PL182178B1

PL182178B1 - Zespól okienny do samochodów i tym podobnych pojazdów PL

Info

Publication number: PL182178B1
Application number: PL96325955A
Authority: PL
Inventors: Rainer Bissinger; Erich Herbst; Christoph Senge
Original assignee: Fritz Richard Gmbh & Co Kg
Priority date: 1995-10-27
Filing date: 1996-08-22
Publication date: 2001-11-30
Also published as: PL325955A1; WO1997016325A1; ATE211975T1; BR9611298A; CA2234270A1; HUP9802831A2; JPH11514603A; DE59608605D1; CZ293972B6; AR008986A1; CZ67098A3; HUP9802831A3; CA2234270C; DE19539960A1; PT857116E; MX9605091A; EP0857116B1; HU217940B; EP0857116A1; ES2172678T3

Abstract

i/albo elementy kotwiace (58), za pomoca których rama (1 2 , 3 2 , 52) jest polaczona z zespolem konstrukcyjnym (37, 56). F i g . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół okienny do samochodów i tym podobnych pojazdów.

Szyby okienne samochodów i tym podobnych pojazdów wyposaża się często w ramę z tworzywa sztucznego , która ma określony profil przekroju. Taki zespół okienny wstawia się i mocuje za pomocąjego ramy w określonym otworze samochodu. Na ogół rama służy jednocześnie do uszczelnienia zespołu okiennego względem łączonego z nim zespołu konstrukcyjnego lub samą szybę przykleja się do obrzeża otworu zespołu konstrukcyjnego, jak to jest znane z opisu patentowego USA nr 4950019, w którym rama jest ponadto wykonana z wytłaczanej kształtki, która dopiero potem jest zespalana w ramę.

Z opisu patentowego US-A-5,311,711 znana jest szyba do samochodu posiadająca listwę nakrywającą wzdłuż obu bocznych obrzeży i wzdłuż górnego brzegu, która to listwa nakrywająca służy do pokrycia szczeliny pomiędzy tymi trzema brzegami szyby i przylegającą częścią karoserii pojazdu. Zamocowanie szyby na części karoserii pojazdu jest typowe za pomocą wałka kleju, przy czym listwa nakrywająca jest elementem wytłaczanym.

Tradycyjne zespoły okienne łączy się dwoma sposobami z zespołem konstrukcyjnym. W pierwszym sposobie ramę przykleja się do obrzeża otworu zespołu konstrukcyjnego.

W drugim sposobie rama posiada wyprofilowane części, które przylegają z dwóch przeciwnych stron do obrzeża otworu zespołu konstrukcyjnego i utrzymują w nim zespół okienny na zasadzie połączenia kształtowego.

Wadą pierwszego sposobu jest to, że zespół okienny nie daje się oddzielić od zespołu konstrukcyjnego lub też oddzielenie takie jest trudne i pracochłonne. Przypadek taki występuje zarówno przy wymianie zespołu okiennego jak też w szczególności przy kasacji pojazdu, gdy chodzi o rozdzielenie poszczególnych części pod kątem wymagań recyklingu. W przypadku drugiego sposobu celem stworzenia połączenia kształtowego między ramą i zespołem konstrukcyjnym przynajmniej pewne odcinki wyprofilowanej ramy muszą być na tyle elastyczne, żeby było możliwe w ogóle złączenie obu części. Wskutek tego siła trzymania na zespole konstrukcyjnymjest znacznie ograniczona, co również ogranicza możliwości zastosowania tego zespołu okiennego.

182 178

Oba sposoby złączenia zespołu okiennego z zespołem konstrukcyjnym mają jeszcze inną wspólna wadę. Ramę połączoną trwale z szybą wytwarza się na ogół z tworzywa termoplastycznego i formuje się natryskowo bezpośrednio na szybie w przeznaczonej do tego formie wtryskowej. W związku z tym szybę w obrębie ramy należy uprzednio pokryć środkiem nadającym przyczepność. Rama jest połączona trwale z szybą tak, że nie można ich potem rozdzielić lub jest to bardzo pracochłonne, a więc nie można ich wprowadzać oddzielnie do recyklingu.

