PL192174B1 - Urządzenie do wykonywania złącza rurowego - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do wykonywania szczelnego zlacza ru- rowego na co najmniej jednym koncu rury, skladajace sie z tulejowego, osiowo-symetrycznego korpusu, przy czym korpus posiada co najmniej jedna zasadniczo walcowa, wyposazona w uzebienia komore wewnetrzna do mocowa- nia konca rury, a uzebienia wciskane sa promieniowo, za pomoca elementów naciskowych dzialajacych poprzez zewnetrzna powierzchnie korpusu, w powierzchnie konca rury umieszczonego w komorze wewnetrznej, znamienne tym, ze korpus sklada sie z tulei laczacej (2) w postaci wydrazonego walca o stalej grubosci scianki, przy czym na wewnetrznej powierzchni tulei laczacej (2) umieszczone sa co najmniej dwa oddalone od siebie, cofniete w stosunku do wewnetrznej srednicy tulei laczacej (2), promieniowo- obwodowe uzebienia (6, 7), a na zewnetrznej powierzchni tulei laczacej (2) umieszczone sa promieniowo-obwodowe, przeciwlegle do danego uzebienia (6, 7) plaskie znaczniki montazowe (8, 9) o szerokosci odpowiadajacej szerokosci uzebienia (6, 7), zas na tuleje laczaca (2) nasuniety jest wspólosiowo pierscien naciskowy (11), przyslaniajacy tuleje laczaca (2) na prawie calej jej dlugosci, przy czym pierscien naciskowy (11) posiada na wewnetrznej powierzchni pro- mieniowo-obwodowe, odpowiadajace znacznikom monta- zowym (8, 9) wypusty (15, 16), a na zewnetrznej po- wierzchni pierscienia naciskowego (11) znajduja sie skie- rowane do srodka,……………………………………………… PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do wykonywania złącza rurowego na dwóch końcach rur, a zwłaszcza złącza rurowego, które składa się z co najmniej jednego, obejmującego koniec rury korpusu i jednego, obejmującego korpus elementu dociskowego, przy czym poprzez osiowe przesuwanie elementu dociskowego korpus wtłaczany jest w powierzchnię rury.

Złącza rurowe, w których zastosowano tę zasadę, znane są z opisów patentowych US-PS 3,827,727; US-PS 3,893,720; US-PS 4,026,006; US-PS 4,061,367; US-PS 4,482,174; US-PS 5,110,163.

Wadą tych połączeń rur są ograniczenia w zakresie wielkości rur, jakości materiału łączonych rur i wysokości ciśnienia medium.

Ponadto wytwarzane w tych złączach potencjały zgniatające powodują oprócz pożądanego promieniowego zgniecenia materiału, które jest niezbędne do osiągnięcia szczelnego połączenia, również osiowe zgniecenie materiału, które nie przyczynia się do szczelnego połączenia, ale oddziałuje na wywierane z zewnątrz siły dociskowe w ten sposób, że siły dociskowe wykraczają poza wymiar konieczny do promieniowego zgniecenia materiału. Powoduje to przewymiarowanie, zarówno narzędzia dociskowego, jak i poszczególnych elementów złącza rurowego.

Podstawowym celem wynalazku jest uzyskanie szczelnego złącza rurowego poprzez dociśnięcie osiowe, zapewniającego wysoką uniwersalność względem wymagań jakościowych łączonych rur.

Kolejny cel wynalazku polega na tym, aby poprzez zastosowanie normalnych dostępnych w handlu rur wykonanych z różnych materiałów, jak np. rur spawanych i dopuszczalnych dla nich tolerancji własności mechanicznych i wymiarów długościowych, wykonać szczelne połączenie również w zakresie wysokich ciśnień.

Ponadto celem wynalazku jest zminimalizowanie sił potrzebnych do osiowego dociśnięcia elementów dociskowych, a tym samym sił potrzebnych do wniknięcia na maksymalną głębokość w powierzchnię rury.

Cele te realizowane są poprzez urządzenie według wynalazku.

Istotą wynalazku jest urządzenie do wykonywania szczelnego złącza rurowego na co najmniej jednym końcu rury, charakteryzujące się tym, że jego korpus składa się z tulei łączącej w postaci wydrążonego walca o stałej grubości ścianki, przy czym na wewnętrznej powierzchni tulei łączącej umieszczone są co najmniej dwa oddalone od siebie, cofnięte w stosunku do wewnętrznej średnicy tulei łączącej, promieniowo-obwodowe uzębienia, a na zewnętrznej powierzchni tulei łączącej znajdują się promieniowo-obwodowe, przeciwległe do danego uzębienia, płaskie znaczniki montażowe o szerokości odpowiadającej szerokości uzębienia, przy czym na tuleję łączącą nasunięty jest współosiowo pierścień naciskowy, przysłaniający tuleję łączącą na prawie całej jej długości, przy czym pierścień naciskowy posiada na wewnętrznej powierzchni promieniowo-obwodowe, odpowiadające znacznikom montażowym wypusty, a na zewnętrznej powierzchni pierścienia naciskowego znajdują się skierowane do środka, wznoszące się od każdego końca, stożkowe rozszerzenia, zaś do pierścienia naciskowego po każdej stronie przyporządkowany jest jeden pierścień dociskowy, obejmujący koncentrycznie pierścień naciskowy, przy czym każdy pierścień dociskowy posiada na wewnętrznej powierzchni stożkowe rozszerzenie odpowiadające stożkowemu rozszerzeniu pierścienia naciskowego, toteż podczas osiowego przesuwu pierścieni dociskowych w kierunku do siebie z oddalonej pozycji początkowej do prawie pozbawionej odstępu pozycji końcowej poprzez wypusty i odpowiadające wypustom znaczniki montażowe następuje promieniowe wnikanie uzębień w powierzchnię włożonej w tuleję łączącą rury.

Korzystne jest, gdy górna powierzchnia pierścienia naciskowego aż do osi symetrii B-B wykonana jest stopniowo, przy czym za stożkowo wstępującym, symetrycznym odcinkiem następuje podcięty odcinek, mający postać stożkowego przewężenia, przy czym kolejność ta jest powtarzana wielokrotnie, a wewnętrzna powierzchnia pierścieni dociskowych ukształtowana jest komplementarnie wstosunku do odpowiednich stref pierścienia naciskowego.

W korzystnym przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku górna powierzchnia każdego pierścienia dociskowego ma parę promieniowo-obwodowych oddalonych od siebie rowków do mocowania walcowej tulei osłonowej przysłaniającej przestrzeń pośrednią pomiędzy pierścieniami dociskowymi, przy czym tuleja osłonowa posiada na brzegach skierowane do wewnątrz krawędzie, które zazębiają się z obwodowymi rowkami w ten sposób, że krawędzie w stanie wstępnego dociśnięcia złącza rurowego zazębione są z najbliższym osi symetrii B-B rowkiem, a w stanie dociśniętym

PL 192 174 B1 złącza rurowego ze znajdującym się obok rowkiem, przy czym zarówno krawędzie jak również rowki posiadają skosy wylotowe

Korzystne jest również, jeśli w wypustach ukształtowany jest promieniowo-obwodowy rowek pierścieniowy tworzący strefę wyrównawczą.

Pierścienie dociskowe korzystnie posiadają umieszczone na wspólnym kole podziałowym osiowe otwory do zamocowania działających pomiędzy pierścieniami dociskowymi elementów zaciskowych, przy czym korzystnie otwory w jednym pierścieniu dociskowym są przelotowe, a otwory w przeciwległym pierścieniu dociskowym są gwintowane dla mocowania śrub.

