PL180134B1 - Koncówka odkurzacza do czyszczenia powierzchni na mokro PL PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Koncówka odkurzacza do czyszczenia powierzchni na mokro, zwlaszcza po- wierzchni pionowych, posiadajaca urza- dzenie do nanoszenia cieczy, kanal ssacy z wylotem oraz element czyszczacy po- wierzchnie z doprowadzeniem plynu czyszczacego, znamienna tym, ze ma za- pasowy zbiornik cieczy (23) z kapilarnym zasobnikiem (26) polaczonym z urzadze- niem (21) do nanoszenia tej cieczy. P L 18 013 4 B 1 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest końcówka odkurzacza do czyszczenia powierzchni na mokro, zwłaszcza powierzchni pionowych, posiadająca urządzenie do nanoszenia cieczy, kanał ssący z wylotem oraz element czyszczący z doprowadzeniem płynu czyszczącego.

Niezależnie od zwykłych odkurzaczy znane są również odkurzacze piorące, które mogą nanieść ciecz czyszczącąi wyssać brudną ciecz w jednym cyklu roboczym. W rzeczywistości nadają się one jednak tylko do czyszczenia poziomych powierzchni. Do czyszczenia powierzchni pionowych, jak na przykład szyb okiennych, takie czyszczenie na mokro, przebiegające w jednym cyklu roboczym, nie jest znane. Do czyszczenia tego rodzaju powierzchni proponowane są przyrządy, które posiadają oddzielne zbiorniki dla wody świeżej i wody brudnej. Czyszczenie włącznie z osuszaniem odbywa się przy tym w wielu cyklach. W pierwszym cyklu roboczym zostaje najpierw rozpylony na twardą powierzchnię, na przykład na szybę okienną, roztwór czyszczący przy pomocy pompy i dyszy rozpylającej. Ten roztwór czyszczący zostaje w drugim cyklu rozprowadzony za pomocą specjalnej gąbki. Następnie w dalszym, ostatnim cyklu roboczym następuje odsysanie brudnej mieszaniny przy pomocy dyszy ssącej, która za pośrednictwem węża ssącego przyłączona jest do dmuchawy. Niedogodnością tego rozwiązania jest niemożliwa jego praca ciągła nie jest możliwa, a zwłaszcza podczas czyszczenia ścian.

Urządzenie i sposób czyszczenia za pomocą piany zostało opisane w patencie brytyjskim Nr GB 2 145 620 A. Końcówka odkurzacza ma dwie komory mieszania piany, którą wytwarza się sprężonym powietrzem doprowadzanym z odkurzacza dwoma rurociągami. Wytworzona piana wyciskana jest poprzez szczeliny na powierzchnię oczyszczaną za pomocą szczotki, a następnie odsysana kanałem próżniowym wraz z zanieczyszczeniami.

Inne urządzenie do czyszczenia powierzchni zostało przedstawione w patencie francuskim Nr 2 572 920. Opisano odkurzacz z dwoma zbiornikami - czyszczącego i brudnego roztworu, kanałem ssącym i pompą zasilającą końcówkę odkurzacza roztworem czyszczącym. Roztwór czyszczący jest z jego zbiornika podawany pompą pod ciśnieniem do elastycznego węża doprowadzonego do końcówki czyszczącej w której jest umieszczone tworzywo komórkowe rozprowadzające ten roztwór na oczyszczanej powierzchni. Brudny roztwór zostaje następnie odessany od oddzielnego zbiornika przez umieszczony z przodu kanał ssący.

W patencie francuskim Nr 2 665 650 opisano końcówkę odkurzacza z ciśnieniowym zasilaniem płynu czyszczącego i próżniowym odsysaniem płynu brudnego. Końcówka ma w środku rozmieszczoną tkaninę czyszczącą, przy czym płyn czyszczący jest doprowadzony pod ciśnieniem dwoma wężami, których jeden jest połączony z dyszą natryskową umieszczoną powyżej tkaniny czyszczącej, a drugi z umieszczonym z przodu otworem natryskowym. Ilość doprowadzanej cieczy czyszczącej reguluje się ręcznie zaworem. Końcówka ma z przodu kanał ssący brudnej cieczy ograniczony kauczukowymi wargami.

W opisanych urządzeniach mających pompy doprowadzające roztwór i dysze rozpylające występuje niedogodność polegająca na tym, że przez rozpylenie roztworu czyszczącego następuje jedynie nierównomierne nawilżenie czyszczonej powierzchni. Zostają przy

180 134 tym napylone w sposób niezamierzony inne obszary, na przykład ramy okienne przy myciu okien. Z kolei jak wynika ze znanego stanu techniki, w przypadku powierzchni pionowych lub ukośnych jak na przykład powierzchnie okienne, roztwór czyszczący ścieka w dół w postaci kropel lub strugi.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie końcówki odkurzacza, przeznaczonej do czyszczenia na mokro powierzchni, która jest ulepszona w ten sposób, że również przy czyszczeniu powierzchni pionowych, a ponadto nawet powierzchni ukośnych takich jak ukośne okna poddasza lub sufity pomieszczeń mieszkalnych, czyszczenie tych powierzchni i odsysanie cieczy czyszczącej odbywa się w jednym cyklu roboczym.

Końcówka odkurzacza do czyszczenia powierzchni na mokro według wynalazku, a zwłaszcza powierzchni pionowych, posiadająca urządzenie do nanoszenia cieczy, kanał ssący z wylotem oraz element czyszczący powierzchnię i doprowadzenie płynu czyszczącego, charakteryzuje się tym, że ma zapasowy zbiornik cieczy z kapilarnym zasobnikiem połączonym z urządzeniem do nanoszenia tej cieczy na oczyszczaną powierzchnię. Urządzenie do nanoszenia cieczy korzystnie jest, w stosunku do powierzchni nanoszenia, podzielone na podstruktury i korzystnie ma pęczek ze szczeciny, pochłaniający określony zapas cieczy, przy czym pęczek ze szczeciny składa się ze szczecin, które korzystnie są nachylone w stosunku do oczyszczanej powierzchni pod kątem około 30 do 60°.

Urządzenie do nanoszenia cieczy korzystnie jest umieszczone w kapilarnym zasobniku, a z przodu ma wlot kanału ssącego w kształcie szczeliny.

Urządzenie do nanoszenia cieczy ma element czyszczący, który korzystnie stanowi obramowanie wlotu kanału ssącego, przy czym ten element czyszczący korzystnie jest elementem uszczelniającym i ma włókninę czyszczącą.

Wlot kanału ssącego korzystnie ma w kierunku roboczym obramowanie w kształcie wargi nieprzepuszczającej powietrze, przy czym składa się on z dużej liczby poszczególnych odcinków tego kanału ssącego, które są częściowo ograniczone przez wargę i są one skośnie pochylone względem kanału ssącego.

Warga korzystnie składa się z wewnętrznej i zewnętrznej wargi, przy czym zewnętrzna warga jest wykonana z bardziej miękkiego tworzywa, aniżeli warga wewnętrzna.

Zewnętrzna warga korzystnie ma większy odstęp od czyszczonej powierzchni, tak że przy zwykłym procesie oczyszczania znajduje się ona w pewnej odległości od czyszczonej powierzchni.

Warga korzystnie posiada po swej stronie, zwróconej do urządzenia do nanoszenia cieczy, przebiegające na swej szerokości kanały, które swym przekrojem rozszerzają się w kierunku kanału ssącego, a za wargą umieszczona jest wycieraczka dla resztek wody, przy czym pomiędzy urządzeniem do nanoszenia cieczy i wlotem kanału ssącego jest umieszczony element czyszczący, który najkorzystniej jest umieszczony przesuwnie w kierunku zmniejszania albo zwiększania przekroju kanału ssącego.

Urządzenie do nanoszenia cieczy, element czyszczący i wlot kanału ssącego korzystnie są umieszczone w obrotowo-przechylnym zespole roboczym.

Kanał ssący korzystnie posiada filtr do odfiltrowania cieczy z odsysanego powietrza, przy czym filtr ten ma w zasobniku cieczy filtracyjne medium, korzystnie materiał włóknisty, z włóknami w kształcie rurek mających mikroszczeliny.

Filtr w kierunku odsysania korzystnie jest oddzielony nieprzepuszczającą powietrze membraną, a jego filtracyjne medium korzystnie ma labiryntowe przejścia odsysanego powietrza, a jako filtracyjne medium korzystnie stosuje się spienione tworzywo o otwartych porach i/lub węgiel aktywny.

Zasobnik cieczy czyszczącej korzystnie ma urządzenie do wyłączania odsysania, które jest połączone ze sterownikiem określonego stanu jego napełnienia, przy czym sterownik zasobnika cieczy korzystnie jest połączony podciśnieniowo z zaworem zamknięcia kanału ssącego, a przednia strona zaworu stanowi podporę membrany wysokiego stopnia napełnienia zasobnika cieczy.

Membrana korzystnie jest umieszczona w zasobniku cieczy pomiędzy filtracyjnym medium i kanałem ssącym.

180 134

Zawór korzystnie posiada wskaźnik, pokazujący stopień napełnienia zasobnika cieczy, który jest co najmniej częściowo wypełniony materiałem, powiększającym objętość podczas pochłaniania cieczy, na przykład poliakrylanem.

W materiale tym korzystnie ukształtowana jest oddzielna droga przepływu, która ma zmieniający się kierunek i korzystnie ma ściankę wykonaną częściowo lub całkowicie z tego samego materiału, przy czym materiał ten oddzielony jest nieprzepuszczającą ciecz membraną.

Medium filtracyjne korzystnie jest połączone odprowadzeniem cieczy z urządzeniem do nanoszenia tej cieczy, a zasobnik cieczy korzystnie jest połączony kanałem ssącym z zasobnikiem kapilarnym zasysania cieczy.

Zwrócona do dmuchawy strona membrany korzystnie ma połączenie przepływowe z zasobnikiem kapilarnym, które jest otwarte w położeniu końcówki odjętej od oczyszczanej powierzchni i połączenie to korzystnie ma wyłącznik odłączający, który jest wyłącznikiem przyciskowym połączenia przepływowego.

Końcówka odkurzacza korzystnie ma kapilarne połączenie cieczy zwrotnej, a zasobnik kapilarny połączony jest z zasobnikiem cieczy korzystnie kapilarnymi przewodami zasilającymi, przy czym doprowadzenie zwrotne cieczy do zasobnika korzystnie jest oddzielone od odprowadzenia zasysanego powietrza.

Zasobnik cieczy korzystnie ma kapilamo-optyczny wskaźnik napełnienia, którym jest czujnik kapilarny, albo czujnik podciśnieniowy stanu napełnienia.

Po stronie zwróconej do urządzenia do nanoszenia cieczy, obrzeże wlotu kanału ssącego korzystnie jest umieszczone przesuwnie w kierunku odcięcia zasilania urządzenia do nanoszenia cieczy elementu czyszczącego, korzystnie w kierunku odsysania.

Obrzeża wlotu kanału ssącego ma krawędź przednią, która korzystnie jest odchylna w kierunku ukształtowania wąskich kanałów ssących oraz ma tylną krawędź korzystnie w postaci grzebienia.

Przednia krawędź korzystnie jest ułożyskowana przechylnie-obrotowo w zespole roboczym, a tylna krawędź korzystnie ukształtowana jest w postaci pługa tworzącego wąskie kanały ssące. Urządzenie do nanoszenia cieczy korzystnie jest umieszczone przesuwnie względem wargi w kierunku czyszczonej powierzchni, a najkorzystniej urządzenie do nanoszenia cieczy wraz z zasobnikiem kapilarnym jest umieszczone przesuwnie.

Kanał ssący korzystnie ma stały przekrój, a urządzenie do nanoszenia cieczy wraz z zasobnikiem kapilarnym jest umieszczone przesuwnie przy tym kanale ssącym, najkorzystniej w kierunku powrotnym przeciwko sile sprężyny, która jest umieszczona współśrodkowo względem kanału ssącego.

Urządzenie do nanoszenia cieczy łącznie z zasobnikiem kapilarnym korzystnie jest zamocowane do kanału ssącego za pomocą złączkowego elementu łączącego i korzystnie ma zapadkę umieszczoną w jego skrajnie przedniej i/lub skrajnie tylnej pozycji.

Element czyszczący korzystnie zawiera sukno czyszczące, nawilżane od tylnej strony, przy czym sukno to korzystnie jest napięte na urządzeniu kapilarnym i nawilżane przez to urządzenie kapilarne.

Zawór zamykający korzystnie posiada element odcinający, utrzymujący go w położeniu otwarcia, przy czym ten element odcinający korzystnie jest wykonany z tworzywa pochłaniającego wilgoć, a najkorzystniej z tworzywa gąbczastego.

Jak to już zostało opisane powyżej, urządzenie do nanoszenia cieczy, jest podzielone na podstruktury, które mogą na przykład mieć postać plastra miodu względnie trójkąta lub też prostokąta względnie koła.

Korzystne jest przy tym wykonanie, w którym urządzenie do nanoszenia cieczy składa się z pęczków szczeciny, mieszczącej określony zapas cieczy. Wiązka z kolei może być wykonana jako listwa zawierająca cały szereg poszczególnych wiązek i rozciągająca się prawie przez całą szerokość końcówki odkurzacza.

Jak już jednak wspomniano, możliwe jest wykonanie podstruktur także w postaci pęczków szczeciny w układzie trójkątnym lub plastra miodu. Nanoszenie środka czyszczącego na oczyszczaną powierzchnię następuje przez kliny kapilarnych wiązek szczeciny.

180 134

Jednak środek czyszczący jest przy tym przenoszony tylko wtedy, gdy pęczki szczeciny stykają się z powierzchnią, na przykład z powierzchnią okna. Jeżeli szczecina wy staje poniżej dolnej strony końcówki odkurzacza, to można zaprojektować, że szczeciny w tym obszarze ściśnięte są oddzielnymi uchwytami, co zapobiega ich wystrzępianiu.

Jako szczególnie korzystne okazało się, gdy wiązka składa się ze szczecin, które są nachylone do czyszczonej powierzchni pod kątem około 30 - 60°. Dzięki temu osiąga się to, że w wyniku ukośnie względem czyszczonej powierzchni usytuowanego układu szczecin, przez ich lekkie boczne ugięcie dopasowują się one do czyszczonej powierzchni i w ten sposób na przykład wyrównują tolerancje wykonawcze i nierówności powierzchni czyszczonej.

Zaopatrywanie urządzenia do nanoszenia cieczy, zwłaszcza pęczków szczeciny, następuje w korzystnej postaci wykonania dzięki temu, że urządzenie do nanoszenia cieczy jest umieszczone w zasobniku kapilarnym, przy czym przenoszenie następuje przez oddziaływanie kapilarne z zasobnika kapilarnego.

Wynalazek umożliwia niezawodne oczyszczanie dużych powierzchni przy użyciu bardzo małych ilości środków czyszczących. Stąd umożliwia to zgromadzenie potrzebnego medium czyszczącego w stosunkowo małym zbiorniku. Korzystne jest przy tym wykonanie, w którym zasobnik kapilarny może zawierać 30 do 150 ml cieczy czyszczącej. Dla ustalenia zdolności funkcyjnej transportu kapilarnego w każdym położeniu użytkowania, zasobnik kapilarny jest wyposażony w medium przenoszące, które w każdej chwili ma kontakt co najmniej miejscowo z elementami czyszczącymi, to znaczy pęczkami szczeciny. Zgodnie z wynalazkiem medium przenoszące jest przy jego właściwościach i geometrii tak rozłożone, że transport kapilarny do czyszczonej powierzchni odbywa się w żądanych ilościach. Konieczne dopasowanie następuje zgodnie z wynalazkiem poprzez wybór odpowiednich tworzyw, ich obróbki powierzchniowej i kształtu geometrycznego. Korzystny jest przy tym wypełnienie zasobnika kapilarnego watą, która zapewnia stałe zaopatrywanie pęczków szczeciny cieczą czyszczącą w każdym położeniu końcówki odkurzacza.

Korzystne jest dołączenie końcówki według wynalazku do odkurzacza, dostępnego w handlu. W celu oczyszczania powierzchni twardych, zwłaszcza powierzchni pionowych, odkurzacz zostaje włączony, po czym może się odbywać czyszczenie powierzchni pionowej. Podczas przebiegu oczyszczania ciecz czyszcząca zostaje za pomocą urządzenia nanoszącego doprowadzona na oczyszczaną powierzchnię i w tym samym cyklu roboczym ponownie odprowadzona przez kanał ssący. Wylot kanału ssącego posiada w korzystnej postaci wykonania szerokość, która odpowiada szerokości urządzenia nanoszącego ciecz, zwłaszcza listwy z pęczkami szczeciny.

Aby zapewnić bezpieczny transport zabrudzonej zawiesiny czyszczącej jak również zrealizować osuszenie czyszczonej powierzchni, zgodnie z wynalazkiem w obszarze odsysania stosowane są prędkości powietrza od 30 do 90 m na sekundę. Przy tym zaletą jest możliwość takiego ukształtowania kanału przepływowego, że podane wyżej miejscowe prędkości przepływu dają się nastawić tylko przy niewielkich strumieniach objętościowych powietrza, wynoszących od 3 do 15 1 na sekundę, korzystnie 1,5 do 7 1 na sekundę.

