NL8501840A

NL8501840A - Inhibitie van tumorontwikkeling.

Info

Publication number: NL8501840A
Application number: NL8501840A
Authority: NL
Original assignee: Colgate Palmolive Co
Priority date: 1984-06-27
Filing date: 1985-06-26
Publication date: 1986-01-16
Also published as: DK248085D0; DE3523263A1; FI852504A0; GB2161074B; CH668361A5; KR860000070A; WO1986000225A1; IE58434B1; MC1672A1; FI84697C; DK248085A; SE8502876L; NZ212301A; GR851575B; SE468501B; ATA188385A; JPS6140217A; IT1209961B; AU4418785A; IT8548226A0

Description

i* 4 7.0.7230

Inhibitie van tumorontwikkeling.

De uitvinding heeft betrekking op de inhibitie van tumorontwikkeling met betrekking tot tumorcellen in vitro en feitelijke tumorontwikkeling in vivo in warmbloedige dieren.

De ziekte kanker resulteert uit een ontwikkeling van kwaadaardige 5 tumoren. Er is een grote hoeveelheid medische research gewijd aan een vermindering en overwinning van de plaag kanker. Tot op heden is geen remedie voor kanker gevonden. Men heeft echter veel geleerd over het mechanisme waardoor warmbloedige dieren vermijden door kanker te worden getroffen. De onderhavige uitvinding is op deze kennis gebaseerd en ver-10 schaft een materiaal dat inhibitie van tumorontwikkeling geeft alsmede een werkwijze om een dergelijke ontwikkeling te remmen.

Tot de cellen, die zich in lichaamsvloeistoffen van zoogdieren bevinden, behoren lymfocyten, monocyten, macrofagen en een polymorfonucle-aire cellen. Deze cellen werken als een natuurlijk bewakingssysteem tegen 15 de ontwikkeling van tumoren in zoogdieren vanaf de laagste zoals knaagdieren tot mensen. In recente jaren heeft men vernomen dat een bepaalde subpopulatie lymfocyten of lymfolde cellen, aangeduid als "Natural Killer" of "NK" cellen tumorcellen vernietigen en de aldus de ontwikkeling van kanker verhinderen. Harde bewijzen suggereren dat NK cellen cytoly.tische 20 werking bezitten, welke relatie heeft met de vorming van een actieve zuurstof species zoals, waterstofperoxide (^C^) of zuurstof bevattende radicalen, bijvoorbeeld een hydroxylanion (.OH) en superoxideanion (O^ *).

• De NK cellen en actieve zuurstofverschijnselen worden beschreven door Herberman et al, Science, Vol. 214, 2 Oktober 1981, blz. 24-30, Roder et 25 al, Nature; Vol. 298, 5 augustus 1982, blz. 569-572? Nathan et al, Journal of Immunology, Vol. 129, No. 5, November 1982, blz. 2164-2171; en Mavier et al, Journal of Immunology, Vol. 132, No. 4, April, 1984, blz. 1980-1986.

Er bestaan natuurlijk vele verbindingen waaruit actieve zuurstofspe-30 cies vrijkomen. Deze factor alleen heeft echter niet betekend dat een dergelijke verbinding in lichaam zou kunnen worden gebracht om de functie van NK cellen aan te vullen of daar, waar tumorvorming niet voldoende optreedt, de functie van NK cellen uit te oefenen en tumorontwikkeling te remmen. Verbindingen waaruit actieve zuurstofspecies vrijkomen, doen dit 35 in het algemeen snel, terwijl effectiviteit tegen tumorontwikkeling in f ir. ·-' f f · * “ ' i i ^. ' ·« KJ ^ · v i- * -2- warmbloedige dieren zoals mensen ten minste een geringere en langer aanhoudende afgiftesnelheid lijkt te vereisen. Totdat deze uitvinding werd gedaan, was dit niet effectief gerealiseerd. Wanneer zuurstof te snel vrij komt, kunnen zowel tumorcellen als normale cellen worden aangetast.

