NL8105346A

NL8105346A -

Info

Publication number: NL8105346A
Application number: NL8105346A
Authority: NL
Priority date: 1981-11-26
Filing date: 1981-11-26
Publication date: 1983-06-16
Also published as: US4482989A; CA1193723A; IT8224388A0; KR840002794A; GB2110433A; JPS58105438A; ES8400641A1; IT8224388A1; FR2517153A1; DE3242784C2; DE3242784A1; JPH0430093B2; AU9080082A; DK521982A; IT1153662B; AU552688B2; GB2110433B; FR2517153B1; KR880002695B1; ES517632A0

Description

* t ' PHN 10.201 1 N.V. Philips* Gloeilanpenfahrieken te Eindhoven.

Inrichting voor het optisch afhasten van een schij f vormige registratie-drager.

De uitvinding heeft betrekking op een inrichting voor het optisch aftasten van een schijfvormige registratiedrager, waarop infor-matie is opgetekend in de vorm van koncentrische of spiraalvormige sporen, welke inrichting is voorzien van een -stralingsbron voor het 5 uitzenden van een aftaststralenhundel, een uitleesdetektor voor het detekteren van de na samenwerking met de registratiedrager in de aftast-bundel aanwezige informatie, waarbij die uitleesdetektor voor het verkrijgen van een radiaal foutsignaal dat een maat is voor de radiale afwijking van de projektie van de aftaststralenhundel van het midden 10 van het spoor, uit ten minste twee in radiale richting naast elkaar gelegen detektoren bestaat, en een radiale spoorvolgregellus omvattende een schakeling voor het vergelijken van de door beide naast elkaar gelegen detektoren geleverde signalen en het genereren van het radiaal foutsignaal en een inrichting voor het als funktie van dit radiaal 15 foutsignaal verplaatsen van de projektie van de aftaststralingsbundel in radiale richting.

Een dergelijke inrichting kan gebruikt worden voor het weergeven van analoog geregistreerde informatie (bijvoorheeld video-signalen) als ook voor het weergeven van digitaal geregistreerde 20 informatie (bijvoorbeeld dataopslag, digitale audio) en is onder meer beschreven in de Duitse oktrooiaanvrage nr. 23.42.906. Daarbij kan worden opgemerkt, dat naast het detekteren van de uitleesstralings-bundel met meerdere optische detektoren ter verkrijging van een radiaal foutsignaal het ook mogelijk is cm een aftaststralingsbundel te 25 gebruiken die uit meerdere deelbundels, bijvoorbeeld een hoofdbundel en twee nevenbundels, die elk met een afzonderlijke optische detektor gedetekteerd warden, bestaat, waarbij de hoofdbundel voor het uitlezen van de informatie gebruikt wordt en de nevenbundels voor het verkrijgen van een radiaal foutsignaal gebruikt warden.

30 Een probleem bij de radiale spoorvolgregellus in de in de aanhef genoemde inrichting is, dat de grootte van het door de uitlees-detektor opgevekte signaal sterk afhankelijk is-van de kwaliteit van de aftaststralenhundel en de geonetrie van de optisch detekteerbare 8105346 ί* . Λ ΡΗΝ 10.201 2 ______putten op de plaat. Verder is van invloed de reflektie- en het transmissie- rendement van de plaat en het optische stelsel voor de projektie van de stralingsbundel als ook de hoeveelheid door de stralingsbrcn uitge-zonden straling. Daamaast kan, afhankelijk van de manier waarop de 5 uitleesdetektor in radiale richting over de plaat wardt bewogen, de boek tussen de deellijn tussen de beide optische detektoren en het spoor varieren. Deze faktoren leiden tot een variatie in de rondgaande versterking in de regellus met ongeveer een faktor 5,5 hetgeen in de bandbreedte van de regellus tot uiting komt als een variatie met een faktor van ongeveer 10 2,3.

