PL187921B1

PL187921B1 - Zastosowanie wyciągu z co najmniej jednej roślinyz rodziny Iridaceae do rozluźniania i/lub zmniejszania napięcia skóry i/lub tkanki podskórnej

Info

Publication number: PL187921B1
Application number: PL32895797A
Authority: PL
Inventors: Lionel Breton; Lacharriere Olivier De; Richard Martin
Original assignee: Oreal
Priority date: 1996-03-27
Filing date: 1997-03-18
Publication date: 2004-11-30
Also published as: CA2201163C; EP0797985B1; JPH107545A; PL328957A1; FR2746641A1; WO1997035556A1; DE69700109D1; CA2201163A1; ES2130868T3; RU2174010C2; EP0797985A1; FR2746641B1; JP2993905B2; DE69700109T2; AR006405A1; BR9708362A; US6224850B1

Abstract

1. Zastosowanie w kompozycji kosmetycznej lub do wytwarzania kompozycji far-- maceutycznej skutecznej ilosci wyciagu z co najmniej jednej rosliny z rodziny Iridaceae do rozluzniania i/lub zmniejszania napiecia skóry i/lub tkanki podskórnej. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest także sposób kosmetycznego oddziaływania na normalne i/lub drobne zmarszczki, polegający na stosowaniu miejscowym, wstrzykiwaniu lub połykaniu kompozycji zawierającej skuteczną ilość wyciągu z co najmniej jednej rośliny z rodziny Iridaceae.

Wyciąg z co najmniej jednej rośliny z rodziny Iridaceae może być dowolnym wyciągiem przygotowanym z materiału roślinnego pochodzącego z rodziny Iridaceae.

187 921

Kompozycja może zawierać wyciąg z co najmniej jednego przedstawiciela rodziny Iridaceae uzyskany z materiału roślinnego pochodzącego z całej rośliny hodowanej in vivo lub pochodzącego z hodowli in vitro.

W przeciwieństwie do roślin hodowanych w warunkach in vivo, selekcja wymuszona poprzez fizykochemiczne warunki podczas wzrostu komórek roślinnych w warunkach in vitro, umożliwia uzyskanie standaryzowanego materiału roślinnego który jest dostępny przez cały rok.

Poprzez hodowlę in vitro rozumie się wszystkie techniki znane fachowcom w danej dziedzinie, które pozwalają na produkcję w sztucznych warunkach rośliny lub jej części.

Tak więc na przykład, według wynalazku, można zastosować wyciąg z korzeni z co najmniej jednego przedstawiciela rodziny Iridaceae wyhodowanych in vitro lub wyciąg z niezróżnicowanych komórek co najmniej jednego przedstawiciela rodziny Iridaceae.

Korzystnie, stosowany jest wyciąg uzyskany z materiału roślinnego hodowanego in vitro, a jeszcze korzystniej jeśli jest to wyciąg uzyskany z niezróżnicowanych komórek hodowanych in vitro.

Przez niezróżnicowane komórki roślinne rozumie się jakiekolwiek komórki roślinne, które nie wykazują żadnych cech specyficznej specjalizacji i które są zdolne żyć samodzielnie, niezależnie od innych komórek. Te niezróżnicowane komórki pod wpływem indukcji prawdopodobnie są zdolne do pewnego różnicowania w zgodzie ze swym genomem.

Zależnie od wyboru metody hodowli, a szczególnie zależnie od wyboru medium, z tej samej tkanki pochodzącej ze sztucznej hodowli można uzyskać niezróżnicowane komórki posiadające różne cechy.

Rodzina Iridaceae (lub Iris) składa się z około 750 gatunków.

Rośliny z rodziny Iridaceae są użytkowane z powodu swych szczególnych właściwości zapachowych i ozdobnych.

Spośród rodzajów z rodziny Iridaceae które mogą być zastosowane według wynalazku, można wymienić na przykład rodzaje Romulea, Crocus, Iris, Gladiolus, Sisyrinchium lub Hermodactylus.

Jako materiał roślinny, który może być zastosowany można wymienić materiał uzyskany z Iris germanica, Iris florentina, Iris pallida, Crocus versicolor, Romulea bulbucodium lub Gladiolus communis.

