PL181389B1 - Enzymatyczny srodek przeciwbakteryjny PL - Google Patents

Enzymatyczny srodek przeciwbakteryjny PL

Info

Publication number
PL181389B1
PL181389B1 PL95316571A PL31657195A PL181389B1 PL 181389 B1 PL181389 B1 PL 181389B1 PL 95316571 A PL95316571 A PL 95316571A PL 31657195 A PL31657195 A PL 31657195A PL 181389 B1 PL181389 B1 PL 181389B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
chloroperoxidase
hypochlorite
vanadium
added
hydrogen peroxide
Prior art date
Application number
PL95316571A
Other languages
English (en)
Other versions
PL316571A1 (en
Inventor
Philip Barnett
Dirk H Hondmann
Lambertus H Simons
Steeg Pieter F Ter
Ronald Wever
Original Assignee
Unilever Nv
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Unilever Nv filed Critical Unilever Nv
Publication of PL316571A1 publication Critical patent/PL316571A1/xx
Publication of PL181389B1 publication Critical patent/PL181389B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N9/00Enzymes; Proenzymes; Compositions thereof; Processes for preparing, activating, inhibiting, separating or purifying enzymes
    • C12N9/0004Oxidoreductases (1.)
    • C12N9/0065Oxidoreductases (1.) acting on hydrogen peroxide as acceptor (1.11)
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/04Antibacterial agents
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C09DYES; PAINTS; POLISHES; NATURAL RESINS; ADHESIVES; COMPOSITIONS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR; APPLICATIONS OF MATERIALS NOT OTHERWISE PROVIDED FOR
    • C09DCOATING COMPOSITIONS, e.g. PAINTS, VARNISHES OR LACQUERS; FILLING PASTES; CHEMICAL PAINT OR INK REMOVERS; INKS; CORRECTING FLUIDS; WOODSTAINS; PASTES OR SOLIDS FOR COLOURING OR PRINTING; USE OF MATERIALS THEREFOR
    • C09D5/00Coating compositions, e.g. paints, varnishes or lacquers, characterised by their physical nature or the effects produced; Filling pastes
    • C09D5/16Antifouling paints; Underwater paints
    • C09D5/1606Antifouling paints; Underwater paints characterised by the anti-fouling agent
    • C09D5/1612Non-macromolecular compounds
    • C09D5/1625Non-macromolecular compounds organic
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C11ANIMAL OR VEGETABLE OILS, FATS, FATTY SUBSTANCES OR WAXES; FATTY ACIDS THEREFROM; DETERGENTS; CANDLES
    • C11DDETERGENT COMPOSITIONS; USE OF SINGLE SUBSTANCES AS DETERGENTS; SOAP OR SOAP-MAKING; RESIN SOAPS; RECOVERY OF GLYCEROL
    • C11D3/00Other compounding ingredients of detergent compositions covered in group C11D1/00
    • C11D3/16Organic compounds
    • C11D3/38Products with no well-defined composition, e.g. natural products
    • C11D3/386Preparations containing enzymes, e.g. protease or amylase
    • C11D3/38654Preparations containing enzymes, e.g. protease or amylase containing oxidase or reductase
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12QMEASURING OR TESTING PROCESSES INVOLVING ENZYMES, NUCLEIC ACIDS OR MICROORGANISMS; COMPOSITIONS OR TEST PAPERS THEREFOR; PROCESSES OF PREPARING SUCH COMPOSITIONS; CONDITION-RESPONSIVE CONTROL IN MICROBIOLOGICAL OR ENZYMOLOGICAL PROCESSES
    • C12Q1/00Measuring or testing processes involving enzymes, nucleic acids or microorganisms; Compositions therefor; Processes of preparing such compositions
    • C12Q1/26Measuring or testing processes involving enzymes, nucleic acids or microorganisms; Compositions therefor; Processes of preparing such compositions involving oxidoreductase
    • C12Q1/28Measuring or testing processes involving enzymes, nucleic acids or microorganisms; Compositions therefor; Processes of preparing such compositions involving oxidoreductase involving peroxidase

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Materials Engineering (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Analytical Chemistry (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Oil, Petroleum & Natural Gas (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Enzymes And Modification Thereof (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Measuring Or Testing Involving Enzymes Or Micro-Organisms (AREA)

