NL192151C - Werkwijze en inrichting voor het opslaan en uitlezen van digitaal gekodeerde informatie naar keuze al dan niet beschermd door een foutenkorrigerende kode. - Google Patents

Description

1 192151

Werkwijze en inrichting voor het opslaan en uitlezen van digitaal gecodeerde informatie naar keuze al dan niet beschermd door een foutcorrigerende code

De uitvinding betreft een werkwijze voor het opslaan van digitaal gecodeerde informatie, welke werkwijze de 5 volgende stappen omvat: a. het vormen van gebruikerssymbolen; b. het verdelen van de gebruikerssymbolen over een reeks van sectoren, waarbij elke sector aan zijn begin voorzien wordt van achtereenvolgens synchronisatiesymbolen en kopsymbolen; c. het voorzien van een sector aan zijn einde van eerste redundantiesymbolen van een de gebruikers-10 symbolen omvattende eerste symboolcorrigerende code; d. het verdelen van de symbolen van een sector over een aantal eerste frames van elk een vast eerste aantal symbolen; e. het toevoegen van tweede redundantiesymbolen van een tweede symboolcorrigerende code aan een eerste frame; 15 f. het verbladeren van de van een sector afkomstige en tweede redundantiesymbolen van een eerste frame over evenzovele tweede frames; g. het toevoegen van derde redundantiesymbolen van een derde symboolcorrigerende code aan een tweede frame; h. het bitserieel bereidstellen van de van een eerste frame afkomstige symbolen en derde redundantie-20 symbolen voor opslag.

Een dergelijke werkwijze is bekend uit de Europese octrooiaanvrage 156.440. De bekende werkwijze baseert zich op een frameformaat dat gebruikelijk is geworden voor het zogenoemde "compact-disc” systeem voor hoogkwalitatieve opslag van audio-informatie. De voordelen daarbij zijn dat een grote mate van foutcorrectie mogelijk is. Het voordeel van een foutcorrectie met verbladeringstechnieken is dat de 25 frames steeds bij binnenkomst aan correctie kunnen worden onderworpen, zodat de desbetreffende dataprocessor voortdurend een gelijkmatige werkbelasting krijgt, en dat bovendien daardoor een relatief geringe buffercapaciteit nodig is. Het gereleveerde systeem is daardoor bijzonder geschikt voor echte-tijd-toepassingen, tegen een relatief laag kostenniveau. Volgens de geciteerde octrooiaanvrage is het bekende formaat aan te passen voor het geval er data-informatie, bijvoorbeeld computerprogrammatuur moet worden 30 opgeslagen. Zekere voor audio-informatie toepasbare maskeerprocédés voor oncorrigeerbare fouten zijn dan zinloos en een voldoend hoog protectieniveau wordt dan gerealiseerd door een extra laag foutprotectie, de eerste code hierboven genoemd. Deze is sectorsgewijze georganiseerd, omdat voor zulke data-informatie het echte-tijd-principe op frameniveau veelal minder belangrijk is en extra opslagcapaciteit (RAM) toch reeds aanwezig zal zijn. Daarbij wordt nog steeds gebruik gemaakt van het ’’compact-disc” formaat 35 omdat encodeurs/decodeurs daarvan in grote volumina gemaakt zullen worden en dus laag in prijs zijn.

De onderhavige uitvinding baseert zich op het inzicht, dat de bovengenoemde data-informatie verschillende toepassingsgebieden zal krijgen. Sommige van deze toepassingsgebieden zullen het nodig maken dat naast de computerprogrammatuur, etcetera, ook audio- en/of video-informatie wordt opgeslagen, bijvoorbeeld als illustratie bij een tekst, uitspraakvoorbeelden in een woordenboek, en vele andere mogelijkheden. 40 In dit laatste geval is de additionele foutprotectie minder noodzakelijk, en is de daarvoor noodzakelijke extra redundantie een nadeel omdat de hoeveelheid gebruikersinformatie dan minder wordt. Het is een doelstelling van de uitvinding om op sectorniveau in echte-tijd om te kunnen schakelen tussen de situatie dat de additionele foutprotectie aanwezig is, en de situatie dat de voor deze additionele foutprotectie voorziene opslagruimte ingenomen wordt door extra gebruikersinformatie, terwijl deze omschakeling met een hoge 45 mate van zekerheid kan gebeuren.

