PL203203B1

PL203203B1 - Sposób nadawania indywidualnych cech dokumentom zabezpieczonym i dokument zabezpieczony

Info

Publication number: PL203203B1
Application number: PL367452A
Authority: PL
Inventors: Michael Bauer; Werner Bochmann
Original assignee: Giesecke & Devrient Gmbh
Priority date: 2001-09-24
Filing date: 2002-09-19
Publication date: 2009-09-30
Also published as: CA2461277A1; EP1432592B1; HK1070030A1; WO2003029019A1; RU2302946C2; CN100408348C; PL367452A1; EP1432592A1; RU2004112775A; CN1555318A; ATE388025T1; DE10146912A1; US8418615B2; US20040262909A1; DE50211850D1

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy sposobu nadawania indywidualnych cech dokumentom zabezpieczonym i dokumentu zabezpieczonego wytworzonego tym sposobem. Zgodnie z wynalazkiem w grupie zindywidualizowanych dokumentów zabezpieczonych, pierwszy drukowany obraz może być identyczny dla całej grupy dokumentów, jest zadrukowywany w części drugim obrazem, który może być różny dla podgrup danej grupy lub dla każdego dokumentu tej grupy.

Opis patentowy DE 29 33 436 C2 ujawnia na przykład wielowarstwową kartę identyfikacyjną, która zawiera drukowany obraz o wysokim stopniu zabezpieczeń i nie determinujący zastosowania karty, wykonany dla przykładu jako wzór giloszowy metodą stalowego wklęsłodruku na podłożu papierowym, na którym dane użytkownika, na przykład fotografia lub inne dane go indywidualnie opisujące, są, w celu połączenia tych danych z papierowym podłożem, kopiowane bezpośrednio technologią elektrofotografii w taki sposób, ażeby nie było możliwe ich oderwanie lub zafałszowanie. Karta identyfikacyjna zostaje utworzona przez zalaminowanie zadrukowanego papierowego podłoża przezroczystą folią. Sposób ten może być również stosowany w związku z innymi, wymagającymi ochrony dokumentami, papierami wartościowymi, akcjami, itp.

Jedyną możliwością fałszerstwa jest nieuprawnione naniesienie nazwiska na czyste formularze, zawierający nadrukowany obraz nie determinujący zastosowania formularza, ale zapobiec temu można przez odpowiednio bezpieczne składowania wspomnianych czystych formularzy. Pełne fałszerstwo czystych papierowych formularzy, które są drukowane z zapewnieniem wysokiej klasy zabezpieczeń, również nie jest możliwe. Opisany sposób jest więc korzystny wszędzie tam, gdzie z jednej strony konieczne jest zapewnienie odporności dokumentów na próby fałszerstwa i manipulacji danymi, ale gdzie z drugiej strony istnieje konieczność nanoszenia indywidualnych danych przy użyciu stosunkowo prostych środków.

Podobne zainteresowanie zapewnieniem odporności na próby fałszerstwa i manipulacji, jak również możliwością prostej indywidualizacji danych, istnieje w odniesieniu do procesu wprowadzania danych na strony paszportów i do wklejek do paszportowych stron (tak zwanych naklejek wizowych), jak również dodatkowo w związku z dokumentami, które towarzyszą towarom, dokumentami celnymi, certyfikatami autentyczności (mającymi formę naklejek lub metek lub etykiet), talonami, biletami wstępu, czekami, akcjami i aktami własności.

Strony paszportów i naklejek wizowych są często zaopatrzone w wydruki, które nie podlegają zmianom, wytworzonym przez drukowanie wklęsłodrukowe. Dla przykładu, nagłówek takich dokumentów zawiera godło narodowe i nazwę kraju, które nie podlegają nadrukowaniu, bowiem nadruk mógłby spowodować, że byłyby one co najmniej częściowo zakryte. Dlatego, indywidualne dane i dane użytkownika są drukowane w innych miejscach przy zastosowaniu, na przykład, drukarki laserowej, drukarki rozetkowej lub drukarki natryskowej.

