PL201313B1

PL201313B1 - Element osłonowy lub kształtowy dla środków komunikacji

Info

Publication number: PL201313B1
Application number: PL353440A
Authority: PL
Inventors: Norbert Nicolai; Helmut V. Fuchs; Dinh-Quyen Chuong
Original assignee: Entwicklungsgesellschaft Fuer; Entwicklungsgesellschaft Fuer Akustik (Efa) Mit Beschraenkter Haftung
Priority date: 1999-08-11
Filing date: 2000-08-02
Publication date: 2009-03-31
Also published as: PL353440A1; AU6698800A; EP1202874A1; ES2211586T3; JP2003507753A; US6820720B1; WO2001012470A1; CZ2002453A3; ATE260190T1; CZ298728B6; EP1202874B1

Abstract

1. Element os lonowy lub kszta ltowy dla srodków komunikacji, obejmuj acy przynajmniej jeden mikrodziurkowany absorber foliowy oraz przynajmniej jeden absorber z tworzywa pian- kowego i/lub w lókniny w przestrzennym odst e- pie od sciany odbijaj acej d zwi ek, znamienny tym, ze udzia l powierzchni dziurek w mikro- dziurkowanym absorberze foliowym wynosi od 0,3 do 2% w odniesieniu do powierzchni absor- bera, przy czym dziurki mikrodziurkowanego absorbera foliowego stanowi ace mikroperfora- cje maj a jedn a lub wiele srednic w zakresie od 0,1 do 0,8 mm i jeden lub wiele odst epów po- mi edzy dziurkami w zakresie od 1 mm do 3 mm. PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (²¹) Numer zgłoszema: ³⁵³⁴⁴⁰ (²²) Date z^gtoszema: 02.0⁸.2000 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

02.08.2000, PCT/EP00/07459 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

22.02.2001, WO01/12470 PCT Gazette nr 08/01 (11) 201313 (13) B1 (51 ) IntCII.

B60R 13/08 (2006.01) (54)

Element osłonowy lub kształtowy dla środków komunikacji

	(73) Uprawniony z patentu:
(30) Pierwszeństwo:	Entwicklungsgesellschaft fUr Akustik (EfA)
11.08.1999,DE,19938005.8	mit beschrankter Haftung,Witten,DE
11.05.2000,DE,10022902.6	(72) Twórca(y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	Norbert Nicolai,Schermbeck,DE
17.11.2003 BUP 23/03	Helmut V. Fuchs,Weil im Schonbach,DE Dinh-Quyen Chuong,Dortmund,DE
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.03.2009 WUP 03/09	(74) Pełnomocnik:
	Borowska-Kryśka Urszula, PATPOL Sp. z o.o.

(57) 1. Element osłonowy lub kształtowy dla środków komunikacji, obejmujący przynajmniej jeden mikrodziurkowany absorber foliowy oraz przynajmniej jeden absorber z tworzywa piankowego i/lub włókniny w przestrzennym odstępie od ściany odbijającej dźwięk, znamienny tym, że udział powierzchni dziurek w mikrodziurkowanym absorberze foliowym wynosi od 0,3 do 2% w odniesieniu do powierzchni absorbera, przy czym dziurki mikrodziurkowanego absorbera foliowego stanowiące mikroperforację mają jedną lub wiele średnic w zakresie od 0,1 do 0,8 mm i jeden lub wiele odstępów pomiędzy dziurkami w zakresie od 1 mm do 3 mm.

PL 201 313 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest element osłonowy lub kształtowy dla środków komunikacji. Ze stanu techniki znane są elementy z materiału absorbującego, zwane dalej absorberami, wykonane z materiału włóknistego, stosowane w postaci elementów konstrukcyjnych z włókniny. Jako włókna stosuje się przy tym oprócz włókien naturalnych, włókna polimerowe, włókna nieorganiczne lub włókna metalowe. Powiązanie w elementy konstrukcyjne następuje przez powiązanie za pomocą własnych oraz także dodatkowych włókien i/lub za pomocą środków wiążących, które mogą być natury polimerowej lub także nieorganicznej.

Poza tym znane są absorbery z pianek o otwartych porach wykonanych z materiału polimerowego, organicznego jak i nieorganicznego. Optymalne działanie absorpcyjne takich materiałów znajduje się w zakresie częstotliwości od 2000-10000 Hz.

