NL9300792A - Verbindingskoppelketen voor tweezijdig kiezen. - Google Patents

Description

Verbindinaskoppelketen voor tweezijdig kiezen.

De uitvinding heeft betrekking op een verbindingskoppel-keten voor een elektronische telefooncentrale, en meer in het bijzonder op een RIUK-keten (d.w.z. voor rechtstreeks inkomend en uitgaand kiezen) voor een verbindingslijnkoppeling met tweezijdige kiesmogelijkheid.

In het algemeen is RIK (rechtstreeks inkomend kiezen) een wijze van verbindingslijnkoppeling voor een automatisch huistelefooncentrale-stelsel. Daarbij roept een op een centrale van een algemeen telefoonstelsel aangesloten toestel (de oproeper) een bepaald toestel van een automatische huistelef ooncentrale door rechtstreeks kiezen (of doorkiezen) op, welke centrale een RIK-verbindingslijn heeft, om het huistelefoontoestel van de huiscentrale op te roepen, wordt een deel van het in de hoofdcentrale gekozen nummer naar de huiscentrale doorgegeven, die dan rechtstreeks RIK-signalen naar het desbetreffende huistoestel, d.w.z. de opgeroepene, doorgeeft. Anders gezegd betekent dit, dat inkomend verkeer voor een huistoestel binnen een automatische huiscentrale zonder ingrijpen van een hoofdtoestel kan plaatsvinden. Voor het uitgaande verkeer vanaf een huistoestel van een dergelijke automatische huiscentrale met een RIK-verbindingsli jn moet het huistoestel de netlijn bezetten. Dit kan echter niet rechtstreeks over de RIK-verbindingsli jn geschieden. Dit wil zeggen, dat bij een RIK-lijn de moeilijkheid bestaat, dat alleen ingaand kiezen, d.w.z. ontvangen, mogelijk is door verbinding van de verbindingslijn met het huiscentrale-stelsel, zodat vanuit een huistoestel van dit stelsel geen uitgaande verbinding over de RIK-lijn kan worden gevormd.

Bij een gewone telefoonlijn met lusstroomschakeling kan een inkomend gesprek niet in een automatisch huistelefoon-stelsel worden verwerkt, in welk geval een bedieningspersoon aan het hoofdtoestel eerst het huistelefoonnummer over de telefoonlijn moet vragen, en dan het desbetreffende huis- toestel moet oproepen. Derhalve kan bij een automatische huistelefooncentrale het automatisch verwerken van een inkomend gesprek in het geval van een telefoonlijn met lusstroomschakeling niet plaatsvinden, zodat een bedienings-persoon vereist is, terwijl daarentegen uitgaande gesprekken wel over deze lijn kan worden gekozen.

Bij het uitvoeren van koppelingen voor RIK- en lus-stroomlijnen bestaat, zoals beschreven in US-A 3 748 396, de moeilijkheid, dat er twee soorten verbindingslijnen bestaan, en dat al naar gelang de werking een overeenkomstige koppel-wijze moet worden gekozen.

Om dit bezwaar te vermijden wordt de in fig. 2 af geheelde keten toegepast in het Europese PTT-ALS-70-stelsel, dat in fig. 1 is afgebeeld. Bij de uitvoering volgens fig. 2 moeten spoelen LI en L2 met grote impedantie worden gebruikt, waardoor de afmetingen groter worden. Om het evenwicht van het overdrachtsignaal op een lijn in te stellen, is het vereist condensatoren C3 en C4 te gebruiken, die een capaciteit van tenminste 1 μΡ (100 V) moeten hebben, hetgeen weer tot vergroting van de kosten en van de afmetingen leidt.

De uitvinding beoogt een RIUK-verbindingsketen (d.w.z. voor rechtstreeks inkomend en uitgaand kiezen) te verschaffen die automatisch verenigbaar is voor inkomend en uitgaand verkeer zonder tussenkomst van een bedieningspersoon, welke keten een opgeroepen toestel bij inkomend en uitgaand kiezen kan uitkiezen.

