PL204805B1 - Zespół ściernicy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół ściernicy.

Znany jest zespół ściernicy, zawierający:

tarczę ścierną posiadającą tylną powierzchnię czołową, przednią powierzchnię czołową i zewnętrzną średnicę tarczy ściernej, przedni kołnierz i tylny kołnierz.

Generalnie tarcze ścierne formuje się poprzez wiązanie ze sobą ziaren ściernych lub cząstek materiałem wiążącym, typowo żywicą. Takie ściernice stosuje się w operacjach szlifowania. Przykładowo „cienkie tarcze ścierne używa się w operacjach odcinania oraz zdzierania, gdzie mogą one być stosowane bez zewnętrznego chłodzenia. Cienkie tarcze ścierne mogą nie posiadać zbrojenia bądź też mogą być zbrojone tkaniną lub włóknem. Tarcze ścierne mogą mieć zbrojenie pełne lub częściowe (strefowe).

Tarcze ścierne dostarcza się w postaci płaskiej lub z zagłębionym środkiem. Płaskie tarcze ścierne (Typ 1) typowo mocuje się pomiędzy dwoma kołnierzami jednakowej wielkości i montuje na obracającym się wrzecionie maszyny.

Tarcze ścierne z zagłębionym środkiem charakteryzuje przestawienie centralnej części (czyli piasty) tarczy ściernej względem jej obwodu. Jedna powierzchnia czołowa tarczy ściernej zawiera część zagłębioną, natomiast druga powierzchnia czołowa tworzy podwyższony środek. Sklasyfikowane jako Typ 27 lub Typ 28, ściernice te można zastosować do cięcia lub szlifowania.

Generalnie, tarcze ścierne z zagłębionym środkiem montuje się na maszynach do kątowego szlifowania, pomiędzy dwoma kołnierzami: tylnym kołnierzem skierowanym do podwyższonej części środkowej czyli podwyższonej piasty, i przednim kołnierzem. Przedni kołnierz zasadniczo wchodzi we wgłębiony środek, natomiast tylny kołnierz typowo pokrywa podwyższony środek i wystaje poza środek do płaskiej części tarczy ściernej.

Obsady ściernic utrzymują tarczę ścierną pomiędzy dwoma kołnierzami, dla zamontowania jej na wrzecionie szlifierki. Często obsada składa się z dwóch części odpowiadających generalnie przedniemu oraz tylnemu kołnierzowi, utrzymywanych w połączeniu za pomocą nakrętki. W innych rozwiązaniach obie te części łączy się z tarczą ścierną za pomocą żywicy epoksydowej. Opracowano również zespół jednoczęściowej obsady, integralnie zaformowany z tarczą ścierną. W niektórych przypadkach zespoły obsad są dostatecznie tanie, co umożliwia wyrzucenie ich wraz ze zużytą ściernicą.

Ponieważ ściernice pracują z dużymi szybkościami obrotowymi i skrawają twarde materiały, na przykład stal i inne metale, mur lub beton, muszą wytrzymywać te warunki oraz muszą pracować bezpiecznie. Ponadto, ponieważ ulegają one zużyciu i wymagają wymiany, istotne jest również utrzymanie niskiego kosztu ich wytwarzania. Ponieważ maksymalne naprężenia występują w środku lub w pobliżu ś rodka piasty, część piastowa tarczy ściernej zwykle zawiera dodatkowy materiał wzmacniający, typowo przynajmniej jeden krążek tkaniny z włókna szklanego, wystający w przybliżeniu do połączenia piasty i powierzchni skrawającej tarczy ściernej. Przy wycinaniu takich krążków typowo traci się około jedną trzecią tkaniny z włókna szklanego.

Występuje zatem potrzeba stosowania bezpiecznych zespołów ściernic oraz obniżenia kosztów ich wytwarzania.

Obecny wynalazek dotyczy zespołu ściernicy zawierającego tarczę ścierną posiadającą przednią powierzchnię czołową i tylną powierzchnię czołową. W zespole tym występuje również tylny kołnierz przy tylnej powierzchni czołowej tarczy ściernej, i przedni kołnierz przy przedniej powierzchni czołowej tarczy ściernej. Pomiędzy przednią powierzchnią czołową tarczy ściernej i przednim kołnierzem znajduje się warstwa wzmacniająca, mająca kształt wielokątny, na przykład sześciokątny. Największa średnica warstwy wzmacniającej nie przekracza 75% zewnętrznej średnicy tarczy ściernej.

