BE1024100B1

BE1024100B1 - Naadloze tiled display

Info

Publication number: BE1024100B1
Application number: BE2015/5103A
Authority: BE
Inventors: Peter Hickl
Original assignee: Barco Nv.; Barco Control Rooms Gmbh
Priority date: 2014-02-28
Filing date: 2015-02-25
Publication date: 2017-11-16
Also published as: JP2017508185A; JP6596010B2; EP3111639B1; BE1024100A1; GB201403516D0; US9936177B2; CN106462039A; EP3111639A1; KR20170012197A; US20180227553A1; GB2523742A; US20160366379A1; WO2015128408A1

Abstract

Er wordt een tile en een tiled display-systeem beschreven, omvattende ten minste twee naburige tiles met elk een displayscherm met displaypixels die beeldelementen zijn, waarbij iedere pixel, voor kleurendisplays, bestaat uit een veelheid lichtgevende (bijv. LED) of lichtmodulerende (bijv. LCD) elementen (bijv. RGB - zie Fig. 1), waarbij elk van de tiles ten minste één eerste substraat van een eerste materiaal en ten minste één eerste laag van een tweede materiaal dat aan het eerste substraat is gefixeerd, omvat, met het kenmerk, dat de dikte van de ten minste ene eerste laag kleiner is dan de dikte van het eerste substraat; de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat kleiner is dan de coëfficiënt van thermische uitzetting van de ten minste ene eerste laag en de afstand tussen de ten minste twee tiles kleiner is dan de afmetingen van een pixel op het displayscherm. De eerste substraten van naburige tiles kunnen met elkaar in mechanisch contact worden gebracht om de naad tussen tiles tot de kleinst mogelijke afmeting te reduceren.

Description

NAADLOZE TILED DISPLAYS

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op tiled display, op displaytiles en op werkwijzen voor de productie en bediening hiervan, inclusief gelijk welke software of regelaars noodzakelijk voor het aansturen van dergelijke displays.

Achtergrond FIG. 1 toont een schematische weergave van een opstelling met doorzichtprojectie uit de stand van de techniek door middel van een projector P, waarbij zich een ffesnellens F voor het projectiescherm P bevindt. Op deze manier kan een helderheid worden bereikt die voor een kijker V vanuit een bepaalde kijkhoek gelijkmatiger is.

Het projectiescherm P is gemaakt van een kunststof materiaal, bijvoorbeeld polymethylmethacrylaat (PMMA), geassocieerd met een diffusor. De diffusor wordt verkregen door bijvoorbeeld zandstralen van het uitvoeroppervlak (oppervlak dat de kijker ziet) van het projectiescherm of door kleine deeltjes (bijv. titaandioxide) te mengen in een hars vóór polymerisatie.

In een opstelling met tiles voor doorzichtprojectie bevinden zich meerdere doorzichtprojectiemodules, elk met een scherm P, naast elkaar vergelijkbaar met een dambord en vormen een groter projectiescherm, zoals te zien is in figuur 2.

Figuur 2 toont wederom schematisch hoe de beeldelementen zijn gerangschikt op het projectiescherm P. De projectie van een beeld afgebeeld door een lichtventieleenheid (bijv. LCOS, LC of microspiegels, ook bekend als DMD) is ingewikkeld. Drie subpixels, groen, rood en blauw, liggen dicht bij elkaar en vormen samen een beeldelement van het weergegeven beeld. De beeldelementen volgen elkaar op met een tussenafstand A. De onderbroken lijn geeft het binnenste gebied van het projectiescherm P weer waarop licht kan worden geprojecteerd in de uit de stand van de techniek bekende projectie-opstelling. Uit deze voorstelling wordt duidelijk dat het niet noodzakelijk is om de doorzichtprojectiemodules zodanig te construeren dat de beeldelementen aan de randen van de projectieschermen P tegen elkaar aanliggen, aangezien het dankzij de pixelstructuur van het weergegeven beeld volstaat als de realiseerbare tussenafstand tussen twee naburige beeldelementen die op naburige projectieschermen worden geprojecteerd bij benadering overeenkomt met de tussenafstand A van de beeldelementen op het projectiescherm P. In de stand van de techniek wordt de tussenafstand tussen twee naburige beeldelementen die op naburige projectieschermen worden geprojecteerd grotendeels bepaald door de afstand tussen twee naburige projectieschermen P. De afstand tussen twee naburige projectieschermen P wordt vaak aangeduid als de naad. Als het lichtventiel uit een DMD bestaat, zijn er niet noodzakelijkerwijs rode, groene en blauwe subpixels. In dat geval wordt elk van de kleurcomponenten opeenvolgend geprojecteerd en neemt het volledige gebied van een pixel in. In plaats van na elkaar geprojecteerd te worden, kunnen de kleurcomponenten gelijktijdig over elkaar geprojecteerd worden, waarbij elke kleurcomponent van een beeld wordt gevormd door een DMD en de projector van 3 DMD’s is voorzien om een kleurbeeld te vormen.

De minimumafstand tussen twee naburige projectieschermen is afhankelijk van de speling die noodzakelijk is om door de temperatuur en vochtigheid veroorzaakte uitzetting van de projectieschermen P toe te laten zonder dat de projectieschermen P foutief uitgelijnd, gebogen of beschadigd raken.

Het probleem van thermische en vochtigheidsgerelateerde uitzetting en de relatieve beweging van tiles ten opzichte van elkaar en de invloed hiervan op de naden tussen de tiles is ook algemeen bekend op het vakgebied.

In US 5,400,178 “Schermeenheid voor beeldweergavesysteem met doorzichtprojectie, werkwijze voor de productie ervan en onderdeel voor het samenstellen van de schermeenheid” wordt getracht het probleem van thermische uitzetting op te lossen door materialen te gebruiken die ongeveer dezelfde coëfficiënten van thermische uitzetting hebben. Desondanks is het verschil in thermische uitzetting nog te groot voor naadloze tiled displays waarbij de breedte van de naden tussen de tiles gelijk moet zijn aan of kleiner moet zijn dan de afstand tussen twee naburige pixels op dezelfde tile.

In US 5,185,677 “Projectieschermsamenstel van het transmissietype” wordt een spanmechanisme toegepast. Het mechanisme omvat krachten opvangende blokken die gemaakt zijn van een materiaal met een coëfficiënt van thermische uitzetting die in hoofdzaak gelijk is aan die van de platen waarvan de schermtiles zijn gemaakt.

Bij tiled displays met meer dan één rij naburige schermen kan het spanmechanisme echter niet verborgen worden voor de kijker. Het in US 5,185,677 voorgestelde mechanisme is derhalve niet geschikt voor het samenstellen van grote, uit meerdere rijen bestaande naadloze tiled displays.

Het effect van atmosferische omstandigheden is niet alleen belangrijk voor uit basiseenheden opgebouwde, uit meerdere schermen bestaande displays, maar ook voor de uit meerdere schermen bestaande displays uit de stand van de techniek, waarbij grotere schermen worden gevormd door kleinere schermen samen te voegen, bijvoorbeeld door lijmen.

De boven beschreven basiseenheden uit de stand van de techniek zijn vaak voorzien van een frame rond het scherm, welk frame dit scherm plat houdt, vaak ook ertoe dient om het scherm aan de behuizing van de basiseenheid te bevestigen en de randen van het scherm tegen beschadiging beschermt. Dit frame voorkomt dat een beeld tot de buitenste rand van de voorzijde van de basiseenheid wordt geprojecteerd en maakt de visuelë verbinding of naad tussen de basiseenheden groter. EP-0 650 295 en EP-0 523 427 beschrijven basiseenheden van dit soort en het samenstellen van een veelheid basiseenheden van dit soort om een uit meerdere schermen bestaand display te vormen. In WO 95/28664 wordt een oplossing beschreven om het mogelijk te maken om beelden tot aan de rand van de voorzijde van de basiseenheid te projecteren, die bestaat uit een speciale behandeling van de buitenste randen van het scherm en een speciale bevestiging van genoemd scherm aan een draagconstructie, zodat het licht van de projector ongehinderd de voorste randen van het scherm kan bereiken - die tevens de voorste randen van de basiseenheid zijn. In principe is het mogelijk om bij een specifieke temperatuur een perfecte verbinding tussen schermen van basiseenheden te bereiken. De randen van een basiseenheid van dit soort zijn echter kwetsbaar tijdens transport en de andere nadelen die verbonden zijn met een samenstel van basiseenheden blijven bestaan.

Een andere oplossing is om relatief kleine optische schermen te verlijmen tot grotere schermen. Verlijmde grotere schermen van dit soort kunnen niet worden vervaardigd op de locatie waar het projectiescherm geïnstalleerd dient te worden, maar kunnen uitsluitend worden geproduceerd in de productiefaciliteit van de constructeur, waarna ze moeten worden getransporteerd in erg stevige en grote verpakking. Om beschadiging en vervuiling van de schermen tijdens bevestiging aan een draagconstructie te voorkomen, moet de installatie zo zorgvuldig mogelijk worden uitgevoerd. Onder invloed van de atmosferische omstandigheden (ultraviolette straling, herhaaldelijke temperatuurvariaties, absorptie van vocht, oxidatie...) zullen de mechanische en optische eigenschappen van de lijm veranderen en zullen de naden beter zichtbaar worden.

