PL187536B1

PL187536B1 - Kompozycja do obróbki gleby i sposób wytwarzania kompozycji do obróbki gleby

Info

Publication number: PL187536B1
Application number: PL97333841A
Authority: PL
Inventors: Alain Laudet; Tichelen Etienne Van; Daniel A. A. Puiatti; Lucien M. L. J. Destexhe
Original assignee: Lhoist Rech & Dev Sa
Priority date: 1996-11-26
Filing date: 1997-11-25
Publication date: 2004-07-30
Also published as: EA199900501A1; NO992504D0; CN1238797A; YU22999A; AP9901576A0; ES2141622T5; SK68499A3; SI0880569T2; SK285510B6; EP0880569B1; OA11054A; ATE187757T1; DE69700952D1; BE1010771A3; BR9713539A; HUP0000192A2; DE69700952T2; SI0880569T1; EP0880569A1; NO313055B1

Abstract

1. Kompozycja do obróbki gleby, zawierajaca wapno palone i niewodny plynny doda- tek, znamienna tym, ze wapno palone ma postac proszku o wielkosci czastek mniejszej niz 2 mm, którego czesc stanowia czastki drobne, a niewodny plynny dodatek ma zdolnosc do skupiania drobnych czastek i kompozycja zawiera skupiska drobnych czastek, utworzo- ne przez niewodny plynny dodatek i uwalniajace drobne czastki w obecnosci wilgoci. 15. Sposób wytwarzania kompozycji do obróbki gleby, znamienny tym, ze miele sie wapno palone ma proszek o wielkosci czastek mniejszej niz 2 mm, a nastepnie dodaje sie do proszku niewodny plynny dodatek majacy zdolnosc do skupiania drobnych czastek oraz miesza sie otrzymana kompozycje. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania kompozycji do obróbki gleby.

Sposób według wynalazku odznacza się tym, że miele się wapno palone na proszek o wielkości cząstek mniejszej niż 2 mm, a następnie dodaje się do proszku niewodny płynny dodatek mający zdolność do skupiania drobnych cząstek i miesza się otrzymaną kompozycję. W czasie mieszania uzyskuje się czasowe skupienie mniejszych cząstek kompozycji za pomocą niewodnego płynnego dodatku. Korzystnie to skupienie cząstek zniknie po rozprzestrzenieniu produktu, zwłaszcza przez hydratację wapna palonego, która powoduje utratę zdolności skupiającej dodatku zgodnie z wynalazkiem.

Według innej odmiany wynalazku, sposób wytwarzania kompozycji do obróbki gleby charakteryzuje się tym, że dodaje się do wapna palonego niewodny płynny dodatek mający zdolność do skupiania drobnych cząstek oraz miele się otrzymane wapno palone na proszek 0 wielkości cząstek mniejszej niż 2 mm w czasie wspomnianego dodawania lub po nim, jednocześnie mieszając kompozycję. Korzyścią tego sposobu jest to, że mielenie i mieszanie stanowią jeden etap.

Jeśli w temperaturze otoczenia płynny dodatek jest nieco zbyt lepki, można zrobić zastrzezenie dotyczące podgrzania go przed dodaniem. Można uważać, że lepkość kinematyczna płynnego dodatku w chwili, w której się go dodaje, powinna korzystnie nie przekraczać 20 mPa · s, a nawet korzystnie 15 mPa-s. Na przykład, można rozważyć dodawanie w 40°C.

Wynalazek dotyczy również stosowania kompozycji opisanej powyżej przy obróbce 1 stabilizowaniu gleby, szczególnie gleby umiarkowanie mokrej, na przykład, iłu, gleby piaszczysto-gliniastej lub kredowej. Na przykład, stosuje się takie kompozycje do materiału wypełniającego, do podłoży drogowych, przy powtórnej obróbce starych dróg, przy budowie platform przemysłowych, przy tworzeniu systemów drogowych w miejskich dzielnicach mieszkaniowych lub na obszarach rolniczych.

Inne szczegóły i szczególne cechy wynalazku staną się oczywiste po zapoznaniu się z poniższym opisem nieograniczających przykładów realizacji.

Przykład 1 g białego oleju rozpylono na 1 kg wapna palonego stosowanego na drogach. Następnie mieszano mieszaninę wciągu 10 minut w laboratoryjnej mieszarce czaszowej (mieszarka Hobarta).