Pierścień naciskowy urządzenia według wynalazku składa się korzystnie z wielu segmentów.

Ponadto korzystne jest, aby pierścień naciskowy na górnej powierzchni był wyposażony w osiowo przebiegające, nie zmieniające strefy wypustów szczeliny albo, aby pomiędzy segmentami znajdowała się elastyczna masa dystansowa, symetryzująca rozkład segmentów na obwodzie pierścienia naciskowego.

W korzystnym przykładzie wykonania urządzenia według wynalazku w koniec rury wkładana jest tuleja wspornikowa posiadająca na powierzchni zewnętrznej promieniowo-obwodowe wzniesienia do wyrównania dużych tolerancji średnicy nominalnej rury oraz kołnierz oporowy, ograniczający wkładanie tulei wspornikowej w rurę.

Istotą wynalazku jest również urządzenie do wykonywania szczelnego złącza rurowego, na co najmniej jednym końcu rury, charakteryzujące się tym, że na tuleję 30 łączącą do mocowania dwóch wsuwanych aż do osi symetrii C-C końców rury nasunięty jest współosiowo pierścień naciskowy, który ukształtowany jest tak, aby przysłonić tuleję łączącą na prawie całej jej długości, przy czym pierścień naciskowy posiada na wewnętrznej powierzchni promieniowo-obwodowe, odpowiadające zewnętrznej powierzchni tulei łączącej wypusty, a na zewnętrznej powierzchni pierścienia naciskowego znajdują się skierowane do środka, wznoszące się od każdego końca, stożkowe rozszerzenia, zaś do pierścienia naciskowego po każdej stronie przyporządkowany jest jeden pierścień dociskowy, obejmujący koncentrycznie pierścień naciskowy, przy czym każdy pierścień dociskowy posiada na wewnętrznej powierzchni stożkowe rozszerzenie odpowiadające stożkowemu rozszerzeniu, zaś przy osiowym przesuwie pierścieni dociskowych w kierunku do siebie z oddalonej pozycji początkowej do prawie pozbawionej odstępu pozycji końcowej poprzez wypusty i odpowiadające wypustom zewnętrzne powierzchnie tulei łączącej uzębienia wnikają promieniowo w powierzchnię włożonej w tuleję łączącą rury.

Korzystne jest, aby komora wewnętrzna tulei łączącej posiadała na końcach wlotowych obwodowe zgrubienie, które umieszczone jest przeciwlegle w stosunku do wypustu pierścienia naciskowego, oraz aby komora ta w strefie w pobliżu osi symetrii C-C posiadała parę obwodowych uzębień, które umieszczone są przeciwlegle do wypustu pierścienia naciskowego, przy czym do każdego końca rury przyporządkowane jest zarówno zgrubienie jak i uzębienie.

Dodatkowo krawędzie wewnętrzne końców wlotowych tulei łączącej są korzystnie fazowane lub zaokrąglone.

Korzystne jest także, aby końce wlotowe tulei łączącej posiadały na zewnętrznym obwodzie płaskie zgrubienie, odpowiadające płaskiemu rowkowi na wewnętrznej powierzchni końców pierścienia naciskowego dla osiowego pozycjonowania tulei łączącej i pierścienia naciskowego względem siebie.

W korzystnej realizacji urządzenie do wykonywania szczelnego złącza rurowego pierścień naciskowy podzielony jest wzdłuż promieniowej osi symetrii D-D na dwa odcinki pierścienia naciskowego, połączone ze sobą za pomocą osiowego pierścienia pośredniego, przy czym pierścień pośredni ma taką samą średnicę wewnętrzną, jak odcinki pierścienia naciskowego, dla przesuwu jednostki pierścienia naciskowego utworzonej z odcinków pierścienia naciskowego i pierścienia pośredniego na całej długości tulei łączącej a ponadto korzystne jest jednocześnie, aby pierścień pośredni posiadał na zewnętrznej powierzchni dwa oddalone od siebie obwodowe kołnierze, stanowiące ogranicznik dla zwróconych w kierunku osi symetrii D-D powierzchni czołowych odcinków pierścienia naciskowego, oraz strefę zwróconą od każdego z kołnierzy na zewnątrz, kończącą się promieniowo na zewnątrz skierowaną krawędzią i posiadającą przyporządkowany do krawędzi koniec odcinka pierścienia naciskowego mający strefę o średnicy powiększonej w stosunku do średnicy wewnętrznej, w której wykonany jest rowek zazębiony z krawędzią.

Istotą wynalazku jest także urządzenie do wykonywania szczelnego złącza rurowego na ustawionych w jednej osi końcach rur, charakteryzujące się tym, że jego korpus składa się z tulei łączącej

PL 192 174 B1 w postaci wydrążonego walca o stałej grubości ścianki, przy czym w każdej strefie wewnętrznej tulei łączącej znajdują się co najmniej dwa oddalone od siebie, cofnięte w stosunku do wewnętrznej średnicy tulei łączącej, promieniowo-obwodowe zęby, a nad tuleją łączącą znajduje się para współosiowo przesuwnych pierścieni naciskowych, które otaczają tuleję łączącą na odcinku strefy wewnętrznej, przy czym każdy pierścień naciskowy posiada na zewnętrznej powierzchni wznoszące się stożkowe rozszerzenie skierowane z każdego końca pierścienia naciskowego w kierunku jego środka, zaś do każdego pierścienia naciskowego po każdej stronie przyporządkowany jest pierścień dociskowy, obejmujący koncentrycznie pierścień naciskowy, przy czym każdy pierścień dociskowy posiada na powierzchni wewnętrznej odpowiadające stożkowemu rozszerzeniu odpowiednie stożkowe rozszerzenie, zaś przy osiowym przesuwie pierścieni dociskowych w kierunku do siebie z oddalonej pozycji początkowej do prawie pozbawionej odstępu pozycji końcowej zęby wnikają promieniowo w powierzchnię zamocowanej w tulei łączącej rury.

Korzystne jest przy tym, aby na zewnętrznej powierzchni tulei łączącej na każdym odcinku komory wewnętrznej znajdowały się promieniowo-obwodowe znaczniki montażowe zasadniczo w postaci rowków, a pierścień naciskowy posiadał na wewnętrznej powierzchni promieniowo-obwodowe, odpowiadające znacznikom montażowym, znaczniki montażowe zasadniczo w postaci zgrubień, przy czym znaczniki montażowe mocują tuleję montażową i pierścień naciskowy w stanie wstępnego zmontowania jako podzespołu, a pierścień naciskowy posiada na swoim stożkowym rozszerzeniu w pobliżu końca znacznik montażowy i w pobliżu środka kolejny znacznik montażowy, a odpowiedni pierścień dociskowy posiada na wewnętrznej powierzchni stożkowe rozszerzenie na końcu zwróconym w kierunku pierścienia naciskowego znacznik montażowy i na końcu zwróconym w kierunku przeciwnym do pierścienia naciskowego kolejny znacznik montażowy, które odpowiadają znacznikom montażowym wykonanym na pierścieniu naciskowym w ten sposób, że znaczniki montażowe dla zachowania podzespołu w stanie wstępnego zmontowania i znaczniki montażowe dla zachowania urządzenia w stanie dociśniętym są ze sobą zazębione.

