PL180682B1

PL180682B1 - Kierownica do pojazdów mechanicznych PL

Info

Publication number: PL180682B1
Application number: PL96317568A
Authority: PL
Inventors: Filippo Emilio De
Original assignee: Bruzolo Manifatt Gestind Mb
Priority date: 1996-07-16
Filing date: 1996-12-18
Publication date: 2001-03-30
Also published as: TR199601054A2; IT1284671B1; DE69601573T2; BR9606228A; DE69601573D1; ITTO960613A0; EP0819595A1; PL317568A1; ES2129948T3; US5819596A; EP0819595B1; ITTO960613A1

Abstract

1. Kierownica do pojazdów mechanicz-- nych, w której sklad wchodzi centrala piasta i rama nosna zlozona z obreczy i dwóch w zasadzie promieniowych szprych, laczacych obrecz z piasta, gdzie szprychy maja postac co najmniej jednej pary w zasadzie cylindrycznych pretów metalowych i gdzie znajduja sie metalowe tuleje majace w zasadzie ksztalt litery V, przeznaczone do laczenia pretów z obrecza, przy czym kazda tuleja jest zaopatrzona w pierwsza rurowa obej- me do mocowania na obreczy oraz w druga rurowa obejme odchodzaca skosnie od miejsca znaj- dujacego sie w poblizu jednego konca pierwszej obejmy i z którym jest sprzezony jeden koniec odpowiedniego preta, znamienna tym, ze druga obejma (11) kazdej z tulei (9) jest sztywno polaczona z drugim koncem (10b) pierwszej obejmy (10) za pomoca integralnej, podwójnie usztywnionej scianki (12). Fig.1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kierownica, do pojazdów mechanicznych, w której skład wchodzi centralna piasta oraz rama nośna złożona z obręczy i w zasadzie promieniowych szprych łączących obręcz z piastą.

Z francuskiego opisu patentowego nr FR-A-2553730 znana jest kierownica wspomnianego powyżej typu, w której szprychy tworzy co najmniej para w zasadzie cylindrycznych metalowych prętów, i w której znajdują się tuleje metalowe w zasadzie w kształcie litery V, łączące wspomniane pręty z obręczą. Każda z tulei ma pierwsze rurowe odgałęzienie do mocowania na obręczy oraz drugie rurowe odgałęzienie, odchodzące skośne z miejsca znajdującego się w pobliżu jednego końca pierwszego odgałęzienia, i z którym jest sprzężony jeden koniec odpowiedniego pręta.

Celem wynalazku jest ulepszenie kierownicy wspomnianego powyżej typu, a zwłaszcza znaczne zwiększenie wytrzymałości mechanicznej ramy, a dokładnie połączeń pomiędzy prętami

180 682 a obręczą, z równoczesnym uproszczeniem i potanieniem konstrukcji kierownicy, przystosowanej do łatwego montażu za pomocą urządzeń automatycznych.

Według wynalazku, cel ten osiągnięto w zasadzie dzięki sztywnemu połączeniu drugiej obejmy każdej z tulei z drugim końcem pierwszej obejmy za pomocą podwójnie usztywnionej integralnej ścianki.

Korzystnie, każda z tulei jest jednoczęściowym elementem metalowym wyciągniętym z płaskiego pierścienia.

W zalecanym przykładzie wykonania kierownicy według wynalazku, pomiędzy obręczą a piastąznajdująsię dwie pary prętów, z którymi sązłączone dwie odpowiednie pary tulei, zaś końce zwrócone ku obręczy prętów każdej pary sąustawione rozbieżnie względem siebie, zaś drugie rurowe obejmy każdej pary tulei są ustawione zbieżnie ku sobie.

Korzystnie, w drugiej rurowej obejmie każdej tulei, po stronie przeciwległej do integralnej ścianki z podwójnym usztywnieniem, znajduje się otwór na zgrzeinę punktowądo jej sztywnego łączenia z odpowiednim końcem odpowiedniego pręta, natomiast pierwsze rurowe odgałęzienie każdej tulei jest sztywno przymocowane do obręczy za pomocą pary leżących obok siebie połączeń obciskanych.

Ponadto, w zalecanym przykładzie wykonania kierownicy według wynalazku, piasta jest osadzona na płytce z integralnymi uchami, w których mocuje się techniką zgrzewania końce prętów przeciwległe do obręczy.

Korzystnie w miejscu, w którym są tuleje, obręcz ma kołowy przekrój poprzeczny, natomiast na pozostałej części swojego obwodu ma krzywoliniowy przekrój poprzeczny, różny od kołowego, złożony z dwóch w zasadzie kołowych, mających kształt łuku wypukłych części o różnych promieniach oraz z dwóch wklęsłych części łączących części wypukłe.