5 In het Amerikaanse octrooischrift 4.041.149, verleend op 9 augustus 1977, werd een samenstelling in verscheidene vormen beschreven met inbegrip van dentaaltabletten, die de vorming van mondgeur. remde en waarin de actieve ingredient een peroxydifosfaat was. Peroxydifosfaatverbindin-gen verschillen van de meeste zuurstofleverende verbindingen doordat ze 10 niet een initiële uitbarsting van waterstofperoxide verschaffen. Waterstofperoxide komt daaruit veeleer langzaam vrij zodat wanneer equivalente concentraties worden vergeleken met waterstofperoxide, de hoeveelheid zuurstof die uit het peroxydifosfaat vrijkomt 1/10 is van de beschikbare hoeveelheid zuurstof die uit waterstofperoxide vrijkomt. Bovendien komt 15 slechts ongeveer 50% van de actieve zuurstof vrij in 20 uur bij 25eC in tegenwoordigheid van basisch fosfatase of zuurfosfatase, die beide in de lichamen van warmbloedige dieren met inbegrip van muizen, ratten, mensen enz. aanwezig zijn.

VOORDELEN.

20 Een voordeel van de onderhavige uitvinding is dat tumorontwikkeling wordt geremd bij tumorcellen in vitro en bij feitelijke kwaadaardige tumorontwikkeling in vivo in warmbloedige dieren zoals knaagdieren en hoger totaan mensen.

Een verder voordeel van de uitvinding is dat werkwijzen worden ver-25 schaft om tumorvorming te remmen door een langzaam zuurstofafgevend materiaal in een levende gastheer te brengen.

Volgens bepaalde aspecten van de uitvinding, heeft de uitvinding betrekking op een samenstelling welke een doseringshoeveelheid omvat van ongeveer 0,1-10% van een niet-toxisch, in water oplosbaar, farmaceutisch 30 aanvaardbaar derivaat van peroxydifosforzuur opgelost of gedispergeerd in een farmaceutische drager.

Volgens bepaalde andere aspecten heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze voor het remmen van tumorvorming bij kwaadaardige tumorcellen, waarbij een samenstelling die een niet-toxische doseringshoeveel-35 heid van ongeveer 0,1-6 g per kg lichaamsgewicht van een warmbloedig dier van een niet-toxisch, in water oplosbaar, farmaceutisch aanvaard- 8 o u J u * 4 -3- baar derivaat van peroxydifosfoszuur, opgelost of gedispergeerd in een farmaceutische drager, omvat, wordt toegediend aan een warmbloedige gastheer door orale inname in een voorschrift dat ongeveer 0,1-6 g per kg lichaamsgewicht van het warmbloedige dier per dag verschaft.

5 Volgens bepaalde verdere aspecten heeft de uitvinding betrekking op een werkwijze voor het remmen van tumorvorming waarbij een samenstelling, omvattende een niet-toxische doseringshoeveelheid van ongeveer 0,1-2 g per kglichaamsffewicht.vaneenwarmbloedig dier met kwaadaardige tumorcellen, van een niet-toxisch, in water oplosbaar, farmaceutisch aan-10 vaardbaar derivaat van peroxydifosforzuur, opgelost of gedispergeerd in een farmaceutische drager, systemisch wordt toegediend aan een warmbloedige gastheer in een voorschrift, dat ongeveer 0,1-2 g per kg lichaamsgewicht van het warmbloedige dier verschaft.

*

De peroxydifosfaatverbinding (PDP) verkeert in de vorm van een niet-15 toxische, farmaceutisch aanvaardbare verbinding, die zich verder uitstrekt dan alleen zouten als aangegeven in het eerder genoemde Amerikaanse octrooischrift 4.041.149. Verbindingen omvatten alkalimetaal (bijvoorbeeld lithium, natrium en kalium) aardalkalimetaal (bijvoorbeeld magnesium, calcium en strontium) zink en tinzouten alsmede organische peroxydi-20 fosfaat C ^ alkyl, adenylyl, guanylyl, cytosylyl en thymylylesters en ook quatemaire ammoniumzouten en dergelijke. Van de anorganische katio-nen hebben alkalimetalen in het bijzonder kaliumzouten de voorkeur. Het tetrakaliumperoxydifosfaat is een stabiele, reukloze, fijnverdeelde, vrij vloeiende, witte, niet hygroscopische kristallijne vaste stof met een 25 molecuulgewicht van 346,35 en een actieve zuurstofgehalte van 4,6%.

Tetrakaliumperoxydifosfaat is bij 0-61°C voor 47-51% in water oplosbaar, maar onoplosbaar in gewone oplosmiddelen zoals acetonitrile, alcoholen, ethers, ketonen, dimethylformamide, dimethylsulfoxide, en dergelijke.

Een 2%-ige waterige oplossing heeft een pH van ongeveer 9,6 en een ver-30 zadigde oplossing daarvan een pH van ongeveer 10,9. Een 10%-ige oplossing in water vertoonde bij 25°C geen verlies van actieve zuurstof na 4 maanden; en bij 50°C vertoonde een 10%-ige oplossing een verlies aan actieve zuurstof van 3% in 6 maanden.

