PL184261B1 - Sposób rozdzielania racemicznej (+)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy oraz sposób wytwarzania enancjomeru (2S,3S) 2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo [2.2.2]oktano-3-aminy - Google Patents

Sposób rozdzielania racemicznej (+)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy oraz sposób wytwarzania enancjomeru (2S,3S) 2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo [2.2.2]oktano-3-aminy

Info

Publication number
PL184261B1
PL184261B1 PL96324610A PL32461096A PL184261B1 PL 184261 B1 PL184261 B1 PL 184261B1 PL 96324610 A PL96324610 A PL 96324610A PL 32461096 A PL32461096 A PL 32461096A PL 184261 B1 PL184261 B1 PL 184261B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
enantiomer
isolation
structural formula
racemate
camphorsulfonic acid
Prior art date
Application number
PL96324610A
Other languages
English (en)
Other versions
PL324610A1 (en
Inventor
Derek L. Tickner
Morgan Meltz
Original Assignee
Pfizer
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Pfizer filed Critical Pfizer
Publication of PL324610A1 publication Critical patent/PL324610A1/xx
Publication of PL184261B1 publication Critical patent/PL184261B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D453/00Heterocyclic compounds containing quinuclidine or iso-quinuclidine ring systems, e.g. quinine alkaloids
    • C07D453/02Heterocyclic compounds containing quinuclidine or iso-quinuclidine ring systems, e.g. quinine alkaloids containing not further condensed quinuclidine ring systems
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/395Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/435Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with one nitrogen as the only ring hetero atom
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P1/00Drugs for disorders of the alimentary tract or the digestive system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P19/00Drugs for skeletal disorders
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/02Drugs for disorders of the nervous system for peripheral neuropathies
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/20Hypnotics; Sedatives
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Anesthesiology (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Physical Education & Sports Medicine (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Indole Compounds (AREA)

