PL205115B1 - Pokrycie powierzchniowe - Google Patents

Pokrycie powierzchniowe

Info

Publication number
PL205115B1
PL205115B1 PL374049A PL37404903A PL205115B1 PL 205115 B1 PL205115 B1 PL 205115B1 PL 374049 A PL374049 A PL 374049A PL 37404903 A PL37404903 A PL 37404903A PL 205115 B1 PL205115 B1 PL 205115B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
layer
photoinitiator
ink
wear layer
cured
Prior art date
Application number
PL374049A
Other languages
English (en)
Other versions
PL374049A1 (pl
Inventor
Jean-François Courtoy
Rene Menard
Victor Caldas
Claude Charest
Original Assignee
Tarkett Inc
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Priority claimed from US10/046,019 external-priority patent/US7081291B2/en
Application filed by Tarkett Inc filed Critical Tarkett Inc
Publication of PL374049A1 publication Critical patent/PL374049A1/pl
Publication of PL205115B1 publication Critical patent/PL205115B1/pl

Links

Classifications

    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B44—DECORATIVE ARTS
    • B44C—PRODUCING DECORATIVE EFFECTS; MOSAICS; TARSIA WORK; PAPERHANGING
    • B44C1/00—Processes, not specifically provided for elsewhere, for producing decorative surface effects
    • B44C1/20—Applying plastic materials and superficially modelling the surface of these materials
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B05—SPRAYING OR ATOMISING IN GENERAL; APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D—PROCESSES FOR APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D5/00—Processes for applying liquids or other fluent materials to surfaces to obtain special surface effects, finishes or structures
    • B05D5/06—Processes for applying liquids or other fluent materials to surfaces to obtain special surface effects, finishes or structures to obtain multicolour or other optical effects
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B29—WORKING OF PLASTICS; WORKING OF SUBSTANCES IN A PLASTIC STATE IN GENERAL
    • B29C—SHAPING OR JOINING OF PLASTICS; SHAPING OF MATERIAL IN A PLASTIC STATE, NOT OTHERWISE PROVIDED FOR; AFTER-TREATMENT OF THE SHAPED PRODUCTS, e.g. REPAIRING
    • B29C59/00—Surface shaping of articles, e.g. embossing; Apparatus therefor
    • B29C59/02—Surface shaping of articles, e.g. embossing; Apparatus therefor by mechanical means, e.g. pressing
    • B29C59/04—Surface shaping of articles, e.g. embossing; Apparatus therefor by mechanical means, e.g. pressing using rollers or endless belts
    • B29C59/046—Surface shaping of articles, e.g. embossing; Apparatus therefor by mechanical means, e.g. pressing using rollers or endless belts for layered or coated substantially flat surfaces
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B29—WORKING OF PLASTICS; WORKING OF SUBSTANCES IN A PLASTIC STATE IN GENERAL
    • B29C—SHAPING OR JOINING OF PLASTICS; SHAPING OF MATERIAL IN A PLASTIC STATE, NOT OTHERWISE PROVIDED FOR; AFTER-TREATMENT OF THE SHAPED PRODUCTS, e.g. REPAIRING
    • B29C59/00—Surface shaping of articles, e.g. embossing; Apparatus therefor
    • B29C59/16—Surface shaping of articles, e.g. embossing; Apparatus therefor by wave energy or particle radiation, e.g. infrared heating
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B32—LAYERED PRODUCTS
    • B32B—LAYERED PRODUCTS, i.e. PRODUCTS BUILT-UP OF STRATA OF FLAT OR NON-FLAT, e.g. CELLULAR OR HONEYCOMB, FORM
    • B32B38/00—Ancillary operations in connection with laminating processes
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B41—PRINTING; LINING MACHINES; TYPEWRITERS; STAMPS
    • B41M—PRINTING, DUPLICATING, MARKING, OR COPYING PROCESSES; COLOUR PRINTING
    • B41M7/00—After-treatment of prints, e.g. heating, irradiating, setting of the ink, protection of the printed stock
    • B41M7/0045—After-treatment of prints, e.g. heating, irradiating, setting of the ink, protection of the printed stock using protective coatings or film forming compositions cured by mechanical wave energy, e.g. ultrasonics, cured by electromagnetic radiation or waves, e.g. ultraviolet radiation, electron beams, or cured by magnetic or electric fields, e.g. electric discharge, plasma
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B41—PRINTING; LINING MACHINES; TYPEWRITERS; STAMPS
    • B41M—PRINTING, DUPLICATING, MARKING, OR COPYING PROCESSES; COLOUR PRINTING
    • B41M7/00—After-treatment of prints, e.g. heating, irradiating, setting of the ink, protection of the printed stock
    • B41M7/0081—After-treatment of prints, e.g. heating, irradiating, setting of the ink, protection of the printed stock using electromagnetic radiation or waves, e.g. ultraviolet radiation, electron beams
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B44—DECORATIVE ARTS
    • B44C—PRODUCING DECORATIVE EFFECTS; MOSAICS; TARSIA WORK; PAPERHANGING
    • B44C1/00—Processes, not specifically provided for elsewhere, for producing decorative surface effects
    • B44C1/20—Applying plastic materials and superficially modelling the surface of these materials
    • B44C1/205—Applying plastic materials and superficially modelling the surface of these materials chemical modelling
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B44—DECORATIVE ARTS
    • B44C—PRODUCING DECORATIVE EFFECTS; MOSAICS; TARSIA WORK; PAPERHANGING
    • B44C1/00—Processes, not specifically provided for elsewhere, for producing decorative surface effects
    • B44C1/24—Pressing or stamping ornamental designs on surfaces
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B44—DECORATIVE ARTS
    • B44F—SPECIAL DESIGNS OR PICTURES
    • B44F11/00—Designs imitating artistic work
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B44—DECORATIVE ARTS
    • B44F—SPECIAL DESIGNS OR PICTURES
    • B44F11/00—Designs imitating artistic work
    • B44F11/06—Imitation of ceramic patterns
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B44—DECORATIVE ARTS
    • B44F—SPECIAL DESIGNS OR PICTURES
    • B44F7/00—Designs imitating three-dimensional effects
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B44—DECORATIVE ARTS
    • B44F—SPECIAL DESIGNS OR PICTURES
    • B44F9/00—Designs imitating natural patterns
    • B44F9/02—Designs imitating natural patterns wood grain effects
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B05—SPRAYING OR ATOMISING IN GENERAL; APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D—PROCESSES FOR APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D1/00—Processes for applying liquids or other fluent materials
    • B05D1/36—Successively applying liquids or other fluent materials, e.g. without intermediate treatment
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B05—SPRAYING OR ATOMISING IN GENERAL; APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D—PROCESSES FOR APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D3/00—Pretreatment of surfaces to which liquids or other fluent materials are to be applied; After-treatment of applied coatings, e.g. intermediate treating of an applied coating preparatory to subsequent applications of liquids or other fluent materials
    • B05D3/02—Pretreatment of surfaces to which liquids or other fluent materials are to be applied; After-treatment of applied coatings, e.g. intermediate treating of an applied coating preparatory to subsequent applications of liquids or other fluent materials by baking
    • B05D3/0254—After-treatment
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B05—SPRAYING OR ATOMISING IN GENERAL; APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D—PROCESSES FOR APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D3/00—Pretreatment of surfaces to which liquids or other fluent materials are to be applied; After-treatment of applied coatings, e.g. intermediate treating of an applied coating preparatory to subsequent applications of liquids or other fluent materials
    • B05D3/06—Pretreatment of surfaces to which liquids or other fluent materials are to be applied; After-treatment of applied coatings, e.g. intermediate treating of an applied coating preparatory to subsequent applications of liquids or other fluent materials by exposure to radiation
    • B05D3/068—Pretreatment of surfaces to which liquids or other fluent materials are to be applied; After-treatment of applied coatings, e.g. intermediate treating of an applied coating preparatory to subsequent applications of liquids or other fluent materials by exposure to radiation using ionising radiations (gamma, X, electrons)
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B05—SPRAYING OR ATOMISING IN GENERAL; APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D—PROCESSES FOR APPLYING FLUENT MATERIALS TO SURFACES, IN GENERAL
    • B05D3/00—Pretreatment of surfaces to which liquids or other fluent materials are to be applied; After-treatment of applied coatings, e.g. intermediate treating of an applied coating preparatory to subsequent applications of liquids or other fluent materials
    • B05D3/12—Pretreatment of surfaces to which liquids or other fluent materials are to be applied; After-treatment of applied coatings, e.g. intermediate treating of an applied coating preparatory to subsequent applications of liquids or other fluent materials by mechanical means
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B29—WORKING OF PLASTICS; WORKING OF SUBSTANCES IN A PLASTIC STATE IN GENERAL
    • B29C—SHAPING OR JOINING OF PLASTICS; SHAPING OF MATERIAL IN A PLASTIC STATE, NOT OTHERWISE PROVIDED FOR; AFTER-TREATMENT OF THE SHAPED PRODUCTS, e.g. REPAIRING
    • B29C35/00—Heating, cooling or curing, e.g. crosslinking or vulcanising; Apparatus therefor
    • B29C35/02—Heating or curing, e.g. crosslinking or vulcanizing during moulding, e.g. in a mould
    • B29C35/08—Heating or curing, e.g. crosslinking or vulcanizing during moulding, e.g. in a mould by wave energy or particle radiation
    • B29C35/0805—Heating or curing, e.g. crosslinking or vulcanizing during moulding, e.g. in a mould by wave energy or particle radiation using electromagnetic radiation
    • B29C2035/0827—Heating or curing, e.g. crosslinking or vulcanizing during moulding, e.g. in a mould by wave energy or particle radiation using electromagnetic radiation using UV radiation
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B29—WORKING OF PLASTICS; WORKING OF SUBSTANCES IN A PLASTIC STATE IN GENERAL
    • B29K—INDEXING SCHEME ASSOCIATED WITH SUBCLASSES B29B, B29C OR B29D, RELATING TO MOULDING MATERIALS OR TO MATERIALS FOR MOULDS, REINFORCEMENTS, FILLERS OR PREFORMED PARTS, e.g. INSERTS
    • B29K2105/00—Condition, form or state of moulded material or of the material to be shaped
    • B29K2105/04—Condition, form or state of moulded material or of the material to be shaped cellular or porous
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B32—LAYERED PRODUCTS
    • B32B—LAYERED PRODUCTS, i.e. PRODUCTS BUILT-UP OF STRATA OF FLAT OR NON-FLAT, e.g. CELLULAR OR HONEYCOMB, FORM
    • B32B38/00—Ancillary operations in connection with laminating processes
    • B32B2038/0052—Other operations not otherwise provided for
    • B32B2038/0084—Foaming
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B32—LAYERED PRODUCTS
    • B32B—LAYERED PRODUCTS, i.e. PRODUCTS BUILT-UP OF STRATA OF FLAT OR NON-FLAT, e.g. CELLULAR OR HONEYCOMB, FORM
    • B32B2310/00—Treatment by energy or chemical effects
    • B32B2310/08—Treatment by energy or chemical effects by wave energy or particle radiation
    • B32B2310/0806—Treatment by energy or chemical effects by wave energy or particle radiation using electromagnetic radiation
    • B32B2310/0831—Treatment by energy or chemical effects by wave energy or particle radiation using electromagnetic radiation using UV radiation
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B32—LAYERED PRODUCTS
    • B32B—LAYERED PRODUCTS, i.e. PRODUCTS BUILT-UP OF STRATA OF FLAT OR NON-FLAT, e.g. CELLULAR OR HONEYCOMB, FORM
    • B32B2471/00—Floor coverings
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B32—LAYERED PRODUCTS
    • B32B—LAYERED PRODUCTS, i.e. PRODUCTS BUILT-UP OF STRATA OF FLAT OR NON-FLAT, e.g. CELLULAR OR HONEYCOMB, FORM
    • B32B38/00—Ancillary operations in connection with laminating processes
    • B32B38/06—Embossing
    • B—PERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B32—LAYERED PRODUCTS
    • B32B—LAYERED PRODUCTS, i.e. PRODUCTS BUILT-UP OF STRATA OF FLAT OR NON-FLAT, e.g. CELLULAR OR HONEYCOMB, FORM
    • B32B38/00—Ancillary operations in connection with laminating processes
    • B32B38/14—Printing or colouring
    • B32B38/145—Printing
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/24—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.]
    • Y10T428/24355—Continuous and nonuniform or irregular surface on layer or component [e.g., roofing, etc.]
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/24—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.]
    • Y10T428/24355—Continuous and nonuniform or irregular surface on layer or component [e.g., roofing, etc.]
    • Y10T428/24364—Continuous and nonuniform or irregular surface on layer or component [e.g., roofing, etc.] with transparent or protective coating
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/24—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.]
    • Y10T428/24479—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.] including variation in thickness
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/24—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.]
    • Y10T428/24479—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.] including variation in thickness
    • Y10T428/24496—Foamed or cellular component
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/24—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.]
    • Y10T428/24479—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.] including variation in thickness
    • Y10T428/24521—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.] including variation in thickness with component conforming to contour of nonplanar surface
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/24—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.]
    • Y10T428/24479—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.] including variation in thickness
    • Y10T428/24612—Composite web or sheet
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/24—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.]
    • Y10T428/24479—Structurally defined web or sheet [e.g., overall dimension, etc.] including variation in thickness
    • Y10T428/24612—Composite web or sheet
    • Y10T428/2462—Composite web or sheet with partial filling of valleys on outer surface
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/249921—Web or sheet containing structurally defined element or component
    • Y10T428/249953—Composite having voids in a component [e.g., porous, cellular, etc.]
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/249921—Web or sheet containing structurally defined element or component
    • Y10T428/249953—Composite having voids in a component [e.g., porous, cellular, etc.]
    • Y10T428/249955—Void-containing component partially impregnated with adjacent component
    • Y10T428/249958—Void-containing component is synthetic resin or natural rubbers
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/249921—Web or sheet containing structurally defined element or component
    • Y10T428/249953—Composite having voids in a component [e.g., porous, cellular, etc.]
    • Y10T428/249987—With nonvoid component of specified composition
    • Y10T428/249991—Synthetic resin or natural rubbers
    • Y—GENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y10—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC
    • Y10T—TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER US CLASSIFICATION
    • Y10T428/00—Stock material or miscellaneous articles
    • Y10T428/249921—Web or sheet containing structurally defined element or component
    • Y10T428/249953—Composite having voids in a component [e.g., porous, cellular, etc.]
    • Y10T428/249987—With nonvoid component of specified composition
    • Y10T428/249991—Synthetic resin or natural rubbers
    • Y10T428/249992—Linear or thermoplastic

