NL8320103A - Werkwijze voor diffusielassen. - Google Patents

Description

' r Y. r, η, λ f\ 7..

( ,·' 5 f U ο» P HP/EA/Moe-1

WERKWIJZE VOOR DIFFUSIELASSEN

De huidige uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het verbinden van metalen delen door diffusielassen, omvattende de volgende stappen: het vormen van een voeg tussen opponerende grensvlakken van de respektie- 5 velijke, te verbinden delen, het verwarmen van de delen ten minste in die gebieden welke grenzen aan de verbinding tot een vooraf bepaalde temperatuur, het verbinden van de delen door deze samen te drukken, en het koelen van de delen.

Voor- en nadelen van diffusielassen zijn bekend, 10 bijvoorbeeld uit Welding Handbook, 7e editie, deel III, pagina 312 en volgende.

Van de voordelen kan worden vermeld, dat verbindingen worden gevormd met eigenschappen en microstructuren die zeer overeenkomstig zijn aan die van het basismateriaal 15 en het verbinden is mogelijk onder omstandigheden waar de vorm van de werkstukken het moeilijk maakt andere werkwijzen te gebruiken. Bovendien kunnen verbindingen worden gemaakt met minimale deformatie en zonder daaropvolgend verwerken of vormen.

20 Van de nadelen kan worden vermeld, dat de kosten van de uitrusting gewoonlijk zeer hoog zijn, een feit dat de grootte van de delen beperkt die op een economische wijze met diffusielassen kunnen worden gelast. Bovendien zal de noodzaak voor het aanvoeren van warmte en een hoge samendruk-25 kracht in een omgeving, zoals een vacuum of een beschermde atmosfeer aanleiding geven tot grote problemen met betrekking tot de noodzakelijke uitrusting en vormt daardoor een aanzienlijke beperking in de toepasbaarheid van de werkwijze. Daarnaast heeft men aangenomen, dat de werkwijze zeer zorg-30 vuldige en grondige preparatie van het oppervlak vereist en daarnaast, dat meer tijd nodig is dan met conventionele werkwijzen.

Desalnietemin is het doel van de huidige uitvinding een werkwijze van de hierboven soort geschikt te maken voor 35 het maken van pijpleidingen voor buitengaats transport van 8320103 - 2 - gas en olie. Het maken van dergelijke pijpleidingen wordt heden gedaan door het samenlassen van leidingdelen met de hand of door C02 gebruikende automatische apperatuur aan boord van een leidingleggend voertuig. Gewoonlijk vindt het 5 lassen van de pijpen op verschillende stations tegelijkertijd plaats teneinde de pijplegsnelheid te vergroten. Vanwege practische redenen zijn de stations op een horizontale lijn geplaatst en verschillende lassers kunnen tegelijkertijd op elk station lassen. De gerede leiding wordt vanaf het 10 pijplegvaartuig neergelaten over een zogenaamde "stinger" die voorkomt dat de leiding breekt direkt achter het pijp-legvaartuig en loopt in een S-vormige bocht naar de zeebodem toe. Een bepaalde spanning wordt gehandhaafd in de gelegde leiding en voor dit doel is het leidinglegvaartuig voorzien 15 van ankers, waarmee hij zichzelf voorwaarts trekt tijdens het leggen van de leiding. Deze ankers moeten van tijd tot tijd voor het vaartuig verplaatst worden en voor dit doel is het noodzakelijk additionele vaartuigen te gebruiken.

Vanwege verschillende redenen kan het wenselijk 20 zijn om in staat te zijn de leiding in hoofdzaak vertikaal neer te laten vanaf het leidingleggende vaartuig, zodat de leiding in een enkele bocht loopt naar de zeebodem toe. Dit zou onder andere een betere kontrole van de spanningen in de gelegde buis met zich meebrengen, en men kan ankers en 25 additionele vaartuigen vermijden en in plaats daarvan gebruik maken van dynamische positionering van het pijpleggen-de vaartuig. Met de leiding vertikaal opgesteld aan boord van het pijpleggende vaartuig is het echter zeer moeilijk om van meer dan één lasstation gebruik te maken. Met de 30 huidige langzame laswerkwijze zal dit daarom niet een voldoende pijplegsnelheid opleveren, die van praktisch belang is.