Problemem technicznym postawionym przed niniejszym wynalazkiem jest połączenie obrazu drukowanego o wysokim stopniu zabezpieczeń, typowego dla całej grupy dokumentów, z łatwym w realizacji nadrukiem indywidualizującym z równoczesnym zapewnieniem szczególnie istotnego uodpornienia na fałszerstwa.

Przedmiotem wynalazku jest sposób nadawania indywidualnych cech dokumentom zabezpieczonym, w którym wytwarza się dokument posiadający pierwszy wydrukowany obraz o wysokim stopniu zabezpieczeń, zawierający wzajemnie z sobą kontrastujące jasne i ciemne obszary oraz na co najmniej część pierwszego wydrukowanego obrazu nadrukowuje się drugi drukowany obraz.

Istotą wynalazku jest to, że do drukowania drugiego wydrukowanego obrazu stosuje się materiał, który jest odrzucany albo przez ciemne obszary albo przez jasne obszary pierwszego drukowanego obrazu i który osadza się odpowiednio w innych obszarach tak, że pozostaje tylko w tych wspomnianych obszarach.

Korzystnie, jasne obszary pierwszego wydrukowanego obrazu są niezadrukowanymi obszarami dokumentu.

Korzystnie, pierwszy wydrukowany obraz jest drukowany na papierze zabezpieczonym

Korzystnie, drugi wydrukowany obraz jest wytwarzany metodą druku natryskowego.

W innym korzystnym wariancie wynalazku, drugi wydrukowany obraz jest wytwarzany techniką Indigo.

Korzystnie, drugi wydrukowany obraz zawiera fotografię osoby.

PL 203 203 B1

W innym korzystnym wariancie wynalazku, drugi wydrukowany obraz zawiera osobiste dane wyrażone tekstem niezaszyfrowanym.

W jeszcze innym korzystnym wariancie wynalazku, drugi wydrukowany obraz zawiera dane w postaci kodu kreskowego.

Korzystnie, dokumentami są paszporty.

W innym korzystnym wariancie wynalazku, dokumentami są naklejki wizowe.

W jeszcze innym korzystnym wariancie wynalazku, dokumentami są dokumenty wybrane grupy obejmującej dokumenty towarzyszące towarom, dokumenty celne, certyfikaty autentyczności w postaci naklejek, metek lub etykiet, talony, bilety wstępu, czeki, akcje i akty własności.

Korzystnie, stosuje się pierwszy wydrukowany obraz, który jest taki sam dla całej grupy dokumentów oraz drugi wydrukowany obraz, który jest różny dla poszczególnych podgrup dokumentów.

W innym korzystnym wariancie wynalazku, stosuje się pierwszy wydrukowany obraz, który jest taki sam dla całej grupy dokumentów oraz drugi wydrukowany obraz, który jest różny dla każdego dokumentu należącego do określonej grupy.

Przedmiotem wynalazku jest także dokument zabezpieczony zawierający pierwszy wydrukowany obraz o wysokim stopniu zabezpieczeń, zawierający obszary jasne i ciemne oraz drugi wydrukowany obraz, nadrukowany na co najmniej część pierwszego wydrukowanego obrazu, charakteryzujący się tym, że materiał tworzący drugi wydrukowany obraz jest obecny wyłącznie w jasnych obszarach albo w ciemnych obszarach pierwszego

Korzystnie, jasne obszary pierwszego wydrukowanego obrazu są obszarami, w których nie jest obecna farba drukarska użyta do wytworzenia pierwszego wydrukowanego obrazu.

Korzystnie, pierwszy wydrukowany obraz jest drukowany na papierze zabezpieczonym.

Korzystnie, drugi wydrukowany obraz jest wytworzony drukiem natryskowym. W innym korzystnym wariancie wynalazku, drugi wydrukowany obraz jest wytworzony techniką Indigo.

