PL205227B1 - Urządzenie łączące dla ustalenia połączenia płynowego pomiędzy pierwszym pojemnikiem i drugim pojemnikiem - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie łączące dla ustalenia połączenia płynowego pomiędzy pierwszym pojemnikiem i drugim pojemnikiem stosowane zwłaszcza w medycynie.

Wiele leków rozkłada się w krótkim okresie czasu po rozpuszczeniu ich składnika stałego w rozpuszczalniku, a więc są pakowane, składowane lub wysyłane w stanie sproszkowanym lub w stanie liofilizowanym aby zwiększyć ich ż ywotność. W celu podania doż ylnie pacjentowi sproszkowanych leków, leki muszą być doprowadzone do formy ciekłej. W związku z tym, leki te są mieszane lub odtwarzane z rozcieńczalnikiem przed podaniem dożylnie pacjentowi. Rozcieńczalnikami mogą być, na przykład, roztwór dekstrozowy, roztwór soli lub nawet woda. Zazwyczaj leki są składowane w formie sproszkowanej w fiolkach szklanych lub ampuł kach.

Inne leki, chociaż są w stanie płynnym, muszą być jeszcze rozcieńczone przed podaniem pacjentowi. Na przykład, niektóre leki do chemioterapii są składowane we fiolkach szklanych lub ampułkach, w stanie płynnym ale muszą być rozcieńczone przed użyciem. W niniejszym zgłoszeniu odtwarzanie oznacza doprowadzanie sproszkowanego leku do stanu płynnego.

Procedura odtwarzania powinna być wykonana w sterylnych warunkach. W niektórych procedurach odtwarzania, trudno jest utrzymać sterylne warunki. Ponadto, niektóre leki, takie jak leki dla chemioterapii są toksyczne i narażenie personelu medycznego na jego działanie podczas odtwarzania może być dla niego niebezpieczne. Jednym sposobem odtwarzania sproszkowanego leku jest wstrzyknięcie płynnego rozcieńczalnika bezpośrednio do fiolki z lekiem. Można tego dokonać przy użyciu połączenia-strzykawka i igła strzykawki mająca wewnątrz rozcieńczalnik. W tym względzie, fiolki z lekiem zazwyczaj zawierają dający się przebić korek gumowy. Korek gumowy fiolki leku zostaje przebity przez igłę a płyn w strzykawce zostaje następnie wstrzyknięty do fiolki. Fiolka zostaje wstrząśnięta w celu zmieszania sproszkowanego leku z płynem. Po zmieszaniu płynu i leku, wymierzona ilość odtworzonego leku zostaje następnie wciągnięta do strzykawki. Strzykawka zostaje następnie wyciągnięta z fiolki a lek może następnie być wstrzyknięty pacjentowi. Innym sposobem podawania leku jest wstrzyknięcie odtworzonego leku, zawartego w strzykawce do pierwotnego pojemnika dla roztworu pozajelitowego. Przykłady takich pojemników obejmują MINI-BAG™ giętki pojemnik z roztworem pozajelitowym lub VIAFLEX® giętki pojemnik roztworu pozajelitowego sprzedawane. Te pojemniki dla roztworu pozajelitowego mogą już zawierać wewnątrz roztwór dekstrozy lub roztwór soli. Odtworzony lek zostaje wstrzyknięty do pojemnika, zmieszany z roztworem w pojemniku roztworu pozajelitowego i dostarczony poprzez zestaw do dożylnego podawania do miejsca dostępu do żyły pacjenta.

Inny sposób odtwarzania sproszkowanego leku stosuje urządzenie obejmujące dwupunktową igłę i rurki prowadzące umocowane przy obydwóch końcach igły. To urządzenie odtwarzające jest stosowane w celu umieszczenia fiolki z lekiem w łączności płynowej z pojemnikiem o giętkich ścianach z roztworem pozajelitowym. Po dokonaniu połączenia poprzez przebicie otworu przelotowego giętkiego pojemnika z jednym końcem igły i korka fiolki z drugim końcem igły, ciecz w pojemniku z roztworem moż e być wtłaczany poprzez igłę do fiolki z lekiem poprzez ś ciskanie bocznych ś cian pojemnika z roztworem. Fiolka zostaje następnie potrząsana w celu zmieszania cieczy i leku. Ciecz we fiolce zostaje następnie wyciągnięta poprzez wyciskanie powietrza z pojemnika z roztworem do fiolki. Kiedy ściskanie pojemnika z roztworem o giętkich ścianach zostaje zatrzymane, powietrze wypierane w fiolce działa jak pompa do wtłaczania płynu we fiolce z powrotem do pojemnika z roztworem.

Ulepszeniem tego produktu jest urządzenie znane z opisu patentowego US 4,607,671 zawierające szereg oporów wewnątrz powłoki w celu zaciskania fiolki z lekiem. Opory te przeszkadzają w niezamierzonym rozłączeniu urzą dzenia z fiolką .

Patent Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4,759,756 ujawnia urządzenie do odtwarzania, które w przykł adzie wykonania obejmuje element łączą cy fiolkę i element łączą cy worek, które pozwalają na stałe sprzężenie fiolki z pojemnikiem z cieczą. Element łączący worek jest obracalny względem elementu łączącego fiolkę w celu zablokowania połączenia płynowego w pierwszym położeniu albo spowodowania połączenia płynowego w drugim położeniu.

Inna postać urządzenia do odtwarzania znana jest z patentu Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3,976,073. Jeszcze inny rodzaj urządzenia odtwarzającego jest ujawniony w patencie Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4,328,802 i zawiera element łączący fiolkę mający występy przytrzymujące skierowane do wewnątrz w celu mocnego zaciśnięcia dziobka nasadki zabezpieczającej fiolki z lekiem

PL 205 227 B1 dla mocowania fiolki z elementem łączącym fiolkę. Opakowanie to dotyczy odtwarzania leku przy użyciu strzykawki wypełnionej cieczą.

Inne sposoby odtwarzania leku są przedstawione, na przykład w patentach Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4,410,321, 4,411,662 i 4,432,755, 4,458,733 i 4,898,209 oraz i niemiecki opis DE OS 36 27 231.

Z opisu patentowego US 4,898,209 znane jest przesuwają ce się ś lizgowo urzą dzenie do odtwarzania, które rozwiązało niektóre omawiane wyżej problemy. Na przykład, łącznik pozwalający na wcześniejsze połączenie urządzenia z fiolką nie przebijając zamknięcia fiolki. Jednakże, nie zapewnia żadnego uszczelnienia na przeciwległym końcu łącznika, tak więc połączenie fiolka i urządzenia musi być używane natychmiast po połączeniu lub przechowywane w środowisku sterylnym, takim jak pod kapturem.

W tym rozwiązaniu został zastosowany pierwszy człon tulejowy, który jest mocowany koncentrycznie wokół drugiego członu tulejowego. Człony tulejowe mogą przesuwać się osiowo względem siebie aby spowodować przebicie pojemnika z lekiem i pojemnika z rozcieńczalnikiem przez igłę lub kaniulę w celu ustawienia pojemników w łączności płynowej między sobą.

Proces stosowania łącznika wymagał trzech różnych etapów. Tuleje musiały się obracać względem siebie w celu przesuwania urządzenia do odblokowanego położenia. Tuleje następnie przesuwają się osiowo względem siebie do położenia aktywacji przebić zamknięcia pojemników. Tuleje musiały znowu obracać się w celu zablokowania tulei w położeniu aktywacji.

Jednakże, możliwe jest w tym urządzeniu łatwe i nieoczekiwane rozłączenie w czasie przechodzenia do położenia aktywacji. Druga tuleja może przesuwać się ślizgowo wyłącznie względem pierwszego członu tulejowego i być rozdzielona na oddzielne części. Wymagałoby to aby personel medyczny ponownie zmontował urządzenie lub dysponował nim ze względu na zanieczyszczenie.

Również urządzenie to nie dostarcza wizualnej wskazówki, czy znajduje się w położeniu aktywacji. Możliwe także było nieoczekiwane przechodzenie urządzenia do położenia bez aktywacji, poprzez obracanie się pierwszego i drugiego członu tulejowego w kierunku odmiennym do opisanego wyżej trzeciego etapu.

Dodatkowo, możliwe było aby drugi pojemnik, który często jest fiolką obracał się w urządzeniu. Powodowałoby to wiercenie rdzeniowe korka fiolki, które mogłoby doprowadzić do przeciekania korka fiolki. Dodatkowo, możliwe było, aby fiolka nie była ustawiona w linii w czasie łączenia z urządzeniem powodując dla personelu medycznego trudności w procesie łączenia. Następnie, łącznik jest połączony rozłącznie z fiolką. Usuwanie fiolki mogłoby usunąć wszystkie widoczne zabezpieczające wskazówki, że nastąpił etap odtwarzania i doprowadziłoby to do podania drugiej nie zamierzonej dawki leku. Reasumując, uszczelka miała tuleję, która pokryła tylko część kaniuly. Tuleja uszczelki była względnie sprężysta i miała tendencję do odepchnięcia łącznika z pojemnika z lekiem w czasie łączenia.

Jeszcze inny łącznik do łączenia fiolki z lekiem z pojemnikiem z roztworem pozajelitowym znany jest z opisu patentowego US 4,675,020. Łącznik ten ma koniec, który łączy się z fiolką z lekiem i przeciwległy koniec, który łączy się z pojemnikiem roztworem. Zgrubienie i powierzchnia końcowa fiolki utrzymują się pomiędzy pierwszymi i drugimi szczękami końca fiolki łącznika. Drugie szczęki 71 kończą się w stosunkowo ostrym punkcie, który kapie do i odkształca najbardziej zewnętrzną powierzchnię końcową 94 fiolki wystarczająco aby dostosować różnice wymiarowe pomiędzy zgrubieniem i najbardziej zewnętrzną powierzchnią końcową fiolki. Oznaczenia, które pozostają na odkształcalnej powierzchni końcowej fiolki mają stanowić widocznie sfałszowaną cechę. Jednakże oznaczenia widocznie sfałszowane nie będą zostawione w fiolkach, które mają nasadkę, która jest zbyt krótka aby uderzać o ostre punkty.

Łącznik ma szpikulec, który przechodzi przez korek w fiolce i korek w pojemniku z roztworem w celu umieszczenia tych pojemników w połączeniu płynowym. Jednakże, ponieważ szpikulec rozciąga się w kierunku na zewnątrz poza sekcjami osłonowymi, łącznik nie może być wcześniej przyłączony do pojemnika z płynem lub pojemnika z lekiem nie przebijając korków każdego z nich. Łącznik może być wstępnie przyłączony do fiolki z lekiem, ale nie ma opisu.

Łącznik nie zapewnia konstrukcji chroniącej połączonej fiolki przed obracaniem się. Zamknięcie fiolki może być uszkodzone lub wiercone rdzeniowo w wyniku obracania się, co z kolei może doprowadzić do tego, że cząsteczki z zamknięcia mogą nie dopuścić do wejścia płynu, który możliwie przechodzi do pacjenta. Może to także doprowadzić do przeciekania zamknięcia fiolki.

Inny łącznik do łączenia fiolki z lekiem z giętkim pojemnikiem jest ujawniony w zgłoszeniu patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 08/986,580. Łącznik ten ma człon przebijający zamoco4

PL 205 227 B1 wany pomiędzy dwiema tulejami zamocowanymi między sobą w sposób przesuwający się ślizgowo. Worek łączący koniec jest uszczelniony poprzez dające się odkleić uszczelnienie z tworzywa sztucznego. Uszczelnienie z tworzywa sztucznego musi być usunięte przed połączeniem z giętkim pojemnikiem. Usuwanie uszczelnienia z tworzywa sztucznego wystawia człon przebijający na wpływy otoczenia zewnętrznego, przerywając w ten sposób hermetyczne uszczelnienie członu przebijającego.

Inny łącznik do mocowania fiolki z lekiem z giętkim pojemnikiem z roztworem jest ujawniony w patencie Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5,352,191. Łącznik ma część łączącą mają cą przejście łączące umieszczone w górnej części giętkiego pojemnika, w której jeden koniec części łączącej rozciąga się do giętkiego pojemnika. Fiolka z lekiem jest wpasowana częściowo lub całkowicie do przeciwległego końca części łączącej. Membrana jest umieszczona w przejściu łączącym w celu zamknięcia przejścia. Łącznik obejmuje zespół przekłuwającej igły zamocowany w przejściu łączącym dla umożliwienia łączenia ze sobą fiolki z lekiem i giętkiego pojemnika. Kiedy zespół przekłuwającej igły naciska zewnętrznie na giętki pojemnik, igła przerywa membranę i otwór fiolki z lekiem w celu umożliwienia fiolki z lekiem i pojemnikowi łączenia się ze sobą.

