PL204382B1

PL204382B1 - Łańcuch ogniwowy

Info

Publication number: PL204382B1
Application number: PL370622A
Authority: PL
Inventors: Rainer Benecke
Original assignee: Jdtheile Gmbh & Co Kg; Theile J D Gmbh
Priority date: 2003-10-18
Filing date: 2004-10-11
Publication date: 2010-01-29
Also published as: DE10348491B3; AU2004220760B2; CN1609472B; RU2362071C2; GB2407141A; US20050113198A1; CN101761605A; RU2004129248A; DE10348491C5; GB0422863D0; CN1609472A; GB2407141B; US7231759B2; PL370622A1; AU2004220760A1; UA78770C2

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest łańcuch ogniwowy składający się z pojedynczych, połączonych ze sobą ogniw łańcuchowych, z których co najmniej każde drugie ogniwo stanowi ogniwo płaskie i w płaszczyźnie pionowej w obszarze jego ramion połączonych krągłościami zawiera w kierunku pionowym mniejszą maksymalną średnicę niż w kierunku poziomym, przy czym średnica pionowa ramienia jest mniejsza niż średnica tegoż ogniwa łańcuchowego w obszarze jego krągłości. Tego rodzaju łańcuchy ogniwowe są stosowane w napędach przenośników zgrzebłowych w podziemnym górnictwie węglowym. Przenośniki zgrzebłowe wyposażone są w trasy łańcuchowe, które składają się z dwóch równolegle usytuowanych obiegowych nitek łańcuchów, napędzanych silnikiem, pomiędzy którymi to nitkami łańcuchowymi usytuowane są poprzecznie zgrzebła, zamocowane do ich ogniw łańcuchowych. Tego rodzaju łańcuchy ogniwowe znajdują również zastosowanie w łańcuchowych przenośnikach transportowych jako łańcuchy usytuowane centralnie, zwłaszcza jako łańcuchy podwójne. W czasie pracy łańcuchy przemieszczają się w połączonych ze sobą rynnach, przez co zgrzebła przesuwają urobek przykładowo węgiel i go odtransportowują z miejsca wydobycia.

Wcześniej łańcuchy transportowe stosowane w przenośnikach wykonane były z identycznych ogniw z prętów o przekroju okrągłym, połączonych ze sobą i tworzących łańcuch ogniwowy. Jednakże w czasie stosowania coraz to bardziej wydajnych napę dów wzrosł y również wymagania wytrzymał ościowe odnośnie ogniw łańcuchowych tworzących tenże łańcuch transportowy. Aby sprostać tym wymaganiom zaczęto najpierw zwiększać średnicę ogniw a tym samym zwiększać przekrój powierzchni poprzecznej prętów, z których są wykonywane ogniwa. Zastosowanie większych średnic pręta na wykonanie ogniw powodowało z kolei wzrost szerokości zewnętrznej ogniwa. Jeśli dla ogniw usytuowanych poziomo nie miało to żadnych większych negatywnych skutków, to dla ogniw usytuowanych pionowo zwiększenie średnicy prowadziło do zwiększenia wysokości rynien przenośników zgrzebłowych. Ze względu na często obniżone wysokości wyrobisk w górnictwie podziemnym, zwłaszcza podczas urabiania niskich pokładów, dążono do utrzymania stosunkowo małej wysokości przenośników transportowych. Z tego względu ogniwa płaskie do łańcuchów transportowych tak zostały skonstruowane, że krągłości łączące ramiona w ogniwach pionowych w kierunku pionowym zawierają względem osi przekroju poprzecznego w obszarze krągłości większą średnicę w kierunku poziomym niż w kierunku pionowym. Ponadto zawierają ramiona ogniw w przekroju poprzecznym wzglę dem okrągłego przekroju krągłości, spłaszczony kształt, uzyskany drogą spęczania. Tego rodzaju ogniwa przeznaczone do łańcuchów transportowych znane są na przykład z niemieckiego opisu patentowego DE 32 34 137 C2 względnie DE 197 24 586 C1. Zasadniczą przesłanką i dla tego rodzaju łańcuchów płaskich było zachowanie tej samej powierzchni przekroju, pomimo jej spłaszczenia, przy czym przyjęto, że odchyłki w wyniku zmiany kształtu przekroju poprzecznego ramion ogniwa płaskiego będą się zawierały w razie konieczności w granicach od 5 do 8%. Z tego powodu dążono, aby ramiona miały taki kształt, przy którym wielkość powierzchni przekroju poprzecznego, względem krągłości nie byłaby zredukowana lub zredukowana w niewielkim stopniu. Ostatecznie zbyt wielka redukcja powierzchni przekroju poprzecznego ramion, które wskutek zwiększenia średnicy materiału zwiększają zdolność obciążenia łańcucha, byłaby w sposób widoczny wbrew przyjętej tendencji.

