NL8600450A

NL8600450A - Werkwijze en inrichting voor het opslaan en uitlezen van digitaal gekodeerde informatie naar keuze al dan niet beschermd door een foutenkorrigerende kode.

Info

Publication number: NL8600450A
Application number: NL8600450A
Authority: NL
Original assignee: Philips Nv
Priority date: 1986-02-24
Filing date: 1986-02-24
Publication date: 1987-09-16
Also published as: US4802169A; JPS62217468A; IT8719447A0; SE465442B; BE1000062A4; NL192151B; JP2730024B2; SE8700711D0; IT1215362B; GB2187008B; KR870008287A; GB2187008A; KR950007946B1; DE3701763A1; CN87100929A; GB8704011D0; FR2594996A1; DE3701763C2; NL192151C; SE8700711L

Description

«___^ _ 3 PHQ 86.003 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven.

Werkwijze en inrichting voor het opslaan en uitlezen van digitaal gekodeerde informatie naar keuze al dan niet beschermd door een foutenkorrigerende kode.

BESCHRIJVING: ACHTERGROND VAN DE UITVINDING

De uitvinding betreft een werkwijze voor het opslaan van digitaal gekodeerde informatie, welke werkwijze de volgende stappen omvat: 5 a. het vormen van gebruikerssymbolen; b. het verdelen van de gebruikerssymbolen over een reeks van sektoren, waarbij elke sektor aan zijn begin voorzien wordt van achtereenvolgens synchronisatiesymbolen en kopsymbolen; c. het voorzien van een sektor aan zijn einde van eerste redundantie-10 symbolen van een de gebruikerssymbolen omvattende eerste symbool- korrigerende kode; d. het verdelen van de symbolen van een sektor over een aantal eerste freems van elk een vast eerste aantal symbolen; e. het toevoegen van tweede redundantiesymbolen van een tweede symbool-15 korrigerende kode aan een eerste freem; f. het verbladeren van de van een sektor afkomstige en tweede redundantiesymbolen van een eerste freem over evenzovele tweede freems; g. het toevoegen van derde redundantiesymbolen van een derde symbool-20 korrigerende kode aan een tweede freem; h. het bitseriëel bereidstellen van de van een eerste freem afkomstige symbolen en derde redundantiesymbolen voor opslag.

Een dergelijke werkwijze is bekend uit de Europese octrooiaanvrage 156 440, geassigneerd aan dezelfde aanvrager, prioriteit 24-03-1984 25 Japan 57595/6-84 (PHQ 84.008), hierin geinkorporeerd bij wijze van referentie. De bekende werkwijze baseert zich op een freemformaat dat gebruikelijk is geworden voor het zogenoemde "compact disc" systeem voor hoogkwalitatieve opslag van audio-informatie. De voordelen daarbij zijn dat een grote mate van foutkorrektie mogelijk is. Het voordeel van een 30 foutkorrektie met verbladeringstechnieken is dat de freems steeds bij binnenkomst aan korrektie kunnen worden onderworpen, zodat de desbetreffende dataprocessor voortdurend een gelijkmatige werkbelasting ·. · Η Λ . i , *} s ï '* PHQ 86.003 2 krijgt, en dat bovendien daardoor een relatief geringe bufferkapaciteit nodig is. Het gereleveerde systeem is daardoor bijzonder geschikt voor echte-tijd-toepassingen, tegen een relatief laag kostenniveau. Volgens de geciteerde octrooiaanvrage is het bekende formaat aan te passen voor 5 het geval er data-informatie, bijvoorbeeld computerprogrammatuur moet worden opgeslagen. Zekere voor audio-informatie toepasbare maskeerprocédés voor onkorrigeerbare fouten zijn dan zinloos en een voldoend hoog protektieniveau wordt dan gerealiseerd door een extra laag foutprotektie, de eerste kode hierboven genoemd. Deze is sektorsgewijze 10 georganiseerd, omdat voor zulke data-informatie het echte-tijd-principe op freemniveau veelal minder belangrijk is en extra opslagkapaciteit (RAM) toch reeds aanwezig zal zijn. Daarbij wordt nog steeds gebruik gemaakt van het "compact disc" formaat omdat enkodeurs/dekodeurs daarvan in grote volumina gemaakt zullen worden en dus laag in prijs zijn.