Abstract

1. Sposób rozdzielania racemicznej (±)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2- metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy o wzorze strukturalnym znamienny tym, ze ten racemat poddaje sie reakcji z kwasem 1R-(-)-10- kamforosulfonowym o wzorze strukturalnym z wytworzeniem enancjomeru 2S,3S przez zasadniczo selektywne stracenie i wyodreb- nienie jego soli z tym kwasem kamforosulfonowym o wzorze strukturalnym PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są sposób rozdzielania racemicznej (±)-(2R,3R;2S,3S)-2(difenylometylo)-N - {[2-metoksy-5 -(1 -metyloetylo)fenylo] metylo) -1 -azabicyklo [2.2.2] oktano3-aminy oraz sposób wytwarzania enancjomeru (2S,3S) 2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5(1 -metyloetylo)fenylo]metylo) -1 -azabicyklo[2.2.2]oktano-3 -aminy.
Powyższy związek (dalej określany także jako racemat) i enancjomer (2S,3S) takiego związku (dalej określany także jako enancjomer (2S,3S) są antagonistami receptora substancji P, użytecznymi w leczeniu i profilaktyce różnych zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, układu żołądkowo-jelitowego, stanów zapalnych i innych schorzeń. Racemat i enancjomer (2S,3S), jak też sposoby ich wytwarzania, omówiono w zgłoszeniu patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 08/211120, złożonym 23 maja 1992 r., jako faza krajowa międzynarodowego zgłoszenia patentowego PCT/US92/03317, złożonego 28 kwietnia 1992 r. Zarówno powyższe związki, jak i sposoby ich wytwarzania omówiono ogólnie w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5162339 z 10 listopada 1992 r.
Zgodny z wynalazkiem sposób rozdzielania racemicznej (±)-(2R,3R;2S,3S)-2(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-az.abicykk)[2.2.2]oktano-
polega na tym, że ten racemat poddaje się reakcji z kwasem 1R-(-)-10-kamforosulibnowym o wzorze strukturalnym
z wytworzeniem enancjomeru 2S,3S przez zasadniczo selektywne strącenie i wyodrębnienie jego soli z tym kwasem kamforosulfonowym o wzorze strukturalnym
(IV) •N
184 261
Zgodnie ze sposobem według wynalazku zasadniczo selektywne strącanie i wyodrębnianie soli kwasu kamforosulfonowego prowadzi się w układzie rozpuszczalników dolnym do rozpuszczenia stosowanych w tym procesie reagentów, czyli racematu i kwasu kamforosulfonowego, który to układ jednocześnie selektywnie rozpuszcza zasadniczo tylko powstałą optycznie czynną sól kwasu kamforosulfonowego i enancjomeru (2R,3R) z tego racematu, przy czym wydzielenie enancjomeru (2S,3S) z racematu realizuje się przez jego wytrącenie i wyodrębnienie.
Jako rozpuszczalnik korzystnie stosuje się acetonitryl, aceton lub etanol, a zwłaszcza acetonitryl.
Zgodnie ze sposobem według wynalazku ponadto hydrolizuje się optycznie czynną sól wytrącającą się z roztworu z wytworzeniem enancjomeru (2S,3S) w postaci wolnej zasady o poniższym wzorze strukturalnym V.
Korzystnie po wydzieleniu enancjomeru (2S,3S) przez wytrącenie i wyodrębnienie oczyszcza się go dodatkowo do uzyskania czystości co najmniej 99,5%, a w szczególności do uzyskania czystości co najmniej 99,99%.
Wynalazek dotyczy ponadto sposobu wytwarzania enancjomeru (2S,3S) 2-(difenylometylo)-N-{ [2-metoksy-5-( 1-metyloetylo)fenylo]metylo} -1 -azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy o wzorze strukturalnym
polegającego na tym, że A. racemiczny 3-tlenek (+)-(2S;2R)-2-difenylometylo-1-azabicyklo[2.2.2]oktanu o wzorze strukturalnym
(I)
184 261 poddaje się reakcji z 1-metoksy-2-aminometylo-4-izopropylobenzenem o wzorze strukturalnym
z wytworzeniem racemicznej (±)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy o wzorze strukturalnym
(III)
B. powstały racemat rozdziela się w reakcji z kwasem 1R-(-)-10-kamforosulfonowym o wzorze strukturalnym
w układzie rozpuszczalników zdolnym do rozpuszczenia stosowanych w tym procesie reagentów, czyli racematu i kwasu kamforosulfonowego, który to układ jednocześnie selektywnie rozpuszcza zasadniczo tylko powstałą optycznie czynną sól kwasu kamforosulfonowego i enancjjomeru (2R,3R) z tego racematu, przy czym wydzielenie enancjomeru (2S.3S) z racematu realizuje się przez jego wytrącenie i wyodrębnienie w postaci optycznie czynnej soli kwasu kamforosulfonowego o wzorze strukturalnym
184 261
C. po czym hydrolizuje się optycznie czynną sól wytrącającą się z roztworu z wytworzeniem enancjomeru (2S,3S) w postaci wolnej zasady o wzorze strukturalnym
Korzystnie po wydzieleniu przez wytrącenie i wyodrębnienie, a przed hydrolizą do postaci wolnej zasady, enancjomer (2S,3S) oczyszcza się dodatkowo do uzyskania czystości co najmniej 99,5%, oraz ewentualnie oczyszcza się dodatkowo po hydrolizie do postaci wolnej zasady.
Korzystnie po wydzieleniu przez wytrącenie i wyodrębnienie, a przed hydrolizą do postaci wolnej zasady, enancjomer (2S,3S) oczyszcza się dodatkowo do uzyskania czystości co najmniej 99,99%, oraz ewentualnie oczyszcza się dodatkowo po hydrolizie do postaci wolnej zasady.
Schemat 1 ilustruje sposób, w jaki można wytwarzać racemat. Schemat 2 ilustruje rozdzielanie racematu z wytworzeniem soli kwasu kamforosulfonowego i enancjomeru (2S,3S). Schemat 3 ilustruje rozdzielanie soli kwasu kamforosulfonowego i enancjomeru (2S,3S) z wytworzeniem optycznie czynnej wolnej zasady takiego enancjomeru.
184 261
Schemat 1
(I)
184 261
Schemat 2
kwas lR-(-)-10-kamforosulfonowy
\ (IV)
184 261
Schemat 3
// \\
184 261
Zgodnie ze schematem 1 cecemat można wytwarzać w następującym dwuetapowym procesie. Pierwszy etap obejmuje odwodnienie związku o wzorze I w reakcji ze związkiem o wzorze II w obecności katalitycznej ilości kwasu kemfócosulnoaowagó i środka osuszającego lub z użyciem aparatu przystosowanego do ezeotcop0w'egó usuwania powstającej wody )np. sit molekularnych lub nasadki Deeaa-Stecke), z wytworzeniem minowego związku pośredniego o wzorze
Do odpowiednich rozpuszczalników- stosowanych w tej reakcji należą toluen, dichlorometan, benzen i ksyleny. Odpowiednie układy środków osuszejących/cozpuszczelaików' to np. siarczan magnezu, tatcachlocak tyteau/dichlócómatea, izopcopenólen tytanu/dichlorometan i sita molekularne/raF. Korzystny jest siarczan magnezu. Gdy stosuje się nasadkę DeanaStarka, rozpuszczalnikiem jest korzystnie toluen. Tę reakcję można prowadzić w temperaturze około 25 -110°C. Korzystna jest tampacetuca wrzenia rozpuszczalnika.
Przykłady innych katalizatorów', które można stosować zamiast kwasu kemfocosulnonowego, to kwas metanos^ulfonowy i p-tóluaaosulfóaowy.
