PL201291B1 - Urządzenie do kompensacji względnych przesunięć pionowych pomiędzy powierzchniami podłoża i zaopatrzonym w ramę elementem zamykającym wbudowaną konstrukcję, oraz sposób montażu tego urządzenia - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest urz adzenie do kompensacji wzgl ednych przesuni ec pionowych pomi edzy powierzchni a podloza i zaopatrzonym w ram e (5) elementem zamykaj acym wbudo- wan a konstrukcj e, z p lytowym korpusem zabie- rakowym (6), po laczonym z ram a (5) elementu zamykaj acego i rozci agaj acym si e poziomo w strukturze pod lo za, przenosz ac wyst epuj ace tam zmiany wysoko sci na ram e (5) elementu zamykaj acego. Wed lug wynalazku p lytowy korpus zabierakowy (6) stanowi odr ebny ele- ment, na którego górnej powierzchni wsparta jest rama (5) elementu zamykaj acego i który wchodzi w struktur e pod lo za poni zej jego war- stwy no snej (7). Ponadto przedmiotem wynalaz- ku jest sposób monta zu powy zszego urz adzenia. PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 201291 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 351550 ^{(13) B1} (22) Data zgłoszenia: 18.04.2000 ^{(51) Int.Cl.}

E02D 29/14 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

18.04.2000, PCT/AT00/00095 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

02.11.2000, WO00/65159 PCT Gazette nr 44/00

Urządzenie do kompensacji względnych przesunięć pionowych pomiędzy (54) powierzchniami podłoża i zaopatrzonym w ramę elementem zamykającym wbudowaną konstrukcję, oraz sposób montażu tego urządzenia

(30) Pierwszeństwo: 23.04.1999,AT,A725/99	(76) Uprawniony i twórca wynalazku:
	Haar Egon,Judenburg,AT Hackenberg Ernst,Fohnsdorf,AT
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
05.05.2003 BUP 09/03	(74) Pełnomocnik:
	Niewieczerzał Jan, POLSERVICE,
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:	Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o.
31.03.2009 WUP 03/09

Fig. i ⁽⁵⁷⁾ Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do kompensacji względnych przesunięć pionowych pomiędzy powierzchnią podłoża i zaopatrzonym w ramę (5) elementem zamykają cym wbudowaną konstrukcję, z płytowym korpusem zabierakowym (6), połączonym z ramą (5) elementu zamykającego i rozciągającym się poziomo w strukturze podłoża, przenosząc wystę pujące tam zmiany wysokości na ramę (5) elementu zamykającego. Według wynalazku płytowy korpus zabierakowy (6) stanowi odrębny element, na którego górnej powierzchni wsparta jest rama (5) elementu zamykającego i który wchodzi w strukturę podłoża poniżej jego warstwy nośnej (7). Ponadto przedmiotem wynalazku jest sposób montażu powyższego urządzenia.

PL 201 291 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do kompensacji względnych przesunięć pionowych pomiędzy powierzchnią podłoża i zaopatrzonym w ramę elementem zamykającym wbudowaną konstrukcję, na przykład studzienkę lub mechanizm zasuwowy z osłonami, z elementem do przenoszenia sił, z którym połączona jest rama elementu zamykającego. Przedmiotem wynalazku jest także sposób montażu tego urządzenia.

Przy konstrukcjach wbudowanych w korpusy powierzchni komunikacyjnych lub ogólnie w podłoża, takich jak na przykład studzienki kanalizacyjne, studzienki wodociągowe, gazowe lub telefoniczne, a także mechanizmy zasuwowe z osłonami, dochodzi do względnego podnoszenia lub opuszczania najwyższych części elementów zamykających, czyli przykładowo pokrywy studzienki lub skrzynki ulicznej, w odniesieniu do górnej powierzchni ciągu komunikacyjnego. Należy to tłumaczyć między innymi tym, że przykładowo studzienka kanalizacyjna spoczywa na głębokości leżącej znacznie poniżej typowej granicy zamarzania. Dzięki temu dno studzienki nie jest narażone na oddziaływanie mrozu lub rosy, które mogłoby powodować pęcznienie lub kurczenie. Tego rodzaju pęcznienia lub skurcze występują jednak w korpusach powierzchni komunikacyjnych, na przykład korpusach drogowych. Następstwem tego jest względna różnica wysokości pomiędzy powierzchnią drogi lub, ogólnie mówiąc, górną powierzchnią ciągu komunikacyjnego, i systemem studzienkowym, wskutek której przejeżdżające samochody są narażone na uderzenia, zdolne uszkodzić pojazdy. Ponadto w następstwie tych nierówności właściwe elementy zamykające, jak pokrywy i temu podobne, mogą same ulegać uszkodzeniom, a nawet zniszczeniu, co pociąga za sobą konieczność remontów. Inną możliwą przyczynę takich względnych przemieszczeń w kierunku pionowym stanowi przykładowo osiadanie podłoża.

Ruchy pionowe mogą występować również w gruncie na terenie prywatnym, w pewnych okolicznościach nawet na terenach zielonych, najczęściej jednak dotyczą powierzchni komunikacyjnych, czyli dróg, parkingów i innych.

Wspomniane względne przesunięcia lub dylatacje w kierunku pionowym są wywołane przede wszystkim w obszarze tak zwanego koryta mrozowego w korpusach drogowych, przy czym przykładowo pokrywy kanałów w zimie leżą niżej w porównaniu do powierzchni drogi, latem natomiast wystają z powierzchni drogi.