Daartoe omvat de koppelketen volgens de uitvinding voor een RIUK-verbindingsketen van een automatisch huistelefoon-stelsel een besturingsmiddel voor het besturen van de verbindingsketen, een koppelmiddel voor signaal- en gegevensoverdracht tussen het besturingsmiddel en de verbindingsketen, een of meer met een centrale-lijn te verbinden transformatoren, een met deze transformatoren te verbinden spreekweg-middel, een grote-impedantie-vaststelmiddel, dat met de centrale-verbindingslijn is gekoppeld voor het vaststellen van een inkomend grote-impedantiesignaal, welk signaal naar het koppelmiddel wordt doorgegeven, een middel voor het voortbrengen van een grote/kleine-impedantiesignaal, een met deze transformatoren te verbinden schakelaar, waarmede kan worden gekozen voor het al dan niet uitzenden van het grote/kleine-impedantiesignaal, een relaisvoedingsketen voor het bedienen van deze schakelaar, en een toonsignaal-vast-stel/uitzendmiddel, dat met het spreekwegmiddel moeten worden verbonden voor het vaststellen/uitzenden van het toonsignaal.

De uitvinding zal in het onderstaande nader worden toegelicht aan de hand van een tekening; hierin toont; fig. 1 een blokschema van een automatisch huistelefoon-stelsel met een RIUK-verbindingslijnketen; fig. 2 een uitvoeriger ketenschema van de RIUK-keten van fig. 1; fig. 3 een schematische voorstelling van een keten volgens de uitvinding; en fig. 4A en 4B uitvoeriger ketenschema's van de RIUK-signaalvaststel/zendketen van fig. 3.

In fig. 3 is een schema van een keten volgens de uitvinding weergegeven. De met een centrale lijn te verbinden a- en b-klemmen zijn verbonden met transformatoren Tl en T2 voor het aanpassen van de impedantie, en tevens met ingangs-klemmen 5 en 6 van een RlUK-signaalvaststel/zendketen 101 voor het vaststellen van een grote impedantie. Een begrensde stroom van een stroombegrenzingsketen 121 stroomt naar klemmen 2 en 3 van de signaalvaststel/zendketen 101. Een wisselcontact SW1 wordt bediend door een relaiswikkeling LI onder besturing van een relaisvoedingsketen 107, ten einde het voortbrengen van een grote- resp. kleine impedantie-signaal te kunnen kiezen. Wanneer het signaal aan de klem 4 van de keten 101 door een diode Dl en een serieweerstand R1 vloeit, wordt een grote impedantie gevormd, terwijl bij rechtstreekse uitvoer een kleine impedantie wordt gevormd.

Een grote-impedantie-vaststelsignaal aan een klem 14 van de signaalvaststel/zendketen 101 wordt in een besturingsketen 109 verwerkt. Het in deze besturingsketen 109 verwerkte signaal wordt door een bufferketen 110 in een centrale ver-werkingseenheid 10 (CVE) ingevoerd. Een voorwaartse-batte- rijtastklem 11 van de keten 101 is verbonden met een stroom-bronaansluiting Vcc door tussenkomst van een weerstand R7. Een achterwaartse-batterijtastklem 10 van deze keten 101 is verbonden met een grendelketen 106, waarbij het achterwaartse signaal door tussenkomst van deze koppelketen 106 naar de centrale verwerkingseenheid 10 en de besturingsketen 109 wordt doorgegeven. Een ketenbeschermingsklem 13 van de keten 101 is met de besturingsketen 109 verbonden. Een bezetvast-stelklem 12 is met een grendelketen 108 verbonden, waarbij een bezetsignaal door tussenkomst van de grendelketen 108 naar de bufferketen 110 en verder naar de centrale verwerkingseenheid 10 en de besturingsketen 109 wordt doorgegeven. De secundaire wikkelingen van de transformatoren Tl en T2 zijn met een spreekketen 102 verbonden.

Een uitgangsklem van de spreekketen 102 is met een condensator C6 verbonden, waarmede een toonsignaal-vaststel/zendketen 104 is gekoppeld door tussenkomst van weerstanden R3 en R4. De ingangs/uitgangsklem van de keten 104 is met een grendelketen 105 gekoppeld, en wordt door tussenkomst daarvan en van de bufferketen no met de centrale verwerkingseenheid 10 verbonden.

De relaisvoedingsketen 107 wordt ingeschakeld voor het bekrachtigen van de relaispoel Ll in overstemming met het uitgangssignaal van de besturingsketen 109, ten einde aldus een kleine- dan wel grote-impedantiesignaal door middel van het relaiscontact SW1 te kiezen. Bij vergelijking van fig. 3 met fig. 1 komt de RIüK-verbindingslijnketen overeen met het stippellijnblok 90, terwijl de koppelketen van fig. 1 overeenkomt met het stippellijnblok 30.