Przedmiot wynalazku pokazano w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia złącze rurowe dwustronne według wynalazku w przekroju wzdłużnym, przy czym po lewej stronie osi symetrii A-A przedstawiono dociśniętą wstępnie, a po prawej stronie osi symetrii A-A dociśniętą połowę złącza rurowego; fig. 2 przedstawia złącze rurowe zgodnie z rysunkiem fig. 1 wraz z tuleją wspornikową w przekroju wzdłużnym; fig. 3 przedstawia górną połowę złącza rurowego według rysunku fig. 1, w którym naprzeciwległe pierścienie dociskowe są do siebie dociskane za pomocą śrub, w przekroju wzdłużnym; fig. 4 przedstawia górną połowę pierścienia naciskowego ze stopniowanym, stożkowym ukształtowaniem powierzchni, w przekroju wzdłużnym; fig. 5 przedstawia dwa widoki pierścienia naciskowego podzielonego na segmenty za pomocą szczelin; fig. 6 przedstawia górną połowę złącza rurowego o innym kształcie w przekroju wzdłużnym; fig. 7 przedstawia złącze rurowe dwustronne według wynalazku o innym kształcie w przekroju wzdłużnym; fig. 8 przedstawia złącze rurowe według rysunku fig. 7, w którym pierścień naciskowy jest podzielony, w przekroju wzdłużnym; a fig. 9 przedstawia kolejny przykład wykonania złącza rurowego według wynalazku w przekroju wzdłużnym.

Na rysunku fig. 1 przedstawiono przekrój podłużny dwustronnego złącza rurowego 1 według wynalazku, przy czym po lewej stronie osi symetrii A-A przedstawiono dociśniętą wstępnie, a po prawej stronie osi symetrii A-A, dociśniętą połowę złącza rurowego 1. Złącze rurowe 1 składa się z tulei łączącej 2 w postaci wydrążonego walca z naprzeciwległymi wlotami 3, w które wsuwane są końce łączonych rur 4.

Złącze rurowe 1 ma budowę symetryczną względem osi A-A, to znaczy, że niżej opisane elementy złącza i połączenia odnoszą się zawsze do połowy tulei łączącej 2. W niżej przedstawionym przykładzie wykonania, w którym dwie rury 4 o takiej samej średnicy mają zostać szczelnie połączone ze sobą, konstrukcyjne wykonanie elementów złącza w jednej połowie tulei łączącej 2 jest symetryczne w stosunku do drugiej połowy względem osi A-A. W przedstawionym przykładzie budowa i sposób działania złącza rurowego 1będą opisywane wyłącznie na podstawie jednej połowy.

Tuleja łącząca 2 jest na ogół wykonywana z takiego samego materiału, co materiał rur 4.

Tuleja łącząca 2 ma formę wydrążonego walca, którego grubość ścianki na całej długości tulei łączącej 2 jest stała w odpowiednim stosunku do średnicy zewnętrznej rury 4 i grubości jej ścianki.

Wewnętrzna powierzchnia tulei łączącej 2 posiada promieniowo-obwodowe uzębienia, przy czym uzębienie 6 umieszczone jest w pobliżu wlotu 3 tulei łączącej 2, a drugie uzębienie 7 przesunięte jest w stosunku do pierwszego uzębienia 6 w kierunku osi A-A. Uzębienia 6 i 7 w przedstawioPL 192 174 B1 nym przykładzie wykonania składają się z trzech leżących obok siebie zębów, które w stosunku do średnicy wewnętrznej tulei łączącej 2 cofnięte są w ten sposób, że średnica w strefie wierzchołków zębów jest równa lub większa od wewnętrznej średnicy tulei łączącej 2. W ten sposób zapobiega się uszkadzaniu wierzchołków zębów przy wsuwaniu rury 4 do wnętrza tulei łączącej 2.

Wierzchołki zębów uzębień 6 i 7 mogą mieć różny kształt w zależności od zastosowania. Wierzchołki zębów można spłaszczyć lub zaokrąglić, w celu uzyskania określonej charakterystyki wnikania uzębień 6 i 7 w powierzchnię rury 4.

Na zewnętrznej powierzchni tulei łączącej 2 znajdują się znaczniki montażowe w postaci promieniowo-obwodowych, płaskich rowków 8, 9, znajdujących się naprzeciwko uzębień 6, 7. Funkcja rowków 8, 9 zostanie opisana w dalszej części w nawiązaniu do innych elementów.

W specjalnym zastosowaniu tuleja łącząca 2 w strefie osi symetrii A-A, czyli w tej strefie, w której końce rur 4 w pozycji połączenia znajdują się naprzeciwko siebie, może posiadać wewnętrzne, wystające przewężenia, stanowiące ograniczenie głębokości wsuwania rury 4. Jeśli tuleja łącząca 2, zgodnie z przedstawionym przykładem, nie jest wewnętrznie przewężona, można stosować ją jako tuleję przesuwną.

Na tulei łączącej 2 znajduje się umieszczony współosiowo zestaw dociskowy 10, składający się z pierścienia naciskowego 11, dwóch pierścieni dociskowych 12, 13 i ewentualnie tulei osłonowej 14.

Pierścień naciskowy 11 ma formę osiowo-symetrycznego, wydrążonego walca, który posiada od wewnątrz znaczniki montażowe do mocowania na tulei łączącej 2. Znaczniki te mają postać promieniowo-obwodowych wypustów 15, 16 i umieszczone są w taki sposób, aby odpowiadały rowkom 8, 9 na zewnętrznej powierzchni tulei łączącej 2. Poprzez odpowiednie połączenie parami rowków 8, 9 i wypustów 15, 16 określana jest osiowa pozycja pierścienia naciskowego 11 na tulei łączącej 2. Średnice dna rowka z jednej strony i wypustu z drugiej strony dobierane są w taki sposób, aby pomiędzy oboma elementami, osiągany był za pomocą pasowania luźnego, stan wstępnego dociśnięcia, ułatwiający montaż złącza rurowego 1.

Na górnej powierzchni pierścienia naciskowego 11 znajdują się wychodzące z końców pierścienia naciskowego 11 stożkowe rozszerzenia 17, 18, które wznoszą się aż do osi symetrii B-B w sposób ciągły i symetryczny.

Do każdego stożkowego rozszerzenia 17, 18 pierścienia naciskowego 11 przyporządkowany jest odpowiedni pierścień dociskowy 12, 13. Pierścienie dociskowe 12, 13 mają formę osiowosymetrycznych wydrążonych walców, posiadających na zewnętrznej powierzchni stożkowe rozszerzenia 19, 20 skierowane w kierunku osi symetrii B-B. Stożkowe rozszerzenia 19, 20 pierścienia dociskowego 12, 13 odpowiadają stożkowym rozszerzeniom 17, 18 pierścienia naciskowego 11 tak, że oba elementy stykają się ze sobą swymi powierzchniami stożkowymi.

We wstępnie dociśniętym stanie złącza rurowego 1 pierścienie dociskowe 12, 13 są nasunięte na odpowiednie rozszerzenie 17, 18 pierścienia naciskowego 11 tak, że pomiędzy znajdującymi się naprzeciwko siebie pierścieniami dociskowymi 12, 13 znajduje się odpowiednia odległość, zwymiarowana w taki sposób, że przy wykonaniu docisku możliwy jest osiowy ruch pierścieni dociskowych 12, 13 w kierunku siebie.