Mimo to istnieje w świetle przedstawionych rozwiązań potrzeba skonstruowania takich łańcuchów transportowych, które pomimo niskiej wysokości ich ogniw, usytuowanych pionowo posiadałyby wysoką wytrzymałość na rozciąganie, względnie skonstruowanie takich łańcuchów, które przy zachowaniu dotychczasowej wytrzymałości na rozciąganie będą miały zmniejszoną wysokość ogniw pionowych. Dzięki zwiększeniu wytrzymałości na rozciąganie można zwiększyć tonaż transportowanego urobku, przy jednoczesnej możliwości zwiększenia długości trasy transportowej.

Jako zadanie do rozwiązania przyjęto skonstruowanie takiego łańcucha ogniwowego z zachowaniem stosownej jakości, nadającego się zwłaszcza do stosowania w transporcie podziemnym, który by spełniał wyżej przedstawione wymagania.

Zadanie to zostało rozwiązane zgodnie z wynalazkiem w ten sposób, że ogniwa łańcuchowe płaskie zawierają odpowiedni stosunek przekrojów poprzecznych pomiędzy ich przekrojem poprzecznym w obszarze ramion względem przekroju poprzecznego w środkowym obszarze krągłości, większy niż 0,55 a mniejszy niż 0,85, a płaszczyzna poziomej średnicy maksymalnej w obszarze ramion jest usytuowana poza środkiem skierowana do strony zewnętrznej danego ramienia.

Dla łańcuchów ogniwowych, przeznaczonych jako łańcuch pociągowy w napędach przenośników zgrzebłowych powierzchnia przekroju poprzecznego ramion porównywalna z tymi powierzchniami

PL 204 382 B1 w obszarze krągłości nie jest nieznacznie zredukowana w porównaniu do zwyczajowo przyjętych łańcuchów ogniwowych z ogniwami łańcuchowymi płaskimi z identyczną powierzchnią poprzeczną w obszarze krągłości. Optymalizacja powierzchni przekroju poprzecznego w obszarze ramion może być wykorzystana bezpośrednio do zmniejszenia wysokości maksymalnej ogniwa łańcuchowego, która jest odpowiednio zmniejszona. Nieoczekiwanie okazało się, że ogniwa łańcuchowe płaskie ze zredukowanymi powierzchniami przekroju poprzecznego w obszarze ramion w stosunku do wcześniej znanych ogniw łańcuchowych płaskich mimo to zawierają większą odporność na pękniecie niż ogniwa łańcuchowe płaskie znane ze stanu techniki. Wynik ten okazał się zaskakujący, ponieważ w znanym stanie techniki w celu podniesienia wytrzymałości na pękanie regularnie zwiększano średnicę materiału a tym samym powierzchnię przekroju poprzecznego w całym ogniwie łańcuchowym. Opisane właściwości dotyczą zarówno ogniw łańcuchowych płaskich z wstawianą poprzeczką jak i bez niej. W ogniwach łańcuchowych płaskich wyposażonych w poprzeczkę znajduje się obszar o zredukowanej powierzchni przekroju poprzecznego ramion pomiędzy poprzeczką a krągłością.

