PL191256B1

PL191256B1 - Folia samoprzylepna

Info

Publication number: PL191256B1
Application number: PL345855A
Authority: PL
Inventors: Reto Sieber; Marco Sieber; Patrick Vandeweerdt
Original assignee: Uzin Tyro Ag
Priority date: 1998-08-07
Filing date: 1999-08-06
Publication date: 2006-04-28
Also published as: DE19835919A1; PL345855A1; NO20010623L; DE59904769D1; EP1117746B1; AU5511299A; EP1117746A1; HUP0103456A2; WO2000008111A1; CZ2001432A3; WO2000008111B1; JP2002522589A; ATE235541T1; NO20010623D0; HU227411B1; NO324282B1; CA2339601C; DK1117746T3; CA2339601A1; HUP0103456A3

Abstract

1. Folia samoprzylepna do przyklejania wykladziny podlogowej, zwlaszcza wykladziny dywano- wej, do podlogi, zwlaszcza parkietu, z warstwa nosna, która na górnej powierzchni, zwróconej ku wykladzinie podlogowej, oraz na dolnej powierzchni, zwróconej ku podlodze, jest pokryta powloka kleju przylepcowego, przy czym powloka kleju przylepcowego ma na obu powierzchniach rózna sile przywierania, która na dolnej powierzchni jest mniejsza niz na górnej powierzchni, znamienna tym, ze warstwa nosna jest z folii z tworzywa sztucznego, z polipropylenu lub polietylenu, zas po- wloka kleju przylepcowego jest plaska, co najmniej na dolnej powierzchni, przy czym gramatura powloki kleju na górnej powierzchni zawiera sie w przedziale od 100 do 250 g/m 2 , zas na dolnej powierzchni w przedziale od 5 do 40 g/m 2 oraz folia samoprzylepna ma minimalna szerokosc 350 mm. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest folia samoprzylepna do przyklejania wykładziny podłogowej do podłogi.

Znane są już taśmy względnie folie samoprzylepne, zaopatrzone w umieszczoną na obu powierzchniach warstwy nośnej powłokę kleju przylepcowego, przy czym albo sama warstwa nośna taśm samoprzylepnych ma postać tkaniny nośnej, albo na warstwie nośnej umieszczona jest tkanina do zachowania stabilności wymiarowej.

Powłoka kleju przylepcowego ma na obu powierzchniach warstwy nośnej różne siły przywierania. Siły przywierania powłoki kleju przylepcowego są przy tym tak dobrane, że górna powłoka, zwrócona ku wykładzinie podłogowej, ma większą siłę przywierania niż dolna powłoka, zwrócona ku podłodze. Stosowane zazwyczaj gramatury powłok kleju przylepcowego, zwłaszcza na dolnej powierzch22 ni, wynoszą przy tym około 100 g/m², co najmniej około 70 g/m², zaś niewielu producentów stosuje gramatury poniżej 70 g/m².

Różne powłoki kleju przylepcowego i/lub siły przywierania mają spowodować, że wykładzina podłogowa, na przykład wykładzina dywanowa, po pierwsze dobrze przywiera do podłogi, na przykład parkietu, po drugie zaś wykładzinę wraz z przyklejoną do niej taśmą samoprzylepną można oderwać od podłogi bez pozostawiania na niej żadnych pozostałości. Aby przy układaniu zapewnić skuteczne przywieranie zarówno do wykładziny, jak też do podłogi, typowe taśmy samoprzylepne, jako że nie są one obrabiane powierzchniowo, wykazują jednak tylko niewielką różnicę w powłokach kleju przylepcowego i/lub w siłach przywierania na obu powierzchniach. To jednak stwarza zagrożenie, że przy zbyt silnym sklejeniu z podłogą część kleju pozostaje na podłodze względnie taśma samoprzylepna przy odrywaniu oddziela się raczej od wykładziny niż od podłogi. Odrywanie bez pozostałości nie jest zatem zapewnione we wszystkich warunkach. Wprawdzie stosuje się również taśmy samoprzylepne, w których róż nice w przyczepnoś ci są spowodowane wystę pują cymi na poszczególnych powierzchniach różnicami strukturalnymi, wynikającymi z nierówności tkaniny nośnej, co oznacza, że taśmy samoprzylepne mają „szorstką” powierzchnię o niewielkiej przyczepności oraz „gładszą” powierzchnię o wię kszej przyczepnoś ci. Jednakż e punktowe obciążenia na „szorstkiej” powierzchni i zwią zane z nimi o ś rodki przyczepnoś ci pomię dzy taś m ą samoprzylepną i podłogą również w tym rozwią zaniu nie we wszystkich warunkach zapewniają odrywanie wykładziny od podłogi bez pozostawiania pozostałości.