Tijdens het lijmen om een lijmverbinding tot stand te brengen wordt druk op de lijm uitgeoefend om deze tot een dunne ononderbroken film tussen de lagen te vormen, om lucht uit de verbinding te persen, om de oppervlakken in innig contact met de lijm te brengen en om ze tijdens het harden van de lijm in deze positie te houden.

Dit is de traditionele lijmstrategie, omdat: a) Het lijmmateriaal zelf niet erg sterk is en het geen goed idee is om de lijm dik aan te brengen. In plaats daarvan dient de lijm als een erg dunne laag te worden aangebracht, waarbij de lijm erg goed aan goed voorbereide oppervlakken hecht. b) Hiertoe dienen de oppervlakken erg vlak te zijn, perfect schoon te zijn en moeten zo stevig mogelijk te worden samengeklemd tot de lijn droogt.

De lijm wordt uitgeperst (stap 1) en tevens dienen de oppervlakken onder druk tegen elkaar aan te worden gehouden (stap 2).

Stap 1 kan tijdens productie smerig zijn en vereist dat de oppervlakken worden gereinigd en stap 2 maakt de productie trager en maakt hierdoor de productietijd langer, waardoor de productiekosten stijgen.

De uitgeoefende druk kan kwetsbare, bijv. van glas gemaakte, substraten breken. Om het gewicht van grote tiled displays te verminderen, is het van belang om de dikte en het gewicht van alle onderdelen te verminderen.

Vloeibare lijm is niet geschikt voor de schuine/laterale lijmoppervlakken. De dikte van de lijmlaag zou niet gelijkmatig zijn (hetgeen van invloed zou zijn op de spleet/naad tussen displaytiles) en het is bekend dat lijm soms tussen lagen stroomt/sijpelt (bijv. tussen een ffesnellens en een er zich boven bevindend substraat). Dergelijke lijm kan vlekken en visuele artefacten vormen.

Een voordeel van begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen, zoals warmte-geactiveerde plakbanden, is dat de warmte-activiteit (d.w.z. een combinatie van temperatuur en activeringstijd) goed kan worden gestuurd, zodat thermische schade aan andere onderdelen kan worden verminderd of vermeden terwijl het uitstekende structurele kleefeigenschappen heeft. Begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen, zoals warmte-geactiveerde plakbanden zoals toegepast in uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding, kunnen bijvoorbeeld worden geactiveerd bij temperaturen tot 120°C met een activeringstijd van minder dan 90 sec. Een langere activeringstijd kan worden toegepast als de temperatuur lager is. De activeringstijd vormt een geringer probleem als de temperatuur wordt verlaagd tot een typische polymeerglastemperatuur, zoals 70°C-80°C. Dergelijke erg lage temperatuursystemen hebben minder de voorkeur. Zodat een redelijk bereik aan activeringstemperatuur 100 to 140° is met een activeringstijd van minder dan 30 seconden bij 140°C en minder dan 90 seconden bij 120°C activeringstijd.

De schermpanelen zijn bij voorkeur optische panelen, zoals een fresnellens, een lenticulair of een combinatie van de twee, en hebben een perfect rechtlijnige rand. Ze kunnen een veelheid lagen omvatten, waarvan ten minste één laag is bevestigd aan de bevestigingsplaten met behulp van verbindingsdraden. Om de schermpanelen naar elkaar toe te trekken en ze ten opzichte van elkaar te positioneren, en om deze schermpanelen te bevestigen aan en ze ten opzichte van de bevestigingsplaten te positioneren, wordt bij voorkeur gebruikgemaakt van stijve verbindingsdraden die U-vormig zijn en die gemaakt zijn van metaal of kunststof.

De naden tussen de schermpanelen die naar elkaar toe getrokken zijn, zijn minimaal, met een afmeting van minder dan een halve millimeter. Door de panelen naar elkaar toe te trekken door middel van verbindingsdraden wordt verzekerd dat de naden tussen de schermen altijd minimaal zijn en blijven, ondanks productietoleranties en onder veranderende klimaatomstandigheden, zoals temperatuur en relatieve atmosferische vochtigheid. Eventuele verschillen in uitzetting/krimp tussen de schermpanelen enerzijds en de draagconstructie van het projectiescherm anderzijds worden opgevangen door het feit dat de bevestigingsplaten die het scherm en de draagconstructie met elkaar verbinden vervormbaar zijn en/of een beweegbare verbinding met de draagconstructie hebben, en het feit dat de verbindingsdraden beperkt vervormbaar zijn om de verbinding tussen de schermpanelen optimaal te houden. Hierdoor kan het scherm, binnen bepaalde grenzen, op een zodanige manier bewegen ten opzichte van de draagconstructie dat de naden minimaal blijven. De naaidraden bij de in EP 1 012 666 BI geopenbaarde genaaide schennen “PROJECTIESCHERM VOOR BEELDWEERGAVE-INRICHTINGEN DIE NAAST ELKAAR ΕΝ/OF BOVEN ELKAAR ZIJN AANGEBRACHT” zijn duidelijk zichtbaar. Bovendien is de installatie inspannend, moeten projectors worden aangepast als de omgevingsomstandigheden veranderen en zijn de afmetingen van de wand praktisch beperkt.

Samenvatting van de uitvinding.

Het is een doel van de onderhavige uitvinding om te voorzien in een alternatief tiled display, displaytile of werkwijzen voor de productie en bediening hiervan, inclusief eventueel noodzakelijke software of regelaars voor het aansturen van dergelijke displays.

Een voordeel van enkele uitvoeringsvormen is dat ze de mogelijkheid dat een tile ten opzichte van de draagconstructie kan bewegen verminderen, bijv. zodat de naden klein zijn of minimaal blijven.

Een voordeel van uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding is dat ze ten minste twee of drie of alle van onderstaande voordelen bieden voor een verbinding tussen een drager en een substraat: a) Schuifsterkte van de verbindingen b) Schuifkruip van de verbindingen c) Afmetingen van het van lijm voorziene gebied d) Opstelling van de gelijmde oppervlakken, bijv. schuin e) Keuze van lijm, bijv. een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel f) Drukvermindering tijdens productie en dus vermindering van breukkans van de dunne kwetsbare substraten, verhoging van de productie-opbrengst en vermindering van het het totale gewicht, g) Gewichtsvermindering leidt tevens tot de vermindering van belastingen op de verbinding tussen het frame en een substraat.

Het is een doel van de onderhavige uitvinding om te voorzien in een mechanisch ontwerp voor het samen werken en verbinden van oppervlakken tussen een drager en een substraat dat een schaduwprobleem niet erger maakt en tegelijk de oppervlakte voor bevestiging groot en bestendig maakt tegen kruip- en schuifkrachten op de lange termijn, een ontwerp te bieden dat toelaat om kleine en accurate naden tussen tiles aan te brengen om het aanzicht te verbeteren, de tijdens productie uitgeoefende drukken te verminderen, het gewicht van de onderdelen te verminderen, de opbrengst te verbeteren bij gebruik van dunne, breekbare substraten.

Een voordeel van sommige uitvoeringsvormen is dat zij het samenstellen van grote, naadloze tiled displays met meerdere rijen toelaten.

Een voordeel van sommige uitvoeringsvormen is dat het effect van thermische en vochtigheidsgerelateerde uitzetting en de relatieve beweging van tiles ten opzichte van elkaar op de naden tussen tiles kan worden verminderd. Dit maakt het mogelijk om dunne, breekbare substraten te gebruiken en vermindert het gewicht van de onderdelen.

Een voordeel van sommige uitvoeringsvormen is dat de installatie-inspanningen kunnen worden verminderd. Een voordeel van sommige uitvoeringsvormen is dat de projectors minder hoeven te worden bijgesteld als de omgevingsomstandigheden veranderen.

Volgens een aspect van de onderhavige uitvinding wordt er voorzien in een tiled display-systeem, omvattende ten minste twee naburige tiles, elk geassocieerd met of voorzien van een displayscherm met displaypixels die beeldelementen zijn, waarbij iedere pixel, bij kleurdisplays, bestaat uit een veelheid lichtgevende (bijv. LED) of lichtmodulerende (bijv. LCD) elementen (bijv. RGB - zie Fig. 1), waarbij elk van de tiles ten minste één eerste substraat van een eerste materiaal en ten minste één eerste laag van een aan het eerste substraat bevestigde tweede materiaal omvat, met het kenmerk, dat de dikte van de ten minste ene eerste laag kleiner is dan de dikte van het eerste substraat; de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat kleiner is dan de coëfficiënt van thermische uitzetting van de ten minste ene eerste laag en de afstand tussen de ten minste twee tiles kleiner is dan de afmetingen van een pixel op het displayscherm.

Uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding zijn niet beperkt tot op projectie gebaseerde videowanden. Ze kunnen ook worden toegepast voor naadloze tegelvlakken van beeldschermdisplays, zoals liquid crystal displays of OLED-displays. Standaard displays hebben gewoonlijk een aanzienlijke naad van meerdere millimeters, hetgeen tot lelijke spleten in een overeenkomstige videowand leidt.