Abstract

1. Enzymatyczny srodek przeciwbakteryjny zasadniczo wolny od aktywnosci katalazy, znamienny tym, ze zawiera haloperoksydaze wanadowa, zródlo halogenku i nadtlenek wo- doru lub zródlo nadtlenku wodoru. 2. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako haloperoksydaze wanadowa zawiera chloroperoksydaze. 3. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako haloperoksydaze wanadowa zawiera chloroperoksydaze, która mozna otrzymac z Cumilaria inaeaualis. 4. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako haloperoksydaze wanadowa zawiera chloroperoksydaze, która wykazuje immunologiczna reakcje krzyzowa z chlorope- roksydaza z Curvularia inaequalis CBS 102.42. 5. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako zródlo nadtlenku wodoru zawiera enzymatyczny uklad wytwarzajacy nadtlenek wodoru. 6. Srodek wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako uklad wytwarzajacy nadtlenek wodoru zawiera uklad glukoza/oksydaza glukozowa lub mleczan/oksydaza mleczanowa. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest enzymatyczny środek przeciwbakteryjny, zawierający haloperoksydazę, źródło nadtlenku wodoru oraz źródło halogenku.
Różne enzymatyczne środki przeciwbakteryjne są znane w technice. Przykładowo, WO-A-94/04217 ujawnia stabilizowane środki do czyszczenia zębów, które mają zdolność do wytwarzania jonów podtiocyjaninowych (OSCN) w stężeniach skutecznych przeciwbakteryjnie. Środki zawierają oksydoreduktazę dla wytwarzania nadtlenku wodoru oraz enzym peroksydazę zdolny do utleniania jonów tiocyjanianowych, które są normalnie obecne w ślinie, do przeciwbakteryjnych jonów podtiocyjaninowych (OSCN-). Odpowiednie peroksydazy obejmują laktoperoksydazę, mieloperoksydazę, peroksydazę ze śliny oraz chloropropoksydazę.
Enzymatyczne środki przeciwbakteryjne, zawierające haloperoksydazę są również ujawnione w EP-A-500 387 (Exoxemis). Opisano, że haloperoksydazy wiążą selektywnie i hamują wzrost docelowych mikroorganizmów w obecności nadtlenku i halogenku. Jako odpowiednie haloperoksydazy EP-A-500 387 wymienia mieloperoksydazę (MPO), oksydazę z eozynofili (EPO), laktoperoksydazę (LPO) oraz chloroperoksydazę (CPO). Donoszono, że stosunek halogenku do nadtlenku wodoru jest krytycznym czynnikiem w odniesieniu do stabilności i działania haloperoksydaz. Przy bardzo niskim stosunku, nadtlenek wodoru może hamować działanie haloperoksydazy, podczas, gdy przy bardzo wysokich stosunkach halogenek może blokować reakcję enzymatyczną. Stosunek może zmieniać się w szerokim zakresie, ale korzystnie jest utrzymywany powyżej 50.
Z powodu niepożądanych reakcji ubocznych nadtlenku wodoru, rzeczywiste stężenie nadtlenku wodoru w środku przeciwbakteryjnym może być niższe niż oczekiwane. A zatem autorzy wynalazku stwierdzili, że bardziej pożądane jest dysponowanie możliwością użycia wysokiego wyjściowego stężenia nadtlenku wodoru w środku przeciwbakteryjnym, w połączeniu ze zwykłą ilością halogenku.
Ponadto, istnieje zapotrzebowanie na enzymatyczne środki przeciwbakteryjne, mające spektrum aktywności przeciwbakteryjnej, różniące się od znanych enzymatycznych środków przeciwbakteryjnych. Korzystnie, środki powinny mieć zdolność do wykazywania aktywności przeciwbakteryjnej wobec mikroorganizmów, które są trudne do zwalczenia, np. Streptococcus
181 389 faecalis. W innych okolicznościach może być pożądane zwalczanie także mikroorganizmów niepatogennych, ponieważ mogą one powodować psucie się produktów żywnościowych.
A zatem, celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie enzymatycznego przeciwbakteryjnego środka, który jest pozbawiony jednej lub więcej z powyższych wad.
Ostatnio nieoczekiwanie stwierdziliśmy, że skuteczny enzymatyczny środek przeciwbakteryjny może być utworzony przy zastosowaniu haloperoksydazy wanadowej.
Wcześniejszy stan techniki wspomniany powyżej obejmuje różne haloperoksydazy dla zastosowania w środkach przeciwbakteryjnych, ale nie przywiązywano szczególnej wagi do klasy haloperoksydaz wanadowych.
Haloperoksydazy wanadowe różnią się od innych haloperoksydaz tym, że grupa prostetyczna w tych enzymach ma strukturalne właściwości podobne do wanadanu (wanad V), podczas, gdy inne haloperoksydazy są hemoperoksydazami.
Niektóre bromoperoksydazy wanadowe znajdują się w naturze na powierzchni wodorostów (Wever i wsp., 1991). W nienaruszonej roślinie w wodzie morskiej bromoperoksydaza wanadowa jest dostępna dla dodanych substratów i jest zdolna do uwalniania HOBr po dodaniu nadtlenku wodoru. Rola enzymu nie została ustalona, ale jest prawdopodobne, że powstawanie wysoce aktywnego utleniacza HOBr w wodzie morskiej jest częścią systemu obronnego rośliny, zapobiegającego wzrostowi na jej powierzchni mikroorganizmów i grzybów.
Po odkryciu nie-hemowej wanadowej bromoperoksydazy z wodorostów Ascophyllum nodosum wykazano, że duża liczba innych gatunków wodorostów również zawiera te enzymy. Bromoperoksydaza z A. nodosum była szczególnie intensywnie badana i charakteryzowana (celem dokonania przeglądu, patrz odnośniki 2-3). Grupa prostetyczna w tych enzymach ma cechy strukturalne podobne do wanadanu (wanad V). W reakcji katalitycznej ustalonej dla tego enzymu, nadtlenek wodoru reaguje z enzymem z wytworzeniem kompleksu nadtlenek wodoru-enzym, po czym bromek oraz proton reagują z- kompleksem z wytworzeniem kompleksu enzym-HOBr. Wykazano (De Boer i wsp., 1988), że kompleks ten rozpada się do enzymu i HOBr. Pokazano również, że te wanadowe bromoperoksydazy (De Boer i wsp., 1988) mają wysoką funkcjonalną stabilność w podłożu wodnym i organicznym. Przykładowo, enzymy te były stabilne przez trzy tygodnie w warunkach umożliwiających rozkład i mogą być przechowywane przez ponad miesiąc bez utraty aktywności w rozpuszczalnikach organicznych, takich jak aceton, metanol, etanol (obecne w ilości do 60% obj./obj.) i 1-propanol. Jednakże, enzymy te mają wadę, a mianowicie dla potencjalnego zastosowania, powinien być obecny lub dodawany bromek, a dalsze wysiłki klonowania genów kodujących te bromoperoksydazy z wodorostów i określenia ich sekwencji aminokwasowej nie powiodły się.
Znana istniejąca, zawierająca hem chloroperoksydaza z Caldariomyces fumago jest mniej odpowiednia do wytwarzania enzymatycznych środków przeciwbakteryjnych z powodu swojej właściwej sobie niestabilności i niskiego optimum pH wynoszącego 2,75 (J.R. Kanofsky, 1984), co poważnie ogranicza jej stosowanie. Podobne powody nie dopuszczają do zastosowania enzymu mieloperoksydazy (MPO) z krwinek białych, która jest również zdolna do wytwarzania HOCl (A.R.J. Bakkenist i wsp., 1980).
Pojawiły się już doniesienia (patrz odnośniki 8, 9), że grzyby strzępkowe wydzielają haloperoksydazę o zwiększonej stabilności. W szczególności wykazano, że glebowy grzyb Curvularia inaequalis wydziela wanadowe chloroperoksydazy (J.W.P.M. Van Schijndel i wsp., 1993), które posiadają wysokie powinowactwo do chlorków i mają optimum pH dla reakcji chlorowania około 5,5. Tak jak w przypadku bromoperoksydazy z wodorostów, grupa prostetyczna w chloroperoksydazie ma cechy strukturalne podobne do wanadanu (wanad V). W kolejnych, bardziej szczegółowych badaniach (J.W.P.M. Van Schijndel i wsp., 1994), wykazano, że kinetyka enzymatyczna utleniania chlorku przez nadtlenek wodoru przypomina bromoperoksydazę wanadową z wodorostów A. nodosum. Ponadto, trzy różne metody pokazały, że enzym wytwarza utlenione związki chloru (HOCl) jako produkt reakcji, a sam jest oporny na ten produkt. Enzym posiada wysoką termostabilność (Tm 90°C) i wykazuje dużą stabilność w rozpuszczalnikach organicznych, takich jak 40% metanol, etanol i propanol.
181 389
Enzymatyczny przeciwbakteryjny środek według wynalazku, zawiera haloperoksydazę wanadową, źródło halogenku i nadtlenek wodoru lub źródło nadtlenku wodoru.
Dokładny opis wynalazku (a) Haloperoksydaza wanadowa
Haloperoksydaza wanadowa, która stanowi składnik środka według wynalazku może w zasadzie być wybrana spośród różnych form haloperoksydaz wanadowych, które zostały dotąd ujawnione. Przykładowo, można użyć wanadową (nie-hemową) haloperoksydazę wytwarzaną z Curvularia inaequalis, takąjak opisana w USA nr 4 707 466. Alternatywnie, można wyizolować i oczyścić chloroperoksydazę z Curvularia inaequalis (CBS 102.42) według metody J.W.P.M. Van Schijndela i wsp. (1993).
Inne źródła haloperoksydaz wanadowych obejmują Drechslera biseptata (CBS 371.72), Drechslera Jugax (CBS 509.77), Drechslera nicotiae (CBS 655.74), Drechslera subpapendorfii (656.74), Embelisia hyacinthi (416.71), Embelisia didymospora (CBS 766), Ulocladium chartarum (200.67) i Ulocladium botrytis (452.72).
Alternatywnie, haloperoksydaza wanadowa może być przygotowana technikami rekombinowania DNA poprzez transformowanie odpowiedniego gospodarza wektorami ekspresyjnymi, zawierającymi początek replikacji, sekwencje kontrolujące transkrypcję i terminację i sekwencję DNA kodującą haloperoksydazę wanadową, hodowanie gospodarza w warunkach, które umożliwiają, ekspresję genu struktury i izolowanie haloperoksydazy wanadowej. Jest to opisane szczegółowo poniżej w przykładach.
(b) Źródło jonów halogenkowych
Drugim składnikiem środków higienicznych według wynalazku, jest źródło jonów halogenkowych. Mogą nimi być dowolne jony halogenkowe, ale korzystne jest źródło jonów jodku lub chlorku, ponieważ są one najbardziej skuteczne. Najbardziej korzystnym źródłem jonów halogenkowych jest chlorek sodu. Halogenek może być dodawany do enzymatycznych środków przeciwbakteryjnych według wynalazku lub, alternatywnie, może być użyty halogenek, który jest naturalnie obecny w wodzie z kranu i który jest na ogół w ilości 2-5 mM.
(c) Źródło nadtlenku wodoru
Higieniczne środki według wynalazku, zawierają ponadto źródło nadtlenku wodoru lub układ wytwarzający nadtlenek wodoru. Przykładami odpowiedniego układu wytwarzającego nadtlenek wodoru są sole nadboranowe lub nadwęglanowe, korzystnie nadwęglan sodu lub nadboran sodu.
Nadtlenek wodoru może być również dostarczony przez enzymatyczny układ wytwarzania nadtlenku wodoru, który może być w zasadzie wybrany spośród różnych enzymatycznych układów wytwarzania nadtlenku wodoru, znanych w technice. Przykładowo, można użyć oksydazy aminowej i aminy, oksydazy aminokwasowej i aminokwasu, oksydazy mleczanowej i mleczanu, oksydazy cholesterolowej i cholesterolu, oksydazy kwasu moczowego i kwasu moczowego lub oksydazy ksantynowej z ksantyną. Korzystna jest jednakże kombinacja oksydazy glukozowej i glukozy.
Ilość oksydazy glukozowej będzie zależała od jej specyficznej aktywności i aktywności jakiejkolwiek resztkowej katalazy, która może być obecna, ale jako przykład można ogólnie powiedzieć, że środek według wynalazku będzie zawierał od 10 do 1000, korzystnie od 20 do 500 jednostek oksydazy glukozowej na g lub ml środka, przy czym jednostka aktywności enzymu jest zdefiniowana jako ilość wymagana do przekształcenia 1 pmola substratu na minutę w standardowych warunkach.
(d) Inne składniki
Enzymatyczne środki przeciwbakteryjne według wynalazku, na ogół zawierają od 0,01 do 50% wag., korzystnie 0,1 do 5,0% wag. jednego lub więcej związków powierzchniowo czynnych jako środków zwilżających. Odpowiednie związki powierzchniowo lub detergentowo czynne obejmują mydła lub anionowe, niejonowe, kationowe, amfoteryczne lub dwubiegunowe związki, które nie są mydłami. Układ powierzchniowo czynny zwykle obejmuje jeden lub więcej anionowych związków powierzchniowo czynnych i jeden lub więcej niejonowych
181 389 związków powierzchniowo czynnych. Może też dodatkowo zawierać detergentowe związki amfoteryczne lub dwubiegunowe, ale zwykle nie jest to zalecane ze względu na ich stosunkowo wysoki koszt.
Na ogół niejonowe i anionowe związki powierzchniowo czynne, które tworzą taki układ, można wybrać spośród związków opisanych w „Surface Active Agents” Vol. 1, by Schwartz & 20 Perry, Interscience 1949, Vol. 2 przez Schwartz, Perry & Berch, Interscience 1958, w bieżącym wydaniu „McCutcheon's Emulsifiers i Detergents” opublikowanym przez Manufacturing Confectioners Company lub w „Tenside-Taschenbuch”, H. Stache, wydanie 2, Carl Hauser 25 Verlag, 1981.
Odpowiednie niejonowe związki detergentowe, które można stosować obejmują, zwłaszcza, produkty reakcji związków, zawierających grupę hydrofobową i reaktywny atom wodoru, np. alifatycznych alkoholi, kwasów, amidów lub alkilofenoli z tlenkami alkilenu, zwłaszcza z tlenkiem etylenu, samym lub z tlenkiem propylenu. Konkretne niejonowe związki detergentowe stanowią produkty kondensacji C6-C22 alkilofenoli z tlenkiem etylenu, zwykle zawierające od 5 do 25 EO, tzn. 5 do 25 jednostek tlenku etylenu na cząsteczkę oraz produkty kondensacji alifatycznych pierwszorzędowych lub drugorzędowych liniowych lub rozgałęzionych C8-C,8 alkoholi z tlenkiem etylenu, zwykle z 5 do 40 EO.
Odpowiednie anionowe związki detergentowe, które można stosować, zwykle stanowią rozpuszczalne w wodzie sole metali alkalicznych organicznych siarczanów i sulfonianów, zawierające rodniki o długości 8 do 22 atomów węgla, przy czym stosowany tu termin „alkilowe” obejmuje alkilową część wyższych rodników acylowych. Przykładem odpowiednich syntetycznych anionowych związków detergentowych są alkilosiarczany sodu i potasu, zwłaszcza wytworzone przez siarczanowanie wyższych C8-C18 alkoholi, otrzymywanych np. z łoju lub oleju kokosowego; C9-C20 alkilobenzenosulfoniany sodu i potasu, zwłaszcza alkilobenzenosulfoniany sodu z liniowym drugorzędowym C10-C15 alkilem oraz alkilogliceryloeterosiarczany sodu, a szczególnie etery wyższych alkoholi pochodzących z łoju lub oleju kokosowego i syntetycznych alkoholi pochodnych ropy naftowej. Korzystne anionowe związki detergentowe stanowią CH-Cj5 alkilobenzenosulfoniany sodu i C^-C^ alkilosiarczany sodu.
Odpowiednie są także środki powierzchniowo czynne, takie jak opisane w EP-A-328 177 (Unilever), które są odporne na wysalanie, środki typu alkilopoliglikozydów opisane w Ep-A-070 074 i alkilomonoglikozydy.
Korzystne układy powierzchniowo czynne stanowią mieszaniny związków amonowych z niejonowymi, zwłaszcza grupy i przykłady takich środków wskazane w EP-A-346 995 (Unilever). Szczególnie korzystny jest układ, który jest mieszaniną soli metalu alkalicznego siarczanu pierwszorzędowego alkoholu C^-C^ razem z pierwszorzędowym alkoholem C12-C15 etoksylowanym 3-7 EO.
Niejonowy detergent korzystnie stanowi więcej niż 10%, np. 25-90% wag. układu powierzchniowo czynnego. Anionowe związki powierzchniowo czynne mogą być obecne w układzie np. w ilości w zakresie od około 5% do około 40% wag.
Enzymatyczne środki detergentowe według wynalazku mogą także zawierać inne składniki zwykle stosowane w środkach przeciwbakteryjnych, takie jak środki zagęszczające. Szczególnie użyteczne pod tym względem są kombinacje związków powierzchniowo czynnych znane z EP-A-314 232 (Unilever), które tworzą żele zagęszczające po rozcieńczeniu wodą.
Te środki przeciwbakteryjne według wynalazku mogą być użyte do czyszczenia twardych powierzchni i prania tkanin, jak również higieny i czyszczenia w zastosowaniach przemysłowych/instytucjach, takich jak szpitale i do czyszczenia i dezynfekcji sprzętu medycznego. Innym zastosowaniem jest przemysł mleczarski, gdzie mogą być stosowane do dezynfekcji sprzętu mleczarskiego. Środki przeciwbakteryjne mogą być również z powodzeniem użyte w dezodorantach ze względu na ich zdolności do zwalczania bakterii, które powodują przykry zapach.
181 389
Środki przeciwbakteryjne według wynalazku mogą być użyte w postaci proszku, który ma być rozpuszczony w wodzie przed użyciem, ale mogą również wchodzić w skład produktów ciekłych lub żeli.
Przy takiej postaci produktów jest istotne, żeby wytwarzanie soli podchlorowcowej nie rozpoczynało się, dopóki środek nie zostanie użyty. Można to uzyskać poprzez fizyczne rozdzielenie enzymu i jego substratu, np. poprzez zamknięcie enzymu w kapsułkach zgodnie z dobrze znanymi technikami.
Kiedy enzymatyczny środek przeciwbakteryjny ma być użyty, rozcieńcza się go 5 do 100 razy poprzez dodanie wody, celem otrzymania środowiska mającego najbardziej skuteczną aktywność przeciwbakteryjną, następnie doprowadza się do kontaktu z powierzchnią, która ma być dezynfekowana.
Piśmiennictwo
1. R. Wever, M.G.M. Tromp. B.E. Krenn. Marjani i M. van Tol. Brominating activity of seaweed Ascophyllum nodosum. Impact on biosphere. Envir. Sc. Techn. 25 (1991), 446-449.
2. R. Wever and K. Kustin. Vanadium: a biologically relevant element. Adv. Inorg. Chem. 35 (1990), 81-115.
3. D. Rehder. The bioinorganic chemistry of vanadium. Ang. Chem. Ed. Engl. 30 (1991)148-167.
4. E. de Boer and R. Wever. The reaction mechanism of novel vanadium bromoperoxidase, steady-state kinetic analysis. J. Biol. Chem. 263 (1988), 12326-12332.
5. E. de Boer, H. Plat, M.G.M. Tromp, M.C.R. Franssen, H.C. van der Plas, E..M. Meijer and H.E. Schoemaker. Vanadium-containing bromoperoxidase: an example of an oxidoreductase with high operational stability in aqueous and organie media. Biotechn. Bioeng. 30 (1987), 607-610.
6. J.R. Kanofsky. Singlet oxygen producion by chloroperoxidase-hydrogen peroxide-halide systems. J. Biol. Chem. 259 (1984), 5596-5600.
7. A.R.J. Bakkenist, J.E.G. de Boer, H. Plat and R. Wever. The halide complexes of myeloperoxidase and the mechanism of halogenation reactions. Biochim. Biophys. Acta 613 (1980), 337-348.
8. J.C. Hunter-Cevera and L. Sotos. Screening for „new” enzyme in nature: haloperoxidase production by Death Valley dematiaceous hyphomycetes. Microb. Ecol. 12 (1986) 121-127.