Iminowy związek pośredni można poddać reakcji in situ )jak opisano w przykładzie) lub po wydzieleniu, ze środkiem redukującym, takim jak tciacetoksybocowΌdocak sodu, cyjaaobocowófocek sodu, borowodorek sodu, wodór i katalizator metaliczny, cynk i kwas chlorowodorowy, bocowofóc-siacczek dimetylu lub kwas mrówkowy, z wytworzeniem cecamatu. Do odpowiednich obojętnych w warunkach tej reakcji rozpuszczalniki należą nie zew'iecejąca ketonów rozpuszczalników, takie jak niższe alkohole )np. metanol, etanol i izopcópeaol), kwas octowy, chloroform, eter izopropylowy, chlorek metylenu, tetcahydcófucan )THF) i miaszeainy powyższych rozpuszczalników', np. kwas octowy w THF lub kwas octowy w chlorku metylenu. Tę reakcję zazwyczaj prowadzi się w temperaturze od około 0 - 30°C, korzystnie około 0 - 10°C. Gdy środkiem redukującym jest triecetoksybocowódocek sodu, korzystnie stosuje się rozpuszczalnik inny niż niższy alkohol. Koczystaie środkiem redukującym jest tciacetoksybórowódocak sodu, a rozpuszczalnikiem jest kwas octowy w THF.
Etap rozdzielania, który zilustrowano na schemacie 2, polega na poddaniu 2-)difanylometylo)-N-[[2-matoksy-5 -) 1 -matyloetylo)nenylo]mety lo]-1 -ezebicykló [2.2.2]oktaao-) aminy reakcji z kwasem 1R-)-)-10-kamnocósulfónówym w rozpuszczalniku zdolnym do rozpuszczenia obu wymienionych reagentów i selektywnie )to jest preferencyjnie) rozpuszczającym sól kwasu kamforo sulfonowego i odpowiedniego eaaacjomacu )2R,3R) względem aneacjomem )2S,3S), oraz mieszanie mieszaniny z wytworzeniem optycznie czynnej soli kwasu kamfor^isulfon^^^^wego i 2-)fifenylometylo)-N-[[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)nenylo]metylo]-(2S,3S)-lezebicykló[2.2.2]ókteao-3-eminy. Sól można następnie wydzielić stosując znane metody )np. opisane w części B, akapit 1 przykładu, przez mieszanie przez kilka godzin, odsączenie osadu, przemycie placka filtracyjnego i suszenie próżniowe).
184 261
Proces rozdzielania korzystnie prowadzi się w atmosferze azotu. Reakcję można prowadzić w temperaturze około 10 - 50°C, przy czym wyższa temperatura w tym zakresie sprzyja raczej czystości optycznej niż wydajności, a temperatura na niższym końcu zakresu sprzyja bardziej wydajności niż czystości optycznej.
Sól kwasu kamforosulfonowego i enancjomeru (2S,3S) otrzymaną w powyższym procesie rozdzielania można ewentualnie znów przetworzyć na pulpę, jak to przykładowo przedstawiono w części B, akapit 2 przykładu, dla zwiększenia optycznej czystości produktu.
Sól kwasu kamforosulfonowego i 2-(difenylometylo)-N-[[2-metoksy-5-( 1-metyloetylo)fenylo]metylo]-(2S,3S)-l-azabicyklo-[2.2.2]oktano-3-aminy można także ewentualnie zhydrolizować, jak to przedstawia schemat 3, z wytworzeniem enancjomeru (2S,3S) w postaci wolnej zasady. Taką hydrolizę można prowadzić przez poddanie soli reakcji z odpowiednim środkiem alkalicznym, stosując sposoby dobrze znane fachowcom. Przykładowa optycznie czynny osad można podzielić pomiędzy dichlorometan i wodny roztwór zasady, takiej jak wodorotlenek sodu lub potasu albo węglan potasu, względnie alkoholowy roztwór osadu można poddać mieszaniu z zasadową żywicą jonowymienną. Wolną zasadę, którą otrzymuje się w roztworze, można następnie wydzielić lub przeprowadzić w roztworze w odpowiednią sól kwasu chlorowodorowego lub inną żądaną sól addycyjną z kwasem.
Inny sposób wytwarzania racematu opisano poniżej. (Sposób ten można także stosować do wytwarzania enancjomeru (2S,3S) lub (2r,3R)).
Związek o wzorze
w którym X oznacza atom wodoru lub metoksyl, o takiej samej absolutnej stereochemii jak żądany produkt, poddaje się hydrolitycznemu usuwaniu grupy benzylowej lub metoksybenzylowej, z wytworzeniem odpowiedniego związku o wzorze
o takiej samej pożądanej stereochemii, a następnie powstały powyższy związek poddaje się reakcji z aldehydem o wzorze
184 261
w obecności środka redukującego.
Hydrolityczne usuwanie grupy benzylowej lub metoksybenzylowej zazwyczaj prowadzi się stosując mocny kwas mineralny, taki jak kwas chlorowodorowy, bromowodorowy lub jodowodorowy, w temperaturze od zbliżonej do pokojowej, do w przybliżeniu temperatury wrzenia kwasu w warunkach powrotu skroplin. Korzystnie reakcję prowadzi się w kwasie bromowodorowym w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin. Tę reakcję prowadzi się zwykle przez okres około 2 godzin.
Alternatywnie hydrolityczne usuwanie grupy benzylowej lub metoksybenzylowej w powyższym procesie można zastąpić hydrogenolitycz.nym usuwaniem takiej grupy. Hydrogenolityczne usuwanie prowadzi się zwykle stosując wodór w obecności katalizatora zawierającego metal, takiego jak platyna lub pallad. Tę reakcję zwykle prowadzi się w rozpuszczalniku obojętnym w warunkach reakcji, takim jak kwas octowy lub niższy alkohol, w temperaturze od około 0°C do około 50°C. Alternatywnie grupę benzylową lub metoksybenzylową. można usunąć działając na związek o wzorze II rozpuszczającym się metalem, takim jak lit lub sód, w amoniaku, w temperaturze od około -30°C do około 78°C, albo mrówczanem w obecności palladu, względnie cykloheksanem w obecności palladu.
Korzystnie grupę benzylową lub metoksybenzylową usuwa się działając na związek o wzorze XI wodorem w obecności wodorotlenku palladu na węglu w metanolu zawierającym kwas chlorowodorowy w temperaturze około 25°C.
Powstały związek o wzorze VI można przeprowadzić w żądany racemat (lub enancjomer) w reakcji z aldehydem o wzorze VII w obecności środka redukującego. Reakcję zwykle prowadzi się stosując środek redukujący, taki jak cyjanoborowodorek sodu, triacetoksyborowodorek sodu, borowodorek sodu, wodór i katalizator metaliczny, cynk i kwas chlorowodorowy, borowodór-siarczek dimetylu lub kwas mrówkowy w temperaturze od około -60°C do około 50°C. Odpowiednimi obojętnymi w warunkach reakcji rozpuszczalnikami są. nie zawierające ketonów rozpuszczalniki, takie jak niższe alkohole (np. metanol, etanol i izopropanol), kwas octowy, chlorek metylenu, tetrahydrofuran (THF) i mieszaniny powyższych rozpuszczalników. Korzystnie rozpuszczalnikiem jest chlorek metylenu, temperatura wynosi około 25°C, a środkiem redukującym jest triacetoksyborowodorek sodu.
Alternatywnie reakcję związku o wzorze VI ze związkiem o wzorze VII można prowadzić w obecności środka osuszającego lub stosując aparat przystosowany do azeotropowego usuwania powstającej wody, z wytworzeniem iminy o wzorze
