PL212086B1 - Urządzenie do dziecięcego fotelika samochodowego - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do dziecięcego fotelika samochodowego.

Wynalazek dotyczy urządzenia do dziecięcego fotelika samochodowego, posiadającego położenie umieszczania w nim dziecka (fotelik zwrócony do drzwi) i położenie jazdy (fotelik zwrócony do przodu).

Aby ułatwić umieszczanie dziecka w foteliku samochodowym, skonstruowano fotelik obrotowy względem podstawy lub nieruchomej konstrukcji, przy czym fotelik taki powinien być ruchomy pomiędzy dwoma położeniami:

- położeniem umieszczania dziecka w foteliku, zwróconym do bocznych drzwi (zwykle są dwa takie położenia umieszczania dziecka w foteliku, który można obracać albo w prawo, albo w lewo);

- poł oż eniem jazdy zwróconym do przodu.

Wynalazek dotyczy zwłaszcza tego rodzaju dziecięcego fotelika samochodowego.

Ze względów bezpieczeństwa pożądane jest, by podstawa trzymała fotelik w co najmniej dwóch miejscach na sekcji dolnej (część siedzeniowa) i na sekcji górnej (blisko górnej sekcji oparcia). Z tego względu podstawa ma dwie zasadniczo prostopadłe sekcje, z których jedna oparta jest na siedzeniu pojazdu i wspiera siedzeniową część dziecięcego fotelika samochodowego, a druga przebiega zasadniczo pionowo wzdłuż oparcia kanapy samochodowej. Ta ostatnia sekcja zawiera w swej górnej części elementy do połączenia z górną częścią oparcia fotelika dziecięcego.

Takie podwójne mocowanie oczywiście wyraźnie zwiększa bezpieczeństwo w razie zderzenia. Jednakże wiąże się to z pewnymi trudnościami, mianowicie przy regulacji położenia fotelika względem podstawy.

Dla wygody dziecka pożądane jest, by nachylenie fotelika było regulowane. Zaproponowano zatem fotelik przesuwny względem podstawy. Rozwiązanie takie jest skuteczne, gdy podstawa działa tylko w połączeniu z siedzeniem kanapy samochodowej.

Z drugiej strony, nie mo ż na tego zastosować w przypadku, gdy górna część oparcia jest również dołączona do podstawy. Oparcie również przemieszcza się, gdy obraca się cały korpus, podczas gdy podstawa pozostaje nieruchoma. Trudno jest zatem połączyć je skutecznie.

Zaprojektowano jednakże rozwiązania za pomocą systemów przesuwnych również na górnej części oparcia i/lub części siedzeniowej. W rozwiązaniach tych konieczne jest doprowadzenie fotelika do zadanej pozycji nachylonej, zwykle całkowicie podniesionej, zanim będzie można przemieścić ten fotelik tak, aby przestawić go z położenia jazdy do położenia umieszczania w nim dziecka.

W tego typu konstrukcjach, za każdym razem, gdy dziecko umieszcza się w fotelu lub wyjmuje z niego, trzeba ustawiać fotelik prosto, nastę pnie przemieszczać w kierunku drzwi, potem z powrotem obracać do położenia jazdy i wreszcie przestawiać do potrzebnego nachylenia. Taka ilość operacji powoduje ryzyko rzadkiego używania, przy czym fotelik zawsze będzie w pozycji pionowej.

Ponadto, jeżeli pozycja pośrednia jest wygodna dla dziecka, trzeba za każdym razem wyszukiwać ją między wszystkimi możliwymi pozycjami po ustawieniu fotelika z powrotem w położenie jazdy.

W innych znanych konstrukcjach regulację nachylenia można przeprowadzać tylko wtedy, gdy fotelik jest ustawiony w położeniu do przodu, podczas gdy często byłoby to łatwiejsze przy umieszczaniu dziecka w foteliku.

Znany ze stanu techniki patent EP 1 247 688 ujawnia dziecięcy fotelik samochodowy zawierający kołyskę mocowaną do siedzenia samochodu, mającą część bazową i stojącą oraz przesuwną wzdłużnie podstawę montowaną na kołysce. Fotelik może być unieruchamiany w dwóch pozycjach, w kierunku jazdy i tyłem do kierunku jazdy. Część bazowa kołyski jest wyposaż ona w konstrukcję prowadzącą posiadającą sekcję regulacji odchylania z równoległymi ściankami i sekcję do odwracania pozycji posiadającą kształt cylindrycznego wgłębienia i połączoną z jednym z końców sekcji regulacji odchylania, a korpus siedzenia jest wykonany ze stopą przesuwną przemieszczającą się w przesuwnej podstawie, zdolną do obracania i przesuwania w konstrukcji prowadzącej.

