PL193724B1 - Nowe pochodne mocznika, środek leczniczy zawierający te związki oraz sposób wytwarzania nowych pochodnych mocznika - Google Patents

Nowe pochodne mocznika, środek leczniczy zawierający te związki oraz sposób wytwarzania nowych pochodnych mocznika

Info

Publication number
PL193724B1
PL193724B1 PL328221A PL32822198A PL193724B1 PL 193724 B1 PL193724 B1 PL 193724B1 PL 328221 A PL328221 A PL 328221A PL 32822198 A PL32822198 A PL 32822198A PL 193724 B1 PL193724 B1 PL 193724B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
compounds
group
formula
hydrogen
lower alkyl
Prior art date
Application number
PL328221A
Other languages
English (en)
Other versions
PL328221A1 (en
Inventor
Daniel Jasserand
Samuel David
Jochen Antel
Reinhard Brückner
Christian Eeckhout
Gerhard-Wilhelm Bielenberg
Original Assignee
Solvay Pharm Gmbh
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Solvay Pharm Gmbh filed Critical Solvay Pharm Gmbh
Publication of PL328221A1 publication Critical patent/PL328221A1/xx
Publication of PL193724B1 publication Critical patent/PL193724B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D209/00Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D209/02Heterocyclic compounds containing five-membered rings, condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom condensed with one carbocyclic ring
    • C07D209/04Indoles; Hydrogenated indoles
    • C07D209/10Indoles; Hydrogenated indoles with substituted hydrocarbon radicals attached to carbon atoms of the hetero ring
    • C07D209/14Radicals substituted by nitrogen atoms, not forming part of a nitro radical
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/395Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/495Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with two or more nitrogen atoms as the only ring heteroatoms, e.g. piperazine or tetrazines
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D403/00Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00
    • C07D403/02Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings
    • C07D403/06Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, not provided for by group C07D401/00 containing two hetero rings linked by a carbon chain containing only aliphatic carbon atoms
    • YGENERAL TAGGING OF NEW TECHNOLOGICAL DEVELOPMENTS; GENERAL TAGGING OF CROSS-SECTIONAL TECHNOLOGIES SPANNING OVER SEVERAL SECTIONS OF THE IPC; TECHNICAL SUBJECTS COVERED BY FORMER USPC CROSS-REFERENCE ART COLLECTIONS [XRACs] AND DIGESTS
    • Y02TECHNOLOGIES OR APPLICATIONS FOR MITIGATION OR ADAPTATION AGAINST CLIMATE CHANGE
    • Y02PCLIMATE CHANGE MITIGATION TECHNOLOGIES IN THE PRODUCTION OR PROCESSING OF GOODS
    • Y02P20/00Technologies relating to chemical industry
    • Y02P20/50Improvements relating to the production of bulk chemicals
    • Y02P20/55Design of synthesis routes, e.g. reducing the use of auxiliary or protecting groups