Górna powierzchnia każdego pierścienia dociskowego 12, 13 posiada parę promieniowoobwodowych i rozmieszczonych w pewnej odległości rowków 21, 22, mocujących tuleję osłonową 14 działającą jako element przytrzymujący. Tuleja osłonowa 14 posiada na brzegach skierowane do wewnątrz krawędzie 24, 25, które zazębiają się z obwodowymi rowkami 21, 22. W stanie wstępnego dociśnięcia złącza rurowego 1 krawędzie 24, 25 są zazębione ze znajdującym się najbliżej osi symetrii B-B rowkiem 21, a w stanie dociśnięcia złącza rurowego 1 zazębienie krawędzi 24, 25 przechodzi na położony obok rowek 22. W celu ułatwienia tego przejścia w czasie osiowego ruchu pierścieni dociskowych 12, 13 w kierunku siebie, zarówno krawędzie 24, 25 jak również rowki 21, 22 posiadają skosy wylotowe.

W stanie wstępnego dociśnięcia złącza rurowego 1 tuleja osłonowa 14 przytrzymuje poszczególne elementy zestawu dociskowego 10 w położeniu montażowym.

W dociśniętym złączu rurowym 1 zadanie tulei osłonowej 14 polega na przeciwdziałaniu niezamierzonemu rozłączeniu obu pierścieni dociskowych 12, 13, a ponadto na przeciwdziałaniu przedostawaniu się zanieczyszczeń do przestrzeni 26 znajdującej się pomiędzy pierścieniami dociskowymi 12, 13.

W dalszym ciągu przedstawiono proces tworzenia szczelnego złącza rurowego 1. Na tuleję łączącą 2 nasuwany jest zestaw dociskowy 10, składający się z pierścienia naciskowego 11, pary pier6

PL 192 174 B1 ścieni dociskowych 12, 13 oraz tulei osłonowej 14. Skierowane do wewnątrz wypusty 15, 16 pierścienia naciskowego 11 zazębiają się przy tym o odpowiednie rowki 8, 9 na zewnętrznej powierzchni tulei łączącej 2, określając tym samym położenie zestawu dociskowego 10 na tulei łączącej 2. Podzespół ten można prefabrykować w zależności od nominalnej średnicy łączonych rur 4 i dostarczać do miejsca montażu. Na miejscu montażu końce łączonej rury 4 wprowadzane są na zadaną długość w tuleję łączącą 2. Za pomocą odpowiednich, znanych i z tego względu nie opisywanych narzędzi należące do jednej pary pierścienie dociskowe 12, 13 są do siebie osiowo dosuwane.

Pierścienie dociskowe 12, 13 przesuwają się przy tym po stożkowych powierzchniach pomiędzy pierścieniem dociskowym 12, 13 oraz pierścieniem naciskowym 11, zgniatając materiał pierścienia naciskowego 11w kierunku promieniowym.

Zgniatanie odbywa się w pierwszym rzędzie przez wypusty 15, 16 pierścienia naciskowego 11 i przenoszone jest na rowki 8, 9 przeciwległych uzębień 6, 7. Uzębienia 6, 7 wpychane są w kierunku promieniowym w powierzchnię wprowadzonej rury 4 i w ten sposób zapewniają szczelne połączenie pomiędzy tuleją łączącą 2 i rurą 4.

Za pomocą doboru kąta stożkowych rozszerzeń pierścieni dociskowych 12, 13 i pierścienia naciskowego 11, jak również długości drogi przesuwu osiowego można sterować wywieraną siłą osiową i głębokością wnikania, a tym samym także siłą mocowania obwodowego uzębienia 6, 7 tulei łączącej 2 w łączonej rurze 4.

Na rysunku fig. 2 przedstawiono takie samo, jak na rysunku fig. 1 złącze rurowe 1. Różnica polega na tym, że w rurę 4 wprowadzona jest tuleja wspornikowa 27, która zapewnia dodatkowy opór rury 4 w strefie zgniatania, wspomagający wnikanie uzębienia 6, 7 w powierzchnię rury 4. Tuleja wspornikowa 27 posiada na zewnętrznej powierzchni promieniowo obiegowe wzniesienia, które przy wkładaniu tulei wspornikowej 27 w rurę 4 wyrównują jej tolerancje.

Na rysunku fig. 3 przedstawiono sposób wywierania osiowej siły przesuwnej działającej na pierścienie dociskowe 12, 13 za pomocą śrub 23. Pierścienie dociskowe 12,13 posiadają na kole podziałowym 32 osiowo rozmieszczone otwory, przy czym otwór znajdujący się w pierścieniu dociskowym 12 jest przelotowy 28 a osiowo naprzeciwległy otwór w pierścieniu dociskowym 13 posiada gwint 29. Za pomocą równomiernego dokręcania śrub 23 pierścienie dociskowe 12, 13 przesuwane są na powierzchniach stożkowych w kierunku do siebie.

Zgodnie z rysunkiem fig. 4, górna powierzchnia pierścienia naciskowego 11 może być wykonana w postaci stopni symetrycznie do osi B-B, przy czym za stożkowo wstępującym, tak samo ukształtowanym odcinkiem 30 umieszczony jest podcięty odcinek 31 w postaci stożkowego przewężenia. Zalecane jest, aby kolejność ta powtarzała się aż do osi symetrii B-B cztery razy. Podcięte odcinki 31 przy komplementarnym ukształtowaniu wewnętrznej powierzchni pierścieni dociskowych 12, 13 zapobiegają ich ześlizgiwaniu się w stanie wstępnego względnie ostatecznego dociśnięcia.

Na rysunku fig. 5 przedstawiono pierścień naciskowy 11 w postaci częściowych segmentów. Korpus pierścienia naciskowego 11 jest rozcięty, aż do promieniowo-obwodowych wypustów 15 i 16. Dzięki temu wymagany osiowy nacisk jest zminimalizowany przy zachowaniu właściwości zestawu dociskowego 10 i charakterystyki promieniowego zgniatania. Liczba i szerokość szczelin 34 jest bezpośrednio związana ze skróceniem promieniowym pierścienia naciskowego 11.

W zmodyfikowanym kształcie pierścień naciskowy 11 może składać się również z pojedynczych segmentów łukowych.

Pokazany na rysunku fig. 6 kształt strefy mocowania pomiędzy pierścieniem naciskowym 11 i tuleją łączącą 2 może być modyfikowany. Przykładowo strefę mocowania można wykonać na całym obwodzie tulei łączącej 2. Obwodowe rowki pierścieniowe 33 służą jako strefa wyrównawcza dla zbyt dużych naprężeń w elementach złącza, które przy dociskaniu rur występują w większym przedziale tolerancji, jeśli tolerancja zewnętrznej średnicy rury zawiera się w górnej strefie granicznej.

Pokazane w przykładach wykonania kształty dolnej powierzchni pierścienia naciskowego 11 mogą być modyfikowane, co nie ogranicza zakresu ochrony wynalazku.

Na rysunku fig. 7 przedstawiono kolejny przykład wykonania złącza rurowego według wynalazku. Złącze rurowe 101 składa się z tulei łączącej 102 w postaci wydrążonego cylindra z osiowo naprzeciwległymi wlotami 103, w które wsuwane są końce łączonych rur 104 aż do osi symetrii C-C.

Wewnętrzna powierzchnia tulei łączącej 102 posiada promieniowo-obwodowe uzębienia, przy czym uzębienie 106 umieszczone jest w pobliżu wlotu 103 tulei łączącej 102, a drugie uzębienie 107 przesunięte w stosunku do pierwszego uzębienia 106 w kierunku osi C-C, umieszczone jest

PL 192 174 B1 w pobliżu wsuniętego końca rury. Końce rur 104 ustawione są zatem w tulei łączącej 102 w taki sposób, że każdemu końcu rury przyporządkowane jest zarówno uzębienie 106, jak i uzębienie 107.

