NL8602087A - Werkwijze voor het maken van een adsorberende hars. - Google Patents

Description

-1-

Br/ws/51KA0 ^

Werkwijze voor het maken van een absorberende hars

De uitvinding betreft een werkwijze voor het maken van een water-absorberend materiaal dat een grote hoeveelheid vloeistof kan opnemen en vasthouden.

Bij het maken van sanitaire voorwerpen zoals 5 maandverband of inlegluiers en ook in de landbouw zijn reeds waterabsorberende materialen in de vorm van papier of pulp toegepast. Deze materialen hebben echter een gering waterabsorberend vermogen, terwijl een groot deel van het geabsorbeerde vocht bij uitoefening van druk 10 wordt uitgeperst.

In plaats van papier of pulp zijn ook andere absorberende materialen voorgesteld, zoals hydrolysaten van ent-copolymeren uit zetmeel en acrylonitril, gemodificeerde cellulose-ethers en hydrolysaten 15 van methylacrylaat/vinylacetaat-copolymeren. Het water-absorberend vermogen en de absorptiesnelheid daarvan zijn echter nog onvoldoende.

Aanvraagster heeft vroeger reeds waterabsorberende materialen met een groot 20 waterabsorberend vermogen (JA-C-30710/1977) en verbeterde waterabsorberende materialen (zie JA-A-62665/1984 en 1204/1985) voorgesteld. Het probleem met deze materialen is echter dat een wijziging in waterabsorberend vermogen met de tijd moeilijk valt te verhinderen en dat het 25 absorberend vermogen bij herhaald gebruik van het materiaal (absorptie-drogen-absorptie) aanzienlijk terugloopt.

Bij voortgezet onderzoek is nu gebleken dat een polymeer materiaal, verkregen door verknoping van .:en 30 hydrofiel polymeer van bepaald watergehalte met een speciaal verknopingsmiddel, uitstekende eigenschappen heeft wat betreft de waterabsorptie, de absorptiesnelheid .860 2 0*7 ^ yi -2- en de veranderingen daarin bij verloop van tijd.

De uitvinding verschaft dan ook een werkwijze voor het bereiden van een absorberende hars, welke gekenmerkt is doordat een hydrofiel uitgangspolymeer met 5 carboxyl- of carboxylaatgroepen en met een watergehalte van 10 tot 40 gew.%, wordt verknoopt met een in water oplosbare polyglycidyl ether met 3 of meer epoxygroepen.

De hars heeft bij het absorberen een lange levensduur. In een voorkeursuitvoering kan het nuttig zijn om het 10 watergehalte van het uitgangspolymeer voorafgaand aan de verknoping door dehydratatie in te stellen. Bijvoorkeur wordt het uitgangspolymeer verkregen door een hydrofiel monomeer met carboxyl- of carboxylaatgroepen te polymeriseren door suspensiepolymerisatie met omgekeerde 15 fasen onder invloed van een in water oplosbare initiator.

De meest gebruikelijke methoden voor het maken van een waterabsorberend polymeer omvatten een lichte verknoping van een in water oplosbaar polymeer 20 teneinde het onoplosbaar in water te maken. Voor het verknopen zijn de volgende methoden voorgesteld: 1) een methode waarbij de omstandigheden optimaal worden gericht op zelf-verknoping, en 2) een methode waarbij een verknopingsmiddel tijdens of 25 na de polymerisatie wordt toegevoegd.

Ofschoon de zo verkregen waterabsorberende polymeren soms uitstekende eigenschappen hebben, kunnen niet alle gevraagde eigenschappen worden verkregen. De gewenste eigenschappen hebben betrekking op de 30 waterabsorptie, de absorptiesnelheid, en de gelsterkte.

Er bestaat echter een negatief verband tussen de absorptiesnelheid en de waterabsorptie, een negatief verband tussen de waterabsorptie en de gelsterkte, en een positief verband tussen de gelsterkte en de 35 absorptiesnelheid. De normale waterabsorberende polymeren hebben uitgebalanceerde eigenschappen, zodat geen van deze eigenschappen uitstekend is.