De uitvinding realiseert de doelstelling doordat hij het kenmerk heeft, dat aan elke sector tussen deszelfs kopsymbolen en deszelfs gebruikerssymbolen een aantal subkopsymbolen geplaatst worden die als datasymbolen voor genoemde eerste, systematische, symboolcorrigerende code werken, waarbij een eerste submode-indicatiewaarde aangeeft dat genoemde eerste symboolcorrigerende code actief is; en dat bij een 50 verdere overeenkomstig opgebouwde sector een tweede submode-indicatiewaaide aangeeft dat genoemde eerste symboolcorrigerende code niet actief is, doordat de plaats van ten minste een deel van genoemde eerste redundantiesymbolen ingenomen wordt door verdere gebruikerssymbolen.

De uitvinding maakt gebruik van het feit dat volgens de geciteerde octrooiaanvrage nog enige reserveruimte in het sectorformaat is voorzien. Daarbij is deze reserveruimte weliswaar vervat in de extra fouten-55 protectie, zodat decodering nodig zou zijn; dit kost tijd, omdat de decodering pas kan aanvangen als de gehele informatie van de sector ontvangen is. Maar omdat de code systematisch is, zijn de desbetreffende symbolen toch al aanwezig zij het ongeprotegeerd. Door nu gebruik te maken van repetitie, is de kans dat 192151 2 ten minste één correcte subcode-indicatiewaarde wordt ontvangen, relatief groot. De selectie tussen twee verschillende waarden kan gebeuren middels een van een van de voorgaande trap van de decodering ontvangen betrouwbaartieidsindicatie (URD). Door plaatsing van de subkopsymbolen direct achter de kopinfoimatie is deze subkopinformatie reeds in het begin van de ontvangst van een sector beschikbaar, om 5 door de decodeermachine te worden ontvangen als indicatie voor een al dan niet uit te voeren foutprotectie-operatie. Door het repeteren van de submode-indicatie, en de daarbij nog steeds gerealiseerde spreiding van de informatie langs het spoor door de verbladering, wordt een voldoende grote veiligheid gerealiseerd.

De uitvinding betreft mede een werkwijze voor het uitlezen van digitaal gecodeerde informatie welke werkwijze de volgende stappen bevat: 10 a. het bitserieel ontvangen van codesymbolen van een opslagmedium en het vormen daarvan van genoemde derde redundantiesymbolen en overige symbolen; b. het binnen het kader van een tweede frame middels deszelfs derde redundantiesymbolen hervormen van deszelfs overige symbolen; c. het terugvert>laderen van aldus hervoimde symbolen van een tweede frame over evenzovele eerste 15 frames die elk tweede redundante symbolen en andere symbolen bevatten; d. het binnen het kader van een eerste frame middels deszelfs tweede redundantiesymbolen hervormen van deszelfs verdere symbolen; e. het opzamelen van genoemde verdere symbolen tot een sector, en daarbij afpassen van achtereenvolgens synchronisatiesymbolen, kopsymbolen en gebruikerssymbolen; 20 met het kenmerk, dat na de kopsymbolen een aantal subkopsymbolen afgepast worden die als data-symbolen voor genoemde eerste, systematische, symboolcorrigerende code werken, en dat daarvan een eerste submode-indicatiewaarde wordt gedetecteerd die aangeeft dat genoemde eerste symbool-conigerende code actief is, waarna binnen het kader van de sector middels de eerste redundantiesymbolen de gebruikerssymbolen hervormd worden, dat bij afwezigheid van genoemde detectie op een eerste 25 subkopsymbool deze detectie andermaal ondernomen wordt ten aanzien van een verder subcodesymbool, doch dat bij herhaald negatief detectieresultaat een tweede submode-indicatiewaarde aangeeft dat de plaats van de eerste redundantiesymbolen wordt ingenomen door verdere gebruikerssymbolen en dat laatstgenoemde hervorming achterwege blijft.