Zgodnie z wynalazkiem powstające u wlotu kanału ssącego podciśnienie może być wykorzystane do tego, aby wesprzeć transport kapilarny medium czyszczącego z zasobnika kapilarnego.

Jak już wspomniano, kanał ssący względnie wylot kanału ssącego jest umieszczony za urządzeniem do nanoszenia cieczy. Aby umożliwić czyszczenie powierzchni w dwóch kierunkach, prostopadłych do wzdłużnej krawędzi końcówki odkurzacza, końcówka może być zabudowana symetrycznie względem urządzenia do nanoszenia cieczy, zwłaszcza listwy z pęczkami szczecin, to znaczy końcówka ta może posiadać drugi kanał ssący.

W celu zagwarantowania optymalnego oczyszczania powierzchni przewidziane jest dalej, że element czyszczący tworzy obramowanie wlotu kanału ssącego. W tym celu element czyszczący jest umieszczony w obszarze pomiędzy urządzeniem do nanoszenia cieczy i kanałem ssącym.

180 134

Do wspomagania kapilarnego transportu medium czyszczącego z zasobnika kapilarnego spowodowanego podciśnieniem, powstającym u, wlotu kanału ssącego, proponuje się dalej, aby element czyszczący posiadał miejscowe lub ruchome otwory. Korzystne jest, jeśli element czyszczący składa się z elementu uszczelniającego z naniesioną włókniną czyszczącą. Włóknina wykazuje duże mechaniczne wzajemne oddziaływanie z oczyszczaną powierzchnią. Alternatywnie element czyszczący może składać się z elementu uszczelniającego z zamocowanymi szczecinami, filcem lub podobnymi. Istotne jest jednak przy tym, aby stosowane materiały były niezwilżalne wodą. Włóknina czyszcząca lub podobna jest korzystnie tak ukształtowana, że na usuwany względnie odrywany brud wywierane są duże siły ścinające. Dodatkowo element uszczelniający elementu czyszczącego uszczelnia kanał ssący względem urządzenia do nanoszenia cieczy względnie pęczków szczeciny. Prowadzenie powietrza następuje jedynie w obszarze włókniny czyszczącej lub podobnej, w wyniku czego podczas obróbki powstaje jedynie mała szczelina powietrzna pomiędzy elementem uszczelniającym i oczyszczaną powierzchnią w obrębie włókniny czyszczącej lub podobnej. Prowadzi to do zwiększenia prędkości powietrza w tym obszarze. W celu utworzenia przestrzeni ssącej przewiduje się, że dalsze obramowanie wlotu kanału ssącego jest wykonane jako warga nieprzepuszczalna dla powietrza. Ta ostatnia może być wykonana jako warga gumowa, która podczas obróbki powierzchni usuwa mieszaninę brudu i środka czyszczącego. W wyniku dużej prędkości powietrza w kanale ssącym mieszanina zostaje przez wylot tego kanału ssącego odtransportowana, przy czym wylot przeciwdziała wykraplaniu brudnej wody po odłączeniu odkurzacza od końcówki.

Wynalazek przewiduje dalej, że wylot kanału ssącego składa się z dużej liczby pojedynczych odcinków tego kanału.

Zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest dalej, że od znajdującego się we wnętrzu dyszy głównego kanału ssącego prowadzą przez całą szerokość dyszy mniejsze kanały boczne, mające postać kanałowych odcinków ssących, bezpośrednio do usuwającej gumy ściągającej względnie do wargi nieprzepuszczającej powietrza. Kanały boczne powodują natychmiastowe osuszenie wargi, przez co zapobiega się powstawaniu pasm wody przy ponownym nałożeniu wargi, na przykład na szyby okienne. Następnie odsysanie tego rodzaju polepsza przejmowanie usuwanej wody przy małych strumieniach objętościowych powietrza w wyniku bardzo dużych prędkości tego powietrza w kanałowych odcinkach ssących o małym przekroju. Jako szczególnie korzystne okazało się przy tym, że kanałowy odcinek ssący jest częściowo ograniczony przez wargę. Na przykład wspomniane kanały boczne mogą być wykonane w taki sposób, że mają one postać grzebieniowatych rowków w obszarze podstawy obudowy dysz.

Zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest dalej, że kanałowe odcinki ssące są usytuowane ukośnie w ten sposób, że są one pochylone względem kanału ssącego. Od strony technicznej ma to zaletę, zwłaszcza wtedy, jeżeli osie kanałowych odcinków ssących przecinają się w jednym punkcie, który z kolei usytuowany jest na środkowej osi kanału ssącego. Ten punkt przecięcia może przy tym znajdować się w obrębie wlotu kanału ssącego. Jednak korzystne jest wykonanie, w którym punkt przecięcia znajduje się w obszarze kanału ssącego poza wylotem tego kanału. Krytyczny okazuje się w szczególności cykl nakładania gumowej wargi, zwłaszcza wspomnianej wargi nieprzepuszczającej powietrza, na przykład przy krawędziach ram okiennych, ponieważ tutaj gumowa warga zostaje częściowo silnie zagięta.

Powoduje to, że ciecz czyszcząca w tych warunkach nie zostaje całkowicie usunięta z szyby i w wyniku tego mogą się tworzyć skazy.

Zgodnie z wynalazkiem problem ten został rozwiązany dzięki temu, że warga jest wykonana jako warga podwójna. Za pierwszą wargą jest więc dołączona - patrząc w kierunku roboczym - druga warga. Przy tym wykonaniu warga zewnętrzna jest wykonana z bardziej miękkiego materiału, aniżeli warga wewnętrzna. Korzystna jest także warga gumowa, która jest bardzo elastyczna i w wyniku jej dołączenia także w procesie obciągania, na przykład w obrębie ramy okiennej, wciąż jeszcze przylega do szyby. Zewnętrzna warga jest przy tym tak umieszczona przy wardze pierwszej, że w normalnym cyklu usuwania nie przylega ona

180 134 do czyszczonej powierzchni, zwłaszcza szyby, i dopiero po odchyleniu końcówki, na przykład przy ramie okiennej, oczyszcza tę szybę. Zostało to rozwiązane w ten sposób, że warga zewnętrzna usytuowana jest w większym odstępie od czyszczonej powierzchni w ten sposób, że w zwykłym cyklu czyszczenia nie dotyka ona do czyszczonej powierzchni.

Aby zmniejszyć ewentualne resztki pozostałej wody lub nawet je usunąć, przewiduje się, aby nieprzepuszczająca powietrza warga w obszarze styku z czyszczoną powierzchnią była tak ukształtowana, że reszta wody zostaje w sposób optymalny odtransportowana do kanału ssącego i stamtąd zabrana przez objętościowy strumień powietrza.

Do tego przewiduje się, że warga po swej stronie, zwróconej do urządzenia do nanoszenia cieczy, posiada przebiegające na jej szerokości kanały, których przekrój rozszerza się w kierunku kanału ssącego. Kanały te są rozmieszczone korzystnie w obszarze kontaktu wargi z oczyszczaną powierzchnią. Kanały te posiadają na przykład podstawę w kształcie klina, przy czym głębokość - wychodząc od ostrza klina - powiększa się wraz z szerokością tego klina. W wyniku takiego ukształtowania zostają osiągnięte miejscowo różniące się ciśnienia kapilarne, tak że ewentualna pozostałość wody zostaje przez spadki ciśnień odtransportowana do kanału ssącego.

W dalszej korzystnej postaci wykonania wynalazku przewidziane jest, że za wargą umieszczona jest wycieraczka resztek wody. Wycieraczka ta przejmuje ewentualnie pozostałe na powierzchni resztki wody po zakończeniu czyszczenia. Następuje to automatycznie przy odejmowaniu końcówki odkurzacza, które następuje na końcu cyklu wycierania. Wycieraczka resztek wody składa się korzystnie z porowatego materiału dobrze pochłaniającego wodę przez działanie kapilarne, który to materiał jest dostępny w handlu.

Przy szczególnie stwardniałych zabrudzeniach lub w innych przypadkach, w których na oczyszczaną powierzchnię musi być naniesiona większa ilość środków czyszczących, możliwe jest wprowadzenie podciśnienia panującego w kanale ssącym, tak aby powiększyć strumień objętościowy środków czyszczących w urządzeniu do nanoszenia cieczy.

Zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest, że znajdujący się pomiędzy wylotem kanału ssącego i urządzeniem do nanoszenia cieczy element przyrządu może być umieszczony przesuwnie w taki sposób, że przekrój kanału ssącego, oddziaływujący na urządzenie do nanoszenia cieczy, jest zmniejszany albo zwiększany.

Podczas zwykłego, takiego jak uprzednio opisanego przebiegu roboczego, kanał ssący i urządzenie do nanoszenia cieczy są przestrzennie oddzielone od siebie, przy czym ciecz czyszcząca jest dostarczana do oczyszczanej powierzchni za pomocą transportu kapilarnego. Rozdzielenie przestrzenne może stanowić przesuwny element przyrządu, który w celu zwiększenia objętościowego strumienia środków czyszczących może być przemieszczany w urządzeniu do nanoszenia cieczy w ten sposób, że przekrój kanału ssącego zostaje powiększony w kierunku tego urządzenia do nanoszenia cieczy.

Według korzystnej postaci wykonania wynalazku przewidziane jest, że umieszczony pomiędzy wylotem kanału ssącego i urządzeniem do nanoszenia cieczy element czyszczący jest wykonany jako przesuwana część przyrządu. Ten element czyszczący tworzy przestrzenne rozdzielenie w zwykły sposób. W razie potrzeby element czyszczący może być przesunięty przez użytkownika, na przykład przez uruchomienie przycisku lub suwaka. W wyniku przesunięcia w tym urządzeniu panuje podciśnienie względem otoczenia, w wyniku czego więcej cieczy czyszczącej jest przenoszone przez urządzenie nanoszące.

Zgodnie z wynalazkiem przewiduje się, że urządzenie do nanoszenia cieczy, element czyszczący i wylot kanału ssącego są umieszczone w obrotowo-przechylnym uchwycie roboczym. Wykonanie takie umożliwia bardzo dobre manipulowanie końcówką odkurzacza. Tym samym zapewnione jest optymalne dopasowanie powierzchni zasysającej do przestrzennego układu oczyszczanej powierzchni.

Korzystne okazało się, jeżeli powierzchnie czołowe urządzenia do nanoszenia cieczy i elementu czyszczącego oraz czołowa krawędź wargi są usytuowane w jednej płaszczyźnie. Aby końcówkę według wynalazku dołączyć do odkurzacza dostępnego w handlu, również zgodnie z wynalazkiem przewiduje się, że w kanale ssącym znajduje się filtr do odfiltrowania cieczy z odsysanego powietrza. W filtrze tym następuje oddzielenie zabrudzeń, medium

180 134 czyszczącego i powietrza. Tym samym zawiesina zabrudzeń i/łub medium czyszczącego zostaje przez ten filtr usunięta. Z końcówki odkurzacza płynie strumień powietrza, który jest wolny od materii kondensującej i może jednocześnie nieść ze sobą niewielkie ilości cząstek stałych. Filtr ten może być umieszczony w przyłączonej do odkurzacza obudowie, za pośrednictwem której następuje połączenie z wężem ssącym odkurzacza lub podobnym.

Według wynalazku korzystne jest, jeżeli filtr współdziała z gromadzonym medium do odfltrowania, w wyniku czego tworzy zasobnik cieczy. Płynący od końcówki do odkurzacza strumień powietrza może być następnie użyty do osuszenia zawiesiny brudu i medium czyszczącego, tak że medium zasobnikowe gromadzi jedynie małe ilości cieczy i stąd jego wymiary mogą być niewielkie. Według wynalazku zasobnik cieczy może być wykonany z medium porowatego, tak że faza kondensująca zostaje w sposób pewny zatrzymana, jednak w wyniku dużych powierzchni takich mediów możliwie dużo cieczy czyszczącej zostaje przez wzajemne oddziaływanie ze strumieniem powietrza przeprowadzone do postaci gazowej i uniesione przez to powietrze. Jako porowate medium, które posiada własności kapilarne, można stosować watę, gąbkę, granulat gliniany, papier, węgiel aktywny lub podobne.

Zgodnie z wynalazkiem korzystne jest także wykonanie, w którym medium zasobnikowe posiada materiał włóknisty, który w wyniku oddziaływania kapilarnego, w danym przypadku przez włókna w kształcie rurek, zasysa wilgoć i uwalnia ją przez mikroszczeliny tylko na drodze ulatniania się. Do tego celu medium zasobnikowe może składać się z włókien tekstylnych, które to medium gromadzi ciecz w pustych mikroprzestrzeniach, transportuje ją w wyniku oddziaływania kapilarnego i przenosi przez mikrokanały względnie mikrootwory na powierzchnię, skąd wtedy szybko się ulatnia. Ponieważ w tym przypadku wilgotność względna przenoszonego strumienia objętościowego powietrza znajduje się poniżej punktu rosy, zagrożenie użytkownika, na przykład przez zwarcia elektryczne, jest wykluczone. Materiał włóknisty zostaje przy tym w zasadzie wykorzystany jako zasobnik pośredni dla cieczy. Zmieszany z powietrzem, wchodzący objętościowy strumień powietrza oddaje niesioną wilgoć do włókien tekstylnych i opuszcza zasobnik jedynie z wilgotnością względną która jest tak mała, że nie dopuszcza do zagrożenia.

Następnie zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest, że filtr w kierunku odsysania ograniczony jest nieprzepuszczającą powietrza membraną. W tym celu filtr jest tak wykonany, że znajdujące się na membranie krople cieczy zostająz niej odtransportowane do medium zasobnikowego w wyniku kapilarnego działania tego medium gromadzącego.

W wyniku porowatego wykonania medium zasobnikowego zostaje osiągnięte to, że odsysane powietrze przechodzi przez medium zasobnikowe drogą labiryntową w ten sposób, że oddzielenie cieczy następuje przez odchylenie strumienia.

Zgodnie z wynalazkiem jest korzystne, jeśli medium gromadzące stanowi spienione tworzywo o otwartych porach i/lub węgiel aktywny. Jest jednak także możliwe wykonanie, w którym zasobnik cieczy ograniczony jest tylko jedną membraną i nie posiada żadnego porowatego medium zasobnikowego. Aby całkowicie usunąć zagrożenie użytkownika, ciecz czyszcząca w skondensowanej formie nie może przedostawać się do elementów będących pod napięciem w odkurzaczu, potrzebnym do odsysania. Może to być rozwiązane w ten sposób, że wyłączanie odsysania jest sterowane, za pomocą urządzenia sterującego, określonym stanem napełnienia zasobnika cieczy. Jeżeli stan napełnienia zasobnika cieczy przekroczy pewien określony poziom, wtedy istnieje niebezpieczeństwo, że ciecz może się przedostać z zasobnika do strumienia powietrza, zdążającego do odkurzacza. Tutaj na przykład istnieje możliwość, że w wyznaczonym miejscu końcówki, na przykład bezpośrednio przed miejscem przyłączenia do odkurzacza, jest umieszczony wilgotnościomierz, który w przypadku zetknięcia się z kondensującą cieczą czyszczącą natychmiast przerywa dopływ napięcia. Wilgotnościomierze tego rodzaju są dostępne w handlu.

Według wynalazku korzystne jest wykonanie, w którym spadek ciśnienia, nastawiany przez stopień napełnienia zasobnika cieczy jest wykorzystany do ruchu zamykającego zaworu, który zamyka kanał ssący. Tego rodzaju zawór może być włączony na przykład za wspomnianą membraną nieprzepuszczającą cieczy. Takie wykonanie posiada zaletę, że od

180 134 pewnej nastawianej różnicy ciśnień zawór bezpieczeństwa zamyka się i odciąża membranę. W wyniku takiego wykonania możliwe jest zastosowanie końcówki do wszystkich prawie odkurzaczy, dostępnych w handlu.

Zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest, że przednia strona zaworu stanowi podporę membrany przy wysokim stopniu napełnienia zasobnika cieczy. W wyniku takiego ukształtowania membrana zostaje mechanicznie podparta przy wysokich ciśnieniach cieczy.

Następnie zgodnie z wynalazkiem przewiduje się, że zawór zamykający ma membranę, która z jednej strony zasilana jest ciśnieniem, panującym przed membraną nieprzepuszczającą cieczy, a z drugiej strony ciśnieniem w kanale ssącym. Membrana z kolei uruchamia popychacz z osadzonym na nim stożkiem uszczelniającym, wykonanym na przykład z gumy. Stożek uszczelniający podczas normalnej pracy jest przytrzymywany w pozycji otwarcia za pomocą sprężyny naciągowej. Jak tylko różnica ciśnień na niezwilżalnej wodą membranie zwiększa się, na przykład przez film wodny na membranie, stożek uszczelniający zamyka przelotowy otwór w obrębie kanału ssącego, przez co membrana zostaje odciążona. Strumień powietrza zostaje tym samym zatrzymany, co również wskazuje użytkownikowi, że zasobnik cieczy osiągnął maksymalny stan napełnienia. Przed dalszym użytkowaniem jest najpierw konieczne opróżnienie względnie wymiana zasobnika cieczy.