Z opisów US 5,380,315 i EP 0843992 znany jest inny łącznik do mocowania fiolki z lekiem z giętkim pojemnikiem z roztworem. Jest tu przedstawione urządzenie łączące w postaci ostrza, które jest mocowane w giętkim pojemniku. Urządzenie łączące jest zewnętrznie dociskane w kierunku fiolki z lekiem w celu przekłucia fiolki z lekiem i połączenia fiolki z lekiem z giętkim pojemnikiem.

Opis US 5,478,337 ujawnia urządzenie do łączenia fiolki z giętkim pojemnikiem. Wymagane jest, aby fiolka była transportowana przy wcześniejszym połączeniu z łącznikiem, a w związku z tym nie pozwala personelowi medycznemu przyłączać fiolki do łącznika.

Z opisu US 5,364,386 znane jest urzą dzenie dla połączenia fiolki wynalazek pojemnikiem wynalazek płynem leczniczym. Urządzenie obejmuje nasadkę śrubową, która musi być usunięta przed włożeniem fiolki. Jednakże, usunięcie nasadki śrubowej częściowo wystawia człon przebijający na zanieczyszczenia, kiedy człon przebijający nie jest hermetycznie uszczelniony.

Celem wynalazku jest opracowanie urządzenia łączącego łatwego do stosowania.

Urządzenie łączące dla ustalenia połączenia płynowego pomiędzy pierwszym pojemnikiem i drugim pojemnikiem, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera zespół tulejowy mający pierwszy koniec i drugi koniec, i cylindryczną ścianę boczną mającą wewnętrzną powierzchnię i wypukłość integralnie ukształtowaną na wewnętrznej powierzchni, z pierwszym końcem zespołu tulejowego jest połączony pierwszy człon łączący do łączenia z pierwszym pojemnikiem, zaś z drugim końcem zespołu tulejowego jest połączony drugi człon łączący do łączenia z drugim pojemnikiem, a ponadto w zespole tulejowym jest umieszczony człon przebijający dostarczający ścieżkę przepływu płynu z pierwszego pojemnika do drugiego pojemnika, przy czym cz łon przebijający jest umocowany ruchowo względem zespołu tulejowego pomiędzy nieaktywnym położeniem a aktywnym położeniem, w którym człon przebijający przesuwa się za zgrubienie, przy czym zgrubienie jest ukształtowane dla styku z członem przebijającym dla zapobieżenia ruchowi członu przebijającego z powrotem do położenia nieaktywnego.

Korzystnie, zespół tulejowy zawiera pierwszą tuleję i drugą tuleję, które są ruchome względem siebie ruchem postępowym, przy czym pierwsza tuleja jest połączona z pierwszym członem łączącym i druga tuleja jest połączona z drugim członem łączącym, a zgrubienie jest umieszczone na wewnętrznej powierzchni ściany bocznej drugiej tulei.

Korzystnie, zespół tulejowy ma występ na wewnętrznej powierzchni na pierwszym końcu, pierwszy człon łączący zawiera łącznik otworu przelotowego mający zatrzask otworu przelotowego połączony z tuleją otworu przelotowego, przy czym zatrzask otworu przelotowego ma kołnierz rozciągający się od zewnętrznej powierzchni, a łącznik otworu przelotowego jest połączony z pierwszym końcem zespołu tulejowego, przy czym kołnierz zazębia się z występem, a tuleja otworu przelotowego przystosowana jest do mocowania z pierwszym pojemnikiem.

Korzystnie, tuleja otworu przelotowego ma membranę na jednym końcu.

Korzystnie, urządzenie zawiera człon uszczelniający umieszczony na pierwszym końcu zespołu tulejowego przylegającego do zatrzasku otworu przelotowego.

Korzystnie, drugi człon łączący zawiera zespół zaciskowy przyłączony do drugiego końca zespołu tulejowego, przy czym zespół zaciskowy ma podstawę i część ściany pierścieniowej rozciągającej się od podstawy, i zespół palców z wieloma palcami przylegającymi wokół części ściany, przy czym palce zespołu palców są rozstawione obwodowo określając komorę przyjmującą fiolkę przystosowaną do przyjęcia drugiego pojemnika, przy czym co najmniej jeden palec zespołu palców ma klapPL 205 227 B1 kę do zazębiania się ze spodnią częścią szyjki drugiego pojemnika i co najmniej jeden palec zespołu palców ma wystające żebro do zazębiania się z boczną częścią zamknięcia drugiego pojemnika.

Korzystnie, zespół zaciskowy ma pierwszą pierścieniową obręcz rozciągającą się od podstawy i drugą pierś cieniową obrę cz rozcią gają ce się razem od palców zespołu palców i rozstawione wzglę dem pierwszej pierścieniowej obręczy.

Korzystnie, urządzenie zawiera przegrodę mającą płytkę mającą przeciwległą pierwszą i drugą powierzchnię, przy czym pierwsza powierzchnia ma pierwszy pierścieniowy rowek przyjmujący pierwszą pierścieniową obręcz, a druga powierzchnia ma drugi pierścieniowy rowek przyjmujący drugą pierścieniową obręcz.

Korzystnie, druga powierzchnia przegrody ma pierścieniowy grzbiet mający boczną ścianę zwężającą się osiowo w kierunku na zewnątrz dla utworzenia przez pierścieniowy grzbiet ścisłego uszczelnienia płynowego z drugim pojemnikiem w położeniu przyjmowania go przez palce zespołu palców zespołu zaciskowego.

Korzystnie, płytka ma środkową piastę mającą gruby przekrój.

Korzystnie, część ściany ma dziobek na obwodowym końcu, przy czym urządzenie zawiera nasadkę końcową umocowaną rozłącznie do zespołu zaciskowego i ukształtowaną do współpracy z dziobkiem.

Korzystnie, człon przebijający ma pierwszy koniec i drugi koniec, i zawiera człon uszczelniający do niezależnego hermetycznego uszczelnienia pierwszego końca członu przebijającego.

Korzystnie, urządzenie zawiera widoczną taśmę zabezpieczającą umieszczoną wokół zespołu tulejowego.

Korzystnie, zespół tulejowy jest umocowany przesuwnie od położenia bez aktywacji do położenia aktywacji poprzez siłę przyłożoną do urządzenia na zewnątrz pierwszego pojemnika.

Niniejszy wynalazek dostarcza urządzenie do odtwarzania w celu umieszczenia w nim pierwszego pojemnika, takiego jak pojemnik dla rozcieńczalnika lub dla cieczy (to znaczy giętki pojemnik lub strzykawka), przy połączeniu płynowym z drugim pojemnikiem, takim jak fiolka z lekiem. W tym celu zapewnione jest urządzenie łączące dla utworzenia połączenia płynowego pomiędzy pojemnikiem z cieczą i fiolki z lekiem. Łącznik ma człon przebijający, mający pierwszy koniec i drugi koniec, i środkową ścieżkę dla przepływu płynu. Człon przebijający jest zamocowany do pojemnika z płynem i ma dostępne dla płynu części hermetycznie uszczelnione od środowiska zewnętrznego. Komora przyjmująca fiolkę jest połączona z członem przebijającym i zwymiarowana do połączenia z fiolką. Fiolka może być selektywnie przymocowana do urządzenia nie przebijając zamknięcia fiolki i nie rozrywając hermetycznego uszczelnienia części członu przebijającego dostępnych dla płynu. Zapewnione są środki dla łączenia komory przyjmującej fiolkę z pojemnikiem z płynem. Urządzenie jest ruchome od położenia bez aktywacji, w którym człon przebijający znajduje się na zewnątrz ścian bocznych i nie ma przepływu cieczy pomiędzy pojemnikiem z cieczą i fiolką z lekiem, do położ enia aktywacji, w którym pł yn przepł ywa poprzez ś cież k ę przepł ywu pł yny pomię dzy pojemnikiem z cieczą , a fiolką z lekiem. Urzą dzenie jest ruchome od poł o ż enia bez aktywacji do poł o ż enia aktywacji poprzez siłę użytą w stosunku do urządzenia na zewnątrz pojemnika z cieczą.

Zgodnie z inną postacią wynalazku, zapewniona jest piasta mocująca człon przebijający w ś rodkach do łączenia komory przyjmują cej fiolkę z pojemnikiem z cieczą i zgrubienie przymocowane do środków łączących komorę przyjmującą fiolkę z pojemnikiem z cieczą i zwymiarowane dla umożliwienia ruchu piasty od pierwszego położenia do drugiego położenia, w którym piasta przesuwa się za zgrubieniem. Kiedy urządzenie przesuwa się od położenia aktywacji do położenia dezaktywacji, zgrubienie nie dopuszcza aby piasta wróciła do pierwszego położenia.

Według innej postaci wynalazku zapewniona jest widoczna taśma zabezpieczająca połączona z urządzeniem w celu wskazania kiedy urządzenie przesuwa się od położenia bez aktywacji do położenia aktywacji.

Według innej postaci wynalazku, urządzenie ma pierwszy człon mocujący w postaci łącznika otworu przelotowego mającego zatrzask otworu przelotowego połączony z tuleją otworu przelotowego. Zatrzask otworu przelotowego ma kołnierz rozciągający się od zewnętrznej powierzchni i jest połączony z pierwszym członem tulejowym, w którym kołnierz zazębia się z występem na pierwszym członie tulejowym. Tuleja otworu przelotowego jest przystosowana do mocowania z pojemnikiem z cieczą. Tuleja otworu przelotowego korzystnie ma membranę na jednym końcu.

Według jeszcze innej postaci wynalazku, urządzenie obejmuje zespół zaciskowy przymocowany do drugiego końca drugiej tulei. Zespół zaciskowy ma podstawę i część pierścieniowej ściany roz6

PL 205 227 B1 ciągającą się od podstawy i większą ilość palców przylegających wokół obwodu części ściany. Palce są obwodowo rozmieszczone wyznaczając komorę przyjmującą fiolkę przystosowaną do przyjęcia fiolki, przy czym jeden palec ma klapkę przystosowaną do zazębiania się ze spodnią częścią szyjki a jeden palec ma stałe żebro przystosowane do łączenia się z boczną częścią zamknięcia fiolki. Pierwsza pierścieniowa obręcz rozciąga się od podstawy a druga pierścieniowa obręcz rozciąga się razem od palców i w odległości od pierwszej pierścieniowej obręczy.

Według następnej postaci wynalazku, zespół zaciskający ma w kształcie krążka panel rozciągający się do dolnych części palców. Panel ma rozciągający się środkowy otwór i utrzymuje pierścieniową obręcz rozciągającą się od panelu. Pierścieniowa obręcz jest przystosowana do tworzenia ścisłego uszczelnienia na punkcie docelowym zamknięcia pojemnika.

Według innej postaci wynalazku, zapewniony jest człon uszczelniający korzystnie w postaci przegrody mający krążek o przeciwległych powierzchniach pierwszą i drugą. Krążek ma piastę środkową mającą na ogół pogrubiony przekrój. Pierwsza powierzchnia ma pierwszy pierścieniowy rowek przyjmujący pierwszą pierścieniową obręcz. Druga powierzchnia ma drugi pierścieniowy rowek przyjmujący drugą pierścieniową obręcz. Druga powierzchnia ma następnie pierścieniowy grzbiet mający boczną ścianę zwężającą się osiowo w kierunku na zewnątrz tak, aby pierścieniowy grzbiet mógł tworzyć ścisłe uszczelnienie płynowe z fiolką kiedy fiolka jest przyjmowana przez palce zespołu zaciskowego.

Według innej postaci wynalazku, pogrubiona piasta środkowa wyraźnie blokuje centralną ścieżkę przepływu płynu członu przebijającego kiedy piasta środkowa przenika przez człon przebijający ale przedtem człon przebijający całkowicie przenika przez piastę środkową przebijającą.

Według następnej postaci wynalazku, zapewniona jest przegroda, która obejmuje nasadkę umieszczoną w pierścieniowym grzbiecie. Nasadka jest przystosowana do zapewnienia ścisłego uszczelnienia płynowego na punkcie docelowym zamknięcia pojemnika.

Według jeszcze innej postaci wynalazku, przegroda może obejmować konstrukcję dla zapewnienia podwójnego uszczelnienia na zamknięciu pojemnika.