Przedstawiony sposób wytwarzania zespołu okiennego ma jeszcze tę wadę, że środek do zwiększania przyczepności należy podgrzać do temperatury około 120°C, żeby działał on skutecznie na szybę i materiał ramy. Tworzywo sztuczne ramy wymaga podgrzania do około 200°C, żeby było dostatecznie płynne i wypełniało całkowicie formę wtryskową bez potrzeby stosowania bardzo dużego nacisku pracy. Szyba jest poddana działaniu tej podwyższonej temperatury w formie wtryskowej w czasie, który jest potrzebny do takiego schłodzenia i utwardzenia wtryskiwanego tworzywa, żeby można było wyjąć z formy szybę z uformowaną na niej ramą bez trwałego zdeformowania tej ramy.

W przypadku zespolonych szyb samochodowych występują dwie szyby, które łączy się ze sobą mechanicznie przekładając folią z tworzywa termoplastycznego, które znosi tylko temperaturę około 70°C do 80°C. Przy wyższej temperaturze zmienia się i mętnieje, a więc szyba zespolona na pewnym obszarze staje się nieprzezroczysta. Tak wiec szyb zespolonych nie można wyposażać w ramy metodą wtryskową. Pozostaje więc tylko oddzielne wytwarzanie ramy, którą łączy się następnie z szybą zespoloną za pomocąodpowiednio wyprofilowanych elementów. Siła trzymania takiego połączenia jest znacznie ograniczona, niezależnie od tego, czy rama jest trwale sklejona z zespołem konstrukcyjnym czy też jest połączona kształtowo za pośrednictwem podatnych segmentów profilowanych, które mają również ograniczoną wytrzymałość.

U podstaw wynalazku leży zadanie stworzenia zespołu okiennego, w którym po pierwsze rama i szyba są połączone ze sobą dużą siłą trzymania i po drugie można łatwo rozdzielić te elementy.

Zespół okienny do samochodów i tym podobnych pojazdów, posiadający szybę ze szkła krzemowego albo szkła akrylowego, ramę o określonym profilu, która obejmuje z trzech stron krawędź szyby, charakteryzuje się według wynalazku tym, że rama ma postać wypraski w kształcie zamkniętego pierścienia i jest utworzona z dwóch kształtek, pierwotnej kształtki i wtórnej kształtki, przy czym pierwotna kształtka ma trzy wyprofilowane części, z których jedna część wyprofilowana sąsiaduje z krawędzią szyby, z których druga i trzecia część wyprofilowana połączona jest z odpowiednią stroną pierwszej części wyprofilowanej i sąsiaduje z tączęściąpowierzchni szyby, która graniczy z krawędziąszyby, oraz pierwotna kształtka jest z materiału, który nie łączy się z materiałem szyby i który ma tak dużą wytrzymałość postaciową, że między ramą i szybą zapewnione jest połączenie kształtowe, zaś wtórna kształtka jest umieszczona w strefie profilu ramy służącej do przylegania szyby do zespołu konstrukcyjnego i jest z materiału, który ma mniej szą wytrzymałość postaciowąniż materiał kształtki pierwotnej oraz na pierwotnej kształtce znajdują się elementy mocujące i/albo elementy kotwiące, za pomocą których rama jest połączona z zespołem konstrukcyjnym.

Korzystnie pierwotna kształtka jest z termoplastycznego tworzywa sztucznego, który ma dostatecznie duży moduł ugięcia, korzystnie większy niż 1.000 N/mm², a wtórna kształtka jest z termoplastycznego tworzywa sztucznego, które ma twardość niższą niż 90 Shore A.

Korzystnie wtórna kształtka ma co najmniej jeden odcinek wyprofilowany, która w stanie spoczynku wchodzi w strefę profilu, która po zamontowaniu zespołu okiennego jest zajęta przynajmniej częściowo przez zespół konstrukcyjny.

Korzystnie wtórna kształtka jest z tworzywa sztucznego, które nie łączy się z materiałem pierwotnej kształtki, wtórna kształtka opasuje przynajmniej odcinkowo pierwotną kształtkę w takim zakresie, że powstaje połączenie kształtowe obu kształtek.

Korzystnie pierwotna i wtórna kształtka są z tworzywa sztucznego tego samego rodzaju, oraz tworzywem sztucznym na pierwszą kształtkę i druga kształtkę jest korzystnie polipropylen, poliuretan, poliamid albo polichlorek winylu.

182 178

Korzystnie elementy mocujące i/albo elementy kotwiące są wytworzone z takiego samego materiału jak pierwotna kształtka i korzystnie są na niej uformowane.