De organische zouten kunnen bijzonder geschikt zijn voor toediening 35 tegen kwaadaardige tumoren. Van de organische ester hebben die, welke hydrofobe eigenschappen verlenen, zoals C^_^2alky1(?roePeri' en die welke ~ Q £ ft

:5 V ' V

* » -4- snelle opname van de peroxydifosfaatgroep door de cellen vergemakkelijken, zoals adenylyl, guanylyl, cytosylyl en thymylyl, esters de voorkeur.

Farmaceutische dragers die voor orale inname geschikt zijn, zijn beklede tabletten, samengesteld uit materiaal dat weerstand biedt tegen 5 afbraak door maagzuren in de maag (pH ongeveer 1-3) omdat peroxydifos-faat door dergelijke maagzuren zou worden geïnactiveerd. De dragers met getabletteerde granules van het vaste peroxydifosforzuurzoutmateriaal daarin, worden liever door darmvloeistoffen opgelost die een hogere pH (ongeveer 5,5-10) hebben en het peroxydifosfaat niet inactiveren, waar-10 door het onderworpen wordt gelaten aan enzymatische werking door fosfa-tase dat in mensen en andere warmbloedige dieren aanwezig is. Een gewenste tabletbekledingsoplossing is samengesteld uit een vetzuurester zoals N-butylstearaat (typerend ongeveer 40-50, bij voorkeur ongeveer 45 gew.delen) , was zoals camaubawas (typerend ongeveer 15-25, bij voor-15 keur ongeveer 20 gew.delen), vetzuur zoals stearinezuur (typerend ongeveer 20-30 delen, bij voorkeur 25 gew.delen) en celluloseëster, zoals cellulosedcetaatftalaat (typerend ongeveer 5-15, bij voorkeur ongeveer 10 gew.delen) en organisch oplosmiddel (typerend ongeveer 400-900 delen). Andere gewenste bekledingsmaterialen omvatten gellak en copolymeren van .20 maleïnezuuranhydride en ethylenische verbindingen zoals polyvinylmethyl-ether. Dergelijke bekledingen onderscheiden zich van tabletten die in de mondholte worden afgebroken doordat het tabletmateriaal typerend ongeveer 80-90 gewichtsdelen mannitol en ongeveer 30-40 gewichtsdelen magne-siumstearaat bevat.

25 Getabletteerde granules van het peroxydifosfaatzout worden gevormd door ongeveer 30-50 gewichtsdelen van het peroxydifosfaatzout te mengen met ongeveer 45-65 gewichtsdelen van een vaste polyhydroxisch suiker zoals mannitol en te bevochtigen met ongeveer 20-35 gewichtsdelen van een oplossing van een polyhydroxysuiker verbinding, zoals sorbitol, op 30 grootte te zeven, te mengen met ongeveer 20-35 gewichtsdelen van een bindmiddel, zoals magnesiumstearaat en de granules tot tabletten te persen met een tabletpersmachine. De getabletteerde granules worden bekleed door daarop een schuim van een oplossing van het bekledingsmateriaal te versproeien en te drogen om oplosmiddel te verwijderen. Dergelijke ta-35 bletten verschillen van dentaaltabletten die typerend geperste granules zijn zonder een speciale beschermende bekleding.

3 3 ^ 1 ft o * « -5-

Een effectieve toedieningsdosering van peroxydifosfaat bij een gegeven voorschrift is, wanneer toegediend wordt via orale inname, ongeveer 0,1-6 kg lichaamsgewicht dagelijks;wanneer toediening systemisch plaats vindt, zoals door intramusculaire, intraperitoneale of intraveneuze 5 injectie, bedraagt de dosering ongeveer 0,1-2 kg lichaamsgewicht dagelijks.

Fysiologisch aanvaardbare pyrogeen-vrije oplosmiddelen zijn geschikte dragers voor gebruik op de welbekende wijze voor systemische toediening.

