PL205894B1 - Bitumiczny arkusz pokrywający podłoże i sposób wytwarzania bitumicznego arkusza pokrywającego podłoże - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest bitumiczny arkusz pokrywający podłoże i sposób wytwarzania bitumicznego arkusza pokrywającego podłoże.

Duński opis patentowy o numerze 150586 ujawnia arkusz pokrywający, w którym dodatkowa warstwa bitumiczna, która stanowi bitum spoinowy, jest umieszczona na warstwie bitumu bazowego w określonym wzorze. Na skutek tego utworzone są oddzielne strefy, poprzez które arkusz może zostać zamocowany do podłoża. Zgodnie z tym rozwiązaniem ułożenie arkusza na podstawie jest w taki sposób, aby zapewnić wiele kanałów wyrównujących ciśnienie, poprzez co można w dużym stopniu uniknąć sytuacji, w której pod wpływem podciśnienia atmosferycznego, wilgoć i powietrze zbierają się w zamknię tych obszarach arkusza powlekającego podczas układania arkusza na podstawie. Arkusz powlekający składa się z warstwy piasku, który jest w praktyce względnie gruboziarnisty i który zapobiega przyklejaniu się arkusza do podstawy w obszarach pomiędzy strefami, to jest w dolnej części kanałów wyrównujących ciśnienie. Jednakże, warstwa piasku istotnie zwiększa ciężar arkusza powlekającego, a warstwa piasku może spowodować wzrost rozwarstwienia.

Znane jest z publikacji W099/43499 wytwarzanie arkusza powlekającego, w którym tworzywo rdzenia impregnowane bitumem z warstwą bitumu spodniego jest przenoszone w poprzek jednej lub wielu obracających się korpusów podczas procesu wytwarzania, przy czym w ostatnim etapie arkusz jest pokrywany całkowicie bitumem spoinowym po jednej stronie. Początkowe zastosowanie warstwy tworzywa poślizgowego, które jest wytapiane podczas stosowania całkowicie powlekającego bitumu spoinowego, umożliwia uniknięcie przyklejania się arkusza do obracającego się korpusu podczas produkcji arkusza.

Bitumiczny arkusz pokrywający podłoże, według wynalazku, zawierający rdzeń impregnowany bitumem, pokryty górną warstwą bitumu i spodnią warstwą bitumu oraz mający najdalszą warstwę bitumu spoinowego, umieszczoną w oznaczonych strefach po jednej stronie arkusza, stanowiącej warstwę przylepną do podłoża, zaś pomiędzy oznaczonymi strefami są usytuowane kanały wolne od spoinowego bitumu, przy czym w położeniu układania arkusza na podłożu są formowane kanały wyrównywania ciśnienia pomiędzy spodnią warstwą bitumu i warstwą podłoża, charakteryzuje się tym, że na spodniej warstwie bitumu jest umieszczona poślizgowa warstwa materiału wypełniającego w postaci ziarnistej substancji mineralnej, którego 95% wagowych ma wielkość ziarna nie mniejszą niż 0,15 mm, a którego głównym składnikiem jest materiał poślizgowy w postaci termoplastycznego polimeru, przy czym poślizgowa warstwa jest usytuowana pomiędzy spodnią warstwą bitumu i najbardziej oddaloną od środka warstwą bitumu spoinowego, a ponadto poślizgowa warstwa stanowi warstwę zapewniającą integralność kanałów wyrównania ciśnienia i stanowi w kanałach wyrównania ciśnienia szczelną barierę dla spodniej warstwy bitumicznej.

Ilość materiału wypełniającego stanowi co najmniej 0,3 cm³ i maksymalnie 200 cm³ na m² arkusza, korzystnie pomiędzy 1 cm³ i 40 cm³, bardziej korzystnie pomiędzy 3 cm³ i 20 cm³ materiału wypełniającego na m² arkusza.