Korzystnie istnieją następne elementy mocujące, korzystnie z innego materiału, łączone z istniejącymi na pierwotnej kształtce elementami mocującymi na zasadzie połączenia kształtowego albo poprzez zespolenie materiałowe i/albo za pomocą elementów kotwiących.

Zespół okienny do samochodów i tym podobnych pojazdów, posiadający szybę ze szkła krzemowego albo szkła akrylowego, ramę o określonym profilu, która obejmuje z trzech stron krawędź szyby, odznacza się według wynalazku tym, że rama ma postać wypraski w kształcie zamkniętego pierścienia i jest utworzona z dwóch kształtek, pierwotnej kształtki i wtórnej kształtki, przy czym pierwotna kształtka ma trzy wyprofilowane części, z których jedna część wyprofilowana sąsiaduje z krawędzią szyby i z których druga i trzecia część wyprofilowana połączona jest z odpowiednią stroną pierwszej części wyprofilowanej i sąsiaduje z tą częścią powierzchni szyby, która graniczy z krawędzią szyby, oraz pierwotna kształtka jest z materiału, który nie łączy się z materiałem szyby i który ma tak dużą wytrzymałość postaciową że między ramą i szybą zapewnione jest połączenie kształtowe, zaś wtórna kształtka jest umieszczona w strefie profilu ramy służącej do przylegania szyby do zespołu konstrukcyjnego i jest z materiału, który ma mniejszą wytrzymałość postaciową niż materiał kształtki pierwotnej oraz istnieje następna kształtka, która jest ukształtowana i umieszczona tak, że w trakcie elastycznego odkształcania tej kształtki albo przynajmniej wyprofilowanej części tworzy się połączenie kształtowe z zespołem konstrukcyjnym.

Korzystnie pierwotna i wtórna kształtka są z tworzywa sztucznego tego samego rodzaju, oraz tworzywem sztucznym na pierwszą kształtkę i drugą kształtkę jest korzystnie polipropylen, poliuretan, poliamid albo polichlorek winylu.

Dzięki temu, że rama jest utworzona z dwóch kształtek, z których pierwotna kształtka opasuje ciasno z trzech stron obrzeże szyby, można zrezygnować ze stosowania środka nadającego przyczepność, a więc można potem oddzielić ramę od szyby, żeby ewentualnie obie te części usuwać oddzielnie jako odpady albo wprowadzać do recyklingu (powtórnego wykorzystania). Ponieważ szyba nie jest już zaopatrywana w środek zwiększający przyczepność, to nie trzeba jej podgrzewać do temperatury aktywności tego środka i można jąwłożyć w stanie zimnym do formy wtryskowej. Podczas formowania wtryskowego pierwszej kształtki, tworzywo o temperaturze wtrysku działa tylko przez krótki czas na szybę, ponieważ natychmiast chłodzi się i krzepnie na zimnej szybie. Dzięki dużej wytrzymałości postaciowej pierwszej kształtki zapewnione jest z jednej strony mocne trzymanie szyby i ramy, a z drugiej strony znaczenie zmniejsza się obciążenie cieplne szyby z uwagi na inny przebieg procesu okrężnego natryskiwania obrzeża szyby. Dlatego w takie ramy można wyposażyć nawet szyby zespolone. Na wtórnej kształtce można przewidzieć takie jej części, które z uwagi na mniejszą wytrzymałość postaciowąich materiału są dostatecznie podatne i dlatego mogą tworzyć dobrze przylegające listwy uszczelniające.

Dzięki ukształtowaniu zespołu okiennego zgodnie z wynalazkiem uzyskuje się stosunkowo mocne trzymanie zespołu okiennego w zespole konstrukcyjnym.

W odmianie wynalazku zespół okienny można połączyć z zespołem konstrukcyjnym poprzez sprężyste odkształcenie części wyprofilowanej następnej kształtki i ponownie całkowicie uwolnić od niego.

Ukształtowanie zespołu okiennego, w którym wtórna kształtka jest wykonana z tworzywa sztucznego, która nie łączy się z materiałem pierwotnej kształtki i opasuje przynajmniej odcinko

182 178 wo pierwotną kształtkę jest korzystne wtedy, gdy obie kształtki powinny być połączone ze sobą na zasadzie połączenia kształtowego.

Ukształtowanie, w którym pierwotna i wtórna kształtka są wykonane z tworzywa sztucznego tego samego rodzaju jest brane pod uwagę, przede wszystkim wtedy kształtka wtórna ma być uformowana na kształtce pierwotnej.