De uitvinding beoogt een inrichting van de in de aanhef genoemde soort, met een betere konstantheid van de rondgaande versterking in die regellus en wordt daartoe gekenmerkt, door een in die regellus opgencmen stuurbare versterkingsschakeling voor het instellen van de 15 rondgaande versterking in die regellus, een oscillatorschakeling voor het aan die regellus toevoeren van een signaal met een vooraf bepaalde frequentie, een detektieschakeling voor het detekteren van de reaktie van die regellus op het toegevoerde signaal en een stuurschakeling voor het sturen van de stuurbare versterkerschakeling als funktie van die 20 gedetekteerde reaktie ten einde de rondgaande versterking binnen die regellus op een nagenoeg konstante waarde te houden.

De genoemde detektieschakeling kan daarbij een amplitude-detektor zijn. Een voorkeursuitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding wordt voor wat betreft de detektieschakeling nader 25 gekenmerkt, doordat de detektieschakeling een fasedetefctar amvat voor het vergelijken van de fase van het door de oscillatorschakeling gegenereerde signaal met de fase van de reaktie op een vooraf bepaalde plaats in die regellus, en dat de stuurschakeling zodanig is ingesteld, dat de stuurbare versterkerschakeling op een zodanigeversterking wordt 30 ingesteld, dat dit door de fasedetektor gedetekteerde faseverschil op een vooraf bepaalde waarde wordt geregeld.

Aangezien dit genoemd faseverschil gerelateerd is aan de rondgaande versterking in de regellus wordt op deze wijze de rondgaande versterking op een konstante waarde geregeld. Het voordeel hierbij is 35 dat fasedetektie bij een bepaalde frequentie betrekkelijk eenvoudig is. Hierbij kan deze voorkeursuitvoeringsvorm nader gekenmerkt worden, doordat de fasedetektor is ingesteld op meting, van een faseverschil rond 90°. Het voordeel hiervan is, dat de fasedetektor zeer 8105346

er A

EHN 10.201 3 eenvoudig Jean warden uitgevoerd.

Cfidat het Jean voorkanen dat het qptredende faseverscJiil, bijvoorbeeld met het oog op de lineariteit van de regelkarakteristiek, afwijkt van 90° kan het voordelig zijn, dat een fasedraaier is 5 opgencmen, zodanig dat bij een faseverschil van 90° gemeten door de fasedetektor de fasedraaiing van de reaktie van de regellus qp het door de oscillatorschakeling gegenereerde signaal een vooraf bepaalde van 90° afwijkende waarde heeft. Hierdoor Jean toch een fasedetektie van 90° toegepast warden.

10 Bij de radiale spoorvolgregeling in de inrichting volgens de uitvinding kan het voorkanen, dat bepaalde asyirmetrien niet door spoorvolgfouten veroorzaakte afwijkingen tussen de door beide qptisciie detektoren geleverde signalen veroorzaken wat tot gevolg heeft, dat de radiale spoorvolgregellus de aftaststralingsbundei van het midden 15 van het te volgen spoor afregelt. Volgens een nader kenmerk van de uitvinding Jean dit probleem opgelost warden, doordat een korrelatie-deteJetieschakeling voor het leveren van een signaal dat een maat is voor de korrelatie tussen de amplitude van het door de uitleesdetektor uitgelezen informatiesignaal en het radiale foutsignaal en een balan-20 cerende versterkerschakeling voor het ten opzichte van elkaar als funlctie van het door de korrelatiedetektieschakeling geleverde signaal balancer en van de door beide optische detektoren geleverde signalen.

Dit aspekt van de inrichting volgens de uitvinding berust op het inzicht, dat het toegevoerde meetsignaal ter stabilisatie van de 25 rondgaande versterking in de'radiale spoorvolgregellus een slingering van de aftaststralingsbundei over het spoor tot gevolg heeft, waarmede het signaal ter korrektie van genoemde asynroetrien gewonnen kan worden.