Overeenkomstig de huidige uitvinding wordt een werkwijze verschaft die het mogelijk maakt twee pijpdelen 35 zo snel te verbinden, dat een voldoende pijplegsnelheid kan worden verkregen, teneinde te worden gebruikt in vertikale oriëntatie van de leiding aan boord van het pijplegvaartuig, en aldus de voordelen genieten die daarmee zullen samengaan.

Dit wordt overeenkomstig de huidige uitvinding ver- 8 3 2 0 1 0 3 - 3 - kregen, door een werkwijze van de hierboven genoemde soort, die wordt gekenmerkt doordat aan de voeg aan de buiten zijde de vorm van een holte wordt gegeven met in hoofdzaak een toenemende hoogte vanaf de omtrek naar het midden toe en 5 wordt voorzien van ten minste één verbindingsbuis, doordat de ruimte van de verbinding tijdens het verwarmen eerst wordt voorzien van een inert of reducerend spoelgas totdat de verbinding stevig is gesloten langs de omtrek, doordat de ruimte van de verbinding daarna onder vacuum wordt gebracht via 10 de verbindingsbuizen, en doordat de verbinding daarna samen wordt gedrukt met een vooraf bepaalde snelheid voor verder diffusiegassen.

Met behulp van de beschreven vorm van de voeg krijgt men een hoge oppervlaktedruk langs de omtrek van 15 de verbinding bij het beginnen van de werkwijze. Daarom kan diffusie starten langs de omtrek bij zulk een lage temperatuur, dat oxidatie van de oppervlakken wordt vermeden. Spoelen met een inert gas voorkomt toetreden van zuurstof, zodat oxidatie wordt verhinderd. Indien een reducerend gas wordt 20 gebruikt, kan men oxiden verwijderen die zich voordien kunnen hebben gevormd aan de oppervlakken van de voeg.

Na het op deze wijze sluiten van de verbinding langs de omtrek, zal het duidelijk zijn, dat spoelgas niet langer kan ontsnappen, en met de verbindingsbuis kan verbinden met een 25 vacuum bron, zodat de verbinding onder vacuum wordt gebracht. Dit zal resterende gassen verwijderen en oxiden en andere onzuiverheden laten dissociëren tot een bepaalde mate bij toename van de temperatuur. Door het aanpassen van de temperatuur en de druk wordt de verbinding gelijktijdig snel 30 gesloten, waarna volledig diffusielassen kan plaatsvinden in een korte tijd. Snelle samendrukking is voordelig, omdat het een hoge druk opwekt in het gebied van de verbinding, die het gevolg is van de trekspanning van het materiaal die toeneemt met de deformatiesnelheid.

35 Volgens een voordelig kenmerk van de uitvinding wordt ten minste één van de grensvlakken van de voeg voorzien van kartels langs de omtrek. Dit zou een voldoend ontsnappen van spoelgas verzekeren tijdens de eerste fasen van het verbinden.

8320103 - 4 -

Bovendien is het bijzonder voordelig ten minste één van de grensvlakken van de verbinding te voorzien van een concave vorm. Daardoor wordt een voordelige spanningverdeling verkregen tijdens het uiteindelijk samendrukken van de delen, 5 met de daaruit resulterende verzekering van een volledige samensmelting langs de gehele verbinding.

Een andere voordelige vorm van de voeg wordt verkregen, indien ten minste één, bij voorkeur beide grensvlakken worden voorzien van een conische vorm. De conische 10 vorm is gemakkelijker te vervaardigen op een voldoend exacte wijze, en indien beide vlakken conisch zijn, de één convex en de ander concaaf, zal een zelfzoekend effect worden verkregen tussen de delen, indien zij tegen elkaar worden gedrukt. Zulk een vorm zal ook een goede verzekering van een volledige sa-15 mensmelting verschaffen.

Teneinde de contactdruk in het verbindingsgebied tijdens het samendrukken te vergroten, wordt voorgesteld overeenkomstig de uitvinding het dwarsprofiel van de delen in het verbindingsgebied te verkleinen. Daardoor wordt een druk in 20 het verbindingsgebied verkregen, die verschillende malen groter is dan de uniaxiale trekspanning van het materiaal bij de heersende temperatuur, met als resultaat een snellere en betere diffusie.