W łańcuchu ogniwowym według wynalazku jest nie tylko podniesiona siła rozciągająca porównywalna z łańcuchami ogniwowymi o tej samej średnicy w obszarze krągłości i odpowiednio do redukcji ramion jest zredukowana wysokość pionowo usytuowanych ogniw, lecz także zwężenie powierzchni przekroju poprzecznego ramion względem krągłości skutkuje tym, że ogniwa łańcuchowe mają zmniejszoną wagę. Nawet, jeśli oszczędność na ciężarze przy pojedynczym ogniwie płaskim względem wcześniejszych ogniw nie jest nadmierna, to należy wziąć pod uwagę, że wraz ze wzrostem długości łańcucha transportowego oszczędność na ciężarze się sumuje i ostatecznie uzyskuje się niemałą wielkość tego składnika. Ponadto łańcuch transportowy o tej samej długości trasy transportowej i takim samym napędzie może przesuwać odpowiednio większą masę transportową, niż ta przy łańcuchu płaskim o tym samym wymiarze krągłości, znanym ze znanego stanu techniki. Odwrotnie zauważyć można, że wychodząc ze stałej wysokości ogniw łańcuchowych płaskich, to wytrzymałość na rozciąganie można podnieść, gdy grubość materiału zwiększa się wyłącznie w obszarze krągłości ogniw łańcuchowych płaskich.

W celu zapobież enia zakleszczaniu się ł a ń cucha ogniwowego i podniesienia swobody ruchu, ramiona ogniw płaskich zostały wyposażone w zaokrąglenia od strony wewnętrznej, przy czym płaszczyzna poziomej średnicy maksymalnej ramienia jest usytuowana poza środkiem i zwrócona w kierunku strony zewnętrznej ogniwa łańcuchowego względnie w kierunku ramienia. Kształt przekroju poprzecznego takiego ramienia jest tym samym zbliżony do półokręgu, przy czym zaokrąglenie jest wykonane od strony wewnętrznej.

Korzystnie wcześniej wymieniony stosunek powierzchni przekrojów poprzecznych łańcucha ogniwowego w jego ogniwach płaskich zawarty jest pomiędzy 0,6 a 0,7 zwłaszcza w obszarze od 0,64 do 0,69.

W szczególnie korzystnym przykładzie wykonania jest przewidziane, ż e krągłości łączące ramiona ogniw łańcuchowych płaskich rozciągają się na odcinku łukowym w granicach, 75 do 100°, który stanowi lustrzane odbicie w płaszczyźnie środkowej wzdłużnej tegoż ogniwa łańcuchowego, oraz posiadają ten sam kształt przekroju poprzecznego i tą samą wielkość powierzchni przekroju poprzecznego. Zgodnie ze szczególnym przykładem wykonania odcinek łukowy rozciąga się trochę ponad 90°. Kształt przekroju poprzecznego odcinka łukowego jest celowo wyprofilowany na okrągło, może jednak mieć formę eliptyczną. Przy takim ukształtowaniu krągłości mogą umieszczone w nich dalsze ogniwa łańcucha, które są wykonane na przykład jako ogniwa łańcuchowe okrągłe, ale również jako ogniwa łańcuchowe płaskie mogą być tak ukształtowane, aby zgodnie z przeznaczeniem posiadały przegubowość, przy czym przy zachowaniu tej przegubowości, ponad odcinkiem łukowym, usytuowane byłoby równe spłaszczenie pomiędzy sąsiadującymi ze sobą ogniwami łańcucha.

Dalszy wzrost wytrzymałości na pękanie przy przyłożeniu siły rozciągającej można osiągnąć, jeśli wybrzuszenie wytyczone przez średnicę maksymalną ramion rozciąga się aż do obszaru krągłości i celowo łączy się tylko na krótkim odcinku przejściowym tego odcinka łukowego o równym kształcie i równej wielkości przekroju poprzecznego. Promień wewnętrzny krągłości tego ogniwa łańcuchowego jest stały. W porównaniu z nim promień zewnętrzny krągłości nie jest stały. W obszarze odcinka łuku krągłości ze stałym kształtem przekroju poprzecznego i stałą wielkością powierzchni przekroju poprzecznego jest korzystny również stały promień zewnętrzny. Natomiast w przylegającym do niego odcinku przejściowym jest promień zewnętrzny już znacznie mniejszy, przy czym postępujące przejścia są przewidziane z jednej strony do odcinka łukowego ze stałym kształtem przekroju poprzecznego i powierzchnio przekroju poprzecznego a z drugiej strony do ramion ze swymi wybrzuszeniami.