Allereerst zullen de hoofdzaken van de uitvinding in het kort worden beschreven. Wanneer een bezetsignaal over een centrale-lijn een huistelefooncentrale bezet, keert de RIUK-verbindingslijnketen 90 de zin van de spanning van 48 V, die over de telefoonlijn van de centrale in de grote-impedantie-toestand wordt ontvangen, om in plaats van een weksignaal in een gangbare lusstroomschakelketen, waardoor aan de CVE 10 het binnenkomen van een oproep wordt medegedeeld, terwijl een schakelketen 50 wordt bestuurd om een spreekweg naar een overeenkomstig huistoestelketen 40 op te bouwen. Dit wil zeggen, dat voordat een tweetoonmodulatiesignaal is ontvangen, de spreekweg moet zijn verbonden, terwijl, zoals bij de RlK-koppelwijze, een terugmeld- of bezettoon in een toonketen 60 wordt gevormd. Daar nu de spreekweg reeds is ingesteld, is het niet nodig aan de hoofdcentrale bijkomend de vrije of bezette toestand mede te delen. Voor het later berekenen van de gesprekskosten in het geval dat het opgeroepen huistoestel bezet is wordt een signaal naar de hoofdcentrale over de centrale lijn CL gezonden.

Bij een bekend Europees huistelefoonstelsel wordt een telimpuls voor de gesprekskostenberekening gebruikt. Zonder het ontvangen van de voornoemde signalen telt de huistele-fooncentrale het aantal telimpulsen, waarbij een grote-impedantietoestand aan de hoofdcentrale mededeelt, wanneer de tweetoonsignalen alle zijn ontvangen. De hoofdcentrale onderbreekt het uitzenden van deze signalen, zodra een grote-impedantietoestand wordt vastgesteld. In het geval van oproepen kiest de RIUK-keten 90 alleen de werkingsvoordelen van de lusstroomschakeling, en werkt deze keten overeenkomstig de lusstroomschakelwijze.

Een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding zal nu uitvoeriger aan de hand van fig. 4 worden beschreven, waarin een uitvoeriger schema van de keten 101 van fig. 3 is weergegeven. Wanneer in de hoofdcentrale een verbindingslijn wordt bezet voor het oproepen van een huistoestel van een automatische huiscentrale, wordt eerst een grote-impedantie-spanningsomkeersignaal vanuit de hoofdcentrale over de telefoonlijn CL uitgezonden.

Daar dit uitgezonden signaal een grote-impedantie-signaal is, moet een vaststelketen daarvoor een nagenoeg oneindige ingangsimpedantie hebben.

Zoals afgebeeld in fig. 4B omvat de vaststelketen een rekenversterker 0P1 met verschilversterkingswerking ten opzichte van een vergelijkingsspanning. De uitgangsklem van deze versterker 0P1 is door tussenkomst van een diode D14 en een weerstand R18 met de basis van een transistor Qll verbonden, waarvan de collector met een fotokoppelaar PT3 is verbonden. De uitgangsklem van de fotokoppelaar PT3 is verbonden met een serieschakeling van een weerstand R22 en omkeertrappen N13 en N14, waardoor een uitgangssignaal wordt gevormd, dat met het omkeersignaal overeenkomt. Een transistor Q12 wordt geleidend gemaakt door de aftakspanning van een spanningsdeler R19-R20, waarmede een toegevoerde spanning van -48 V aan een klem 9 tot -24 V wordt verlaagd, die aan de spanningsklem Vcc van de versterker 0P1 wordt gelegd. Bij de normale spanningszin aan de a- en b-li jnklemmen 5 en 6 is de a-klem negatief en de b-klem positief, zodat de transistor Qll door afwezigheid van een uitgangssignaal van de versterker 0P1 kerend wordt, en dientengevolge ook de fotokoppelaar PT3 is uitgeschakeld. Het uitgangssignaal van de omkeertrap-pen N13 en N14 wordt dan hoog, hetgeen de onwerkzame toestand aangeeft.