Aby umożliwić użytkownikowi optyczną kontrolę stanu napełnienia w zasobniku cieczy, wynalazek przewiduje, że końcówka posiada wskaźnik, pokazujący przestawienie zaworu dla pokazania stopnia napełnienia zasobnika cieczy. W wyniku zastosowania tego rodzaju prostego mechanicznie wskaźnika może być pokazane użytkownikowi, że element zasobnikowy jest obecnie napełniony i należy go wymienić względnie regenerować. Według dalszej postaci wykonania zamiast lub jako uzupełnienie nieprzepuszczającej powietrza membrany może być zastosowany element, który wiąże kondensującą wodę.

Zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest w tym celu, że zasobnik cieczy składa się co najmniej częściowo z materiału, powiększającego objętość podczas pochłaniania cieczy, na przykład z poliakrylanu. Według wynalazku wiązanie kondensującej wody może odbywać się na drodze chemicznej względnie chemo-fizycznej. We wspomnianym korzystnym wykonaniu wiążące wodę medium jest osadzone w tworzywie porowatym. Znane media wiążące wodę stanowią na ogół wysoko modularne substancje techniczne, jak na przykład poliakrylan, nie mniej mogą to być także produkty naturalne, jak na przykład skrobia ziemniaczana. Media wiążące wodę przy zetknięciu się z kondensującą wodą zmieniają swoją objętość, to znaczy pęcznieją, tak że powodują znaczny spadek ciśnienia i objętościowy strumień powietrza z narastającą zawartością wody zostaje w końcu unieruchomiony. Tym samym wykluczony jest transport materii kondensującej do odkurzacza.

Według dalszej postaci wykonania wynalazku przewidziane jest, że w materiale pęczniejącym znajduje się oddzielna droga przepływu.

Według wynalazku może ona być na przykład zrealizowana dzięki temu, że ta oddzielna droga przepływu w odniesieniu do zwiększenia powierzchni ma zmieniający się kierunek. Tym samym więc utworzona zostaje stosunkowo duża powierzchnia do przejmowania kondensującej materii.

Zgodnie z wynalazkiem ścianka oddzielnej drogi przepływu składa się częściowo lub całkowicie z materiału pęczniejącego. Na przykład wykonanie jej może być tak dobrane, że drogę przepływu tworzy odpowiednio ukształtowany, nieprzepuszczający wody nośnik, na przykład spienione tworzywo o zamkniętych porach, przy czym ścianka tej oddzielnej drogi przepływu ma nałożoną powłokę z materiału pęczniejącego. Przy wystąpieniu kondensującej cieczy w obszarze oddzielnej drogi przepływu, przyrost objętości medium wiążącego wodę zmniejsza szerokość szczeliny aż do całkowitego przerwania strumienia objętościowego, przez co zagrożenie użytkownika zostaje usunięte.

Według korzystnego wykonania przedmiotu wynalazku przewidziane jest dalej, że przed materiałem pęczniejącym usytuowana jest nieprzepuszczająca cieczy membrana. Tym samym materiał pęczniejący względnie wyposażona w ten materiał pęczniejący oddzielona droga przepływu tworzy urządzenie zabezpieczające, które jest włączone za membraną, nieprzepuszczającą cieczy. Gdyby na przykład w wyniku zbyt wysokich ciśnień cieczy

180 134 miały przedostawać się do obszaru membrany media kondensujące, wtedy zostają one przejęte w obszarze odcinka zabezpieczającego, utworzonego przez materiał pęczniejący. Wraz z narastającą ilością materii kondensującej, chłonące wodę medium w wyniku spęcznienia zamyka kanał ssący, utworzony przez oddzielną drogę przepływu.

Według korzystnego, dalszego wykonania przedmiotu wynalazku przewidziane jest, że zgromadzona w medium zasobnikowym ciecz jest prowadzona z powrotem do urządzenia do nanoszenia cieczy. W wyniku tego utworzony zostaje obieg zamknięty, który pozwala, że zgromadzona w medium zasobnikowym ciecz zostaje ponownie doprowadzona do zasobnika kapilarnego w zespole roboczym w celu dalszego transportu kapilarnego na oczyszczaną powierzchnię.

Zgodnie z wynalazkiem to odprowadzenie powrotne może być rozwiązane dzięki temu, że ciecz z zasobnika cieczy zostaje zassana z powrotem do zasobnika kapilarnego. Moc zasysania dołączonego odkurzacza zostaje tym samym wykorzystana do tego, aby zgromadzoną ciecz doprowadzić z powrotem do urządzenia do nanoszenia tej cieczy.

Zgodnie z wynalazkiem w tym celu przewiduje się, że pomiędzy zwróconą do dmuchawy stroną membrany i zasobnikiem kapilarnym znajduje się włączane połączenie przepływu strumieni. To włączane połączenie przepływu strumieni może stanowić na przykład giętka rura lub podobna, które to połączenie może być zamykane lub otwierane za pomocą odpowiedniego elementu odcinającego. Ciecz zgromadzona w zasobniku cieczy, może w pozycji otwarcia zostać przez to połączenie zassana z powrotem do zasobnika kapilarnego. Element odcinający włączający połączenie strumieni może być na przykład uruchomiony przez użytkownika, który przez uruchomienie odpowiedniego elementu obsługi uwalnia połączenie. Następnie dla przeprowadzenia zasysania powrotnego cieczy do zasobnika kapilarnego przewidziany jest dalszy, korzystnie giętki wąż, który umieszczony jest między zasobnikiem cieczy i zasobnikiem kapilarnym. Także to połączenie może być włączane równolegle do połączenia przepływowego, aby zapobiec tym samym niekontrolowanemu, powrotnemu przedostawaniu się cieczy czyszczącej z zasobnika kapilarnego do zasobnika cieczy.

Zgodnie z wynalazkiem korzystne jest wykonanie, w którym połączenie przepływowe jest otwarte w położeniu końcówki odkurzacza, w którym ta końcówka odstaje od czyszczonej powierzchni. Powoduje to, że w położeniu, w którym końcówka odkurzacza nie styka się z oczyszczaną powierzchnią, zasobnik kapilarny zostaje zasilony większym podciśnieniem, niż panującym w zasobniku cieczy, co jednak następuje dopiero wtedy, gdy odpowiednie połączenia zostaną otworzone, na przykład przez użytkownika.

W tym celu zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest, że wyłączenie następuje przez uruchomienie wyłącznika odłączającego. Aby osiągnąć powrotne odprowadzenie cieczy z zasobnika do zasobnika kapilarnego za pomocą siły ssącej, zostają jedynie otwierane odpowiednie połączenia drogi przepływu i drogi cieczy. Powstające obecnie większe podciśnienie w zasobniku kapilarnym powoduje odsysanie cieczy z zasobnika cieczy przez otwarte połączenie z tym zasobnikiem kapilarnym. Umieszczone tu na jednym końcu otwarte połączenie przepływowe, przez które zostaje zassane powietrze, posiada korzystnie membranę, nieprzepuszczającą powietrza.

Aby umożliwić uproszczone manipulowanie końcówką odkurzacza przewiduje się, że na końcówce odkurzacza umieszczony jest wyłącznik przyciskowy, który przy odjęciu tej końcówki od czyszczonej powierzchni odłącza połączenie przepływowe. W wyniku takiego wykonania umożliwione jest bezpieczne manipulowanie końcówką ponieważ przy nałożeniu przyrządu na oczyszczaną powierzchnię, odpowiednie elementy odcinające w obrębie połączenia przepływowego i w danym przypadku w obrębie połączenia płynowego zostają zamknięte. Już ponowne nałożenie przyrządu powoduje tymczasem otwarcie połączeń, przez co także w tych krótkich okresach co najmniej część zgromadzonej cieczy zostaje przekazana z powrotem. Tym samym zostaje utworzony obieg zamknięty, w wyniku którego możliwe jest czyszczenie stosunkowo dużych powierzchni przy użyciu stosunkowo małego zasobnika kapilarnego.

180 134

Przy tym zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest, że prowadzenie zwrotne następuje przez transport kapilarny. Ten transport kapilarny może być utworzony przez przewód kapilarny, umieszczony między zasobnikiem kapilarnym i zasobnikiem cieczy. Aby zwłaszcza w wykonaniu, w którym ciecz z zasobnika cieczy zostaje zassana z powrotem do zasobnika kapilarnego, zgodnie z wynalazkiem przewiduje się, że zasobnik kapilarny połączony jest z zasobnikiem cieczy kapilarnymi przewodami zasilającymi. Dopiero przy większym podciśnieniu panującym w obszarze zasobnika kapilarnego niż w zasobniku cieczy, ciecz ta zostaje transportowana do zasobnika kapilarnego przez przewody zasilające. Następnie przewiduje się, że prowadzenie zwrotne następuje jedynie przez przeznaczone do tego takie kanały kapilarne, które realizują potrzebną różnicę ciśnień. Jest tutaj korzystne, jeśli takie zasilanie następuje tylko w okresach, w których użytkownik wyłączył przyrząd.

Aby zapewnić przy zwrotnym prowadzeniu nagromadzonej cieczy do urządzenia nanoszącego ciecz wystarczająco wysokie filtrowanie tej cieczy użytkowej, zgodnie z wynalazkiem przewidziane jest, że doprowadzenie zasysanego powietrza i prowadzenie zwrotne cieczy do zasobnika cieczy są przestrzennie tak oddalone od siebie, tak że prowadzona z powrotem ciecz jest co najmniej wystarczająco oczyszczona z cząstek brudu, niesionych w zasysanym powietrzu. Oznacza to w szczególności, że zasysana do zasobnika cieczy, zawierająca cząstki brudu ciecz czyszcząca musi najpierw przebyć wystarczająco długą drogę przez medium zasobnikowe, zanim przekazana ona zostanie przez odprowadzenie zwrotne ponownie do urządzenia do nanoszenia cieczy. Zgodnie z wynalazkiem powstające u wlotu kanału ssącego podciśnienie może być użyte do tego, aby ciecz czyszczącą po odfiltrowaniu zabrudzeń doprowadzić do zasobnika kapilarnego urządzenia do nanoszenia cieczy, tak że powstaje obieg zamknięty i stąd mogą być czyszczone duże twarde powierzchnie przy użyciu niewielkich ilości cieczy czyszczących. Zgodnie z wynalazkiem końcówkę odkurzacza należy przy tym tak ukształtować, aby podciśnienie na wylocie kanału ssącego było większe, niż podciśnienie przed medium zasobnikowym, łącznie ze spadkiem ciśnienia w filtrze i w medium kapilarnym. Następnie proponuje się przechylno-obrotowy układu zespołu roboczego w którym, kanał ssący w obszarze między zespołem roboczym i obudową przyłącza zawierającą filtr jest wykonany z cienkiego, giętkiego węża lub podobnego materiału.

Aby pokazywać wypełnienie pojemnościowe w zasobniku przewiduje się, że zasobnik cieczy wyposażony jest we wskaźnik stanu napełnienia. Do tego celu na górnej stronie obudowy łączącej może być umieszczona przezroczysta szyba.

Według wynalazku wskaźnik stanu napełnienia stanowi czujnik kapilarny. Czujnik kapilarny może, w zależności od stopnia napełnienia medium zasobnikowego, zmieniać barwę lub mieć inne własności optyczne, na przykład refleksy świetlne. Jeżeli przy pomocy kapilamo-optycznego wskaźnika stanu napełnienia zostanie zasygnalizowane całkowite napełnienie zasobnika cieczy, wtedy użytkownikowi zostaje przekazany sygnał, że proces czyszczenia należy przerwać i opróżnić zasobnik.

Alternatywnie można w tym celu przewidzieć, że zasobnik cieczy jest wyposażony w czujnik podciśnieniowy do ustalania stanu napełnienia. Przy osiągnięciu maksymalnego napełnienia zasobnika cieczy, tworzy się na membranie umieszczonej na końcu filtra w kierunku strumienia ssącego film wodny, który powoduje wzrost podciśnienia po ssącej stronie membrany. To podciśnienie jest wykrywane przy pomocy czujnika podciśnieniowego, który automatycznie przerywa odsysanie powietrza i cieczy tak, że również żadna ciecz nie może się wykraplać z końcówki odkurzacza po jego wyłączeniu. Aby w ogóle osiągnąć dalsze zwiększenie działania oczyszczającego, zgodnie z wynalazkiem do medium czyszczącego mogą być dodane stałe materiały dodatkowe, jak na przykład sferyczne, włóknopodobne cząstki lub zbliżone. W znanych dotychczas rozwiązaniach istnieje niedogodność polegająca na tym, że przy odjęciu przyrządu od powierzchni - na powierzchni pozostaje zawsze reszta brudu i wilgoci.

Aby temu przeciwdziałać, zgodnie z mniejszym wynalazkiem przewiduje się, że obramowanie wlotu kanału ssącego po jednej stronie, a mianowicie po stronie zwróconej do urządzenia do nanoszenia cieczy, jest umieszczone przesuwnie w taki sposób, że w przypadku odchylenia zespołu roboczego oraz po ponownym nałożeniu wlotu kanału ssącego na

180 134 oczyszczaną powierzchnię, następuje odjęcie urządzenia do nanoszenia cieczy i tym samym elementu czyszczącego. Jeżeli końcówka odkurzacza zostanie przed zakończeniem procesu czyszczenia odchylona od czyszczonej powierzchni, jednak nie odjęta od tej powierzchni, wtedy zostaje najpierw przerwany dopływ cieczy przez odsunięcie urządzenia do nanoszenia cieczy. Korzystnie następuje przy tym także odsunięcie jednostki czyszczącej jak również wargi uszczelniającej. Jedynie wlot kanału ssącego leży jeszcze na powierzchni, przy czym strona obramowania wlotu kanału ssącego, zwrócona do urządzenia do nanoszenia cieczy, zostaje odpowiednio odsunięta. Obecnie może nastąpić odsysanie resztek cieczy i brudu bez potrzeby napłynięcia nowej cieczy czyszczącej.

Zgodnie z wynalazkiem jest przy tym przewidziane, że ruchome obrzeże wlotu kanału ssącego jest umieszczone przesuwnie w kierunku odsysania.

Aby osiągnąć rozpylenie resztek wilgoci, według wynalazku przy wysuniętym obrzeżu wlotu kanału ssącego krawędź przednia zostaje przemieszczona w ten sposób, że następuje działanie grzebieniowych wąskich kanałów ssących. W wyniku takiego ukształtowania powietrze zostaje zasysane z dużą prędkością przez wąskie kanały ssące, przez co pozostała ciecz, która znajduje się jeszcze na szybie, zostaje rozpylona. Może to być dodatkowo ulepszone przez zastosowanie ostrych krawędzi w przepływie i zmiany kierunku bezpośrednio za grzebieniem.

To rozpylenie cieczy zostaje, zgodnie z wynalazkiem, w znacznym stopniu udoskonalone w ten sposób, że stanowiące tylną krawędź ruchome obrzeże wlotu kanału ssącego wykonane jest w postaci grzebienia. W przypadku odchylenia zespołu roboczego od czyszczonej powierzchni, tylko obydwa grzebienie obrzeży wlotu kanału ssącego mają kontakt z tą powierzchnią. Grzebieniowe elementy uszczelniające korzystnie są wykonane z niezwilżalnego wodą tworzywa sztucznego, które jest dostępne w handlu.

W kolejnym wykonaniu wynalazku przednia krawędź jest ułożyskowana przechylnieobrotowo w zespole roboczym.

Także zgodnie z wynalazkiem tylna krawędź ukształtowana jest w kształcie pługa w celu utworzenia wąskich kanałów ssących. W wyniku takiego ukształtowania również na tylnej krawędzi wykonany jest grzebień, który zaczyna działać przy odchyleniu zespołu roboczego od powierzchni, przy czym przednia krawędź wlotu kanału ssącego dzięki możliwości przechylania przemieszcza się do odsysanej powierzchni. W ten sposób umożliwione jest w najprostszy sposób zasysanie resztek cieczy i brudu przy zakończeniu procesu czyszczenia.

Według dalszego wykonania wynalazku urządzenie do nanoszenia cieczy jest umieszczone przesuwnie względem wargi w ten sposób, że to urządzenie do nanoszenia cieczy jest nakładane na czyszczoną powierzchnię lub odejmowane od tej powierzchni. Takie ukształtowanie umożliwia dobre manipulowanie końcówką odkurzacza przy optymalnym dopasowaniu powierzchni odsysającej do przestrzennego układu powierzchni oczyszczanej. W wyniku możliwości przesuwania urządzenia do nanoszenia cieczy względem wargi, nie tylko urządzenie do nanoszenia lecz także warga pozostają w czasie czyszczenia stale w kontakcie z oczyszczaną powierzchnią. Przy nałożeniu końcówki odkurzacza na oczyszczaną powierzchnię pod stosunkowo ostrym kątem, zasilenie urządzenia do nanoszenia cieczy powoduje, że urządzenie do nanoszenia cieczy zostaje przesunięte z powrotem. Dzięki możliwości przesuwania urządzenia do nanoszenia cieczy, kontakt tego urządzenia do nanoszenia cieczy i wargi z oczyszczaną powierzchnią nie zostaje przerwany także w ciągu ruchu oczyszczającego, oraz nie zostaje zlikwidowany także wtedy, jeżeli użytkownik w czasie tego ruchu czyszczącego końcówkę odkurzacza przechyla w ten sposób, że nastawia się nowy kąt między końcówką i oczyszczaną powierzchnią. Końcówka odkurzacza według wynalazku jest tym samym niezależna od kąta przyłożenia przy nakładaniu na oczyszczaną powierzchnię i umożliwia tym samym lepsze manipulowanie.