15

GESELEKTEERDE DOELSTELLINGEN VAN DE UITVINDING

De onderhavige uitvinding baseert zich op het inzicht, dat de bovengenoemde data-informatie verschillende toepassingsgebieden zal krijgen. Sommige van deze toepassingsgebieden zullen het nodig 20 maken dat naast de computerprogrammatuur, etcetera, ook audio- en/of video-informatie wordt opgeslagen, bijvoorbeeld als illustratie bij een tekst, uitspraakvoorbeelden in een woordenboek, en vele andere mogelijkheden. In dit laatste geval is de additionele foutprotektie minder noodzakelijk, en is de daarvoor noodzakelijke extra redundantie 25 een nadeel omdat de hoeveelheid gebruikersinformatie dan minder wordt. Het. is een doelstelling van de uitvinding om op sektorniveau in echte-tijd om te kunnen schakelen tussen de situatie dat de additionele foutprotektie aanwezig is, en de situatie dat de voor deze additionele foutprotektie voorziene opslagruimte ingenomen wordt door extra 30 gebruikersinformatie, terwijl deze omschakeling met een hoge mate van zekerheid kan gebeuren.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING

De uitvinding realiseert de doelstelling doordat hij het 35 kenmerk heeft, dat aan elke sektor tussen deszelfs kopsymbolen en deszelfs gebruikerssymbolen een aantal subkopsymbolen geplaatst worden die als datasymbolen voor genoemde eerste, systematische, * % PHQ 86.003 3 symboolkorrigerende kode werken, waarbij een eerste submode-indikatiewaarde aangeeft dat genoemde eerste symboolkorrigerende kode aktief is; en dat bij een verdere overeenkomstig opgebouwde sektor een tweede 5 subaode-indikatiewaarde aangeeft dat genoemde eerste symboolkorrigerende kode niet aktief is, doordat de plaats van tenminste een deel van genoemde eerste redundantiesyrabolen ingenomen wordt door verdere gebruikerssymbolen. De uitvinding maakt gebruik van het feit dat volgens de geciteerde octrooiaanvrage nog enige reserveruimte in het 10 sektorformaat is voorzien. Daarbij is deze reserveruimte weliswaar vervat in de extra foutenprotektie, zodat dekodering nodig zou zijn; dit kost tijd, omdat de dekodering pas kan aanvangen als de gehele informatie van de sektor ontvangen is. Maar omdat de kode systematisch is, zijn de desbetreffende symbolen toch al aanwezig zij het 15 ongeprotegeerd. Door nu gebruik te maken van repetitie, is de kans dat tenminste één korrekte subkode-indikatiewaarde wordt ontvangen, relatief groot. De selektie tussen twee verschillende waarden kan gebeuren middels een van een van de voorgaande trap van de dekodering ontvangen betrouwbaarheidsindikatie (ÜRD). Door plaatsing van de 20 subkopsymbolen direkt achter de kopinformatie is deze subkopinformatie reeds in het begin van de ontvangst van een sektor beschikbaar, om door de dekodeermachine te worden ontvangen als indikatie voor een al dan niet uit te voeren foutprotektie-operatie.

Door het repeteren van de submode-indikatie, en de daarbij nog steeds 25 gerealiseerde spreiding van de informatie langs het spoor door de verbladering, wordt een voldoende grote veiligheid gerealiseerd.

De uitvinding betreft mede een werkwijze voor het uitlezen van digitaal gekodeerde informatie welke werkwijze de volgende stappen bevat: 30 a. het bitseriêel ontvangen van kodesymbolen van een opslagmedium en het vormen daarvan van genoemde derde redundantiesyrabolen en overige symbolen; b. het binnen het kader van een tweede freem middels deszelfs derde redundantiesymbolen hervormen van deszelfs overige symbolen; 35 c. het terugverbladeren van aldus hervormde symbolen van een tweede freem over evenzovele eerste freems die elk tweede redundante symbolen en andere symbolen bevatten; s ^ j «-*