Volgens een ander aspect van de onderhavige uitvinding kunnen de eerste substraten van naburige tiles in mechanisch contact met elkaar worden gebracht om de naad tussen tiles tot het moge lijke minimum te beperken. Als de afstand tussen twee naburige tiles kleiner is dan een afstand “A” tussen twee naburige pixels op een tile T, dan wordt het resulterende tiled display als naadloos beschouwd.

Volgens een ander aspect van de onderhavige uitvinding is de coëfficiënt van thermische uitzetting van het substraat van de ten minste twee tiles lager dan of gelijk aan 9,5 10'6 1/°K. tussen 273°K en 373°K. Dit maakt het mogelijk om over een groter temperatuurinterval de naden tot een minimum te beperken.

Volgens een ander aspect van de uitvinding omvat de eerste laag van tweede materiaal een fresnellens. De eerste laag van tweede materiaal is bijvoorbeeld gemodificeerd, bijv. door graveren om de fresnellens te vormen. Dit is met name relevant voor tiled display-systemen met doorzichtprojectie.

De eerste laag van tweede materiaal kan in de fresnellens worden gevormd. De resulterende fresnellens kan dan op het eerste substraat worden gefixeerd, bijv. gelijmd of gelamineerd. Een andere mogelijkheid is om de fresnellens te vormen nadat de eerste laag op het eerste substraat gefixeerd is, bijv. gelijmd of gelamineerd.

Een andere mogelijkheid is om de eerste laag van tweede materiaal op het eerste substraat aan te brengen als een hars, alvorens dit tot een fresnellens wordt gevormd, en naar keuze op het eerste substraat te harden.

Volgens een ander aspect van de uitvinding is het eerste substraat dat de fresnellens ondersteunt geassocieerd met een ander substraat dat een andere functionele laag ondersteunt. Volgens dat aspect van de uitvinding heeft iedere displaytile een tweede substraat en een aan het tweede substraat bevestigde tweede laag. Het tweede substraat kan zijn gemaakt van hetzelfde materiaal als het eerste substraat of kan van een derde materiaal zijn gemaakt. De tweede laag zal in het algemeen van een vierde materiaal zijn gemaakt dat anders is dan de eerste of derde materialen.

De tweede laag is op het tweede substraat gefixeerd, bijv. gewoonlijk gelijmd of gelamineerd, of aangebracht op het tweede substraat voordat het wordt gehard.

Volgens een ander aspect van de uitvinding wordt de fresnellens direct in het eerste substraat gegraveerd.

In overeenstemming met uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding kunnen de eerste en tweede substraten van elke tile aan elkaar bevestigd worden, bijv. door toepassing van een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel. Een drukgevoelig structureel plakband heeft minder de voorkeur, aangezien de toepassing van druk dunne, breekbare substraten, zoals glas, kan beschadigen. Glas is een zwaar materiaal en het dunner maken hiervan zou een voordeel zijn, aangezien het de kosten en het gewicht van de displaytiles vermindert. Een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel is één waarbij de stroom hechtmiddel is begrensd, d.w.z. binnen bepaalde grenzen beperkt.

Een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel kan, bijvoorbeeld, een temperatuur-geactiveerd plakband of een temperatuur-geactiveerde lijm zijn die op een dunne dragerfolie wordt aangebracht.

Een voordeel van een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel, zoals warmte-geactiveerde plakbanden, is dat de warmte-activiteit (d.w.z. een combinatie van temperatuur en activeringstijd) goed kan worden geregeld, zodat thermische schade aan andere onderdelen kan worden verminderd of voorkomen, terwijl ze nog steeds uitstekende structurele hechtende eigenschappen hebben. Begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen, zoals warmte-geactiveerde plakbanden zoals gebruikt in uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding, kunnen bijvoorbeeld worden geactiveerd bij temperaturen tot 120°C met een activeringstijd van minder dan 90 sec. Een langere activeringstijd kan worden toegepast als de temperatuur lager is. De activeringstijd wordt een geringer probleem als de temperatuur wordt gereduceerd tot een typische polymeerglastemperatuur, zoals 70°C-80°C. Dergelijke erg lage temperatuursystemen hebben minder de voorkeur. Zodat een redelijk traject aan activeringstemperatuur 100 to 140° is met een activeringstijd van minder dan 30 seconden bij 140°C en minder dan 90 seconden bij 120°C activeringstijd.

Uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding één of meer van de volgende voordelen: a) hebben een groter gezamenlijk oppervlak door de oppervlakken af te schuinen, d.w.z. zodat ze onder een hoek staan ten opzichte van de optische as van de displaytile; b) en tegelijk verbindingsoppervlakken nauw evenwijdig laten lopen, en c) maken gebruik van een begrensd temperatuur-geactiveerd hechtmiddel, bijv. in handvorm, dat niet migreert of vloeit en tegelijk een sterke verbinding vormt, en d) beperken bovendien de schaduw op de rand tot een lage waarde en voordelig zo klein mogelijk door middel van de hellende of schuine rand van het substraat, en e) de verbinding van het frame heeft aan beide zijden een hellend of schuin verbindingsoppervlak dat aan één zijde tegengesteld is aan de helling aan de andere zijde van de displaytile, zodanig dat er geen breuklijn of afschuifoppervlak evenwijdig aan de optische as van het display en/of in een verticale richting als het display is geïnstalleerd; f) de tijdens de productie op substraten uitgeoefende druk is kleiner, hetgeen de toepassing van dunnere, breekbare substraten, zoals glas, toelaat, waardoor het gewicht verminderd wordt en de opbrengst groter wordt, hetgeen tot geringere kosten leidt en tevens de belasting op de verbinding tussen het frame en een substraat vermindert.

Uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding hebben een groter lijmgebied, met een tegengestelde richting van de helling van de schuinte aan tegenovergelegen randen (laterale zijden) van de tile, hetgeen betekent dat de verbindingen tussen het substraat en de drager geen afschuifvlakken hebben die evenwijdig aan de optische as van de displaytile of dwars op de optische as in ten minste één richting en bij voorkeur in twee orthogonale richtingen verlopen, zodat het substraat niet verticaal over een afschuifvlak kan verschuiven. De helling van de schuinte aan de rand (laterale zijde) van de drager zorgt voor een beter optisch ontwerp aan de randen.

Overeenkomstig, volgens een aspect van de uitvinding, volgens uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding, is ten minste één van de eerste en tweede substraten bevestigd aan een dragerframe, bijv. door een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel. Om bovenstaand aangegeven redenen heeft een drukgevoelig structureel plakband minder de voorkeur, zijnde het risico van het breken van breekbare substraten hetgeen resulteert in het gebruik van dikkere en zwaardere platen. Een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel is een hechtmiddel waarbij de stroming van het hechtmiddel is begrensd. Een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel kan een temperatuur-geactiveerd plakband of een temperatuur-geactiveerde lijm zijn die op een dunne dragerfolie is aangebracht. Het oppervlak voor het bevestigen van ten minste één van de eerste en tweede substraten aan het dragerframe is een verbindingsoppervlak dat zich uitstrekt van een rand van een tile display inwaarts naar het midden van de tile onder een scherpe hoek met de optische as van de displaytile. De optische as wordt verondersteld dwars op het grootste oppervlak van het substraat of de tile te lopen. Tegenovergelegen randen (laterale zijden) van een tile hebben oppervlakken voor het bevestigen van ten minste één van de eerste en tweede substraten aan het dragerframe, waarbij ieder verbindingsoppervlak zich uitstrekt van een rand van een tiledisplay inwaarts naar het midden van de tile onder een scherpe hoek met de optische as van de displaytile. De randen (laterale zijden) van het substraat zijn schuin. Als het display vier zijden heeft en elke rand (laterale zijde) is inwaarts afgeschuind, dan heeft het substraat de vorm van een afgeknot voetstuk van een pyramide. Dit resulteert in twee tegengestelde (diametraal tegengestelde) verbindingsoppervlakken aan de randen (tegengestelde laterale zijden) van het substraat van de displaytile die naar binnen hellen onder tegengestelde hoeken, zodat een afschuiflijn evenwijdig aan de optische as niet wordt gevormd. Bij voorkeur heeft de tile twee schuine verbindingsoppervlakken aan de bovenste en onderste randen van het substraat, als de displaytile is geïnstalleerd, welke helling inwaarts helt met tegengestelde hoeken zodat een afschuiflijn dwars op de optische as in de verticale richting als het display is geïnstalleerd niet wordt gevormd.

Door toepassing van een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel zoals een warmte-geactiveerde tape wordt de dikte geregeld (omdat er, in tegenstelling tot vloeibare lijm, geen productieprobleem bestaat in verband met te weinig ofte veel lijm en het hiermee verbonden inschattingsvermogen van de bedienpersoon), hetgeen belangrijk is om de afmetingen van de spleet tussen tiles te regelen en de begrenzing van het hechtmiddel betekent dat er tijdens de productie of erna geen lijm “sijpelt”. In overeenstemming met uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding wordt een groter oppervlak van lijm voorzien, bijv. om een stabiele drager voor displaytiles met een diagonaal van 1,5 m en meerdere kilogram gewicht per tile te bieden, waarbij elk 10 of meer heeft voor substraten met een dikte van 1 tot 3 mm. Bij uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding wordt de lijm bij voorkeur voorzien langs de schuine randen (laterale zijden) van een displaytile met een drager met een groter oppervlak en ondervindt lagere afschuifkrachten. Na installatie wordt het gewicht van de tile langs ten minste 2 randen loodrecht uitgeoefend, in plaats van bijna uitsluitend lateraal. De toepassing van een hechtwerkwijze die geen gebruikmaakt van hoge druk, vermindert het risico van beschadiging van breekbare substraten, zoals glas, waardoor het totale gewicht en de logteambelasting op verbindingen wordt verlaagd.