Według jeszcze innej postaci wynalazku, przegroda może przyjmować różne formy i mieć sztywne lub giętkie części.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok w rzucie pionowym w przekroju urządzenia łączącego według wynalazku, fig. 2 przedstawia widok perspektywiczny w przekroju urządzenia łączącego według wynalazku, fig. 3 przedstawia powiększony częściowy widok w przekroju otworu przelotowego zespołu łączącego urządzenia łączącego z fig. 1, fig. 4 przedstawia widok urządzenia łączącego w przekroju, według wynalazku przymocowanego do giętkiego pojemnika, fig. 5 przedstawia widok w przekroju urządzenia łączącego według wynalazku, mającego fiolkę leku umocowaną do urządzenia łączącego na stałe, przy czym urządzenie łączące znajduje się w położeniu bez aktywacji, fig. 6 przedstawia widok w przekroju urządzenia łączą cego z fig. 5, na której urządzenie łączące znajduje się we wstępnym stadium procesu aktywacji, fig. 7 przedstawia widok urządzenia łączącego, w przekroju, w położeniu aktywacji, fig. 8 przedstawia widok urządzenia łączącego w przekroju w położeniu dezaktywacji, fig. 9 przedstawia widok w rzucie pionowym urządzenia łączącego według wynalazku w przekroju, mającego alternatywne urządzenie łączące fiolki i człon uszczelniający, fig. 10 przedstawia widok urządzenia łączącego z fig. 9, w przekroju, mającego fiolkę z lekiem umocowaną na stałe do urządzenia łączącego, przy czym urządzenie łączące znajduje się w położeniu bez aktywacji, fig. 11 przedstawia widok alternatywnego przykładu wykonania członu uszczelniającego użytego w urządzeniu łączącym, fig. 12 przedstawia widok urządzenia łączącego według wynalazku, w przekroju, stosującego człon uszczelniający z fig. 11 i mający fiolkę z lekiem umocowaną na stałe do urządzenia łączącego, przy czym urządzenie łączące znajduje się w położeniu bez aktywacji, fig. 13 przedstawia widok w rzucie pionowym innego przykładu wykonania członu uszczelniającego użytego w urządzeniu łączącym według wynalazku, fig. 14 przedstawia widok z góry członu uszczelniającego z fig. 13, fig. 15 przedstawia widok członu uszczelniającego, wzdłuż linii 15 na fig. 13, w przekroju, fig. 16 przedstawia częściowy widok członu uszczelniającego z fig. 15, w przekroju, fig. 17 przedstawia widok w przekroju, urządzenia łączącego według wynalazku, stosującego człon uszczelniający z fig. 13, fig. 18 przedstawia powiększony częściowy widok w przekroju, pokazujący człon uszczelniający z fig. 13, uszczelniający fiolkę z lekiem, fig. 19 przedstawia widok z góry innego przykładu wykonania członu uszczelniającego, użytego w urządzeniu łączącym według wynalazku, fig. 20 przedstawia widok członu uszczelniającego wzdłuż linii 20 z fig. 19, w przekroju, fig. 21A przedstawia widok urządzenia łączącego według wynalazku, w przekroju, stosującego człon uszczelniający z fig. 19 i mająPL 205 227 B1 cego fiolkę z lekiem umocowaną na stałe do urządzenia łączącego, przy czym urządzenie łączące znajduje się w położeniu bez aktywacji, fig. 21B przedstawia widok urządzenia łączącego z fig. 21A, w przekroju, w którym urządzenie łączące znajduje się w początkowym stadium procesu aktywacji, fig. 21C przedstawia widok urządzenia łączącego z fig. 21A, w przekroju, w położeniu aktywacji, fig. 21D przedstawia widok urządzenia łączącego z fig. 21A w przekroju, w położeniu dezaktywacji, fig. 22 przedstawia inny przykład wykonania członu uszczelniającego w widoku z góry, użytego w urządzeniu łączącym według wynalazku, fig. 23 przedstawia widok członu uszczelniającego wzdłuż linii 23 z fig. 22, w przekroju, fig. 24 przedstawia widok urządzenia łączącego według wynalazku w przekroju, stosując człon uszczelniający z fig. 20.

Niniejszy wynalazek dostarcza urządzenia łączącego, które jest stosowane do mieszania dwóch substancji w oddzielnych pojemnikach. Bardziej szczegółowo, wynalazek dostarcza urządzenia w celu odtworzenia leku rozcieńczalnikiem. W celu dokonania odtworzenia leku, wynalazek dostarcza ulepszonego urządzenia łączącego w celu przyłączenia do pierwszego pojemnika, na ogół giętkiego worka lub strzykawki, zawierających rozcieńczalnik, do drugiego pojemnika, na ogół fiolki zawierającej lek, który ma być odtworzony. Łącznik zapewnia płynny kontakt pomiędzy dwoma pojemnikami poprzez hermetycznie szczelny człon przebijający aby lek mógł być odtworzony i dostarczony pacjentowi. Określenie hermetycznie szczelny oznacza, że części członu przebijającego, które stykają się z płynem i które przebijają zamknięcia obydwu pojemników są szczelne w odniesieniu do otoczenia zewnętrznego.

Chociaż rozcieńczalnikiem będzie ciecz, korzystnym środkiem może być alko proszek lub liofilizowany lek, który ma być rozpuszczony lub lek ciekły lek, który ma być zredukowany w stężeniu. Urządzenia według niniejszego wynalazku zapewniają korzyść umożliwienia personelowi medycznemu selektywnego przyłączenia fiolki według uznania do łącznika. Tak więc, szpitale i apteki nie muszą gromadzić pakowanych przed dystrybucją fiolek z lekiem i zespołów łączenia. Następnie, łączniki według wynalazku umożliwiają połączenie fiolki z łącznikiem nie przerywając hermetycznego uszczelnienia członu przebijającego połączonego z łącznikiem i nie przebijając zamknięcia fiolki. Tak więc, fiolka może być wcześniej połączona z urządzeniem według wynalazku zasadniczo przez cały czas kiedy lek jest aktywny. Następnie, urządzenie według wynalazku może być aktywowany poprzez użycie siły bezpośrednio na łącznik bez konieczności stykania się z bocznymi ścianami pierwszego i drugiego pojemnika.

Odnośnie fig. 1, 2 i 4, urządzenie łączące jest ujawnione i zasadniczo odniesione do odnośnika 10. Urządzenie 10 jest przystosowane do umieszczenia pierwszego pojemnika 12, zawierającego ciecz, która ma być użyta jako rozcieńczalnik, w łączności płynowej z drugim pojemnikiem 14, zawierającym lek, który ma być rozcieńczony lub odtworzony.

Pierwszy pojemnik 12 jest zazwyczaj giętkim workiem i jest użyty do umieszczenia w nim roztworów przeznaczonych dla pacjenta, który otrzyma je dożylnie. Giętkie pojemniki są zazwyczaj utworzone z dwóch arkuszy tworzywa polimerowego tworzących ściany boczne, które są połączone w swoim wewnętrznym obszarze w celu wyznaczenia między nimi ścisłej komory płynu. W korzystnej postaci wynalazku, pojemnik płynu jest wyciskany współbieżnie warstwową strukturą mającą warstwę naskórkową polipropylenową i warstwę wrażliwą o częstotliwości radiowej z mieszanki polimerowej o 40% wagowych polipropylenu, 40% wagowych polietylenu o bardzo małej gęstości, 10% wagowych dimeru poliamidu kwasu tłuszczowego i 10% wagowych blokowego kopolimeru styren-etylen-butenstyren. Te struktury warstwowe są bardziej dokładnie uwydatnione w patencie Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5,686,527. W jednym punkcie na obwodzie pojemnika 12 rurowy otwór przelotowy 16 jest wstawiony pomiędzy boczne ściany w celu zapewnienia dostępu do komory z płynem. Drugi otwór przelotowy 18 jest przedstawiony w celu umożliwienia dostępu przez zestaw do podawania płynu, w celu dostarczenia pacjentowi odtworzonego leku. Jednakże, pierwszy pojemnik 12 może być pojemnikiem dowolnego typu, obejmujący, na przykład, pojemniczek strzykawki odpowiedni do umieszczenia w nim cieczy, która ma być użyta do odtworzenia leku.

Drugi pojemnik 14 (fig. 5), który zawiera lek do odtworzenia, jest fiolką. Fiolka 14 jest zazwyczaj pojemnikiem szklanym z członem zamykającym. Człon zamykający może obejmować gumowy korek 20 i może także mieć obciskający pierścień 22. Gumowy korek 20 jest wstawiony w otwór fiolki 14. Gumowy korek 20 jest utrzymany na miejscu poprzez obciskający pierścień 22 (fig. 3), zazwyczaj wykonany z miękkiego metalu takiego jak aluminium, który jest obciśnięty wokół korka 20 i szyjki fiolki 14 w celu przymocowania na stałe korka 20 do fiolki 14. Obciskający pierścień 22 ma otwór w celu wyznaczenia punktu docelowego w gumowym korku 20. Urządzenie 10 może być

PL 205 227 B1 przystosowane do przyjęcia fiolek dowolnego rozmiaru, zwłaszcza fiolek 20 mm i 13 mm. Dodatkowo, drugi pojemnik 14 może być dowolnym pojemnikiem przystosowanym do umieszczenia w nim leków, które wymagają odtwarzania.

Łącznik 10 jak stwierdzono wyżej jest przystosowany do połączenia zarówno z giętkim workiem 12 i fiolką 14 i umieszczenia zawartości giętkiego worka 12 i fiolki 14 w połączeniu ze sobą płynu ze sobą. Jak pokazano na fig. 1,2 i 4, łącznik 10 na ogół obejmuje zespół tulejowy 24, zespół przebijający 26, zespół zaciskowy 28 i zespół złączki otworu przelotowego 30. Jak opisano bardziej szczegółowo poniżej, zespół zaciskowy 28 i jedna część zespołu tulejowego 24 są razem przystosowane do przesuwania osiowego względem innej części zespołu tulejowego 24 od położenia bez aktywacji (na przykład fig. 5) do położenia aktywacji (fig. 7). Położenie bez aktywacji oznacza, że pojemniki 12, 14 nie są połączone płynem, przy czym złączka 10 nie jest aktywna. Położenie aktywacji oznacza, że pojemniki 12, 14 są ustawione w łączności płynnej ze sobą. Położenie dezaktywacji lub położenie po odtwarzaniu oznacza, że pierwszy pojemnik 12 i drugi pojemnik 14 nie znajdują się w łączności płynnej i przesunęły się z położenia aktywacji do położenia dezaktywacji (fig. 8).

Jak dalej przedstawiono na fig. 1 i 2, zespół tulejowy 24 obejmuje na ogół pierwszą tuleję 32 i drugą tuleję 34. Pierwsza tuleja 32 i druga tuleja 34 są osadzona dla ruchu postępowego względem siebie od położenia bez aktywacji do położenia aktywacji. W korzystnej postaci wynalazku, pierwsza tuleja 32 jest osadzona przesuwnie w drugiej tulei 34. Każda tuleja 32, 34 ma na ogół cylindryczne ściany i razem tuleje 32, 34 wyznaczają środkowe przejście (poprzeczne) 35 poprzez łącznik 10.

Pierwsza tuleja 32 ma pierwszy koniec i drugi koniec 38. Pierwszy koniec 36 jest przystosowany przyjęcia i do połączenia się ze złączką otworu przelotowego 30 jak opisano szczegółowo poniżej. Drugi koniec 38 pierwszej tulei 32 ma częściowy pierścieniowy rowek 40. Pierścieniowy rowek 40 przyjmuje człon uszczelniający 42, korzystnie w formie pierścienia o przekroju okrągłym. Człon uszczelniający 42 zapewnia uszczelnienie pomiędzy pierwszą tuleją 32 i drugą tuleją 34 a w korzystnej postaci wynalazku jest umieszczony pomiędzy pierwszą tuleją 32 i drugą tuleją 34. Oczywiście, mogą być użyte inne człony uszczelniające takie jak uszczelki, podkładki i podobne urządzenia w celu osiągnięcia uszczelnienia pomiędzy tulejami 32, 34 jak to jest dobrze znana ze stanu techniki i nie odbiegając od niniejszego wynalazku. Dowolnie, druga tuleja 34 może włączać pierścieniowy rowek 40 w celu zatrzymania członu uszczelniającego 42. Pierwsza tuleja 32 ma następnie prowadnicę 44 na wewnętrznej powierzchni tulei 32, pomiędzy pierwszym końcem 36 a drugim końcem 38. Prowadnica 44 ma otwór 46 przystosowany do przyjęcia części zespołu przebijającego 26 w czasie aktywacji. Jak przedstawiono na fig. 3, występ 47 rozciąga się od prowadnicy 44. Wewnętrzna powierzchnia pierwszej tulei 32 ma występ pochyły 49 rozciągający się korzystnie wokół całego obszaru wewnętrznej powierzchni. Występ 49 będzie współpracować ze łącznikiem otworu przelotowego 30 jak opisano poniżej.

Dodatkowo, jak przedstawiono na fig. 1 i 2, pierwsza tuleja 32 ma powierzchnię zatrzymującą 51, która współpracuje z powierzchnią zatrzymującą w postaci drugiego występu 64 w drugiej tulei 34 aby zapobiec przesuwaniu się pierwszej tulei 32 poza drugą tuleją 34. Pierwsza tuleja 32 ma także powierzchnię zatrzymującą 74, która łączy się z zespołem przebijającym 26, jak to będzie poniżej opisane bardziej szczegółowo. Na koniec, jak przedstawiono na fig. 2, pierwsza tuleja ma zapadkę 39 na swojej zewnętrznej powierzchni. Zapadka 39 współpracuje z końcem drugiej tulei 34, która utrzymuje urządzenie w położeniu bez aktywacji.