Landscapes

  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Mechanical Engineering (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Electromagnetism (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Toxicology (AREA)
  • Plasma & Fusion (AREA)
  • Ceramic Engineering (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Laminated Bodies (AREA)
  • Application Of Or Painting With Fluid Materials (AREA)
  • Shaping Of Tube Ends By Bending Or Straightening (AREA)
  • Printing Methods (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest pokrycie powierzchniowe. W szczególności przedmiotem wynalazku są pokrycia podłogowe, które są mechanicznie wytłaczane i poddawane obróbce w celu wytworzenia selektywnie wytłaczanych pól powierzchni, tworząc w ten sposób produkty o realistycznym wyglądzie. Należą tu pokrycia o wyglądzie na przykład płytek ceramicznych, kamienia, cegły, piaskowca, korka, drzewa i w pewnych rozwiązaniach między nimi teksturowanych linii lub linii zaczynu cementowego, jak również ich kombinacji takich jak piaskowiec i płytka ceramiczna, teksturowane drzewo i gładka ceramika, korek i drzewo oraz kamień lub łupek w kombinacji z płytką ceramiczną .
Syntetyczne pokrycia powierzchniowe obejmujące arkusze podłogowe, pokrycia ścian i płytki są używane w rezydencjach, do zastosowań w handlu i instytucjach, gdzie ważnymi względami są efekty dekoracyjne, trwałość i łatwość instalowania oraz konserwacji. Te pokrycia powierzchniowe mogą być przeznaczone do imitowania różnych materiałów murarskich takich jak płytka ceramiczna, kamień i cegła lub mogą być projektowane z unikatowymi kombinacjami barwy, cząstek i innych cech ozdobnych, które nie są dostępne w innych typach pokryć powierzchni. Na rynku bieżącym zwiększa się popyt konsumencki na syntetyczne pokrycia powierzchniowe o poprawionych cechach tekstury, takich jak realistycznie imitowane nie tylko tekstury materiałów takich jak płytka ceramiczna, kamień, cegła, piaskowiec, korek, drzewo i ich kombinacje, lecz również tekstury zaczynu cementowego lub zaprawy murarskiej, która typowo stosowana jest przez murarza lub innego rzemieślnika do wypełniania połączeń spoin między takimi materiałami dla zabezpieczenia ich w pożądanym położeniu jednego względem drugiego.
Przemysł pokryć powierzchniowych przez lata stosuje wytłaczanie mechaniczne, wytłaczanie chemiczne, kombinacje wytłaczania mechanicznego i chemicznego, druk sitowy i inne techniki w celu otrzymania efektów wzoru i tekstur, które spełniają wymagania konsumenta. Patent amerykański nr Re. 33,599 opisuje sposób otrzymywania matowania na pokryciach syntetycznych przez osadzanie na ulegającym ekspandowaniu lub nieulegającym ekspandowaniu podłożu podtrzymującym (1) powłoki polimerowej, która zawiera co najmniej jeden inicjator pierwszej polimeryzacji w co najmniej jednym pierwszym wybranym obszarze i (2) co najmniej jednej drugiej powłoki obejmującej ulegający sieciowaniu monomer, który zawiera co najmniej jeden inicjator drugiej polimeryzacji w co najmniej drugim wybranym obszarze. Drugi obszar może otaczać co najmniej część pierwszego obszaru. Działanie pierwszego i drugiego inicjatora jest wywoływane przez odrębne „obszary spektralne. Następnie po żelowaniu wstępnym, przeprowadza się operację całkowitego ziarnowania na co najmniej części powierzchni i następnie utwardzanie pierwszego wybranego obszaru oraz utrwalenie w ten sposób jego ziarnowania. Następnie przeprowadza się ż elowanie w celu spowodowania ziarnowania drugiego obszaru do wygładzenia. Produkt ma wygląd selektywnie matowany. Inny sposób wykonania produktów o zróżnicowanym połysku przedstawiony w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 4,298,646.
Dokument DE 4421557 C dotyczy sposobu szkliwienia płytek ceramicznych.
Dokument EP 0 051 821 A ujawnia sposób wytwarzania dekorowanych wyrobów formowanych.
Efekty tekstury powierzchniowej według wynalazku otrzymuje się przez tworzenie względnie głębokiego wytłoczenia w porównaniu z technikami płytkiego ziarnowania lub napylania stosowanymi do otrzymania efektów matowania lub zróżnicowania połysku ujawnionymi w wyżej wymienionych opisach patentowych. W szczególności obecny wynalazek dotyczy realistycznych imitacji na pokryciach powierzchniowych, nie tylko tekstury powierzchni różnych materiałów murarskich takich jak płytki ceramiczne, kamień, cegła, piaskowiec, korek, drzewo i ich kombinacje, lecz również w pewnych rozwiązaniach dotyczy realistycznej imitacji tekstury powierzchni zaczynu cementowego lub zaprawy w spoinach takich materiałów.
Przedmiotem wynalazku jest pokrycie powierzchniowe obejmujące:
(a) podłoże, (b) warstwę tworzywa sztucznego leżącego na podłożu, (c) pierwszą farbę zawierającą fotoinicjator drukowaną w formie deseniu na warstwie tworzywa sztucznego, ewentualnie drugą farbę zawierającą inhibitor drukowaną w formie deseniu na warstwie tworzywa sztucznego i, ewentualnie, trzecią farbę nie zawierającą fotoinicjatora ani inhibitora drukowaną w formie deseniu na warstwie tworzywa sztucznego, (d) utwardzoną powłokę lub utwardzoną warstwę zawierającą zdolny do sieciowania fotopolimer albo monomer leżący na warstwie tworzywa sztucznego i farbach, przy czym część utwardzonej poPL 205 115 B1 włoki albo utwardzona warstwa leżąca na pierwszej farbie jest mechanicznie wytłaczana pierwszą mechanicznie wytłaczaną teksturą, która jest utwardzana promieniowaniem UV i ma stosunkowo głębokie zagłębienia wytłoczenia w porównaniu z ziarnem matującym i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa leżąca na opcjonalnej drugiej farbie jest wytłaczana chemicznie.
Korzystnie, część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa, która nie leży na pierwszej farbie i opcjonalnie drugiej farbie jest wytłaczana mechanicznie drugą mechanicznie wytłaczaną teksturą różną od pierwszej mechanicznie wytłaczanej tekstury.
Korzystnie, warstwa tworzywa sztucznego jest warstwą spienionego tworzywa sztucznego.
Korzystnie, warstwa tworzywa sztucznego jest warstwą spienionego tworzywa sztucznego i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa, która nie leż y na pierwszej farbie nie jest mechanicznie wytłaczaną pierwszą mechanicznie wytłaczaną teksturą.
Korzystnie, warstwa tworzywa sztucznego jest warstwą spienionego tworzywa sztucznego i pierwsza farba ponadto zawiera inhibitor; i trzecia farba jest ewentualnie drukowana w formie deseniu i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa leżąca na pierwszej farbie jest również chemicznie wytłaczana.
Korzystnie, pokrycie powierzchniowe ponadto zawiera czwartą farbę zawierającą fotoinicjator gdzie mechanicznie wytłaczana część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa, która nie leży na pierwszej farbie jest wygładzana i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa która nie leży na pierwszej farbie i opcjonalnej drugiej farbie i czwartej farbie jest mechanicznie wytłaczana drugą mechanicznie wytłaczaną teksturą.
Korzystnie, pierwsza farba zawiera również inhibitor i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa która leży na pierwszej farbie jest również chemicznie wytłaczana.
Korzystnie, część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa która nie leży na pierwszej farbie i opcjonalnej drugiej farbie jest mechanicznie wytłaczana drugą mechanicznie wytłaczaną teksturą różną od pierwszej mechanicznie wytłaczanej tekstury.
Korzystnie, pokrycie powierzchniowe ponadto zawiera powłokę poliuretanową leżącą na utwardzonej powłoce albo utwardzonej warstwie.
Zgodnie z wynalazkiem pokrycie powierzchniowe ma selektywne pola o wyróżniającym się wyglądzie, np. teksturowane linie zaczynu cementowego, na powierzchni syntetycznego pokrycia powierzchniowego. W celu otrzymania takiego produktu na arkusz podłoża aplikuje się warstwę tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu. To połączenie następnie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Następnie do pierwszego wzoru na żelowanej warstwie tworzywa sztucznego stosowano pierwszą farbę drukarską zawierającą fotoinicjator. Następnie do warstwy żelowanego tworzywa sztucznego w drugim wzorze stosowano również drugą farbę drukarską zawierającą zarówno inhibitor rozszerzania ekspandowania jak i fotoinicjator, przy czym część inhibitora migruje do żelowanej warstwy tworzywa sztucznego. Następnie po stadiach drukowania ciekłą powłokę utwardzalną wykonaną z plastizolu lub organozolu i zawierającą fotopolimer utwardzalny, np. monomer lub oligomer akrylowy, aplikuje się na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego, zawierającego pierwszą i drugą farbę drukarską, przy czym część fotoinicjatora w farbach drukarskich migruje do utwardzalnej powłoki. Następnie utwardzalną powłokę poddaje się żelowaniu, z lub bez stadium chłodzenia, następnie zmiękczaniu przez zastosowanie ciepła. Zmiękczona powłoka utwardzalna jest następnie wytłaczana mechanicznie ogólnie z teksturą , taką jak ta imitują ca zaczyn cementowy, przy czym produkt jest utwardzany przez wystawienie na promieniowanie UV wewnątrz osłony w celu wypreparowania tekstury zaprawy cementowej na tych częściach utwardzalnej powłoki leżących na farbach drukarskich, z których obydwie zawierają część fotoinicjatora. Wychodząc spoza osłony UV produkt wchodzi do pieca stapiania i ekspandowania, przy czym ta część utwardzalnej powłoki, która nie pokrywa farb drukarskich zawierających fotoinicjator wygładza się tak, że na tych polach tekstura imitująca zaprawę cementową znika. Ponadto te części warstwy żelowanego tworzywa sztucznego, które nie zawierają inhibitora aplikowane z drugą farbą drukarską, ulegają spienieniu i ekspandowaniu. Powierzchnia utwardzalnej powłoki, która uległa wygładzeniu, może następnie być drugi raz wytłaczana mechanicznie, lecz teraz z teksturą imitująca teksturę kamienia, drzewa lub podobną do przedtem opisanej. Powłoka funkcjonalna jak powłoka poliuretanu akrylowego stosowana jest w formie opcji do powierzchni produktu dla dodatkowej ochrony przed wycieraniem. Zależnie od uznania osoby posiadającej zwykłe kwalifikacje w tej dziedzinie, w produkcie według wynalazku można stosować więcej niż dwie farby drukarskie i każ da z farb może zawierać fotoinicjator w formie opcji i/lub inhibitor. Oczywiście farby drukarskie, które nie zawierają
PL 205 115 B1 fotoinicjatora lub inhibitora mogą być używane w kombinacjach z farbami, które zawierają fotoinicjator i/lub inhibitor, aby osiągnąć pożądane efekty dekoracyjne.
Farby drukarskie bez inhibitorów mogą być drukowane w formie wzoru lub deseniu bezpośrednio na podłożu, które nie posiada warstwy tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu. Produkt końcowy posiada gładką powierzchnię z różną teksturą lub wyglądem włączając, w pewnych przypadkach, postać trójwymiarową. W tym rozwiązaniu teksturowane linie zaprawy cementowej powinny być częścią wzoru lub deseniu, będą one wyrównane z wierzchnią powierzchnią produktu, tj. bez wypukłości.
W miejsce ulegających spienieniu i/lub utwardzalnych powłok moż na stosować kalandrowane i/lub wytłaczane arkusze, jak wyjaśniono poniżej w szczegółowym opisie.
Mogą być stosowane farby drukarskie i warstwy ścieralne zawierające różne fotoinicjatory, które reagują, kiedy są wystawione na promieniowanie UV o różnych długościach fal, aby otrzymać selektywnie wytłaczane pokrycia powierzchniowe posiadające uretanowe powłoki powierzchniowe.
Wszystkie zgłoszone tu zawartości procentowe są typu ciężar/ciężar, o ile nie są inaczej sprecyzowane.
Fig. 1 przedstawia schemat strumieniowy procesu według wynalazku.
Fig. 2 przedstawia fragmentaryczny przekrój przez produkt zgodnie z procesem ilustrowanym na fig. 1 przed zastosowaniem powłoki ulegającej utwardzeniu na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. Ten przekrój oraz przekroje na fig. 3 i 4 mają na celu tylko ilustrowanie i nie jest zamierzone, by grubość pokazanych różnych warstw i komponentów była narysowana w skali.
Fig. 3 przedstawia fragmentaryczny przekrój przez produkt wykonany zgodnie ze sposobem ilustrowanym na fig. 1 w czasie stadium utwardzania UV.
Fig. 4 przedstawia fragmentaryczny przekrój przez produkt wykonany zgodnie ze sposobem ilustrowanym na fig. 1 po drugim stadium wytłaczania mechanicznego.
Odnośnie fig. 1, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu zawierającego środek spieniający aplikowana jest na podłożu w postaci arkusza. Połączenie to następnie ogrzewa się w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego, bez aktywowania środka spieniającego. Następnie pierwszą farbę drukarską zawierającą fotoinicjator aplikuje się w formie pierwszego wzoru lub deseniu na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego przy pomocy technik konwencjonalnych. Drugą farbę drukarską zawierającą inhibitor rozszerzania ekspandowania i fotoinicjator, np. inicjator polimeryzacji pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, aplikuje się następnie na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego w formie drugiego wzoru lub deseniu, stosując ponownie techniki konwencjonalne, przy czym inhibitor znajdujący się w drugiej farbie drukarskiej migruje do warstwy żelowanego tworzywa sztucznego pod drugą farbą drukarską. Inhibitor musi być wybrany tak, aby szybkość z którą będzie migrował od drugiej farby drukarskiej do warstwy żelowanego tworzywa sztucznego była kompatybilna z szybkością całego procesu wykonania pokrycia powierzchniowego. Uznaje się, że wzór wykonany drugą farbą może korzystnie mieć formę spoiny między dwiema płytkami tak, aby imitować płytki ceramiczne. Jednak wynalazek nie jest ograniczony do takiego deseniu i może przedstawiać każdy pożądany deseń. Uznaje się również, że określenia „pierwsza farba drukarska i „druga farba drukarska służą tylko do rozróżnienia farb i nie koniecznie odnoszą się do porządku, w którym są aplikowane na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego lub bezpośrednio na podłożu ani też nie znaczy, że są tylko dwie farby drukarskie do wykonania pożądanego wzoru produktu o pożądanych barwach.
Przezroczysta utwardzalna powłoka zawierająca ulegający sieciowaniu pod wpływem UV monomer lub oligomer akrylowy i w formie opcji inicjator sieciowania termicznego, np. generator rodnikowy taki jak nadtlenek jest następnie aplikowana na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego zawierającej pierwszą i drugą farbę drukarską. Fotoinicjator zawarty w pierwszej i drugiej farbie drukarskiej migruje następnie do utwardzalnej powłoki, która była aplikowana na farbach. Fotoinicjator musi być wybrany tak, aby szybkość z którą będzie migrować z farb drukarskich do utwardzalnej powłoki, była kompatybilna z szybkością całego procesu wykonania pokrycia powierzchniowego. Kombinacja podłoża, warstwy tworzywa sztucznego, pierwszej i drugiej farby drukarskiej i ciekłej powłoki utwardzalnej jest następnie ogrzewana w celu żelowania utwardzalnej powłoki. Powierzchnia powłoki utwardzalnej jest następnie zmiękczana przez ogrzewanie, po czym zmiękczona powłoka utwardzalna jest mechanicznie wytłaczana za pomocą teksturowanego walca za pomocą technik konwencjonalnych. Teksturowany walec korzystnie imituje teksturę piasku, zaczynu cementowego, zaprawy murarskiej, korka, lastrika i podobnych wyżej opisanych. Czas i temperatura wymagana do
PL 205 115 B1 procesu żelowania muszą być dostatecznie niskie, aby nie inicjować sieciowania termicznego utwardzalnej powłoki w tych temperaturach. Jeżeli nie stosuje się inicjatora termicznego sieciowania, można stosować techniki sieciowania pod wpływem wiązki elektronów lub inne, które będą opisane w przykładach jako znane specjalistom.
W celu utrwalenia wytł aczanej tekstury na tych polach utwardzalnej powł oki leżących na pierwszej i drugiej farbie drukarskiej zawierającej fotoinicjator, utwardzalna zawierająca utwardzalny za pomocą promieniowania UV monomer lub oligomer akrylowy jest poddawana sieciowaniu za pomocą promieniowania ultrafioletowego wewnątrz osłony. Promieniowanie UV rozkłada fotoinicjator tak, żeby utworzyć wolne rodniki lub jony, które potrzebne są do sieciowania części monomerowej i/lub oligomerowej utwardzalnej powłoki.