9. T-N.E. Liu, T. MTimkulu, J. Geigert, B. Wolf, S.L. Neidleman, D. Silva and J.C. Hunter-Cevera. Isolation and characterization of a novel non-heme chloroperoxidase. Biochem. Biophys. Res. Commun. 142 (1987), 329-333.
10. J.W.P.M. Van Schijndel, E.G.M. Vollenbroek and R. Wever. The chloroperoxidase from the fungus Curvularia inaequalis; novel vanadium enzyme. Biochim. Biophys. Acta 1161 (1993), 249-256.
11. Van Schijndel, J.W.P.M., Barnett, P., Roelse, J., Vollenbroek, E.G.M. and Wever, R. Vanadium chloroperoxidase from the fungus Curvularia inaequalis; stability and steadystate kinetics (1994) Eur. J. Biochem. 225, 151-157.
12. H. Sehagger and G. Von Jagow (1987) Anal. Biochem. 166, 368-379.
13. P. Matsudaira (1987) J. Biol. Chem. 262,10035-10038.
14. Sambrook, J., Fritch, E.F. and Maniatis, T. (1989) Molecular Cloning: a Laboratory Manual, 2nd edn„ Cold Spring Harbor Laboratory, Cold Spring Harbor, NY.).
15. R. Wever, H. Plat and E de Boer (1985), Biochem. Biophys. Acta 830, 181-186.
Wynalazek będzie dalej zilustrowany następującymi nie ograniczającymi przykładami.
181 389
Przykład 1. Minimalne stężenie hamujące (MIC, ang. Minimal Inhibitory Concentration) podchlorynu
Materiały:
W tym przykładzie użyto następujących szczepów bakteryjnych: Escherichia coli NCTC 900, Pseudomonas aeruginosa AtCc 15442, Staphylococcus aureus ATCC 13565, Streptococcus faecalis NCTC 1092 i Listeria innocua ATCC 33090 serotyp 6B. Bakterie hodowano przez 15 do 18 godz. w 30°C w pożywce Brain Heart Infusion (BHI). Po hodowli, szczepy przemywano dwa razy buforem cytrynianowym pH 5,5 (bufor 20 mM cytrynian sodu-NaOH +10 mM NaCl). Zawiesiny bakterii odwirowywano w wirówce Eppendorfa (14000 obr./min. przez 5 min.), a następnie supernatanty były usuwane, po czym osad bakteryjny ponownie zawieszano w buforze cytrynianowym. Tę procedurę przemywania powtarzano następnie jeszcze raz dla każdej zawiesiny bakteryjnej. Dwukrotnie przemyta zawiesina bakteryjna była następnie rozcieńczana buforem cytrynianowym pH 5,5 celem uzyskania zawiesiny o około 107 bakterii na ml. W czasie etapów przemywania, komórki były trzymane w lodzie. Bufory i roztwór BSA (1% wag./obj. w buforze cytrynianowym pH 5,5) były sterylizowane poprzez filtrowanie i przechowywane w 4°C. Roztwory podchlorynu sporządzono z roztworu wyjściowego (107000 ppm) poprzez rozcieńczenie jałową demineralizowaną wodą.
Metody:
Stosując jałowe techniki, sporządzono zawiesinę o około 107 bakterii na ml w buforze cytrynianowym pH 5,5. Porcje po 1,9 ml z tej zawiesiny dodawano do jałowych probówek. Następnie do probówek dodawano 0,1 ml zimnego roztworu podchlorynu o różnych stężeniach, w taki sposób, żeby otrzymać zakres rozcieńczenia podchlorynu. Probówki były mieszane w sposób ciągły przy użyciu mieszadła magnetycznego. Dołączono również ślepe oznaczenia, gdzie dodawano jedynie jałowego buforu zamiast roztworu podchlorynu. Próbki inkubowano dokładnie 5 min. w 30°C. Po tym czasie inkubacji pobierano 1 ml mieszaniny reakcyjnej i dodawano do 9 ml zimnego roztworu BSA (1% wag./obj.) i natychmiast umieszczono w lodzie. Było to robione dla zatrzymania reakcji podchlorynu z mikroorganizmem. Określono przeżywalność jako ilość jednostek tworzących kolonie (ang. Colony Forming Units (CFU)) na ml poprzez rozcieńczenie próbki od 10- do 10'5 i wysianie 100 μΐ próbek o różnych rozcieńczeniach na oznaczone płytki z agarem-BHI. Płytki inkubowano następnie przez 15-18 godzin w 30°C. Jeżeli po tym czasie inkubacji nie było widocznych CFU, płytki inkubowano przez następne 24 godziny w 30°C.
Definicja:
Minimalne stężenie hamujące (wartość MIC) jest tu zdefiniowane jako stężenie podchlorynu, które prowadzi w zastosowanych warunkach doświadczalnych do obniżenia o co najmniej log 6 ilości jednostek, tworzących kolonie konkretnego testowanego mikroorganizmu.
Otrzymane wyniki są pokazane w tabeli I. Uzyskane wartości mieszczą się w tym samym zakresie, o którym donosi literatura.
Tabela I
Wartości MIC dla różnych mikroorganizmów.
Mikroorganizm Wartość MIC w ppm
Escherichia coli 2-3
Staphylococcus aureus 2-3
Listeria innocua 2-3
Pseudomonas aeruginosa 2-3
Streptococcus faecalis 2-3
181 389
Przykład 2. Minimalne stężenie hamujące podchlorynu i podchlorynu wytworzonego enzymatycznie przez chloroperoksydazę wanadową (V-CPO) z Curvularia inaequalis
W tym przykładzie efekt zabijania przez podchloryn jest porównywany z efektem zabijania podchlorynu wytworzonego enzymatycznie przez chłoroperoksydazę wanadową (V-CPO) z Curvularia inaequalis. W celu umożliwienia porównania zastosowano mikropompę. Zrobiono to, aby profil stężenia podchlorynu w czasie doświadczenia był taki sam, jak w sytuacji, gdy podchloryn jest wytwarzany enzymatycznie. Również aktywność V-CPO w warunkach doświadczenia była oznaczana bardzo starannie, aby znać ilość podchlorynu obecnego w każdym punkcie czasowym doświadczenia.
Materiały:
Szczepami bakteryjnymi użytymi w tym przykładzie były Escherichia coli NCTC 900, Pseudomonas aeruginosa ATCC 15442, Staphylococcus aureus ATCC 13565, Streptococcus faecalis NCTC 1092 i Listeria innocua ATCC 33090 serotyp 6B. Bakterie hodowano przez 15 do 18 godz. w 30°C w pożywce Brain Heart Infusion (BHI). Po hodowli, szczepy przemywano dwa razy buforem cytrynianowym pH 5,5 (bufor 20 mM cytrynian sodu-NaOH +10 mM NaCl). Zawiesiny bakterii odwirowywano w wirówce Eppendorfa (14000 obr./min przez 5 min), a następnie supernatant był usuwany, po czym osad bakteryjny ponownie zawieszano w buforze cytrynianowym. Tę procedurę przemywania powtarzano następnie jeszcze raz dla każdej zawiesiny bakteryjnej. Dwukrotnie przemyta zawiesina bakteryjna była następnie rozcieńczana buforem cytrynianowym pH 5,5 celem uzyskania zawiesiny o około 107 bakterii na ml. W czasie etapów przemywania, komórki były trzymane w lodzie. Bufory i roztwór BSA (1% wag./obj. w buforze cytrynianowym pH 5,5) były sterylizowane poprzez filtrowanie i przechowywane w 4°C. Roztwory podchlorynu sporządzono z roztworu wyjściowego (107000 ppm) poprzez rozcieńczenie jałową demineralizowaną wodą. Roztwory H2O2 sporządzano z 30% roztworu wyjściowego poprzez rozcieńczenie jałową demineralizowaną wodą. Casitone otrzymano z Difco. Chłoroperoksydazę z Curvularia inaequalis oczyszczano według van Schijndel i wsp. (1993). Aktywność chloroperoksydazy w przekształcaniu Cl' do HOC1 oznaczano spektrofotometrycznie w 20 mM cytrynianie sodu jako buforze, pH 5,5, 10 mM NaCl, 100 μΜ H2O2, 50 pm monochlorodimedon w 30°C, śledząc przekształcenie monochlorodimedonu (e 290 nm = 20,2 mM'1 · cm'1) do dichlorodimedonu (e 290 nm = 0,2 mM'1 · cm'1). 1 jednostka chloroperoksydazy jest zdefiniowana jako ilość enzymu, która przekształca 1 pmol monochlorodimedonu (Sigma) na minutę.
Metody:
Stosując jałowe techniki, sporządzono zawiesinę o około 107 bakterii na ml w buforze cytrynianowym pH 5,5. Porcje po 1,8 ml z tej zawiesiny dodawano do jałowych naczynek reakcyjnych, które były mieszane w sposób ciągły w czasie doświadczenia przy użyciu mieszadła magnetycznego. Następnie do naczynek reakcyjnych dodawano 0,2 ml roztworu V-CPO o różnych stężeniach (sposób obliczenia patrz poniżej), w taki sposób, żeby otrzymać zakres rozcieńczenia V-CPO. Dołączono również ślepe oznaczenia, gdzie dodawano jedynie 0,2 ml jałowego buforu zamiast 0,2 ml roztworu V-CPO. Naczynka reakcyjne inkubowano w 30°C. Następnie dodawano 0,5 ml roztworu wyjściowego H2O2 dla zapoczątkowania reakcji V-CPO. Użyte stężenie wyjściowego H2O2 zależało od wytwarzanego stężenia podchlorynu i było dobierane w taki sposób, aby stężenie końcowe H2O2 (na zakończenie przepływu) było w pięciokrotnym nadmiarze molowym w porównaniu z końcowym stężeniem podchlorynu. Próbki inkubowano dokładnie 5 min. w 30°C. Po tym czasie inkubacji pobierano 1 ml mieszaniny reakcyjnej i dodawano do 9 ml zimnego roztworu BSA (1% wag./obj.) i natychmiast umieszczano w lodzie. Było to robione dla zatrzymania reakcji podchlorynu z mikroorganizmem. Określano przeżywalność jako ilość jednostek, tworzących kolonie (CFU) na ml poprzez rozcieńczenie próbki od 10- do 10'5 i wysianie 100 pl próbek o różnych rozcieńczeniach na oznaczone płytki z agarem-BHI. Płytki inkubowano następnie przez 15-18 godzin w 30°C.
181 389
Jeżeli po tym czasie inkubacji nie było widocznych CFU, płytki inkubowano przez następne 24 godziny w 30°C.
Otrzymane wartości MIC porównywano z wartościami MIC, które zostały uzyskane, gdy dodawano takie same ilości podchlorynu przy użyciu mikropompy. Wykonano to w następujący sposób:
Stosując jałowe techniki, sporządzono zawiesinę o około 107 bakterii na ml w buforze cytrynianowym pH 5,5. Porcje po 1,8 ml z tej zawiesiny dodawano do jałowych naczynek reakcyjnych, które były mieszane w sposób ciągły w czasie doświadczenia przy użyciu mieszadła magnetycznego. Naczynka reakcyjne inkubowano w 30°C. Następnie dodawano 0,2 ml roztworu wyjściowego H2O2. Stężenie użytego wyjściowego H2O2 zależało od wytwarzanego stężenia podchlorynu i było dobierane w taki sposób, aby stężenie końcowe H2O2 (na zakończenie przepływu) było w pięciokrotnym nadmiarze molowym w porównaniu z końcowym stężeniem podchlorynu. Następnie zastosowano przepływ 0,5 ml roztworu podchlorynu o znanym stężeniu w ciągu 5 min. (przepływ: 0,1 ml na min) w 30°C. Wykonano serię doświadczeń z użyciem różnych roztworów podchlorynu o odmiennych stężeniach w taki sposób, żeby otrzymać zakres rozcieńczenia podchlorynu (dla obliczeń patrz poniżej). Po 5 minutowym okresie inkubacji pobierano 1 ml mieszaniny reakcyjnej i dodawano do 9 ml zimnego roztworu BSA (1% wag./obj.) i natychmiast umieszczano w lodzie. Było to robione dla zatrzymania reakcji podchlorynu z mikroorganizmem. Określano przeżywalność jako ilość jednostek, tworzących kolonie (CFU) na ml poprzez rozcieńczenie próbki od 10'1 do 10'5 i wysianie 100 pl próbek o różnych rozcieńczeniach na oznaczone płytki z agarem-BHI. Płytki inkubowano następnie przez 15-18 godzin w 30°C. Jeżeli po tym czasie inkubacji nie było widocznych CFU, płytki inkubowano przez następne 24 godziny w 30°C.
Podobieństwo profili podchlorynu uzyskane w opisanych powyżej doświadczeniach z V-CPO w porównaniu z podchlorynem z roztworu wyjściowego potwierdzono przy zastosowaniu takiego samego systemu doświadczalnego (jak dla doświadczeń kontrolnych bez dodanych mikroorganizmów) połączonego ze spektrofotometrem, w którym stężenia podchlorynu w czasie mogły być śledzone przy 290 nm, wykorzystując przekształcenie monochlorodimedonu (e 290 nm = 20,2 mM4 · cm'1) do dichlorodimedonu (e 290 nm = 0,2 mM4 · cm4).
Obliczenia:
Stężenie końcowe podchlorynu wytworzonego przez V-CPO było obliczane jak następuje: przy użyciu 0,01 jednostki na ml of V-CPO wytwarzane jest 0,01 pmol podchlorynu na ml na min., co stanowi równoważnik 0,05 pmol podchlorynu na ińl na 5 min. Na skutek efektu rozcieńczenia strumienia 0,5 ml, który jest dodawany do 2,0 ml wyjściowej objętości, stężenie końcowe po 5 minutach wynosi (2,0/2,5) x 0,05 (mola na ml = 0,04 pmola podchlorynu na ml po 5 minutach. To stężenie może być następnie wyrażone jako 0,04 pmoli podchlorynu na ml = 0,4 x 52,5 ppm podchlorynu = 2,0 ppm podchlorynu. Inne stężenia końcowe podchlorynu uzyskano poprzez zwiększanie lub zmniejszanie stężenia V-CPO. Stężenie końcowe dodawane do podchlorynu obliczano jak następuje:
Ponieważ strumień 0,5 ml jest dodawany do objętości mieszaniny reakcyjnej 2,0 ml, objętość końcowa wynosi 2,5 ml, co odpowiada pięciokrotnemu rozcieńczeniu. W celu otrzymania końcowego stężenia podchlorynu 2,10 ppm, użyto roztworu wyjściowego 10,50 ppm. Inne stężenia podchlorynu otrzymano poprzez zwiększenie lub zmniejszenie roztworu wyjściowego podchlorynu.
Definicja:
Minimalne stężenie hamujące (wartość MIC) jest tu zdefiniowane jako stężenie podchlorynu, które prowadzi w zastosowanych warunkach doświadczalnych do obniżenia o co najmniej log 6 liczby jednostek, tworzących kolonie konkretnego testowanego mikroorganizmu.
Otrzymane wyniki są pokazane w tabeli II. Porównane są efekty zabijania dla różnych stężeń końcowych podchlorynu, bądź wytwarzanego przez V-CPO, bądź na zakończenie przepływu podchlorynu. Jak można wywnioskować z tabeli II, podchloryn wytwarzany enzymatycznie przez Y-CPO daje całkowite zahamowanie wzrostu już przy stężeniach podchlorynu
181 389 tak niskich jak 0,4 ppm dla wszystkich badanych organizmów z wyjątkiem Staphylococcus aureus, podczas, gdy dla otrzymania takiego samego zahamowania wzrostu potrzebne są 2 ppm podchlorynu. Pokazuje to, że haloperoksydaza, zawierająca wanad jest bardziej wydajnym składnikiem higienicznym niż można się było spodziewać jedynie na podstawie jej zdolności do wytwarzania podchlorynu. Widoczne jest również, że V-CPO powoduje zabicie wszystkich testowanych mikroorganizmów, patogennych lub niepatogennych, podczas gdy twierdzi się, że haloperoksydaza, zawierająca hem skutecznie zabija jedynie bakterie patogenne (patrz EP-A-500 387).
Tabela II
Wartości MIC dla różnych mikroorganizmów
Mikroorganizm Wartość MIC dla podchlorynu (w ppm) Wartość MIC dla V-CPO (w ppm)
Escherichia coli 2 0,4
Staphylococcus aureus 2-3 1,6
Listeria innocua 2 0,4
Pseudomonas aerugninosa 2 0,4
Streptococcus faecalis 2 0,4
Przykład 3. Wydajność zabijania dla podchlorynu i podchlorynu wytworzonego enzymatycznie przez V-CPO w obecności hydrolizatu białkowego
Wiadomo, że dla utrzymania higieny w sytuacjach mających miejsce w praktyce, konieczne jest stosowanie nadmiaru podchlorynu, ponieważ ta aktywna cząsteczka będzie reagować nie tylko z mikroorganizmem, ale również z innymi związkami, które są obecne. A zatem istotnym jest badanie zachowania haloperoksydazy zawierającej wanad w płynach zawierających na przykład hydrolizat białkowy.
Materiały: Szczepami bakteryjnymi hodowanymi w tym przykładzie były Escherichia coli NCTC 900. Bakterie hodowano przez 15 do 18 godz. w 30°C w pożywce Brain Heart Infusion (BHI). Po hodowli, szczepy przemywano dwa razy z buforem cytrynianowym pH 5,5 (bufor 20 mM cytrynian sodu-NaOH +10 mM NaCl). Zawiesiny bakterii odwirowano w wirówce Eppendorfa 14000 obr./min przez 5 min), a następnie supematanty były usuwane, po czym osad bakteryjny ponownie zawieszono w buforze cytrynianowym. Tą procedurę przemywania powtarzano następnie jeszcze raz dla każdej zawiesiny bakteryjnej. Dwukrotnie przemyta zawiesina bakteryjna była następnie rozcieńczana buforem cytrynianowym pH 5,5 celem uzyskania zawiesiny o około 108 bakterii na ml. W czasie etapów przemywania, komórki były trzymane w lodzie. Bufory i roztwór BSA (1% wag./obj. w buforze cytrynianowym pH 5,5) były sterylizowane poprzez filtrowanie i przemywanie w 4°C. Roztwór podchlorynu sporządzono z roztworu wyjściowego (107000 ppm) poprzez rozcieńczenie jałową demineralizowaną wodą. Roztwory H2O3 sporządzono z 30% roztworu wyjściowego poprzez rozcieńczenie jałową demineralizowaną wodą. Casitone otrzymano z Difco. Chloroperoksydazę z Curvularia inaequalis oczyszczano według van Schijdel i wsp. (1993).
Metody: Stosując jałowe techniki, sporządzono zawiesinę o około 108 bakterii na ml w buforze cytrynianowym pH 5,5. Porcje po 1,3 ml z tej zawiesiny dodawano do jałowych naczynek reakcyjnych, które były mieszane w sposób ciągły w trakcie doświadczenia przy użyciu mieszadła magnetycznego. Następnie dodawano 0,5 ml roztworu 0,5 mg na ml Casitone (w buforze cytrynianowym pH 5,5), odpowiednio dodawano 0,5 ml buforu cytrynianowego pH 5,5. Następnie do naczynek reakcyjnych dodawano 0,2 ml of roztworu V-CPO o różnych stężeniach (dla obliczenia patrz przykład 2) w taki sposób, aby uzyskać stężenia końcowe podchlorynu 3,2 ppm lub 6,5 ppm. Dołączono również ślepe oznaczenia, gdzie dodawano jedynie
181 389
0,2 ml jałowego buforu zamiast 0,2 ml roztworu V-CPO. Naczynka reakcyjne inkubowano w 30°C. Następnie dodawano 0,5 ml roztworu wyjściowego H2O2 (stężenie podchlorynu było dobierane tak, aby otrzymać pięciokrotny nadmiar molowy nadtlenku wodoru na zakończenie przepływu) dla zapoczątkowania reakcji V-CPO. Próbki inkubowano dokładnie 5 min w 30°C. Po tym czasie inkubacji pobierano 1 ml mieszaniny reakcyjnej i dodawano do 9 ml zimnego roztworu BSA (1% wag./obj.) i natychmiast umieszczono w lodzie. Było to zrobione dla zatrzymania reakcji podchlorynu z mikroorganizmem. Określono przeżywalność jako ilość jednostek tworzących kolonie (CFU) na ml poprzez rozcieńczenie próbki od 10'1 do 10-6 i wysianie 100 μΐ próbek o różnych rozcieńczeniach na oznaczone płytki z agarem-BHI. Płytki inkubowano następnie przez 15-18 godzin w 30°C. Jeżeli po tym czasie inkubacji nie było widocznych CFU, płytki inkubowano przez następne 24 godziny w 30°C.
Otrzymane wydajności zabijania porównywano z wydajnościami zabijania, które zostały uzyskane, gdy dodawano takie same ilości podchlorynu przy użyciu mikropompy. Wykonano to w następujący sposób:
Stosując jałowe techniki, sporządzono zawiesinę o około 108 bakterii na ml w buforze cytrynianowym pH 5,5. Porcje po 1,3 ml z tej zawiesiny dodawano do jałowych naczynek reakcyjnych, które były mieszane w sposób ciągły w trakcie doświadczenia przy użyciu mieszadła magnetycznego. Następnie dodawano 0,5 ml roztworu 0,5 mg na ml roztworu Casitone (w buforze cytrynianowym pH 5,5), odpowiednio dodawano 0,5 ml buforu cytrynianowego pH 5,5. Następnie do naczynek reakcyjnych dodawano 0,2 ml of roztworu V-CPO o różnych stężeniach (dla obliczenia patrz przykład 2) w taki sposób, aby uzyskać stężenia końcowe podchlorynu 3,2 ppm lub 6,5 ppm. Dołączono również ślepe oznaczenia, gdzie dodawano jedynie 0,2 ml jałowego buforu zamiast 0,2 ml roztworu V-CPO. Naczynka reakcyjne inkubowano w 30°C. Następnie zastosowano strumień 0,5 ml roztworu podchlorynu, uzyskując stężenie końcowe podchlorynu odpowiednio 3,2 ppm i 6,5 ppm (dla obliczeń stężenia patrz przykład 2) w ciągu 5 min (przepływ: 0,1 ml na min) w 30°C. Po 5 minutowym okresie inkubacji pobierano 1 ml mieszaniny reakcyjnej i dodawano do 9 ml zimnego roztworu BSA (1% wag./obj.) i natychmiast umieszczono w lodzie. Było to zrobione dla zatrzymania reakcji podchlorynu z mikroorganizmem. Określono przeżywalność jako ilość jednostek tworzących kolonie (CFU) na ml poprzez rozcieńczenie próbki od 101 do 106 i wysianie 100 |il próbek o różnych rozcieńczeniach na oznaczone płytki z BHI-agarem. Płytki inkubowano następnie przez 15-18 godzin w 30°C. Jeżeli po tym czasie inkubacji nie było widocznych CFU, płytki inkubowano przez następne 24 godziny w 30°C. Wyniki są pokazane w tabeli III.