Obecny wynalazek dotyczy również zespołu ściernicy z zagłębionym środkiem. W zespole tym występuje tarcza ścierna posiadająca dwie powierzchnie czołowe. Tylna powierzchnia czołowa zawiera podwyższoną piastę i płaski tylny region, natomiast przednia powierzchnia czołowa zawiera zagłębiony środek i płaski przedni region. W zespole tym występuje ponadto tylny kołnierz pokrywający podwyższony środek oraz przedni kołnierz umieszczony w zagłębionym środku. Pomiędzy przednią powierzchnią czołową tarczy ściernej i przednim kołnierzem występuje warstwa wzmacniająca o kształcie wielokątnym. Największa średnica wielokątnej warstwy wzmacniającej nie przekracza 75% zewnętrznej średnicy tarczy ściernej.

PL 204 805 B1

Obecny wynalazek dotyczy również zespołu ściernicy zawierającego płaską tarczę ścierną bez wewnętrznego zbrojenia, która posiada tylną powierzchnię czołową i przednią powierzchnię czołową. Zespół ten zawiera również tylny kołnierz na tylnej powierzchni czołowej tarczy ściernej i przedni kołnierz na przedniej powierzchni czołowej tarczy ściernej. Pomiędzy przednią powierzchnią czołową tarczy ściernej i przednim kołnierzem występuje warstwa wzmacniająca, mająca kształt trójkąta, kwadratu, pięciokąta, sześciokąta, ośmiokąta lub innego wielokąta. Największa średnica warstwy wzmacniającej nie przekracza 75% zewnętrznej średnicy tarczy ściernej. W jednym przykładzie wykonania ściernica jest płaską tarczą ścierną.

Obecny wynalazek dotyczy również zespołu wzmocnionej płaskiej tarczy ściernej zawierającego wewnętrznie zbrojoną tarczę ścierną, posiadającą tylną powierzchnię czołową i przednią powierzchnię czołową. W zespole występuje również tylny kołnierz na tylnej powierzchni czołowej tarczy ściernej i przedni kołnierz na przedniej powierzchni czołowej tarczy ściernej. Pomiędzy przednią powierzchnią czołową tarczy ściernej i przednim kołnierzem występuje warstwa wzmacniająca, posiadająca kształt pięciokątny, sześciokątny lub ośmiokątny. Największa średnica warstwy wzmacniającej nie przekracza 75% zewnętrznej średnicy tarczy ściernej.

Wynalazek wykazuje wiele zalet, przykładowo warstwa wzmacniająca daje dodatkową wytrzymałość dla zespołu ściernicy. Warstwa ta tworzy również miękką podkładkę pomiędzy przednim kołnierzem i zagłębionym środkiem ściernicy, zmniejszając w ten sposób pustą przestrzeń, jaka może występować pomiędzy przednią powierzchnią czołową tarczy ściernej i kołnierzem. Ponieważ warstwa ta stanowi maksimum 75% zewnętrznej średnicy tarczy ściernej, uzyskano zmniejszenie kosztów materiałowych. Również, ponieważ warstwę tę typowo wykonano z tkaniny, takie kształty jak na przykład sześciokąt dają znaczne zmniejszenie odpadów tkaniny, wydatnie zmniejszając w ten sposób koszt wytwarzania zespołów ściernic.

Fig. 1 przedstawia tarczę ścierną i warstwę wzmacniającą w przykładzie wykonania wynalazku, w rzucie z góry;

fig. 2 - tylny kołnierz, tarczę ścierną i przedni kołnierz w przykładzie wykonania wynalazku, w przekroju;

fig. 3 - przykład według fig. 2 ukazujący zmontowany zespół ściernicy, w przekroju; fig. 4 - przykład wykonania wynalazku, w przekroju; fig. 5 - niezbrojoną płaską tarczę ścierną, w przekroju; fig. 6 - strefowo zbrojoną tarczę ścierną, w przekroju.

Właściwości oraz inne szczegóły dotyczące wynalazku zarówno jako operacje według wynalazku lub połączenie części według wynalazku będą obecnie opisane bardziej szczegółowo w odniesieniu do załączonych rysunków oraz zastrzeżeń. Te same numery odnośników na różnych figurach przedstawiają te same części. Będzie zrozumiałym, że poszczególne przykłady wykonania wynalazku pokazano w drodze ilustracyjnej i bez ograniczeń wynalazku. Zasadniczą właściwość tego wynalazku można zastosować w różnych przykładach wykonania bez odstępstwa od zakresu wynalazku.