Następnie produkt umieszcza się w piecu do stapiania, w którym jest ogrzewany do około 205°C. Wynik jest taki, że te części utwardzalnej powłoki, które nie leżą ani na pierwszej ani na drugiej farbie drukarskiej ulegają fluidyzacji i rozluźnieniu tak, że na tych polach znika odkształcenie utwardzalnej powłoki właściwe wytłaczaniu mechanicznemu za pomocą teksturowanego walca, tj. następuje wygładzenie. Ponadto ta część warstwy tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu, która nie leży pod drugą farbą drukarską zawierającą inhibitor, ulega spienieniu i ekspandowaniu. Każdy z monomerów lub oligomerów, który pozostawał nieprzereagowany po opuszczeniu osłony UV, może być utwardzony za pomocą inicjatora termicznego dodanego w formie opcji do powłoki ulegającej utwardzaniu. Ważne jest wybranie tego inicjatora termicznego tak, aby zapoczątkował wydajne utwardzanie nieprzereagowanego monomeru lub oligomeru po wygładzeniu ostatnich części.
Produkt może następnie być poddawany drugiemu stadium wytłaczania mechanicznego, ponownie za pomocą technik konwencjonalnych, przy czym inna tekstura taka jak wygląd naturalnego kamienia, drzewa itp., jak wyżej opisano, jest aplikowana na powierzchni utwardzalnej powłoki, która uległa wygładzeniu. Następnie po tym stadium produkt może w formie opcji być powlekany powłoką funkcjonalną, taką jak powłoka poliuretanu akrylowego.
Ważną cechą procesu i produktu według wynalazku jest to, że cała powierzchnia produktu może być początkowo teksturowana w stadium pierwszego wytłaczania mechanicznego bez konieczności stosowania specjalnego szablonu walca do teksturowania regulowanego w urządzeniu regulującym z wzorem lub dekoracją pokrycia powierzchniowego. Jest tak, ponieważ pola powierzchni utwardzalnej powłoki, które nie są utrwalone po pierwszym stadium wytłaczania mechanicznego będą zmiękczane w czasie następnej obróbki przez stapianie i ekspandowanie i stają się gładkie z powodu cieplnego osłabienia rozluźnienia pamięci plastycznych, jak wyjaśniono w patencie amerykańskim nr 3,887,678.
Produkt posiadający budowę zilustrowana na fig. 2 albo 3, albo 4 przygotowywany jest za pomocą sposobu jak na fig. 1. Odnośnie fig. 2 warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu 1 zawierająca środek spieniający aplikowana jest na arkuszu podłoża 2. To połączenie jest następnie ogrzewane w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego 1. Pierwsza farba drukarska 3, która zawiera fotoinicjator i druga farba drukarska 4 która zawiera inhibitor ekspandowania i fotoinicjator są aplikowane w postaci odpowiednio pierwszego i drugiego wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego 1. Przezroczysta ciekła powłoka utwardzalna 5 (patrz fig. 3) aplikowana jest na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego 1 oraz na pierwszej i drugiej farbie drukarskiej. Po ogrzewaniu utwardzalnej powłoki 5 do żelowania i zmiękczenia jej, zmiękczona powłoka utwardzalna 5 jest wytłaczana mechanicznie w pierwszym stadium wytłaczania za pomocą teksturowanego walca do wytworzenia pierwszej tekstury 6. Teksturowana powłoka utwardzalna jest następnie poddawana działaniu promieniowania ultrafioletowego 7 i produkt jest stapiany w piecu w celu spowodowania, aby ta część utwardzalnej powłoki 5, która nie leży na farbach drukarskich 3, 4 wygładziła się tak, że tekstury odnoszące się do pierwszego stadium wytłaczania mechanicznego znikają na tych polach (patrz fig. 4). Ponadto te części warstwy żelowanego tworzywa sztucznego 1, które nie zawierają inhibitora stosowanego z drugą farbą drukarską 4, ulegają spienieniu i ekspandowaniu. Pola powierzchni utwardzalnej powłoki, które uległy wygładzeniu są następnie wytłaczane mechanicznie w drugim stadium wytłaczania do wytworzenia drugiej tekstury 8. Następnie produkt może w formie opcji być powlekany powłoką funkcjonalną (nie pokazana).
Zgodnie z innym rozwiązaniem wynalazku zastosowano do utwardzania promieniowanie UV z dwóch wyraźnie różnych obszarów widma. Pozwoliło to na osiągnięcie selektywnego sieciowania w warstwie ścieralnej przez zastosowanie różnych fotoinicjatorów. Fotoinicjatory różnią się obszarem absorpcji UV. Pierwszy fotoinicjator, który stosuje się do farby drukarskiej, musi posiadać dostateczną
PL 205 115 B1 absorpcję w obszarze powyżej 350 nanometrów („nm) i korzystnie powyżej około 400 nm. Drugi fotoinicjator, który jest stosowany do preparowania warstwy ścieralnej, nie może posiadać żadnej absorpcji w tym samym obszarze, co pierwszy fotoinicjator. Odpowiednio drugi fotoinicjator będzie reagował w obszarze poniż ej okoł o 350 nm i korzystnie poniż ej okoł o 320 nm.
Promieniowanie powyżej 350 nm można uzyskać przez selekcję spośród wszystkich dostępnych typów lamp (lampa V (z dodatkiem galu), lampa D, lampa H itd.). Z powodu wydajności lampa, którą się wybiera powinna być taką, która odznacza się znacznymi emisjami w obszarze widmowym >350 nm. Korzystna jest lampa V, ponieważ emisje maksymalizują się w obszarze powyżej 350 nm i minimalizują w obszarze poniż ej.
W celu oddzielenia emisji w obszarze powyż ej 350 nm z peł nych emisji z lampy konieczne jest filtrowanie emisji lampy poniżej 350 nm. Można stosować filtr w postaci szklanej płytki, ponieważ absorbuje promieniowanie poniżej długości fali około 350 nm i przepuszcza promieniowanie powyżej tej długości fali. Konieczne jest również utrzymanie szkła w niskiej i kontrolowanej temperaturze, ponieważ wymaga ono stacjonarnego umieszczania poniżej lampy UV, która generuje znaczne promieniowanie podczerwieni (IR). Korzystnym sposobem jest zastosowanie reflektora dwubarwnego.
Każdy składnik produktu i każde stadium procesu według wynalazku będą teraz opisane wraz z informacją o róż nych korzystnych i alternatywnych rozwiązaniach.
Podłoże jest względnie płaskim, włóknistym i niewłóknistym, materiałem podkładowym w postaci arkuszy, takim jak włóknisty, filcowany lub w postaci maty, względnie płaski arkusz zachodzących na siebie, przecinających się włókien. W razie potrzeby podłoże obejmuje filce lub papiery, które są tkane lub nietkane. Może ono obejmować dzianiny lub w inny sposób wytwarzane materiały tekstylne lub tkaniny wykonane z celulozy, szkła, naturalnych lub syntetycznych włókien organicznych albo naturalnych lub syntetycznych włókien nieorganicznych, albo wzmacniane lub niewzmacniane tkaniny lub arkusze z nich wykonane, albo wypełnione lub niewypełnione materiały termoplastyczne albo termoutwardzalne materiały polimerowe. Może ono również obejmować warstwę zbitą kompaktową. Te i inne podstawowe materiały podłoża są dobrze znane specjalistom i nie potrzeba ich tu dalej przedstawiać szczegółowo.
Stosowana warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu może obejmować każdy odpowiedni materiał znany specjalistom jako stosowany do wytwarzania warstw piankowego tworzywa sztucznego na podłożu, ale typowo jest plastizolem polichlorku winylu („PVC), organozolem, poliolefinem, jonomerem, plastyfikowanym PVC lub żywicą termoplastyczną. Warstwa ta może być pigmentowana albo wolna od pigmentacji. Jeżeli warstwa jest pigmentowana, korzystnie wybiera się barwę będącą średnią barw produktu tak, że wygląd i estetyka produktu utrzymują się w czasie obróbki. Dla osoby wykwalifikowanej barwa oznacza barwę postrzeganą, kiedy patrzy się na powierzchnię z odległości powyżej około pięciu stóp.
Warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu może obejmować każdą z różnych substancji żywicznych stosowanych normalnie w połączeniu z powłoką z materiałów dekoracyjnych w postaci arkuszy i może konkretnie zawierać substancje opisane w patencie amerykańskim nr 3,458,337, lecz nieograniczone do nich. Chociaż można stosować odpowiedni środek spieniający lub porofor jak podano w wyżej wspomnianym patencie, zamiast niego można stosować mieszaninę środków spieniających, azodikarbonamidu („ABFA) i p, p'oksybis(benzenosulfonylohydrazydu) („OBSH). Można stosować dodatkowe składniki konwencjonalne, takie jak stabilizatory, środek spieniający lub porofor, katalizatory itd., oczywiście katalizator wymagany jest w przypadku, kiedy wymagana jest chemiczna inhibicja. Chociaż korzystną warstwą tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu jest homopolimerowa żywica PVC, można stosować inne żywice chlorku winylu. Odpowiednie są inne żywice syntetyczne, takie jak polistyren, postawiony polistyren (przy czym korzystne podstawniki wybrane są z grupy obejmującej alkil posiadający 1-10 węgli, korzystnie 1-4 węgli oraz aryl posiadający 6-14 węgli), poliolefiny takie jak polietylen i polipropylen, akrylany i metakrylany, poliamid, poliestry i jakakolwiek inna żywica naturalna lub syntetyczna.
Kompozycja warstwy tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu musi być kompatybilna z leżącym pod nią podłożem i farbami drukarskimi oraz przy żelowaniu musi dawać gładką i jednolitą powierzchnię dla pierwszej i drugiej farby drukarskiej. Z drugiej strony kompozycja musi być również kompatybilna z kompozycją całego produktu i dlatego w granicach zasad tego wynalazku. Jak wskazano, nie jest sprawą zasadniczą, aby jako warstwa tworzywa sztucznego ulegające spienieniu stosowany był plastizol. Nadają się do tego również organozole i lateksy z rozpuszczalnikami organicznymi i wodą odpowiednio zastosowanymi raczej niż plastyfikatorami jak w przypadku plastizolu.
PL 205 115 B1
Warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu jest zasadniczo jednolicie aplikowana w stanie ciekłym na leżącym pod spodem podłożu za pomocą konwencjonalnych środków takich jak powlekarka walcowa z nożem, bezpośrednia powlekarka walcowa, obrotowe sito, pręt przeciągający, odwrotna powlekarka walcowa lub pręt z uzwojeniem drutowym. Poszczególne sposoby aplikacji warstwy tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu nie dotyczą istoty wynalazku i może być zastosowany każdy odpowiedni sposób powlekania.
Grubość warstwy ciekłego tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu aplikowanego na leżącej pod spodem powierzchni jest zasadniczo jednolita i wynosi od około 0,0508 do około 0,762 mm (od około 2 do około 30 milicali), korzystnie od około 0,1524 do około 0,406 mm (od około 6 do około 16 milicali. Warstwa może być grubsza lub cieńsza, jaka jest wymagana do poszczególnych aplikacji produktu.
Zamiast warstwy ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego na leżące pod spodem podłoże można w ten sam sposób jak wyżej opisano aplikować warstwę tworzywa sztucznego, które nie zawiera środka spieniającego lub poroforu.
Po zaaplikowaniu na podłożu warstwy ciekłego tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu zawierającego środek spieniający, połączenie to ogrzewa się przez pewien okres czasu i w temperaturze wystarczającej do żelowania warstwy tworzywa sztucznego, lecz niewystarczającej do aktywowania lub rozkładu poroforu lub środka spieniającego. Może to być wykonane w piecu lub w ogrzewanym bębnie chromowym. Jeżeli w stadium żelowania stosuje się piec, dobre wyniki uzyskuje stosując czas przebywania w piecu od około 0,5 minuty do około 3,5 minut przy temperaturze pieca od około 80°C do około 205°C. Jeżeli stosuje się bęben chromowy, dobre wyniki uzyskuje się stosując czas odgazowania w bębnie od około 8 sekund w temperaturze od około 80°C do około 175°C. Wyższe temperatury stosuje się przy krótszych czasach przebywania lub krótszych czasach odgazowania i niższe temperatury przy dłuższych czasach. Następnie warstwę ochładza się w celu otrzymania powierzchni odpowiedniej do drukowania. Chłodzenie na ogół wykonuje się przez kontaktowanie powierzchni warstwy ulegającego spienieniu, żelowanego tworzywa sztucznego (i czasem spodniej strony podłoża) z jedną lub większa ilością bębnów chłodzących. W bębnach cyrkuluje woda o temperaturze otoczenia lub oziębiona. Chłodzenie można zwiększyć za pomocą wentylatorów lub dmuchaw. Ten sam sposób żelowania można zastosować, jeżeli warstwa tworzywa nie zawiera środka spieniającego lub poroforu, co jest oczywiste dla osób wykwalifikowanych w tej dziedzinie. W celu przygotowania warstwy nadającej się do drukowania można również stosować techniki kalandrowania lub wytłaczania i następne laminowanie na podłożu arkusza preparowanego podobne jak wyże opisano.
Zgodnie z wyżej wymienionym korzystnym rozwiązaniem pierwszą farbę drukarską zawierającą fotoinicjator stosuje się do pierwszego wzoru lub deseniu na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. Następnie drugą farbę drukarską zawierającą fotoinicjator i inhibitor ekspandowania stosuje się do drugiego wzoru lub deseniu na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. Odpowiednie farby drukarskie zawierają farby stosowane normalnie w produkcji pokryć powierzchniowych. Obejmują one plastizol, układy oparte na rozpuszczalnikach i układy oparte na wodzie. Oczywiście do otrzymania przedmiotowych wzorów można stosować inne farby drukarskie, które nie zawierają fotoinicjatora lub inhibitora ekspandowania. Ponadto nie jest konieczne stosowanie zarówno pierwszej jak i drugiej farby drukarskiej, kiedy stosuje się co najmniej jedną farbę drukarską z fotoinicjatorem. Farba może być stosowana albo sama albo w połączeniu z innymi farbami drukarskimi, które nie zawierają fotoinicjatora lub inhibitora ekspandowania. Jeżeli nie stosuje się żadnej warstwy tworzywa sztucznego, nie stosuje się farb drukarskich posiadających inhibitor ekspandowania.
Pierwsza, druga i inne farby drukarskie mogą być pigmentowane lub niepigmentowane i mogą zawierać cząstki pigmentów organicznych lub nieorganicznych takich jak dwutlenek tytanu, tlenek żelaza, sadzę, mikę, perłę i podobne. Dekoracyjne cząstki odbijające, takie jak metaliczne, mogą również być włączone jako część jednej lub większej ilości kompozycji farb drukarskich. Typy i składniki pierwszej, drugiej i innych farb drukarskich mogą być te same lub różne.
Pierwsza i druga farby drukarskie zawierają fotoinicjator. Traktując tylko jako przykład, a nie jako ograniczenie, można zgodnie z wynalazkiem stosować następujące inicjatory sieciowania ultrafioletem: benzofenon, 2-chlorotioksanton, 2-metylotioksanton, 2-izopropylotioksanton, benzoinę, 4,4'-dimetoksybenzoinę, benzoinoetyloeter, benzoinoizopropyloeter, benzylodimetyloketal, 1,1,1-trichloroacetofenon, tlenek 1-fenylo-1,2-propanediono-2-(etoksykarbonylu), dietoksyacetofenon i dibenzosuberon. Farby zawierające fotoinicjatory powinny zawierać około 1% do około 15%, korzystnie około 10% wagowych fotoinicjatora.
PL 205 115 B1
Druga farba drukarska zawiera również inhibitor ekspandowania. Traktując tylko jako przykład, a nie jako ograniczenie, mo ż na zgodnie z wynalazkiem stosować nastę pują ce inhibitory: benzotriazol, tolilotriazol, kwas fumarowy i bezwodnik trimelitowy. Konkretny stosowany inhibitor ekspandowania, nie wiąże się z istotą wynalazku i dla osoby posiadającej w tej dziedzinie zwykłe kwalifikacje dostępnych jest wiele innych odpowiednich i możliwych do przyjęcia inhibitorów ekspandowania.
Drukowanie farb na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego może być wykonywane za pomocą rotograwiury, fleksygrafii, druku sitowego, druku zaprawianego lub druku moletowego albo innych technik druku tradycyjnie stosowanych przy wytwarzaniu produktów pokryciowych do podłóg i ś cian.
Kiedy do warstwy żelowanego tworzywa sztucznego stosuje się drugą farbę drukarską, inhibitor zawarty w drugiej farbie drukarskiej migruje do warstwy żelowanego tworzywa sztucznego poniżej drugiej farby drukarskiej.
