NL8901936A - Hemostatisch wondverbandmateriaal. - Google Patents

Description

Hemostatisch wondverbandaateriaal

De uitvinding heeft betrekking op een hemostatisch materiaal voor het verbinden van wonden en meer in het bijzonder op een vezelachtig i wondverbandaateriaal dat aet een alginaat is bekleed. De uitvinding biedt ook wondverbanden die deze materialen bevatten en werkwijzen voor de vervaardiging ervan.

Alginaten worden op grond van hun heaostatische eigenschappen al lange tijd als bruikbaar voor wondverbanden gezien. Zn het Amerikaanse 1 octrooischrift 2.512.614 wordt vermeld dat alginaten in verschillende fysische vormen voorkomen, maar dat vezelachtige vormen de voorkeur hebben bij gebruik in chirurgisch verband. Alginaten die tot een gaas of, net zoals in absorberende watten, in de vorm van losse plukken zijn geweven worden in het bijzonder als nuttig aangeduid.

Bét Britse octrooischrift 629.419 openbaart hemostatisch chirurgisch verband dat is verkregen door impregneren van een katoengaas of een ander vezelachtig materiaal met betrekkelijk grote hoeveelheden van een onoplosbaar alginaat.

Ode uit het Brits octrooischrift 1.329-693 is een chirurgisch verband bekend dat een alginaat als hemostaticun bevat. In dit geval wordt het alginaat gecombineerd met een in water oplosbaar polymeer zoals een copolymeer van polyvinylacetaat en polyvinylpyrrolidine, natriumcarboxymethylcellulose, polyethyleenoxide, een polygalactose- sethacrylaat, een polygalactoseacrylaat, een copolymeer van methylvinylether en maleinezuuranhydride of allantoine- % polygalacturonzuur. Een dergelijk in water oplosbaar polymeer wordt blijkbaar gebruikt om het alginaat door gieten of verspreiden de vorm van een film, folie of blok hemostatisch materiaal te geven. Het voordeel hiervan zou zijn dat de film, de folie of het blok bij contact met een brandwond of andere wond langzaam oplost en het alginaat af geeft dat vervolgens zijn heaostatische eigenschappen kan uitoefenen.

Het Britse octrooischrift 1.329-693 vermeld ook dat het mengsel van alginaat en in water oplosbaar polymeer op een PVC-folie kan worden gegoten of, in enkele voorbeelden, op een folie van Polyweb Net 909 (Smith & Nephew). Dit laatste is een wondloslatende laag die veel in wondverbanden wordt gebruikt.

De velbanden die in de bovengenoemde Britse octrooischriften worden voorgesteld blijken niet in de handel verkrijgbaar te zijn. Alginaten zijn op het ogenblik voor gebruik bij de behandeling van wonden beschikbaar in twee hoofdvormen, te weten vezelachtige watten en sproeipoeders.

De in handel verkrijgbare alginaatvezelwatten verbruiken betrekkelijk grote hoeveelheden alginaten (gewoonlijk meer dan 100g/m2 nat gesponnen vezels) en zijn derhalve duur. De prijs wordt verder verhoogd indien de watten ter verhoging van de integriteit op een naald zijn geprikt.

Sproeipoeders van alginaat zoals beschreven in het Brits octrooi-schrift 1.25*1.53*1 vormen een gemakkelijke middel om een hemostaticum snel op het oppervlak van een wond aan te brengen. Toepassing van dergelijke poeders biedt echter geen bescherming aan een wond, en zij kunnen derhalve niet dienen als alternatief voor een conventioneel wondverband.

Volgens de uitvinding wordt een materiaal voor wondverband verschaft dat een vezelachtig substraat bevat met op het oppervlak daarvan afgezet een discontinue bekleding van een farmaceutisch aanvaardbaar alginaat.

Door rechtstreeks aanbrengen van de alginaatbekleding op het oppervlak van een vezelachtig substraat kan een zeer groot oppervlak aan alginaat ten opzichte van het gewicht worden bereikt. Dit is een voordeel doordat, in tegenstelling tot de verbanden volgens het Britse octrooischrift 1.329*693* het alginaat snel in contact komt met bloed uit de wond waarop het verbandmateriaal is aangebracht en daarmee reageert. Doeltreffende hemostase kan daardoor met betrekkelijk kleine hoeveelheden alginaat worden bereikt. Het alginaat (of de alginaatsamenstelling) is bij voorkeur op het substraat aangebracht in een hoeveelheid van 1 tot 30 g/m2 droog gewicht, met meer voorkeur van 5 tot 20 g/m2 en met de meeste voorkeur van 8 tot 12 g/m2.