Na tulei łączącej 102 znajduje się umieszczony współosiowo zestaw dociskowy składający się z pierścienia naciskowego 111 i dwóch pierścieni dociskowych 112, 113.

Pierścień naciskowy 111 ma postać osiowo-symetrycznego wydrążonego walca o długości takiej samej, co tuleja łącząca 102. Pierścień naciskowy 111 i tuleja łącząca 102 posiadają na swoich końcach działające w kierunku osiowym znaczniki montażowe, które na tulei łączącej 102 stanowi płaskie obwodowe zgrubienie 121, a na pierścieniu naciskowym 111 płaski rowek 122 odpowiadający zgrubieniu 121. Znaczniki te określają osiową pozycję pierścienia naciskowego 111 na tulei łączącej 102 i zapewniają szczelne połączenie pomiędzy tuleją łączącą i pierścieniem naciskowym w stanie wstępnie dociśniętym.

Dzięki takiemu dobraniu poszczególnych elementów podzespołu osiągany jest duży stopień prefabrykacji złącza rurowego.

Na górnej powierzchni pierścienia naciskowego 111 znajdują się wychodzące z końców pierścienia naciskowego 111 stożkowe rozszerzenia 117, 118, które wznoszą się aż do osi symetrii C-C w sposób ciągły i symetryczny.

Do każdego stożkowego rozszerzenia 117, 118 pierścienia naciskowego 111 przyporządkowany jest pierścień dociskowy 112, 113. Pierścienie dociskowe 112, 113 mają postać osiowosymetrycznych wydrążonych walców, które na wewnętrznej powierzchni posiadają stożkowe rozszerzenia 119, 120 zwrócone w kierunku osi symetrii C-C. Stożkowe rozszerzenia 119, 120 pierścieni dociskowych 112, 113 odpowiadają stożkowym rozszerzeniom 117, 118 pierścienia dociskowego 111 w taki sposób, że oba elementy stykają się stożkowymi powierzchniami.

W stanie wstępnie dociśniętym złącza rurowego 101 pierścienie dociskowe 112, 113 są nasunięte na odpowiednie rozszerzenie 117, 118 pierścienia naciskowego 111 tak, że pomiędzy znajdującymi się naprzeciwko siebie pierścieniami dociskowymi 112, 113 znajduje się wystarczająca odległość, zwymiarowana w taki sposób, że przy docisku możliwy jest osiowy ruch pierścieni dociskowych 112, 113 do siebie.

Poniżej opisany jest proces tworzenia szczelnego złącza rurowego 101. Na tuleję łączącą 102 nasuwany jest zestaw dociskowy, składający się z pierścienia naciskowego 111 i pary pierścieni dociskowych 112, 113. Podzespół ten można prefabrykować w zależności od nominalnej średnicy łączonych rur 104 i dostarczać na miejsce montażu. Na miejscu montażu końce łączonej rury 104 wprowadzane są na zadaną długość w tuleję łączącą 102 aż do osi symetrii C-C. Za pomocą odpowiednich, znanych i z tego względu nie opisywanych narzędzi, należące do pierścienie dociskowe 112, 113 są do siebie osiowo dosuwane. Pierścienie dociskowe 112, 113 przesuwają się przy tym po stożkowych powierzchniach pomiędzy pierścieniem dociskowym 112, 113 oraz pierścieniem naciskowym 111 i zgniatają materiał pierścienia naciskowego 111 w kierunku promieniowym. Zgniatanie odbywa się w pierwszym rzędzie przez wypusty 115, 116 pierścienia naciskowego 111 i przenoszone jest na przeciwległe do wypustów 115, 116 uzębienia 106, 107. Uzębienia 106, 107 wpychane są w kierunku promieniowym w powierzchnię wprowadzonej rury 104 i w ten sposób zapewniają szczelne połączenie pomiędzy tuleją łączącą 102 i rurą 104.

Także i w tym szczególnym przykładzie wykonania stożkowe rozszerzenia 117, 118 pierścienia naciskowego 111 są stopniowane. Oznacza to, że począwszy od końca pierścienia naciskowego 111, większemu zakresowi stożkowego rozszerzenia towarzyszy przewężenie o mniejszym wymiarze. Stopniowanie to powtarza się aż do osi symetrii na całym stożkowym rozszerzeniu 117, 118. Stosownie do tego komplementarnie ukształtowane są stożkowe rozszerzenia 119, 120 pierścieni dociskowych 112, 113.

Funkcjonalne oddziaływanie stopniowania naprzeciwległych powierzchni ma podwójne znaczenie. W stanie wstępnie dociśniętym zapewnia kształtowe zazębienie pomiędzy pierścieniem naciskowym 111 i pierścieniami dociskowymi 112, 113 oraz zwartość poszczególnych elementów podzespołu, a tym samym duży stopień prefabrykacji złącza rurowego. W stanie dociśniętym takie samo wykonanie zapobiega zsuwaniu pierścieni dociskowych z pierścienia naciskowego. Zapewnia to zwiększenie niezawodności złącza rurowego przy różnych obciążeniach.

W przykładzie wykonania przedstawionym na rysunku fig. 8 pierścień naciskowy 111 podzielony jest wzdłuż promieniowej osi symetrii D-D na odcinki 111' oraz 111. Oba odcinki pierścienia naciskowego 111' oraz 111 połączone są ze sobą za pomocą osiowego pierścienia pośredniego 140. Pierścień pośredni 140 posiada przy tym tę samą, co odcinki pierścienia naciskowego 111' oraz 111,

PL 192 174 B1 średnicę wewnętrzną, przez co możliwe jest nasunięcie utworzonej z odcinków pierścienia naciskowego 111' i 111 oraz pierścienia pośredniego 140 jednostki pierścienia naciskowego na tuleję łączącą102 o tej samej długości.

Pierścień pośredni 140 posiada na zewnętrznej powierzchni dwa oddalone od siebie obwodowe kołnierze 141', 141, które służą jako ogranicznik dla zwróconej w kierunku osi symetrii D-D strony czołowej danego odcinka pierścienia naciskowego 111', 111. Pierścień pośredni 140 posiada ponadto przed każdym kołnierzem 141', 141 zewnętrzną strefę, która kończy się skierowaną promieniowo na zewnątrz krawędzią 142', 142. Przyporządkowane do krawędzi 142', 142 zakończenie odcinka pierścienia naciskowego 111', 111 posiada strefę o średnicy powiększonej w stosunku do średnicy wewnętrznej, w której znajduje się rowek 143', 143 zazębiający się o krawędź 142', 142. Zazębienie to zapewnia stabilny stan przedmontażowy obu odcinków pierścienia naciskowego 111', 111.

Przestrzeń znajdująca się pomiędzy kołnierzami 141', 141 służy zamocowaniu nie przedstawionego przyrządu do prasowania tworzyw, przy czym przyrząd prasujący podpiera się na kołnierzu ina skierowanej na zewnątrz powierzchni czołowej danego pierścienia dociskowego. Zaletą tego wykonania jest zmniejszenie drogi ściskania, a tym samym duże zmniejszenie narzędzia prasującego.

Na rysunku fig. 9 przedstawiono jeszcze jeden przykład wykonania złącza rurowego według wynalazku. Wtym przykładzie urządzenie służy do szczelnego połączenia dwóch współosiowych naprzeciwległych końców rury o tej samej średnicy nominalnej. Wykonanie złącza rurowego 201 ograniczono, zgodnie z rysunkiem, tylko do jednej strony urządzenia, ponieważ jego budowa jest symetryczna względem osi A-A.

