PL183828B1

PL183828B1 - Sposób wykładania rury

Info

Publication number: PL183828B1
Application number: PL97331095A
Authority: PL
Inventors: Derek Muckle; Zahid Shah
Original assignee: British Gas Plc
Priority date: 1996-07-11
Filing date: 1997-07-10
Publication date: 2002-07-31
Also published as: WO1998002293A1; SK1799A3; ATE205774T1; JP3190688B2; NO990090D0; GR3036809T3; EP0912321B1; PL331095A1; NO311667B1; DK0912321T3; US6051088A; BR9710468A; JPH11513947A; GB2315108B; EP0912321A1; EE9900013A; GB9714482D0; AR013596A1; RU2159182C2; GB9614622D0

Abstract

1. Sposób wykladania rury zewnetrznej rura oslo- nowa z tworzywa sztucznego, w którym stosuje sie wstepna rure oslonowa, uformowana z pierwotnej rury z tworzywa sztucznego o pierwszej srednicy zewnetrznej, która defor- muje sie zmniejszajac jej pierwsza srednice zewnetrzna do osiagniecia drugiej srednicy zewnetrznej, mniejszej niz pierwsza srednica zewnetrzna, tak ze stosowana wstepna rura oslonowa m a druga srednice zewnetrzna, zas tworzywo sztuczne z którego jest uformowana jest materialem z pa- miecia ksztaltu, pamietajacym pierwsza srednice zewnetrzna, wprowadza sie wstepna rure oslonowa do wnetrza rury zewnetrznej, znamienny tym, ze do wnetrza wstepnej rury oslonowej (4a) wprowadza sie nastepnie urzadzenie z palni- kiem (60) na paliwo plynne dostarczajace wystarczajaca ilosc ciepla spalania paliwa, topi sie wstepna rure oslonowa (4a) z tworzywa sztucznego z pamiecia ksztaltu, az do uzy- skania jej srednicy zewnetrznej zasadniczo równej czyli przynajmniej bardziej zblizonej do wewnetrznej srednicy zewnetrznej rury (2), niz druga jej srednica zewnetrzna, jednoczesnie podtrzymuje sie za pomoca cisnienia gazu w rurze oslonowej (4a) stopiony material tworzywa sztucz- nego, który rozszerza sie tworzac rozszerzona rure oslono- w a (4b), przy czym cisnienie gazu wewnatrz rury oslono- wej zwieksza sie, przynajmniej czesciowo za pomoca palnika (60) emitujacego gazowe produkty spalania, na koniec zas pozostawia sie rozszerzona rure oslonowa (4b) do ostudzenia az do uzyskania stanu stabilnego, o srednicy powiekszonej w stosunku do drugiej srednicy zewnetrznej FIG 1 . PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wykładania rury zewnętrznej przy użyciu rury osłonowej wykonanej z tworzywa sztucznego.

Rury stalowe i żeliwne stosowane na przykład w instalacjach przesyłu gazu, wykłada się rurą osłonową wykonaną z polietylenu, wprowadzaną do wnętrza rury zewnętrznej. Średnicę rury osłonowej można zmniejszyć przeciągając ją przez matrycę bezpośrednio przed wprowadzeniem jej do rury zewnętrznej. Wewnątrz rury zewnętrznej rura osłonowa rozszerza się do swego pierwotnego rozmiaru, co sprawia, że przylega ona ściśle do rury zewnętrznej. Zmniejszona średnica rury osłonowej nie może być o wiele mniejsza od wewnętrznej średnicy rury zewnętrznej, należy więc usunąć wewnętrzne przeszkody znajdujące się wewnątrz rury zewnętrznej, na przykład spoiny oraz przyłącza serwisowe, aby można było wsunąć rurę osłonową do wnętrza rury zewnętrznej.

W stanie techniki znane są sposoby wykładania rur wewnętrznymi rurami osłonowymi, z tworzywa sztucznego z pamięcią kształtu. Przewidują one wprowadzanie do istniejącej rury instalacyjnej rury osłonowej, której średnica została zmniejszona bezpośrednio przed wprowadzeniem jej do rury instalacyjnej. Następnie rurę osłonową rozgrzewa się od wewnątrz, wskutek czego powraca ona do swojej poprzedniej średnicy.