PL 204 382 B1

Podczas gdy wytrzymałość na pękanie łańcucha płaskiego o średnicy 48 mm znanym ze stanu techniki leży w zakresie 2.900 do 3.200 kN, to w porównaniu do łańcucha płaskiego według wynalazku przy stałej wysokości pionowych ogniw łańcucha, jak przy łańcuchu płaskim 48 mm znanego stanu techniki jednak z odpowiednio wzmocnionymi krągłościami, które mają średnicę 56 mm, wytrzymałość wynosi ponad 4.300 kN.

W opisanym ł a ń cuchu ogniwowym przewidziano najpierw, ż e tylko, co drugie ogniwo ł a ń cuchowe będzie wykonane jako ogniwo łańcuchowe płaskie. Równocześnie jest możliwe, wykonać taki łańcuch ogniwowy, który wyłącznie składać się będzie z ogniw łańcuchowych płaskich.

Wcześniej opisane ogniwo łańcuchowe płaskie rozciąga się nie tylko na zamknięte ogniwo płaskie, ale równie na konstrukcję zanika, który w następstwie tego zawiera kontur zewnętrzny i kontur wewnętrzny, odpowiadający tym i pozostałym ogniwom łańcuchowym płaskim. Takie ukształtowanie zamka dla łańcucha ogniwowego stosuje się, jeśli wszystkie ogniwa łańcuchowe są wykonane jako ogniwa łańcuchowe płaskie. Celowo, więc jest zamek wykonany jako ogniwo łańcuchowe płaskie usytuowane poziomo wewnątrz łańcucha ogniwowego.

Wynalazek jest niżej przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym:

Fig. 1 przedstawia odcinek łańcucha transportowego w widoku, wykonanego jako łańcuch płaski,

Fig. 2 pojedyncze ogniwo łańcuchowe w rzucie aksonometrycznym, pokazane na fig. 1,

Fig. 3 ogniwo łańcuchowe płaskie w widoku z boku, przedstawione na fig. 2,

Fig. 4a, 4b czołową stronę boku oraz ogniwo łańcuchowe w widoku z góry przedstawione na fig. 2,

Fig. 5a, 5b przekrój przez ogniwo, pokazane na fig. 3 wzdłuż linii przecięcia A-A i B-B.

Fig. 6 porównanie ogniwa przedstawionego na fig. 3, z ogniwem ze stanu techniki o tej samej średnicy krągłości, a

Fig. 7a, 7b inne ogniwo łańcucha płaskiego.