Koniec rury 204 wsuwany jest z jednej strony w tuleję łączącą 202 w kształcie wydrążonego walca w przybliżeniu do środka tulei. Wewnętrzna strefa tulei łączącej 202 na odcinku obejmującym koniec rury 204 wyposażona jest w liczne, oddalone od siebie, cofnięte względem średnicy wewnętrznej tulei łączącej 202, promieniowo-obwodowe zęby 206, które skierowane są w stronę powierzchni końca rury 204.

Na ten odcinek tulei łączącej 202 nasuwany jest pierścień naciskowy 211, którego średnica wewnętrzna jest nieco większa niż średnica zewnętrzna tulei łączącej 202.

Na zewnętrznej powierzchni pierścień naciskowy 211 posiada wychodzące z każdego końca i wznoszące się w kierunku środka pierścienia naciskowego 211 stożkowe rozszerzenia 217, 218.

Do pierścienia naciskowego 211 przyporządkowany jest z każdej strony koncentryczny pierścień dociskowy 212, 213. Każdy pierścień dociskowy 212, 213 posiada wewnątrz stożkowe rozszerzenie 219, 220, które odpowiada stożkowym rozszerzeniom 217, 218. W niedociśniętej pozycji urządzenia, którą oznaczono odnośnikiem 245, pierścienie dociskowe 212, 213 nasunięte są na dany obszar końcowy pierścienia naciskowego 211, przy czym stożkowe rozszerzenia (217/219, 218/220) wtych strefach przylegają do siebie.

Z pozycji 245 pierścienie dociskowe 212, 213 dociskane są za pomocą nie przedstawionego narzędzia w kierunku do siebie po stożkowych rozszerzeniach do pozycji dociśniętej urządzenia, oznaczonej odnośnikiem 246. Pierścień naciskowy 211 jest przy tym wciskany promieniowo w tuleję łączącą 202, co z kolei pociąga za sobą promieniowe wciskanie zębów 206 w powierzchnię końca rury 204. W ten sposób powstaje szczelne, nierozłączne złącze rurowe.

Istotna cecha wynalazku polega na tym, że poszczególne elementy złącza rurowego, takie jak tuleja łącząca 202, pierścień naciskowy 211 oraz pierścienie dociskowe 212, 213 są wstępnie montowane, w celu udostępnienia ich w miejscu montażu jako zwartego podzespołu. Ponadto konieczne jest wyposażenie poszczególnych elementów w środki umożliwiające określone pozycjonowanie poszczególnych elementów w stosunku do siebie.

Z tego względu tuleja łącząca 202 posiada na zewnętrznej powierzchni odcinka mocującego koniec rury 204, promieniowo-obwodowe żłobki 235. Pierścień naciskowy 211 posiada na wewnętrznej powierzchni promieniowo-obwodowe, znaczniki montażowe 236 w postaci zgrubień odpowiadające żłobkom 235. Tolerancja pomiędzy oboma elementami jest taka, że przy nasuwaniu pierścienia naciskowego 211 na tuleję łączącą 202 przy użyciu siły ręki zgrubienia 236 wchodzą w żłobki 235 i pozycja obu elementów w stanie wstępnie dociśniętym jest ustalona względem siebie.

W podobny sposób pierścień naciskowy 211 na zewnętrznej powierzchni i pierścienie dociskowe 212, 213 na wewnętrznych powierzchniach wyposażone są w odpowiednie środki do ich pozycjonowania względem siebie.

Pierścień naciskowy 211 wyposażony jest na każdym ze stożkowych rozszerzeń 217, 218 w pobliżu końca w znacznik montażowy 237, 238 i w pobliżu środka w dodatkowy znacznik montażoPL 192 174 B1 wy 239, 240, a odpowiedni pierścień dociskowy 212, 213 posiada na wewnętrznej powierzchni stożkowego rozszerzenia 219, 220 na końcu skierowanym w stronę pierścienia naciskowego 211 znacznik montażowy 241, 242 i na końcu zwróconym od pierścienia naciskowego 211 dodatkowy znacznik montażowy 243, 244.

Znaczniki montażowe odpowiadają sobie w różny sposób w zależności od stanu złącza rurowego 201. W stanie niedociśniętym złącza rurowego 201 znaczniki montażowe 237, 238 na pierścieniu naciskowym 211 odpowiadają znacznikom montażowym 241, 242 pierścieni dociskowych 212, 213. Dzięki temu wszystkie elementy złącza rurowego 201 są fabrycznie montowane w jeden podzespół, który może być dostarczany w zwartej formie na miejsce montażu.

W czasie dociskania złącza rurowego 201 zazębienie pomiędzy znacznikami montażowymi pierścienia naciskowego 211 i pierścieni dociskowych 212, 213 zmienia się w ten sposób, że znaczniki montażowe 239 i 240 pierścienia naciskowego 211 współdziałają ze znacznikami montażowymi 241, 242 pierścienia dociskowego 212, 213 a znaczniki montażowe 237 i 238 pierścienia naciskowego 211 współdziałają ze znacznikami montażowymi 243, 244 pierścienia dociskowego 212, 213. Wten sposób zapobiega się zsuwaniu pierścieni dociskowych 212, 213 po dociśnięciu po stożkowych kształtach, a tym samym zmniejszaniu wytrzymałości złącza rurowego 201.

Kolejną cechą wynalazku jest wykonanie pierścienia dociskowego 211. Pierścień naciskowy 211 w przekroju poprzecznym składa się z pojedynczych, oddalonych od siebie segmentów, które równomiernie otaczają tuleję łączącą 202. Ponadto pierścień naciskowy 211 posiada na obwodzie rozcięcia biegnące w kierunku osiowym przez całą grubość ścianki, przy czym zalecane jest, aby pomiędzy sąsiednimi segmentami pozostały mostki, które zachowują kształt pierścienia naciskowego 211. Zaletą tego wykonania jest to, że przy dociskaniu złącza rurowego 201 zmniejsza się praca konieczna do odkształcenia pomiędzy pierścieniem naciskowym 211 i pierścieniami dociskowymi 212, 213, ponieważ zamierzone i konieczne zmniejszenie średnicy pierścienia naciskowego 211 realizowane jest najpierw poprzez zamknięcie szczelin pomiędzy sąsiednimi segmentami, a nie przez deformację pierścienia naciskowego 211. Zmniejszenie średnicy pierścienia naciskowego 211 poprzez przesunięcie pierścieni dociskowych 212, 213 w kierunku siebie przenosi się na odcinek tulei łączącej 202, w który włożono koniec rury 204, przy czym zęby 206 wnikają w powierzchnię końca rury 204 itym samym zapewniają szczelne złącze rurowe 201.

Kolejną możliwością zachowania określonej odległości pomiędzy poszczególnymi segmentami pierścienia naciskowego 211 jest włożenie pomiędzy segmenty elastycznej masy dystansowej, która zapewnia równomierne rozmieszczenie segmentów na obwodzie pierścienia naciskowego 211. W czasie dociskania złącza rurowego masa dystansowa jest wytłaczana spomiędzy sąsiadujących ze sobą segmentów.

Urządzenie do wykonywania złącza rurowego, według wynalazku zapewnia wysoką uniwersalność dla wymagań jakościowych łączonych rur. Złącze to charakteryzuje się przewidywalną charakterystyką działania i zapewnia szczelne wysokociśnieniowe połączenie nawet przy dużych tolerancjach zewnętrznych średnic rur.