Następnie zgodnie z wynalazkiem urządzenie do nanoszenia cieczy z zasobnikiem kapilarnym jest umieszczone przesuwnie. Urządzenie do nanoszenia cieczy i zasobnik kapilarny są traktowane jako jednolity element konstrukcyjny i w celu zmiany pozycji wspólnie

180 134 przesunięte do wargi. Dzięki temu odpadają kosztowne kształtowniki uszczelniające, które były potrzebne przy przesuwaniu jedynie urządzenia do nanoszenia cieczy.

Zgodnie z wynalazkiem okazało się korzystne, że kanał ssący jest wykonany jako stały, oraz że urządzenie do nanoszenia cieczy z zasobnikiem kapilarnym jest umieszczone przesuwnie przy kanale ssącym. Korzystne jest przy tym ukształtowanie, w którym kanał ssący i warga są wykonane jako jednolity element konstrukcyjny. Wynika stąd, że także warga i wylot kanału ssącego są osadzone w sposób trwały względem urządzenia do nanoszenia cieczy. Wychodzący z wlotu kanał ssący zostaje korzystnie wykorzystany jako element prowadzący dla przesuwnego urządzenia do nanoszenia cieczy.

Według wynalazku okazuje się tutaj korzystne, że urządzenie do nanoszenia cieczy jest przesuwane z powrotem przeciwko sile sprężyny. Sprężyna ta powoduje stale samodzielne przesunięcie powrotne urządzenia do nanoszenia cieczy do pozycji podstawowej. Zamierzone przesunięcie jest możliwe tylko przeciwko sile sprężyny. Ta siła sprężyny jest jednak tak rozłożona, że przesunięcie urządzenia do nanoszenia cieczy i sprzęgniętego z nim zasobnika kapilarnego może nastąpić bez dużego nakładu siły, na przykład podczas ruchu czyszczącego przez prowadzenie przy tym końcówki odkurzacza w pozycji odchylonej, który to ruch jest wykonywany przez użytkownika.

Według korzystnej postaci wynalazku sprężyna jest umieszczona współśrodkowo względem kanału ssącego.

Według dalszej postaci wynalazku że urządzenie do nanoszenia cieczy, w danym przypadku łącznie z zasobnikiem kapilarnym jest zamocowane do kanału ssącego za pomocą złączkowego elementu łączącego. W korzystnej postaci wykonania ten złączkowy element łączący obejmuje kanał ssący i przenosi urządzenie do nanoszenia cieczy razem z zasobnikiem cieczy. Na złączkowy element łączący działa obejmująca kanał ssący sprężyna w ten sposób, że urządzenie do nanoszenia cieczy, w danym przypadku łącznie z zasobnikiem kapilarnym, zostaje ustawione w skrajnie przedniej pozycji, kontaktującej z oczyszczaną powierzchnią. W korzystnym wykonaniu jest przewidziane, że końcówka odkurzacza może być przechylana kątowo w zakresie około 40°, bez utraty kontaktu z oczyszczaną powierzchnią.

Jako szczególnie korzystne okazało się, jeśli urządzenie do nanoszenia cieczy w swojej skrajnie przedniej i/lub skrajnie tylnej pozycji jest ustalane zapadką. W pozycji skrajnie przedniej, która odpowiada pozycji podstawowej, urządzenie do nanoszenia cieczy wystaje do płaszczyzn poza wargę. Pozycja ta może być zabezpieczona na przykład przez element zapadkowy, działający pomiędzy złączkowym elementem łączącym i kanałem ssącym. W tym położeniu na oczyszczaną powierzchnię oddziałuje jedynie urządzenie do nanoszenia cieczy, co służy na przykład do pierwszego, rozluźniającego grubsze zanieczyszczenia, wstępnego oczyszczenia powierzchni. Przy takim wstępnym oczyszczaniu obciąganie oczyszczanej powierzchni za pomocą wargi nie jest pożądane. Takie ukształtowanie stwarza możliwość oddzielnego nawilżania, na przykład do mycia bez odsysania. Po zwolnieniu połączenia zapadkowego urządzenie do nanoszenia cieczy, łącznie z zasobnikiem kapilarnym, ma możliwość cofnięcia się przeciwko sile sprężyny, usytuowanej współśrodkowo względem kanału ssącego, i to maksymalnie do skrajnie tylnego położenia, w którym warga płaszczyznowo umieszczona jest przed urządzeniem do nanoszenia cieczy względnie w której urządzenie do nanoszenia ciecz jest cofnięte płaszczyznowo poza wargę. Także ta pozycja jest zabezpieczona zapadką. W tym skrajnie tylnym położeniu jedynie warga działa na oczyszczaną powierzchnię, co służy na przykład do obciągnięcia i odsysania resztki wody w trudno dostępnych obszarach, w których to obszarach urządzenie do nanoszenia cieczy mogłoby przeszkadzać. Dalej wynika stąd zaleta oddzielnego suszenia, na przykład szyby szklanej po deszczu. Po zwolnieniu połączenia zapadkowego urządzenie do nanoszenia cieczy, w danym przypadku łącznie z zasobnikiem kapilarnym, przemieszcza się z powrotem do pozycji podstawowej, która może być ewentualnie zabezpieczona zapadką. Jeżeli to zabezpieczenie zapadkowe nie zostanie wykorzystane, wtedy urządzenie do nanoszenia cieczy może być przeciwko sile sprężyny, swobodnie przesuwane między pozycją podstawową i pozycją roboczą twardych krawędzi w celu utrzymania stałego kontaktu urządzenia do nanoszenia cieczy i wargi z oczyszczaną powierzchnią podczas ruchu czyszczącego.

Według dalszej postaci wykonania przedmiotu wynalazku element czyszczący zawiera sukno czyszczące, nawilżane od tylnej strony.

Jako korzystne okazało się przy tym, że sukno czyszczące jest napięte na urządzeniu kapilarnym i nawilżane przez to urządzenie kapilarne. Również korzystne jest przy tym stosowanie sukna z mikrowłókien. To urządzenie kapilarne według takiej postaci wykonania stanowi urządzenie do nanoszenia cieczy, przy czym przez całą długość tego urządzenia kapilarnego, mierzonego w poprzek kierunku ruchu końcówki, jest napięte sukno czyszczące, i to w ten sposób, że to sukno czyszczące jest zamocowane z jednej strony w obszarze pomiędzy urządzeniem kapilarnym względnie urządzeniem do nanoszenia cieczy i wylotem kanału ssącego, a drugim swoim końcem po stronie urządzenia kapilarnego, odwróconej od wlotu kanału ssącego. Korzystnie sukno czyszczące jest przy tym stosunkowo silnie napięte na urządzeniu kapilarnym i rozciąga się w zasadzie równolegle do oczyszczanej powierzchni, co najmniej w obszarze zasilającym tę powierzchnię. W przeciwieństwie do opisanych uprzednio rozwiązań, w tej postaci wykonania oczyszczana powierzchnia nie zostaje najpierw zwilżana cieczą czyszczącą, a potem czyszczona znajdującym się w zespole roboczym elementem czyszczącym. W tym przypadku proces przebiega raczej tak, że element czyszczący względnie sukno czyszczące zostaje od tylnej strony nawilżone bezpośrednio przez urządzenie nawilżające względnie urządzenie do nanoszenia cieczy i wtedy następuje odspojenie zabrudzeń na oczyszczanej powierzchni. Za pomocą tego stale nawilżonego sukna czyszczącego mogą być także odspojone i/lub usunięte twardsze zabrudzenia a także zabrudzenia tłuste. Następnie dzięki takiemu wykonaniu chronione są szczeciny urządzenia kapilamo-nawilżającego. Aby także możliwe było usunięcie zanieczyszczeń stwardniałych, końcówka odkurzacza może posiadać krawędź skrobakową. Jak już wspomniano, odsysanie może być uruchamiane w zależności od stanu napełnienia zasobnika cieczy. Jeżeli ten stan napełnienia przekroczy określony poziom, wtedy istnieje niebezpieczeństwo, że ciecz może się przedostać do strumienia powietrza, zasysanego przez odkurzacz. Proponuje się, aby w tym celu umieścić zawór, który przerywa odsysanie w przypadku przekroczenia poziomu napełnienia.

Według alternatywnej postaci wykonania wynalazku zawór posiada element odcinający, utrzymujący go w położeniu otwarcia, przy czym element odcinający jest zwalniany przez nawilżenie. Przy osiągnięciu względnie przekroczeniu wstępnie określonego poziomu napełnienia zasobnika cieczy, włączony korzystnie za nim w kierunku przepływu element odcinający zostaje nawilżony. W wyniku tego zawór zostaje przemieszczony do pozycji zamknięcia w celu przerwania strumienia odsysanego powietrza. Jak tylko element odcinający uwolniony jest od tej wilgoci, przestawia on zawór ponownie z powrotem do pozycji otwarcia.

Zgodnie z wynalazkiem korzystna jest postać wykonania, w której element odcinający jest wykonany z tworzywa pochłaniającego wilgoć, które w zależności od pochłonięcia określonej ilości cieczy zmniejsza swą objętość. W tym celu przewiduje się, że zawór zostaje podparty siłą sprężyny poprzez element sterujący przeciwko elementowi odcinającemu. Jeśli pochłonięta ciecz przekracza ustalony wstępnie poziom, wtedy element odcinający pochłania wilgoć, co prowadzi do ściśnięcia względnie zmniejszenia jego objętości. Element odcinający poddaje się naciskowi sprężyny zaworu, w wyniku czego przemieszcza się on do pozycji zamkniętej.

Zgodnie z wynalazkiem element odcinający jest wykonany z tworzywa gąbczastego.

Może tu być zastosowana na przykład gąbka naturalna, która jest umieszczona bezpośrednio za zasobnikiem cieczy. Zasobnik ten jest sukcesywnie napełniany odsysaną cieczą. Jeżeli stan cieczy osiąga przejście do elementu odcinającego, wtedy element ten pochłania część cieczy. To pochłonięcie cieczy powoduje zmiękczenie tworzywa gąbczastego, w wyniku czego tworzywo to zmniejsza swoją objętość i przemieszcza zawór do pozycji zamknięcia. W opisanym uprzednio elemencie odcinającym może być stosowana każda ciecz, jak na przykład woda, alkohol, kwasy lub podobne. Wykonanie tego rodzaju umożliwia

180 134 wykorzystanie takiego elementu odcinającego do samoczynnego zamykania pojemników mieszczących ciecz, w których zamknięcie pożądane jest przy osiągnięciu określonego poziomu napełnienia. Jeśli potem zasobnik cieczy zostanie opróżniony, wtedy następuje w wyniku wyschnięcia gąbczastego tworzywa jego stwardnienie, czego następstwem jest przestawienie zaworu przeciwko sile sprężyny z powrotem do pozycji otwarcia. Jako szczególnie korzystne okazuje się, jeśli element zabezpieczający może być oddzielony od końcówki odkurzacza. Zawór odcinający jest przy tym umieszczony w obszarze wlotu węża ssącego i w przypadku odjęcia węża przyjmuje pozycję zamkniętą. Dzięki temu przeciwdziała się bezpośredniemu niebezpieczeństwu bezpośredniego zasysania cieczy przez wąż ssący. Następnie końcówka według wynalazku ma niewielką masę. Wynika to z tego, że nie są potrzebne żadne pompy lub podobne. Wykonanie urządzenia do nanoszenia cieczy w postaci pęczków szczecin posiada jeszcze tę zaletę, że szczeciny w wyniku wzajemnych przesunięć posiadają zdolność samooczyszczania się. Końcówka odkurzacza do czyszczenia na mokro powierzchni ma dobre własności akustyczne i ekologiczne, a przy tym jej wytwarzanie jest korzystne pod względem kosztów. Końcówka odkurzacza jest pomimo zespolenia z urządzeniem do nanoszenia cieczy, zasobnikiem cieczy świeżej, zasobnikiem cieczy zużytej i z oddzielaczem cieczy, jest konstrukcyjnie niewielka, co umożliwia dobre manipulowanie przyrządem. Wielkość końcówki odkurzacza według wynalazku odpowiada mniej więcej wielkości zwykłej wycieraczki do szyb. Dobra zdolność manipulowania przyrządem zostaje w przypadku czyszczenia oddalonych powierzchni ulepszona przez to, że może on być zgodnie z wynalazkiem zamocowany na trzonku, rurze przedłużającej lub podobnej. W tym celu przewidziany jest ukształtowany ergonomicznie uchwyt, który służy nie tylko do zamocowania trzonka lub podobnego, lecz także może być użyty bezpośrednio do czyszczenia dostępnych powierzchni.

Opracowana końcówka odkurzacza według wynalazku umożliwiająca obróbkę powierzchni w sposób ciągły, zwłaszcza powierzchni pionowych.

W korzystny sposób mogą być dzięki temu oczyszczane w jednym cyklu roboczym także powierzchnie pionowe, zwłaszcza powierzchnie twarde, jak na przykład powierzchnie okienne. W wyniku tego, że urządzenie do nanoszenia cieczy przeznaczone jest także do stałego dostarczania tej cieczy, przyrząd według wynalazku jest stosowany niezależnie od pochylenia oczyszczanej powierzchni a tym samym także w przypadku powierzchni pionowych. Następnie umożliwiona jest praca ponad głową. Podczas czyszczenia powierzchni ciecz jest stale przenoszona na powierzchnię za pomocą urządzenia do nanoszenia tej cieczy, przy czym w czasie ruchu przyrządu w określonym kierunku roboczym najpierw odbywa się oczyszczanie powierzchni za pomocą elementu czyszczącego, a bezpośrednio po tym następuje odsysanie zabrudzonej mieszaniny w obrębie kanału ssącego. Korzystna jest przy tym postać wykonania, w której urządzenie do nanoszenia cieczy jest zaopatrywane w ciecz na drodze oddziaływania kapilarnego.

W wyniku takiego ukształtowania można zrezygnować z aktywnych elementów konstrukcyjnych do nanoszenia płynów czyszczących.

Doprowadzenie cieczy zostało ulepszone w niniejszym wynalazku w sposób optymalny poprzez zasilanie kapilarne. Następuje tutaj równomierne nanoszenie środka czyszczącego na powierzchnię bez użycia pompy lub innych elektromechanicznych albo elektronicznych środków pomocniczych. Medium czyszczące, przede wszystkim woda, alkohole lub substancje aktywne powierzchniowo, zostaje naniesione na oczyszczaną powierzchnię w takich ilościach, że z jednej strony zapewniają one dobre oczyszczanie, a z drugiej hamują spływanie grawitacyjne. Doprowadzana na oczyszczaną powierzchnię ilość medium czyszczącego wynosi zgodnie z wynalazkiem 2 do 10 g płynu na m² powierzchni twardej. Wynalazek pozwala tym samym na niezawodne oczyszczanie dużych twardych powierzchni za pomocą bardzo małych ilości medium czyszczącego.