Verrassenderwijs leveren deze hoeveelheden alginaat ook duidelijke wondloslatende eigenschappen, zodat een afzonderlijke wondloslatende laag (zoals een geperforeerde kunststof film of een kunststofnet van het gewoonlijk bij wondverband gebruikte type) niet nodig is.

Als substraat kan elk materiaal dat geschikt is als bij wondcontact absorberend middel worden gebruikt. Materialen die worden gebruikt als absorberende lagen met wondcontact kunnen geweven, gebreide, of niet-geweven structuren zijn en kunnen elke geschikte vezel omvatten. Voorbeelden van geschikte vezeltypes zijn katoen-, kunstzijde-, acryl-, polypropeen- en polyestervezels en deze kunnen afzonderlijk of in mengsels worden gebruikt.

Het oppervlak van het vezelachtige substraat kan indien gewenst beter geschikt voor het vrijmaken van de wond worden gemaakt.

bijvoorbeeld door «rara kalanderen van de oppervlaktevezels, in het bijzonder met war· versmeitbare vezels. Uiteraard dient zulk warm kalanderen niet zover te gaan dat het oppervlak van het substraat volledig zijn vezelachtige karakter verliest, i Het weefsel dat bij voorkeur in het materiaal voor wondverband volgens de uitvinding wordt gebruikt is 100# polyester Malifleece met een gewicht van 100 tot 200 g/m2 (Ledatec Limited). Polyester is beter bestand tegen nat bezwijken dan kunstzijde en vormt derhalve een veerkrachtig kussen met een bepaalde mate van bescherming aan de wond biedt.

De alginaatbekleding kan elk farmaceutisch aanvaardbaar kationisch alginaat bevatten zoals natrium-, calcium-, kalium-, en ammonium-alginaten of mengsels daarvan. Natrium- en calciumalginaten en mengsels daarvan hebben de voorkeur.

Het hemostatische effekt van bekledingen van 100# natriumalginaat kan worden verhoogd door een gedeelte van de natriumionen te vervangen door calciumionen. Voor een volledige vervanging van natrium door calcium is 7*2# calcium, gebaseerd op het gewicht van het natriumalginaat, nodig. Er worden echter al geschikte gelen verkregen bij veel minder ionen-uitwisseling, bijvoorbeeld 1 tot 3 ge».# calcium ten opzichte van het alginaat en bij voorkeur 1,5 tot 2,5 gew.# calcium.

Omdat het niet gewenst is dat er een continue film van alginaat op het substraat wordt gevormd, is het niet nodig in de alginaatbekleding filmvormende, in water oplosbare polymeren op te nemen. Het verdient zelfs de voorkeur dat de alginaatbekleding minder dan 40 gew.# en met meer voorkeur minder dan 15 gew.# aan andere polymeren bevat. In het bijzonder heeft het de voorkeur dat er niet meer dan 5 gew.# aan andere polymeren in de alginaatbekleding is opgenomen, omdat hun aanwezigheid de hemostatische werking van het alginaat kan storen.

Bij afwezigheid van belangrijke hoeveelheden filmvormend polymeer zijn alginaten nogal eens vrij bros en daarom bevat de alginaatbekleding in het wondverbandmateriaal volgaas de uitvinding bij voorkeur tevens een wedenaker zoals ethyleenglycol, propyleenglycol of hexyleenglycol of een alkylcitraat of een dienovereenkomstig mengsel. De weekmaker die de voorkeur heeft is glycerol (1,2,3-propaantriol). De weekmaker kan 0 tot 80 gew.# en bij voorkeur 10 tot 70 gew.# van de bekleding uitmaken. Het heeft bijzonder de voorkeur dat de weekmaker in een hoeveelheid tussen 30 en 60 gew.# in de bekleding aanwezig is.

De alginaatbekleding kan eventueel verdere toevoegsels bevatten zoals antiseptics, analgetics of andere geneesmiddelen, bij voorkeur in hoeveelheden van minder dan 5 gew.%, met meer voorkeur minder dan 2 gew.% en in het bijzonder minder dan 1 gew.%.