Olej biały była to mieszanina 68% alkanów i 32% cykloalkanów o zawartości związków aromatycznych mniejszej niż 1 mg/kg i związków wielopierścieniowych mniejszej niż 1 mg/kg· Średnia masa cząsteczkowa wynosiła między 340 i 360· Lepkość kinematyczna w 40°C wynosiła 15 mPa · s.

Instalację pomiarową zastosowaną w laboratorium służącą pomiarowi emisji pyłów przedstawiono na załączonym pojedynczym rysunku. Obejmuje ona następujące elementy:

- wibrujący dozownik 1 znany w technice,

- lejek 2,

- kolumnę 3 z nakładanymi cylindrycznymi elementami, której górny element 4 podpiera lejek 2, a każdy z następnych czterech elementów 5-8 jest zaopatrzony w łącznik 9 połączony z pompą ssącą, nie przedstawioną na rysunku, przez kolektor i z łącznikiem 10 działającym jako wlot powietrza,

- odbieralnik 11, umieszczony u podstawy kolumny 3 (o średnicy 200 mm),

187 536

- wyżej wymienioną pompę ssącą,

- dwa zawory, nieprzedstawione na rysunku, służące regulacji zmniejszenia ciśnienia powietrza oraz

- manometr w kształcie litery U, również nie przedstawiony na rysunku.

Instalacja ta umożliwiła symulację spadku wapna w obecności bocznego wiatru, który powstał przez zastosowanie w instalacji zmniejszonego ciśnienia (100 mm słupa wodnego). Po spadku określono masę proszku zebranego u podstawy kolumny 3, a zatem i procent wapna uniesionego ruchem powietrza.

Po upuszczeniu kilograma wapna palonego nie poddanego obróbce, zebrano 897 g wapna w odbieralniku 11, co odpowiada ubytkowi 10,3%. W czasie identycznego badania z wapnem palonym, przeprowadzonego po obróbce zgodnie z wynalazkiem, odzyskano 948 g, to znaczy ubytek wyniósł 5,2%. Tak więc, skutkiem obróbki było zmniejszeniem emisji pyłów o ± 50%. Rozkład wielkości cząstek wapna nie poddanego obróbce i wapna poddanego obróbce, mierzony za pomocą przesiewania pod zmniejszonym ciśnieniem powietrza (sprzęt skonstruowany przez Alpine), jak również ich reaktywności podano w poniższej tabeli:

Rozkład wielkości cząstek	Wapno nie poddane obróbce	Wapno poddane obróbce
< 32 pm	47,8%	7,4%
32-45 pm	6%	17,8%
45-63 pm	5,2%	9,2%
63-90 pm	6,2%	16,4%
90-160 pm	11,4%	19,4%
160-250 pm	7,2%	7,4%
250-500 pm	11,8%	14,6%
0,5-1 mm	4,2%	6,2%
> 1 mm	0,2%	1,6%
Reaktywność	6, 3 minuty	7, 3 minuty

Dla określenia reaktywności wapna wykorzystano egzotermiczny charakter reakcji hydratacji wapna palonego. Polega ono na pomiarze wzrostu temperatury w czasie. Pomiary te prowadzono zgodnie z normą DIN 1060 (Część 3 - metoda badawcza 10) z 1982 r. Wyniki wyrażone zostały czasem koniecznym, licząc od rozpoczęcia reakcji hydratacji 150 g wapna palonego z 600 g wody, dla osiągnięcia temperatury 60°C, przy temperaturze początkowej 20°C.

Przykład 2 g poli-alfa-olefiny (Nextbase 2002 z NESTE) rozpylono na 1 kg wapna palonego stosowanego na drogach. Następnie mieszano mieszaninę wciągu 10 minut w laboratoryjnej mieszarce czaszowej (mieszarka Hobarta). Procentowa emisja pyłów mierzona przed obróbką w laboratoryjnym badaniu spadowym, opisanym w przykładzie 1, wyniosła 11,1%. Dla wapna poddanego obróbce wyniosła 5,3%, co oznacza zmniejszenie ilości pyłów o ± 52%. Rozkład wielkości cząstek wapna nie poddanego obróbce i wapna poddanego obróbce, jak również, ich reaktywności podano w poniższej tabeli:

Rozkład wielkości cząstek < 32 pm 32-45 pm 45-63 pm 63-90 pm

90-160 pm

Wapno nie poddane obróbce 51,2%

5,2%

6,4%

6,8%

12,4%

Wapno poddane obróbce 6%

15,2%

9,6%

23,6%

20,8%

187 536

160-250 pm	7,2%	6,4%
250-500 pm	8%	13,6%
0,5-1 mm	2,8%	4,4%
> 1 mm	2%	0,4%
Reaktywność	6, 7 minuty	7, 4 minuty

Przykład 3 g poliolefiny o bardzo rozgałęzionym łańcuchu (MX 2101 z MIXOIL) rozpylono na 1 kg wapna palonego stosowanego na drogach. Następnie mieszano mieszaninę wciągu 10 minut w laboratoryjnej mieszarce czaszowej (mieszarka Hobarta). Procentowa emisja pyłów mierzona przed obróbką w laboratoryjnym badaniu spadowym, opisanym w przykładzie 1, wyniosła 8,8%. Dla wapna poddanego obróbce wyniosła 3%, co oznacza zmniejszenie ilości pyłów o ± 66%. Rozkład wielkości cząstek wapna nie poddanego obróbce i wapna poddanego obróbce, jak również ich reaktywności podano w poniższej tabeli:

Rozkład wielkości cząstek	Wapno nie poddane obróbce	Wapno poddane obróbce
< 32 pm	55,6%	8%
32-45 (im	4%	12%
45-63 pm	5%	9,6%
63-90 (im	5,8%	22,4%
90-160 pm	9,8%	24%
160-250 pm	6,8%	7,2%
250-500 (im	9,2%	11,2%
0,5-1 mm	3,6%	4,8%
> 1 mm	0,2%	0,8%
Reaktywność	6, 7 minuty	7 minut

Przykład 4

Jedną tonę wapna palonego stosowanego na drogach poddano obróbce w przemysłowej mieszarce-granulatorze typu zygzakowego, wyposażonej w rozpraszające pręty i noże (GRC 300 skonstruowany przez GMV Impianti/Włochy). Olej biały, opisany w przykładzie 1, dozowano w ilości 1% za pomocą pompy dozującej i rozproszono w masie wapna przez działanie siły odśrodkowej wytworzonej ruchem obrotowym noży. Procentowa emisja pyłów mierzona w laboratoryjnym badaniu spadowym, opisanym w przykładzie 1, wyniosła 8,1% dla wapna przed obróbką i 3,4% dla wapna poddanego obróbce, co oznacza zmniejszenie ilości pyłów o ± 58%. Rozkład wielkości cząstek wapna nie poddanego obróbce i wapna poddanego obróbce, jak również ich reaktywności podano w poniższej tabeli:

Rozkład wielkości cząstek	Wapno nie poddane obróbce	Wapno poddane obróbce
< 32 pm	57,8%	2,6%
32-45 (im	4,8%	4,4%
45-63 pm	4,4%	3,8%
63-90 (im	5%	9%
90-160 pm	8,8%	22%
160-250 (im	5,8%	14,7%

187 536

250-500 pm	9,2%	8,1%
0,5-1 mm	3,8%	25%
> 1 mm	0,4%	11,4%
Reaktywność	4 minuty	5, 6 minuty

Przykład 5

Trzydzieści ton wapna palonego o wielkości cząstek 5-15 mm zmielono w przemysłowej instalacji mającej w miejscu wejścia młyn bijakowy wyposażony w pręt zraszający. Na wapno, w momencie wprowadzania go do młyna, wstrzyknięto dodatek (olej biały) z prędkością 13 kg na tonę wapna. Po zmieleniu otrzymano wapno palone stosowane na drogach 0 wielkości cząstek mniejszej niż 2 mm. Następnie produkt ten homogenizowano w czasie przenoszenia do silosu magazynującego za pomocą wałka o powierzchni śrubowej w układzie kaskadowym. Procentowa emisja pyłów mierzona w laboratoryjnym badaniu spadowym, wyniosła 8,5% przed obróbką wapna i 4,2% dla wapna poddanego obróbce, co oznacza, zmniejszenie ilości pyłów o ± 50%. Rozkład wielkości cząstek wapna nie poddanego obróbce i wapna poddanego obróbce, jak również, ich reaktywności podano w poniższej tabeli:

Rozkład wielkości cząstek	Wapno nie poddane obróbce	Wapno poddane obróbce
< 32 pm	55,2%	2,2%
32-45 pm	4%	9,4%
45-63 pm	5,6%	3,4%
63-90 pm	5,6%	8,6%
90-160 pm	9,6%	30,2%
160-250 (im	7,2%	8,4%
250-500 (im	9,2%	18,6%
0,5-1 mm	3,6%	13,6%
> 1 mm	0%	5,6%
Reaktywność	3, 45 minuty	4, 3 minuty

Centre technique des Industries Aerauliques et Thermiques (CET1AT, 69604 Villeurbanne/France) przeprowadziło pomiar porównawczy emisji pyłów, w czasie rozrzucania na miejscu obróbki, jakościowego drogowego wapna palonego poddanego obróbce i nie poddanego obróbce. Określenie średniego poziomu emisji pyłów na obrzeżach terenu obróbki, na którym dokonywano rozrzucania produktu, polegało na zasysaniu i filtrowaniu znanej objętości powietrza, a następnie ważeniu filtra osadczego. Stężenie pyłów określono jako stosunek masy cząstek stałych zatrzymanych przez filtr i objętości powietrza pobranego do badania. Jest on wyrażony w mg/m³ powietrza. Pobrano różne próbki na wysokości między 1 i 1,5 m, za pomocą urządzenia zgodnie z francuską normą NF X 43-021 dotyczącą „Pobierania próbek w otaczającym powietrzu na filtrze materiałów zawierających cząstki stałe w zawiesinie”. Pomiary te wykazały, że stężenie pyłów w czasie rozrzucania wapna palonego poddanego obróbce było co najmniej dziesięć razy mniejsze niż stężenie mierzone w czasie rozrzucania wapna palonego nie poddanego obróbce. W przeprowadzonym przykładzie uzyskano przy bocznym wietrze wiejącym z prędkością 3 m na sekundę, średnie stężenie w odległości do 20 m od obszaru, na którym rozrzucano produkt, między 45 i 50 mg/Nm3 dla wapna nie poddanego obróbce, natomiast w tych samych warunkach, dla wapna poddanego obróbce zgodnie z wynalazkiem, uzyskano średnią wartość rzędu 3 mg/Nm³.

Przykładó

Trzydzieści ton wapna stosowanego na drogach zmielono i poddano obróbce w instalacji i w warunkach opisanych w przykładzie 5, lecz dodając olej biały w ilości 6 kg na tonę

187 536 tonę wapna. Procentowa emisja pyłów mierzona w laboratoryjnym badaniu spadowym, wyniosła 10,1% dla wapna przed obróbką i 4,4% dla wapna poddanego obróbce, co oznacza zmniejszenie ilości pyłów o ± 55%. Rozkład wielkości cząstek wapna nie poddanego obróbce i wapna poddanego ołDi^iSłot^i^, jak również ich reaktywnoścc podano w poniższej tabeli:

Rozkład wielkości cząstek	Wapno nie poddane obróbce	Wapno poddane obróbce
< 32 pm	48,6%	2,8%
32-45 pm	6,2%	6,2%
45-63 pm	4,6%	5,8%
63-90 pm	5,2%	11,8%
90-160 [im	10,6%	32,2%
160-250 pm	8,6%	9,6%
250-500 pm	11,6%	17,2%
0,5-1 mm	4,4%	12,2%
> 1 mm	0,2%	2,2%
Reaktywność	3, 9 minuty	4, 1 minuty

Jak wynika ze wszystkich przykładów 1 do 6, wystąpiło wyraźne zmniejszenie w kompozycji poddanej obróbce frakcji o mniejszej wielkości cząstek i utrzymanie lub nieznaczne zwiększenie frakcji o większej wielkości cząstek. Zaobserwowano natomiast wyraźne zwiększenie frakcji o średniej wielkości cząstek: 63 do 160 pm, ewentualnie 250 pm dla wapna palonego.

Ta zmiana proporcji wielkości cząstek nie wywiera istotnego wpływu na reaktywność wapna, ani też na jego zdolność do płynięcia.