De uitvinding beoogt nu een bereidingswijze te leveren, die een product oplevert met goede eigen- $602087

_ ______L

' -3- schappen, welke eigenschappen stabiel zijn en niet met de tijd veranderen.

Ter bereiking van dit doel is het belangrijk dat het hydrofiele polymeer carboxyl of 5 carboxylaatgroepen heeft, dat het watergehalte van dit polymeer binnen een bepaald gebied ligt en dat een bepaald verknopingsmiddel wordt gebruikt.

Aan de aard van het hydrofiele polymeer worden geen speciale beperkingen gesteld, mits elke 10 structuureenheid daarvan een carboxylgroep of carboxylaatgroep heeft. Ook aan de methoden voor het maken van dit polymeer worden geen beperkingen gesteld.

Voorbeelden van bruikbare hydrofiele polymeren zijn: polynatriumacrylaat, verkregen door 15 suspensiepolymerisatie met omgekeerde fasen, zoals beschreven in JA-C-30710/1979 en JA-A-26909/1981, polynatriumacrylaat, verkregen door polymerisatie in waterige oplossing (adiabatische of dunne-film-polymerisatie) zoals beschreven in 20 JA-A-133413/1980, en ent-copolymeren van zetmeel en natriumacrylaat, zoals beschreven in JA-C-46199/1978.

Toevoeging van een verknopingsmiddel bij het maken van deze polymeren heeft geen nadelig effect op de uitvinding, mits dit verknopingsmiddel in geringe 25 hoeveelheden voorkomt. Wil men een langdurige stabiliteit aan het polymeer geven, dan is het gewenst dat het polymeer zelf-verknoopbaar is. De neutralisatiegraad van het polymeer ligt bijvoorkeur tussen 60 en 90 mol%, met het oog op een langdurige stabiliteit van het polymeer en 30 een goed gedrag tijdens een absorptie-droging-absorptiecyclus, aangezien het te gebruiken verknopingsmiddel een epoxyverbinding is en de verknoopte structuur een esterbinding omvat.

Gewoonlijk wordt na het bereiden van een 35 polymeer een dehydradatiestap uitgevoerd, aangezien het i watergehalte van het polymeer tijdens de verknoping goed in de hand moet worden gehouden. Daarom geniet een suspensiepolymerisatieproces met omgekeerde fasen uit het oogpunt van verwerkbaarheid en dergelijke de voorkeur.

83020?/ I _ J* Λ -4-

Voorbeelden van polymeren met een carboxylgroep of carboxylaatgroep in de structuureenheid zijn: polyacrylzuur, polymethacrylzuur en zouten daarvan. Deze polymeren worden bijvoorkeur in de werkwijze volgens de 5 uitvinding gebruikt. Verder kunnen ook copolymeren worden gebruikt, die verkregen zijn door acrylzuur of methacrylzuur te polymeriseren met een comonomeer zoals maleinezuur, itaconzuur, acrylamide, 2-acrylamido-2-methylpropaansulfonzuur, 2-(meth)acryloyl 10 ethaansulfonzuur of 2-hydroxyethyl-(meth)acrylaat, op zodanige wijze dat de eigenschappen van het waterabsorberende polymeer niet achteruit gaan.

Bij gebruik van de suspensiepolymerisatie met omgekeerde fasen wordt doorgaans een schutcolloide in een 15 niet-waterig oplosmiddel gebruikt. Bruikbare schutcolloiden zijn sorbitan-vetzuur esters, zoals sorbitan- monostearaat en monolaura.at? cellulose ethers zoals ethylcellulose en benzylcellulose; cellulose esters zoals cellulose acetaat, cellulose butyraat en cellulose 20 acetaat-butyraat; en hoog moleculaire dispergeringsmiddelen zoals met maleinezuur gemodificeerd polybutadieen, polyetheen of Ά-alkeenpolymeren. Zij kunnen alleen of in gemengde vorm worden gebruikt.