Een zoutoplossing, met fosfaat gebufferd tot een fysiologische pH van 10 ongeveer 7 tot 7,4, is de geprefereerde drager voor systemische toediening. Dergelijke oplosmiddelen onderscheiden zich van water-bevochtigings-middeldragers die typerend in tandpasta's worden gebruikt. Een dergelijke oplossing wordt typerend bereid doorgedeloniseerd gedestilleerd water te steriliseren, te controleren om niet-pirogeniciteit te verzekeren 15 met behulp van de Limulus amebocyte lysate (LAL) test, beschreven door Tsuji et al in "Pharmaceutical Manufacturing”, October 1984, biz.35-41, en vervolgens daaraan een fosfaatbuffer (pH bijvoorbeeld ongeveer 8,5-10) toe te voegen welke in pyrogeenvrij steriel water is bereid, alsmede ongeveer 1-100 mg per oxydifosfaatderivaat en natriumchloride tot 20 een concentratie van ongeveer 0,5-1,5 gew.%. De oplossing kan worden verpakt in flesjes voor gebruik na hernieuwde sterilisatie door ze door een microporefilter te leiden. Anderzijds kunnen andere oplossingen zoals Ringer's oplossing die 0,86 gew.% natriumchloride, 0,03 gew.% kalium-chloride en 0,03 gew.% calciumchloride bevat, worden gebruikt.

25 Peroxydifosfaatverbindingen (PDP) geven waterstofperoxide langzaam af in tegenwoordigheid van fosfataseënzymen overeenkomstig de op het formuleblad getoonde vergelijking, waarin X een niet-toxisch farmaceutisch aanvaardbaar kation voorstelt of een organische estergroep completeert. Fosfatase, dat het peroxydifosfaat afbreekt, is aanwezig in speeksel en 30 in plasma, darmvloeistoffen en witte bloedcellen. De langzame zuurstof-afgifte is bijzonder effectief als aanvulling voor de werkzaamheid van de NK cellen tegen kwaadaardige tumorcellen, die op therapie met peroxydifosfaat reageren.Wanneer warmbloedige dieren worden behandeld met PDP volgens de onderhavige uitvinding, is het gewenst dat een voorschrift 35 wordt gevolgd, volgens welk de behandeling wordt voortgezet ten minste ?! S o 1 $ Λ 0 ... v- k v • · -6- totdat de tumorregressie heeft plaatsgevonden.

De uitvinding wordt nader toegelicht aan de hand van de volgende vergelijkende voorbeelden. Alle hoeveelheden zijn op het gewicht betrokken, tenzij anders is aangegeven.

5 VOORBEELDEN

Voorbeeld I: In vitro onderzoek van PDP tumor cytotoxiciteit.

In dit onderzoek worden de effecten op de groei van muis.-myeloma (SP^ lijn)cellen van PDP in verschillende concentraties onderzocht {tabel A). Als normale cellencontrole worden tandvlees fibroblast van de mens 10 gebruikt (tabel B). De cellen worden gegroeid in Dulbecco's gemodificeerd

Eagles's medium aangevuld met 10% feotal runderserum, IX MEM vitamines, lXL-glutamine, lx NEAA,, lx gentamycine. Ze worden bij 37°C gelncubeerd 3 5 in een bevochtigde CO^ atmosfeer. Ongeveer 1 tot 3 x 10 cellen worden in elk putje van een micro-titerplaat van 24 putjes gebracht, dat 2 ml 15 van het medium bevat. PDP (kaliumzout) wordt in variërende concentraties toegevoegd.

Na incubatie, wordt de levensvatbaarheid van de cel bepaald door uit de putjes monsterste verwijderen met de tijd, zoals gespecificeerd in tabel A. De levensvatbaarheid wordt vastgesteld met de trypaanblauw 20 exclusietest. Aan elk putje wordt elke dag vers medium toegevoegd om de noodzakelijke groeicondities in stand te houden. De inhibitie werd berekend door het percentage cellen levend in fosfaatbuffer zoutoplossing (PBS) vs. PDP te vergelijken. De gegevens zijn samengevat in tabel A.

TABEL A

25 EFFECTEN VAN PDP OP MUIZEN-MYELOMA (SP^LIJN) CELLEN

5

Behandeling N aantal cellen x 10 % levensvatbare na 72 uren cellen_

Controle (PBS) 4 8,98 ± 0,14 100% PDP pH 7,0 30 100 mcg/ml 4 1,86 ±0,14 47 500 mcg/ml 4 1,33 ± 0,03 33 1000 mcg/ml 4 1,07 ± 1,07 29 2500 mcg/ml 4 0,48 ±0,15 12

De resultaten tonen dat vergeleken met de buffercontrole. kaliumzout van 35 PDP zeer cytotoxisch is en inhibitie geeft van de muizen-myeloma (kanker) cellen.