Fig. 1 przedstawia jeden przykład wykonania wynalazku w rzucie z góry. Jak pokazano, tarcza ścierna 10 posiada przednią powierzchnię czołową 20. Tarcza ścierna 10, może występować jako typ płaski lub zagłębionym środkiem. Warstwę wzmacniającą 14, nałożono na przednią powierzchnię czołową 20 tarczy ściernej 10. Warstwa wzmacniająca 14 jest współosiowa z tarczą ścierną 10. W tarczy ściernej 10 i w warstwie wzmacniającej 14 wykonano otwór 16 na trzpień, umożliwiający zamocowanie tarczy ściernej 10 i warstwy wzmacniającej 14 na obracającym się wrzecionie maszyny.

Warstwa wzmacniająca 14 ma kształt sześciokątny. W przypadku cięcia z materiału, na przykład z tkaniny, sześciokątny kształt zmniejsza odpady materiałowe. Można również zastosować inne kształty wielokątne. Pośród nich takie kształty, jak trójkąty i kwadraty również zmniejszają odpady materiałowe w przypadku cięcia z tkaniny. Korzystny jest kształt sześciokątny.

Można zastosować inne wielokąty, jak na przykład pięciokąty, ośmiokąty. Ze względu na występowanie małych odpadów materiałowych przy cięciu takich wielokątów, jak na przykład pięciokąty czy ośmiokąty, są to kształty mniej pożądane niż kształty opisane powyżej, lecz są bardziej pożądane niż kształty okrągłe.

Warstwa wzmacniająca posiada największą średnicę wielokąta i najmniejszą średnicę wielokąta. Największa średnica wielokąta jest to średnica okręgu opisanego na wielokącie, natomiast najmniejsza średnica wielokąta jest to średnica okręgu wpisanego w wielokąt czyli okręgu opisanego wewnątrz wielokąta.

PL 204 805 B1

Jak pokazano na fig. 1 warstwa wzmacniająca 14 tylko częściowo pokrywa przednią powierzchnię czołową 20 tarczy ściernej 10 i ma taką wielkość, że jej największa średnica jest mniejsza od zewnętrznej średnicy 18 tarczy ściernej. W jednym przykładzie wykonania wynalazku warstwa wzmacniająca 14 posiada największą średnicę wielokąta nie większą niż około 75% zewnętrznej średnicy 18 tarczy ściernej. W innym przykładzie wykonania największa średnica wielokąta jest nie większa niż około 66% zewnętrznej średnicy 18 tarczy ściernej. W jeszcze innym przykładzie wykonania warstwa wzmacniająca 14 ma mniejszą średnicę wielokąta nie większą niż około 50% zewnętrznej średnicy 18 tarczy ściernej.

W jeszcze innym przykładzie wykonania wynalazku najmniejsza średnica wielokąta wynosi przynajmniej 25% zewnętrznej średnicy 18.

Warstwa wzmacniająca 14 ma typowo postać miękkiej podkładki lub maty. W jednym przykładzie wykonania warstwę wzmacniającą 14 wykonano z tkaniny lub z innych odpowiednich materiałów. W korzystnym przykładzie wykonania warstwa wzmacniająca 14 zawiera tkaninę włókna szklanego. W zespole ściernicy według wynalazku można zastosować przynajmniej jedną wielokątną warstwę wzmacniającą.

Wielokątna warstwa wzmacniająca według wynalazku jest warstwą zewnętrzną względem korpusu ściernicy, nałożoną na przednią powierzchnię czołową 20 (szlifującą powierzchnię czołową) tarczy ściernej 10. Jeśli występuje potrzeba, drugą warstwę wzmacniającą, również zewnętrzną względem korpusu ściernicy, można nałożyć pomiędzy tylną powierzchnią czołową tarczy ściernej 10 i tylnym kołnierzem. Druga warstwa wzmacniająca na tylnej powierzchni czołowej ściernicy może być okrągła lub może mieć dowolny kształt wielokątny opisany powyżej. Może być wykonana z odpowiedniego materiału, tego samego lub różnego od materiału zastosowanego do wytworzenia warstwy wzmacniającej 14 pomiędzy przednią powierzchnią czołową 20 tarczy ściernej 10 i przednim kołnierzem (nie pokazano).