Rozwiązanie według wynalazku zmniejsza siły wymagane do osiowego dociskania pierścieni dociskowych, a tym samym siły wywierane na pierścień naciskowy i tuleję łączącą.

Charakteryzuje się ono dużą stabilnością względem wibracji, sił osiowych rozciągających działających na rurę, jak i ekstremalnych wahań temperatury.

Urządzenie do wykonywania złącza rurowego według wynalazku składa się z łatwych do wyprodukowania, osiowo-symetrycznych detali, które pod względem funkcjonalnego doboru stosowanych materiałów o specjalnych właściwościach umożliwiają optymalne zestawienia z uwagi na pożądane właściwości.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia także standaryzację wykonania zestawu dociskowego.

Jedno i to samo wykonanie zestawu dociskowego może być stosowane w połączeniu z różnymi materiałami tulei łączącej względnie jej kształtami. W pewnych granicach istnieje również możliwość łączenia dociskowego rur o różnych średnicach zewnętrznych wyłącznie za pomocą konstrukcyjnego dopasowania tulei łączącej.

Aczkolwiek wynalazek został przedstawiony na podstawie kilku korzystnych przykładów wykonania, przedstawiających połączenie dwóch końców rur, dla fachowca oczywiste jest, że można wprowadzić różne modyfikacje i zmiany, bez ograniczenia zakresu ochrony zmodyfikowanych złączy określonego w zastrzeżeniach patentowych.

Claims (18)

1. Urządzenie do wykonywania szczelnego złącza rurowego na co najmniej jednym końcu rury, składające się z tulejowego, osiowo-symetrycznego korpusu, przy czym korpus posiada co najmniej jedną zasadniczo walcową, wyposażoną w uzębienia komorę wewnętrzną do mocowania końca rury, a uzębienia wciskane są promieniowo, za pomocą elementów naciskowych działających poprzez zewnętrzną powierzchnię korpusu, w powierzchnię końca rury umieszczonego w komorze wewnętrznej, znamienne tym, że korpus składa się z tulei łączącej (2) w postaci wydrążonego walca o stałej grubości ścianki, przy czym na wewnętrznej powierzchni tulei łączącej (2) umieszczone są co najmniej dwa oddalone od siebie, cofnięte w stosunku do wewnętrznej średnicy tulei łączącej (2), promieniowo-obwodowe uzębienia (6, 7), a na zewnętrznej powierzchni tulei łączącej (2) umieszczone są promieniowo-obwodowe, przeciwległe do danego uzębienia (6, 7) płaskie znaczniki montażowe (8, 9) o szerokości odpowiadającej szerokości uzębienia (6, 7), zaś na tuleję łączącą (2) nasunięty jest współosiowo pierścień naciskowy (11), przysłaniający tuleję łączącą (2) na prawie całej jej długości, przy czym pierścień naciskowy (11) posiada na wewnętrznej powierzchni promieniowo-obwodowe, odpowiadające znacznikom montażowym (8, 9) wypusty (15, 16), a na zewnętrznej powierzchni pierścienia naciskowego (11) znajdują się skierowane do środka, wznoszące się od każdego końca stożkowe rozszerzenia (17, 18), zaś do pierścienia naciskowego (11) po każdej stronie przyporządkowany jest jeden pierścień dociskowy (12, 13), obejmujący koncentrycznie pierścień naciskowy (11), przy czym każdy pierścień dociskowy (12, 13) posiada na wewnętrznej powierzchni stożkowe rozszerzenie (17, 18) odpowiadające stożkowemu rozszerzeniu (19, 20), zaś przy osiowym przesuwie pierścieni dociskowych (12, 13) w kierunku do siebie z oddalonej pozycji początkowej do prawie pozbawionej odstępu pozycji końcowej poprzez wypusty (15, 16) i odpowiadające wypustom (15, 16) znaczniki montażowe (8, 9) uzębienia (6, 7) wnikają promieniowo w powierzchnię włożonej w tuleję łączącą (2) rury (4).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że górna powierzchnia pierścienia naciskowego (11) aż do osi symetrii (B-B) wykonana jest stopniowo, przy czym za stożkowo wstępującym, symetrycznym odcinkiem (30) następuje podcięty odcinek (31), mający postać stożkowego przewężenia, przy czym kolejność ta jest powtarzana wielokrotnie, a wewnętrzna powierzchnia pierścieni dociskowych (12, 13) ukształtowana jest komplementarnie w stosunku do odpowiednich stref pierścienia naciskowego (11).

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że górna powierzchnia każdego pierścienia dociskowego (12, 13) ma parę promieniowo-obwodowych oddalonych od siebie rowków (21, 22) do mocowania walcowej tulei osłonowej (14) przysłaniającej przestrzeń pośrednią (26) pomiędzy pierścieniami dociskowymi (12, 13), przy czym tuleja osłonowa (14) posiada na brzegach skierowane do wewnątrz krawędzie (24, 25), które zazębiają się z obwodowymi rowkami (21, 22) w ten sposób, że krawędzie (24, 25) w stanie wstępnego dociśnięcia złącza rurowego (1) zazębione są z najbliższym osi symetrii B-B rowkiem (21), a w stanie dociśniętym złącza rurowego (1) ze znajdującym się obok rowkiem (22), przy czym zarówno krawędzie (24, 25) jak również rowki (21, 22) posiadają skosy wylotowe.

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w wypustach (15, 16) ukształtowany jest promieniowo-obwodowy rowek pierścieniowy (33) tworzący strefę wyrównawczą.

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierścienie dociskowe (12, 13) posiadają umieszczone na wspólnym kole podziałowym (32) osiowe otwory do zamocowania działających pomiędzy pierścieniami dociskowymi (12, 13) elementów zaciskowych.

6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że otwory w jednym pierścieniu dociskowym (12, 13) są przelotowe (28), a otwory w przeciwległym pierścieniu dociskowym (13, 12) są gwintowane (29) dla mocowania śrub (23).

7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że pierścień naciskowy (11) składa się z wielu segmentów.

PL 192 174 B1

8. Urządzenie według zastrz. 1 albo 7, znamienne tym, że pierścień naciskowy (11) na górnej powierzchni wyposażony jest w osiowo przebiegające, nie zmieniające strefy wypustów (15, 16) szczeliny (34).

9. Urządzenie według zastrz. 1 albo 7, znamienne tym, pomiędzy segmentami znajduje się elastyczna masa dystansowa, symetryzująca rozkład segmentów na obwodzie pierścienia naciskowego (11).

10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w koniec rury (4) wkładana jest tuleja wspornikowa (27), przy czym tuleja wspornikowa (27) posiada na powierzchni zewnętrznej promieniowo-obwodowe wzniesienia do wyrównania dużych tolerancji średnicy nominalnej rury (4) oraz kołnierz oporowy, ograniczający wkładanie tulei wspornikowej (27) w rurę (4).