To znaczy, zgodnie z wynalazkiem, że do drukowania wzorów lub deseni na podłożu lub na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego można stosować jedną, dwie lub wiele farb. Każda farba może w formie opcji zawierać fotoinicjator i/lub inhibitor. Oczywiście farba bez fotoinicjatorów lub inhibitorów może być stosowana do otrzymywania wzorzystych przedmiotów. Będzie to również znaczyło, że porządek drukowania nie jest krytyczny i nie może być interpretowany jako ograniczenie wynalazku. Ponadto należy rozumieć, że pola zadrukowane farbą mogą zachodzić na siebie.
Kiedy trzeba stosować utwardzające promieniowanie UV z dwóch różnych obszarów widma, farba drukarska (z lub bez inhibitora spieniania) jest preparowana z fotoinicjatorem, który absorbuje promieniowanie UV w obszarze widma powyżej 350 nm. Odpowiednie fotoinicjatory są dostępne w handlu i zawierają następują ce substancje, lecz bez ograniczenia do nich:
IRGACURE 784
IRGACURE 819
IRGACURE 1700
IRGACURE 1800
IRGACURE 1850
DAROCUR 4265
W doświadczeniach fotoinicjatory stosowano w farbie drukarskiej w stężeniu 20%, lecz do osiągnięcia efektywnych wyników można stosować wyższe lub niższe stężenia, co jest oczywiste dla osób doświadczonych, ponieważ dobrze znane jest zastosowanie przy drukowaniu określonej ilości reagenta na powierzchni przy przez zastosowanie określonej farby drukarskiej do druku rotograwiurowego zawierającej określone stężenie reagenta. Efektywne wyniki uzyskano, kiedy zastosowano odpowiednią ilość fotoinicjatora z farbą drukarską w celu spowodowania migracji fotoinicjatora do utwardzalnej powłoki i otrzymania w wyniku skutecznego efektu. Zakres wystarczających stężeń jest częściowo oparty na ilości linii na cal wytrawionych w cylindrze drukarskim. Zakres linii na cal wynosi na ogół od około 80 - 229 (31,5 - 90,16 na cm) i korzystnie od około 90 - 130 (35,43 - 51,18cm. Zakres dostatecznych stężeń fotoinicjatorów w farbie drukarskiej wynosi na ogół od około 5% do około 30%, lecz efektywne mogą być mniejsze ilości oraz można stosować większe ilości zależnie od poszczególnych zastosowań.
Po aplikacji farb drukarskich na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego, na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego włącznie z pierwszą i drugą farbą drukarską aplikuje się ciekłą powłokę utwardzalną zawierającą ulegający sieciowaniu fotopolimer lub monomer, taki jak monomer lub oligomer akrylowy, oraz w formie opcji inicjator sieciowania termicznego. Zgodnie z korzystnym rozwiązaniem fotoinicjatory zawarte w pierwszej i drugiej farbie drukarskiej migrują następnie do części utwardzalnej powłoki, która była aplikowana na pierwszej i drugiej farbie drukarskiej. Warstwa utwardzalna może zawierać plastizol, przy czym użyte tu określenie „plastizol jest na ogół rozumiane jako obejmujące żywicę polichlorku winylu („PVC) o względnie wysokim ciężarze cząsteczkowym zdyspergowaną w jednym albo większej ilości plastyfikatorów. Podczas ogrzewania lub topienia plastizol tworzy mocne plastyfikowane ciało stałe. Odpowiednie do celów tego opisu kompozycje plastizolu są również rozumiane jako obejmujące organozole. Można również stosować przezroczystą kalandrowaną lub wytłaczaną błonę z tej samej kompozycji. Przykleja się ją do drukowanej warstwy żelowanego tworzywa sztucznego za pomocą znanych specjalistom sposobów, np. laminowania.
Grubość utwardzalnej powłoki aplikowanej w ciekłym, lepkim, nieżelowanym stanie na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego i farbach jest zasadniczo jednolita i wynosi od około 0,0508 mm
PL 205 115 B1 (2 milicale) do około 1,016 mm (40 milicali), korzystnie od około 0,2032 mm (8 milicali) do około 0,508 mm (20 milicali). Powłoka może być cieńsza albo grubsza, jak wymagają poszczególne zastosowania produktu. Powłokę utwardzalną aplikuje się sposobami konwencjonalnymi, jak wyżej opisane w odniesieniu do aplikacji warstwy tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu. Poszczególne sposoby aplikowania utwardzalnej powłoki nie odnoszą się do istoty wynalazku i można stosować jakiekolwiek odpowiednie sposoby powlekania.
Utwardzalna powłoka jest korzystnie przezroczysta warstwą, lecz może być nieznacznie zabarwiona dopóki pozostaje przezroczysta i pozwala na przenikanie promieniowania UV. Utwardzalna powłoka może również zawierać stałe cząstki takie jak wiórki, płatki, pyłki itd.
Ulegające sieciowaniu monomery odpowiednie do stosowania zgodnie z wynalazkiem obejmują tylko w formie przykładu następujące związki, lecz nie ograniczają się do nich: dimetakrylan glikolu etylenowego, diakrylan glikolu etylenowego, dimetakrylan glikolu dietylenowego, diakrylan glikolu dietylenowego, dimetakrylan glikolu trimetylowego, diakrylan glikolu trietylenowego, dimetakrylan glikolu tetraetylenowego, diakrylan tetraetylenu, dimetakrylan glikolu polietylenowego, diakrylan glikolu polietylenowego, dimetakrylan glikolu 1,3-butylenowego, dimetakrylan glikolu 1,4-butylenowego, diakrylan glikolu 1,3-butylenowego, diakrylan glikolu 1,4-butylenowego, dimetakrylan 1,6-heksanodiolu, diakrylan 1,6-heksanodiolu, diakrylan glikolu neopentylowego, dimetakrylan glikolu neopentylowego, dimetakrylan (etoksylowanego)bisfenolu A, diwinylobenzen, diwinylotoluen, trimetakrylan trimetylolopropanu, triakrylan trimetylolopropanu, triakrylan pentaerytrytolu, trimetakrylan glicerylu, tetraakrylan pentaerytrytolu i tetrametakrylan pentaerytrytolu.
Utwardzalne powłoki zawierające reagent ulegający sieciowaniu, monomer i/lub oligomer powinny zawierać 2 do 40%, korzystnie około 10% wagowych monomeru.
Oligomery ulegające sieciowaniu odpowiednie do stosowania w związku z wynalazkiem obejmują tylko w formie przykładu oligomery opisane w patencie amerykańskim nr 6,146,711, lecz nie ograniczają się do nich.
Wierzchnia ścieralna warstwa pokrycia jest zwykle stosowana w rozwiązaniu, w którym do utwardzania stosuje się promieniowania UV z dwóch różnych obszarów widma, lecz może to być stosowane w innych rozwiązaniach, które będą oczywiste na podstawie poniższych przykładów. Kiedy preparat stosuje się w rozwiązaniu, które wykorzystuje dwa różne obszary widmowe UV, zawiera on fotoinicjator, który nie posiada żadnej znacznej absorpcji w obszarze widmowym powyżej 350 nm. Odpowiednie fotoinicjatory są dostępne w handlu i obejmują IRGACURE 184 i IRGACURE 2959, lecz nie ograniczają się do nich. Stosuje się oparty na wodzie uretan utwardzalny pod wpływem UV. Jest on stosowany do powierzchni żelowanej utwardzalnej powłoki (również wymienianej w tym rozwiązaniu jako podstawowa warstwa ścieralna) i suszony do postaci błony, która może być mechanicznie wytłaczana. Przykłady odpowiednich powłok obejmują Stahl TRL 101 i Stahl TRL 248.
W celu przygotowania utwardzalnej powłoki do wytłaczania mechanicznego utwardzalna powłokę poddaje się żelowaniu przez ogrzewanie. Produkt przechodzi przez piec utrzymywany w temperaturze od około 70°C do około 170°C, korzystnie od około 135°C do około 160°C, przy czasie przebywania od około 0,75 do 3 minut. Na ogół stosuje się piec z recyrkulującym gorącym powietrzem i/lub piec podczerwieni („IR) działający w tych temperaturach. Powierzchnia produktu jest następnie zmiękczana przez ogrzewanie, korzystnie za pomocą pieca IR do temperatury od około 150°C do 170°C, korzystnie około 160°C, którą mierzono za pomocą pirometru przed ściskaniem walcami wytłaczającymi.
Jest zrozumiałe dzięki opisowi szczegółowemu, włącznie z przykładami obecnego zgłoszenia patentowego, że stadium mechanicznego wytłaczania zawsze obejmuje pewne formy ogrzewania dla zmiękczenia powierzchni przed poddaniem jej działaniu walców wytłaczających w celu uzyskania pożądanej mechanicznie wytłaczanej tekstury. Mechaniczne wytłaczanie stosuje się do poprzednio żelowanego gładkiego i skrzepniętego materiału, który jest następnie ogrzewany powierzchniowo przed poddaniem działaniu wytłaczających walców.
Kiedy utwardzalna powłoka została odpowiednio zmiękczona, jest mechanicznie wytłaczana za pomocą teksturowanego walca, który imituje teksturę piasku, zaczynu cementowego, zaprawy murarskiej i podobne wyżej opisane. Walce teksturowane działają pod ciśnieniem, które zależy od stopnia pożądanego teksturowania, co znane jest osobom posiadającym zwykłe doświadczenie w tej dziedzinie.
Przed utwardzaniem za pomocą UV produkt może być oziębiony. Nie jest to wymagane, lecz zmniejsza ilość dymów wewnątrz osłony UV, które zmniejszają przepuszczalność UV do produktu. Po zakończeniu stadium pierwszego wytłaczania, produkt wchodzi do wnętrza za osłoną, w którym jest
PL 205 115 B1 poddawany emisji lampy UV, aby usieciować tę część utwardzalnej powłoki, która leży na pierwszej i drugiej farbie drukarskiej zawierającej fotoinicjator. To stadium powoduje utrwalenie wytłoczonej tekstury na polach powierzchni plastizolu umieszczonego nad farbą drukarską zawierającą fotoinicjator.
Stadium utwardzania UV może przebiegać w reaktorze UV, w którym produkt poddawany promieniowaniu około 100 do około 1500 milidżuli na centymetr kwadratowy (mJ/cm2), korzystnie około 1000 mJ/cm2, ogniskowanego lub rozproszonego, korzystnie ogniskowanego, przy regulowanej mocy około 100 do około 400 wat na cal (około 39,4 do około 157,5 wat na cm), za pomocą lamp typu H, typu V lub typu D, korzystnie typu H. Taki reaktor UV jest dostępny jako produkt firmy IST (Niemcy).
Jak wyżej opisano w niektórych rozwiązaniach wynalazku stosuje się promieniowanie UV z dwóch różnych obszarów widma. Poni ż ej podane są szczegółowo przykłady tych rozwiązań.
Po utwardzeniu części utwardzalnej powłoki w wyżej opisanej osłonie otrzymany produkt wprowadza się do pieca do stapiania utrzymywanego w temperaturze od około 175°C do około 220°C, korzystnie około 205°C. Czas przebywania produktu w piecu wynosił od około 1 do około 3 minut. Na ogół stosowano piec z recyrkulującym gorącym powietrzem i/lub piec IR działający w tych samych temperaturach.
Poddawanie produktu działaniu tych temperatur w tym okresie czasu powoduje stopienie podłoża, warstwy tworzywa sztucznego, farb drukarskich i utwardzalnej powłoki ze sobą oraz spienienie i ekspandowanie tych części warstwy tworzywa sztucznego ulegają cego spienieniu, które nie leżą pod drugą farba drukarską, która zawiera inhibitor. Ponadto te części (tj. pola powierzchni) utwardzalnej powłoki, które nie były przedtem utwardzone, tj. nie leżą albo na pierwszej albo na drugiej farbie drukarskiej, ulegają takiemu rozluźnieniu, że znika (w tej części) odkształcenie i teksturowanie w powłoce jeszcze utwardzalnej na tych polach związane ze stadium pierwszego wytłaczania mechanicznego tej części znika tj. wygładza się. W szczególności w czasie tego stadium część utwardzalnej powłoki, która nie została utwardzona (usieciowana) podczas wystawienie na działanie UV, ulega rozluźnieniu, które skutkuje wygładzeniem teksturowanej powierzchni, podczas gdy ta część utwardzalnej powłoki, która została utwardzona podczas utwardzania promieniowaniem UV zachowuje swój teksturowany wygląd. To zjawisko rozluźnienia wymaga przeprowadzenia pierwszego całkowitego wytłaczania w temperaturze tak niskiej jak to moż liwe dla zminimalizowania składnika plastycznego deformacji mechanicznej wzbudzonej w utwardzalnej powłoce przez wytłaczający walec.
Po usunięciu z pieca do stapiania te części utwardzalnej powłoki (teraz utwardzonej powłoki), które nie leżą na farbach drukarskich i w następstwie tego wygładziły się, są mechanicznie wytłaczane drugi raz sposobami znanymi osobom posiadającym zwykłe kwalifikacje w tej dziedzinie, takimi jak zastosowanie walca do teksturowania lub innymi konwencjonalnymi sposobami obejmującymi tekstury takie jak naturalnie wyglądająca tekstura kamienia, drzewa lub podobne do wyżej opisanych.
Po zakończeniu stapiania i ekspandowania lub po drugim stadium wytłaczania mechanicznego jako opcji produkt chłodzi się do temperatury od około 15°C do około 80°C środkami konwencjonalnymi, takimi jak bębny chłodzone powietrzem lub woda. Następnie powłokę funkcjonalną taką jak poliuretan akrylowy można w formie opcji aplikować do produktu takimi konwencjonalnymi środkami jak cylindry drukujące, powlekarki walcowe itp.
Następujące przykłady nie mające charakteru ograniczającego dostarczają poszczególnych i korzystnych rozwiązań sposobu i produktu według obecnego wynalazku.
Jak wyżej wspomniano arkusze kalandrowane lub wytłaczane mogą być używane jako warstwy w miejsce jakiejś jednej lub obydwu spoś ród warstw ulegają cych spienieniu i/lub warstwy utwardzalnej. Kiedy stosuje się arkusz ulegający spienieniu, tworzy się on przez kalandrowanie lub w formowniku wytłaczarki w temperaturze poniżej temperatury rozkładu środka spieniającego lub poroforu, albo katalizowanego środka spieniającego lub poroforu. Kiedy zamiast warstwy utwardzalnej stosuje się arkusz, jest on poddawany obróbce przez kalandrowanie lub w formowniku wytłaczarki w warunkach, które nie powodują rozkładu nadtlenku w znaczny sposób, tak że pozostaje warstwa utwardzalna. Kiedy stosuje się materiały w postaci arkusza są one laminowane na leżącej pod spodem powierzchni produktu przez zastosowanie technik znanych osobom posiadającym zwykłe kwalifikacje w tej dziedzinie.
P r z y k ł a d I
Wzór ceramiczny z liniami zaczynu cementowego drukowano na podstawie ulegającej spienieniu. Farba użyta do drukowania linii zaczynu cementowego we wzorze zawierała inhibitor i fotoinicjator (P1). Aplikowano powłokę o grubości 0,254 mm (0,010 cala) z przezroczystego plastizolu (A1) zawierającePL 205 115 B1 go utwardzalny monomer akrylowy i inny generator rodnikowy (nadtlenek) do utwardzenia termicznego wolnego monomeru pozostałego po opuszczeniu przez produkt reaktora UV.
Plastizol (A1) ogrzewano do temperatury 150°C w celu żelowania. Następnie po żelowaniu powierzchnię ogrzewano za pomocą IR do temperatury 160EF w celu zmiękczenia powierzchni do mechanicznego wytłaczania. Następnie całą powierzchnię produktu wytłaczano mechanicznie za pomocą walca z teksturą piasku (E1).
W celu utrwalenia wytłaczanej tekstury na polu ścieralnej warstwy plastizolu leżącym nad farbą (P1), żelowaną powierzchnię produktu poddawano działaniu promieniowania UV przy napromieniowaniu 1000mJ/cm2 lampą typu H do usieciowania monomeru.
W celu stworzenia urzeźbienia produkt przenoszono do pieca do stapiania, gdzie był ogrzewany do 205°C przez 2 minuty w celu wydmuchania warstwy ulegającej spienieniu i stworzenia zagłębień w polach drukowanych farbą P1. Pola wytłoczonej i usieciowanej ścieralnej warstwy plastizolu rozmieszczone na wydrukowanych zaczynach zachowały teksturę utrwaloną przez działanie UV, a reszta powierzchni była wygładzona przez rozluźnienie.
Zgodnie z tym sposobem uzyskano wygląd zaczynu cementowego imitujący teksturę trójwymiarową rzeczywistego zaczynu cementowego. Ponadto ponieważ technikę drukowania zastosowano do położenia tekstury, produkt był w konsekwencji wytłaczany w formę wzoru wzorcowego.
Po stopieniu produktu stosowano inną teksturę przez mechaniczne wytłaczanie podniesionych części produktu. W formie opcji produkt można następnie pokryć poliuretanem, który może być utwardzony przez ogrzewanie lub promieniowanie UV. Zastosowanie noża powietrznego pozostawia początkową teksturę niepowlekanego produktu, aby aplikować tę powłokę cienką warstwą. Produkt jest następnie chłodzony i zwijany.
W tym przykładzie receptura farby (P1) była następująca:
Składniki Ilość (części wagowe)
Przezroczysty nośnik 82
Inhibitor (tolilotriazol) 10
Fotoinicjator (IRGACURE 2959) 8
Barwnik wynikająca z wzoru
Receptura warstwy ścieralnej (A1) była następująca:
Składniki Ilość (części wagowe)
SANTICIZER 377 400
TXIB 45
SARTOMER SR-350 110
DICUP (10% roztwór w SANTICIRER' ze 377) 21
Stabilizator cieplny 98
PVC wypełniacz 136
PVC pasta (75Kv) 930
P r z y k ł a d II