184 261 którą następnie poddaje się reakcji ze środkiem redukującym opisanym powyżej, korzystnie z triacetoksyborowodorkiem sodu w temperaturze bliskiej pokojowej. Reakcję wytwarzania iminy zwykle prowadzi się w obojętnym w warunkach reakcji rozpuszczalniku, takim jak benzen, ksyleny lub toluen, korzystnie toluen, w temperaturze około 25 - 110°C, korzystnie w przybliżeniu w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin. Odpowiednie układy środków osuszających/rozpuszczalników to np. tetrachlorek tytanu/dichlorometan, izopropanolan tytanu/dichlorometan i sita molekularne/THF. Korzystny jest tetrachlorek tytanu/dichlorometan.
Racemat (i oba enancjomery) można także wytwarzać ze związku o wzorze VI, o takiej samej stereochemii, drogą reakcji związku o wzorze VI reakcji ze związkiem o wzorze
w którym L oznacza odpowiednią grupę odszczepiającą się (np. atom chloru, atom bromu, atom jodu lub ugrupowanie mesylanu). Tę reakcję zwykle prowadzi się w rozpuszczalniku obojętnym w warunkach reakcji, takim jak dichlorometan lub THF, korzystnie dichlorometan, w temperaturze około 0 - 60°C, korzystnie około 25°C.
Racemat (i oba enancjomery) można także wytwarzać ze związku o wzorze VI, o takiej samej stereochemii, drogą reakcji związku o wzorze VI ze związkiem o wzorze
w którym L ma wyżej podane znaczenie lub oznacza ugrupowanie imidazolu, a następnie redukcji powstałego amidu. Tę reakcję zwykle prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak THF lub dichlorometan, w temperaturze od około -20°C do około 60°C, korzystnie w dichlorometanie w temperaturze około 0°C. Redukcję powstałego amidu prowadzi się działając środkiem redukującym, takim jak kompleks borowodoru z siarczkiem dimetylu, wodorek glinowo-litowy lub wodorek diizobutyloglinu w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak eter etylowy lub THF. Reakcję można prowadzić w temperaturze od około 0°C do w przybliżeniu temperatury wrzenia rozpuszczalnika. Korzystnie redukcję prowadzi się stosując kompleks borowodoru z siarczkiem dimetylu w THF w temperaturze około 60°C.
Racemat i enancjomer (2S,3S) mają charakter zasadowy, a więc są zdolne do tworzenia wielu różnych soli z różnymi kwasami nieorganicznymi i organicznymi. Chociaż takie sole muszą być farmaceutycznie dopuszczalne do podawania istotom żywym, w praktyce jest często pożądane początkowe wydzielenie związku czynnego z mieszaniny reakcyjnej jako farmaceutycznie niedopuszczalnej soli, jej proste przeprowadzenie w wolną zasadę przez podziałanie zasadowym reagentem, a następnie przeprowadzenie wolnej zasady w farmaceutycznie
184 261 dopuszczalną sól addycyjną z kwasem. Sole addycyjne racematu i enancjomeru (2S,3S) z kwasami można łatwo wytworzyć przez podziałanie na zasadowy związek zasadniczo równoważną ilością wybranego kwasu mineralnego lub organicznego w rozpuszczalniku wodnym lub w odpowiednim rozpuszczalniku organicznym, takim jak metanol lub etanol. Po starannym odparowaniu rozpuszczalnika łatwo otrzymać żądaną stałą sól.
Racemat i enancjomer (2S,3S) oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne sole (dalej zwane także związkami czynnymi) wykazują aktywność wiązania receptora substancji P, a więc są cennymi substancjami do stosowania w leczeniu i profilaktyce klinicznych stanów lub zaburzeń u ssaków, w tym ludzi, przy czym leczenie lub profilaktykę można prowadzić lub ułatwiać przez obniżanie neuratransmisji mediowanej substancją P. Takie stany obejmują choroby zapalne (np. zapalenie stawów, łuszczycę, astmę i zapalną chorobę jelit), lęk, depresję lub zaburzenia umysłowe, zapalenie okrężnicy, wymioty, psychozę, ból, alergie, takie jak egzema i zapalenie śluzówki nosa, przewlekła czopująca choroba dróg oddechowych, zaburzenia nadwrażliwościowe, takie jak reakcja na zetknięcie z sumakiem jadowitym, nadciśnienie, choroby naczymoskurczowe, takie jak dusznica, migrena i choroba Reynauda, choroby zwłóknieniowe i choroby dotyczące kolagenu, takie jak twardzina skóry i ozy^c^oam przywrzyca, dystrofia odruchowa, taka jak zespół bark/ręka, zaburzenia uzależnieniowe, takie jak alkoholizm, zaburzenia somatyczne związane ze stresem, neuropatię obwodową, neuralgię, zaburzenia neuropatologiczne, takie jak choroba Alzheimera, otępienie związane z AIDS, neuropatia cukrzycowa i stwardnienie rozsiane, oparzenia słoneczne, udar, zaburzenia oczu, zaburzenia związane ze wzmożoną lub stłumioną odpornością, takie jak liszaj rumieniowaty układowy, zaburzenia związane z angiogenezą lub mediowane przez angiogenezę, lub których objawem jest angiogeneza, oraz choroby reumatyczne, takie jak gościec mięśniowo-ścięgnisty.
Związki czynne można podawać drogą doustną, pozajelitową lub miejscową. Ogólnie związki te najkorzystniej podaje się w dawkach około 0,5 - 500 mg dziennie, chociaż będą możliwe odstępstwa w zależności od wagi i stanu potraktowanego osobnika i konkretnej wybranej drogi podawania. Możliwe będą odchylenia w zależności od gatunku leczonej istoty żywej i jego osobniczej reakcji na lek, jak też typu wybranego preparatu farmaceutycznego oraz okresu podawania i przerw w podawaniu. W pewnych przypadkach wielkości dawek poniżej dolnej granicy wspomnianego zakresu mogą być bardziej niż odpowiednie, podczas gdy w innych przypadkach można stosować jeszcze większe dawki bez powodowania żadnych szkodliwych skutków ubocznych, jeśli tylko takie większe dawki podzieli się przedtem na kilka mniejszych dawek do podawania w ciągu dnia.
Związki czynne można podawać same lub w połączeniu z farmaceutycznie dopuszczalnymi nośnikami lub rozcieńczalnikami jedną ze wskazanych dróg, przy czym można je podawać w dawce pojedynczej lub dawkach wielokrotnych. W szczególności takie związki można podawać w licznych postaciach dawkowanych, to jest można je łączyć z różnymi farmaceutycznie dopuszczalnymi obojętnymi nośnikami w postać tabletek, kapsułek, tabletek do ssania, kołaczyków, twardych cukierków, proszków, sprejów, kremów, balsamów, czopków, galaretek, żeli, past, fotonów, maści, wodnych zawiesin, roztwOrów do wstrzykiwania, eliksirów, syropów i tym podobnych. Takie nośniki obejmują stałe rozcieńczalniki lub wypełniacze, jałowe środowiska wodne i różne nietoksyczne rozpuszczalniki organiczne itp. Ponadto doustne kompozycje farmaceutyczne można odpowiednio słodzić i/lub nadawać im smak. Ogólnie związek czynny lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól występuje w takich postaciach dawkowanych w stężeniu około 5,0 - 70% wagowych.