Jak przedstawiono na fig. 1 i 2, druga tuleja 34 ma także pierwszy koniec 48 i drugi koniec 50. Drugi koniec 50 drugiej tulei 34 jest połączony z zespołem zaciskowym 28. W korzystnym przykładzie wykonania, zespół zaciskowy 28 jest integralną częścią drugiej tulei 34 chociaż mógłby być mocowany oddzielnie. Druga tuleja 34 adaptuje zespół przebijający 26 w środkowym przejściu 35. Zespół przebijający 26 jest przesuwalny w środkowym przejściu 35 wzdłuż wewnętrznej powierzchni drugiej tulei 34. Także, jak przedstawiono na fig. 2, druga tuleja 34 ma pierwszą sekcję 56, drugą sekcję 58 i trzecią sekcję 60. Trzecia sekcja 60 ma większą średnicę niż druga sekcja 53 a druga sekcja 58 ma większą średnicę niż pierwsza sekcja 56. Na powierzchni rozdziału pomiędzy drugą sekcją 58 i trzecią sekcją 60, jest utworzony pierwszy występ 62 a na powierzchni rozdziału pomiędzy drugą sekcją 58 i pierwszą sekcją 56, jest utworzony drugi występ 64. Dodatkowo, druga tuleja 34 ma występ pochyły 66 na wewnętrznej powierzchni drugiej tulei 34. Jak przedstawiono na fig. 2, występ pochyły 66 może zaczynać się blisko występu 62 i posuwać się w kierunku drugiego końca 50 drugiej tulei 34, w której tworzy kołnierz 67. Pochyły występ 66 może także mieć krótszą konstrukcję jak przedstawiono na fig. 1. W korzystnym przykładzie wykonania, użyta jest większa ilość pochyłych występów 66 a w najbardziej

PL 205 227 B1 korzystnym przykładzie wykonania rozmieszczone są cztery pochyłe występy 66 wokół wewnętrznej powierzchni drugiej tulei 34. Kiedy pół-sprężysty krążek w formie piasty w zespole przebijającym 26, jak wyjaśniono poniżej, przesuwa się za pochyłym występem 66, pół-sprężysty krążek nie może zawrócić kołnierze 67. Trzecia sekcja 60 drugiej tulei 34 ma następnie powierzchnię zatrzymującą piastę 69, która utrzymuje zespół przebijający 26 w początkowym pierwszym położeniu zanim urządzenie 10 zostanie umieszczone w położeniu aktywacji. Jak następnie przedstawiono na fig. 1, druga tuleja 34 ma większą ilość występów 73. Występy 73 zbiegają się są przeznaczone do opierania się o piastę zespołu przebijającego 26 kiedy urządzenie 10 znajduje się w położeniu bez aktywacji. Zapobiega to bębnowaniu zespołu przebijającego w czasie transportu i utrzymuje zespół przebijający 26 i człon uszczelniający ustawione w odstępie w położeniu bez aktywacji. Jak wyjaśniono poniżej bardziej szczegółowo, zespół przebijający 26 będzie przesuwał się na występami 73 kiedy urządzenie przesuwa się od położenia bez aktywacji do położenia aktywacji.

Jak następnie przedstawiono na fig. 1 i 2, zespół przebijający 26 na ogół obejmuje piastę 10, która podtrzymuje człon przebijający 76. Człon przebijający 76 ma pierwszy koniec 78 który jest ustawiony tak, aby przejść przez otwór 46 prowadnicy 44 pierwszej tulei 32 po aktywacji. Drugi koniec 80 członu przebijającego 76 jest ustawiony w sposób przylegający do zespołu zaciskowego 28 w położeniu bez aktywacji. Człon przebijający 76, taki jak kaniula lub igła jest sztywny, wydłużony, przy czym ostry człon na każdym końcu 78, 80 ma środkowe przejście 82 dla płynu w celu wyznaczenia kanału przepływu cieczy pomiędzy pierwszym pojemnikiem 12 a drugim pojemnikiem 14. Człon przebijający jest ustawiony poza bocznymi ścianami pierwszego kontenera 12. Każdy koniec 78, 80 członu przebijającego 76 kończy ostry punkt lub kąt skosu lub ukośne cięcie przystosowane do przebicia zamknięcia jak to będzie opisane poniżej. Alternatywnie, człon przebijający 76 może mieć inne układy zakończenia znane ze stanu techniki. W korzystnym przykładzie wykonania, człon przebijający 76 obejmuje szpikulec 31 z tworzywa sztucznego na końcu 78 i kaniulę metalową 83 na końcu 80. Szpikulec 81 może być integralnie uformowane z piastą 70. Kaniula metalowa 83 korzystnie jest dopasowana do ostrza 81. Szpikulec 81 z tworzywa sztucznego jest ustawione tak, aby przebić otwór 16 giętkiego pojemnika 12. Kaniula metalowa 83 jest ustawiona tak, aby przebić fiolkę 14. Zespół przebijający 26 ma następnie większą ilość skrzydeł 75, które rozciągają się wzdłuż członu przebijającego 76. Skrzydła 75 działają jak prowadnice w celu zapewnienia ostrza 81 z tworzywa sztucznego właściwego ustawienia w linii w celu przejścia poprzez otwór 46 prowadnicy 44 na pierwszej tulei 32. W korzystnym przykładzie wykonania, cztery skrzydła 75 są rozstawione w odległości wokół członu przebijającego 76. Piasta 70 na następnie powierzchnię górną 71.

Jak dalej przedstawiono na fig. 1 i 2, piasta 70, połączona z członem przebijającym 76 jest przesuwalna w środkowym przejściu 35 wzdłuż wewnętrznej powierzchni drugiej tulei 34. W korzystnej postaci wynalazku, piasta jest na ogół okrągła lub ma kształt krążka. Korzystnie, piasta ma średnicę większą od średnicy drugiej sekcji 58 środkowego przejścia 35 ale nieznacznie mniejszą średnicę od średnicy trzeciej sekcji 60. W czasie aktywacji, przebijający człon 76 może przesuwać się i przebić korek 20 fiolki z lekiem 14 a człon uszczelniający 84 (opisany poniżej) przylega do drugiego pojemnika 14 kiedy pojemnik 10 przesuwa się od położenia bez aktywacji do położenia aktywacji. Piasta 70 ma powierzchnię zatrzymującą 86, która współpracuje z powierzchnią zatrzymującą 74 pierwszej tulei 32. Kiedy urządzenie 10 znajduje się w położeniu bez aktywacji, powierzchnia zatrzymująca 86 współpracuje z występem 62 (fig. 2 i 4) w drugiej tulei 34, a górna powierzchnia 71 piasty 70 współpracuje z powierzchnią zatrzymującą piasty 69, która zatrzymuje zespół przebijający 26 w pierwszym położeniu. Piasta 70 ma następnie pierścieniową zewnętrzną powierzchnię 88, która przesuwa się ślizgowo wzdłuż wewnętrznej powierzchni drugiej tulei 34, a wyraźnie wzdłuż pochyłego występu 66. Fig. 1 i 2 przedstawiają następnie zespół zaciskowy 28 przymocowany do drugiej tulei 34. Jak omówiono w korzystnym przykładzie wykonania, zespół zaciskowy 28 jest integralnie połączony z drugim końcem 50 drugiej tulei 34. Zespół zaciskowy 28 na ogół obejmuje część ściany 90, podstawę 91, zespół palcowy 92 i człon uszczelniający 84. Zespół zaciskowy 28 służy do mocowania członu, który jest przystosowany do połączenia urządzenia 10 z drugim pojemnikiem lub fiolką z lekiem 14. Zespół zaciskowy 28 ma centralny otwór 96. Część ściany 90 jest korzystnie pierścieniowa i tworzy kształt podobny do filiżanki przy współdziałaniu z podstawą 91. Część ściany 90 jest korzystnie ciągła i stała.

Odnosząc się jeszcze raz do fig. 1 i 2, część ściany 90 podtrzymuje środki dla stałego mocowania drugiego pojemnika lub fiolki z lekiem 14 z zespołem zaciskowym 28. Przedstawione środki stanowią większą ilość ułożonych członowo palców, które razem tworzą zespół palcowy 92. Zespół palcowy 92 obejmuje większą ilość ułożonych naprzemiennie członowo palców 98a, 98b, które są połą10

PL 205 227 B1 czone na swoich górnych częściach. Część ściany 90 ma występ 97. Dolne części palców 98 mają budowę odpowiadającą występowi 97. Zespół palcowy 92 jest połączony z częścią ściany 90 jak najbliżej tego obszaru.

Palce 98a są rozstawione w odległości w kierunku do wewnątrz części ściany i umożliwia palcom 98a zginanie się kiedy fiolka z lekiem 14 jest wstawiona do zespołu zaciskowego 28. Palce 98b mają część tylną stykającą się z częścią ściany 90 i na ogół nie zginają się jak to będzie omówione bardziej szczegółowo poniżej. Palce 98a, 98b mają na ogół kształt trapezoidalny i są oddzielone szczelinami w celu wyznaczenia komory przyjmującej fiolkę, która odpowiada centralnemu otworowi 96 zespołu zaciskowego 28 dla przyjęcia górnej części fiolki 14. Chociaż niniejsze urządzenie stosuje sześć palców 98a, 98b, przez zwykłego fachowca docenione będzie, że można użyć więcej lub mało palców nie odbiegając od zakresu wynalazku. Na przykład, można użyć osiem palców.

Określenie „umocowany na stałe” oznacza, że w celu zdjęcia fiolki 14 z łącznika 10, jest się zmuszonym do użycia siły znacznie większej od siły zwykle używanej do obsługi urządzenia 10. Taka siła prawdopodobnie mogła by rozerwać, odłączyć lub znacznie zniekształcić jeden lub więcej ułożonych członowo palców 98 lub inne części łącznika 10 w czasie procesu.

Jak następnie przedstawiono na fig. 1, trzy z palców 98a obejmują zbiegające się promieniowo w kierunku na zewnątrz sprężyste klapki 104, od dalszego końca do najbliższego końca, za którymi obsługa lekarska naciska na szyjkę fiolki z lekiem 14, w celu połączenia jej z zespołem zaciskowym 28. Klapki 104 są ułożone tak, aby pomiędzy klapką 104 i palcem 98a była utrzymana przestrzeń 105. Docenia się to, że klapki 104 są zdolne do gięcia, w celu dostosowania zamknięcia fiolki o różnej średnicy. Korzystnie, najdalszy koniec palców 98 ma promieniowy koniec, który jest gładki w celu uniknięcia skaleczenia personelu medycznego trzymający łącznik 10. Klapki 104 mogłyby być również utworzone jako mocne zderzaki nie odbiegając od wynalazku.

Jak przedstawiono także na fig. 1, pozostałe palce 98b (pokazany jeden) mają rozciągające się osiowo stałe żebra 106 rozciągające się wzdłuż wewnętrznej powierzchni palców 98b. Stałe żebra 106 rozciągają się najbliżej dolnej części palca ale nie stykają się z podstawą 91 zespołu zaciskowego 28. Żebra 106 są rozmieszczone w pewnej odległości od podstawy poprzez człon uszczelniający 84. W korzystnej postaci, stałe żebra 106 pomagają w ustawieniu w linii fiolki 14 z komorą przyjmującą fiolkę w czasie wkładania. Stałe żebra 106 są zdolne do wgniecenia uciskiem palca jednej lub więcej części ścian bocznych metalowego pierścienia obciskającego 22 fiolki 14 w celu zatrzymania obracania się fiolki 14. Podczas gdy przedstawione jest stałe żebro 106 na każdym palcu 98b, może być także użyta para stałych żeber 106 na każdym palcu 98b dla większego zabezpieczenia fiolki 14 przed obracaniem się. Palce 98b maja stanowisko 107 w części tylnej, które styka się z częścią ściany 90. Tak więc, kiedy fiolka 14 jest wkładana do zespołu zaciskowego 28, palce 98b gną się bardzo mało, podczas gdy palce 98a gną się kiedy palce 98a są rozstawione w kierunku do wewnątrz od części ściany 90. Pożądanym jest, aby palce 98b nie zginały się w celu zwiększenia zdolności stałych żeber 106 w wgniecenia uciskiem palca boku pierścienia obciskającego 22 i niedopuszczenia do obracania się fiolki 14.

Jak dalej przedstawiono na fig. 1, palce 98b mające stałe żebra 106 są nieznacznie wyższe niż palce 98a z klapkami 104. Palce 98b mają płaską doprowadzającą sekcję 99. Płaska doprowadzająca sekcja 99 pomaga właściwie ustawić w linii fiolkę 14 kiedy zostaje ona włożona do zespołu zaciskowego 28. Ponieważ palce 98b są niższe od palców 98a, fiolka 14 jest ustawiona w linii poprzez doprowadzające sekcje 99 a następnie styka się z klapkami 104 kiedy fiolka 14 zostaje następnie wstawiona do zespołu zaciskowego 28.