Wzór ceramiczny/łupkowy z liniami zaczynu cementowego drukowano na podstawie ulegającej spienieniu. W liniach tego wzoru farba zawierała inhibitor, a w polu łupku pełny ton drukowano farbą zawierającą fotoinicjator (P2). Aplikowano powłokę o grubości 0,356 mm (0,014 cala) z przezroczystego plastizolu (A2) zawierającego utwardzalny monomer akrylowy i inny generator rodnikowy (nadtlenek) w celu termicznego utrwalenia wolnego monomeru pozostałego w stanie nieprzereagowanym po opuszczeniu przez produkt reaktora UV. Następnie kontynuowano proces zgodnie z przykładem I, lecz stosowano walec wytłaczający (E2), który posiadał teksturę łupku zamiast tekstury piasku (E1). Po stopieniu i przedmuchaniu produkt ochładzano i zwijano. Tekstura łupku była rozmieszczona tylko na polach produktu posiadających druk łupku. Dało to lepszą imitację oryginalnego zestawu łupka i ceramiki.
W tym przykładzie receptura warstwy ścierlnej (A2) była następująca: Składniki Ilość (części wagowe)
SANTICIZER 377 400
TXIB 45
SARTOMER SR-350 220
DICUP (roztwór 10% w SANTICIZER' ze 377) 21
Stabilizator termiczny 98
PL 205 115 B1
PCV wypełniacz
PVC pasta (70Kv)
136
930
P r z y k ł a d III
Wzór o wyglądzie starej ceramiki drukowano na podstawie ulegającej spienieniu. W liniach zaczynu cementowego we wzorze farba zawierała inhibitor i fotoinicjator (P1), a w pewnych polach ceramiki farba zawierała fotoinicjator (P2). Aplikowano powłokę o grubości 0,508 mm (0,020 cala) z przezroczystego plastizolu (A3) zawierającego utwardzalny monomer akrylowy i inny generator rodnikowy (nadtlenek) w celu utwardzenia termicznego wolnego monomeru pozostałego w stanie nieprzereagowanym po opuszczeniu przez produkt reaktora UV. Następnie kontynuowano proces zgodnie z przykładem I, stosując teksturę piasku (E1). Po stopieniu i przedmuchaniu produkt ochładzano i zwijano. Produkt wyglądał jak podłoga ze starej ceramiki z powierzchniami wytartymi powierzchniami dzięki plamkom z trójwymiarowego zaczynu cementowego.
W tym przykładzie receptura warstwy zuż ywanej (A3) była następująca:
Składniki Ilość (części wagowe)
SANTICIZER 377 400
TXIB 45
SARTOMER SR-350 220
DICUP (roztwór 10% w SANTICIZER 1' ze 377) 21
Stabilizator termiczny 98
PCV wypełniacz 136
PVC pasta 930
P r z y k ł a d IV
Na płaskiej podstawie kompaktowej drukowano wzór drzewa obejmujący deski z liniami złączeń. W liniach złączeń tego wzoru farba zawierała fotoinicjator (P2). Aplikowano powłokę o grubości 0,1016 mm (0,004 cala) z przezroczystego plastizolu (A4) zawierającego utwardzalny monomer akrylowy i inny generator rodnikowy (nadtlenek) w celu utwardzenia termicznego wolnego monomeru i oligomeru pozostał ych jako nieprzereagowane po opuszczeniu przez produkt reaktora UV. Nastę pnie kontynuowano proces zgodnie z przykładem I, stosując walec wytłaczający (E3), który posiada płaską, tępą teksturę zamiast tekstury piasku (E1). Po stopieniu produkt ochładzano i zwijano. Produkt miał bardziej realistyczny wygląd parkietu przy porównaniu z laminowanym parkietem drewnianym.
W tym przykładzie receptura warstwy zuż ywanej (A4) była następująca:
Składniki Ilość (części wagowe)
STAHL U26253 75
SARTOMER SR-209 550
DICUP (roztwór 10% w SARTOMER'ze SR-209) 20
Stabilizator cieplny 60
PVC pasta (75Kv) 1000
P r z y k ł a d V
Warstwę ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego zawierającego środek spieniający aplikowano na arkuszu podłoża. Następnie połączenie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Farba drukarska zawierająca fotoinicjator (inicjator sieciowania aktywowany światłem), który reaguje podczas wystawienia na promieniowanie UV, była następnie aplikowana w formie wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. Po stadium drukowania ciekłą powłokę utwardzalną jako podstawową warstwę ścieralną wykonaną z przezroczystego plastizolu PVC lub organozolu oraz w formie opcji zawierającą fotopolimer ulegający utwardzeniu pod wpływem UV, aplikowano na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego, z farbę drukarską włącznie, przy czym część fotoinicjatora w farbie drukarskiej migrowa ła do podstawowej warstwy ścieralnej powyżej farby drukarskiej. Następnie produkt ogrzewano do żelowania podstawowej warstwy ścieralnej, znów bez aktywowania środka spieniającego w warstwie tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu. Po tym stadium żelowania wierzchnią warstwę ścieralną wykonaną z utwardzalnego przez UV poliuretanu zawartego w wodzie, bez fotoinicjatora stosowano na całą powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej, przy czym część fotoinicjatora w podstawowej warstwie ścieralnej migrowała do ścieralnej wierzchniej warstwy pokrycia. Ścieralna wierzchnia warstwa pokrycia była następnie suszona przez wtłaczane podgrzane powietrze w celu odpędzenia wody jako nośnika, wychodząc z błony powłoki poliuretanowej poprzez powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej z plastizolu PCV.
PL 205 115 B1
Złożona warstwa ścieralna, zawierająca podstawową warstwę ścieralną plus błonę powłoki poliuretanowej, była następnie ogrzewana w celu zmiękczenia podstawowej warstwy ścieralnej i następnie mechanicznie wytłaczana całkowicie teksturą pierwszego wytłaczania mechanicznego, taką jak piasek. Potem produkt utwardzano przez wystawienie na promieniowanie UV wewnątrz osłony do utwardzenia i utrwalenia tekstury w tych częściach podstawowej warstwy ścieralnej z plastizolu PVC, które zawierały fotopolimer utwardzalny przez promieniowanie UV i błony powłoki poliuretanowej zawierającej fotoinicjator (tj. tych części podstawowej warstwy ścieralnej (w formie opcji zawierających fotopolimer) oraz błony powłoki poliuretanowej leżącej na lub na wierzchu farby drukarskiej zawierającej fotoinicjator). Wychodzący spoza osłony UV produkt wchodził do pieca do stapiania i ekspandowania, gdzie produkt ulegał stopieniu, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu unosiła się (pieniła się) oraz ta część złożonej warstwy zużywanej nie zawierająca fotoinicjatora (tj. te części zużywanej warstwy złożonej nie leżącej na lub na wierzchu farby drukarskiej zawierającej fotoinicjator) wygładzała się tak, że na tych polach znikała tekstura nadana w pierwszym stadium wytłaczania mechanicznego. Złożona warstwa ścieralna zawierająca podstawową warstwę ścieralną stopionego plastizolu PVC i błonę powłoki poliuretanowej była następnie w formie opcji wytłaczana mechanicznie w drugim stadium wytłaczania mechanicznego, lecz wtedy teksturą, która imitowała naturalną teksturę kamienia, ceramiki, drzewa itp. Potem błonę powłoki poliuretanowej produktu powlekano roztworem alkoholu i fotoinicjatora, który reaguje podczas wystawienia na promieniowanie UV. Produkt następnie suszono i w piecu za pomocą wtłaczanego powietrza do odparowania alkoholu. Następnie produkt znów utwardzano przez wystawienie wewnątrz osłony na promieniowanie UV w celu usieciowania błony powłoki poliuretanowej podstawowej warstwy ścieralnej, jeżeli podstawowa warstwa ścieralna zawierała fotopolimer ulegający utwardzeniu pod działaniem UV.
P r z y k ł a d VI
Warstwę ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego zawierającego środek spieniający aplikowano na arkuszu podłoża. Następnie połączenie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Farba drukarska zawierająca pierwszy fotoinicjator, który reaguje podczas wystawienia na promieniowanie UV o długości fali powyżej 400 nm, była następnie aplikowana w formie wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. W następnym stadium po drukowaniu ciekłą powłokę utwardzalną podstawowej warstwy ścieralnej wykonaną z przezroczystego plastizolu PVC lub organozolu oraz w formie opcji zawierają c ą fotopolimer ulegają cy utwardzeniu pod wpływem UV aplikowano na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego, zawierającej farbę drukarską, przy czym część fotoinicjatora w farbie drukarskiej migrowała do podstawowej warstwy ścieralnej powyżej farby drukarskiej. Produkt następnie ogrzewano do żelowania podstawowej warstwy ścieralnej, znów bez aktywowania środka spieniającego w warstwie tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu. Po tym stadium żelowania wierzchnią warstwę ścieralną wykonaną z utwardzalnego przez UV poliuretanu zawartego w wodzie, zawierającego drugi fotoinicjator, który reaguje kiedy jest wystawiony na promieniowanie UV o długości fali poniżej 350 nm, np. Irgacure IR 184, stosowano na całą powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej, przy czym część pierwszego fotoinicjatora w podstawowej warstwie migrowała do wierzchniej warstwy ścieralnej pokrycia. Wierzchnia warstwa ścieralna powłoki była następnie suszona przez wtłaczane podgrzane powietrze w celu odpędzenia wody będącej nośnika, wychodzącej z błony powłoki poliuretanowej zawierającej pierwszy i drugi fotoinicjator poprzez powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej plastizolu PCV.
Złożona warstwa ścieralna, zawierająca podstawową warstwę ścieralną plus błonę powłoki poliuretanowej, była następnie ogrzewana w celu zmiękczenia podstawowej warstwy ścieralnej i następnie mechanicznie wytłaczana całkowicie teksturą pierwszego wygniatania mechanicznego, taką jak piasek, po czym produkt poddawano utwardzeniu przez wystawienie na promieniowanie UV o długości fali tylko powyżej 400 nm wewnątrz obudowy do uzyskania utwardzenia i utrwalenia tekstury w tych częściach podstawowej warstwy ś cieralnej plastizolu PVC, które zawierał y fotopolimer utwardzalny przez promieniowanie UV i błony powłoki poliuretanowej zawierającej pierwszy fotoinicjator (tj. tych części podstawowej warstwy ścieralnej (w formie opcji zawierające fotopolimer) oraz błony powłoki poliuretanowej leżącej nad lub na wierzchu farby drukarskiej zawierającej pierwszy fotoinicjator). Wychodzący z pomieszczenia UV produkt wchodził do pieca do stapiania i ekspandowania, gdzie produkt ulegał stopieniu, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu unosiła się (pieniła się) oraz ta część złożonej warstwy zużywanej nie zawierająca pierwszego fotoinicjatora wygładza się tak, że w tych polach znikała tekstura nadana w pierwszym wytłaczania mechanicznego. Złożona
PL 205 115 B1 warstwa ścieralna zawierająca podstawową warstwę ścieralną stopionego plastizolu PVC i błonę powłoki poliuretanowej była następnie w formie opcji wytłaczana mechanicznie w drugim stadium wytłaczania mechanicznego, lecz teraz teksturą, która imitowała naturalną teksturę kamienia, ceramiki, drzewa itp. Następnie produkt znów utwardzano przez wystawienie wewnątrz osłony na promieniowanie UV do usieciowania jeszcze nieutwardzonej błony powłoki poliuretanowej podstawowej warstwy ścieralnej przez reakcję z drugim fotoinicjatorem, oraz podstawowej warstwy zużywanej, jeżeli zawiera ona fotopolimer ulegający utwardzeniu pod działaniem UV.
P r z y k ł a d VII
Warstwę ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego zawierającego środek spieniający aplikowano na arkuszu podłoża. Następnie połączenie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Farba drukarska zawierająca pierwszy fotoinicjator, który reaguje podczas wystawienia na promieniowanie UV o długości fali około 400 nm, była następnie aplikowana w formie wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. W stadium następnym po drukowaniu ciekłą powłokę utwardzalną podstawowej warstwy ścieralnej wykonaną z przezroczystego plastizolu PVC lub organozolu oraz w formie opcji zawierają c ą fotopolimer ulegają cy utwardzeniu pod wpływem UV aplikowano na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego, zawierającej farbę drukarską, podczas gdy część fotoinicjatora w farbie drukarskiej migrowała do podstawowej warstwy ścieralnej powyżej farby drukarskiej. Produkt następnie ogrzewano do żelowania podstawowej warstwy ścieralnej, znów bez aktywowania środka spieniającego w warstwie tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu. Po tym stadium żelowania wierzchnią warstwę zużywaną wykonaną z utwardzalnego przez UV, w 100% reaktywnego poliuretanu zawierającego drugi fotoinicjator, który reaguje kiedy jest wystawiony na promieniowanie UV o długości fali poniżej 350 nm, aplikowano na całej powierzchni żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej, przy czym część fotoinicjatora w podstawowej warstwie ścieralnej migrowała wierzchniej warstwy ścieralnej pokrycia. Wierzchnia warstwa ścieralna była następnie suszona pod płaszczem azotowym przy minimalnej energii potrzebnej do krzepnięcia do stanu suchego w dotyku powłoki poliuretanowej zawierającej teraz pierwszy i drugi fotoinicjator. Jeżeli dano za dużo energii utwardzającej tj. powłoka jest utwardzona za wysoko, powłoka PU marszczy się przy następnym stadium poddawania produktu promieniowaniu IR poprzedzającemu wytłaczanie mechaniczne teksturą podobną do piasku. Następnie to samo nastąpi w piecu do stapiania stosowanym do ekspandowania warstwy ulegającej spienieniu.
Złożona warstwa ścieralna, zawierająca podstawową warstwę ścieralną plastizolu PVC zawierającą pierwszy fotoinicjator plus powłokę poliuretanową zawierającą pierwszy i drugi fotoinicjator, następnie ogrzewano w celu zmiękczenia podstawowej warstwy ścieralnej i następnie mechanicznie wytłaczano całkowicie teksturą pierwszego wygniatania mechanicznego, taką jak piasek, po czym produkt poddawano utwardzaniu przez wystawienie na promieniowanie UV o długości fali tylko powyżej 400 nm do uzyskania utwardzenia i utrwalenia tekstury w tych częściach podstawowej warstwy ścieralnej plastizolu PVC, które zawierają fotopolimer utwardzalny przez promieniowanie UV i powłokę poliuretanową leżącą na farbie drukarskiej i zawierającą pierwszy fotoinicjator. Wychodzący spoza osłony UV produkt wchodził do pieca do stapiania i ekspandowania, gdzie ulegał stopieniu, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu unosiła się (pieniła się) oraz ta część złożonej warstwy ścieralnej nie zawierająca pierwszego fotoinicjatora wygładzała się tak, że w tych polach znikała tekstura nadana w pierwszym stadium wytłaczania mechanicznego. Złożona warstwa ścieralna zawierająca podstawową warstwę ścieralną stopionego plastizolu PVC i powłokę poliuretanową była następnie w formie opcji wytłaczana mechanicznie w drugim stadium wytłaczania mechanicznego, lecz teraz teksturą, która imituje naturalną teksturę kamienia, ceramiki, drzewa itp. Następnie produkt znów utwardzano przez wystawienie wewnątrz osłony na promieniowanie UV w celu usieciowania błony powłoki poliuretanowej, która nie reaguje przy wystawieniu na promieniowanie UV o długości fali powyżej 400 nm oraz podstawowej warstwy ścieralnej, jeżeli warstwa ta zawiera fotopolimer utwardzalny pod wpływem UV.
P r z y k ł a d VIII
Warstwę ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego zawierającego środek spieniający aplikowano na arkuszu podłoża. Następnie to połączenie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Farba drukarska zawierająca fotoinicjator, który reaguje podczas wystawienia na promieniowanie UV, była następnie aplikowana w formie wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. W następnym stadium po drukowaniu podstawową warstwę ścieralną w postaci ciekłej powłoki utwardzalnej wykonanej z przezroczystego plastizolu PVC lub
PL 205 115 B1 organozolu oraz w formie opcji zawierającą fotopolimer ulegający utwardzeniu pod wpływem UV aplikowano na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego, zawierającego farbę drukarską, przy czym część fotoinicjatora w farbie drukarskiej migrowała do podstawowej warstwy ścieralnej powyżej farby drukarskiej. Produkt następnie ogrzewano do żelowania podstawowej warstwy ścieralnej, znów bez aktywowania środka spieniającego w warstwie tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu. Po tym stadium żelowania wierzchnią warstwę ścieralną wykonaną z utwardzalnego przez UV poliuretanu zawartego w wodzie stosowano na całą powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej, przy czym część fotoinicjatora w podstawowej warstwie ścieralnej migrowała do wierzchniej warstwy ścieralnej pokrycia. Wierzchnia warstwa ścieralna pokrycia była następnie suszona przez wtłaczane podgrzane powietrze w celu odpędzenia wody będącej nośnikiem, wychodząc z błony powłoki poliuretanowej poprzez powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej plastizolu PCV.
