PL221310B1 - Zastosowanie 3-O-acetylo-4"-O-izowalerylo-tylozyny lub jej farmakologicznie dopuszczanej soli do leczenia lub profilaktyki infekcji Lawsonia u świń - Google Patents

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania antybiotyków jako leków weterynaryjnych, do leczenia albo w profilaktyce chorób i zakażeń u zwierząt, szczególnie świń.

Świnie, szczególnie te, które są hodowane w sposób intensywny lub na dużą skalę, wykazują tendencję do chorowania lub też istnieje ryzyko, że ulegną zakażeniu różnymi chorobami i infekcjami, na przykład chorobami wywołanymi przez Mycoplasma, zakażeniami Lawsonia i świńską czerwonką. Zaproponowano lub stosowano leki do leczenia poszczególnych chorób lub infekcji tego typu. W ogólnej opinii, leki takie albo nie są zbyt skuteczne w leczeniu szerokiego zakresu chorób lub infekcji, albo też uważa się, że nie są skuteczne w niskich dawkach. Tak więc, na przykład, nie istnieją doniesienia o żadnych działaniach erytromycyny, która jest stosowana przeciwko infekcjom Mycoplasma, przeciwko świńskiej czerwonce lub zakażeniom Lawsonia.

Nieoczekiwanie, stwierdziliśmy obecnie, że znany antybiotyk aivlozyna (znany pod inną nazwą, jako 3-O-acetylo-4-O-izowalerylo-tylozyna), stosowany uprzednio w wysokich dawkach do leczenia i kontrolowania chorób wywołanych przez Mycoplasma u drobiu, jest również skuteczny w zapobieganiu i leczeniu infekcji Lawsonia (zapalenie jelita krętego) u świń.

Niniejszy wynalazek dostarcza zatem zastosowania aivlozyny jako takiej lub jako farmakologicznie dopuszczalnej soli addycyjnej z kwasem, do wytwarzania leków weterynaryjnych do leczenia lub profilaktyki infekcji Lawsonia.

Niniejszy wynalazek obejmuje również stabilną powlekaną kompozycję do dodawania do paszy dla zwierząt, obejmującą aivlozynę w postaci stałych cząstek powlekanych poliwinylopirolidonem.

W opisie Brytyjskiego Zgłoszenia Patentowego Nr 1539907 przedstawiono pochodne tylozyny posiadające grupy acylowe w pozycjach 3 i 4, oraz ich sole addycyjne z kwasem, w szczególności sole addycyjne z kwasem winowym, octowym, propionowym, cytrynowym, bursztynowym, chlorowodorowym, siarkowym oraz fosforowym. Pośród pochodnych tylozyny w szczególności ujawniono 3-O-acetylo-4-O-izowalerylo-tylozynę, która jest obecnie powszechnie znana jako aivlozyna. Związek ten ma wzór:

w którym R₁ jest grupą acetylową, a R₂ - izowalerylową. Przedstawiono również sposób wytwarzania aivlozyny poprzez biochemiczną acylację tylozyny lub odpowiednio częściowo acylowanej tylozyny; za pomocą odpowiednich acylujących mikroorganizmów z rodzaju Streptomyces - w szczególności tych wybranych spośród Streptomyces thermotolerans (ATCC 11416), Streptomyces fungicidus odmiana espinomyceticus (ATCC 21574), Streptomyces mycarofaciens (ATCC 21454) i Streptomyces hygroscopicus (ATCC 21582); w obecności odpowiedniego donora grupy acylowej - konkretnie acetylo-CoA, izowalerylo-CoA, kwasu octowego, kwasu izowalerianowego, soli potasowych, sodowych i amonowych tych kwasów, estrów metanolowych i etanolowych tych kwasów, amidów tych kwasów, oraz kwasu a-oksowalerianowego.

W wyżej wymienionym zgłoszeniu patentowym stwierdzono, że pochodne tylozyny mogą być podawane ludziom lub zwierzętom, oraz odniesiono się do ich aktywności przeciwko licznym bakteriom Gram-dodatnim, łącznie z pewnymi bakteriami opornymi na leki; nie odniesiono się jednak konkretnie do zastosowania tych pochodnych do leczenia albo kontrolowania określonych chorób lub infekcji u zwierząt, chociaż wymienia się, że mogą one być stosowane u ludzi, inwentarza żywego,

PL 221 310 B1 zwierząt domowych, zwierząt laboratoryjnych i drobiu, oraz w jelitowej, pozajelitowej i miejscowej kontroli chorób zakaźnych w sposób podobny jak w przypadku znanych antybiotyków makrolidowych.