Dla celów podawania doustnego można stosować tabletki zawierające różne zarobki, takie jak celuloza mikrokrystaliczna, cytrynian sodu, węglan wapnia, fosforan diwapnia i glicyna, wraz z różnymi środkami rozsadzającymi, takimi jak skrobia (a korzystnie skrobia kukurydziana, ziemniaczana lub tapiokowa), kwas alginowy i pewne kompleksowe krzemiany, wraz ze środkami wiążącymi do granulacji, takimi jak poliwinylopirolidon, sacharoza, żelatyna i guma arabska. Ponadto podczas tabletkowania są często bardzo przydatne środki smarujące, takie jak stearynian magnezu, laurylosiarczan sodu i talk. Stałe kompozycje podobnego typu mogą także być stosowane jako wypełnienie w kapsułkach żelatynowych; korzystne tego typu substancje obejmują także laktozę czyli cukier mlekowy, jak też glikole polietylenowe
184 261 o dużej masie cząsteczkowej. Gdy konieczne są wodne zawiesiny i/lub eliksiry do podawania doustnego, składnik czynny można połączyć z różnymi środkami słodzącymi lub smakowymi, substancjami barwiącymi lub barwnikami oraz, w razie potrzeby, środkami emulgującymi i/lub suspendującymi, wraz z takimi rozcieńczalnikami jak woda, etanol, glikol propylenowy, gliceryna i różne ich połączenia.
Dla celów podawania pozajelitowego można stosować roztwory związku czynnego w oleju sezamowym lub arachidowym albo w wodnym roztworze glikolu propylenowego. W razie potrzeby roztwory wodne powinny być odpowiednio buforowane (korzystnie pH powyżej 8), a ciekły rozcieńczalnik najpierw doprowadzony do izotoniczności. Takie roztwory wodne są odpowiednie do dożylnej iniekcji. Olejowe roztwory są odpowiednie do celów iniekcji do stawowej, domięśniowej i podskórnej. Wszystkie te roztwory łatwo wytwarza się w jałowych warunkach standardowymi sposobami farmaceutycznymi dobrze znanymi fachowcom.
Ponadto jest także możliwe podawanie związków czynnych miejscowo przy leczeniu stanów zapalnych skóry, korzystnie w postaci kremów, galaretek, żeli, past, maści i tym podobnych, zgodnie ze standardową praktyką farmaceutyczną.
Aktywność związków czynnych jako antagonistów receptora substancji P można określić dzięki jego zdolności do hamowania wiązania substancji P przy jej miejscach receptorowych w tkance bydlęcego ogona, z użyciem radioaktywnych ligandów, w celu uwidocznienia receptorów tachykininy metodą autoradiografu. Aktywność antagonizow-ania substancji P przez takie związki można ocenić stosując standardową próbę opisaną przez M. A. Cascieri i innych, jak podaje Journal of Biological Chemistry, tom 258, str. 5158 (1983). Ten sposób zasadniczo polega na określaniu stężenia związku czynnego lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, wymaganego do obniżenia o 50% ilości radioznaczonych ligandów substancji P przy ich miejscach receptorowych w wyizolowanych tkankach krowy, dające charakterystyczne wartości 1050 dla badanego związku.
Zgodnie z tym sposobem bydlęcą tkankę ogonową pobiera się z zamrażalnika w temperaturze -70°C i homogenizuje w 50 objętościach (objętościowo) lodowato zimnego 50 mM chlorowodorku Tris (to jest trimetaminy, 2-amino-2-hydroksymetylo-1,3-propanodiolu) jako bufora o pH 7,7. Homogenat odwirowuje się przy przeciążeniu 30000 x g przez 20 minut. Osad umieszcza się w zawiesinie w 50 objętościach buforu Tris, homogenizuje i następnie ponownie odwirowuje przy przeciążeniu 30000 x g przez kolejne 20 minut. Osad następnie umieszcza się w zawiesinie w 40 objętościach lodowatego 50 mM bufora Tris (pH 7,7) zawieraj ącego 2 mM chlorku wapnia, 2 mM chlorku magnezu, 40 g/ml bacytracyny, 4 pg/ml leupeptyny, 2 pg chymostatyny i 200 g/ml albuminy surowicy bydlęcej. Ten etap kończy wytwarzanie preparatu tkanki.
Procedurę wiązania radioligandu prowadzi się potem następująco. Inicjuje się reakcję przez dodanie 100 pl badanego związku roztworzonego do stężenia 1 pM, następnie dodaje się 100 pl radioaktywnego ligandu roztworzonego do końcowego stężenia 0,5 mM i na koniec dodaje się 800 pl preparatu tkanki wytworzonego jak opisano powyżej. Końcowa objętość wynosi więc 1,0 ml, a mieszaninę reakcyjną następnie miesza się i inkubuje w temperaturze pokojowej (około 20°C) przez 20 minut. Zawartość probówek następnie przesącza się z użyciem zbieracza komórek i filtrów·' z włókna szklanego (Whatman GF/B) przemywa się czterokrotnie 50 mM bufora Tris (pH 7,7), z wcześniejszym nasączaniem filtrów przez okres 2 godzin przed filtracją. Następnie określa się radioaktywność za pomocą licznika beta przy 53% wydajności zliczanią a wartości IC50 obliczą się stosując standardowe metody statystyczne.
Antypsychotyczną aktywność związków czynnych jako środków neuroleptycznych do leczenia różnych zaburzeń psychotycznych można określić przede wszystkim badając ich zdolność do zmniejszania wywołanej substancją P lub agonistą substancji P nadruchliwości u świnek morskich. Badanie to prowadzi się podając świnkom morskim najpierw związek kontrolny lub odpowiedni badany związek wytworzony sposobem według wynalazku, a następnie wstrzykując świnkom morskim substancję P lub agonistę substancji P metodą domózgowego podawania przez rurkę i mierząc ich indywidualną odpowiedź ruchową na taki bodziec.
184 261
Wynalazek zilustrowano następującym przykładem.
Przykład
A. 2-(Difenylometylo)-N-[[2-metoksy-5-( 1 -metyloetylo)fenylo]metylo]-1 -azabicyklo[2.2.2]oktano-3-amina
Do trójszyjnej kolby o pojemności 125 cm3, wyposażonej w mieszadło mechaniczne, wlot azotu, nasadkę Deana-Starka i skraplacz, wprowadzono 10 g 2-difenylometylo-1azabicyklo[2.2.2]oktano-3-tlenku (34,3 mmola, 1 równoważnik), 6,89 g 1-metoksy-2aminometylo-4-izopropylobenzenu (38,43 mmola, 1,12 równoważnika), 16 mg kwasu 1R-(-)10-kamfbrosulibnowego (0,069 mmola, 0,002 równoważnika) i 45 cm3 toluenu. Powstałą zawiesinę ogrzewano na łaźni olejowej do wrzenia pod chłodnicą zwrotną (110°C). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 3 godziny, przy czym w nasadce Deana-Starka zebrało się około 0,6 cm3 wody. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ochłodzenia do temperatury otoczenia i mieszano przez 14 godzin. Mieszaninę reakcyjną przeniesiono do jednoszyjnej kolby i odparowano w wyparce obrotowej do około 24 cm3 objętości. Ten koncentrat wkroplono do trójszyjnej kolby o pojemności 200 cm3, wyposażonej w mieszadło mechaniczne, termometr i wlot azotu, zawierającej 18,18 g (85,77 mmola, 2,5 równoważnika) triacetoksyborowodorku sodu i 10,3 g (171,55 mmola, 5 równoważników) kwasu octowego w 60 cm3 tetrahydrofuranu wstępnie ochłodzonego na łaźni lód/woda do 0°C. Dodawanie toluenowego koncentratu zakończono po 7 minutach i temperatura wewnętrzna osiągnęła +10°C. Łaźnię lodową usunięto i powstałą niejednorodną mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury otoczenia (24°C) i mieszano przez 14 godzin. Po reakcji wykonano analizę metodą TLC (chromatografia cienkowarstwowa), stosując 100% octan etylu i octan etylu/metanol (2/1).