Celem wynalazku jest opracowanie folii samoprzylepnej, która w zasadzie we wszystkich warunkach zapewnia zarówno dobrą przyczepność wykładziny względem podłogi, jak też nie zostawia pozostałości przy odrywaniu wykładziny od podłogi, zwiększając tym samym wygodę posługiwania się nią.

Folia samoprzylepna do przyklejania wykładziny podłogowej, zwłaszcza wykładziny dywanowej, do podłogi, zwłaszcza parkietu, z warstwą nośną, która na górnej powierzchni, zwróconej ku wykładzinie podłogowej, oraz na dolnej powierzchni, zwróconej ku podłodze, jest pokryta powłoką kleju przylepcowego, przy czym powłoka kleju przylepcowego ma na obu powierzchniach różną siłę przywierania, która na dolnej powierzchni jest mniejsza niż na górnej powierzchni, charakteryzuje się według wynalazku tym, że warstwa nośna jest z folii z tworzywa sztucznego, z polipropylenu lub polietylenu, zaś powłoka kleju przylepcowego jest płaska co najmniej na dolnej powierzchni, przy czym gra₂ matura powłoki kleju na górnej powierzchni zawiera się w przedziale od 100 do 250 g/m², zaś na dolnej powierzchni w przedziale od 5 do 40 g/m² oraz folia samoprzylepna ma minimalną szerokość 350 mm.

Korzystnie folia ma co najmniej na górnej powierzchni strukturę tekstylną.

Korzystnie struktura tekstylna zawiera nici w postaci układu dużych oczek.

Korzystnie struktura tekstylna zawiera nici równoległe w układzie dużych oczek oraz ustawione do nich pod kątem rozwartym nici ułożone w postaci rombów.

Korzystnie struktura tekstylna zawiera nici w odstępie od 3 do 30 mm.

Korzystnie siła przywierania dolnej powierzchni wykazuje siłę przyczepności rzędu od 0,8 do 5 N, korzystnie od 1,5 do 3 N, zwłaszcza od 2,0 do 2,6 N.

Korzystnie różna siła przywierania obu powierzchni jest spowodowana różną gramaturą powłok kleju, przy czym powierzchnia o większej sile przywierania ma większą gramaturę.

Korzystnie powłoka kleju przylepcowego składa się z różnych klejów przylepcowych na górnej względnie dolnej powierzchni.

Korzystnie gramatura powłoki kleju na górnej powierzchni leży w przedziale od 8 do 20 g/m².

Korzystnie co najmniej na górnej powierzchni znajduje się usuwalna folia okrywająca.

PL 191 256 B1

Korzystnie jej szerokość leży w przedziale od 350 do 2000 mm, korzystnie w przedziale od 500 do 1500 mm, szczególnie korzystnie w przedziale od 600 do 1000 mm.

Folia samoprzylepna służy do przyklejania wykładziny podłogowej, zwłaszcza wykładziny dywanowej, na podłodze, zwłaszcza parkiecie.

Folia samoprzylepna ma odpowiednią warstwę nośną.

Korzystnie warstwę nośną stanowi folia z tworzywa sztucznego, na przykład folia polipropylenowa lub polietylenowa, w zasadzie jednak można zastosować dowolny inny materiał, jak kauczuk, lateks i inne.

Co najmniej na górnej powierzchni, zwróconej ku wykładzinie podłogowej, folia nośna ma tkaninę, służącą zwłaszcza do zachowania stabilnych wymiarów folii samoprzylepnej przy układaniu i odrywaniu. Tkanina może być umieszczona również na dolnej powierzchni, zwróconej ku podłodze, lub na obu powierzchniach. Tkanina składa się z nici z odpowiedniego, odpornego na zerwanie materiału.