Jak wynika z poniższego przykładu 7, na działanie wapna palonego na naturalną glebę nie wpływa również obróbka tego wapna zgodnie z wynalazkiem.

Przykład 7

Przeprowadzono badania laboratoryjne celem określenia skutków obróbki przeciwpylnej na własności drogowego wapna palonego, którego cząstki mają wielkość mniejszą niż 2 mm . zgodnie z francuską normą NF P 9810i (czerwiec 1991). Po scharakeeryzowaniu wapna przed obróbką i po niej zgodnie z wynalazkiem, badania polegały na zmierzeniu efektów zastosowanych kompozycji, takich jak charakterystyka wytrzymałościowa i stabilność wymiarów, w odniesieniu do gleby „limon” z obszaru Paryża (wskaźnik plastyczności: 12 do 15). Stwierdzono, że obróbka zgodna z wynalazkiem nie zmieniła znacząco reaktywności wapna tylko zmodyfikowano wyraźny rozkład wielkości cząstek i wapno poddane obróbce stało się homometryczne.

Mierzono oddziaływanie na piasek gliniasty za pomocą badania IPI (Indice Portant Immediat zgodnie z francuską normą NF P 94-078 z grudnia 1992) i badania CBR (Kalifornijski Współczynnik Nośności zgodnie z francuską normą NF P 94-078 z grudnia 1992) po zanurzeniu w wodzie na okres czterech dni. Dla każdego z dwóch typów wapna wprowadzono dwa dodatki: 1,5 i 3% w stosunku do masy suchej gleby. Początkowe zawartości wody w glebie, przed obróbką, wynosiły 19 i 21%, co odpowiada WOPN +2 i WOPN +4 (Standardowy Test Proctor zgodnie z francuską normą NF P 94-093 z grudnia 1993).

Wyniki przedstawiały się następująco.

Bez względu na typ wapna i w takich samych warunkach (początkowa zawartość wody w glebie, gęstość badanych próbek i ilość dodanego wapna) IPI-y po obróbce wapnem były wyraźnie większe niż mierzone przed obróbką oraz osiągnęły one porównywalne poziomy, wziąwszy pod uwagę rozrzut badania.

187 536

Bez względu na typ wapna, liniowe pęcznienie po zanurzeniu w wodzie w ciągu czterech dni, mierzone zgodnie z metodą CBR, było również na porównywalnym poziomie i wynosiło mniej niż 0,15% we wszystkich przypadkach.

Badania te wykazują, że obróbka przeciwpylna zgodnie z wynalazkiem nie zmieniła znacząco działania wapna palonego na naturalną glebę, nośność ulepszyła się, a pęcznienie zmniejszyło się w tych samych proporcjach, bez względu na typ wapna.