Łańcuch transportowy 1 wykonany jako łańcuch ogniwowy płaski przeznaczony do stosowania w górnictwie podziemnym jako część przenośnika zgrzebłowego, obejmuje poziomo usytuowane ogniwa łańcuchowe 2 jak i usytuowane pomiędzy nimi ogniwa pionowe 3. Ogniwa łańcuchowe 2 są wykonane z drutu okrągłego, które po założeniu w danym przypadku do ogniw poziomych 3 są ich końce ze sobą zespawane. Natomiast ogniwa płaskie 3 są wykonane metodą kucia. Ogniwo płaskie 3 zawiera krągłości 4, 5, które łączą ze sobą obydwa ramiona 6, 7. Każda krągłość 4, 5 obejmuje odcinek łukowy 8, który w niniejszym przykładzie wykonania zawiera w przekroju poprzecznym stały okrągły kształt o stałej średnicy. Również stała jest powierzchnia przekroju poprzecznego krągłości 4, 5 odcinka łukowego 8. Odcinek łukowy 8 rozciąga się wychodząc od płaszczyzny centralnej wzdłużnej M (por. fig. 3) pod kątem przeszło 45° do graniczącego ramienia 6 względnie ramienia 7. Ramiona 6, 7 są w przekroju poprzecznym kształtem zbliżone do półkola (por. fig. 5a), przy czym oś średnicy maksymalnej L w kierunku poziomym leży poza środkiem i jest zwrócona w kierunku strony zewnętrznej ramienia 6 i tylko w części usytuowana jest poniżej zewnętrznego zakończenia ramienia 6. średnica maksymalna L ramion 6, 7 w poziomej rozciągłości jest większa niż średnica maksymalna H ramion 6, 7 w kierunku pionowym. Średnica maksymalna L ramion 6, 7 jest porównywalnie większa niż średnica maksymalna H ramion 6, 7 w pozycji pionowej. Średnica maksymalna L ramion 6, 7 jest porównywalnie większa względem średnicy ogniwa płaskiego 3 w obszarze odcinka łukowego 8 krągłości 4 względnie 5; maksymalna średnica pionowa H ramienia 6, 7 jest natomiast mniejsza niż średnica w obszarze odcinka łukowego 8 krągłości 4, 5. Stosunek wysokości ogniwa łańcuchowego płaskiego (3) względem średnicy krągłości zawiera się w obszarze pomiędzy 2,4 a 2,1 zwłaszcza pomiędzy 2,3 a 2,25. W wyniku takiej konfiguracji zawierają ramiona 6, 7 wybrzuszenie A, rozciągające się w kierunku poziomym względem krągłości 4, 5, które szczególnie jest zauważalne na fig. 4a i 4b. Przestrzeń utworzona przez ogniwo łańcuchowe płaskie 3 w obrębie krągłości 4, 5 i ramion 6, 7 jest zaokrąglona, aby uzyskać dobrą przegubowość i zapobiec zakleszczeniu. Istotnym elementem ogniwa łańcuchowego płaskiego 3 jest to, że powierzchnia przekroju poprzecznego w obszarze ramion 6, 7 jest zredukowana względem powierzchni przekroju poprzecznego w obszarze odcinka łukowego 8 krągłości 4 względnie 5, przy czym w przedstawionym przykładzie wykonania powierzchnia przekroju poprzecznego w obszarze ramion 6, 7 jest zredukowana o wielkość 0,68 względem powierzchni przekroju poprzecznego w obszarze odcinków łukowych. Średnica ogniwa łańcuchowego płaskiego 3 w obszarze swych odcinków łukowych 8 wynosi 57,2 mm. W następstwie tego powierzchnia przekroju poprzecznego w tym obszarze ogniwa łańcuchowego płaskiego 3 wynosi 2.570 mm. W obszarze ramion 6, 7 powierzchnia przekroju poprzecznego na podstawie wcześniej opisanej geometrii i konfiguracji wynosi natomiast tylko 1,770 mm².

PL 204 382 B1

Wybrzuszenia A ramion 6, 7 rozciągają się aż do odcinków łukowych 8 krągłości 4, 5 aż do przejścia 9 na odcinku łukowym. Dopiero powyżej kata 45° rozciągającego się przejścia 9 odcinka łukowego, przechodzą wybrzuszenia A ramion 6, 7 w odcinek łukowy 8. Powstaje przy tym korzystne ukształtowanie, przy którym przejście dokonuje się na możliwie krótkiej drodze, przez co wybrzuszenia A ze swą poziomą średnicą maksymalną L rozciągają się możliwie daleko aż do przejścia 9 odcinka łukowego.

Promień wewnętrzny Rj ogniwa łańcuchowego płaskiego 2 jest w obszarze krągłości 4, 5 stały. Promień zewnętrzny R_a ogniwa łańcuchowego płaskiego 3 jest w obszarze odcinków łukowych 8 zasadniczo stały, podczas gdy ten na przejściu 9 odcinka łukowego jest mniejszy, aby go doprowadzić do strony zewnętrznej ramion 6, 7.

Wszelako jest także możliwe, wprowadzić w obszarach zewnętrznych odcinka łukowego 8 już mniejszy promień zewnętrzny.