Als alternatief kan het begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddel, zoals een warmte-geactiveerd plakband, worden gebruikt om het substraat aan een mechanisch bevestigingselement te bevestigen. In het bijzonder kan hetzelfde begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddel, zoals het plakband, worden toegepast om twee substraten aan elkaar te bevestigen evenals om de substraten aan het mechanische bevestigingselement te bevestigen.

Volgens een ander aspect van de uitvinding fungeert het eerste substraat als een drager en ondersteunt een beeldvormingsinrichting met vloeibare kristallen.

De onderhavige uitvinding voorziet tevens in een tile voor een tiled display-opstelling, waarbij de tile een displayscherm met pixellocaties heeft en zodanig is ingericht dat de afstand tussen twee naburige tiles kleiner is dan de afmetingen van een pixellocatie op het displayscherm, omvattende: ten minste één eerste substraat van een eerste materiaal en ten minste één eerste laag van een tweede materiaal gefixeerd aan het eerste substraat, met het kenmerk, dat de dikte van de ten minste één eerste laag kleiner is dan de dikte van het eerste substraat; de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat kleiner is dan de coëfficiënt van thermische uitzetting van de ten minste ene eerste laag.

De onderhavige uitvinding voorziet tevens in een werkwijze voor het vervaardigen van een tiled display-opstelling met ten minste twee naburige tiles, waarbij elke tile een displayscherm met pixellocaties heeft, waarbij elk van de twee naburige tiles ten minste één eerste substraat van een eerste materiaal omvat, waarbij de werkwijze omvat: fixeren van ten minste één eerste laag van een tweede materiaal aan het eerste substraat, met het kenmerk, dat de dikte van de ten minste ene eerste laag kleiner is dan de dikte van het eerste substraat; de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat kleiner is dan de coëfficiënt van thermische uitzetting van de ten minste ene eerste laag en de afstand tussen de ten minste twee tiles kleiner is dan de afmeting van een pixellocatie op het displayscherm.

Korte beschrijving van de figuren.

Figuur 1. Schematische afbeelding van een doorzichtprojectiesysteem.

Figuur 2. Schematische afbeelding van pixels op een tiled display.

Figuur 3. Doorsnede door een displaytile volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 4a. Voorbeeld van afschuining van het dragersubstraat volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 4b. Voorbeeld van afschuining van het dragersubstraat volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 5. Doorsnede door een tile en bevestigingsmechanisme volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 6. Uiteengenomen aanzicht van een tile en het frame waaraan deze is bevestigd volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 7. Bevestiging van de twee dragersubstraten aan het frame door middel van plakband volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 8. Detail van afschuining van de dragersubstraten en voortplanting van buitenste lichtstralen door substraten volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 9. Detail van afschuining van de dragersubstraten en voortplanting van buitenste lichtstralen door substraten volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 10. Schematische voorstelling van een tile in een beeldschermdisplay volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding,

Figuur 11. Schematische voorstelling van een tiled beeldschermdisplay volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Figuur 12. Schematische doorsnede door een tile en de speling tussen substraat en mechanische bevestigingselementen en frame volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding.

Gedetailleerde beschrijving van uitvoeringsvormen.

De onderhavige uitvinding zal worden beschreven met behulp van specifieke uitvoeringsvormen en aan de hand van bepaalde tekeningen, maar de uitvinding wordt niet hierdoor beperkt, doch uitsluitend door de conclusies. De beschreven tekeningen zijn enkel schematisch en zijn niet beperkend. Voor illustratieve doeleinden kunnen de afmetingen van sommige elementen in de tekeningen overdreven zijn en niet op schaal zijn weergegeven. Waar in de onderhavige beschrijving en conclusies het begrip “omvattende” wordt gebruikt, worden andere elementen of stappen hierdoor niet uitgesloten. Waar een onbepaald of bepaald lidwoord wordt gebruikt als wordt verwezen naar een zelfstandig naamwoord in het enkelvoud, bijv. "een" of "de, "het", omvat dit tevens het meervoud van dit zelfstandig naamwoord, tenzij specifiek anders aangegeven. Het begrip “omvattende”, zoals gebruikt in de conclusies, dient niet te worden uitgelegd als zijnde beperkt tot de erna opgesomde middelen; het sluit andere elementen of stappen niet uit.

Voorts worden de begrippen eerste, tweede, derde en dergelijke in de beschrijving and in de conclusies gebruikt om onderscheid te maken tussen vergelijkbare elementen en niet noodzakelijkerwijs om een numerieke of chronologische volgorde aan te duiden. Er dient begrepen te worden dat de zodanig gebruikte begrippen onder geschikte omstandigheden uitwisselbaar zijn en dat de hierin beschreven uitvoeringsvormen van de uitvinding in andere volgordes kunnen werken dan die welke hierin zijn beschreven of getoond.

Bovendien worden de begrippen boven(ste), onder(ste), horizontaal, verticaal en dergelijke in de beschrijving en de conclusies gewoonlijk gebruikt om een tapijt te beschrijven dat horizontaal ligt, tenzij er een andere betekenis aan wordt gegeven.

In de tekeningen duiden identieke verwijzingstekens soortgelijke voorzieningen aan en indien een verwijzingscijfer in meer dan één figuur voorkomt, verwijst dit naar hetzelfde element.

De uitvinding heeft betrekking op een displaytile T en een tiled display, zoals bijv. een tiled display voor doorzichtprojectie of een tiled liquid crystal display.

De uitvinding heeft betrekking op een ontwerp van een displaytile T die zijn vorm en vlakheid behoudt, slechts een kleine of verwaarloosbare thermische uitzetting heeft ongeacht de omgeving (hoge vochtigheid, temperatuurschommelingen...), en uitgelijnd blijft ten opzicht van naburige displaytiles in een tiled display. Hiertoe wordt een stabiel transparant dragersubstraat 1 gebruikt, zoals bijvoorbeeld glas. Voordelige kenmerken zijn stijfheid en stevigheid, lichtdoorlatendheid, lage kosten, elektrische isolator, beschikbaarheid in diverse groottes en diktes. Glas kan deze kenmerken hebben. Het glas is bijvoorbeeld natriumkalkglas. Andere soorten glas zijn mogelijk. De coëfficiënt van thermische uitzetting van het voor het dragersubstraat gebruikte materiaal is voordelig lager dan 9,5 10'6 °K''. Het substraat 1 heeft een eerste zijde, eerste grootste oppervlak of intredevlak dat in hoofdzaak vlak is. Het intredevlak is het vlak of de zijde van het substraat 1 waardoor het door de projector geprojecteerde licht of achtergrondverlichting binnenkomt. Het substraat 1 heeft een tweede zijde, tweede grootste oppervlak of uittredevlak dat in hoofdzaak vlak is. Het uittredevlak is het vlak of de zijde van het substraat 1 waardoor het licht uittreedt. De eerste zijde en tweede zijde van het substraat 1 zijn in hoofdzaak evenwijdig. Als een lijn of oppervlak, in het bijzonder een vlak, is genoemd dwars op het substraat 1, betekent dit dat de lijn of het oppervlak dwars op de eerste en tweede zijden van het substraat 1 staat.

Op het substraat 1 is een fresnellens 2 voorzien. De fresnellens 2 kan bijvoorbeeld direct op het substraat 1 worden gegraveerd. Als alternatief wordt de fresnellens gerealiseerd in een dunne polymeerlaag 3 die wordt gefixeerd aan, bijv. gelamineerd of gelijmd, op het substraat 1, zoals in Figuur 3 te zien. De fresnellens kan bijv. worden gevormd door directe vorming in een hardbare harslaag waarop een mal wordt geperst. Het hars kan voor de toepassing van een mal op het substraat 1 worden aangebracht. Het hars kan worden aangebracht op een drager-tussenoppervlak dat verschillend is van het substraat 1, na het toepassen van een mal kan worden afgetrokken en op het substraat 1 kan worden gelamineerd of gelijmd. Het hars kan een zacht hars, zoals siliconehars of een rubber of elastomeer zijn, of het kan een hard hars zijn, zoals acrylhars. De keuze van harde of zachte materialen is afhankelijk van de toepassing en van de afmetingen van de tile T. Tabel 1 (zie onder) geeft een overzicht van de voordelen van de toepassing van een hard acrylhars in plaats van een zacht siliconehars.