V · «r V

J V

PHQ 86.003 4 d. het binnen het kader van een eerste freem middels deszelfs tweede redundantiesymbolen hervormen van deszelfs verdere symbolen; e. het opzamelen van genoemde verdere symbolen tot een sektor, en daarbij afpassen van achtereenvolgens synchronisatiesymbolen, kop- 5 symbolen en gebruikerssymbolen; met het kenmerk, dat na de kopsymbolen een aantal subkopsymbolen afgepast worden die als datasymbolen voor genoemde eerste, systematische, symboolkorrigerende kode werken, en dat daarvan een eerste submode-indikatiewaarde wordt gedetekteerd die aangeeft dat 10 genoemde eerste symboolkorrigerende kode aktief is, waarna binnen het kader van de sektor middels de eerste redundantiesymbolen de gebruikerssymbolen hervormd worden, dat bij afwezigheid van genoemde detektie op een eerste subkodesymbool deze detektie andermaal ondernomen wordt ten aanzien van een verder subkodesymbool, doch dat bij herhaald 15 negatief detektieresultaat een tweede submode-indikatiewaarde aangeeft dat de plaats van de eerste redundantiesymbolen wordt ingenomen door verdere gebruikerssymbolen en dat laatstgenoemde hervorming achterwege blijft.

Bij het dekoderen geeft de tweede symboolkorrigerende kode een signaal 20 af dat de betrouwbaarheid van een symbool valideert dan wel ontkent (ÜRD). Als de submode-indikatie in de subkopsymbolen gerepeteerd vóórkomt, kan een eventuele onbetrouwbaarheid daarvan, gesymboliseerd worden door dat signaal ÜRD. In dat geval wordt de, respektievelijk een andere submode-indikatie van de repetitie 25 geselekteerd, hetgeen een voldoend grote betrouwbaarheid oplevert.

De uitvinding een uitleesinrichting voor het uitvoeren van een werkwijze volgens het bovenstaande. Zulke inrichtingen zijn bezonder geschikt voor interaktieve konsumentensystemen (Home Interactive Systems). Verdere voordelige aspekten zijn gereciteerd in de 30 onderconclusies.

KORTE BESCHRIJVING VAN DE FIGUREN

De uitvinding wordt hierna nader'geadstrueerd aan de hand van enkele figuren.

35 Figuur 1 geeft een blokschema van een inrichting volgens de uitvinding.

Figuur 2 geeft de opbouw van freems zoals deze op het r i PHQ 86.003 5 opslagmedium staat.

Figuur 3 geeft de opbouw van freems zoals deze in een sektor gekonfigureerd zijn.

Figuren 4a..4c geven de opbouw van een sektor.

5

UITVOERINGSVOORBEELD VAN EEN UITLEESINRICHTING VOLGENS DE UITVINDING

Figuur 1 geeft een blokschema van een inrichting volgens de uitvinding. Het opslagmedium is een 12 cm 0 plaat waarop kanaalbits opgeslagen zijn in de voor "compact disc" bekend geworden techniek van 10 optisch uitleesbare uitsparingen. Blok 20 geeft aan een draaitafel annex motor, servosysteem, centreersysteem, lasersysteem, spoorvolgsysteem, enzovoorts. De uitvinding heeft verder geen betrekking op de specifieke funktionering van deze elementen. Het uitleessysteem produceert kanaalbits. In de demodulator wordt een reeks van 17 opeenvolgende 15 kanaalbits (inclusief spatiebits) omgezet in een kodesymbool van 8 kodebits. In de eerste dekodeur 24 wordt middels verontscrambelen een freest gevormd van 32 kodesymbolen. Dit freest wordt middels erin vervatte redundante symbolen gedekodeerd waardoor er 28 kodesymbolen overblijven. Bij de dekodering kan aldan niet een korrektie plaats 20 vinden van één of meer symbolen. Kortheidshalve wordt deze dekodering niet nader besproken. De kode is een Reed-Solomon kode.

Andere symboolkorrigerende kodes zijn evenzeer toepasbaar. In verontbladeringselement 26 worden de 28 kodesymbolen verontbladerd over evenzovele freems van elk 28 symbolen. In de tweede dekodeur 28 wordt zo 25 een freem middels vier erin vervatte redundante symbolen gedekodeerd waardoor er 24 kodesymbolen overblijven. Bij deze dekodering kan al dan niet een korrektie plaats vinden van één of meer symbolen. Ook deze dekodering wordt kortheidshalve niet nader besproken, De gedekodeerde symbolen verschijnen 8 bits parallel op lijn 38. Daarbij verschijnt 30 parallel een betrouwbaarheidsbit op lijn 40. Als deze de waarde T heeft, is het betreffende symbool onbetrouwbaar, met een zekere kans.

Deze kans wordt mede bepaald door het gevolgde dekodeeralgorithme. Als deze betrouwbaarheidsbit (URD) de waarde "0" heeft, wordt het betreffende symbool in eerste instantie betrouwbaar verondersteld. Een 35 andere oplossing is dat de lijnen 38 en 40 zijn samengenomen tot één enkele lijn, waarop de bits seriëel verschijnen.