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Abstract

1. Nowe pochodne mocznika o wzorze ogólnym 1, w którym: R 1 oznacza wodór lub ni zsza grup e alkilow a R 2 oznacza wodór lub chlorowiec i R 3 oznacza wodór lub ni zsza grup e alkoksylow a i ich fizjologicznie tolerowane sole addycyjne z kwasami. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Wynalazek dotyczy nowych pochodnych mocznika, w których jeden atom azotu stanowi część składową pierścienia piperazyny a drugi atom azotu podstawiony jest resztą benzyloaminoetylową.
Te nowe pochodne mocznika odznaczają się antagonistycznymi w stosunku do receptorów neurokininy własnościami o korzystnym profilu działania dla leczenia funkcjonalnych i zapalnych zakłóceń przewodu żołądkowo-jelitowego dużych ssaków, zwłaszcza ludzi.
Wynalazek dotyczy również środków leczniczych zawierających te nowe moczniki, jak również sposobu wytwarzania tych związków.
Zadaniem wynalazku było opracowanie nowych substancji czynnych do leczenia funkcjonalnych i zapalnych zakłóceń w przewodzie żołądkowo-jelitowym.
W opisie patentowym EP 655442 opisano pochodne piperazyny o wł a ś ciwoś ciach antagonistycznych wobec receptorów neurokininy. Te pochodne piperazyny są podstawione w pozycji 2 np. grupą indolilometylową. Pochodne piperazyny opisane w w/w opisie patentowym nie zawierają jednak w pozycji 4 podstawników typu ugrupowania benzyloaminoetylowego.
Stwierdzono, że grupa nowych pochodnych piperazyny, podstawionych w pozycji 2 resztą indolilometylową i w których atom azotu w pozycji 4 pierścienia piperazynowego stanowi część szkieletu mocznika połączonego z podstawnikiem benzyloaminoetylowym, odznacza się profilem działania odpowiednim do leczenia funkcjonalnych i zapalnych zakłóceń przewodu żołądkowo-jelitowego.
Związki według wynalazku odznaczają się ponadto dobrą tolerancją i dobrą doustną farmakokinetyką.
Przedmiotem wynalazku są więc nowe pochodne mocznika o wzorze 1, w którym R1 oznacza wodór lub niższą grupę alkilową
R2 oznacza wodór lub chlorowiec i
R3 oznacza wodór lub niższą grupę alkoksylową i ich fizjologicznie tolerowane sole addycyjne z kwasami jak również środek leczniczy dający się wytworzyć z tych związków.
Środek leczniczy według wynalazku zawiera farmakologicznie skuteczną ilość związków określonych w zastrz. 1 oraz zwykłe farmaceutyczne substancje pomocnicze i/lub nośniki.
Nową pochodną mocznika o wzorze ogólnym 1 jest (2R)-1-[3,5-bis(trifluorometylo)benzoilo]-2-(1H-indolo-3-ylometylo)-4-{2-[N-(2-metoksybenzylo)aminoetylo]-aminokarbonylo}piperazyna i jej fizjologicznie tolerowane sole addycyjne z kwasami.
O ile w zwią zkach o wzorze 1 podstawniki oznaczają niż szą grupę alkilową , grupa ta moż e być prostą lub rozgałęzioną grupą alkilową i może zawierać 1 do 4, korzystnie 1 do 2 atomów węgla.
W przypadku gdy R1 oznacza niż szą grupę alkilową jest to korzystnie grupa metylowa.
W przypadku gdy R2 oznacza chlorowiec jest to korzystnie fluor.
W przypadku gdy R3 oznacza niż szą grupę alkoksylową jest to korzystnie grupa metoksylowa.
Korzystne są związki o wzorze 1, w którym R2 oznacza wodór a R3 oznacza grupę metoksylową lub związki o wzorze 1, w którym R2 oznacza fluor a R3 oznacza wodór.
Grupa 1H-indolo-3-ylo-metylowa znajduje się korzystnie w pozycji 2R pierścienia piperazynowego.
Związki te mogą być wytwarzane sposobem jako taki znanym. Szczególnie korzystnie związki o wzorze 1, w którym podstawniki mają wyż ej podane znaczenie są wytwarzane w reakcji, w której:
związki o wzorze 2 poddaje się reakcji z reaktywnymi związkami karbonylowymi o wzorze ogólnym 3, w którym Y oznacza grupę odszczepialną , wybraną z grupy obejmującej chlorowiec, grupę trójchlorowcometoksylową lub grupę imidazolilową, usuwalną przez nukleofilowe działanie pierwszorzędowych lub drugorzędowych amin, przy czym otrzymuje się związki karbamoilowe o wzorze ogólnym 4, w którym Y ma wyż ej podane znaczenie i o ile przez odszczepienie grupy odszczepialnej Y z otrzymanych związków o wzorze 4 może powstać kwas, do związków o wzorze 4 dodaje się nienukleofilową organiczną zasadę wybraną z grupy trzeciorzędowych zasad azotowych jak zwłaszcza zawierających azot N-alkilowanych związków heterocyklicznych jak N-alkilomorfolina o niższym alkilu lub N-alkilopiperydyna o niższym alkilu lub trzeciorzędowych alkiloamin o niższym alkilu i pirydyny jak zwłaszcza trietyloamina, tripropyloamina, diizopropyloetyloamina, pirydyna, 4-dimetyloaminopirdyna,
4-dietyloaminopirydyna lub 4-pirolidynopirydyna i związki o wzorze 4 poddaje się następnie reakcji ze związkami o wzorze ogólnym 5, w którym R101 oznacza niższą grupę alkilową lub grupę chroniącą grupę aminową i R2 i R3 mają wyżej podane znaczenie i następnie odszczepia się odszczepialną gru101 101 pę ochronną R101, przy czym grupa R101 chroniąca grupę aminową stanowi znane z chemii peptydów grupy ochronne grupy aminowej, zwłaszcza grupę fenylo(alkoksy)karbonylową o niższym alkoksylu
PL 193 724 B1 jak grupa benzyloksykarbonylowa, które ulegają odszczepieniu w obecności obojętnego organicznego rozpuszczalnika jak niższy alifatyczny eter zwłaszcza tetrahydrofuran lub eter dietylowy, niższe alkanole lub organiczne kwasy, zwłaszcza niższe alifatyczne kwasy karboksylowe jak kwas octowy lub w mieszaninie tych rozpuszczalników i w obecnoś ci katalizatora uwodorniania korzystnie katalizatory metali szlachetnych jak pallad na węglu aktywnym, przy czym reakcję prowadzi się w temperaturze pokojowej i pod ciśnieniem wodoru pomiędzy 2000 hPa i 7000 hPa, odpowiednim do uwodornienia i o ile jest to pożądane otrzymane związki o wzorze 1, w którym R1 oznacza wodór, alkiluje się do związków o wzorze 1, w którym R1 oznacza niższy alkil i otrzymane związki o wzorze 1 o ile jest to pożądane przeprowadza się w ich sole addycyjne z kwasami lub sole addycyjne z kwasami przeprowadza się w wolne związki o wzorze 1.
Celowo w sposobie według wynalazku poddaje się najpierw reakcji związek o wzorze 2 z reaktywnym związkiem karbonylowym o wzorze 3 i otrzymany związek karbamoilowy o wzorze 4, bezpośrednio in situ, poddaje się reakcji z aminą o wzorze 5, ewentualnie po dodatku nienukleofilowej organicznej zasady.
Odpowiednimi grupami odszczepialnymi Y w związkach o wzorze 3 są zwłaszcza: chlorowce, korzystnie chlor, grupa trichlorowcometoksylowa, korzystnie grupa trichlorometoksylowa lub także grupa imidazolilowa.
Jako reaktywne związki karbonylowe o wzorze 3 stosuje się korzystnie fosgen, bis-(trichlorometylo)węglan (trifosgen), ester trichlorometylowy kwasu chloromrówkowego (difosgen) lub karbonylodiimidazol.
W reakcji amin o wzorze 5 ze związkami karbamoilowymi o wzorze 4 ulega odszczepieniu grupa odszczepialna Y od związków o wzorze 4.
Jeżeli przy tym z uwolnionej grupy Y może powstać kwas, wówczas związki o wzorze 4 przed reakcją ze związkami o wzorze 5 celowo zadaje się nienukleofilową zasadą.
Jeżeli przykładowo Y oznacza chlor, wówczas chlorowodór powstały w wyniku odszczepienia grupy Y może być wychwycony przez wyżej wspomnianą zasadę.
Jako nienukleofilowe zasady odpowiednie są organiczne zasady rozpuszczalne w mieszaninie reakcyjnej omówione powyżej takie jak: trzeciorzędowe zasady azotowe, przykładowo N-alkilowane heterocykle zawierające azot, jak N-alkilomorfolina o niższym alkilu lub N-alkilopiperydyna o niższym alkilu lub trzeciorzędowe alkiloaminy o niższym alkilu i pirydyna, jak np: trietyloamina, tripropyloamina, diizopropyloetyloamina, pirydyna, 4-dimetyloaminopirydyna, 4-dietyloaminopirydyna lub 4-pirolidynopirydyna.
