NL194109C - Tweerichtings-verbindingskoppelketen voor een elektronisch huistelefoonstelsel. - Google Patents

Description

1 194109

Tweerichtings-verbindingskoppelketen voor een elektronisch huistelefoonstelsel

De uitvinding heeft betrekking op een tweerichtings-verbindingslijnkoppelketen voor toepassing in een elektronisch huistelefoonstelsel, omvattende een verbindingsketen voor rechtstreeks inkomend en uitgaand 5 kiezen (RIUK) en een koppelketen, welke RlUK-verbindingsketen in verbinding staat met een schakelketen, en met de a- en b-klemmen van een centrale-lijn kan worden verbonden, welke koppelketen tussen de RlUK-verbindingsketen en een centrale verwerkingseenheid van het huistelefoonstelsel kan worden geschakeld.

Een zodanige keten is bekend uit US-A-3.748.396.

10 In het algemeen is RIK (rechtstreeks inkomend kiezen) een wijze van verbindingslijnkoppeling voor een automatisch huistelefooncentralestelsel. Daarbij roept een op een centrale van een algemeen telefoonstelsel aangesloten toestel (de oproeper) een bepaald toestel van een automatische huistelefooncentrale door rechtstreeks kiezen (of doorkiezen) op, welke centrale een RIK-verbindingslijn heeft Om het huistelefoon-toestel van de huiscentrale op te roepen, wordt een deel van het in de hoofdcentrale gekozen nummer naar 15 de hulscentrale doorgegeven, die dan rechtstreeks RIK-signalen naar het desbetreffende huistoestel, d.w.z.

__de.opgeroepene,-doorgeeft. Anders gezegd betekent dit, dat inkomend verkeer voor een huistoestel binnen een automatische huiscentrale zonder ingrijpen van een hoofdtoestel kan plaatsvinden. Voor het uitgaande verkeer vanaf een huistoestel van een dergelijke automatische huiscentrale met een RIK-verbindingslijn moet het huistoestel de netlijn bezetten. Dit kan echter niet rechtstreeks over de RIK-verbindingslijn 20 geschieden. Dit wil zeggen, dat bij een RIK-lijn de moeilijkheid bestaat, dat alleen ingaand kiezen, d.w.z. ontvangen, mogelijk is door verbinding van de verbindingslijn met het huiscentralestelsel, zodat vanuit een huistoestel van dit stelsel geen uitgaande verbinding over de RIK-lijn kan worden gevormd.

Bij een gewone telefoonlijn met de lusstroomschakeling kan een inkomend gesprek niet in een automatisch huistelefoonstelsel worden verwerkt, in welk geval een bedieningspersoon aan het hoofdtoestel eerst 25 het huistelefoonnummer over de telefoonlijn moet vragen, en dan het desbetreffende huistoestel moet oproepen. Derhalve kan bij een automatische huistelefooncentrale het automatisch verwerken van een inkomen gesprek in het geval van een telefoonlijn met lusstroomschakeling niet plaatsvinden, zodat een bedieningspersoon vereist is, terwijl daarentegen uitgaande gesprekken wel over deze lijn kunnen worden gekozen.

30 Bij het uitvoeren van koppelingen voor RIK- en lusstroomlijnen bestaat, zoals beschreven in US-A-3.748.396, de moeilijkheid dat er twee soorten verbindingslijnen bestaan, en dat al naar gelang de werking een overeenkomstige werking moet worden gekozen.

In het Europese PTT-ALS-70-eteisei kan dit bezwaar worden vermeden, waarbij echter spoelen met grote impedantie nodig zijn waardoor de afmetingen worden vergroot. Om het evenwicht van het overdrachts-35 signaal op een lijn te herstellen dienen dan grote condensatoren te worden gebruikt, hetgeen de kosten en de afmetingen nog verder vergroot

De uitvinding beoogt een koppelketen van de in de aanhef genoemde soort te verschaffen, die automatisch verenigbaar is voor inkomend en uitgaand verkeer zonder tussenkomst van een bedieningspersoon, welke keten een opgeroepen toestel bij inkomend en uitgaand verkeer kan kiezen.