Wynalazek jest poniżej objaśniony dokładniej na rysunku, na którym fg.l przedstawia w pomniejszonym ujęciu perspektywicznym odkurzacz podłogowy wyposażony w końcówkę według wynalazku do czyszczenia na mokro powierzchni, fig. 2 - samą końcówkę odkurzacza w ujęciu perspektywicznym, fig. 3 - końcówkę odkurzacza według fig. 2 w widoku

180 134 z boku, fig. 4 - przekrój wzdłużny przez końcówkę odkurzacza, fig. 5 - widok czołowy według strzałki V na fig. 3 na uchwyt roboczy końcówki odkurzacza, fig. 6 - alternatywną postać urządzenia do nanoszenia cieczy przedstawionego na fig. 5, przy czym urządzenie to odnośnie powierzchni nanoszenia jest podzielone na struktury komórkowe, fig. 7 - dalszą alternatywną postać wynalazku posiadającą segmenty w kształcie trójkątów, fig. 8 - dalszą postać wykonania przedmiotu wynalazku w widoku z częściowym przekrojem, fig. 9 - częściowo przekrojony obszar z fig. 8 w powiększeniu, fig. 10 - postać końcówki z fig. 8 w pozycji odchylonej od czyszczonej powierzchni, fg.ll- perspektywiczne ujęcie szczegółu przedniego obrzeża ujścia kanału ssącego, fig. 12 - dalsze perspektywiczne ujęcie szczegółu dotyczące tylnego obramowania, które daje się wyjmować, fig. 13 - dalszą postać wykonania końcówki odkurzacza również w widoku z boku i w częściowym przekroju, w pozycji roboczej, fig. 14 - perspektywiczne ujęcie szczegółu tylnego obramowania wlotu kanału ssącego w postaci alternatywnej, fig. 15 - końcówkę odkurzacza według fig. 13 w położeniu odchylonym od czyszczonej powierzchni, fig. 16 - rozwiązanie odpowiadające fig. 9, jednakże dotyczące dalszej postaci wykonania, fig. 17 - przekrój według linii XVII-XVII na fig. 16, fig. 18 - powiększenie wycinka obszaru wargi uszczelniającej przylegającej do czyszczonej powierzchni w odniesieniu do wewnętrznej strony wargi, fig. 19 - przekrój według linii ΧΙΧ-ΧΙΧ na fig. 18 w ujęciu perspektywicznym, fig. 20 - wycinkowe ujęcie według fig. 4, jednakże dotyczące dalszej postaci wykonania, fig. 21 - ujęcie odpowiadające fig. 20 po odjęciu elementu czyszczącego od czyszczonej powierzchni, fig. 22 - dalsze ujęcie wycinka z fig. 4, pokazujące element zabezpieczający umieszczony za membraną, nie przepuszczającą wody, fig. 23 - schematyczne ujęcie dalszego elementu zabezpieczającego, fig. 24 - dalszą alternatywną postać zaworu bezpieczeństwa, umieszczonego za membraną, fig. 25 - schematyczne ujęcie urządzenia do odprowadzania cieczy, fig. 26 - schematyczne ujęcie włókna tekstylnego czynnika gromadzącego, fig. 27 - dalszą postać wykonania końcówki odkurzacza w widoku z góry, przy czym urządzenie do nanoszenia cieczy i zasobnik kapilarny są usytuowane względem kanału ssącego i wargi przesuwnie osiowo przeciwko sprężynie, fig. 28 - końcówkę odkurzacza według fig. 27 w widoku z boku, określającą skrajnie wysuniętą pozycję urządzenia mieszczącego ciecz i zasobnika kapilarnego, fig. 29 ujęcie odpowiadające fig. 28, lecz dotyczące pozycji wysuniętej do tyłu, fig. 30 - ujęcie odpowiadające fig. 28, jednakże nie dotyczące oznaczonej pozycji, w której urządzenie do nanoszenia cieczy i kapilarny zasobnik są osiowo swobodnie przesuwane względem wargi podczas pochylania końcówki odkurzacza pod kątem ostrym do czyszczonej powierzchni, fig. 31 - ujęcie odpowiadające fig. 30, dotyczące dalszego nakierowania pod kątem końcówki odkurzacza względem czyszczonej powierzchni, fig. 32 - dalsze schematyczne ujęcie alternatywnego elementu zabezpieczającego w pozycji otwarcia, oraz fig. 33 - ujęcie odpowiadające fig. 32, jednakże dotyczące pozycji zamknięcia.

Na fig. 1 pokazana jest końcówka 1 odkurzacza, która poprzez ssący wąż 2 jest połączona z odkurzaczem 3. Końcówka 1 odkurzacza posiada uchwyt 4, który swoim końcem jest połączony z wężem ssącym 2. Zamocowanie końcówki 1 odkurzacza do uchwytu 4 następuje za pomocą nie pokazanego bliżej złącza. Do włączania odkurzacza 3 służy dwustanowy włącznik 5 (załączone/wyłączone), który jest zabudowany w uchwycie 4.

Końcówka 1 odkurzacza składa się zasadniczo z dwóch części obudowy. Pierwszą część obudowy stanowi obudowa łącząca 6, która jest połączona rozłącznie z uchwytem 4 odkurzacza 3. W tej obudowie łączącej 6 przewidziany jest, po przeciwnej stronie końca złącza, kształtownik 7 w postaci U, służący do ruchomo-przechylnego umieszczania drugiej części obudowy, wykonanej jako zespół roboczy 8.

Obudowa łącząca 6 jest w obszarze końcowym, zawierającym kształtownik 7, ukształtowana ukośnie pod kątem około 45 stopni. Ramiona 9 o postaci U kształtownika 7 są skierowane pod kątem około 90 stopni do powierzchni utworzonej przez ukośne ścięcie, przy czym kształtownik 7 wystaje obustronnie ponad obudowę łączącą 6 i przebiega pionowo względem osi korpusu obudowy łączącej 6. W swoich swobodnych obszarach końcowych ramiona 9 w postaci U mają czopy łożyskowe 10, które wchodzą w obudowę zespołu roboczego 8.

180 134

Zespół roboczy 8 ma przekrój prostokątny. W położeniu podstawowym według fig. 3 i 4 zespół roboczy jest tak skierowany, że dolna strona 11 przebiega równolegle do ściętej ukośnie powierzchni 12 obudowy łączącej 6, jednak w pewnym odstępie od niej.

Ścięta ukośnie powierzchnia 12 obudowy łączącej 6 jest, jak to zostało uwidocznione na fig. 3 i 4, przedłużona w kierunku do dołu, tak że wystaje ona poniżej dolnej strony obudowy łączącej 6. W obrębie tego występu umieszczony jest kształtownik 7. Tym samym także zespół roboczy 8 wystaje poniżej dolnej strony obudowy łączącej 6, przy czym czopy łożyskowe 10 wchodzą w odstający z obudowy łączącej 6 obszar końcowy tego zespołu roboczego 8.

Odwrócona od obudowy łączącej 6 powierzchnia czołowa 13 zespołu roboczego 8 posiada w pobliżu górnej strony 14, to znaczy strony odwróconej od ściętej ukośnie powierzchni 12, wlot 15 kanału ssącego. Wylot kanału ssącego rozciąga się mniej więcej przez całą szerokość powierzchni czołowej 13 i jest wykonany w postaci szczeliny. Na zwróconej do górnej strony 14 przedniej krawędzi 16 wlotu 15 kanału ssącego jest przyporządkowana do tego wlotu 15 nieprzepuszczająca powietrze warga 17. Na tylnej krawędzi 18, przeciwległej do przedniej krawędzi 16, znajduje się element czyszczący 19, stanowiący obrzeże wlotu 15 kanału ssącego. Ten element czyszczący 19 składa się z elementu uszczelniającego z naniesioną włókniną czyszczącą, która wykazuje duże, przemienne oddziaływanie mechaniczne z oczyszczaną twardą powierzchnią 20. Alternatywnie element uszczelniający może posiadać także szczotki, filc lub podobne.

W kierunku roboczym R przed elementem czyszczącym 19 umieszczone jest urządzenie 21 do nanoszenia cieczy. Urządzenie 21 składa się z elementów kapilarnych w postaci szczotek 22, przy czym rozciąga się ono w formie listwy z pęczkami szczotek równolegle do elementu czyszczącego 19, wlotu 15 kanału ssącego i wargi 17 prawie przez całą szerokość zespołu roboczego 8, co uwidocznione zostało także na fig. 5.

Szczotki 22 wy stają przez powierzchnię czołową zespołu roboczego 8 na zewnątrz, przy czym ostrze wargi 17, powierzchnia czołowa elementu czyszczącego 19 i powierzchnia czołowa utworzona przez listwę z pęczkami szczotek znajdują się na wspólnej płaszczyźnie JE.

Szczotki 22 względnie urządzenie 21 do nanoszenia cieczy jest w większości umieszczone w zapasowym zbiorniku cieczy 23, który jest odgraniczony przez wzdłużnie nakierowaną, znajdującą się w zespole roboczym 8 ściankę 24. Szczotki 22 rozciągają się przy tym w pobliże tylnej powierzchni 26, jednak w pewnej od niej odległości. W zapasowym zbiorniku cieczy 23 znajduje się zasobnik kapilarny 26, składający się korzystnie z waty.

Zasobnik kapilarny 26 służy do zaopatrywania szczotek 22 w ciecz 51 w każdym położeniu końcówki 1 odkurzacza.

Aby zapobiec wystrzępianiu się końców szczotek wystających ponad powierzchnię czołową 13, umieszczony jest szczotkowy uchwyt 27, który ściska szczotki 22 względnie listwę z pęczkami szczotek.

Jak wspomniano, umieszczona w zespole roboczym 8 ścianka 24 odgranicza zapasowy zbiornik cieczy 23. W wyniku tego zostaje następnie utworzony kanał ssący 28, który rozciąga się poprzecznie od wlotu 15 kanału ssącego aż do tylnej powierzchni 25 zespołu roboczego 8. Pośrodku tylnej powierzchni 25 wykonany jest otwór 29 dla kanału ssącego.

Na górnej stronie 14 zespołu roboczego 8 znajduje się w obszarze końcowym, zwróconym do czołowej powierzchni 13, wycieraczka 30 resztek wody, która składa się z dostępnego w handlu, dobrze chłonącego wodę materiału, zasysającego resztki wody przez działanie kapilarne. W wyniku tego wycieraczka jest umieszczona w kierunku roboczym R za wargą 17. Jak to zostało uwidocznione na fig. 3 i 4, ostrze mającej kształt wargi wycieraczki 30 resztek wody jest cofnięte od płaszczyzny. Jednak jest możliwe również takie wykonanie, w którym ostrze dotyka wspólnej płaszczyzny E.

Tworzące przeguby czopy łożyskowe 10, za pomocą których zespół roboczy 8 zamocowany jest poprzez kształtownik 7 do obudowy łączącej 6, są usytuowane w ten sposób, że znajdują się one w obszarze pomiędzy wargą 17 i szczotkami 22 względnie urządzeniem 21 do nanoszenia cieczy możliwie jak najbliżej powierzchni czołowej 13 zespołu roboczego 8.

180 134

W obszarze otworu 29 umieszczony jest giętki wąż ssący 31, który może się dostosować w pełni do wszelkich ruchów obrotowych zespołu roboczego 8 wokół czopów łożyskowych 10. Ten ssący wąż 31 stanowi połączenie kanału ssącego 28 z obudową łączącą 6. Do tego celu w ukośnie ściętej powierzchni 12 znajduje się otwór 32, który jest usytuowany w górnym obszarze tej powierzchni 12.

Obudowa łącząca 6, wykonana jako pusty wewnątrz korpus zawiera filtr 33, który jednocześnie stanowi element pochłaniający 34 i zawiera spienione tworzywo o otwartych porach i/lub węgiel aktywny. Utworzony tak zasobnik cieczy 35 jest odgraniczony od strony złącza membraną 36, która nie przepuszcza wody i środków czyszczących, natomiast przepuszcza powietrze.

Element pochłaniający 34, który posiada własności kapilarne, może składać się dalej z waty, gąbki, granulatu gliny, papieru lub porowatych spiekanych mas, wytwarzanych inną technologią. Następnie element pochłaniający 34 jest wykonany w ten sposób, że znajdujące się na membranie 36 krople cieczy zostają przez kapilarne działanie elementu pochłaniającego 34 odprowadzone z membrany 36 do tego elementu pochłaniającego 34.

Pojemność absorpcji elementu pochłaniającego 34 jest kontrolowana przy pomocy kapilarno-optycznego wskaźnika napełnienia 37. W tym celu na górnej stronie obudowy łączącej 6 znajduje się okno 38, za którym jest umieszczony, wystający do elementu pochłaniającego 34, kapilarny czujnik 39, który w zależności od zawartości cieczy zmienia barwę.

Alternatywnie stan zawartości cieczy może być wskazywany wyłącznikiem podciśnieniowym, przy czym podciśnienie może być mierzone po stronie ssącej membrany 36. To podciśnienie zwiększa się, jeżeli na membranie 36 tworzy się filtr wodny. W takim przypadku odsysanie powietrza i cieczy zostaje automatycznie przerwane, tak że po wyłączeniu odkurzacza 3 z końcówki 1 nie może wykraplać się żadna ciecz.

Nanoszenie wody względnie środka czyszczącego na oczyszczaną twardą powierzchnię 20 następuje w wyniku działania przestrzeni międzykapilamej szczotek 22. Ciecz zostaje podawana jednak tylko wtedy, jeżeli szczotki 22 mają kontakt z powierzchnią. Podawanie cieczy z zasobnika kapilarnego 26 następuje również na zasadzie oddziaływania kapilarnego.

Nanoszenie cieczy i odsysanie cieczy zabrudzonej odbywa się podczas cyklu roboczego. Czynnik czyszczący (korzystnie woda, alkohole i/lub substancje aktywne powierzchniowo) zostaje nanoszony na oczyszczaną powierzchnię 20 w takich ilościach, że z jednej strony zapewniają one dobrą jakość czyszczenia, a z drugiej strony powstrzymują spływ grawitacyjny. Konieczna przy tym ilość czynnika czyszczącego wynosi zgodnie z wynalazkiem 3 do 5 g wody na 1 m² powierzchni twardej. Pozwała to w sposób niezawodny na oczyszczanie dużych powierzchni twardych przy użyciu bardzo małych ilości czynnika czyszczącego. Odpowiednio do tego zbiornik zapasowy cieczy 23 może być stosunkowo mały i posiadać pojemność od 30 do 150 ml. Po naniesieniu cieczy 51 na twardą powierzchnię 20 następuje wraz z ruchem końcówki 1 odkurzacza w kierunku roboczym R rozpuszczanie brudu za pomocą elementu czyszczącego 19. Element czyszczący 19 jest wykonany korzystnie z materiału niezwilżalnego wodą. Dodatkowo element czyszczący 19 uszczelnia kanał ssący 28 względnie jego wlot 15 do szczecin 22, gdyż posiada on także część uszczelniającą. Przy pomocy wargi 17 zostaje środek czyszczący względnie mieszanina zabrudzona odciągnięta od twardej powierzchni 20 i w wyniku dużej prędkości powietrza w kanale ssącym 28 odtransportowana przez kanał ssący 29 i giętki wąż odsysający 31 do elementu pochłaniającego 34 (strzałki a). Pozostała na twardej powierzchni 20 resztka wody może być ewentualnie usunięta automatycznie za pomocą wycieraczki 30 podczas czynności odejmowania końcówki 1 odkurzacza, koniecznej przy zakończeniu procesu wycierania.

Powstające na wylocie 15 kanału ssącego podciśnienie może służyć do tego, aby wspierać kapilarny transport czynnika czyszczącego ze zbiornika zapasowego cieczy 23. W tym też celu transportowana ilość środka czyszczącego może być zmieniana dzięki temu, że pomiędzy wylotem 15 kanału ssącego i urządzeniem 21 do nanoszenia cieczy względnie

180 134 szczotkami 22 umieszczony zostanie ruchomy lub miejscowo zaopatrzony w otwory element uszczelniający.

Jak już wspomniano, zawiesina brudu i środka czyszczącego z oczyszczanej twardej powierzchni 20 jest odsysana za pomocą przyłączonego odkurzacza 3 do filtra 33 względnie do elementu pochłaniającego 34. Następuje tutaj oddzielenie brudu, czynnika czyszczącego i powietrza (strzałki b). W wyniku tego zawiesina składająca się z brudu i/lub czynnika czyszczącego zostaje oddzielona. Z końcówki 1 odkurzacza płynie strumień powietrza, który jest wolny od materii kondensującej i jednocześnie niesie ze sobą niewielkie ilości cząstek stałych (strzałki c).

Strumień powietrza płynący przez filtr 33 względnie przez element pochłaniający 34 może być także wykorzystany do tego, aby wysuszyć zawiesinę brudu i środka czyszczącego, tak że element pochłaniający 34 pochłania tylko niewielkie ilości cieczy i stąd też jego rozmiary mogą być małe. Element pochłaniający 34 składający się co najmniej z jednego porowatego medium zatrzymuje w sposób pewny fazę kondensującą. Duża powierzchnia elementu pochłaniającego 34 powoduje jednak, że wiele cieczy czyszczącej w wyniku przemiennego działania ze strumieniem powietrza zostaje przeprowadzone w stan gazowy i porwane przez to powietrze.

Aby zapewnić bezpieczny transport zabrudzonej zawiesiny, jak również wysuszenie bez reszty twardej powierzchni 20, zgodnie z wynalazkiem stosowane są prędkości powietrza od 30 do 90 m/sek. Korzystne jest przy tym takie ukształtowanie kanału powietrznego, że podane uprzednio miejscowe prędkości przepływu kształtują się tylko z niewielkimi strumieniami objętościowymi powietrza, wynoszącymi od 3 do 15 1 na sekundę.

Następnie istnieje możliwość, aby zgromadzoną w elemencie pochłaniającym 34 ciecz odprowadzić z powrotem do urządzenia 21 do nanoszenia cieczy względnie do zapasowego zbiornika cieczy 23. Może to nastąpić przez transport kapilarny. Konieczne jest jednak przy tym, aby doprowadzenie zasysanego powietrza i zawracanie cieczy do obiegu w zasobniku 35 były pod względem miejsca na tyle oddalone od siebie, że zawrócona ciecz będzie co najmniej wystarczająco oczyszczona z cząstek brudu, niesionych przez zasysane powietrze. Do tego powrotnego transportu może być wykorzystane podciśnienie, powstające przy wylocie 15 kanału ssącego. Tym samym zostaje utworzony obieg zamknięty, za pomocą którego mogą być czyszczone duże twarde powierzchnie przy użyciu niewielkich ilości środków czyszczących. Końcówka 1 odkurzacza jest przy tym tak ukształtowana, że podciśnienie w obszarze wlotu 15 kanału ssącego dla każdego położenia roboczego końcówki 1 jest w sumie większe, niż podciśnienie przed elementem pochłaniającym 34 łącznie ze spadkiem ciśnienia w filtrze 33, w zbiorniku 35 dla wody użytkowej i w elemencie pochłaniającym 34.