Korzystnie, drugi wydrukowany obraz zawiera fotografię osoby.

W innym korzystnym wariancie wynalazku, drugi wydrukowany obraz zawiera indywidualne lub osobowe dane wyrażone tekstem niezaszyfrowanym.

Korzystnie, dokument stanowi paszport.

W innym korzystnym wariancie wynalazku, dokument stanowi naklejka wizowa.

W jeszcze innym korzystnym wariancie wynalazku, stanowi dokument wybrany z grupy obejmującej dokumenty towarzyszące towarom; dokumenty celne; certyfikaty autentyczności w formie naklejek, metek lub etykiet; talony; bilety wstępu; czeki; akcje i akty własności.

Korzystnie, pierwszy wydrukowany obraz jest taki sam dla całej grupy dokumentów, natomiast drugi wydrukowany obraz jest różny dla poszczególnych podgrup dokumentów.

W innym korzystnym wariancie wynalazku, pierwszy wydrukowany obraz jest taki sam dla cał ej grupy dokumentów, natomiast drugi wydrukowany obraz jest różny dla każdego dokumentu należącego do określonej grupy dokumentów.

Stosownie do wynalazku, drukowany obraz, wytworzony w konwencjonalnej formie drukiem wklęsłodrukowym jako na przykład wzór giloszowy, taki sam dla całej grupy dokumentów zabezpieczonych, otrzymuje nadruk obrazem indywidualizującym, wykonany drukiem natryskowym, w którym atrament jest płynny co najmniej podczas drukowania. Następstwem tego jest to, że użyta w natryskowym druku farba drukarska jest odpychana przez farbę użytą w druku wklęsłodrukowym i lokowana w tych miejscach, w których tej farby nie ma. Drukowany obraz wytworzony metodą druku wklęsłodrukowego pozostaje więc całkowicie widoczny, tworząc na tle wydrukowanego obrazu indywidualizującego delikatne linie. Linie te w żaden znaczący sposób nie obniżają informacyjnej zawartości wydrukowanego obrazu indywidualizującego, nawet wtedy, gdy wydrukowany obraz indywidualizujący stanowi drukarskie odtworzenie fotograficznego portretu, np. posiadacza dokumentu; o którym w dalszej części będzie mowa jako o fotografii. Wydrukowany obraz indywidualizujący jest poprzerywany strukturami wytworzonymi wklęsłodrukiem tylko w bardzo nieznacznym stopniu, wykrywanym jedynie przy obserwacji przez szkło powiększające, a szczegółowo widocznymi tylko w powiększeniu. Takie nałożone na siebie struktury są praktycznie nie do zmanipulowania ani zafałszowania.

Szczególnie korzystnym sposobem wytwarzania drukowanego indywidualizującego obrazu okazała się technika natryskowa, wykorzystująca dostępne w handlu zasobniki z atramentem czarnym lub kolorowym. Jest to tani sposób wykorzystujący stosowany w nich atrament jest odrzucany przez

PL 203 203 B1 farby używane typowo w stalowej technice wklęsłodrukowej. Podobnie przydatną metodą jest cyfrowy proces drukowania, jaki opracowany został przez holenderską spółkę Indigo B. V. (w dalszym tekście zwany też drukarską techniką Indigo). W tej metodzie, naładowane elektrycznie, rozproszone w cieczy kolorowe drobiny są osadzane na podłożu przy pomocy pól elektrycznych. Technika Indigo zapewnia jakość druku równie dobrą jak druk offsetowy, ale pozwala na ciągłą zmianę drukowanych motywów. Ponieważ drukowane motywy mogą zawierać również dane indywidualne, owa cyfrowa metoda druku jest szczególnie przydatna dla nadawania dokumentom cech indywidualnych.