Stosowana w nadmiarze zasada może służyć jednocześnie jako rozpuszczalnik.
Reakcję można przeprowadzać w jednym urządzeniu (Eintopfreaktion), w polarnym, aprotonowym rozpuszczalniku takim jak częściowo chlorowcowane niższe węglowodory np. dichlorometan, w temperaturze pomiędzy -20°C i temperaturą pokojową, korzystnie w temperaturze pokojowej.
Grupami ochronnymi grup aminowych R101 są grupy ochronne znane z chemii peptydów, które są wprowadzane do związków znanymi metodami, jak również są z tych związków znanymi metodami odszczepiane.
Odpowiednie grupy ochronne są znane z publikacji J.A.w.McOmie „Protective Groups in Organic Chemistry” Plenum Press 1973 lub z T.W. Green i P.G.M. Wuts „Protective Groups in Organic Synthesis”, Wiley and Sons 1991.
Grupami ochronnymi grup aminowych R101 w środowisku kwaśnym i alkalicznym są stabilne grupy, które mogą być odszczepialne w warunkach hydrogenolitycznych. Można tu wymienić np. grupy fenyloalkiloksykarbonylowe z niższym alkilem jak grupa benzyloksykarbonylowa (dalej określana skrótem CbO).
Korzystnie stosuje się grupę benzyloksykarbonylową jako grupę ochronną R101 grupy aminowej. Grupa ta może być odszczepiana przez katalityczne uwodornienie sposobem jako takim znanym, co prowadzi do związków o wzorze 1, w których R1 oznacza wodór.
Odszczepianie grupy ochronnej następuje w organicznym rozpuszczalniku, obojętnym w warunkach reakcji, takim jak niższy alifatyczny eter np. tetrahydrofuran (dalej określany skrótem THF) lub eter dietylowy, niższy alkanol, np. metanol lub etanol lub organiczny kwas np. niższy alifatyczny kwas karboksylowy taki jak kwas octowy lub w mieszaninie rozpuszczalników i w obecności katalizatora uwodornienia.
Jako katalizatory uwodornienia nadają się np. metale szlachetne, jak pallad, na węglu aktywnym.
Korzystnie reakcję prowadzi się w temperaturze pokojowej. Ciśnienie wodoru odpowiednie do uwodorniania wynosi pomiędzy 2 i 7 barów (2M02kPa i 7M02kPa), korzystnie pomiędzy 3 i 5 barów (3M02kPa i 5M02kPa).
PL 193 724 B1
Związki o wzorze 1, w którym R1 oznacza wodór mogą być, o ile jest to pożądane, przeprowadzane znanymi metodami aminoalkilowania w związki o wzorze 1, w którym R1 oznacza niższy alkil. W tym celu zwią zki o wzorze 1 mogą być np. redukcyjnie alkilowane w reakcji z niższymi alifatycznymi aldehydami jak formaldehyd.
Reakcję przeprowadza się w znanych warunkach redukcyjnego alkilowania amin np. w warunkach katalitycznego uwodorniania.
Jako katalizatory katalicznego uwodorniania odpowiednie są katalizatory metaliczne takie jak nikiel Raneya.
Jako rozpuszczalniki mogą być korzystnie stosowane niższe alkanole.
Katalityczne uwodornienie można przeprowadzać w warunkach wyżej przedstawionych dla hydrogenolitycznego odszczepiania ochronnej grupy R101 grupy aminowej.
Inną możliwością alkilowania jest reakcja związków o wzorze 1, w którym R1 oznacza wodór z niż szymi alifatycznymi halogenkami alkilowymi jak bromek alkilu lub jodek alkilu, korzystnie jodek metylu, siarczanami alkilu lub estrami kwasu alkilosulfonowego, w zwykłych, ogólnych warunkach dla reakcji nukleofilowego podstawienia.
Reakcje można przeprowadzać w polarnym, aprotonowym rozpuszczalniku jak dimetyloformamid (dalej określany skrótem DMF), dimetylosulfotlenek (dalej określany skrótem DMSO) lub acetonitryl, w temperaturze pomiędzy -20°C i 100°C, korzystnie pomiędzy 60°C i 90°C i w obecności reagenta wiążącego kwas. Jako reagent wiążący kwas odpowiednie są przykładowo organiczne aminy, które opisano powyżej przy reakcji związków o wzorze 4 ze związkami o wzorze 5. Jako fizjologicznie tolerowane sole związków o wzorze 1 mogą być stosowane sole z kwasami nieorganicznymi np. kwasem siarkowym, fosforowym lub chlorowcowodorowy, korzystnie kwasem chlorowodorowym, lub z kwasami organicznymi np. niższymi, alifatycznymi mono-, di- lub trikarboksylowymi takimi jak kwas maleinowy, fumarowy, mlekowy, winowy, cytrynowy, lub z kwasami sulfonowymi, np. kwasami alkanosulfonowymi o niższym alkilu jak kwas metanosulfonowy lub kwas benzenosulfonowy ewentualnie podstawiony w pierścieniu benzenowym chlorowcem lub niższym alkilem jak kwas p-toluenosulfonowy.
Związki o wzorze 1 mogą być wyodrębniane z mieszaniny reakcyjnej i oczyszczane sposobami ogólnie znanymi.
Sole addycyjne z kwasami mogą być w zwykły sposób przeprowadzane w wolne zasady a te mogą być, o ile jest to pożądane, przeprowadzane znanymi sposobami w farmakologicznie tolerowane sole addycyjne z kwasami.
Związki o wzorze 1 posiadają chiralny atom węgla, a mianowicie atom węgla połączony z grupą 1H-indol-3-ylometylową, w pozycji 2 szkieletu piperazyny.
Związki o wzorze 1 mogą w związku z tym występować w postaci kilku stereomerów. Niniejszy wynalazek obejmuje zarówno mieszaninę optycznych izomerów jak również czyste izomery związku o wzorze 1. Korzystnymi są związki o wzorze 1, w którym grupa indolilometylowa znajduje się w pozycji 2R pierścienia piperazyny.
W przypadku zastosowania w syntezie zwią zków o wzorze 1 mieszaniny optycznych izomerów związków wyjściowych o wzorze 2 jako substratów otrzymuje się związki o wzorze 1 również w postaci mieszaniny optycznych izomerów.
W przypadku zastosowania w syntezie związków o wzorze 1 pojedynczych optycznych izomerów związków wyjściowych jako substratów otrzymuje się związki o wzorze 1 również w postaci pojedynczych optycznych izomerów.
Pojedyncze stereomery związków o wzorze 1 mogą być otrzymywane z mieszaniny optycznych izomerów sposobem znanym np. na drodze chromatograficznego rozdzielania na chiralnym materiale rozdzielającym lub w reakcji z odpowiednimi optycznie aktywnymi kwasami np. kwasem winowym lub kamforo-10-sulfonowym i następnym rozdzieleniu na optycznie aktywne antypody przez frakcjonowaną krystalizację otrzymanych diasteromerycznych soli.
Oba możliwe enancjomery związków o wzorze 2 znane są z opisu patentowego EP-A 655 422 i mogą być wytwarzane sposobami opisanymi w tym opisie patentowym lub sposobami analogicznymi.
Aminy o wzorze 5 mogą być wytwarzane ze związków diaminowych o wzorze 7, w którym obie grupy aminowe są chronione, przy czym we wzorze 7 podstawniki R101, R2 i R3 mają wyżej podane znaczenia a R401 oznacza grupę chroniącą grupę aminową, w procesie selektywnego odszczepienia ze związków o wzorze 7 grupy ochronnej R401 w znany sposób. Jako grupy ochronne R401 grup aminowych odpowiednie są ogólnie znane grupy ochronne z chemii peptydów omówione w wyżej podanych źródłach literaturowych.
PL 193 724 B1
Przykładowo odpowiednimi grupami ochronnymi R401 w co najmniej umiarkowanie kwaśnym środowisku są grupy selektywnie odszczepialne przez dodatek kwasu p-toluenosulfonowego, trifluorooctowego lub kwasu solnego w postaci gazowej lub w postaci roztworu w rozpuszczalniku, przy czym grupy te są stabilne w hydrogenolitycznych i alkalicznych warunkach. Odpowiednie są do tego przykładowo rozgałęzione grupy alkoksykarbonylowe o niższej grupie alkilowej takie jak grupa III-rzęd. grupa butyloksykarbonylowa (dalej określana skrótem BOC).