8501840 -7-

Tabel B beschrijft de effecten op normale cellen (humane tandvlees fibroblast)

TABEL B

EFFECTEN VAN PDP OP HUMANE TANDVLEES FIBROBLAST

5 Behandeling N aantal levensvatbare cellen % levensvatbare X 105 na 72 uren_ cellen_

Controle (PBS) 4 2,67 ± 0,17 100 PDP pH 7,0 100 mcg/ml 4 2,61 ± 0,16 98 500 mcg/ml 2,58 ± 0,13 97 1000 mcg/ml 4 2,12 ± 0,15 79 2500 mcg/ml 4 1,97+0,11 74

De gegevens in tabel B suggereren geen significant effect op de cel-groei bij 100-500 mcg/ml PDP maar dat de levensvatbaarheid zelfs op nor-15 male cellen bij 1000 en 2500 mcg/ml wordt verminderd. Opmerkelijk is dat het effect op de myeloma-tumorcellen (tabel A) zelfs bij hoge concentraties meer uitgesproken is dan het effect bij de normale cellen (tabel B).

Gelijke resultaten worden verkregen met lithium, natrium, magnesium, calcium, strontium, zink en tin (II)zouten van PDP, organisch peroxydi-20 fosfaat alsmede C^ ^ alkyl, adenylyl, guanylyl, cytosylyl, thymylylesters en tetramethylammoniumzouten van PDP.

Voorbeeld II: De effecten van PDP, kaliumpyrofosfaat (KPP) en PBS (fosfaat gebufferde zoutoplossing) op tumorontwikkeling in vivo. Vijfenzeventig genetisch identieke Balb/c muizen met een gemiddeld 25 gewicht van 20 g ± 3 g in groepen van 25 dieren per groep: (a) controle behandeld met fosfaatbufferzoutoplossing (PBS); (b) behandeld met kalium peroxydifosfaat (PDP) en PBS, pH 7,0; en (c) kaliumpyrofosfaat (KPP) en PBS als fosfaatcontrole. Elk dier krijgt 0,2 ml Pristane intraperitone-aal (I.P.) om de dieren voor te bereiden voor kwaadaardige SP^ cellen 30 (muizen-myelomacarcinoma tumorcellen) inplantatie. Na drie weken worden de dieren als volgt op een behandelingsvoorschrift voor orale inname gezet: groep (a) ontvangt langs intraperitoneale weg 0,2 ml PBS; groep (b) ontvangt 2,0 mg PDP gesuspendeerd in 0,2 ml PBS, en groep (c) ontvangt 2,0 ml KPP in 0,2 ml PBS, gedurende drie opvolgende dagen. Acht-35 en veertig uur na de derde injectie wordt elk dier geënt (I.P.) met g 2 tot 3 x 10 cellen van SP^ (muizentumorcellen, muizen-myeloma). Daarna “ « δ 1 8 * 0 ψ -8- worden aan de dieren hun respectievelijke materialen gegeven, eenmaal per dag gedurende 5 dagen/week. Dat wil zeggen (a) PBS, (b) PDB of (c) KPP. Elke week wordt een score bijgehouden van de dieren met tumoront-wikkeling en sterfte. De gegevens worden geanalyseerd met behulp van de 5 Mantel-Haenszel procedure (Statistical Aspects of the Analysis of Data from Retrospective Studies of Disease, J. National Cancer Institute,

Vol. 3, 719-748, 1959) . De gegevens in de tabellen C, D en E laten zien dat PDP een significante werking heeft in het beheersen van tumorontwik-keling in muizen in vergelijking tot PBS of KPP, waardoor bewezen wordt 10 dat de effecten met betrekking tot inhibitie van tumorontwikkeling te wijten zijn aan de voorziening in actieve zuurs tof species en niet fosfaat.

TABEL C

PBS* VS. KPP**

15 10 WEKEN DUREND TUMORONTWIKKELINGSONDERZOEK

Week Behandeling Tumor en sterfte geen tumor in gevaar 1-4 PBS 11 14 25 KPP 10 15 25 5 PBS 4 10 14 20 KPP '4 11 15 6 PBS 5 5 10 KPP 2 9 11 7 PBS 2 35 KPP 4 59 25 8 PBS 0 3 3 KPP 1 4 5 9 PBS 2 13 KPP 3 14 10 PBS 1 0 1 30 KPP 0 11

Mantel-Haenszel chi-kwadraat = 0,36 met 1, d.f., P = 0,55 Kansenverhouding = 1,34

Deze resultaten zijn niet significant en geven geen bewijs voor een 35 significant verschil tussen PBS en KPP in het verminderen van tumor ontwikkeling in dieren * PBS = fosfaatbufferzoutoplossing ** KPP = kaliumpyrofosfaat 35 0 1 8 4 0 m -9-

TABEL D

10 WEKEN DUREND TUMORONDERZOEK

PBS* VS. PDP**

Week Behandeling tumor en sterfte geen tumor in gevaar 1-4 PBS 11 14 25 PDP 2 23 25 5 PBS 4 10 14 PDP 4 19 23 6 PBS 5 5 10 .PDP 5 14 19 7 PBS 2 25 PDP 2 13 14 8 PBS 0 33 PDP 2 10 12 9 PBS 2 13 PDP 3 7 10 10 PBS 1 0 1 PDP 1 67

Mantel-Haenszel chi kwadraat = 10,40 met 1, d.f., P = 0,001.