Tabela III
Wpływ Casitone na wydajność zabijania HClO, wytworzonego przez V-CPO
Stężenie Casitone (mg/ml) Log redukcji dla 3,2 ppm podchlorynu wytworzonego przez V- CPO Log redukcji dla 3,2 ppm podchlorynu Log redukcji dla 6,5 ppm podchlorynu wytworzonego przez V-CPO Log redukcji dla 6,5 ppm podchlorynu
0,0 8,0 (= całkowite zabicie) 8,2 (= całkowite zabicie) 8,0 (= całkowite zabicie) 8,2 (= całkowite zabicie)
0,1 5,0 0,5 8,0 (= całkowite zabicie) 1,0
Przykład 4.
Porównanie między wydajnością zabijania dla haloperoksydazy zawierającej wanad i haloperoksydazy zawierającej hem.
Materiały: Szczepami bakteryjnymi użytymi w tym przykładzie były Escherichia coli NCTC 900, Streptococcus faecalis NCTC 1092 i Listeria innocua ATCC 33090 serotyp 6B.
181 389
Bakterie hodowano 15 do 18 godz. w 30°C w pożywce Brain Heart Infusion (BHI). Po hodowli, szczepy przemywano dwa razy buforem cytrynianowym pH 5,5 (bufor 20 mM cytrynian sodu-NaOH + 10 mM NaCl).
Zawiesiny bakterii odwirowywano w wirówce Eppendorfa (14000 obr./min przez 5 min), a następnie supernatant był usuwany, po czym osad bakteryjny ponownie zawieszano w buforze cytrynianowym. Tę procedurę przemywania powtarzano następnie jeszcze raz dla każdej zawiesiny bakteryjnej. Dwukrotnie przemyta zawiesina bakteryjna była następnie rozcieńczana buforem cytrynianowym pH 5,5 celem uzyskania zawiesiny o około 107 bakterii na ml. W czasie etapów przemywania, komórki były trzymane w lodzie. Bufory i roztwór BSA (1% wag./obj. w buforze cytrynianowym pH 5,5) były sterylizowane poprzez filtrowanie i przechowywane w 4°C. Chloroperoksydazę z Curvularia inaeąualis oczyszczano według van Schijdel i wsp. (1993). Chloroperoksydazę zawierającą hem otrzymano z Sigmy (z Caldariomyces fumago). Aktywność chloroperoksydazy w przekształceniu Cl' do HOCl oznaczano spektrofotometrycznie w 20 mM cytrynianie sodu jako buforze, pH 5,5, 10 mM NaCl, 100 pM H2O2, 50 pM monochlorodimedon w 30°C, śledząc przekształcenie monochlorodimedonu (e 290 nm = 20,2 mM4· cm4) do dichlorodimedonu (e 290 nm = 0,2 mM4· cm4). 1 jednostka chloroperoksydazy jest zdefiniowana jako ilość enzymu, która przekształca 1 pmol monochlorodimedonu (Sigma) na minutę. Ten sam test (i definicję aktywności) zastosowano dla obu enzymów, aby mieć możliwość dawkowania tej samej aktywności obu enzymów.
Metody: Stosując jałowe techniki, sporządzono zawiesinę o około 107 bakterii na mł w 20 mM buforze cytrynianowym pH 5,5, 10 mM NaCl. Porcje po 1,9 ml z tej zawiesiny dodawano do jałowych probówek. Następnie do probówek dodawano 0,1 ml roztworu wyjściowego odpowiednio chloroperoksydazy zawierającej wanad i chloroperoksydazy zawierającej hem, w taki sposób żeby otrzymać zakres rozcieńczenia obu enzymów. Dołączono również ślepe oznaczenia, gdzie dodawano jedynie 0,2 ml jałowego buforu zamiast 0,2 ml roztworu wyjściowego enzymu. Następnie dodawano 0,5 ml 25 mM roztworu wyjściowego H2O2. Próbki inkubowano dokładnie 5 min w 30°C. Po tym czasie inkubacji pobierano 1 ml mieszaniny reakcyjnej i dodawano do 9 ml zimnego roztworu BSA (1% wag./obj.) i natychmiast umieszczano w lodzie. Określano przeżywalność jako ilość jednostek tworzących kolonie (CFU) na ml poprzez rozcieńczenie próbki od 104 do 10-5 i wysianie 100 pl próbek o różnych rozcieńczeniach na oznaczone płytki z agarem-BHI. Płytki inkubowano następnie przez 15-18 godzin w 30°C. Jeżeli po tym czasie inkubacji nie było widocznych CFU, płytki inkubowano przez następne 24 godziny w 30°C.
Wyniki są przedstawione w tabeli IV. Dane wyraźnie pokazują, że chloroperoksydaza zawierająca wanad dostarcza znacznie skuteczniejszego systemu higieny niż chloroperoksydaza zawierająca hem, nawet jeżeli są użyte takie same dawki aktywności.
181 389
Tabela IV
10mMNaCl Chloroperoksydaza wanadowa (jed. na ml) Chloroperoksydaza hemowa (jed. na ml) Log redukcji
E. coli 0,000 0,0
0,00156 4,0
0,0030 5,0
0,0060 7,0 (=całkowite zabicie)
0,012 7,0 (=całkowite zabicie)
0,025 7,0 (=całkowite zabicie)
0,050 7,0 (=calkowite zabicie)
0,10 7,0 (=całkowite zabicie)
0,000 0,0
0,00156 0,1
0,0030 0,1
0,0060 0,1
0,012 0,2
0,025 1,0
0,050 1,2
0,10 1,2
L. innocua 0,000 0,0
0,00156 7,0 (całkowite zabicie)
0,0030 7,0 (całkowite zabicie)
0,0060 7,0 (całkowite zabicie)
0,012 7,0 (całkowite zabicie)
0,025 7,0 (całkowite zabicie)
0,050 7,0 (całkowite zabicie)
0,10 7,0 (całkowite zabicie)
0,00 0,0
0,00156 0,0
0,0030 0,0
0,0060 0,0
0,012 0,0
0,025 0,0
0,050 0,0
0,10 0,0
S. faecalis 0,00 0,0
0,00156 5,0
0,0030 5,0
0,0060 7,0 (całkowite zabicie)
0,012 7,0 (całkowite zabicie)
0,025 7,0 (całkowite zabicie)
0,050 7,0 (całkowite zabicie)
0,10 7,0 (całkowite zabicie)
0,00 0,0
0,00156 0,0
0,0030 0,1
0,0060 0,1
0,012 0,1
0,025 0,1
0,050 0,1
0,10 0,9
181 389
Przykład 5.
Wpływ różnych źródeł nadtlenku wodoru na hamujące działanie V-CPO.
W poprzednich przykładach nadtlenek wodoru, który jest jednym z substratów w reakcji V-CPO, był dodawany z roztworu wyjściowego. W tym przykładzie opisany jest wpływ użycia innych źródeł nadtlenku wodoru. Oksydazy były testowane w 30°C w biologicznym monitorze tlenu Model YSI 5300 (Oxygen chamber model 5301), w którym śledzono zużycie tlenu, stosując bufor cytrynianowy pH 5,5 (20 mM cytrynian sodu-NaOH +10 mM NaCl). Bufor był nasycany powietrzem w 30°C. Jako substrat dla oksydazy glukozy użyto glukozy 15 g/l (stężenie końcowe). Szczepem bakteryjnym użytym w tym przykładzie była Escherichia coli NCTC 900. Bakterie hodowano przez 15 do 18 godz. w 30°C w pożywce Brain Heart Infusion (BHI). Po hodowli, szczepy przemywano dwa razy buforem cytrynianowym pH 5,5 (bufor 20 mM cytrynian sodu-NaOH + 10 mM NaCl). Zawiesiny bakterii odwirowywano w wirówce Eppendorfa (14000 obr./min przez 5 min), a następnie supernatant był usuwany, po czym osad bakteryjny ponownie zawieszano w buforze cytrynianowym. Tą procedurę przemywania powtarzano następnie jeszcze raz dla każdej zawiesiny bakteryjnej. Dwukrotnie przemyta zawiesina bakteryjna była następnie rozcieńczana buforem cytrynianowym pH 5,5 celem uzyskania zawiesiny o około 108 bakterii na ml. W czasie etapów przemywania, komórki były trzymane w lodzie. Bufory i roztwór BSA (1% wag./obj. w buforze cytrynianowym pH 5,5) były sterylizowane poprzez filtrowanie i przechowywane w 4°C. Roztwór podchlorynu sporządzono z roztworu wyjściowego (107000 ppm) poprzez rozcieńczenie jałową demineralizowaną wodą. Roztwory H2O2 sporządzono w 30% roztworu wyjściowego poprzez rozcieńczenie jałową demineralizowaną wodą. Casitone otrzymano z Difco. Chloroperoksydazę z Curvularia inaequalis oczyszczano według van Schijdel i wsp. (1993). Oksydazę glukozy z Aspergillus niger otrzymano z Sigmy.
Metody: Stosując jałowe techniki, sporządzono zawiesinę o około 108 bakterii na ml w buforze cytrynianowym pH 5,5. Porcje po 1,3 ml z tej zawiesiny dodawano do jałowych naczynek reakcyjnych, które były mieszane w sposób ciągły w trakcie doświadczenia przy użyciu mieszadła magnetycznego. Nastęnie dodawano 0,5 ml roztworu 0,5 mg na ml Casitone ( w buforze cytrynianowym pH 5,5). Następnie do naczynek reakcyjnych dodawano 0,2 ml of roztworu V-CPO tak, aby uzyskać stężenie końcowe podchlorynu 6,5 ppm. Dołączono również ślepe oznaczenia, gdzie dodawano jedynie 0,2 ml jałowego buforu zamiast 0,2 ml roztworu V-CPO. Naczynka reakcyjne inkubowano w 30°C. Następnie dodawano 0,5 ml jednego z trzech następujących systemów wytwarzających nadtlenek wodoru:
1. H2O2 z 3 mM roztworu wyjściowego;
2. nadwęglan sodu z 3 mM roztworu wyjściowego;
3. mieszaninę oksydazy glukozy (0,39 jednostek/ml) i glukozy 75 mg/ml.
Próbki inkubowano dokładnie 5 min w 30°C. Po tym czasie inkubacji pobierano 1 ml mieszaniny reakcyjnej i dodawano do 9 ml zimnego roztworu BSA (1% wag./obj.) i natychmiast umieszczano w lodzie. Było to robione dla zatrzymania reakcji podchlorynu z mikroorganizmem. Określano przeżywalność jako ilość jednostek tworzących kolonie (CFU) na ml poprzez rozcieńczenie próbki od 10- do 10‘6 i wysianie 100 μΐ próbek o różnych rozcieńczeniach na oznaczone płytki z agarem-BHI. Płytki inkubowano następnie przez 15-18 godzin w 30°C. Jeżeli po tym czasie inkubacji nie było widocznych CFU, płytki inkubowano przez następne 24 godziny w 30°C. Otrzymane wartości MIC porównywano z wartościami MIC, które zostały uzyskane, gdy dodawano takie same ilości podchlorynu przy użyciu mikropompy.
Wykonano to w następujący sposób: stosując jałowe techniki, sporządzono zawiesinę o około 108bakterii na ml w buforze cytrynianowym pH 5,5. Porcje po 1,3 ml z tej zawiesiny dodawano do jałowych naczynek reakcyjnych, które były mieszane w sposób ciągły w czasie doświadczenia przy użyciu mieszadła magnetycznego. Następnie dodawano 0,5 ml roztworu Casitone (0,5 mg na ml w buforze cytrynianowym pH 5,5). Następnie dodawano 0,2 ml buforu cytrynianowego pH 5,5. Naczynka reakcyjne inkubowano w 30°C. Następnie zastosowano strumień 0,5 ml roztworu podchlorynu o stężeniu 32,5 ppm w ciągu 5 min (przepływ:
0,1 ml na min) w 30°C. Po 5 minutowym okresie inkubacji pobierano 1 ml mieszaniny reakcyjnej i dodawano do 9 ml zimnego roztworu BSA (1% wag./obj.) i natychmiast umieszczano w lodzie. Było to robione dla zatrzymania reakcji podchlorynu z mikroorganizmem. Określano przeżywalność jako ilość jednostek tworzących kolonie (CFU) na ml poprzez rozcieńczenie próbki od 10'1 do 10- i wysianie 100 pl próbek o różnych rozcieńczeniach na oznaczone płytki z agarem-BHI. Płytki inkubowano następnie przez 15-18 godzin w 30°C. Jeżeli po tym czasie inkubacji nie było widocznych CFU, płytki inkubowano przez następne 24 godziny w 30°C. Wyniki są pokazane w tabeli V.
Tabela V
Reakcja V-CPO z różnymi źródłami H2O2.
Źródło nadtlenku wodoru Stężenie Casitone (mg/ml) Log redukcji przy 6,5 ppm podchlorynu Log redukcji przy 6,5 ppm podchlorynu wytworzonego enzymatycznie przez V-CPO
Roztwór wyjściowy H2O2 0,0 8,2 (= całkowite zabicie) 8,0 (= całkowite zabicie)
Nadwęglan 0,0 8,0 (= całkowite zabicie) 8,2 (= całkowite zabicie)
Oksydaza glukozy 0,0 6,4 (= całkowite zabicie) 6,4 (= całkowite zabicie)
Roztwór wyjściowy H2O2 0,1 1,0 8,0 (= całkowite zabicie)
Nadwęglan 0,1 0,8 8,2 (= całkowite zabicie)
Oksydaza glukozy 0,1 1,0 6,4 (= całkowite zabicie)
Przykład 6.
Sposób określenia sekwencji kodującej genu dla chloroperoksydazy (cDNA) i genu z Curvularia inaequalis (Centraal Bureau voor Schimmelcultures, 25 Natherlands, strain No 102,42) i możliwe systemy ekspresyjne.
Chloroperoksydaza była izolowana i oczyszczana z hodowli płynnych C. inaequalis jak opisano przez Van Schijndel i wsp., 1993), z tą różnicą, że po chromatografii DEAE wykonano dwa dodatkowe etapy oczyszczania stosując system FPLC (Pharmacia LKB). Najpierw użyto kolumny opartej o oddziaływania hydrofobowe z fenylo-sefarozą Cl-4B dla związania enzymu w obecności 2 M NaCl w 50 mM Tris-HCl (pH 8,3), i następnie elucji zstępującym gradientem od 2M NaCl w 50 mM Tris-HCl (pH 8,3). Dla ostatecznego oczyszczenia do związania enzymu użyto anionowymiennej kolumny MonoQ HR 5/5 (z Pharmacia LKB), po czym wymywanie gradientem od 0 M do 0,5 M NaCl w 20 mM piperazynie -HCl (pH 5,4). Następujące po tym zatężenie enzymu przeprowadzono stosując rotacyjne odparowanie, a następnie dializę wobec buforu 50 mM Tris-SO4 (pH 8). Oczyszczana chloroperoksydaza była trawiona enzymatycznie odpowiednio, proteazami ze Staphylococcus V8 i trypsyną, zgodnie ze standardowymi sposobami znanymi w tej dziedzinie lub przecinana chemicznie CNBr (Gross, E.(1967), Methods Enzymology 11, 238-255). Uzyskane peptydy rozdzielano stosując SDS-PAGE według Laemmli (Laemmli, U.K. (1970) Nature 227, 680-685) lub w żelu z tricyną według Schagger i Van Jagow (1987), a następnie przenoszono na filtry PVDF (Immobilon-P z Millipore), stosując bufor do przenoszenia CAPS (10 mM kwas 3-[cykloheksylamino]-1-propanosulfonowy, 10% methanol, pH 11), jak opisano przez Matsudaira (1987). Po elektroforetycznym wymyciu filtr płukano przez 5 min wodą dejonizowaną, barwiono 0,1% Błękitem Coomassie R-250 w 50% metanolu przez 5 min i odbarwiano w 50% metanolu, 10% kwasie octowym przez 10 min w temperaturze pokojowej i suszono na powietrzu. Prążki białkowe były poddawane automatycznemu sekwencjonowaniu Edmana w urządzeniu do sekwencjonowania białek Porton LF 3000 (Beckman Instruments, Inc., USA).
181 389
Wyniki oznaczania sekwencji aminokwasowej są zebrane na fig. 1. W oparciu o sekwencję aminokwasową peptydów zaprojektowano całkowicie zdegenerowane oligonukleotydy (patrz tabela VII). Te zdegenerowane startery zostały użyte w łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR), w której stosowano jako matrycę pierwszą nić cDNA. Pierwszą nić cDNA przygotowano jak następuje:
Celem wyizolowania RNA, sporami C. inaeaqualis inokulowano podłoże fermentacyjne zawierające 4 g ekstraktu drożdżowego i 2 ml roztworu mikroelementów (Van Schijndel i wsp., 1993) na litr. Po kilku dniach hodowli grzybnia była zbierana poprzez filtrowanie i liofilizowana. Zliofilizowaną grzybnię C. inaequalis mielono w ciekłym azocie. RNA ekstrahowano poprzez dodanie buforu do ekstrakcji RNA (42 mM cytrynian sodu pH 7, 83% Nsarkozynian laurynowy, 50 mM beta-merkaptoetanol, 1% Triton Χ-100 i 4 M izotiocyjanian guanidyny) i inkubowano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Dodawano 0,1 objętości 2 M octanu sodu (pH 4) i 1 objętość fenolu : chloroformu : alkoholu izoamylowego (25:24:1) i mieszaninę umieszczono w lodzie na 15 min. Po odwirowaniu przez 10 min przy 10000 x g (4°C) zbierano fazę wodną, dodawano 1 objętość absolutnego alkoholu i mieszanina była inkubowana przez 1 godzinę w -20°C, a następnie krótko odwirowywana przy 10000 x g. Osad zawieszano w odpowiedniej objętości buforu do ekstrakcji RNA i frakcjonowano poprzez ultrawirowanie w gradiencie chlorku sodu (Sambrook i wsp., 1989). Osad starannie przemywano i przechowywano w 75% roztworze etanolu w -70°C. Celem izolowania mRNA, RNA był wytrącany i zawieszany w wodzie wolnej od RNAzy, po czym mRNA był ekstrahowany przy zastosowaniu zestawu do izolacji mRNA polyAtract (Promega Corporation, USA). Syntezę pierwszej nici cDNA przeprowadzono na mRNA wyizolowanym z C. inaequalis stosując zestaw do syntezy pierwszej nici cDNA Pharmacia (Pharmacia Biotech). W oparciu o sekwencję aminokwasową peptydów chloropeptydazy zaprojektowano cztery 20-nukleotydowe oligonukleotydy (patrz również tabela VII) i użyto jak startery w reakcjach łańcuchowych polimerazy z pierwszą nicią cDNA z C. ineaqualis jako matrycą. Reakcje łańcuchowe polimerazy wykonywano stosując termocykler (Eppendorf mastercykler 5330) i polimerazę Taq (Promega Corporation). Dla optymalnej amplifikacji cDNA kodującego chloroperoksydazę przy zastosowaniu zdegenerowanych starterów reakcja łańcuchowa polimerazy była przeprowadzana w 46°C (etap przyłączania) przez 30 cykli. Dwa uzyskane specyficznie fragmenty były poddawane ligacji z wektorem pUC18, klonowane i sekwencjonowane z obu nici. W oparciu o wyniki sekwencjonowania DNA zaprojektowano następujące dwa specyficzne startery:
5'- CATAGCGATAGCGACGCGGA-3' i
5'- CTAACCCCGGCGCCAACATC-3'
Te dwa startery zostały użyte w reakcji łańcuchowej polimerazy z pierwszą nicią cDNA jako matrycą. W ten sposób otrzymano specyficzny dla genu fragment DNA, łącząc dwie znane sekwencje DNA. Fragment ten został sklonowany w wektorze pUC18, a następnie ustalono jego sekwencję. Dla uzyskania regionu 5' mRNA kodującego chloroperoksydazę użyto zestaw 5'-A.mplifinder RACE kit (Clonetech corporation). Gen dla chloroperoksydazy z genomu C. ineaqualis izolowano jak następuje:
Genomowy DNA C.ineaqualis izolowano ze zliofilizowanej grzybni, która była mielona w ciekłym azocie i ekstrahowana odpowiednią ilością buforu do ekstrakcji (200 mM Tris-HCl, pH 8,5, 25 mM EDTA, 250 mM NaCl, 1% SDS i 0,2 mg na ml proteinazy K). Po całonocnej inkubacji w temperaturze pokojowej dodawano 0,7 objętości fenolu i 0,3 objętości chloroformu i energicznie mieszano. Probówki odwirowywano przy 10000 x g i warstwę wodną przenoszono do czystej probówki. Genomowy DNA wytrącano 2 objętościami absolutnego etanolu. Po odwirowaniu przez 5 min, przy 5000 x g osad zawieszano w 2 ml 10 mM Tris-HCl, pH 8,0, 1 mM EDTA i traktowano RNAzą (Boehringer Mannheim), tak jak zalecał producent. Roztwór zawierający genomowy DNA ekstrahowano mieszaniną fenol : chloroform: alkohol izoamylowy (25:24:1) i po wytraceniu etanolem ostatecznie rozpuszczano
181 389 w odpowiedniej objętości buforu 10 mM Tris-HCl, pH 8, 1 mM EDTA. Do analizy metodą Southema, DNA genomowy był trawiony kilkoma kombinacjami enzymów restrykcyjnych i po elektroforezie w żelu agarozowym przeniesiony na filtr nitrocelulozowy (Sambrook i wsp., 1989).