Verscheidene verschillende inerte spoelgassen kunnen 25 worden gebruikt, maar helium geniet de voorkeur, omdat tijdens zijn vervaardiging het wordt afgekoeld tot een zodanige temperatuur dat het vrijwel gegarandeerd zuurstofvrij is. Bovendien kunnen commercieel verkrijgbare en betrouwbare helium-detectoren worden gebruikt om te controleren, dat de omtrek 30 van de verbinding absoluut gesloten is voordat het vacuüm wordt aangelegd.

Indien men in plaats daarvan een reducerend gas voor het spoelen gebruikt, zal waterstof bijzonder voordelig zijn. Het zal niet alleen elke oxidelaag verwijderen maar het 35 zal het ook mogelijk maken om visueel waar te nemen of de verbinding gesloten is, omdat weglekkend waterstof zal verbranden aan het oppervlak. Waterstof zal geen schadelijk effect hebben op staalsoorten met een relatief zachte structuur die door de werkwijze worden verbonden.

8320103 - 5 -

Volgens de uitvinding wordt ook voorgesteld de verbinding te voorzien van een activerende legering, bijvoorbeeld 60/40 palladium/nikkel. Deze legering kan worden aangebracht als een dunne strip of is het mogelijk deze aan te 5 brengen op één of beide grensvlakken met behulp van elektron plating. Dit zal onder andere leiden tot een verminderde dif-fusietijd.

De verbindings'buis voor het toevoeren van spoel-gas en voor het verwijderen van gas voor het trekken van een 10 vacuüm kan bij voorkeur aangebracht zijn in één van de te verbinden delen, bij voorkeur in de nabijheid van zijn omtrek. Daarbij kan de leiding worden aangebracht direkt na het diffu-sielassen met behulp van een diepe laselektrode of plasma-TIG, terwijl de temperatuur van de delen nog voldoende hoog is, 15 bijvoorbeeld 400-600°C.

De uitvinding zal nu verder uitgelegd worden onder verwijzing naar de bij wijze van voorbeeld gegeven uitvoer ingsvoorbeelden, zoals getoond in de begeleidende tekeningen.

20 Fig. 1 en 2 tonen een eerste uitvoeringsvorm van de twee delen bij het respectievelijk starten en voltooien van het diffusielassen.

Fig. 3 en 4 tonen een tweede uitvoeringsvoorbeeld van de twee delen bij het respectievelijk starten en voltooi-25 en van het diffusielassen.

Fig. 5 en 6 tonen een ander als voorbeeld gegeven uitvoeringsvoorbeeld van twee delen bij het respectievelijk starten en voltooien van het diffusielassen.

Fig. 7 toont de delen van fig. 6 na daarop volgend 30 samendrukken.

Overeenkomstige delen zullen met dezelfde verwij-zingscijfers in alle figuren worden aangegeven.

Fig. 1 toont een doorsnede door een deel van de twee delen 1 en 2, die bouten kunnen zijn van structuurstaal, 35 zoals ST 52-3. Fig. 1 kan ook aldus worden gezien, dat het axiale doorsnede door een pijp met een dikke wand toont, waarbij de aslijn van de pijp links van de fig. is gelegen. Tussen de delen 1 en 2 wordt een voeg 3 gevormd, die wordt be grensd door een concaaf, gebogen grensvlak 4 op het deel 1 en 8320103 - 6 - een vlak grensvlak 5 op het deel 2. Een verbindingsbuis 6 is aangebracht in het deel 1, welke buis uitmondt in de ruimte 3 van de voeg en met zijn andere einde is hij naar keuze te verbinden met een bron van spoelgas en een vacuümbron (niet 5 getoond). De pijlen F geven een variabele samendrukkracht aan, terwijl de klokvormige curve aan de linker zijde van de delen 1 en 2 de axiale temperatuur verdeling in de delen weergeeft.

Indien de delen worden verbonden, worden zij eerst in de positie gebracht, zoals getoond in fig. 1, en 10 onderworpen aan een geschikte drukkracht F. Deze kracht kan worden opgewekt met behulp van een eenvoudig vijzelsysteem (niet getoond), dat bijvoorbeeld een klemring op elk van de delen 1, 2 kan omvatten, welke klemringen onderling verbonden zijn met behulp van hydraulische cilinders. Andere vormen kun-15 nen natuurlijk worden voorgesteld, afhankelijk van de vorm en het dwarsprofiel van de delen. Vervolgens wordt het verwarmen gestart, bijvoorbeeld met behulp van een inductiespoel (niet getoond). Tegelijkertijd wordt spoelgas toegevoerd via de verbindingsbuis 6. Het spoelgas zal eerst weglekken langs de om-20 trek 7 van de voeu als gevolg van kleine onregelmatig heden of kartelingen op de grensvlakken van de voeg.