Z różnych dziedzin techniki znane jest zastosowanie rezonatorów Helmholz'a różnych rozmiarów, służących do tłumienia dźwięków powietrznych, przy czym dla dziedziny budowy samochodów można tu wskazać opisy zgłoszeniowe DE 196 15 917 A, DE 196 13 875 A i DE 37 29 765 A. Absorbery te zajmują dużo miejsca i dla zastosowania w samochodach nadają się z dużymi zastrzeżeniami.

W opisie DE 197 54 107 C i w podanym tam stanie techniki, który całkowicie uwzględniono, badano własności absorpcyjne mikroperforowanych elementów konstrukcyjnych. We wspomnianej publikacji badane były struktury typu Baffle, które jako tak zwane absorbery kompaktowe zwisały ze stropu lub z dachu. Mikroperforowane folie nadają się do bardzo skutecznego pochłaniania fal dźwiękowych nadchodzących z przestrzeni; zwłaszcza fal o wyższych częstotliwościach i to nadchodzących jednostronnie lub obustronnie, prostopadle, skośnie lub pasmami.

Jeżeli dodatkowo, równolegle w odstępie kilku centymetrów, przy każdej mikroperforowanej folii rozepnie się dodatkową, nieperforowaną folię, to absorpcja czynnej akustycznie folii nie ulegnie poprawie. Można to wyjaśnić tym, że ostatnia dla rozwinięcia swego działania tłumiącego nie potrzebuje ani ściany odbijającej dźwięk, ani poduszki powietrznej utworzonej przez powstałą pustą przestrzeń. Jeżeli folię mikroperforowaną zastąpi się niedziurkowaną folią z tego samego materiału, to pozostaje tylko bardzo mała absorpcja. Absorpcja dźwięku, jak wiadomo, zachodzi w układzie rezonatora, gdzie zachodzi zjawisko sprężystości masy (Mase-Feder-Effekt). Fizyczne wyjaśnienie absorpcji dźwięku mikroperforowanych folii nie było możliwe według wynalazcy ze wspomnianej publikacji.

Znane są także mikrodziurkowane folie i płyty, które zależnie od średnicy dziurek, odstępu folii od ściany, powierzchni otwartej przez dziurki i grubości folii, mogą odfiltrować określane częstotliwości. W opisie DE 197 54 107 A opisany jest taki absorber dźwięku dla dziedziny pomieszczeń. Występuje tu zjawisko polegające na tym, że wysoką absorpcję uzyskuje się tylko w obszarze stosunkowo wąskiego zakresu częstotliwości. Rozszerzenie zakresu absorpcji związane jest zawsze ze znaczną stratą absorpcji, która następnie całkowicie staje się nieskuteczna.

W układzie dwuwarstwowym, w którym dwie folie umieszczone są jedna za drugą, absorbowane są dwa obszary częstotliwości. Możliwe jest wtedy poszerzenie, jednak nie osiąga się zakresu koniecznego dla samochodów.

Znane są również konstrukcje, gdzie nieprzepuszczalną dla dźwięku powierzchnię zaopatruje się w dziurki, aby uzyskać działanie absorpcyjne usytuowanego pod nią absorbera, patrz przykładowo opisy DE 30 18 072 A, DE 41 23 593 A.

W opisie DE 41 19 783 A przedstawiony jest element tłumiący dźwięk, który składa się z dwóch umieszczonych jedna nad drugą dziurkowanych płyt umieszczonych w odstępie względem siebie i względem elementu nośnego. Pomiędzy obiema dziurkowanymi płytami znajduje się płyta piankowa. Udział dziurek na stronie zwróconej do źródła dźwięku wynosi 50%, a dla strony odwróconej od dźwięku wynosi 20% i tym samym leży wyraźnie powyżej wartości przewidzianych tu jako konieczne.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie absorbera, który w całym zakresie częstotliwości liczącym się dla przemysłu samochodowego (od 500 Hz do 5000 Hz) działa absorpcyjnie i wymaga niewielkiej przestrzeni do zabudowy.

Element osłonowy lub kształtowy dla środków komunikacji, obejmujący przynajmniej jeden mikrodziurkowany absorber foliowy oraz przynajmniej jeden absorber z tworzywa piankowego i/lub włókniny w przestrzennym odstępie od ściany odbijającej dźwięk, według wynalazku charakteryzuje się tym, że udział powierzchni dziurek w mikrodziurkowanym absorberze foliowym wynosi od 0,3 do 2% w odniesieniu do powierzchni absorbera, przy czym dziurki mikrodziurkowanego absorbera foliowego

PL 201 313 B1 stanowiące mikroperforację mają jedną lub wiele średnic w zakresie od 0,1 do 0,8 mm i jeden lub wiele odstępów pomiędzy dziurkami w zakresie od 1 mm do 3 mm.