W szczególności, w dokumencie GB-A-20846P86 opisano powyższy sposób wykładania rur, w którym jako środek ogrzewający zastosowano podgrzewacz elektryczny.

Celem prezentowanego wynalazku jest opracowanie sposobu wykładania rury zewnętrznej przy użyciu rury wykonanej z tworzywa sztucznego, która przylegałaby stosunkowo ściśle do wewnętrznej powierzchni rury zewnętrznej, w którym nie byłoby konieczne wstępne usuwanie przeszkód lub występów znajdujących się wewnątrz rury zewnętrznej.

Sposób wykładania rury zewnętrznej rurą osłonową tworzywa sztucznego, w którym według wynalazku stosuje się wstępną rurę osłonową, uformowaną z pierwotnej rury tworzywa sztucznego o pierwszej średnicy zewnętrznej, którą deformuje się zmniejszając jej pierwszą średnicę zewnętrzną do osiągnięcia drugiej średnicy zewnętrznej, mniejszej niż pierwsza średnica zewnętrzna, tak że stosowana wstępna rura osłonowa ma drugą średnicę zewnętrzną, zaś tworzywo sztuczne z którego jest uformowana jest materiałem z pamięcią kształtu, pamiętającym pierwszą średnicę zewnętrzną, wprowadza się wstępną rurę osłonową do wnętrza rury zewnętrznej, charakteryzuje się tym, że do wnętrza wstępnej rury osłonowej wprowadza się następnie urządzenie z palnikiem na paliwo płynne dostarczające wystarczającą ilość ciepła spalania paliwa, topi się wstępną rurę osłonową z tworzywa sztucznego z pamięcią kształtu, aż do uzyskania jej średnicy zewnętrznej zasadniczo równej czyli przynajmniej bardziej zbliżonej do wewnętrznej średnicy zewnętrznej rury, niż druga jej średnica zewnętrzna, jednocześnie podtrzymuje się za pomocą ciśnienia gazu w rurze osłonowej stopiony materiał tworzywa sztucznego, który rozszerza się tworząc rozszerzoną rurę osłonową, przy czym ciśnienie gazu wewnątrz rury osłonowej zwiększa się przynajmniej częściowo za pomocą palnika, emitującego gazowe produkty spalania, na koniec zaś pozostawia się rozszerzoną rurę osłonową do ostudzenia aż do uzyskania stanu stabilnego, o średnicy powiększonej w stosunku do drugiej średnicy zewnętrznej.

Jako tworzywo sztuczne korzystnie, stosuje się usieciowany polietylen, zaś urządzenie z palnikiem przesuwa się wewnątrz wstępnej rury osłonowej.

Również korzystnie paliwo płynne dostarcza się do urządzenia z palnikiem przez rurę, za pośrednictwem której popycha się to urządzenie z palnikiem powodując jego ruch wewnątrz wstępnej rury osłonowej, przy czym wspomnianą rurą dostarcza się do urządzenia z palnikiem powietrze niezbędne do spalania.

Wewnątrz rury osłonowej, korzystnie, utrzymuje się ciśnienie gazu na ustalonym poziomie, ewentualnie zaś, na obu końcach wstępnej rury osłonowej umieszcza się urządzenie uszczelniające, zapobiegające wyciekom gazu z wnętrza wstępnej rury osłonowej, połączonej z zaworami upustowymi gazu, które otwiera się po uzyskaniu określonej -wielkości ciśnienia gazu, utrzymując je na wcześniej określonym poziomie.

Korzystnie, do wnętrza wstępnej rury osłonowej dostarcza się, oprócz powietrza niezbędnego do utrzymania procesu spalania paliwa w urządzeniu z palnikiem, powietrze uzu4

183 828 pełniające, przy czym ciśnienie gazu wewnątrz rury osłonowej jest sumą ciśnienia wytwarzanego przez produkt spalania i ciśnienia powietrza uzupełniającego.

Powietrze uzupełniające można stosować dla ochłodzenia produktów spalania.

Również korzystnie, stosuje się urządzenie z palnikiem zawierające dysze znajdujące się wewnątrz obudowy, przy czym płomień spalanego paliwa znajduje się zasadniczo całkowicie wewnątrz wspomnianej obudowy, mającej otwór umożliwiający odprowadzenie produktów spalania.