W opisie patentowym nr CA 1 289 799 C zaproponowane został o urzą dzenie opisanego na wstępie rodzaju, w którym wymagane jest pływające osadzenie pokrywy studzienki, zapewniające możliwość ruchu w kierunku pionowym. W szczególności pokrywa studzienki jest tutaj nasadzona na element rurowy, obejmujący teleskopowo studzienkę od zewnątrz. Na bocznej powierzchni tego elementu rurowego znajdują się pierścieniowe rowki względnie żebra dla uzyskania lepszego połączenia siłowego z otaczającym studzienkę korpusem drogowym. Element rurowy jest zatem pomyślany jako element do przenoszenia sił, który przy pionowym przesuwie w korpusie drogowym zabiera ze sobą pokrywę studzienki do góry. W rzeczywistości jednak ta znana konstrukcja nie nadaje się praktycznie do takiego wyrównywania dylatacji, ponieważ przy ewentualnych ruchach w korpusie drogowym dochodzi do rozwarstwienia materiału korpusu. Pomijając to, w bezpośrednim sąsiedztwie studzienki, nawet w temperaturach zamarzania, w podłożu nie występuje mróz - nie ma zatem również znaczących ruchów pionowych - ponieważ obszar bezpośrednio otaczający studzienkę jest nagrzewany.

Poza tym znane są również konstrukcje studzienek, w których przy wykonywaniu powierzchni komunikacyjnych górna teleskopowa część studzienki umożliwia dostosowanie jej wysokości do poziomu otaczającego ciągu komunikacyjnego, przy czym ta teleskopowa część zostaje podczas wbudowywania zakotwiona na stałe, na przykład zalewana dokoła warstwą sporządzanego na miejscu betonu, porównaj zwłaszcza opis patentowy AT 403 492 B, a także opisy amerykańskie US 4 936 703 A lub US 5 044 818 A. Urządzenia te nie są przeznaczone do wyrównywania dylatacji, nie można ich również do tego celu zastosować.

Celem wynalazku jest zaproponowanie efektywnego urządzenia do kompensacji względnych ruchów pionowych pomiędzy elementami zamykającymi i podłożem, przy jednoczesnym uniezależnieniu tego urządzenia od sztywnej studzienki względnie sztywnej zabudowy konstrukcji elementu zamykającego. Urządzenie powinno przy tym charakteryzować się jak najprostszą budową i łatwym montażem.

Urządzenie do kompensacji względnych przesunięć pionowych pomiędzy powierzchnią podłoża i zaopatrzonym w ramę elementem zamykającym wbudowaną konstrukcję, z płytowym korpusem zabierakowym, połączonym z ramą elementu zamykającego i rozciągającym się poziomo w strukturze

PL 201 291 B1 podłoża, przenosząc występujące tam zmiany wysokości na ramę elementu zamykającego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że płytowy korpus zabierakowy stanowi odrębny element, na którego górnej powierzchni wsparta jest rama elementu zamykającego i który wchodzi w strukturę podłoża poniżej jego warstwy nośnej.

Korzystnie, z płytowego korpusu zabierakowego rozciąga się w dół do danej wbudowanej konstrukcji co najmniej jedna, przedłużająca zmiennie tę konstrukcję do góry, część teleskopowa.

Korzystnie, część teleskopowa jest połączona siłowo z płytowym korpusem zabierakowym.

Korzystnie, część teleskopowa przylega ślizgowo swym dolnym odcinkiem do zewnętrznej powierzchni korpusu nasadowego, połączonego z wbudowaną konstrukcją.

Korzystnie, korpus nasadowy jest połączony siłowo z wbudowaną konstrukcją za pomocą wyrównawczego elementu mocującego.

Korzystnie, część teleskopowa przylega ślizgowo swym dolnym odcinkiem do wewnętrznej powierzchni korpusu prowadzącego, połączonego z wbudowaną konstrukcją.

Korzystnie, korpus prowadzący jest połączony z wbudowaną konstrukcją za pomocą wyrównawczego elementu mocującego.

Korzystnie, dwie części teleskopowe umieszczone są jedna nad drugą, przy czym górna jest połączona z płytowym korpusem zabierakowym, zaś dolna przylega ślizgowo do korpusu prowadzącego, połączonego z wbudowaną konstrukcją.

Korzystnie, część teleskopowa przylega ślizgowo do górnej części korpusu nasadowego, połączonej z, korzystnie mieszkowym lub falistym, elementem odkształceniowym.

Korzystnie, element odkształceniowy jest otoczony od zewnątrz osłoną.

Korzystnie, część teleskopowa jest połączona z płytowym korpusem zabierakowym za pomocą elementu do wyrównywania poziomu.

Korzystnie, rama elementu zamykającego jest za pomocą elementu do wyrównywania poziomu wsparta na płytowym korpusie zabierakowym.

Korzystnie, rama elementu zamykającego jest za pomocą wyrównawczego elementu mocującego połączona z płytowym korpusem zabierakowym.

Korzystnie, płytowy korpus zabierakowy ma poza ramą elementu zamykającego żebro oporowe.

Korzystnie, płytowy korpus zabierakowy ma postać płyty pierścieniowej.

Korzystnie, płytowy korpus zabierakowy jest zaopatrzony w, korzystnie promieniowe, żebra usztywniające.