Bij het bezetten van de huiscentrale wordt de spanningszin aan de a- en b-klemmen 5 en 6 omgekeerd, en wordt de a-klem 5 positief en de b-klem 6 negatief, zodat ook de ingangsspanning aan de versterker 0P1 wordt omgekeerd, en de uitgangsspanning daarvan wordt gewijzigd en laag wordt, zodat de transistor Qll geleidend wordt. Daarbij vloeit er stroom van de met de emissor van de transistor Qll verbonden geaarde spanningsbronklem naar de aan -48 V liggende klem 9 door tussenkomst van de fotokoppelaar PT3. Wanneer de lichtdiode D16 van deze fotokoppelaar PT3 is bekrachtigd, wordt ook de fototransistor ervan geleidend, waarbij de collector daarvan een lage spanning verkrijgt. Deze lage toestand wordt na doorgang door de omkeertrappen N13 en N14 niet gewijzigd. Zoals uit fig. 3 blijkt wordt het signaal met de lage spanning naar de besturingsketen 109 gezonden, en door tussenkomst van de bufferketen 110 in de CVE 10 verwerkt. Zoals afgeheeld in fig. 1 bestuurt de CVE 10 de toonketen 60 door tussenkomst van de koppelketen 30 voor het voortbrengen van een kiestoon, terwijl de schakelketen 50 de kiestoon naar de hoofdcentrale doorgeeft. Een tweetoonsignaal wordt in een ontvangketen 70 ontvangen door tussenkomst van de RIUK-keten 90 en de schakelketen 50, en naar de CVE 10 gezonden. Wanneer een tweetoonsignaal van de hoofdcentrale wordt ontvangen bij een bezet huistoestel of in het geval van een onjuist of niet toegelaten telefoonnummer, wordt een grote-impedantiesignaal naar de hoofdcentrale gezonden in antwoord op het gekozen nummer.

In het voornoemde geval bestuurt de besturingsketen 109 de relaisvoedingsketen 107, waardoor de relaisspoel Ll wordt bekrachtigd en het relaiscontact SW1 naar de stand 1 wordt omgelegd. Het contact 1 is verbonden met de weerstand R1 en de diode Dl, die anderzijds in verbinding staan met de voorwaartse ingangsklem 4, die ook in fig. 4A is afgebeeld, zodat een grote-impedantiesignaal naar de hoofdcentrale wordt gezonden. Dit signaal loopt door een in fig. 4A getoonde diode D24 vanaf de a-klem en door de weerstand Rl en de diode Dl alsmede de ingangsklem 4. Een fotokoppelaar PT2 wordt dan ingeschakeld, waarbij de stroom, die door de uitgangsklem 3 van de keten 101 naar de stroombegrenzingsketen 121 vloeit, wordt begrensd.

Deze begrensde stroom wordt naar de achterwaartse voedingsklem 1 gezonden door tussenkomst van de ingangsklem 2 van de keten 101 en een diode Dll, zodat een grote-impedantiesignaal door tussenkomst van de transformator T2 naar de b-klem van de telefoonlijn wordt gezonden. Tijdens de RIK-werking is dit een keten voor het zenden van een ontvangst-signaal naar de hoofdcentrale, zodra de huiscentrale alle cijfers van de hoofdcentrale over de telefoonlijn heeft ontvangen, of wanneer de RIUK-keten 90 een onjuist of een niet toegelaten nummer ontvangt, en derhalve geen cijfer-inlichtingen meer nodig zijn.

Voordat de grote-impedantie-signaalzendtoestand optreedt, wordt de relaisvoedingsketen 107 in de opgeroepen toestand gebracht, waarbij het relaiswisselcontact SW1 in de stand 2 voor het vormen van een lus met kleine impedantie komt. Deze toestand betekent, dat de CVE 10 zich in een tweetoonsignaal-vaststeltoestand bevindt onder besturing van de tweetoons ignaa1-ontvangketen 70.

Wanneer de CVE 10 niet langer een tweetoonsignaal moet ontvangen, wordt het wisselcontact SW1 door tussenkomst van de relaisvoedingsketen 107 in de stand 1 gebracht. Er wordt dan weer een grote-impedantielus gevormd door middel van de weerstand R1 en de diode Dl, en een overeenkomstig grote-impedantiesignaal aan de telefoonlijn gelegd.