Opcjonalnie, sam korpus tarczy ściernej 10 może zawierać przynajmniej jedną tarczkę z włókna wzmacniającego osadzoną wewnątrz ściernicy. W tym przypadku takie ściernice nazwano tu ściernicami zbrojonymi, ściernicami zbrojonymi wewnętrznie bądź ściernicami posiadającymi wewnętrzne zbrojenie. Sposoby zastosowania wewnętrznych zbrojeń wewnątrz korpusu tarczy ściernej są znane w tej dziedzinie. Przykładowo, osadzenie tkaninowych tarczek wewnątrz korpusu opisano w patencie US nr 3,838,543 z dn. 1.10.1974 (H. G. Lakhani), co przytoczono niniejszym w pełnej formie dla informacji.

Jeden przykład wykonania wynalazku dotyczy tarcz ściernych z zagłębionym środkiem, znanych również jako ściernice z podwyższoną piastą (lub z podwyższonym środkiem). Przykład ten zilustrowano na fig. 2 i 3.

Na fig. 2 pokazano w przekroju tarczę ścierną 10, tylny kołnierz 40 i przednie kołnierze 50. Tarcza ścierna 12 jest ściernicą z zagłębionym środkiem i opcjonalnie może posiadać wewnętrzne zbrojenie. Tarcza ścierna 10 posiada tylną powierzchnię czołową 12 i przednią powierzchnię 20. Tylna powierzchnia czołowa 12 tworzy podwyższoną piastę 24 i zewnętrzny płaski tylny region 26 tarczy ściernej. Podwyższona piasta 24 tworzy ponadto płaską powierzchnię 28 podwyższonej piasty oraz stożkową powierzchnię 30 podwyższonej piasty, rozszerzającą się na zewnątrz do zewnętrznego płaskiego tylnego regionu 26 tarczy ściernej.

Przednia powierzchnia czołowa 20 tworzy zagłębiony środek 32 i zewnętrzny płaski przedni region 34 tarczy ściernej. Zagłębiony środek 32 ponadto tworzy zagłębioną środkową powierzchnię płaską 36 oraz zagłębioną środkową powierzchnię stożkową 38 rozszerzającą się na zewnątrz do zewnętrznego płaskiego przedniego regionu 34 tarczy ściernej. Typowo, podwyższona płaska powierzchnia piasty 28 jest równoległa do zagłębionej środkowej powierzchni płaskiej 36, a podwyższona stożkowa powierzchnia piasty 30 jest równoległa do zagłębionej środkowej powierzchni stożkowej 38.

Warstwa wzmacniająca 14 znajduje się w zagłębionym środku 32. Warstwa wzmacniająca 14 może mieć dowolny wielokątny kształt. Korzystne kształty obejmują, jednakże bez takiego ograniczenia, trójkąty, kwadraty, pięciokąty, sześciokąty i ośmiokąty. W jednym przykładzie wykonania wynalazku warstwę wzmacniającą 14 wycina się z tkaniny włókna szklanego. Opcjonalnie, na podwyższonej piaście 24 może występować druga warstwa wzmacniająca (nie pokazano).

Tylny kołnierz 40 generalnie odpowiada podwyższonej piaście 24 i częściowo wystaje do zewnętrznego płaskiego tylnego regionu 26 tarczy ściernej. Odpowiednio, tylny kołnierz 40 posiada zagłębiony region 42 odpowiadający podwyższonej piaście 24 i jest dostosowany wymiarowo do nałożenia na podwyższoną piastę 24. Zagłębiony region 42 posiada płaską część 44 tylnego kołnierza przePL 204 805 B1 znaczoną do oparcia na podwyższonej płaskiej powierzchni piasty 28, i stożkową część 46 tylnego kołnierza przeznaczoną do oparcia na podwyższonej powierzchni stożkowej piasty 30. Tylny kołnierz 40 ponadto posiada drugą płaską część 48 tylnego kołnierza, częściowo wystającą do zewnętrznego płaskiego tylnego regionu 26 ściernicy.

Przedni kołnierz 50 posiada płaski człon 52 i korpus przedniego kołnierza 54. Przedni kołnierz 50 całkowicie wchodzi w zagłębiony środek 32. W korpusie przedniego kołnierza 54 wykonano gwint 56, do połączenia z obracającym się wrzecionem maszyny (nie pokazano).