Dzięki, zastosowaniu sposobu według wynalazku, w którym wykorzystuje się urządzenie ogrzewające z palnikiem na paliwo płynne, ciśnienie wewnątrz rury osłonowej wzrasta dodatkowo wskutek powstawania gazowych produktów spalania paliwa. Sprzyja to lepszemu dopasowywaniu się kształtu rury osłonowej po stopieniu, rura ta może więc mieć początkowo mniejszą średnicę. W ten sposób unika się problemów związanych z istnieniem przeszkód wystających wewnątrz rury zewnętrznej, których można nie usuwać.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia schematycznie, częściowo w przekroju, urządzenie stosowane do realizacji sposobu według wynalazku wraz ze wstępną rurą osłonową znajdującą się wewnątrz rury zewnętrznej oraz z urządzeniem z palnikiem przed wprowadzeniem do wstępnej rury osłonowej; fig. 2 przedstawia urządzenie z fig. 1 podczas ruchu, gdy palnik oddaje ciepło powodując rozszerzanie się wstępnej rury osłonowej; fig. 3 przedstawia schematycznie, częściowo w przekroju, fragment rury zewnętrznej wykładanej sposobem według wynalazku; fig. 4 przedstawia schematycznie, częściowo w przekroju, układ znajdujący się na jednym z krańców rury osłonowej, do którego przemieszcza się urządzenie z palnikiem, podgrzewając wstępną rurę osłonową i powodując jej rozszerzanie.

Przedstawione na rysunku części identyczne lub odpowiadające sobie oznaczono tymi samymi numerami.

Wykładana rura zewnętrzna 1 może być wykonaną z metalu zawierającego żelazo, na przykład żeliwa lub stali i służyć do przesyłania gazów lub płynów, na przykład jako magistralą gazową lub wodną.

Oznaczenie 4 dotyczy zasadniczo rury wykonanej z tworzywa sztucznego, niezależnie od tego czy rura ta przyjmuje formę wstępnej rury osłonowej 4a czy też rury osłonowej 4b, która uległa rozszerzeniu, stanowiącej trwałą wykładzinę rury zewnętrznej 2.

Wstępna rura osłonowa 4a jest wykonywana z tworzywa sztucznego, jest twarda i ma pierwszą, czyli pierwotną zewnętrzną średnicę zasadniczo równą wewnętrznej średnicy rury zewnętrznej 2. Rurę pierwotną deformuje się mechanicznie w taki sposób, że jej zewnętrzna średnica zostaje zmniejszona do wartości drugiej średnicy zewnętrznej, która jest mniejsza od wspomnianej pierwotnej średnicy zewnętrznej. Proces ten polega na przeciągnięciu rury pierwotnej przez matrycę kalibrującą co powoduje również zwiększenie grubości, ścian rury. Tak więc wstępna rura osłonowa 4a, będąca rezultatem powyższej obróbki, posiada mniejszą średnicę zewnętrzną, niż rura pierwotna, ale jej ściany są grubsze. Tworzywo sztuczne, z którego wykonano wstępną rurę osłonową 4a jest materiałem z pamięcią kształtu, w tym przypadku pamięcią pierwotnej średnicy zewnętrznej. Gdy tworzywo, z którego wykonana jest wstępna rura osłonowa 4a zostanie stopione wskutek dostarczenia ciepła, wstępna rura osłonowa 4a automatycznie się rozszerzy (stopione ściany rury są korzystnie podtrzymywane wewnętrznie, co pozwala uniknąć wyginania lub opadania ścianki rury) osiągając zewnętrzną średnicę zasadniczo równą czyli przynajmniej bardziej zbliżoną do wewnętrznej średnicy rury. Zewnętrzna średnica rozszerzonej rury zasadniczo pozostaje stała, pomijając niewielką redukcję spowodowaną kurczeniem się materiału w trakcie stygnięcia rury, gdy jej temperatura spadnie poniżej temperatury topnienia, a ściana staje się twarda i samonośna. Odpowiednim tworzywem sztucznym do formowania wstępnej rury osłonowej 4a jest usieciowany polietylen, który może mieć temperaturę topnienia zasadniczo około 137°Ć. Wstępne rury osłonowe 4 a wykonane z usieciowanego polietylenu dostępne są w firmie Uponor N.V of The Netherlands.

