PL191441B1 - Sposób wytwarzania łożysk kołnierzowych - Google Patents

Abstract

1. Sposób wytwarzania lozysk kolnierzo- wych, wktórym wstegowy material podloza powleka sie materialem powlokowym, z powle- czonej wstegi wykrawa sie pólwyroby i pólwyroby te ksztaltuje sie wlozyska kolnie- rzowe, przy czym przy wykrawaniu pólwyrobu tworzy sie co najmniej dwie przedluzeniowe i trzymajace czesci, za pomoca których pólwy- rób pozostaje polaczony z wstega podczas ksztaltowania, natomiast po zakonczeniu ksztaltowania, lozysko kolnierzowe oddziela sie od czesci przedluzeniowych i trzymajacych, a nastepnie wykancza sie, znamienny tym, ze przy tworzeniu kazdej z dwóch przedluzenio- wych i trzymajacych czesci wykrawa sie zebra, za pomoca których pólwyrób trzymany jest podczas ksztaltowania, przy czym zebra te przebiegaja w kierunku poprzecznym wstegi i sa polaczone z dwiema petlami. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania łożysk kołnierzowych, przy którym wstęgowy materiał podłoża powleka się materiałem powłokowym, z powleczonej wstęgi wykrawa się półwyroby, z których kształtuje się łożyska kołnierzowe i wykańcza się.

Znane sposoby wytwarzania łożysk kołnierzowych obejmują wiele etapów obróbki. Po powleczeniu wstęgowego materiału podłoża materiałem powłokowym pierwszym etapem jest wykrawanie półwyrobów ze wstęg, po czym w obszarze, gdzie ma być wykonany kołnierz, tworzy się rowki. W następnym etapie wytwarzania tworzy się kołnierz, a następnie skorupę łożyska gnie się na kształt okręgu, co jest wykonywane w maszynie zwijającej. Półwyrób z kołnierzem jest zaciskany na cylindrze w maszynie zwijającej, a cylinder współpracujący powoduje żądane kształtowanie.

Sposób ten ma wiele wad. Wykrojone półwyroby muszą być chwytane, przytrzymywane i transportowane za pomocą odpowiednich urządzeń. Oznacza to, że w różnych stanowiskach obróbki trzeba przewidzieć odpowiednie urządzenia przytrzymujące i odbierające, które są tym bardziej skomplikowane, im mniejsze są łożyska kołnierzowe. Ponadto manipulowanie półwyrobami lub częściowo wykonanymi łożyskami wymaga wiele czasu, co sprawia, że cykle obróbki są długie.

Inna wada polega na tym, że mogą być wytwarzane tylko łożyska kołnierzowe do maksymalnej średnicy 30 mm. Maszyny zwijające są w szczególności ograniczone przez swe mechanizmy napędowe, których wymiary nie mogą być dowolnie zmniejszane ze względu na znaczną siłę potrzebną do zwijania łożysk kołnierzowych. W przypadku wytwarzania łożysk kołnierzowych o średnicach mniejszych niż 30 mm istnieje ryzyko, że cylinder stosowany do kształtowania może ewentualnie ulec pęknięciu.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu, który charakteryzuje się prostotą manipulowania półwyrobem i stosunkowo krótkimi czasami jednostkowymi operacji.

Cel ten osiągnięto stosując sposób wytwarzania łożysk kołnierzowych, według wynalazku. Pierwsze korzystne urzeczywistnienie sposobu, w którym wstęgowy materiał podłoża powleka się materiałem powłokowym, z powleczonej wstęgi wykrawa się półwyroby i półwyroby te kształtuje się w łożyska kołnierzowe, przy czym przy wykrawaniu półwyrobu tworzy się co najmniej dwie przedłużeniowe i trzymające części, za pomocą których półwyrób pozostaje połączony z wstęgą podczas kształtowania, natomiast po zakończeniu kształtowania, łożysko kołnierzowe oddziela się od części przedłużeniowych i trzymających, a następnie wykańcza się, charakteryzuje się tym, że przy tworzeniu każdej z dwóch przedłużeniowych i trzymających części wykrawa się żebra, za pomocą których półwyrób trzymany jest podczas kształtowania, przy czym żebra te przebiegają w kierunku poprzecznym wstęgi i są połączone z dwiema pętlami.