Sposób wytwarzania bitumicznego arkusza pokrywającego podłoże, według wynalazku, w którym materiał rdzenia impregnowanego bitumem, pokryty tylną warstwę bitumu, doprowadza się, podczas wytwarzania, do styku z co najmniej jednym obracającym się korpusem, po czym nakłada się na niego warstwę bitumu spoinowego w oznaczonych strefach i formuje się kanały wyrównywania ciśnienia, wolne od bitumu spoinowego, pomiędzy oznaczonymi strefami, zaś kanały formuje się podczas przykładania arkuszu do podłoża, przy czym kanały wyrównania ciśnienia formuje się pomiędzy spodnią warstwą bitumu i podłożem, charakteryzuje się tym, że stosuje się mieszankę substancji poślizgowej w postaci polimeru termoplastycznego, rozproszonego, emulgowanego lub rozpuszczonego w cieczy i materiał u wypeł niają cego w postaci ziarnistej substancji mineralnej, zaś 95% wagowych materiału wypełniającego ma wielkość ziarna, nie mniejszą niż 0,15 mm, przy czym mieszankę nakłada się na spodnią warstwę bitumu po stronie, która ma się stykać z obracającym korpusem, zaś ciecz z mieszanki doprowadza się do wyparowania zanim bitumiczny arkusz pokrywają cy zetknie się z obracającym korpusem, natomiast w oznaczonych strefach, po stronie pokrytej mieszanką substancji poślizgowej nakłada się warstwę bitumu spoinowego.

Stosuje się materiał wypełniający, którego 95% wagowych ma wielkość ziarna mniejszą niż 0,045 mm.

Korzystnym jest gdy dobiera się ilość mieszanki i stopień obróbki materiału rdzenia tak, że produkt końcowy posiada co najmniej 0,3 cm³ materiału wypełniającego na m² arkusza, a w szczególnoPL 205 894 B1 ści dobiera się ilość mieszanki i stopień obróbki materiału rdzenia tak, że produkt końcowy posiada maksymalnie 200 cm³ materiału wypełniającego na m² arkusza, korzystnie pomiędzy 1 cm³ i 40 cm³, a zwłaszcza pomiędzy 3 cm³ i 20 cm³ na m² arkusza.

Mieszankę substancji poślizgowej nakłada się poprzez rozpylenie, a zwłaszcza mieszankę substancji poślizgowej rozpyla się w odstępie, od pierwszego obracającego się korpusu, przy którym ciecz wyparowuje z niej zanim zetknie się z pierwszym obracającym się korpusem.

Korzystnie mieszankę substancji poślizgowej nakłada się na rdzeń z materiału impregnowanego bitumem i spodnią warstwę bitumu mających temperaturę pomiędzy 100°C i 200°C, korzystnie pomiędzy 120°C i 160°C.

Zaletą proponowanego rozwiązania jest to, że bitumiczny arkusz pokrywający z kanałami wyrównującymi ciśnienie, nie przykleja się do obracających się korpusów sprzętu produkcyjnego, przy czym niebezpieczeństwo rozwarstwienia jest zminimalizowane. Dzięki takiemu rozwiązaniu, efektywnie unika się ryzyka zablokowania kanałów wyrównujących ciśnienie poprzez spodnią warstwę bitumu, powodującego że w sposób niezamierzony arkusz przykleja się ściśle do podstawy w dolnej części kanału.

W ten sposób odkryto, ż e poprzez zastosowanie warstwy mieszanki, dozwoloną granicę dla stopionego bitumu spodniego osiąga się, kiedy energia cieplna jest stosowana do pobudzenia stref bitumu spoinowego podczas stosowania arkusza. Ta energia jest zazwyczaj uzyskiwana poprzez zastosowanie palnika do spawania przy jednoczesnym rozwijaniu arkusza na podłożu. Warstwa określonej mieszanki będzie w ten sposób i w dużym zakresie tworzyć dolną powierzchnię kanałów wyrównujących ciśnienie, podążając za zgrzewaniem arkusza z podłożem. W ten sposób nie ma ryzyka, że arkusz przyklei się do podłoża w obszarach pomiędzy strefami bitumu spoinowego, to jest w dolnej części kanałów wyrównujących ciśnienie, i poprzez to nie spowoduje zablokowania kanałów. Tworzywo ciekłe, które tworzy matrycę dla wypełniacza, także zapewnia lepszą gwarancję, że nie nastąpi rozwarstwienie się produktu końcowego. Poprzez to uniknięto ryzyka, że na przykład podłoże, którym może być pokrycie dachu, powłoki mostów i tym podobne powłoki membranowe będą, w przypadku silnych zewnętrznych uderzeń, takich jak uderzenia wiatru, wystawione na rozciąganie powierzchni, które może spowodować wzrost rozwarstwiania arkusza bitumicznego. Wynikiem takiego rozwarstwienia mogą być przecieki z późniejszymi uszkodzeniami konstrukcji dachu i/lub pozostałych części budynku lub obiektu.