11. Urządzenie do wykonywania szczelnego złącza rurowego, na co najmniej jednym końcu rury, składające się z tulejowego, osiowo-symetrycznego korpusu, przy czym korpus posiada co najmniej jedną zasadniczo walcową, wyposażoną w uzębienia komorę wewnętrzną do mocowania końca rury, a uzębienia wciskane są za pomocą elementów naciskowych działających poprzez zewnętrzną powierzchnię korpusu promieniowo w powierzchnię końca rury umieszczonego w komorze wewnętrznej, znamienne tym, że na tuleję łączącą (102) do mocowania dwóch wsuwanych aż do osi symetrii C-C końców rury (104) nasunięty jest współosiowo pierścień naciskowy (111), który ukształtowany jest tak, aby przysłonić tuleję łączącą (102) na prawie całej jej długości, przy czym pierścień naciskowy (111) posiada na wewnętrznej powierzchni promieniowo-obwodowe, odpowiadające zewnętrznej powierzchni tulei łączącej (102) wypusty (115, 116) a na zewnętrznej powierzchni pierścienia naciskowego (111) znajdują się skierowane do środka, wznoszące się od każdego końca, stożkowe rozszerzenia (117, 118) zaś do pierścienia naciskowego (111) po każdej stronie przyporządkowany jest jeden pierścień dociskowy (112, 113) obejmujący koncentrycznie pierścień naciskowy (111), przy czym każdy pierścień dociskowy (112, 113) posiada na wewnętrznej powierzchni stożkowe rozszerzenie (117, 118) odpowiadające stożkowemu rozszerzeniu (119, 120), zaś przy osiowym przesuwie pierścieni dociskowych (112, 113) w kierunku do siebie z oddalonej pozycji początkowej do prawie pozbawionej odstępu pozycji końcowej poprzez wypusty (115, 116) i odpowiadające wypustom (115, 116) zewnętrzne powierzchnie tulei łączącej (102) uzębienia (106, 107) wnikają promieniowo w powierzchnię włożonej w tuleję łączącą (102) rury (104).

12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że komora wewnętrzna tulei łączącej (102) posiada na końcach wlotowych obwodowe zgrubienie (106), które umieszczone jest przeciwlegle w stosunku do wypustu (115) pierścienia naciskowego (111) oraz że komora wewnętrzna tulei łączącej (102) w strefie w pobliżu osi symetrii C-C posiada parę obwodowych uzębień (107), które umieszczone są przeciwlegle do wypustu (116) pierścienia naciskowego (111), przy czym do każdego końca rury (104) przyporządkowane jest zarówno zgrubienie (106) jak i uzębienie (107).

13. Urządzenie według zastrz. 11 albo 12, znamienne tym, że krawędzie wewnętrzne końców wlotowych tulei łączącej (102) są fazowane lub zaokrąglone.

14. Urządzenie według zastrz. 11 albo 12, znamienne tym, że końce wlotowe tulei łączącej (102) posiadają na zewnętrznym obwodzie płaskie zgrubienie (121), odpowiadające płaskiemu rowkowi (122) na wewnętrznej powierzchni końców pierścienia naciskowego (111) dla osiowego pozycjonowania tulei łączącej (102) i pierścienia naciskowego (111) względem siebie.

15. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że pierścień naciskowy (111) podzielony jest wzdłuż promieniowej osi symetrii D-D na dwa odcinki pierścienia naciskowego (111'; 111) połączone ze sobą za pomocą osiowego pierścienia pośredniego (140), przy czym pierścień pośredni (140) ma taką samą średnicę wewnętrzną, jak odcinki pierścienia naciskowego (111'; 111), dla przesuwu jednostki pierścienia naciskowego utworzonej z odcinków pierścienia naciskowego (111'; 111) i pierścienia pośredniego (140) na całej długości tulei łączącej (102).

16. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że pierścień pośredni (140) posiada na zewnętrznej powierzchni dwa oddalone od siebie obwodowe kołnierze (141'; 141), stanowiące ogranicznik dla zwróconych w kierunku osi symetrii D-D powierzchni czołowych odcinków pierścienia naciskowego (111'; 111) oraz strefę zwróconą od każdego z kołnierzy (141'; 141) na zewnątrz, kończącą się promieniowo na zewnątrz skierowaną krawędzią (142'; 142) i posiadającą przyporządkowany do krawędzi (142'; 142) koniec odcinka pierścienia naciskowego (111'; 111) mający strefę o średnicy powiększonej w stosunku do średnicy wewnętrznej, w której wykonany jest rowek (143'; 143) zazębiony z krawędzią (142'; 142).

PL 192 174 B1

17. Urządzenie do wykonywania szczelnego złącza rurowego na ustawionych w jednej osi końcach rur, składające się z tulejowego, osiowo-symetrycznego korpusu, przy czym korpus posiada, co najmniej jedną zasadniczo walcową, wyposażoną w uzębienia komorę wewnętrzną do mocowania obu końców rur, a uzębienia wciskane są za pomocą elementów naciskowych działających poprzez zewnętrzną powierzchnię korpusu promieniowo w powierzchnię końca rury umieszczonego w komorze wewnętrznej, znamienne tym, że korpus składa się z tulei łączącej (202) w postaci wydrążonego walca o stałej grubości ścianki, przy czym w każdej strefie wewnętrznej tulei łączącej (202) znajdują się co najmniej dwa oddalone od siebie, cofnięte w stosunku do wewnętrznej średnicy tulei łączącej (202), promieniowo-obwodowe zęby (206), a nad tuleją łączącą (202) znajduje się para współosiowo przesuwnych pierścieni naciskowych (211), które otaczają tuleję łączącą (202) na odcinku strefy wewnętrznej, przy czym każdy pierścień naciskowy (211) posiada na zewnętrznej powierzchni wznoszące się stożkowe rozszerzenie (217, 218) skierowane z każdego końca pierścienia naciskowego (211) w kierunku jego środka, zaś do każdego pierścienia naciskowego (211) po każdej stronie przyporządkowany jest pierścień dociskowy (212, 213), obejmujący koncentrycznie pierścień naciskowy (211), przy czym każdy pierścień dociskowy (212, 213) posiada na powierzchni wewnętrznej odpowiadające stożkowemu rozszerzeniu (217, 218) odpowiednie stożkowe rozszerzenie (219, 220), zaś przy osiowym przesuwie pierścieni dociskowych (212, 213) w kierunku do siebie z oddalonej pozycji początkowej (245) do prawie pozbawionej odstępu pozycji końcowej (246) zęby (206) wnikają promieniowo w powierzchnię zamocowanej w tulei łączącej (202) rury (204).

18. Urządzenie do wykonywania szczelnego złącza rurowego według zastrz. 17, znamienne tym, że na zewnętrznej powierzchni tulei łączącej (202) na każdym odcinku komory wewnętrznej znajdują się promieniowo-obwodowe znaczniki montażowe (235) zasadniczo w postaci rowków, a pierścień naciskowy (211) posiada na wewnętrznej powierzchni promieniowo-obwodowe, odpowiadające znacznikom montażowym (235), znaczniki montażowe (236) zasadniczo w postaci zgrubień, przy czym znaczniki montażowe (235, 236) mocują tuleję montażową (202) i pierścień naciskowy (211) w stanie wstępnego zmontowania (245) jako podzespołu, a pierścień naciskowy (211) posiada na swoim stożkowym rozszerzeniu (217, 218) w pobliżu końca znacznik montażowy (237, 238) i w pobliżu środka kolejny znacznik montażowy (239, 240), a odpowiedni pierścień dociskowy (212, 213) posiada na wewnętrznej powierzchni stożkowe rozszerzenie (219, 220) na końcu zwróconym w kierunku pierścienia naciskowego (211) znacznik montażowy (241, 242) i na końcu zwróconym w kierunku przeciwnym do pierścienia naciskowego (211) kolejny znacznik montażowy (243, 244), które odpowiadają znacznikom montażowym wykonanym na pierścieniu naciskowym (211) w ten sposób, że znaczniki montażowe (237/241, 238/242) dla zachowania podzespołu w stanie wstępnego zmontowania (245) i znaczniki montażowe (237/243, 239/241, 240/242, 238/244) dla zachowania urządzenia w stanie dociśniętym (246) są ze sobą zazębione.