Ook andere toevoegsels kunnen wenselijk zijn als verwerkings-hulpmiddelen. Als er bijvoorbeeld een bekleding van natrium/calcium-' alginaat nodig is, kan worden voorkomen dat een visceuze oplossing van natriumalginaat in water een onmiddellijk gel vormt in de aanwezigheid van calciumionen, door opneming van pH-regelende stoffen zoals gluconolacton of adipinezuur/sequestreermiddel (b.v. natriumcitraat). Dergelijke stoffen worden gewoonlijk gebruikt in hoeveelheden van 1 tot 1 10 gew.% en bij voorkeur van 2,5 tot 7.5 gew.%. Ook kan een conserveermiddel worden toegevoegd om de weerstand van het alginaat tegen microbiële aantasting te verhogen. Voorbeelden van geschikte conserveermiddelen zijn Methasol D3T (Merck), Parasept (methylparaben) (Kaloma Chemical) en Bronopol (2-broom-2-nitro-l,3~propaandiol) (Boots Ltd.). De hoeveelheid geneesmiddel ligt in het algemeen tussen 0,1 en 5.0 gew.%, en bij voorkeur tussen 0,25 tot 1,0 gew.%.

Wanneer overeenkomstig de uitvinding een alginaatbekleding wordt aangebracht op een vezelachtig substraat worden de afzonderlijke vezels die dicht bij het oppervlak van het substraat liggen ten minste gedeeltelijk bekleed. Ook kunnen tussen aangrenzende vezels bij kruisingspunten uiterst dunne alginaatfilms worden gevormd. Er wordt voor gezorgd dat er geen afzonderlijke film of laag alginaat op het oppervlak van het substraat aanwezig is, zodat de doorlatendheid van het substraat voor gassen (zoals lucht en waterdamp) niet verloren gaat. Bekledingstechnieken die geschikt zijn voor het bereiken van een dergelijke verdeling zijn onder meer die met mes-op-rol, Meyer-staaf, zeefdrukken en omgekeerde rol. Bekleding met omgekeerde rol is bijzonder geschikt omdat daarbij op een gegeven oppervlak van het substraat gereguleerde hoeveelheden materiaal kunnen worden opgebracht, zelfs bij substraten met wisselende en oneffen oppervlakken.

Het alginaat wordt bij voorkeur als visceuze waterhoudende, of hoofdzakelijk waterhoudende vloeistof op het substraat aangebracht. De viscositeit van de suspensie van de alginaatsamenstelling in water kan worden aangepast aan de toegepaste bekledingstechniek, maar voor bekleding met omgekeerde rol zijn viscositeit in het gebied van 2000 tot 30.000 cp, en bij voorkeur van 3000 tot 8000 cp geschikt. Regeling van de spleet en van de gietverhouding bepaalt de hoeveelheid bekledingsmateriaal die op het substraat wordt aangebracht zoals bij de bekledingstechniek bekend is.

Voor bekleding met omgekeerde rol ligt de spleet tussen de afneearol en de aanbrengrol gewoonlijk tussen 0,075 en 0,45 mm en bij voorkeur tussen 0,10 en 0,30 mm, bijvoorbeeld van 0,15 tot 0,20 mm.

De gietverhouding (d.w.z. de verhouding tussen de omtreksnelheid van de opbrengrol en de omtreksnelheid van de steunrol) ligt in het algemeen in het gebied van 0,8:1 tot 1,7:1, en bij voorkeur in het gebied van 1:1 tot 1,5:1, b.v. 1,2:1.

Verdamping van de waterfase kan worden bereikt met elk geschikt middel, bijvoorbeeld door doorleiden door ovens met temperatuurregeling. De oven heeft daarbij een temperatuur van bijvoorbeeld 100 tot 150°C, bij voorkeur van 110 tot 140°C. Indien gewenst kan een geleidelijk oplopende oventemperatuur worden toegepast. Het drogen duurt doorgaans 1 tot 10 minuten en meestal 2 tot 5 minuten.