Element według wynalazku ma wiele mikrodziurkowanych absorberów foliowych, zwłaszcza każdorazowo z dziurkami o różnych średnicach dla danego mikrodziurkowanego absorbera foliowego i każdorazowo rożnym odstępie dziurek dla danego mikrodziurkowanego absorbera foliowego.

Mikrodziurkowany absorber foliowy ma udział powierzchni dziurek z mikrodziurkowaniem wynoszący od 2 do 20%, w odniesieniu do powierzchni absorbera.

Korzystnie, powierzchnia na makrodziurkowanie w elemencie według wynalazku wynosi 6 mm^{2 d}o ⁴⁰⁰⁰⁰ mm².

Dziurki mikroperforacji rozłożone są równomiernie na powierzchni absorbera lub z tą samą średnicą dziurek i tą samą otwartą powierzchnią rozmieszczone są w jednym lub w wielu miejscach absorbera.

Grubość warstwy mikrodziurkowanego absorbera foliowego wynosi 0,2 mm do 5 mm, zwłaszcza 0,2 mm do 2 mm.

Materiał mikrodziurkowanego absorbera foliowego stanowią tworzywa sztuczne, skóra, korek, drewno, guma, materiały tekstylne, szkło i/lub metale.

Element wielowarstwowo składa się z tego samego materiału względnie poszczególne warstwy stanowią warstwy z różnych materiałów.

Odstęp między mikrodziurkowanymi absorberami foliowymi w przypadku co najmniej 3 mikrodziurkowanych absorberów foliowych jest stały.

Odstęp między mikrodziurkowanymi absorberami foliowymi w przypadku co najmniej 3 mikrodziurkowanych absorberów foliowych jest różny.

Korzystnie, grubość materiału, odstęp dziurek i średnica dziurek na elemencie są zmienne.

Tak więc według wynalazku przygotowano warstwową strukturę mikrodziurkowanych absorberów i absorberów z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczeliny powietrznej tak, że włóknina i/lub absorbujące tworzywo piankowe względnie pusta przestrzeń szczelina powietrzna przeplatają się z mikrodziurkowaną płytą/folią (mikrodziurkowana folia absorbująca). Korzystnie absorbery zbudowane są tak, że jedna lub dwie mikrodziurkowane płyty/folie w połączeniu z dwoma lub trzema absorberami z włókniny i/lub z tworzywa piankowego względnie jedną lub dwiema pustymi przestrzeniami, umieszczone są jedna nad drugą.

Przez ukształtowanie dziurek mikrodziurkowanego absorbera i grubości absorbera z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczeliny powietrznej, uzyskuje się sprzężenie obu rodzajów absorbera. Przy ocenie sprzężenia poszczególnych typów absorbera konieczne jest rozróżnienie, który typ znajduje się na powierzchni zwróconej w kierunku nadchodzenia dźwięku.

Jeżeli absorber z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczelina powietrzna, znajduje się od strony zwróconej do dźwięku, to od określonej grubości, własności zespołu (mikrodziurkowana płyta/folia - absorber z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczelina powietrzna) zależą tylko od absorbera z włókniny i/lub z tworzywa piankowego. W zależności od zastosowanego absorbera z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczeliny powietrznej grubość wynosi 20 - 40 mm.

Z malejącą grubością (40 mm - 0,3 mm) absorbera z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczeliny powietrznej współdziała absorber mikrodziurkowany. Przez wybór grubości absorbera z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczeliny powietrznej dobiera się do siebie działanie obu absorberów. To samo obowiązuje także przy kolejnym położeniu absorbera mikrodziurkowanego i absorbera z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczeliny powietrznej w przypadku absorberów wielowarstwowych.

Jeżeli mikrodziurkowany absorber foliowy znajduje się na stronie zwróconej do dźwięku, to sprzężenie obu typów absorbera realizuje się przede wszystkim poprzez otwarte powierzchnie. Przy wzrastającej otwartej powierzchni własności absorpcyjne określane są przez absorber z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczelinę powietrzną. Przy otwartej powierzchni stanowiącej około 40%, absorber z włókniny i/lub z tworzywa piankowego i/lub szczelina powietrzna osiąga swoje pełne działanie, przy czym absorber mikrodziurkowany nie traci całkowicie swego działania.