Bij het decoderen geeft de tweede symboolcorrigerende code een signaal af dat de betrouwbaarheid van 30 een symbool valideert dan wel ontkent (URD). Als de submode-indicatie in de subkopsymbolen gerepeteerd vóórkomt, kan een eventuele onbetrouwbaarheid daarvan, gesymboliseerd worden door dat signaal URD. In dat geval wordt de, respectievelijk een andere submode-indicatie van de repetitie geselecteerd, hetgeen een voldoend grote betrouwbaarheid oplevert.

De uitvinding betreft voorts een uitleesinrichting voor het uitvoeren van een werkwijze volgens het 35 bovenstaande. Zulke inrichtingen zijn bijzonder geschikt voor interactieve consumentensystemen (’’Home Interactive Systems”). Verder voordelige aspecten zijn gereciteerd in de onderconclusies.

De uitvinding wordt hierna nader geadstrueerd aan de hand van enkele figuren.

Figuur 1 geeft een blokschema van een inrichting volgens de uitvinding.

40 Figuur 2 geeft de opbouw van frames zoals deze op het opslagmedium staat.

Figuur 3 geeft de opbouw van frames zoals deze in een sector geconfigureerd zijn.

Figuren 4a—4c geven de opbouw van een sector.

Uitvoeringsvoorbeeld van een uitleesinrichting volgens de uitvinding 45 Figuur 1 geeft een blokschema van een inrichting volgens de uitvinding. Het opslagmedium is een 12 cm Φ plaat waarop kanaalbits opgeslagen zijn in de voor "compact-disc” bekend geworden techniek van optisch uitleesbare uitsparingen. Blok 20 geeft aan een draaitafel annex motor, servosysteem, centreersysteem, lasersysteem, spoorvolgsysteem, enzovoorts. De uitvinding heeft verder geen betrekking op de specifieke functionering van deze elementen. Het uitleessysteem produceert kanaalbits. In de demodulator wordt een 50 reeks van 17 opeenvolgende kanaalbits (inclusief spatiebits) omgezet in een codesymbool van 8 codebits.

In de eerste decodeur 24 wordt middels verontscrambelen een frame gevormd van 32 codesymbolen. Dit frame wordt middels erin vervatte redundante symbolen gedecodeerd waardoor er 28 codesymbolen overblijven. Bij de decodering kan al dan niet een correctie plaatsvinden van één of meer symbolen. Kortheidshalve wordt deze decodering niet nader besproken. De code is een Reed-Solomon code. Andere 55 symboolcorrigerende codes zijn evenzeer toepasbaar. In verontbladeringselement 26 worden de 28 codesymbolen verontbladerd over evenzovele frames van elk 28 symbolen. In de tweede decodeur 28 wordt zo een frame middels vier erin vervatte redundante symbolen gedecodeerd waardoor er 24 codesymbolen 3 192151 overblijven. Bij deze decodering kan al dan niet een correctie plaatsvinden van één of meer symbolen. Ook deze decodering wordt kortheidshalve niet nader besproken. De gedecodeerde symbolen verschijnen 8 bits parallel op lijn 38. Daarbij verschijnt parallel een betrouwbaaiheidsbit op lijn 40. Als deze de waarde ”1” heeft, is het betreffende symbool onbetrouwbaar, met een zekere kans. Deze kans wordt mede bepaald 5 door het gevolgde decodeeralgorithme. Als deze betrouwbaaiheidsbit (URD) de waarde ”0" heeft, wordt het betreffende symbool in eerste instantie betrouwbaar verondersteld. Een andere oplossing is dat de lijnen 38 en 40 zijn samengenomen tot één enkele lijn, waarop de bits serieel verschijnen.

De symbolen aan de uitgang van element 28 zijn georganiseerd als sectoren (formaat zie hierna). Eventueel is hiertoe in element 28 een verdere inrichting aanwezig om de volgorde der symbolen te 10 reconfigureren zoals uit de geciteerde octrooiaanvrage bekend. Het verontscrambelen, verontbladeren en reconfigureren kan in veel gevallen voordelig gebeuren met een geheugen met willekeurige toegankelijkheid (RAM) waarin een groot aantal vertraaglijnen of FIFO’s met onderscheidene vertraagtijden/lengtes zijn geïmplementeerd. Zulks is op zich algemeen gebruikelijk, en de apparatuur hiertoe niet nader aangegeven. De blokken 22-28 zijn hiermee vooral functiespecificerend; op hardwareniveau is de organisatie veelal 15 gecentreerd op een bus die met ALU, geheugen, en l/O-subsystemen samenwerkt. Een sector bevat allereerst synchronisatie-informatie, daarna kopinformatie, dan eventueel subkopinformatie en ten slotte overige informatie.