Celem wynalazku jest opracowanie dziecięcego fotelika samochodowego, który jest obrotowy pomiędzy położeniem jazdy a położeniem umieszczania w nim dziecka, niezależnie od swego nachylenia.

Innym celem wynalazku jest opracowanie takiego dziecięcego fotelika samochodowego, którego nachylenie jest regulowane, zarówno w położeniu jazdy, jak i w położeniu umieszczania dziecka w foteliku, oraz którego wytwarzanie jest łatwe i tanie, a jego eksploatacja jest prosta.

Kolejnym celem wynalazku jest opracowanie takiego dziecięcego fotelika samochodowego, który jest stosunkowo niedrogi, a w szczególności charakteryzuje się niewielką liczbą części, zaś jego montaż trwa krótko.

PL 212 086 B1

Jeszcze innym celem wynalazku jest opracowanie takiego dziecięcego fotelika samochodowego o dobrych właściwościach bezpieczeństwa, w którym siedzenie jest przytrzymywane przez górną część jego oparcia.

Wynalazek ma również na celu opracowanie takiego dziecięcego fotelika samochodowego, który umożliwia łatwe i ergonomiczne manewrowanie i ustawianie oraz jest wygodny dla dziecka.

Cele te, jak również inne cele, które pojawią się później, osiągnięto za pomocą dziecięcego fotelika samochodowego według wynalazku.

Urządzenie do dziecięcego fotelika samochodowego, zawiera podstawę przeznaczoną do przymocowania do kanapy samochodowej i do umieszczania fotelika. Fotelik jest ruchomy obrotowo w płaszczyźnie poziomej, do przemieszczenia z położenia jazdy, w którym fotelik ten jest skierowany zgodnie z główną osią pojazdu, do położenia umieszczania dziecka w tym foteliku, w którym fotelik jest zwrócony do drzwi pojazdu oraz ma regulowane nachylenie. Podstawa ma część przebiegającą pionowo, tak aby była ona oparta na oparciu kanapy samochodowej, a jej górna część ma elementy łączące z górną częścią oparcia fotelika w położeniu jazdy.

Istotą wynalazku jest to, że elementy łączące w położeniu jazdy posiadają nieruchomą część, wokół której fotelik obraca się w płaszczyźnie pionowej.

W korzystnym rozwiązaniu fotelik jest zmontowany na jednej płycie do obrotu i regulacji nachylenia, a płyta ma co najmniej jeden fragment prowadzący, który ma kształt łuku okręgu, współpracujący z komplementarnym elementem prowadzącym, dołączonym do fotelika i co najmniej jedną zębatkę określającą co najmniej dwa zadane położenia nachylenia fotelika.

Korzystnie, elementy łączące podstawy mają co najmniej jeden element blokujący, współpracujący podczas jazdy z co najmniej jednym elementem kotwiącym, zamontowanym na oparciu fotelika, a oparcie fotelika ma co najmniej jeden element blokują cy współ pracują cy podczas jazdy z co najmniej jednym elementem kotwiącym zamontowanym na elementach łączących podstawy.

Elementy kotwiące zawierają korzystnie co najmniej jeden drążek, a elementy blokujące zawierają co najmniej jedną obudowę i/lub co najmniej jeden zaczepowy hak linki. Ponadto element blokujący, podstawa lub oparcie fotelika z elementami kotwiącymi zawiera prowadnicę elementów kotwiących, współpracującą z tymi elementami kotwiącymi przy przemieszczaniu fotelika z położenia umieszczania w nim dziecka do położenia jazdy i/lub odwrotnie.

W korzystnym rozwią zaniu elementy kotwi ące są dołączone do mechanizmu powrotnego.

Prowadnice korzystnie doprowadzają elementy kotwiące do kontaktu z elementem blokującym przy pokonywaniu siły przywracającej mechanizmu powrotnego i mają szerokość odpowiednią do współdziałania z elementami kotwiącymi, niezależnie od nachylenia fotelika.