Nawet gdy jedna z nich wymaga wyższej temperatury przetwarzania, to obciążenie cieplne jest znacznie mniejsze, ponieważ jest ona ekranowana od zresztą tylko wąsko przylegającego, ale nie połączonego z nią materiału kształtki pierwotnej.

Zgodnie z wynalazkiem można wytwarzać razem z ramą elementy mocujące albo elementy kotwiące. Zespół okienny można połączyć z zespołem konstrukcyjnym na przykład poprzez sprężyste odkształcenie elementów mocujących, ewentualnie pod działaniem ciepła.

W jednym z korzystnych ukształtowań wynalazku połączenie zespołu okiennego z zespołem konstrukcyjnym uzyskuje się wykorzystując dodatkowe elementy mocujące, które współpracują z uformowanymi na ramie elementami mocującymi i które mogąbyć ukształtowane na przykład jako samonacinające nakrętki albo jako podkładki zabezpieczające.

Przedmiot wynalazku jest objaśniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wycinkowy przekrój zespołu okiennego z ramą wykonaną według pierwszego przykładu, fig. 2 - wycinkowy przekrój zespołu okiennego z wykonaną według drugiego przykładu ramą wraz z zespołem konstrukcyjnym, fig. 3 - wycinkowy przekrój zespołu okiennego z wykonaną według trzeciego przykładu ramą wraz z zespołem konstrukcyjnym, fig. 4 - wycinkowy przekrój zespołu okiennego w odmianie wynalazku z wykonaną według czwartego przykładu ramą wraz z zespołem konstrukcyjnym.

Pokazany na fig. 1 zespół okienny 10 jest utworzony przez szybę 11 i ramę 12, która rozciąga się wzdłuż krawędzi 13 szyby 11 i jest zamknięta pierścieniowo.

Rama 12 ma postać wypraski i jest utworzona z dwóch wyprofilowanych części, mianowicie z pierwotnej kształtki 14 i wtórnej kształtki 15.

Pierwotna kształtka 14 ma trzy części, które razem tworzą całkowity profil mający przynajmniej w przybliżeniu kształt ceowy. Pierwsza część 16 sąsiaduje z krawędzią 13 szyby 11. Druga część 17 i trzecia część 18 łącząsię po swojej stronie z pierwszą częścią 16 i stykająsię z tą częścią powierzchni szyby 11, która sąsiaduje z krawędzią 13.

Jako materiał na pierwotną kształtkę 14 wchodzi w grę polipropylen, poliuretan, poliamid lub polichlorek winylu. Jeśli chodzi o jakość tych tworzyw sztucznych, to powinny one mieć dostatecznie duży moduł ugięcia co najmniej 1.000 N/mm², aby pierwotna kształtka 14 miała dostatecznie wysoką wytrzymałość postaciową i zapewniała połączenie kształtowe między szybą 11 i ramą 12, które można zlikwidować tylko przez zniszczenie kształtki pierwotnej lub przynajmniej jednej z jej bocznych części.

Kształtkę pierwotną 14 wytwarza się w formie wtryskowej przez natryskiwanie okrężne obrzeża szyby 11. Nie używa się przy tym środka nadającego przyczepność, tak że kształtka 14 przylega wprawdzie do obrzeża szyby 11, ale nie jest z nim trwale połączona.

Na pierwotnej kształtce 14 istnieje pewna ilość elementów mocujących 19, które są rozmieszczone wzdłuż obrzeża szyby 11 według zadanego wzorca podziałowego. Są one ukształtowane po wewnętrznej stronie zespołu okiennego 10, to znaczy od strony nie pokazanego na rysunku zespołu konstrukcyjnego, i mają na przykład postać czopów cylindrycznych ustawionych równolegle względem siebie. Łączą się z częścią 18 pierwotnej kształtki 14, a mianowicie sąna niej uformowane. Elementy mocujące 19 podczas montażu zespołu okiennego 10 na zespole konstrukcyjnym wchodzą i/albo przechodzą przez wycięcia przewidziane dla nich w zespole konstrukcyjnym. Jeżeli wycięcia te nie pozwalająuzyskać dostatecznego zamocowania ciernego po wprowadzeniu elementów mocujących 19, to celowe jest zastosowanie dodatkowych elementów mocujących, na przykład w postaci nakrętek samonacinających albo w postaci krążków zabezpieczających, które nakręca się albo nasadza na czopowe elementy mocujące 19, wskutek czego powstaje połączenie kształtowe.