Korzystną grupą R401 jest grupa III-rzęd.-butyloksykarbonylowa.
Związki o wzorze 7 mogą być wytwarzane znanym jako takim sposobem przykładowo w proce1 2 3 401 sie redukcji amidów o wzorze ogólnym 8, w którym R1, R2, R3 i R401 mają wyżej podane znaczenie i o ile, R1 oznacza wodór, nastę pnego wprowadzenia grupy ochronnej R101.
Reakcję redukcji przeprowadza się z zastosowaniem kompleksowych wodorków metali alkalicznych jak wodorek litowoglinowy, jako środków redukujących.
Jako rozpuszczalniki odpowiednie są obojętne w warunkach reakcji organiczne rozpuszczalniki takie jak niższe alifatyczne etery np. dioksan, THF lub eter dietylowy lub mieszanina tych rozpuszczalników.
Odpowiednia temperatura leży w zakresie pomiędzy -20°C i temperaturą wrzenia mieszaniny reakcyjnej. Korzystnie redukcję przeprowadza się w temperaturze pokojowej.
Amidy o wzorze 8 mogą być wytwarzane w reakcji kwasów ω-aminokarboksylowych z chronioną grupą aminową przedstawionych wzorem ogólnym 9, w którym R401 ma wyżej podane znaczenie, z aminami o wzorze ogólnym 10, w którym R1, R2, i R3 mają wyżej podane znaczenie, zwykłymi metodami prowadzącymi do wytworzenia ugrupowania amidowego w procesie aminoacylowania.
Jako środki acylujące mogą być stosowane kwasy o wzorze 9 lub ich zdolne do reakcji pochodne.
Jako zdolne do reakcji pochodne mogą być stosowane zwłaszcza mieszane bezwodniki kwasowe i chlorki kwasowe lub bromki kwasowe kwasów o wzorze 9 lub mieszane estry kwasów o wzorze 9 z kwasem chloromrówkowym lub z organicznymi kwasami sulfonowymi np. aromatycznymi kwasami sulfonowymi jak kwas benzenosulfonowy podstawiony w pierścieniu benzenowym chlorowcem lub niższym alkilem np. kwas p-toluenosulfonowy.
Reakcję acylowania można prowadzić w obojętnych w warunkach reakcji organicznych rozpuszczalnikach, w temperaturze w zakresie pomiędzy -20°C i temperaturą pokojową, korzystnie w temperaturze pokojowej.
Jako rozpuszczalniki odpowiednie są aromatyczne węglowodory takie jak benzen lub toluen, alifatyczne etery takie jak eter dietylowy, THF lub dioksan, częściowo chlorowcowane niższe węglowodory takie jak dichlorometan lub mieszaniny tych rozpuszczalników.
Reakcję acylowania prowadzi się celowo, zwłaszcza w przypadku, gdy jako środek acylujący stosuje się halogenek kwasowy kwasów o wzorze 9, w obecności reagenta wiążącego kwas. Jako reagenty wiążące kwas odpowiednie są nienukleofilowe zasady, które omówiono powyżej przy reakcji związków karbamoilowych o wzorze 4 ze związkami o wzorze 5.
W przypadku gdy jako środek acylujący stosuje się sam kwas o wzorze 9, można reakcję aminy o wzorze 10 z kwasami o wzorze 9 prowadzić celowo także w obecności reagentów sprzęgania znanych z chemii peptydów jako reagenty sprzęgające w procesie wytwarzania amidów.
Przykładami reagentów sprzęgających, służących do tworzenia amidów z wolnymi kwasami w reakcji polegającej na tym, że te reagenty reagują z kwasami in situ tworząc zdolne do reakcji pochodne kwasów, są zwłaszcza: alkilokarbodiimidy, np. cykloalkilokarbodiimidy jak dicykloheksylokarbodiimid lub 1-etylo-3-[(dimetyloamino)-propylo]-karbodiimid, diizopropylokarbodiimid i karbonylodiimidazol.
Reakcję w obecności reagenta sprzęgającego można korzystnie prowadzić w temperaturze pomiędzy -30°C i +50°C w rozpuszczalnikach takich jak chlorowcowane węglowodory i/lub aromatyczne rozpuszczalniki takie jak ewentualnie podstawione benzeny i ewentualnie w obecności organicznych związków wiążących kwas, np. wyżej opisanych nienukleofilowych zasad azotowych.
Kwasy o wzorze 9 stanowią pochodne kwasu 2-aminooctowego z chronioną grupą aminową. Kwasy te w postaci niechronionej są znane i mogą być znanymi metodami przeprowadzane w ich pochodne z chronioną grupą aminową.
Związki o wzorze 10 są znane lub mogą być wytwarzane sposobem jako takim znanym ze znanych związków.
Związki o wzorze 1 i ich sole addycyjne z kwasami posiadają własności antagonistyczne wobec receptorów neurokininy i nadają się do leczenia tych stanów chorobowych w których neurokinina służy jako czynnik przenoszący.
PL 193 724 B1
Związki według wynalazku odznaczają się przy tym szczególnie dobrym selektywnym profilem działania, charakteryzującym się wysokim powinowactwem do NK-1 receptorów ze stosunkowo przy tym mniejszym powinowactwem do NK-2 receptorów. Ponadto związki te odznaczają się dobrą doustną skutecznością.
Na podstawie profilu działania grupa substancji według wynalazku nadaje się szczególnie do hamowania procesów, w których bierze udział neurokinina wiążąca się z receptorami NK-1, taka jak substancja P. Tak więc, substancje nadają się wybiórczo do leczenia stanów chorobowych, w których bierze udział substancja P. Substancja P odgrywa rolę przykładowo w przekaźnictwie bólowym, wymiotach, zapaleniach neurogennych, zapaleniu pęcherza moczowego, zapalnych chorobach stawów i zaburzeniach astmatycznych. Dzięki działaniu, w korzystny sposób ukierunkowanemu na przewód żołądkowo-jelitowy, profil działania substancji nadaje się do leczenia zaburzeń funkcjonalnych i zapalnych w przewodzie żołądkowo-jelitowym. Dalej stwierdzono, że związki, które oprócz tego, że wykazują wysokie powinowactwo do receptorów NK-1, wykazują słabe powinowactwo do receptorów NK-2, przy podawaniu ogólnym. Obie składowe działania wywierają korzystny, synergistyczny wpływ na mechanizmy biorące udział w tym samym obrazie choroby. Do zaburzeń funkcjonalnych, nadających się do leczenia związkami według wynalazku zaliczają się zwłaszcza zaburzenia znane pod nazwą tzw. „zespół jelita drażliwego” (=IBS), dotyczący dolnego odcinka jelita. Głównymi objawami IBS są bóle podbrzusza, które wydają się być spowodowane nadwrażliwością drogi aferentnej trzewnej układu nerwowego oraz zaburzenia pasażu treści, zwłaszcza przyspieszony pasaż treści w okrężnicy. Podwyższona trzewna wrażliwość bólowa, spowodowana bodźcami mechanicznymi albo chemicznymi w przewodzie pokarmowym prowadzi do tego, że pacjenci z IBS, już przy fizjologicznym rozciągnięciu okrężnicy spowodowanym przyjmowaniem pożywienia, np. przy niewielkim tworzeniu gazów i lekkim wzdę ciu, które u zdrowych przechodzą niezauważ one, cierpi ą na ciężkie bóle trzewne. Do zaburzeń zapalnych w przewodzie żołądkowo-jelitowym, które korzystnie można leczyć związkami według wynalazku należą choroby, objęte ogólną nazwą IBD (=choroba zapalna jelita grubego) dotyczącą obszaru jelita cienkiego i grubego, przede wszystkim wrzodziejące zapalenie okrężnicy i choroba Crohn'a. Profil działania substancji, dzięki dobrej dostępności biologicznej po podaniu doustnym, odznacza się korzystną wybiórczością o działaniu antagonistycznym wobec receptora neurokininy bez niekorzystnego działania ubocznego. W zakresie dawkowania, które blokuje receptor NK-1, w badaniach farmakologicznych nie stwierdzono pod względem wapnia działania antagonistycznego na układ sercowo-naczyniowy.
Podane numery przykładów opierają się na poprzedzających je przykładach wykonania.
Opis metod badania farmakologicznego
1. Oznaczenie zdolności wiązania substancji badanych z receptorami NK-1 in vitro.
Powinowactwo substancji badanych wobec ludzkich receptorów NK-1 mierzono in vitro. Określano hamowanie wiązania neurokinin fizjologicznych (substancja P) z receptorami neurokininy-1.