Voorbeelden van de niet-waterige oplosmiddelen zijn 25 alifatische koolwaterstoffen zoals hexaan, heptaan en octaan; alicyclische koolwaterstoffen zoals cyclohexaan, methylcyclohexaan en decaline; aromatische koolwaterstoffen zoals benzeen, tolueen en xyleen; en halogeenkoolwaterstoffen zoals chloorbenzeen, 30 broombenzeen en dichloorbenzeen.

Een ander vereiste van de uitvinding is dat het watergehalte van het te verknopen hydrofiele polymeer binnen een bepaald gebied ligt. Methoden voor het maken van waterabsorberende polymeren, waarbij de 35 verknopingsreactie na voltooien van de polymerisatie wordt uitgevoerd, zijn reeds bekend. Zo wordt in JA-A-131608/1981 een methode beschreven waarbij een zout van polyacrylzuur wordt verknoopt in een mengsel van water met een hydrofiel organisch oplosmiddel. Verder 8802017 ' · i -5- wordt in JA-C-28505/1982 een methode beschreven waarbij polyacrylzuur of een zout daarvan wordt verknoopt in tegenwoordigheid van water.

Het watergehalte van de genoemde polymeren is 5 echter 50 gew.% of meer, waarbij vooral het laatst genoemde polymeer een watergehalte van 70 gew.% heeft.

Bij een dergelijk hoog watergehalte kan het effect van de uitvinding niet worden verkregen.

Gewoonlijk wordt een hydrofiel polymeer 10 verkregen door de polymerisatie uit te voeren in een waterige oplossing met een monomeer concentratie van 45 gew.% of minder, dat wil zeggen een watergehalte van 55 gew.% of meer. 'Voor het uitvoeren van de methode volgens de uitvinding dient het watergehalte van het op deze 15 wijze gemaakte hydrofiele polymeer dan ook nader ingesteld te worden.

Bij de uitvinding is het noodzakelijk dat het watergehalte 10-40 gew.% en bij voorkeur 15 tot 35 gew.% bedraagt, betrokken op de totale hoeveelheid van 20 het waterhoudende hydrofiele polymeer. Ligt het watergehalte van dit polymeer buiten het genoemde gebied, dan heeft de waterabsorptie en/of de absorptiesnelheid een lage waarde en kan het effect van de uitvinding niet worden verkregen. Het watergehalte kan bijvoorbeeld in 25 het gewenste gebied worden gebracht door concentratie van het polyacrylzuur dat door suspensiepolymerisatie met omgekeerde fasen is verkregen.

Een ander vereiste van de uitvinding wordt gevormd door het verknopingsmiddel. Dit verknopingsmiddel 30 dient in staat te zijn om het waterabsorberende vermogen te verbeteren en dit vermogen bij verloop van tijd onveranderd te houden. Het toegepaste verknopingsmiddel is een in water oplosbare polyglycidyl etherverbinding die tenminste drie epoxygroepen als functionele groepen 35 heeft, welke met de carboxyl- of carboxylaatgroep in het polymeer kunnen reageren. Bruikbare voorbeelden van het verknopingsmiddel zijn sorbitol-polyglycidylether, 8602087 -6- pentaerythr itol-polyglycidylether en polyglycerol-polyglycidylether. Uit een oogpunt van langdurige stabiliteit van de waterabsorberende hars, geniet een tetrafunctionele of hoger functionele 5 polyglycerol-polyglycidylether de voorkeur. Een bifunctionele diglycidylether geniet geen voorkeur aangezien de stabiliteit van het product dan gering is, ofschoon het absorberende vermogen met deze bifunctionele ether wel verbeterd wordt.Het absorberende vermogen is 10 uiterst laag in het geval dat het opgezwollen polymeer na de absorptie van water wordt gedroogd en dan opnieuw voor absorptiedoeleinden wordt gebruikt.

