NL1027711C1 - Infrarood-straling absorberende voorwerpen en werkwijze voor de vervaardiging daarvan. - Google Patents

Description

* • »

Korte aanduiding: Infrarood-straling absorberende voorwerpen en.

werkwijze voor de vervaardiging daarvan.

De aanvrage heeft betrekking op infrarood-straling absorberende voorwerpen en werkwijzen voor de vervaardiging daarvan.

Absorberen van overmatige hoeveelheden zonnestraling door de ’ inwendige oppervlakken van een voertuig, woonhuis of kantoorgebouw 5 kan resulteren in verhoogde binnentemperaturen, verminderd comfort voor de bewoners en versnelde afbraak van binnenmaterialen alsmede een toename van de vereisten voor grotere airconditionseenheden. In het bijzonder kan in voertuigen onder omstandigheden van hoge statische doordringing, die kan optreden in voertuigen die zijn 10 geparkeerd in de warme zomerzon, in het bijzonder in een woestijnklimaat, de oppervlaktetemperatuur binnen een gesloten auto boven de 100°C geraken terwijl de totale thermische massa van de auto tot hoge temperaturen kan worden verhoogd.

De verhoogde koelingsbelasting van de airconditionseenheden in 15 een voertuig om het warmteongemak te verbeteren zou in gaan tegen de heden ten dage overheersende trend in de automobielindustrie. Automobielmotoren worden kleiner gemaakt om gewicht te verminderen en de brandstofefficiëntie te verbeteren en zijn minder in staat om de vermogensonttrekking door de grotere airconditioners te hanteren. Een 20 recente zorg voor de industrie en de regering is de rol die wordt gespeeld door airconditionsinrichtingen in auto's als een bron van chloorfluorkoolwaterstoffen (CFC) die in de atmosfeer worden afgegeven, een toegenomen koelingsbelasting zal tot nog grotere airconditiongseenheden leiden die dit probleem zullen verergeren.

25 In een poging om de warmteopbouw en de consequente toename van temperaturen in auto's, gebouwen en dergelijke te verminderen zijn er pogingen geweest om anorganische infrarood-absorberende stoffen op te nemen in transparante materialen die als vensters worden gebruikt. Deze infrarood-absorberende stoffen zijn typisch metaalzouten van 30 boriden. Deze oplossing is echter niet succesvol omdat de anorganische IR absorberende stoffen te lijden hebben van een gebrek aan hydrolytische stabiliteit en in de tijd afbreken. Er bestaat derhalve behoefte aan nieuwe technologieën en passieve ontwerpoplossingen die zouden leiden tot verminderde 35 zonnewarmtebelastingen op lange termijn in auto's, woon- en kantoorgebouwen en dergelijke.

1 0 27 7 1 1 * * - 2 -

SAMENVATTING

*

Beschreven hierin is een samenstelling die ,een organisch 5 polymeer, een anorganisch infrarood-absorberend additief en een ultraviolet-absorberend additief omvat.

Eveneens is beschreven een werkwijze voor het vervaardigen van een samenstelling die omvat het in de smelt mengen van een samenstelling die een organisch polymeer, een anorganisch infrarood-10 absorberend additief en een ultraviolet absorberend additief omvat.

Eveneens zijn beschreven voorwerpen die de boven aangegeven samenstelling omvatten alsmede voorwerpen die zijn vervaardigd met de boven beschreven werkwijze.

15 BESCHRIJVING VAN DE FIGUREN

De figuur beschrijft een meerwandige plaat waarin de afzonderlijke platen zijn gescheiden door steunen en waarbij er luchtzakken tussen de steunen aanwezig zijn.

20

GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING VAN DE VOORKEURSUITVOERINGSVORMEN

Hierin beschreven zijn voorwerpen zoals films, vellen, platen en dergelijke die over de lange termijn een hoge absorptie vertonen 25 en een hoge reflectie van licht in het nabij infrarood (IR) gebied, onder verschaffen van een hoog transmis sievermogen en laag reflectievermogen voor licht in het zichtbare gebied van het elektromagnetisch spectrum. Alle verwijzingen naar IR en UV in deze beschrijving zijn met betrekking tot het elektromagnetische spectrum. 30 Het voorwerp kan een enkele laag omvatten of kan meerlaags zijn. Zonder te zijn beperkt door theorie gelooft men dat een synergistische interactie tussen het UV-absorberende additief en het anorganische IF-absorberende additief de hydrolytische stabiliteit van het anorganische IR-absorberende additief verhoogt. Deze 35 synergistische ineractie maakt het het anorganische IR-absorberende additief en derhalve het voorwerp mogelijk om IR-straling gedurende een uitgebreide tijdsperiode te absorberen zonder enigerlei verlies van absorptievermogens. Opgemerkt dient te worden dat alle gebieden die hierin zijn beschreven inclusief en combineerbaar zijn.

1 0 27 7 1 1

• I

i l - 3 -

Zoals boven aangegeven omvat het voorwerp een samenstelling die » een organisch polymeer, een anorganisch IR-absorberend additief en een UV-absprberend additief omvat. Het organische polymeer kan een thermoplastisch polymeer of een thermohardend polymeer zijn.

5 Voorkeurs-organische polymeren zijn aromatische thermoplastische polymeren, aromatische thermohardende polymeren of mengsels van aromatische thermohardende polymeren met aromatische thermoplastische polymeren. Thermoplastische polymeren die kunnen worden gebruikt zijn oligomeren, homopolymeren, ionomeren, dendrimeren, copolymeren zoals 10 blokcopolymeren, entcopolymeren, sterblokcopolymeren, random- copolymeren en dergelijke alsmede combinaties die ten minste een van de voorgaande polymeren omvatten. Geschikte voorbeelden van thermoplastische polymeren die kunnen worden gebruikt zijn polyacetalen, polyacrylen, polyalkyden, polycarbonaten, polystyrenen, 15 polyesters, polyamiden, polyamideimiden, polyarylaten, polyarylsulfonen, polyethersulfonen, polyfenyleensulfiden, polyvinylchloriden, polysulfonen, polyimiden,polyetherimiden, polytetrafluorethylenen, polyetherketonen, polyetheretherketonen, polyetherketonketonen, polybenzoxazolen, polyoxyadiazolen, 20 polybenzothiazinofenothiazinen, polybenzothiazolen, ' polypyrazinochinoxalinen, polypyromellitimiden, polychinoxalinen, polybenzimidazole.n, polyoxindolen, polyoxoisoindolinen, polydioxoisoindolinen, polytriazinen, polypyridazinen, polypiperazinen, polypyridinen, polypiperidinen, polytriazolen, 25 polypyrazolen, polypyrrolidinen, polycarboranen, polyoxabicyclononanen, polydibenzofuranen, polyftaliden, polyacetalen, polyanhydriden, polyvinylethers, polyvinylthioethers, polyvinylalcoholen, polyvinylketonen, polyvinylhalogeniden, polyvinylnitrilen, polyvinylesters, polysulfonaten, polysulfiden, 30 polythioesters, polysulfonen, polysulfonamiden, polyureummaterialen, polyfosfazenen, polysilazanen of dergelijke, of combinaties die ten minste een van de voorgaande thermoplastische polymeren omvatten. De thermoplastische polymeren die de voorkeur genieten voor toepassing in de samenstelling zijn thermoplastische polymeren zoals 35 polycarbonaten, copolymeren van polycarbonaat en polysiloxaan, copolyestercarbonaten, of mengsels van polyesters met polycarbonaten. Zoals boven aangegeven wordt aan aromatische thermoplastische polymeren in het algemeen de voorkeur gegeven.

Mengsels van thermoplastischea polymeren kunnen eveneens worden 40 gebruikt. Geschikte voorbeelden van mengsels van thermoplastische 1 0 27 7 1 1 - 4 - • » polymeren omvatten acrylonitril-butadieen-styreen/nylon, polycabonaat/acrylonitril-butadieen-styreen, acrylonitril butadieen styreen/polyvinylchloride, polyfenyleenether/polystyreen, poly-fenyleenether/nylon, polysulfon/acrylonitril-butadieen-styreen, poly-5 carbonaat/thermoplastisch, urethaan, polycarbonaat/poly-ethyleentereftalaat, polycarbonaat/polybutyleentereftalaat, thermoplastische elastomeerlegeringen, nylon/elastomeren, polyester/elastomeren, polyethyleentereftalaat/poly-butyleentereftalaat, styreenmaleïnezuuranhydride/acrylonitril-10 butadieen-styreen, polyeteretherketon/polyethersulfon, poly-etheretherketon/polyetherimide polyethyleen/nylon, poly-ethyleen/polyacetaal, of dergelijke.

Geschikte voorbeelden van thermohardende polymeren omvatten polyurethanen, natuurlijke rubber, epoxyharsen/ fenolharsen, 15 polyesters, polyamiden, polysiloxanen of dergelijke, of mengsels die tenminste een van de voorgaande thermohardende harsen omvatten. Aromatische thermohardende polymeren genieten algemeen de voorkeur. Mengsels van thermohardende polymeren alsmede mengsels van thermoplastische polymeren met thermohardende polymeren kunnen worden 20 gebruikt.

Het geniet de voorkeur ten aanzien van het thermoplastische polymeer dat dit transparant is voor licht in het optische golflengtegebied van het elektromagnetische spectrum. Zoals boven aangegeven kan polycarbonaat een van de thermoplastische polymeren 25 zijn dat in de samenstelling wordt gebruikt. Zoals hierin gebruikt omvatten de termen "polycarbonaat”, "polycarbonaatsamenstèlling" en "samenstelling die aromatische carbonaatketeneenheden omvat" samenstellingen met structuureenheden met de formule (I):

30 O

II (I) -R*—O—“—o- waarin meer dan of gelijk aan ongeveer 60 procent van het totale 35 aanta Rugroepen aromatische organische groepen zijn en de balans daarvan alifatische, alicyclische of aromatische groepen zijn. Bij voorkeur is R1 een aromatische organische groep en met meer voorkeur een groep met de formule (II): 40 -A1—V1—A2 (II) 1027711 - 5 - waarin elk van A1 en A2 een monocyclische tweewaardige arylgroep is en Y1 een overbruggende groep met nul, een of twee atomen die A1 van 5 A2 scheidt. In een voorbeelduitvoeringsvorm scheidt één atoom A1 van A2. Verduidelijkende voorbeelden van de YJ-groepen zijn -O-, -S-, -S (0)-S(0) 2~r methyleen, cyclohexylmethyleen, 2- [2,2,l]bicycloheptylideen, ethylideen, isopropylideen, neopentylideen, cyclohexylideen, cyclopentadecylideen, 10 cyclododecylideen, adamantylideen, of dergelijke. In een andere uitvoeringsvorm scheiden nul atomen A1 van A2, wat een verduidelijkend voorbeeld is dat bifenyl voortelt. De overbruggende groep Y1 kan een verzadigde koolwaterstofgroep zijn zoals methyleen, cyclohexylideen of isopropylideen.