Według wynalazku obie powierzchnie mają powłokę kleju przylepcowego, przy czym powłoka ta i/lub siła przywierania na dolnej powierzchni wynosi jedynie ułamek odpowiedniej wartości na górnej powierzchni. W tym celu na każdej z obu powierzchni może znaleźć zastosowanie klej przylepcowy o róż nej sile klejenia względnie na obu powierzchniach można zastosować ten sam klej.

Jako klej przylepcowy sprawdziła się w praktyce dyspersja akrylanu, wzbogacona żywicami i zawartymi w niej środkami zabezpieczają cymi przed promieniowaniem ultrafioletowym i starzeniem, jednak można do tego celu zastosować również inne odpowiednie kleje przylepcowe.

Powłoka kleju przylepcowego może być naniesiona na całej powierzchni; możliwe jest również zastosowanie powłoki kleju przylepcowego w postaci pasów, pomiędzy którymi znajdują się przestrzenie wolne od kleju. Można także zastosować kombinację nakładania na powierzchni i nakładania w postaci pasów na każ dej z powierzchni lub tylko na jednej z nich.

Co najmniej dolna powierzchnia o wyraźnie mniejszej powłoce kleju przylepcowego jest według wynalazku w zasadzie płaska. Również górna powierzchnia może być w zasadzie płaska.

Ukształtowanie folii samoprzylepnej według wynalazku, z częścią powłoki kleju przylepcowego na dolnej powierzchni zapewnia dzięki stosunkowo małej powłoce kleju przylepcowego i/lub sile przywierania niezawodne i wolne od pozostałości odrywanie wykładziny podłogowej względnie przywartej do niej folii samoprzylepnej. Ponieważ folia samoprzylepna według wynalazku dzięki znacznie większej niż na dolnej powierzchni sile przyczepności, do górnej powierzchni przywiera skutecznie do wykładziny podłogowej, możliwe jest łatwe odrywanie wykładziny podłogowej wraz z przywartą do niej folią samoprzylepną. Dodatkowo dzięki w zasadzie płaskiej zgodnie z wynalazkiem, dolnej powierzchni folii samoprzylepnej, mimo stosunkowo niewielkiej powłoki kleju przylepcowego i/lub sile przywierania, uzyskuje się niezawodne sklejenie wykładziny podłogowej z podłogą, zwłaszcza gładkim parkietem, ponieważ sklejenie następuje nie tylko punktowo, jak ma to miejsce w taśmach samoprzylepnych ze strukturalną powierzchnią dolną. Ponieważ dzięki w zasadzie płaskiej według wynalazku dolnej powierzchni nie występują ośrodki przyczepności, które z uwagi na swą małą powierzchnię nie zapewniają skutecznego sklejenia, ale przywierają punktowo silniej do podłogi, poza skutecznym sklejeniem zapewnione jest również niezawodne odrywanie.

Szczególnie korzystne jest, jeżeli długość i szerokość folii samoprzylepnej są tak dobrane, że w przeciwieństwie do znanych taśm samoprzylepnych pokrywają one w zasadzie całą podłogę, na której układana jest wykładzina podłogowa. Długość jest przy tym dobrana odpowiednio do warunków przestrzennych i podatności na przetwarzanie. Szerokość z uwagi na podatność na przetwarzanie oraz ze względów praktycznych mieści się w przedziale od 350 do 2000 mm. Bardziej korzystny jest przedział szerokości od 600 do 1000 mm. Przy odpowiednich warunkach przestrzennych korzystny może być również dobór długości z tych przedziałów.

Duża powierzchnia folii samoprzylepnej zapewnia, podobnie jak w zasadzie płaskie ukształtowanie dolnej powierzchni, mimo że powłoka kleju przylepcowego i/lub siła przywierania tej powierzchni wynosi jedynie ułamek odpowiedniej wielkości dla górnej powierzchni, bardzo silną przyczepność okładziny względem podłogi, ponieważ w ten sposób, w przeciwieństwie do konwencjonalnych taśm samoprzylepnych osiągana jest duża powierzchnia przywierania.