Przedstawiona na fig. 1 i 2 podziemna rura zakopana jest w ziemi 6, przy czym ta część rury, która ma być wykładana, jest rurą zewnętrzną 2 przechodzącą przez wykopy lub szyby 8

183 828 i 10 umożliwiające dostęp do rury, wykonane przy krańcach 12, 14 rury zewnętrznej, które to krańce są odseparowane (przez usunięcie fragmentów rury) od pozostałych elementów rury 2a i 2b pozostających w ziemi.

Na figurze 1, widać jak odpowiednio długą wstępną rurę osłonową 4a umieszcza się wewnątrz rury zewnętrznej 2. Zewnętrzna średnica wstępnej rury osłonowej 4a może być około trzech czwartych wewnętrznej średnicy rury zewnętrznej 2. Jeśli, na przykład, rura zewnętrzna ma wewnętrzną średnicę wynoszącą 100 mm, zewnętrzna średnica wstępnej rury osłonowej 4a może wynosić około 75 mm. Rama podtrzymująca 16 umieszczona w wykopie 10 zaopatrzona jest w filary 18, 20, na których zamontowana jest podpora 22, będąca korytkiem o półkolistym przekroju poprzecznym. Na podporze 22 zamontowana jest rurowa komora 24, która może być wykonana z metalu, mająca na jednym ze swoich krańców szczelnie przyłączoną tuleję łączącą 26, zaś kraniec wstępnej rury osłonowej 4a jest połączony w sposób rozłączny i szczelny z tuleją łączącą. Na przeciwnym krańcu, rura 24 posiada właz, który może być otwarty, jak na fig 1, przez ręczne uniesienie zasuwy zamykającej 28, lub może być szczelnie zamknięty przez ręczne zamknięcie bramy zamykającej 28 tak, jak pokazano na fig. 2.

Z wykopu 10 wystaje pionowo rura wylotowa lub komin 30, który stanowi odgałęzienie rury 24, w której się rozpoczyna. Komin 30 zawiera jednokierunkowy otwierany ciśnieniowo zawór 32, który może być zaworem regulowanym tak, aby ciśnienie przy którym zawór się otwiera zmniejszając ciśnienie wewnątrz rury 24, można było dowolnie dostosować.

Na figurach 1, 2 i 4 widać w szczególności, że koniec wstępnej rury osłonowej 4a znajdujący się w wykopie 8 jest w sposób rozłączalny i szczelny połączony z łącznikiem 34. Łącznik 34 połączony jest z kolei w sposób szczelny z krańcem komory czyli rury odprowadzającej 36, która może być wykonana z metalu. Na drugim krańcu rury odprowadzającej 36 zamontowany jest w sposób szczelny kołnierz 38. Na kołnierzu 38 znajdują się pręty 40 mocujące do kołnierza pierścieniową płytkę 42. Pomiędzy kołnierzem 38, a płytką 40 znajduje się cylindryczne uszczelnienie dławikowe 44, wykonane z elastomeru, przez które przechodzi osiowy kanał. Wewnętrzną średnicę kanału można zmniejszyć ściskając uszczelnienie znajdujące się pomiędzy kołnierzem, a płytką za pomocą nakrętek 46 i prętów mocujących 40. Rura 48, którą doprowadza do wnętrza rury odprowadzającej 36 sprężone powietrze, połączona jest przez linię ciśnieniową 50 ze sprężarką powietrza 52 umieszczoną na pojeździe holowanym. Wspomniana linia ciśnieniowa zawiera ręcznie otwierany/zamykany zawór 54 i regulator ciśnienia 56, przez które do rury odprowadzającej 36 dostarcza się powietrze pod określonym, odpowiednio dobranym ciśnieniem. Rura odprowadzająca 36 umieszczona jest na ziemi i na ramie podtrzymującej zawierającej elementy podtrzymujące 57.