Bardziej szczegółowo, według wynalazku, stosowany jest materiał roślinny uzyskany z rodzaju Iris. Korzystnie jest, jeśli jest to materiał roślinny z gatunku Iris pallida.

Według wynalazku, do przygotowania wyciągu z Iridaceae zawartego w kompozycji, mogą być użyte dowolne metody ekstrakcji znane fachowcom w danej dziedzinie.

W szczególności można wymienić wyciągi alkoholowe a zwłaszcza etanolowe lub wodno-alkoholowe.

Można także zastosować wyciąg z Iridaceae przygotowany metodą opisaną we francuskim zgłoszeniu patentowym nr 95-02379 wniesionym przez Zgłaszającego obecny wynalazek.

Tak więc, w pierwszym etapie materiał roślinny jest mielony w roztworze wodnym w niskiej temperaturze. W drugim etapie cząsteczki są usuwane z zawiesiny roztworu wodnego uzyskanej w pierwszym etapie. Trzeci etap polega na sterylizacji roztworu wodnego uzyskanego w drugim etapie. Ten wysterylizowany roztwór wodny odpowiada wyciągowi.

Ponadto, pierwszy etap może być korzystnie zastąpiony przez prostą operację w której tkanki roślinne zamraża się (np. w temperaturze -20°C). Następnie poddaje się je wodnej ekstrakcji w której powtarzane są opisane powyżej etapy drugi i trzeci.

Przykład wytwarzania wyciągu z Iridaceae, który może być zastosowany według wynalazku, jest podany w przykładach.

Efektywna ilość wyciągu z Iridaceae zawarta w kompozycji niniejszego wynalazku zależy oczywiście od pożądanego efektu i z tego powodu może różnić się w szerokim zakresie.

Aby dać przykład rzędu wielkości, jeśli dana kompozycja jest kompozycją kosmetyczną, może zawierać wyciąg z co najmniej jednego Iridaceae w ilości stanowiącej od 0,01% do 20% całkowitej masy kompozycji, a korzystnie od 0,1% do 5% całkowitej masy kompozycji.

187 921

Aby dać kolejny przykład rzędu wielkości, jeśli dana kompozycja jest kompozycją farmaceutyczną, może zawierać wyciąg z co najmniej jednego Iridaceae w ilości stanowiącej od 0,01% do 30% całkowitej masy kompozycji, a korzystnie w ilości od 0,1% do 10% całkowitej masy kompozycji.

Według wynalazku, kompozycja może być dostarczana we wszystkich formach galenowych zwykle używanych do stosowania miejscowego, do iniekcji lub podawania doustnego.

Według wynalazku, ilości różnych składników kompozycji są takie jak konwencjonalnie stosowane w danej dziedzinie i są odpowiednie do ich formy galenowej.

Kompozycje wynalazku do stosowanie miejscowego, zawierają medium kompatybilne z wodą. Kompozycje te mogą być dostarczane zwłaszcza w formie roztworów wodnych, alkoholowych lub wodno-alkoholowych, żelów i wodno-olejowych lub olejowo-wodnych emulsji występujących pod postacią kremów lub żelów. Mogą to też być mikroemulsje, aerozole, lub pęcherzykowe dyspersje zawierające jonowe lub niejonowe lipidy. Te formy galenowe są przygotowywane zgodnie z tradycyjnymi metodami z danej dziedziny.

Te kompozycje, przeznaczone do stosowania miejscowego, mogą być szczególnie kosmetycznymi lub farmaceutycznymi kompozycjami do ochrony, leczenia lub pielęgnacji twarzy, szyi, rąk lub ciała (np. kremy na dzień, kremy na noc, kremy lub olejki przeciwsłoneczne, mleczka do ciała). Może to być też kompozycja do makijażu ( np. podkład) lub kompozycja do sztucznego opalania.

Jeżeli kompozycja wynalazku jest emulsją, proporcja tłuszczu który wchodzi w jej skład, może wahać się od 5% do 80% wagowych, korzystnie od 5% do 50% wagowych w stosunku do całkowitej masy kompozycji. Tłuszcze i substancje emulsyfikujące stosowane w kompozycji będącej w formie emulsji są wybierane spośród konwencjonalnie stosowanych w dziedzinie kosmetyki i farmaceutyki.