Złożona warstwa ścieralna, zawierająca podstawową warstwę ścieralną plus błonę powłoki poliuretanowej, była następnie ogrzewana w celu zmiękczenia podstawowej warstwy ścieralnej i następnie mechanicznie wytłaczana całkowicie teksturą pierwszego wygniatania mechanicznego, taką jak piasek, po czym gdy produkt poddawano utwardzaniu przez wystawienie na promieniowanie UV, wewnątrz osłony, do uzyskania utwardzenia i utrwalenia tekstury w tych częściach podstawowej warstwy ścieralnej plastizolu PVC, która zawierała fotopolimer utwardzalny przez promieniowanie UV i błonę powłoki poliuretanowej zawierającej fotoinicjator (tj. w tych częściach podstawowej warstwy ścieralnej (zawierającej fotopolimer) oraz wierzchniej błony powłoki poliuretanowej leżącej nad lub na wierzchu farby drukarskiej). Wychodzący spoza osłony UV produkt wchodził do pieca do stapiania i ekspandowania, gdzie produkt ulegał stopieniu, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu unosiła się (spieniała się) oraz ta część złożonej warstwy ścieralnej nie zawierająca fotoinicjatora (tj. te części złożonej warstwy ścieralnej nie leżące na lub na wierzchu farby drukarskiej) wygładzała się tak, że w tych polach znikała tekstura uzyskana nadana w pierwszym stadium wytłaczania mechanicznego. Złożona warstwa ścieralna zawierająca podstawową warstwę ścieralną stopionego plastizolu PVC i bł onę powł oki poliuretanowej by ł a nastę pnie w formie opcji wytł aczana mechanicznie w drugim stadium wytłaczania mechanicznego, lecz teraz teksturą, która imituje naturalną teksturę kamienia, ceramiki, drzewa itp. Następnie nieutwardzone części złożonej warstwy ścieralnej utwardzano przez wystawienie produktu na działanie strumienia elektronów urządzenia utwardzającego o znamionowych 200 KV przy dawce energii 3 megaradów do usieciowania błony powłoki poliuretanowej i podstawowej warstwy ścieralnej, jeżeli warstwa ta zawierała fotopolimer ulegający utwardzeniu pod wpływem UV.
P r z y k ł a d IX
Warstwę ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego zawierającego środek spieniający aplikowano na arkuszu podłoża. Następnie połączenie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Farba drukarska zawierająca synergetyk fotoinicjatora była następnie aplikowana w formie wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. Synergetyk fotoinicjatora jest produktem, który w połączeniu z fotoinicjatorem zwiększa stopień konwersji fotopolimeru, np. synergetyki ITX lub EDB w połączeniu z Esacurem 1001 (firmy Lombardi). W następnym stadium po drukowaniu zużywaną warstwę ciekłej powłoki utwardzalnej wykonanej z przezroczystego plastizolu PVC lub organozolu oraz zawierając ą fotoinicjator, synergetyk wrażliwy na fotoinicjator, z których obydwa reagują na promieniowanie UV, oraz zawierającą fotopolimer ulegający utwardzeniu pod wpływem UV aplikowano na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego, zawierającej farbę drukarską, przy czym gdy część synergetyka fotoinicjatora w farbie drukarskiej migrowała do warstwy ścieralnej powyżej farby drukarskiej. Produkt następnie ogrzewano do żelowania warstwy ścieralnej, bez aktywowania środka spieniającego w warstwie tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu.
Po tym stadium żelowania ścieralna warstwa była ogrzewana w celu jej zmiękczenia i następnie mechanicznie wytłaczana całkowicie teksturą pierwszego wygniatania mechanicznego, taką jak piasek, po czym produkt poddawano utwardzaniu przez wystawienie na promieniowanie UV wewnątrz osłony przy energii takiej, aby tylko uzyskać utwardzenie i utrwalenie tekstury w tych częściach zużywanej warstwy plastizolu leżących na farbie drukarskiej zawierającej synergetyk fotoinicjatora. Wychodzący spoza osłony UV produkt wchodził do pieca do stapiania i ekspandowania, gdzie ulegał stopieniu, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu unosiła się (spieniała się) oraz ta część warstwy zużywanej, która nie leżała na farbach drukarskich zawierających synergetyk fotoinicjatora wygładzała się tak, że w tych polach znikała tekstura nadana w pierwszym stadium wytłaczania
PL 205 115 B1 mechanicznego. To wygładzanie określa maksimum energii, którą uzyskiwał produkt w pierwszym reaktorze UV. Stopiona warstwa zużywanej powłoki PVC była następnie w formie opcji wytłaczana mechanicznie w drugim stadium wytłaczania mechanicznego, lecz teraz teksturą, która imituje naturalną teksturę kamienia, ceramiki, drzewa itp. Następnie produkt znów utwardzano przez wystawienie wewnątrz osłony na promieniowanie UV do utwardzenia części nieutwardzonych ścieralnej warstwy PVC.
P r z y k ł a d X
Warstwę ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego zawierającego środek spieniający aplikowano na arkuszu podłoża. Następnie połączenie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Farba drukarska zawierająca synergetyk fotoinicjatora była następnie aplikowana w formie wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. W następnym stadium po drukowaniu ciekłą powłokę utwardzalną jako podstawową warstwę ścieralną wykonaną z przezroczystego plastizolu PVC lub organozolu oraz w formie opcji zawierającą fotoinicjator czuły na synergetyk fotoinicjatora, który reaguje na promieniowanie UV, oraz zawierającą fotopolimer ulegający utwardzeniu pod wpływem UV aplikowano na całej powierzchni warstwy żelowanego tworzywa sztucznego, zawierającej farbę drukarską, przy czym część synergetyka fotoinicjatora w farbie drukarskiej migrowała do podstawowej warstwy ścierania powyżej farby drukarskiej. Produkt następnie ogrzewano do żelowania podstawowej warstwy ścieralnej bez aktywowania środka spieniającego w warstwie tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu. Po tym stadium żelowania warstwę wierzchniej powłoki ścieralnej wykonaną z utwardzalnego przez UV poliuretanu zawartego w wodzie, zawierającą dodatkowy fotoinicjator tego samego typu aplikowano na całej powierzchni żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej, przy czym część synergetyka fotoinicjatora w podstawowej warstwie ścieralnej migrowała do wierzchniej warstwy ścieralnej pokrycia. Wierzchnia warstwa ścieralna pokrycia była następnie suszona przez wtłaczane podgrzane powietrze w celu odpędzenia wody będącej nośnikiem, wychodzącej z błony powłoki poliuretanowej poprzez powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej plastizolu PCV.
Złożona warstwa ścieralna, zawierająca podstawową warstwę ścieralną plus błonę powłoki poliuretanowej, była następnie ogrzewana w celu zmiękczenia podstawowej warstwy ścieralnej i następnie cała mechanicznie wytłaczana teksturą pierwszego wytłaczania mechanicznego, taką jak piasek, po czym produkt utwardzano przez wystawienie na promieniowanie UV, wewnątrz osłony, do utwardzenia przy energii takiej, aby tylko utrwalić teksturę w tych częściach podstawowej warstwy ścieralnej plastizolu PVC, które zawierały fotopolimer utwardzalny przez promieniowanie UV i powłokę błony poliuretanowej leżącej na lub na wierzchu farby drukarskiej zawierającej synergetyk fotoinicjatora. Wychodzący spoza osłony UV produkt wchodził do pieca do stapiania i ekspandowania, gdzie ulegał stopieniu, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu unosiła się (pieniła się) oraz ta część złożonej warstwy zużywanej nie leżąca na lub na wierzchu farby drukarskiej zawierająca synergetyk fotoinicjatora wygładzała się tak, że w tych polach znikała tekstura nadana w pierwszym stadium wytłaczania mechanicznego. Złożona warstwa ścieralna zawierająca podstawową warstwę ścieralną stopionego plastizolu PVC i błonę powłoki poliuretanowej była następnie w formie opcji wytłaczana mechanicznie w drugim stadium wytłaczania mechanicznego, lecz teraz teksturą, która imituje naturalną teksturę kamienia, ceramiki, drzewa itp. Potem produkt znów utwardzano przez wystawienie, wewnątrz osłony, na promieniowanie UV w celu usieciowania całkowitego błony powłoki poliuretanowej i podstawowej warstwy ścieralnej, jeżeli podstawowa warstwa zużywana zawierała fotopolimer ulegający utwardzeniu pod działaniem UV.
P r z y k ł a d XI
Warstwę ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego zawierającego środek spieniający aplikowano na arkuszu podłoża. Następnie połączenie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Farba drukarska zawierająca fotoinicjator, który reaguje przy wystawieniu na promieniowanie UV o długości fali powyżej 400 nm była następnie aplikowana w formie wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. W następnym stadium po drukowaniu ciekłą powłokę utwardzalną wykonaną z przezroczystego plastizolu PVC lub organozolu jako podstawową warstwę ścieralną aplikowano zachowując grubość 0,381 mm (15 milicali). Ta podstawowa warstwa nie zawierała żadnego fotopolimeru ulegającego utwardzeniu pod wpływem UV. Produkt następnie ogrzewano do żelowania podstawowej warstwy ścieralnej bez aktywowania środka spieniającego w warstwie tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu. Po tym stadium żelowania wierzchnią warstwę ścieralną pokrycia wykonaną z utwardzalnej przez UV powłoki, np. poliuretanu
PL 205 115 B1 zawartego w wodzie, poliwęglanu, epoksyakrylanu, epoksymetakrylanu, poliestroakrylanu, polieteroakrylanu (wszystkie opisane w broszurach przedstawiających produkty UCB, Sartomer lub Stahl), powłoka utwardzalnego PVC-akrylanu, zawierającą fotoinicjator, który reaguje przy wystawieniu na promieniowanie UV o długości fali poniżej 350 nm aplikowano na całej powierzchni żelowanej podstawowej) warstwy ścieralnej. Wierzchnia warstwa zużywana pokrycia była następnie zestalana przez wtłaczane podgrzane powietrze w celu albo odpędzenia wody będącej nośnikiem albo żelowania jej, przy czym woda wychodziła z błony powłoki poprzez powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej.
Złożona warstwa ścieralna, zawierająca podstawową warstwę ścieralną plus błonę powłoki poliuretanowej, była następnie cała mechanicznie wytłaczana teksturą pierwszego wytłaczania mechanicznego, taką jak piasek, po czym produkt utwardzano przez wystawienie, wewnątrz osłony, na na promieniowanie UV tylko o długości fali powyżej 400 nm do utwardzenia i utrwalenia tekstury w tych częściach wierzchniej warstwy ścieralnej leżącej na polu druku z pierwszym fotoinicjatorem. Pierwszy fotoinicjator reagujący na promieniowanie UV powyżej 400 nm migruje do wierzchniej warstwy ścieralnej, gdzie powoduje utwardzenie części akrylanu.
Wychodzący spoza osłony UV produkt wchodził do pieca do stapiania i ekspandowania, gdzie ulegał stopieniu, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu unosiła się (pieniła się) oraz ta część złożonej warstwy ścieralnej, która nie zawierała pierwszego fotoinicjatora wygładzała się tak, że w tych polach znikała tekstura nadana w pierwszym stadium wytłaczania mechanicznego. Złoż ona warstwa ścieralna zawierająca stopioną podstawową warstwę ścieralną i błonę powłoki poliuretanowej była następnie w formie opcji wytłaczana mechanicznie w drugim stadium wytłaczania mechanicznego, lecz teraz teksturą, która imituje naturalną teksturę kamienia, ceramiki, drzewa itp. Potem produkt znów utwardzano przez wystawienie, wewnątrz obudowy, na promieniowanie UV do usieciowania jeszcze nieutwardzonej błony powłoki poliuretanowej przez reakcję z drugim fotoinicjatorem.
P r z y k ł a d XII
Warstwę ulegającego spienieniu tworzywa sztucznego zawierającego środek spieniający aplikowano na arkuszu podłoża. Następnie połączenie ogrzewano w celu żelowania warstwy tworzywa sztucznego bez aktywowania środka spieniającego. Farba drukarska zawierająca fotoinicjator, który reaguje przy wystawieniu na promieniowanie UV była następnie aplikowana w formie wzoru na warstwie żelowanego tworzywa sztucznego. W następnym stadium po drukowaniu ciekłą utwardzalną powłokę wykonaną z przezroczystego plastizolu PVC lub organozolu jako podstawową warstwę ścieralną aplikowano zachowując grubość 0,381 mm (15 milicali). Ta podstawowa warstwa nie zawierała żadnego fotopolimeru ulegającego utwardzeniu pod wpływem UV. Produkt następnie ogrzewano do żelowania podstawowej warstwy ścieralnej bez aktywowania środka spieniającego w warstwie tworzywa sztucznego ulegającego spienieniu. Po tym stadium żelowania warstwę wierzchnią powłoki zużywania wykonaną z utwardzalnej przez UV powłoki, np. poliuretanu zawartego w wodzie, poliwęglanu, epoksyakrylanu, epoksymetakrylanu, poliestroakrylanu, polietreoakrylanu (wszystkie opisane w broszurach przedstawiających produkty UCB, Sartomer lub Stahl), powłoki utwardzalnego PVC-akrylanu, zawierającą fotoinicjator, który reaguje przy wystawieniu na promieniowanie UV aplikowano na całej powierzchni żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej. Wierzchnia warstwa ścieralna pokrycia była następnie zestalana przez wtłaczane podgrzane powietrze w celu albo odpędzenia wody będącej nośnikiem albo żelowania jej, przy czym woda wychodziła z błony powłoki poprzez powierzchnię żelowanej podstawowej warstwy ścieralnej.
Złożona warstwa ścieralna, zawierająca podstawową warstwę ścieralną plus błonę powłoki poliuretanowej ulegającej utwardzeniu pod wpływem UV, była następnie cała mechanicznie wytłaczana teksturą pierwszego wytłaczania mechanicznego, taką jak piasek, po czym produkt utwardzano przez wystawienie, wewnątrz osłony, na promieniowanie UV przy energii takiej, aby tylko utwardzić i utrwalić teksturę w tych częściach wierzchniej warstwy ścieralnej leżącej na farbach drukarskich zawierających fotoinicjator. (Nieoczekiwanym efektem, jaki uzyskaliśmy, było wzmocnienie efektu utwardzania na wierzchniej warstwie ścieralnej w polu, na którym fotoinicjator migrował z farby do tej wierzchniej warstwy ścieralnej. Uległa ona utwardzeniu przy mniejszej energii niż ta określona, jeżeli dodawano określone ilości obydwu fotoinicjatorów do wierzchniej warstwy ścieralnej, tj. dzięki migracji z farby drukarskiej, plus fotoinicjatorowi zawartemu w preparacie tej wierzchniej warstwy ścieralnej).
Wychodzący spoza osłony UV produkt wchodził do pieca do stapiania i ekspandowania, gdzie ulegał stopieniu, warstwa tworzywa sztucznego ulegającego spienianiu unosiła się (pieniła się) oraz ta część złożonej warstwy ścieralnej, która nie zawierała pierwszego fotoinicjator wygładzała się tak, że
PL 205 115 B1 w tych polach znikała tekstura uzyskana w pierwszym stadium wytłaczania mechanicznego. Złożona warstwa ścieralna zawierająca stopioną podstawową warstwę ścieralną i błonę powłoki utwardzalnej była następnie w formie opcji wytłaczana mechanicznie w drugim stadium wytłaczania mechanicznego, lecz teraz teksturą, która imituje naturalną teksturę kamienia, ceramiki, drzewa itp. Potem produkt znów utwardzano przez wystawienie wewnątrz osłony, na promieniowanie UV do usieciowania jeszcze nieutwardzonej błony powłoki poliuretanowej przez reakcję z drugim fotoinicjatorem.
W powyższych przykładach produkt według wynalazku może również być wykonany przez zastąpienie podstawowych warstw ścieralnych lub innych warstw bezpośrednio pod lub przylegających do wierzchniej powłoki poliuretanowej warstwą termoplastyczną taką jak typu wytworzonego z poliolefin, przez zastąpienie warstw PVC zawierających fotopolimer ulegający sieciowaniu i poliuretanów jakimkolwiek przezroczystym polimerem ulegającym sieciowaniu, który może być stosowany jako wierzchnia warstwa. Oczywiście wierzchnia warstwa może być stosowana bezpośrednio na zadrukowaną piankę lub na podstawową warstwę ścieralną zgodnie z powyższymi przykładami.
Uzyskano pokrycia powierzchni i sposób ich wytwarzania, który pozwala na łatwe uniknięcie problemów i braków związanych z poprzednim stanem techniki w tej dziedzinie. Rozwiązanie korzystne zostało zilustrowane i opisane. Dalsze jego modyfikacje i ulepszenia mogą wykonywać osoby o zwykłych kwalifikacjach w tej dziedzinie oraz wszystkie takie zmiany, jakie nastąpią w odniesieniu do prawdziwego ducha i zakresu wynalazku, muszą być zawarte w zakresie następujących zastrzeżeń.