De polymerlaag 3 is bij voorkeur dunner dan het “drager”-substraat 1. Als de polymeerlaag 3 bijvoorbeeld 0,3 mm dik is, kan het dragersubstraat 1 een dikte van 1 mm, 2 mm of meer hebben. De verhouding van de dikte van het dragersubstraat en de hiermee geassocieerde polymeerlaag 3 is voordelig 1,8 of meer, tot bijvoorbeeld 2,5, 3 of 5. Aangezien de polymeerlaag en het substraat over het algemeen een verschillende coëfficiënt van thermische uitzetting hebben, vermindert of voorkomt deze ongelijkheid in dikte overmatig kromtrekken of verbuigen van het substraat in de loop der tijd als de temperatuur varieert. Aangezien het substraat 1 een stabiel materiaal is dat in wezen niet wordt beïnvloed door vochtigheid, blootstelling aan zuurstof en temperatuurschommelingen, kan een displaytile volgens uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding en toegepast in een tiled display in mechanisch contact zijn met naburige displaytiles. Een voordeel is dat de uitlijning van de tiles in de loop der tijd niet in gevaar komt door variërende omstandigheden in verband met temperatuur, vochtigheid en veroudering van het materiaal van het aan UV-straling en/of zuurstof blootgestelde substraat.

De grootste precisie met betrekking tot de laterale afmetingen van het dragersubstraat 1 en de polymeerlaag 3 wordt bereikt door aanvankelijk zowel het dragersubstraat 1 als de polymeerlaag 3 te overdimensioneren. De polymeerlaag 3 wordt met een dikte van bijv. 0,3 mm of meer op een tussen-dragerlaag aangebracht, tot een dunne fresnellens 2 gevormd en afgetrokken. In dit stadium zijn de laterale afmetingen van de fresnellens 2 meer dan bijv. 1 mm overgedimensioneerd en over het algemeen tot 20 mm. Als de afmetingen van een tile T bijvoorbeeld 1550 mm x 872 mm dienen te zijn, zullen de overgedimensioneerde tile T en fresnellens 2 ten minste 1570 mm x 892 mm zijn. De overgedimensioneerde fresnellens 2 wordt op het overgedimensioneerde dragersubstraat 1 gelamineerd of gelijmd. Eenmaal samengevoegd worden het overgedimensioneerde dragersubstraat 1 en de fresnellens 2 op hun uiteindelijke afmetingen gesneden, bijv. door middel van een waterstraal. De uitvinder is tot de conclusie gekomen dat een waterstraal de snijtechniek is waarmee de grootste precisie kan worden bereikt zonder afbreuk te doen aan het dragersubstraat of de fresnellens. Dezelfde techniek wordt mutatis mutandis toegepast als de fresnellens direct op het (overgedimensioneerde) dragersubstraat wordt gevormd. Als alternatief kunnen de fresnellenslaag en het dragersubstraat apart op afmetingen worden gesneden alvorens te worden samengevoegd.

Tabel 2 (zie onder) toont een samenvatting van het probleem dat de verschillende door de uitvinder beproefde snijmethodes hebben.

Er kan een antireflectiestructuur 4 worden voorzien, bijv. worden gegraveerd, op het oppervlak van substraat 1 dat gericht is naar een projector in de tiled display met doorzichtprojectie van figuur 1. In alternatieve uitvoeringsvormen kan de antireflectiestructuur op het oppervlak van het substraat worden gegraveerd dat gericht is naar de kijker of op beide oppervlakken van het substraat.

De geometrie en afmetingen van een displaytile volgens de uitvinding verkleinen of verhinderen een wijziging in de uitlijning van dergelijke tiles in een tiled display. Daarom kan de afstand tussen twee naburige tiles worden geminimaliseerd zonder dat er een risico bestaat dat tiles elkaar belasten vanwege thermische uitbreiding. In het bijzonder kan de afstand tussen naburige tiles in een tiled displayscherm met doorzichtprojectie kleiner zijn dan de afmetingen van een pixel op het tiled displayscherm met doorzichtprojectie, bijv. 1 mm of kleiner en bij voorkeur kleiner dan 0,5 mm.

In een tiled displayscherm met doorzichtprojectie volgens uitvoeringsvormen van deze uitvinding kan de afstand tussen naburige tiles worden verkleind tot een uiterst kleine waarde of zelfs tot nul, d.w.z. naburige tiles zijn in mechanisch contact met elkaar. Dit betekent dat de dragersubstraten van naburige tiles elkaar direct kunnen raken. In het bijzonder kan het tiled display zodanig worden ontworpen dat de dragersubstraten van naburige tiles in mechanisch contact zullen zijn bij de maximumtemperatuur waarbij het display zal worden bedreven. Als de temperatuur waarbij het display werkzaam is lager is dan de maximumtemperatuur, kunnen naburige tiles ophouden in contact met elkaar te zijn en de afstand tussen twee tiles kan toenemen, maar zal altijd een lage waarde hebben, bijv. kleiner dan anders mogelijk zou zijn. Tevens kunnen een strooilaag en/of een contrastverbeterende laag worden voorzien, in het bijzonder voor een display met doorzichtprojectie. Een tweede substraat 5 dat vergelijkbaar of hetzelfde is als het eerste substraat 1 kan worden gebruikt om een tweede laag 6 met de noodzakelijke strooi- en contrastverbeterende eigenschappen te ondersteunen. De laag 6 kan op de eerste zijde of op de tweede zijde van het substraat 5 worden aangebracht. De laag 6 wordt gewoonlijk aangevuld door een antireflectiestructuur. De antireflectiestructuur wordt gewoonlijk op laag 6 aangebracht, bijv. als een aanvullende, boven op laag 6 aangebrachte filmlaag 6b. Laag 6 en laag 6a worden gewoonlijk gepolymeriseerd op een tussensubstraat en afgetrokken.

De grootste precisie met betrekking tot de laterale afmetingen van het dragersubstraat 5 en de polymeerlagen 6 en 6b wordt bereikt door aanvankelijk zowel de dragersubstraat 5 als de polymeerlagen 6 en 6b te overdimensioneren. De polymeerlagen 6 en 6b worden achtereenvolgens aangebracht en gepolymeriseerd op een dragende tussenlaag tot een dikte van bijv. 0.3 mm of meer en afgetrokken. In dit stadium zijn de laterale afmetingen van de polymeerlagen meer dan bijv. 1 mm overgedimensioneerd en gewoonlijk tot wel 20 mm. Als bijvoorbeeld de afmetingen van een tile T 1550 mm x 872 mm dienen te zijn, zullen het overgedimensioneerde dragersubstraat 5 en de polymeerlagen 6 en 6b ten minste 1570 mm x 892 mm zijn.

De overgedimensioneerde lagen 6 en 6b kunnen aan elkaar worden gefixeerd, zoals gelamineerd of gelijmd (op elkaar), op het overgedimensioneerde dragersubstraat 5. Nadat het overgedimensioneerde dragersubstraat 5 en de lagen 6 en 6b zijn samengevoegd, worden deze op hun uiteindelijke afmetingen gesneden, bijv. door middel van een waterstraal. De uitvinder is tot de conclusie gekomen dat een waterstraal een erg goede snijtechniek vormt die een combinatie van erg belangrijke kenmerken heeft, zoals de mogelijkheid om de gewenste precisie voor een composietlaag 6 en 6b te bereiken zonder afbreuk te doen aan het dragersubstraat of de composietlaag 6 en 6b. Dezelfde techniek kan mutatis mutandis worden toegepast als de fresnellens direct op het (overgedimensioneerde) dragersubstraat wordt gevormd.

De doorsnede van de substraten 1 en 5 kan in ten minste één richting (bijv. voor 1D-tegelwerk d.w.z. tegelwerk in een rij, zoals in figuur 4a) of in twee loodrechte richtingen (voor 2D-tegelwerk d.w.z. voor tegelwerk in meerdere rijen van meer dan één tile, zoals in figuur 4b, of met andere woorden als de displaytiles aangebracht zijn in een dambordpatroon) trapeziumvormig of hexagonaal zijn.

Het profileren van het dragersubstraat 1 en/of 5 wordt bij voorkeur uitgevoerd met een bewerkingstechniek, zoals slijpen, om de vereiste nauwkeurigheid te bereiken.

In figuur 4a is de doorsnede genomen in vlak Π·

In figuur 4b zijn de doorsnedes genomen op vlakken f]i en Fh» waarbij beide vlakken loodrecht staan op het substraat 1.

Afschuinen van de randen, zoals afschuinen van de randen (laterale zijden) van twee of vier (d.w.z. alle) randen van substraat 1 overeenkomstig uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding, zoals bijv. getoond in figuur 4a of b, en/of Figuur 5 en/of Figuur 7 en/of zoals getoond in Figuur 8 en/of in Figuur 9 en/of in Figuur 12 kan tot ingewikkeldere doorsnedes leiden. In sommige uitvoeringsvormen kunnen andere substraten aan twee of meer randen (laterale zijden) afgeschuind zijn, zoals getoond voor substraat 5 in Figuur 9 en Figuur 1, evenals een bijpassende helling of schuinte voor mechanisch bevestigingselement, zoals getoond in Figuur 5 en/of Figuur 7 en/of in Figuur 8 en/of in Figuur 9 en/of in Figuur 12.

De doorsnede van de dragersubstraten speelt een belangrijke rol bij het bevestigen van de substraten, zoals nu zal worden besproken.