Deze laatstgenoemde uitvoeringsvorm kan nader warden gekenmerkt, doordat de balancerende versterkerschakeling een eerste en een tweede ingang 30 en een eerste en een tweede uitgang vertoont, waarbij de beide optische detektoren elk met een van beide ingangen zijn gekoppeld, de eerste ingang met de eerste uitgang is gekoppeld, de eerste en de tweede ingang met een optelschakeling zijn verbonden die via een regelbare versterkerschakeling met een versterkingsfaktor die rond 0,5 regelbaar 35 is, met de tweede uitgang is verbonden.

Het uitgangssignaal van de Korrelatiedetektieschakeling zorgt er voor dat de balancerende versterkerschakeling zodanig geregeld wordt, dat genoemde korrelatie op een minimale waarde wordt geregeld.

3105346 PHN 10.201 4 i λ

Dit instelpunt waar naartoe geregeld wordt, wordt niet beinvloed door de regeling van de rondgaande versterking. Qngekeerd heeft de balancerende versterkerschakeling nauwelijks invloed qp de amplitude van de wissel-stroomkamponent in het radiale spoorvolgfoutsignaal (maar wel op de 5 gelijkstroomkomponent In dat radiale foutsignaal), zodat de balancerende versterkerschakeling de regeling van de rondgaande versterker niet of nauwelijks beinvloedt. Beide regelingen hinderen elkaar dus niet, wat de stabiliteit tijdens bijvoorbeeld aanloopfasen ten goede kornt. Bovendien mogen daardoor de bandbreedten van beide regelingen rustig overlappen.

10 De uitvinding zal nader worden toegelicht aan de hand van de tekening. Daarin toont; figuur 1 een voorkeursuitvoeringsvorm van de inrichting volgens de uitvinding, figuur 2 een diagram ter verklaring van de keuze van de 15 frequentie van het door oscillator 19 gegenereerde meetsignaal, figuur 3 een diagram ter nadere toelichting van het diagram volgens figuur 2, figuur 4 een diagram volgens figuur 3, behorende bij een andere frequentie van het meetsignaal, 20 figuur 5 een diagram ter verklaring van de working van de Inrichting volgens figuur 1 voor wat betreft het opwekken van een regelsignaal ter korrektie van asymmetrien, en figuur 6 een gedefcailleerde uitvoeringsvorm van de vermenig-vuldiger 33 in de inrichting volgens figuur 1.

25 Figuur 1 toont een voorkeursuitvoeringsvoorbeeld van een inrichting voor het optisch aftasten van een registratiedrager volgens de uitvinding. De werking van die inrichting wordt besproken aan de hand van figuren 2 tot en met 5, die diagramren ter verklaring van de werking van de inrichting tonen.

30 De inrichting cmvat een optisch stelsel 1 voor het projekteren van een aftaststralenbundel op een roterend aangedreven plaat 2.

Het optisch stelsel T is in radiale richting (ten opzichte van de plaat 2) verplaatsbaar door middel van een transducent 3, bijvoorbeeld een motor. De informatie op de plaat wordt in dit uitvoeringsvoorbeeld 35 uitgelezen doordat de aftaststralenbundel reflekteert aan de plaat 2, en via een halfdoarlatende spiegel 4 pp een uitleesdetektor 5 geprojek-teerd wordt. Deze uitleesdetektor 5 bestaat uit 2 optische detektaren 5a en 5b, die via spiegel 4, gezien in radiale richting aan weerszijde 8105346

*- A

ΙΏΝ 10.201 5 van het midden van het op plaat 2 afgetaste spoor gelegen zijn. De van beide detektoren 5a en 5b afkanstige signalen warden in schakelingen 6 en 7 vcorbewerkt, bijvoorbeeld voorversterkt en gefilterd, en na een aantal nog te beschrijven bewerkingen in optelschakeling 8 opgeteld, 5 waama het scmsignaal aan een uitgang 9 verschijnt voor verdere sianaal-bewerking van het in dit sansignaal aanwazige infonrtatiesignaal. De van beide qptische detektoren 5a en 5b afkanstige signalen warden verder ook aan een schakeling 10 toegevoerd die het verschil tussen de door die detektoren geleverde signalen bepaalt. Dit verschil is een maat voor 10 de mate waarin de aftaststralenbundeLhet midden van het af te fasten spoor op plaat 2 volgt. Ter sturing van de radiale volging, wordt dit verschilsignaal na een aantal nog te beschrijven bewerkingen en een aantal filteringen met filters 11 (reduktie van het signaal bij lage frequenties, korresponderend met het toerental van de plaat 2), 12 15 (reduktie bij hoge frequenties cm instabiliteiten te voorkomen) en 13 (laagdoorlaatf liter voor aider andere ruisonderdrukking), aangeboden aan de transducent 3.

