroform, metanol, kwas octowy 18:2:1, 3A — chloroform, metanol, kwas octowy, woda 80 :18 :2 : 3, 3B — chloroform, metanol, kwas octowy, woda 30 :20 :4 : 6, 4A — n-butanol, octan etylu, kwas octowy, woda 1:1:1:1, 6C — n-butanol, pirydyna, kwas octowy, woda 30 :20 :6 :12, 7C - octan etylu, pirydyna, kwas octowy, woda 120 :20 :6 :12.

Zwiazek wytworzony wedlug przykladu I w badaniu u myszy powoduje odwrócenie hypotermi wywolanej rezerpina zgodnie z metoda B. M. Askew, Life Sci., 10, 725 (1963), wykazane wartoscia K0,05 testu U. Mann'a Whitney'a po 4 godzinach u myszy poddanych dzialaniu rezerpiny.

Zwiazek ten wykazal 3-4 krotnie wieksza potencje niz TRH przy podawaniu w dawkach doustnych 1-30 mg/kg.

Srodki terapeutyczne zawierajace zwiazki wytworzone sposobem wedlug wynalazku moga byc w postaci odpowiedniej do podawania doustnego lub pozajelitowego. Srcdki doustne moga byc stosowane w postaci kapsulek, tabletek, granulek lub preparatów cieklych, takich jak eliksiry, syropy lub zawiesiny.

Srodki odpowiednie do podawania pozajelitowego moga byc w postaci sterylnych preparatów do wstrzykiwania, takichjak roztwory wodne lub roztwory soli.

W tym celu zwykle dawkowanie srodków moze byc stosowane w postaci dawek jednostkowych. Dla podawania doustnego dawka jednostkowa moze zawierac 1 —100 mg zwiazku o wzorze 1.

Claims (6)

Zastrzezenia patentowe

1. Sposób wytwarzania nowych pochodnych histydyny o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1-3 atomach wegla, R1 oznacza grupe alkilowa lub alkoksylowa o 1—3 atomach wegla. R2 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa lub alkoksylowa o 1—3 atomach wegla. R3 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa o 1-6 atomach wegla lub grupe cykloalkilowa o 3-6 atomach wegla, a R4 oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1-6 atomach wegla, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 2, w którym kazdy A i Y oznaczaja grupe chroniaca lub grupe zdolna do utworzenia wiazania peptydowego, poddaje sie najpierw sprzeganiu ze zwiazkiem o wzorze 3, w którym B oznacza atom wodoru lub grupe chroniaca, a X oznacza grupe zdolna do utworzenia wiazania peptydowego lub ze zwiazkiem o wzorze 4, w którym R1, R2, R3 i R4 maja wyzej podane znaczenie, a nastepnie otrzymany dwupeptyd poddaje sie sprzeganiu z pozostalym innym zwiazkiem i wydziela grupy chroniace.

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 2 poddaje sie najpierw sprzeganiu ze zwiazkiem o wzorze 3, a nastepnie otrzymany dwupeptyd, w którym B oznacza atom wodoru lub grupe benzyloksykarbonylowa, R oznacza atom wodoru lub grupe metylowa, a Y oznacz;; grupe hydroksylowa lub azydowa, poddaje sie sprzeganiu ze zwiazkiem o wzorze 4, w którym R1 oznacz^ grupe metylowa lub etylowa, R2 oznacza atom wodoru lub grupe metylowa, R3 oznacza atom wodoru; grupe heksylowa lub6 101 401 cykloheksylowa, a R4 oznacza atom wodoru, przy czym jezeli B oznacza grupe benzyloksykarbonylowa to zwiazek poddaje sie uwodornianiu.

3. Sposób wedlug zastrz. 2, znamienny tym, ze jezeli stosuje sie zwiazek o wzorze 2, w którym Y oznacza grupe hydroksylowa wówczas reakcje sprzegania przeprowadza sie w obecnosci dwucykloheksylokarbo- dwuimidu lub hydroksybenzotriazolu.

4. Sposób wytwarzania nowych pochodnych histydyny o wzorze 1, w którym R oznacza atom wodoru lub grupe alkilowa o 1-3 atomach wegla. R1 oznacza grupe alkilowa lub alkoksylowa o 1-3 atomach wegla, a R2 oznacza atom wodoru, grupe alkilowa lub alkoksylowa o 1—3 atomach wegla i ewentualnie jezeli R1 i R2 znajduja sie przy sasiednich atomach wegla, wówczas razem tworza grupe metylenowa -CH2-, znamienny tym, ze zwiazek o wzorze 2, w którym A i Y oznaczaja odpowiednio grupy chroniace lub grupy zdolne do tworzenia wiazania peptydowego poddaje sie sprzeganiu ze zwiazkiem o wzorze 3, w którym X oznacza grupe zdolna do tworzenia wiazania peptydowego albo ze zwiazkiem o wzorze 6, w którym R1 i R2 maja wyzej podane znaczenie, do otrzymania dwupeptydu z histydyna przylaczona do kwasu L piroglutaminowego lub L-proinoami- du, a nastepnie poddaje sprzeganiu z pozostalym niesprzezonym zwiazkiem. H CH2 C0NRfV ° B C0NRV Wz6r3. WzorA. -R2 H CH2 CONH. Wzór1. JLs C0~ nh ~ ch — CO— N\T~-F ANH-CH—COY CH 6 N—» 6 Wzar

5. / R R' Wz6r2. Hrl 9 _D2 R1 HfQ—-R> CONH- Wzór

6. Prac. Poligraf. UP PRL naklad 120+18 Cena 45 zl