15 Polycarbonaten kunnen worden bereid met de Schotten-Bauman grensvlaksreactie van een carbonaatvoorloper met dihydroxyverbindingen. Typisch wordt een waterige base zoals natriumhydroxide, kaliumhydroxide, calciumhydroxide, of dergelijke gemengd met een organisch, met water onmengbaar oplosmiddel zoals 20 benzeen, tolueen, koolstofdisulfide, chloorbenzeen, chloroform of dichloormethaan dat de dihydroxyverbinding bevat. Een faseoverdrachtmiddel wordt in het algemeen gebruikt om de reactie te vergemakkelijken. Als de carbonaatvoorloper worden carbonylhalogeniden gebruikt. Het voorkeurscarbonylhalogenide is 25 carbonylchloride (fosfgeen). Molecuulgewichtsregelingsmiddelen kunnen hetzij afzonderlijk of in gemengde vorm worden toegevoegd aan het mengsel van de reactiemiddelen. Vertakkingsmiddelen die hierna zullen worden beschreven, kunnen eveneens afzonderlijk of in mengsel worden toegevoegd.

30 Polycarbonaten kunnen worden bereid door dë grensvlaksreactie van dihydroxyverbindingen waarin slechts één atoom A1 en A2 scheidt. Zoals hierin gebruikt omvat de term "dihydroxyverbinding" bijvoorbeeld difenylverbindingen met de algemene formule (III) als volgt: 35 (Ra)P (Rb)q 1027711 » - 6 - waarin Ra en Rb elk onafhankelijk waterstof, een halogeenatoom, bij voorkeur broom, of een eenwaardige koolwaterstofgroep voorstellen, p en q elk onafhankelijk gehele getallen zijn van 0 tot 4, en Xa een van de groepen met formule (IV): voorstelt:

5 Rc Re O O

—C— —O— —S— —S— of —S—

Rd o (IV) 10 waarin Rc en Rd elk onafhankelijk een waterstofatoom of een eenwaardige lineaire of cyclische koolwaterstofgroep voortellen en Re een tweewaardige koolwatérstofgroep, zuurstof of zwavel is.

Voorbeelden van de typen bisfenolverbindingen die kunnen worden voorgesteld door de formule (III) omvatten de 15 bis(hydroxyaryl)alkaanreeks zoals 1,1-bis(4-hydroxyfenyl)methaan, 1,1-bis(4-hydroxyfenyl)ethaan, 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)propaan (of bisfenol-A), 2,2-bis(4-hydroxyfenyl)butaan, 2,2-bis(4- hydroxyfenyl)octaan, 1,1-bis(4-hydroxyfenyl)propaan, 1,1-bis(4- t hydroxyfenyl)n-butaan, bis(4-hydroxyfenyl)fenylmethaan, 2,2-bis(4-20 hydroxy-l-methylfenyl)propaan, 1,1-bis(4-hydroxy-t- butylfenyl)propaan, 2,2-bis(4-hydroxy-3-broomfenyl)propaan of dergelijke; bis(hydroxyaryl)cycloalkaanreeks zoals 1,1-bis (4-hydroxyfenyl)cyclopentaan, 1,1-bis(4-hydroxyfenyl)cyclohexaan of dergelijke, of combinaties die ten minste een van de voorgaande 25 bisfenolverbindingen omvatten.

Andere bisfenolverbindingen die kunnen worden voorgesteld door formule (III) omvatten die waarin X -O-, -S-, -S(0)- of -S(0)2- is. Enige voorbeelden van dergelijke bisfenolverbindingen zijn bis(hydroxyaryl)ethers zoals 4,4'-dihydroxydifenylether, 4,4'-30 dihydroxy-3,3'-dimethylfenylether, of dergelijke; bis(hydroxydiaryl)sulfiden, zoals 4,4’-dihydroxydifenylsulfide, 4,4'-dihydroxy-3,3'-dimethyldifenylsulfide, of dergelijke, bis(hydroxydiaryl)sulfoxiden, zoals 4,4'-dihydroxydifenylsulfoxiden, 4,4'-dihydroxy-3,31-dimethyldifenylsulfoxiden of dergelijke; 35 bis(hydroxydiaryl)sulfonen, zoals 4,4'-dihydroxydifenylsulfon, 4,4’-dihydroxy-3,3'-dimethyldifenylsulfon, of dergelijke, of combinaties die ten minste een van de voorgaande bisfenolverbindingen omvatten.

Andere bisfenolverbindingen die kunnen worden toegepast bij de polycondensatie van polycarbonaat worden voorgesteld door formule (V) 40 1 0 27 7 1 1

• I

7 . ·>-f (V) 5 waarin Rf een halogeenatoom of koolwaterstofgroep is met 1 tot 10 koolstofatomen of een met halogeen gesubstitueerde koolwaterstofgroep; n een warde is van 0 tot 4. Wanneer n ten minste 2 is, kan Rf gelijk of verschillend zijn. Voorbeelden van bisfenolverbindingen die kunnen worden voorgesteld door formule (V) 10 zijn resorcinol, gesubstitueerde resorcinolverbindingen zoals 5-methylresorcin, 5-ethylresorcin, 5-propylresorcin, 5-butyl-resorcin, 5-t-butylresorcin, 5-fenylresorcin, 5-cumylresorcin, of dergelijke; katechol, hydrochinon, gesubstitueerde hydrochinonen zoals 3-methylhydrochinon, 3-ethylhydrochinon, 3-propylhydrochinon, 3-15 butylhydrochinon, 3-t-butylhydrochinon, 3-fenylhydrochinon, 3-cumylhydrochinon of dergelijke; of combinaties die ten minste een van de voorgaande bisfenolverbindingen omvatten.

Bisfenolverbindingen zoals 2,2,2,,2,-tetrahydro-3,3,3,,3’-tetramethyl-i, 11 -spirobi [lH-indeen]-6) 6'-diol weergegeven door de 20 volgende formule (VI) kan eveneens worden gebruikt.

ch3^^ch3 CH, CH, (VI, 30 Geschikte polycarbonaten omvatten verder die welke zijn afgeleid van bisfenolen die alkylcyclohexaaneenheden bevatten. Dergelijke polycarbonaten hebben structurele eenheden overeenkomstig de formule (VII)

Rb Rf—L^LrH Rd ^ Ri -* (V„) 40 1027711 ♦ - 8 - waarin Ra-Rd onafhankelijk waterstof, Ci-Ci2“hydrocarbyl of halogeen voorstellen; en Re-Ri elk onafhankelijk waterstof, Ci-Ci2-5 hydrocarbonyl zijn. Zoals hierin gebruikt heeft de term "hydrocarbyl" betrekking op een groep die slechts koolstof en waterstof bevat. De rest kan alifatisch of aromatisch zijn, rechtketenig, cyclisch, bicyclisch, vertakt, verzadigd of onverzadigd. De hydrocarbonylrest kan heteroatomen bevatten uitgaande boven de koolstof- en 10 waterstofonderdelen van de substituentrest. Derhalve, wanneer specifiek aangegeven als dergelijke heteroatomen bevattend, kan de hydrocarbylrest eveneens carbonylgroepen, aminogroepén, hydroxylgroepen en dergelijke bevatten of deze kan heteroatomen binnen de ruggengraat van de hydrocarbylrest bevatten. 15 Alkylcyclohexaan bevattende bisfenolen, bijvoorbeeld het reactieproduct van twee molen van een fenol met een mol van een gehydrogeneerd isoforon, zijn bruikbaar voor het maken van polycarbonaatpolymeren met hoge glasovergangstemperaturen en hoge warmtevervormingstemperaturen. Dergelijke isoforon bisfenol 20 bevattende polycarbonaten hebben structuureenheden overeenkomstig formule (VIII)

Rb Rd (VIII) 30 waarin Ra-Rd zijn als boven gedefinieerd. Deze op isoforon bisfenol gebaseerde polymeren met inbegrip van polycarbonaatcopolymeren die nonalkylcyclohexaanbisfenolen bevatten en mengsels van alkylcyclohexylbisfenol bevattende polycarbonaten met nonalkyl-35 cyclohexylbisfenolpolycarbonaten worden geleverd door Bayer Co. onder de handelsnaam APEC. De voorkeursbisfenolverbinding is bisfenol A.

In één uitvoeringsvorm kan de dihydroxyverbinding tot reactie worden gebracht met een met hydroxyaryl beëindigd poly(diorganosiloxaan) om een polycarbonaat-polysiloxaancopolymeer te 40 vormen. Bij voorkeur worden de polycarbonaat- 1 0 27 7 1 1

' I

- 9 - poly(diorganosiloxaan)copolymeren bereid door invoeren van fosgeen i onder grensvlak reactieomstandigheden in een mengsel van een dihydroxyv^rbinding, zoals BPA, en een met hydoxyaryl beëindigd poly(diorganosiloxaan). De polymerisatie van de reactiemiddelen kan 5 worden vergemakkelijkt door gebruik van een tertiaire aminekatalysator of een faseoverdrachtskatalysator.

Het met hydroxyaryl beëindigde poly(diorganosiloxaan) kan worden bereid door uitvoeren van een door platina gekatalyseerde additie tussen een siloxaanhydride met de formule (IX), 10 Γ Ί R4 r4

H—-OSi--SiH

R4 n R4 15 L Jn K (IX) en een alifatisch onverzadigd monohydrisch fenol waarin R4 bijvoorbeeld C (i-8) -alkylgroepen, haloalkylgroepen zoals trifluorpropyl- en cyanoalkylgroepen voorstellen; arylgroepen zoals 20 fenyl, chloorfenyl en tolyl. R4 is bij voorkeur methyl of een mengsel van methyl en trifluorpropyl, of een mengsel van methyl en fenyl.