Na figurze 4 widać, że giętki przewód 58 wsunięty jest w cylindryczne uszczelnienie dławikowe 44, co daje stosunkowo dobre uszczelnienie wokół przewodu, który może mieć zbrojony pancerz lub osłonę utworzoną z oplotu drucianego. Na jednym krańcu przewodu 58 przymocowany jest palnik gazowy 60 zawierający cylindryczną obudowę 62, która może być wykonana ze stali nierdzewnej, obejmującej zespół 64 dyszy palnika. Zespół ten może być typu pozwalającego na podtrzymanie płomienia, z główną centralną dyszą 66, z której wypływa główny strumień gazu, otoczoną przez mniejsze dysze 70 z których wypływają płomyki 72 stabilizujące i podtrzymujące płomień główny, który przez cały czas jest utrzymywany wewnątrz obudowy 62. Obudowę 62 otaczają dwa metalowe pierścienie podtrzymujące 74 i 76, znajdujące się w pobliżu jej krańców, każdy, unieruchomiony na swoim miejscu za pomocą przynajmniej trzech zaostrzonych wkrętów dociskowych 78, zapewniających utrzymanie pomiędzy obudową, a każdym z pierścieni utrzymujących, szczeliny 80, która pozwala na utrzymanie na minimalnym poziomie wymiany cieplnej między obudową, a pierścieniami utrzymującymi, które dzięki temu pozostają stosunkowo chłodne.

Jak widać na fig. 1 i 2, przewód 58, po stronie przeciwnej w stosunku do palnika 60, za uszczelnieniem dławikowym 44, przesuwany jest na prowadniku 82 i nawijany jest jednowarstwowo na cylinder wciągarki 84, umieszczony na ramie podtrzymującej 86.

Cylinder wciągarki 84 może być napędzany przez silnik. W związku z tym, że przewód 58 nawijany jest na cylinder 84 pojedynczą warstwą, przewód będzie na niego nawijany przy

183 828 zasadniczo stałej prędkości liniowej odpowiadającej konkretnej prędkości obrotowej cylindra. Przewód 58 może posiadać długość co najmniej 100 m. Oddalony od palnika 60 kraniec przewodu 58 połączony jest na cylindrze wciągarki 84 z łącznikiem obrotowym dostarczającym do przewodu, a przez niego do palnika, mieszankę gazu i powietrza w określonych proporcjach. Do łącznika obrotowego mieszanina gazowo powietrzna dostarczana jest przez linię 88 z jednostki 'sterującej 90 umieszczonej na pojeździe holowanym. Paliwo gazowe, którym może być propan, dostarczane jest do jednostki sterującej 90 przez regulator ciśnienia gazu 92 z butli gazowej 94, a powietrze, które ma zostać wymieszane wraz z gazem jest dostarczane do jednostki sterującej ze sprężarki powietrza 52 poprzez linię zawierającą regulator ciśnienia powietrza 98.

Tak jak to pokazano na fig. 3 i 4, przewód 58 zawiera tłumik płomieni 100 sąsiadujący z palnikiem 60, uniemożliwiający przedostanie się jakiegokolwiek płomienia z palnika wzdłuż przewodu w kierunku cylindra wciągarki 84. (fig. 1 i 2).

W razie potrzeby palnik 60 (fig. 3 i 4) może zawierać element pomiarowy (nie przedstawiony), na przykład termoparę, która będzie monitorować płomień i wygeneruje sygnał dla jednostki sterującej 90 w chwili gdy płomień rozwinie się w sposób niepożądany (fig. 1 i 2), która to jednostka może zainicjować awaryjne wyłączenie systemu, na przykład zatrzyma dopływ paliwa gazowego do palnika i/lub zatrzymując obrót cylindra wciągarki 84. Proces dostarczania paliwa gazowego może być również zatrzymany automatycznie przez jednostkę sterującą 90, jeśli przy wykorzystaniu czujnika pozycji zablokowanej (nie przedstawiony) stwierdzi, że cylinder wciągarki 84 znajduje się w pozycji zablokowanej. Ponadto jednostka sterująca jest przystosowana do sterowania prędkością obrotową cylindra wciągarki 84, w zakresie możliwych prędkości.

Przewód 58 jest odwijany z cylindra wciągarki 84 i wraz z palnikiem 60 przesuwany jest wzdłuż wstępnej rury osłonowej 4a poczynając od rury odprowadzającej 36 aż do położenia, w którym palnik 60, po dotarciu do rury 24, opuszczeniu jej następnie ' przez właz, otwarty za pomocą unoszonej bramy zamykającej 28 (fig. 1), zostanie umieszczony na podporze 21. Wówczas włączony zostaje dopływ mieszanki gazowo-powietrznej dostarczonej do przewodu 58 i zapalany jest gaz w palniku 60. Następnie cylinder wciągarki nawija niewielki odcinek przewodu 58 tak, aby wciągnąć zapalony palnik 60 do wnętrza rury 24. Następnie zamyka się właz rury przez opuszczenie zasuwy zamykającej 28 (fig. 2).