Badanie wiązania receptora przeprowadzono przy użyciu [3H]-substancji P jako liganda. Do badań wiązania różne próbki preparatu błon komórkowych komórek CHO (komórki jajowe chomika chińskiego) wyrażających ludzki receptor NK-1, inkubowano z roztworem znakowanego liganda, przy czym do mieszaniny nie dodawano substancji badanych albo dodawano różne stężenia substancji badanych. Na koniec, próbki poddawano rozdziałowi liganda związanego i wolnego przy użyciu filtrowania przez filtr z włókna szklanego. Frakcję pozostającą na filtrze płukano kilkakrotnie roztworem bufora, i mierzono radioaktywność frakcji związanej z filtrem licznikiem scyntylacyjnym beta. Jako IC50 określono takie stężenie substancji, które powoduje połowę maksymalnego wypierania związanego liganda. Z tej wartości obliczono odpowiadającą stałą hamowania (Ki) substancji badanej. W tym modelu badawczym, substancja według przykładu 1 wykazała wartość Ki dla powinowactwa względem ludzkiego receptora NK-1 równą 2,1 nmol/l.
2. Oznaczenie zdolności wiązania substancji badanych z receptorami NK-2 in vitro.
Powinowactwo substancji badanych względem ludzkich receptorów NK-2 mierzono in vitro. Oznaczono hamowanie wiązania związku SR-48,968 z receptorami NK-2. SR-48,968 jest związkiem syntetycznym, znanym jako antagonista NK-2.
Badanie wiązania z receptorem przeprowadzono przy użyciu SR-48,968 służącym jako ligand. Podana metoda przeprowadzenia badania odpowiadała testowi farmakologicznemu do określania zdolności wiązania substancji badanych z receptorami NK-1 in vitro. W przeciwieństwie, zastosowano tu różne próbki preparatów błon komórkowych komórek CHO, które wyrażały ludzkie receptory NK-2. W tym modelu badawczym, przykładowe substancje podane w tabeli 1 wykazywały następujące wartości Ki dla powinowactwa z ludzkimi receptorami NK-2:
PL 193 724 B1
T a b e l a 1
Powinowactwo substancji badanych do ludzkich receptorów NK-2
Przykład nr Ki ^mol/l]
1 0,06
2 0,05
3 0,30
3. Określenie antagonizmu funkcjonalnego NK-1 substancji badanych na izolowanej tkance świnki morskiej in vitro.
Działanie antagonizujące receptory NK-1 substancji badanych mierzono na izolowanych preparatach krążków aorty świnek morskich Pirbright-White, in vitro, zanurzonych w natlenianym roztworze substancji odżywczych. Mierzono hamowanie wywierane przez substancje badane na rozluźnienie skurczu preparatów aorty wywołane pobudzeniem antagonistą NK-1, substancją P.
Do mierzenia skurczu mięśniówki naczynia, preparaty zawieszano na haczyku, połączonym nitką z urządzeniem mierzącym siłę, zaś skurcz rejestrowano na drukarce. Preparaty aorty pobudzano fenyloefryną. Następnie, receptory NK-1 preparatu przed i po podaniu substancji badanej pobudzano
0,01 μmolem substancji P, przez co następowało rozluźnienie napięcia. Rozluźnienie przed i po podaniu substancji badanej oceniano w procentach. Jako wielkość odniesienia obliczono stężenie hamowania półmaksymalnego (=IC50), które podawało stężenie przy którym występowało półmaksymalne hamowanie rozluźnienia skurczu.
W tym modelu badawczym, substancje przykładowe podane w tabeli 2 wykazywały następujące wartości IC50 dla półmaksymalnego hamowania:
T a b e l a 2
Funkcjonalny antagonizm NK-1 substancji badanych na izolowanej tkance świnki morskiej
Przykład nr Ki ^mol/l]
1 0,001
2 0,0012
3 0,0015
4. Określanie działania substancji badanych antagonistycznego wobec substancji P in vivo.
W celu stwierdzenia działania substancji badanych antagonistycznego wobec substancji P, zastosowano standardowy model testowy efektu farmakologicznego wywołanego podaniem substancją P, hipotensji u świnek morskich. Określano działanie hamujące substancji badanych wobec spadku ciśnienia wywołanego substancją P po dożylnym (=i.v.) i dodwunastniczym (=i.d.) podaniu substancji badanych.
Samcom świnki morskiej wszczepiono w narkozie (ketamina 67 mg/kg, ksylazyna 13 mg/kg) cewnik do tętnicy szyjnej wspólnej i żyły szyjnej. Cewnik tętniczy służył do mierzenia ciśnienia krwi. Pomiaru dokonywano na urządzeniu do mierzenia ciśnienia Statham 23d/B. Przez dojście żylne podawano substancję P, jak również substancję badaną. Po okresie wyrównania równym 20 minut, podano substancję P w bolusie i.v. po 50 pmoli/zwierzę. Następnie podawano substancję badaną. Podczas badania grupom po 4-6 zwierząt podawano dawki po 0,1, 0,46, względnie 1,0 μmol/kg. Grupa kontrolna otrzymywała odpowiednią ilość roztworu fizjologicznego soli. 15, 30, 45 i 60 minut po podaniu substancji podawano po około 50 pmoli substancji P i.v. Przy badaniu z podawaniem dodwunastniczym substancji, zwierzętom doświadczalnym wszczepiano wyżej wspomniany cewnik do dwunastnicy. Substancje badane podawano grupom po 3-6 zwierząt w dawkach po 0,046, 0,1, 0,46, 1,0, 4,6 i 10,0 μmoli/kg przez cewnik. Jako nośnik w tych doświadczeniach służyła tyloza. Mierzono średnie ciśnienie tętnicze przed i około 1 minuty po pierwszej dawce substancji P (przed podaniem substancji badanej) i określano w ten sposób maksymalny spadek ciśnienia krwi wywołany substancją P. Po 60 minutach ponownie kontrolowano średnie wartości ciśnienia tętniczego u zwierząt leczonych jedynie sub8
PL 193 724 B1 stancją P oraz substancją P i związkami badanymi i z różnicy obliczano hamowanie spadku ciśnienia wywołanego substancją P w procentach spowodowane substancją badaną, w przeliczeniu na maksymalny spadek ciśnienia. Jako ED50 określono taką dawkę, przy której występowało 50% zahamowanie spadku ciśnienia wywołanego substancją P.
W tym modelu substancja według przykładu 1 po podaniu i.v. wykazała ED50 równą 0,2 μmol/kg, zaś po podaniu i.d. ED50 równą 0,08 μmol/kg. Te wartości aktywności po podaniu i.v. i i.d. wskazują, że substancja nadaje się dobrze do podawania doustnego, zaś jej działanie skierowane jest korzystnie na przewód żołądkowo-jelitowy.
W podobnym modelu testowym badano testowane substancje także pod kątem działania obniżającego ciśnienie krwi polegającego na własnościach antagonistycznych w stosunku do wapnia.
W tym celu grupę kontrolną łączy tylko z dawką substancji testowanych bez dodatku substancji P.
Substancja z przykładu 1 nie wykazuje żadnego znaczącego obniżenia ciśnienia krwi w badanym zakresie dawek (i.v.-dawki do 1 μmol/kg i i.d.-dawki do 10 pmol/kg). Stanowi to dowód na to, że w tym zakresie dawek nie występuje żadne uboczne działanie antagonistyczne wobec wapnia.
Nieoczekiwanie niskie uboczne działanie związków według wynalazku daje się stwierdzić w standardowym testowym modelu in vitro np. na izolowanej tkance aorty świnek morskich.
Związki mogą być przerabiane na zwykłe farmaceutyczne środki.
Stosowane dawki mogą być indywidualnie różne i mogą być naturalnie dobierane odpowiednio do leczonego stanu i stosowanej substancji.
W ogólności nadają się do podawania ludziom i większości ssaków postaci leków o zawartości substancji czynnych 0,1 do 80 mg, zwłaszcza 1 do 10 mg substancji czynnej na pojedynczą dawkę.
Związki zgodnie z wynalazkiem mogą być przeprowadzane w stałe lub ciekłe farmaceutyczne preparaty zawierające znane farmaceutyczne substancje pomocnicze i/lub nośniki.
Przykładami stałych preparatów są preparaty do podawania doustnego takie jak tabletki, drażetki, kapsułki, proszki lub granulaty lub także czopków. Preparaty te mogą zawierać obok farmaceutycznych znanych substancji pomocniczych np. środków poślizgowych lub substancji rozsadzających tabletki, farmaceutyczne znane nieorganiczne i/lub organiczne nośniki jak np. talk, cukier mlekowy lub skrobia.