Element 30 is een detector. Deze wordt geactiveerd door de synchronisatie-informatie, hetgeen mogelijk is doordat de synchronisatie-informatie een inhoud heeft die verder in de informatiestroom in principe niet 20 voorkomt. Na het herkennen daarvan wordt in de detector een symboolteller geactiveerd, die de ontvangen symbolen aftelt. Daarmee is dus bekend wanneer de synchronisatie-informatie wordt opgevolgd door de kopinformatie en wanneer de kopinformatie wordt opgevolgd door de subkopinformatie. Bij het bereiken van de subkopinformatie wordt de detector 30 actief. De subkopinformatie bestaat uit 8 bytes. Een deel daarvan, bijvoorbeeld de eerste byte, bevat een eerste versie van de submode-indicatie. Een eerste inhoud van de 25 submode-indicatie geeft aan dat het verdere deel van de sector gebruikerssymbolen bevat die beschermd zijn door een verdere symboolcorrigerende code, zoals deze code in de geciteerde octrooiaanvrage is uitgezet, zij het zoals hierna wordt uiteengezet, volgens een ietwat afwijkend codeformaat. Als deze eerste inhoud wordt gedetecteerd, en de URD informatie voor de betreffende byte(s) staat op de stand ’’betrouwbaar”, dan wordt een uitgangssignaal gegenereerd, dat de schakelaars 32 in de bovenste stand stelt, 30 waardoor de informatie, inclusief de submode-indicatie, aan decodeur 34 wordt toegevoerd. Uiteraard kan in een busgeoriënteerde organisatie een en ander door een daartoe strekkende adresvolgorde voor de busaccessen worden gerealiseerd. Als de URD informatie staat op de stand ’’onbetrouwbaar'’ gebeurt er niets, dat wil zeggen, dat decodeur 34 vooralsnog niet wordt geactiveerd. De desbetreffende subkop-symbolen gaan echter niet verloren, omdat ze eventueel later nog nodig kunnen zijn voor het bij de 35 foutcorrectie bepalen van de syndroomsymbolen. Een tweede inhoud van de supkopindicatie geeft aan dat het verdere deel van de sector niet door de symboolcorrigerende code wordt beschermd. Als deze laatste informatie wordt gedetecteerd, en de URD informatie voor de desbetreffende bytes staat op de stand "betrouwbaar”, dan worden schakelaars 32 in de onderste stand gesteld, zodat de hele informatie, inclusief subkopsymbolen, aan de gebruikersinrichting 36 wordt toegevoerd. Eventueel kan deze de eerder 40 genoemde bus mede bevatten, en eventueel ook het eerder genoemde RAM-geheugen. De gebruikers-inrichting kan een thuiscomputer zijn, een professioneel archief beheersysteem, een leersysteem, een spelsysteem, en dergelijke. Het specifieke gebruikerskarakter maakt geen deel uit van de uitvinding en wordt hierna niet verder uitgelegd. Er kunnen randapparaten aanwezig zijn, zoals een video-afbeeldelement, een audio-uitgifte-apparaat, toetsenbord, achtergrondgeheugen drukker, netwerkaansluiting en andere, 45 gebruikelijke randapparaten. Als de bovengenoemde selectie is geactiveerd, behoeft detector 30 de twee genoemde waarden van de subkopinformatie niet verder te detecteren, en kan de decodering dan wel de toevoer aan de gebruikersinrichting 36 ongestoord verder gaan.