Na fig. 3 pokazano w przekroju zespół 58 ściernicy z zagłębionym środkiem i warstwą wzmacniającą 14 umieszczoną pomiędzy przednią powierzchnią czołową 20 tarczy ściernej 10 i przednim kołnierzem 50.

Środki 60 utrzymujące razem tylny kołnierz 40, tarczę ścierną 10 i przedni kołnierz 50 oraz mocujące je na obracającym się wrzecionie maszyny są znane w tej dziedzinie, jak opisano w patencie US Nr 3,136,100 z dn. 9.06,1964 (Robertson), przytoczonym tu w pełnej formie dla informacji.

Ponadto rozumie się, że tylny kołnierz 40 i przedni kołnierz 50 można wykonać jednoczęściowo lub z kilku części, co jest znane w tej dziedzinie. Materiały stosowane do wykonania tarczy ściernej 10, tylnego kołnierza 40 i przedniego kołnierza 50 są również znane w tej dziedzinie.

Przy szlifowaniu kątowym oraz szlifowaniu szlifierką ręczną zagłębiony środek 32 jest korzystnie całkowicie pokryty warstwą wzmacniającą 14. Innymi słowy, zagłębiona środkowa powierzchnia płaska 36 i zagłębiona środkowa powierzchnia stożkowa 38 są wspólnie pokryte materiałem wzmacniającym. W jednym przykładzie wykonania wynalazku rogi wielokątnej warstwy leżą na zewnętrznym płaskim przednim regionie 34 ściernicy. W innym przykładzie warstwa wzmacniająca 14 ma największą średnicę wielokąta równą przynajmniej 75% średnicy tarczy ściernej 10. W jeszcze innym przykładzie wykonania wynalazku największa średnica wielokąta wynosi przynajmniej 66% średnicy tarczy ściernej 10.

Jak podano powyżej, warstwa wzmacniająca ma również najmniejszą średnicę wielokąta. W jednym przykładzie wykonania wynalazku najmniejsza średnica wielokąta jest większa niż 50% średnicy tarczy ściernej. W jeszcze innym przykładzie najmniejsza średnica wielokąta wynosi przynajmniej 25% średnicy tarczy ściernej 10.

Jeśli tarczę ścierną 10 montuje się na maszynie do szlifowania na płasko, warstwa wzmacniająca 14 może mieć mniejsze wymiary. Przykładowo, warstwa wzmacniająca 14 może pokrywać tylko płaską powierzchnię 36 zagłębionego środka 32 zamontowanej na maszynie ściernicy przeznaczonej do szlifowania na płasko. W innym przykładzie wykonania wynalazku warstwa wzmacniająca 14 pokrywa około 5% średnicy tarczy ściernej 10. W innym przykładzie wykonania wynalazku warstwa wzmacniająca 14 stosowana w takich operacjach pokrywa od około 5% do około 20% średnicy tarczy ściernej. W jeszcze innym przykładzie wykonania wynalazku warstwa wzmacniająca 14 ma najmniejszą średnicę wielokąta od około 5% do około 25% średnicy tarczy ściernej 10.

Pomijając jakiekolwiek szczegółowe mechaniczne objaśnienie wynalazku zakłada się, że w szlifowaniu kątowym z zastosowaniem ściernic o zagłębionym środku występują siły styczne, przemieszczające maksymalne naprężenia poza środek piasty. W takich przypadkach pożądane jest wprowadzenie wzmocnienia w całym zagłębionym środku. W ściernicach, gdzie siły styczne nie przesuwają maksymalnych naprężeń poza środek ściernicy, możliwe jest dalsze zmniejszenie wymiarów tej warstwy, a wzmocnienie można zastosować tylko w pobliżu trzpienia. W obecnym opisie trzpień oznacza centralną oś zespołu ściernicy, na przykład wirującego wrzeciona, na którym zamontowano zespół ściernicy.

Wynalazek dotyczy również sześciokątnych i wielokątnych warstw wzmacniających, stosowanych pomiędzy przednią powierzchnią czołową i przednim kołnierzem w zespołach płaskich ściernic. Przykłady płaskich ściernic dotyczą konfiguracji ściernicy Typu 1, jak na przykład ściernic do cięcia Gemini®, Norton Company, Worcester, MA. Orientacyjny zakres ich średnic może przykładowo wynosić od 0,75 cala do 72 cali, przy grubości typowo 0,25 cala lub poniżej.