Aby osiągnąć dalsze zwiększenie działania czyszczącego, do zgromadzonego w zasobniku kapilarnym 26 medium czyszczącego można dodać stałe dodatki, takie jak sferyczne, włóknopodobne cząstki i inne.

Urządzenie 21 do nanoszenia cieczy może być wykonane, jak to zostało uwidocznione na fig. 5, w postaci listwy z pęczkami szczeciny, która składa się ze spiętych ciasno pojedynczych szczotek 22. Na fig. 6 i 7 przedstawione są ukształtowania alternatywne. Listwa z pęczkami szczeciny jest tutaj podzielona, przy czym ten podział jest wykonany w ten sposób, że umieszczone w listwie pęczki szczeciny w postaci szczotek są do siebie zbliżone. Na fig. 7 jest to zrealizowane przez trójkątny układ pęczków szczeciny 41.

Na fig. 8 do 15 są przedstawione dwie dalsze postacie wykonania wynalazku. Sposób działania jest taki sam, jak w postaci wykonania opisanej uprzednio. Są tutaj przedstawione jedynie alternatywne rozwiązania odnośnie obramowania wlotu kanału ssącego.

W odniesieniu do fig. 8 do 12 przedstawiona jest końcówka 1 odkurzacza, która posiada wlot 15 kanału ssącego, przy czym obrzeże 42 tego wlotu 15 zwrócone do urządzenia 21 do nanoszenia cieczy daje się wyjmować. To obrzeże 42 wlotu kanału ssącego jest umieszczone w kierunku roboczym R za urządzeniem 21 do nanoszenia cieczy i elementem czyszczącym 19 oraz jest przesuwane mniej więcej w kierunku odsysania. W tym celu obrzeże 42 wykonane jest jako listwa, która jest umieszczona ruchomo w odpowiednio ukształtowanym rowkowym wybraniu 43, które jest otwarte po stronie oczyszczanej

180 134 powierzchni. Następnie w wybraniu 43 znajdują się sprężyny dociskowe 44, które powodują automatyczne przemieszczenie powrotne obrzeża 42, tak że obrzeże 42 aż do określonego kąta ustawienia końcówki 1 odkurzacza znajduje się w stałym kontakcie z oczyszczaną powierzchnią 20. Obrzeże 42 jest na swoim swobodnym końcu, w kierunku krawędzi skierowanej do oczyszczanej powierzchni 20, wykonane w postaci grzebienia. W tym celu na krawędzi obrzeża uformowane są posiadające kształt zębów występy 45, pomiędzy którymi znajdują się puste miejsca dla utworzenia wąskich kanałów zasysających 46, co zostało dokładniej uwidocznione na fig. 12.

Przedstawione wykonanie w postaci grzebienia tylnego obrzeża 42, składającego się przede wszystkim z dostępnego w handlu tworzywa sztucznego niezwilżalnego wodą i stanowiącego obramowanie wlotu 15 kanału ssącego, umożliwia przy oczyszczaniu twardych powierzchni 20 lepsze odsysanie zawiesiny brudu i/lub medium czyszczącego, ponieważ przez zastosowanie wąskich kanałów ssących 46 zostaje zwiększona prędkość powietrza. Przednie obrzeże wlotu kanału ssącego stanowi nieprzepuszczająca powietrze warga 17.

Aby przed zakończeniem procesu czyszczenia usunąć resztę wody i brud z twardej powierzchni 20, końcówka 1 odkurzacza zostaje najpierw odchylona od twardej powierzchni 20 w ten sposób, że urządzenie 21 do nanoszenia cieczy, element czyszczący 19 i warga 17 przestają działać. Obrzeże 42 wysuwa się przy tym w wyniku oddziaływania sprężyn dociskowych 44 z wybrania 43 i tworzy w dalszym ciągu tylną krawędź 48 wlotu 15 kanału ssącego, przy czym obrzeże 42 za pomocą swych występów 45 opiera się o twardą powierzchnię 20. Przeciwległe obrzeże wlotu 15 kanału ssącego jest teraz utworzone przez przednią krawędź 47, wykonaną także w postaci grzebienia, która to krawędź 47 umieszczona jest na wardze 17, a patrząc w kierunku roboczym R, na tylnej stronie wargi 17.

W wyniku przechylenia końcówki 1 odkurzacza zostaje najpierw przerwany dopływ cieczy przez odjęcie urządzenia 21 do nanoszenia cieczy od twardej powierzchni 21. Wlot 15 kanału ssącego przylega przy tym w dalszym ciągu do twardej powierzchni 20, to znaczy jego obrzeżem 42, które zostało wysunięte, i jego przednią krawędzią 47, wykonaną również w postaci grzebienia. Przez to zostają utworzone wąskie kanały ssące 49 i 46 nie tylko na przedniej krawędzi 47, lecz także na tylnej krawędzi 48 obrzeża 42. W wyniku takiego ukształtowania powietrze z dużą prędkością zostaje zassane przez wąskie kanały ssące 46 i 49, przez co reszta wody, która znajduje się jeszcze na twardej powierzchni 20, zostaje rozpylona. To rozpylenie resztek wody może być dodatkowo polepszone przez ostre krawędzie przepływu i zmiany kierunku bezpośrednio za przednią krawędzią 47 i tylną krawędzią 48, które to krawędzie są ukształtowane w formie grzebieni. Po rozpyleniu resztki wody końcówka 1 odkurzacza może być odjęta od twardej powierzchni 20.

Na fig. 13 do 15 przedstawiona jest dalsza postać wykonania wynalazku. Różni się ona od opisanego uprzednio przykładu wykonania tym, że warga 17 z przynależną do niej grzebieniowatą krawędzią przednią 47 jest osadzona obrotowo względem pozostałego zespołu roboczego 8, oraz że obrzeże 42 względnie tylna krawędź 48 wlotu 15 kanału ssącego stanowi stały element konstrukcyjny, który w celu utworzenia wąskich kanałów ssących 50 posiada krawędź obrzeża w kształcie pługa, skierowaną w stronę twardej powierzchni 20.

Grzebieniowe względnie pługowate ukształtowania przedniej krawędzi 47 i tylnej krawędzi 48, tak jak w uprzednio opisanym przykładzie wykonania, w normalnej pozycji roboczej nie działają, co zostało pokazane na fig. 13. Przy odchyleniu końcówki 1 odkurzacza zgodnie z pozycją na fg.15, z twardą powierzchnią 20 styka się jedynie grzebieniowa krawędź przednia 47 i pługowata krawędź tylna 48, w wyniku czego także tutaj przez wąskie kanały ssące w obszarze przedniej krawędzi 47 i tylnej krawędzi 48 następuje rozpylenie resztek wody.

Na fig. 16 przedstawiona jest dalsza postać wykonania końcówki 1 odkurzacza według fig. 9. Jak pokazano, wychodząca z zasobnika kapilarnego 26 szczotkowata szczecina 22 jest umieszczona w ten sposób, że tworzy ona z czyszczoną powierzchnią kąt alfa wynoszący około 60°. Sąjednak możliwe wykonania, w których kąt alfa wynosi około 30 - 60°.

Wybrany układ szczotkowych szczecin 22 okazuje się przy tym w znacznym stopniu korzystny, ponieważ podczas ciągnięcia końcówki 1 na czyszczonej powierzchni 20 i przy

180 134 lekkim bocznym ugięciu przeciwko kierunkowi roboczemu R dopasowują się one prawie całą powierzchnią szczeciny do czyszczonej powierzchni 20 i w ten sposób wyrównują np. tolerancje wykończenia i nierówności na czyszczonej powierzchni 20.

W alternatywnym ukształtowaniu wlotu 15 kanału ssącego obszar zasysania jest wykonany w ten sposób, że z wlotu 15 kanału ssącego wychodzi duża liczba kanałowych odcinków ssących 52, mających kształt kanałów spustowych. Te kanałowe odcinki ssące 52 są rozdzielone równomiernie na całej szerokości przyrządu względnie na całej długości wlotu 15 kanału ssącego i posiadają korzystnie przekrój w kształcie U. Kanałowe odcinki ssące 52 są wykonane w obszarze swobodnie podpartego końca powierzchni czołowej 13 stanowiącej dno, w wyniku czego od strony obudowy przyrządu znajdują się ograniczenia kanałów w kształcie ”U”.

Następnie kanałowe odcinki ssące 52 są ograniczone przez wargę 17, dzięki czemu wykonane są kanały spustowe.

Ukształtowanie takie umożliwia lepsze odsysanie. Jest ono jeszcze korzystniejsze dzięki temu, że kanałowe odcinki ssące 52 usytuowane są ukośnie w taki sposób, że przebiegają one pochyło do kanału ssącego 28. To pochyłe usytuowanie kanałowych odcinków ssących 52 jest przedstawione w przekroju na fig. 17. Odnośnie pochylenia kanałowe odcinki ssące 52 są rozmieszczone symetrycznie względem osi głównej x - x, która to oś główna χ - x stanowi jednocześnie środkową oś kanału ssącego 28. Nachylenie kanałowych odcinków ssących 52 jest tak dobrane, że środkowe osie y odcinków 52 przecinają się z główną osią x kanału ssącego 28, korzystnie wewnątrz korpusu końcówki odkurzacza. W pokazanym przykładzie wykonania osie y kanałowych odcinków ssących 52 są usytuowane względem głównej osi x pod kątem około 30°. Sąjednak także możliwe wykonania, w których ten kąt jest zawarty w granicach 30 - 60°.

Wykonanie tego rodzaju kanałowych odcinków ssących 52, które wychodząc z wlotu 15 kanału ssącego rozciągają się do obszaru wargi 17 wykonanej jako gumowej obciągaczki, ma podczas cyklu czyszczenia tę zaletę, że następuje natychmiastowe osuszenie gumowej obciągaczki względnie wargi 17, w wyniku czego przy ponownym nasadzeniu końcówki 1 odkurzacza w obrębie wargi 17, na przykład na szyby okienne, zapobiega się powstawaniu pasm wody. Tego rodzaju wykonanie polepsza przejmowanie wody odsysanej przy małych strumieniach objętościowych powietrza w wyniku bardzo wysokich prędkości tego powietrza w kanałowych odcinkach ssących 52, spowodowanych ich małym przekrojem. Następnie ukośne usytuowanie odcinków 52 powoduje nakierowanie objętościowego strumienia powietrza do kanału ssącego 28.

Krytycznym okazuje się zwłaszcza przebieg odejmowania wargi 17, na przykład przy krawędziach ram okiennych, ponieważ tutaj warga 17 zostaje częściowo silnie załamana. Powoduje to, że z czyszczonej powierzchni nie zawsze zostaje w pełni usunięta ciecz czyszcząca. Mogą się przez to tworzyć w tych miejscach skazy, zwłaszcza na szybach okiennych.

Zgodnie z wynalazkiem problem ten został rozwiązany dzięki temu, że warga 17 jest wykonana jako warga podwójna.

Jak to zostało uwidocznione na fig. 16, warga 17 jest wykonana w przedłużeniu jednej ze ścianek 53 obudowy, otaczającej kanał ssący 28, przy czym warga 17 stanowi ograniczenie wlotu 15 kanału ssącego i kanałowych odcinków 52.

Za wargą 17 jest dołączona, patrząc w kierunku roboczym R, zewnętrzna druga warga 54, która jest wykonana korzystnie z bardziej miękkiego tworzywa, aniżeli wewnętrzna pierwotna warga 17. Układ jest tak dobrany, że zewnętrzna warga 54 jest prowadzona podczas cyklu roboczego w pewnym odstępie od czyszczonej powierzchni 20, co zostało pokazane na fig. 16. Powoduje to, że podczas zwykłego cyklu czyszczenia warga 54 nie dotyka oczyszczanej powierzchni 20. W cyklu odejmowania końcówki 1 zostaje ona, jak już wspomniano, obrócona, przy czym druga warga 54 styka się z oczyszczaną powierzchnią 20 i usuwa dodatkowo zanieczyszczenia z szyb na przykład w obrębie ram okiennych.

Aby pozostałe na czyszczonej powierzchni 20 resztki wody ewentualnie zmniejszyć albo nawet całkowicie usunąć, w dalszej postaci wykonania nie przepuszczająca powietrza warga 17 posiada w obszarze styku z oczyszczaną powierzchnią 20 kanały 55, co przedsta

180 134 wionę zostało na fig. 18. Kanały 55 są umieszczone po stronie wargi 17, zwróconej do urządzenia 21 do nanoszenia cieczy a tym samym do wlotu 15 kanału ssącego i przebiegają zasadniczo w kierunku szerokości wargi 17. Kanały 55 mają trójkątną ostrokątną podstawę i są umieszczone w obszarze blisko otworu 29 kanału ssącego.

Kanały 55 są przy tym tak ukierunkowane, że ich wierzchołki znajdują się blisko styku z oczyszczaną powierzchnią 20 i umieszczone są w ten sposób, że te wierzchołki są odwrócone od głównej osi a, przechodzącej przez kanał ssący 28. Kanały 55 mają w przekroju kształt wycinka koła, przy czym ich głębokość, wychodząc od wierzchołka, powiększa się w kierunku głównej osi x, co zostało uwidocznione w ujęciu perspektywicznym na fig. 19.

W wyniku takiego ukształtowania, zwłaszcza kształtu kanałów 55, zostają osiągnięte różne ciśnienia kapilarne, tak że reszta wody 56 w wyniku spadków ciśnienia zostaje odtransportowana do kanału ssącego 28 i stamtąd uniesiona przez objętościowy strumień powietrza.

Na fig. 20 i 21 jest przedstawiony w dalszej postaci wykonania zespół roboczy 8 końcówki 1 odkurzacza według fig. 4. Jak to zostało pokazane, element czyszczący 19 jest tutaj umieszczony przesuwnie w ten sposób, że ten element czyszczący 19 z pozycji normalnej, w której następuje zasilanie czyszczonej powierzchni 20 (patrz fig. 20), może być cofnięty do pozycji, zwiększającej przekrój wlotu 15 kanału ssącego (patrz fig. 21). W tym celu element czyszczący 19 może być ułożyskowany na przykład za pomocą kołków w podłużnych otworach 57 i za pomocą nie pokazanego na rysunku uchwytu może być przesuwany przez użytkownika. Jest przy tym przewidziana komora 58 do umieszczenia w niej elementu czyszczącego 19 w pozycji cofniętej.

Za pomocą tego ukształtowania może być wytworzone podciśnienie panujące w kanale ssącym 28, zwłaszcza przy szczególnie stwardniałych zabrudzeniach lub w innych przypadkach, gdzie na oczyszczaną powierzchnię 20 musi być naniesiona większa ilość środków czyszczących. Powoduje to zwiększenie strumienia objętościowego środków czyszczących w urządzeniu 21 do nanoszenia cieczy. Poprzez przemieszczenie elementu czyszczącego 19 do utworzonej komory 58 nie zachodzi potrzeba przestrzennego rozdzielenia pomiędzy wylotem 15 kanału ssącego i urządzeniem 21 do nanoszenia cieczy, tak aby w tym urządzeniu 21 powstawało podciśnienie w stosunku do otoczenia, przez co więcej cieczy czyszczącej jest przenoszone przez kapilarne urządzenie nanoszące.

Jest także możliwe utworzenie przestrzennego rozdzielenia przez inny element przyrządu, który dla zwiększenia strumienia objętościowego środków czyszczących umieszczony jest przesuwnie.

Aby w pełni usunąć zagrożenie użytkownika, na przykład z powodu zwarć elektrycznych, ciecz czyszcząca 51 nie może się dostawać w postaci skondensowanej do elementów pod napięciem w odkurzaczu 3, potrzebnym do zasysania. Zgodnie z wynalazkiem może być to rozwiązane w taki sposób, że w pewnym odpowiednim miejscu końcówki 1 odkurzacza, na przykład bezpośrednio przed miejscem połączenia z odkurzaczem, umieszczony jest wilgotnościomierz, który przy zetknięciu się ze skondensowaną cieczą czyszczącą natychmiast przerywa dopływ napięcia. Tego rodzaju czujniki wilgotnościowe są dostępne w handlu.

W dalszej odmianie wykonania wynalazku na miejsce lub jako uzupełnienie nieprzepuszczalnej dla wody membrany 36 może być zastosowany element, który pochłania skondensowaną ciecz czyszczącą. Jest to przedstawione w oparciu o przykład wykonania, uwidoczniony na fig. 22.

Za membraną 36 jest dołączony w kierunku przepływu element zabezpieczający 59, który jest umieszczony bezpośrednio w obszarze połączenia z odkurzaczem 3.

Element zabezpieczający 59 posiada materiał pęczniejący 61, osadzony między dwiema porowatymi ściankami 60.