Als bij de eerste poging de indicatie URD op de stand onbetrouwbaar stond, wordt de detectie herhaald. Het detecteren van de subkopinformatie kan twee of meer malen achtereen plaatsvinden. Als bij de laatste 50 detectie nog geen beslissing over de stand van de schakelaars kan worden genomen, wordt een onbetrouwbaarheidssignaal voor de betreffende sector afgegeven aan de gebruikersinrichting 36. Als de schakelaar 32 in de bovenste stand wordt geschakeld, wordt de sectorinformatie toegevoerd aan decodeur 34. Deze gaat de foutprotectie implementeren, en indien nodig en mogelijk fouten corrigeren. Daarbij worden de onbetrouwbaarheidssignalen URD mede gebruikt. Ten slotte wordt de hervormde gebruikers-55 informatie aan de gebruikersinrichting 36 toegevoerd. Als de schakelaars 32 in de onderste stand staan, wordt de sectorinformatie zonder passage van decodeur 34 naar de gebruikersinrichting 36 toegevoerd. Aan het einde van de sector kunnen schakelaars 32 steeds in de onderste stand worden gesteld, zodat de 192151 4 gebruikersinrichting 36 de tapinformatie van de volgende sector kan ontvangen; deze tapinformatie kan door de gebruikersinrichting als verdere besturingsinformatie, bijvoorbeeld voor adressering van een sector, worden gebruikt.

Het bovenstaande kan nog als volgt worden gewijzigd. In alle gevallen waarin niet met zekerheid 5 gedetecteerd kan worden dat de verdere foutprotectie aanwezig is, blijven schakelaars 32 altijd in de onderste stand staan, zodat ook indien de foutprotectie aanwezig zou zijn, alle informatie aan de gebruikersinrichting toegeleverd wordt. De gebruikersinrichting kèn, op grond van verdere informatie in de subkop-symbolen, weten, welke informatie bedoeld is: daarop vindt namelijk selectie plaats bij het uitvoeren van het gebruikersprogramma. In het geval de foutprotectie in de sector aanwezig is, worden de desbetreffende 10 symbolen niet geadresseerd. Het enige dat nu fout kan gaan, is dat foutcorrectie ten onrechte achterwege gebleven is. Hoewel dit onder omstandigheden zeer nadelige gevolgen kan hebben, is het meestal te verkiezen boven volledige afwezigheid van de sectorinformatie.

Figuur 2 geeft een voorbeeld van de opbouw van een frame zoals dit op het opslagmedium is geconfigureerd. Dit frame bevat 588 kanaalbits. Het synchronisatiepatroon FS bevat 24 kanaalbits. Verder bevat het 15 frame 33 informatiesymbolen van elk 14 kanaalbits (0..33) en 34 scheidingspatronen van elk 3 kanaalbits (gearceerd getekend). Informatiesymbool 0 bevat de zogenoemde subcode (zie hieronder). Informatie-symbolen 1-12 en 17-28 bevatten data. Informatiesymbolen 13-16 en 29-32 bevatten redundantiebits om twee symboolcorrigerende codes te implementeren zoals voor het ’’compact-disc” systeem bekend geworden is. Bij de demodulatie worden de scheidingspatronen verwijderd, de 14 resterende kanaalbits van 20 elk kanaalsymbool omgezet in 8 codebits, van een codesymbool en het synchronisatiepatroon verwaarloosd. Na de twee eerste decodeurs zijn er per opslagframe dus over: een 8-bits subcodesymbool en 24 datasymbolen. Door verontscrambling, verontbladering en herconfigurering zijn de kanaalsymbolen over evenzovele frames hèrverdeeld.

Figuur 3 geeft de opbouw van 98 opeenvolgende frames zoals deze van het opslagmedium worden 25 ontvangen. De om vang van dit aantal frames komt overeen met de omvang van een sector (zie figuren 4a-4c). De verontscrambling enzovoorts zijn hier niet in aanmerking genomen. De scheidingspatronen zijn weggelaten; het gegeven beeld ontstaat dus nè de demodulatie. Eventuele signalering als extra resultaat van de demodulatie is niet getoond. Deze kan de demodulatie als goed/fout indiceren op basis van een kanaalsymbool. Kolom 102 geeft de 98 framesgewijze synchronisatiepatronen. Kolom 104 geeft de 98 30 subcodesymbolen. Kolom 106 geeft de 98 x 24 datasymbolen. Kolom 108 geeft de 98 x 8 redundantie-symboien (binnen een frame is de volgorde dus eigenlijk anders dan aangegeven).