Enige van de alifatisch onverzadigde monohydrische fenolen die kunnen worden gebruikt om de met hydroxyaryl beëindigde poly(diorganosiloxan)en te maken zijn bijvoorbeeld eugenol, 2-25 alkylfenol, 4-allyl-2-methylfenol, 4-allyl-2-fenylfenol, 4-allyl-2-broomfenol, 4-allyl-2-t-butoxyfenol, 4-fenyl-2-fenylfenol, 2-methyl-4-propylfenol, 2-allyl-4,6-dimethylfenol, 2-allyl-4-broom-6- methylfenol, 2-allyl-6-methoxy-4-methylfenol, 2-allyl-4,6- dimethylfenol of dergelijk, of een combinatie die ten minste een van 30 de voorgaanden omvat..

Typische carbonaatvoorlopers omvatten de carbonylhalogeniden, bijvoorbeeld carbonylchloride (fosgeen) en carbonylbromide; de bishaloformiaten, bijvoorbeeld de bishaloformiaten van dihydroxyverbindingen zoals bisfenol A, hydrochinon, of dergelijke, 35 en de bishaloformiaten van glycolen zoals ethyleenglycol en neopentylglycol; en de diarylcarbonaten zoals difenylcarbonaat, di(tolyl)carbonaat, en di(naftyl)carbonaat. De voorkeurscarbonaatvoorloper voor grensvlaksreactie is carbonylchloride.

1 0 27 7 1 1 - 10 -

Het is eveneens mogelijk om polycarbonaten te gebruiken afkomstig van de polymerisatie van twee of meer verschillende dihydrische fenolen of een copolymeer van een dihdyrisch fenol met een glycol of met een hydroxy- of zuur-beëindigd polyester of met een 5 tweebasisch zuur of met een hydoxyzuur of met een alifatisch dizuur in het geval een carbonaatcopolymeer in plaats van een homopolymeer wordt gewenst te gebruiken. In het algemeen bezitten alifatischë dizuren die bruikbaar zijn ongeveer 2 tot ongeveer 40 koolstofatomen. Een voorkeursalifatisch dizuur is dodecaandizuur.

10 Vertakte polycarbonaten alsmede mengsels van lineair polycarbonaat en een vertakt polycarbonaat kunnen eveneens in de samenstelling worden gebruikt. De vertakte polycarbonaten kunnen worden bereid door toevoegen van een vertakkingsmiddel tijdens de polymerisatie. Deze vertakkingsmiddelen kunnen polyfunctionele 15 organische verbindingen omvatten die ten minste drie functionele groepen bevatten, die hydroxyl, carboxyl, carbonzuur/anhydride, haloformyl kunnen zijn en combinaties die ten minste een van de voorgaande vertakkingsmiddelen omvatten. Specifieke voorbeelden omvatten trimellietzuur, trimetllietanhydride, trimelliettrichloride 20 tris-p-hydroxyfenylethaan, isatin-bis-fenol, tris fenol TC (1,3,5-tris((p-hydroxyfenyl)isopropyl)benzeen), tris-fenol PA (4(4(1,1-bis(p-hydroxyfenyl)-ethyl α,α-dimethylbenzyl)fenol), 4- chloorformylftaalzuuranhydride, trimesinezuur, benzofenontetracarbonzuur, of dergelijke, of combinaties die ten 25 minste van de voorgaande vertakkingsmiddelen omvatten. De vertakkingsmiddelen kunnen worden toegevoegd in een concentratie van ongeveer 0,05 tot ongeveer 4,0 gewichtsprocent (gew.%) gebaseerd op het totale gewicht van het polycarbonaat in een bepaalde laag.

In één uitvoeringsvorm kan het polycarbonaat worden bereid door 30 een smelt-polycondensatiereactie tussen een dihydroxyverbinding en een koolzuurdiester. Voorbeelden van de koolzuurdiësters die kunnen worden gebruikt om de polycarbonaten te vormen zijn difenylcarbonaat, bis(2,4-dichloorfenyl)carbonaat, bis(2,4,6-trichloorfenyl)carbonaat, bis(2-cyanofenyl)carbonaat, bis(o-nitrofenyl)carbonaat, 35 ditolylcarbonaat, m-cresylcarbonaat, dinaftylcarbonaat, bis(difenyl)carbonaat, diethylcarbonaat, dimethylcarbonaat, dibutylcarbonaat, dicyclohexylcarbonaat, bis(o- methoxycarbonylfenyl)carbonaat, bis(o-ethoxycarbonylfenyl)carbonaat bis(o-propoxycarbonylfenyl)carbonaat, bis-ortomethoxyfenylcarbonaat, 40 bis(o-butoxycarbonfylfenyl)carbonaat, 1 0 2 7 7 1 1 - 11 - bis(isibutoxycarbonylfenyl)carbonaat, o-methoxycarbonylfenyl-o-ethoxycarbonylfenylcarbonaat, bis o-(tert-butoxycarbonylfenyl)carbonaat, o-ethylfenyl-o-raethoxycarbonylfenylcarbonaat, p-(tertbutylfenyl)-o-(tert-5 butoxycarbonylfenyl)carbonaat, bis-(ethylsalicyl)carbonaat (dit is bis(o-ethoxycarbonylfenyl)carbonaat, enz.), bis(-propylsalicyl)carbonaat, bis-butylsalicylcarbonaat, bis-benzylsalicylcarbonaat, bis-methvl 4-chloorsalicylcarbonaat of dergelijke of combinaties die ten minste een van de voorgaande 10 koolzuurdiesters omvatten. De voorkeurskoolzuurdiester is difenylcarbonaat of bis(methylsalicyl)carbonaat (BMSC).

Bij voorkeur is het gewichtsgemiddeld molecuulgewicht van het polycarbonaat ongeveer 3.000 tot ongeveer 1.000.000 gram/mol (g/mol). In één uitvoeringsvorm heeft het polycarbonaat een molecuulgewicht 15 van ongeveer 10.000 tot ongeveer 100.000 g/mol. In een andere uitvoeringsvorm heeft het polycarbonaat een molecuulgewicht van ongeveer 15.000 tot ongeveer 50.000 g/mol. In nog een andere uitvoeringsvorm heeft het polycarbonaat een molecuulgewicht van ongeveer 18.000 tot ongeveer 40.000 g/mol.

20 De polyesters kunnen alifatische polyesters, aromatische polyesters, alifatische-aromatische polyesters, cycloalifatische-aromatische polyesters, polyarylaten of een combinatie van de voorgaanden zijn. Cycloalifatische polyesters die geschikt zijn voor het gebruik in de samenstelling zijn die welke worden gekenmerkt door 25 optische transparantie, verbeterde verweringsbestendigheid, chemische bestendigheid en lage waterabsorptie. Het is in het algemeen eveneens wenselijk dat de cycloalifatische polyesters een goede smeltverdraagbaarheid bezitten met de thermoplastische polymeren die in de samenstelling worden gebruikt. In één voorbeelduitvoeringsvorm 30 heeft het de voorkeur om een cycloalifatische polyester te gebruiken die een goede smeltverdraagbaarheid vertoont met het in de samenstelling gebruikte polycarbonaat. Cycloalifatische polyesters worden in het algemeen bereid door reactie van een cyclisch diol met een dizuur of derivaat. Het dizuur kan aromatisch of alifatisch zijn. 35 De diolen die bruikbaar zijn in de bereiding van de cycloalifatische polyesterpolymeren voor gebruik als de optische platen met hoge kwaliteit zijn rechtketenige, vertakte of cycloalifatische, bij voorkeur rechtketenige of vertakte alkaandiolen, en kunnen van 2 tot 12 koolstofatomen bevatten.

1027711 - 12 -

Geschikte voorbeelden van diolen omvatten ethyleenglycol, propyleenglycol zoals 1,2- en 1,3-propyleenglycol en dergelijke; butaandiol,zoals 1,3- en 1,4-butaandiol en dergelijke, diethyleenglycol, 2,2-dimethyl-l,3-propaandiol, 2-ethyl, 2-methyl, 5 1,3-propaandiol, 1,3- en 1,5-pentaandiol, dipropyleenglycol, 2- methyl-1,5-pentaandiol, 1,6-hexaandiol, 1,4-cyclohexaandimethanol en in het bijzonder zijn cis- en trans-isomeren, triethyleenglcyol, 1,10-decaandiol, en combinaties die ten minste een van de voorgaande diolen omvatten. Bijzonder de voorkeur geniet dimethanol 10 bicyclooctaan, dimethanoldecaline, een cycloalifatisch diol of chemische equivalenten daarvan en in het bijzonder 1,4-cyclohexaandimethanol of zijn chemische equivalënten. Wanneer 1,4-cyclohexaandimethanol moet worden gebruikt als het diolbestanddeel, geniet het in het algemeen de voorkeur om een mengsel van cis- tot 15 trans-isomeren te gebruiken in verhoudingen van ongeveer 1:4 tot ongeveer 4:1. Binnen dit gebied is het in algemeen wenselijk om een verhouding van cis- tot trans-isomeren van ongeveer 1:3 te gebruiken.

. De dizuren die bruikbaar zijn in de bereiding van de cycloalifatische polyestaerpms zijn alifatische dizuren die 20 carbonzuren omvatten met twee caraboxylgroepen die elk zijn bevestigd aan een verzadigd koolstofatoom in een verzadigde ring. Geschikte voorbeelden van cycloalifatische zuren omvatten decahydronaftaleen dicarbonzuur, norborneen dicarbonzuren, bicyclooctaan dicarbonzuren. Voorkeurscycloalifatische dizuren zijn 1,4-cyclohexaan dicarbonzuur 25 en trans-1,4-cyclohexaan dicarbonzuren. Lineaire alifatische dizuren zijn eveneens bruikbaar onder voorwaarde dat de polyester ten minste één monomeer bevat dat een cycloalifatische ring bevat. Illustratieve voorbeelden van lineaire alifatische dizuren zijn barnsteenzuur, adipinezuur, dimethylbarnsteenzuur, en azelaïnezuur. Mengsels van 30 dizuur en diolen kunnen eveneens worden gebruikt om de cycloalifatische polyesters te bereiden.

Cyclohexaandicarbonzuren en hun chemische equivalenten kunnen bijvoorbeeld worden bereid door de hydrogenering van cycloaromatische dizuren en. overeenkomstige derivaten zoals isoftaalzuur, 35 tereftaalzuur of naftaleenzuur in een geschikt oplosmiddel (bijvoorbeeld water of azijnzuur) bij kamertemperatuur en bij atmosferische druk onder toepassing van katalysatoren zoals rhodium dat wordt ondersteund op een drager die koolstof en aluminiumoxide omvat. Ze kunnen eveneens worden bereid door gebruik van een inert 40 vloeibaar medium waarin een zuur ten minste gedeeltelijk oplosbaar is 1 0 2 7 7 1 1 - 13 - onder de reactieomstandigheden en een katalysator van palladium of ruthenium in koolstof of siliciumdioxide wordt gebruikt.