182 178

Wtórna kształtka 15 ma inną funkcję niż pierwotna kształtka 14. Zapewnia ona przedewszystkim ścisłe przyleganie ramy 12 do przyporządkowanego zespołu konstrukcyjnego oraz uszczelnienie zespołu okiennego 10 względem zespołu konstrukcyjnego, tak że przez miejsce połączenia tych zespołów nie może przenikać woda i/albo brud. W tym celu kształtkę wtórną 15 wytwarza się z tworzywa termoplastycznego, którego twardość jest niższa od 90 Shore A.

Na wtórnej kształtce 15 znajdują się wyprofilowane odcinki 21 i 22, które są uformowane tak, że w stanie wyjściowym albo spoczynkowym wchodzą one w strefę profilu, która po zamontowaniu zespołu okiennego 10 jest zajęta przynajmniej częściowo przez zespół konstrukcyjny, przy czym te odcinki wyprofilowane mogą częściowo odkształcać się elastycznie i dzięki podatności ich materiału przylegają ściśle do zespołu konstrukcyjnego stwarzając w ten sposób dobre uszczelnienie.

Gdy taki wyprofilowany odcinek, jak odcinek 21, wy staje stosunkowo daleko, to celowe jest wzmocnienie i usztywnienie podstawy odcinka 21 spełniającego rolę listwy uszczelniającej za pomocą wchodzącej w przekrój odcinka 21 wyprofilowanej części 23 pierwotnej kształtki 14.

Z przedstawionych powodów na wtórną kształtkę 15 wykorzystuje się tworzywo sztuczne, które ma większą podatność niż materiał kształtki pierwotnej 14 i dlatego ma również mniejszą trwałość kształtu. W zasadzie stosuje się taki sam rodzaj tworzywa jak na pierwotną kształtkę 14, przy czym dostosowuje się odpowiednio właściwości materiału. W tym przypadku kształtkę wtórną 15 można wytwarzać i jednocześnie połączyć trwale z kształtką pierwotną 14 w ten sposób, że szybę z umieszczonąna niej uprzednio pierwotną kształtką 14 wkłada się do odpowiednio ukształtowanej formy wtryskowej i wolnąprzestrzeń formy dostosowaną do kształtki wtórnej 15 wypełnia się materiałem przeznaczonym na kształtkę wtórną 15. Na powierzchniach stykowych miedzy pierwotnąi wtórną kształtką następuje połączenie materiału obu kształtek, przy czym dochodzi tu poniekąd do zgrzania obu tych kształtek.

Przy tym sposobie wytwarzania i łączenia obu kształtek wystarcza, że kształtka wtórna 15 przylega do kształtki pierwotnej 14 przynajmniej na części jej linii obwodowej. Gdy tworzywa obu kształtek nie łączą się ze sobą należy zadbać, aby kształtka wtórna opasywała kształtkę pierwotną w takim zakresie, żeby wzdłuż ramy występowało przynajmniej odcinkowo połączenie kształtowe między kształtką pierwotną i wtórną. Można do tego wykorzystać normalny przebieg profilu kształtki pierwotnej, ale można też zastosować uformowane na kształtce pierwotnej pojedyncze elementy kotwiące, które są potem uchwycone przez kształtkę wtórną.

W pokazanej na fig. 1 ramie 12 kształtka wtórna 15 jest ukształtowana tak, żezwyjątkiem tych stref profilu, w których znajduje się szyba 11 i czopowe elementy mocujące 19, obejmuje ona całkowicie pierwotną kształtkę 14. Na częściach powierzchni kształtki 15 dochodzących do szyby 11 nie stosuje się środka nadającego przyczepność, a więc ta część profilu tylko przylega do szyby 11, ale nie jest z nią złączona.

W ukształtowaniu profilu według fig. 1 można zastosować na obie kształtki tworzywa sztuczne, które łączą się ze sobą, ale także tworzywa nie łączące się ze sobą.