Kansenverhouding = 3,66

Deze gegevens tonen dat de PBS controle-groep significant sneller tumoren ontwikkelen dan PDP behandelde dieren, (P = 0,001).

* PBS fosfaatbufferzoutoplossing ** PDP = kaliumperoxydifosfaat.

- - * a ζλ

·.> · ν - '·*’ iJ

-10- TABEL Ξ

10 WEKEN DUREND TUMORONDERZOEK

KPP* VS. PDP***

Week Behandeling tumor en sterfte geen tumor in gevaar 1-4 KPP 10 15 25 PDP 2 23 25 5 5 KPP 4 11 15 PDP 4 19 23 6 KPP 2 9 11 PDP 5 14 19 10 7 KPP 4 5 9 PDP 2 14 14 8 KPP 1 45 PDP 2 10 12 9 KPP 3 14 15 PDP 3 7 10 10 KPP 0 11 PDP 1 67

Mantel-Haenszel chi kwadraat = 5,86 met 1, d.f., P = 0,02.

Kansenverhouding = 2,60 20 De gegevens tonen dat de KPP groep significant sneller tumoren ontwikkelen dan PDP behandelde dieren (P = 0,001).

* KPP = kaliumpyrofosfaat *** PDP = kaliumperoxydifosfaat.

Gelijke resultaten kunnen worden waargenomen wanneer elk van PBS, 25 KPP en PDP intramusculair en intraveneus in dezelfde concentraties in PBS of oraal in een concentratie van 1 mg/ml (0,1%) in een stabiele drager van 45 delen N-butylstearaat, 20 delen camaubawas, 25 delen stearinezuur en 10 delen celluloseacetaatftatalaat worden toegediend. Gelijke resultaten worden verkregen met andere anorganische zouten 30 van PDP, in het bijzonder lithium, natrium, magnesium, calcium, strontium, zink en tin(II) zouten. Organische verbindingen van PDP, in het bijzonder Cl 12 alkyl, adenylyl, guanylyl, citosylyl, thymylylesters en tetramethyl ammoniumzouten zijn eveneens effectief in het tegengaan van groei van muizen myeloma kwaadaardige tumorcellen.

-¾ TOS f» 4 {% r *a ^ i - '4 ' ί .

-11-

Voorbeeld III

500 Delen kaliumperoxydifosfaat en 641 delen mannitol worden gemengd en bevochtigd met 32,5 delen van een 10%'s oplossing van sorbitol om een nat granulaat te vormen, dat bij 49°C wordt gedroogd en gezeefd 5 wordt door een 12 mesh zeef (zeefopeningen van 1,68 mm) . Daarna worden 35 delen magnesiumstearaat toegevoegd als bindmiddel en worden getablet-teerde granules gevormd door de samenstelling op een tabletpersmachine te persen.

De tabletten worden bekleed met een oplossing van enterische bekle-10 ding met de volgende samenstelling: 120 delen celluloseacetaatftalaat 30 delen camaubawas 10 delen stearinezuur 450 delen 95%-ig ethanol 15 Q*S, tot 1000 delen aceton

De bekleding wordt uitgevoerd via een gietprocedure in een conventionele bekledingspan.

Wanneer de aldus gevormde tabletten worden ingenomen, passeren ze door de maag zonder te worden afgebroken waarna de bekleding door darm-20 vloeistoffen wordt opgelost.

Voorbeeld IV

Gedeloniseerd gedestilleerd water wordt gedurende 20 minuten in een autoclaaf bij atmosferische druk gestabiliseerd. Na afkoeling wordt hij op non-pyrogeniciteLt onderzocht met behulp van de Limulus Amebocyte 25 Lysate (LAL) als beschreven door Tsuji et al in "Pharmaceutical

Manufacturing", October 1984, biz. 35-41. 50 Delen kalium kaliumperoxydifosfaat, natriumchloride in een hoeveelheid die overeenkomt met een 0,9 %-ige oplossing en 0,1 M fosfaatbuffer die KH2P04 en Na2HP04 bevat, pH 9,4 worden toegevoegd aan het pyrogeen vrije steriele water. De op-30 lossing wordt daarna gesteriliseerd door het te voeren door een 0,5 micropore filter en wordt daarna in steriele flesjes verpakt.