De sterkte van het met detektoren 5a en 5b verkregen signaal is afhankelijk van een groot aantal parameters, waaronder de kwaliteit 20 van de lichtspot qp de plaat, de geanetrie van de infoonatieputten op de plaat, het reflektie- en transmissierendement van de plaat 2 en het optische systeem 1 en de hoeveelheid licht die door de in het optische systeem aanwezige laser opgewekt wordt. Verder kan bij een zich niet volgens een zuiver radiale lijn verplaatsend optisch stelsel 25 de hoek tussen de deellijn tussen beide detektoren 5a en 5b en het spoor op de plaat varieren. A1 deze faktoren leiden ertoe, dat de rondgaande versterking in de beschreven regellus met een faktor 5,5 kan varieren wat een varieatie in de bandbreedte van het regelsysteem met ongeveer een faktor 2,3 tot gevolg heeft. Qm de effekten van deze variatie te 30 niet te doen is een versterkingsregeling opgencmen. Deze cravat verrosnig-vuldigers c.q. variabele versterkers 14 en 15 die de van de detektoren 5a en 5b afkanstige signalen met een faktor k versterken. Een stuursignaal voor die vermenigvuldigers 14 en 15 wordt opgewekt, doordat een van een oscillator 16 afkcmstig meetsignaal via cptelschakeling 17 in de regellus 35 geinjekteerd wardt. Via een banddoorlaatfilter 18 wordt de-reaktie van de regellus qp dit meetsignaal uitgekoppeld en door vergelijking met het geinjekteerde meetsignaal wordt een signaal ter sturing van de vermenigvuldigers 14 en 15 gewonncn. De genoemds vergelijking kan een amplitude- 8105346 ΙΏΝ 10.201 6 vergelijking zijn, maar Is in dit uitvoeringsvoorbeeld een fasevergelij-king. Immers, het faseverschil tussen het geinjekteerde meetsignaal en het uitgekoppelde meetsignaal is gerelateerd aan. de rondgaande versterking. Deze keuze voor fasemeting is gemaakt omdat fasemeting bij een bepaalde 5 freguentie betrekkelijk eenvoudig Is. De werking van deze meting van de rondgaarde versterking wordt verduidelijkt aan de hand van figuur 2.

Deze toont een eerste sehaar van karakteristieken representerend de amplitude J Hjvan de open-lusversterking Hq van de regellus voor diverse waarden van k (de versterking van de vermenigvuldigers 14 en 15) als 10 funktie van de freguentie f, alsmede een sehaar van karakteristieken, weergevende de fase(^ van de reaktie van de regellus op injektie van het meetsignaal als funktie van de frequentie voor diverse waarden van de parameter k.

Wordt een bepaalde bandbreedte fQ (bijvoorbeeld 500 Hz) gewenst, 15 dan wordt de vereiste waarde van | HQ j en dus k gevonden in de sehaar | Ho I voor | Hq | =1. In deze sehaar is dat voor k=3,5.106. Wordt een regeling van de versterking rond(f =-90° gekozen (detektie rond + 90°. faseverschil is betrekkelijk eenvoudig) dan wordt uit de sehaar voor (f bij if =-90° en k=3,5.10^ de frequentie fm (bijvoorbeeld 400 Hz) voor 20 het meetsignaal gevonden.