W następstwie opisanej geometrii ogniwa łańcuchowego płaskiego 3 może łańcuch transportowy 1 podczas pracy, zwłaszcza przeprowadzeniu przez koło napędowe, którego zęby wnikają w ogniwa łańcuchowe 2, znajdować się bez przeszkód w pozycji przegubowej, bez obawy inicjowania napięcia szczytowego w ogniwie łańcuchowym płaskim 3. Na podstawie względnie małego wybrzuszenia A w kierunku poziomym jest wykluczone zakleszczenie się przy właściwej pracy łańcucha transportowego 1.

W opisanym łańcuchu transportowym 1, podziałka ogniw łańcuchowych 2, 3 jest identyczna. Należy rozumieć, że z ogniw łańcuchowych płaskich 3 da się wykonać łańcuch ogniwowy, którego ogniwa łańcuchowe będą zawierały zróżnicowaną podziałkę. Przykładowo mogą ogniwa łańcuchowe płaskie zawierać mniejszą podziałkę niż ogniwa łańcuchowe pionowe.

Wytrzymałość na pękanie łańcucha transportowego 1 wynosi około 4.300 kN, przy czym wysokość ogniw łańcuchowych płaskich 3 ( średnica w obszarze odcinków łukowych 8 krągłości 4, 5 wynosi 56 mm) odpowiada wysokości tradycyjnych ogniw łańcucha płaskiego 48 mm.

Fig. 6 przedstawia ogniwo łańcuchowe płaskie 3 w porównaniu do ogniwa łańcuchowego płaskiego 10 zgodnie ze stanem techniki przy identycznej średnicy w obszarze krągłości 4, 5. To porównanie dowodzi, że wysokość ogniwa łańcuchowego płaskiego 3 jest wyraźnie mniejsza niż wysokość tradycyjnego ogniwa łańcuchowego 10 o tej samej średnicy materiału.

Ogniwo łańcuchowe płaskie 3 o opisanych, poprawionych własnościach dotyczy również takiego ogniwa, którego ramiona 6, 7 są połączone poprzeczką.

Fig. 7a przedstawia inne rozwiązanie ogniwa łańcuchowego płaskiego 11 dla łańcuchów transportowych. Ogniwo łańcuchowe płaskie 11 jest zasadniczo bardziej rozbudowane niż ogniwo łańcuchowe płaskie 3 łańcucha transportowego 1. Różnica polega na tym, że ogniwo łańcuchowe płaskie 11 zawiera poprzeczkę 14, która łączy obydwa ramiona 12, 13. Krągłości 15, 16 tego ogniwa łańcuchowego płaskiego 11 są podobnie zbudowane jak w ogniwie łańcuchowym płaskim 3. Obszar ramion 12, 13 ze zredukowaną powierzchnią przekroju poprzecznego w stosunku do krągłości 15, 16 znajduje się w ogniwie łańcuchowym płaskim 11 pomiędzy krągłościami 15, 16 a poprzeczką 14.

Niniejszy wynalazek został opisany na przykładzie łańcuchów transportowych znajdujących zastosowanie w górnictwie podziemnym. Cechy tego łańcucha znajdują zastosowanie również w innych przypadkach dla łańcuchów pracujących pod obciążeniem, niezależnie od tego, jakim celom służą. Również w innych dziedzinach stosowania, gdy wysokość ogniw pionowych spełnia tylko podrzędną rolę, ogniwa łańcuchowe o opisanych cechach mogą być z powodzeniem stosowane, dzięki wysokiej odporności na pękanie i małym ciężarze. Właśnie w innych dziedzinach stosowania można używać łańcuchy ogniwowe, w których każde ogniwo jest wykonane jako ogniwo płaskie.