Jako przykłady tłuszczów które mogą być zastosowane w wynalazku można wymienić oleje mineralne, (wazelina), oleje roślinne (płynna frakcja masła z masłosza) i ich uwodornione pochodne, oleje zwierzęce, oleje syntetyczne (perhydroskwalen), oleje silikonowe (dimetylopolisiloksan) i oleje fluorowane. Jako inne tłuszcze mogą być wymienione także alifatyczne alkohole (alkohol cetylowy, alkohol stearylowy), kwasy tłuszczowe i woski.

Substancje emulsyfikujące mogą być obecne w kompozycji w proporcji w zakresie od 0,3% do 30% wagowych, korzystnie od 0,5% do 30% wagowych w stosunku do całkowitej masy kompozycji.

Kosmetyczne lub farmaceutyczne kompozycje wynalazku mogą także zawierać tradycyjne środki wspomagające (adjuwanty) odpowiednie do danej dziedziny. Mogą to być hydrofilne lub lipofilne środki żelujące, środki konserwujące, przeciwutleniacze, perfumy, środki wypełniające, osłaniające i substancje barwiące. Dodatkowo, kompozycje te mogą zawierać hydrofilne lub lipofilne składniki aktywne. Ilości tych różnych środków wspomagających lub składników aktywnych są takie jak konwencjonalnie stosowane w dziedzinie kosmetyki lub farmaceutyki i na przykład zawierają się w granicach od 0,01% do 20% całkowitej masy kompozycji. Te substancje wspomagające lub składniki aktywne, zależnie od ich natury, mogą być wprowadzone do fazy tłuszczowej, do fazy wodnej i/lub lipidowych pęcherzyków.

Spośród składników aktywnych które mogą wchodzić w skład kompozycji wynalazku można szczególnie wymienić składniki aktywne posiadające wpływ na leczenie normalnych lub drobnych zmarszczek, a w szczególności składniki aktywne o działaniu keratolitycznym. Za środki keratolityczne uważa się składniki aktywne posiadające właściwości złuszczające albo ścierające lub składniki aktywne zdolne do zmiękczania warstwy rogowej.

Spośród składników aktywnych mających wpływ na leczenie normalnych lub drobnych zmarszczek, które mogą wchodzić w skład kompozycji wynalazku można w szczególności wymienić hydroksykwasy i retinoidy.

Hydroksykwasy mogą występować w formie np. a-hydroksykwasów lub β-hydroksykwasów, które mogą być w postaci linijnej, rozgałęzionej lub pierścieniowej. Mogą być w postaci nasyconej lub nienasyconej. Dodatkowo, atomy wodoru w łańcuchu węglowym mogą być zastąpione przez chlorowce lub chlorowcowane, alkilowane, acylowane, acylo187 921 oksylowane, alkoksykarbonylowane lub alkoksylowane rodniki posiadające od 2 do 18 atomów węgla.

I lydroksykwasy, które mogą być zastosowane to w szczególności kwas glikolowy, mlekowy, jabłkowy, winowy, cytrynowy, 2-hydroksyalkanoinowy, migdałowy i salicylowy oraz ich alkilowane pochodne takie jak kwas n-oktanoilo-5-salicylowy, kwas n-dodekanoilo-5salicylowy, kwas n-dekanoilo-5-salicylowy, kwas n-oktylo-5-salicylowy, kwas n-heptyloksy-5 lub -4-salicylowy, kwas 2-hydroksy-3-metylobenzoesowy lub ich alkoksylowane pochodne takie jak kwas 2-hydroksy-3-metoksybenzoesowy.

Retinoidy mogą to być w szczególności kwas retinowy (all-trans lub 13-cis) i jego pochodne, retinol (witamina A) i jej estry takie palmitynian, octan i propionian retinolu oraz ich sole.

Te składniki aktywne mogą być zastosowane w stężeniach zawartych w granicach od 0,0001% do 5% wagowych, odnośnie do całkowitej masy kompozycji.

Jeśli kompozycje wynalazku są przeznaczone do stosowania drogą doustną, są dostarczane w formach galenowych tradycyjnie stosowanych w tej dziedzinie. Mogą to być np. tabletki, kapsułki żelatynowe, środki doustne do przygotowywania bezpośrednio przed użyciem, granulki, proszki. Są one dostarczane w zaróbkach tradycyjnie przeznaczonych do tej formy stosowania.