40 Daartoe heeft de koppelketen volgens de uitvinding het kenmerk, dat de RlUK-verbindingsketen omvat - een of meer met de centrale-lijn verbonden transformatoren; - een tussen deze transformatoren en de schakelketen opgenomen spreekwegketen; - een grote-impedantievaststelketen waaraan een grote-impedantiesignaal vanuit de centrale-tijn over de a-en de b-klemmen kan worden ontvangen voor het toevoeren van dit signaal aan de koppelketen; 45 - een met de transformatoren verbindbare omschakelaar voor het maken van een keus tussen het uitzenden van een grote- of een kleine-impedantiesignaal; - een relaisvoedingsketen voor het bedienen van de omschakelaar; - met deze omschakelaar verbonden middelen voor het voortbrengen van het grote- rasp. kleine-impedantiesignaal; en 50 - een tussen de spreekwegketen en de koppelketen opgenomen toonsignaalvaststel/zendketen voor het vaststellen van een toonsignaal en voor het zenden van het vastgestelde toonsignaal naar de schakelketen.

Opgemerkt wordt, dat bij het Europese PTT-ALS-70-stelsel het bezwaar dat er twee soorten verbindingslijnen moeten zijn, en dat al naar gelang de werking een overeenkomstige werking moet worden gekozen, wordt vermeden, waarbij echter spoelen met grote impedantie nodig zijn, waardoor de afmetingen worden 55 vergroot Om het evenwicht van het overdrachtssignaal op een lijn te herstellen dienen dan grote condensatoren te worden gebruikt hetgeen de kosten en de afmetingen nog verder vergroot 194109 2

De uitvinding zat in het onderstaande nader worden toegeticht aan de hand van een tekening; hierin toont figuur 1 een blokschema van een bekend automatisch huistelefoonstelsel met een RIUK-verbindingslijnketen; figuur 2 een uitvoeriger ketenschema van de RlUK-keten van figuur 1; 5 figuur 3 een schematische voorstelling van een keten volgens de uitvinding; en figuren 4A en 4B uitvoeriger ketenschema’s van de RlUK-signaalvaststel/zendketen van figuur 3.

In figuur 1 is een Europees PTT-ALS-70s\e\se\ schematisch weergegeven. Voor het vermijden van de bezwaren daarvan is het bekend daarin de in figuur 2 afgebeeide ketens toe te passen, waarbij spoelen L1 10 en L2 met grote impedantie worden gebruikt. Om het evenwicht van het overdrachtssignaal op een lijn in te stellen is het dan nodig condensatoren C3 en C4 te gebruiken, die een capaciteit van ten minstB 1 pF (100 V) moeten hebben. Een en ander leidt tot een toename van de afmetingen en de kosten van het samenstel. In de keten van figuur 2 is het blok 91 een overspanningsbeveiligingsketen (om het stelsel te beschermen tegen een over een bepaalde waarde gelegen spanning te beveiligen door het volgen van de 15 aan de lijn gelegde spanning), en het blok 92 een keten voor het vormen van een grote impedantie (voor het doorgeven van de uitkomst van het bepalen van de lijnimpedantie); de blokken 93 en 94 zijn ketens voor het bepalen van de toestand van de achterwaartse resp. voorwaartse lus, en het blok 95 is een spanningsopvoertransformator.

In figuur 3 is een schema van een keten volgens de uitvinding weergegeven. De met een centrale lijn te 20 verbinden a- en b-klemmen zijn verbonden met transformatoren T1 en T2 voor het aanpassen van de impedantie, en tevens met ingangsklemmen 5 en 6 van een RlUK-signaalvaststel/zendketen 101 voor het vaststellen van een grote impedantie. Een begrensde stroom van een stroombegrenzingsketen 121 stroomt naar klemmen 2 en 3 van de signaalvaststel/zendketen 101. Een wisselcontact SW1 wordt bediend door een relaiswikkeling L1 onder besturing van een relaisvoedingsketen 107, teneinde het voortbrengen van een 25 signaal betrekking hebbend op een grote resp. kleine impedantie te kunnen kiezen. Wanneer het signaal aan de klem 4 van de keten 101 door een diode D1 en een serieweerstand R1 vloeit, wordt een grote impedantie gevormd, terwijl bij rechtstreekse uitvoer een kleine impedantie wordt gevormd.