Zaletą jest korzystnie zastosowanie tworzywa ciekłego w formie polimeru, na przykład termoplastyczny polimer, który może być oparty na akrylu, i który jest rozproszony, emulgowany lub rozpuszczony w płynie. Może zostać także wykorzystany PVB (poliwinylobutyral), do którego może zostać dodany zmiękczacz i pigment.

Podczas topienia, substancje te mogą zostać rozpuszczone w warstwie bitumu spoinowego, przy czym oleje w bitumie rozpuszczają wysuszoną folię polimeru we względnie niskiej temperaturze. W ten sposób, podczas stosowania warstwy bitumu spoinowego nastąpi rozpuszczenie polimeru i dzięki temu wzrośnie wytrzymałość na rozwarstwienia, a warstwa bitumu spoinowego znajdzie się w styku z warstwą bitumu spodniego.

Przedmiot wynalazku jest opisany w przykładach wykonania na podstawie rysunku na którym, fig. 1 jest schematycznym przekrojem poprzecznym poprzez bitumiczny arkusz pokrywający według wynalazku, fig. 2 przedstawia jedną stronę powłoki arkusza, pokazaną na fig. 1, fig. 3 ukazuje jedną stronę arkusza pokrywającego według drugiego przykładu wykonania, fig. 4 jest schematycznym widokiem obiektu produkcyjnego, wytwarzającego arkusz pokrywający według wynalazku.

Na fig. 1 przedstawiono przekrój poprzeczny poprzez arkusz pokrywający. Arkusz pokrywający składa się z materiału rdzenia 3, który może zawierać na przykład tkaninę syntetyczną, taką jak włókna poliestrowe. Materiał rdzenia 3 jest impregnowany bitumem. Na górnej powierzchni czołowej materiału rdzenia 3 zapewniona jest górna warstwa 2 bitumiczna, na której rozprowadzono warstwę ziarnistego materiału ochronnego, na przykład pokruszony łupek. Od strony spodniej materiału rdzenia zapewniono spodnią warstwę bitumu 4, tak zwaną warstwę spodnio - powierzchniową, a pod spodnią warstwą 4 bitumu, znajduje się cienka poślizgowa warstwa 5, składająca się z substancji poślizgowej w formie polimeru termoplastycznego i drobnoziarnistego materiału wypełniającego. Rozmiar ziaren materiału wypełniającego nie przekracza 0,15 mm. Jednakże, maksymalny rozmiar ziaren może korzystnie zawierać się pomiędzy 0,01 mm i 0,045 mm.

Od spodu poślizgowej warstwy 5 zastosowano częściowo powleczoną środkową warstwę 6 bitumu spoinowego, który został zastosowany według wcześniej wybranego wzoru. Poza tym, arkusz

PL 205 894 B1 pokrywający jest wyposażony w usytuowaną od dołu folię 7, dzięki czemu unika się przylepiania warstwy 6 bitumu spoinowego do innych powierzchni zanim arkusz zostanie wykorzystany.

Fig. 2 przedstawia środkową warstwę 6 bitumu spoinowego zastosowaną w celu utworzenia wydłużonej strefy 200 bitumu spoinowego, której wzdłużny kierunek pokrywa się ze wzdłużnym kierunkiem materiału. Na lewej krawędzi, pokazany arkusz ma spójny pas 300 bitumu spoinowego lub innego typu materiał przylepny, poprzez który arkusz pokrywający może być połączony z przyległym arkuszem w skutek zachodzenia na siebie. Pas 300 jest umieszczony w sposób ciągły podczas obróbki materiału rdzenia podczas procesu doposażenia, a materiał bitumiczny, który jest użyty do uformowania pasa 300, może opcjonalnie mieć inne właściwości niż materiał użyty do utworzenia stref 200.