W szczególny sposób metoda wedł ug wynalazku znajduje zastosowanie we wszystkich dokumentach zabezpieczonych, zawierających wydrukowany obraz nie determinujący zastosowania dokumentu zabezpieczonego, w którym zawarte są jasne i ciemne obszary wzajemnie z sobą kontrastujące (tj. w szczególności obraz wklęsłodrukowy), przy czym jasny albo ciemny obszar wydrukowanego obrazu działa odrzucająco na atrament tworzący nadrukowany obraz indywidualizujący i atrament ten osadzony zostaje w zasadzie tylko w stosownych innych obszarach. Oczywiście, przy praktycznej realizacji przedstawionej w wynalazku zasady i wykonywaniu procesu druku, małe pozostałości atramentu drukarskiego używanego do wykonania nadruku indywidualizującego mogą pozostać, na przykład, w małych porach lub mikroszczelinach farby użytej w pierwszym drukowanym obrazie, ale nie wywrze to zauważalnego wpływu na ogólne wrażenia wizualne.

Korzystnie, obszarami, w których osadzony zostaje atrament, są niezadrukowane powierzchnie podłoża, bowiem takie niezadrukowane powierzchnie są szczególnie podatne na przyjmowanie atramentu, zwłaszcza gdy podłoże jest papierowe, utworzone na przykład z normalnego papieru zabezpieczonego.

Jest jednak również możliwe, że podłoże jest utworzone z materiału nie przyjmującego atramentu tworzącego obraz indywidualizujący, na przykład z tworzywa sztucznego, lecz sam atrament przyczepia się do obszarów, w których nałożony jest obraz nie determinujący zastosowania dokumentu zabezpieczonego, wydrukowany przy pomocy materiału adhezyjnego. Jeśli taki obraz nie determinujący zastosowania dokumentu zabezpieczonego zostanie wydrukowany czarną farbą drukarską na jasnym podłożu, spowoduje to, że obraz nie determinujący zastosowania dokumentu zabezpieczonego nabierze, w swojej części pokrytej drugim nadrukiem, wyglądu jakby negatywu.

Wydrukowany indywidualizujący obraz może zawierać jedną lub więcej części informacji indywidualizujących, takich na przykład jak numer ciągły (numer seryjny), fotografia i/albo dane osobowe właściciela dokumentu, wyrażonych tekstem niezaszyfrowanym i/albo te same lub inne dane w postaci czytelnego maszynowo kodu kreskowego.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1a przedstawia pierwszy obraz wydrukowany na podłożu z zachowaniem wysokiego stopnia zabezpieczeń, identyczny dla całej grupy dokumentów zabezpieczonych; fig. 1b przedstawia szczegół podłoża z fig. 1a w przekroju; fig. 2a przedstawia podłoże z fig. 1a z drugim, indywidualizującym nadrukiem; fig. 2b przedstawia ten sam szczegół podłoża, jaki pokazany jest na fig. 1b z dodatkowym indywidualizującym nadrukiem w czasie nanoszenia obrazu tego drugiego indywidualizującego nadruku, fig. 3a przedstawia powiększony widok obu wydrukowanych obrazów, pierwszego i drugiego, wydrukowanych jeden na drugim, a fig. 3b przedstawia ten sam szczegół ,co fig. 2b krótko po tym, jak wydrukowany został drugi indywidualizujący obraz.

Figura 1a pokazuje schematycznie dokument, w skład którego wchodzi podłoże 3 z pierwszym wydrukowanym obrazem 1. Wydrukowany obraz 1 jest obrazem wydrukowanym o wysokim stopniu zabezpieczeń, który jest identyczny dla wielu dokumentów zabezpieczonych, taki sam na przykład dla stron dokumentów paszportowych określonego kraju lub dla wszystkich naklejek wizowych stosowanych dla określonego narodu.

Wariant wynalazku przedstawiony na fig. 1a zawiera jednorodny motyw podstawowy wytworzony metodą wklęsłodruku, który zazwyczaj, w zastosowaniu przemysłowym, wykorzystuje formy stalowe. Motyw ten może również mieć charakter informacyjny, w postaci na przykład portretu dobrze znanej osobistości, co jest popularne na banknotach.