Ponieważ można nakładać na powierzchnie kleje przylepcowe o różnych siłach przywierania, nie tylko ilość nałożonego kleju odpowiada za różne siły przywierania powłoki według wynalazku, lecz także różne siły przywierania zastosowanych klejów.

Jako ogólnie obowiązująca metoda pomiaru siły przywierania powłoki kleju przylepcowego służy pomiar siły przyczepności według DIN 1939. Mierzy się przy tym siłę, jaka jest potrzebna do oderwania

PL 191 256 B1 folii samoprzylepnej, zaopatrzonej w badaną powłokę kleju przylepcowego o określonej sile klejenia i określonej gramaturze powłoki. Według normy szerokość folii samoprzylepnej wynosi przy tym 25 mm, zaś jako element sklejany z folią samoprzylepną służy powierzchnia stalowa.

Według wynalazku korzystne jest, jeżeli zmierzona według DIN 1939 siła przyczepności powłoki kleju przylepcowego na dolnej powierzchni leży w przedziale od 0,8 do 5 N. Bardziej korzystny jest przedział od 1,5 do 3 N, zaś najbardziej korzystny jest przedział od 2,0 do 2,6 N.

Dla mierzonej według DIN 1939 siły przyczepności powłoki kleju przylepcowego na górnej powierzchni korzystny jest przedział od 30 do 60 N.

W korzystnej postaci wykonania wynalazku róż ne powłoki kleju przylepcowego i/lub róż ne siły przywierania względnie siły przyczepności obu powierzchni są osiągane przez różne gramatury powłok kleju, przy czym górna powierzchnia o większej sile przywierania charakteryzuje się większą gramaturą niż dolna powierzchnia.

Szczególnie korzystna jest postać wykonania, w której gramatura powłoki kleju na górnej powierzchni leży w przedziale od 100 do 250 g/m², zaś na dolnej powierzchni w przedziale od 5 do 40 g/m². Dla dolnej powierzchni najbardziej korzystny jest przy tym przedział od 8 do 20 g/m².

Jak już wspomniano, na każdej z obu powierzchni mogą znaleźć zastosowanie różne kleje przylepcowe o różnych siłach klejenia względnie na każdej powierzchni można zastosować ten sam klej. Powyższe dane odnoszą się do przypadku, gdy ten sam klej przylepcowy jest nałożony na górna i dolną powierzchnię .

Powłoka kleju przylepcowego może być nałożona na całej powierzchni; możliwe jest również zastosowanie powłoki kleju przylepcowego w postaci pasów, pomiędzy którymi znajdują się przestrzenie wolne od kleju. Można także zastosować kombinację nakładania powierzchniowego i nakładania w postaci pasów na każdej z powierzchni lub tylko na jednej z nich. Podane gramatury odnoszą się w jednym z tych przypadków jedynie do obszarów powierzchni, pokrytych powłoką kleju przylepcowego.

W innej korzystnej postaci wykonania wynalazku struktura tekstylna co najmniej na górnej powierzchni nośnej warstwy folii samoprzylepnej składa się z nici z materiału odpornego na zerwanie, zwłaszcza bawełny, tworzywa sztucznego i innych materiałów, przy czym nici te są rozmieszczone w postaci duż ych oczek. Układ ten moż e mieć postać duż ych oczek o dowolnym kształcie, korzystne zwłaszcza są nici, ustawione prostopadle do siebie i wzajemnie równolegle w danym kierunku. Nici mogą być w poszczególnych kierunkach ustawione równolegle lub pod dowolnym kątem do bocznych krawędzi folii samoprzylepnej.

Szczególnie korzystna jest postać wykonania, w której struktura tekstylna zawiera nici równoległe oraz nici ustawione do nich pod kątem rozwartym i tworzące romby.

Szczególnie korzystnie odstęp pomiędzy nićmi w strukturze tekstylnej wynosi od 3 do 30 mm.