Fig. 3 przedstawia alternatywny arkusz pokrywający z dużą ilością stref 600 bitumu spoinowego, którego większość części jest prostokątna i ma wzdłużne obszary, które rozciągają się poprzecznie w arkuszu. Dodatkowo, arkusz 500 ma na swojej lewej krawędzi ciągły pas 700 bitumu spoinowego lub jakiegoś innego typu materiał przylepny do mocowania arkusza do przyległego arkusza.

Korzystnie materiał w strefach 200, 600 jest umieszczony na arkuszu 100, 500 poprzez elementy zestawu wałka. Z powyższego opisu wynika, że pomiędzy strefami 200, 600, obszary lub kanały 61 nie zawierają bitumu spoinowego, co oznacza, że podczas stosowania arkuszy na podłożu, zapewnione są kanały wyrównujące ciśnienie, które są znane.

Podczas montowania arkusza, jest on powoli rozwijany na górnej części podłoża, podczas gdy jednocześnie strefy 200, 600 bitumu spoinowego są, w znany sposób, podgrzewane przez palnik do spawania, który jest przesuwany w poprzek powierzchni w krótkim okresie czasu. W tym przypadku materiał poślizgowy i wypełniający tworzą połączenie szczelne i skuteczną barierę dla materiału spodniej warstwy bitumu, która chroni tworzywo bitumu tylno - powierzchniowego przed przyklejaniem się do podłoża i poprzez to zapewnia integralność kanałów. Kiedy arkusz zostanie zastosowany, a połączenie uszczelniające ustanowione przy następnym arkuszu w miejscu jego przedłużenia, wykonuje się ciągłe podgrzewanie spodniej strony arkusza pokrywającego, wzdłuż poprzecznej krawędzi arkusza, poprzez co materiał poślizgowy warstwy 5 rozpada się podczas gdy jednocześnie spodnia warstwa 4 bitumu topi się. Tym samym, spodnia warstwa 4 bitumu może rozproszyć się w obszarach pomiędzy strefami 200, 600. W ten sposób możliwym jest zapewnienie zespolenia dwóch przylegających arkuszy poprzecznie do wzdłużnego kierunku poprzez przyklejenie środkowej warstwy 6 bitumu spoinowego wspólnie z materiałem spodniej warstwy 4 bitumu do górnej części powierzchni następnego arkusza.

Arkusz pokrywający, jak przedstawiono to na fig. 1, 2 i 3, może być wytwarzany, na przykład w zakładzie produkcyjnym jak przedstawiono to schematycznie na fig. 4. Dla celów poglądowych, ramy maszyny, elementy napędu, itd., nie zostały pokazane. Takie środki mogą być łatwo wdrożone przez znawcę danej dziedziny. Arkusz pokrywający jest, w pokazanym przykładzie, przesuwany od lewej do prawej strony. Zaczynając od lewej, pokazana część zakładu produkcyjnego przyjmuje arkusz impregnowanego materiału rdzenia 3, od góry nałożono górną warstwę bitumiczną 2, a spodnia warstwa bitumiczna 4 została zastosowana po przeciwnej stronie. Arkusz ma, w tym czasie, temperaturę 100-200°C, korzystnie 120-160°C. Na stanowisku 8 posypywania piaskiem, warstwa ziarnistego piasku z pokruszonego łupku jest rozmieszczona na części górnej warstwy bitumicznej 2, aby ochraniać arkusz przed promieniami słonecznymi. Arkusz jest następnie przesuwany wokół pierwszego obracającego się korpusu 9, gdzie posypana piaskiem strona arkusza przylega do obracającego się korpusu 9. Etap 1 posypywania piaskiem w ten sposób zapobiega przyklejaniu się arkusza do obracającego się korpusu 9.

Zaraz po przejściu przez obracający się korpus 9, jest usytuowane stanowisko 10 powlekania materiałem poślizgowym, takim jak termoplastyczny polimer, który został rozproszony, emulgowany lub rozpuszczony w płynie, takim jak woda, która została zmieszana z materiałem wypełniającym w postaci nieorganicznej, korzystnie materiałem mineralnym, mającym rozmiar ziaren, który istotnie nie przekracza 0,15 mm. Ciecz z materiałem wypełniającym jest mieszana z materiałem wypełniającym na stanowisku mieszania i jest przenoszona na powierzchnię spodniej warstwy 4 bitumu. Stanowisko 10 powlekania, w przedstawionym przykładzie, składa się z czterech dysz rozpryskujących, umieszczonych na podwieszonym urządzeniu poprzecznie do arkusza, tak aby cała szerokość arkusza została pokryta rozpylonym rozpuszczalnikiem/emulsją/roztworem, zawierającym materiał wypełniający. Powlekanie jest korzystnie wykonane tak, aby końcowy produkt zawierał co najmniej 0,3 cm³

PL 205 894 B1 i maksymalnie 200 cm³ materia ł u wypeł niającego na m² arkusza. Poprzez to okreś lona jest skala grubości warstwy 5.