Urządzenie korzystnie zawiera elementy odblokowujące, rozłączające elementy kotwiące i elementy blokujące, umożliwiające następnie przemieszczenie fotelika z położenia jazdy do położenia umieszczania w nim dziecka. Ponadto elementy blokujące zawierają co najmniej jedną krzywkę działającą na elementy kotwiące do odłączania ich od elementów blokujących.

Elementy odblokowujące w korzystnym wykonaniu są sterowane zdalnie za pomocą linki sterującej.

W innym korzystnym rozwią zaniu elementy odblokowują ce są sterowane za pomocą jednego z dwóch elementów sterują cych, umieszczonych odpowiednio po obu stronach fotelika lub podstawy.

Regulacja nachylenia nie wpływa na strefę połączenia, albo wpływa jedynie rzadko. Możliwe jest zatem uruchamianie tej strefy połączenia (w celu połączenia fotelika w położeniu jazdy lub w celu odłączenia fotelika od górnej części podstawy tak, aby doprowadzić go do położenia umieszczania w nim dziecka) niezależnie od nachylenia.

Podobnie możliwe jest obracanie fotelika do wszystkich położeń nachylenia i regulowanie nachylenia nawet wtedy, gdy fotelik jest w położeniu umieszczania w nim dziecka.

Umożliwiono to dzięki temu, że regulację nachylenia uzyskuje się przynajmniej zasadniczo przez obrót, a oś obrotu jest usytuowana w strefie połączenia, tak że strefa ta pozostaje w położeniu zasadniczo niezmienionym.

Wynalazek jest dokładniej opisany na podstawie rysunku, na którym fig. 1A i 1B przedstawiają dziecięcy fotelik samochodowy według wynalazku w położeniu jazdy i odpowiednio w dwóch pozycjach nachylenia, to znaczy w pozycji pionowej na fig. 1A i w pozycji całkowicie nachylonej na fig. 1B, fig. 2 - górną część podstawy i fotelika z fig. 1A i 1B, kiedy fotelik ten jest w pozycji nachylonej, fig. 3 fotelik z fig. 2 w widoku częściowym z tyłu, fig. 4 - elementy blokujące zamocowane na foteliku i podstawie, a fig. 5 przedstawia obrotową płytę wspierającą część siedzeniową w widoku częściowym.

PL 212 086 B1

Urządzenie według wynalazku przedstawiono na fig. 1A i 1B. Podstawa 11 zawiera zasadniczo poziomą część 111, spoczywającą na siedzeniu kanapy samochodowej oraz zasadniczo pionową część 112, spoczywającą na oparciu tej kanapy samochodowej. Na podstawie 11 za pośrednictwem obrotowej płyty 13 zamontowany jest fotelik 12.

W swej górnej części fotelik 12 zawiera łączące elementy 14, współpracujące z komplementarnymi elementami przeznaczonymi do tego celu na górnej części 112.

Jak już podano poprzednio, fotelik 12 ma kilka pozycji nachylenia i co najmniej jedną pozycję wyprostowaną (fig. 1A) oraz pozycję znacznie pochyloną (fig. 1B). Korzystnie przewidziane jest kilka pośrednich pozycji nachylenia, przestawianych na obrotowej płycie 13.

Obrót taki przeprowadzany jest wokół osi przebiegającej przez element łączący 14, tak że położenie elementu łączącego 14 pozostaje zasadniczo niezmienione.

Możliwe jest łączenie i rozłączanie elementów łączących 14, aby przywrócić fotelik do położenia umieszczania w nim dziecka niezależnie od nachylenia fotelika.

Na fig. 2 i 3 przedstawiono położenie nachylenia odpowiednio widziane z przodu i z tyłu.

Jak pokazano na fig. 2, podstawa zawiera elementy kotwiące 21, pokazane szczegółowo na fig. 4. Oparcie 12 fotelika zawiera, jak pokazano na fig. 3, element blokujący 31 przeznaczony do współdziałania z elementem kotwiącym 21 w postaci haka i prowadnice 32 i 33 tego haka, przeznaczone do przywracania lub prowadzenia tego haka do położenia zakotwienia, kiedy fotelik jest przemieszczany z położenia umieszczania w nim dziecka do położenia jazdy, niezależnie od pochylenia fotelika.

Elementy te są dokładniej przedstawione na fig. 4.

Hak (lub drążek) jest dołączony do podstawy za pomocą dwóch płytek 41 i 42. Jest on zmontowany tak, aby był obrotowy, tak aby zahaczać go na lub zwalniać go z blokującej części 43, dołączonej do siedzenia.