Hoewel de uitvinding beschreven is onder verwijzing naar specifieke voorbeelden, zal aan de deskundigen duidelijk zijn dat verschillende modificaties kunnen worden uitgevoerd die binnen de omvang van de uit-35 vinding vallen.

3 * Π 1 8 4 0 S» ... / j v “ 't.

Claims

1. Samenstelling, omvattende een doseringshoeveelheid van ongeveer 0,1-10% van een niet-toxisch in water oplosbaar, farmaceutisch aanvaardbaar derivaat van peroxydifosforzuur, opgelost of gedispergeerd in een farmaceutische drager, welke farmaceutische drager een gebufferde 5 fosfaatzoutoplossing met een pH van ongeveer 7,0-7,4 is of een bekleed tabletmateriaal is, dat weerstand biedt tegen afbraak door maagzuren terwijl het door darmvloeistoffen bij een pH van ongeveer 5,5-10 wordt afgebroken.

2. Samenstelling volgens conclusie 1, waarbij de farmaceu-10 tische drager de gebufferde fosfaatzoutoplossing is.

3. Samenstelling volgens conclusie 1, waarbij de farmaceutische drager het beklede tabletmateriaal is, dat weerstand biedt tegen afbraak door maagzuren terwijl het door darmvloeistoffen bij een pH van ongeveer 5,5-10 wordt afgebroken.

4. Samenstelling volgens conclusie 3, waarbij de bekleding van de als farmaceutische drager toegepaste tablet ongeveer 40-50 gewichtsdelen van een zuurester, ongeveer 15-25 gewichtsdelen van een was, ongeveer 20-30 gewichtsdelen van een vetzuur, ongeveer 5-15 gewichtsdelen van een celluloseëster omvat.

5. Samenstelling volgens conclusie 4, waarbij de vetzuur- ester N-butylstearaat is, de was carnaubawas is, het vetzuur stearine-zuur is en de celluloseëster celluloseacetaaiftalaat is.

6. Samenstelling volgens conclusie 1, waarbij het niet-toxische, in water oplosbare farmaceutisch aanvaardbare derivaat van 25 peroxydifosforzuur een zout is, gekozen uit de groep bestaande uit alkalimetaal, aardalkalimetaal, zink en tinzouten.

7. Samenstelling volgens conclusie 1, waarbij het niet-toxische, wateroplosbare, farmaceutisch aanvaardbare derivaat van peroxydifosforzuur gekozen is uit de groep bestaande uit C^_^2 alkyl,adenylyl, 30 guanylyl, cytosylyl, thymylylesters en quatemaire ammoniumzouten.

8. Samenstelling volgens conclusie 6, waarbij het zout kaliumperoxydifosfaat is.

9. Samenstelling volgens conclusie 7, waarbij het derivaat een ^ester van peroxydifosforzuur is. .301840 -13-

10. Samenstelling volgens conclusie 7, waarbij het derivaat adenosyl, guanylyl, cytosyl of thymylester van peroxydifosforzuur is.

11. Werkwijze voor het remmen van de vorming van kwaadaardige tumorcellen in een warmbloedig dier, waarbij een samenstelling die 5 ongeveer 0,1-6 g per kg lichaamsgewicht van een warmbloedig dier omvat van niet-toxisch, in water oplosbaar, farmaceutisch aanvaardbaar derivaat van peroxydifosforzuur, opgelost of gedispergeerd in een farmaceutische drager die een beklede tablet is, die weerstand biedt tegen afbraak door maagzuren terwijl hij wordt afgebroken door darmvloeistoffen bij 10 een pH van ongeveer 5,5 tot 10, wordt toegediend aan een warmbloedige gastheer door orale inname volgens een voorschrift, dat ongeveer 0,1-6 g per kg lichaamsgewicht van het warmbloedige dier per dag verschaft.

12. Werkwijze volgens conclusie 11, waarbij de bekleding van 15 de tablet ongeveer 40-50 gewichtsdelen N-butylstearaat, ongeveer 15-25 gewichtsdelen camaubawas, ongeveer 20-30 gewichtsdelen stearine-zuur en ongeveer 5-15 gewichtsdelen celluloseacetaatftalaat omvat.