De hoeveelheid verknopingsmiddel varieert afhankelijk van het type verknopingsmiddel en het type 15 polymeer. Gewoonlijk ligt deze hoeveelheid tussen 0,01 en 5,0 gew.%. Met minder dan 0,01 gew.% verknopingsmiddel wordt geen effect verkregen en met meer dan 5,0 gew.% neemt de verknopingsdichtheid zodanig toe dat de waterabsorptie ongunstig wordt beïnvloed.

20 Voor het uitvoeren van de reactie met het verknopingsmiddel kunnen diverse methoden worden gebruikt. Gaat men uit van een polymeer dat door suspensiepolymerisatie met omgekeerde fasen is bereid, dan wordt het verknopingsmiddel bij voorkeur toegevoegd 25 aan een supsensie van het hydrofiele polymeer (waarvan het watergehalte op de juiste waarde is geregeld) in een organisch oplosmiddel, waarna een warmtebehandeling wordt uitgevoerd. Gebruikt men een polymeer dat verkregen is door dunne-film-polymerisatie, dan wordt het verkregen 30 polymeergel gebroken, het watergehalte door droging teruggebracht, het polymeer in een kneedtoestel geplaatst, het verknopingsmiddel toegevoegd en het mengsel verhit ter verkrijging van verknopingsreactie. Voor een vlot verloop van de verknopingsreactie is het 35 voordelig om te verhitten tot een temperatuur tussen 40 en 150 oc.

De werkwijze volgens de uitvinding maakt het mogelijk om een waterabsorberend materiaal te verkrijgen 3 5 Ö 2 0 S 7 -7- dat goed bestand is tegen zout en dat een hoge water-absorptiesnelheid heeft, dat stabiel is en met de tijd niet verandert en dat herhaalde malen onder behoud van de stabiliteit kan worden gebruikt. De 5 waterabsorberende hars kan met voordeel worden gebruikt als watervasthoudend middel in de landbouw en ook als adsorptiemiddel in sanitaire producten. Vooral is het absorberende materiaal bruikbaar bij het maken van inlegluiers en maandverband, waar een snelle absorptie 10 van lichaamsvloeistoffen vereist is.

De uitvinding wordt nader geïllustreerd door de volgende voorbeelden en vergelijkingsvoorbeelden. Daarin werd de waterabsorptie als volgt bepaald: circa 1 g van het polymeer werd 15 gedispergeerd in een grote overmaat fysiologische zoutoplossing, teneinde het goed te laten opzwellen. Na filtratie door een metaalgaas van 80-mesh werd het gezwollen polymeer gewogen. Dit gewicht (W) werd gedeeld door het begingewicht van het polymeer (W0) ter 20 verkrijging van de water-absorptie (g/g). De absorptiesnelheid werd uitgedrukt in de hoeveelheid fysiologische zoutoplossing die door 0,5 g polymeer in 10 minuten werd geabsorbeerd.

Voorbeeld I - III

25 In een vierhals-rondbodemkolf van 500 ml, voorzien van een roerder, terugvloeikoeler, druppeltrechter en stikstofinvoerbuis, werd 230 ml cyclohexaan en 0,5 g ethylcellulose T-50 (een product van Hercules) gebracht, waarna het mengsel tot 75°ο werd 30 verhit. Afzonderlijk daarvan werd 30 g acrylzuur in een Erlenmeyerkolf geneutraliseerd met een oplossing van 13,4 g natriumhydroxide in 39 g water. De monomeeroplossing had een monomeerconcentratie van 45% en een watergehalte van 55%. Vervolgens werd 0,1 g 35 kaliumpersulfaat daarin opgelost. De waterige monomeeroplossing werd in een periode van 1,5 uur onder een stikstofatmosfeer aan het mengsel in de vierhalskolf toegedruppeld, waarna het reactiemengsel 0,5 uur op 70-75°c werd gehouden ter voltooiing van de polymerisatie. Vervolgens werd het watergehalte van het 8ÖÖ2087 2¾ a- -8- in cyclohexaan gesuspendeerde polymeer door azeotrope | ontwatering onder terugvloeikoeling van het cyclohexaan op 35%, resp. 27% en 20% ingesteld. Aan elk van deze producten werd bij 73°C een oplossing van 0,05 g 5 polyglycerol-polyglycidylether (Denacol EX-512, een product van Nagase Sangyo Co.,) in 1 ml water toegevoegd, waarna het mengsel twee uren op die temperatuur werd gehouden» Vervolgens werd het cyclohexaan verwijderd en het polymeer onder verminderde druk bij 80-100 °c 10 gedroogd ter verkrijging van een waterabsorberend polymeer.