Hybrydyzację przeprowadzono stosując wyznakowany radioaktywnie fragment genu (namnożony przy użyciu dwóch specyficznych starterów opisanych powyżej), który wytworzono poprzez losowe startery, stosując dATP wyznakowany alfa-32P (Sambrook i wsp., 1989). W oparciu o otrzymane wyniki sporządzono mini-bibliotekę, stosując genomowy DNA strawiony Pst I, który wstawiono do wektora pUC18. Bibliotekę przeszukiwano taką samą sondą, jak opisana przy technice Southema. Klon pozytywny izolowano i również częściowo sekwencjonowano z dwóch nici dla potwierdzenia wyników dotyczących sekwencji cDNA. Gen kodujący chloroperoksydazę C. inaequalis i jego postulowany produkt są przedstawione na fig. 2.
System wytwarzania chloroperoksydazy w Saccharomyces cerevisiae zastał utworzony jak następuje:
Dobrze znany indukowany promotor drożdżowy GALI otrzymano jako fragment Eco R1 Bam HI z genu GALI z dzikiego szczepu S. cerevisiae (Molecular i Cellular Biology 10, 4757-4769, 1990) i sklonowano w miejscach EcoR1 i BamH1, odpowiednio w plazmidach YCplac33 i YEplac95 (Gietz i Sugino (1988) Gene 74, 527-534). Otrzymane plazmidy nazwano odpowiednio TNT1 i TNT2, Przed początkiem 5' genu dla chloroperoksydazy C. inaeąualis utworzono miejsce restrykcyjne BamH1 poprzez przeprowadzenie reakcji PCR, stosując jako matrycę fragment 5' Pst I EcoRI genu dla chloroperoksydazy C.inaequalis subsklonowany w pUC18 i jako startery: 22 nukleotydowy starter do sekwencjonowania M13/pUC lewy (ang. revers) oraz starter:
5' GAG AGA GGA TCC ACT CAC TAC TTA CAA TCA CAC 3'
Namnożony fragment był trawiony Bam HI i Eco RI. Fragment Eco RI Pvu II genu dla chloroperoksydazy z C. inaeąualis, zawierający część 3' genu, był klonowany w pUC18 strawionym Eco Ri Sma I. Z tego klonu, po strawieniu go Eco RI i Xba I, oczyszczono fragment zawierający część 3' genu dla chloroperoksydazy C. inaequalis. Wykonano potrójną ligację, która obejmowała bądź TNT1, bądź TNT2, każdy strawiony Bam HI i Xba I i fragment 5' Bam HI Eco Ri oraz fragment 3' Eco RI Xba I. Otrzymane po ligacji i klonowaniu plazmidy sprawdzano, czy są właściwe. Otrzymane w ten sposób plazmidy zostały nazwane odpowiednio TNT3 (pochodzący z TNT1) i TNT4 (pochodzący z TNT2).
Szczep drożdży BJ1991 transformowano odpowiednio plazmidami TNT3 i TNT4, zgodnie ze znanymi w tej dziedzinie sposobami i selekcjonowano transformanty ura+. Transformanty ura+ replikowano na płytki-YP zawierające bądź glukozę (2%, bądź galaktozę 2%). Po wyrośnięciu, z płytek pobierano trochę komórek i zawieszano w 200 μΐ 20 mM Tris-HCl pH 8,1. Po 5 minutowej inkubacji pobierano 10 μΐ płynu i nakraplano na filtr nitrocelulozowy. Filtry nitrocelulozowe inkubowano w buforze: 100 mM octan sodu (pH 5,5), 1 mM ortodianizydyna, 100 mM KBr i 2 mM H2O2. Powstawanie wyraźnego zabarwienia obserwowano dla wszystkich plam pochodzących ze szczepów rosnących na galaktozie, podczas gdy brak powstawania zabarwienia obserwowano dla drożdży rosnących na glukozie. Pokazuje to, że skonstruowano indukowany galaktozą system wytwarzania produktu dla genu chloroperoksydazy z Curvularia inaequalis w drożdżach Saccharomyces cerevisiae. Podobny test, z wykorzystaniem buforu 100 mM fosforan potasu (pH 6,5), 100 mM KBr, 1 mM H2O2 i 40 (iM czerwień fenolowa (BDH), wyraźnie pokazuje powstawanie błękitnego/purpurowego zabarwienia z płynami z drożdży rosnących na galaktozie, podczas gdy zmiana koloru nie zachodziła dla płynów z drożdży rosnących na glukozie. Celem dalszego potwierdzenia, że stworzony został system ekspresji genu dla chloroperoksydazy C. inaequalis w drożdżach, który wywarza chloroperoksydazę o takim samym działaniu jak chloroperoksydaza C. inaequalis, zrekombinowany enzym oczyszczano z zaindukowanych galaktozą szczepów drożdży transformowanych TNT3 lub TNT4. Po hodowli w podłożu zawierającym galaktozę, komórki
181 389 drożdży były zbierane i zawieszane w 20 mM Tris-HCl (pH 8,1). Następnie dodawano jałowe kulki, po czym zawiesina była energicznie wytrząsana. Po odwirowaniu przez 15 minut przy 10000 x g zbierano supernatant i nakładano na kolumnę z DEAE i zrekombinowany enzym oczyszczano, stosując zasadniczo taki sam sposób oczyszczania jak dla enzymu z dzikiego szczepu C. inaeąualis (patrz wyżej). Po oczyszczeniu otrzymano zrekombinowaną chloroperokśydazę o aktywności specyficznej 22 jednostki na mg białka (oznaczonej w buforze 100 mM octanu sodu pH 5, 0, 1 mM H2O2, 5 mM chlorek potasu i 50 pM MCD, patrz również van Schijndel i wsp., 1993), która bardzo dobrze przypomina aktywność specyficzną około 20 jednostek na białko, otrzymaną dla oczyszczonej (patrz wyżej) chloroperoksydazy z samego C. inaeąualis. Profile aktywności przy różnych wartościach pH dla chloroperoksydazy typu dzikiego i zrekombinowanej chloroperoksydazy pochodzącej z drożdży są pokazane na fig. 3. Figura 3 dostarcza dalszych danych, że zrekombinowany enzym wytwarzany w drożdżach ma taką charakterystykę funkcjonalną, jak enzym dzikiego typu.
Przykład 7.
Poszukiwanie odpowiednich haloperoksydaz w innych mikroorganizmach. Mikroorganizmami użytymi w tym przykładzie są Curvularia inaeąualis (CBS 102.42),
Drechslera biseptata (CBS 371, 72), Drechslera fugax (CBS 509.77), Drechslera nicotiae (CBS 655.74), Drechslera subpapendorfii (656.74), Embelisia hyacinthi (416.71), Embelisia didymospora (CBS 766), Ulocladium chartarum (200.67) i Ulocladium botrytis (452.72). Różne grzyby hodowano na płytkach agarowych. Po zakończeniu wzrostu, białka zewnętrzkomórkowe przenoszono (przeniesienie metodą replik) na filtr nitrocelulozowy, który był uprzednio namoczony w buforze 50 mM Tris-HCl (pH 8,3). Po 15 minutach inkubacji na płytkach agarowych, filtr był testowany na aktywność haloperoksydazy poprzez zanurzenie filtru w 100 mM octanie sodu (pH 5,5) lub fosforanie potasu (pH 6,5 i 7,5), 1 mM ortodianizydynie, 2 mM nadtlenku wodoru w obecności i nieobecności 0,1 M bromku potasu. W ten sposób mogło być wykrywane wytwarzanie bromoperoksydazy i/lub chloroperoksydazy. Celem zbadania, czy wytwarzana haloperoksydaza jest haloperoksydazą zawierającą wanad, opisany powyżej test był powtarzany w obecności i nieobecności 10 i 100 pM wanadami sodu. W przypadku haloperoksydazy zawierającej wanad, w sytuacji, gdy dodawany jest wanadan, można obserwować zwiększenie sygnału. Celem zbadania, czy zidentyfikowana chloroperoksydaza jest rzeczywiście podobna do haloperoksydazy wanadowej z C.inaeąualis, niewielka ilość chloroperoksydazy była oczyszczana (zasadniczo jak opisano w van Schijndel i wsp., 1993) z Ulocladium chartarum, Embelisia didymospora i Drechslera subpapendorfii. Optima pH tych enzymów wahały się od pH 4,5 do 5,5. Aktywność chlorująca tych enzymów zwiększała się po dodaniu wanadanu, co wyraźnie wskazuje, że enzymy te są rzeczywiście haloperoksydazami wanadowymi. Celem dalszego zbadania podobieństwa zidentyfikowanych enzymów z chloroperoksydazą wanadową z C. inaeąualis, jedna ze zidentyfikowanych haloperoksydaz była dalej charakteryzowana. Wybrana do tego została chloroperoksydaza wytwarzana przez grzyba Drechslera biseptata (CBS 371.72). Ma ona własności podobne do chloroperoksydazy z Curvularia inaeąualis, to jest wysoką termostabilność i wysokie powinowactwo do substratu. Śledzono również spektrum EPR dla oczyszczonego enzymu. Jak w przypadku innych haloperoksydaz wanadowych (de Boer wsp., 1988; Wever wsp., 1988), utleniony enzym nie daje sygnału przy pomiarze EPR; jednakże po redukcji ditionianem sodu obserwuje się typowe spektrum wanadylowe EPR (dane nie pokazane). Izotropowe parametry EPR go wynoszące 1,969 i A0 o wartości 9.0 mT prawie takie same, jak stwierdzone dla enzymu z C. inaeąualis (Wever i wsp, 1985). Ponadto, oczyszczony enzym został rozdzielony na peptydy przy użyciu proteaz i bromocyjanu. Mapy peptydowe wykazywały te same wzory, sugerując, że te dwa enzymy mają dużą homologię sekwencji. Rzeczywiście tak jest, ustalono sekwencję dwóch rozdzielonych pochodnych z enzymów peptydów, które zostały otrzymane poprzez działanie na enzym proteioz.i które oczyszczono. Sekwencje wykazały bardzo dużą homologię, a zatem można wyciągnąć wniosek, że te dwa enzymy są bardzo podobne.
181 389
Sekwencja aminokwasowa peptydu z C. inaequalis:
(Asp)-leu-arg-gln-pro-tyr-asp-pro-thr-ala-pro-ile-glu-asp-gln-pro-gly-ile-val-arg-thrSekwencja aminokwasowa podobnego peptydu z D.biseptata:
Asp-leu-arg-gln-pro-tyr-asp-pro-dir-ala-pro-ile-glu-glu-gln-gln-pro-gly-ile-val-arg-thrOdpowiednie haloperoksydazy zawierające wanad mogą być zatem identyfikowane poprzez zastosowanie techniki replik, w której badane jest zwiększenie aktywności po dodaniu wanadami, i/lub poprzez (częściowe) oczyszczenie enzymu i szukanie zwiększenia aktywności po dodaniu wanadanu.
Przykład 8. Dalsze poszukiwanie odpowiednich haloperoksydaz w innych mikroorganizmach przy użyciu przeciwciał.
Szczepami użytymi w tym przykładzie są: Curvularia inaegualis (CBS 102.42), Drechslera biseptata (CBS 371.72), Drechslera subpapendorfii (CBS 656.74), Embellissia didymospora (CBS 30 766.79) i Ulocladium chartarum (CBS 200.67).
Mikroorganizmy hodowano w dwóch fazach. Najpierw zaszczepiano 50 ml jałowego podłoża do kiełkowania (jak opisano w Van Schijndel i wsp., 1993) dużą liczbą spor mikroorganizmu. Hodowla była wytrząsana przez 3 dni w 23°C, po czym hodowla była przenoszona do 3 litrowych kolb Erlenmeyera zawierających 1 litr podłoża fermentacyjnego (5 g hydrolizatu kazeiny (Gibco BRL), 3 g ekstraktu drożdżowego i 1 g fruktozy na litr dejonizowanej wody). Podłoże, które było wytrząsane w 23°C, zbierano po 14-17 dniach, filtrowano i oczyszczano chloroperoksydazę zasadniczo według Van Schijndel i wsp., (1994). Otrzymano poliklonalne przeciwciała (stosując kompletny adjuwant Freunda przy pierwszym wstrzyknięciu i niekompletny adjuwant Freunda przy wstrzyknięciu przypominającym) przeciw oczyszczonej (zgodnie z van Schijndel wsp., (1994) chloroperoksydazie z Curvularia inaequalis w króliku (2-miesięcznej samicy). Królik był skrwawiony po 6 dniach po ostatnim wstrzyknięciu przypominającym. Surowice były ogrzewane przez 30 min w 56°C celem zinaktywowania komplementu, a następnie odwirowywane. Zbierany był supernatant. Wykonano serię rozcieńczeń każdej z oczyszczonych chloroperoksydaz, jak również bromoperoksydazy z Ascophylum nodosum (oczyszczonej zgodnie z Wever i wsp., 1985), wychodząc od 50 μΐ każdego białka (około 0,1 mg na ml) i każda próbka była rozcieńczana kolejno dwa razy. Rozcieńczenia nakraplano przy użyciu urządzenia do techniki dot-blot (Bio-Rad) na filtr nitrocelulozowy, 2% BSA i inkubowano kolejno, z króliczą antysurowicą przeciw chloroperoksydazie, rozcieńczoną 1:800, biotynylowanymi kozimi przeciwkróliczymi przeciwciałami (rozcieńczenie 1:3000), streptawidyną skoniugowaną z alkaliczną fosfatazą (rozcieńczenie 1:2000) i odczynnikiem dającym reakcję barwną (fosforan 5-bromo-4-chloro-3-inodolilu, chlorek tetrazolu 4-NitroBlue (Boehringer Mannheim). Wszystkie etapy wykonywano według standardowych przepisów. Otrzymane wyniki są pokazane w tabeli VI.
Tabela VI
Haloperoksydaza z: Reakcja krzyżowa z monoklonalnymi przeciwciałami otrzymanymi przeciw chloroperoksydazie z C. inaequalis
C. inaequalis tak
D. biseptata tak
D. subpapendorfii tak
E. didymospora tak
U. chartarum tak
Bromoperoksydaza z: A. nodosum nie
W oparciu o wyniki przedstawione w tabeli VI można wywnioskować, że testy immunologiczne z przeciwciałami otrzymanymi przeciw chloroperoksydazie C. inaeąualis nadają się do identyfikacji innych odpowiednich haloperoksydaz zawierających wanad.
181 389
Te haloperoksydazy mogą występować bądź w postaci nieoczyszczonej, bądź częściowo lub całkowicie oczyszczonej. Sposoby oczyszczania mogąbyć dowolnymi sposobami znanymi w tej dziedzinie, takimijak sączenie molekularne, chromatografiajonowymienna, chromatografia poprzez oddziaływania hydrofobowe, techniki wytrącania, techniki (ultra)filtrowania, chromatografia powinowactwa, elektroforeza w żelu i temu podobne.
Przykład 9.
Dalsze poszukiwanie odpowiednich haloperoksydaz w innych mikroorganizmach.
W tym przykładzie opisano, w jaki sposób sonda radioaktywna pochodząca z genu dla chloroperoksydazy z Cumularia inaeąualis może być użyta do wykrywania homologicznych genów w innych mikroorganizmach. Wykonano to jak następuje:
Chromosomalny DNA z C. inaequalis (CBS 102.42), Embelissia didymospora (CBS 766.79) i Drechlera biseptata (CBS 371.72) oczyszczano zasadniczo jak opisano dla chromosomalnego DNA C. inaequalis (jak opisano w przykładzie 6). Do analizy genomowego DNA metodą Southema, DNA był trawiony kilkoma kombinacjami enzymów restrykcyjnych i po elektroforezie w żelu agarozowym przeniesiony na filtr nitrocelulozowy (Sambrook i wsp., 1989). Hybrydyzację przeprowadzono stosując wyznakowany radioaktywnie fragment genu, który wytworzono przy użyciu losowych starterów, stosując dATP wyznakowany alfa-32P (Sambrook i wsp., 1989). Użyty specyficzny dla genu fragment był namnażany (przed znakowaniem radioaktywnym) w reakcji łańcuchowej polimerazy, stosując pierwszą nić cDNA (patrz przykład 6) jako sondę i wykorzystując startery:
5' -CACGATGGGGTCCGTTACAC i '-GTACCGCTATCGCTGCGCCTG
Warunki hybrydyzacji były następujące:
Do prehybrydyzacji i hybrydyzacji używano jako buforu 6 x SSPE, 5 x roztwór Denhardta, 0,5% SdS i 10 mg DnA ze spermy łososia. Prehybrydyzację prowadzono przez 1 godzinę w 55°C, a następnie sonda radioaktywna była gotowana przez 1 min, po czym bezpośrednio dodawana. Następnie hybrydyzację kontynuowano przez noc. Autoradiogram, który otrzymano dla DNA z Cunmlaria inaequalis i Drechlera biseptata jest przedstawiony na fig. 4. Na figurze, ścieżka 1: DNA lambda; ścieżka 2: nie trawiony genomowy DNA z C. inaequalis; ścieżka 3: to samo, trawienie Eco RI; ścieżka 4: trawienie Bam HI; ścieżka 5: Eco RI i Bam HI; ścieżka 6 trawienie Xba I; ścieżka 7 Pst I; ścieżka 8 Xba I i Pst I; ścieżki 9- 14: to samo, stosując D. biseptata:. Jak widać na figurze, pozytywny sygnał otrzymano dla chromosomalnego DNA z Drechslera biseptata, co wskazuje na wysoki stopień podobieństwa obu genów. Podobne wyniki otrzymano dla DNA z Embellisia didymospora.. Wnioskujemy zatem, że gen dla chloroperoksydazy, lub części pochodzące z tego genu, lub sondy oparte o sekwencję genu dla chloroperoksydazy z C. inaequalis, mogą być użyte do wykrywania odpowiedniej haloperoksydazy wanadowej z innych mikroorganizmów.
181 389
Tabela VII
Startery oligonukleotydowe (20-mery), oparte o sekwencje aminokwasowe z chloroperoksydazy wanadowej z Curvularia inaequalis _I: inozyna_
A/G: w tej pozycji użyta jest w równych ilościach mieszanina A i G C/T: w tej pozycji użyta jest w równych ilościach mieszanina C i T.
G/A/T/C: w tych pozycjach użyta jest w równych ilościach mieszanina G, A, C i T.
Oligo 1:
5' - T A C/T A T G A A A/G C C IG TIG A A/G C A -3'
Oligo 2:
5' -A G/A T/C T G I G CG/A T A IG C G/A T T G/A T C-3'
Oligo 3:
5' - G A C/T G A A/G A C IG C IG A A/G T A C/T G A-3'
Oligo 4:
5' - A G/A I G C T/C T GI G C IC C G/A/T/C C C C A T-3'
181 389
Abs./min
Fig.4.
rc c in o ώ
Γ
UJ CD UJ O. X £L
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
181 389
CCTCGCTTTT ACAACCAGAT CGTACGTCGC ATCGCAGTTA CGTACAAGAA GGAAGAGGAC 960
CTTGCCAACA GCGAAGTCAA CAATGCGGAT TTCGCCCGCC TCTTCGCCCT CGTCGACGTC 1020
GCTTGCACAG ACGCTGGTAT CTTTTCCTGG AAGGAGAAAT GGGAGTTCGA ATTCTGGCGC 1080
CCACTATCTG GTGTGCGAGA CGACGGCCGT CCAGACCATG GAGATCCTTT CTGGCTCACT 1140
CTCGGTGCCC CAGCTACTAA CACCAACGAC ATTCCATTCA AGCCTCCTTT CCCAGCTTAC 1200
CCATCTGGTC ACGCGACCTT TGGCGGTGCT GTGTTCCAAA TGGTGCGTCG ATACTACAAC 1260
GGCCGCGTAG GTACATGGAA GGACGACGAA CCCGACAACA TTGCCATCGA TATGATGATC 1320
TCGGAGGAGC TCAACGGCGT GAACCGCGAC CTACGCCAGC CTTATGACCC CACGGCCCCA 1380
ATCGAAGACC AACCCGGTAT CGTGCGCACC CGCATTGTTC GCCACTTCGA CTCGGCCTGG 1440
GAACTCATGT TCGAAAACGC CATTTCGCGC ATCTTCCTCG GTGTCCACTG GCGTTTCGAT 1500
GCCGCCGCCG CCCGCGACAT TCTCATTCCC ACGACGACAA AGGACGTCTA CGCTGTCGAC 1560
AACAATGGCG CCACCGTGTT CCAGAACGTA GAGGACATTA GGTACACAAC CAGGGGTACG 1620
CGTGAGGACC CCGAGGGCCT CTTCCCTATC GGTGGTGTGC CACTGGGTAT CGAGATTGCG 1680
GATGAGATTT TTAATAATGG ACTTAAGCCT ACGCCCCCGG AGATCCAGCC TATGCCGCAG 1740
GAGACACCGG TGCAGAAGCC GGTGGGACAG CAGCCGGTTA AGGGCATGTG GGAGGAAGAG 1800 Fig.2.
CAGGCGCCGG TAGTCAAGGA GGCGCCGTAG 1830 (Cont.)
(c.d.)
181 389
ATGGGGTCCG Fig.2 TTACACCCAT CCCACTCCCT AAGATCGATG AACCCGAAGA GTACAACACC 60
AACTACATAC TATTCTGGAA CCATGTCGGT TTGGAACTCA ACCGCGTAAC TCACACTGTT 120
GGAGGCCCCC TGACGGGACC ACCTCTCTCT GCCAGGGCTC TGGGTATGCT GCACTTGGCT 180
ATTCACGACG CCTACTTTTC TATCTGCCCT CCGACCGACT TCACCACCTT CCTCTCACCT 240
GATACTGAGA ATGCCGCGTA CCGTCTACCT AGCCCTAATG GTGCAAATGA TGCTCGCCAA 300
GCAGTCGCTG GAGCTGCCCT CAAGATGCTG TCTTCACTGT ACATGAAGCC CGTCGAGCAG 360
CCTAACCCTA ACCCCGGCGC CAACATCTCC GACAACGCTT ATGCTCAGCT TGGCTTGGTT 420
CTCGACCGAT CAGTTCTGGA GGCACCTGGT GGCGTGGACC GAGAGTCAGC CAGTTTCATG 480
TTTGGTGAGG ATGTAGCCGA TGTCTTCTTC GCACTCCTCA ACGATCCTCG AGGTGCTTCG 540
CAGGAGGGCT ACCACCCTAC ACCCGGCCGC TATAAATTTG ACGATGAACC TACTCACCCT 600
GTCGTCCTCA TTCCAGTAGA CCCCAACAAC CCTAATGGTC CCAAGATGCC TTTCCGTCAG 660
TACCACGCCC CATTCTACGG CAAGACCACG AAGCGTTTTG CTACGCAGAG CGAGCACTTC 720
CTGGCCGACC CACCGGGCCT GCGTTCTAAT GCGGACGAGA CCGCGGAGTA TGACGACGCC 780
GTCCGCGTCG CTATCGCCAT GGGTGGTGCT CAGGCTCTCA ACTCCACCAA GCGTAGCCCA 840
TGGCAGACAG CACAGGGCCT ATACTGGGCC TACGATGGGT CAAACCTCAT TGGCACACCA 900
181 389
Fig.1.
Sekwencje peptydowe pochodzące z chloroperoksydazy wanadowej sekwencja sposób cięcia
C. inaegualis
1ML—LYMK PVEOPNPNPGANISDNAYAOLGLVLDRSVT ,F.A a (S)
CNBr
Trypsyna
Trypsyna
Trypsyna
Trypsyna
3(G)YHPTPGRYKFDDEP
4IDEPEEYN (D) LRQPYDPTAPIEDQPGXVRTb
D. biseptata
6LNGLNRDLRQPYUPTAPIEEQPGXVb v8 prot.
asekwencje podkreślone są użyte do zaprojektowania zdegenerowanych starterów DNA.
bhomologiczne sekwencje pomiędzy C.inaequalis i D.biseptata są wytłuszczone.
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.
Cena 4,00 zł.

