PL225938B1 - Urzadzenie do skladania drazkow trolejbusowego odbieraka pradu - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Dziedzina techniki

Wynalazek stanowi urządzenie do składania drążków trolejbusowego odbieraka prądu, które są połączone przegubowo z ramą, gdzie między ramą a wolnym końcem każdego z drążków jest umieszczona sprężyna unosząca.

Stan techniki

Pierwotnie drążki trolejbusowego odbieraka prądu składało się ręcznie. Obsługa, pociągając za sznur, który był zamocowany na końcu każdego drążka, pokonywała opór sprężyn podnoszących. Drążki były ręcznie zakleszczane w wystających w górę hakach. Wolny koniec sznura nawijał się p onownie do nawijarki znajdującej się na tylnej ścianie skrzyni pojazdu. Wykonanie tej czynności wym aga od obsługi opuszczenia pojazdu, który wcześniej należy zabezpieczyć, bez względu na warunki atmosferyczne.

W starszych trolejbusowych odbierakach prądu występował siłownik zamontowany między obrotnicą, która jest częścią ramy, a wolnym końcem drążka. Chodzi o proste rozwiązanie, jednak przy większej prędkości trolejbusu, gdy w wyniku krzywej łańcuchowej ugięcia przewodu jezdnego dochodzi do wahadłowych ruchów drążków, masa drążka wzrasta o oddziaływanie masy tłoka przesuwającego się w siłowniku. Wówczas w wyniku dynamicznego oddziaływania masy tłoka w cylindrze dochodzi do oddzielenia się ślizgacza od przewodu jezdnego.

Znane jest urządzenie do składania drążków trolejbusowego odbieraka prądu opisane w wynalazku CZ 299211, gdzie drążki są połączone przegubowo do obrotnicy, która jest częścią ramy. Między ramą a każdym z drążków jest zamocowana jedna sprężyna podnosząca oraz siłownik do składania, którego tłoczysko jest zamocowane przegubowo do ramienia na drążku. Ramię jest połączone przegubowo z drążkiem, na którym jest wykonana opora do wsunięcia się końca danego ramienia w miejscu jego nachylenia do tłoczyska siłownika. Do kontaktu z podporą ramię ma gumowometalowy element. W czasie pracy odbieraka prądu, gdy ślizgacz drążka przylega do przewodu jezdnego, tłoczysko siłownika jest wyciągnięte, a tym samym ramię jest odchylone od opory na drążku. Dynamiczne oddziaływanie masy siłownika na drążek jest minimalizowane, ponieważ siłownik wyk onuje jedynie razem z drążkiem ruch wahadłowy, natomiast tłok z tłoczyskiem pozostają w stabilnej pozycji. Mimo oczywistej korzyści ze współdziałania ślizgacza z przewodem jezdnym siłownik jest też przyczyną wielu niedogodności spowodowanych jego masą tam, gdzie rozwiązania konstrukcyjne wykorzystują wzajemne przesunięcie masy tłoka z tłoczyskiem w stosunku do masy cylindra. Ponadto negatywny wpływ ma masa własna takiego siłownika w następstwie jego zamocowania do drążka.

Szczegółowy opis wynalazku

Wynalazkiem jest urządzenie do składania drążka trolejbusowego odbieraka prądu. Każdy drążek jest połączony przegubowo do oddzielnej obrotnicy. Między obrotnicą a każdym z drążków jest zamocowana sprężyna podnosząca, przy czym drążki mają oporę, do której elementem prz eciwstawnym jest ogranicznik z reguły wykonany z elementu gumowego. Ogranicznikiem jest z akończony układ dźwigni połączonych z obrotnicą. Między obrotnicą a układem dźwigni znajduje się mieszek pneumatyczny. Użycie mieszka pneumatycznego zamiast siłownika oznacza obniż enie masy urządzenia oraz kosztów jego nabycia i utrzymania. Ruchoma masa układu dźwigni w żaden sposób nie jest powiązana z drążkiem, ponieważ nie jest ona z nim połączona i nie wpływa negatywnie na jego ruch.