Jeśli kompozycje wynalazku są przeznaczone do podawania w formie iniekcji, mogą być dostarczane w formie roztworów zawierających zarobki tradycyjnie stosowane do iniekcji i np. w formie izotonicznych roztworów chlorku sodu.

Następujące przykłady i kompozycje stanowią ilustrację wynalazku, nie narzucają one jednak żadnego ograniczenia. Proporcje zaznaczone w kompozycjach są to procenty wagowe, chyba że zaznaczono inaczej.

Przykład 1: przygotowanie wyciągu z Iris paliidą:

Niezróżnicowane komórki Iris pallida hodowane in vitro w aksenicznych warunkach są wydobywane z hodowli w butelce Erlenmayera lub w zbiorniku do fermentacji za pomocą filtrowania przy średnicy porów 50 pm. Do uzyskanych w ten sposób 55 gramów świeżego materiału dodawane jest 27,5 ml demineralizowanej wody. Całość jest rozdrabniana w Turaxie przy 24 000 obrotów/min, przez 1 minutę w 4°C (łaźnia lodowa). Rozdrobniony produkt jest wirowany w 15 do 10000G w temperaturze 4°C. Uzyskany supernatant jest filtrowany przez pory o średnicy 0,22 pm (filtracja sterylizująca).

Tak przygotowany wyciąg jest przechowywany w temperaturze 4°C. Zawiera on około 15 g suchej substancji na litr.

Jeżeli materiał roślinny stanowi cała roślina, świeży materiał do obróbki jest dostarczany zgodnie z jego suchą masą, tak aby warunki ekstrakcji były takie same jak in vitro. Różne części rośliny są zbierane zgodnie z relatywną wagą każdej jej części. Traktowanie w zimnie umożliwia zamrożenie aktywności enzymatycznej, a filtracja sterylizująca zapobiega degradacji składników aktywnych poprzez mikroorganizmy ze środowiska. Na koniec nośnik wodny jest kompatybilny z receptorami ex vivo i ułatwia kosmetyczne lub farmaceutyczne opracowywanie.

Przykład 2: Pomiar powinowactwa wyciągu z Iris pallida wobec receptorów glicyny i GABA-A (receptor typu A dla kwasu y-aminomasłowego):

Powinowactwo wobec receptora glicynowego było określane zgodnie z metodą opisaną przez Marvizona i wsp. w Mol.Pharmacol., 1986, 30: 590-597. Powinowactwo wobec receptora GABA-A było określane zgodnie z metodą opisaną przez Snodgrassa, S.R., w Nature, 1978, 273: 392.

Streszczenie warunków eksperymentu:

Receptor glicynowy:

Wypieranie znakowanej trytem strychniny związanej z receptorem glicyny jest mierzone przez uprzednią inkubację 2nM znakowanej trytem strychniny z błonami rdzenia kręgowego szczura przez 10 minut w temperaturze 0°C.

187 921

Wyciąg z Iris pallida jest badany przy 1% i 5% jego początkowego stężenia. Dawka IC50 strychniny (dawka niezbędna do wyparcia 50% znakowanej trytem strychniny związanej z receptorem ) jest mierzone przez zastąpienie nieznakowaną strychniną.

GABA-A receptor:

Wypieranie znakowanego trytem muscimolu związanego z receptorem GABA-A jest mierzone przez uprzednią inkubację 2.5 nM znakowanego trytem muscimolu z korą mózgową szczura przez 10 minut w temperaturze 4°C.

Wyciąg z Iris pallida jest testowany przy 1% i 5% jego początkowego stężenia.

Dawka IC50 muscimolu (dawka niezbędna do wyparcia 50% znakowanego trytem muscimolu związanego z receptorem) jest mierzona poprzez zastąpienie go nieznakowanym muscimolem.

Wyniki: wyrażone jako procent zahamowania wiązania radioaktywnego ligandu

Wyciąg z Iris pallida (stężenie)	1%	5%
Receptor glicyny	71	92
Receptor GABA-A	100	100
Odniesienie: strychnina (glicyna)	IC50: 26,0 mM
Odniesienie: muscimol (GABA-A)	IC50: 8,2 nM

Wyniki te wykazują, że wyciąg z Iris pallida jest dobrym ligandem receptorów glicyny i GABA-A.