Een oppervlak 7 van een mechanisch bevestigingselement 8 komt qua helling overeen met een deel van of met één van de laterale zijden 9 van het substraat 1. Voor dit doeleinde is laterale zijde 9 van het substraat 1 zodanig afgeschuind dat het verbindingsoppervlak een scherpe hoek maakt met de optische as van het displaytile. De optische as wordt verondersteld loodrecht te lopen met het grootste oppervlak van substraat 1. Dit is het geval, behalve dicht bij de randen (laterale zijden), hetgeen echter geen bepalende factor is voor de optische hoofdas. De in Fig. 4a, 4b, 5, 7, 8, 9 en 12 getoonde scherpe hoek bevindt zich tussen een verticaal en een neerwaartse hellende lijn die naar het binnenste deel van de displaytile loopt. In Figuur 9 bijvoorbeeld wordt de scherpe gedefinieerd tussen het oppervlak waarop tape rust met de verticaal. Dit oppervlak helt neerwaarts in de tegenovergestelde richting van de optische uittrederichting die in deze tekeningen opwaarts is. Dezelfde situatie doet zich voor in Fig. 4a, 4b, 5, 7, 8 en 12.

Ten minste één oppervlak 7b van een ander mechanisch bevestigingselement dat identiek is aan element 8 komt overeen met een laterale zijde 10 van het substraat tegenover zijde 9, zoals weergegeven in figuur 5. Voor dit doeleinde is deze laterale zijde 9 van het substraat 1 zodanig afgeschuind dat het verbindingsoppervlak een scherpe hoek maakt met de optische as van de displaytile, maar de hoeken aan tegenoverliggende laterale zijden zijn tegengesteld, zodat de verbindingsoppervlakken van de rand van de tile inwaarts en neerwaarts verlopen, zoals in de tekeningen getoond. Als dit aan alle randen van een tile wordt gedaan, bijv. aan elk van vier randen, heeft dit tot gevolg dat er geen afschuifvlak wordt gevormd waarlangs het mechanische bevestigingselement 8 in de loop van de tijd kan kruipen. Het substraat 1 wordt aan de mechanische bevestigingselementen bevestigd door middel van bijv. lijm op oppervlak 7 en 7b. Zijden 9 en 10 worden gevormd door substraat 1 af te schuinen. Vloeibare lijm heeft minder de voorkeur. De meeste voorkeur heeft een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel, zoals een warmte-geactiveerde klevende film 13, die met voordeel wordt gebruikt om het substraat 1 aan het mechanische bevestigingselement 8 te bevestigen in plaats van (vloeibare) lijm, vanwege bovenstaand aangegeven redenen. Het tweede substraat 5 kan aan de afgeknotte bovenzijde van de ffesnellagen worden gelijmd, zoals weergegeven in figuur 5.

In figuur 6 wordt een perspectiefaanzicht van een tile volgens een uitvoeringsvorm van deze uitvinding getoond. In figuur 6 is zichtbaar dat de mechanische bevestigingselementen 8 langs de omtrek van het substraat 1 zijn geplaatst. De frame-elementen zijn mechanisch aan een frame F bevestigd (door middel van bijv. moeren 11 en bouten 12). Het frame F wordt gebruikt om de tile T aan een dragerstructuur te bevestigen dat identieke, een tiled display vormende tiles T uitlijnt en ondersteunt. De bevestiging aan de dragerstructuur vindt bijvoorbeeld plaats door middel van mechanische bevestigingselementen A, B, C en D. De dragerstructuur heeft bij voorkeur positie-instelmiddelen om de positie van elke tile in het vlak van het tiled display aan te passen (bijv. het vlak bepaald door de tiles van het tile display). De positie-instelmiddelen kunnen bijvoorbeeld translatie van afzonderlijke tegels in twee loodrechte richtingen mogelijk maken. De mechanische bevestigingselementen A, B, C en D van een tile T zijn bevestigd aan de met de tile geassocieerde positie-instelmiddelen. Om de tiles tot een tiled display samen te voegen, wordt een eerste tile Tl gepositioneerd. Een tweede tile T2 wordt naast Tl geplaatst en zijn positie binnen het vlak van tiles Tl en T2 wordt ingesteld zodat de tile is uitgelijnd door middel van de positie-instelmiddelen van T2. Een derde tile T3 wordt naast Tl (T2 en T3 bevinden zich aan tegenovergelegen zijden van Tl) aangebracht en de positie in het vlak van de tiles wordt ingesteld door middel van de positie-instelmiddelen van T3. Een vierde tile T4 wordt boven Tl aangebracht en de positie ervan binnen het vlak van de tiles wordt ingesteld, enz... Figuur 13 toont een voorbeeld van een tiled display in 2X4 opstelling.

In zijn eenvoudigste vorm bestaat het positie-instelmechanisme uit een moer- en boutsysteem waarbij de bout door een opening gaat die groter is dan de diameter van de bout. De bewegingen van de tile zijn beperkt tot de maximale uitwijking van de bout in de opening. Als de tile is gepositioneerd, worden de schroeven en bouten aangedraaid en druk op de onderlegschijven uitgeoefend, één onderlegschijf aan iedere zijde van de opening. De onderlegschijven bewegen samen met de bout als de tile wordt verplaatst. Bij een tile horen vier stellen bestaande uit een moer, bout, onderlegschijf en de overeenkomstige openingen in de dragerstructuur om de positie ervan in te stellen.

Om substraat 1 en 5 op betrouwbare manier te kunnen samenvoegen moet gewoonlijk het fresnelelement worden afgeknot. Twee substraten worden bevestigd door bijv. de onderzijde van substraat 5 aan de bovenzijde van het afgeknotte fresnelelement te lijmen aan de omtrek van de fresnellenslaag. Het is voordelig om de twee dragersubstraten met een klevende film 13 te bevestigen zodat deze de zijden van beide substraten 1 en 5 overlappen. Dit is weergegeven in figuur 7. In een alternatieve uitvoeringsvorm bevindt de laag 6 zich tussen de fresnellens 3 en het tweede dragersubstraat 5, zoals in figuur 3b.

Een voorbeeld van een begrensd warmte-geactiveerd hechtmiddel is een klevende film 13 zoals beschreven in Duits gebruiksmodel DE202009015262U1 “Latent reaktive, hitzeaktivierbare Klebmasse und damit hergestellte Klebemittel”. Warmte-activering kan plaatsvinden door bijv. verhitting via bijna-infrarood of warme lucht (zoals afkomstig van een warmtepistool).

Een voordeel van begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen, zoals warmte-geactiveerde plakbanden, is dat de warmte-activiteit (d.w.z. de combinatie van temperatuur en activeringstijd) goed kan worden geregeld, zodat thermische schade aan andere onderdelen kan worden verminderd of voorkomen en tegelijk toch de uitstekende structurele hechtende eigenschappen behouden blijven. Begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen, zoals warmte-geactiveerde plakbanden zoals gebruikt in uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding, kunnen bijvoorbeeld worden geactiveerd bij temperaturen tot 120°C met een activeringstijd van minder dan 90 sec. Een langere activeringstijd kan worden toegepast als de temperatuur lager is. De activeringstijd is een geringer probleem als de temperatuur tot een typische polymeerglastemperatuur wordt verminderd, zoals 70°C-80°C. Dergelijke erg lage temperatuursystemen hebben minder de voorkeur. Zodat een redelijk traject aan activeringstemperatuur 100 to 140° is met een activeringstijd van minder dan 30 seconden bij 140°C en minder dan 90 seconden bij 120°C activeringstijd.

Doordat begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen, zoals warmte-geactiveerde klevende films, niet vloeibaar zijn zoals lijm, is het gemakkelijker om de dikte te regelen van de klevende film 13 die zal bijdragen aan de naad tussen naburige tiles. Zoals uit figuren 7, 8 en 9 kan worden afgeleid, is een goede regeling van de dikte noodzakelijk en deze wordt voorzien door uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding om de naad tussen naburige tiles te regelen.

Begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen, zoals warmte-geactiveerde klevende films, zijn ook gemakkelijk aan te brengen en hebben een aanzienlijk kleiner of geen risico dat er lijm tussen lagen of in de groeven van de fresnellens dringt. Dit is erg belangrijk omdat het binnendringen van lijm visuele artefacten zou veroorzaken. In een alternatieve uitvoeringsvorm zijn beide substraten 1 en 5 bij voorkeur aan alle randen afgeschuind en bevestigd aan de frame-elementen 8 en 8b, zoals getoond in figuur 8. Voor dit doeleinde worden laterale zijden van ten minste sommige of alle van beide substraten 1 en 5 afgeschuind met overeenkomstige hellende oppervlakken van frame-elementen 8 en 8b op een zodanige manier dat het verbindingsoppervlak een scherpe hoek maakt met de optische as van de displaytile, maar de hoeken aan tegenovergestelde zijden tegengesteld zijn, zodat de verbindingsoppervlakken zich van de rand van de tile inwaarts en neerwaarts uitstrekken, zoals aangegeven in de tekeningen. Indien dit aan alle randen van een tile wordt gedaan, bijv. aan elk van vier randen, is het effect hiervan dat geen afschuifVlak wordt gevormd waarover het mechanische bevestigingselement in de loop van de tijd kan kruipen. Bovendien zorgt goede regeling van de dikte van de klevende laag 13 voor een betere regeling van de afstand tussen twee naburige tiles. Figuur 7, figuur 8, figuur 9 en figuur 12 tonen een alternatieve techniek om de twee dragersubstraten 1 en 5 en de mechanische bevestigingselementen 8 met begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen, zoals warmte-geactiveerde klevende films 13, aan elkaar te bevestigen. In figuur 7 en 8 is het substraat 1 afgeschuind, maar niet volledig over de hele dikte. In figuur 9 zijn substraten 1 en 5 over hun diktes afgeschuind. Eventueel is optisch element 2, 3 echter niet afgeschuind. Zoals in figuur 12 getoond, is substraat 1 volledig afgeschuind en substraat 5 is niet volledig afgeschuind aan de randen. Daarnaast vermindert de toepassing van begrensde warmte-geactiveerde hechtmiddelen druk tijdens de productie, hetgeen leidt tot toepassing van dunnere breekbare substraten en lager gewicht met hogere opbrengsten.