Het doel van het spoelen is zuurstof weg te houden van de ver-bindingsoppervlakken, teneinde oxidatie van deze te voorkomen tijdens het verwarmen, alsook mogelijk het verwijderen van 25 oxiden die al aanwezig kunnen zijn. Ongeacht hoe goed de ver-bindingsvlakken 4, 5 zijn schoongemaakt voor het lassen, zal zelfs een korte blootstelling aan zuurstof uit de lucht een oxidatielaag veroorzaken met een dikte in de orde van 350-1000 A, afhankelijk van de luchttemperatuur en -vochtigheid.

30 Indien de temperatuur van het materiaal in de na bijheid van de omtrek 7 van de verbinding 600-800°C heeft bereikt, bijvoorbeeld met een temperatuurverdeling zoals schematisch getoond aan de linkerzijde van fig. 1, zal diffusie tussen de delen 1, 2 plaatsvinden onder een geschikte druk-35 kracht F, zodat de voeg 3 wordt gesloten langs de omtrek 7. Dit kan op verschillende wijzen worden geregistreerd, bijvoorbeeld doordat het gas niet langer weglekt uit de verbinding, of omdat een druk uitgeoefend op de holte 3 van de verbinding niet langer afneemt.

8320103 - 7 -

Indien de verbinding aldus is gesloten langs zijn omtrek 7, wordt de verbindingsbuis 6 aangesloten op een vacu- -4 umbron die daarop de druk in de holte 3 tot ongeveer 10 torr vermindert. Tegelijkertijd wordt de temperatuur van de delen 5 1/2 verhoogd, zoals schematisch wordt gesuggereerd door de curve aan de linker zijde in fig. 2, tot een maximale temperatuur van ongeveer 1350°C. Met een geschikte drukkracht F zal de verbinding 3 worden gesloten binnen een klein aantal seconden. Dit resultaat wordt schematisch getoond in fig. 2.

10 Volledig diffusielassen zal plaatsvinden in een tijdsverloop van 15-30 minuten. (Men heeft echter een volledige las verkregen in diffusietijden zo kort als 8 minuten bij ongeveer 1350°C.) Daarna worden de delen in rustige lucht afgekoeld tot ongeveer 600°C, hetgeen ongeveer vier minuten in beslag 15 neemt voor een materiaaldikte van 40 mm. Bij deze temperatuur wordt de verbindingsbuis dichtgestopt, bijvoorbeeld door middel van een dieplaselektrode of plasma-TIG lassen.

Fig. 3 toont twee delen 1 en 2 met in hoofdzaak dezelfde uitwendige vorm als fig. 1. De lasverbinding 3 heeft 20 hier echter een afwijkende vorm, zijn grensvlakken 4 en 5 zijn beide conisch, één concaaf en de ander convex. De tophoeken zijn verschillend, zodat de verbinding een toenemende dikte zal hebben in de richting van het midden. De toppen van de verbindingsoppervlakken kunnen tot ongeveer 10% van de dikte 25 van de delen 1, 2 bedragen. De conische vorm van de grensvlakken 4 en 5 maken de delen 1, 2 zelfrichtend, indien zij te zamen worden gedrukt. De conische vorm helpt ook bij het vermijden van een onvoldoende diffusie in het midden van de verbinding, hetgeen gemakkelijk kan voorkomen, indien het onder-30 ste grensoppervlak 5 vlak was en het bovenste grensoppervlak 4 conisch concaaf.

Anderszins kan het verbinden van de delen 1, 2 plaatsvinden op dezelfde wijze, zoals'aangegeven met betrekking tot de fig. 1 en 2. Het uiteindelijke resultaat wordt 35 schematisch getoond in fig. 4.