Vervolgens worden de subcodesymbolen nader besproken. De eerste twee (SYNCPAT) vormen een synchronisatiepatroon met een voorgedefinieerd formaat, waardoor op de subcodesymbolen gesynchroniseerd kan worden. Van de verdere symbolen vomit de P-bit een in het ’’compact-disc” systeem gedefini-35 eerde besturingsbit die discrimineert tussen een audiosignaal en een pauze-interval. De Q-bit is voorzien om een zekere mate van willekeurige adresseerbaarheid van de audioframes te voorzien. In deze kolom zijn de eerste twee bits nodig voor het synchronisatiepatroon. De volgende vier zijn besturingsbits. De volgende vier zijn adresbits. De laatste 72 bits zijn databits, waarmee een spoomummer en een indexcode kunnen zijn gedefinieerd (deze beide kunnen variëren tussen decimaal 00 en decimaal 99). Verder kan een 40 absolute tijd gespecificeerd zijn in minuten, seconden en frames, waarbij een frame Vzs seconde beslaat. De laatste 16 bits van de Q-kolom zijn beschikbaar voor een foutdetectiecode volgens het CRC-principe.

De kolommen R..W, voor zover niet behoren tot het patroon SYNCPAT zijn in het ’’compact-disc" systeem gereserveerd voor onderscheidene toepassingen die hier niet terzake doen, en omdat het systeem volgens deze uitvinding moet voldoen aan de ’’CD-audio” Standaard, kunnen deze bits hier dus verder 45 verontachtzaamd worden.

Figuren 4a..4c geven de opbouw van een sector in verschillende variëteiten. De opbouw betreft alleen de informatie van de 24 x 98 = 2352 symbolen uit kolom 106 in figuur 3. Figuur 4a geeft de oplossing die in de geciteerde octrooiaanvrage is gekozen. De sector begint met een synchronisatie-informatie van 12 symbolen. Vervolgens komt er een tapinformatie van vier symbolen. Het eerste symbool bevat een 50 tijdindicatie in minuten, die langs het spoor van een plaat loopt van ”0” tot maximaal ongeveer ”72". Het tweede symbool bevat een tijdindicatie in seconden, die dus variëren van tussen ”0” en ”59”. Het derde symbool bevat een sectomummer. Op deze manier zijn de sectoren toegankelijk voor willekeurige adressering. Het vierde symbool bevat een mode-indicatie. Een eerste waarde geeft aan dat de sector "leeg" is. Een tweede waarde geeft aan dat de sector foutprotectie bevat (verplicht). Een derde waarde 55 geeft aan dat de sector de foutprotectie als hierna te beschrijven niet behoeft te bevatten; maar deze mèg wel aanwezig zijn. Dit derde geval is het enige dat hierna van importantie is. Na de tapinformatie (met hiervoor tweede waarde) komt gebruikersinformatie è 2048 symbolen. Daarna komt foutdetectie-informatie è

Claims (11)