W przypadku struktury tekstylnej moż e chodzić o nici narzucane lub o strukturę uprzę dzioną na kształt siatki, w której nici składają się z cienkich, uprzędzionych ze sobą, pojedynczych włókien. Nici struktury tekstylnej znajdują się co najmniej na górnej powierzchni warstwy nośnej i są, w zasadzie w całoś ci, osadzone w warstwie kleju przylepcowego, w zwią zku z czym równie ż odpowiednia powierzchnia folii samoprzylepnej jest w zasadzie płaska.

Struktura tekstylna o dużych oczkach odpowiada za stabilność wymiarów folii samoprzylepnej, przy czym zachowany zostaje również w zasadzie płaski kształt odpowiedniej powierzchni. Ułatwia to skuteczne odrywanie wykładziny podłogowej od podłogi, ponieważ dzięki temu folia samoprzylepna przy odrywaniu przywiera silnie i z zachowaniem kształtu do wykładziny podłogowej.

Dzięki szczególnie korzystnemu równoległemu i mającemu postać rombów ukształtowaniu nici zapewniona jest dodatkowo stabilność wymiarowa w kierunku ukośnym, to znaczy w kierunku rombowo ułożonych nici. Ta dodatkowa stabilność jest korzystna zwłaszcza przy ukośnym (w odniesieniu do nici równoległych do krawędzi) odrywaniu wykładziny podłogowej i dodatkowo zapewnia odrywanie od podłogi bez pozostawiania na niej pozostałości.

Celem wyjątkowo łatwego posługiwania się folią samoprzylepną przed i w trakcie układania i przyklejania wykładziny podłogowej do podłogi folia samoprzylepna ma w nastę pnej korzystnej postaci wykonania co najmniej na górnej powierzchni usuwalna folię okrywającą do osłonięcia powłoki kleju przylepcowego.

Usuwalna folię okrywającą można umieścić również dodatkowo lub jedynie na dolnej powierzchni. Z uwagi na znacznie mniejszą siłę przywierania dolnej powierzchni nie jest to jednak konieczne.

PL 191 256 B1

Folia okrywająca jest wykonana korzystnie ze znanego, poddanego obróbce z użyciem silikonu, papieru rozdzielczego, który przylega z możliwością oderwania, praktycznie bez pustek, do odpowiedniej powierzchni.

Do celów transportowych folia samoprzylepna może mieć postać rolek.

Przykład wykonania

Folia samoprzylepna według wynalazku ma warstwę nośną wykonaną z polietylenu o grubości μm, warstwa kleju na górnej powierzchni wynosi 110 g/m². Powłoka kleju przylepcowego na dolnej powierzchni wynosi 25 g/m², a na górnej powierzchni występuje usuwalna folia ochronna.

Szerokość folii samoprzylepnej wynosiła korzystnie 800 mm, a całkowita waga (gramatura) folii wynosiła 400 g/m².

Zastosowanie folii samoprzylepnej według wynalazku odbywa się korzystnie w sposób następujący:

Całą podłogę pokrywa się folia samoprzylepna. Dolną powierzchnię o mniejszej sile przywierania układa się przy tym od strony podłogi. Górna powierzchnia jest wówczas korzystnie osłonięta folia okrywającą. Następnie układa się prowizorycznie wykładzinę podłogową i ewentualnie przycina się ją. Część wykładziny podłogowej odwija się wówczas z powrotem i usuwa się folię okrywającą z tej części folii samoprzylepnej. Odwiniętą część wykładziny podłogowej układa się ponownie na górnej powierzchni o większej sile przywierania i ewentualnie dociska się ją. Z pozostałymi częściami wykładziny podłogowej postępuje się w taki sam sposób aż do przyklejenia całej wykładziny na powierzchni podłogi.

W celu oderwania wykładziny podłogowej bez pozostawiania pozostałości trzeba ją jedynie odciągnąć do góry od podłogi. Folią samoprzylepna oddziela się przy tym od podłogi i pozostaje połączona z wykładziną podłogową.

Jeżeli chce się ponownie wykorzystać wykładzinę podłogową z już przyklejoną do niej folią samoprzylepną, wówczas przy zwijaniu wykładziny podłogowej można dolną powierzchnię, pokrytą powłoką kleju przylepcowego, zabezpieczyć odpowiednią folią okrywającą.