Mniejszy skok mieszka pneumatycznego w stosunku do siłownika kompensuje układ dźwigni, który składa się z wahadła, połączonego przegubowo z obrotnicą i opartego o mieszek pneumatyczny oraz z odchylanej dźwigni z ogranicznikiem, która z wahadłem jest połączona korbowodem. Wzajemne stosunki ramion wahadła i odchylanej dźwigni umożliwiają wyprowadzenie optymalnej siły z ogranicznika na oporę, a tym samym wykorzystania właściwości mieszka pneumatycznego.

Jeśli mieszek jest między obrotnicą a układem dźwigni w pozycji pionowej, nie zwiększa wys okości zabudowy części obrotnicy i zapewnia dostateczny dostęp do celów kontroli i konserwacji tej części trolejbusowego odbieraka prądu.

Objaśnienie figur rysunku

Fig. 1 i Fig. 2 rysunku przedstawiają trolejbusowy odbierak prądu w rzucie aksonometrycznym. Rzut poziomy przedmiotowej części trolejbusowego odbieraka prądu przedstawia Fig. 3 rysunku, rzut

PL 225 938 B1 boczny przedstawia Fig. 4 rysunku, a rzut czołowy od strony mieszków ciśnieniowych przedstawia Fig. 5 rysunku.

Przykład realizacji wynalazku

W przykładzie realizacji wynalazku, każdy drążek 2 jest połączony przegubowo z oddzielną o brotnicą 1 ustawioną na ramie 5. Między obrotnicą 1 a każdym z drążków 2 ustawiona jest sprężyna podnosząca 4. Drążki 2 mają u góry oporę 21. Przeciwnie do opory 21 skierowany jest ogranicznik 64, którym zakończony jest układ dźwigni 6 połączony z obrotnicą 1. Między obrotnicą 1 a układem dźwigni 6 znajduje się mieszek pneumatyczny 3, który jest w pozycji pionowej. Układ dźwigni 6 składa się z wahadła 61, połączonego przegubowo z obrotnicą 1 i z odchylanej dźwigni 62 z ogranicznikiem 64, z którym wahadło 61 połączone jest korbowodem 62. Wahadło 61 opiera się na mieszku pneumatycznym 3, a z odchylaną dźwignią 62 jest połączone korbowodem 63.

Przy odchylaniu drążka 2 wprowadza się sprężone powietrze do mieszka pneumatycznego 3. Następnie mieszek pneumatyczny 3 zaczyna oddziaływać na wahadło 61, które jest częścią układu dźwigni 6. Poprzez przechylenie wahadła 61 wokół sworznia, którym wahadło 61 jest połączone z obrotnicą 1, poprzez korbowód 63 odciążana jest odchylana dźwignia 62, również połączona przegubowo z obrotnicą 1. Ruch ten powoduje, że ogranicznik 64, najczęściej wykonany z elementu gumowo-metalowego, zaczyna się przybliżać do opory 21, która znajduje się na górze drążka 2. W ten sposób pokonuje się siłę odciągową sprężyny podnoszącej 4. Drążki 2 składają się, zakleszczają w uchwycie na tyle trolejbusu, a następnie spuszczane jest powietrze z mieszka pneumatycznego 3.

Claims (3)

1. Urządzenie do składania drążków (2) trolejbusowego odbieraka prądu, gdzie każdy drążek (2) jest połączony z oddzielną obrotnicą (1), gdzie między obrotnicą (1) a każdym z drążków (2) ustawiona jest sprężyna podnosząca (4), przy czym drążki (2) mają oporę (21), znamienne tym, że przeciwnie do opory (21) skierowany jest ogranicznik (64), którym zakończony jest układ dźwigni (6) połączony przegubowo z obrotnicą (1), gdzie między obrotnicą (1) a układem dźwigni (6) zainstalowany jest mieszek pneumatyczny (3).

2. Urządzenie jak w zastrzeżeniu 1, znamienne tym, że układ dźwigni (6) składa się z wahadła (61), połączonego przegubowo z obrotnicą (1) i opartego o mieszek pneumatyczny (3) oraz z odchylanej dźwigni (62) z ogranicznikiem (64), która jest połączona z wahadłem (61) korbowodem (63).

3. Urządzenie jak w zastrzeżeniu 1 lub 2, znamienne tym, że mieszek pneumatyczny (3) jest między obrotnicą (1) a układem dźwigni (6) ułożony pionowo.