Voorbeeld IV

Natriumacrylaat werd op dezelfde wijze als in 15 voorbeeld I gepolymeriseerd, met als verschil dat de ethylcellulose T-50 vervangen werd door 1,8 g sorbitan-monostearaat. Na afloop van de polymerisatie werd het watergehalte van het polymeer door azeotrope ontwatering op 22 gew.% ingesteld, waarna bij 73°C een 20 oplossing van 0,07 g polyglycerol-polyglycidylether (Denacol EX-521, een product van Nagase Sangyo Co.) in 1 ml water werd toegevoegd en het mengsel 3 uren op die temperatuur werd gehouden. Daarna werd het cyclohexaan verwijderd en werd het polymeer onder verminderde druk 25 bij 80-100 °C gedroogd ter verkrijging van een waterabsorberend polymeer.

Voorbeeld V

Natriumacrylaat werd op dezelfe wijze gepolymeriseerd als in voorbeeld IV, met als verschil dat 30 de concentratie van het monomeer in de waterige oplossing 35gew.% was en dat nog 0,03 g N,N'-methyleenbisacrylamide aan het reactiesysteem werd toegevoegd. Na voltooiing van de polymerisatie werd het watergehalte van het polymeer op 27 gew.% ingesteld. Vervolgens werd bij 60°c een 35 oplossing van 0,06 g polyglycerol-polyglycidylether (Denacol EX512) in 1 ml water toegevoegd en werd het mengsel 3 uren bij die temperatuur gehouden. Na verwijdering van het cyclohexaan werd het polymeer bij 80 tot 100 °C onder verminderde druk gedroogd waardoor een waterabsorberend polymeer werd verkregen.

8502087 -9-

Voorbeeld VI

30 g acrylzuur werd geneutraliseerd met een oplossing van 13,4 g natriumhydroxide in 39 g water. De concentratie van het monomeer in de waterige oplossing was 45 gew.%. Daarna werd 0,1 g natriumpersulfaat daarin 5 opgelost. De monomeeroplossing werd vervolgens uitgegoten tussen twee Teflonplaten waarna de dunne-film-polymerisatie gedurende 3 uren bij 60°c werd uitgevoerd. Het verkregen polymeergel werd in stukjes van 3 ml gehakt en in een hete luchtdroger 10 gedroogd totat het watergehalte was verminderd tot 30 gew.%. Het verkregen product werd in een kneedtoestel gebracht. Nadat· een oplossing van 0,06 g polyglycerol-polyglycidylether (Denacol EX-512) in 1 ml water was opgesproeid, werd het product 1 uur op 70°c 15 gehouden en daarna onder verminderde druk bij 70-80°C

gedroogd. Het verkregen polymeer werd verpoederd tot een waterabsorberend polymeer met een gemiddelde deeltjesdiameter van 100 - 250 um.

Vergelijkinqsvoorbeeld I

20

Natriumacrylaat werd geneutraliseerd op dezelfde wijze als in voorbeeld I, met als verschil dat aan de monomeeroplossing nu 0,06 g polyglycerol-polyglycidylether (Denacol EX-512) werd 25 toegevoegd en dat de verknoping tegelijk met de polymerisatie werd uitgevoerd. Na voltooiing van de polymerisatie werd het cyclohexaan verwijderd en werd het polymeer onder verminderde druk bij 80-100 °c gedroogd onder verkrijging van een waterabsorberend polymeer.