Het met alginaat beklede wondverbandmateriaal volgens de uitvinding heeft bij voorkeur een doorlatendheid voor gas (zoals hierin wordt omschreven) die ten minste 505» bedraagt van de gasdoorlatendheid van het materiaal voorafgaand aan bekleding met het alginaat. Het meer voorkeur is de gasdoorlatendheid van het beklede materiaal 60 tot 9&% van die van het niet-beklede materiaal en met de meeste voorkeur 75 tot 95%, bijvoorbeeld 85 tot 92,5*·

Onder het begrip "gasdoorlatendheid" wordt verstaan de doorlatenheid van een wondverbandmateriaal voor cyclohexaandamp die (anders dan water) inert is ten opzichte van het alginaat en het alginaat niet doet zwellen. De beproevingsmethode gaat als volgt: 10 ml cyclohexaan wordt in een cylindrische proefcel van 4 cm diameter i gebracht, deze wordt vervolgens afgesloten met een laag van het te onderzoeken materiaal. De cel wordt in een zuurkast bij 25°C geplaatst en de snelheid van het verdwijnen van cyclohexaan wordt gemeten door de cel gezetten tijden te wegen (b.v. ieder uur gedurende 5 uur). De doorlatendheid kan worden uitgedrukt in grammen af gegeven cyclohexaan per m2 per 24 uur.

In het algemeen heeft het wondverbandmateriaal volgens de uitvinding een gasdoorlatendheid van 2.500 tot 20.000 g/m2/24 uur en bij voorkeur van 4000 tot 15000 g/«t2/24 uur. Bijzondere voorkeur heeft verbandmateriaal met een gasdoorlatendheid van 5.000 tot 10.000 g/m2/24 uur.

Het wondverbandmateriaal volgens de uitvinding is geschikt voor gebruik in verscheidene vormen. Het kan bijvoorbeeld afzonderlijk worden gebruikt (waarbij het door verband, plakband of andere middelen op zijn plaats wordt gehouden), of het kan de vorm hebben van samengestelde verbanden. Het materiaal volgens de uitvinding kan met voordeel worden toegepast bij elk van de omstandigheden waarbij gemakshalve absorberende wondverbandkussentjes worden toegepast. Het materiaal is in het bijzonder geschikt voor gebruik als post-operatieverband.

Samengesteld verband, waaronder het verbandmateriaal volgens de i uitvinding, omvat in het algemeen een vezelachtig kussentje met een alginaatbekleding op het oppervlak en een aan het tegenoverliggende oppervlak gehecht ondersteunend materiaal. Het ondersteunende materiaal kan al of niet poreus zijn, maar materialen die ondoorlatend voor water en doorlatend voor waterdamp zijn, hebben bijzondere voorkeur. Tot I dergelijke materialen horen bijvoorbeeld gegoten polyurethaanfilms. In plaats daarvan kan het ondersteunende materiaal een geperforeerde kunststoffilm zijn zoals die welke bij eerste-hulpverbanden veel worden gebruikt.

Wondverband zoals het materiaal volgens de uitvinding wordt in het ; algemeen in steriele vorm, in een bacteriedicht omhulsel aangeboden. Dergelijke omhulsels kunnen elke gangbare vorm hebben, zoals een zakje gevormd door twee opelkaarliggende lagen kunststoffilm die langs de omtrek door warmte verzegeld zijn.

Sterilisatie kan op elke gebruikelijke wijze worden bereikt zoals met behulp van een autoklaaf, gamma-bestraling en behandeling met ethyleenoxide.

De uitvinding wordt verder geïllustreerd met de onderstaande voorbeelden.

Voorbeeld I

Een alginaatsamenstelling werd bereid door mengen van de onders taande bes tanddelen: #m/m

Natriumalginaat 1,96

Calciumorthofosfaat 0,17

Gluconolacton 0,17

Glycerol 1,34

Bronopol 0,02

Water 96,34

De verhouding van calciumionen tot natriumionen in deze samenstelling is als 46,6/53,4.

De samenstelling werd met behulp van een omgekeerde rol op het oppervlak van Malifleece P/175/15 vezel, een 100/1» polyestervezel met een gewicht van 175 g/m2, aangebracht. De bekledingsomstandigheden waren zodanig dat een bekledingsgewicht van 273 g/m2 werd verkregen wat na drogen in een oven gedurende 5 minuten bij een van 110°C tot 130°C oplopende temperatuur een droog bekledingsgewicht van 10 g/m2 opleverde.