Korzystnie podczas kształtowania półwyrobu w matrycy, wspomniane dwie pętle rozciągane są w kierunku poprzecznym półwyrobu.

Korzystnie jest również, gdy w obszarze brzegowym kołnierza wykrawa się otwory ustalające położenie.

Według drugiego korzystnego wykonania wynalazku sposób, w którym wstęgowy materiał podłoża powleka się materiałem powłokowym, z powleczonej wstęgi wykrawa się półwyroby i półwyroby te kształtuje się w łożyska kołnierzowe, przy czym przy wykrawaniu półwyrobu tworzy się co najmniej dwie przedłużeniowe i trzymające części, za pomocą których półwyrób pozostaje połączony z sąsiednim półwyrobem podczas kształtowania, natomiast po zakończeniu kształtowania, łożysko kołnierzowe oddziela się od części przedłużeniowych i trzymających a następnie wykańcza się, charakteryzuje się tym, że przy tworzeniu każdej z dwóch przedłużeniowych i trzymających części wykrawa się żebra, za pomocą których półwyrób trzymany jest podczas kształtowania, żebra te przebiegają w kierunku wzdłużnym wstęgi i są usytuowane pomiędzy każdymi dwoma półwyrobami, przy czym posiadają one kształt łukowy.

Korzystnie podczas kształtowania półwyrobu w matrycy, łukowe żebra rozciągane są w kierunku wzdłużnym półwyrobu.

Zaletą sposobu według wynalazku jest to, że ponieważ półwyrób nie zostaje całkowicie wykrojony z wstęgi, ale raczej pozostaje połączony ze wstęgą lub z sąsiednim półwyrobem, wstęga lub to połączenie może być wykorzystywane jako pomoc przy transportowaniu półwyrobów. Wstęga lub szereg złożony z kilku połączonych ze sobą półwyrobów, usytuowanych jeden za drugim, może być znacznie dokładniej ize znacznie mniejszym wysiłkiem umieszczane na poszczególnych stanowiskach obróbki niż w przypadku oddzielnych półwyrobów. Szczególną zaletą pozostawienia półwyroPL 191 441 B1 bów połączonych z krawędzią wstęgi podczas kształtowania jest to, że na stanowiskach obróbki mocuje się przedmiot jeszcze płaski, co jest znacznie łatwiejsze niż mocowanie półwykończonego, ale ukształtowanego przestrzennie wyrobu.

Aby nie pogorszyć kształtowania półwyrobu w łożysko kołnierzowe pomimo połączenia go z sąsiednimi półwyrobami lub ze wstęgą, części przedłużeniowe mają odpowiednio giętką konstrukcję.

Jak było podane wyżej, rozróżnia się dwa wykonania wynalazku. Według pierwszego wykonania dwie przedłużeniowe części trzymające są wykrawane każda zboku w obszarze łożyska kołnierzowego, gdzie ma potem powstać jego wierzchołek. Części przedłużeniowe i trzymające przebiegają zatem w kierunku poprzecznym, to znaczy prostopadle do kierunku posuwu wstęgi. Aby proces kształtowania był możliwy, te części przedłużeniowe i trzymające są rozciągliwe w kierunku poprzecznym. Z drugiej strony trzeba zapewnić wysoką dokładność ustalania położenia, awtym celu części przedłużeniowe i trzymające są niepodatne w kierunku wzdłuż wstęgi, tak że podczas procesu kształtowania nie może nastąpić żadne względne przemieszczenie półwyrobów, albo częściowo lub całkowicie ukształtowanych półwyrobów w kierunku wzdłużnym. Jak było przedstawione powyżej, według tego wykonania każda z części przedłużeniowych i trzymających zawiera żebro przebiegające w kierunku poprzecznym idwie pętle rozciągliwe w kierunku poprzecznym. Pętle te są korzystnie umieszczone symetrycznie, tak że może nastąpić tylko rozciąganie w kierunku poprzecznym, a nie może być żadnego przemieszczenia w kierunku wzdłużnym wstęgi. Odpowiednią rozciągliwość zapewnia możliwość zmieniania krzywizny pętli.