13. Werkwijze volgens conclusie 11, waarbij het niet-toxische, in water oplosbare farmaceutisch aanvaardbare derivaatvan peroxydifosfor- 20 zuur een zout is, gekozen uit de groep bestaande uit alkalimetaal, aardalkalimetaal, zink en tinzouten.

14. Werkwijze volgens conclusie 11, waarbij het niet-toxische in water oplosbare, farmaceutisch aanvaardbare derivaat van peroxydifosforzuur gekozen wordt uit de groep, bestaande uit alkyl, adeny- 25 lyl, guanylyl, cytosylyl, thymylylesters en quaternaire ammoniumzouten.

15. Werkwijze volgens conclusie 13, waarbij het zout kalium-peroxydifosfaat is.

16. Werkwijze volgens conclusie 14, waarbij het derivaat een ^ alkylester van peroxydifosforzuur is.

17. Werkwijze volgens conclusie 14, waarbij het derivaat adenylyl, guanylyl, cytosylyl of thymylylester van peroxydifosforzuur is.

18. Werkwijze voor het remmen van de vorming van kwaadaardige tumorcellen in een warmbloedig dier, waarbij een samenstelling die een 35 niet-toxische doseringshoeveelheid van ongeveer 0,1-2 g per kg lichaamsgewicht van een warmbloedig dier omvat van een niet-toxisch, in water S 5 0 1 3 4 Ö W •H' -14- oplosbaar farmaceutisch aanvaardbaar derivaat van peroxydifosforzuur, wordt opgelost of gedispergeerd in een farmaceutische drager, die een fysiologische pH heeft van ongeveer 7,0 tot 7,4, en systemisch wordt toegediend aan een warmbloedige gastheer volgens een voorschrift dat 5 ongeveer 0,1-2 g per kg lichaamsgewicht van een warmbloedig dier per dag verschaft.

19. Werkwijze volgens conclusie 18, waarbij het niet-toxisch, in water oplosbare, farmaceutisch aanvaardbare derivaat van peroxydifosforzuur een zout is, gekozen uit de groep bestaande uit alkalimetaal, 10 aardalkalimetaal, zink en tinzouten.

20. Werkwijze volgens conclusie 18, waarbij het niet-toxische, in water oplosbare, farmaceutisch aanvaardbare derivaat van peroxydifosforzuur gekozen wordt uit de groep bestaande uit C^^^ky]-, adenylyl, guanylyl, cytosylyl, thymylylesters en quatemaire ammonium- 15 zouten.

21. Werkwijze volgens conclusie 19, waarbij het zout kalium- peroxydifosfaat is.

22. Werkwijze volgens conclusie 20, waarbij het derivaat een ^alkylzout van peroxydifosforzuurester is.

23. Werkwijze volgens conclusie 20, waarbij het derivaat adenylyl, guanylyl, cytosylyl of thymylylester van peroxydifosforzuur is.

24. Werkwijze volgens conclusie 18, waarbij het fysiologisch aanvaardbare pyrogeenvrije oplosmiddel een gebufferde fosfaatzoutoplos- 25 sing is.

25. Werkwijze voor het vervaardigen van getabletteerde gra nules met een bekleding daarop, die tijdens het passeren door de maag niet wordt afgebroken en welke bekleding door darmvloeistoffen met een pH van 5,5-10 wordt opgelost, omvattende het mengen van een niet- 30 toxisch, in water oplosbaar, farmaceutisch aanvaardbaar derivaat van peroxydifosforzuur met een vaste polyhydroxy suiker en het bevochtigen van het mengsel met een oplossing van een polyhydroxy suiker-verbinding, het op grootte zeven, het mengen daarmee van een bindmiddel, het persen voor het vormen van getabletteerde granules en het bekleden 35 van de getabletteerde granules door versproeiïng van een film van een 850 1 3 4,0 Φ 9 -15- bekledingsoplossing, die niet geïnactiveerd wordt door maagzuren en opgelost wordt door darmvloeistoffen met een pH van ongeveer 5,5-10.

26. Werkwijze voor het vormen van een oplossing van een niet toxisch, in water oplosbaar, farmaceutisch aanvaardbaar derivaat 5 van peroxydiforsforzuur, geschikt voor maagtoediening, omvattende het steriliseren van gedexoniseerd gedestilleerd water zodat dit niet pyro-geen is en het daaraan vervolgens toevoegen van een fosfaatbuffer en het derivaat van peroxydifosforzuur alsmede natriumchloride. 8 ü) 0 1 8 4 u