Chociaż preferuje się trzy palce 98a ze sprężystymi klapkami 104 i trzema palcami 98b ze stałymi żebrami 106 dostarczenie więcej lub niewiele palców ze sprężystymi klapkami 104 lub stałych żeber 106 nie odbiegało by od zakresu wynalazku. Korzystnym jest także, że palce 98a z klapkami 104 i palce 98b ze stałymi żebrami 106 są rozmieszczone w porządku naprzemiennym. Pożądanym również może być umieszczenie giętkiego ograniczającego członu, takiego jak kurczliwa folia lub podobnego wokół palców 98a, 98b dla ułatwienia zaciskania fiolki 14.

Część ściany 90 ma następnie pierwszą pierścieniową obręcz 108 rozciągającą się od podstawy 91. Zespół palcowy 92 ma dolną część 93 mającą rozciągającą się od niej i w kierunku pierwszej pierścieniowej obręczy 108 drugą pierścieniową obręcz 110. Druga pierścieniowa obręcz 110 jest współpromieniowa z pierwszą pierścieniową obręczą 103 i jest umieszczona wzdłużnie od niej. Obręcze 108, 110 współpracują z członami uszczelniającymi 84, które będą opisane bardziej szczegółowo poniżej. Zespół palcowy 92 jest zgrzewany ultradźwiękowo do wewnętrznej powierzchni części ściany 90.

PL 205 227 B1

W ten sposób człon uszczelniający 84 jest umieszczony pomiędzy podstawą 91 części ściany 90 i dolną częścią 93 zespołu palcowego 92, gdzie człon uszczelniający 84 hermetycznie uszczelnia centralne przejście 35 i umieszczony w nim uszczelniający człon 26.

Jak dalej przedstawiono na fig. 1 i 2, uszczelniający człon 84, czasem powoływany jako przegroda 84, umieszczony jest w zespole zaciskowym 28. W korzystnym przykładzie wykonania, uszczelniający człon 84 ma podstawę 111 i pierścieniowy grzbiet 112. Podstawa ma pierwszą i drugą powierzchnię. Podstawa ma korzystnie kształt krążka. Pierścieniowy grzbiet 112 rozciąga się osiowo od krążka i w kierunku górnej części fiolki 14. Pierścieniowy grzbiet 112 jest wymiarowany tak, aby w sposób ścisły i szczelny dopasować gumowy korek 20 fiolki 14 w celu niedopuszczenia do przeciekania fiolki 14. W korzystnym przykładzie wykonania, pierścieniowy grzbiet 112 zwęża się osiowo w kierunku na zewnątrz. Ponadto, pierścieniowy grzbiet 112 uszczelniającego członu 84 jest zdolny do odkształcania w celu dostosowania różnych rozmiarów odnośnie wysokości zamknięcia drugiego pojemnika. Uszczelniający człon 84 może być wstępnie nacięty w centralnym położeniu odpowiadającym końcowi 80 przebijającego członu 76. W korzystnym przykładzie wykonania, uszczelniający człon 84 ma centralną piastę 114 mającą pogrubiony przekrój jak przedstawiono na fig. 1. Piasta środkowa 114 jest ustawiona tak, aby została przebita przez człon przebijający 76 podczas aktywacji urządzenia 10. W jednym korzystnym przykładzie wykonania, człon przebijający 76 zostaje popchnięty do pogrubionej centralnej piasty 114, nie przechodząc przez piastę 114, kiedy szpikulec 83 z tworzywa sztucznego przenika do pojemnika 12. Fig. 5 przedstawia uszczelniający człon 84 mający pogrubioną centralną piastę 114a, która jest nieco cieńsza niż środkowa piasta 114 przedstawiona na fig. 1. Uszczelniający człon 84 w kształcie krążka ma środnik 85 o przekroju cieńszym niż centralna piasta 114. Środnik 85 pomaga piaście 114 w gięciu w celu przystosowaniu różnic w rozmiarach fiolki 14. Pierścieniowy grzbiet 112 jest ustawiony w sposób przylegający obwodowo do środka piasty 114 i środnika 85. Pierwszy pierścieniowe rowek 113 jest umieszczony na zewnętrznym obwodzie członu uszczelniającego 84 na pierwszej stronie członu uszczelniającego 84. Drugi pierścieniowy rowek 115 jest umieszczony na drugiej stronie uszczelniającego członu 84 na ogół przeciwległe do pierścieniowego rowka 115. Kiedy urządzenie zostaje zamontowane, pierwszy pierścieniowy rowek 113 przyjmuje pierwszą pierścieniową obręcz 108 a drugi pierścieniowy rowek 115 przyjmuje drugą pierścieniową obręcz 110, przy czym uszczelniający człon 84 jest wciśnięty pomiędzy podstawą 91 a dolną częścią 93 zespołu palcowego 92. W tym układzie, uszczelniający człon 84 hermetycznie uszczelnia przejście 35 i uszczelniający człon 76 na drugim końcu 50 drugiej tulei 34. W jednej postaci, uszczelniający człon 84 może mieć nieco większy rozmiar tak, że kiedy pierścieniowe rowki 113, 115 przyjmują pierścieniowe obręcze 108, 110, uszczelniający człon 84 jest poddawany promieniowej sile ściskającej. W ten sposób, uszczelniający członu 84 usuwa różnice wymiarowe fiolek 14, które są wkładane do zespołu zaciskowego 28. Także uszczelniający człon 84 może być zwilżony i zwilża uszczelniający człon 76 pozwalając na łatwiejsze wejście fiolki 14 z lekiem. Uszczelniający człon 84 jest korzystnie wykonany z kauczuku silikonowego.

W alternatywnym przykładzie wykonania, uszczelniający człon 84 może mieć centralny otwór. Centralny otwór przyjmuje przebijający człon 76 kiedy łącznik 10 przesuwa się od położenia bez aktywacji do położenia aktywacji. Centralny otwór także pozwala na sterylizację parową za uszczelniającym członem 84.

Jak przedstawiono także na fig. 1 i 2, część ściany 90 ma dziobek 122 na swoim zewnętrznym obszarze. Nasadka końcowa lub nasadka zatrzaskowa jest wymiarowana dla zatrzaśnięcia nad dziobkiem 122 w celu uszczelnienia zespołu zaciskowego 28 zanim fiolka 14 zostanie włożona do zespołu zaciskowego 28. Nie wymagany jest kierunek nasadki końcowej 124. Dziobek 122 jest korzystnie uformowany integralnie z częścią ściany 90. Nasadka końcowa 124 jest korzystnie wykonana z masy plastycznej lub innego odpowiedniego tworzywa. Nasadka końcowa 124 zapewnia hermetyczne uszczelnienie pomiędzy zewnętrzną stroną urządzenia 10 i centralnym otworem 96. Pasmo taśmy może rozciągać się poprzez nasadkę końcową 124 i być przymocowane do zewnętrznych powierzchni części ściany jako element stanowiący oczywiste zabezpieczenie.

Alternatywnie, tworzywo uszczelniające może w sposób dający się odłączyć mocowany do części ściany 90 jak przez uszczelnienie na gorąco, gdzie tworzywo może być oderwana poprzez ciągnięcie klapki utworzonej na tworzywie uszczelnienia. Część ściany 90 zapewnia stałej powierzchni osadzenie tworzywa uszczelnienia, uszczelniając hermetycznie w związku z tym łącznik 10. Tworzywo uszczelnienia może być z folii aluminiowej lub z tworzywa na bazie tworzywa sztucznego polimerowego takiego jak TYVEK®, a bardziej korzystnie TYVEK® gatunek 1073B lub z włókna z włókna papie12

PL 205 227 B1 rowego lub innego tworzywa, które jest zdolne do mocowania w sposób dający się oderwać do części ściany 90 i jest zdolne do zapewnienia przeszkody dla wlotu substancji zanieczyszczających. Rozważa się także, że uszczelnienie może być wykonane poprzez zgrzewanie indukcyjne lub inne techniki uszczelniające.

Fig. 1-3 przedstawiają łącznik 30 otworu przelotowego urządzenia 10. Łącznik 30 otworu przelotowego służy za pierwszy człon mocujący w celu połączenia pierwszego pojemnika 12 z urządzeniem 10. Łącznik 30 otworu przelotowego obejmuje pierwszy element mocujący 124 na ogół w postaci zatrzasku otworu przelotowego 124 i drugi element mocujący 126 na ogół w postaci tulei pojemnika 126. Tuleja 126 pojemnika jest na ogół cylindryczna i ma jeden koniec zamknięty membraną 128. Zatrzask 124 otworu przelotowego jest także na ogół cylindryczna i zwymiarowana tak aby przyjąć tuleję 126 pojemnika. Zatrzask 124 otworu przelotowego ma kołnierz 130 rozciągający się wokół swojej zewnętrznej powierzchni. Dalszy koniec zatrzasku 124 otworu przelotowego ma na ogół okrągły stożkowy rozciągający się od niego palec 132.

Tuleja 126 pojemnika jest wstawiona do zatrzasku otworu przelotowego 124 i połączona z nim korzystnie poprzez rozpuszczalnik wiążący zewnętrzną powierzchnię tulei 126 z wewnętrzną powierzchnią zatrzasku otworu przelotowego 124, tworząc w ten sposób zespół łącznika otworu przelotowego 30. Membrana 128 tulei 126 jest umieszczona na końcu kołnierza zatrzasku otworu przelotowego 124. Jak przedstawiono na fig. 1-3, przed połączeniem zespołu łącznika otworu przelotowego 30 z drugim końcem 36 pierwszej tulei 32, drugi człon uszczelniający 136, korzystnie w postaci przegrody gumowej jest wstawiony do drugiego końca 36 pierwszej tulei 32. Drugi człon uszczelniający 136 jest umieszczony przylegająco do prowadnicy 44, gdzie występ 47 wgniata uciskiem palca drugi człon uszczelniający 136. Jeśli to pożądane, drugi człon uszczelniający 136 może być wcześniej nacięty. Drugi człon uszczelniający 136 zapobiega „kapaniu po procesie dezaktywacji jak to będzie opisane bardziej szczegółowo poniżej. Zatrzask otworu przelotowego 124 zostaje następnie włożony i popchnięty do pierwszej tulei 32, gdzie kołnierz 130 przechodzi przez występ 49 pierwszej tulei 32. Sprężystość tworzyw umożliwia kołnierzowi 130 zatrzaśnięcie do tyłu po przejściu przez występ 49, w którym tworzy się ścisłe pasowanie z wciskiem pomiędzy łącznikiem 30 i pierwszą tuleją 32. Zaraz po włożeniu, stożkowy palec 132 wgniata uciskiem palca drugi człon uszczelniający 136, przekładając w ten sposób drugi człon uszczelniający 136 pomiędzy prowadnicę, a zatrzask otworu przelotowego 124.

Jak przedstawiono na fig. 4 zespół łącznika otworu przelotowego 30 jest także połączony z pierwszym pojemnikiem 12, w którym zewnętrzna powierzchnia tulei pojemnika 126 jest połączona z powierzchnią wewnętrzną otworu przelotowego 16 pojemnika. W korzystnym przykładzie wykonania, połączenie to jest wykonane stosując proces obróbki wiązkami elektronów jak ujawniono w powszechnie przekazanym drogą cesji Zgłoszeniu Patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 09/294, 964 pt.: „Sposób i urządzenie do podawania wstępnie wysterylizowanych komponentów w aktywnym sterylnym obszarze („Metod and Apparatus For Manipulating Pre-Sterilized Components In A Active Sterile Field), który wyraźnie jest włączony do niniejszego opisu poprzez odniesienie się do niego. Inne sposoby łączenia są również możliwe takie jak wiązanie klejem rozpuszczalnikowym.

Zrozumiałym jest, że w korzystnym przykładzie wykonania, występ 49 i kołnierz są utworzone odpowiednio wokół całego obszaru pierwszej tulei 32 i zatrzasku otworu przelotowego 124. Konstrukcje te mogą być również w postaci przerywanego pierścieniowego grzbietu, większych ilości zderzaków lub pojedynczego zderzaka.

Zazwyczaj łącznik 10 jest połączony z giętkim workiem 12 przed wysłaniem. Jednakże, dla zwykłego fachowca cennym jest aby łącznik 10 mógł być połączony z pierwszym pojemnikiem 12 w różnym czasie.