Figuur 3 toont de fase als funktie van de fakter k voor f=fm1 (= 400 Hz). Deze karakteristiek is dan de regelkarakteristiek rond df =-90° en een meetsignaal met frequentie . Deze karakteristiek blijkt tamelijk vlak te verlopen voor^ -90°, hetgeen minder gewenst 25 is. Wordt echter een frequentie f^ (bijvoorbeeld 600 Hz), waarbij df =-135 bij k=3,5.106 gekozen (zie figuur 2), dan wordt de regelkarakteristiek zoals in figuur 4 getoond is. Deze karakteristiek is meer lineair dan die volgens figuur 3,*terwijl daamaast in de gerealiseerde uitvoeringsvorm bleek., dat de amplitude van de reaktie g—»- bij i+n° 30 fm^= 600 Hz maximaal was. Qm toch een fasemeting rond -90υ tt beholden, kan een 45° fasedraaiend netwerk T9 toegepast warden wat in het uitvoeringsvoorbeeld volgens figuur 1 is qpgenomen tussen de oscillator 16 en de optelschakeling 17. De fasemeting zelf wordt daarbij, uitgevoerd met behulp van een vermenigvuldiger 20, die in de meest eenvoudige vorm 35 kan bestaan uit twee begrenzerschakelingen, die van de signalen aan de ingangen blokvormige signalen maken, een eksklusieve OF poort. Een dergelijke fasevergelijker levert een blokvormige signaal met een "duty-cycle" die een maat is voor het faseverschil. Deze "duty-cycle" 8105346 PHN 10.201 7 is 50% voor (^- + 90°. Dit blokvormige signaal wordt geintegreerd met een integrator 21, waarvan het uitgangssignaal de vermenigvoldigers 14 en 15 stuurt. Hierdoor stelt de versterking in de regellus zich zodanig in, dat het faseverschil tussen het oscillatorsignaal en het door band-5 doorlaatfilter 18 uitgefilterde signaal gelijk is aan -90° oftewel volgens de diagrairman van figuur 2, zodanig dat de faktor k gelijk is aan 3,5.106 en de bandbreedte van de regellus gelijk is aan f . Het fase-draaiend netwerk 19 kan ook vervangen warden door een fasedraaiend netwerk, bijvoorbeeld in de meetlus voor of na filter 18.

10 Het beschreven spoorvolgsysteem funktioneert alleen wanneer een spoor op plaat 2 gevolgd wordt. Wanneer het systeem gestart wordt of bijvoorbeeld tijdens bijzondere manieren van affasten, zoals die die gepaard gaan met spoorwisseling, heeft het radiaal spoorvolgfoutsignaal niet zijn naninale waarde. Dit kan problemen geven bij het invangen 15 van het regelsysteem. Cm deze problemen te voorkcmen, wordt wanneer het regelsysteem niet benut wordt, de ingang van de integrator via een door een schakeling 22 bediende schakelaar 23 met een bran 24 van refe-rentiespanning V.^ verbonden, in plaats van net de fasevergelijker 20. Hierdoor laadt integrator 21 tot de spanning V hetgeen een toename van 20 de amplitude van het radiaal foutsignaal in de regellus tot gevolg heeft.

De uitgang van de vergelijker 10 is via een diode 25 en aftrekschakeling 26 met de integrator 21 verbonden. Hierdoor wordt de integrator ontladen wanneer het radiaal foutsignaal aan de uitgang van de vergelijker 10 de referentiespanning met een diodespanning overschrijdt en wordt de 25 toename van het radiaal foutsignaal begrensd bij een top-top waarde van ongeveer 27re£ en is tijdens het buiten bedrijf zijn van de radiale regellus een radiaal foutsignaal met een goed gedefinieerde amplitude aanwezig.

Het radiaal foutsignaal wordt verkregen door de signalen 30 afkcmstig van beide optische detektoren van elkaar af te trekken.

Door asyrrmetrien zoals een asymmetrische aftaststralingsbundel, ,een niet loodrecht op de invallende aftaststralingsbundel geplaatste plaat 2, ongelijke gevoeligheid van beide optische detektoren 5a en 5b en andere zal het radiaal foutsignaal echter niet gelijk zijn aan 35 nul wanneer de aftaststralingsbundel precies midden cp het spoor gecentreerd staat. Dit heeft tot gevolg, dat de regellus dit foutsignaal gaat wegregelen door de aftaststralingsbundel naast het midden van het spoor te plaatsen.