Według wynalazku jeden lub wiele mikrodziurkowanych absorberów foliowych o otwartej powierzchni wynoszącej korzystnie aż do 4%, umieszcza się warstwowo. Na górnej powierzchni od strony zwróconej do dźwięku i/lub pomiędzy płytami względnie pomiędzy ścianą i ostatnim mikroperforowanym rezonatorem foliowym, znajduje się absorber z tworzywa piankowego i/lub z włókniny albo powietrze.

PL 201 313 B1

Zależnie od tego, który absorber stanowi powierzchnię strony zwróconej do dźwięku, tego własności absorpcyjne dominują we własnościach absorpcyjnych całego układu.

Przy tym, w przypadku, gdy absorber z tworzywa piankowego i/lub z włókniny znajduje się na górnej powierzchni, również grubość absorbera odgrywa rolę. Jeżeli absorber z tworzywa piankowego i/lub włókniny jest usytuowany w pierwszej warstwie w stosunku do napływającego dźwięku, jak to ma miejsce w dziedzinie samochodowej, działanie mikrodziurkowanego absorbera foliowego usytuowanego w drugiej warstwie wychodząc od źródła dźwięku, poczynając od grubości około 7 mm absorbera z tworzywa piankowego i/lub z włókniny działanie to zmniejsza się tak bardzo, że jest prawie niewykrywalne. Dominują własności absorbera z tworzywa piankowego/włókniny.

Jeżeli mikrodziurkowany absorber foliowy znajduje się na górnej powierzchni strony zwróconej do dźwięku, to dominuje on swymi własnościami nad obrazem własności całego układu. Działanie absorbera z tworzywa piankowego i/lub włókniny i/lub szczeliny powietrznej, jest wyjątkowo małe i jego zastosowanie nie ma praktycznego znaczenia.

Przez wprowadzenie dodatkowych otwartych powierzchni do mikrodziurkowanego absorbera foliowego, jeżeli mikrodziurkowany absorber foliowy, patrząc od strony źródła dźwięku, położony jest przed absorberem z tworzywa piankowego i/lub z włókniny i/lub szczeliną powietrzną, to zachodzi sprzężenie mikrodziurkowanego absorbera foliowego z absorberem z tworzywa piankowego i/lub z włókniny i/lub szczeliną powietrzną.

Jeżeli otwarta powierzchnia zostaje powiększona wyłącznie przez to, że przy tej samej średnicy dziurek powiększona zostaje liczba dziurek, to znaczy odstęp dziurek zmniejsza się, to własności całego układu zmieniają się w tym stopniu w jakim zmieniają się własności mikrodziurkowanego absorbera foliowego, to znaczy po przejściu przez maksimum skuteczność silnie spada.

Jeżeli jednak otwarta powierzchnia w mikrodziurkowanym absorberze foliowym zostanie zwiększona przez to, że wykonane zostaną dodatkowe dziurki o powierzchni (6 mm² - 40000 mm²) (makrodziurkowanie), które same dla istniejącej struktury mikrodziurkowanego absorbera foliowego (odstęp od ściany, grubość folii, odstęp dziurek) nie wykazują żadnego działania absorpcyjnego, to zachodzi sprzężenie względem absorbera z tworzywa piankowego i/lub z włókniny.

Przeciwnie do oczekiwań nie ma prostego nakładania się obu skutków, to znaczy, że jeden skutek wzrasta a drugi maleje. Raczej dochodzi do przesunięcia maksymalnej absorpcji w inny zakres częstotliwości względnie mogą powstawać dwie oddzielne maksymalne wartości absorpcji.

W związku z tym ważne jest, aby przez sprzężenie obu absorberów pokryty był zakres częstotliwości słyszalny przez ludzkie ucho, który przy określonym odstępie od ściany (10 - 20 mm) nie może zostać osiągnięty tylko przez sam mikrodziurkowany absorber foliowy lub przez sam absorber z tworzywa piankowego/włókniny.

W związku z tym, znaczenie ma to, że przy średniej koncentracji dziurek mikrodziurkowania, układ dziurek na całkowitej powierzchni elementu konstrukcyjnego nie ma wpływu na stosunek absorpcji, jak to przedstawiono na fig. 3.