Zgodnie ze schematem przedstawionym na fig. 1 i 2, wciągarka kontynuuje pracę nawijając dalej przewód 58 i ciągnąc jednocześnie zapalony palnik 60, przy czym emitowane jako produkt spalania gazy ulatniają się przez wstępną rurę osłonową 4a. Ciśnienie gazu we wnątrz rury 4 stosunkowo szybko osiąga na tyle wysoki poziom ciśnienia (wyższy od ciśnienia atmosferycznego), że zawór zwalniający 32 otwiera się. Ciśnienie to zawarte jest na przykład w przedziale zasadniczo od 25 kpa 30 kPa. Emisja ciepła z palnika 60 może wynosić zasadniczo 28 kW. Palnik 60 może poruszać się z zasadniczo stałą prędkością, na przykład około 75 m na godzinę. Ciepło dostarczone do wstępnej rury osłonowej 4a sprawia, że temperatura rury jest większa niż temperatura topnienia tworzywa sztucznego, z którego wykonana jest wstępna rura osłonowa. W wyniku przesuwania się palnika 60 wzdłuż wstępnej rury osłonowej 4b ściany rury topią się i rozszerzają promieniowo automatycznie zgodnie z zapamiętanym w tworzywie kształtem, czemu sprzyja ciśnienie panujące wewnątrz rury 4. Sytuacja taka została przedstawiona na fig. 3, gdzie można zauważyć, iż w wyniku promieniowej ekspansji wstępnej rury osłonowej 4a w rurę osłonową 4b, ta druga posiada cieńszą ścianę wynikową niż wstępna rura osłonowa, zaś rura osłonowa o stopionych ścianach wchodzi zasadniczo w kontakt całą powierzchnią z wewnętrzną powierzchnią rury zewnętrznej 2. Wraz z posuwaniem się palnika 60 wzdłuż rury 4, część stopionej rury osłonowej 4b bardziej oddalona od palnika stygnie i utwardza się, a rura osłonowa w tym miejscu staje się całkowicie samonośna. Jednakże w wyniku chłodzenia rura osłonowa 4b może skurczyć się odrobinę tak, że jej zewnętrzna średnica jest mniejsza niż wewnętrzna średnica rury zewnętrznej 2. Gdy w końcu palnik 60 przejdzie przez całą rurę 4 przemieniając ją w rurę osłonową 4b rury zewnętrznej 2, dochodzi on do rury odprowadzającej 36, w której zostaje zatrzymany przez za183 828 trzymanie cylindra wyciągarki 84. W razie potrzeby płomień można zgasić przez odcięcie dopływu paliwa, gdy palnik opuści rurę zewnętrzną 2 na jej krańcu 12 (fig. 1 i 2).

Temperatura płomienia gazowego 68 (fig. 3) może wynosić około 900°C do 1000°C. Tak więc produkty spalania są bardzo gorące i istnieje ryzyko zwęglenia tworzywa sztucznego znajdującego się wewnątrz rury osłonowej 4b jeśli wzrost ciśnienia wewnątrz rury 4 spowodowany jest wyłącznie przez wydzielające się z palnika produkty spalania. Ponadto mogą wystąpić wycieki gazu z rury 4 w miejscach występujących w układzie złącz, czy tez przez zasuwy zamykające 28 i uszczelnienie dławikowe 44, powodujące obniżenie ciśnienia wewnątrz rury 4. Aby skompensować te wycieki oraz zmniejszyć ryzyko zwęglenia, poprzez, linię ciśnieniową 50 do rury odprowadzającej 36, można doprowadzić powietrze uzupełniające. Powietrze uzupełniające może chłodzić produkty spalania oraz zwiększać ciśnienie gazu wewnątrz rury 4 do wymaganego poziomu. W przypadku, gdy wstępna rura osłonowa 4a jest wykonana z usieciowanego polietylenu, jej temperatura topnienia jest rzędu 137°C. Temperatura wewnątrz rury dochodzi do 140-150°C z uwagi na efekt chłodzenia wywoływany przez powietrze uzupełniające, które może być dostarczane do rury odprowadzającej 3b w ilości około cztery metry sześcienne na godzinę.