Aby uprościć ustalanie położenia wstęgi, w obszarze brzegowym wstęgi wycięte są otwory ustalające. Na każdy półwyrób przewidziane są korzystnie dwa otwory wykonane w obszarze brzegowym w sąsiedztwie części trzymających i przedłużeniowych.

Jak było przedstawione powyżej, według innego wykonania, pomiędzy sąsiednimi półwyrobami wykrawane jest co najmniej jedno łukowe żebro. Te łukowe żebra są rozciągliwe tylko w kierunku wzdłużnym półwyrobów. Żebra te są korzystnie usytuowane w obszarze, gdzie później usytuowany będzie kołnierz.

Kształtowanie półwyrobu korzystnie przeprowadza się w matrycy, przy czym średnica łożyska kołnierzowego nie jest ograniczona. Korzystnie najpierw kształtuje się skorupę łożyska, a następnie krawędź skorupy łożyska zostaje wygięta w celu utworzenia kołnierza.

Do kształtowania łożysk kołnierzowych z półwyrobów stosuje się urządzenie zawierające matrycę i tuleję matrycową, po każdej stronie których umieszczony jest suwak ruchomy, przemieszczany wcelu kształtowania kołnierza, które charakteryzuje się tym, że zarówno matryca jak i zwężające się kliny napędowe są przymocowane do górnej płyty, przy czym matryca jest przymocowana do górnej płyty za pomocą co najmniej jednej sprężyny.

Półwyrób wprowadza się wto urządzenie i kształtuje się z niego skorupę łożyska przez zamknięcie matrycy i tulei matrycowej, przy czym półwyrób jest trzymany za pomocą części trzymających i przedłużeniowych. Po tym procesie kształtowania boczne suwaki są przemieszczane w kierunku do półwyrobu trzymanego przez matrycę i tuleję matrycową tak, że cała krawędź półwyrobu wystająca w stosunku do matrycy i tulei matrycowej zostaje zagięta.

Po swej stronie oddalonej od matrycy i tulei matrycowej suwak zawiera pochyloną część, która współpracuje z pochyloną częścią zwężającego się klina napędowego, ruchomego w kierunku pionowym.

Matryca jest przymocowana za pomocą co najmniej jednej sprężyny do płyty górnej, na której korzystnie umieszczone są również zwężające się kliny napędowe. Obniżenie płyty górnej i zamknięcie matrycy powoduje również uruchomienie zwężających się klinów napędowych, które są przemieszczane w kierunku matrycy i tulei matrycowej.

Wynalazek jest dokładniej opisany na podstawie rysunku, na którym:

figura 1 przedstawia wstęgę z wykrojonymi i kształtowanymi półwyrobami, według pierwszego przykładu wykonania, na różnych etapach obróbki w widoku z góry, figura 2 - częściowo i całkowicie ukształtowane półwyroby z fig. 1 w widoku z boku, figura 3 - wstęgę z wykrojonymi półwyrobami w różnych etapach obróbki według drugiego przykładu wykonania w widoku z góry, figura 4 - częściowo i całkowicie ukształtowane półwyroby według wykonania z fig. 3 w widoku z boku, a figury 5a, 5b, 6a, 6b, 7a, 7b przedstawiają urządzenie do wytwarzania łożysk kołnierzowych w trzech różnych etapach obróbki w widokach z boku.

PL 191 441B1

Na fig. 1 przedstawiono w widoku z góry powleczoną wstęgę 1, której kierunek posuwu zaznaczono strzałką. Na stanowisku obróbki I wykrawany jest półwyrób 10, który pozostaje połączony z krawędzią 2 wstęgi 1za pomocą przedłużeniowych i trzymających części 9.