Claims

1. Łańcuch ogniwowy składający się z pojedynczych, połączonych ze sobą ogniw, z których co najmniej każde drugie ogniwo łańcuchowe jest wykonane jako ogniwo łańcuchowe płaskie, a w pionowym położeniu w obszarze swych krągłości łączących ramiona, zawierają w kierunku pionowym mniejszą maksymalną średnicę niż w kierunku poziomym, przy czym pionowa średnica każdego z ramion jest mniejsza niż średnica ogniwa łańcuchowego w obszarze jego krągłości, znamienny tym, że w ogniwach łańcuchowych płaskich (3, 11) stosunek powierzchni przekroju poprzecznego w obszarze ramion (6, 7, 12, 13) względem powierzchni przekroju poprzecznego w środkowych obszarach (8) krągłości (4, 5, 15, 16) jest większy niż 0,55 a mniejszy niż 0,85.

PL 204 382 B1

2. Łańcuch według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek powierzchni przekroju poprzecznego w obszarze ramion (6, 7, 12, 13) względem powierzchni przekroju poprzecznego w środkowych obszarach (8) krągłości (4, 5, 15, 16) korzystnie zawiera się pomiędzy 0,6 a 0,7.

3. Łańcuch według zstrz. 1, znamienny tym, że krągłości (4, 5, 15, 16) ogniw łańcuchowych płaskich (3, 11) zawierają pomiędzy kątem 80° a kątem 100° odcinek łukowy (8) o jednakowym kształcie i jednakowej wielkości powierzchni przekroju poprzecznego.

4. Łańcuch według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że kształt powierzchni przekroju poprzecznego odcinków łukowych (8) jest okrągły a wielkość tych powierzchni jest stała.

5. Łańcuch według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że kształt powierzchni przekroju poprzecznego odcinków łukowych (8) jest eliptyczny a wielkość tych powierzchni jest stała.

6. Łańcuch według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że kształt przekroju poprzecznego odcinków łukowych (8) zmienia się w kierunku ramion (6, 7) z kształtu okrągłego w kształt eliptyczny przy zachowaniu stałej wielkości powierzchni tego przekroju.

7. Łańcuch według zastrz. 1, znamienny tym, że płaszczyzna poziomej średnicy maksymalnej (L) w obszarze ramion (6, 7) jest usytuowana niewspółosiowo i zwrócona w kierunku strony zewnętrznej tego ramienia (6, 7).

8. Łańcuch według zastrz. 1 albo 3, albo 7, znamienny tym, że ramiona (6, 7) zawierają w przekroju poprzecznym kształt zbliżony do półkola.

9. Łańcuch według zastrz. 7, znamienny tym, że wybrzuszenie (A) wyznaczone poziomą średnicą maksymalną (L) ramion (6, 7) względem krągłości (4, 5) rozciąga się aż do przejścia (9) odcinka łukowego o stałym kształcie i stałej wielkości powierzchni przekroju poprzecznego, przylegającego do odcinka łukowego (8).

10. Łańcuch według zastrz. 9, znamienny tym, że wyznaczony przez krągłości (4, 5) promień wewnętrzny (R) ogniwa łańcuchowego płaskiego (3) jest stały na całym odcinku łuku wyznaczonego przez krągłości (4, 5), natomiast promień zewnętrzny (R_a) w obszarze swego stałego odcinka łukowego (8) odnośnie kształtu i wielkości powierzchni przekroju poprzecznego zawiera stały promień zewnętrzny, do którego przylega odcinek łukowy na przejściu (9) ze znacznie mniejszym promieniem zewnętrznym, zwrócony w kierunku ramion (6, 7) z przejściami do przylegającego ramienia (6, 7) oraz do odcinka łukowego (8).

11. Łańcuch według zastrz.10, znamienny tym, że stosunek wysokości ogniwa łańcuchowego płaskiego (3) względem średnicy krągłości zawiera się w obszarze pomiędzy 2,4 a 2, 1, zwłaszcza pomiędzy 2,3 a 2,25.

12. Łańcuch według zastrz. 1 albo 3, albo 7, albo 9, albo 10, albo 11, znamienny tym, że jedno z ogniw łańcuchowych płaskich (3) jest wykonane jako zamek, którego kontur zewnętrzny i wewnętrzny odpowiada pozostałym ogniwom łańcuchowym płaskim (3).