Een grote-impedantie-vaststelsignaal aan een klem 14 van de signaalvaststel/zendketen 101 wordt in een besturingsketen 109 verwerkt. Het in deze besturingsketen 109 verwerkte signaal wordt dooreen 30 bufferketen 110 in een centrale verwerkingseenheid 10 (CVE) ingevoerd. Een voorwaartse-batterijtastklem 11 van de keten 101 is verbonden met een stroombronaansluiting Vcc door tussenkomst van een weerstand R7. Een achterwaartse-batterijtastklem 10 van deze keten 101 is verbonden met een grendelketen 106, waarbij het achterwaartse signaal door tussenkomst van deze koppelketen 106 naar de centrale verwerkingseenheid 10 en de besturingsketen 109 wordt doorgegeven. Een ketenbeschermingsklem 13 van de keten 35 101 is met de besturingsketen 109 verbonden. Een bezetvaststelklem 12 is met een grendelketen 108 verbonden, waarbij een bezetsignaat door tussenkomst van de grendelketen 108 naar de bufferketen 110 en verder naar de centrale verwerkingseenheid 10 en de besturingsketen 109 wordt doorgegeven. De secundaire wikkelingen van de transformatoren T1 en T2 zijn met een spreekketen 102 verbonden.

Een uitgangsklem van de spreekketen 102 is met een condensator C6 verbonden, waarmede een 40 toonsignaalvaststel/zendketen 104 is gekoppeld door tussenkomst van weerstanden R3 en R4. De ingangs-Aiitgangsklem van de keten 104 is met een grendelketen 105 gekoppeld, en wordt door tussenkomst daarvan en van de bufferketen 110 met de centrale verwerkingseenheid 10 verbonden. De ketens 105,106 en 108 zijn In figuur 1 samengevat in het blok 20.

De relaisvoedingsketen 107 wordt ingeschakeld voor het bekrachtigen van de relaisspoel LI in overeen-45 stemming met het uitgangssignaal van de besturingsketen 109, teneinde aldus een kleine dan wel grote impedantiesignaal door middel van het relaiscontact SW1 te kiezen. Bij vergelijking van figuur 3 met figuur 1 komt de RlUK-verbindingslijnketen overeen met het stippellijnblok 90, terwijl de koppelketen van figuur 1 overeenkomt met het stippellijnblok 30. De centrale verwerkingseenheid is met het verwijzingsgetal 10 aangeduid.

50 Allereerst zullen de hoofdzaken van de uitvinding in het kort worden beschreven. Wanneer een bezetsignaat over een centrale-lijn CO een huistelefooncentrale bezet, inverteert de RlUK-verbindingslijnketen 90 de polariteit van de spanning van 48 V, die over de telefoonlijn van de centrale in de grote-impedantietoestand wordt ontvangen, in plaats van een weksignaal In een gangbare lusstroom-schakelketen, waardoor aan de CVE 10 het binnenkomen van een oproep wordt medegedeeld, terwijl een 55 schakelketen 50 wordt bestuurd om een spreekweg naar een overeenkomstig huistoestelketen 40 op te bouwen. Dit wil zeggen, dat voordat een tweetoonmodulatiesignaal is ontvangen, de spreekweg moet zijn verbonden, terwijl, zoals bij de RlUK-koppelwijze, een terugmeld- of bezettoon in een toonketen 60 wordt 3 194109 gevormd. Daar nu de spreekweg reeds is ingesteld, is het niet nodig aan de hoofdcentrale bijkomend de vrije of bezette toestand mede te delen. Voor het later berekenen van de gesprekskosten in het geval dat het opgeroepen huistoestel bezet is wordt een signaal naar de hoofdcentrale over de centrale-lijn CO gezonden.