In het algemeen worden tijdens de hydrogenering twee of meer isomeren verkregen waarin de carbonzuurgroepen in de cis- of trans-5 posities verkeren. De cis- . en trans-isomeren kunnen door kristallisatie met of zonder oplosmiddel worden gescheiden, bijvoorbeeld, n-heptaan, of door destillatie. De cis-isomeren hebben de neiging om mengbaarder te zijn, het trans-isomeer heeft echter hogere smelt- in kristallisatietemperaturen en geniet bijzonder de 10 voorkeur. Mengsels van cis- en trans-isomeren kunnen eveneens worden gebruikt en bij voorkeur zal, wanneer een dergelijk mengsel wordt gebruikt, het trans-isomeer ten minste ongeveer 75 gew.% uitmaken terwijl het cis-isomeer de rest uitmaakt gebaseerd o het totale gewicht van de gecombineerde cis- en trans-isomeren. Wanneer een 15 mengsel van isomeren of meer dan één dizuur wordt gebruikt, kan een copolyestr of een mengsel van twee polyesters worden gebruikt als het cycloalifatisch polyesterpolymeer.

Chemische equivalenten van deze dizuren met inbegrip van esters kunnen eveneens worden gebruikt bij de bereiding van de 20 cycloalifatische polyesters. Geschikte voorbeelden \?an de chemische equivalenten van de dizuren zijn alkylesters, bijvoorbeeld dialkylesters, diarylesters, anhydriden, zuurchloriden, zuurbromiden en dergelijke, evenals combinaties die ten minste een van de voorgaande chemische equivalenten omvatten. De voorkeurs chemische 25 equivalenten omvatten de dialkylesters van de cycloalifatische dizuren en het chemische equivalent dat de meeste voorkeur geniet omvat de dimethylester van het zuur, in het bijzonder dimethyl-trans-1, 4-cyclohexaandicarboxylaat.

Dimethyl-1,4-cyclohexaandicarboxylaat kan worden verkregen door 30 ringhydrogenering van dimethyltereftalaat en twee isomeren met de carbonzuurgroepen in de cis- en trans-posities worden verkregen. De isomeren kunnen worden gescheiden, het trans-isomeer geniet in het bijzonder de voorkeur. Mengsels van isomeren kunnnen eveneens worden gebruikt zoals boven in detail aangegeven.

35 De polyesterpolymeren worden in het algemeen verkregen door de condensatie of omesteringspolymerisatie van het diol, of een bestanddeel dat chemisch equivalent is met het diol, met het dizuur of het bestanddeel dat chemisch equivalent is met het dizuur en dat herhalende eenheden met formule (X) bezit: 40 1 027 7 1 1 5 .

- 14 - (χ) waarin R3 een alkyl- of cycloalkylgroep voorstelt die 2 tot 12 koolstofatomen bezit en die de rest is van een rechtketenig, vertakt ‘ of cycloalifatisch alkaandiol met 2 tot 12 koolstofatomen of chemische equivalenten daarvan; en R4 een alkyl- of een 10 cycloalifatische groep is die de gedecarboxyleerde rest is afgeleid van een dizuur, onder voorwaarde dat ten minste een van R3 of R4 een cycloalkylgroep is.

Een voorkeurs cycloalifatisch polyester is poly(l,4- cyclohexaan-dimethanol-1,4-cyclohexaandicarboxylaat) (PCCD) met de 15 herhalende eenheden met formule (XI) 20 waarin in de formule (X) R3 een dimethylcyclohexaanring is afgeleid van cyclohexaandimethanol en waarin R4 een cyclohexaanring is afgeleid van cyclohexaandicarboxylaat of een chemisch equivalent daarvan en is gekozen uit het cis- of trans-isomeer of een mengsel 25 van cis- en trans-isomeren daarvan. Cycloalifatische polyesterpolymeren kunnen in het het algemeen worden bereid in aanwezigheid van een geschikte katalysator zoals een tetra(2-ethylhexyl)titanaat, in een geschikte hoeveelheid, in het algemeen ongeveer 50 tot 400 dpm titanium gebaseerd op het totale gewicht van 30 het eindproduct.

PCCD is in het algemeen volledig mengbaar met het polycarboanat. Het is algemeen wenselijk voor een polycarbonaat-PCCD-mengsel om een smeltvolumesnelheid te hebben groter dan of gelijk aan ongeveer 5 kubieke centimer/10 minuten (cc/10 min of ml/10 min) tot 35 minder dan of gelijk aan ongeveer 150 kubieke centimeter/10 minuten wanneer gemeten bij 265°C, bij een belasting van 2,16 kg en een verblijftijd van 4 min. Binnen dit gebied is het algemeen wenselijk om een smeltvolumesnelheid groter dan of gelijk aan ongeveer 7 te hebben, bij voorkeur groter dan of gelijk aan ongeveer 9, en met meer 40 voorkeur groter dan of gelijk aan ongeveer 10 cc/10 min wanneer 1 0 2 7 7 1 1 - 15 - gemeten bij 265°C bij een belasting van 2,16 kg en een verblijftijd van 4 min. Eveneens binnen dit gebeid is wenselijk een smeltvolumesnelheid van minder dan of gelijk aan ongeveer 125, bij voorkeur minder dan of gelijk aan ongeveer 110, en met de meeste 5 voorkeur minder dan of gelijk aan of ongeveer 100 cc/10 min.

Andere de voorkeur genietende polyesters die kunnen worden gemengd met het polycarbonaat zijn polyethyleentereftalaat (PET), polybutyleentereftalaat (PBT), poly(trimethyleentereftalaat) (PTT), poly(cyclohexaandimethanol-co-ethyleentereftalaat) (PETG), 10 poly(ethyleennaftalaat) (PEN), en poly(butyleennaftalaat) (PBN).

Een andere voorkeurspolyester die kan worden gemengd met andere polymeren zijn polyarylaten. Polyarylaten verwijzen in het algemeen naar polyesters van aromatische dicarbonzuren en bisfenolen. Polyarylaatcopolymeren die carbonaatbindingen omvatten in aanvulling 15 op de arylesterbindingen worden polyester-carbonaten genoemd en kunnen eveneens met voordeel in de mengsels worden gebruikt. De polyarylaten kunnen in oplossing worden bereid of door smeltpolymerisatie van aromatische dicarbonzuren of hun ester-vormende derivaten met bisfenolen of hun derivaten.

20 In het algemeen geniet het de voorkeur dat de polyarylaten ten minste één difenolrest omvatten in combinatie met ten minste één aromatische dicarbonzuurrest. De voorkeursdifenolrest, getoond in formule (XII), is afgeleid van een 1,3-dihydroxybenzeengroep, die door deze beschrijving zal worden aangeduid als resorcinol of een 25 resorcinolgroep. Resorcinol of resorcinolgroepen omvatten zowel ongesubstitueerd 1,3-dihydroxybenzeen en gesubstitueerde 1,3- dihydroxybenzenen.

30 \ [| Ί / (R)n (XII) 35 In formule (XII) is (R)n een Ci-Ci2-alkyl of halogeen, en is n gelijk aan 0 tot 3. Geschikte dicarbonzuurresten omvatten aromatische dicarbonzuurresten afgeleid van monocyclische groepen, bij voorkeur isoftaalzuur, tereftaalzuur of mengsels van isoftaal- en tereftaalzuren, of van polycyclische groepen zoals 40 difenyldicarbonzuur, difenyletherdicarbonzuur, en naftaleen-2,6- 1027711 - 16 - dicarbonzuur en dergelijke, evenals combinaties die ten minste een van de voorgaande polycyclische groepen omvatten. De voorkeurspplycyclische groep is naftaleen-2,6-dicarbonzuur.

Bij voorkeur zijn de aromatische dicarbonzuurresten afgeleid 5 van mengsels van isoftaal- en/of tereftaalzuren zoals algemeen toegelicht in formule (XIII).

/ O ^>°)

10 t°"c_i J

\ (XIII) •

Derhalve omvatten in één uitvoeringsvorm de polyarylaten 15 resorcinolarylaatpolyesters zoals aangegeven in formule (XIV) waarin R en n eerder zijn gedefinieerd voor formule (XII).

O V

/o » -{KX XX 7 (R)n (xiv) 25 waarin (R)n Ci-Ci2-alkyl of halogen is, n O tot 3 is, en m ten minste ongeveer 8 is. Het geniet de voorkeur dat R waterstof is. Bij voorkeur is n nul en is m ongeveer 10 tot ongeveer 300. De molverhouding van isofatalaat tot tereftalaat is ongeveer 0,25:1 tot ongeveer 4,0:1.

30 In een andere uitvoeringsvorm omvat het polyarylaat thermisch stabiele resorcinolarylaatpolyesters die polycyclische aromatische groepen hebben zoals getoond in formule (XV) (R)n (XV) 40 . - 1 0 27 7 1 1 » - 17 - waarin (R)n ten minste een van Ci-Ci2-alkyl of halogeen is, n 0 tot 3 is, en m ten minste ongeveer 8 is.

In een andere uitvoeringsvorm worden de polyarylaten gecopolymeriseerd om blokcopolyestercarbonaten te vormen die 5 carbonaat- en arylaatblokken omvatten. Zij omvatten polymeren met structuureenheden met de formule (XVI) waarin elke R1 onafhankelijk halogeen of Ci-Ci2-alkyl is, m ten minste 15 1 is, p een hoeveelheid van tot 3 is, elke R2 onafhankelijk een tweewaardige organische groep is en n ten minste ongeveer 4 is. Bij voorkeur is n ten minste ongeveer 10, met meer voorkeur ten minste ongeveer 20 en met de meeste voorkeur ongeveer 30 tot ongeveer 150. Bij voorkeur is m ten minste ongeveer 3, met meer voorkeur ten minste 20 ongeveer 10 en met de meeste voorkeur ongeveer 20 tot ongeveer 200. In een voorbeelduitvoeringsvorm is m aanwezig in een hoeveelheid van ongeveer 20 tot 50.