Rozumie się, że niniejszy wynalazek w żaden sposób nie jest ograniczony do opisanych powyżej przykładów wykonania oraz, że można go modyfikować w zakresie załączonych zastrzezeń.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Kompozycja do obróbki gleby, zawierająca wapno palone i niewodny płynny dodatek, znamienna tym, że wapno palone ma postać proszku o wielkości cząstek mniejszej niż 2 mm, którego część stanowią cząstki drobne, a niewodny płynny dodatek ma zdolność do skupiania drobnych cząstek i kompozycja zawiera skupiska drobnych cząstek, utworzone przez niewodny płynny dodatek i uwalniające drobne cząstki w obecności wilgoci.
2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ma rozkład wielkości cząstek, w którym cząstki mniejsze niż 32 pm stanowią mniej niż 30% całkowitej kompozycji, korzystnie mniej niz 20%, a jeszcze korzystniej mniej niż 10%.
3. Kompozycja według zastrz. 2, znamienna tym, że ma rozkład wielkości cząstek, w którym cząstki mniejsze niż 32 pm stanowią mniej niż 5% całkowitej kompozycji, a korzystnie mniej niż 3%.
4. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienna tym, że ma rozkład wielkości cząstek, w którym cząstki większe niż 1 mm stanowią mniej niz 20% całkowitej kompozycji, korzystniej mniej niż 10%, jeszcze korzystniej 1%.
5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatek jest hydrofobowy i traci swą zdolność do skupiania podczas hydratacji przynajmniej części wapna palonego.
6. Kompozycja według zastrz. 1 albo 5, znamienna tym, że dodatek jest zdolny do przynajmniej częściowego odparowania w temperaturze reakcji między wapnem palonym i wodą.
7. Kompozycja według zastrz. 1 albo 5, znamienna tym, że dodatek jest związkiem wybranym z grupy zawierającej oleje mineralne i poliolefiny oraz ich mieszaniny.
8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, jako olej mineralny zawiera olej biały, który korzystnie nie zawiera lub prawie nie zawiera frakcji aromatycznej i związków wielopierścieniowych.
9. Kompozycja według zastrz. 8, znamienna tym, że olej biały zawiera 50-80% alkanów, szczególnie 60-70% alkanów i 20-50% cykloalkanów, a zwłaszcza 30-40% cykloalkanów.
10. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że jako poliolefinę zawiera polialfa-olefmę lub poliolefinę o bardzo rozgałęzionym łańcuchu.
11. Kompozycja według zastrz. 1 albo 5, znamienna tym, że zawiera ograniczony udział płynnego dodatku, rzędu 0,1-5%, korzystnie około 0,5-2% w stosunku do całkowitej masy kompozycji.
12. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatkowo zawiera środek zwiększający zdolność skupiającą płynnego dodatku.
13. Kompozycja według zastrz. 12, znamienna tym, że środkiem zwiększającym zdolność skupiającą płynnego dodatku jest polibuten.
14. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ma reaktywność mniejszą niż 10 minut, zwłaszcza mniejszą niż 5 minut.
15. Sposób wytwarzania kompozycji do obróbki gleby, znamienny tym, że miele się wapno palone ma proszek o wielkości cząstek mniejszej niż 2 mm, a następnie dodaje się do proszku niewodny płynny dodatek mający zdolność do skupiania drobnych cząstek oraz miesza się otrzymaną kompozycję.
16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że podgrzewa się dodatek przed jego dodaniem.
17. Sposób wytwarzania kompozycji do obróbki gleby, znamienny tym, że dodaje się do wapna palonego niewodny płynny dodatek mający zdolność do skupiania drobnych cząstek oraz miele się otrzymane wapno palone na proszek o wielkości cząstek mniejszej niż 2 mm w czasie wspomnianego dodawania lub po nim, jednocześnie mieszając kompozycję.

187 536
18. Sposób według zasugUz 17, znam ienny ty^m> że po dgrzewa się dodatek przed jego dodaniem.

Niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji do obróbki i stabilizowania gleby i sposobu wytwarzania kompozycji do obróbki gleby.

Znana jest obróbka gleby, szczególnie gleby mokrej, w celu jej osuszenia i stabilizowania, szczególnie, gdy gleba ta służy jako podłoże dla dużych robót budowlanych, takich jak budowa dróg, parkingów samochodowych itp. W tym celu glebę miesza się ze sproszkowanymi hydraulicznymi środkami wiążącymi lub sproszkowanym wapnem palonym. Obróbka taka obejmuje przenoszenie sproszkowanego wapna palonego Iub hydraulicznego środka wiążącego ze zbiornika magazynującego rozrzucany nośnik, rozrzucanie proszku na glebie poddawanej obróbce oraz wymieszaniem proszku z glebą poddawaną obróbce, na przykład przez zaoranie. Aby uzyskać odpowiednie warunki przenoszenia, zastosowany proszek musi być bardzo płynny, to znaczy, musi mieć odpowiednią wielkość cząstek, tak aby swobodnie płynął przez rury, w których dokonywane jest zazwyczaj przenoszenie z zastosowaniem metody pneumatycznej. Ponadto, właściwe jest zastosowanie wapna palonego Iub środka wiążącego o dostatecznie małej wielkości cząstek, co umożliwia uzyskanie w glebie poddanej obróbce maksymalnie równomiernej dyspersji i dobrej reaktywności. Na przykład, dla podłoża dróg zaleca się jest zazwyczaj, by wapno palone miało wielkość cząstek nie przekraczającą 2 mm (patrz francuska norma NFP 98-101).