Element zabezpieczający 59 jest częścią zasobnika cieczy 35, przy czym materiał spęczający nałożony jest w ten sposób, że podczas pochłaniania cieczy zmienia się on, zwiększając swoją objętość. To wiązanie kondensującej cieczy może się odbywać na drodze chemicznej lub chemiczno-fizycznej. Jak już wspomniano, w korzystnej postaci wykonania wiążące wodę medium 61 jest osadzone w porowatej masie. Znane media wiążące wodę

180 134 stanowią wysoko modularne substancje techniczne, jak poliakrylan lub podobne, lecz mogą to być również produkty naturalne, jak na przykład skrobia ziemniaczana.

W wyniku napełnienia elementu zabezpieczającego 59 materiałem pęczniejącym 61 zostaje utworzona oddzielna droga przepływu, w której - w wyniku tak wytworzonej dużej powierzchni materiału pęczniejącego do pochłaniania kondensującej wilgoci - istnieje zabezpieczenie, które w pełni wyklucza zagrożenie użytkownika. Ewentualna przenikająca wilgoć zostaje wchłonięta przez media wiążące wodę, przy czym podczas zetknięcia z kondensującą cieczą zmieniają one swój stan, na przykład w formie pęcznienia, tak że w materiale pęczniejącym powstaje duży spadek ciśnienia i powietrzny strumień objętościowy o zmniejszającej się ilości zostaje w końcu unieruchomiony. Tym samym transport materii kondensującej do odkurzacza 3 zostaje przerwany.

Zostało więc opracowane urządzenie, które umożliwia odsysanie cieczy w sposób dający się sterować w zależności od określonego stanu napełnienia zasobnika cieczy 35.

Według dalszej postaci wykonania wynalazku przyrost objętości mediów wiążących wodę, zwłaszcza materiału pęczniejącego 61, może być tak dalece korzystnie dobrany, że objętościowy strumień powietrza zawierający kondensującą wilgoć, prowadzony jest przez szczelinę, której ścianki są wykonane z materiałów wiążących wodę.

Wykonanie takie jest pokazane w ujęciu schematycznym na fig. 23. W obszarze kanału ssącego 28 znajduje się zamykający ten kanał rdzeń 62, wykonany na przykład ze spienionego tworzywa o zamkniętych porach, który to rdzeń umieszczony jest jedynie w oddzielonej i zmieniającej kierunek drodze przepływu 63. Nieprzerwana zmiana kierunku drogi przepływu 63 służy do tego, aby utworzyć względnie dużą powierzchnię, przy czym ścianka oddzielnej drogi przepływu 63 wykonana jest częściowo, lub korzystnie całkowicie z materiału pęczniejącego 61. Zawierające kondensującą wilgoć powietrze przepływa przez drogę strumienia 63, przy czym w przypadku pojawienia się kondensującej cieczy przyrost objętości medium wiążącego wodę, w danym przypadku materiału pęczniejącego 61, zmniejsza szerokość szczeliny drogi przepływu 63 aż do pełnego przerwania objętościowego strumienia powietrza, przez co także tutaj zagrożenie użytkownika zostaje usunięte.

Również tego rodzaju ukształtowanie może być zastosowane jako dodatkowy element zabezpieczający, włączony za nieprzepuszczającąwody membraną 36.

Aby zmniejszyć ciśnienie zwrotne cieczy na membranie 36, można następnie zabudować zawór zwrotny 64, który jest włączony za membraną 36 w kierunku przepływu, co zostało pokazane na fig. 24. Do tego przewidziany jest ciśnieniowy kanał wyrównawczy 65, który z jednej strony - patrząc w kierunku odpływu - jest włączony przed membraną 36 a z drugiej strony do komory ciśnieniowej 66, znajdującej się wewnątrz kanału ssącego 28. Wewnątrz tej komory ciśnieniowej znajduje się elastyczna membrana 67, do której zamocowany jest popychacz 68 z osadzonym od strony główki stożkiem uszczelniającym 69. Stożek uszczelniający 69 działa w kierunku nieprzepuszczającej wody membrany 36 zasobnika cieczy 35. Korzystne jest tutaj rozwiązanie, w którym stożek uszczelniający wykonany jest z gumy.

Współosiowo do nieprzepuszczającej wody membrany 36 znajduje się za nią w kierunku przepływu ścianka zamykająca 70, posiadająca osiowy otwór 71.

Pomiędzy komorą ciśnieniową 66 i stożkiem uszczelniającym 69 znajduje się obejmująca popychacz 68 sprężyna naciągowa 72, która przytrzymuje stożek uszczelniający 69 wraz z popychaczem 68 w położeniu otwarcia osiowego otworu 71.

Otwór wlotowy ciśnieniowego kanału wyrównawczego 65 w obszarze zasobnika cieczy 35 jest w pobliżu membrany 36 korzystnie zamykany także za pomocą nieprzepuszczającej wody membrany 73. Następnie komora ciśnieniowa 66 posiada, w obszarze elastycznej membrany 67, przeciwległym obszarowi wlotu ciśnieniowego kanału wyrównawczego 65, ciśnieniowy otwór wyrównawczy 74. W wyniku takiego ukształtowania elastyczna membrana 67 jest zasilana z jednej strony ciśnieniem, panującym przed nieprzepuszczającą wody membraną 36, a z drugiej strony ciśnieniem kanału ssącego 28.

Przy normalnej eksploatacji, to znaczy przy małym lub średnim stanie napełnienia zasobnika cieczy 35 różnica ciśnień jest na tyle mała, że siła sprężyny naciągowej 72

180 134 pozostawia stożek uszczelniający 69 w położeniu otwarcia. Skoro tylko jednak stan napełnienia zasobnika cieczy 35 zbliża się do maksimum, zwiększa się tym samym różnica ciśnień, na przykład przez to, że na nieprzepuszczającej wody membranie 36 tworzy się film wodny. W rezultacie tej różnicy ciśnień następuje przesunięcie stożka uszczelniającego 69 w kierunku osiowego otworu 71 aż do zupełnego zamknięcia tego otworu 71, przez co objętościowy strumień powietrza zostaje przerwany a tym samym nieprzepuszczająca wody membrana 36 zostaje odciążona, co zostało pokazane linią kreska - kropka na fig. 24.

W tym zamkniętym położeniu strona czołowa stożka uszczelniającego 69 może służyć dodatkowo do podparcia membrany 36, aby także tutaj ją dalej odciążyć.

Tego rodzaju ukształtowanie ma zwłaszcza tę zaletę, że membrana 36 lepiej reaguje na mniejsze ciśnienie zwrotne niż bez zastosowania zaworu zwrotnego, ponieważ od pewnej nastawianej różnicy ciśnień zawór bezpieczeństwa 64 zamyka się i membrana 36 zostaje odciążona. Dzięki temu możliwe jest zastosowanie końcówki 1 według wynalazku do wszystkich odkurzaczy dostępnych w handlu, również takich, które nie są przeznaczone do odsysania kondensującej cieczy.

Przez prosty mechanicznie wskaźnik, sprzężony z zaworem bezpieczeństwa 64, użytkownik może zostać dodatkowo poinformowany, że zasobnik cieczy 35 został maksymalnie napełniony i należy go wymienić względnie regenerować. W tym celu na przykład może być jak to zostało przedstawione schematycznie na fig. 24 - na stożku uszczelniającym 69 lub też alternatywnie na popychaczu 68 umieszczona wskazówka 75, przy czym położenie wskazówki 75 jest od zewnątrz widoczne dla użytkownika przez wziernik 76.

Jak już wspomniano, może nastąpić odprowadzenie przefiltrowanej cieczy z zasobnika 35 z powrotem do zasobnika kapilarnego 26. Jest to przedstawione w przykładowym wykonaniu na fig. 25.

Do tego celu w uwidocznionym na fig. 25 przykładzie wykonania końcówka 1 odkurzacza posiada przepływowe połączenie 77 w postaci giętkiego węża. To przepływowe połączenie jest włączone pomiędzy kapilarny zasobnik 26 i membranę 36 po jej stronie zwróconej do dmuchawy ssącej względnie po jej stronie, odwróconej od zasobnika cieczy 35. W obszarze wlotu przepływowego połączenia 77 do zasobnika kapilarnego 26 znajduje się korzystnie nieprzepuszczająca wodę uszczelka 78, w danym przypadku mająca postać membrany. Następnie w miejscu dołączenia przepływowego połączenia 77 do kanału ssącego 28 może być umieszczony filtr powietrzny 79.

Pomiędzy zasobnikiem kapilarnym 26 i zasobnikiem cieczy 35 jest wykonane cieczowe połączenie zwrotne 80, którym również może być giętki wąż.

Za pomocą tego ukształtowania jest możliwe, aby przefiltrowana ciecz z zasobnika cieczy 35 została wyssana z powrotem do zasobnika kapilarnego 26. Tym samym do ponownego napełnienia zasobnika kapilarnego 26 cieczą, znajdującą się w zasobniku cieczy 35, nie są potrzebne żadne dalsze środki pomocnicze. Do tego rodzaju odprowadzenia powrotnego należy jedynie włączyć przepływowe połączenia 77 i 80, których przykładowo wyłączniki odłączające 81 i 82 są uruchamiane przez użytkownika. Wyłączniki odłączające 81 i 82 są pokazane na fig. 25 jedynie schematycznie.

Po odłączeniu przepływowych połączeń 77 i 80 zasobnik kapilarny 26 zasilony zostaje większym podciśnieniem, aniżeli panującym w zasobniku cieczy 35. Znajdująca się w zasobniku 35 przefiltrowana ciecz zostaje poprzez połączenie zwrotne 80 wessana z powrotem do zasobnika kapilarnego 26, przy czym droga strumienia powietrznego jest względem normalnej pozycji roboczej odwrócona i skierowana przez połączenie przepływowe 77.

Jak wspomniano, odłączenie połączeń przepływowych może nastąpić przez uruchomienie wyłączników odłączających. Jest jednak także możliwe, że w obszarze zespołu roboczego 8 znajduje się łącznik samopowrotny, który w przypadku odjęcia od czyszczonej powierzchni 20 odłącza połączenie przepływowe 77 i w danym przypadku także połączenie zwrotne 80. Odpowiednio przy nasadzeniu końcówki 1 odkurzacza na czyszczoną powierzchnię odpowiednie elementy odcinające winny się znajdować w pozycji zamknięcia połączenia przepływowego.

180 134

Następnie prowadzenie zwrotne cieczy z zasobnika cieczy 35 do zasobnika kapilarnego 26 może mieć miejsce dzięki temu, że zasobnik cieczy 35 i zasobnik kapilarny 26 są połączone odpowiednimi przewodami kapilarnymi, które tworzą różnicę ciśnień, konieczną do przenoszenia tej cieczy. Korzystne jest przy tym, że przenoszenie następuje tylko w okresach czasu, w których użytkownik wyłączył przyrząd. Korzystnym jest również przy tego rodzaju układzie zabudowanie zaworu zwrotnego lub podobnego w obszarze kapilarnych przewodów przenoszących.

Na fig. 26 pokazana jest powiększonym ujęciu schematycznym zasada gromadzenia pośredniego i ulatniania się zassanych ilości wody. Element pochłaniający 34 w jednej z postaci wykonania może składać się z włókien tekstylnych 83, które gromadzą ciecz 51 w pustych mikroprzestrzeniach 84, transportują ją w wyniku działania kapilarnego i przez mikroszczeliny 85 względnie mikrootwory 86 przenoszą na powierzchnię 87, skąd ta ciecz 51 może szybko się ulotnić. W wyniku tego ukształtowania względna wilgoć przenoszonego objętościowego strumienia powietrza pozostaje poniżej punktu rosy, dzięki czemu zagrożenie, na przykład przez zwarcia elektryczne, jest całkowicie usunięte.

Na fig. 27 do 31 przedstawiona jest końcówka 1 odkurzacza w dalszym wykonaniu alternatywnym. Istotne jest tutaj, że urządzenie 21 do nanoszenia cieczy razem ze zbiornikiem zapasowym cieczy 23 względnie zasobnikiem kapilarnym 26 jest umieszczone przesuwnie osiowo względem wargi 17 i wlotu 15 kanału ssącego.

Warga 17, wlot 15 kanału ssącego i kanał ssący 28 są wykonane jako połączona część przyrządu, przy czym kanał ssący 28 wchodzi, tak jak w innych przykładach wykonania, do umieszczonego w obudowie łączącej 6 zasobnika cieczy 35. Obudowa łącząca 6 jest - w odniesieniu do osi wzdłużnej kanału ssącego 28 w tym celu usytuowana pod kątem. Kanał ssący 28 stanowi także konstrukcyjne połączenie między obudową łączącą 6 i obszarem, obejmującym wargę 17 i wlot 15 kanału ssącego. W tym swobodnym, odkrytym obszarze kanał ssący 28 względnie jego zewnętrzna ścianka ma w przekroju postać koła.

Po stronie dolnej, to znaczy umieszczony w kierunku roboczym R przed wylotem 15 kanału ssącego, jest usytuowany obejmujący zasobnik kapilarny 26, zbiornik zapasowy cieczy 23 w którym znajduje się po jego stronie czołowej, zwróconej do czyszczonej powierzchni 20, urządzenie 21 do nanoszenia cieczy, tak samo jak w uprzednio opisanych przykładach wykonania. Zbiornik zapasowy cieczy 23 wy staje, według widoku z góry na fig. 27, z obydwu stron poza kanał ssący 28 i posiada element łączący 90 w postaci złączki, obejmujący kanał ssący 28 względnie jego ściankę zewnętrzną. Za pomocą tego mającego kształt złączki elementu łączącego 90 część obudowy, składająca się zasadniczo z urządzenia 21 do nanoszenia cieczy i zasobnika kapilarnego 26, jest zamocowana do drugiej części obudowy', posiadającej zasadniczo wargę 17 i kanał ssący 28. W wyniku tego ukształtowania urządzenie 21 do nanoszenia cieczy wraz ze zbiornikiem zapasowym cieczy 23 jest umieszczone przesuwnie wzdłuż kanału ssącego 28.

Element łączący 90 posiada przycisk uruchamiający 91, za pomocą którego ustalona zostaje skrajnie przednia pozycja, przedstawiona na fig. 28 i skrajnie tylna pozycja, pokazana na fig. 29. Tym przyciskiem ustalającym 91 może być w razie potrzeby wprowadzony czop ustalający 92 lub podobny do odpowiednio uformowanych wybrań ustalających 93 elementu łączącego 90. Urządzenie ustalające jest przedstawione na rysunku jedynie schematycznie.

Pomiędzy elementem łączącym 90 i ramieniem w obszarze od kanału ssącego 28 obudowy łączącej 6, jest osadzona współosiowo do kanału ssącego 28 sprężyna 94, która powoduje zasilenie cieczą urządzenia 21 do nanoszenia cieczy z zasobnikiem kapilarnym 26 w skrajnie przedniej pozycji. Przesunięcie w kierunku skrajnie tylnej pozycji następuje tym samym przeciwko sile sprężyny.

Element czyszczący 19 jest wykonany z czyszczącego sukna 95, korzystnie z sukna z mikrowłókniny, które jest napięte na urządzeniu 21 do nanoszenia cieczy. To czyszczące sukno 95 jest zamocowane względnie przytrzymane zaciskami do obudowy z jednej strony w obszarze pomiędzy urządzeniem 21 do nanoszenia cieczy i wylotem 15 kanału ssącego, a z drugiej strony do urządzenia 21 do nanoszenia cieczy po stronie, odwróconej od wlotu 15

180 134 kanału ssącego. Zamocowanie to jest pokazane jedynie schematycznie. Jak to na przykład zostało uwidocznione na fig. 28, korzystne jest wykonanie, w którym drugi koniec jest zamocowany do dolnej strony obudowy. Korzystne jest także wykonanie, w którym sukno 95 zamocowane rozłącznie celem jego wymiany na przykład dla oczyszczenia.

Podczas oczyszczania powierzchni 20 sukno czyszczące jest od tylnej strony nawilżane przez urządzenie 21 do nanoszenia cieczy.

Z kolei końcówka 1 odkurzacza może być wyposażona w nie pokazaną na rysunku krawędź skrobakowądo usuwania stwardniałych zabrudzeń.

Aby na przykład w pierwszym cyklu roboczym obluzować względnie zmiękczyć grubsze zabrudzenia, urządzenie 21 do nanoszenia cieczy wraz z zasobnikiem kapilarnym 26 zostaje przesunięte do skrajnie przedniego położenia i zabezpieczone zapadką. Położenie takie jest przedstawione na fig. 28. Urządzenie 21 do nanoszenia cieczy względnie wykonany z sukna 95 element czyszczący 19 jest pod kątem wysunięty przed wargę 17, tak że obróbka powierzchni 20 może się odbywać za pomocą nawilżonego od tylnej strony sukna czyszczącego 95 bez ściągania naniesionej cieczy przez wargę 17. Umożliwia to oddzielne nawilżanie, na przykład zamoczenie czyszczonej powierzchni 20 bez jej odsysania.

W celu zadziałania twardej krawędzi pokazanej na fig. 29, urządzenie 21 do nanoszenia cieczy wraz z zasobnikiem kapilarnym 26 zostaje przesunięte do skrajnie tylnego położenia i tam zabezpieczone zapadką. Urządzenie 21 do nanoszenia cieczy względnie czyszczące sukno 95 zostaje przy tym pod kątem cofnięte za wargę 17, przez co twarda powierzchnia 20 styka się jedynie z wargą 17, co służy na przykład do ściągania resztek wilgoci w trudno dostępnych miejscach lub też do osuszania, na przykład szyb szklanych po deszczu.