Mieszaninę reakcyjną następnie odparowano) w wyparce obrotowej do około 40 cm3 objętości, po czym rozcieńczono 150 cm3 dichlorometanu. Tę mieszaninę dodano do 200 cm3 wody w trakcie mieszania z użyciem mieszadła magnetycznego i całą mieszaninę mieszano przez 15 minut. Okazało się, że odczyn tej mieszaniny odpowiadał pH 4,0 i doprowadzono go do pH 11,0 dodając porcjami 25% roztwór wodorotlenku sodu. Warstwy organiczną i wodną następnie rozdzielono i zasadową warstwę wodną wyekstrahowano (1 x 70 cm3) dichlorometanem, po czym połączone warstwy organiczne wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu w ciągu 1 godziny. Środek osuszający odsączono, a przesącz odparowano w wyparce obrotowej do około 100 cm3 objętości. Do tego koncentratu dodano 160 cm3 2-propanolu i mieszaninę ponownie odparowano w wyparce obrotowej do około 100 cm3 objętości. Końcowy koncentrat mieszano magnetycznie w temperaturze otoczenia i po 15 minutach powstał biały osad. Zawiesinę granulowano przez 2 godziny. Białą substancję stałą odsączono, placek filtracyjny przemyto 2-propanolem i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 7,68 g (49% wydajności) związku tytułowego. Temperatura topnienia =111-115°C.
Analizę substancji stałej metodą HPLC wykonano z użyciem chromatografu cieczowego Hewlett Packard seria 2 oraz kolumny Zorbax CN, detektora UV 203 nm i fazy ruchomej 55% acetonitrylu/45% wody (z 0,1% H3PO4 + 0,2% trietykoaminy (TEA)) przy natężeniu przepływu 1 ml/minutę. Ta analiza wykazała tylko diastereoizomer trans o czystości 90%.
B. Sól kwasu (1R)-(-)-10-kamfQrosulfQnowegQ i 2-(difenylQmetylQ)-N-[[2-metQksy-5(1-metyloetylo)fenylo]metylo]--2S,3S)-1-azabicyklo[2.2.2]oktanQ-3-aminy
Do trójszyjnej kolby o pojemności 125 cm3, wyposażonej w mieszadło magnetyczne i wlot azotu, wprowadzono 5,11 g 2-(difenylometylo)-N-[[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo]-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminę (11,24 mmola, 1 równoważnik) i 51 cm3 acetonitrylu z wytworzeniem częściowej zawiesiny. Następnie dodano w jednej porcji 2,61 g kwasu (1R)-(-)-10-kamforosulfonowegQ (11,24 mmola, 1 równoważnik) i mieszanina reakcyjna stała się homogeniczna. Po wymieszaniu w temperaturze otoczenia przez 5 minut otrzymano osad. Następnie dodano dalsze 5 cm3 acetonitrylu i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 4 godziny. Substancję stałą odsączono, a placek filtracyjny przemyto (2x6 cm3) acetonitrylem i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano białą substancję stałą o masie 2,97 g (38,5% łącznej wydajności, 77% wydajności żądanej soli enancjomerycznej). Temperatura topnienia = 177-182°C.
184 261
Analizę surowej soli (2,97 g) metodą HPLC wykonano z użyciem kolumny Chrom Tech Chiral-AGP. Faza ruchoma - 0,01 M KH2PO4 (pH - 5,5): acetonitryl (85:15 objętościowo). Detekcję prowadzono w świetle UV 229 nm, natężenie przepływu wynosiło 1 ml/min, objętość wstrzykiwana 20 fil. Próba wykazała 95,7% żądanego enancjomeru i 4,3% niepożądanego enancjomeru.
Do kolby o pojemności 35 cm3, wyposażonej w mieszadło magnetyczne, wprowadzono 2,87 g powyższej surowej soli i 20 cm3 acetonitrylu i powstałą zawiesinę mieszano w temperaturze otoczenia przez 5 godzin. Substancję stałą następnie odsączono i przemyto (2x3 cm3) acetonitrylem i wysuszono próżniowo, w wyniku czego otrzymano białą substancję stałą. Masa = 2,8 g (odzyskanie 97% masy). Temperatura topnienia = 180-185°C.
Analizę soli w postaci pulpy (2,8 g) wykonano metodą HPLC z użyciem kolumny Chrom Tech Chiral-AGP. Faza ruchoma - 0,01 M KH2PO4 (pH = 5,5): acetonitryl (85:15 objętościowo). Detekcję prowadzono w świetle UV 229 nm, natężenie przepływu wynosiło 1 ml/min, objętość wstrzykiwana 20 fil. Próba wykazała 96,6% żądanego enancjomeru i 3,4% niepożądanego enancjomeru.
Skręcalność optyczną soli w postaci pulpy zmierzono polarymetrem Perkin Elmer 241 stosując źródło światła sodowego 589. Sól w postaci pulpy (44,9 mg) rozpuszczono w 10 cm 3 metanolu i roztworu użyto do wypełnienia komórki o pojemności 5 cm , o rozmiarze 1 dm. [ot]25D = -26,06°.
C. 2-(Difenylometykm-N-[[2-met2ksy-5-(l-rnety1oetylo)fenylo]metylo']-(2S,3S)-l-asabicyklo[2.2.2]oktano-3-amina
Do kolby Erlenmeyera o pojemności 100 cm3, wyposażonej w mieszadło magnetycze-wprowadzono 2,63 g (3,83 mmola) soli w postaci pulpy z etapu B powyżej, 32 cm3 dichlorometanu i 16 cm3 wody z wytworzeniem jednorodnego dwufazowego roztworu. Odczyn warstwy wodnej odpowiadał pH 4,0 i doprowadzono go do pH 11,00 dodając kroplami 25% roztwór wodorotlenku sodu. Po zalkalizowaniu dwie warstwy mieszano przez 15 minut. Warstwy rozdzielono, warstwę organiczną przemyto (1x16 cm3) wodą, warstwy oddzielono, warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu w ciągu 1 godziny i środek osuszający odsączono. Warstwę organiczną odpędzono do mieszaniny piana/olej, która po odstawieniu w temperaturze otoczenia wykrystalizowała po dwóch dniach. Masa = 1,659 g (95,3% wydajności). Temperatura topnienia = 100-103°C.
Analizę metodą chiralnej HPLc wykonano z użyciem kolumny Chrom Tech ChiralAGP (100 mm x 4,0 mm, 5 pm). Fazą ruchomą był 0,01 M KH2PO4 (pH - 5,5): acetonitryl (85:15 objętościowo). Detekcję prowadzono w świetle UV 229 nm, natężenie przepływu wynosiło 1 ml/min, objętość wstrzykiwana 20 fil. Próba wykazała 99,5% żądanego enancjomeru i 0,5% niepo.żądanego enancjomeru.
Analizę metodą HPLC dla określenia czystości wykonano z użyciem kolumny Zorbax Rx C-8 (15 cm x 4,6 mm średnicy wewnętrznej). Fazą ruchomą był acetonitryl: woda: trietyloamina: kwas fosforowy (650:350:3:1, objętościowo). Detekcję prowadzono w świetle UV 229 nm, natężenie przepływu wynosiło 2,0 ml/min i objętość wstrzykiwana 20 pl. Próba wykazała, że otrzymano produkt o czystości 99,5%.
Skręcalność optyczną optycznie czynnej wolnej zasady, końcowego produktu zmierzono polarymetrem Perkin Elmer 241 stosując źródło światła sodowego 589. Związek (52,4 mg) rozpuszczono w 10 cm3 metanolu i roztworu użyto do wypełnienia komórki o pojemności 5 cm3, rozmiarze 1 dm. [α]-5o = -9,27°.
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.
Cena 4,00 zł.