Claims (6)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Enzymatyczny środek przeciwbakteryjny zasadniczo wolny od aktywności katalazy, znamienny tym, że zawiera haloperoksydazę wanadową, źródło halogenku i nadtlenek wodoru lub źródło nadtlenku wodoru.
  2. 2. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że jako haloperoksydazę wanadową zawiera chloroperoksydazę.
  3. 3. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że jako haloperoksydazę wanadową zawiera chloroperoksydazę, którą można otrzymać z Curvularia inaequalis.
  4. 4. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że jako haloperoksydazę wanadową zawiera chloroperoksydazę, która wykazuje immunologiczną reakcję krzyżową z chloroperoksydazą z Curvularia inaequalis CBS 102.42.
  5. 5. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że jako źródło nadtlenku wodoru zawiera enzymatyczny układ wytwarzający nadtlenek wodoru.
  6. 6. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że jako układ wytwarzający nadtlenek wodoru zawiera układ glukoza/oksydaza glukozowa lub mleczan/oksydaza mleczanowa.
    * * *
PL95316571A 1994-03-31 1995-03-31 Enzymatyczny srodek przeciwbakteryjny PL PL181389B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP94200893 1994-03-31
PCT/EP1995/001229 WO1995027046A2 (en) 1994-03-31 1995-03-31 Enzymatic antimicrobial compositions containing haloperoxidases