Sposób montażu urządzenia do kompensacji względnych przesunięć pionowych pomiędzy powierzchnią podłoża i zaopatrzonym w ramę elementem zamykającym wbudowaną konstrukcję, które to urządzenie zawiera płytowy korpus zabierakowy, połączony z ramą elementu zamykającego i rozciągający się poziomo w strukturze podłoża, przenosząc występujące tam zmiany wysokości na ramę elementu zamykającego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że na wbudowanej konstrukcji względnie połączonym z nią korpusie nasadowym przed wykonaniem struktury podłoża umieszcza się przy użyciu warstwy nośnej elementy dystansowe, na których układa się część teleskopową, którą zamyka się przy użyciu osłony, po czym uzupełnia się i zagęszcza strukturę podłoża poniżej warstwy nośnej, a następnie po zdjęciu osłony umieszcza się na części teleskopowej płytowy korpus zabierakowy.

Korzystnie, stosuje się elementy dystansowe o różnej wysokości.

Korzystnie, osłonę nasadza się na część teleskopową, wprowadzając w nią element wczepowy osłony.

Korzystnie osłonę zaopatruje się w uszczelkę.

W niniejszym wynalazku zastosowany jest zatem przenoszący siły, płytowy korpus zabierakowy, który wchodzi w korpus drogowy lub ogólnie w strukturę powierzchni komunikacyjnych i wykonuje ruchy wraz z nimi. Przykładowo płytowy korpus zabierakowy można umieścić w korpusie drogowym bezpośrednio na górnej krawędzi koryta mrozowego. Uczestniczący w ruchach powierzchni komunikacyjnej płytowy korpus zabierakowy wykonuje przykładowo wraz z ramą elementu zamykającego, czyli przykładowo ramą pokrywy kanału, ruchy w górę i w dół, spowodowane czynnikami atmosferycznymi, w związku z czym pokrywa pozostaje na poziomie górnej powierzchni podłoża, zazwyczaj asfaltowej lub betonowej, ścieranej warstwy powierzchni komunikacyjnej. Do płytowych korpusów zabierakowych odprowadzane są również siły przenoszone przez ramę elementu zamykającego, dzięki czemu korpus ten pełni również rolę elementu odciążającego lub wyrównującego obciążenie. Ten płytowy korpus wyrównujący obciążenie może mieć różne kształty i wielkości, zależnie od przeznaczenia, oraz może być wykonany z najróżniejszych materiałów, jak na przykład tworzyw kompozytowych. Ze

PL 201 291 B1 względu na ciężar stal stosuje się raczej przy mniejszych wymiarach, zaś zewnętrzne wymiary płytowego korpusu zabierakowego w urządzeniu dylatacyjnym do studzienek kanalizacyjnych mogą być rzędu 1,5 do 2,5 m. Korzystnie do wytwarzania płytowego korpusu zabierakowego stosuje się tworzywo sztuczne, zwłaszcza (nienasyconą) żywicę poliestrową zbrojoną włóknem szklanym, ewentualnie polichlorek winylu (PCW), polipropylen (PP), polietylen (PE) lub mieszanki PE/PP pochodzące z odzysku. Zaletę tego typu tworzyw sztucznych stanowi ponadto fakt, że przy nanoszeniu na powierzchnię komunikacyjną gorących mas bitumicznych jako warstwy ścieralnej ciepło gorącej masy bitumicznej powoduje nagrzewanie i zmiękczanie płytowego korpusu zabierakowego, dzięki czemu może się on dopasować do lokalnych nierówności drobnoziarnistej warstwy wyrównawczej; dopasowywaniu temu sprzyja dodatkowo nacisk, wywierany przy nakładaniu gorących mas bitumicznych i ich walcowaniu. Wskutek tego później, po wykonaniu powierzchni komunikacyjnej wraz z wbudowaniem studzienki zapewnione jest wyjątkowo skuteczne odbieranie sił względnie nacisków na płytowym korpusie zabierakowym, aby przy przemieszczeniach materiału drogowego konstrukcja elementu zamykającego mogła być praktycznie „bez luzu” zabierana przez płytowy korpus zabierakowy.

W przypadku wyrównywania dylatacji dla skrzynek ulicznych w przypadku mechanizmów zasuwowych z osłoną wystarczające może być, jeżeli płytowy korpus zabierakowy, na którym wsparta jest skrzynka uliczna, jest przemieszczany po prostu pionowo względem osłony mechanizmu zasuwowego, gdy wierzchnia część powierzchni komunikacyjnej wykonuje wspomniane ruchy w kierunku pionowym. Jeżeli jednak w przypadku konstrukcji wbudowanych chodzi o studzienki kanalizacyjne lub temu podobne, wówczas z reguły wymagane jest poprowadzenie studzienki aż do górnej powierzchni ciągu komunikacyjnego, przy czym ma się to odbywać w zmienny sposób. Dlatego też szczególnie korzystne jest, jeżeli z płytowego korpusu zabierakowego rozciąga się w dół do danej konstrukcji wbudowanej, co najmniej jedna, przedłużająca zmiennie tę konstrukcję do góry, część teleskopowa. Sztywna konstrukcja wbudowana (studzienka) kończy się zatem tutaj na stosunkowo niskim poziomie, na przykład na poziomie dolnej powierzchni koryta mrozowego w korpusie drogowym, zaś część teleskopowa stanowi dopasowywane przedłużenie tej konstrukcji, zwłaszcza studzienki, do góry. Teleskopowa część płytowego korpusu zabierakowego musi być przy tym również zabierana przy jego przemieszczeniach, w związku z czym korzystne jest, jeżeli część teleskopowa jest połączona siłowo z płytowym korpusem zabierakowym. Połączenie siłowe może być przy tym zrealizowane zwłaszcza za pomocą zgrzewania, klejenia, skręcania i innych.