Pokazany na fig 2 zespół okienny 30 jest utworzony przez szybę 31 i ramę 32. Szybę 31 w strefie jej krawędzi 33 otacza z trzech stron pierwotna kształtka 34, która przylega ściśle do szyby 31, ale nie jest z niątrwale połączona. Pierwotną kształtkę 34 opasuje na części jej obwodu wtórna kształtka 35. Tworzywa sztuczne obu kształtek 34 i 35 są tego samego rodzaju, tak że kształtka wtórna 35 przy jej wytwarzaniu łączy się z tworzywem kształtki pierwotnej 34.

Z kolei kształtka pierwotna 34 jest wyposażona w pewnąilość czopowych elementów mocujących 36, z których każdy przechodzi przez odpowiednie wycięcie zespołu konstrukcyjnego 37, w którym umieszcza się zespół okienny 30. Na każdym z czopów elementów mocujących 36 nasadzony jest krążek zabezpieczający 38, którego języczki przytrzymujące zaczepiają o element mocujący 36. Zamiast takich krążków metalowych można też zastosować nasadki kołpakowe z tworzywa sztucznego, które skleja się albo zgrzewa z czopowymi elementami mocującymi 36.

Zjednej strony kształtki wtórnej 35 wy staje wyprofilowany odcinek 39 o takim kształcie, że podczas montażu zespołu okiennego 30 na zespole konstrukcyjnym 37 ulega on nieznacznemu odkształceniu, dzięki czemu przylega ściśle do zespołu 37 i spełnia funkcję listwy uszczelniającej.

182 178

Poza tym rama 32 jest wyposażona w dodatkowe uszczelnienie w postaci obwodowej taśmy uszczelniającej 41 z porowatej gumy, która jest przyklejona do odpowiedniej przylgi pierwotnej kształtki 34 od strony zespołu konstrukcyjnego 37. Podczas montażu zespołu okiennego 30 na zespole konstrukcyjnym 37 rama 32 jest dociskana do zespołu 37 w takim stopniu, że taśma uszczelniająca 41 ulega częściowemu odkształceniu sprężystemu. Dopiero potem nasuwa się krążki zabezpieczające 38 na elementy mocujące 36.

Widoczny na fig. 3 zespół okienny 50 jest utworzony przez szybę 51 i ramę 52, przy czym ramę 52 tworzy pierwotna kształtka 54 i wtórna kształtka 55.

Na kształtce pierwotnej 54 od strony zespołu konstrukcyjnego 56 umieszczono pewną ilość elementów mocujących 57 i elementów kotwiących 58.

Elementy mocujące 57 mają postać cylindrycznych, wydrążonych czopów zgrzewanych, które po przejściu przez wycięcie zespołu konstrukcyjnego 56 są odkształcane plastycznie na gorąco tak, że podobnie jak nit rurkowy tworzą kołnierz w okolicy wycięcia zespołu 56, powodując w ten sposób powstanie połączenia kształtowego między czopem mocującym 57 i zespołem konstrukcyjnym 56.

Elementy kotwiące są również czopowymi odcinkami profilowymi, które z jednej strony są zaopatrzone w jeden albo kilka nosków haczykowych 59. W tym przypadku wycięcia w zespole konstrukcyjnym 56 dostosowane sądo elementów kotwiących 58 tak, że te ostatnie ze swoimi noskami 59 mogą ustępować elastycznie przy wtykaniu w wycięcia, po czym noski 59 zachodzą sprężyście za krawędź wycięcia zespołu 56.

Na ramie 52 można zastosować albo tylko elementy mocujące 57 albo tylko elementy kotwiące 58, albo na poszczególnych odcinkach ramy 52 stosuje się raz elementy mocujące i raz elementy kotwiące, żeby w ten sposób ułatwić spełnienie specjalnych wymagań połączenia okiennego 50 z zespołem konstrukcyjnym 56.

Na wtórnej kształtce 55 istnieje wiele wyprofilowanych odcinków, które służą do przylgnięcia ramy 52 do zespołu konstrukcyjnego 56. Odcinki 61 i 62 są dłuższe i bardziej podatne, a wiec mogą spełniać funkcję listew uszczelniających. Krótszy odcinek 63 służy raczej do przylgnięcia ramy 52 do zespołu konstrukcyjnego 56. Jego materiał jest podatny na pewne odkształcenia, a więc odcinek ten może także spełniać funkcję uszczelnienia.