Przedmiot wynalazku opisano szczegółowo dalej na rysunku na którym: fig. 1 przedstawia kierownicę według wynalazku do pojazdu mechanicznego, w rzucie z przodu, fragmentarycznie; fig. 2 - kierownicę z fig. 1, w rzucie pokazanym strzałką II, w powiększeniu; fig. 3 - kierownicę według wynalazku z fig. 1, w przekroju płaszczyzną III-III; fig. 4 - kierownicę z fig. 2, w rzucie perspektywicznym; fig. 5 - kierownicę według wynalazku z fig. 1, w przekroju płaszczyzną V-V, w powiększeniu; fig. 6 - kierownicę według wynalazku z fig. 1 w przekroju płaszczyzną VI-VI, w powiększeniu; oraz fig. 7 - kierownicę według wynalazku z fig. 1, w przekroju płaszczyzną VII-VII, w powiększeniu.

Jak widać na figurach, w skład kierownicy według wynalazku w zasadzie wchodzi metalowa rama nośna 1, wkładka pokryciowa wykonana ze spienionego tworzywa sztucznego, częściowo pokazana jako element 2, formowana na ramie nośnej 1, oraz centralna piasta 3 łącząca w znany sposób kierownicę z wałem kierowniczym.

W skład metalowej ramy nośnej 1 wchodzi w zasadzie okrągła obręcz 4 oraz dwie pary metalowych prętów 5, 6 sztywno łączących w zasadzie leżące po przeciwległych stronach końce średnicy obszary 13 obręczy 4 z piastą 3.

Piasta 3 jest osadzona na płytce 7 leżącej w płaszczyźnie głównej nieco z przodu względem płaszczyzny obręczy 4, i w której sąuformowane, na przeciwległych stronach piasty 3, dwie pary integralnych uch 8 w kształcie litery C, w których mocuje się techniką spawania wewnętrzne końce 5a, 6a prętów 5, 6.

Jak lepiej widać na fig. 6 i 7, każdy z końców 5a, 6a przechodzi przez odpowiednie ucho 8 i jest sztywno z nim połączony za pomocąjednej tylnej zgrzeiny punktowej 19. Następnie dodatkowo łączy się sztywno ze sobą oraz z płytką 7 końce 5a obu prętów 5 oraz końce 6a obu prętów 6 za pomocą odpowiednich przednich zgrzein punktowych 20.

Zewnętrzne końce 5b, 6b obu prętów 5, 6 są sztywno połączone z obręczą 4, tak jak wyjaśniono szczegółowo dalej, za pomocą odpowiednich metalowych tulei 9, z których jedną pokazano bardziej szczegółowo na fig. 4. Każda z jednakowych tulei 9 jest wykonana z jednoczęściowego metalowego elementu, wyciągniętego z płaskiego pierścienia, i ma kształt zbliżony do litery V z pierwszą rurową obejmą 10 o większej średnicy kołowego przekroju poprzecznego i krzywoliniowej konstrukcji o promieniu krzywizny odpowiadającym promieniowi obręczy 4,

180 682 oraz z drugą rurową obejmą 11 o mniejszej średnicy o kołowym przekroju poprzecznym. Druga rurowa obejma 11 biegnie skośnie, pod kątem około 45°, od miejsca znajdującego się w pobliżu jednego końca 10 a pierwszej rurowej obejmy 10. Według wynalazku, druga obejma 11 jest sztywno połączona z drugim końcem 10b pierwszej obejmy 10 za pomocą integralnej, podwójnie usztywnionej ścianki 12.

Po przeciwległej stronie do tej integralnej, podwójnie usztywnionej ścianki 12, w drugiej rurowej obejmie 11, znajduje się przelotowy otwór 21.

Pierwsze obejmy 10 tulei 9 sąosadzone na odpowiednich częściach 13 obręczy 4 o komplementarnym kołowym przekroju poprzecznym, oraz są sztywno przymocowane do niej za pomocą odpowiednich, leżących po przeciwnych stronach, połączeń obciskanych 14. Para tulei 9, odpowiadających prawym końcom 5b, 6b na fig. 1, z jednej strony, a z drugiej strony para tulei 9 odpowiadająca lewym końcom 5b, 6b prętów 5, 6 z drugiej strony, znajdują się w takich miejscach, że drugie obejmy 11 tulei 9 każdej pary zbiegają się w kierunku wewnętrznej części obręczy 4. Innymi słowy, tuleje 9 każdej pary sąosadzone i przymocowane do obręczy 4 w położeniach odwróconych względem siebie.

Odpowiednio, prawe końce 5b, 6b zjednej strony, oraz lewe końce 5b, 6b prętów 5,6 z drugiej strony są wygięte w taki sposób, że są zbieżne pod kątem odpowiadającym kątowi drugich obejm 11 odpowiednich tulei 9, wewnątrz których osadzone sąkońce 5b, 6b. Każdy koniec 5b, 6b jest mocowany z odpowiednią tuleją 9 za pomocą zgrzeiny punktowej 15 formowanej w odpowiednim otworze 21 jej rurowej obejmy 11.