5 Bij een bekend Europees huistelefoonstelsel wordt een telimpuls voor de gesprekskostenberekening gebruikt. Zonder het ontvangen van de voomoemde signalen telt de huistelefooncentrale het aantal telimpulsen, waarbij een grote-impedantietoestand aan de hoofdcentrale mededeelt, wanneer de tweetoon-signalen alle zijn ontvangen. De hoofdcentrale onderbreekt het uitzenden van deze signalen, zodra een grote-impedantietoestand wordt vastgesteld. In het geval van oproepen kiest de RlUK-keten 90 alleen de 10 werkingsvoordelen van de lusstroomschakeling, en werkt deze keten overeenkomstig de lusstroomschakel-wijze.

Een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding zal nu uitvoeriger aan de hand van figuren 4A en 4B worden beschreven, waarin een uitvoeriger schema van de keten 101 van figuur 3 is weergegeven. De klemmen 10 en 11 in figuur 4A zijn daarbij de overeenkomstig genummerde klemmen van dit blok 101.

15 Wanneer in de hoofdcentrale een verbindingslijn wordt bezet voor het oproepen van een huistoestel van een automatische huiscentrale, wordt eerst een grote -impedantiespanningsomkeersignaal vanuit de hoofdcentrale over de telefoonlijn CL uitgezonden.

Daar dit uitgezonden signaal een grote-impedantiesignaal is, moet een vaststelketen daarvoor een nagenoeg oneindige ingangsimpedantie hebben.

20 Zoals afgebeeld in figuur 4B omvat de vaststelketen een rekenversterker OP1 met verschilverstertdngs-werking ten opzichte van een vergelijkingsspanning. De uitgangsklem van deze versterkte OP1 is door tussenkomst van een diode D14 en een weerstand R18 met de basis van een transistor Q11 verbonden, waarvan de collector met een fotokoppelaar PT3 is verbonden. De uitgangsklem van de fotokoppelaar PT3 is verbonden met een serieschakeling van een weerstand R22 en omkeertrappen N13 en N14, waardoor 25 een uitgangssignaal wordt gevormd, dat met het omkeersignaal overeenkomt Een transistor Q12 wordt geleidend gemaakt door de aftakspanning van een spanningsdeler R19-R20, waarmede een toegevoerde spanning van -48 V aan een klem 9 tot -24 V wordt verlaagd, die aan de spanningsklem Vcc van de versterker OP1 wordt gelegd. Bij de normale spanningspolariteit aan de a- en b-lijnklemmen 5 en 6 is de a-klem negatief en de b-klem positief, zodat de transistor Q11 door afwezigheid van een uitgangssignaal 30 van de versterker OP1 kerend wordt, en dientengevolge ook de fotokoppelaar PT3 is uitgeschakeld. Het uitgangssignaal van de omkeertrappen N13 en N14 wordt dan hoog, hetgeen de onwerkzame toestand aangeeft.

Bij het bezetten van de huiscentrale wordt de polariteit aan de a- en b-klemmen 5 en 6 omgekeerd, en wordt de a-klem 5 positief en de b-klem negatief, zodat ook de ingangsspanning aan de versterker OP1 35 wordt omgekeerd, en de uitgangsspanning daarvan wordt gewijzigd en laag wordt, zodat de transistor Q11 geleidend wordt. Daarbij vloeit er stroom van de met de emitter van de transistor Q11 verbonden geaarde spanningsbronklem naar de aan -48 V liggende klem 9 door tussenkomst van de fotokoppelaar PT3. Wanneer de llchtdlode D16 van deze fotokoppelaar PT3 is bekrachtigd, wordt ook de fototransistor ervan geleidend, waarbij de collector daarvan een lage spanning verkrijgt. Deze lage toestand wordt na doorgang 40 door de omkeertrappen N13 en N14 niet gewijzigd. Zoals uit figuur 3 blijkt wordt het signaal met de lage spanning naar de besturingsketen 109 gezonden, en door tussenkomst van de bufferketen 110 in de CVE 10 verwerkt. Zoals afgebeeld in figuur 1 bestuurt de CVE 10 de toonketen 60 door tussenkomst van da koppelketen 30 voor het voortbrengen van een kiestoon, terwijl de schakelketen 50 de kiestoon naar de hoofdcentrale doorgeeft. Een tweetoonsignaal wordt in een ontvangketen 70 ontvangen door tussenkomst 45 van de RlUK-keten 90 en de schakelketen 50, en naar de CVE 10 gezonden. Wanneer een tweetoonsignaal van de hoofdcentrale wordt ontvangen bij een bezet huistoestel of in het geval van een onjuist of niet toegelaten telefoonnummer, wordt een grote-impedantiesignaal naar de hoofdcentrale gezonden in antwoord op het gekozen nummer. Het blok 100 is een koppellijnschakeling.