Na fig. 3a) do 3c) elementy konstrukcyjne mają tę samą średnicę dziurek i tę samą otwartą powierzchnię. Przy pomiarach w rurze Kundta tworzą one prawie te same maksima absorpcji przy tej samej częstotliwości.

To dziurkowanie można celowo wykorzystać w zarysie, specjalnie w tych obszarach, które położone są w obszarze widoczności, np. w przestrzeni wewnętrznej.

Ponadto obszary mikrodziurkowanego absorbera foliowego, które zawierają tylko mikrodziurkowanie (nie mają żadnych makrodziurek) zostają pod względem powierzchni tak powiększone, że powstaje skutek jak gdyby nie istniało żadne makrodziurkowanie (duża skuteczność). Makrodziurkowanie tworzy jeszcze wtedy działanie absorbera z tworzywa piankowego i/lub z włókna.

Działanie mikrodziurkowanego absorbera foliowego, przy jednakowej otwartej powierzchni wyznaczane jest przez ukształtowanie otwartej powierzchni.

Jeżeli uzyska się powiększenie otwartej powierzchni przez zwiększenie liczby mikrodziurek, to działanie obu typów absorbera jest optymalne dla każdej otwartej powierzchni.

Wytwarzanie takich mikrodziurkowanych absorberów foliowych jest jednak pracochłonne tak, że można zastosować obok siebie również powiększenie otwartej powierzchni przez powiększanie dziurek aż do pasmowej struktury absorbera mikrodziurkowanego i absorbera z włókniny i/lub z tworzywa piankowego. Wielkość otwartych powierzchni znajduje się w zakresie od 6 do 40000 mm2.

W celu osiągnięcia przestrzennie jednorodnej absorpcji łączna otwarta powierzchnia nie powinna przekroczyć wartości 40000 iW.

PL 201 313 B1

Poniżej zostaną przedstawione typowe struktury znajdujące zastosowanie w dziedzinie samochodowej.

Elementy osłonowe lub kształtowe według wynalazku, nadają się do zastępowania stosowanych w stanie techniki elementów osłonowych lub kształtowych nie pochłaniających dźwięku, przez elementy osłonowe i kształtowe absorbujące dźwięk. Poza tym niniejszy wynalazek umożliwia kształtowanie nowych, dotychczas w stanie techniki nieistniejących elementów w dziedzinie pojazdów.

Szczególnie korzystne elementy osłonowe i kształtowe zgodnie z niniejszym wynalazkiem dotyczą na przykład wnęk kół, maski silnika, osłony maski silnika, osłony silnika blach przewodzących ciepło, ekranów ochronnych pojazdu, osłon tunelu przekładni, deski rozdzielczej, siedzeń w pojeździe, oparcia dla pleców, poręczy foteli, kierownicy, wykładzin podłogowych, zwłaszcza podłóg dywanowych, sklepienia dachu osłon słupków, osłon drzwi, osłon kabiny pasażerskiej, miejsc do odkładania pakunków, miejsc na kapelusze, osłon cieplnych i/lub osłon bagażnika.

Na fig. 1 przedstawiona jest osłona tunelu przekładni, która w mikrodziurkowanym absorberze foliowym ma dziurki różnej wielkości. Na fig. 2 przedstawione jest sklepienie dachu ukształtowane przy zastosowaniu niniejszego wynalazku.

Za pomocą niniejszego wynalazku możliwe jest więc wytworzenie elementów osłonowych i kształtowych dla środków komunikacji, które to elementy zawierają nie tylko mikrodziurkowany absorber foliowy umieszczony w odstępie od ściany odbijającej dźwięk, lecz mają ponadto mikrodziurkowane absorbery foliowe usytuowane jeden nad drugim, rozmieszczone w pewnych odstępach względem siebie.

Własności z zakresu techniki dźwięku elementów osłonowych lub kształtowych stosowanych w dziedzinie pojazdów zależą zasadniczo od liczby mikroperforowanych absorberów foliowych, udziału powierzchni dziurkowanej, od odstępów pomiędzy dziurkami i od średnic dziurek.