30 Vergelijkingsvoorbeeld II

Natriumacrylaat werd op dezelfde wijze als in voorbeeld I gepolymeriseerd, met als verschil dat de waterige oplossing van het verknopingsmiddel pas na voltooiing van de polymerisatie werd toegevoegd 35 (watergehalte van het polymeer 55%) en dat het mengsel 1 uur op 73°C werd gehouden. Na voltooiing van de ver- 8Ö02037 -=> - -10- knopingsreactie werd het cyclohexaan verwijderd en werd het polymeer onder verminderde druk bij 80 tot 100 °C gedroogd, waardoor een waterabsorberend polymeer werd verkregen.

5 Vergelijkingsvoorbeeld III

Natriumacrylaat werd op dezelfde wijze als in voorbeeld I gepolymeriseerd, met als verschil dat de waterige oplossing van het verknopingsmiddel werd toegevoegd nadat het watergehalte van het polymeer door 10 azeotrope ontwatering op 45 gew.% was gebracht. Het mengsel werd 2 uren op 60°C gehouden. Na voltooiing van de verknopingsreactie werd het cyclohexaan verwijderd en werd het polymeer onder verminderde druk bij 80-100 °C gedroogd, waardoor een waterabsorberend polymeer werd 15 verkregen.

Vergelijkingsvoorbeeld IV Natriumacrylaat werd op dezelfde wijze als in voorbeeld I gepolymeriseerd. Daarna werd het cyclohexaan verwijderd en werd het product onder verminderde druk bij 20 70-80°C gedroogd. Het watergehalte van het polymeer was 7 gew-%. Het polymeer werd opnieuw in cyclohexaan gedispergeerd tot een suspensie. De waterige oplossing van het verknopingsmiddel werd hieraan toegevoegd waarna het mengsel 1 uur op 70°C werd gehouden. Daarna werd het 25 cyclohexaan verwijderd en werd het polymeer onder verminderde druk bij 80-100 °C gedroogd, waardoor een waterabsorberend polymeer werd verkregen.

Vergelijkinqsvoorbeelden V-VII Natriumacrylaat werd op dezelfde wijze als in 30 voorbeeld I gepolymeriseerd. In plaats van de polyglycerol-polyglycidylether werd nu een oplossing van eenzelfde epoxy-equivalent (0,03 g) ethyleenglycol-diglycidylether (Denaco EX-810, product van Nagase Sangyo Co.) in 1 ml water bij 73°C toegevoegd, 35 terwijl het watergehalte van het polymeer werd ingesteld op resp. 35 gew.%, 27 gew.% en 20 gew.%. Daarna werd dezelfde behandeling als in voorbeeld I uitgevoerd.

In tabel A zijn de waarden voor de water-absorptie en de absorptiesnelheid van de in de 860 2 08 7 -11-

Voorbeelden I - VI en de Vergelijkingsvoorbeelden 1-7 verkregen waterabsorberende polymeren weergegeven. In tabel B vindt men andere waarden voor de waterabsorptie en de absorptiesnelheid van dezelfde polymeren; deze 5 waarden zijn verkregen door de polymeren eerst tot het 100-voudige volume te laten opzwellen met water dat aan ionenwisseling onderworpen was geweest en ze daarna bij 80OC onder 40 mm Hg te drogen. Verder geeft Tabel B onder het hoofd "stabiliteit” nog de resultaten weer van 10 een andere proef waarbij de polymeren eerst tot het 200-voudige volume werden opgezwollen met water dat aan ionenuitwisseling onderworpen was geweest, vervolgens op een hellend oppervlak werden aangebracht (hellingshoek 30°) en bij kamertemperatuur aan zonlicht werden 15 blootgesteld. In dit geval werd het aantal dagen gemeten dat verstreek tot dat het monster begon te vloeien.