De symbolen aan de uitgang van element 28 zijn * ï s % PHQ 86.003 6 georganiseerd als sektoren (formaat zie hierna). Eventueel is hiertoe in element 28 een verdere inrichting aanwezig om de volgorde der symbolen te rekonfigureren zoals uit de geciteerde octrooiaanvrage bekend. Het verontscrambelen, verontbladeren en rekonfigureren kan in veel gevallen 5 voordelig gebeuren met een geheugen met willekeurige toegankelijkheid (RAM) waarin een groot aantal vertraaglijnen of FIFO's met onderscheidene vertraagt!jden/lengtes zijn geïmplementeerd. Zulks is op zich algemeen gebruikelijk, en de apparatuur hiertoe niet nader aangegeven. De blokken 22-28 zijn hiermee vooral funktiespecificerend; 10 op hardwareniveau is de organisatie veelal gecentreerd op een bus die met ALU, geheugen, en I/O-subsystemen samenwerkt. Een sektor bevat allereerst synchronisatie-informatie, daarna kopinformatie, dan eventueel subkopinformatie en tenslotte overige informatie.

Element 30 is een detektor. Deze wordt geaktiveerd door 15 de synchronisatie-informatie, hetgeen mogelijk is doordat de synchronisatie-informatie een inhoud heeft die verder in de informatiestroom in principe niet voorkomt. Na het herkennen daarvan wordt in de detektor een symboolteller geaktiveerd, die de ontvangen symbolen aftelt. Daarmee is dus bekend wanneer de synchronisatie-20 informatie wordt opgevolgd door de kopinformatie en wanneer de kopinformatie wordt opgevolgd door de subkopinformatie. Bij het bereiken van de subkopinformatie wordt de detektor 30 aktief. De subkopinformatie bestaat uit 8 bytes. Een deel daarvan, bijvoorbeeld de eerste byte, bevat een eerste versie van de submode-indikatie. Een eerste inhoud van 25 de submode-indikatie geeft aan dat het verdere deel van de sektor gebruikerssymbolen bevat die beschermd zijn door een verdere symboolkorrigerende kode, zoals deze kode in de geciteerde octrooiaanvrage is uitgezet, zij het zoals hierna wordt uiteengezet, volgens een ietwat afwijkend kodeformaat. Als deze eerste inhoud wordt 30 gedetekteerd, en de 0RD informatie voor de betreffende byte(s) staat op de stand "betrouwbaar", dan wordt een uitgangssignaal gegenereerd, dat de schakelaars 32 in de bovenste stand stelt, waardoor de informatie, inclusief de submode-indikatie, aan dekodeur 34 wordt toegevoerd. Uiteraard kan in een busgeoriënteerde organisatie een en ander door 35 een daartoe strekkende adresvolgorde voor de busaccessen worden gerealiseerd. Als de URD informatie staat op de stand "onbetrouwbaar" gebeurt er niets, dat wil zeggen, dat dekodeur 34 vooralsnog niet wordt

' 'J

ί % PHQ 86.003 7 geaktiveerd. De desbetreffende subkopsymbolen gaan echter niet verloren, omdat ze eventueel later nog nodig kunnen zijn voor het bij de foutkorrektie bepalen van de syndroomsymbolen. Een tweede inhoud van de subkopindikatie geeft aan dat het verdere deel van de sektor niet door 5 de symboolkorrigerende kode wordt beschermd. Als deze laatste informatie wordt gedetekteerd, en de URD informatie voor de desbetreffende bytes staat op de stand "betrouwbaar", dan worden schakelaars 32 in de onderste stand gesteld, zodat de hele informatie, inclusief subkopsymbolen, aan de gebruikersinrichting 36 wordt toegevoerd.

10 Eventueel kan deze de eerder genoemde bus mede bevatten, en eventueel ook het eerder genoemde RAM-geheugen. De gebruikersinrichting kan een thuiscomputer zijn, een professioneel archiefbeheersysteem, een leersysteera, een spelsysteem, en dergelijke. Het specifieke gebruikerskarakter maakt geen deel uit van de uitvinding en wordt hierna 15 niet verder uitgelegd. Er kunnen randapparaten aanwezig zijn, zoals een video-afbeeldelement, een audio-uitgifte-apparaat, toetsenbord, achtergrondgeheugen drukker, netwerkaansluiting en andere, gebruikelijke randapparaten. Als de bovengenoemde selektie is geaktiveerd, behoeft detektor 30 de twee genoemde waarden van de subkopinformatie niet verder 20 te detekteren, en kan de dekodering dan wel de toevoer aan de gebruikersinrichting 36 ongestoord verder gaan.