W rzeczywistości, aivlozyna na podstawie początkowej japońskiej rejestracji o dopuszczeniu do obrotu (Nr 4 chika AC1771), była dotychczas wprowadzona na rynek i zatwierdzona do wprowadzenia na rynek tylko do leczenia i kontrolowania chorób wywołanych przez Mycoplasma u świń i drobiu w wysokich dawkach od 200 do 500 ppm w paszy. Nie powinno być żadnego powodu, aby przypuszczać, że mogłaby być ona odpowiednia do leczenia i profilaktyki innych zakażeń i chorób świń, szczególnie, że inne antybiotyki makrolidowe, takie jak erytromycyna, które są skuteczne przeciwko chorobom wywołanym przez Mycoplasma, nie wykazują żadnej skuteczności lub żadnego znaczącego efektu przeciwko innym infekcjom świń, takim jak wymienione powyżej. Oczywiście, cechą schematów zatwierdzających, które stosuje się we wszystkich głównych krajach, jest to, że lek weterynaryjny zatwierdzony do wprowadzenia na rynek w jednym konkretnym celu, nie może być wprowadzany na rynek lub rekomendowany do zastosowania w jakimkolwiek innym specyficznym celu, bez oddzielnego pozwolenia lub zatwierdzenia przez odpowiednie władze. Zniechęca to do stosowania nawet znanych antybiotyków do nowych zastosowań weterynaryjnych.

Jednak, obecnie stwierdziliśmy i potwierdziliśmy na podstawie obszernych, próbnych badań in vitro i in vivo (na zwierzętach), że aivlozyna i jej farmakologicznie dopuszczalna sól addycyjna z kwasem są skuteczne, na poziomie rozsądnych dawek, w zapobieganiu i leczeniu infekcji Lawsonia u świń.

Aivlozyna jest dostępna w postaci wolnej jako biały, krystaliczny proszek, o temperaturze topnienia 180-184°C, rozpuszczalny w niższych alkoholach, takich jak etanol, ketonach, takich jak aceton, eterach, takich jak eter etylowy, estrach, takich jak octan etylowy oraz węglowodorach aromatycznych, takich jak toluen, chociaż jest słabo rozpuszczalny w n-heksanie i eterze naftowym. Jest ona bardzo dobrze rozpuszczalna w roztworach wodnych o pH około i poniżej 7, ale gorzej rozpuszczalna w roztworach wodnych o wyższym pH. Ponieważ jest ona związkiem zasadowym, tworzy ona sole addycyjne z kwasem, a zastosowanie takich soli, które są farmakologicznie dopuszczalne, jest również objęte niniejszym wynalazkiem. Kwasy, do otrzymania dopuszczalnych soli addycyjnych z kwasem, są kwasami nieorganicznymi, takimi jak kwas chlorowodorowy, siarkowy lub fosforowy oraz kwasami organicznymi, takimi jak kwas winowy, octowy, propionowy, cytrynowy oraz bursztynowy. Konkretnymi przykładami dopuszczanych pochodnych są chlorowodorek aivlozyny (temperatura topnienia 129-133°C) i winian aivlozyny (temperatura topnienia 119-122°C). Takie pochodne są często lepiej rozpuszczalne w wodzie niż sama aivlozyna i dlatego ich zastosowanie w preparatach może być korzystne.

Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, aivlozyna i jej farmakologicznie dopuszczalna sól addycyjna z kwasem może być formułowana w leki weterynaryjne znanymi sposobami, na przykład dostarczając kompozycji do podawania doustnego, jelitowego i pozajelitowego, poprzez domieszkowanie odpowiednimi stałymi lub płynnymi nośnikami i zaróbkami, przeznaczonymi do pożądanego sposobu podawania. Jako nośniki i zaróbki można stosować konwencjonalne składniki, na przykład wodę i roztwory soli do preparatów ciekłych, oraz materiały krzemionkowe - krzemionkę i krzemiany (takie jak uwodniony krzemian magnezu), produkty zbożowe (takie jak mąka sojowa i mąka pszenna) i inne farmakologicznie dopuszczalne składniki stałe do preparatów stałych do podawania doustnego. Preparat taki może także w typowy sposób zawierać dodatkowe składniki pomocnicze i dodatki, takie jak sole mineralne, środki smarujące, środki konserwujące, stabilizatory, czynniki zwilżające, emulgatory, bufory oraz środki barwiące i smakowe. W profilaktyce lub kontrolowaniu infekcji Lawsonia, szczególnie wygodne jest włączenie aivlozyny lub jej farmakologicznie dopuszczalnej soli addycyjnej z kwasem jako dodatku do paszy zwierzęcej lub wody pitnej. Jednak, jeśli jest to potrzebne, może być ona zawarta w roztworze do iniekcji, w tabletkach, kapsułkach lub w syropie.