W przedstawionym przykładzie realizacji elementy blokujące (43, 431, 432) stanowi część 43 zawierająca dwie szczeliny 431 i 432, w które wprowadzony jest drążek.

Oczywiście można sobie wyobrazić podobny układ blokujący z pojedynczą centralną szczeliną lub z kilkoma trzpieniami, z których każdy współpracuje z jedną szczeliną. Mówiąc ogólniej, można przewidzieć wiele innych układów blokujących dodatkowych lub zastępujących opisany.

Do drążka przymocowany jest mechanizm powrotny 44 w postaci powrotnej sprężyny. Ta powrotna sprężyna ma spowodować powrót drążka w szczeliny 431 i 432, tak że domyślnym położeniem drążka jest położenie zablokowane. Po drugiej stronie drążka może być przymocowana druga sprężyna.

Aby odblokować przemieszczenia fotelika z położenia jazdy do położenia umieszczania w nim dziecka, drążek trzeba zwolnić ze szczelin 431 i 432. Można to przykładowo uzyskać przez zastosowanie krzywki 45, stanowiącej element odblokowujący, zamontowanej pod drążkiem i korzystnie uruchamianej zdalnie poprzez element odblokowujący w postaci linki 46.

Taka linka może być zamontowana w pancerzu 47, a jej drugi koniec jest dołączony do przycisku 48, stanowiącego element odblokowujący, przymocowanego np. do jednego z podłokietników fotelika. Korzystnie przewidziane są dwa takie systemy, odpowiednio na każdym podłokietniku.

Przy pociągnięciu linki 46 za pomocą przycisku 48 krzywka 45 zostaje przechylona i wypycha drążek ze szczelin 431 i 432. Fotelik można wtedy obrócić.

Można zastosować również inne elementy uruchamiające.

Ponadto można zastosować inne środki blokowania, tak aby zabezpieczyć cały korpus. Można zatem przykładowo zastosować część przebiegającą nad drążkiem, by uniemożliwić mu wyjście w nieodpowiednim czasie z dwóch szczelin 431 i 432.

Można również zastąpić szczeliny 431 i 432 lub co najmniej jedną z nich elementem blokującym, wspierającym hak zaczepowy lub szczękę unieruchamiającą drążek. Otwieranie lub zwalnianie tego elementu blokującego może zastąpić krzywkę, tak aby umożliwić przemieszczenie do położenia umieszczania dziecka w foteliku, np. za pomocą podobnego elementu linkowego.

Kiedy fotelik 12 zostanie z powrotem obrócony z położenia umieszczania w nim dziecka do położenia jazdy, górna część oparcia styka się z drążkiem (przemieszczonym do dołu za pomocą sprężyny powrotnej) za pomocą prowadnicy 32 lub 33, która ma pochyloną część, a następnie stopniowo podnosi ten drążek (wbrew sile sprężyny powrotnej).

Po powrocie fotelika dokładnie do położenia jazdy drążek samoczynnie wchodzi (nadal pod działaniem sprężyny powrotnej) w szczeliny 431 i 432. Fotelik jest zatem samoczynnie blokowany bez konieczności żadnej manipulacji. Mamy więc prosty, bezpieczny i skuteczny układ.

PL 212 086 B1

Należy zauważyć, że drążek może być również zamontowany na foteliku, a element blokujący na siedzeniu.

Na fig. 5 przedstawiono w częściowym widoku obrotową płytę opisanego powyżej fotelika.

Płyta ta zawiera zębatkę 51, umożliwiającą przestawianie fotelika względem podstawy do wielu położeń o różnym nachyleniu. Płyta ta zawiera również po każdej stronie zębatki dwa prowadzące elementy 52 (pokazano tylko jeden, aby była widoczna zębatka 51) tworzące prowadnicę nachylenia w kształcie łuku okręgu, w której umieszczony jest suwliwie dopełniający element prowadzący przymocowany do fotelika.

Zastosowano elementy do blokowania i odblokowywania regulacji nachylenia (nie przedstawiono). Mogą one przykładowo klasycznie działać na zębatkę 51.

Należy zauważyć, że przy takim systemie możliwe jest regulowanie nachylenia fotelika, kiedy jest on albo w położeniu jazdy, albo w położeniu umieszczania w nim dziecka. Faktycznie tylko elementy przedstawione na fig. 5 mają wpływ na to nachylenie.