Drukowanie techniką wklęsłodruku jest często stosowane jako sposób zabezpieczenia od fałszerstwa, przy produkcji wysokojakościowych wytworów, gdyż wytworzenie płyty drukarskiej jest bardzo pracochłonne i kosztowne, a ponadto w metodzie tej można wytworzyć bardzo charakterystyczne drukowane obrazy zawierające fragmenty wyczuwalne dotykiem, niemożliwe do naśladowania i powtórzenia w innych technikach druku. W płycie drukarskiej wgłębienia są grawerowane pokrywając wygrawerowaną powierzchnię najczęściej w postaci linii. Dla wykonania nadruku, wygrawerowane

PL 203 203 B1 powierzchnie płyty drukowej są wypełniane farbą drukarską. Nadmiar farby jest usuwany z płyty przy użyciu cylindra czyszczącego lub rakla tak, że wypełnione farbą pozostają tylko wygrawerowane linie. Proces czyszczenia usuwa z powierzchni płyty wszystkie pozostałości farby. Przewidziane do zadrukowania podłoże, którym normalnie jest papier, zostaje następnie, z użyciem wysokiego ciśnienia, dociśnięte do płyty przy pomocy cylindra zaopatrzonego w elastyczną powierzchnię. W ten sposób dokument zostaje dociśnięty do wygrawerowanych obszarów płyty drukarskiej, której wgłębienia wypełnione są papkowatą farbą drukarską i w ten sposób wchodzi w kontakt z tą farbą. Odłączenie nośnika danych sprawia, że farba drukarska zostaje wyciągnięta z wgłębień wygrawerowanych linii. Uzyskany w ten sposób drukowany obraz zawiera obszary zadrukowane, które różnią się grubością warstwy farby w zależności od głębokości grawerowania linii. Jeśli w druku wklęsłodrukowym są używane farby półprzezroczyste, wówczas jasny kolor jest uzyskiwany wtedy, gdy jasny nośnik danych, zwłaszcza biały, zostaje zadrukowany cienką warstwą farby, natomiast silniejszy, ciemniejszy kolor wtedy, gdy druk jest realizowany z użyciem grubszych warstw farby. W porównaniu z innymi znanymi technikami druku wklęsłodruk może wytwarzać obrazy z względnie dużą różnorodnością grubości warstw farby. Z punktu widzenia zabezpieczeń ma to tę zaletę, że wyprodukowane tą metodą obrazy dają się rozpoznawać dotykiem, o ile tylko zastosowanie znalazły dostatecznie głębokie grawerowania. W przypadku, gdy zastosowanie znalazł y grawerowania szczególnie delikatne, zrealizowane mogą być też drukowane linie wyjątkowo cienkie i bardzo ostre.

Figura 1b pokazuje w przekroju szczegół dokumentu z fig. 1a. Podłożem jest typowy papier zabezpieczony (uniemożliwiający fałszowanie), ewentualnie ze znakiem wodnym. Zauważyć można, że wydrukowany obraz i składa się z niezadrukowanych obszarów 1a i obszarów 1b zadrukowanych farbą drukarską metodą wklęsłodruku. Aby wydrukowany obraz 1 mógł wykazać swój optyczny walor, kolor zadrukowanych obszarów 1b kontrastuje z kolorem obszarów niezadrukowanych 1a, które są zazwyczaj białe, o ile podłoże 3 nie jest zabarwione. Fig. 1b wskazuje również na typową, wykrywalną dotykiem strukturę papierowego podłoża zadrukowanego techniką wklęsłodruku, utworzoną w ten sposób, że farba drukarska została wyciągnięta z wygrawerowanych obszarów jednej strony płyty drukarskiej. Dociśnięcie podłoża do wygrawerowanego obszaru płyty drukarskiej, zrealizowane elastycznym cylindrem dociskowym sprawia, że obszary podłoża odpowiadające zadrukowanym obszarom 1b, leżące po przeciwnej stronie tego podłoża są nieco wklęsłe.