Związek jaki istnieje pomiędzy tymi receptorami, kanałami chlorowymi i skurczami mięśni sprawia że wyciąg z Iris pallida jest dobrym środkiem przeciwzmarszczkowym.

Przykład 3: Pomiar wpływu wyciągu z Iris pallida na opóźnienie pojawienia się efektu działania antagonistów kanałów chlorowych (drgawek), indukowanego przez strychninę u myszy po podaniu podskórnym.

Pomiar jest prowadzony zgodnie z metodą opisaną przez Kralla i wsp. Epilepsia, 1978, 19, 409-428.

Wyciąg z Iris pallida jest podawany podskórnie w objętości 10ml/kg w pożądanych dawkach. 30 minut po podaniu, podaje się podskórnie strychninę w dawce 1 mg/kg. Nośnikiem jest sterylizowana woda.

Pojawienie się drgawek obserwuje się do 30 minut po wstrzyknięciu strychniny. Dokonuje się też pomiaru opóźnienia pojawienia się drgawek. Produktem odniesienia jest Diazepam w dawce 3mg/kg.

Wyniki: Opóźnienie pojawienia się drgawek jest wyrażane w sekundach. Podane wartości są to średnie wartości przypadające na zwierzę w każdej grupie.

Produkt	Opóźnienie	Zmienność (%)
Nośnik	266
Diazepam	3431	+ 1190
Iris pallida (1 ml/kg)	333	+ 25
Iris pallida (5 ml/kg)	321	+ 21

Wyciąg z Iris pallida posiada potencjał rozkurczający który opóźnia czas pojawienia się drgawek i który czyni go aktywnym środkiem przeciwzmarszczkowym.

187 921

Przykład 4: Przykłady kompozycji według wynalazku.

Kompozycja 1: Lotion pielęgnacyjny do twarzy
Wyciąg taki jak w podano w przykładzie 1	7,00%
Przeciwutleniacz	0,05%
Środek konserwujący	0,,()%
Etanol (rozpuszczalnik)	8,()0%
Woda	qs 100%
Uzyskany w ten sposób lotion działa na zmarszczki podczas powtarzanego stosowania
(dwa razy dziennie przez 1 miesiąc).
Kompozycja 2 : Żel pielęgnacyjny do twarzy
Wyciąg jak w przykładzie 1	7,00%
Hydroksypropyloceluloza*	1,000/0
Środek konserwujący	O^/o
Etanol (rozpuszczalnik)	15,00%
Przeciwutleniacz	0,,%
Woda	qs. 100%
*: Klucel H sprzedawany przez firmę Hercules (środek żelujący)
Uzyskany w ten sposób żel działa na zmarszczki. Może być stosowany codziennie rano
i wieczorem przez okres jednego miesiąca.
Kompozycja 3: Krem do pielęgnacji twarzy (emulsja olejowo-wodna)
Wyciąg jak w przykładzie 1	5,00%
Stearynian glicerolu
(środek emulsyfikujący)	2,00%
Polisorbat 60 (Tween 60 sprzedawany
przez firmę ICI) (środek emulsyfikujący)	1,00%
Kwas stearynowy	1,40%
Trietanoloamina (środek neutralizujący)	0,70%
Karbomer (Carbopol 940 sprzedawany przez
firmę Goodrich)	0,40%
Płynna frakcja masła z masłosza	12,00%
Perhydroskwalen	12,00%
Środek konserwujący	0,30%
Perfumy	0,50%
Przeciwutleniacz	0,05%
Woda	qs. 1000/o
Uzyskuje się biały oleisty krem, który działa na normalne i drobne zmarszczki i który
może być stosowany codziennie.
Kompozycja 4: Krem pielęgnacyjny do twarzy (emulsja olejowo-wodna)
Wyciąg jak w przykładzie 1	5,00%
Mono-, dwustearynian glicerolu	2,00%
Alkohol cetylowy	1150%
Alkohol cetylostearylowy/oksyetylowany
alkohol cetylostearylowy
mieszanka 33 EO	7,00%
Dimetylopolisiloksan	1150%
Wazelina	17,50%
Środek konserwujący	0,30%
Perfumy	0,50%
Gliceryna	12,50%
Woda	qs. 100%