Dit signaal wordt gehandhaafd totdat de gebruiker van het opgeroepen toestel 120 de door een wekstroomketen 130 voortgebrachte wektoon hoort en de hoorn opneemt, zoals uit fig. 1 volgt. Op dat ogenblik wordt een terugmeldtoon vanuit de keten 60 door de spreekketen 102 van de RIUK-keten 90 naar de met de spreekweg verbonden schakelketen 50 gezonden, en vervolgens door tussenkomst van de transformatoren Tl en T2 naar de telefoonlijn gezonden. De zendwerking van het grote/kleine-impedantiesignaal in de vaststel/zendketen 101 zal nog uitvoeriger worden beschreven.

De door de stroombegrenzingsketen 121 vloeiende stroom wordt door de diode D24 en een weerstand R12 begrensd afhankelijk van de stand 1 of 2 van het omschakelcontact SW1 voor het kiezen van een grote resp. kleine impedantie. De begrensde stroom vloeit door de diode Dll en de klem 1 naar de a-klem van de telefoonlijn. In dit geval is de stroom niet sterker dan ongeveer 3 mA, hetgeen in de hoofdcentrale wordt vastgesteld. De gesprekstelling begint dan, en de spreekweg in de hoofdcentrale wordt doorverbonden. Deze grote-impedan-tietoestand is de terugmeldtoon-zendtoestand, en bij het verwerken van dit signaal kan het telefoongesprek beginnen.

Bij een inkomende verbinding naar de RIUK-keten 90 of het voor een uitgaand gesprek bezetten van de keten 90 door de huiscentrale vormt het kleine-impedantiesignaa1 een spreekweg, terwijl bij het vloeien van door de hoofdcentrale geleverde stroom door de keten 90 de kleine-impedantietoe-stand wordt aangenomen.

Wanneer in fig. 3 het wisselcontact SW1 zich door bekrachtiging van de spoel LI, die met de relaisvoedingsketen 107 is verbonden in de stand 2 bevindt, wordt de in de stroombegrenzingsketen 121 door de diode D24, de fotokoppe-laar PT2 en de kient 3 vloeiende stroom tot 30 mA begrensd. De aldus in de keten 121 begrensde stroom vloeit door de diode Dll naar de transformator T2, waardoor een kleine-impedantie-toestandsignaal aan de b-klem van de centrale-li jn wordt gelegd. In tegenstelling tot het voornoemde zenden wordt het kleine-impedantie-omkeersignaal in de transformator Tl over de a-klem, over de klem 4 en het relaiscontact swi in de stand 2 naar de keten 101 gezonden, welk signaal dan door de diode D24 naar de koppelaar PT2 loopt. Het door de fotokoppelaar PT2 lopende signaal wordt in de stroombegrenzingsketen 121 begrensd over de klemmen 3 en 2, waarna het over de diode Dll naar de transformator T2 gaat. Dit signaal gaat dan naar de b-draad van de telefoonlijn.

De emissorspanning van de fototransistoren van de fotokoppelaars PT1 en PT2 wordt afhankelijk van de aandrijf-toestand daarvan door tussenkomst van weerstanden R14 en R15 door omkeertrappen Nil en N12 omgekeerd. Derhalve wordt een achterwaarts batteri jsignaal aan de klem 10, en een voorwaarts batterijsignaal aan de klem 11 vastgesteld. Wanneer de beide signalen worden ontvangen, en een daarvan zich in de lage toestand bevindt, geeft een EN-poort AN11 een laag uitgangssignaal, hetgeen in een EN-poort AN12 een bezetsig-naal voortbrengt. Dit wordt voortgebracht ongeacht het uitgangssignaal van een EN-poort AN13, dat afhangt van de toestand van de beschermingsklem 13 en het door een omkeer-trap N15 doorgelaten signaal.

Na het op de voornoemde wijze zenden van een kleine-impedantiesignaal over de centrale-lijn, wordt dit in de centrale vastgesteld. De centrale schakelt dan de spreekweg in.

Met het oog op de spreekwegverbinding en ongeacht de toestand van het lusrelais wordt in de schakelketen 50 alleen een tijdschakelaar in- en uitgeschakeld, waardoor het zen-den/vaststellen van een toon en een tweetoonsignaal mogelijk wordt. De toonsignaal-vaststel/zendketen 104 van fig. 3 voert de taak van de tweetoonzend/ontvangketen 70 en 80 en de toonketen 60 uit.