Alternatywnie względem opisanej powyżej folii samoprzylepnej według wynalazku z umieszczoną co najmniej na górnej powierzchni strukturą tekstylną do stabilizacji wymiarów, możliwa jest również folia samoprzylepna według wynalazku bez struktury tekstylnej.

Do zachowania stabilności wymiarowej potrzebna jest jednak odpowiednia, wytrzymała na zerwanie i wydłużenie warstwa nośna. Może ona być z materiałów podanych już wyżej dla warstwy nośnej, przy czym stosowane grubości muszą jednak być najczęściej większe niż w przypadku folii samoprzylepnej z dodatkową strukturą tekstylną.

Wszystkie zamieszczone powyżej wywody, opisane postaci wykonania, dane dotyczące materiałów, liczb i przedziałów oraz metody powinny się stosować także do folii samoprzylepnej bez struktury tekstylnej, z wyjątkiem punktów odnoszących się w szczególności do tej struktury.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Folia samoprzylepna do przyklejania wykładziny podłogowej, zwłaszcza wykładziny dywanowej, do podłogi, zwłaszcza parkietu, z warstwą nośną, która na górnej powierzchni, zwróconej ku wykładzinie podłogowej, oraz na dolnej powierzchni, zwróconej ku podłodze, jest pokryta powłoką kleju przylepcowego, przy czym powłoka kleju przylepcowego ma na obu powierzchniach różną siłę przywierania, która na dolnej powierzchni jest mniejsza niż na górnej powierzchni, znamienna tym, że warstwa nośna jest z folii z tworzywa sztucznego, z polipropylenu lub polietylenu, zaś powłoka kleju przylepcowego jest płaska, co najmniej na dolnej powierzchni, przy czym gramatura powłoki kleju na górnej powierzchni zawiera się w przedziale od 100 do 250 g/m², zaś na dolnej powierzchni w przedziale od 5 do 40 g/m² oraz folia samoprzylepna ma minimalną szerokość 350 mm.
2. Folia samoprzylepna według zastrz. 1, znamienna tym, że ma, co najmniej na górnej powierzchni strukturę tekstylną.
3. Folia samoprzylepna według zastrz. 2, znamienna tym, że struktura tekstylna zawiera nici w postaci układu dużych oczek.
4. Folia samoprzylepna według zastrz. 3, znamienna tym, że struktura tekstylna zawiera nici równoległe w układzie dużych oczek oraz ustawione do nich pod kątem rozwartym nici ułożone w postaci rombów.

PL 191 256 B1
5. Folia samoprzylepna według zastrz. 2 albo 3, albo 4, znamienna tym, ż e struktura tekstylna zawiera nici w odstępie od 3 do 30 mm.
6. Folia samoprzylepna według zastrz. 1, znamienna tym, ż e siła przywierania dolnej powierzchni wykazuje siłę przyczepności rzędu od 0,8 do 5 N, korzystnie od 1,5 do 3 N, zwłaszcza od 2,0 do 2,6 N.
7. Folia samoprzylepna według zastrz. 1 albo 6, znamienna tym, że różna siła przywierania obu powierzchni jest spowodowana różną gramaturą powłok kleju, przy czym powierzchnia o większej sile przywierania ma większą gramaturę.
8. Folia samoprzylepna według zastrz. 1 albo 6, znamienna tym, ż e powłoka kleju przylepcowego składa się z różnych klejów przylepcowych na górnej względnie dolnej powierzchni.
9. Folia samoprzylepna według zastrz. 1, znamienna tym, ż e gramatura powłoki kleju na górnej powierzchni leży w przedziale od 8 do 20 g/m².
10. Folia samoprzylepna według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że co najmniej na górnej powierzchni znajduje się usuwalna folia okrywająca.
11. Folia samoprzylepna według zastrz. 1, znamienna tym, że jej szerokość leży w przedziale od 350 do 2000 mm, korzystnie w przedziale od 500 do 1500 mm, szczególnie korzystnie w przedziale od 600 do 1000 mm.