1. Werkwijze voor het opslaan van digitaal gecodeerde informatie, welke werkwijze de volgende stappen omvat: a. het vormen van gebruikerssymbolen; b. het verdelen van de gebruikerssymbolen over een reeks van sectoren, waarbij elke sector aan zijn begin voorzien wordt van achtereenvolgens synchronisatiesymbolen en kopsymbolen; 45 c. het voorzien van een sector aan zijn einde van eerste redundantiesymbolen van een de gebruikerssymbolen omvattende eerste symboolcorrigerende code; d. het verdelen van de symbolen van een sector over een aantal eerste frames van elk een vast eerste aantal symbolen; e. het toevoegen van tweede redundantiesymbolen van een tweede symboolcorrigerende code aan een 50 eerste frame; f. het verbladeren van de van een sector afkomstige en tweede redundantiesymbolen van een eerste frame over evenzovele tweede frames; g. het toevoegen van derde redundantiesymbolen van een derde symboolcorrigerende code aan een tweede frame; 55 h. het bitserieel bereidstellen van de van een eerste frame afkomstige symbolen en derde redundantie-symbolen voor opslag, met het kenmerk, dat aan elke sector tussen deszelfs kopsymbolen en deszelfs gebruikerssymbolen een 192151 6 aantal subkopsymbolen geplaatst worden die als datasymbolen voor genoemde eerste, systematische, symboolcorrigerende code werken, waarbij een eerste submode-indicatiewaarde aangeeft dat genoemde eerste symboolcorrigerende code actief is; en dat bij een verdere overeenkomstig opgebouwde sector een tweede submode-indicatiewaarde aangeeft dat genoemde eerste symboolcorrigerende code niet actief is, 5 doordat de plaats van ten minste een deel van genoemde eerste redundantiesymbolen ingenomen wordt door verdere gebruikerssymbolen.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat ten minste één kopsymbool een mode-indicatie bevat die aangeeft of de extra foutprotectie middels de eerste redundantiesymbolen verplicht aanwezig is, of niet verplicht.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het aantal subcodesymbolen een even aantal van ten minste vier is, en dat symbolen met een submode-indicatie gescheiden worden van elkaar door ten minste één ander symbool.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat genoemd ten minste één ander symbool even vaak gerepeteerd is als de submode-indicatie.

5. Werkwijze volgens conclusie 3 of 4, met het kenmerk, dat genoemd ten minste een ander symbool een codeertechniek en/of een kwaliteitsniveau van de gebruikersinformatie aangeeft.

5 192151 4 symbolen, en een open ruimte è 8 symbolen. De foutdetectie-informatie is gebaseerd op het CRC-principe en beslaat alle onderdelen van de sector vanaf het begin tot en met deze foutdetectie-informatie zelf. Ten slotte volgt er de redundantie van een pseudoproductcode van 172 (PPAR) en 104 (Q-PAR) symbolen. De P-pariteitssymbolen zijn gebaseerd op alle onderdelen van de sector vanaf de kopinformatie tot en met de 5 open ruimte SPACE. De Q-pariteitssymbolen zijn gebaseerd op alle onderdelen van de sector vanaf de kopinformatie tot en met de P-pariteitssymbolen. De verschillende basering van P-symbolen en Q-symbolen geeft aanleiding tot het woord ’’pseudo”. De foutprotectiecodes zijn op zich bekende Reed/Solomon-codes. Figuur 4b geeft een eerste oplossing volgens de onderhavige uitvinding. Hiervoor geeft het laatste kopsymbool de "derde” waarde aan. In het algemeen zal een reeks sectoren dan steeds voor elke sector 10 deze zelfde waarde aangeven. In figuur 4b is de procedure dezelfde als die volgens figuur 4a, met dit verschil, dat de lege ruimte van 8 bytes tot subkopinformatie (SUBH) is omgevormd en naar voren geschoven. Deze subkopinformatie bestaat in een voorkeursuitvoering uit acht bytes waarvan de eerste vier en de laatste vier exact dezelfde inhoud hebben. De eerste subkopbyte selecteert tussen aantal verschillende modes: 15. in figuur 4b geeft deze aan dat de EDC-P-pariteit en Q-pariteit aanwezig zijn, waardoor een grote mate van (extra) beveiliging aanwezig is; - verder kan deze byte aangeven of de informatie betreft data, bijvoorbeeld programmatuur, öfwel audio-informatie (die dan dus in figuur 4b extra beveiligd is) ófwel video-informatie. Eventueel is een verdere onderscheiding mogelijk.