Ciekłe preparaty jak suspensje lub emulsje substancji czynnych mogą zawierać zwykłe środki rozcieńczające jak woda, olej i/lub środki suspendujące jak poliglikole etylenowe i tym podobne. Mogą być oczywiście dodawane dalsze substancje pomocnicze jak np. środki konserwujące, środki poprawiające smak i tym podobne.
Substancje czynne mogą być zmieszane z substancjami pomocniczymi i/lub nośnikami i przerabiane w odpowiednie postaci sposobami znanymi jako takie. W celu wytworzenia stałych postaci leku można substancję czynną np. zmieszać w znany sposób z substancjami pomocniczymi i/lub nośnikami i następnie granulować na sucho lub na mokro. Granulatami lub proszkami można bezpośrednio napełniać kapsułki lub w zwykły sposób sprasowywać do tabletek. Te zaś o ile jest to pożądane można drażetkować znanym sposobem.
Poniższe przykłady bliżej objaśniają wynalazek, nie ograniczając jego zakresu.
P r z y k ł a d 1 (2R)-1-[3,5-bis(trifluorometylo)benzoilo]-2-(1H-indol-3-ylometylo)-4-{2-[N-(2-metoksybenzylo)aminoetylo]aminokarbonylo}piperazyna
A) 101,5g III-rzęd.butyloksykarbonyloglicyny rozpuszczono w atmosferze azotu w 800 ml dichlorometanu i połączono z 96,5 ml trietyloaminy. Przy chłodzeniu lodem powoli wkrapla się 58 ml estru etylowego kwasu chloromrówkowego, mieszano powstałą mieszaninę w czasie 2 godzin w temperaturze pokojowej i wkrapla się roztwór 79,8 g 2-metoksybenzyloaminy w 400 ml dichlorometanu.
Miesza się przez noc, dodaje 1400 ml 15% wodnego roztworu kwasu winowego i ponownie miesza 30 min. W końcu fazę organiczną oddziela się, suszy nad siarczanem sodu i odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem.
Pozostałość krystalizuje się z eteru dietylowego/dichlorometanu i suszy w wysokiej próżni.
Otrzymano 88,9 g N-BOC-C-(2-metoksy)-benzyloaminoglicyny w postaci białego proszku.
Temperatura topnienia 97°C-97,7°C.
B) 40,0 g wyżej otrzymanego produktu rozpuszczono w atmosferze azotu w 600 ml mieszaniny toluenu i THF(1:1) i wkroplono do oziębionego lodem 21,0 g LiAlH4 w 500 ml THF.
Mieszaninę mieszano przez całą noc w temperaturze pokojowej i następnie wkroplono kolejno mieszaninę 20 ml wody i 150 ml THF przy jednoczesnym chłodzeniu lodem i następnie w temperaturze pokojowej najpierw 20 ml 15% wodnego roztworu ługu sodowego i 60 ml wody.
PL 193 724 B1
Powstały roztwór odessano od wytworzonego osadu a filtrat odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem.
Pozostałość wprowadzono do 240 ml 7,5% wodnego roztworu kwasu winowego i ekstrahowano wodną fazę dichlorometanem.
Następnie nastawiono pH fazy wodnej na pH=10 przez dodatek 200 ml 10% wodnego roztworu ługu sodowego i jeszcze ekstrahowano 3-krotnie dichlorometanem.
Połączone fazy dichlorometanowe wysuszono nad siarczanem sodu, odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i wysuszono pod wysoką próżnią.
Otrzymany oleisty N-BOC-N'-(2-metoksy)-benzylo-1,2-diaminoetan w ilości 28,0 g, poddano dalszej reakcji bez oczyszczania.
C) 5,0 g wyżej otrzymanego produktu rozpuszczono w atmosferze azotu w 50 ml THF. Do tego dodano 20 ml 1N wodnego roztworu ługu sodowego. Przy chłodzeniu lodem do powstałej mieszaniny wkroplono jednocześnie łącznie 3,05 g estru benzylowego kwasu chloromrówkowego i 1N ługu sodowego tak, że nie przekroczono wartości pH=10.
Po dodaniu całej ilości mieszano w temperaturze pokojowej przez całą noc. Następnie dodano 150 ml eteru metylowo-III-rzęd.butylowego, oddzielono fazę wodną i myto organiczną fazę kolejno 2-krotnie 50 ml wody, raz 50 ml 15% wodnego roztworu kwasu winowego i ponownie 2-krotnie 50 ml wody. Organiczną fazę wysuszono nad siarczanem sodu, odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i wysuszono pod wysoką próżnią. Otrzymano 4,9 g N-BOC-N'-(2-metoksy)benzylo-N'-Cbo-1,2-diaminoetan, który bez oczyszczania poddawano dalszej reakcji.
D) 4,8 g wyżej wytworzonego produktu rozpuszczono w 50 ml dichlorometanu. Następnie do tego dodano 4,4 g kwasu p-toluenosulfonowego i mieszano mieszaninę reakcyjną przez noc.
Następnie dodano 7,5 g NaOH w 75 ml wody. Organiczną fazę oddzielono, przemyto raz 75 ml wody i wysuszono nad siarczanem sodu, rozpuszczalnik odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem i produkt wysuszono pod wysoką próż nią .
Otrzymano 3,5 g oleistego N-(2-metoksy)benzylo-N-Cbo-1,2-diaminoetanu, który bez oczyszczania poddano dalszej reakcji.
E) 2,0 g (2R)-1-[3,5-bis(trifluorometylo)benzoilo]-2-(1H-indol- 3-ylometylo)-piperazyny rozpuszczono w 100 ml dichlorometanu.
Do tego dodano jeden po drugim 0,6 g trifosgenu rozpuszczonego w 20 ml dichlorometanu i 12,0 ml diizopropyloetyloaminy rozpuszczonej w 20 ml dichlorometanu.
Powstałą mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej w ciągu 1 godziny i w końcu wkroplono 2,8 g wyżej otrzymanego aminozwiązku rozpuszczonego w 20 ml dichlorometanu.
Mieszaninę reakcyjną mieszano jeszcze 18 godzin i następnie myto w kolejności 10% wodnym roztworem kwaśnego siarczanu potasu, wodą i ponownie nasyconym roztworem kwaśnego węglanu sodu.
Następnie fazę dichlorometanową suszono nad siarczanem sodu i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Po chromatografii pozostałości na żelu krzemionkowym (eluent:dichlorometan/metanol 3:1) otrzymano 2,5 g oleistej (2R)-1-[3,5-bis(trifluorometylo)benzoilo]-2-(1H-indol-3-ylometylo)-4-{2-[N-(2-metoksybenzylo)-N-Cbo-aminoetylo]aminokarbonylo}piperazyny, którą bez oczyszczania poddawano dalszej reakcji.
F) 2,5 g otrzymanego powyżej produktu rozpuszczono w 400 ml etanolu i połączono z 0,5 g 10% katalizatora palladowego na węglu aktywnym. Następnie uwodarniano pod ciśnieniem wodoru 4 barów przez 6 godzin. Oddzielono katalizator w procesie filtracji i odparowano rozpuszczalnik pod obniżonym ciśnieniem.
Po chromatografii na żelu krzemionkowym (eluent: dichlorometan/metanol 9:1) otrzymano 1,0 g tytułowego związku w kolorze czerwonym, który działaniem nasyconego roztworu HCl w dietyloeterze przeprowadzono w chlorowodorek. Temperatura topnienia 139°C-140°C.
Sposobami wyżej opisanymi można wytworzyć związki o wzorze 1 przedstawione w poniższej tabeli 3.
T a b e l a 3
Dalsze związki o wzorze 1
Przykład nr R1 R2 R3
2 CH3 H OCH3
3 H F H
PL 193 724 B1
P r z y k ł a d I
Tabletki zawierające (2R)-1-[3,5-bis(trifluorometylo)benzoilo]-2-(1H-indol-3-ylometylo)-4-{2-[N-(2-metoksybenzylo)-aminoetylo]-aminokarbonylo}piperazyny.
Wytworzono tabletki o następującym składzie:
chlorowodorek (2R)-1-[3,5-bis(trifluorometylo)-benzoilo]-2-(1H-indol-3-ylometylo)-4-{2-[N-(2-metoksybenzylo)-aminoetylo]-aminokarbonylo}piperazyny 20 mg skrobia kukurydziana 60 mg cukier mlekowy 135 mg żelatyna (jako 10% roztwór) 6 mg
Substancję czynną, skrobię kukurydzianą i cukier mlekowy zatęża się 10% roztworem żelatyny. Pastę rozdrabnia się i powstały granulat nanosi się na odpowiednią blachę i suszy w temperaturze 45°C.
Wysuszony granulat przepuszcza się przez urządzenie rozdrabniające i miesza w mikserze z dalszymi następującymi substancjami pomocniczymi:
Talk 5 mg
Stearynian magnezu 5 mg
Skrobia kukurydziana 9 mg i nastę pnie sprasowuje się do tabletek o wadze 240 mg.