De druk tijdens het diffusielassen is een zeer belangrijke parameter die moeilijk is te besturen. Overeenkomstig het genoemde Welding Handbook wordt voorgesteld, dat de druk niet hoger kan worden dan de uniaxiale trekspanning 8320103 - 8 - van het materiaal bij de heersende temperatuur op elk moment, zonder dat gebruik gemaakt wordt van vormen die het vervloeien voorkomen. Het gebruik van dergelijke vormen is echter omslachtig en brengt een verhoging van de kosten met zich mee, 5 en bij een aantal toepassingen kunnen zulke vormen niet gebruikt worden als gevolg van het ontbreken van toegankelijkheid. Omdat de diffusiesnelheid in het algemeen toeneemt met het kwadraat van de druk, kan men door het verhogen van de druk tot het dubbele of driedubbele van de trekbelasting, een 10 diffusietijd brengen tot ongeveer een vierde of een negende respectievelijk, van de corresponderende diffusietijd van een uniaxiale druk. Subsidiair kan men aanzienlijk meer oxiden gedogen aan de verbindingsoppervlakken en zodoende mogelijk het spoelen van de verbinding met een gereduceerd gas achterwege 15 laten.

Teneinde dergelijke hoge drukken te bereiken, heeft de uitvinding ten doel het bereiken van een triaxiale trekspanningstoestand in het gebied van de verbinding. Het is bekend, dat bij trekkrachtproeven van dikkere teststaven een 20 samentrekking zal optreden bij schuifdeformatie, en een splijt-breuk ten slotte zal optreden in het middengebied. Deze splijt-breuk die veroorzaakt wordt door een axiale spanning in het midden zal veel hoger zijn dan de vloeispanning van het materiaal, waarbij het materiaal aan beide zijden van de samen-25 trekking wordt terug gehouden door radiale spanningen. Als gevolg hiervan neemt de axiale spanning toe, waarbij de vloei afneemt, indien het verschil tussen de axiale spanning en de radiale spanning kleiner wordt dan de vloeispanning (het Trescas principe).

30 Overeenkomstig de uitvinding beoogt men gebruik te maken van 1 ït triaxiale fenomeen door de delen 1, 2 var. een aanzienlijke insnoering in het gebied van de verbinding te voorzien, in vergelijking met het aangrenzende materiaal. Een voorbeeld wordt getoond in fig. 5. In dit voorbeeld wordt 35 waterstof gebruikt als spoelgas, zoals blijkt uit de vlammen aangegeven langs de omtrek van de verbinding.

Indien de vlammen verdwijnen weet men, dat de verbinding is gesloten, dat wil zeggen men behoeft geen andere vorm van detectie-apparatuur in dit verband te gebruiken. In- 8320103 - 9 - dien de verbinding is gereduceerd en gesloten langs de rand, zal het aanleggen van de volle drukkracht de verbinding sluiten met een zeer gecompliceerd drukbeeld met een dynamisch karakter. De triaxiale spanningstoestand zal precies op het 5 moment van het sluiten, als gevolg van de insnoering en het relatief koude omgevingsmateriaal, transversaal van de verbinding spanningen opwekken, die 5-6 maal de vloeispanning zijn van delen met dezelfde dikte. Deze situatie wordt getoond in fig. 6. Vervolgens worden de delen samengedrukt 10 met een relatief gematigde kracht totdat zij in hoofdzaak hetzelfde dwarsprofiel hebben verkregen over de gehele lengte, zoals gesuggereerd in fig. 7.

Zodoende heeft men de correcte vorm verkregen in de gelaste delen, zonder gebruik te maken van een uitwendige 15 vorm, een zeer hoge contactdruk in de beslissende fase, en een oxidenverdeling die aanwezig kan zijn voor het verdubbelen van het gebied of meer, met een corresponderend dunner worden van de oxide laag en een toenemende globulaire conversie, daaronder begrepen een versnelde rekristallisatie.

20 Indien de gewenste dikte is bereikt, kan de druk kracht worden verwijderd, en de diffusietijd en de temperatuur worden gehandhaafd, totdat de restporiën zijn gesloten door rekristallisatie. Indien een veel sneller verbinden is gewenst, kan dit worden verkregen door elektroplating van de verbin-25 dingsoppervlakken of het introduceren in de verbinding van een strip activerende legering, bijvoorbeeld van het type palladium/nikkel 60/40.

Als gevolg van de zeer hoge spanningen die optreden in het gebied van de verbinding, indien deze is ingesnoerd, 30 zoals getoond in fig. 5, schijnt dat de originele vorm van de verbinding en het voorbewerken van de verbindingsoppervlakken minder kritisch zijn.