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL316571A1 PL316571A1 (en) 1997-01-20
PL181389B1 true PL181389B1 (pl) 2001-07-31

Family

ID=8216755

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL95341279A PL181397B1 (pl) 1994-03-31 1995-03-31 Sekwencja DNA kodujaca chloroperoksydaze wanadowa, wektor ekspresyjny i sposób wytwarzania haloperoksydazy wanadowej PL
PL95316571A PL181389B1 (pl) 1994-03-31 1995-03-31 Enzymatyczny srodek przeciwbakteryjny PL

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL95341279A PL181397B1 (pl) 1994-03-31 1995-03-31 Sekwencja DNA kodujaca chloroperoksydaze wanadowa, wektor ekspresyjny i sposób wytwarzania haloperoksydazy wanadowej PL

Country Status (12)

Country Link
EP (1) EP0753055A1 (pl)
JP (1) JPH09511396A (pl)
CN (1) CN1146782A (pl)
AU (1) AU2215495A (pl)
BR (1) BR9507226A (pl)
CA (1) CA2182966A1 (pl)
CZ (1) CZ288041B6 (pl)
HU (1) HUT74967A (pl)
NL (1) NL9401048A (pl)
PL (2) PL181397B1 (pl)
SK (1) SK123096A3 (pl)
WO (1) WO1995027046A2 (pl)