Pokazany na fig. 4 zespół okienny 70 stanowiący odmianę wynalazku jest utworzony przez szybę 71 i ramę 72. Krawędź 73 i sąsiadujące z nią strefy powierzchni szyby 71 są opasane pierwotną kształtką 74, która przylega ściśle, ale nie jest trwale połączona z szybą. Pierwotna kształtka 74, z wyjątkiem strefy szyby 71 Jest opasana przez wtórną kształtkę 75. Może przy tym istnieć czyste połączenie kształtowe, gdy tworzywa sztuczne obu kształtek nie łączą się ze sobą. Jednakże po odpowiednim dobraniu materiałów obie kształtki można też łączyć ze sobą trwale metodą zgrzewania.

Na pierwotnej kształtce 74 nie ma elementów mocujących i/albo kotwiących. Poza tym jest ona ukształtowana prawie jak pierwotna kształtka 54 ramy 52 (fig. 3). Również wtórna kształtka 75 jest w znacznej części identyczna z wtórną kształtką 55 ramy 52 i od strony zespołu konstrukcyjnego 76 ma odcinki wyprofilowane 77, 78 i 79, które służą do uszczelnienia albo do przylegania względem zespołu 76.

W strefie obrzeża otworu zespołu konstrukcyjnego 76 zamykanego zespołem okiennym 70 z kształtką wtórną 75 łączy się następna kształtka 81, która jest wytwarzana z takiego samego tworzywa sztucznego wraz z kształtką wtórną 75.

Następna kształtka 81 ma odcinek wyprofilowany 82 nieco oddalony od sąsiedniego odcinka kształtki wtórnej 75, tak że istnieje między nimi wąska szczelina 83, w którą po zamontowaniu zespołu okiennego 70 wchodzi obrzeże 84 zespołu konstrukcyjnego 76. W tym celu odcinek wyprofilowany 82 następnej kształtki 81 jest na tyle podatny, że w znany sposób można go wciągnąć odcinkowo pod obrzeże 84 zespołu 76, wykorzystując sznur włożony uprzednio w szczelinę 83. Dzięki swojej elastyczności przylega on potem do strony zewnętrznej obrzeża 84 przytrzymując zespół okienny 70 na zespole konstrukcyjnym 76.

182 178

Fig. 2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół okienny do samochodów i tym podobnych pojazdów, posiadający szybę ze szkła krzemowego albo szkła akrylowego, ramę o określonym profilu, która obejmuje z trzech stron krawędź szyby, znamienny tym, że rama (12,32,52) ma postać wypraski w kształcie zamkniętego pierścienia i jest utworzona z dwóch kształtek, pierwotnej kształtki (14, 34, 54) i wtórnej kształtki (15,35,55), przy czym pierwotna kształtka (14,34,54) ma trzy wyprofilowane części (16,17,18), z których jedna część wyprofilowana (16) sąsiaduje z krawędzią (13,33) szyby (11,31,51) i z których druga i trzecia część wyprofilowana (17,18) połączona jest z odpowiednią stroną pierwszej części wyprofilowanej (16) i sąsiaduje z tą częścią powierzchni szyby (11, 31,51), która graniczy z krawędzią(13,33) szyby (11,31,51), oraz pierwotna kształtka (14,34,54) jest z materiału, który nie łączy się z materiałem szyby (11, 31, 51) i który ma tak dużą wytrzymałość postaciową, że między ramą (12,32, 52) i szybą (11,31, 51) zapewnione jest połączenie kształtowe, zaś wtórna kształtka (15,35,55) jest umieszczona w strefie profilu ramy służącej do przylegania szyby (11, 31, 51) do zespołu konstrukcyjnego (37, 56) i jest z materiału, który ma mniejszą wytrzymałość postaciową niż materiał kształtki pierwotnej (14,34,54) oraz na pierwotnej kształtce (14,34,54) znajdują się elementy mocujące (19,36,57) i/albo elementy kotwiące (58), za pomocą których rama (12,32, 52) jest połączona z zespołem konstrukcyjnym (37, 56).
2. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwotna kształtka (14, 34, 54) jest z termoplastycznego tworzywa sztucznego, który ma dostatecznie duży moduł ugięcia, korzystnie większy niż 1.000 N/mm², a wtórna kształtka (15,35,55) jest z termoplastycznego tworzywa sztucznego, które ma twardość niższą niż 90 Shore A.
3. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że wtórna kształtka (35, 55) ma co najmniej jeden odcinek wyprofilowany (39,61,62), który w stanie spoczynku wchodzi w strefę profilu, która po zamontowaniu zespołu okiennego (30,50) jest zajęta przynajmniej częściowo przez zespół konstrukcyjny (37,56).
4. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że wtórna kształtka (15, 55) jest z tworzywa sztucznego, które nie łączy się z materiałem pierwotnej kształtki (14, 54) i wtórna kształtka (15,55) opasuje przynajmniej odcinkowo pierwotną kształtkę (15,55) w takim zakresie, że powstaje połączenie kształtowe obu kształtek (14,15,54,55).
5. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwotna i wtórna kształtka (34, 35) są z tworzywa sztucznego tego samego rodzaju oraz tworzywem sztucznym na pierwszą kształtkę (34) i drugą kształtkę (35) jest korzystnie polipropylen, poliuretan, poliamid albo polichlorek winylu.
6. Zespół okienny według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy mocujące (19,36, 57) i/albo elementy kotwiące (58) są wytworzone z takiego samego materiału jak pierwotna kształtka (14,34,54) i korzystnie są na niej uformowane.
7. Zespół okienny według zastrz. 1 albo 6, znamienny tym, że istnieją następne elementy mocujące (38), korzystnie z innego materiału, łączone z istniejącymi na pierwotnej kształtce (34) elementami mocującymi na zasadzie połączenia kształtowego albo poprzez zespolenie materiałowe i/albo za pomocą elementów kotwiących (36).
8. Zespół okienny do samochodów i tym podobnych pojazdów, posiadający szybę ze szkła krzemowego albo szkła akrylowego, ramę o określonym profilu, która obejmuje z trzech stron krawędź szyby, znamienny tym, że rama (72) ma postać wypraski w kształcie zamkniętego pierścienia i jest utworzona z dwóch kształtek, pierwotnej kształtki (74) i wtórnej kształtki (75), przy czym pierwotna kształtka (74) ma trzy wyprofilowane części, z których jedha część wyprofilowana sąsiaduje z krawędzią szyby (71) i z których druga i trzecia część wyprofilowana połączona jest z odpowiednią stroną pierwszej części wyprofilowanej i sąsiaduje z tą częścią powierzchni szyby (71), która graniczy z krawędzią szyby (71), oraz pierwotna kształtka (74) jest z materiału,