Het bovenstaand beschreven concept is niet beperkt tot op projectie gebaseerde videowanden. Het kan tevens worden toegepast om te voorzien in naadloos tegelwerk bij beeldschermdisplays, zoals liquid crystal displays of OLED-displays. Deze displays hebben een aanzienlijke naad van meerdere millimeters, hetgeen grote spleten in een overeenkomstige videowand veroorzaakt.

In elk van de uitvoeringsvormen van de onderhavige uitvinding kan de fresnellens worden vervangen door andere lichtgeleidende en beeldversterkende functionaliteiten. Enkele van de noodzakelijke functionaliteiten kunnen ook aan de voorzijde van het worden gehecht. De functionaliteit van het glazen ffontelement voor lichtverdeling, contrastverbetering en naadloos tegelwerk wordt op een soortgelijke manier gebruikt. Zo is het mogelijk om een beeldschermdisplaywand op te bouwen met een erg kleine naad, onder 0,5 mm. Dat is één orde van verbetering vergeleken met de huidige oplossing waarbij de naad ~ 5,5 mm.

Figuur 10 toont hoe een enkel dragersubstraat en bijbehorende functionele laag kunnen worden toegepast in een naadloos tiled display met vloeibare kristallen (LC = Liquid Crystal). Een aan een vatting bevestigd LC-paneel is geassocieerd met een tile T. De vatting kan tot bijv. 0,5 cm groot zijn. Het licht van het LC-paneel valt loodrecht op een divergerende fresnellens 15 waarvan het effect is dat het op het LC-paneel gevormde beeld wordt vergroot. Het beeld wordt gevormd op een tile T volgens de uitvinding: een dragersubstraat ondersteunt een diffusielaag met of zonder antireflectielaag.

Het op het LC-paneel gevormde beeld wordt vergroot om de tile T te vullen.

Figuur 11 toont de buitenste geprojecteerde lichtstralen op een doorsnede van twee naburige tiles T en hun bijbehorende LC-paneel in een tiled display volgens de uitvinding.

Naast een verstrooiende fresnellens 15 die het op het LC-paneel 14 gevormde beeld vergroot, wordt een Fresnellens 16 gebruikt als achtergrondverlichting om het LC-paneel 14 te verlichten. Elk soort zeer gecollimeerde achtergrondverlichting is gunstig voor goede scherpte en verbeterd contrast.

Het vergrote beeld wordt gedistribueerd door de diffusielaag 6 ondersteund door een dragersubstraat 5. Binnen het volledige temperatuurtraject waarbinnen het tiled display wordt bedreven is de afstand tussen de twee naburige dragersubstraten kleiner dan de tussenafstand A tussen twee naburige pixels die op dezelfde tile T worden geprojecteerd (zoals weergegeven in figuur 2).

Een aanvullende fresnellens 17 kan direct voor de difïusielaag 6 en zijn dragersubstraat 5 worden aangebracht om het licht te collimeren voor een gelijkmatiger beeld. De doorsnede van een dragersubstraat en mechanische bevestigingselementen is zodanig dat zich geen obstakel bevindt in het pad van de buitenste geprojecteerde lichtstralen naar de difïusielaag 6. De eenvoudigste doorsnede voor het dragersubstraat 5 is trapeziumvormig, zoals te zien is in figuur 12. De randen van het op het LC-paneel gevormde beeld worden geprojecteerd langs de randen van de diffusielaag 6.

Aangezien de afstand tussen twee naburige tiles kleiner is dan de afstand A tussen twee naburige pixels op een tile T, wordt het resulterende tiled display als naadloos beschouwd.

Om contact tussen twee naburige dragers bij de maximale bedrijfstemperatuur mogelijk te maken, is het belangrijk dat er enige vrije ruimte Δ1 en Δ2 tussen de buitenste laterale zijden SI en randen El van het dragersubstraat 5 en het buitenste oppervlakte-element 52 van de mechanische bevestigingselementen 8 en de buitenste oppervlak-elementen 53 van het frame F te hebben.

Er wordt rekening gehouden met mechanische toleranties en thermische uitzetting bij het bepalen van de waarde van Δ1 en Δ2 om de naad tussen naburige dragersubstraten zo klein mogelijk te houden.

Tabel 1.

Tabel 2.