Zoals boven beschreven wordt een RlUK-keten verschaft, die tweezijdig kiezen toelaat. Deze heeft het voordeel, dat een gemakkelijke koppeling met een gangbare centrale mogelijk wordt, waarbij de betrouwbaarheid wordt verbeterd en het plaatsen gemakkelijk wordt gemaakt.

Claims (8)

1. Verbindingslijnkoppelketen voor tweezijdig kiezen, omvattende een verbindingsketen (90) voor rechtstreeks inkomend en uitgaand kiezen (RIüK), en een koppelmiddel (30) voor toepassing in een elektronisch huistelefoonstelsel, welke RIUK-verbindingsketen in verbinding staat met een schakelketen (50), en met de a- en de b-klemmen naar en van een centrale-lijn (CL) kan worden verbonden, welk koppelmiddel tussen de RIUK-verbindingsketen en een centrale verwer-kingseenheid (10) van het huistelefoonstelsel kan worden geschakeld, met het kenmerk, dat de RIUK-verbindingsketen omvat: een of meer met de centrale-lijn verbonden transformatoren (τι, T2); - een spreekwegmiddel (102), dat tussen deze transformatoren en de schakelketen (50) is opgenomen? een grote-impedantie-vaststelmiddel (101), waaraan een grote-impedantiesignaal vanuit de centrale-lijn over de a-en de b-klemmen kan worden ontvangen voor het toevoeren van het grote-impedantiesignaal aan het koppelmiddel (30)? een met de transformatoren verbindbare omschakelaar (SWl) voor het maken van een keus tussen het uitzenden van een grote- of een kleine-impedantiesignaal? een relaisaandrijfmiddel (107) voor het bedienen van de omschakelaar (SWl)? - met deze omschakelaar verbonden middelen (Rl, Dl) voor het voortbrengen van het grote- resp. kleine-impedantiesignaal ? en - een toonsignaalvaststel/zendmiddel (104), dat tussen het spreekwegmiddel (102( en het koppelmiddel (30) is opgenomen voor het vaststellen van een toonsignaal en voor het zenden van het vastgestelde toonsignaal naar de schakelketen (50).

2. Keten volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het koppelmiddel verder een aantal grendelmiddelen (105, 106, 108) omvat voor het vergrendelen van gegevens in overeenstemming met het grote- en kleine-impedantiesignaal en het vastgestelde toonsignaal, een besturingsketen (109) voor het besturen van het relaisaandrijfmiddel en het voortbrengen van een stuursignaal voor het besturen van de RIUK-verbindingske-ten (90), en een bufferketen (110) voor het bufferen van besturingsgegevens, die tussen de RIUK-verbindingsketen (90) en de centrale verwerkingseenheid (10) moeten worden doorgegeven.

3. Keten volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het grote-impedantie-vaststelmiddel een vaststelmiddel voor het vaststellen van een omgekeerde toestand van de a- en de b-klemmen van de centrale lijn omvat, alsmede een omvormings-middel voor het versterken van het vastgestelde signaal van het vaststelmiddel en het omvormen daarvan in een grote-impedantiesignaal.

4. Keten volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat het vaststelmiddel een stroombron voor het vormen van een ver-geli jkingsspanning voor het uitgangspeil van het vaststelsig-naal omvat,

5. Keten volgens conclusie 3, waarbij het omvormings-middel verder een fotokoppelaar voor het doorgeven van het vaststeleignaal omvat.

6. Keten volgens conclusie l, verder omvattende een stroombegrenzingsketen, die tussen de transformatoren en het grote/kleine-impedantiesignaal-voortbrengmiddel is opgenomen voor het begrenzen van de in een lus vloeiende stroom.

7. Keten volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de stroombegrenzingsketen fotokoppelaars omvat voor het doorgeven van het vloeien van stroom, alsmede een achterwaarts/ voorwaarts-batteri jsignaalvoortbrengmiddel voor het omvormen van de uitgangssignalen van de fotokoppelaars en het vóórtbrengen van achterwaarts/voortwaarts-batterijsignalen.

8. Keten volgens conclusie 7, verder omvattende een bezetsignaalvoortbrengmiddel voor het afleiden van een bezetsignaal uit het uitgangssignaal van het achterwaarts/ voorwaarts-batterijsignaalvoortbrengmiddel met behulp van een uitgangssignaal van een ketenbeschermingsklem.