Na fig. 4 pokazano zespół płaskiej tarczy ściernej 62 i warstwę wzmacniającą 14, którą umieszczono pomiędzy przednim kołnierzem 50 i przednią powierzchnią czołową 20 tarczy ściernej 10. Opcjonalną drugą warstwę wzmacniającą 64 umieszczono pomiędzy drugim tylnym kołnierzem 40 i tylną powierzchnią czołową 12 tarczy ściernej 10. Druga warstwa wzmacniająca 64 może mieć kształt okrągły lub nieokrągły. Może to być przykładowo sześciokąt lub inny wielokąt. Warstwa ta może zawierać dowolny odpowiedni materiał wzmacniający, jak na przykład tkaninę z włókna szklanego.

PL 204 805 B1

Tarcza ścierna 10 może być niewzmocnionym rodzajem tarczy, bez wewnętrznego zbrojenia. Niezbrojoną płaską tarczę ścierną 10 pokazano w przekroju na fig. 5. Korpus niezbrojonej tarczy ściernej 10 wytwarza się sposobami i z materiałów, które są znane w tej dziedzinie.

Alternatywnie, tarcza ścierna 10 może być zbrojona. Zbrojone ściernice mogą posiadać (wewnętrzne) włókna (tkaninę lub zorientowane włókno) zbrojenia na całej średnicy tarczy ściernej, plus częściowe zbrojenie (piasta). Inną płaską tarczą ścierną jest znana ściernica typu W. Jest to ściernica „zbrojona strefowo (wewnętrznym) włóknem wzmacniającym wokół otworu na trzpień i kołnierza ściernicy (około 50% średnicy ściernicy). Na fig. 6 pokazano w przekroju strefowo zbrojoną tarczę ścierną 10 posiadającą jeden wewnętrzny krążek wzmacniający 64 wokół otworu 16 na trzpień.

W jednym przykładzie wykonania wynalazku zespół płaskiej ściernicy 62 zawiera tarczę ścierną 10 bez wewnętrznego zbrojenia. Warstwa wzmacniająca 14 może mieć kształt trójkątny, kwadratowy, pięciokątny, sześciokątny, ośmiokątny lub też może mieć inny dowolny kształt wielokątny. W korzystnym przykładzie wykonania warstwa zbrojenia 14 zawiera tkaninę z włókna szklanego. Korzystnie, warstwa zbrojenia 14 ma największą średnicę wielokąta poniżej 75% średnicy tarczy ściernej. W innym przykładzie wykonania największa średnica wielokąta nie przekracza około 66% średnicy tarczy ściernej. W innym przykładzie wykonania najmniejsza średnica wielokąta wynosi przynajmniej około 50% średnicy tarczy ściernej. W jeszcze innym przykładzie wykonania wynalazku najmniejsza średnica wynosi około 25% wspomnianej średnicy tarczy ściernej lub powyżej.

Wynalazek dotyczy również zespołów zbrojonych płaskich ściernic. W tym przykładzie zespół płaskiej ściernicy 62 zawiera płaską zbrojoną tarczę ścierną 10, która posiada wewnętrzne zbrojenie. Zespół płaskiej ściernicy 62 zawiera warstwę wzmacniającą 14 pomiędzy przednią powierzchnią czołową 20 tarczy ściernej 10 i przednim kołnierzem 50. W jednym przykładzie warstwa wzmacniająca 14 ma kształt sześciokątny, a największa średnica sześciokąta nie przekracza około 75% średnicy tarczy ściernej. W jeszcze innym przykładzie największa średnica warstwy wzmacniającej 14 nie przekracza około 66% średnicy tarczy ściernej. Warstwa wzmacniająca 14 posiada również najmniejszą średnicę sześciokąta. W jednym przykładzie wykonania wynalazku najmniejsza średnica sześciokąta w warstwie wzmacniającej 14 wynosi przynajmniej około 50% średnicy tarczy ściernej. W innym przykładzie wykonania wynalazku najmniejsza średnica wynosi przynajmniej 25% średnicy tarczy ściernej. Korzystnie, warstwa wzmacniająca zawiera materiał w postaci tkaniny włókna szklanego.

Alternatywnie, warstwa wzmacniająca 14 umieszczona pomiędzy przednią powierzchnią czołową 20 płaskiej zbrojonej tarcza ścierna 10 i przednim kołnierzem 50 może mieć kształt pięciokąta lub ośmiokąta. Korzystnie, największa średnica pięciokąta lub ośmiokąta nie przekracza około 75% średnicy tarczy ściernej.