Claims

Geamendeerde conclusies

1. Beeldscherm tiled display- of doorzicht tiled display-opstelling van tiles, elke tile omvattende een displayscherm en pixellocatles, omvattende: ten minste twee naburige tiles, waarbij elk van de twee naburige tiles ten minste één eerste substraat van een eerste materiaal en ten minste één eerste laag van een aan het eerste substraat bevestigde tweede materiaal omvat, met het kenmerk, dat de dikte van de ten minste ene eerste laag kleiner is dan de dikte van het eerste substraat; de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat kleiner is dan de coëfficiënt van thermische uitzetting van de ten minste ene eerste laag, waarbij het ten minste ene eerste substraat aan een dragerframe is gefixeerd, waarbij de geometrie en de afmetingen van elke tile geselecteerd is om de afstand tussen de tenminste twee tiles kleiner dan 0,5 mm te houden op het displayscherm en om de mogelijkheid te verminderen dat een tile ten opzichte van de structuur kan bewegen, het ten minste ene substraat schuintes op laterale zijden daarvan heeft die eerste hellende Hjmoppervlakken vormen, en het dragerframe tweede hellende Iijmoppervlakken heeft die passen bij de eerste hellende lijmoppervlakken en de eerste en tweede hellende lijmoppervlakken aan elkaar worden gefixeerd met een begrensd temperatuur-geactiveerd hechtmiddel, zoals een temperatuur-geactiveerd plakband, of aan elkaar worden gelijmd met op een dunne dragerfolie aangebrachte lijm, en waarbij het dragerframe van elke tile aan een dragerstructuur bevestigd is, elke tile zijnde bevestigd aan de dragerstructuur door mechanische bevestigingsmiddelen zodanig dat het schuiven en kruipen binnen het plakband of de lijm verminderd is.
2. Tiled display-opstelling volgens conclusie 1, waarbij een hellingshoek van de eerste hellende oppervlakken een scherpe hoek maakt met een optische as van de tile loodrecht op de tiles.
3. Tiled display-opstelling volgens conclusie 2, waarbij de hellingshoeken van de hellende oppervlakken van tegenovergestelde laterale zijden onder verschillende hoeken hellen, zodat er geen afschuifvlak tussen de drager en het ten minste ene substraat is dat evenwijdig aan de optische as of orthogonaal daarmee is.
4. Tiled display-opstelling volgens een van conclusies 1 tot 3, waarbij de eerste substraten van naburige tiles in mechanisch contact met elkaar kunnen worden gebracht.
5. Tiled display-opstelling. volgens een van conclusies 1 tot 4, waarbij de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat van de ten minste twee tiles lager is dan of gelijk is aan 9,5 10‘6 1/°K tussen 273°K en 373°K.
6. Tiled display-ópstelling volgens een eerdere conclusie, waarbij de eerste laag van tweede materiaal een fresnellens omvat.
7. Tiled display-opstelling volgens conclusie 6, waarbij de eerste laag van het tweede materiaal door graveren is gemodificeerd om de fresnellens te vormen.
8. Tiled display-opstelling volgens conclusie 6, waarbij de eerste laag van tweede materiaal tot een fresnellens wordt gevormd.
9. Tiled display-opstelling volgens een van de conclusies 6 tot 8, waarbij de fresnellens op het eerste substraat is gelijmd of gelamineerd.
10. Tiled display-opstelling volgens een van de conclusies 6 tot 9, verder omvattend een tweede substraat dat een tweede laag ondersteunt.
11. Tiled display-opstelling volgens conclusielO, waarbij de tweede laag aan het tweede substraat gefixeerd is.
12. Tiled display-opstelling volgens conclusie 10 of 11, waarbij het tweede substraat gemaakt is van een derde materiaal dat hetzelfde materiaal is als het eerste substraat.
13. Tiled display-opstëlling volgens conclusie 12, waarbij de tweede aan het tweede substraat gefixeerde laag is gemaakt van een vierde materiaal dat verschilt van het eerste of derde materiaal.
14. Tiled display-opstelling volgens conclusie 10 tot 13, waarbij de tweede laag is gefixeerd aan het tweede substraat of aangebracht wordt op het tweede substraat voordat het wordt gehard.
15. Tiled display-opstelling volgens een van de conclusies 10 tot 13, waarbij de tweede laag op het tweede substraat wordt gelijmd of gelamineerd.
16. Tiled display-opstelling volgens een van de conclusies 10 tot 14, waarbij de eerste en tweede substraten van elke tile aan elkaar gefixeerd zijn.
17. Tiled display-opstelling volgens conclusie 16, waarbij de eerste en tweede substraten van elke tile aan elkaar gefixeerd zijn met een begrensd temperatuur-geactiveerd hechtmiddel, zoals een temperatuur-geactiveerd plakband, of aan elkaar zijn gelijmd met op een dunne dragerfolie aangebrachte lijm.
18. Tiled display-opstelling volgens een van de conclusies 10 tot 17, waarbij ten minste één van het eerste en tweede substraat aan een dragerframe is gefixeerd.
19. Tiled display-opstelling volgens enige voorgaande conclusie, waarbij het eerste substraat een beeldvormende inrichting met vloeibare kristallen ondersteunt.
20. Werkwijze voor het produceren van een tiled display-opstelling omvattende ten minste twee naburige files voor een doorzichtdisplaysysteem of een beeldschermdisplay-systeem, waarbij elke tile geassocieerd is met een displayscherm met pixellocaties, elk van de twee naburige tiles ten minste één eerste substraat van een eerste materiaal omvat, waarbij de werkwijze omvat: fixeren van ten minste één eerste laag van een tweede materiaal aan het eerste substraat, met het kenmerk, dat de dikte van de ten minste ene eerste laag kleiner is dan de dikte van het eerste substraat; de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat kleiner is dan de coëfficiënt van thermische uitzetting van de ten minste ene eerste laag en waarbij de geometrie en afmetingen van L> i_£_ x. elke tile zodanig zijn dat de afstand tussen de ten minste twee tiles kleiner is-dan 0,5 mm op het displayscherm, het fixeren van het ten minste ene eerste substraat aan een dragerframe, waarbij het ten minste ene substraat schuintes aan laterale zijden ervan heeft die eerste hellende lijmoppervlakken vormen, en de drager tweede hellende lijmoppervlakken heeft die passen bij de eerste hellende lijmoppervlakken en de eerste en tweede hellende lijmoppervlakken aan elkaar worden gefixeerd met een begrensd temperatuur-geactiveerd hechtmiddel, zoals een temperatuur-geactiveerd plakband, of aan elkaar worden gelijmd met op een dunne dragerfolie aangebrachte lijm zodanig dat het schuiven en kruipen binnen het plakband of de lijm verminderd is.
21. Werkwijze volgens conclusie 20, waarbij een hellingshoek van de eerste hellende oppervlakken een scherpe hoek maakt met een optische as van de tile loodrecht op de tile.
22. Werkwijze volgens een van conclusies 20 tot 21, voorts omvattende het met elkaar in mechanisch contact brengen van de eerste substraten van naburige tiles.
23. Werkwijze volgens een van de conclusies 20 tot 22, voorts omvattende het vormen van een fresnellens op de eerste laag van tweede materiaal.
24. Werkwijze volgens conclusie 23, waarbij de eerste laag van het tweede materiaal door graveren wordt gemodificeerd om de fresnellens te vormen.
25. Werkwijze volgens conclusie23, waarbij de eerste laag van tweede materiaal tot een fresnellens wordt gevormd.
26. Werkwijze volgens conclusie 25, waarbij de fresnellens op het eerste substraat is gelijmd of gelamineerd.
27. Werkwijze volgens conclusie 25, waarbij de eerste laag van tweede materiaal als een hars op het eerste substraat wordt aangebracht, alvorens dit tot een fresnellens wordt gevormd, en op het eerste substraat wordt gehard.
28. Werkwijze volgens enige van conclusies 20 tot 22, waarbij een fresnellens direct in het eerste substraat wordt gegraveerd.
29. Werkwijze volgens enige van conclusies 20 tot 27, waarbij elke displaytile een tweede substraat heeft, voorts omvattende het fixeren van een tweede laag aan het tweede substraat.
30. Werkwijze volgens conclusie 29, waarbij de tweede laag wordt aangebracht op het tweede substraat en vervolgens gehard.
31. Werkwijze volgens conclusie 29, waarbij de tweede laag aan het tweede substraat is gelijmd or gelamineerd.
32. Werkwijze volgens een van de conclusies 29 tot 31, waarbij de eerste en tweede substraten van elke tile aan elkaar zijn gefixeerd.
33. Werkwijze volgens een van de conclusies 29 tot 32, waarbij de eerste en tweede substraten van elke tile aan elkaar worden gefixeerd met begrensd temperatuur-geactiveerd hechtmiddel, zoals een temperatuur-geactiveerd plakband, of aan elkaar worden gelijmd met op een dunne dragerfolie aangebrachte lijm.
34. Werkwijze volgens een van de conclusies 20 tot 33, waarbij het tweede substraat aan het dragerframe is gefixeerd.
35. Werkwijze volgens een van de conclusies 20 tot 34, voorts omvattende het dragen van een beeldvormingsinrichting met vloeibare kristallen met een eerste substraat.
36. Tile voor een tiled display-opstelling voor een doorzichtdesplaysyteem of beeldscherm displaysysteem, waarbij de tile een displayscherm met pixellocaties bevat, omvattende: ten minste één eerste substraat van een eerste materiaal, die kenmerken van-" stijfheid en stevigheid heeft, en ten minste één eerste laag van een tweede materiaal dat aan het eerste substraat is gefixeerd, met het kenmerk, dat de dikte van de ten minste ene eerste laag kleiner is dan de dikte van het eerste substraat; de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat kleiner is dan de coëfficiënt van thermische uitzetting van de ten minste ene eerste laag, waarbij het ten minste ene eerste substraat is gefixeerd aan een dragerframe, het ten minste ene substraat schuintes op laterale zijden daarvan heeft die eerste hellende lijmoppervlakken vormen, en de drager tweede hellende lijmoppervlakken heeft die passen bij de eerste hellende lijmoppervlakken en de eerste en tweede hellende lijmoppervlakken aan elkaar worden gefixeerd met een begrensd temperatuur-geaetiveerd hechtmiddel, zoals een temperatuur-geactiveerd plakband, of aan elkaar worden gelijmd met op een dunne dragerfolie aangebrachte lijm zodanig dat het schuiven en kruipen binnen het plakband of de lijm verminderd is.
37. Tile volgens conclusie 36, waarbij een hellingshoek van de eerste hellende oppervlakken een scherpe hoek maakt met een optische as van de tile loodrecht op de tile.
38. Tile volgens conclusie 37 waarbij de hellingshoeken van de hellende oppervlakken van tegenovergestelde laterale zijden onder verschillende hoeken hellen, zodat er geen afschuifVlak tussen de drager en het ten minste ene substraat is dat evenwijdig aan de optische as of orthogonaal daarmee is.
39. Tile volgens een van conclusies 36 tot 38, waarbij de coëfficiënt van thermische uitzetting van het eerste substraat lager is dan of gelijk is aan 9,5 10 6 1/°K tussen 273°K en 373°K.
40. Tile volgens conclusie 38 of 39, waarbij de eerste laag van tweede materiaal een fresnellens omvat.
41. Tile volgens conclusie 40, waarbij de eerste laag van het tweede materiaal door graveren is gemodificeerd om de fresnellens te vormen.
42. Tile volgens conclusie 40, waarbij de eerste laag van tweede materiaal tot een fresnellens wordt gevormd.
43. Tile volgens een van de conclusies 40 tot 42, waarbij de fresnellens aan het eerste substraat is gelijmd or gelamineerd.
44. Tile volgens een van de conclusies 40 tot 43, verder omvattend een tweede substraat dat een tweede laag ondersteunt.
45. Tile volgens conclusie 44, waarbij de tweede laag aan het tweede substraat gefixeerd is.
46. Tile volgens conclusie 44 of 45 waarbij het tweede substraat is gemaakt van een derde materiaal dat hetzelfde materiaal is als het eerste substraat.
47. Tile volgens conclusie 44, 45 of 46, waarbij de tweede laag is gemaakt van een vierde materiaal dat verschillend is van het eerste of derde materiaal.
48. Tile volgens enige van conclusies 44 tot 47, waarbij de tweede laag op het tweede substraat wordt aangebracht voordat uitharden plaatsvindt.
49. Tile volgens een van de conclusies 44 tot 47, waarbij de tweede laag op het tweede substraat is gelijmd of gelamineerd.
50. Tile volgens een van de conclusies 44 tot 49, waarbij de eerste en tweede substraten van de tile aan elkaar gefixeerd zijn.
51. Tile volgens conclusie 50, waarbij de eerste en tweede substraten van de tile aan elkaar gefixeerd zijn met een begrensd temperatuur-geactiveerd hechtmiddel, zoals een temperatuur-geactiveerd plakband, of aan elkaar gelijmd zijn met op een dunne dragerfolie aangebrachte lijm.
52. Tile volgens een van de conclusies 36 tot 51, waarbij het eerste dragersubstraat een beeldvormingsinrichting met vloeibare kristallen ondersteunt.