Als bij de eerste poging de indikatie URD op de stand onbetrouwbaar stond, wordt de detektie herhaald. Het detekteren van de subkopinformatie kan twee of meer malen achtereen plaats vinden. Als bij 25 de laatste detektie nog geen beslissing over de stand van de schakelaars kan worden genomen, wordt een onbetrouwbaarheidssignaal voor de betreffende sektor afgegeven aan de gebruikersinrichting 36. Als de schakelaar 32 in de bovenste stand wordt geschakeld, wordt de sektorinformatie toegevoerd aan dekodeur 34. Deze gaat de foutprotektie 30 implementeren, en indien nodig en mogelijk fouten korrigeren. Daarbij worden de onbetrouwbaarheidssignalen URD mede gebruikt. Tenslotte wordt de hervormde gebruikersinformatie aan de gebruikersinrichting 36 toegevoerd. Als de schakelaars 32 in de onderste stand staan, wordt de sektorinformatie zonder passage van dekodeur 34 naar de 35 gebruikersinrichting 36 toegevoerd. Aan het einde van de sektor kunnen schakelaars 32 steeds in de onderste stand worden gesteld, zodat de gebruikersinrichting 36 de kopinformatie van de volgende sektor kan PHQ 86.003 8 ontvangen; deze kopinforraatie kan door de gebruikersinrichting als verdere besturingsinformatie, bijvoorbeeld voor adressering van een sektor, worden gebruikt.

Het bovenstaande kan nog als volgt worden gewijzigd. In 5 alle gevallen waarin niet met zekerheid gedetekteerd kan worden dat de verdere foutprotektie aanwezig is, blijven schakelaars 32 altijd in de onderste stand staan, zodat ook indien de foutprotektie aanwezig zou zijn, alle informatie aan de gebruikersinrichting toegeleverd wordt. De gebruikersinrichting kan, op grond van verdere informatie in de 10 subkopsymbolen, weten, welke informatie bedoeld is; daarop vindt namelijk selektie plaats bij het uitvoeren van het gebruikersprogramma.

In het geval de foutprotektie in de sektor aanwezig is, worden de desbetreffende symbolen niet geadresseerd. Het enige dat nu fout kan gaan, is dat foutkorrektie ten onrechte achterwege gebleven is. Hoewel 15 dit onder omstandigheden zeer nadelige gevolgen kan hebben, is het meestal te verkiezen boven volledige afwezigheid van de sektorinformatie.

BESCHRIJVING VAN EEN VOORBEELD VAN FREEMOPBOÜW

Figuur 2 geeft een voorbeeld van de opbouw van een freem 20 zoals dit op het opslagmedium is gekonfigureerd. Dit freem bevat 588 kanaalbits. Het synchronisatiepatroon FS bevat 24 kanaalbits. Verder bevat het freem drieëndertig informatiesymbolen van elk 14 kanaalbits (0..33) en 34 scheidingspatronen van elk 3 kanaalbits (gearceerd getekend). Informatiesymbool 0 bevat de zogenoemde subkode (zie 25 hieronder). Informatiesymbolen 1-12 en 17-28 bevatten data.

Informatiesymbolen 13-16 en 29-32 bevatten redundantiebits om twee symboolkorrigerende kodes te implementeren zoals voor het "compact disc" systeem bekend geworden is. Bij de demodulatie worden de scheidingspatronen verwijderd, de 14 resterende kanaalbits van elk 30 kanaalsymbool omgezet in acht kodebits van een kodesyrabool en het synchronisatiepatroon verwaarloosd. Na de twee eerste dekodeurs zijn er per opslagfreem dus over: een 8-bits subkodesymbool en 24 datasymbolen. Door verontscrambling, verontbladering en herkonfigurering zijn de kanaalsymbolen over evenzovele freems hèrverdeeld.