Aivlozynę (jako taką lub w postaci odpowiedniej soli addycyjnej z kwasem, takim jak winian) można formułować w mieszanki wstępne o różnej mocy od 1 do 10% wagowych. Szczególnie odpowiednia kompozycja do wytwarzania takich mieszanek obejmuje sole aivlozyny, wypełniacz, taki jak proszek sojowy oraz dodatki, takie jak hydroksypropyloceluloza, i ma moc od 180 do 220 mg/g.

Aby zapewnić stabilność aivlozyny w paszy zwierzęcej, która może być poddawana przetwarzaniu w wysokiej temperaturze w przypadku pasz granulowanych lub paszy wytłaczanej, pożądane jest dostarczenie powlekanej aivlozyny (jako takiej lub w formie odpowiedniej soli addycyjnej z kwasem, takim jak winian), w postaci stałych cząsteczek powlekanych poliwinylopirolidonem. Odpowiednie wagowe proporcje są w zakresie - aktywny składnik:poliwinylopirolidon jak 50:1 do 1:1. W takich

PL 221 310 B1 kompozycjach mogą być obecne obojętne wypełniacze i inne składniki. Korzystnie, całkowite stężenie poliwinylopirolidonu wynosi od 0,1 do 10% (wagowo).

Preparat leku weterynaryjnego może również zawierać dodatkowe aktywne składniki, przydatne w leczeniu infekcji Lawsonia u świń, takie jak dodatkowe antybiotyki dodawane w tym celu, w szczególności antybiotyki tetracyklinowe.

Preparaty leku weterynaryjnego do zastosowania jako dodatki do paszy albo jako preparaty podawane bezpośrednio, mogą zawierać jakąkolwiek wygodną proporcję aivlozyny, na przykład od 1% lub mniej, do 90% lub więcej wagowo. Preparaty płynne typowo zawierają od 50% do 90% wagowo, podczas gdy preparaty stałe typowo zawierają od 1% do 25% wagowo.

Takie preparaty mogą być, na przykład, podawane w paszy w ilości od 40 do 120 ppm wagowo (40-120 g na 1000 kg paszy); przez okres czasu wystarczająco długi, by pomyślnie kontrolować lub leczyć chorobę, na przykład przez 7 do 14 dni. Na przykład, mogą być stosowane ilości od 40 do 100 lub od 50 do 80 ppm. Dawka 50 ppm przez 10 dni jest przeważnie skuteczna w kontrolowaniu choroby, a dawka 100 ppm przez 10 dni jest przeważnie bardzo skuteczna w jej leczeniu.

Gdy aivlozyna lub jej pochodna jest bezpośrednio podawana do leczenia lub kontroli infekcji Lawsonia, poziomy podawanych dawek w oparciu o wagę ciała mogą mieścić się w zakresie od 1 do 8, korzystnie - od 1 do 5 mg/kg wagi ciała/dzień.

Poniższe Przykłady, w których części podane są wagowo, ilustrują zastosowanie aivlozyny do wytwarzania leków weterynaryjnych lub preparatów według wynalazku.

P r z y k ł a d 1 części aivlozyny API (aktywny składnik farmaceutyczny), sporządzonej jako roztwór wodny, miesza się z 80 częściami mąki sojowej. Mieszanina jest suszona rozpyłowo, aby otrzymać stały dodatek do pasz, zawierający 200 kg aktywnej aivlozyny na 1000 kg. Ten preparat może być dodawany do paszy dla świń, dostarczając stężenie aivlozyny w paszy od 25 do 200 g aivlozyny na 1000 kg końcowej paszy.

P r z y k ł a d 2 części 20% aivlozyny miesza się z 50 częściami uwodnionego krzemianu magnezu (obojętna krzemionka), 24 częściami mąki sojowej i jedną częścią płynnej parafiny EP, jako sproszkowaną mieszankę, aby otrzymać stały dodatek do pasz, zawierający 50 kg aktywnej aivlozyny na 1000 kg. Ten preparat może być stosowany do pasz dla świń, jak w Przykładzie 1.

P r z y k ł a d 3 części 20% aivlozyny, jak stosowanej w Przykładzie 2, miesza się z 40 częściami uwodnionego krzemianu magnezu, 54 częściami mąki sojowej i jedną częścią płynnej parafiny EP, jako sproszkowaną mieszankę, aby otrzymać stały dodatek do pasz, zawierający 10 kg aktywnej aivlozyny na 1000 kg. Ten preparat może być stosowany do pasz dla świń, jak w Przykładzie 1.

P r z y k ł a d 4

Aivlozyna jest rozpuszczana w wodzie, aby otrzymać roztwór wodny zawierający 80-90% aktywność aivlozyny, do zastosowania w wodzie pitnej dla świń. Preparat ten można dodawać do wody pitnej, aby otrzymać stężenie aivlozyny w wodzie pitnej w zakresie od 25 do 100 g na 200 litrów wody pitnej.