Dzięki takiemu rozwiązaniu uzyskano bardzo sztywne i silne połączenie, zwłaszcza dzięki ściankom usztywniającym 12 w tulejach 9, pomiędzy piastą 3 a obręczą4, zapomocąprętów 5,6.

Z wyjątkiem dwóch części 13 o okołowym przekroju poprzecznym, obręczy 4 nadano na całym jej obwodzie różny od kołowego, krzywoliniowy przekrój poprzeczny, jak szczegółowo pokazano na fig. 5, utworzony z dwóch przeciwległych wypukłych części 16, 17 mających w przybliżeniu kształt kołowych łuków o, odpowiednio, większym i mniejszym promieniu oraz z dwóch części wklęsłych 18 łączących części wypukłe 16, 17. Dzięki takiej konstrukcji, obręcz 4 uzyskuje jako całość większą wytrzymałość na skręcanie i zginanie, nawet przy zmniejszonej grubości ścianek, a równocześnie gwarantuje trwałe i silne kotwiczenie na sobie wkładki pokryciowej ze spienionego tworzywa sztucznego.

Naturalnie, szczegóły konstrukcji oraz przykłady wykonania można szeroko zmienić w porównaniu z ujawnionymi i pokazanymi na rysunkach, nie odchodząc od istoty wynalazku określonej w załączonych zastrzeżeniach patentowych. Zatem, przykładowo, pręty 5 i 6 każdej pary można uformować w postaci elementu jednoczęściowego, a połączenie pomiędzy tulejami 9 a obręczą 4 można również wykonać techniką zgrzewania punktowego.

180 682

Fig.3

Fig.6

5a 8 20 8 5a

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Kierownica do pojazdów mechanicznych, w której skład wchodzi centrala piasta i rama nośna złożona z obręczy i dwóch w zasadzie promieniowych szprych, łączących obręcz z piastą, gdzie szprychy mają postać co najmniej jednej pary w zasadzie cylindrycznych prętów metalowych i gdzie znajdują się metalowe tuleje mające w zasadzie kształt litery V, przeznaczone do łączenia prętów z obręczą, przy czym każda tuleja jest zaopatrzona w pierwszą rurową obejmę do mocowania na obręczy oraz w drugą rurową obejmę odchodzącą skośnie od miejsca znajdującego się w pobliżu jednego końca pierwszej obejmy i z którym jest sprzężony jeden koniec odpowiedniego pręta, znamienna tym, że druga obejma (11) każdej z tulei (9) jest sztywno połączona z drugim końcem (10b) pierwszej obejmy (10) za pomocą integralnej, podwójnie usztywnionej ścianki (12).
2. Kierownica według zastrz. 1, znamienna tym, że każda z tulei (9) jest wykonana z jednoczęściowego elementu metalowego wyciąganego z płaskiego pierścienia.
3. Kierownica według zastrz. 1, znamienna tym, że pomiędzy obręczą (4) a piastą (3) są usytuowane dwie pary prętów (5,6), z którymi sąpołączone dwie odpowiednie pary tulei (9), zaś końce (5b, 6b), zwrócone ku obręczy (4) prętów każdej pary (5, 6) są ustawione rozbieżnie względem siebie, zaś rurowe obejmy (11) każdej pary tulei (9) sąustawione zbieżnie ku sobie.
4. Kierowca według zastrz. 3, znamienna tym, że druga rurowa obejma (11) każdej tulei (9) ma po stronie przeciwległej do integralnej, podwójnie usztywnionej ścianki (12), otwór (21) do osadzania zgrzeiny punktowej (15) do sztywnego jego łączenia z odpowiednim końcem (5b, 6b) odpowiedniego pręta (5, 6).
5. Kierownica według zastrz. 3, znamienna tym, że pierwsza para rurowych obejm (10) każdej tulei (9) jest sztywno przymocowana do obręczy (4) za pomocąpary leżących obok siebie połączeń obciskanych (14).
6. Kierowca według zastrz. 3, znamienna tym, że piasta (3) jest osadzona na płytce (7) z integralnymi uchami (8), w których mocuje się za pomocą zgrzewania (19, 20) końce (5a, 6a) prętów (5, 6) przeciwległych do obręczy (14).
7. Kierowca według zastrz. 1, znamienna tym, że w miejscu, w którym są tuleje (9), obręcz (4) ma kołowy przekrój poprzeczny, natomiast na pozostałej części swojego obwodu ma krzywoliniowy przekrój poprzeczny, różny od kołowego, złożony z dwóch w zasadzie kołowych, mających kształt łuku wypukłych części (16,17) o różnych promieniach oraz z dwóch wklęsłych części (18) łączących części wypukłe (16,17).