187 921

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zastosowanie w kompozycji kosmetycznej lub do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej skutecznej ilości wyciągu z co najmniej jednej rośliny z rodziny Iridaceae do rozluźniania i/lub zmniejszania napięcia skóry i/lub tkanki podskórnej.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że skuteczna ilości wyciągu z co najmniej jednej rośliny z rodziny Iridaceae jest przeznaczona do zmniejszania normalnych i/lub drobnych zmarszczek.
3. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że kompozycja kosmetyczna i/lub farmaceutyczna jest pakowana w formie odpowiedniej do podawania miejscowego, podawania drogą doustną i/lub drogą wstrzyknięć.
4. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że wyciąg jest wyciągiem z całej rośliny'.
5. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że wyciąg jest wyciągiem z materiału roślinnego uzyskanego z hodowli in vitro.
6. Zastosowanie według zastrz. 5, znamienne tym, że materiał roślinny jest uzyskiwany przez hodowlę in vitro niezróżnicowanych komórek.
7. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że wymieniony wyciąg jest wyciągiem z materiału roślinnego uzyskanego z roślin z rodziny Iridaceae wybranych spośród rodzajów Romulea, Crocus, Iris, Gladiolus, Sisyrinchium lub Hermodactylus.
8. Zastosowanie według zastrz. 7, znamienne tym, że wymieniony wyciąg jest wyciągiem otrzymanym z materiału roślinnego uzyskanego z rośliny z rodzaju Iris.
9. Zastosowanie według zastrz. 8, znamienne tym, że wymieniony wyciąg jest wyciągiem z Iris pallida.
10. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że w kompozycji kosmetycznej wymieniony wyciąg z Iridaceae jest zastosowany w ilości odpowiadającej od 0,01% do 20% całkowitej wagi kompozycji, a korzystnie od 0,1% do 5% całkowitej wagi kompozycji.
11. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że w kompozycji farmaceutycznej wymieniony wyciąg z Iridaceae jest zastosowany w ilości odpowiadającej od 0.01% do 30% całkowitej wagi kompozycji, a korzystnie ilości odpowiadającej od 0,1% do 10% całkowitej wagi kompozycji.
12. Sposób kosmetycznego oddziaływania na normalne i/lub drobne zmarszczki, polegający na stosowaniu miejscowo, we wstrzyknięciach lub doustnie, skutecznej ilości co najmniej jednego wyciągu z Iridaceae.

Niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania skutecznej ilości co najmniej jednego wyciągu z co najmniej jednej rośliny z rodziny Iridaceae w kompozycji kosmetycznej lub do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej przeznaczonej do rozluźniania i/lub zmniejszania napięcia skóry i/lub tkanki podskórnej, szczególnie do oddziaływania na normalne i drobne zmarszczki na skórze.

Obecnie zarówno kobiety jak i mężczyźni zwykle pragną wyglądać młodo tak długo jak jest to tylko możliwe. W związku z tym poszukują sposobów osłabienia objawów starzenia skóry, które manifestują się szczególnie poprzez normalne lub drobne zmarszczki. Z tego względu reklama i moda lansują produkty przeznaczone do zachowania promiennej cery bez zmarszczek, co jest cechą młodej skóry, tak długo jak to tylko możliwe. Dzieje się tak także

187 921 dlatego, że wygląd zewnętrzny ma wpływ na stan umysłu i/lub na morale. Obecnie jest ważne aby czuć się fizycznie i moralnie młodym.

Do chwili obecnej normalnie i drobne zmarszczki były leczone za pomocą produktów kosmetycznych zawierających substancje czynne działające na skórę, na przykład substancje nawilżające lub wspomagające odnowę komórek skóry lub zwiększające syntezę kolagenu, który jest składnikiem tkanki skórnej. Jednakże do dziś nie jest wiadomo w jaki sposób działać na zmarszczki poprzez działanie na elementy mięśniowe obecne w skórze.