Proeven uitgevoerd met de werkwijze overeenkomstig de uitvinding waarbij gebruik werd gemaakt van bouten van 35 structureel staal ST 52-3 met een diameter van 40 mm, hebben uitstekende resultaten opgeleverd met betrekking tot bijvoorbeeld de buig- en treksterkte. Meer dan 60% verlenging is gemeten in de aan warmte bloot gestelde zone van de bouten die zijn gebogen tot een haarspeldvorm. Het breukoppervlak ver- 8320103 φ - 10 - toonde in hoofdzaak afschuifbreuken.

Het zal duidelijk zijn, dat de uitvinding ook met voordeel kan worden gebruikt voor andere doeleinden dan het fabriceren van lange pijpleidingen. Bijvoorbeeld kan het 5 worden gebruikt bij lasknooppunten in vakwerken van bruggen of offshore-constructies.

Hierboven is vermeld, dat eenkarteling kan worden gebruikt op één of meer van de grensvlakken van de verbinding langs zijn omtrek, teneinde het afvoeren van spoelgas 10 zeker te stellen, tijdens de inleidende fasoi van het lassen. In bepaalde gevallen kan het voordelig zijn een lichte kar-teling over het gehele grensvlak te gebruiken. Een dergelijke karteling zal een echo opleveren tijdens latere ultraso-naire proeven indien de verbinding niet volledig is samen-15 gesmolten.

8320103

Claims (10)

1. Werkwijze voor het verbinden van metalen delen (1/ 2) door diffusielassen, omvattende de volgende stappen: - het vormen van een voeg (3) tussen opponerende grensvlakken (4, 5) van de respektievelijke, te verbinden 5 delen (1, 2), - het verwarmen van de delen (1, 2) ten minste in die gebieden welke grenzen aan de voeg (3) tot een vooraf be paalde temperatuur, - het verbinden van de delen (1,2) door deze samen te drukken, 10 en - het koelen van de delen, met het kenmerk, dat aan de voeg in het begin de vorm van een holte (3) wordt gegeven met in hoofdzaak een toenemende hoogte vanaf de omtrek (7) naar het midden toe 15 en wordt voorzien van ten minste één verbindingsbuis (6), dat de ruimte (3) van de voeg tijdens het verwarmen eerst wordt voorzien van een inert of reducerend spoelgas totdat de verbinding stevig is gesloten langs de omtrek (7), dat de ruimte (3) van de verbinding daarna onder vacuum 20 wordt gebracht via de verbindingsbuizen (6), en dat de verbinding daarna samen wordt gedrukt met een vooraf bepaalde snelheid voor verder diffusielassen.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, met het k e n -me r k, dat aan ten minste één van de grensvlakken (4) van 25 de voeg een concave vorm wordt gegeven.

3. Werkwijze volgens conclusie 1, met het ken merk, dat ten minste aan één van de grensvlakken (4) van de voeg een conische vorm wordt gegeven.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, met het ken-30 m e r k, dat aan de beide grensvlakken (4, 5) van de voeg een conische vorm wordt gegeven, de een (4) concaaf en de ander (5) convex.

5. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat helium wordt gebruikt als 35 inert gas.

6. Werkwijze volgens één van de conclusies 1-5, 8320103 4 V - 12 - met het kenmerk, dat waterstof wordt gebruikt als reducerend gas.

7. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de verbindingsbuis (6) is 5 aangebracht in één van de delen (1), bij voorkeur in de nabijheid van zijn omtrek.

8. Werkwijze voor het verbinden van metalen delen (1, 2) door diffusielassen, omvattende de volgende stappen: - het vormen van een voeg (3) tussen opponerende 10 grensvlakken (4, 5) van de respektievelijke, te verbinden delen (1, 2), - het verwarmen van de delen (1, 2) ten minste in die gebieden welke grenzen aan de voeg (3) tot een vooraf be paalde temperatuur, 15. het verbinden van de delen (1,2) door deze samen te drukken, en - het koelen van de delen, met het kenmerk, dat aan de delen (1, 2) in het gebied van de voeg een gereduceerd dwarsprofiel wordt 20 gegeven.

9. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, met het kenmerk, dat de voeg wordt voorzien van een activerende gering.

10. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclu-25 sies, met het kenmerk, dat ten minste één van de grensvlakken (4, 5) van de voeg ten minste bij de omtrek (7) wordt gekarteld. 8320103