W odniesieniu do fig. 1, urządzenie 10 może według wyboru obejmować widoczną taśmę zabezpieczającą 150, która jest korzystnie wykonana z lepkiego tworzywa. Widoczna zabezpieczająca taśma 150 może być mocowana w punkcie pomiędzy pierwszą tuleją 32 i drugą tuleją 34, i nad zapadką. Personel medyczny musi usunąć taśmę 150 aby pierwsza tuleja 32 i druga tuleja 34 była zdolna do względnego ruchu osiowego. Dowolnie, widoczna taśma zabezpieczająca 150 może być zdolna do wyznaczenia pierwszej i drugiej tulei 32, 34 dla wykonania ruchu osiowego względem siebie bardziej niż do zapobiegania takiemu ruchowi poprzez uszkodzenie w wyniku takiego ruchu. Widoczna taśma zabezpieczająca 150 może również obejmować klapę 152 dla usunięcia widocznej taśmy zabezpieczającej 150. W ten sposób widoczna taśma zabezpieczająca 150 może wskazać personelowi medycznemu, że ktoś używał lub niewłaściwie obchodził się z urządzeniem 10 poprzez fakt, że brakuPL 205 227 B1 je widocznej taśmy zabezpieczającej 150 lub jest uszkodzona. Widoczna taśma zabezpieczająca 150 może mieć odmienne formy jak przedstawiono na fig. 21.

Fig. 1, 2 i 4 przedstawiają łącznik 10 w położeniu bez aktywacji, w którym łącznik 10 znajduje się w swoim najbardziej wydłużonym stanie. W tym położeniu bez aktywacji, powierzchnia zatrzymująca 51 pierwszej tulei 32 przylega do powierzchni zatrzymującej 64 drugiej tulei 34. Piasta 70 jest utrzymywana pomiędzy powierzchnią zatrzymującą piastę 69 i występem 22. Fig. od 4 do 7 ujawniają proces aktywacji łącznika 10. Fig. 4 przedstawia urządzenie 10 połączone z giętkim pojemnikiem 12. Jak przedstawiono na fig. 5, nasadka końcowa 124 najpierw zsuwa się z zespołu zaciskowego 28. Fiolka 14 zostaje następnie włożona do zespołu zaciskowego 28, w którym palce 98a zginają się w kierunku części ściany 90 aż do momentu kiedy fiolka 14 przejdzie przez klapki 104, przy czym szyjka fiolki 14 jest ustawiona pomiędzy klapkami 104 i członem uszczelniającym 84. Stałe żebra 106 na palcach 98b wciskają boczną część pierścienia obciskającego 22 na fiolce 14. Tak więc, fiolka 14 jest przymocowana na stałe do łącznika 10. Jak następnie przedstawiono na fig. 5, pierścieniowy grzbiet 112 uszczelniającego członu 84 tworzy ścisłe uszczelnienie dla płynu nad górną częścią fiolki 14. Tak więc, fiolka 14 może być selektywnie połączona Ponieważ łącznikiem 10 nie przebijając korka 20 fiolki 14. Jak dalej przedstawiono na fig. 5, drugi koniec 80 przebijającego członu 76 jest ustawiony blisko środka piasty 114 uszczelniającego członu 84. Zmniejsza to skokową długość lub odcinek, jaki przebijający człon 76 musi pokonać, aby przebić uszczelniający człon 84 i korek 20 fiolki z lekiem 14.

Fig. 6 przedstawia urządzenie łączące 10 kiedy zaczyna się proces aktywacji. W celu aktywacji, widoczna taśma zabezpieczająca 150 jest odrywana od tulei 32, 34. Fiolka 14 w zespole zaciskowym 28, wraz z drugą tuleją 34, przesuwają się osiowo w kierunku giętkiego pojemnika 12. Musi być użyta odpowiednia siła, aby pierwszy koniec 48 drugiej tulei 34 przesunął się po obok zapadki 39 na pierwszej tulei.32. Kiedy druga tuleja 34 przesuwa się wzdłuż pierwszej tulei 32, szpikulec z tworzywa sztucznego 81 sprzęga drugi uszczelniający człon 136. Ze względu na użyte tworzywa sztuczne, szpikulec z tworzywa sztucznego 81 nie przechodzi jeszcze na wylot poprzez drugi uszczelniający człon 136. Tarcie połączone z tym sprzężeniem powoduje przesuwanie się piasty 70 wzdłuż drugiej tulei 34, gdzie metalowa kaniula 83 przebija uszczelniający człon 84 i zamknięcie fiolki 14. Jak przedstawiono na fig. 7, kiedy druga tuleja 34 przesuwa się następnie wzdłuż pierwszej tulei 32, zatrzymująca powierzchnia 74 na pierwszej tulei 32 przesuwa się w kierunku do przebija zazębia się przebija zatrzymującą powierzchnią 86 piasty 70 w zespole przebijającym 76. Piasta 70 przesuwa się więc wzdłuż trzeciej sekcji 60 drugiej tulei 34, w której piasta 70 przesuwa się wzdłuż pochyłych występów 66 i możliwie przechodzi nad kołnierzami 67. Ruch ten wciska metalową kaniulę 83 w drugi koniec 80 przebijającego zespołu 76 w celu całkowitego przejścia przez środek piasty 114 i korek 22, a więc do fiolki 14. Drugi koniec 80 przebijającego członu 76 wykonuje teraz większe tarcie kiedy przechodzi przez korek 22 fiolki 14. Tarcie to powoduje, że szpikulec z tworzywa sztucznego 81 na pierwszym końcu 78 przebijającego członu 76 posuwa się do przodu w kierunku giętkiego pojemnika 12. Szpikulec z tworzywa sztucznego 81 przebija drugi uszczelniający człon 136 i membranę 128.

Jak przedstawiono także na fig. 7, tuleje 32, 34 przesuwają się ruchem postępowym osiowo, przy czym piasta 70 posuwa się do przodu względem uszczelniającego członu 84, także pierwszy koniec 48 drugiej tulei 34 przesuwa się do pierwszego końca 36 pierwszej tulei 32. Położenie to (fig. 7) przedstawia położenie aktywacji. W tym położeniu aktywacji, metalowa kaniula 83 na drugim końcu 80 przebijającego członu 76 przebija korek 20 fiolki 14 a szpikulec z tworzywa sztucznego 81 na pierwszym końcu 78 przebijającego członu 76 przebija drugi uszczelniający człon 136. Tak więc łączność płynu jest ustalona pomiędzy giętkim workiem 12 i fiolką 14 poprzez centralne przejście płynu 82 przebijającego członu 76.

Zrozumiałym jest, że kiedy łącznik 10 znajduje się w położeniu bez aktywacji, centralne przejście 35 jest uszczelnione w sposób wyraźnie hermetyczny, na jednym końcu poprzez uszczelniający człon 84, na przeciwległym końcu przez drugi uszczelniający człon 136, a na powierzchni rozdziału pomiędzy tulejami 32, 34 poprzez uszczelniający człon 42. Ponieważ fiolka 14 i druga tuleja 34 przesuwają się do przodu w kierunku giętkiego pojemnika 12 w czasie procesu aktywacji, objętość centralnego przejścia 35 w sposób niezbędny zwiększa się zwiększając więc ciśnienie powietrza umieszczonego w centralnym przejściu 35. To zwiększone ciśnienie powietrza musi być przerwane zanim łącznik 10 osiągnie końcowe położenie aktywacji. Zgodnie z tym, kiedy pierścień 42 o przekroju okrągłym przesunie się obok pierwszej sekcji 56 drugiej tulei 34 do większej średnicy drugiej sekcji 58 drugiej tulei 34, uszczelniający człon 42 nie styka się już z wewnętrzną powierzchnią drugiej tulei 34 (fig. 6), a więc umożliwia przerwanie zwiększonego ciśnienia powietrza poprzez łącznik tulei 32, 34.

PL 205 227 B1

W położeniu aktywacji przedstawionym na fig. 7, rozcieńczalnik zawarty w giętkim pojemniku 12 może przejść poprzez przebijający człon 76 w celu odtworzenia leku zawartego we fiolce 14. Kiedy lek zostaje odtworzony, a powstała mieszanina całkowicie przechodzi poprzez przebijający człon 76 do giętkiego pojemnika 12, fiolka 14 z lekiem i druga tuleja 34 mogą być odciągnięte na bok z giętkiego pojemnika 12. Jak przedstawiono na fig. 8, kiedy druga tuleja 34 zostaje odciągnięta, zespół przebijający 26 jest zatrzymany w położeniu przez kołnierz 61 pochyłego występu 66. Powierzchnia zatrzymująca 74 pierwszej tulei 32 jednakże nie styka się z pochyłym występem 66 i może być wciągnięta. Metalowa kaniula 83 przebijającego członu 76 pozostaje na zamknięciu fiolki 14, a szpikulec z tworzywa sztucznego 81 przebijającego członu 76 jest wyciągane obok membrany 128 i drugiego uszczelniającego członu 136 (fig. 8). Położenie to odnosi się do położenia dezaktywacji lub położenia po odtworzeniu. Drugi uszczelniający człon 136 jest sprężysty i tworzy uszczelnienie kiedy szpikulec 81 z tworzywa sztucznego przechodzi przez, zapobiegając w ten sposób kapaniu powstałej mieszaniny z powrotem do fiolki z lekiem 14 lub przechodzeniu do przejścia 35 zespołu tulejowego 24.

Powstała mieszanina może następnie być dostarczona do pacjenta poprzez odpowiedni zestaw przewodów (nie przedstawiono) zamocowanych do drugiego otworu przelotowego 18 na giętkim pojemniku 12.

Fig. 9 i 10 ujawniają inny przykład wykonania urządzenia łączącego 10 mającego alternatywną budowę łączącej fiolki. Podobne elementy będą oznaczone poprzez takie same odnośniki cyfrowe. Jak przedstawiono na fig. 9, urządzenie łączące 10 stosuje alternatywny zespół palcowy 92, ogólnie oznaczony odnośnikiem 200, jak również alternatywny człon uszczelniający 84 lub przegroda, ogólnie oznaczona odnośnikiem 202. Zespół palcowy 200 ma podstawę w kształcie płytki lub panel 204 w dolnej części palców 98. Panel 204 ma pierwszą stronę 206 i drugą stronę 208. Panel 204 ma następnie środkowy otwór 210 rozciągający się poprzez panel 204 od pierwszej strony 206 do drugiej strony 208. Panel 204 ma także okrągły pierścień 212 rozciągający się od drugiej strony 208 płytki. Okrągły pierścień 212 ma zaokrągloną powierzchnię końcową 214, która na ogół jest tępa. Okrągły pierścień 212 ma następnie wewnętrzny dziobek 216. Panel 204 i okrągły pierścień 212 są korzystnie integralnie uformowane z zespołem palcowym 92 sztywnego tworzywa sztucznego. W najbardziej korzystnym przykładzie wykonania, okrągły pierścień 212 jest wykonany z tworzywa sztucznego z PCV. Przegroda 202 jest podobna do przegrody 84, ale ma część centralną 218 w kształcie stożka, która podpiera centralną zatyczkę 22 0. Przegroda 202 jest podparta w urządzeniu łączącym 10 podobnie do poprzednio opisanej przegrody 84. Przegroda 202 jest umieszczona pomiędzy podstawą 91 i dolną częścią zespołu palcowego 92, w którym panel 204 rozciąga się nad przegrodą 202. Centralna zatyczka 220 jest wpasowany w centralny otwór 210 i opiera się o wewnętrzny dziobek 216.

Fig. 10 przedstawia urządzenie łączące 10 mające fiolkę 14 umocowaną na stałe do zespołu zaciskowego 28. Jak omówiono poprzednio, fiolka 14 ma pierścień obciskający 22, który ma otwór lub okrągły otwór w gumowym korku 20, który zatyka otwór fiolki 14. Otwór wyznacza punkt docelowy gumowego korka 20. Jak przedstawiono na fig. 10, okrągły pierścień 212 jest wymiarowany tak, że pasuje do otworu obciskającego pierścienia 22. Okrągły pierścień 212 nie styka się z obciskającym pierścieniem 22. Jak omówiono, okrągły pierścień 212 jest sztywny i ma twardość większą niż gumowy korek 20. Okrągły pierścień 212 odkształca gumowy korek 20, ale nie przecina lub nie przebija się przez korek 20. Okrągły pierścień 212 w sposób szczelny łączy się z gumowym korkiem 20, w celu utworzenia ścisłego uszczelnienia płynowego przed członem zamknięcia lub korkiem 20. Zaraz po uszczelnieniu metalowa kaniula 83 przechodzi przez centralną zatyczkę 220 przechodząc przez okrągły pierścień 212 i korek 20 do fiolki 14. W korzystnym przykładzie wykonania, okrągły pierścień 212 jest integralnie połączony z panelem 204 i zespołem palcowym 92. Alternatywnie, przegroda 202 może być zmodyfikowana w celu podtrzymania sztywnego okrągłego pierścienia 212.