> Met behulp van aftastende electronenmicroscopie werd aangetoond dat de alginaatbekleding uiterst dunne films tussen de afzonderlijke vezels had gevormd met een zeer gering effekt op de totale porositeit van dit weefsel. Dit is duidelijk te zien in figuren 1,2 en 3* die microfoto's met vergrotingen van respectievelijk 13x, 31x, en 67x, I voorstellen.

Het beklede materiaal bleek uiterst werkzaam als wondverband.

Niet alleen bleek de geringe hoeveelheid alginaat een doeltreffende hemostases te geven, maar ook verbeterde deze het loslaten van het verband van de wond aanzienlijk, in vergelijking met niet-bekleed Malifleece weefsel.

Voorbeeld II

De samenstelling volgens voorbeeld I werd in een hoeveelheid van 10 g/m2 opgebracht op twee monsters van 150 g/m2 polyester - Malifleece weefsel. In het eerste geval werd het alginaat op het gladde oppervlak van het weefsel aangebracht, terwijl in het tweede geval het alginaat op het tegenoverliggende, minder dichte oppervlak werd aangebracht. De gasdoorlatendheid van de twee monsters en van het niet-beklede Malifleece weefsel werd volgens de hierboven beschreven proef gemeten.

De resultaten waren als volgt: __Monster_Gasdoorlatendheid

Niet-bekleed weefsel 10400 g/m2/24 uur

Op het gladde oppervlak bekleed weefsel 76ΟΟ g/m2/24 uur

Op het minder dichte oppervlak bekleed weefsel 7800 g/m2/24 uur

Voorbeeld III

Voorbeeld II werd herhaald met een gebreid hydrofoob polyesterweefsel. De bekledingsomstandigheden werden zodanig gekozen dat deze een bekledingshoeveelheid van 30 g/m2 op het gladde oppervlak leverden maar dezelfde bekledingsomstandigheden bij toepassing van het oneffen oppervlak een bekleding van 25 g/m2 gaven. Verondersteld wordt dat de afwijkende structuur van het oneffen oppervlak leidt tot een geringere opname van de alginaatoplossing van de aanbrengrol.

__Monster_Gasdoorlatendheid

Niet-bekleed weefsel 9^00 g/m^/24 uur

Op het gladde oppervlak bekleed weefsel 5^00 g/m^/24 uur

Op het oneffen oppervlak bekleed weefsel 4900 g/m^/24 uur

Dit voorbeeld illustreert dat een bekledingsgewicht van wel 30 g/m^ op een gebreid hydrofoob polyesterweefsel kan worden aangebracht terwijl toch 50# van de gasdoorlatendheid van het weefsel behouden blijft.

Claims (10)

1. Wondverbandmateriaal dat een vezelachtig substraat net op het oppervlak daarvan een discontinue bekleding van een farmaceutisch aanvaardbaar alginaat bevat.

2. Wondverbandmateriaal volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het alginaat calcium*, natrium-, kalium* en/of «mnnniiimalginaat is.

3. Wondverbandmateriaal volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk. > dat het alginaat op het substraatoppervlak aanwezig is in een hoeveelheid van 5-20 g/·2·

4. Wondverbandmateriaal volgens één der conclusies 1*3, met het kenmerk, dat de bekleding tevens 10*70 gew.% van een weekmaker bevat.

5. Wondverbandmateriaal volgens één der conclusies 1-4, met het kenmerk, dat de bekleding tevens een antisepticum, een analgeticum en/of een pH-regulator bevat.

6. Wondverbandmateriaal volgens één der conclusies 1*5, met het kenmerk, dat het alginaat een mengsel van natrium- en calciumalginaten is met een verhouding tussen calciumionen en natriumionen van 1:4 tot 4:1.

7. Wondverbandmateriaal volgens één der conclusies 1-6, met het kenmerk, dat het substraat een geweven, gebreide of niet-geweven stof is.

8. Wondverbandmateriaal volgens één der conclusies 1-7, met het kenmerk, dat het substraat katoen-, kunstzijde-, acryl-, polypropeen-en/of polyestervezels bevat.

9· Wondverband dat een wondverbandmateriaal volgens één der conclusies 1-8 bevat.

10. Werkwijze voor het bereiden van een wondverbandmateriaal volgens één der conclusies 1-8, waarbij men een vezelachtig substraat bekleed met een dispersie van een farmaceutisch aanvaardbaar alginaat in water en het beklede substraat vervolgens droogt.