Zgodnie z wynalazkiem, w dziedzinie pojazdów są elementy osłonowe lub kształtowe, które charakteryzują się tym, że mikrodziurkowany absorber foliowy ma udział powierzchni dziurek z mikrodziurkowaniem wynoszący 0,2 do 4%, zwłaszcza 0,3 do 2%, w odniesieniu do powierzchni mikrodziurkowanego absorbera foliowego. Możliwe jest przy tym, aby te absorbery kształtować z różnym lub jednakowym udziałem powierzchni dziurek. Dziurki o dowolnej geometrii wykonuje się w mikrodziurkowanym absorberze foliowym za pomocą znanego ze stanu techniki sposobu, na przykład za pomocą wycinania lub przy zastosowaniu promienia laserowego.

Jeżeli udział powierzchni dziurek jest zbyt mały, to działanie pochłaniania dźwięku nie występuje lub jest niewystarczające, natomiast przy zbyt dużym udziale powierzchni dziurek działanie pochłaniania dźwięku ponownie się zmniejsza.

Korzystnie elementy osłonowe lub kształtowe według wynalazku w dziedzinie pojazdów zawierają dziurki w mikrodziurkowanym absorberze foliowym o jednej lub wielu średnicach w zakresie od 0,05 mm do 2 mm, zwłaszcza 0,1 mm do 0,8 mm i jednym lub wielu odstępach dziurek w absorberze foliowym, w zakresie 2 mm do 20 mm, zwłaszcza od 1 mm do 3 mm,.

Wielkość dziurek i odstępów dziurek w drugim lub kolejno następujących mikrodziurkowanych absorberach foliowych jest tego samego rzędu wielkości co w pierwszym mikrodziurkowanym absorberze foliowym, różnią się jednak co do wielkości absolutnej.

Tak na przykład możliwe jest, aby wszystkie powszechnie używane elementy konstrukcyjne wewnętrznej przestrzeni środków komunikacji, zwłaszcza takie, które umieszczone są przed pustymi przestrzeniami, wykonać jako mikroperforowane. Na przykład za pomocą napromieniowania laserowego można wytworzyć w sposób nieodwracalny dziurki we wszystkich znanych materiałach.

Aby uzyskać działanie pochłaniania dźwięku, zgodnie z wynalazkiem korzystne jest, aby dziurki w odleglejszym zasięgu widzenia, na przykład na sklepieniu pojazdu lub w miejscu na odkładanie kapeluszy w samochodzie albo na sklepieniu lub w miejscu na odkładanie bagażu podręcznego w samolocie, wykonać o większej średnicy, na przykład w zakresie od 0,5 mm do 2 mm. W bliskim obszarze, który optycznie szczególnie jest dostrzegany, zgodnie z wynalazkiem wykonuje się dziurki o średnicy od 0,05 do 0,5 mm. Przy dziurkach o średnicach w zakresie od 0,3 do 0,1 mm obserwator nie zauważa dziurek na powierzchni lub bierze je za właściwą strukturę. Tak na przykład siedzenia pojazdu, oparcia dla pleców, poręcze foteli, boczne części siedzeń, okładziny deski rozdzielczej, boków pojazdu i drzwi, mogą mieć mikroperforowane powierzchnie zgodnie z wynalazkiem.

W pomieszczeniu silnikowym wiele części umieszczonych jest przed pustymi przestrzeniami, przy czym puste przestrzenie nie muszą być zamknięte. Osłony cieplne nad kolektorami wydechowymi i innymi gorącymi częściami silnika mogą również być wykonane jako mikrodziurkowane. Również

PL 201 313 B1 możliwe jest praktycznie całą osłonę wewnętrzną pomieszczenia silnikowego, na przykład osłonę obudowy silnika lub osłonę maski silnika, wykonać jako mikroperforowanie. Jeżeli powierzchnie pojazdu lub silnika zostaną wyposażone zgodnie z wynalazkiem, to uzyskuje się szczególnie dobrą absorpcję dźwięku, ewentualnie w miejscu powstawania dźwięku.

Wiadome jest, że wzajemny odstęp od ściany pomiędzy absorberami foliowymi wpływa na zdolność pochłaniania dźwięku. W korzystnej postaci wykonania wynalazku odstęp mikrodziurkowanego absorbera foliowego, przy obecności więcej niż 2 mikrodziurkowanych absorberów, pozostaje między nimi stały. Chodzi tu o równoległe, ewentualnie płasko-równoległe warstwy. Ponieważ płasko-równoległość przy budowie pojazdów z reguły jest niepożądana, więc istnieje inna korzystna postać wykonania wynalazku, w której wzajemny odstęp mikrodziurkowanych absorberów foliowych, przy występowaniu więcej niż 2 mikrodziurkowanych absorberów foliowych, jest różny. Należy przez to rozumieć, że zakrzywione, wklęsłe lub wypukłe warstwy o różnych promieniach krzywizny są do siebie przeciwległe.