Dalej wynalazek opisano w drodze następującego przykładu, mającego charakter jedynie ilustracyjny, bez takich ograniczeń.

Zastosowano cienką tarczę z ziarnem ściernym Norton® Typ 27 ze spoiwem żywicznym, o wymiarach 180 mm (średnica), 7 mm (grubość) i 2,22 mm (średnica otworu). Charakterystykę roboczą ściernicy zawierającej okrągłą warstwę wzmacniającą tkaniny z włókna szklanego, o średnicy 125 mm porównano z charakterystyką roboczą ściernicy zawierającej sześciokątną warstwę wzmacniającą tkaniny z włókna szklanego, o długości przekątnej 125 mm. Szybkość rozerwania uzyskana z okrągłą warstwą wzmacniającą wyniosła 160 m/sek do 168 m/sek, przy szybkości średniej 164 m/sek.

Szybkość rozerwania uzyskana z sześciokątną warstwą wzmacniającą wyniosła 157 m/sek do 166 m/sek, przy szybkości średniej 162 m/sek.

Wyniki wskazują, że sześciokątna warstwa wzmacniająca daje dobre porównanie z okrągłą warstwą wzmacniającą i pracuje w zakresie przemysłowych norm szybkości rozerwania, które dla ściernicy tego typu ustalono na około 153 m/sek.

Specjaliści zauważą i wykażą możliwość uzyskania w drodze rutynowych eksperymentów, wielu odpowiedników dla opisanych tu przykładów wykonania wynalazku. Takie odpowiedniki zamierzono objąć zakresem poniższych zastrzeżeń.

Claims (29)

1. Zespół ściernicy z zagłębionym środkiem, zawierający: tarczę ścierną posiadającą tylną powierzchnię czołową, przednią powierzchnię czołową i zewnętrzną średnicę tarczy ściernej, przy czym wspomniana tylna powierzchnia czołowa posiada podwyższoną piastę i płaski tylny region tarczy

PL 204 805 B1 ściernej, zaś wspomniana przednia powierzchnia czołowa posiada zagłębiony środek i płaski przedni region tarczy ściernej, przedni kołnierz we wspomnianym zagłębionym środku i tylny kołnierz na tylnej powierzchni czołowej tarczy ściernej, przy czym wspomniany tylny kołnierz posiada zagłębiony region na wspomnianej podwyższonej piaście, znamienny tym, że zawiera ponadto warstwę wzmacniającą (14) pomiędzy przednim kołnierzem (50) i przednią powierzchnią czołową (20) tarczy ściernej (10), współosiową z tarczą ścierną (10) i pokrywającą zagłębiony środek (32) tarczy ściernej (10), przy czym wspomniana warstwa wzmacniająca (14) ma kształt wielokątny z największą średnicą wielokąta, i ta największa średnica wielokąta nie przekracza około 75% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że wielokąt jest trójkątem.

3. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że wielokąt jest kwadratem.

4. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że wielokąt jest pięciokątem.

5. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że wielokąt jest sześciokątem.

6. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że wielokąt jest ośmiokątem.

7. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że największa średnica wielokąta nie przekracza około 66% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

8. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że najmniejsza średnica wielokąta wynosi przynajmniej około 50% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

9. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że najmniejsza średnica wielokąta wynosi przynajmniej około 25% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

10. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół zbrojonej ściernicy z zagłębionym środkiem jest zamontowany na maszynie do szlifowania na płasko, i najmniejsza średnica wielokąta wynosi od około 5% do 25% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

11. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwa wzmacniająca (14) zawiera tkaninę z włókna szklanego.

12. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że tarcza ścierna (10) zawiera wewnętrzne zbrojenie.

13. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że ponadto zawiera drugą warstwę wzmacniającą (64) pomiędzy tylnym kołnierzem (40) i tylną powierzchnią czołową (12) tarczy ściernej (10).

14. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że tarcza ścierna (10) nie jest zbrojona.