W odstępie od stanowiska powlekania 10, arkusz jest przesuwany wokół drugiego korpusu 11 obracającego i następnie wokół trzeciego i czwartego obracającego się korpusu 12, 13, gdzie strona, pokryta substancją poślizgową, opiera się na tych trzech obracających się korpusach 11, 12, 13. W tym połączeniu, ważnym jest aby zawartość płynu stosowanego rozpuszczalnika, emulsji lub roztworu została odparowana zanim zetknie się z pierwszym obracającym się korpusem 11, i aby temperatura arkusza została obniżona do dogodnego poziomu, w którym termoplastyczny polimer nie staje się lepki. Następnie spodnia warstwa 4 bitumu uzyskuje powierzchnię, na której materiał polimerowy wiąże drobnoziarnisty materiał wypełniający z warstwą 4 bitumu i jednocześnie także wiąże ze sobą drobnoziarniste cząsteczki.

Następnie arkusz jest przenoszony do pojemnika 16 za pomocą elementów dwóch obracających się korpusów 14, 15. W pojemniku nakładana jest warstwa 6 bitumu spoinowego po stronie wyposażonej w poślizgową warstwę 5 według wcześniej wybranego wzoru do tworzenia oznaczonych stref 200, 600. Stąd warstwa bitumu spoinowego ma korzystna temperaturę, która powoduje rozwarstwienie i /lub przyklejanie termoplastycznego polimeru w tych obszarach arkusza, gdzie zastosowano bitum spoinowy. Pozostałe obszary arkusza poza wyznaczonymi strefami 200, 600 będą uzyskiwały poślizgową warstwę 5, która składa się z substancji poślizgowej i materiału wypełniającego. Końcowy arkusz pokrywający jest wyposażony w warstwę nieprzylepnej folii (nie pokazano) i jest, poprzez kolejny obracający się korpus 17, przesuwany do ostatniego stanowiska pakowania i przechowywania.

Należy dodać, że materiał wypełniający może szczególnie korzystnie być substancją barwiącą, taką jak tlenek żelaza, poprzez co ułatwi to ostatecznemu użytkownikowi rozpoznanie stref 200, 600 i skierowanie bezpośrednio palnika zgrzewającego dokładnie na wyznaczone strefy 200, 600. Właściwości substancji poślizgowej i materiału wypełniającego są w ten sposób dostosowane tak, aby spodnia warstwa 4 bitumu, w przypadku dalszego podgrzewania spodniej części arkusza powlekającego, topiła się i wnikała do kanałów, poprzez co zostanie umożliwione zachodzenie na siebie łączników pomiędzy dwoma przyległymi strefami poprzecznymi do ich wzdłużnego kierunku.

Kiedy spodnia warstwa 4 bitumu pojawia się na powierzchni arkusza pokrywającego, pomiędzy oznaczonymi strefami 200, 600 będzie widoczny czarny kolor materiału bitumicznego, wskazujący że powierzchnie o których mowa są przylepne, dzięki czemu, arkusz może zostać przyklejony do przyległego arkusza materiału.

Termin „bitum, użyty w tekście, jest przeznaczony do określenia zarówno samego bitumu jak i mieszanki, zawierającej początkowo bitum i mającej pożądane składniki dodatkowe, takie jak SBS lub inne substancje polimerowe, i/lub obojętne wypełniacze, takie jak sproszkowane wapno.