35 Figuur 3 geeft de opbouw van 98 opeenvolgende freems zoals deze van het opslagmedium worden ontvangen. De omvang van dit aantal freems komt overeen met de omvang van een sektor (zie figuren 3 \ » ' V' PHQ 86.003 9 4a..4c). De verontscrambeling enzovoorts zijn hier niet in aanmerking genomen. De scheidingspatronen zijn weggelaten; het gegeven beeld ontstaat dus na de demodulatie. Eventuele signalering als extra resultaat van de demodulatie is niet getoond. Deze kan de demodulatie 5 als goed/fout indiceren op basis van een kanaalsymbool. Kolom 102 geeft de 98 freeasgewijze synchronisatiepatronen. Kolom 104 geeft de 98 subkodesymbolen. Kolom 106 geeft de 98x24 datasymbolen. Kolom 108 geeft de 98x8 redundantiesymbolen (binnen een freem is de volgorde dus eigenlijk anders dan aangegeven).

10 Vervolgens worden de subkodesymbolen nader besproken. De eerste twee (SYNCPAT) vormen een synchronisatiepatroon met een voorgedefinieerd formaat, waardoor op de subkodesymbolen gesynchroniseerd kan worden. Van de verdere symbolen vormt de P-bit een in het "compact disc* systeem gedefinieerde besturingsbit die 15 discrimineert tussen een audiosignaal en een pauze-interval. De Q-bit is voorzien om een zekere mate van willekeurige adresseerbaarheid van de audiofreems te voorzien. In deze kolom zijn de eerste twee bits nodig voor het synchronisatiepatroon. De volgende vier zijn besturingsbits. De volgende vier zijn adresbits. De laatste 72 bits zijn databits, waarmee 20 een spoornummer en een indexkode kunnen zijn gedefinieerd (deze beide kunnen variëren tussen decimaal 00 en decimaal 99). Verder kan een absolute tijd gespecificeerd zijn in minuten, seconden en freems, waarbij een freem 1/75 seconde beslaat. De laatste 16 bits van de Q-kolom zijn beschikbaar voor een foutdetektiekode volgens het CRC-25 principe.

De kolommen R..W, voor zover niet behoren tot het patroon SYNCPAT zijn in het "compact disc" systeem gereserveerd voor onderscheidene toepassingen die hier niet terzake doen, en omdat het systeem volgens deze uitvinding moet voldoen aan de "CD-audio" 30 Standaard, kunnen deze bits hier dus verder veronachtzaamd worden.

BESCHRIJVING VAN DE OPBOUW VAN EEN SEKT0R

Figuren 4a..4c geven de opbouw van een sektor in verschillende variëteiten. Deze opbouw betreft alleen de informatie 35 van de 24x98=2352 symbolen uit kolom 106 in figuur 3. Figuur 4a geeft de oplossing die in de geciteerde octrooiaanvrage is gekozen. De sektor begint met een synchronisatie-informatie van 12 symbolen. Vervolgens N . -*

V

PHQ 86.003 10 Λ * komt er een kopinformatie van vier symbolen. Het eerste symbool bevat een tijdindikatie in minuten, die langs het spoor van een plaat loopt van "0" tot maximaal ongeveer "72". Het tweede symbool bevat een tijdindikatie in sekonden, die dus variëren van tussen "0" en "59".

5 Het derde symbool bevat een sektornummer. Op deze manier zijn de sektoren toegankelijk voor willekeurige adressering. Het vierde symbool bevat een mode-indikatie. Een eerste waarde geeft aan dat de sektor "leeg" is. Een tweede waarde geeft aan dat de sektor foutprotektie bevat (verplicht). Een derde waarde geeft aan dat de sektor de foutprotektie 10 als hierna te beschrijven niet behoeft te bevatten; maar deze mag wel aanwezig zijn. Dit derde geval is het enige dat hierna van importantie is. Na de kopinformatie (met hiervoor tweede waarde) komt gebruikersinformatie a 2048 symbolen. Daarna komt foutdetektie-informatie è. 4 symbolen, en een open ruimte a 8 symbolen. De 15 foutdetektie-informatie is gebaseerd op het CRC-principe en beslaat alle onderdelen van de sektor vanaf het begin tot en met deze foutdetektie-informatie zelf. Tenslotte volgt er de redundantie van een pseudoproduktkode van 172 (PPAR) en 104 (Q-PAR) symbolen. De P-pariteitssymbolen zijn gebaseerd op alle onderdelen van de sektor vanaf 20 de kopinformatie tot en met de open ruimte SPACE. De Q-pariteitssymbolen zijn gebaseerd op alle onderdelen van de sektor vanaf de kopinformatie tot en met de P-pariteitssymbolen. De verschillende basering van P-symbolen en Q-symbolen geeft aanleiding tot het woord "pseudo". De foutprotektiekodes zijn op zich bekende Reed-Solomon-kodes.