Claims (13)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób rozdzielania racemicznej (±)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-ammy o wzorze strukturalnym znamienny tym, że ten racemat poddaje się reakcji z kwasem 1R-(-)-10-kamfbrosulfonowym o wzorze strukturalnym
    H3C
    ... .CH3 —so3h z wytworzeniem enancjomeru 2S,3S przez zasadniczo selektywne strącenie i wyodrębnienie jego soli z tym kwasem kamforosulfonowym o wzorze strukturalnym
    N (IV)
    184 261
  2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zasadniczo selektywne strącanie i wyodrębnianie soli kwasu kamforosulfonowego prowadzi się w układzie rozpuszczalników zdolnym do rozpuszczenia stosowanych w tym procesie reagentów, czyli racematu i kwasu kamforosulfonowego, który to układ jednocześnie selektywnie rozpuszcza zasadniczo tylko powstałą optycznie czynną sól kwasu kamforosulfonowego i enancjomeru (2R,3R) z tego racematu, przy czym wydzielenie enancjomeru (2S,3S) z racematu realizuje się przez jego wytrącenie i wyodrębnienie.
  3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako rozpuszczalnik stosuje się acetonitryl.
  4. 4. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako rozpuszczalnik stosuje się aceton.
  5. 5. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że jako rozpuszczalnik stosuje się etanol.
  6. 6. Sposób według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że ponadto hydrolizuje się optycznie czynną sól wytrącającą się z roztworu z wytworzeniem enancjomeru (2S,3S) w postaci wolnej zasady o wzorze strukturalnym
    OCH(V)
  7. 7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że po wydzieleniu enancjomeru (2S,3S) przez wytrącenie i wyodrębnienie oczyszcza się go dodatkowo do uzyskania czystości co najmniej 99,5%.
  8. 8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że enancjomer (2S,3S) oczyszcza się dodatkowo do uzyskania czystości co najmniej 99,99%.
  9. 9. Sposób wytwarzania enancjomeru (2S,3S) 2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy o wzorze strukturalnym
    CH
    H
    NOCH
    184 261 znamienny tym, że A. racemiczny 3-tlenek (±)-(2S;2R)-2-difenylometylo-1-azabicyklo[2.2.2] oktanu o wzorze strukturalnym poddaje się reakcji z 1-metoksy-2-aminometylo-4-izopropylobenzenem o wzorze strukturalnym z wytworzeniem racemicznej (±)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy o wzorze strukturalnym
    B. powstały racemat rozdziela się w reakcji z kwasem 1R-(-)-10-kamforosulfonowym o wzorze strukturalnym
    H3C. CH3
    -SO3H
    184 261 w układzie rozpuszczalników zdolnym do rozpuszczenia stosowanych w tym procesie reagentów, czyli racematu i kwasu kamforosulfonowego, który to układ jednocześnie selektywnie rozpuszcza zasadniczo tylko powstałą optycznie czynną sól kwasu kamforosulfonowego i enancjomeru (2R,3R) z tego racematu, przy czym wydzielenie enancjomeru (2S,3S) z racematu realizuje się przez jego wytrącenie i wyodrębnienie w postaci optycznie czynnej soli kwasu kamforosulfonowego o wzorze strukturalnym
    C. po czym hydrolizuje się optycznie czynną sól wytrącającą się z roztworu z wytworzeniem enancjomeru (2S,3S) w postaci wolnej zasady o wzorze strukturalnym
  10. 10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że po wydzieleniu przez, wytrącenie i wyodrębnienie, a przed hydrolizą do postaci wolnej zasady, enancjomer (2S,3S) oczyszcza się dodatkowo do uzyskania czystości co najmniej 99,5%.
  11. 11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że enancjomer (2S,3S) oczyszcza się dodatkowo po hydrolizie do postaci wolnej zasady.
  12. 12. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że po wydzieleniu przez wytrącenie i wyodrębnienie, a przed hydrolizą do postaci wolnej zasady, enancjomer (2s,3S) oczyszcza się dodatkowo do uzyskania czystości co najmniej 99,99%.
  13. 13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że enancjomer (2S,3S) oczyszcza się dodatkowo po hydrolizie do postaci wolnej zasady.
    * * *
    184 261
PL96324610A 1995-07-17 1996-07-04 Sposób rozdzielania racemicznej (+)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy oraz sposób wytwarzania enancjomeru (2S,3S) 2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo [2.2.2]oktano-3-aminy PL184261B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US119195P 1995-07-17 1995-07-17
PCT/IB1996/000648 WO1997003984A1 (en) 1995-07-17 1996-07-04 Resolution of 1-azabicyclo[2.2.2]octan-3-amine, 2-(diphenylmethyl)-n-[[2-methoxy-5-(1-methylethyl)phenyl]methyl]