Claims (9)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Pokrycie powierzchniowe, znamienne tym, że obejmuje:
    (a) podłoże, (b) warstwę tworzywa sztucznego leżącego na podłożu, (c) pierwszą farbę zawierającą fotoinicjator drukowaną w formie deseniu na warstwie tworzywa sztucznego, ewentualnie drugą farbę zawierającą inhibitor drukowaną w formie deseniu na warstwie tworzywa sztucznego i, ewentualnie, trzecią farbę nie zawierającą fotoinicjatora ani inhibitora drukowaną w formie deseniu na warstwie tworzywa sztucznego, (d) utwardzoną powłokę lub utwardzoną warstwę zawierającą zdolny do sieciowania fotopolimer albo monomer leżący na warstwie tworzywa sztucznego i farbach, przy czym część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa leżąca na pierwszej farbie jest mechanicznie wytłaczana z pierwszą mechanicznie wytłaczaną teksturą, która jest utwardzana promieniowaniem UV i ma stosunkowo głębokie zagłębienia wytłoczenia w porównaniu z ziarnem matującym i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa leżąca na opcjonalnej drugiej farbie jest wytłaczana chemicznie.
  2. 2. Pokrycie powierzchniowe według zastrz. 1, znamienne tym, że część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa która nie leży na pierwszej farbie i opcjonalnie drugiej farbie jest wytłaczana mechanicznie z drugą mechanicznie wytłaczaną teksturą różną od pierwszej mechanicznie wytłaczanej tekstury.
  3. 3. Pokrycie powierzchniowe według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że warstwa tworzywa sztucznego jest warstwą spienionego tworzywa sztucznego.
  4. 4. Pokrycie powierzchniowe według zastrz. 1, znamienne tym, że warstwa tworzywa sztucznego jest warstwą spienionego tworzywa sztucznego i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa, która nie leży na pierwszej farbie nie jest mechanicznie wytłaczaną pierwszą mechanicznie wytłaczaną teksturą.
  5. 5. Pokrycie powierzchniowe według zastrz. 2, znamienne tym, że warstwa tworzywa sztucznego jest warstwą spienionego tworzywa sztucznego i pierwsza farba ponadto zawiera inhibitor; i trzecia farba jest ewentualnie drukowana w formie deseniu i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa leżąca na pierwszej farbie jest również chemicznie wytłaczana.
  6. 6. Pokrycie powierzchniowe według zastrz. 5, znamienne tym, że ponadto zawiera czwartą farbę zawierającą fotoinicjator gdzie mechanicznie wytłaczana część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa która nie leży na pierwszej farbie jest wygładzana i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa która nie leży na pierwszej farbie i opcjonalnej drugiej farbie i czwartej farbie jest mechanicznie wytłaczana z drugą mechanicznie wytłaczaną teksturą.
    PL 205 115 B1
  7. 7. Pokrycie powierzchniowe według zastrz. 4, znamienne tym, że pierwsza farba zawiera również inhibitor i część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa, która leży na pierwszej farbie jest również chemicznie wytłaczana.
  8. 8. Pokrycie powierzchniowe według zastrz. 4, znamienne tym, że część utwardzonej powłoki albo utwardzona warstwa, która nie leży na pierwszej farbie i opcjonalnej drugiej farbie jest mechanicznie wytłaczana z drugą mechanicznie wytłaczaną teksturą różną od pierwszej mechanicznie wytłaczanej tekstury.
  9. 9. Pokrycie powierzchniowe według dowolnego z zastrz. 1-8, znamienne tym, że ponadto zawiera powłokę poliuretanową leżącą na utwardzonej powłoce albo utwardzonej warstwie.
PL374049A 2002-01-11 2003-01-08 Pokrycie powierzchniowe PL205115B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US10/046,019 US7081291B2 (en) 2002-01-11 2002-01-11 Selectively embossed surface coverings and processes of manufacture
US10/321,617 US7090910B2 (en) 2002-01-11 2002-12-18 Selectively embossed surface coverings and processes of manufacture