8602037 -*w -12-

Tabel A

absorptiecapaciteit waterabsorptie absorptiesnelheid _(g/g)__(m&)_ 1 68 25.8 2 72 27.2 „ . ... 3 82 27.5 /oorDeelaen 4 78 26.3 5 76 24.7 6 65 24.4 1 53 11.9 2 48 11.4

Vergelij- 3 55 10.7 kingsvoor- 4 59 10.8 beelden 5 65 24.6 6 70 25.5 7 77 26.1 860 2 0¾7 -13-.

Tabel B

absarptiecapaciteit stabiliteit ___— -pt—^-—7--— (dagelp) waterab^iptie: : __' _ ' - — -' X 65 26.2 20 2 76 26.4 19

Voorbeel- 3 84 27.4 IS

den 4 81 25.8 I9 5 · 75 25.4 20

6 60 25.6 IS

1 54 9.6 25 2 68 7.7 20 vergelij- 3 58 10.5 24 kingsvoor- 5? 9.8 24 beelden 5 84 9-6 3 6 90 10.3 3 7 cogelost' 8602037 I -^Oir I ' -14-

Uit de tabellen A en B volgt dat de waterabsorberende polymeren, die volgens de uitvinding zijn bereid, een grote absorptiecapaciteit hebben, dat de eigenschappen van deze polymeren constant kunnen worden 5 gehouden en dat de polymeren duurzaam waren bij herhaald gebruik.

Uit de Voorbeelden blijkt ook dat de met 'de uitvinding verkregen absorberende harsen goed bestand zijn tegen zout en een hoge 10 absorptiesnelheid hebben, terwijl de eigenschappen niet veranderen met de tijd of door herhaald gebruik. Zij zijn goed bruikbaar als watervasthoudend middel in de landbouw en ook als absorptiemiddel voor lichaamsvloeistoffen in sanitaire producten.

15 Worden de volgens de uitvinding verkregen harsen gebruikt als watervasthoudend middel in de landbouw, dan kunnen zij gedurende een lange periode worden gebruikt, aangezien 2ij stabiel zijn bij een herhaalde cyclus van wateropnemen, watervrijgeven en 20 wateropnemen. Verder gaat de stabiliteit niet achteruit door herhaald gebruik bij hoge temperatuur en laag vochttehalte. Bij toepassing op het gebied van sanitaire producten kunnen de harsen met voordeel worden gebruikt voor het maken van inlegluiers en maandverband, 25 aangezien de eigenschappen ook na absorptie van lichaamsvloeistoffen constant kunnen worden gehouden.

8602087

Claims (7)

1. Werkwijze voor het bereiden van een absorberende hars, met het kenmerk, dat men een hydrofiel polymeer met carboxyl- of carboxylaatgroepen en een watergehalte van 10 tot 40 gew.%, verknoopt met een in 5 water oplosbare polyglycidylether met drie of meer epoxygroepen.

2. Werkrwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat men het watergehalte van het uitgangspolymeer door dehydratatie instelt.

3. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de polyglycidylether wordt gebruikt in een hoeveelheid van 0,01 tot 5 gew.%, betrokken op het gewicht van het uitgangspolymeer.

4. Werkwijze volgens conclusie 1, met het 15 kenmerk, dat het uitgangspolymeer is bereid door een hydrofiel monomeer met carboxyl- of carboxylaatgroepen te polymeriseren door suspensiepolymerisatie met omgekeerde fasen onder invloed van een in water oplosbare initiator.

5. Werkwijze volgens conclusie 1, met het 20 kenmerk, dat het uitgangspolymeer een polymeer of copolymeer van acrylzuur of een alkalimetaalacrylaat is.

6. Toepassing van de volgens conclusie 1-5 verkregen waterabsorberende hars als watervasthoudend middel in de landbouw.

7. Toepassing van de volgens conclusie 1-5 verkregen absorberende hars in sanitaire producten. ja Ü 2 08 7