Ponadto korzystne jest, jeżeli część teleskopowa przylega ślizgowo swym dolnym odcinkiem do zewnętrznej powierzchni korpusu nasadowego, połączonego z wbudowaną konstrukcją. Korpus nasadowy stanowi przy tym przedłużenie studzienki lub, ogólnie rzecz biorąc, wbudowanej konstrukcji, pełniąc przy tym funkcję osłony prowadzącej lub w ogólności elementu prowadzącego dla części teleskopowej podczas jej ruchów w górę i w dół.

Można przy tym na powierzchni granicznej pomiędzy częścią teleskopową i korpusem nasadowym umieścić uszczelkę.

Korzystne jest również, jeżeli korpus nasadowy jest połączony siłowo z wbudowaną konstrukcją za pomocą wyrównawczego elementu mocującego. Ten wyrównawczy element mocujący zapewnia siłowe połączenie korpusu nasadowego z wbudowaną konstrukcją, przy czym możliwa jest pewna kompensacja pod względem różnych wysokości, a także ukośnych ustawień.

Przy odpowiednio długich częściach teleskopowych wystarczające może być również rozwiązanie, w którym część teleskopowa przylega ślizgowo swym dolnym odcinkiem do wewnętrznej powierzchni korpusu prowadzącego, połączonego z wbudowaną konstrukcją. Korpus prowadzący może przy tym spoczywać w postaci pierścienia na górnej powierzchni wbudowanej konstrukcji, na przykład studzienki, zaś na jego wewnętrznej powierzchni może być umieszczona uszczelka, zapewniająca szczelne połączenie względem ślizgającej się po nim części teleskopowej. Również tutaj korzystne jest ponadto, jeżeli celem utworzenia kształtowego połączenia z jednoczesną możliwością kompensacji korpus prowadzący jest połączony z wbudowaną konstrukcją za pomocą wyrównawczego elementu mocującego.

Jeżeli należy pokryć większe wysokości, wówczas można korzystnie zastosować postać wykonania, w której dwie części teleskopowe umieszczone są jedna nad drugą, przy czym górna jest połączona z płytowym korpusem zabierakowym, zaś dolna przylega ślizgowo do korpusu prowadzącego, połączonego z wbudowaną konstrukcją. Obie części teleskopowe mogą przy tym, po umieszczeniu pomiędzy nimi uszczelki, przylegać do siebie wzajemnie i ślizgać się względem siebie.

PL 201 291 B1

W przypadku trudniejszych warunków gruntowych korzystne moż e być , jeż eli część teleskopowa przylega ślizgowo do górnej części korpusu nasadowego, połączonej z, przykładowo mieszkowym lub falistym, elementem odkształceniowym. Element odkształceniowy jest przy tym korzystnie wbudowany w element nasadowy i może przejmować ruchy związane z osiadaniem. Korzystnie jest on chroniony od zewnątrz za pomocą otaczającej go osłony. Dzięki temu podłoże drogi, zwłaszcza koryto mrozowe, nie może wykazywać negatywnego wpływu na element odkształceniowy.

Aby można było przeprowadzić ewentualne większe wyrównanie poziomów (w odniesieniu do wysokości i spadków) pomiędzy płytowym korpusem zabierakowym i częścią teleskopową, korzystne jest, jeżeli część teleskopowa jest połączona z płytowym korpusem zabierakowym za pomocą elementu do wyrównywania poziomu. Można przy tym zastosować połączenie siłowe z jednej strony pomiędzy płytowym korpusem zabierakowym i elementem do wyrównywania poziomu, z drugiej zaś pomiędzy elementem do wyrównywania poziomu i częścią teleskopową.

Odpowiednio zatem korzystne jest, jeżeli rama elementu zamykającego jest za pomocą elementu do wyrównywania poziomu wsparta na płytowym korpusie zabierakowym. Również tutaj siłowe połączenie elementu do wyrównywania poziomu występuje z dwóch stron, jako że element ten z jednej strony jest połączony z korpusem zabierakowym, z drugiej zaś z ramą elementu zamykającego.

Z reguł y jednak do ostatecznego wyrównania poziomu i sił owego odprowadzenia sił z ramy elementu zamykającego do korpusu zabierakowego wystarcza, jeżeli rama elementu zamykającego jest za pomocą wyrównawczego elementu mocującego połączona z płytowym korpusem zabierakowym. Może tutaj chodzić o masę klejącą, masę cementową, masę bitumiczną lub temu podobne, a także o połączenia skręcane i inne.

Aby zapobiec przesunięciom poziomym i umożliwić swego rodzaju działanie centrujące, korzystne jest również, jeżeli płytowy korpus zabierakowy ma poza ramą elementu zamykającego żebro oporowe.

Korpus zabierakowy może mieć, zależnie od przeznaczenia, najróżniejsze kształty, na przykład prostokątnej, kwadratowej lub owalnej płyty. Korzystnie jednak płytowy korpus zabierakowy ma postać płyty pierścieniowej, zaopatrzonej ponadto celem jej wzmocnienia w, korzystnie promieniowe, żebra usztywniające.

Przedmiotem wynalazku jest również sposób montażu opisanego powyżej urządzenia, za pomocą którego można w prosty sposób chronić montowane w trakcie wytwarzania korpusu drogowego względnie, w ogólności, struktury podłoża, części urządzenia, zwłaszcza zaś część teleskopową, a także wewnętrzną przestrzeń wbudowanej konstrukcji, na przykład studzienki.