Het geniet algemeen de voorkeur dat het gewichtsgemiddelde molecuulgewicht van het thermoplastische polymeer ongeveer 500 tot 25 ongeveer 1.000.000 gram/mol (g/mol) is. In één uitvoeringsvorm heeft het thermoplastische polymeer een gewichtsgemiddeld molecuulgewicht van ongeveer 10.000 tot ongeveer 200.000 g/mol. In een andere uitvoeringsvorm heeft het thermoplastische polymeer een gewichtsgemiddeld molecuulgewicht van ongeveer 30.000 tot ongeveer 30 150.000 g/mol. In nog een andere uitvoeringsvorm heeft het thermoplastische polymeer een gewichtsgemiddeld molecuulgewicht van ongeveer 50.000 tot ongeveer 120.000 g/mol. Een voorbeeldmolecuulgewicht voor het thermoplastische polymeer dat wordt toegepast in de samenstelling is 15.000 tot 120.000 g/mol.

35 Het thermoplastische polymeer en/of thermohardende polymeer wordt in het algemeen gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 70 tot ongeveer 99,9 gewichtsprocent (gew.%) gebaseerd op het gewicht van de samenstelling. In één uitvoeringsvorm is het thermoplastische polymeer en/of thermohardende polymeer aanwezig in een hoeveelheid 40 van ongeveer 75 tot ongeveer 99,7 gew.%, gebaseerd op het totale 1 027 7 1 1 - 18 - gewicht van de samenstelling. In een andere uitvoeringsvorm is het thermoplastische polymeer en/of het thermohardende polymeer aanwezig, in een hoeveelheid van ongeveer 80 tot ongeveer 99,5 gew.%, gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. In nog een andere 5 uitvoeringsvorm is het thermoplastische polymeer en/of thermohardende polymeer aanwezig in een hoeveelheid van ongeveer 85 tot ongeveer 97 gew.%, gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling.

De anorganische IR-absorberende additieven zijn in het algemeen fijne deeltjes van een metaalboride, bij voorkeur een boride zoals 10 lanthaanboride (LaB6), praseodyraiumboride (PrB6), neodymiumboride (NdB6), ceriumboride (CeB6), gadoliniumboride (GdB6), terbiumboride ((TbB6) , dysprosiumboride (DyB6), holmiumboride (HoB6), yttriumböride (YB6), samariumboride (SmB6), europiumboride (EuB6), erbiumboride (ErB6), thuliumboride (TmB6) , ytterbiumboride (YbB6 16}, 15 lutetiumboride (LuB6), strontiumboride (SrB6), calciumboride (CaB6), titaniumboride (TiB2), zirconiumboride (ZrB2), hafniumboride (HfB2), vanadiumboride (VB2), tantaalboride (TaB2), chroomboriden (CrB en CrB2), molybdeenboriden (MoB2, Mo2B5 en MoB), wolframboride (W2B5) of dergelijke, of combinaties die ten' minste een van de voorgaande 20 boriden bevatten.

Het is wenselijk dat de anorganische IR-absorberende additieven in de vorm van deeltjes van nanoafmeting zijn voorafgaande aan de verdeling in het thermoplastische en/of thermohardende polymeer. Er is geen bijzondere beperking aan de vorm van de deeltjes die 25 bijvoorbeeld bolvormig, onregelmatig, plaatjesvormig of whiskervormig kunnen zijn. De deeltjes van nanoafmeting kunnen in het algemeen gemiddelde grootste afmetingen hebben van minder dan of gelijk aan ongeveer 200 nanometer (nm). In één uitvoeringsvorm kunnen de deeltjes een gemiddelde grootste afmeting hebben van minder dan of 30 gelijk aan 150 nm. In een andere uitvoeringsvorm kunnen de deeltjes gemiddelde grootste afmetingen hebben van minder dan of gelijk aan ongeveer 100 nm. In nog een andere uitvoeringsvorm kunnen de deeltjes gemiddelde grootste afmetingen hebben van minder dan of gelijk aan ongeveer 75 nm. In nog een andere uitvoeringsvorm kunnen de deeltjes 35 gemiddelde grootste afmetingen hebben van minder dan of gelijk aan ongeveer 50 nm. Zoals boven aangegeven kunnen de deeltjes van nanoafmeting in het algemeen gemiddelde grootste afmetingen hebben van minder dan of gelijk aan ongeveer 200 nm. In één uitvoeringsvorm heeft meer dan 90% van de deeltjes gemiddelde grootste afmetingen 40 minder dan of gelijk aan ongeveer 200 nm. In een andere 1 0 2 7 7 1 1 - 19 - uitvoeringsvorm heeft meer dan 95% van de deeltjes gemiddelde grootste afmetingen minder dan of gelijk aan ongeveer 200 nm. In nog een andere* uitvoeringsvorm heeft meer dan 99% van de deeltjes gemiddelde grootste afmetingen minder dan of gelijk aan ongeveer 200 5 nm. Bimodale of hogere deeltjesafmetingverdelingen kunnen worden toegepast.

De anorganische IR-absorberende additieven worden in het halge gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 0,001 gram/vierkante meter (g/m2) tot ongeveer 2,0 g/m2. In één uitvoeringsvorm kan het 10 anorganische IR-absorberende additief worden gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 0,03 tot ongeveer 1,0 g/m2. In een andere uitvoeringsvorm kan het anorganische IR-absorberende additief worden gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 0,05 tot ongeveer 0,75 g/m2. In nog een andere uitvoeringsvorm kan het anorganische IR-absorberende 15 additief worden gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 0,09 tot ongeveer 0,36 g/m2.

De anorganische IR-absorberende additieven worden algemeen gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 0,02 dpm tot ongeveer 3000 dpm gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. In één 20 uitvoeringsvorm kan het anorganische IR-absorberende' additief worden gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 1 dpm tot ongeveer 1500 dpm gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. In een andere uitvoeringsvorm kan het anorganische IR-absorberende additief worden gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 1,5 dpm tot ongeveer 1250 dpm. 25 gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. In nog een andere uitvoeringsvorm kan het anorganische IR-absorberende additief worden gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 2,5 dpm tot ongeveer 600 dpm, gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling.

De samenstelling omvat een geschikt UV-absorberend additief. 30 Het üV-absorberende additief maakt de conservering van het IR-absorberende additief mogelijk door de hydrolytische stabiliteit ervan te verhogen. Geschikte ÜV-absorberende additieven zijn benzofenonen zoals 2,4-dihydroxybenzofenon, 2-hydroxy-4- methoxybenzofenon, 2-hydroxy-4-n-octoxybenzofenon, 4-dodecyloxy-2-35 hydroxybenzofenon, 2-hydroxy-4-octadecyloxybenzofenon, 2,2'- dihydroxy-4-methoxybenzofenon, 2,2'-dihydroxy-4,4’— dimethoxybenozfenon, 2,2’-dihydroxy-4-methoxybenzofenon, 2,2',4,4 ' -dimethoxybenzofenon, 2-hydroxy-4-methoxy-5-sulfobenzofenon, 2-hydroxy-4-methoxy-21-carboxybenzofenon, 2,2'-dihydroxy-4,4'- 40 dimethoxy-5-sulfobenzofenon, 2-hydroxy-4-(2-hydoxy-3- 1 0 277 1 1 - 20 - methylaryloxy)propoxybenzofenon, 2-hydroxy-4-chloorbenzofenon, of dergelijke; benzotriazolen zoals 2,2(hydroxy-5- .

methylfenyl)benzotriazool, 2,2'-(hydroxy-3',5'-ditert- butylfenyl(benzotriazool, en 2,2'-(hydroxy-X-tert, butyl-5'-ditert-5 butylfenyl)benzotriazool of dergelijke, salicylaten zoals fenylsalicylaat, carboxyfenylsalicylaat, p-octylfenylsalicylaat, strontiumsalicylaat, p-tërt-butylfenylsalicylaat, methylsalicylaat, dodecylsalicylaat, of dergelijke, en eveneens andere ultraviolet-absorberende stoffen zoals resorcinolmonobenzoaat, 2-ethylhexyl-2-10 cyano, 3-fenylcinnamaat, 2-ethyl-hexyl-2-cyano-3,3-difenylacarylaat, ethyl-2-cyano-3,3-difenylacrylaat, 2,2'-thiobis(4-t-octylfenolaat)-1-n-butylamine, of dergelijke, of combinaties die ten minste een van de voorgaande UV-absorberende additieven omvatten- De voorkeur genietende in de handel verkrijgbare UV-absorberende stoffen zijn 15 TINUVIN 234, TINUVIN 329, TINUVIN 350 en TINUVIN 360, in de handel verkrijgbaar bij Ciba Specialy Chemicals; U.V-5411 (eveneens bekend staand als Cyasorb DV5411) in de handel verkrijgbaar bij Cyanamid; en ÜVINOL 3030 in de handel verkrijgbaar bij BASF. Voor voorwerpen die zijn gevormd door extrusie geniet UVINOL 3030 in het bijzonder de 20 voorkeur vanwege zijn lage vluchtigheid.

De UV-absorbers worden in het algemeen gebruikt in hoeveelheden van ongeveer 0,05 gew.% tot ongeveer 5 gew.%, gebaseerd op het gewicht van de samenstelling. In één uitvoeringsvorm kan de UV-absorber worden gebruikt in een hoeveelheid van 0,12 tot 0,5 gew.%, 25 gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. In nog een andere uitvoeringsvorm kan de UV-absorber worden gebruikt in een hoeveelheid van 0,2 tot 0,4 gew.%, gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling.

In één uitvoeringsvorm kan de samenstelling eventueel 30 thermische stabilisatoren bevatten om te compenseren voor de toename in temperatuur die wordt veroorzaakt door de interactie van het IR-licht met de anorganische IR-absorberende additieven. Aanvullend beschermt de toevoeging van thermische stabilisatoren het materiaal tijdens de verwerkingsoperaties zoals mengen in de smelt. In het 35 algemeen kan een laag van een thermoplastisch polymeer die de anorganische IR-absorberende additieven bevat een toename in temperatuur ondergaan van tot ongeveer 20°C, bij blootstellen aan licht. De toevoeging van thermische stabilisatoren aan de samenstelling verbetert de lange-termijn ouderingseigenschappen en 40 vergroot de levensduurcyclus van het voorwerp.

1 0 27 7 1 1 « - 21 -

In een andere uitvoeringsvorm kunnen thermische stabilisatoren eventueel worden toegevoegd aan de samenstelling om afbraak van het organische polymeer tijdens de verwerking te voorkomen en de warmtestabiliteit van het voorwerp te verbeteren. Geschikte 5 thermische stabilisatoren omvatten fosfieten, fosfoniéten, fosfinen, gehinderde aminen, hydroxylaminen, fenolen, met acryloyl gemodificeerde fenolen, hydroperoxide-ontledingsmaterialen, ' benzofuranonderivaten, of dergelijke, of combinaties die ten minste één van de voorgaande thermische stabilisatoren omvatten. Geschikte 10 thermische stabilisatoren die in de handel verkrijgbaar zijn, zijn IRGAPHOS 168, DOVERPHOS S-9228, ULTRANOX 641 of dergelijke. Desgewenst kan eveneens een eventuele co-stabilisator zoals een alifatische epoxyhars of een gehinderd fenol-type anti-oxidans zoals IRGANOX 1076, Irganox 1010, beide van Ciba Specialty Chemicals worden 15 toegevoegd om de thermische stabiliteit van de samenstelling te verbeteren. De de voorkeur genietende thermische stabilisatoren zijn fosfieten.