Stosowanie takich proszków do obróbki gleby ma jednakże pewne wady. Główna z nich polega na emisji pyłu wapiennego i/lub pyłu hydraulicznego środka wiążącego podczas obróbki opisanej powyżej, zarówno w czasie rozrzucania, jak i w czasie orania. Gdy wieje wiatr, można czasami zaobserwować przenoszenie produktu stosowanego podczas obróbki na odległość większą niż 20 do 30 metrów od miejsca obróbki. Gdy pył ten osadza się na wilgotnych nośnikach Iub niechronionych organizmach żywych, wywołuje to nagły wzrost pH (szczególnie w przypadku wapna) Iub przywieranie produktu do tych nośników, będące skutkiem hydraulicznego wiązania. A zatem, wyżej wspomniane emisje pyłów mogą agresywnie oddziaływać na środowisko (korozja, szkody w sąsiednich uprawach itp.) oraz mogą powodować pozostawianie widocznych i uporczywych pozostałości na powierzchniach, które produkt pokrywa, co jest nieestetyczne, na przykład, w środowisku miejskim (patrz, na przykład, M. bCHAEFFNER i J.-C. VALEUX, Emissions de poussieres de chaux et/ou de liants hyprauliques sur les chantiers de teaitemenZ de sole et de eeteriZemenZ de chaussees, realite et remcdes; Bulletin de liaison des laboeaZoiree des Ponts et Chaussees. [Emisje pyłów pochodzących z wapna i/lub hydraulicznych środków wiążących w miejscach obróbki gleby i prac drogowych; Rzeczywistość i środki zaradcze; Biuletyn łącznikowy Departamentu Dróg i Mostów], 198, lipiec-sierpień, 1995).

Znane są sposoby stabilizowania gleby w robotach ziemnych lub przy podłożu drogowym, obejmujące rozrzucanie farby wapiennej na glebie poddawanej obróbce. Ten typ obróbki można zastosować jedynie w przypadku gleby suchej, na przykład w rejonach słonecznych. Jest on nieodpowiedni w przypadku gleby średnio do bardzo mokrej.

Znany jest również produkt do stabilizowania gleby stosowany w produktach inżynierii lądowej i wodnej obejmujący wapno gaszone, bezwodny lub hydratowany gips i wodę lub roztwór wodny zawierający środek przeciwpylny (patrz abstrakt Derwent JP-5222366: numer dostępu 93-309364). Produkt ten stosuje wodę lub roztwór wodny. Tak więc, jak w przypadku farby wapiennej, jest absolutnie nieodpowiedni do obróbki i stabilizowania gleby, która jest średnio mokra do bardzo mokrej, jak ma to miejsce w przypadku niniejszego wynalazku.

Znana jest również obróbka powierzchni przy zastosowaniu proszku wapna palonego, w którym cząstki wapna palonego są powlekane związkiem organicznym, korzystnie w roztworze w rozpuszczalniku organicznym. Gdy cząstki zostaną całkowicie powleczone, proszek wapna palonego ma wyraźnie zwiększoną odporność na wilgoć i zwiększoną płynność, co

187 536 poprawia warunki transportu i magazynowania (patrz abstrakt Japio JP-58180225). Jednakże, gdy zachodzi potrzeba zastosowania proszku, konieczne jest najpierw przywrócenie jego właściwej reaktywności przez podgrzewanie go wciągu dziesięciu minut wokoło 400°C. To oczywiście eliminuje go w przypadku zastosowania będącego celem niniejszego wynalazku.

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest opracowanie kompozycji do obróbki gleby, która spełnia wymagania państwowych przepisów, a jednocześnie eliminuje wspomniane powyżej wady, jak również sposób wytwarzania takiej kompozycji.

Problemy te rozwiązano dzięki kompozycji do obróbki gleby zawierającej wapno palone i niewodny płynny dodatek, odznaczającej się według wynalazku tym, że wapno ma postać proszku o wielkości cząstek mniejszej niż 2 mm, którego część stanowią cząstki drobne, a niewodny płynny dodatek ma zdolność do skupiania drobnych cząstek oraz tym, ze kompozycja zawiera skupiska drobnych cząstek, utworzone przez niewodny płynny dodatek i uwalniające drobne cząstki w obecności wilgoci.

Korzystnie kompozycja ma rozkład wielkości cząstek, w którym cząstki mniejsze niż 32 (im stanowią mniej niż 30% całkowitej kompozycji, korzystniej mniej niż 20%, a jeszcze korzystniej mniej niż 10%. Szczególnie korzystny jest rozkład wielkości cząstek, w którym cząstki mniejsze niż 32 (im stanowią mniej niż 5% całkowitej kompozycji, a korzystnie mniej niż 3%.