8105346 EHN 10.201 8

Cm dergelijke fouten ten gevolge van asymmetrien te verraijaen is dus een additioneel foutsignaal nodig. Een manier cm een dergelijk foutsignaal te verkrijgen wordt toegelicht aan de hand van figuur 5.

Hierin toont krcmme A de van de piaat ontvangen lichthoeveelheid, 5 dus het scmsignaal aan uitgang 9 als funktie van de plaats q van de aftastbundel ten opzichte van het midden van het spoor (q=0), welke krcmme de crahullende geeft van het door de informatiestruktuur hoog frequent gemoduleerde stralingsbundel. Krarme B geeft een vairiatie van de trefplaats (q) van de stralingsbundel als funktie van de tijd (t) aan 10 de ene zijde van het spoormidden (q=0) en kromme B' de trefplaats aan de andere zijde van het spoormidden. Kramme's B en B' korresponderen daarbij met een radiaal foutsignaal. Krcmme C respektievelijk C' geeft de daarbij fcehorende variatie van de amplitude van het hoog frequente scmsignaal. De figuur 5 toont dat een bundeldeviatie aan de ene zijde (H-q) 15 een variatie van die amplitude geeft die in fase is met het radiaal foutsignaal en een deviatie aan de andere zijde (~q) een variatie geeft die in tegenfase is met het radiaal foutsignaal.

Een signaal dat een indikatie voor de trefplaats van de fcundel geeft, kan dus verkregen worden door korrelatiemeting tussen 20 het radiaal foutsignaal en de amplitude van het scmsignaal. Door inte-gratie van het resultaat van die korrelatiemeting (bijvoorbeeld synchrone detektie) wordt een regelsignaal verkregen, dat door inwerking op de radiale regellus genoemde fouten ten gevolge van asymmetrien kan voorkamen.

25 Een varierende deviatie van de aftaststralingsbundel zal altijd aanwezig zijn, bijvoorbeeld ten gevolge van ruis of onregel-matigheden in het spoor. In konbinatie met de reeds besproken radiale regeling is zo een deviatie echter steeds nauwkeurig gedefinieerd aanwezig, Immers, het genoerad' meetsignaal met frequentie fm geeft 30 een periodieke deviatie van de stralingsbundel. Met behulp van de deviatie ten gevolge van een toegevoerd signaal kan een veel hogere band-breedte bereikt worden dan bij gebruikmaking van de eerstgenoemde deviatie. Met banddoorlaatfilters rond die frequentie f kan dan een signaal korres-ponderend met die specifieke deviatie uit het radiaal foutsignaal 35 gefilterd worden evenals het gevolg van die deviatie in het scmsignaal.

Dit geschiedt in de uitvoeringsvorm volgens figuur 1, met behulp van de filters 27 en 28. Synchrone detektie vindt dan plaats met behulp van vermenigvuldiger 29. Qmdat de fase van de variatie van het scmsignaal 8105346 EHN 10.201 9 ten opzichte van de fase van de deviatia voldoende informatie geeft in een gesloten regeilus wordt met behulp van begrenzerschakeling 30 de uitgefilterde kotiponent van het radiaal foutsignaal begrensd.