Het is algemeen wenselijk om de thermische stabilisator toe te voegen in een hoeveelheden van ongeveer 0,001 tot ongeveer 3 gew.%, 20 gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. In één uitvoeringsvorm kan de thermische stabilisator worden toegevoegd in hoeveelheden van ongeveer 0,002 tot ongeveer 0,5 gew.%, gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. In een andere uitvoeringsvorm kan de thermische stabilisator worden toegevoegd in 25 hoeveelheden van ongeveer 0,005 tot ongeveer 0,2 gew.%, gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. In nog een andere uitvoeringsvorm kan de thermische stabilisator worden toegevoegd in hoeveelheden van ongeveer 0,01 tot ongeveer 0,1 gew.%, gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling. Wanneer een costabilisator 30 wordt toegevoegd, is het algemeen wenselijk om deze toé te voegen in een hoeveelheid van ongeveer 0,001 tot ongeveer 2 gew.%, gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling.

Naast de thermische stabilisatoren kunnen andere additieven zoals vormlossingsmiddelen, pigmenten, kleurstoffen, slagsterkte-35 modificeringsmiddelen, glijmiddelen, anti-oxidantia, anti-microbiële middelen, vlamvertragingsmiddelen, visueel effect-additieven, vezels zoals koolstofvezels, glasvezels, koolstofnanobuisjes of dergelijke; antistatische middelen, weekmakers, vulmiddelen zoals gerookt siliciumdioxide, aerogelen, carbonblack of dergelijke aan de 40 samenstelling worden toegevoegd.

1 0 2 7 7 1 1 - 22 -

De samenstelling kan worden verwerkt tot voorwerpen zoals films, vellen, meerwandige platen, platen en dergelijke. De samenstelling wordt in het algemeen samengevoegd en ofwel in de smelt of in de oplossing gemengd in inrichtingen die afschuiving kunnen 5 aanleggen op de samenstelling om het anorganische IR-absorberende additief en het UV-absorberende additief te verdelen. Het is wenselijk om de samenstelling in de smelt te mengen. Geschikte voorbeelden van dergèlijke menginrichtingen zijn extruders (bijvoorbeeld enkel- en dubbelschroefs extruders), Buss 10 kneedinrichting, heliconen, Waring Blenders, Henschel mixers, Banbury-mengers, een vormgevingsmachine zoals een spuitgietmachine, een blaasvormmachine, een vacuümvormmachine en dèrgelijke. Wanneer de samenstelling in de smelt wordt gemengd in een extruder, Buss kneedinrichtingen, Banbury-mixer, heliconen, Waring Blender, Henschel 15 mixers, of dergelijke, kan het eventueel wenselijk zijn om de smeltmenging verder te onderwerpen aan aanvullend afschuiven in een walsmölen. Een voorkeursmengwerkwijze is in een spuitgietmachine.

In één uitvoeringsvorm kunnen voorwerpen die uit de samenstelling zijn vervaardigd meerlaagsplaten omvatten. Dergelijke 20 meerlaagsplaten kunnen in het algemeen worden vervaardigd door extrusie gevolgd door lamineren van de platen in een walsinrichting of walsstapeling,. De extrusie van de afzonderlijke lagen van de meerlaagsplaat kan worden uitgevoerd in een enkelschroefs- of dubbelschroefsextruder. Het is wenselijk om de lagen in een 25 enkelschroefsextruder te extruderen en de lagen in een walsmölen te lamineren. Het is nog wenselijker om de lagen in een enkelschroefs-of dubbelschroefsextruder te co-extruderen en om eventueel de lagen in een walsmölen te lamineren. De walsmölen kan ofwel een tweewals-of driewalsmolen zijn naar gelang wordt gewenst. Co-extrusie van de 30 lagen door enkelschroefsextruders is in het algemeen wenselijk voor het vervaardigen van de meerlaagsplaat.

In één uitvoeringsvorm kunnen bij de extrusie van een voorwerp uit de samenstelling de additieven (bijvoorbeeld anorganisch IR-absorberend additief en het UV-absorberende additief) worden 35 toegevoegd aan de extruder tezamen met het thermoplastische en/of thermohardende polymeer bij de toevoeropening. In een andere uitvoeringsvorm kunnen bij de extrusie van het voorwerp de additieven aan de extruder worden toegevoegd in de vorm van een masterbatch. Terwijl het thermoplastische polymeer aan de toevoeropening van de 40 extruder wordt toegevoerd kan de masterbatch ofwel toegevoerd worden 1 0 27 7 1 1 - 23 - bij de toevoeropening van de extruder of benedenstrooms daarvan. In één voorbeelduitvoeringsvorm wordt bij de vorming van het voorwerp het thermoplastische polymeer aan de toevoeropening van een enkelschroefsextruder toegevoerd terwijl het anorganische IR- 5 absorberende additief en het UV-absorberende additief in masterbatchvorm benedenstrooms van de toevoeropening worden toegevoerd.

In een meerwandig voorwerp kunnen de verschillende platen die de meervoudige wand samenstellen gelijke of verschillende 10 samenstellingen, al naar gelang wordt gewenst, bezitten. In één uitvoeringsvorm die betrokken is op de vervaardiging van meerwandige voorwerpen zoals films of platen kunnen de gewenste samenstellingen voor het voorwerp afzonderlijk vooraf worden gemengd voorafgaande aan de co-extrusie. In dit geval kan/kunnen de vooraf gemengde 15 samenstelling(en) eerst in de smelt worden gemengd in een dubbelschroefsextruder, enkelschroefsextruder, Buss kneedinrichting, walsmolen of dergelijke voorafgaande aan de vorming ervan tot geschikte vormen zoals pellets, vellen of dergelijke voor . verdergaande co-extrusie. De voorèfgaand gemengde samenstellingen 20 kunnen dan worden toegevoerd in de respectievelijke extruders voor co-extrusie.

Zoals boven aangegeven is het wenselijk om de lagen van de meerlaags voorwerpen te co-extruderen. In één uitvoeringsvorm worden in één wijze van co-extruderen van de meerlaags plaat, de 25 smeltstromen (extrudaten) van de diverse extruders toegevoerd in een toevoerblokmondstuk waarin de diverse smeltstromen worden gecombineerd voor binnengaan in het mondstuk. In een andere uitvoeringsvorm worden de smeltstromen uit de diverse extruders toegevoegd in een inwendig combinerend mondstuk met meervoudig 30 spruitstuk. De verschillende smeltstromen komen het mondstuk afzonderlijk binnen en worden juist binnen de eindopening van het mondstuk samengevoegd. In nog een andere uitvoeringsvorm worden de smeltstromen van de verschillende extruders toegevoerd aan een extern combinerend mondstuk met meerdere spruitstukken. De extern 35 combinerende mondstukken hebben volledig afzonderlijk spruitstukken voor de verschillende smeltstromen alsmede onderscheiden openingen waardoor de stromen het mondstuk afzonderlijk verlaten en samenkomen juist voorbij de uitgang van het mondstuk. De lagen worden, terwijl ze nog gesmolten zijn, gecombineerd en juist benedenstrooms van het 40 mondstuk. Een voorbeeldmondstuk dat wordt gebruikt bij de vorming van 1 0 27 7 1 1 . » - 24 - meerlaagsplaat is een voedingsblokmondst.uk. In een voorbeelduitvoeringsvorm zijn de extruders die worden gebruikt voor de co-extrusie van de respectievelijke lagen van de meerlaagsplaat respectievelijke enkelschroefsextruders. De geco-extrudeerde plaat 5 kan eventueel worden gekalanderd in een walsmolen indien dat gewenst wordt. De meerlaagsplaat heeft in het algemeen een dikte van ongeveer 0,5 tot ongeveer 35 mm.

In nog een andere uitvoeringsvorm kan de samenstelling worden onderworpen aan vormgeving hetzij voorafgaande aan of na de extrusie 10 om een IR-absorberend voorwerp te vervaardigen. Het vormgeven kan bestaan uit compressievormen, thermovormen, spuitgieten, door gas ondersteund spuitgieten, vacuümvormen, blaasvormen of dergelijke.

Voorkeursvormen van de voorwerpen die zijn verkregen uit de samenstellingen zijn films en platen. Een film heeft een dikte van 15 minder dan of gelijk aan ongeveer 1.000 micrometer terwijl in het algemeen een vel of plaat een dikte grote.r dan 1.000 micrometer bezit. Het is wenselijk dat een uit de samenstelling vervaardigd voorwerp een hoeveelheid groter dan of gelijk aan ongeveer 90% absorbeert van alle IR-straling die invalt op het oppervlak van het 20 voorwerp. In één uitvoeringsvorm kan het voorwerp een hoeveelheid groter dan of gelijk aan ongeveer 60% absorberen van alle IR-straling die invalt op het oppervlak van het voorwerp. In een andere uitvoeringsvorm kan het voorwerp een hoeveelheid groter dan of gelijk aan ongeveer 50% absorberen van alle IR-straling die invalt op het 25 oppervlak van het voorwerp. In nog een andere uitvoeringsvorm kan het voorwerp een hoeveelheid groter dan of gelijk aan ongeveer 40% absorberen van alle IR-straling die invalt op het oppervlak van het voorwerp. In nog een andere uitvoeringsvorm kan het voorwerp een hoeveelheid groter dan of gelijk aan ongeveer 20% absorberen van alle 30 IR-straling die invalt op het oppervlak van het voorwerp. In nog een andere uitvoeringsvorm kan het voorwerp een hoeveelheid groter dan of gelijk aan ongeveer 5% absorberen van alle IR-straling die invalt op het oppervlak van het voorwerp.