182 178 który nie łączy się z materiałem szyby (71) i który ma tak dużą wytrzymałość postaciową, że między ramą (72) i szybą (71) zapewnione jest połączenie kształtowe, zaś wtórna kształtka (75) jest umieszczona w strefie profilu ramy służącej do przylegania szyby (71) do zespołu konstrukcyjnego (76) i jest z materiału, który ma mniejszą wytrzymałość postaciową niż materiał kształtki pierwotnej (74) oraz istnieje następna kształtka (81), która jest ukształtowana i umieszczona tak, że w trakcie elastycznego odkształcania tej kształtki (81) albo przynajmniej wyprofilowanej części (82), tworzy się połączenie kształtowe z zespołem konstrukcyjnym (76).
9. Zespół okienny według zastrz. 8, znamienny tym, że pierwotna kształtka (74) jest z termoplastycznego tworzywa sztucznego, który ma dostatecznie duży moduł ugięcia, korzystnie większy niż 1.000 N/mm², a wtórna kształtka (75) jest z termoplastycznego tworzywa sztucznego, które ma twardość niższą niż 90 Shore A.
10. Zespół okienny według zastrz. 8, znamienny tym, że wtórna kształtka (75) ma co najmniej jeden odcinek wyprofilowany (77,78), który w stanie spoczynku wchodzi w strefie profilu, która po zamontowaniu zespołu okiennego (70) jest zajęta przynajmniej częściowo przez zespół konstrukcyjny (76).
11. Zespół okienny według zastrz. 8 albo 9, albo 10, znamienny tym, że wtórna kształtka (75) jest z tworzywa sztucznego, które nie łączy się z materiałem pierwotnej kształtki (74) i wtórna kształtka (75) opasuje przynajmniej odcinkowo pierwotną kształtkę (74) w takim zakresie, że powstaje połączenie kształtowe obu kształtek (74, 75).
12. Zespół okienny według zastrz. 8, znamienny tym, że pierwotna i wtórna kształtka (74,75) są z tworzywa sztucznego tego samego rodzaju, oraz tworzywem sztucznym na pierwszą kształtkę (74) i drugą kształtkę (75) jest korzystnie polipropylen, poliuretan, poliamid albo polichlorek winylu.

* * ★