De vermsnigvuldiger 29 kan dan betrekkelijk eenvoadig uitgevoerd warden, 5 ardat deze alleen het uitgangssignaal van filter 28 als funktie van de fase van het uitgangssignaal van filter 27 hoeft door te schakelen, dus met een met de halve periode van het uitgangssignaal van filter 27 wisselende polariteitsinversie. Het uitgangssignaal van synchrone detektor 29 wordt met een integrator 31 geintegreerd en geeft een 10 regelsignaal voor de radiale regeilus. Kcmpensatie met dit regelsignaal kan geschieden door dit signaal, dat een maat is voor de "off-set" in de radiale regeilus, van het radiale f cutsignaal af te trekken. Dit kan echter problemen geven: wanneer een uitvalsstoring ("drop-out") in het gereflekteerde signaal optreedt, dan zijn de door beide detektoren 15 5a en 5b gegenereerde signalen gelijk aan nul en is ook het radiaal foutsignaal gelijk aan nul. Ten gevolge van de integrator in de opwekking van het foutsignaal voor genoemde asynmetriekorrektie zal dit foutsignaal geen uitval vertonen en als stoorimpuls in het radiale foutsignaal verschijnen. Een kompensatiemethode waaraan dit 20 bezwaar niet kleeft, is een balancering van de signalen afkcmstig van beide qptische detektoren 5a en 5b. Zijn deze signalen i^ respek-tievelijk i2, dan geldt voor het radiale foutsignaal RF:

Een talanskorrektie net een faktor (1-ffi) geeft: 28

Voor E«1 is dit te vereenvoudigen tot: PF=(1-E)i1-(1-ffi)i2

Deze korrektie kan bereikt warden met twee vermenigvuldigers. Een nog eenvoudigere korrektie wordt als volgt bereikt: 30 Met 2d=1 -E volgt: RF=2di^ - (2+2d) i2 > oftewel %RF=d(i1+i2)-i2

Deze korrektie kan met een vermenigvuldiger die met een faktor d^· ½ vermenigvuldigt, uitgevoerd warden. De vermenigvuldiger kan daarbij 35 eenvoudig door een verschilpaar van transistoren en T2 gevormd warden, zoals figuur 6 toont. Het signaal i^+i2 wordt als strocm aan de emitters toegevoerd, een signaal (0,5-d) wordt tussen de basiselektroden aange-legd en met behulp van een verschilversterker wordt het signaal i2 van het 8105346 PHN 10.201 10 ...... kollektorsignaal van transistor T2 afgetrokken.

In de uitvoeringsvorm volgens figuur 1 wordt het voorgaande als volgt bereikt: met een optelschakeling 32 warden de signalen afkomstig van beide optische detektoren 5a en 5b opgeteld (i.j+i2) ,;Dit scmsignaal 5 wordt met. behulp van vermenigvuldiger 33, die gestuurd wordt door integrator 31, met de faktor d vermenigvuldigd. In de vergelijkschakeling 10 wordt dan het verschil i2~d(i.j+i2), zijnde het radiaal foutsignaal gevormd.

Ten gevolge van de bewerking met optelschakeling 32 levert de 10 optelschakeling 8 niet meer het sansignaal k(i^+i2). Dit. wordt gekorri-geerd door van het uitgangssignaal van optelschakeling 8 door middel van aftrekschakeling 34 het radiaal foutsignaal/ dat aan de uitgang van vergelijkschakeling 10 aanwezig is, af te trekken.

De beschreven korrektie van asyirmetrien werkt alleen 15 korrekt wanneer de radiale servoregeling in werking is, dus niet tijdens bijvoorbeeld startprocedures of spoorwisselingen. In die gevallen wordt met behulp van schakelaar 35, die daartoe bediend wordt door' de schakeling 22, het radiale foutsignaal voor de aktuator 3 bij het uitgangssignaal van vermenigvuldiger 29 opgeteld met optelschakeling 36.

20 Begrenzerschakeling 30 wordt daarbij door schakeling 22 in een stand gezet, waarbij vermenigvuldiger 29 het uitgangssignaal van filter 28 niet meer qua polariteit omschakelt, waardoor vermenigvuldiger 29 dus een gelijkstrocmvrij signaal levert dat in integrator 31 geelimi-neerd wordt.. Het gevolg van het een. en ander is, dat vermenigvuldiger 33 25 zodanig geregeld wordt, dat het radiale foutsignaal gelijkstrocmvrij is.