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL324610A1 PL324610A1 (en) 1998-06-08
PL184261B1 true PL184261B1 (pl) 2002-09-30

Family

ID=21694832

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96324610A PL184261B1 (pl) 1995-07-17 1996-07-04 Sposób rozdzielania racemicznej (+)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy oraz sposób wytwarzania enancjomeru (2S,3S) 2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo [2.2.2]oktano-3-aminy

Country Status (26)

Country Link
US (1) US6008357A (pl)
EP (1) EP0840735B1 (pl)
JP (1) JP3043074B2 (pl)
KR (1) KR100276989B1 (pl)
CN (1) CN1068598C (pl)
AR (1) AR002772A1 (pl)
AT (1) ATE250600T1 (pl)
AU (1) AU697553B2 (pl)
CA (1) CA2227194C (pl)
CO (1) CO4480720A1 (pl)
CZ (1) CZ15098A3 (pl)
DE (1) DE69630123T2 (pl)
DK (1) DK0840735T3 (pl)
ES (1) ES2205039T3 (pl)
HK (1) HK1010195A1 (pl)
HU (1) HUP9900238A3 (pl)
IL (1) IL122655A0 (pl)
MY (1) MY115734A (pl)
NO (1) NO980211L (pl)
NZ (1) NZ310539A (pl)
PE (1) PE8798A1 (pl)
PL (1) PL184261B1 (pl)
PT (1) PT840735E (pl)
RU (1) RU2136681C1 (pl)
WO (1) WO1997003984A1 (pl)
ZA (1) ZA966026B (pl)

Families Citing this family (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6861526B2 (en) * 2002-10-16 2005-03-01 Pfizer Inc. Process for the preparation of (S,S)-cis-2-benzhydryl-3-benzylaminoquinuclidine
EP1713801B1 (en) * 2004-02-02 2007-12-12 Pfizer Products Incorporated Process for preparation of 1-(2s,3s)-2-benzhydr yl-n-(5-tert-butyl-2-methoxybenzyl)quinuclidin-3-amine
US20060100438A1 (en) * 2004-11-10 2006-05-11 Boehringer Ingelheim Chemicals, Inc. Process of making fentanyl intermediates
CA2746422A1 (en) * 2008-12-09 2010-06-17 University Of Florida Research Foundation, Inc. Kinase inhibitor compounds
US20160332962A1 (en) 2015-05-13 2016-11-17 Janssen Pharmaceutica Nv (s)-csa salt of s-ketamine, (r)-csa salt of s-ketamine and processes for the preparation of s-ketamine
CN108341812A (zh) * 2017-01-23 2018-07-31 科贝源(北京)生物医药科技有限公司 一种含奎宁环化合物的制备方法

Family Cites Families (5)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
MX18467A (es) * 1988-11-23 1993-07-01 Pfizer Agentes terapeuticos de quinuclidinas
NO168529C (no) * 1989-09-15 1992-03-04 Chiron Lab As Fremgangsmaate for fremstilling av s-(-) og r-(+)-n-(quinuclidinyl-3)-amider.
CA2109415C (en) * 1991-05-22 1998-12-29 Fumitaka Ito Substituted 3-aminoquinuclidines
WO1992021677A1 (en) * 1991-05-31 1992-12-10 Pfizer Inc. bibNUCLIDINE DERIVATIVES
US5604241A (en) * 1992-10-21 1997-02-18 Pfizer Inc. Substituted benzylaminoquinuclidines as substance P antagonists

Also Published As

Publication number Publication date
NO980211L (no) 1998-03-16
HUP9900238A3 (en) 2001-08-28
PT840735E (pt) 2004-02-27
KR19990029058A (ko) 1999-04-15
RU2136681C1 (ru) 1999-09-10
AU697553B2 (en) 1998-10-08
ES2205039T3 (es) 2004-05-01
AR002772A1 (es) 1998-04-29
NO980211D0 (no) 1998-01-16
ZA966026B (en) 1998-01-16
MY115734A (en) 2003-08-30
CZ15098A3 (cs) 1999-02-17
CA2227194A1 (en) 1997-02-06
HUP9900238A2 (hu) 1999-05-28
CO4480720A1 (es) 1997-07-09
NZ310539A (en) 1998-11-25
JPH10511102A (ja) 1998-10-27
DE69630123T2 (de) 2004-04-08
ATE250600T1 (de) 2003-10-15
US6008357A (en) 1999-12-28
DK0840735T3 (da) 2004-02-09
IL122655A0 (en) 1998-08-16
CN1068598C (zh) 2001-07-18
HK1010195A1 (en) 1999-06-17
DE69630123D1 (en) 2003-10-30
CN1190970A (zh) 1998-08-19
PE8798A1 (es) 1998-03-02
WO1997003984A1 (en) 1997-02-06
PL324610A1 (en) 1998-06-08
EP0840735A1 (en) 1998-05-13
EP0840735B1 (en) 2003-09-24
JP3043074B2 (ja) 2000-05-22
AU6134896A (en) 1997-02-18
MX9800538A (es) 1998-05-31
CA2227194C (en) 2002-02-12
KR100276989B1 (ko) 2001-01-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
EP0587723B1 (en) Quinuclidine derivatives
EP0613458B1 (en) Acyclic ethylenediamine derivatives as substance p receptor antagonists
US5741797A (en) Heteroatom substituted alkyl benzylaminoquinuclidines
WO1994011368A1 (en) Quinuclidine derivative as substance p antagonist
PL170516B1 (en) Method of obtaining novel derivatives of fluoroalkoxy benzylaminic compounds of piperidine
EP0700384B1 (en) Process for preparing and resolving 2-phenyl-3-aminopiperidine
PL184261B1 (pl) Sposób rozdzielania racemicznej (+)-(2R,3R;2S,3S)-2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo[2.2.2]oktano-3-aminy oraz sposób wytwarzania enancjomeru (2S,3S) 2-(difenylometylo)-N-{[2-metoksy-5-(1-metyloetylo)fenylo]metylo}-1-azabicyklo [2.2.2]oktano-3-aminy
MXPA98000538A (en) Separation of 1-azabiciclo [2.2.2] octan-3-amin, 2- (difenylmethyl) -n - [[2-metoxy-5 (1-mettiletil) phenyl] met

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20050704