Dokument zabezpieczony z wydrukowanym pierwszym obrazem 1, który, tak jak to opisano w odniesieniu do rysunków fig. 1a i 1b jest taki sam dla całej grupy dokumentów, zostaje następnie zindywidualizowany przy pomocy drugiego drukowanego obrazu, nadrukowanego na pierwszy wydrukowany obraz metodą druku natryskowego. Pokazano to w widoku z góry na fig. 2a i w przekroju na rysunku fig. 2b. Nadruk nadający dokumentowi cechy indywidualne w tym rozwiązaniu ma treść „INKJET”. Może być wykonany z użyciem atramentu czarnego lub kolorowego. Zamiast druku „INKJET” tekst indywidualizującego nadrukowanego obrazu 2 mógłby również zawierać indywidualne dane osobowe lub fotografię, kolorową lub czarno-białą.

Figura 2b pokazuje strukturę warstwy dokumentu z rysunku fig. 2a w czasie nanoszenia obrazu indywidualizującego nadrukowanego obrazu 2 na podłoże 3. Pierwszy i drugi obszar 1a i 1b pierwszego wydrukowanego obrazu 1 zostają najpierw zadrukowane w całości przy zastosowaniu atramentowej natryskowej drukarki Canon BJC7100 z dostępnym w handlu wymiennym zasobnikiem czarnego atramentu. Ze względu na „odrzucające” właściwości farby drukarskiej zastosowanej we wklęsłodrukowym pierwszym druku względem atramentu użytego dla wykonania indywidualizującego obrazu 2, spływa on po bokach farby wklęsłodrukowej i gromadzi się w niezadrukowanych obszarach 1a. Na fig. 2b proces ten jest pokazany strzałkami z podwójnymi grotami. Rezultatem jest rozłożenie materiału w sposób pokazany na fig. 3b, zgodnie z którym atrament użyty do tworzenia indywidualizującego obrazu 2 zabarwia tylko te obszary 1a podłoża 3, które pozostały niezadrukowane podczas wklęsłodrukowego drukowania pierwszego obrazu 1.

Figura 3a pokazuje powiększony widok z góry tego efektu, przy czym litera „K” stanowi odniesienie do indywidualizującego obrazu 2. Wydrukowany obraz 1, powstały metodą wklęsłodrukową, tworzy tu regularny wzór tła, na przykład w kolorze czerwonym na białym tle. W rejonie litery „K” indywidualizującego obrazu 2 niezadrukowane pośrednie obszary tła - obrazu 1 zostają wypełnione czarnym atramentem, natomiast czerwony kolor tła, który jest porównawczo jaśniejszy, pozostaje w obrazie indywidualizującym wzrokowo widoczny i to beż używania środków pomocniczych. Taka kombinacja dwóch nałożonych na siebie, drukowanych obrazów, z których jeden jest także wyczuwalny dotykiem, daje wysoką gwarancję ochrony przed fałszerstwem, gdyż jest nie do odtworzenia prostymi,