Część teleskopowa jest przy tym utrzymywana przez elementy dystansowe we właściwej pozycji, natomiast od zewnątrz umieszcza się wokół niej warstwę nasypową względnie koryto mrozowe korpusu powierzchni komunikacyjnej, przy czym osłona zapobiega wpadaniu materiału nasypowego, jak żwir, piasek i temu podobne, do wnętrza wbudowanej konstrukcji, na przykład studzienki kanalizacyjnej.

Elementy dystansowe stanowi szereg odrębnych elementów, osadzonych przykładowo w regularnych odstępach powyżej i poniżej części teleskopowej na obwodzie umieszczonego już na wbudowanej konstrukcji korpusu nasadowego. Możliwe jest wówczas dobre dopasowanie poziomu, przy czym w razie potrzeby przy nachylonych podłożach można również zrealizować ustawienia ukośne, jeżeli elementy dystansowe mają różne wysokości.

Ze względu na prostotę ustalania położenia i dodatkowe uszczelnienie korzystne jest również, jeżeli nasadza się osłonę z elementem wczepowym, wchodzącym w część teleskopową. Dla uszczelnienia korzystne jest także, jeżeli osłona jest zaopatrzona w uszczelkę, która w stanie zmontowanym znajduje się w szczelinie pomiędzy osłoną i częścią teleskopową względnie w ustalającej części elementów dystansowych, która wchodzi do szczeliny.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w schematycznym przekroju pionowym studzienkę kanalizacyjną z urządzeniem wyrównawczym, fig. 2 - nieco zmodyfikowane urządzenie wyrównawcze w studzience kanalizacyjnej, również w schematycznym przekroju pionowym, fig. 3 część tego urządzenia z fig. 2 wraz z przyrządem pomocniczym, celem uwidocznienia montażu podczas wykonywania powierzchni komunikacyjnej, fig. 4 i fig. 5 - części urzą dzenia z fig. 2, przy czym ukazane są tu dodatkowo elementy do wyrównywania poziomu, fig. 6 do fig. 8 - trzy inne przykłady wykonania niniejszego urządzenia w połączeniu ze studzienkami kanalizacyjnymi, w przekrojach zbliżonych do fig. 2, fig. 9 i fig. 10 - dwa przykłady wykonania urządzenia w połączeniu z mechanizmami zasuwowymi, oraz fig. 11 - korpus zabierakowy w postaci płyty pierścieniowej, w schematycznym widoku z góry.

PL 201 291 B1

Na fig. 1 ukazana jest przykładowo wbudowana konstrukcja 1 umieszczona w korpusie drogowym, mająca postać studzienki kanalizacyjnej, która kończy się poniżej górnej powierzchni 2 ciągu ulicznego lub komunikacyjnego (ogólnie zwanego podłożem). Na wysokości górnej powierzchni 2 ciągu komunikacyjnego, konkretnie warstwy ścieranej 3 tego ciągu, znajduje się zgodnie z fig. 1 element zamykający dla wbudowanej konstrukcji 1, mianowicie pokrywa 4 kanału wewnątrz ramy 5 pokrywy lub pierścienia. Rama 5 jest przy tym wsparta na płytowym korpusie zabierakowym 6, który wchodzi w korpus drogowy poniżej jego warstwy nośnej 7 i powyżej drobnoziarnistej warstwy wyrównawczej 8 nad korytem mrozowym 9. Poniżej koryta mrozowego 9 w korpusie drogowym znajduje się warstwa nasypowa 10, sięgająca w górę w zasadzie do górnej powierzchni wbudowanej konstrukcji 1, czyli studzienki.

Płytowy korpus zabierakowy 6 (zwany poniżej w skrócie płytą zabierakową 6) jest na swym obwodzie wewnętrznym połączony siłowo z częścią teleskopową 11, która w niniejszym przykładzie wykonania ma w zasadzie postać rury. Ta część teleskopowa 11 wchodzi swym dolnym odcinkiem w górną część studzienki 1, przy czym przylega ona do wewnętrznej strony, przykładowo pierścieniowego, korpusu prowadzącego 12 i w ten sposób jest prowadzona w trakcie swego ruchu w górę i w dół, co zostanie objaśnione poniżej. Celem uszczelnienia można poniżej korpusu prowadzącego 12 umieścić pierścień uszczelniający 13 pomiędzy górną krawędzią studzienki 1 i częścią teleskopową 11. Zwłaszcza możliwe jest tutaj połączenie korpusu prowadzącego 12 z pierścieniem uszczelniającym 13 w jedną część, nawet nadanie im postaci jednoczęściowego elementu z tworzywa sztucznego.

Na górnej powierzchni rurowej lub pierścieniowej części teleskopowej 11 można umieścić pierścień ochronny, jak widać na fig. 1 do 14.

Po zakończeniu montażu zgodnie z fig. 1 pionowe ruchy górnych warstw korpusu drogowego, spowodowane przykładowo porami roku lub temperaturą, zwłaszcza zaś spowodowane rozszerzaniem lub kurczeniem się koryta mrozowego 9, są wykonywane również przez płytę zabierakową 6, która pociąga za sobą po pierwsze ramę 5 elementu zamykającego, w tym przypadku pokrywy 4 kanału, po drugie część teleskopową 11, jak uwidoczniona fig. 1 podwójną strzałką 15. Dzięki temu z jednej strony wnętrze studzienki jest zawsze chronione w swej górnej części przez tuleję w postaci części teleskopowej 11, z drugiej zaś, co ma szczególne znaczenie, rama 5 wraz z pokrywą 4 znajduje się stale na poziomie górnej powierzchni 2 ciągu komunikacyjnego, w związku z tym pomiędzy częściami 4, 5 elementu zamykającego i górną powierzchnią 2 nie występują różnice wysokości, nawet wówczas, gdy powierzchnia 2 unosi się zimą i obniża latem.