15. Zespół ściernicy, zawierający:

płaską tarczę ścierną posiadającą tylną powierzchnię czołową, przednią powierzchnię czołową i zewnętrzną średnicę tarczy ściernej, przy czym ściernica nie jest zbrojona wewnętrznie, przedni kołnierz na przedniej powierzchni czołowej, i tylny kołnierz na tylnej powierzchni czołowej, znamienny tym, że ponadto zawiera warstwę wzmacniającą (14) współosiową z tarczą ścierną (10) i umieszczoną pomiędzy przednim kołnierzem (50) i przednią powierzchnią czołową (20) tarczy ściernej (10), przy czym wspomniana warstwa wzmacniająca (14) ma kształt wielokątny i największą średnicę wielokąta, zaś największa średnica wielokąta nie przekracza około 75% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

16. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że wielokąt jest trójkątem.

17. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że wielokąt jest kwadratem.

18. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że wielokąt jest pięciokątem.

19. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że wielokąt jest sześciokątem.

20. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że wielokąt jest ośmiokątem.

21. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że największa średnica wielokąta nie przekracza około 66% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

22. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że najmniejsza średnica wielokąta wynosi przynajmniej około 50% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

23. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że najmniejsza średnica wielokąta wynosi przynajmniej około 25% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

24. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że warstwa wzmacniająca (14) zawiera tkaninę z włókna szklanego.

25. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że ponadto zawiera drugą warstwę wzmacniającą (64) pomiędzy tylnym kołnierzem (40) i tylną powierzchnią czołową (12) tarczy ściernej (10).

PL 204 805 B1

26. Zespół ściernicy, zawierający:

tarczę ścierną posiadającą tylną powierzchnię czołową, przednią powierzchnię czołową i zewnętrzną średnicę tarczy ściernej, przedni kołnierz na przedniej powierzchni czołowej, i tylny kołnierz na tylnej powierzchni czołowej, znamienny tym, że ponadto zawiera warstwę wzmacniającą (14) współosiową z tarczą ścierną (10) i umieszczoną pomiędzy przednim kołnierzem (50) i przednią powierzchnią czołową (20) tarczy ściernej (10), przy czym wspomniana warstwa wzmacniająca (14) ma kształt sześciokątny i największą średnicę sześciokąta, zaś największa średnica sześciokąta nie przekracza około 75% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

27. Zespół ściernicy, zawierający:

tarczę ścierną posiadającą tylną powierzchnię czołową, przednią powierzchnię czołową i zewnętrzną średnicę tarczy ściernej, przedni kołnierz na przedniej powierzchni czołowej, i tylny kołnierz na tylnej powierzchni czołowej, znamienny tym, że ponadto zawiera warstwę wzmacniającą (14) współosiową z tarczą ścierną (10) i umieszczoną pomiędzy przednim kołnierzem (50) i przednią powierzchnią czołową (20) tarczy ściernej (10), przy czym wspomniana warstwa wzmacniająca (14) ma kształt pięciokątny i największą średnicę pięciokąta, zaś największa średnica pięciokąta nie przekracza około 75% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

28. Zespół ściernicy, zawierający:

tarczę ścierną posiadającą tylną powierzchnię czołową, przednią powierzchnię czołową i zewnętrzną średnicę tarczy ściernej, przedni kołnierz na przedniej powierzchni czołowej, i tylny kołnierz na tylnej powierzchni czołowej, znamienny tym, że ponadto zawiera warstwę wzmacniającą (14) współosiową z tarczą ścierną (10) i umieszczoną pomiędzy przednim kołnierzem (50) i przednią powierzchnią czołową (20) tarczy ściernej (10), przy czym wspomniana warstwa wzmacniająca (14) na kształt ośmiokątny i największą średnicę ośmiokąta, zaś największa średnica ośmiokąta nie przekracza około 75% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).

29. Zespół ściernicy, zawierający:

płaską zbrojoną tarczę ścierną posiadającą tylną powierzchnię czołową, przednią powierzchnię czołową i zewnętrzną średnicę tarczy ściernej, przedni kołnierz na przedniej powierzchni czołowej, i tylny kołnierz na tylnej powierzchni czołowej, znamienny tym, że ponadto zawiera warstwę wzmacniającą (14) współosiową z tarczą ścierną (10) i umieszczoną pomiędzy przednim kołnierzem (50) i przednią powierzchnią czołową (20) tarczy ściernej (10), przy czym wspomniana warstwa wzmacniająca (14) ma kształt sześciokątny i największą średnicę sześciokąta, zaś największa średnica sześciokąta nie przekracza około 75% wspomnianej zewnętrznej średnicy tarczy ściernej (10).