In het voomoemde geval bestuurt de besturingsketen 109 de relalsvoedingsketen 107, waardoor de 50 relaisspoel L1 wordt bekrachtigd en het relaiscontact SW1 naar de stand 1 wordt omgelegd. Het contact 1 is verbonden met de weerstand R1 en de diode D1, die anderzijds in verbinding staan met de voorwaartse ingangsklem 4, die ook in figuur 4A is afgebeeld, zodat een grote-impedantiesignaal naar de hoofdcentrale wordt gezonden. Dit signaal loopt door een in figuur 4A getoonde diode D24 vanaf de a-klem en door de weerstand R1 en de diode D1 alsmede de ingangsklem 4. Een fotokoppelaar PT2 wordt dan ingeschakeld, 55 waarbij de stroom, die door de uitgangsklem 3 van de keten 101 naar de stroombegrenzingsketen 121 vloeit, wordt begrensd.

Deze begrensde stroom wordt naar de achterwaartse voedingsklem 1 gezonden door tussenkomst van 194109 4 de ingangsklem 2 van de keten 101 en een diode Dl 1, zodat een grote-impedantiesignaal door tussenkomst van de transformator T2 naar de b-klem van de telefoonlijn wordt gezonden. Tijdens de RIK-werking is dit een keten voor het zenden van een ontvangstsignaal naar de hoofdcentrale, zodra de huiscentrale alle cijfers van de hoofdcentrale over de telefoonlijn heeft ontvangen, of wanneer de RlUK-keten 90 een onjuist 5 of een niet toegelaten nummer ontvangt, en derhalve geen cijferinlichtingen meer nodig zijn.

Voordat de grote-impedantie-signaalzendtoestand optreedt, wordt de relaisvoedingsketen 107 in de opgeroepen toestand gebracht, waarbij het relaiswisselcontact SW1 in de stand 2 voor het vormen van een lus met kleine impedantie komt. Deze toestand betekent, dat de CVE 10 zich in een tweetoonsignaal-vaststeltoestand bevindt onder besturing van de tweetoonsignaal-ontvangketen 70.

10 Wanneer de CVE 10 niet langer een tweetoonsignaal moet ontvangen, wordt het wisselcontact SW1 door tussenkomst van de relaisvoedingsketen 107 in de stand 1 gebracht Er wordt dan weer een grote-impedantielus gevormd door middel van de weerstand R1 en de diode D1, en een overeenkomstig grote-impedantiesignaal aan de telefoonlijn gelegd.

Dit signaal wordt gehandhaafd totdat de gebruiker van het opgeroepen toestel 120 de door een 15 wekstroomketen 130 voortgebrachte wektoon hoort en de hoorn opneemt, zoals uit figuur 1 volgt Op dat ogenblik wordt een terugmeldtoon vanuit de keten 60 door de spreekketen 102 van de RlUK-keten 90 naar de met de spreekweg verbonden schakelketen 50 gezonden, en vervolgens door tussenkomst van de transformatoren T1 en T2 naar de telefoonlijn gezonden. De zendwerking van het grote/kleine-impedantiesignaal in de vaststel/zendketen 101 zal nog uitvoeriger worden beschreven.