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL374049A1 PL374049A1 (pl) 2005-09-19
PL205115B1 true PL205115B1 (pl) 2010-03-31

Family

ID=26723473

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL374049A PL205115B1 (pl) 2002-01-11 2003-01-08 Pokrycie powierzchniowe

Country Status (14)

Country Link
EP (1) EP1463640B1 (pl)
AT (1) ATE552989T1 (pl)
AU (1) AU2003201233A1 (pl)
CA (1) CA2473028A1 (pl)
CZ (1) CZ2004790A3 (pl)
GE (1) GEP20074206B (pl)
HR (1) HRP20040473A2 (pl)
HU (1) HUP0700272A2 (pl)
PL (1) PL205115B1 (pl)
RS (1) RS51487B (pl)
RU (1) RU2286883C2 (pl)
SK (1) SK2612004A3 (pl)
UA (1) UA75477C2 (pl)
WO (1) WO2003057458A2 (pl)

Families Citing this family (19)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6759096B2 (en) 2001-09-24 2004-07-06 Congoleum Corporation Method for making differential gloss coverings
EP1493861A1 (en) * 2003-07-02 2005-01-05 Tarkett SAS Selectively embossed surface coverings and processes of manufacture
US7858170B2 (en) 2005-08-02 2010-12-28 Awi Licensing Company Variable texture floor coverings
RU2338024C2 (ru) * 2006-07-07 2008-11-10 Открытое акционерное общество "Гомельобои" Способ изготовления обоев и обои, изготовленные этим способом
RU2335589C2 (ru) * 2006-07-07 2008-10-10 Открытое акционерное общество "Гомельобои" Способ изготовления обоев и обои, изготовленные этим способом
EP2000326A1 (fr) * 2007-05-25 2008-12-10 Tarkett SAS Element de décoration
ES2562632T3 (es) * 2009-06-26 2016-03-07 Basf Se Sistema de revestimiento de pintura y procedimiento de producción de un revestimiento de pintura multicapa
CN106459619B (zh) * 2014-04-18 2022-04-05 塔吉特Gdl公司 用于装饰性表面覆盖物的光化辐射固化的聚氨酯涂层
ES2720355T3 (es) * 2014-04-18 2019-07-19 Tarkett G D L S A Recubrimiento de poliuretano curado por radiación actínica para cubiertas superficiales decorativas
WO2016008783A1 (en) 2014-07-15 2016-01-21 Tarkett Gdl S.A. Low cost surface covering tiles and the process for their manufacture
EP3106301A1 (en) 2015-06-18 2016-12-21 Tarkett GDL S.A. Low cost surface covering tiles and the process for their manufacture
CN104723695B (zh) * 2015-02-12 2017-03-08 汪广才 Uvled固化光源、应用该光源的喷绘设备及其驱动控制方法
CN107571656A (zh) * 2017-08-25 2018-01-12 苏州安江源光电科技有限公司 一种用于防爆膜uv转印纹理的方法
US20210115269A1 (en) * 2018-06-15 2021-04-22 Hewlett-Packard Development Company, L.P. Radiation embossable coated print media
WO2019240813A1 (en) * 2018-06-15 2019-12-19 Hewlett-Packard Development Company, L.P. Radiative embossing detailing fluid
KR20210047314A (ko) 2018-08-22 2021-04-29 조지오 마코 표면 구조를 생성하기 위한 방법 및 장치
CA3146694A1 (en) 2019-09-25 2021-04-01 Sven Olle KRABBENBORG Method for transferring an embossed structure to the surface of a coating, and composite employable as embossing mold
CN115698197A (zh) * 2020-07-17 2023-02-03 富士胶片株式会社 油墨组合物、油墨组、图像记录方法及发光装置
LU506376B1 (en) * 2024-02-08 2025-08-08 Tarkett Gdl Sa Plastisol ink composition

Family Cites Families (12)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US3458337A (en) * 1966-06-06 1969-07-29 Gaf Corp Method for making covering materials incorporating foamed resin material and product thereof
US3887678A (en) * 1972-12-15 1975-06-03 Armstrong Cork Co Mechanically embossed resilient laminar floor material
JPS5228041B2 (pl) * 1973-04-06 1977-07-23
US4298646A (en) * 1980-06-30 1981-11-03 Congoleum Corporation Differential gloss products and methods of making the same
DE3041794A1 (de) * 1980-11-06 1982-05-13 Dynamit Nobel Ag, 5210 Troisdorf Verfahren zum herstellen von dessinierten formkoerpern aus einer haertbaren masse auf basis duroplastischer kunststoffe
IE55251B1 (en) * 1983-04-25 1990-07-18 Eurofloor Sa Process for the local matting of synthetic coverings and products obtained
GB2193469B (en) * 1986-07-30 1990-04-25 Small Prod Ltd Improvements in or relating to screen printing.
RU2022768C1 (ru) * 1992-07-23 1994-11-15 Научно-исследовательский институт особочистых материалов Материал
DE4421557C1 (de) * 1994-06-20 1995-08-17 Osmetric Entwicklungs Und Prod Verfahren zum Glasieren von Keramikfliesen
US5679721A (en) * 1995-02-27 1997-10-21 Domco Industries Ltd. Curable coating composition for sheet goods
DE19842510A1 (de) * 1998-09-17 2000-03-23 Reisewitz Beschichtungs Gmbh Verfahren zur Strukturierung der Oberfläche strahlenhärtbarer Lacke und Farben mittels kurzwelliger UV-Strahlung
EP1135267B1 (de) * 1998-11-19 2003-03-05 E.I. Du Pont De Nemours And Company Verfahren zur dekorativen gestaltung einer lackierten substratoberfläche

Also Published As

Publication number Publication date
GEP20074206B (en) 2007-10-10
CZ2004790A3 (cs) 2004-10-13
EP1463640A2 (en) 2004-10-06
WO2003057458A3 (en) 2004-03-25
ATE552989T1 (de) 2012-04-15
RU2286883C2 (ru) 2006-11-10
YU60204A (sh) 2006-08-17
RS51487B (sr) 2011-04-30
HUP0700272A2 (en) 2007-11-28
AU2003201233A8 (en) 2003-07-24
WO2003057458A2 (en) 2003-07-17
PL374049A1 (pl) 2005-09-19
SK2612004A3 (en) 2004-10-05
UA75477C2 (en) 2006-04-17
WO2003057458B1 (en) 2004-05-06
RU2004124376A (ru) 2006-01-20
HRP20040473A2 (en) 2005-04-30
EP1463640B1 (en) 2012-04-11
CA2473028A1 (en) 2003-07-17
AU2003201233A1 (en) 2003-07-24

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US7090910B2 (en) Selectively embossed surface coverings and processes of manufacture
PL205115B1 (pl) Pokrycie powierzchniowe
US20080305311A1 (en) Coated free-standing film
RS60204B1 (sr) Pekarska peć sa kombinovanim prenosom toplote
CA2530791C (en) Selectively embossed surface coverings and processes of manufacture
US3853578A (en) Method of manufacturing decorative boards with depression patterns
IE55252B1 (en) Process for the local matting of synthetic coverings and products obtained
JP4289527B2 (ja) 化粧材
US20250033083A1 (en) A decorative sheet and method for manufacturing
JPS6323906B2 (pl)
LU506092B1 (en) Three-Dimensional Surface Texturing
JPH03174279A (ja) 化粧シートの製造方法
JPH04314540A (ja) 表面に凹凸模様を有する化粧タイルの製造方法
JPH0114825B2 (pl)
JPS6111178A (ja) 表面強化化粧材の製造法
JP3351820B2 (ja) 凹凸模様形成体の製造方法
JP3028429B2 (ja) 化粧材及びその製造方法
JPH06400B2 (ja) 化粧板の製造方法
JPS61144400A (ja) 同調エンボスシ−トの製造法
JPH0890725A (ja) 化粧シート
JPS5941852B2 (ja) 立体装飾材の製造方法

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20120108