Claims (9)

1. Bitumiczny arkusz pokrywający podłoże, zawierający rdzeń impregnowany bitumem, pokryty górną warstwą bitumu i spodnią warstwą bitumu oraz mający najdalszą warstwę bitumu spoinowego, umieszczoną w oznaczonych strefach po jednej stronie arkusza, stanowiącej warstwę przylepną do podłoża, zaś pomiędzy oznaczonymi strefami są usytuowane kanały wolne od spoinowego bitumu, przy czym w położeniu układania arkusza na podłożu są formowane kanały wyrównywania ciśnienia pomiędzy spodnią warstwą bitumu i warstwą podłoża, znamienny tym, że na spodniej warstwie bitumu (4) jest umieszczona poślizgowa warstwa (5) materiału wypełniającego w postaci ziarnistej substancji mineralnej, którego 95% wagowych ma wielkość ziarna nie mniejszą niż 0,15 mm, a którego głównym składnikiem jest materiał poślizgowy w postaci termoplastycznego polimeru, przy czym poślizgowa warstwa (5) jest usytuowana pomiędzy spodnią warstwą bitumu (4) i najbardziej oddaloną od środka warstwą (6) bitumu spoinowego, a ponadto poślizgowa warstwa (5) stanowi warstwę zapewniającą integralność kanałów wyrównania ciśnienia i stanowi w kanałach wyrównania ciśnienia szczelną barierę dla spodniej warstwy bitumicznej (4).

2. Bitumiczny arkusz według zastrz. 1, znamienny tym, że ilość materiału wypełniającego stanowi co najmniej 0,3 cm³ i maksymalnie 200 cm³ na m² arkusza, korzystnie pomiędzy 1 cm³ i 40 cm³, bardziej korzystnie pomiędzy 3 cm³ i 20 cm³ materiału wypełniającego na m² arkusza.

3. Sposób wytwarzania bitumicznego arkusza pokrywającego podłoże, w którym materiał rdzenia impregnowanego bitumem, pokryty tylną warstwą bitumu, doprowadza się, podczas wytwarzania,

PL 205 894 B1 do styku z co najmniej jednym obracającym się korpusem, po czym nakłada się na niego warstwę bitumu spoinowego w oznaczonych strefach i formuje się kanały wyrównywania ciśnienia, wolne od bitumu spoinowego, pomiędzy oznaczonymi strefami, zaś kanały formuje się podczas przykładania arkuszu do podłoża, przy czym kanały wyrównania ciśnienia formuje się pomiędzy spodnią warstwą bitumu i podłożem, znamienny tym, że stosuje się mieszankę substancji poślizgowej w postaci polimeru termoplastycznego, rozproszonego, emulgowanego lub rozpuszczonego w cieczy i materiału wypełniającego w postaci ziarnistej substancji mineralnej, zaś 95% wagowych materiału wypełniającego ma wielkość ziarna, nie mniejszą niż 0,15 mm, przy czym mieszankę nakłada się na spodnią warstwę (4) bitumu po stronie, która ma się stykać z obracającym korpusem (11, 12, 13), zaś ciecz z mieszanki doprowadza się do wyparowania zanim bitumiczny arkusz pokrywający zetknie się z obracającym korpusem (11, 12, 13), natomiast w oznaczonych strefach (200, 600), po stronie pokrytej mieszanką substancji poślizgowej nakłada się warstwę (6) bitumu spoinowego.

4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że stosuje się materiał wypełniający, którego 95% wagowych ma wielkość ziarna mniejszą niż 0,045 mm.

5. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że dobiera się ilość mieszanki i stopień obróbki materiału rdzenia (3) tak, że produkt końcowy posiada co najmniej 0,3 cm³ materiału wypełniającego na m² arkusza.

6. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że dobiera się ilość mieszanki i stopień obróbki materiału rdzenia (3) tak, że produkt końcowy posiada maksymalnie 200 cm³ materiału wypełniającego na m² arkusza, korzystnie pomiędzy 1 cm³ i 40 cm³, a zwłaszcza pomiędzy 3 cm³ i 20 cm³ na m², arkusza.

7. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że mieszankę substancji poślizgowej nakłada się poprzez rozpylenie.

8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że mieszankę substancji poślizgowej rozpyla się w odstępie, od pierwszego obracającego się korpusu (11), przy którym ciecz wyparowuje z niej zanim zetknie się z pierwszym obracającym się korpusem.

9. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że mieszankę substancji poślizgowej nakłada się na rdzeń (3) z materiału impregnowanego bitumem i spodnią warstwę (4) bitumu mających temperaturę pomiędzy 100°C i 200°C, korzystnie pomiędzy 120°C i 160°C.