Wiadomo jest, że twarzowe mięśnie szerokie szyi znajdują się pod kontrolą doprowadzających włókien ruchowych nerwu twarzowego i że ponadto międzyzrazikowe przegrody w tkance podskórnej zawierają włókna, które stanowią tkankę mięśniową prążkowaną (panniculus camosus -warstwa mięśni podskórnych). Ponadto, jest także wiadomo że subpopulacja fibroblastów skórnych zwanych miofibroblastami wykazuje właściwości podobne jak tkanka mięśniowa.

Wprowadzający wynalazek w szczególności zaobserwował w pewnych sytuacjach patologicznych i terapeutycznych, jaką rolę odgrywają na zmarszczki na twarzy, nerwy kontrolujące całą tę tkankę mięśniową. Tak więc w pewnych stanach dotyczących nerwu twarzowego, w których przewodzenie impulsu nerwowego jest przerwane i/lub osłabione, w obszarze unerwienia obserwuje się porażenie mięśni twarzowych. Porażenie to, oprócz innych objawów klinicznych, powoduje zmniejszenie lub nawet zanik zmarszczek.

Odwrotnie, w stanach w których dochodzi do nadmiernego skurczu mięśni twarzowych, wprowadzający wynalazek zaobserwował zaakcentowanie zmarszczek na twarzy. Ponadto, zaobserwował także wzmożenie zmarszczek na twarzy w stanach wzmożonego napięcia mięśniowego w chorobie Parkinsona i jako efekt uboczny spowodowany neuroleptykami.

Poza tym, wykazano że toksyna laseczki jadu kiełbasianego, pierwotnie stosowana do leczenia skurczów, może działać na stany przebiegające ze spastycznością mięśni (patrz A. Blitzer i wsp. Arch. Otolaryngol. Head Neck Surg., 1993,119, strony 1018 do 1022) i na zmarszczki na gładziźnie, które są zmarszczkami między i ponadrzęsowymi (patrz J. D. Carruters i wsp., J. Dermatol. Surg. Oncol., 1992, 18 strony 17 do 21). W rezultacie, poprzez działanie farmakologiczne, jest możliwy wpływ na nerwowy komponent zmarszczek.

W obwodowym układzie nerwowym połączenie pomiędzy nerwem a mięśniem stanowi płytka nerwowo-mięśniowa. W przeciwnym kierunku do niej podąża szlak doprowadzający nerwu zwanego motoneuronem. Dodatkowo, błony komórkowe każdego włókna nerwowego zawierają liczne kanały jonowe, szczególnie kanały dla chloru, który może przechodzić przez nie w formie chlorków. Kanały te są związane z receptorami neuronów. Receptory neuronów związane na obwodzie z kanałami chlorowymi to szczególnie receptory dla glicyny ( receptory wrażliwe na glicynę-strychninę) i receptory dla typu A GABA (receptory GABA-A) (GABA = kwas y - aminomasłowy).

Wiadomo jest, że możliwe jest zmniejszenie pobudliwości motoneuronu poprzez różne środki, farmakologiczne, które działają na receptory wrażliwe na glicyną-strychninę lub na receptory GABA-A w obwodowym układzie nerwowym (patrz W. Sieghart, Trends in Pharmacological Science, December 1992, 4 Vol. 131, strony 446 do 450). Jest więc możliwe modulowanie pobudliwości motoneuronu na przykład poprzez glicynę lub kwas gammaminomasłowy (GABA).

Aktywacja tych receptorów otwiera kanały chlorowe i prowadzi do wejścia jonów chloru i zwiększenia ich ilości w komórkach włókna nerwowego. Powoduje to hiperpolaryzację motoneuronu, który w rezultacie staje się mniej pobudliwy. Zmniejszenie pobudliwości motoneuronu powoduje mniejszą stymulację włókien mięśniowych tym samym powodując ich rozluźnienie.

Po licznych testach klinicznych, Zgłaszający ustalił, że kurczliwe włókna mięśniowe, a w szczególności włókna mięśniowe prążkowane, które znajdują się pod bezpośrednią kontrolą bodźców neuromotorycznych, odgrywają zasadniczą rolę w patogenezie zmarszczek. Modulacja bodźców neuromotorycznych zmniejszała nie tylko normalne, ale także drobne zmarszczki i miała działanie „wygładzające” na mikroskopową rzeźbą powierzchni skóry Stwierdzono także, że tkanki skóry i tkanka podskórna zawierają receptory związane z kana4

187 921 łami chlorowymi, czego dotychczas nie przewidywano. Odkryto zatem, że jest możliwy wpływ na te kanały w celu rozkurczenia lub zmniejszenia napięcia tych tkanek i w ten sposób zmniejszenie normalnych i drobnych zmarszczek.