W przedstawionym tu przykładzie wykonania przewidziane są dwa żebra 4 usytuowane po dwóch, wzajemnie przeciwległych, stronach półwyrobu 10 jako części składowe przedłużeniowych i trzymających części 9, przy czym te żebra 4 przechodzą w pętle 5a i 5b. Pętle te przechodzą razem w część przejściową 6, która jest połączona z krawędzią 2 wstęgi 1. Pętle 5a i 5b tworzą układ symetryczny i mogą być rozciągane w kierunku poprzecznym, natomiast są niepodatne w kierunku wzdłużnym wstęgi 1, co ułatwia ruch wstęgi podczas kształtowania półwyrobu 10, jak przedstawiono wdalszych etapach obróbki IIa i llb.

Podczas drugiego i trzeciego etapu obróbki (Ila i llb), pętle 5a i 5b rozciągają się, ponieważ wymiar poprzeczny półwyrobu 10 zmniejsza się w procesie kształtowania. Skorupa 10' łożyska jest tworzona już w etapie obróbki Ila, ale krawędź 11 półwyrobu jest tylko częściowo zginana, by utworzyć kołnierz 11'. W etapie obróbki llb częściowo wygięty kołnierz 11' zostaje wygięty całkowicie, jest on oznaczony przez 11, zaś pętle 5ai5b zostają całkowicie rozgięte.

W obszarze części przejściowych 6 wykrawane są otwory ustalające 7, w które wchodzą odpowiednie kołki ustalające w urządzeniu kształtującym, zapewniając przez to dokładne usytuowanie półwyrobu, który ma być obrabiany.

Na fig. 2 przedstawiono w widoku zboku półwyroby po etapach obróbki Ila illb. Widać wyraźnie, że skorupy 10' łożyska są trzymane w obszarze wierzchołkowym za pomocą żeber 4.

Na fig. 3 przedstawiono drugi przykład wykonania, w którym poszczególne półwyroby 10 są połączone ze sobą za pomocą krzywoliniowych żeber 8, które tworzą przedłużeniowe i trzymające części 9'. Wstęga 1 jest wykrawana w etapie obróbki l wtaki sposób, że półwyrób 10 ma swą końcową szerokość, przy czym krawędź wstęgi 1 należy do półwyrobu. Połączenie półwyrobu z wstęgą 1lubzsąsiednim półwyrobem realizowane jest za pomocą wygiętych krzywoliniowo do wewnątrz żeber 8, które są rozciągliwe w kierunku wzdłużnym. Żebra 8 są usytuowane od strony węższej półwyrobu 10, na której po procesie kształtowania tworzy się częściowe powierzchnie łożyska kołnierzowego. Z półwyrobu kształtowana jest skorupa 10' łożyska już w etapie obróbki IIa, ale krawędź 11 półwyrobu jest tylko częściowo wygięta wtym etapie (częściowo utworzony kołnierz 11'). Żebra 8 zostały już częściowo rozciągnięte. Kiedy kołnierz 11 jest całkowicie zagięty, żebra 8 są całkowicie rozciągnięte. Łożyska kołnierzowe pokazane z prawej strony na fig. 3 są jeszcze połączone ze sobą dwoma żebrami 8. Po wytworzeniu łożysk kołnierzowych zostają odłączone od żeber 8. Po etapie tym może być ewentualnie przeprowadzane również wykańczanie, takie jak przykładowo rozszerzanie otworu lub wiercenie.

Na fig. 4 przedstawiono w widoku zboku półwyroby po etapach obróbki IIa iIIb. Wyraźnie widać, że skorupy 10' łożysk są trzymane przy powierzchniach częściowych za pomocą żeber 8.

Na fig. 5-7 przedstawiono urządzenie 20 do kształtowania łożysk kołnierzowych. Główną częścią jest matryca 27 z tuleją matrycową 26, przy czym mają one kształt wytwarzanego łożyska kołnierzowego. Tuleja matrycowa 26 jest zamocowana nieruchomo, natomiast matryca 27 jest ruchoma w kierunku pionowym. W tym celu przewidziana jest górna płyta 21, która zawiera od spodu dwie sprężyny 23 przymocowane do matrycy 27.