Na kolejnych figurach 2 do 11 rysunku odpowiednie elementy opatrzono tymi samymi odnośnikami, co na fig. 1, i w zakresie zgodności z konstrukcją na fig. 1 zrezygnowano z powtarzania opisu.

W przykładzie wykonania z fig. 2, uważanym obecnie za szczególnie korzystny, podobnie jak na fig. 1 rama 5 jest połączona z płytą zabierakową 6 za pomocą wyrównawczego elementu mocującego 16, na przykład masy klejowej, cementowej, asfaltowej lub temu podobnych, w związku z czym płyta zabierakową 6 zmusza ramę 5 do podążania za sobą nie tylko podczas ruchu do góry, lecz także podczas ruchu na dół. Na spodzie, jak widać na fig. 2, płyta zabierakową 6 ma w sąsiedztwie swej wewnętrznej krawędzi nieco zmodyfikowaną, połączoną z nią kształtowo, część teleskopową 11', która swym dolnym odcinkiem, skierowanym do wewnątrz pod ostrym kątem, przylega do zewnętrznej powierzchni korpusu nasadowego 17, który z kolei za pomocą wyrównawczego elementu mocującego 18, na przykład masy klejowej, cementowej lub temu podobnych jest połączony z górną powierzchnią studzienki względnie, ogólnie rzecz biorąc, wbudowanej konstrukcji 1. Korpus nasadowy 17 ma przykładowo postać pierścienia o przekroju w kształcie litery L, przy czym można go dodatkowo za pomocą sworzni zamocować na studzience 1, które zaznaczono schematycznie na fig. 1 odnośnikiem 19. Korzystnie korpus nasadowy jest wykonany z tworzywa sztucznego, zwłaszcza materiału pochodzącego z odzysku, na przykład mieszanin polietylenu i polipropylenu; w grę wchodzą jednak również inne materiały, jak PCW, a także żywica poliestrowa zbrojona włóknem szklanym.

Na płytę zabierakową 6 stosuje się z drugiej strony korzystnie, jak już wspomniano, tworzywo sztuczne ulegające zmiękczeniu pod działaniem ciepła, zwłaszcza tworzywo sztuczne zbrojone włóknem szklanym, zwłaszcza żywicę poliestrową zbrojoną włóknem szklanym; jako inne tworzywa sztuczne w grę wchodzą tutaj PCW, PP, PE lub pochodzące z odzysku mieszanki PE/PP. Przy mniejszych wymiarach płyty można także zastosować stal.

Należy wspomnieć, że zarys wbudowanych konstrukcji poza kształtem kołowym może mieć również inny kształt, na przykład kwadratowy, prostokątny, owalny lub inny, do którego dopasowuje się korzystnie kształt płyty zabierakowej 6.

PL 201 291 B1

Na fig. 3 zaznaczony jest schematycznie pośredni etap montażu urządzenia z fig. 2 względnie przy układaniu korpusu drogowego, z którego ułożona jest już warstwa nasypowa 10, koryto mrozowe 9 i drobnoziarnista warstwa wyrównawcza 8; ostatnie warstwy układa się po zamontowaniu przyrządu pomocniczego. W szczególności przed umieszczeniem koryta mrozowego 9 i drobnoziarnistej warstwy wyrównawczej 8 na górnej powierzchni studzienki 1 umieszcza się - pierścieniowy - korpus nasadowy 17, na którym z kolei za pośrednictwem elementów dystansowych 20 układa się część teleskopową 11'. W ten sposób górna powierzchnia części teleskopowej 11' zostaje umieszczona na żądanej wysokości, aby następnie, po ułożeniu drobnoziarnistej warstwy wyrównawczej 8, można było osadzić niewidoczną jeszcze na fig. 3 płytę zabierakową 6 (patrz fig. 2).

Aby podczas układania warstw korpusu drogowego materiał budowlany nie przedostawał się do wnętrza studzienki 1, zamyka się ją na górnej powierzchni części teleskopowej 11' za pomocą osłony 21. Osłona 21 ma w zasadzie kształt płytowy, na jej spodzie jednak znajduje się wchodzący do wnętrza części teleskopowej 11', element wczepowy 22, ustalający położenie osłony; działanie uszczelniające można zwiększyć tak, że w obszarze kątowym, gdzie dochodzi element wczepowy 22, osłona 21 jest zaopatrzona w uszczelkę 23, umieszczoną w szczelinie pomiędzy częścią teleskopową 11', a dokładniej jego górnym, skierowanym do wewnątrz, pierścieniowym kołnierzem 24, i zewnętrznym obwodem elementu wczepowego 22. Na górnej powierzchni osłona 21 w przykładzie wykonania z fig. 3 jest zaopatrzona w ucho pociągowe 25 względnie w jeden lub kilka uchwytów.