183 828

FIG. 3.

ΖΖΖΖΖΣΖΞΖΖΖΖ^^_ΖΖΖ_ΖΖ2Ξ2ΞΖ_ΖΖ22

_z4 _ζ4α ν \ \ \ \^z \ ν s:—τ

76\^78/62/60 76^-80

66 66 78

...../--/ Z' •\ \ κ-~κ~

100y S8y r/· ) > ż

FIGA.

183 828

183 828 _f90

FIG. 1.

oo at ci no

) 2a 22 16

4a

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wykładania rury zewnętrznej rurą osłonową z tworzywa sztucznego, w którym stosuje się wstępną, rurę osłonową, uformowaną z pierwotnej rury z tworzywa sztucznego o pierwszej średnicy zewnętrznej, którą deformuje się zmniejszając jej pierwszą średnicę zewnętrzną do osiągnięcia drugiej średnicy zewnętrznej, mniejszej niż pierwsza średnica zewnętrzna, tak że stosowana wstępna rura osłonowa ma drugą średnicę zewnętrzną, zaś tworzywo sztuczne z którego jest uformowana jest materiałem z pamięcią kształtu, pamiętającym pierwszą średnicę zewnętrzną, wprowadza się wstępną rurę osłonową do wnętrza rury zewnętrznej, znamienny tym, że do wnętrza wstępnej rury osłonowej (4a) wprowadza się następnie urządzenie z palnikiem (60) na paliwo płynne dostarczające wystarczającą ilość ciepła spalania paliwa, topi się wstępną rurę osłonową (4a) z tworzywa sztucznego z pamięcią kształtu, aż do uzyskania jej średnicy zewnętrznej zasadniczo równej czyli przynajmniej bardziej zbliżonej do wewnętrznej średnicy zewnętrznej rury (2), niż druga jej średnica zewnętrzna, jednocześnie podtrzymuje się za pomocą ciśnienia gazu w rurze osłonowej (4a) stopiony materiał tworzywa sztucznego, który rozszerza się tworząc rozszerzoną rurę osłonową (4b), przy czym ciśnienie gazu wewnątrz rury osłonowej zwiększa się, przynajmniej częściowo za pomocą palnika (60) emitującego gazowe produkty spalania, na koniec zaś pozostawia się rozszerzoną rurę osłonową (4b) do ostudzenia aż do uzyskania stanu stabilnego, o średnicy powiększonej w stosunku do drugiej średnicy zewnętrznej.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako tworzywo sztuczne stosuje się usieciowany polietylen.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że urządzenie z palnikiem (60) przesuwa się wewnątrz wstępnej rury osłonowej (4a).
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że paliwo płynne dostarcza się do urządzenia z palnikiem (60) przez rurę (58), za pośrednictwem której popycha się urządzenie z palnikiem (60), powodując jego ruch wewnątrz wstępnej rury osłonowej (4a).
5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że wspomnianą rurą dostarcza się do urządzenia z palnikiem (60) powietrze niezbędne do spalania.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wewnątrz rury osłonowej (4a) utrzymuje się ciśnienie gazu na ustalonym poziomie.
7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że na obu końcach wstępnej rury osłonowej (4a) umieszcza się urządzenia uszczelniające, zapobiegające wyciekom gazu z wnętrza wstępnej rury osłonowej (4a), połączonej z zaworami upustowymi gazu (32), które otwiera się po uzyskaniu określonej wielkości ciśnienia gazu, utrzymując je na wcześniej określonym poziomie.
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że do wnętrza wstępnej rury osłonowej (4a) dostarcza się, oprócz powietrza niezbędnego do utrzymania procesu spalania paliwa w urządzeniu z palnikiem (60), powietrze uzupełniające, przy czym ciśnienie gazu wewnątrz rury osłonowej jest sumą ciśnienia wytwarzanego przez produkty spalania ciśnienia powietrza uzupełniającego.
9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że powietrze uzupełniające stosuje się dla ochłodzenia produktów spalania.
10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się urządzenie z palnikiem (60) zawierające dysze znajdujące się wewnątrz obudowy (62), przy czym płomień spalanego paliwa znajduje się zasadniczo całkowicie wewnątrz wspomnianej obudowy, mającej dysze (66, 70) umożliwiające odprowadzenie produktów spalania.

183 828