PL 203 203 B1 konwencjonalnymi technikami druku lub kolorowymi kopiarkami. Sprawdzenie istnienia tej kombinacji jest możliwe bez większego trudu nawet przez nie fachowców, natomiast efekty podejmowanych ewentualnie na indywidualizującym obrazie 2 nieuprawnionych prób zmian i manipulacji są łatwe do zauważenia ze względu na zmiany, jakie w sposób prawie nieunikniony występują przy tym w drukowanym obrazie 1.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób nadawania indywidualnych cech dokumentom zabezpieczonym, w którym wytwarza się dokument posiadający pierwszy wydrukowany obraz o wysokim stopniu zabezpieczeń, zawierający wzajemnie z sobą kontrastujące jasne i ciemne obszary oraz na co najmniej część pierwszego wydrukowanego obrazu nadrukowuje się drugi drukowany obraz, znamienny tym, że do drukowania drugiego wydrukowanego obrazu (2) stosuje się materiał, który jest odrzucany albo przez ciemne obszary (1b) albo przez jasne obszary (1a) pierwszego drukowanego obrazu (1) i który osadza się odpowiednio w innych obszarach (1a lub 1b) tak, że pozostaje tylko w tych wspomnianych obszarach.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jasne obszary (1a) pierwszego wydrukowanego obrazu (1) są niezadrukowanymi obszarami dokumentu.
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że pierwszy wydrukowany obraz (1) jest drukowany na papierze zabezpieczonym.
4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) jest wytwarzany metodą druku natryskowego.
5. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) jest wytwarzany techniką Indigo.
6. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) zawiera fotografię osoby.
7. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) zawiera osobiste dane wyrażone tekstem niezaszyfrowanym.
8. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) zawiera dane w postaci kodu kreskowego.
9. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że dokumentami są paszporty.
10. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że dokumentami są naklejki wizowe.
11. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że dokumentami są dokumenty wybrane z grupy obejmującej dokumenty towarzyszące towarom, dokumenty celne, certyfikaty autentyczności w postaci naklejek, metek lub etykiet, talony, bilety wstępu, czeki, akcje i akty własności.
12. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że stosuje się pierwszy wydrukowany obraz (1), który jest taki sam dla całej grupy dokumentów, oraz drugi wydrukowany obraz (2), który jest różny dla poszczególnych podgrup dokumentów.
13. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że stosuje się pierwszy wydrukowany obraz (1), który jest taki sam dla całej grupy dokumentów, oraz drugi wydrukowany obraz (2), który jest różny dla każdego dokumentu należącego do grupy dokumentów.
14. Dokument zabezpieczony zawierający pierwszy wydrukowany obraz o wysokim stopniu zabezpieczeń, zawierający obszary jasne i ciemne oraz drugi wydrukowany obraz, nadrukowany na co najmniej część pierwszego wydrukowanego obrazu, znamienny tym, że materiał tworzący drugi wydrukowany obraz (2) jest obecny wyłącznie w jasnych obszarach (1a) albo w ciemnych obszarach (1b) pierwszego wydrukowanego obrazu (1).
15. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14, znamienny tym, że jasne obszary (1a) pierwszego wydrukowanego obrazu (1) są obszarami, w których nie jest obecna farba drukarska użyta do wytworzenia pierwszego wydrukowanego obrazu (1).
16. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że pierwszy wydrukowany obraz (1) jest drukowany na papierze zabezpieczonym.
17. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) jest wytworzony drukiem natryskowym.
18. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) jest wytworzony techniką Indigo.

PL 203 203 B1
19. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) zawiera fotografię osoby
20. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) zawiera indywidualne lub osobowe dane wyrażone tekstem niezaszyfrowanym.
21. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że drugi wydrukowany obraz (2) zawiera dane w postaci kodu kreskowego.
22. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że dokument stanowi paszport.
23. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że dokument stanowi naklejka wizowa.
24. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że stanowi dokument wybrany z grupy obejmującej dokumenty towarzyszące towarom; dokumenty celne; certyfikaty autentyczności w formie naklejek, metek lub etykiet; talony; bilety wstępu; czeki; akcje i akty własności.
25. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że pierwszy wydrukowany obraz (1) jest taki sam dla całej grupy dokumentów, natomiast drugi wydrukowany obraz (2) jest różny dla poszczególnych podgrup dokumentów.
26. Dokument zabezpieczony według zastrz. 14 albo 15, znamienny tym, że pierwszy wydrukowany obraz (1) jest taki sam dla całej grupy dokumentów, natomiast drugi wydrukowany obraz (2) jest różny dla każdego dokumentu należącego do określonej grupy dokumentów.