Na fig. 4 ukazany jest górny obszar urządzenia z fig. 2 w nieco zmodyfikowanej formie, przy czym pomiędzy ramą 5 i płytą zabierakową 6 umieszczony jest element 26 do wyrównywania poziomu. Nad tym elementem znajduje się z kolei wspomniany już, wyrównawczy element mocujący 16, za pomocą którego wytwarzane jest kształtowe połączenie z ramą 5. Oczywiście również element 26 do wyrównywania poziomu jest połączony kształtowo z płytą zabierakową 6 poprzez cementowanie, zgrzewanie, sklejanie lub skręcanie i inne. Element 26 do wyrównywania poziomu pozwala wygodnie kompensować ewentualne większe różnice poziomów.

Powyższe rozważania dotyczą również ukazanego na fig. 5 elementu 27 do wyrównywania poziomu, umieszczonego na spodzie płyty zabierakowej 6, za pomocą którego wytwarza się połączenie z częścią teleskopową, na przykład częścią teleskopową 11'.

Przykład wykonania z fig. 6 różni się od przykładu wykonania z fig. 2 tym, że zastosowano tutaj korpus nasadowy 17, przeznaczony dla trudnych warunków gruntowych. Korpus ten jest wieloczęściowy i składa się z części górnej 17A i części dolnej 17B, pomiędzy którymi znajduje się mieszkowy względnie falisty element odkształceniowy 17C. Element ten jest od zewnątrz zabezpieczony osłoną 17D przed elementami struktury drogi. Część teleskopowa 11' jest przesuwna wzdłuż zewnętrznej powierzchni części górnej 17A korpusu nasadowego, przy czym część ta, jak objaśniono powyżej w odniesieniu do fig. 2, jest połączona z płytą zabierakową 6, na której górnej powierzchni umieszczona jest rama 5 elementu zamykającego.

Na fig. 7 ukazane jest urządzenie, w dużej mierze podobne do przedstawionego na fig. 1, co się tyczy części teleskopowej 11, przy czym część ta znajduje się wewnątrz korpusu prowadzącego 12 i wchodzi do studzienki 1. Korpus prowadzący 12 jest za pomocą wyrównawczego elementu mocującego 18, jak to objaśniono w odniesieniu do fig. 2, połączony ze studzienką 1, zaś na jego wewnętrznym obwodzie może być umieszczona listwa uszczelniająca 131, zapewniająca uszczelnienie części teleskopowej 11 od zewnątrz.

Przykład wykonania z fig. 8 nadaje się do stosowania w wysokich strukturach drogowych, gdzie do pokonania są duże wysokości pomiędzy głęboko leżącą studzienką 1 i górną powierzchnią drogi. Odpowiednio do tego zastosowane są tu dwie, umieszczone jedna w drugiej, części teleskopowe 11', 11'', przy czym górna część teleskopowa 11', połączona siłowo z płytą zabierakową 6, odpowiada części teleskopowej 11' z fig. 2. Ślizga się ona jednak w dolnej, wewnętrznej części teleskopowej 11'', która podobnie jak opisana powyżej część teleskopowa 11 (patrz fig. 1, zwłaszcza fig. 7) wchodzi do wnętrza studzienki 1. Wewnętrzna część teleskopowa 11'' może być przy tym połączona ruchomo z górną częścią teleskopową 11', podobnie jak z korpusem prowadzącym 12 (który może mieć budowę zbliżoną do korpusu z fig. 7).

Na fig. 9 i 10 przedstawione są dwa przykłady wykonania niniejszego urządzenia w związku z elementami zamykającymi do skrzynek ulicznych, jakie stosuje się przykładowo w przypadku mechanizmów zasuwowych.

Na fig. 9 w szczególności odnośnikiem 28 opatrzony jest typowy mechanizm zasuwowy z osłoną, na którym wsparta jest typowa rama skrzynki ulicznej, stanowiąca ramę 5 elementu zamykającego.

PL 201 291 B1

W szczególności występuje tutaj znowu siłowe połączenie za pomocą wyrównawczego elementu mocującego 16 (skrzynka uliczna, umieszczana na ramie 5 za pomocą wewnętrznego kołnierza 29, została dla uproszczenia pominięta zarówno na fig. 9, jak też na fig. 10).

Na fig. 10 uwidoczniony jest przykład wykonania zmodyfikowany względem fig. 9. Zamiast typowej ramy 8 skrzynki ulicznej zastosowana jest tutaj zmieniona rama 5 o mniejszej wysokości. Przy użyciu tej ramy 8’ można umieścić płytę zabierakową 6 na poziomie drobnoziarnistej warstwy wyrównawczej, jak widać na fig. 1 i 2. Jednak wokół typowego mechanizmu zasuwowego z osłoną, opatrzonych odnośnikiem 28, należy tutaj przewidzieć odrębną osłonę 30, kompensującą różnicę wysokości.

W przykładach wykonania z fig. 9 i 10 może występować dowolny typowy zespół drążków z osłoną do uruchamiania wszelkiego typu zasuw, jak również płyta zabierakowa 6 pełni tu swoją funkcję, mianowicie przy pionowych ruchach struktury powierzchni komunikacyjnej wykonuje te ruchy wspólnie ze strukturą, zabierając przy tym ze sobą daną ramę 8 względnie 8’ elementu zamykającego, w związku z czym pokrywa jest utrzymywana na wysokości powierzchni struktury ciągu komunikacyjnego, nawet wówczas, gdy wykonuje on wspomniane ruchy w kierunku pionowym.