25 Figuur 4b geeft een eerste oplossing volgens de onderhavige uitvinding. Hiervoor geeft het laatste kopsymbool de "derde" waarde aan. In het algemeen zal een reeks sektoren dan steeds voor elke sektor deze zelfde waarde aangeven. In figuur 4b is de procedure dezelfde als die volgens figuur 4a, met dit verschil, dat de lege ruimte 30 van 8 bytes tot subkopinformatie (SUBH) is omgevormd en naar voren geschoven. Deze subkopinformatie bestaat in een voorkeursuitvoering uit acht bytes waavan de eerste vier en de laatste vier exakt dezelfde inhoud hebben. De eerste subkopbyte selekteert tussen aantal verschillende modes: 35. - in figuur 4b geeft deze aan dat de EDC-P-pariteit en Q-pariteit aan wezig zijn, waardoor een grote mate van (extra) beveiliging aanwezig is; - verder' kan deze byte aangeven of de informatie betreft data, bijvoor- : i . -i PHQ 86.003 11 beeld programmatuur, ófwel audio-informatie (die dan dus in figuur 4b extra beveiligd is) ófwel video-informatie. Eventueel is een verdere onderscheiding mogelijk.

De tweede byte indiceert onderscheidene gebruiksmodes voor de 5 informatie, respektievelijk de kwaliteit van de informatie. De derde en vierde byte kunnen bepaalde informatie bevatten, waarmee tussen verschillende sektoren selektie uitvoerbaar is. De 5e tot en met 8e byte repeteren de informatie van de eerste vier. Daardoor is een grote mate van betrouwbaarheid verkregen, bijzonderlijk doordat deze 10 betrouwbaarheid mede geïndiceerd kan worden door de URD-informatie. Op die manier kan van de twee versies de betrouwbaarste gekozen worden, indien nodig.

Figuur 4c geeft een tweede oplossing volgens de onderhavige uitvinding. Hier is de foutdetektie-informatie EDC, en de 15 foutkorrektie-informatie PPAR/QPAR achterwege gebleven en de resterende plaats voor data beschikbaar. Met name in het geval van audio/video-inf ormatie-opslag (samen met een aanzienlijke hoeveelheid wèl extra beschermde informatie op de plaat) is de zo geboden extra opslagruimte voordelig. Zo kan de beeldkwaliteit/beeldfrekwentie worden verhoogd, 20 respektievelijk aan een langere sekwentie plaats worden geboden, respektievelijk tot meer verschillende séances behorende informatie parallel in een sektor worden opgeslagen. Bovengenoemd achterwege blijven van de extra foutprotektie wordt gesignaleerd door de eerste èn de vijfde byte van de subkopinformatie. Door de zo grotere 25 betrouwbaarheid kan deze indikatie tussen een willekeurig paar sektoren verschillend zijn, dus ook als deze direkt op elkaar volgen.

• \ c

Claims

1. Werkwijze voor het opslaan van digitaal gekodeerde informatie, welke werkwijze de volgende stappen omvat: a. het vormen van gebruikerssymbolen; b. het verdelen van de gebruikerssymbolen over een reeks van sektoren, 5 waarbij elke sektor aan zijn begin voorzien wordt van achtereenvolgens synchronisatiesymbolen en kopsymbolen; c. het voorzien van een sektor aan zijn einde van eerste redundantie-symbolen van een de gebruikerssymbolen omvattende eerste symbool-korrigerende kode; 10 d. het verdelen van de symbolen van een sektor over een aantal eerste freems van elk een vast eerste aantal symbolen; e. het toevoegen van tweede redundantiesymbolen van een tweede symbool-korrigerende kode aan een eerste freem; f. het verbladeren van de van een sektor afkomstige en tweede 15 redundantiesymbolen van een eerste freem over evenzovele tweede freems; g. het toevoegen van derde redundantiesymbolen van een derde symbool-korrigerende kode aan een tweede freem; h. het bitseriëel bereidstellen van de van een eerste freem afkomstige 20 symbolen en derde redundantiesymbolen voor opslag, met het kenmerk, dat aan elke sektor tussen deszelfs kopsymbolen en deszelfs gebruikerssymbolen een aantal subkopsymbolen geplaatst worden die als datasymbolen voor genoemde eerste, systematische, symboolkorrigerende kode werken, waarbij een eerste submode-25 indikatiewaarde aangeeft dat genoemde eerste symboolkorrigerende kode aktief is; en dat bij een verdere overeenkomstig opgebouwde sektor een tweede submode-indikatiewaarde aangeeft dat genoemde eerste symboolkorrigerende kode niet aktief is, doordat de plaats van tenminste een deel van 30 genoemde eerste redundantiesymbolen ingenomen wordt door verdere gebruikerssymbolen.'