De balancerende versterkerschakeling 33 kan tesamen met optelschakeling 32 eventueel ook na de versterkerschakelingen 14 en 15 opgenomen worden.. De versterkerschakelingen 14 en 15 kunnen ook vervangen worden door een versterkerschakeling in het gemeenschappelij ke 30 deel van de radiale spoorvolgregellus, bijvoorbeeld na aftrekschakeling 10.

35 8105346

Claims

1. Inrichting voor het optisch aftasten van een schijfvormige registratiedrager, waarop informatie is opgetekehd in de vorm van koncentrische of spiraalvonnige sporen, welke inrichting is voorzien van een stralingshrron voor het uitzenden van een aftaststralenbundel, g een uitleesdetektor voor het detekteren van de na samenwerking met de registratiedrager in de aftastbundel aanwezige informatie, waarbij die uitleesdetektor voor het verkrijgen van een radiaal foutsignaal dat een maat is voor de radiale afwijking van de projektie van de aftaststralen-bundel van het midden van het spoor, uit ten minste twee in radiale 10 richting naast elkaar gelegen detektoren bestaat, en een radiale spoor— volgregellus cmvattende een schakeling voor het vergelijken van de door beide naast elkaar gelegen detektoren geleverde signalen en het genereren van het radiaal foutsignaal en een inrichting voor het als funktie van dit radiaal foutsignaal verplaatsen van de projektie van de aftaststralen-15 bundel in radiale richting, gekenmerkt door een in die regellus opgenomen stuurbare versterkingsschakeling voor het instellen van de rondgaande versterking in die regellus, een oscillatorschakeling voor het aan die regellus toevoeren van een signaal met een vooraf bepaalde frequentie, een detektieschakeling voor het detekteren van de reaktie van die 20 regellus op het toegevoerde signaal en een stuurschakeling voor het sturen van de stuurbare versterkerschakeling als funktie van die gedetekteerde reaktie ten einde de rondgaande versterking binnen die regellus op een nagenoeg konstante waarde te houden.

2. Inrichting volgens konklusie 1, met het kenmerk, dat de 2g detektieschakeling een fasedetektor cravat voor het vergelijken van de fase van het door de oscillatorschakeling gegenereerde signaal met de fase van de reaktie qp een vooraf bepaalde plants in die regellus, en dat de stuurschakeling zodanig is ingesteld, dat de stuurbare versterkerschakeling op een zodaniceversterking wordt ingesteld, dat dit door 30 de fasedetektor gedetekteerde raseverschil op een vooraf bepaalde waarde wordt geregeld.

3. Inrichting volgens konklusie 2, met het kenmerk, dat de fasedetektor is ingesteld op meting van een faseverschil rond 90°.

4. Inrichting volgens konklusie 3, met het kenmerk, dat een 35 fasedraaier is opgenomen, zodanig dat bij een faseverschil van 90° gemeten door de fasedetektor de fasedraaiing van de reaktie van de regellus op het door de oscillatorschakeling gegenereerde signaal een vooraf bepaalde van 90° afwijkende waarde heeft. 8105346 * ΕΗΝ 10.201 12 Λ

- 5. Inrichting volgens een der konklusies 1 tot en met 4, gekenmerkt door, een korrelatiedetektieschakeling vcor het leveren van een signaal dat een maat is voor de korrelatie tussen de amplitude van het door de uitleesdetektie uitgelezen informatiesignaal en het radiale 5 foutsignaal en een balancerende versterkerschakeling voor het ten opzichte van elkaar als funktie van het door de korrelatiedetektieschakeling geleverde signaal balanceren van de door beide optische detektoren geleverde signalen.

6. Inrichting volgens konklusie 5, met het kenmerk, dat de 10 balancerende versterkerschakeling een eerste en een tweede ingang en een eerste en een tweede uitgang vertoont, waarbij de beide optische detektoren elk met Hn van beide ingangen zijn gekoppeld, de eerste ingang met de eerste uitgang is gekoppeld, de eerste en de tweede ingang met een optelschakeling zijn verbonden die via een regelbare 15 versterkerschakeling met een versterkingsfaktor die rond 0,5 regelbaar is, net de tweede uitgang is verbonden. 20 25 30 35 8105346