Fig. 11 i 12 ujawniają inny przykład wykonania członu uszczelniającego 84, użytego z urządzeniem łączącym 10, ogólnie oznaczonym odnośnikiem 250. Podobne elementy będą miały odniesienie do identycznych oznaczeń cyfrowych. Podobny do uszczelniającego członu 84 omówionego powyżej, uszczelniający człon 250 ma podstawę w kształcie płytki mającą pierwszą powierzchnię 251 i drugą powierzchnię 253. Okrągły grzbiet 112 rozciąga się osiowo od drugiej powierzchni 253 płytki i w kierunku górnej części fiolki 14. Uszczelniający człon 250 ma następnie nasadkę 252 koncentrycznie umieszczoną w pierścieniowym grzbiecie 112 i który rozciąga się także od drugiej powierzchni 253 płytki. Nasadka 252 ma na ogół kształt stożka ściętego. Nasadka 252 ma boczną ścianę 254 w kształcie stożka ściętego połączoną z górną ścianą 256. W korzystnym przykładzie wykonania,

PL 205 227 B1 górna ściana 256 ma nieco wklęsły kształt. Boczna ściana 254 w kształcie stożka ściętego rozciąga się od płytki w kierunku fiolki 14 dalej niż pierścieniowy grzbiet 112. Uszczelniający człon 250 ma część wgłębioną 258 w spodniej części powierzchni przylegającej do dolnej części bocznej ściany 254.

Fig. 12 ujawnia uszczelniający człon 250 połączony w urządzeniu łączącym 10 podobnym do uszczelniającego członu 84 jak również fiolkę 14 połączoną z zespołem zaciskowym 28. Jak przedstawiono, górna ściana 256 nasadki 252 odchyla się do ogólnie płaskiego położenia aby w sposób ścisły i szczelny pasować do gumowego korka 20 fiolki 14. Jeśli to pożądane, gumowy korek 20 może być uformowany z obniżeniem aby pomieścić górną ścianę 256. Boczna ściana 254 w kształcie stożka ściętego wygina się w kierunku na zewnątrz. Tak wiec, nasadka 252 nie odkształca gumowego korka 20. Pierścieniowy grzbiet 112 w sposób ścisły i szczelny jest dopasowany na pierścieniem obciskającym 22 fiolki 14. Wgłębiona część 258 przystosowuje odchylenie nasadki 252 od fiolki 14. Tak wiec, uszczelniający człon 250 zapewnia podwójne szczelne uszczelnienie płynowe od członu zamykającego fiolki 14. Nasadka 252 szczelnie jest dopasowana do punktu docelowego gumowego korka 20, a pierścieniowy grzbiet 112 szczelnie pasuje do zewnętrznej części gumowego korka 20. Uszczelniający człon 250 zapewnia nawet większe możliwości uszczelniania poprzez dostarczenie konstrukcji o podwójnym uszczelnianiu. Podobnie jak uszczelniający człon 84, uszczelniający człon 250 może także być korzystnie wykonany z Silikonu PL-S146.

W obydwu konstrukcjach uszczelniających ujawnionych na fig. od 9 do 12, uszczelnienie jest zapewnione bezpośrednio przed gumowym korkiem 20. Okrągły pierścień 212 i nasadka 252 zapewniają uszczelnienie przeciw punktowi docelowemu gumowego korka 20. Gdyby przypadkiem gumowy korek został zanieczyszczony w obszarze dolnej części obciskającego pierścienia 22, nie będzie tworzona sterylność ponieważ okrągły pierścień 212 i nasadka 252 bezpośrednio tworzą uszczelnienie przeciw gumowemu korkowi 20.

Fig. od 13 do 18 ujawniają inny przykład wykonania członu uszczelniającego 84, użytego z urządzeniem łączącym 10, ogólnie oznaczonym odnośnikiem cyfrowym 300. Jak przedstawiono, uszczelniający człon 300 na ogół obejmuje podstawę 302, diafragma 304 i pierścieniowy grzbiet 306.

Jak ogólnie zostało przedstawione na fig. od 13 do 15, podstawa 302 ma na ogół kształt płytki. Krążek lub podstawa 302 ma pierwszą powierzchnię 308 i drugą powierzchnię 310. Pierwsza powierzchnia 308 wchodzi na łącznik 10 a druga powierzchnia 310 znajduje się przed pojemnikiem, który ma być przymocowany do łącznika 10. Podstawa 302 ma identyczną budowę żłobkowaną na swoim obwodzie, w celu mocowania członu uszczelniającego 300 z łącznikiem 10 jak opisano powyżej.

Człon diafragmy 304 jest na ogół giętkim członem, który rozciąga się od drugiej powierzchni 310 podstawy 302. Człon diafragmy 304 rozciąga się od na ogół środkowej części podstawy 302. Człon diafragmy 304 może być uważany za człon w kształcie stożka ściętego. Człon diafragmy 304 ma w kształcie stożka ściętego lub pierścieniową boczną ścianę 312 i membranę 316 rozciągającą się w poprzek i połączoną z pierścieniową boczną ścianą 312. Membrana 316 członu diafragmy 304 jest przystosowana do zetknięcia się z członem zamknięcia fiolki 14. Jak przedstawiono na fig. 16, membrana 316 ma zewnętrzną powierzchnię 317, która korzystnie jest nieco wypukła. Pierścieniowa ściana 312 ma rozciągający się od niej dziobek 313. Dziobek 313 jest także pierścieniowy. W dalszym końcu, dziobek 313 ma zaokrąglony występ 314. Jak wyjaśniono bardziej szczegółowo poniżej, człon diafragmy 304 może tworzyć pierwsze ścisłe uszczelnienie z zamknięciem pojemnika.

Pierścieniowy grzbiet 306 rozciąga się od drugiej powierzchni 310 płytki 302. Pierścieniowy grzbiet 306 przylega wokół obwodu człony diafragmy 304 i jest ustawiony w kierunku na zewnątrz członu diafragmy 304. Pierścieniowy grzbiet 306 zwęża się osiowo w kierunku na zewnątrz od bliskiego końca do dalszego końca. Jak wyjaśniono poniżej bardziej szczegółowo, pierścieniowy grzbiet 306 może tworzyć drugie ścisłe uszczelnienie z zamknięciem pojemnika. Jak przedstawiono na fig. 13 i 15, człon diafragmy 304 rozciąga się od drugiej powierzchni 310 na pierwszej długości. Pierścieniowy grzbiet 306 rozciąga się od drugiej powierzchni 310 na drugiej długości. Druga długość jest mniejsza od pierwszej długości, tak więc człon diafragmy 304 rozciąga się od drugiej powierzchni 310 na odległość większą niż pierścieniowy grzbiet 306.

Fig. 17 - 18 przedstawiają człon uszczelniający 300 połączony z łącznikiem 10. Uszczelniający człon 300 jest połączony podobnie jak opisano powyżej. Fig. 17 - 18 przedstawiają także fiolkę 14 połączoną z łącznikiem 10. Jak omówiono wyżej, fiolka 14 ma człon zamykający, który obejmuje gumowy korek 20 i pierścień obciskający 22. Obciskający pierścień 22 ma centralny otwór wyznaczający punkt docelowy 23 (fig. 18) na gumowym korku 20. Dalej zauważono, że fiolka 14 może być połączona z łącznikiem 10, a następnie ma obkurczony człon 350 stosowany nad fiolką 14 i połączony z ze16

PL 205 227 B1 społem zaciskowym 28. Fiolka 14, łącznik 10 (nie aktywowane) i pojemnik 12 mogą być transportowane w tej postaci jeśli jest to pożądane.

Kiedy fiolka 14 jest połączona z łącznikiem 10, uszczelniający człon 300 zapewnia podwójne uszczelnienie na fiolce 14. W szczególności, człon diafragmy 304 przylega do zamknięcia, w celu zapewnienia pierwszego ścisłego uszczelnienia płynowego z zamknięciem fiolki 14, a pierścieniowy grzbiet 306 przylega do zamknięcia w celu zapewnienia drugiego ścisłego uszczelnienia z zamknięciem fiolki 14. W szczególności, zaokrąglony występ 314 członu diafragmy 304 wgniata uciskiem palca gumowy korek 20 na punkt docelowy 23 w celu utworzenia pierwszego uszczelnienia. Pomiędzy obciskającym pierścieniem 22 i pierścieniową ścianą 312 i membraną 316 członu diafragmy 304 utrzymuje się przestrzeń 330. Membrana 316 styka się z gumowym korkiem 20. Pierścieniowy grzbiet 306 odchyla się w kierunku na zewnątrz od obciskającego pierścienia 22 w celu utworzenia drugiego uszczelnienia. Zrozumiałym jest, że możliwe są inne odmiany w celu utworzenia podwójnego uszczelnienia takiego jak z pierścieniem o przekroju okrągłym.

Jak dalej przedstawiono na fig. 17 i 18, kiedy fiolka 14 jest połączona z łącznikiem 10, człon diafragmy 304 początkowo styka się z gumowym korkiem 20 fiolki 14. Kiedy fiolka 14 dalej przesuwa się do przodu do zespołu zaciskowego 28, człon diafragmy 304 początkowo jest umieszczony w kierunku członu przebijającego 76. Po następnym posunięciu, pierścieniowa ściana 316 fałduje się kiedy dziobek 312 tworzy ścisłe uszczelnienie płynowe na gumowym korku 20. Działanie to przesuwa także membranę 316 do drugiego położenia, w którym powierzchnia 317 przesuwa się od nieco wypukłej powierzchni do na ogół płaskiej powierzchni. Odpowiednie wysokości i giętkość członu diafragmy 304, i pierścieniowy grzbiet 306 umożliwiają tym częściom składowym znieść różnice wymiarowe odnośnie wysokości różnych zamknięć.

Fig. od 19 do 21 ujawniają inny przykład wykonania uszczelniającego członu 84, użytego z urządzeniem łączącym 10, ogólnie oznaczonym odnośnikiem 400. Uszczelniający człon 400 lub przegroda 400 ma na ogół podstawę 402 i okrągły pierścień 406. Przegroda 4 00 stanowi pojedynczą integralną część składową wykonaną z na ogół sztywnego tworzywa sztucznego. Jako taka, przegroda 400 jest korzystnie uformowana poprzez wtrysk w jednym procesie. W jednym korzystnym przykładzie wykonania, przegroda 400 jest wykonana z polietylenu. Może również być użyte tworzywo sztuczne z polichlorku winylu - PCV.

Jak ogólnie przedstawiono na fig. 19 i 20, podstawa 402 ma na ogół kształt płytki. Ten krążek lub podstawa 402 ma pierwszą powierzchnię 408 i drugą powierzchnię 410. Pierwsza powierzchnia 408 wchodzi do łącznika 10, a druga powierzchnia 410 znajduje się przed pojemnikiem, który ma być połączony z łącznikiem 10. Podstawa 402 ma identyczną rowkowaną budowę na swoim obwodzie w celu mocowania członu uszczelniającego 400 z łącznikiem 10 jak opisano powyżej. Podstawa 402 ma także dużą ilość ramion koła 405 rozciągających się od okrągłego pierścienia 406 wzdłuż podstawy 402.

Ponieważ okrągły pierścień 406 jest korzystnie integralnie uformowany z podstawą 402, okrągły pierścień 406 jest sztywnym członem. Okrągły pierścień 4 0 6 rozciąga się od drugiej powierzchni 410 podstawy 402. Okrągły pierścień 406 jest ustawiony na ogół w środkowej części podstawy 402. Pierścień 406 wyznacza otwór 412, korzystnie w centralnym otworze 412 w podstawie 402. Membrana 414 jest ustawiona w centralnym otworze 412. W jednym przykładzie wykonania, membrana 414 może być uznana za część podstawy 402 i integralnie uformowana z podstawą 402. W korzystnym przykładzie wykonania, membrana 414 jest osiowo ustawiona w odstępie od podstawy 402. Ustawienie to zapewnia wzmożoną sterylizację i pomaga zapobiec wierceniu rdzeniowemu otworu w membranie 414, gdzie część wiercona rdzeniowo może blokować przebijający człon 76. Membrana 414 jest także przeznaczona do umieszczenia w odstępie od zamknięcia 20 fiolki 14, kiedy fiolka 14 jest połączona z łącznikiem 10.

Sztywny okrągły pierścień 406 ma występ 416 na dalszym końcu. Występ 416 zwęża się do zaokrąglonego końca 418. Sztywny okrągły pierścień 406 może tworzyć ścisłe uszczelnienie z zamknięciem 20 fiolki 14.