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat tenminste één kopsymbool een mode-indikatie bevat die aangeeft of de extra foutprotektie middels de eerste redundantiesymbolen verplicht 35 aanwezig is, of niet verplicht.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het aantal subkodesymbolen een even aantal van tenminste vier is, en dat ’ * y !J PHQ 86.003 13 symbolen met een submode-indiaktie gescheiden worden van elkaar door tenminste één ander symbool.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat genoemd tenminste één ander symbool even vaak gerepeteerd is als de 5 submode-indikatie.

5. Werkwijze volgens conclusie 3 of 4, met het kenmerk dat genoemd tenminste een ander symbool een kodeertechniek en/of een kwaliteitsniveau van de gebruikersinformatie aangeeft.

6. Werkwijze voor het uitlezen van digitaal gekodeerde 10 informatie die volgens de werkwijze van een der conclusies 1 tot en met 5 is opgeslagen welke werkwijze de volgende stappen bevat: a. het bitseriëel ontvangen van kodesymbolen van een opslagmedium en het vormen daarvan van genoemde derde redundantiesymbolen en overige symbolen; 15 b. het binnen het kader van een tweede freem middels deszelfs derde redundantiesymbolen hervormen van deszelfs overige symbolen; c. het terugverbladeren van aldus hervormde symbolen van een tweede freem over evenzovele eerste freems die elk tweede redundante symbolen en andere symbolen bevatten; 20 d. het binnen het kader van een eerste freem middels deszelfs tweede redundantiesymbolen hervormen van deszelfs verdere symbolen; e. het opzamelen van genoemde verdere symbolen tot een sektor, en daarbij afpassen van achtereenvolgens synchronisatiesymbolen, kop-symbolen en gebruikerssymbolen; 25 met het kenmerk, dat na de kopsymbolen een aantal subkopsymbolen afgepast worden die- als datasymbolen voor genoemde eerste, systematische, symboolkorrigerende kode werken, en dat daarvan een eerste submode-indikatiewaarde wordt gedetekteerd die aangeeft dat genoemde eerste symboolkorrigerende kode aktief is, waarna binnen ht 30 kader van de sektor middels de eerste redundantiesymbolen de gebruikerssymbolen hervormd worden, dat bij afwezigheid van genoemde detektie op een eerste subkodesymbool deze detektie andermaal ondernomen wordt ten aanzien van een verder subkodesymbool, doch dat bij herhaald negatief detektieresultaat een tweede submode-indikatiewaarde aangeeft 35 dat de plaats van de eerste redundantiesymbolen wordt ingenomen door verdere gebruikerssymbolen en dat laatstgenoemde hervorming achterwege blijft. '•V' V, PHQ 86.003 14

7. Uitleesinrichting voor het uitvoeren van de werkwijze volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat een detektor aanwezig is voor genoemde eerste, respektievelijk tweede submode-indikatiewaarde, die voorts responsief is op een symboolsgewijs ontvangen 5 betrouwbaarheidssignaal (URD) betreffende genoemde subkodesymbolen, ter selektie tussen meerdere overeenkomstig gedetekteerde, doch diskreperende subkodesymbolen.

8. Uitleesinrichting volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat genoemde detektor responsief is voor meerdere, respektievelijk 10 inhouden van genoemde subkodesymbolen om bijbehorende besturingssignalen toe te voeren aan een gebruikersinrichting.

9. Uitleesinrichting volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat genoemde inhouden signaleren dat een audio-, dan wel videogebruikersinformatie in de desbetreffende sektor is vervat.

10. Uitleesinrichting volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat genoemde inhouden signaleren een kwaliteits/gebruikersmodeniveau van de gebruikersinformatie in de betreffende sektor.

11. Uitleesinrichting volgens conclusie 7, 8, 9, 10, met het kenmerk, dat genoemde detektor tellend responsief is op twee 20 achtereenvolgende, overeenkomstig geïntendeerde versies van de subkopsymbolen. - “ i) - V