W rozumieniu niniejszego wynalazku nie jest niezbędnie, aby przestrzeń pośrednia, zawarta pomiędzy mikrodziurkowanymi absorberami foliowymi była wypełniona materiałem tłumiącym. W przypadku obecności materiału tłumiącego, korzystnie jest to tworzywo piankowe o otwartych porach, zwłaszcza sztuczne tworzywo lub metal albo włóknina. Możliwe jest przy tym, aby odstęp lub wzajemne odstępy mikrodziurkowanych absorberów foliowych wypełnić częściowo lub całkowicie żądanym materiałem.

Za pomocą wynalazku możliwe jest danie do dyspozycji elementów osłonowych lub kształtowych przeznaczonych dla pojazdów, zwłaszcza samochodów, na przykład samochodów osobowych, ciężarowych oraz dla autobusów, motocykli, pojazdów torowych, zwłaszcza lokomotyw, wagonów i tramwajów, a także dla statków i samolotów.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Element osłonowy lub kształtowy dla środków komunikacjk obejmujący pr^z/n^ji^mni^j jeden mikrodziurkowany absorber foliowy oraz przynajmniej jeden absorber z tworzywa piankowego i/lub włókniny w przestrzennym odstępie od ściany odbijającej dźwięk, znamienny tym, że udział powierzchni dziurek w mikrodziurkowanym absorberze foliowym wynosi od 0,3 do 2% w odniesieniu do powierzchni absorbera, przy czym dziurki mikrodziurkowanego absorbera foliowego stanowiące mikroperforację mają jedną lub wiele średnic w zakresie od 0,1 do 0,8 mm i jeden lub wiele odstępów pomiędzy dziurkami w zakresie od 1 mm do 3 mm.
2. Element według zastrz. 1, znamienny tym. że ma wiele mikrodziuukowanych absorberów foliowych, zwłaszcza każdorazowo z dziurkami o różnych średnicach dla danego mikrodziurkowanego absorbera foliowego i każdorazowo różnym odstępie dziurek dla danego mikrodziurkowanego absorbera foliowego.
3. Elemenn według zas^z. 1 albo 2, znamienny tym i że Γηί^οόζίι.! jkowanyabsorber Λ^Ιϊι—^/ ma udział powierzchni dziurek z mikrodziurkowaniem wynoszący od 2 do 20%, w odniesieniu do powierzchni absorbera.
4. Element według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym. że powierzchnia na mikrodziurkowanie wynosi 6 mm² do 40000 mm².
5. Element według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że dziurki mikroperfor^<ci rozłożone są równomiernie na powierzchni absorbera lub z tą samą średnicą dziurek i tą samą otwartą powierzchnią rozmieszczone są w jednym lub w wielu miejscach absorbera.
6. Elemenn według zas^z. 1, znamienny t^r^, że grubość warsswy Γ^ϊΚΐ'Όόζϊυukowanego absorbera foliowego wynosi 0,2 mm do 5 mm, zwłaszcza 0,2 mm do 2 mm.
7. Elemen według zastrz. 1, znamienny tym, że materiał mikrodziurkowanego absorbera foliowego stanowią tworzywa sztuczne, skóra, korek, drewno, guma, materiały tekstylne, szkło i/lub metale.
8. Element według zastrz. 1, znamienny tym, że element wiefowarstwowo składa się z tego samego materiału względnie poszczególne warstwy stanowią warstwy z różnych materiałów.
9. Elemenn według zas^z. 1, znamiennytym, że odssęp między mikrodz^.! ukowa nymi absorberami foliowymi w przypadku co najmniej 3 mikrodziurkowanych absorberów foliowych jest stały.

PL 201 313 B1
10. Elementwedług zastrz. 1, z namiennytym. że odstępmiędzymikrodziurkowanymi absorberami foliowymi w prampaZkr cw najmniej 3 mikrdZaigrkdwaymch aSodrSorów foliowych joot różny.
11. Elementwedługzastrz.1 , znamiienaytymi. że gzJgsdćmeSeoaSJ, odstępd ziuredi ś redsicc Zairrok na olomoncio oą amionno.