Również korzystnie kompozycja ma rozkład wielkości cząstek, w którym cząstki większe niż 1 mm stanowią mniej niż 20% całkowitej kompozycji, korzystniej mniej niż 10%, jeszcze korzystniej mniej niż 1%.

W niniejszym opisie wszystkie zawartości procentowe podane są w procentach wagowych.

Wapno palone zgodnie z wynalazkiem oznacza wapno otrzymane przez wypalanie materiałów wapiennych. Wapno palone zawiera przede wszystkim tlenek wapniowy, czasami z małą zawartością tlenku magnezowego.

Ogólnie, zazwyczaj stosowane wapna palone mają więcej niż 50%, a czasami nawet więcej niż 60% cząstek mniejszych niż 32 pm. Zastosowanie w sproszkowanej kompozycji niewodnego dodatku zgodnie z wynalazkiem zmniejsza frakcję cząstek mniejszych niż 32 pm o połowę, a w pewnych przypadkach więcej niż dziesięć razy, czasami 30 razy, zachowując frakcje cząstek o większej wielkości w przybliżeniu w tych samych proporcjach. Skutkiem jest wyraźne zmniejszenie emisji pyłów, bez wywierania ujemnego wpływu na zdolność produktu do płynięcia i na jego reaktywność.

Korzystnie kompozycja według wynalazku ma reaktywność mniejszą niż 25 minut, korzystniej mniejszą niż 10 minut, a zwłaszcza mniejszą niz 5 minut.

Zgodnie z korzystną realizacją wynalazku, wyżej wspomniany dodatek jest hydrofobowy i traci swą zdolność do skupiania, gdy przynajmniej część wapna palonego jest hydratowana. Skutkiem tego, mniejsze cząstki są uwalniane i rozprowadzane w glebie poddawanej obróbce, gdy gleba jest wilgotna, natomiast nie są juz wstanie, który umożliwiałby ich rozsiewanie przez boczny wiatr. Tym sposobem można wytworzyć produkt, który jest tak samo skuteczny i który działa tak samo równomiernie w glebie, jak aktualnie stosowane znane produkty na bazie wyłącznie wapna palonego, a przy tym nie mający wad tych ostatnich, o których była już mowa.

Korzystnie wyżej wspomniany dodatek jest zdolny do przynajmniej częściowego odparowania w temperaturze reakcji między wapnem palonym i wodą. Jak wiadomo, wapno palone reaguje egzotermicznie z wodą. Po wymieszaniu kompozycji zgodnie z wynalazkiem z glebą, wilgoć zawarta w tej ostatniej reaguje z wapnem palonym z wydzielaniem się ciepła. Ciepło to pomaga na otwartym powietrzu w odparowywaniu niewodnego płynnego dodatku, który wówczas uwalnia mniejsze cząsteczki, chwilowo skupione przez niego w magazynowanym produkcie.

Korzystnie dodatkiem zgodnie z wynalazkiem jest związek wybrany z grupy zawierającej oleje mineralne i poliolefiny oraz ich mieszaniny. Jako olej mineralny, kompozycja zgodnie z wynalazkiem może zawierać olej biały, który korzystnie nie zawiera lub prawie nie zawiera frakcji aromatycznej i związków wielopierścieniowych.

187 536

Korzystnie olej biały zawiera 50-80% alkanów, szczególnie 60-70% alkanów i 20-50% cykloalkanów, a zwłaszcza 30-40% cykloalkanów.

Korzystnie jako poliolefinę kompozycja zawiera poli-alfa-olefmę lub poliolefinę o bardzo rozgałęzionym łańcuchu.

Korzystnie kompozycja zawiera ograniczony udział płynnego dodatku, rzędu 0,1-5%, korzystniej około 0,5-2% w stosunku do całkowitej masy kompozycji.

Korzystnie kompozycja dodatkowo zawiera środek zwiększający zdolność skupiającą płynnego dodatku.

Korzystnie środkiem zwiększającym zdolność skupiającą płynnego dodatku jest polibuten.

Korzystnie kompozycja ma reaktywność mniejszą niż 10 minut, zwłaszcza mniejszą niz 5 minut.