Do tej pory nikt nie ustalił związku pomiędzy kanałami chlorowymi włókien nerwowych a zmarszczkami. Nikt też nie stwierdził, że jest możliwe leczenie zmarszczek poprzez oddziaływanie na kanały chlorowe poprzez aktywację receptorów obecnych w tych kanałach lub ich pobliżu. Substancje które mogą aktywować receptory kanałów chlorowych i doprowadzać do wejścia chloru do wnętrza komórek są zwane substancjami agonistycznymi.

Istnieje wiele receptorów związanych z kanałami chlorowymi. Są to zwłaszcza receptory wrażliwe na glicynę-strychninę i receptory GABA-A. Te ostatnie składają się z kilku podjednostek zawierających miejsce dla GABa, miejsce dla benzodwuazepin, miejsce typu steroidowego i miejsce dla barbituranów. Według niniejszego wynalazku, wszystkie substancje które działają jako agoniści wobec tych receptorów lub miejsc, mogą być zastosowane do rozkurczenia lub zmniejszenia napięcia tkanek skóry i/lub tkanek podskórnych. Substancja, która będzie uznana za agonistyczną względem receptorów kanałów chlorowych musi posiadać dwie następujące właściwości:

- być zdolna do selektywnego związania z co najmniej jednym z różnych receptorów związanych z kanałem chlorowym;

- wykazywać działanie relaksacyjne na tkankę mięśniową będącą w stanie skurczu.

Pierwsza właściwość która polega na zdolności związania się z receptorem związanym z kanałem chlorowym, nie umożliwia rozróżnienia pomiędzy aktywnością agonistyczną a antagonistyczną. Daje jednak możliwość określenia potencjalnego powinowactwa względem receptora.

Druga właściwość umożliwia odróżnienie agonistów. Aktywność agonistyczna badanej substancji może być zademonstrowana jako efekt relaksacyjny wobec tkanki mięśniowej, która została uprzednio skurczona poprzez substancję będącą antagonistą kanału chlorowego. Jako substancja antagonistyczna wobec kanału chlorowego może być wybrana jedna ze znanych substancji takich jak: bikukulina, strychnina, tert-butylo-bicyklofosforotionian i pikrotoksyna.

Niespodziewanie, Zgłaszający wykazał, że wyciąg z co najmniej jednej rośliny z rodziny Iridaceae spełnia określone powyżej kryteria dla agonisty receptora kanału chlorowego.

Zastosowanie wyciągu z Iridaceae do leczenia szorstkiej skóry za pomocą jego aktywności rozszerzającej naczynia krwionośne skóry zostało opisane w japońskim zgłoszeniu patentowym nr JP-A-60-201249.

Niniejszy wynalazek dotyczy zastosowania skutecznej ilości wyciągu z co najmniej jednej rośliny z rodziny Iridaceae w kompozycji kosmetycznej lub do wytwarzania kompozycji farmaceutycznej przeznaczonej do zmniejszenia napięcia i/lub rozluźnienia tkanek skóry i/lub tkanki podskórnej.

Okazało się, że to zastosowanie jest szczególnie skuteczne do zmniejszania normalnych i drobnych zmarszczek.

Korzystnie według wynalazku zastosowanie skutecznej ilości wyciągu z co najmniej jednej rośliny z rodziny Iridaceae odnosi się do zmniejszenia normalnych i/lub drobnych zmarszczek.

Bardziej szczegółowo, zmniejszenie napięcia i/lub rozluźnienie skóry i/lub tkanki podskórnej polega na rozluźnieniu lub zmniejszeniu napięcia mięśni.

Według wynalazku, kompozycja zawierająca wyciąg może być zastosowana zarówno lokalnie, to jest miejscowo, lub w podskórnych i/lub śródskórnych iniekcjach, jak i systemowo lub ogólnie, to znaczy doustnie i/lub w formie iniekcji domięśniowej.