Families Citing this family (128)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AU2635097A (en) * 1996-04-29 1997-11-19 Novo Nordisk A/S Non-aqueous, liquid, enzyme-containing compositions
JP2000512267A (ja) * 1996-05-09 2000-09-19 ノボ ノルディスク アクティーゼルスカブ 抗微生物ペルオキシダーゼ組成物
EP1005362A4 (en) * 1997-03-24 2002-10-09 Clorox Co CHLOROPEROXYDASE ENZYME SYSTEM FOR PRODUCING HYPOCHLOROUS ACID AND HYPOCHLORITE $ i (IN SITU)
DE69719568T2 (de) * 1997-07-09 2003-12-24 The Procter & Gamble Company, Cincinnati Oxidoreductase enthaltende reinigungszusammensetzungen
ID23661A (id) * 1997-08-14 2000-05-11 Novo Nordisk As Komposisi antimixroba yang mengandung haloperoksidase sumber halida dan sumber amonium
US6074631A (en) * 1997-08-14 2000-06-13 Novo Nordisk A/S Reduction of malodour
US6025186A (en) * 1997-08-14 2000-02-15 Novo Nordisk A/S Reduction of malodor
US6080391A (en) * 1997-08-14 2000-06-27 Novo Nordisk A/S Reduction of malodour
US6228128B1 (en) 1997-11-10 2001-05-08 Charlotte Johansen Antimicrobial activity of laccases
US6232457B1 (en) 1998-09-10 2001-05-15 The Regents Of The University Of California Recombinant vanadium haloperoxidases and their uses
US6656715B1 (en) 1998-09-10 2003-12-02 The Regents Of The University Of California Recombinant minimal catalytic vanadium haloperoxidases and their uses
US6592867B2 (en) * 1998-11-09 2003-07-15 Novozymes A/S Antimicrobial composition containing an oxidoreductase and an enhancer of the N-hydroxyanilide-type
ATE417899T1 (de) * 1999-05-06 2009-01-15 Novozymes As Enzymatische konservierung von wässrigen lacken
US7063970B1 (en) 1999-05-06 2006-06-20 Norozymes A/S Enzymatic preservation of water based paints
JP2003506053A (ja) * 1999-08-10 2003-02-18 ノボザイムス アクティーゼルスカブ 汚れた動物用床材の悪臭の軽減
WO2001011969A1 (en) * 1999-08-13 2001-02-22 Novozymes A/S ENZYMATIC METHOD FOR KILLING OR INHIBITING MICROBIAL CELLS AT HIGH pH
US6410292B1 (en) 2000-04-14 2002-06-25 Novozymes A/S Nucleic acids encoding polypeptides having haloperoxidase activity
WO2001079462A2 (en) * 2000-04-14 2001-10-25 Novozymes A/S Nucleic acids encoding polypeptides having haloperoxidase activity
AU2001246407A1 (en) 2000-04-14 2001-10-30 Maxygen, Inc. Nucleic acids encoding polypeptides having haloperoxidase activity
WO2001079458A2 (en) * 2000-04-14 2001-10-25 Novozymes A/S Polypeptides having haloperoxidase activity
US6509181B1 (en) 2000-04-14 2003-01-21 Novozymes, A/S Polypeptides having haloperoxide activity
US6511835B1 (en) 2000-04-14 2003-01-28 Novozymes, A/S Nucleic acids encoding polypeptides having haloperoxidase activity
US6410291B1 (en) 2000-04-14 2002-06-25 Novozymes A/S Polypeptides having haloperoxidase activity
WO2001079463A2 (en) * 2000-04-14 2001-10-25 Novozymes A/S Nucleic acids encoding polypeptides having haloperoxidase activity
AU2002220541A1 (en) * 2000-12-15 2002-06-24 Novozymes A/S Use of haloperoxidase, peroxide and carboxylic acid
US7267818B2 (en) 2001-12-04 2007-09-11 Novozymes A/S Method for killing spores
EP1497382A1 (en) * 2002-04-12 2005-01-19 Biolocus Aps Antifouling composition comprising an enzyme in the absence of its substrate
DK3219804T3 (da) 2007-04-24 2019-09-30 Novozymes North America Inc Afgiftning af forbehandlede lignocelluloseholdige materialer
CN101827527A (zh) * 2007-10-23 2010-09-08 诺维信公司 用于杀死孢子和装置消毒或灭菌的方法
WO2010046142A2 (en) * 2008-10-23 2010-04-29 Getinge Disinfection Ab A method of obtaining high level disinfection in a washer disinfector, and a washer disinfector
JP2012522743A (ja) 2009-04-03 2012-09-27 ノボザイムス アクティーゼルスカブ ウイルスを不活性化するための方法
CN102421456A (zh) 2009-04-22 2012-04-18 诺维信公司 用于杀伤或抑制分枝杆菌属生长的方法
EP2510944A1 (en) * 2011-04-15 2012-10-17 National University of Ireland, Galway Treatment of bacterial infections
WO2013164429A1 (en) 2012-05-02 2013-11-07 Novozymes A/S Enzymatic solubilization of metals
US9902946B2 (en) 2013-01-03 2018-02-27 Novozymes A/S Alpha-amylase variants and polynucleotides encoding same
CN105189724A (zh) 2013-03-14 2015-12-23 诺维信公司 含有酶和抑制剂的水溶性膜
WO2014173980A2 (en) 2013-04-23 2014-10-30 Novozymes A/S Liquid automatic dish washing detergent compositions
JP7020778B2 (ja) 2013-05-03 2022-02-16 ノボザイムス アクティーゼルスカブ 洗剤酵素のマイクロカプセル化
CN105120681A (zh) * 2013-05-08 2015-12-02 诺维信公司 动物饲料酶
WO2014183921A1 (en) 2013-05-17 2014-11-20 Novozymes A/S Polypeptides having alpha amylase activity
WO2015014803A1 (en) 2013-07-29 2015-02-05 Novozymes A/S Protease variants and polynucleotides encoding same
EP3126479A1 (en) 2014-04-01 2017-02-08 Novozymes A/S Polypeptides having alpha amylase activity
CN112899086A (zh) 2014-04-11 2021-06-04 诺维信公司 洗涤剂组合物
CN106459937B (zh) 2014-05-27 2024-09-10 诺维信公司 用于产生脂肪酶的方法
EP3760713A3 (en) 2014-05-27 2021-03-31 Novozymes A/S Lipase variants and polynucleotides encoding same
WO2016001319A1 (en) 2014-07-03 2016-01-07 Novozymes A/S Improved stabilization of non-protease enzyme
WO2016079110A2 (en) 2014-11-19 2016-05-26 Novozymes A/S Use of enzyme for cleaning
CN107567489A (zh) 2015-04-10 2018-01-09 诺维信公司 衣物洗涤方法,dna酶和洗涤剂组合物的用途
CN107636134A (zh) 2015-04-10 2018-01-26 诺维信公司 洗涤剂组合物
WO2016184944A1 (en) 2015-05-19 2016-11-24 Novozymes A/S Odor reduction
EP3310688A1 (en) 2015-06-17 2018-04-25 Novozymes A/S Container
WO2016135351A1 (en) 2015-06-30 2016-09-01 Novozymes A/S Laundry detergent composition, method for washing and use of composition
EP3950939A3 (en) 2015-07-06 2022-06-08 Novozymes A/S Lipase variants and polynucleotides encoding same
EP3350303B1 (en) 2015-09-17 2020-04-08 Henkel AG & Co. KGaA Detergent compositions comprising polypeptides having xanthan degrading activity
CA2991114A1 (en) 2015-09-17 2017-03-23 Novozymes A/S Polypeptides having xanthan degrading activity and polynucleotides encoding same
CA2994356A1 (en) 2015-10-07 2017-04-13 Novozymes A/S Compositions comprising dnase polypeptides
US10479981B2 (en) 2015-10-14 2019-11-19 Novozymes A/S DNase variants
US10675589B2 (en) 2015-10-14 2020-06-09 Novozymes A/S Cleaning of water filtration membranes
WO2017093318A1 (en) 2015-12-01 2017-06-08 Novozymes A/S Methods for producing lipases
US20190002819A1 (en) 2015-12-28 2019-01-03 Novozymes Bioag A/S Heat priming of bacterial spores
BR112018069220A2 (pt) 2016-03-23 2019-01-22 Novozymes As uso de polipeptídeo que tem atividade de dnase para tratamento de tecidos
EP3464538A1 (en) 2016-05-31 2019-04-10 Novozymes A/S Stabilized liquid peroxide compositions
WO2017220422A1 (en) 2016-06-23 2017-12-28 Novozymes A/S Use of enzymes, composition and method for removing soil
WO2018002261A1 (en) 2016-07-01 2018-01-04 Novozymes A/S Detergent compositions
WO2018007573A1 (en) 2016-07-08 2018-01-11 Novozymes A/S Detergent compositions with galactanase
WO2018011276A1 (en) 2016-07-13 2018-01-18 The Procter & Gamble Company Bacillus cibi dnase variants and uses thereof
WO2018060475A1 (en) 2016-09-29 2018-04-05 Novozymes A/S Spore containing granule
EP3519548A1 (en) 2016-09-29 2019-08-07 Novozymes A/S Use of enzyme for washing, method for washing and warewashing composition
WO2018077938A1 (en) 2016-10-25 2018-05-03 Novozymes A/S Detergent compositions
EP3535377B1 (en) 2016-11-01 2022-02-09 Novozymes A/S Multi-core granules
KR20190086540A (ko) 2016-12-01 2019-07-22 바스프 에스이 조성물 중 효소의 안정화
WO2018108865A1 (en) 2016-12-12 2018-06-21 Novozymes A/S Use of polypeptides
WO2018184818A1 (en) 2017-04-06 2018-10-11 Novozymes A/S Cleaning compositions and uses thereof
CN111108183A (zh) 2017-06-30 2020-05-05 诺维信公司 酶浆液组合物
EP3684897A1 (en) 2017-09-20 2020-07-29 Novozymes A/S Use of enzymes for improving water absorption and/or whiteness
US11414814B2 (en) 2017-09-22 2022-08-16 Novozymes A/S Polypeptides
US11332725B2 (en) 2017-09-27 2022-05-17 Novozymes A/S Lipase variants and microcapsule compositions comprising such lipase variants
CN111542589A (zh) 2017-10-16 2020-08-14 诺维信公司 低粉化颗粒
EP3697881A1 (en) 2017-10-16 2020-08-26 Novozymes A/S Low dusting granules
EP3701017A1 (en) 2017-10-27 2020-09-02 Novozymes A/S Dnase variants
EP3476936B1 (en) 2017-10-27 2022-02-09 The Procter & Gamble Company Detergent compositions comprising polypeptide variants
WO2019154954A1 (en) 2018-02-08 2019-08-15 Novozymes A/S Lipase variants and compositions thereof
WO2019154951A1 (en) 2018-02-08 2019-08-15 Novozymes A/S Lipases, lipase variants and compositions thereof
CN111770788B (zh) 2018-03-13 2023-07-25 诺维信公司 使用氨基糖低聚物进行微囊化
WO2019201793A1 (en) 2018-04-17 2019-10-24 Novozymes A/S Polypeptides comprising carbohydrate binding activity in detergent compositions and their use in reducing wrinkles in textile or fabric.
US11661592B2 (en) 2018-04-19 2023-05-30 Novozymes A/S Stabilized endoglucanase variants
WO2019201785A1 (en) 2018-04-19 2019-10-24 Novozymes A/S Stabilized cellulase variants
WO2019238761A1 (en) 2018-06-15 2019-12-19 Basf Se Water soluble multilayer films containing wash active chemicals and enzymes
WO2020070199A1 (en) 2018-10-03 2020-04-09 Novozymes A/S Polypeptides having alpha-mannan degrading activity and polynucleotides encoding same
EP3891264A1 (en) 2018-12-03 2021-10-13 Novozymes A/S LOW pH POWDER DETERGENT COMPOSITION
EP3898962A2 (en) 2018-12-21 2021-10-27 Novozymes A/S Polypeptides having peptidoglycan degrading activity and polynucleotides encoding same
BR112021018731A2 (pt) 2019-03-21 2021-12-21 Novozymes As Variantes de alfa-amilase e polinucleotídeos codificando as mesmas
WO2020207944A1 (en) 2019-04-10 2020-10-15 Novozymes A/S Polypeptide variants
US20220186151A1 (en) 2019-04-12 2022-06-16 Novozymes A/S Stabilized glycoside hydrolase variants
EP3994255A1 (en) 2019-07-02 2022-05-11 Novozymes A/S Lipase variants and compositions thereof
WO2021037895A1 (en) 2019-08-27 2021-03-04 Novozymes A/S Detergent composition
WO2021053127A1 (en) 2019-09-19 2021-03-25 Novozymes A/S Detergent composition
EP4038170A1 (en) 2019-10-03 2022-08-10 Novozymes A/S Polypeptides comprising at least two carbohydrate binding domains
BR112021021050A2 (pt) 2019-11-29 2022-09-13 Basf Se Composição, uso de uma composição, polímero, processo para preparar polímeros, e, método para melhorar o desempenho de limpeza de uma composição líquida de detergente
US20220411773A1 (en) 2019-12-20 2022-12-29 Novozymes A/S Polypeptides having proteolytic activity and use thereof
EP3892708A1 (en) 2020-04-06 2021-10-13 Henkel AG & Co. KGaA Cleaning compositions comprising dispersin variants
MX2022011948A (es) 2020-04-08 2022-10-21 Novozymes As Variantes de modulos de union a carbohidratos.
WO2021214059A1 (en) 2020-04-21 2021-10-28 Novozymes A/S Cleaning compositions comprising polypeptides having fructan degrading activity
EP3907271A1 (en) 2020-05-07 2021-11-10 Novozymes A/S Cleaning composition, use and method of cleaning
WO2021259099A1 (en) 2020-06-24 2021-12-30 Novozymes A/S Use of cellulases for removing dust mite from textile
EP3936593A1 (en) 2020-07-08 2022-01-12 Henkel AG & Co. KGaA Cleaning compositions and uses thereof
CN116323889A (zh) 2020-08-25 2023-06-23 诺维信公司 家族44木葡聚糖酶变体
US20240240114A1 (en) 2020-09-22 2024-07-18 Basf Se Improved Combination of Protease and Protease Inhibitor with Secondary Enzyme
EP4225905A2 (en) 2020-10-07 2023-08-16 Novozymes A/S Alpha-amylase variants
EP4232539A2 (en) 2020-10-20 2023-08-30 Novozymes A/S Use of polypeptides having dnase activity
US20230399588A1 (en) 2020-10-28 2023-12-14 Novozymes A/S Use of lipoxygenase
WO2022106400A1 (en) 2020-11-18 2022-05-27 Novozymes A/S Combination of immunochemically different proteases
WO2022106404A1 (en) 2020-11-18 2022-05-27 Novozymes A/S Combination of proteases
EP4284905A1 (en) 2021-01-28 2023-12-06 Novozymes A/S Lipase with low malodor generation
EP4291646A2 (en) 2021-02-12 2023-12-20 Novozymes A/S Alpha-amylase variants
WO2022189521A1 (en) 2021-03-12 2022-09-15 Novozymes A/S Polypeptide variants
EP4060036A1 (en) 2021-03-15 2022-09-21 Novozymes A/S Polypeptide variants
US20240060061A1 (en) 2021-03-15 2024-02-22 Novozymes A/S Dnase variants
WO2022268885A1 (en) 2021-06-23 2022-12-29 Novozymes A/S Alpha-amylase polypeptides
CN118660951A (zh) 2022-03-02 2024-09-17 诺维信公司 木葡聚糖酶用于改善洗涤剂的可持续性的用途
AU2023228020A1 (en) 2022-03-04 2024-07-11 Novozymes A/S Dnase variants and compositions
AU2023250091A1 (en) 2022-04-08 2024-10-03 Novozymes A/S Hexosaminidase variants and compositions
EP4309500A1 (en) * 2022-07-18 2024-01-24 Acies Bio d.o.o. Peroxidase based biocontrol agents
WO2024017883A1 (en) * 2022-07-18 2024-01-25 Acies Bio D.O.O. Peroxidase based biocontrol agents
WO2024126483A1 (en) 2022-12-14 2024-06-20 Novozymes A/S Improved lipase (gcl1) variants
WO2024131880A2 (en) 2022-12-23 2024-06-27 Novozymes A/S Detergent composition comprising catalase and amylase
WO2024156628A1 (en) 2023-01-23 2024-08-02 Novozymes A/S Cleaning compositions and uses thereof
WO2024194245A1 (en) 2023-03-21 2024-09-26 Novozymes A/S Detergent compositions based on biosurfactants

Family Cites Families (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4707446A (en) * 1983-05-24 1987-11-17 Cetus Corporation Stable haloperoxidase method
AU642980B2 (en) * 1990-03-21 1993-11-04 Quest International B.V. Ultilization of enzymes
GB9015910D0 (en) * 1990-07-19 1990-09-05 Univ Bruxelles Novel use
JP3399549B2 (ja) * 1990-11-16 2003-04-21 サントリー株式会社 微生物由来ペルオキシダーゼ遺伝子
JP4063317B2 (ja) * 1991-02-21 2008-03-19 エクソゼミス,インコーポレイテッド 感染治療および叢制御の方法および組成物
US5262151A (en) * 1991-11-25 1993-11-16 Montgomery Robert E Stabilized enzymatic antimicrobial compositions

Also Published As

Publication number Publication date
HUT74967A (en) 1997-03-28
AU2215495A (en) 1995-10-23
NL9401048A (nl) 1995-11-01
JPH09511396A (ja) 1997-11-18
SK123096A3 (en) 1997-06-04
PL316571A1 (en) 1997-01-20
WO1995027046A3 (en) 1995-11-30
EP0753055A1 (en) 1997-01-15
WO1995027046A2 (en) 1995-10-12
BR9507226A (pt) 1997-09-09
PL181397B1 (pl) 2001-07-31
HU9602673D0 (en) 1996-11-28
CA2182966A1 (en) 1995-10-12
CN1146782A (zh) 1997-04-02
CZ288041B6 (cs) 2001-04-11
CZ285096A3 (en) 1997-10-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL181389B1 (pl) Enzymatyczny srodek przeciwbakteryjny PL
JP2716233B2 (ja) 布帛の漂白用洗剤添加剤
CN1046775C (zh) 染料转移抑制剂
US5866393A (en) Haloperoxidases from curvularia verruculosa and nucleic acids encoding same
Simons et al. Primary structure and characterization of the vanadium chloroperoxidase from the fungus Curvularia inaequails
MXPA98000419A (en) Haloperoxidasas of vervulular curvular and nucleic acids that codify for the mis
US6426410B1 (en) Phenol oxidizing enzymes
US7160709B2 (en) Phenol oxidizing enzymes
MXPA01006388A (es) Enzimas oxidantes de fenol.
CA2384954C (en) Novel phenol oxidizing enzymes
US6372465B2 (en) Haloperoxidases with altered pH profiles
JP2002506638A (ja) pH特性を変更したハロペルオキシダーゼ
US20020165113A1 (en) Detergent compositions comprising novel phenol oxidizing enzymes
EP1315802A2 (en) Phenol oxidizing enzyme variants
WO2000005349A1 (en) Phenol oxidizing enzymes
WO1999049010A2 (en) Phenol oxidizing enzymes and their use
JP4866169B2 (ja) メラニン分解酵素
MXPA00008969A (en) HALOPEROXIDASES WITH ALTERED pH PROFILES
DK164818B (da) Detergentadditiv, detergentkomposition og fremgangsmaade til blegning af pletter paa tekstil
NZ235671A (en) Bleaching agent and process for inhibiting dye transfer during washing and