Regulowanie nachylenia w położeniu umieszczenia dziecka w foteliku nie ma wpływu na blokowanie, kiedy fotelik powraca do położenia jazdy, ponieważ obrót przeprowadzany jest wokół osi zasadniczo pokrywającą się z osią strefy łączenia. Należy zauważyć, że zaczepowe odcinki drążka mogą być również wykorzystywane do kompensowania niewielkiego przemieszczenia spowodowanego przez regulację nachylenia.

Claims (15)

1. Urządzenie do dziecięcego fotelika samochodowego, zawierające podstawę przeznaczoną do przymocowania do kanapy samochodowej i do umieszczania fotelika, przy czym fotelik jest ruchomy obrotowo w płaszczyźnie poziomej, do przemieszczenia z położenia jazdy, w którym fotelik ten jest skierowany zgodnie z główną osią pojazdu, do położenia umieszczania dziecka w tym foteliku, w którym fotelik jest zwrócony do drzwi pojazdu; oraz ma regulowane nachylenie, przy czym podstawa ma część przebiegającą pionowo, tak aby była ona oparta na oparciu kanapy samochodowej, a jej górna część ma elementy łączące z górną częścią oparcia fotelika w położeniu jazdy, znamienne tym, że elementy łączące (14) w położeniu jazdy posiadają nieruchomą część, wokół której fotelik obraca się w płaszczyźnie pionowej.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że fotelik jest zmontowany na jednej płycie (13) do obrotu i regulacji nachylenia.

3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że płyta (13) ma co najmniej jeden fragment prowadzący (52), który ma kształt łuku okręgu, współpracujący z komplementarnym elementem prowadzącym, dołączonym do fotelika.

4. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że wsporcza płyta (13) ma co najmniej jedną zębatkę (51), określającą co najmniej dwa zadane położenia nachylenia fotelika.

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że elementy łączące (14) podstawy mają co najmniej jeden element blokujący (31), współpracujący podczas jazdy z co najmniej jednym elementem kotwiącym (21) zamontowanym na oparciu fotelika.

6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że oparcie (12) fotelika ma co najmniej jeden element blokujący (31) współpracujący podczas jazdy z co najmniej jednym elementem kotwiącym (21) zamontowanym na elementach łączących podstawy.

7. Urządzenie według zastrz. 5 albo 6, znamienne tym, że elementy kotwiące (21) zawierają co najmniej jeden drążek, a elementy blokujące (31) zawierają co najmniej jedną obudowę i/lub co najmniej jeden zaczepowy hak linki.

8. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że elementy kotwiące (21) są dołączone do mechanizmu powrotnego (44).

9. Urządzenie według zastrz. 5 albo 6, znamienne tym, że element blokujący (31), podstawa (11) lub oparcie (12) fotelika z elementami kotwiącymi (21) zawiera prowadnicę (32) elementów kotwiących (21), współpracującą z tymi elementami kotwiącymi (21) przy przemieszczaniu fotelika z położenia umieszczania w nim dziecka do położenia jazdy i/lub odwrotnie.

10. Urządzenie według zastrz. 8 albo 9, znamienne tym, że prowadnice (32) doprowadzają elementy kotwiące (21) do kontaktu z elementem blokującym (31) przy pokonywaniu siły przywracającej mechanizmu powrotnego (44).

PL 212 086 B1

11. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że prowadnice (32) mają szerokość odpowiednią do współdziałania z elementami kotwiącymi (21), niezależnie od nachylenia fotelika.

12. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że elementy kotwiące (21) i elementy blokujące (31) rozłączane są poprzez elementy odblokowujące (45, 46, 48), umożliwiające następnie przemieszczenie fotelika z położenia jazdy do położenia umieszczania w nim dziecka.

13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że na elementy kotwiące (21) do odłączania ich od elementów blokujących (31), działają elementy blokujące (43, 431, 432) zawierające co najmniej jedną krzywkę.

14. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że elementy odblokowujące (45, 46, 48) są sterowane zdalnie za pomocą linki sterującej.

15. Urządzenie według jednego z zastrz. 12 albo 13, albo 14, znamienne tym, że elementy odblokowujące (45, 46, 48) są sterowane za pomocą jednego z dwóch elementów sterujących (48), umieszczonych odpowiednio po obu stronach fotelika lub podstawy.