P r z y k ł a d 5

Aivlozynę - API, zawierającą więcej niż 80% w/w winianu aivlozyny, zmieszano w 850 kg porcję, zawierającą:

aivlozyna API 163-169 kg hydroksypropyloceluloza, Ph.Eur. 8,2-8,5 kg woda, Ph.Eur. 800-1200 litrów odtłuszczony proszek sojowy 720 kg

Porcję przetwarzano i w czasie przetwarzania usuwano wodę. Wkład aivlozyny API przystosowano do zawartości wolnej zasady w surowcu, określonej przez HPLC, tak, by otrzymać testowaną moc produktu końcowego 180-220 mg/g. Produkt (AIVLOSIN FG 200), który może być również wytwarzany w porcjach o innej wielkości, był odpowiedni do wytwarzania mieszanek wstępnych o różnej mocy od 1 do 10%.

P r z y k ł a d 6

Powlekane preparaty aivlozyny, posiadające stabilność w paszy zwierzęcej po przetwarzaniu w wysokiej temperaturze, do pasz granulowanych lub pasz wytłaczanych, wytwarzano w porcjach po 1000 kg (chociaż można stosować inne wielkości porcji), z następujących składników:

PL 221 310 B1

AIVLOSIN FG 200 (patrz Przykład 5) 250,0 kg parafina, lekka płynna, Ph.Eur. 10,0 kg mąka pszenna paszowa 240,0 kg poliwinylopirolidon 10,0 kg-100,0 kg sepiolit do 1000,0 kg

Wyniki badań

Zakażenia Lawsonia (zapalenie jelita krętego lub świńska proliferacyjna enteropatia) u świń są wywoływane przez patogen Lawsonia intracellularis, który został wyizolowany dopiero jakieś sześć lat temu i jest bakterią w komórkach ściany jelitowej dolnej części jelita cienkiego świń. Do dzisiaj stwierdzono, że tylko kilka leków przeciwbakteryjnych jest skutecznych w zapobieganiu i leczeniu tej choroby, która swym zasięgiem obejmuje cały świat i ma poważne znaczenie ekonomiczne w hodowli i chowie świń. Nasze obszerne badania in vitro i in vivo na świniach, wykazały, że aivlozyna jest bardzo skuteczna w leczeniu tej choroby i w zapobieganiu jej rozprzestrzeniania się dalej w zainfekowanym środowisku. Poniższa Tabela 1 pokazuje kliniczne wyniki przeprowadzonych przez nas badań skuteczności aivlozyny w świńskiej proliferacyjnej enteropatii.

T a b e l a 1

Grupa	Stopień śmiertelności (%) i [n]	Zakres zmian chorobowych (%)	Zmiany chorobowe-stan poważny (ins.)
kontrola	15,1 [3]	80,0	43,1
aivlozyna 50 ppm	13,3 [4]	73,3	36,2
aivlozyna 100 ppm	zero	33,3*	3,15*

*statystycznie istotne [P<0,001] z innych 10 grup

W grupach leczonych aivlozyną wystąpiło także znaczące polepszenie w przyjmowaniu paszy, w przyroście wagi i w wydajności paszy. W przypadku tych wszystkich parametrów produkcyjnych aivlozyna dobrze spełniała swoje zadanie.

Aivlozyna, włączona do paszy w ilości 50 gramów na tonę (1000 kg) paszy (50 ppm) i podawana przez 10 dni, była skuteczna w kontrolowaniu tej choroby, podczas gdy w dawce 100 ppm przez 10 dni bardzo skutecznie leczyła tę chorobę.

Claims (7)

1. Zastosowanie 3-O-acetyto-4-O-izowalerylo-tylozyny lub jej farmakologicznie dopuszczalnej soli addycyjnej z kwasem do wytwarzania leku weterynaryjnego do leczenia lub profilaktyki infekcji

Lawsonia u świń.

2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że lek weterynaryjny jest dodatkiem do paszy lub wody pitnej.

3. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że lek jest formułowany jako pasza dla świń zawierająca 25 do 200 ppm 3-O-acetylo-4-O-izowalerylo-tylozyny lub jej farmakologicznie dopuszczalnej soli addycyjnej z kwasem.

4. Zastosowanie według zastrz. 3, znamienne tym, że stężenie 3-O-acetylo-4-O-izowalerylo-tylozyny w paszy wynosi 40 do 120 ppm.

5. Zastosowanie według zastrz. 2 do 4, znamienne tym, że dodatek do paszy jest formułowany jako stabilna kompozycja powlekana w postaci cząstek powlekanych poliwinylopirolidonem.

6. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że lek jest formułowany do podawania świniom w wodzie pitnej w stężeniu w zakresie od 25 do 100 g na 200 litrów.

7. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że lek jest przystosowany do podawania świniom w dawce w zakresie 1 do 8 mg/kg wagi ciała/dzień.