Claims (4)

1. Nowe pochodne mocznika o wzorze ogólnym 1, w którym:
R1 oznacza wodór lub niższą grupę alkilową R2 oznacza wodór lub chlorowiec i
R3 oznacza wodór lub niższą grupę alkoksylową i ich fizjologicznie tolerowane sole addycyjne z kwasami.
2. (2R)-1-[3,5-bis(trifluorometylo)benzoilo]-2-(1H-indolo-3-ylometylo)-4-{2-[N-(2-metoksybenzylo)aminoetylo]-aminokarbonylo}piperazyna i jej fizjologicznie tolerowane sole addycyjne z kwasami.
3. Środek leczniczy, znamienny tym, że zawiera farmakologicznie skuteczną ilość związków określonych w zastrz.1 oraz zwykłe farmaceutyczne substancje pomocnicze i/lub nośniki.
4. Sposób wytwarzania nowych pochodnych mocznika o wzorze ogólnym 1, w którym:
R1 oznacza wodór lub niższą grupę alkilową
R2 oznacza wodór lub chlorowiec i
R3 oznacza wodór lub niższą grupę alkoksylową i ich fizjologicznie tolerowanych soli addycyjnych z kwasami, znamienny tym, ż e związki o wzorze 2 poddaje się reakcji z reaktywnymi związkami karbonylowymi o wzorze ogólnym 3, w którym Y oznacza grupę odszczepialną, wybraną z grupy obejmującej chlorowiec, grupę trójchlorowcometoksylową lub grupę imidazolilową, usuwalną przez nukleofilowe działanie pierwszorzędowych lub drugorzędowych amin, przy czym otrzymuje się związki karbamoilowe o wzorze ogólnym 4, w którym Y ma wyżej podane znaczenie i o ile przez odszczepienie grupy odszczepialnej Y z otrzymanych związków o wzorze 4 może powstać kwas, do związków o wzorze 4 dodaje się nienukleofilową organiczną zasadę wybraną z grupy trzeciorzędowych zasad azotowych jak zwłaszcza zawierających azot N-alkilowanych związków heterocyklicznych jak N-alkilomorfolina o niższym alkilu lub N-alkilopiperydyna o niższym alkilu lub trzeciorzędowych alkiloamin o niższym alkilu i pirydyny jak zwłaszcza trietyloamina, tripropyloamina, diizopropyloetyloamina, pirydyna, 4-dimetyloaminopirdyna, 4-dietyloaminopirydyna lub 4-pirolidynopirydyna i związki o wzorze 4 poddaje się następnie reakcji ze związkami o wzorze ogólnym 5, w którym R101 oznacza niższą grupę alkilową lub grupę chroniącą grupę aminową i R2 i R3 mają wyżej podane znaczenie i następnie odszczepia się odszczepialną gru101 101 pę ochronną R101, przy czym grupa R101 chroniąca grupę aminową stanowi znane z chemii peptydów grupy ochronne grupy aminowej, zwłaszcza grupę fenylo(alkoksy)karbonylową o niższym alkoksylu jak grupa benzyloksykarbonylowa, które ulegają odszczepieniu w obecności obojętnego organicznego rozpuszczalnika jak niższy alifatyczny eter zwłaszcza tetrahydrofuran lub eter dietylowy, niższe alkanole lub organiczne kwasy, zwłaszcza niższe alifatyczne kwasy karboksylowe jak kwas octowy lub w mieszaninie tych rozpuszczalników i w obecnoś ci katalizatora uwodorniania korzystnie katalizatory metali szlachetnych jak pallad na węglu aktywnym, przy czym reakcję prowadzi się w temperaturze pokojowej i pod ciśnieniem wodoru pomiędzy 2000 hPa i 7000 hPa, odpowiednim do uwodornienia
PL 193 724 B1 i o ile jest to po żądane otrzymane związki o wzorze 1, w którym R1 oznacza wodór, alkiluje się do związków o wzorze 1, w którym R1 oznacza niższy alkil i otrzymane związki o wzorze 1 o ile jest to pożądane przeprowadza się w ich sole addycyjne z kwasami lub sole addycyjne z kwasami przeprowadza się w wolne związki o worze 1.
PL328221A 1997-08-27 1998-08-26 Nowe pochodne mocznika, środek leczniczy zawierający te związki oraz sposób wytwarzania nowych pochodnych mocznika PL193724B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE19737274 1997-08-27