20 De door de stroombegrenzingsketen 121 vloeiende stroom wordt door de diode D24 en een weerstand R12 begrensd afhankelijk van de stand 1 of 2 van het omschakelcontact SW1 voor het kiezen van een grote resp. kleine impedantie. De begrensde stroom vloeit door de diode D11 en de klem 1 naar de a-klem van de telefoonlijn. In dit geval is de stroomsterkte niet groter dan ongeveer 3 mA, hetgeen in de hoofdcentrale wordt vastgesteld. De gesprekstelling begint dan, en de spreekweg in de hoofdcentrale wordt 25 doorverbonden. Deze grote-impedantietoestand is de terugmeldtoon-zendtoestand, en bij het verwerken van dit signaal kan het telefoongesprek beginnen.

Bij een inkomende verbinding naar de RlUK-keten 90 of het voor een uitgaand gesprek bezetten van de keten 90 door de huiscentrale vormt het kleine-impedantiesignaal een spreekweg, terwijl bij het vloeien van door de hoofdcentrale geleverde stroom door de keten 90 de kleine-impedantietoestand wordt aangenomen. 30 Wanneer in figuur 3 het wisselcontact SW1 zich door bekrachtiging van de spoel L1, die met de relaisvoedingsketen 107 is verbonden in de stand 2 bevindt, wordt de In de stroombegrenzingsketen 121 door de diode D24, de fotokoppelaar PT2 en de klem 3 vloeiende stroom tot 30 mA begrensd. De aldus in de keten 121 begrensde stroom vloeit door de diode D11 naar de transformator T2, waardoor een kleine-impedantietoestandsignaal aan de b-klem van de centrale-lijn wordt gelegd. In tegenstelling tot het 35 voomoemde zenden wordt het kleine-impedantieomkeersignaal in de transformator T1 over de a-klem, over de klem 4 en het relaiscontact SW1 in de stand 2 naar de keten 101 gezonden, welk signaal dan door de diode D24 naar de koppelaar PT2 loopt. Het door de fotokoppelaar PT2 lopende signaal wordt in de stroombegrenzingsketen 121 begrensd over de klemmen 3 en 2, waarna het over de diode D11 naar de transformator T2 gaat Dit signaal gaat dan naar de b-draad van de telefoonlijn.

40 De emitterspanning van de fototransistoren van de fotokoppelaars PT1 en PT2 wordt afhankelijk van de aandrijftoestand daarvan door tussenkomst van weerstanden R14 en R15 door omkeertrappen N11 en N12 omgekeerd. Derhalve wordt een achterwaarts batterijsignaal aan de klem 10, en een voorwaarts batterij· signaal aan de klem 11 vastgesteld. Wanneer de beide signalen worden ontvangen, en een daarvan zich In de lage toestand bevindt, geeft een EN-poort AN11 een laag uitgangssignaal, hetgeen in een EN-poort 45 AN12 een bezetsignaal voortbrengt. Dit wordt voortgebracht ongeacht het uitgangssignaal van AN13, dat afhangt van de toestand van de beschermingsklem 13 en het door een omkeertrap N15 doorgelaten signaal.

Na het op de voomoemde wijze zenden van een kleine-impedantiesignaal over de centrale-lijn, wordt dit in de centrale vastgesteld. De centrale schakelt dan de spreekweg in.

50 Met het oog op de spreekwegverbinding en ongeacht de toestand van het lusrelais wordt in de schakelketen 50 alleen een tijdschakelaar in- en uitgeschakeld, waardoor het zenden/vaststellen van een toon en een tweetoonsignaal mogelijk wordt. De toonsignaal-vaststel/zendketen 104 van figuur 3 voert de taak van de tweetoonzend/ontvangketen 70 en 80 en de toonketen 60 uit.

Zoals boven beschreven wordt een RlUK-këten verschaft, die tweezijdig kiezen toelaat Deze heeft het 55 voordeel, dat een gemakkelijke koppeling met een gangbare centrale mogelijk wordt, waarbij de betrouwbaarheid wordt verbeterd en de installatiewerkzaamheden worden vereenvoudigd.