Terwijl het algemeen wenselijk is dat het voorwerp zo veel 35 mogelijk elektromagnetische straling in het IR-gebied van het elektromagnetische spectrum absorbeert, is het wenselijk dat het voorwerp transparant is voor licht in het zichtbare gebied van het elektromagnetische spectrum. Het zichtbare gebied van het elektromagnetische spectrum heeft in het algemeen golflengten van 40 ongeveer 400 tot ongeveer 700 nm. Het is wenselijk dat het voorwerp 1 0 27 7 1 1 - 25 - een transmissievermogen voor licht bezit in het zichtbare gebied » groter dan of gelijk aan ongeveer 20%. In één uitvoeringsvorm is het wenselijk dat het voorwerp een transmissievermogen voor licht in het zichtbare gebied heeft groter dan of gelijk aan ongeveer 30%. In een 5 andere uitvoeringsvorm is het wenselijk dat het voorwerp een transmissievermogen voor licht in het zichtbare gebied heeft groter dan of gelijk aan ongeveer 40%. In nog een andere uitvoeringsvorm is het wenselijk dat het voorwerp een transmissievermogen voor licht in het zichtbare gebied heeft groter dan of gelijk aan ongeveer 50%.

10 Het is eveneens wenselijk dat het artikel een troebeling heeft minder dan of gelijk aan ongeveer 5%. In één uitvoeringsvorm kan de troebeling minder zijn aan of gelijk aan ongeveer 2%. In een andere uitvoeringsvorm kan de troebeling minder zijn aan of gelijk aan ongeveer 1,8%. In een andere uitvoeringsvorm kan de troebeling minder 15 zijn aan of gelijk aan ongeveer 0,6%.

Het is in het algemeen wenselijk voor het met de samenstelling verkregen voorwerp om geen verlies van IR-absorptievermogen te hebben over een periode groter dan of gelijk aan ongeveer 2 jaar. In één uitvoeringsvorm kan het voorwerp ’ IR-straling absorberen zonder 20 aanmerkelijke afname van de IR-absorptievermogen' gedurende een periode groter dan of gelijk aan ongeveer 2 jaar. In een andere uitvoeringsvorm kan het voorwerp IR-straling absorberen zonder enigerlei aanmerkelijke afname in IR-absorptievermogen gedurende een periode groter dan of gelijk aan ongeveer 10 jaar. In één 25 uitvoeringsvorm kan een verlies van IR-absorptievermogen (gemeten als verlies van effectief IR-absorptiemiddelgehalte) minder zijn dan of gelijk aan ongeveer 7% over een periode van 2 jaar wanneer blootgesteld aan omstandigheden van omgevingsweer. In een andere uitvoeringsvorm kan het verlies aan IR-absorptievermogen minder zijn 30 dan of gelijk aan ongeveer 5% over een periode van 2 jaar wanneer blootgesteld aan omstandigheden van omgevingsweer .In nog een andere uitvoeringsvorm kan het verlies van IR-absorptievermogen minder zijn dan of gelijk aan ongeveer 4% over een periode van 2 jaar wanneer blootgesteld aan omstandigheden van omgevingsweer. In nog een andere 35 uitvoeringsvorm kan het verlies van IR-absorptievermogen minder zijn dan of gelijk aan ongeveer 10% over een periode van 10 jaar wanneer blootgesteld aan omstandigheden van omgevingsweer. Het verlies aan IR-absorptie wordt gemeten als verschil tussen de aanvankelijke hoeveelheid werkzaam IR-absorptieadditief en de uiteindelijke 40 hoeveelheid werkzaam IR-absorptieadditief gedeeld door de 1027711 - 26 - aanvangshoeveelheid IR-absorptieadditief nadat een gewenste tijdperiode is verstreken.

De aldus gevormde voorwerpen kunnen met voordeel worden toegepast in auto's, woon- en kantoorgebouwen of andere gebieden waar 5 warmte die wordt veroorzaakt door blootstelling aan IR-straling ongewenst is. In één uitvoeringsvorm kunnen de voorwerpen worden gebruikt als dakbedekkings- of beglazingsmaterialen, na te zijn geco- · extrudeerd als meerwandsplaten met luchtkanalen tussen de wanden zoals is getoond in de figuur. De figuur is een schematische 10 voorstelling van een meerwandsplaat waarin de diverse platen 1, 2 worden gescheiden door steunen 3 en waarbij zich luchtpockets tussen de steunen bevinden. De plaatdikte 4 is eveneens in de figuur aangegeven en omvat de steunen 3 alsmede de afzonderlijke meerlaagsplaten 1, 2. De steunen 3 kunnen eveneens uit een 15 thermoplastisch polymeer zijn vervaardigd zoals boven beschreven. In. één uitvoeringsvorm kan de steun worden vervaardigd uit polycarbonaat, polyester of polyestercarbonaat-polyester.

In één uitvoeringsvorm kan het voorwerp eventueel zijn bekleed met een bekledingslaag om de diverse oppervlakte-eigenschappen te 20 verbeteren. De bekledingslaag kan worden aangebracht om de krasbestendigheid, mistbestendigheid of dergelijke te verbeteren, om de antistatische, eigenschappen te verbeteren, om een gemakkelijke reiniging van het oppervlak te faciliteren, om anti-reflectie-eigenschappen te verlenen, en dergelijke.

25 De volgen voorbeelden die exemplarisch zijn bedoeld, doch niet beperkend, lichten de samenstellingen en werkwijzen van vervaardiging van enige van de diverse uitvoeringsvormen van de meerlaagsplaten onder toepassing van diverse materialen en inrichtingen toe.

30 Voorbeelden

Voorbeeld 1

Dit voorbeeld werd uitgevoerd om de voordelen van het inbouwen 35 van het anorganische IR-absorberende additief en het UV-absorberende additief in een laag die een thermoplastisch polymeer omvat te demonstreren. De samenstellingen omvatten een polycarbonaatpolymeer (PC105 verkrijgbaar van GE Plastics), een anorganisch IR-absorberend additief (LaB6 in de handel verkrijgbaar van Sumitomo Corp.), en 40 diverse üV-absorberende additieven die zijn getoond in Tabel 1 1027711 - 27 - hierna. Het anorganische IR-absorberende additief werd toegevoegd in de vorm van een masterbatch aan de extruder. De masterbatch bevatte 0,25 gew.% LaB6 in polycarbonaatpolymeer. De verschillende in Tabel 1 getoonde samenstellingen (vergelijkingsvoorbeelden) en Tabel 2 5 (werkvoorbeelden) werden bereid door smeltmenging van de

respectievelijke samenstellingen op een Werner & Pfleiderer 25 millimeter (mm) ineengrijpende dubbelschroefsextruder bij 300 opm met · looptemperaturen van 40-200-250-270-300-300-300-300°C

respectievelijk. Volgend op het extruderen werden 2,5 mm dikke 10 kleurplaten gevormd op een Engel 75-tons spuitgietmachine met 4 temperatuurzones die respectievelijk waren ingesteld op 280-290-300-295°C. De vormtemperatuur werd ingesteld op 90°C.

Het gehalte werkzaam LaB6 in het 2,5 mm dikke monster voor en na verwering of warmte-ouderings(HA)proef werd gemeten via 15 Transmission Fourier Transform Near Infrared (FTNIR) Spectroscopie op een Antaris MDS NIR systeem dat in de handel verkrijgbaar is van Thermo Nicolet. De uitrusting werd gekalibreerd door meten van de totale lichtabsorptie tussen 1000 en 1400 nanometer (nm) bij verschillende concentraties van tot 0,0070* LaBe in 20 polycarbonaatpolymeer. Het kalibratiemodel is gebaseerd op de Partial Least Squares (PLS) en wordt gemeten in het meetprogramma van de FT-NIR. Dit programma wordt gebruikt voor het meten van de spectra en navolgende berekeningen. Voorts voert tijdens elke meting het programma een check van het spectrale gebied uit. Wanneer het 25 spectrum afwijkt in een hoeveelheid groter dan 5% van de spectra die zijn verkregen tijdens de kalibratie, geeft het programma een waarschuwing af om bijdragen van enigerlei artifact aan het uiteindelijke werkzaam LaB6~gehalte te voorkomen. De spectra worden verwerkt door uitvoeren van een Internal Reference Corretion bij 1669 30 nm (Ar-CH eerste overtone), die corrigeert voor verschillen in weglengte veroorzaakt door variaties in de monsterdikte.

Xenon-verwering werd uitgevoerd aan polycarbonaatplaten volgens de ISO standaard 4892-2A in een Xenon 1200 LM kast. De toegepaste omstandigheden worden als volgt: de gebruikt UV-straling werd 35 verkregen van een xenonbooglampbron die voorzien is van een Suprax-type filter (tussen 300-400 nm: 60 W/m2) . De irrigatiecyclus die werd gebruikt was een spoeling met gedemineraliseerd water gedurende 18 min gevolgd door een droge periode van 102 min. Het temperatuurinstellingspunt werd gekozen als 65°C (+3°C). De 40 warmteoudering werd uitgevoerd door onderwerpen van een platen aan 1427 7 1 1 - 28 - een temperatuur van 120°C onder droge omstandigheden in een verwarmingsoVen van Hereaus. Zoals boven aangegeven toont Tabel 1 de samenstelling en de resultaten voor de vergelijkingsmonsters terwijl Tabel 2 de samenstelling en de resultaten toont voor de 5 werkvoorbeelden.

Tabel 1

Bestanddeel Monster 1 Monster 2 Monster 3 PCI 05 97^66 97,66 97^61 PC Master Batch (0,28 gew.% LaBe) 2,34 2,34 2,34

Irgafos 168 — 0,05 0,05

Tinuvin 234 — — — ______ _ _ - —

Tinuvin 350 - — —

Tinuvin 360 -

Fysische eigenschappen

Aanvankelijk LaBe-gew.% 0,00631 0,00654 0,00651

LaBe gew.% na 1800 uur warmte-oudering 0,00615 0,00632 0,00626

120°C

LaBé gew.% na 1000 uur xenonverwering 0,00581 0,00610 0,00609

Relatieve afname in LaB6 gew.% bij 2,5 3,4 3,8 warmte-oudering

Relatieve afname in LaBé gew.% bij 7,9 6,7 6,5 xenonverwering 10 Tabel 1 toont een typisch verlies van ongeveer 6 tot 7 gew.% in werkzaam LaB6-gehalte na 1000 uur xenonverwering wanneer geen UV-absorberend additief aan het polycarbonaatmengsel was toegevoegd. De platen tonen bij visuele beoordeling een lichte afname van de groene kleur van het LaB6 hetgeen consistent is met het verdwijnen van LaB6 15 onder vochtige omstandigheden.