Ponadto do górnej płyty 21 przymocowane są dwa zwężające się kliny napędowe 24, z których każdy zawiera pochyloną część 30 w swej dolnej części końcowej. Te pochylone części 30 współpracują z odpowiednimi pochylonymi częściami 29 suwaków 25, które są umieszczone na płycie podstawy 22 z boków matrycy 27 lub tulei matrycowej 26. Przy opuszczaniu górnej płyty 21 zarówno matryca 27 jak i zwężające się kliny napędowe 24 poruszają się prostopadle do dołu. Siła sprężyn 23 jest taka, że matryca zostaje najpierw opuszczona do swego dolnego położenia wcelu kształtowania półwyrobu 10. Jak pokazano na fig. 6a, kiedy płyta górna 21 jest opuszczana dalej, sprężyny 23 są ściskane, a zwężający się klin napędowy 24 jest obniżany, przez co suwaki 25 są popychane ku sobie (patrz fig. 7a, b). Podczas tego procesu zwężające się kliny napędowe 24 opierają sięona tylne podpory 28, które są zamocowane na płycie podstawy 22. Jak pokazano na fig. 7a i7b, podczas przesuwania suwaków 25 kołnierz 11 jest wyginany, aż do całkowitego wygięcia, gdy klin napędowy 24 znajdzie się w pozycji dolnej.

Na fig. 5b, 6b i7b pokazano wyraźnie, że skorupa 10' łożyska pozostaje wciąż, podczas tego procesu kształtowania, w stanie połączonym z krawędzią 2 wstęgi 1 za pomocą żeber 4inie pokazanych na tym rysunku pętli.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób wytwarzania łożysk kołnierzowych, w którym wstęgowy materiał podłoża powleka się materiałem powłokowym, z powleczonej wstęgi wykrawa się półwyroby i półwyroby te kształtuje się w łożyska kołnierzowe, przy czym przy wykrawaniu półwyrobu tworzy się co najmniej dwie przedłużeniowe i trzymające części, za pomocą których półwyrób pozostaje połączony z wstęgą podczas kształtowania, natomiast po zakończeniu kształtowania, łożysko kołnierzowe oddziela się od części przedłużeniowych i trzymających, a następnie wykańcza się, znamienny tym, że przy tworzeniu każdej z dwóch przedłużeniowych i trzymających części wykrawa się żebra, za pomocą których półwyrób trzymany jest podczas kształtowania, przy czym żebra te przebiegają w kierunku poprzecznym wstęgi isą połączone z dwiema pętlami.
2. 2. Sposób wytwarzania łożysk kołnierzowych, w którym wstęgowy materiał podłoża powleka się materiałem powłokowym, z powleczonej wstęgi wykrawa się półwyroby i półwyroby te kształtuje się w łożyska kołnierzowe, przy czym przy wykrawaniu półwyrobu tworzy się co najmniej dwie przedłużeniowe i trzymające części, za pomocą których półwyrób pozostaje połączony z sąsiednim półwyrobem podczas kształtowania, natomiast po zakończeniu kształtowania, łożysko kołnierzowe oddziela się od części przedłużeniowych i trzymających, a następnie wykańcza się, znamienny tym, że przy tworzeniu każdej z dwóch przedłużeniowych i trzymających części wykrawa się żebra, za pomocą których półwyrób trzymany jest podczas kształtowania, żebra te przebiegają w kierunku wzdłużnym wstęgi i są usytuowane pomiędzy każdymi dwoma półwyrobami, przy czym posiadają one kształt łukowy.
3. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas kształtowania półwyrobu w matrycy, wspomniane dwie pętle rozciągane są w kierunku poprzecznym półwyrobu.
4. 4. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że podczas kształtowania półwyrobu w matrycy, łukowe żebra rozciągane są w kierunku wzdłużnym półwyrobu.
5. 5. Sposób według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że w obszarze brzegowym kołnierza wykrawa się otwory ustalające położenie.