Claims (8)

1. Tweerichtings-verbindingslijnkoppelketen voor toepassing in een elektronisch huistelefoonstelsel, omvattende een verbindingsketen voor rechtstreeks inkomend en uitgaand kiezen (RIUK) en een koppel· 5 keten, welke RlUK-verbindingsketen in verbinding staat met een schakelketen, en met de a- en de b-klemmen van een centrale-lijn kan worden verbonden, welke koppelketen tussen de RlUK-verbindingsketen en een centrale verwerkingseenheid van het huistelefoonstelsel kan worden geschakeld, met het kenmerk, dat de RlUK-verbindingsketen omvat - een of meer met de centrale-lijn (CO) verbonden transformatoren (Γ1, T2); 10. een tussen deze transformatoren en de schakelketen (50) opgenomen spreekwegketen (102); - een grote-impedantievaststelketen (101) waaraan een grote-impedantiesignaal vanuit de centrale-lijn over de a- en de b-klemmen kan worden ontvangen voor het toevoeren van dit signaal aan de koppel-keten (30); - een met de transformatoren verbindbare omschakelaar (SW1) voor het maken van een keus tussen 15 het uitzenden van een grote- of een kleine-impedantiesignaal; - een relaisvoedingsketen (107) voor het bedienen van de omschakelaar (SW1); - met deze omschakelaar verbonden middelen (R1, D1) voor het voortbrengen van het grote- resp. kleine-impedantiesignaal; en - een tussen de spreekwegketen (102) en de koppelketen (30) opgenomen toonsignaalvaststel/ 20 zendketen (104) voor het vaststellen van een toonsignaal en voor het zenden van het vastgestelde toonsignaal naar de schakelketen (50).

2. Koppelketen volgens conclusie 1, gekenmerkt door een aantal grendelketens (105,106,108) voor het vergrendelen van gegevens in overeenstemming met het grote- en kleine-impedantiesignaal en het vastgestelde toonsignaal, door een besturingsketen (109) voor het besturen van de relaisvoedingsketen 25 (107) en het voortbrengen van een stuursignaal voor het besturen van de RlUK-verbindingsketen (90), en door een bufferketen (110) voor het bufferen van de tussen de RlUK-verbindingsketen (90) en de centrale verwerkingseenheid (10) door te geven besturingsgegevens.

3. Koppelketen volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de grote-impedantievaststelketen (101) een vaststelketen voor het vaststellen van een spanningsomkeertoestand aan de a- en de b-klemmen van de 30 centrale-lijn (CL), alsmede een vormingsketen voor het versterken van het vastgestelde signaal van de vaststelketen en het omvormen daarvan in een grote-impedantiesignaal.

4. Koppelketen volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de vaststelketen een stroombron voor het vormen van een vergelijkingsspanning voor het uitgangsniveau van het vaststelsignaal omvat.

5. Koppelketen volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de omvormingsketen verder een fotokoppelaar 35 (PT3) voor het doorgeven van het vaststelsignaal omvat

5 194109

6. Koppelketen volgens conclusie 1, gekenmerkt door een tussen de transformatoren (T1, T2) en de voor het opwekken van het grote/kleine-impedantiesignaal dienende middelen (R1, D1) opgenomen stroom-begrenzingsketen (121) voor het begrenzen van de in een ius vloeiende stroom.

7. Koppelketen volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de stroombegrenzingsketen (102) fotokoppelaars 40 (PT1, PT2) omvat voor het doorgeven van het vloeien van stroom, alsmede een keten voor het vóórtbrengen van achterwaartse en voorwaartse batterijsignalen voor het omvormen van de uitgangssignalen van de fotokoppelaars in deze batterijsignalen.

8. Koppelketen volgens conclusie 7, gekenmerkt door een keten voor het opwekken van een bezetsignaal door het afleiden van dit bezetsignaal uit het uitgangssignaal van de keten voor het voortbrengen van 45 voorwaartse en achterwaartse batterijsignalen met behulp van een uitgangssignaal van een keten-beschermingsldem (13). Hierbij 5 bladen tekening