Fig. 21A przedstawiają przegrodę 400 połączoną z łącznikiem 10. Przegroda 400 współpracuje podobnie z zespołem zaciskowym 28, który ma być zamocowany na łączniku 10 jak opisano powyżej. Fig. 21 przedstawia także fiolkę 14 połączoną z łącznikiem 10. Fiolka 14 ma gumowy korek 20 umieszczony w otworze fiolki 14 i pierścień obciskający 22 umieszczony nad korkiem 20. Pierścień obciskający ma otwór, który wyznacza punkt docelowy 23 na korku 20. Kiedy fiolka 14 jest połączona z łącznikiem 10, przegroda 400 zapewnia ścisłe uszczelnienie płynowe fiolki 14. W szczególności,

PL 205 227 B1 okrągły pierścień 406 przylega do gumowego korka 20 w celu zapewnienia szczelności. W szczególności, zaokrąglone występy 418 wgniatają uciskiem palca gumowy korek 20 wystarczająco dla zapewnienia ścisłego uszczelnienia płynowego. Wysokość okrągłego pierścienia 406 jest ustawiona tak, aby osiągnąć dostateczne pasowanie z wciskiem pomiędzy okrągłym pierścieniem 406, a gumowym korkiem 20. Zaokrąglony koniec okrągłego pierścienia 406 gwarantuje, że gumowy korek 20 jest wciśnięty palcem ale nie przecięty przez pierścień 406. Jak następnie przedstawiono na fig. 21, okrągły pierścień 406 wciska gumowy korek 20 do punktu docelowego 23. Okrągły pierścień 406 jest ustawiony w odległości od pierścienia obciskającego 22 w kierunku do wewnątrz, przy czym utrzymuje się przestrzeń 420 pomiędzy okrągłym pierścieniem 406 i obciskającym pierścieniem 22. Jak omówiono, membrana 414 jest ustawiona w pewnej odległości od gumowego korka 20. Po przyłączeniu fiolki 14, łącznik 10 może być aktywowany jak przedstawiono na fig. 21B i 21C, na których przebijający człon 76 przechodzi na wylot przez membranę 414 i gumowy korek 20 do fiolki 14. Łącznik 10 może także być umieszczony w położeniu dezaktywacji przedstawionym na fig. 21D.

W niektórych fiolkach 14, użyte gumowe korki 20 mogą mieć niedoskonałości na górnej powierzchni korków 20. Korki 20 mogą mieć zderzaki w miejscach, które odpowiadają punktowi docelowemu na korku. Korki 20 mogą także mieć oznaczenia identyfikacyjne. Niedoskonałości te lub oznaczenia mogą zmieniać wysokość korka 20. Sztywność przegrody 400 wystarczająco odkształca korek 20 nie przebijając korka 20 i pomaga zapewnić wystarczająco ścisłe uszczelnienie płynowe bez względu na takie niedoskonałości lub oznaczenia na gumowym korku 20.

Fig. od 22 do 24 ujawniają jeszcze inny przykład wykonania członu uszczelniającego 84, użytego z urządzeniem łączącym 10, ogólnie oznaczone poprzez odnośnik 500. Ogólnie, człon uszczelniający 500 lub przegroda 500 ma jedną część wykonaną ze sztywnego tworzywa sztucznego i część dającą się przebić wykonaną z tworzywa gumowego. W jednym przykładzie wykonania, części przegrody 500 są utworzone jednocześnie razem w procesie formowania dwu-wtryskowego. Jednakże, zrozumiałym jest, że mogą być zastosowane inne procesy w celu połączenia poszczególnych części włączając proces formowania zapraski. Mogą być również użyte spoiwa lub pasowanie z wciskiem.

Jak przedstawiono na fig. 22 i 23, przegroda 500 ma na ogół podstawę 502 i membranę 504.

Jak ogólnie przedstawiono na fig. 22 i 23, podstawa 502 ma na ogół kształt krążka. Krążek lub podstawa 502 ma pierwszą powierzchnię 508 i drugą powierzchnię 510. Pierwsza powierzchnia 508 wchodzi do łącznika 10, a druga powierzchnia 510 znajduje się przed pojemnikiem, który ma być przymocowany do łącznika 10. Podstawa 502 ma rozciągający się poprzez nią otwór 512, korzystnie w środkowej części podstawy 502. Otwór 512 wyznacza wewnętrzną powierzchnię 513 w podstawie 502. Podstawa ma następnie okrągły pierścień 14 rozciągający się od drugiej powierzchni podstawy 502 i wokół centralnego otworu 512. Okrągły pierścień 514 jest stożkowy, przy czym dalszy koniec ma zaokrąglony występ 516. Okrągły pierścień 12 jest zdolny do tworzenia ścisłego uszczelnienia płynowego z zamknięciem 20 fiolki 14 jak opisano poniżej. Pierwsza strona 508 ma wyżłobioną część 507.

Membrana 504 jest umieszczona w centralnym otworze 512 i zamyka otwór 512. Membrana ma na ogół płaską sekcję 518 z zależnym odgałęzieniem 520. Odgałęzienie 520 jest połączone z wewnętrzną powierzchnią 513 podstawy 502.

Jak następnie przedstawiono na fig. 22 i 23, podstawa 502 ma podobną rowkowaną budowę jak opisano wyżej w celu połączenia przegrody 500 z zespołem zaciskowym 28. W korzystnym przykładzie wykonania, podstawa 502 może mieć kołnierz 522. W tym celu, podstawa 502 ma zewnętrzną obwodową krawędź 524. Kołnierz 522 jest połączony z zewnętrzną obwodową krawędzią. W szczególności, podstawa 502 ma języczek 526, a kołnierz ma wewnętrzny obwodowy rowek 528. Języczek 526 wchodzi w rowek 528. Kołnierz 522 ma budowę rowkowaną jak opisano wyżej. Ponadto, kołnierz 522 jest uformowany z tworzywa kauczukowego jak membrana 504.

Jak omówiono, w korzystnym przykładzie wykonania przegroda 50 jest utworzona sama w procesie formowania dwu-wtryskowego. Podstawa 502 przegrody 500 jest sztywnym tworzywem sztucznym. Membrana 504 i kołnierz przegrody 500 są z miękkiego tworzywa kauczukowego. Składniki są formowane razem jednocześnie w procesie formowania dwu-wtryskowego jak to jest znane ze stanu techniki. Przegroda 500 ma sztywność ze względu na tworzywo sztuczne, które zapewnia ścisłe uszczelnienie płynowe z zamknięciem mając przy tym również miękkie tworzywo sztuczne membrany dla członu przebijającego w celu łatwego przebicia na wylot.

Fig. 24 przedstawia przegrodę 500 połączoną łącznikiem 10. Przegroda 500 współpracuje podobnie z zespołem zaciskowym 28 w celu mocowania w łączniku 10 jak opisano powyżej. Fig. 24 przedstawia także fiolkę połączoną z łącznikiem 10. Fiolka 14 ma gumowy korek 20 ustawiony

PL 205 227 B1 w otworze fiolki 14 i obciskający pierścień 22 ustawiony nad korkiem 20. Obciskający pierścień ma otwór, który wyznacza punkt docelowy 23 w gumowym korku 20. Kiedy fiolka 14 jest połączona z łącznikiem 10, przegroda 500 zapewnia ścisłe uszczelnienie płynowe. W szczególności, zaokrąglony występ 516 wgniata uciskiem palca gumowy korek 20 wystarczająco dla zapewnienia ścisłej szczelności płynowej. Wysokość okrągłego pierścienia 514 jest ustawiona tak, aby osiągnąć wystarczające pasowanie z wciskiem pomiędzy okrągłym pierścieniem 514 i gumowym korkiem 20. Zaokrąglony koniec okrągłego pierścienia 516 gwarantuje, że gumowy korek 20 jest wciskany uciskiem palca, ale nie przecięty przez pierścień 406. Jak następnie przedstawiono na fig. 24, okrągły pierścień 514 wciska uciskiem palca gumowy korek 20 w punkt docelowy 23. Okrągły pierścień 514 jest ustawiony od pierścienia zaciskowego 22 w kierunku do wewnątrz, przy czym pomiędzy okrągłym pierścieniem 514 i pierścieniem obciskającym 22 jest utrzymywana przestrzeń 530. Po połączeniu fiolki 14, łącznik 10 może być aktywowany, przy czym przebijający człon przechodzi na wylot przez membranę 414 i gumowy korek 20 do fiolki 14.

Claims (14)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie łączące dla ustalenia połączenia płynowego pomiędzy pierwszym pojemnikiem i drugim pojemnikiem, znamienne tym, że zawiera zespół tulejowy (24) mający pierwszy koniec (36) i drugi koniec (50), i cylindryczną ścianę boczną mającą wewnętrzną powierzchnię i wypukłość (66) integralnie ukształtowaną na wewnętrznej powierzchni, z pierwszym końcem (36) zespołu tulejowego (24) jest połączony pierwszy człon łączący (30) do łączenia z pierwszym pojemnikiem (12), zaś z drugim końcem (50) zespołu tulejowego (24) jest połączony drugi człon łączący (28) do łączenia z drugim pojemnikiem (14), a ponadto w zespole tulejowym (24) jest umieszczony człon przebijający (76) dostarczający ścieżkę przepływu płynu z pierwszego pojemnika (12) do drugiego pojemnika (14), przy czym człon przebijający (76) jest umocowany ruchowo względem zespołu tulejowego (24) pomiędzy nieaktywnym położeniem a aktywnym położeniem, w którym człon przebijający (76) przesuwa się za zgrubienie (66), przy czym zgrubienie (66) jest ukształtowane dla styku z członem przebijającym (76) dla zapobieżenia ruchowi członu przebijającego (76) z powrotem do położenia nieaktywnego.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zespół tulejowy (24) zawiera pierwszą tuleję (32) i drugą tuleję (34), które są ruchome względem siebie ruchem postępowym, przy czym pierwsza tuleja (32) jest połączona z pierwszym członem łączącym (30) i druga tuleja (34) jest połączona z drugim członem łączącym (28), a zgrubienie (66) jest umieszczone na wewnętrznej powierzchni ściany bocznej drugiej tulei (34).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zespół tulejowy (24) ma występ (49) na wewnętrznej powierzchni na pierwszym końcu (36), pierwszy człon łączący (30) zawiera łącznik otworu przelotowego mający zatrzask (124) otworu przelotowego połączony z tuleją (126) otworu przelotowego, przy czym zatrzask (124) otworu przelotowego ma kołnierz (130) rozciągający się od zewnętrznej powierzchni, a łącznik otworu przelotowego jest połączony z pierwszym końcem (36) zespołu tulejowego (24) , przy czym kołnierz (130) zazębia się z występem (49), a tuleja (126) otworu przelotowego przystosowana jest do mocowania z pierwszym pojemnikiem (12).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że tuleja (126) otworu przelotowego ma membranę (128) na jednym końcu.
5. 5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że zawiera człon uszczelniający (136) umieszczony na pierwszym końcu (36) zespołu tulejowego (24) przylegającego do zatrzasku (124) otworu przelotowego.
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że drugi człon łączący (28) zawiera zespół zaciskowy przyłączony do drugiego końca zespołu tulejowego (24), przy czym zespół zaciskowy ma podstawę (91) i część (90) ściany pierścieniowej rozciągającej się od podstawy (91), i zespół palców (92) z wieloma palcami przylegającymi wokół części (90) ściany, przy czym palce zespołu palców (92) są rozstawione obwodowo określając komorę przyjmującą fiolkę przystosowaną do przyjęcia drugiego pojemnika (14), przy czym co najmniej jeden palec zespołu palców (92) ma klapkę (104) do zazębiania się ze spodnią częścią szyjki drugiego pojemnika (14) i co najmniej jeden palec zespołu palców (92) ma wystające żebro (106) do zazębiania się z boczną częścią zamknięcia drugiego pojemnika (14).

   PL 205 227 B1
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że zespół zaciskowy ma pierwszą pierścieniową obręcz (108) rozciągającą się od podstawy (91) i drugą pierścieniową obręcz (110) rozciągające się razem od palców zespołu palców (92) i rozstawione względem pierwszej pierścieniowej obręczy (108).
8. 8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że zawiera przegrodę (84) mającą płytkę mającą przeciwległą pierwszą i drugą powierzchnię, przy czym pierwsza powierzchnia ma pierwszy pierścieniowy rowek (113) przyjmujący pierwszą pierścieniową obręcz (108), a druga powierzchnia ma drugi pierścieniowy rowek (115) przyjmujący drugą pierścieniową obręcz (110).
9. 9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że druga powierzchnia przegrody (84) ma pierścieniowy grzbiet (112) mający boczną ścianę zwężającą się osiowo w kierunku na zewnątrz dla utworzenia przez pierścieniowy grzbiet (112) ścisłego uszczelnienia płynowego z drugim pojemnikiem (14) w położeniu przyjmowania go przez palce zespołu palców (92) zespołu zaciskowego.
10. 10. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że płytka ma środkową piastę (114) mającą gruby przekrój.
11. 11. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że część (90) ściany ma dziobek (122) na obwodowym końcu, przy czym urządzenie zawiera nasadkę końcową (124) umocowaną rozłącznie do zespołu zaciskowego i ukształtowaną do współpracy z dziobkiem (122).
12. 12. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że człon przebijający (76) ma pierwszy koniec (78) i drugi koniec (80), i zawiera człon uszczelniający (84) do niezależnego hermetycznego uszczelnienia pierwszego końca (78) członu przebijającego (76).
13. 13. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera widoczną taśmę zabezpieczającą (150) umieszczoną wokół zespołu tulejowego (24).
14. 14. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zespół tulejowy (24) jest umocowany przesuwnie od położenia bez aktywacji do położenia aktywacji poprzez siłę przyłożoną do urządzenia na zewnątrz pierwszego pojemnika (12).