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL328221A1 PL328221A1 (en) 1999-03-01
PL193724B1 true PL193724B1 (pl) 2007-03-30

Family

ID=7840297

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL328221A PL193724B1 (pl) 1997-08-27 1998-08-26 Nowe pochodne mocznika, środek leczniczy zawierający te związki oraz sposób wytwarzania nowych pochodnych mocznika

Country Status (24)

Country Link
US (1) US6001833A (pl)
JP (1) JP4250228B2 (pl)
KR (1) KR19990023605A (pl)
CN (1) CN1108290C (pl)
AR (1) AR015147A1 (pl)
AU (1) AU744104B2 (pl)
BR (1) BR9803237B1 (pl)
CA (1) CA2245484C (pl)
CZ (1) CZ267198A3 (pl)
DE (1) DE19824865A1 (pl)
DZ (1) DZ2597A1 (pl)
HK (1) HK1019604A1 (pl)
HU (1) HUP9801889A1 (pl)
ID (1) ID20787A (pl)
IL (1) IL125885A (pl)
NO (1) NO314939B1 (pl)
NZ (1) NZ331524A (pl)
PL (1) PL193724B1 (pl)
RU (1) RU2198883C2 (pl)
SK (1) SK111098A3 (pl)
TR (1) TR199801683A2 (pl)
TW (1) TW520368B (pl)
UA (1) UA60300C2 (pl)
ZA (1) ZA986721B (pl)

Families Citing this family (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE10036818A1 (de) 2000-07-28 2002-02-07 Solvay Pharm Gmbh Neue N-Triazolylmethyl-Piperazinderivate als Neurokininrezeptor-Antagonisten
UA75425C2 (en) * 2001-07-09 2006-04-17 Piperazine oxime derivatives with antagonistic activity to nk-1 receptor, use thereof, a pharmaceutical composition based thereon, a method for producing and a method for producing intermediary compounds
ITBO20020198A1 (it) * 2002-04-12 2003-10-13 Univ Bologna Derivati 2 , 5 bis diammino 1 , 4 benzochenionici utili per il trattamento della malattia di alzheimer , metodo per la loro preparazione ed
US20070082905A1 (en) * 2005-05-27 2007-04-12 De Vries Michiel H Pharmaceutical compositions comprising n-triazolymethyl-piperazine compounds and methods of using same

Family Cites Families (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
IL111730A (en) * 1993-11-29 1998-12-06 Fujisawa Pharmaceutical Co Piperazine derivatives, processes for their preparation and pharmaceutical preparations containing them
AU706021B2 (en) * 1995-05-25 1999-06-03 Fujisawa Pharmaceutical Co., Ltd. Piperazine derivatives
GB9519077D0 (en) * 1995-09-18 1995-11-15 Fujisawa Pharmaceutical Co New heterocyclic compounds
FR2744449B1 (fr) * 1996-02-02 1998-04-24 Pf Medicament Nouvelles piperazines aromatiques derivees de cycloazanes substitues, ainsi que leur procede de preparation, les compositions pharmaceutiques et leur utilisation comme medicaments
JP4189043B2 (ja) * 1996-09-30 2008-12-03 株式会社資生堂 N−アシルピペラジン誘導体及び抗菌剤、抗潰瘍剤

Also Published As

Publication number Publication date
DE19824865A1 (de) 1999-03-04
CA2245484A1 (en) 1999-02-27
BR9803237A (pt) 2000-02-08
CN1218044A (zh) 1999-06-02
CN1108290C (zh) 2003-05-14
TW520368B (en) 2003-02-11
NZ331524A (en) 2000-02-28
JP4250228B2 (ja) 2009-04-08
AU744104B2 (en) 2002-02-14
UA60300C2 (uk) 2003-10-15
NO314939B1 (no) 2003-06-16
BR9803237B1 (pt) 2009-05-05
SK111098A3 (en) 1999-05-07
TR199801683A3 (tr) 1999-03-22
NO983918L (no) 1999-03-01
DZ2597A1 (fr) 2003-03-01
RU2198883C2 (ru) 2003-02-20
TR199801683A2 (xx) 1999-03-22
US6001833A (en) 1999-12-14
JPH11140082A (ja) 1999-05-25
HU9801889D0 (en) 1998-10-28
CZ267198A3 (cs) 1999-03-17
NO983918D0 (no) 1998-08-26
HK1019604A1 (en) 2000-02-18
IL125885A0 (en) 1999-04-11
ZA986721B (en) 1999-02-02
AU8189998A (en) 1999-03-11
AR015147A1 (es) 2001-04-18
CA2245484C (en) 2008-04-29
IL125885A (en) 2000-08-13
KR19990023605A (ko) 1999-03-25
PL328221A1 (en) 1999-03-01
ID20787A (id) 1999-03-04
HUP9801889A1 (hu) 2000-11-28

Similar Documents

Publication Publication Date Title
FI111632B (fi) Menetelmä CCK-B-antagonistisesti vaikuttavien 1,5-bentsodiatsepiinijohdannaisten valmistamiseksi
EP0984778B1 (en) Neuropeptide-y ligands
AU679049B2 (en) Antipsychotic benzimidazole derivatives
CA2354213C (en) N-triazolylmethyl-piperazine compounds with neurokinin-receptor antagonist activity
CA2065703A1 (en) Cholecystokinin antagonists
PL193724B1 (pl) Nowe pochodne mocznika, środek leczniczy zawierający te związki oraz sposób wytwarzania nowych pochodnych mocznika
WO1997005129A1 (fr) (r)-5-bromo-n-(1-ethyl-4-methylhexahydro-1h-1,4-diazepin-6-yl)-2-methoxy-6-methylamino-3-pyridine-carboxamide, son procede d'obtention et medicament le contenant
AU688316B2 (en) 1,5 benzodiazepine derivatives having CCK and/or gastrin antagonistic activity
JP4380814B2 (ja) 7−フェニル−1,4−ジアゼパン−誘導体、それを含有する医薬、その製造方法及びそれを製造するための出発物質
MXPA98006914A (en) New derivatives of u
EP0899270B1 (de) Indolmethyl-N,N'-bisacylpiperazine als Neurokininrezeptorantagonisten
JP2990073B2 (ja) (r)−1−エチル−4−メチルヘキサヒドロ−1h−1,4−ジアゼピン誘導体及びそれを含有する医薬
JPH10203987A (ja) (r)−1−エチル−4−メチルヘキサヒドロ−1h−1,4−ジアゼピン誘導体を有効成分とするモルヒネ様薬剤誘発嘔吐抑制剤
MXPA98006913A (en) Derivatives of 7-phenyl-1,4-diazepan, as well as procedure for its preparation and medicines that contain these compounds
JPH09118669A (ja) 5−クロロ−2−メトキシ−4−メチルアミノベンズアミド誘導体及びそれを含有する医薬組成物
MXPA01007227A (en) N-triazolylmethyl-piperazine derivatives as neurokinine receptor-antagonists
JPH08225571A (ja) 6−アルコキシ−1h−ベンゾトリアゾール−5−カルボキサミド誘導体及びその中間体並びに該化合物を含有する医薬組成物

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20120826