1 0 2 7 7 1 1 - 29 - ro

Tabel 2

Bestanddelen Monster Monster Monster Monster Monster Monster Monster Monstc

m^A

4 5 6 7 8 9 10 11 PC1Ö5 9Τ3Ϊ 973Ï 9731 9731 9731 973Ï 97,51 97,31 PC Master Batch (0,28 gew.% 23¾ 23¾ 23¾ 23¾ 23¾ 23¾ 23¾ 2^4

LaB6)

Irgafos 168 Ö^~ ÖjÓ5 ÖÖ5 ÖÖ5 Ö3s ÖjÖ5 ÖjÖ5 0Ö5"

Ti nu vin 234 0,1 0,3 — - — - Z -

Tinuvin 5411 - - 0,1 Ö3 - ~ "ΙΓ ~

Tinuvin 350 - H-" H ~ (j]ï 0,3 « H~

Tinuvin 360 II ~ ~H - H I Öj Ö3~

Aanvankelijk LaBe-gew.% 0,00645 0,00686 0,00647 0,00658 0,00697 0,00688 0,00656 0,0066

LaB6 gew.% na 1800 uur 0,00626 0,00661 0,00629 0,00639 0,00672 0,00671 0,00635 0,0064

warmte-oudering 120°C

LaBe gew.% na 1000 uur 0,00619 0,00665 0,00622 0,00638 0,00674 0,00662 0,00635 0,0064 xenonverwering

Relatieve afname in LaB6 2,9 33 2,8 2$ 33 23 33 ÏT

gew.% bij warmte-oudering

Relatieve afname in LaB6 4,0 3,1 3,9 33 33 33 33 34 |gew.% bij xenonverwering - 30 - t

Uit Tabel 2 kan men zien dat door toevoegen van het UV-absorberende additief aan de samenstelling het behoud van de IR-afscherming is verbeterd vanwege de conservering van het LaB6. Zonder 5 dat men zich wenst te binden aan theorie wordt vermoed dat er een onverwachte synergistische interactie is tussen het UV-absorberend additief en het anorganische IR-absorberende additief wat de · hydrolytische stabiliteit van het anorganische IR-absorberende additief verbetert en daarbij de conservering van het anorganische 10 IR-absorbernde additief vergemakkelijkt. Deze conservering van het anorganische IR-absorberende additief faciliteert het behoud van de IR-absorberende eigenschappen van de samenstelling en de voorwerpén die uit de samenstelling zijn vervaardigd.

In één uitvoeringsvorm is het behoud van infraroodabsorptie van 15 de samenstelling of een voorwerp vervaardigd uit de samenstelling groter dan of gelijk aan ongeveer 96% na 1Q0 uur blootstelling aan xenonverwering. In een andere uitvoeringsvorm is het behoud van infraroodabsorptie van de samenstelling of een voorwerp vervaardigd uit de samenstelling groter dan of gelijk aan 97% na 1000 uur 20 blootstelling aan xenonverwering. In nog een andere uitvoeringsvorm is het behoud van infraroodabsorptie van de samenstelling of ëen voorwerp vervaardigd uit de samenstelling groter dan of gelijk aan ongeveer 98% na 1000 blootstelling aan een xenonverwering.

1027711

Claims (25)

1. Samenstelling omvattende: een organisch polymeer; 5 een anorganisch infrarood absorberend additief; en een UV-absorberend additief.

2. Samenstelling volgens conclusie 1 waarin het organisch 10 polymeer een thermoplastisch polymeer, een thermohardend polymeer of een mengsel is van een thermoplastisch polymeer en een thermohardend polymeer.

3. Samenstelling volgens conclusie 2, waarin het 15 thermoplastische polymeer een bisfenol A polycarbonaat, een copolyestercarbonaat of een mengsel van polyester met polyarbonaat is.

4. Samenstelling volgens conclusie 3, waarin de polyester een 20 cycloalifatische polyester, een polyarylaat of een combinatie van een cycloalifatische polyester met een polyarylaat is.

5. Samenstelling volgens conclusie 4, waarin de cycloalifatische polyester de structuur (XI) bezit 25 30

6. Samenstelling volgens conclusie 4, waarin het polyarylaat een resorcinolarylaatpolyester is met de structuur (XII) (R)n (XII) 1 0 27 7 1 1 - 32 - ι of de struqtuur (XV)

0 V

5. I' \ y) (R)n (XV) 10 waarin R een Ci-Ci2-alkyl of een halogeen is, n' 0 tot 3 is en m ten minste ongeveer 8 is. 15 .7. Samenstelling volgens conclusie 4, waarin de polyarylaten verder worden gecopolymeriseerd om blokcopolyestercarbönaten te vormen die structuureenheden omvatten met de formule (XVI) 25 waarin elke R1 onafhankelijk halogeen of Ci-Ci2-alkyl is, m ten minste 1 is, p ongeveer 0 tot ongeveer 3 is, elke R2 onafhankelijk een tweewaardige organische groep is en n ten minste ongeveer 4 is.

8. Samenstelling volgens conclusie 1, waarin het anorganische infrarood-absorberende additief lanthaanboride (LaB6)» praseodymiumboride (PrB6), neodymiumboride (NdB6), ceriumboride (ΟβΒβ), gadoliniumboride (GdBg) , terbiumboride (TbBe), dysprosiumboride (DyBe) , holmiumboride (HoB6) , yttriumboride (YB6), 35 samariumboride (SmBÉ)/ europiumboride (EuB6), erbiumboride (ErB6), thuliiamboride (TmB6), ytterbiumboride (YbB6), lutetiumboride (LuB6), strontiumboride (SrB6), calciumboride (CaBe) , titaniumboride (TiB2) , zirconiumboride (ZrB2) , hafnivimboride (HfB2) , vanadiumboride (VB2) , tantaalboride (TaB2) , chroomboriden (CrB en CrB2) , molybdeenboriden 1 0 2 7 7 1 1 - 33 - (MoB2, Mo2B5 en MoB), wolframboride (W2B5) of een combinatie die ten minste een van de voorgaande boriden omvat.

9. De samenstelling volgens een der conclusies 1 tot β, waarin 5 het anorganische infrarood-absorberende additief deeltjes van nanoafmeting omvat met gemiddelde deeltjesafmetingen van minder dan of gelijk aan ongeveer 200 nanometer.

10. Samenstelling volgens conclusie 1, waarin het anorgansiche 10 infrarood-absorberende additief aanwezig is hoeveelheden van ongeveer 0,001 tot ongeveer 2,0 g/vierkante meter, gemeten ten aanzien van het specifiek oppervlak van een voorwerp dat is vervaardigd uit de samenstelling.

11. Samenstelling volgens conclusie 1, waarin het anorganische infrarood-absorberende additief aanwezig is in hoeveelheden van ongeveer 0,02 dpm tot ongeveer 3000 dpm gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling.

12. Samenstelling volgens conclusie 1, waarin de ultraviolet- absorberende middelen benzofenonen, benzotriazolen, salicylaten, resorcinolmonobenzoaat, 2-ethylhexyl-2-cyaan, 3-fenylcinnamaat, 2-ethyl-hexyl-2-cyano-3,3'-difenylacrylaat, ethyl-2-cyano-3, 3- difenylacrylaat, 2,2'-thiobis(4-t-octylfenolaat)-1-n-butylamine of 25 combinaties die ten minste een van de voorgaande UV-absorberende stoffen omvatten en waarin de UV-absorberende stoffen aanwezig zijn in een hoeveelheid van 0,05 tot ongeveer 5 gew.% gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling.

13. Samenstelling volgens conclusie 1, die een infrarood- absorptie bezit groter dan of gelijk aan ongeveer 20%.

14. Samenstelling volgens conclusie 1, welke een transmissievermogen heeft groter dan of gelijk aan ongeveer 40% in 35 het zichtbare lichtgebied van een elektromagnetisch spectrum.

15. Samenstelling volgens conclusie 1, die een infrarood-absorptie bezit groter dan of gelijk aan ongeveer 20%, een ultraviolette straling absorptie groter dan of gelijk aan ongeveer 1027711 t % - 34 - 20% en een transmissievermogen groter dan of gelijk aan ongeveer 40% i in het zichtbare gebied van het elektromagnetische! spectrum. ♦

16. Samenstelling volgens conclusie 1, waarin de infrarood-5 absorptieretentie groter is dan of gelijk aan ongeveer 96% na 1000 uur blootstelling aan een Xenon verweringsbron overeenkomstig ISO 4892-2A omstandigheden.

17. Samenstelling volgens conclusie 1, die verder thermische 10 stabilisatoren omvat en waarin verder de thermische stabilisatoren fosfieten, fosfonieten, fosfinen, gehinderde aminen, hydroxylaroinen, fenolen, met acryloyl gemodificeerde fenolen, hydroperoxide-ontledingsmiddelen, benzofuranonderivaten, of een combinatie die ten minste een van de voorgaande anti-oxidantia omvat en waarin de 15 thermische stabilisatoren aanwezig zijn in een hoeveelheid van ongeveer 0,001 tot ongeveer 3 gew.% gebaseerd op het totale gewicht van de samenstelling.

18. Werkwijze voor het' bereiden van een samenstelling 20 omvattende: het in de smelt mengen van een samenstelling die een organisch polymeer, een anorganisch infrarood absorberend additief en een ultraviolet absorberend additief omvat. 25

19. Werkwijze volgens conclusie 18, waarin het in de smelt mengen tot stand gebracht wordt door toepassing van afschuiving en waarin de afschuiving wordt aangelegd in een extruder, een Buss-kneedinrichting, een walsmolen, een Henschel, een Waring-blender, een 30 helicone, een vormgevingsmachine of een combinatie die ten minste een van de hiervoor gegeven werkwijzen voor het aanleggen van afschuiving omvat.

20. Werkwijze volgens conclusie 18, waarin het in de smelt 35 mengen tot stand wordt gebracht in een co-extrusieproces.

21. Werkwijze volgens conclusie 18, die verder omvat het vormgeven van de samenstelling door compressievormen, spuitgieten, blaasvormen, vacuümvormen, thermovormen, door gas ondersteund spuitgieten of een 1 0 27 7 1 1 ♦ - 35 - combinatie die ten minste één van de voorgaande werkwijzen van vormgeving omvat.

22. Werkwijze volgens conclusie 21, welke verder het bekleden 5 van de samenstelling omvat.

23. Voorwerp dat is vervaardigd uit de samenstelling volgens · een of meer van de conclusies 1 t/m 17.

24. Voorwerp vervaardigd met behulp van de werkwijze volgens een of meer van de conclusies 18 t/m 22. 1 0 27 7 1 1