Na fig. 11 wreszcie ukazana jest w widoku z góry, jako alternatywa w stosunku do jednoczęściowej płyty zabierakowej, kilkuczęściowa płyta zabierakowa 6, na przykład w postaci płyty pierścieniowej, przy czym płyta zabierakowa 6 składa się tutaj z dwóch połówek 31, 32 pierścienia (może ona składać się również z więcej niż dwóch części, a także może być oczywiście jednoczęściowa); połówki 31, 32 pierścienia są połączone ze sobą za pomocą zamknięcia 33. Płyta zabierakowa 6 może być ponadto zaopatrzona w, przebiegające przykładowo w kierunku promieniowym, żebra usztywniające, oznaczone odnośnikiem 34.

Z fig. 1,2, 5 do 10 widać ponadto, że płyta zabierakowa 6 może być zaopatrzona w żebro oporowe 35, które ułatwia mocowanie ramy 5 względnie 8, zwłaszcza zaś stanowi ogranicznik dla wyrównawczego elementu mocującego 16. W przykładzie wykonania z fig. 4 odpowiednie żebro oporowe 35’ można umieścić na elemencie 26 do wyrównywania poziomu, o ile taki element jest przewidziany.

Claims (20)

Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie do kompensacji względnych przesunięć pionowych pomiędzy powierzchnią podłoża i zaopatrzonym w ramę elementem zamykającym wbudowaną konstrukcję, z płytowym korpusem zabierakowym, połączonym z ramą elementu zamykającego i rozciągającym się poziomo w strukturze podłoża, przenosząc występujące tam zmiany wysokości na ramę elementu zamykającego, znamienne tym, że płytowy korpus zabierakowy (6) stanowi odrębny element, na którego górnej powierzchni wsparta jest rama (5) elementu zamykającego i który wchodzi w strukturę podłoża poniżej jego warstwy nośnej (7).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że z płytowego korpusu zabierakowego (6) rozciąga się w dół do danej wbudowanej konstrukcji (1) co najmniej jedna, przedłużająca zmiennie tę konstrukcję do góry, część teleskopowa (11; 11’).

3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że część teleskopowa (11; 11’) jest połączona siłowo z płytowym korpusem zabierakowym (6).

4. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że część teleskopowa (11’) przylega ślizgowo swym dolnym odcinkiem do zewnętrznej powierzchni korpusu nasadowego (17), połączonego z wbudowaną konstrukcją (1).

5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że korpus nasadowy (17) jest połączony siłowo z wbudowaną konstrukcją (1) za pomocą wyrównawczego elementu mocującego (18).

6. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że część teleskopowa (11) przylega ślizgowo swym dolnym odcinkiem do wewnętrznej powierzchni korpusu prowadzącego (12), połączonego z wbudowaną konstrukcją (1).

7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że korpus prowadzący (12) jest połączony z wbudowaną konstrukcją (1) za pomocą wyrównawczego elementu mocującego (18).

8. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że dwie części teleskopowe (11, 11 ’) umieszczone są jedna nad drugą, przy czym górna (11’) jest połączona z płytowym korpusem zabierakowym (6), zaś dolna (11’’) przylega ślizgowo do korpusu prowadzącego (12), połączonego z wbudowaną konstrukcją (1).

PL 201 291 B1

9. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że część teleskopowa (11') przylega ślizgowo do górnej części (17A) korpusu nasadowego, połączonej z, korzystnie mieszkowym lub falistym, elementem odkształceniowym (17C).

10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że element odkształceniowy (17C) jest otoczony od zewnątrz osłoną (17D).

11. Urządzenie według zastrz. 2 albo 3, znamienne tym, że część teleskopowa (11, 11') jest połączona z płytowym korpusem zabierakowym (6) za pomocą elementu (26) do wyrównywania poziomu.

12. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rama (5; 13; 13') elementu zamykającego jest za pomocą elementu (26) do wyrównywania poziomu wsparta na płytowym korpusie zabierakowym (6).

13. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że rama (5; 13; 13') elementu zamykającego jest za pomocą wyrównawczego elementu mocującego (16) połączona z płytowym korpusem zabierakowym (6).

14. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że płytowy korpus zabierakowy (6) ma poza ramą (5; 13; 13') elementu zamykającego żebro oporowe (35).

15. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że płytowy korpus zabierakowy (6) ma postać płyty pierścieniowej.

16. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że płytowy korpus zabierakowy (6) jest zaopatrzony w korzystnie promieniowe, żebra usztywniające (34).

17. Sposób montażu urządzenia do kompensacji względnych przesunięć pionowych pomiędzy powierzchnią podłoża i zaopatrzonym w ramę elementem zamykającym wbudowaną konstrukcję, które to urządzenie zawiera płytowy korpus zabierakowy, połączony z ramą elementu zamykającego i rozciągający się poziomo w strukturze podłoża, przenosząc występujące tam zmiany wysokości na ramę elementu zamykającego, znamienny tym, że na wbudowanej konstrukcji (1) względnie połączonym z nią korpusie nasadowym (17) przed wykonaniem struktury podłoża umieszcza się przy użyciu warstwy nośnej (7) elementy dystansowe (20), na których układa się część teleskopową (11'), którą zamyka się przy użyciu osłony (21), po czym uzupełnia się i zagęszcza strukturę podłoża poniżej warstwy nośnej (7), a następnie po zdjęciu osłony (21) umieszcza się na części teleskopowej (11') płytowy korpus zabierakowy (6).

18. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że stosuje się elementy dystansowe (20) o różnej wysokości.

19. Sposób według zastrz. 17, znamienny tym, że osłonę (21) nasadza się na część teleskopową (11'), wprowadzając w nią element wczepowy (22) osłony.

20. Sposób według zastrz. 19, znamienny tym, że osłonę (21) zaopatruje się w uszczelkę (23).