20 De tweede byte indiceert onderscheidene gebruiksmodes voor de informatie, respectievelijk de kwaliteit van de informatie. De derde en vierde byte kunnen bepaalde informatie bevatten, waarmee tussen verschillende sectoren selectie uitvoerbaar is. De 5e tot en met 8° byte repeteren de informatie van de eerste vier. Daardoor is een grote mate van betrouwbaarheid verkregen, bijzonderlijk doordat deze betrouwbaarheid mede geïndiceerd kan worden door de URD-informatie. Op die manier kan van de twee 25 versies de betrouwbaarste gekozen worden, indien nodig. Figuur 4c geeft een tweede oplossing volgens de onderhavige uitvinding. Hier is de foutdetectie-informatie EDC, en de foutcorrectie-informatie PPAR/QPAR achterwege gebleven en de resterende plaats voor data beschikbaar. Met name in het geval van audio/video-informatie-opslag (samen met een aanzienlijke hoeveelheid wèl extra beschermde informatie op de plaat) is de zo geboden extra opslagruimte 30 voordelig. Zo kan de beeldkwaliteit/beeldfrequentie worden verhoogd, respectievelijk aan een langere sequentie plaats worden geboden, respectievelijk tot meer verschillende séances behorende informatie parallel in een sector worden opgeslagen. Bovengenoemd achterwege blijven van de extra foutprotectie wordt gesignaleerd door de eerste èn de vijfde byte van de subkopinformatie. Door de zo grotere betrouwbaarheid kan deze indicatie tussen een willekeurig paar sectoren verschillend zijn, dus ook als deze direct 35 op elkaar volgen.

6. Werkwijze voor het uitlezen van digitaal gecodeerde informatie die volgens de werkwijze van een der conclusies 1 tot en met 5 is opgeslagen welke werkwijze de volgende stappen bevat: a. het bitserieel ontvangen van codesymbolen van een opslagmedium en het vormen daarvan van 20 genoemde derde redundantiesymbolen en overige symbolen; b. het binnen het kader van een tweede frame middels deszelfs derde redundantiesymbolen hervormen van deszelfs overige symbolen; c. het terugverbladeren van aldus hervormde symbolen van een tweede frame over evenzovele eerste frames die elk tweede redundante symbolen en andere symbolen bevatten; 25 d. het binnen het kader van een eerste frame middels deszelfs tweede redundantiesymbolen hervormen van deszelfs verdere symbolen; e. het opzamelen van genoemde verdere symbolen tot een sector, en daarbij afpassen van achtereenvolgens synchronisatiesymbolen, kopsymbolen en gebruikerssymbolen; met het kenmerk, dat na de kopsymbolen een aantal subkopsymbolen afgepast worden die als data-30 symbolen voor genoemde eerste, systematische, symboolcorrigerende code werken, en dat daarvan een eerste submode-indicatiewaarde wordt gedetecteerd die aangeeft dat genoemde eerste symboolcorrigerende code actief is, waarna binnen het kader van de sector middels de eerste redundantiesymbolen de gebruikerssymbolen hervormd worden, dat bij afwezigheid van genoemde detectie op een eerste subcodesymbool deze detectie andermaal ondernomen wordt ten aanzien van een verdere subcode-35 symbool, doch dat bij herhaald negatief detectieresultaat een tweede submode-indicatiewaarde aangeeft dat de plaats van de eerste redundantiesymbolen wordt ingenomen door verdere gebruikerssymbolen en dat laatstgenoemde hervorming achterwege blijft.

7. Uitleesinrichting voor het uitvoeren van de werkwijze volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat een detector aanwezig is voor genoemde eerste, respectievelijk tweede submode-indicatiewaarde, die voorts 40 responsief is op een symboolsgewijs ontvangen betrouwbaarheidssignaal (URD) betreffende genoemde subcodesymbolen, ter selectie tussen meerdere overeenkomstig gedetecteerde, doch discreperende subcodesymbolen.

8. Uitleesinrichting volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat genoemde detector responsief is voor meerdere, respectievelijk inhouden van genoemde subcodesymbolen om bijbehorende besturingssignalen 45 toe te voeren aan een gebruikersinrichting.

9. Uitleesinrichting volgens conclusie 8, met het kenmerk, dat genoemde inhouden signaleren dat een audio-, dan wel videogebruikersinformatie in de desbetreffende sector is vervat.

10. Uitleesinrichting volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat genoemde inhouden signaleren een kwaliteits-Zgebruikersmodeniveau van de gebruikersinformatie in de betreffende sector.

11. Uitleesinrichting volgens conclusie 7, 8, 9, 10, met het kenmerk, dat genoemde detector tellend responsief is op twee achtereenvolgende, overeenkomstig geïntendeerde versies van de subkopsymbolen. Hierbij 2 bladen tekening