Ustawienie zatrzaskowe, określające skrajnie przednie i skrajnie tylne położenie może być, zgodnie z wynalazkiem, także całkowicie wyeliminowane, tak że część obudowy, mieszcząca urządzenie 21 do nanoszenia cieczy i zasobnik kapilarny 26 może być swobodnie przesuwana na kanale ssącym względnie na jego ściance zewnętrznej. W normalnym użytkowaniu końcówki 1 odkurzacza rozwiązanie to ma tę zaletę, że urządzenie 21 do nanoszenia cieczy względnie rozpięte na nim sukno czyszczące 95 oraz warga 17 stale przylegają do czyszczonej powierzchni 20, także wtedy, gdy w ciągu procesu roboczego w kierunku strzałki R końcówka 1 jest przechylana mniej lub więcej razy. Sukno czyszczące 95 i urządzenie 21 do nanoszenia cieczy przyjmują samoczynnie i stale pozycję kontaktującą z powierzchnią 20, co następuje w wyniku oddziaływania sprężyny 94. Na fig. 30 i 31 pokazane są dwie różne pozycje kątowe końcówki 1 odkurzacza względem czyszczonej powierzchni 20, przy czym na fig. 30 końcówka 1 nachylona jest względem powierzchni 20 pod kątem około 80°, a na fig. 31 pod kątem około 70°. W wyniku zgodnego z wynalazkiem ukształtowania uzyskany jest zakres kątowy około 30 - 50°, korzystnie 40°, w którym to zakresie zapewnione jest stałe przyleganie wargi 17 i sukna czyszczącego 95 do czyszczonej powierzchni 20.

Na fig. 32 i 33 uwidoczniony jest w dalszej odmianie wykonania element zabezpieczający 95 do sterowanego rozłączania względnie włączania odsysania w zależności od określonego stanu napełnienia zasobnika cieczy 35. Widać tu, że za zasobnikiem cieczy 35 który w przedstawionym przykładzie wykonania stanowi spienione tworzywo o otwartych porach lub podobny materiał jest umieszczony element zamykający 96 w postaci tworzywa gąbczastego, na przykład gąbki naturalnej. Ten gąbczasty element zamykający 96 znajduje się w bezpośrednim kontakcie z tylnym, patrząc w kierunku odsysania, końcem zasobnika cieczy 35.

Element zamykający jest zasilany zaworem 64 po stronie, odwróconej od zasobnika cieczy 35. Zawór 64 posiada stożek uszczelniający 97 do współdziałania ze ścianką uszczelniającą 98, usytuowaną po stronie obudowy łączącej. W obrębie ścianki uszczelniającej 98 znajduje się osiowy otwór 99 dla przejścia elementu sterującego 100, przez który to element sterujący 100 stożek uszczelniający 97 wspiera się na elemencie zamykającym 96. Z kolei stożek uszczelniający 97, w kierunku elementu zamykającego 96, znajduje się pod działaniem sprężyny naciskowej 101.

180 134

Na fig. 32 pokazana jest pozycja, w której zawór 64 utrzymywany jest w położeniu otwarcia. Zawór 64 opiera się przy tym poprzez element sterujący 100 na elemencie zamykającym 96, przez co pomiędzy' ścianką uszczelniającą 98 i stożkiem uszczelniającym 97 utworzony zostaje przelot dla odsysania. Jeżeli zasobnik cieczy osiągnie maksymalny stan napełnienia, wtedy gąbczasty element zamykający zostaje zasilony wilgocią, co prowadzi do zmiękczenia tworzywa i następuje zagęszczenie względnie ściśnięcie elementu zamykającego 96. W wyniku tego zależnego od wilgoci zagęszczenia zawór 64 przy pomocy wstępnego napięcia sprężyny przesuwa się w położenie zamknięcia. Położenie to jest przedstawione na fig. 33. Element sterujący 100 ściska element zamykający w ten sposób, że osadzony na elemencie sterującym 100 stożek uszczelniający 97 osiada szczelnie na ściance uszczelniającej 98 i tym samym przerywa odsysanie.

Po opróżnieniu zasobnika cieczy 35 element zamykający 96 odpręża się samoczynnie w wyniku stopniowego wysuszenia, ponownie nabiera sprężystości i przemieszcza zawór 64 z powrotem do położenia wyjściowego według fig. 32.

Opisane wyżej ukształtowanie elementu zabezpieczającego 95 jest możliwe także dla innych pojemników mieszczących ciecz, które po osiągnięciu ustalonego wstępnie stanu napełnienia powinny być samoczynnie napełniane i zamykane.

17 30 19 10 28 9 8

180 134

OJ

180 134

180 134

180 134

180 134 ffe 3 SJ ca

180 134

180 134

180 134

' I 90 ι

23 ₃₅

180 134

1^33

6 96 95 99 96 64

100 96

ΈΪ3°33

6 96 95 99 98 64

100 98

180 134

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (66)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Końcówka odkurzacza do czyszczenia powierzchni na mokro, zwłaszcza powierzchni pionowych, posiadająca urządzenie do nanoszenia cieczy, kanał ssący z wylotem oraz element czyszczący powierzchnię z doprowadzeniem płynu czyszczącego, znamienna tym, że ma zapasowy zbiornik cieczy (23) z kapilarnym zasobnikiem (26) połączonym z urządzeniem (21) do nanoszenia tej cieczy.
2. 2. Końcówka odkurzacza według zastrz. 1, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy jest, w stosunku do powierzchni nanoszenia, podzielone na podstruktury.
3. 3. Końcówka odkurzacza według zastrz. 1, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy posiada pęczek ze szczeciny, pochłaniający określony zapas cieczy.
4. 4. Końcówka odkurzacza według zastrz. 3, znamienna tym, że pęczek ze szczeciny składa się ze szczecin (22), które są nachylone w stosunku do oczyszczanej powierzchni (20) pod kątem około 30 do 60°.
5. 5. Końcówka odkurzacza według zastrz. 1, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy jest umieszczone w kapilarnym zasobniku (26).
6. 6. Końcówka odkurzacza według zastrz. 1, znamienna tym, że przed urządzeniem (21) do nanoszenia cieczy jest umieszczony wlot (15) kanału ssącego, który ma kształt szczeliny.
7. 7. Końcówka odkurzacza według zastrz. 6, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy ma element czyszczący (19) stanowiący obramowanie wlotu (15) kanału ssącego.
8. 8. Końcówka odkurzacza według zastrz. 7, znamienna tym, że element czyszczący (19) jest elementem uszczelniającym i ma włókninę czyszczącą.
9. 9. Końcówka odkurzacza według zastrz. 6, znamienna tym, że wlot (15) kanału ssącego ma w kierunku roboczym (R) obramowanie w kształcie wargi (17) nieprzepuszczającej powietrze.
10. 10. Końcówka odkurzacza według zastrz. 9, znamienna tym, że wlot (15) kanału ssącego składa się z dużej liczby poszczególnych odcinków (52) tego kanału ssącego.
11. 11. Końcówka odkurzacza według zastrz. 10, znamienna tym, że odcinek (52) kanału ssącego jest częściowo ograniczony przez wargę (17).
12. 12. Końcówka odkurzacza według zastrz. 11, znamienna tym, że odcinki (52) kanału ssącego są skośnie pochylone względem kanału ssącego (28).
13. 13. Końcówka odkurzacza według zastrz. 9, znamienna tym, że warga (17) ma zewnętrzną wargę (54).
14. 14. Końcówka odkurzacza według zastrz. 13, znamienna tym, że zewnętrzna warga (54) wykonana jest z bardziej miękkiego tworzywa, aniżeli warga (17).
15. 15. Końcówka odkurzacza według zastrz. 14, znamienna tym, że zewnętrzna warga (54) ma większy odstęp od czyszczonej powierzchni (20), tak że przy zwykłym procesie oczyszczania znajduje się ona w pewnej odległości od czyszczonej powierzchni (20).
16. 16. Końcówka odkurzacza według zastrz. 9, znamienna tym, że warga (17) posiada po swej stronie, zwróconej do urządzenia (21) do nanoszenia cieczy, przebiegające na szerokości tej wargi (17) kanały (55), które swym przekrojem rozszerzają się w kierunku kanału ssącego (28).
17. 17. Końcówka odkurzacza według zastrz. 9, znamienna tym, że za wargą (17) umieszczona jest wycieraczka (30) dla resztek wody.
18. 18. Końcówka odkurzacza według zastrz. 1, znamienna tym, że pomiędzy urządzeniem (21) do nanoszenia cieczy i wlotem (15) kanału ssącego jest umieszczony element czyszczący (19).

    180 134
19. 19. Końcówka odkurzacza według zastrz. 18, znamienna tym, że element czyszczący (19) jest umieszczony przesuwnie w kierunku zmniejszania albo zwiększania przekroju kanału ssącego (28).
20. 20. Końcówka odkurzacza według zastrz. 18, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy, element czyszczący (19) i wlot (15) kanału ssącego są umieszczone w obrotowo-przechylnym zespole roboczym (8).
21. 21. Końcówka odkurzacza według zastrz. 19, znamienna tym, że kanał ssący (28) posiada filtr (33) do odfiltrowania cieczy z odsysanego powietrza.
22. 22. Końcówka odkurzacza według zastrz. 21, znamienna tym, że filtr (33) ma w zasobniku cieczy (35) element pochłaniający (34).
23. 23. Końcówka odkurzacza według zastrz. 22, znamienna tym, że element pochłaniający (34) posiada materiał włóknisty, z włóknami (83) w kształcie rurek mających mikroszczeliny (85).
24. 24. Końcówka odkurzacza według zastrz. 21, znamienna tym, że filtr (33) w kierunku odsysania jest oddzielony nieprzepuszczającą powietrze membraną (36).
25. 25. Końcówka odkurzacza według zastrz. 22, znamienna tym, że element pochłaniający (34) ma labiryntowe przejścia odsysanego powietrza.
26. 26. Końcówka odkurzacza według zastrz. 25, znamienna tym, że element pochłaniający (34) stanowi spienione tworzywo o otwartych porach i/lub węgiel aktywny.
27. 27. Końcówka odkurzacza według zastrz. 22, znamienna tym, że zasobnik cieczy (35) ma urządzenie do wyłączania odsysania, które jest połączone ze sterownikiem określonego stanu jego napełnienia.
28. 28. Końcówka odkurzacza według zastrz. 27, znamienna tym, że sterownik zasobnika cieczy (35) jest połączony podciśnieniowo z zaworem (64) zamknięcia kanału ssącego (28).
29. 29. Końcówka odkurzacza według zastrz. 28, znamienna tym, że przednia strona zaworu (64) stanowi podporę membrany (36) wysokiego stopnia napełnienia zasobnika cieczy (35).
30. 30. Końcówka odkurzacza według zastrz. 29, znamienna tym, że membrana (36) jest umieszczona w zasobniku cieczy (35) pomiędzy elementem pochłaniającym (34) i kanałem ssącym (28).
31. 31. Końcówka odkurzacza według zastrz. 28, znamienna tym, że zawór (64) posiada wskaźnik, pokazujący stopień napełnienia zasobnika cieczy (35).
32. 32. Końcówka odkurzacza według zastrz. 22, znamienna tym, że zasobnik cieczy (35) jest co najmniej częściowo wypełniony materiałem (61), powiększającym objętość podczas pochłaniania cieczy, na przykład poliakrylanem.
33. 33. Końcówka odkurzacza według zastrz. 32, znamienna tym, że w materiale (61) ukształtowana jest oddzielna droga przepływu (63).
34. 34. Końcówka odkurzacza według zastrz. 33, znamienna tym, że oddzielna droga przepływu (33) ma zmieniający się kierunek.
35. 35. Końcówka odkurzacza według zastrz. 34, znamienna tym, że oddzielna droga przepływu (63) ma ściankę wykonaną częściowo lub całkowicie z materiału (61) powiększającego swoją objętość podczas pochłaniania cieczy.
36. 36. Końcówka odkurzacza według zastrz. 35, znamienna tym, że przed materiałem (61) powiększającym swoją objętość podczas pochłaniania cieczy umieszczona jest nieprzepuszczająca ciecz membrana (36).
37. 37. Końcówka odkurzacza według zastrz. 22, znamienna tym, że element pochłaniający (34) jest połączony odprowadzeniem cieczy z urządzeniem (21) do nanoszenia cieczy.
38. 38. Końcówka odkurzacza według zastrz. 27, znamienna tym, że zasobnik cieczy (35) jest połączony kanałem ssącym z zasobnikiem kapilarnym (26) zasysania cieczy (51).
39. 39. Końcówka odkurzacza według zastrz. 36, znamienna tym, że zwrócona do dmuchawy strona membrany (36) ma połączenie przepływowe (77) z zasobnikiem kapilarnym (26).

    180 134
40. 40. Końcówka odkurzacza według zastrz. 39, znamienna tym, że połączenie przepływowe (77) jest otwarte w położeniu, w którym końcówka odstaje ona od czyszczonej powierzchni (20).
41. 41. Końcówka odkurzacza według zastrz. 40, znamienna tym, że połączenie przepływowe (77) ma wyłącznik odłączający (81).
42. 42. Końcówka odkurzacza według zastrz. 40, znamienna tym, że ma wyłącznik przyciskowy połączenia przepływowego (77).
43. 43. Końcówka odkurzacza według zastrz. 38, znamienna tym, że ma kapilarne połączenie cieczy zwrotnej.
44. 44. Końcówka odkurzacza według zastrz. 5, znamienna tym, że zasobnik kapilarny (26) połączony jest z zasobnikiem cieczy (35) kapilarnymi przewodami zasilającymi.
45. 45. Końcówka odkurzacza według zastrz. 44, znamienna tym, że doprowadzenie zwrotne cieczy do zasobnika (35) jest oddzielone od odprowadzenia zasysanego powietrza.
46. 46. Końcówka odkurzacza według zastrz. 44, znamienna tym, że zasobnik cieczy (35) ma kapilamo-optyczny wskaźnik napełnienia (37).
47. 47. Końcówka odkurzacza według zastrz. 46, znamienna tym, że kapilamo-optyczny wskaźnika napełnienia (37) stanowi czujnik kapilarny (39).
48. 48. Końcówka odkurzacza według zastrz. 45, znamienna tym, że zasobnik cieczy (35) ma czujnik podciśnieniowy stanu napełnienia.
49. 49. Końcówka odkurzacza według zastrz. 1, znamienna tym, że po stronie zwróconej do urządzenia (21) do nanoszenia cieczy, obrzeże (42) wlotu (15) kanału ssącego jest umieszczone przesuwnie w kierunku odcięcia zasilania urządzenia (21) do nanoszenia cieczy i elementu czyszczącego (19).
50. 50. Końcówka odkurzacza według zastrz. 49, znamienna tym, że obrzeże (42) wlotu kanału ssącego jest umieszczone przesuwnie w kierunku odsysania.
51. 51. Końcówka odkurzacza według zastrz. 49, znamienna tym, że obrzeże (42) wlotu kanału ssącego ma krawędź przednią (47) odchylną w kierunku ukształtowania wąskich kanałów ssących (49).
52. 52. Końcówka odkurzacza według zastrz. 50, znamienna tym, że obrzeże (42) wlotu kanału ssącego ma tylną krawędź (48) w postaci grzebienia.
53. 53. Końcówka odkurzacza według zastrz. 51, znamienna tym, że przednia krawędź (47) jest ułożyskowana przechylnie-obrotowo w zespole roboczym (8).
54. 54. Końcówka odkurzacza według zastrz. 52, znamienna tym, że tylna krawędź (48) ukształtowana jest w postaci pługa tworzącego wąskie kanały ssące (50).
55. 55. Końcówka odkurzacza według zastrz. 49, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy jest umieszczone przesuwnie względem wargi (17) w kierunku oczyszczanej powierzchni (20).
56. 56. Końcówka odkurzacza według zastrz. 55, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy z zasobnikiem kapilarnym (26) jest umieszczone przesuwnie.
57. 57. Końcówka odkurzacza według zastrz. 12 albo 56, znamienna tym, że kanał ssący (28) ma stały przekrój, a urządzenie (21) do nanoszenia cieczy z zasobnikiem kapilarnym (26) jest umieszczone przesuwnie przy kanale ssącym (28).
58. 58. Końcówka odkurzacza według zastrz. 57, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy jest umieszczone przesuwanie w kierunku powrotnym przeciwko sile sprężyny (94).
59. 59. Końcówka odkurzacza według zastrz. 58, znamienna tym, że sprężyna (94) jest umieszczona współśrodkowo względem kanału ssącego (28).
60. 60. Końcówka odkurzacza według zastrz. 57, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy łącznie z zasobnikiem kapilarnym (26) jest zamocowane do kanału ssącego (28) za pomocą złączkowego elementu łączącego (90).
61. 61. Końcówka odkurzacza według zastrz. 58, znamienna tym, że urządzenie (21) do nanoszenia cieczy ma zapadkę umieszczoną w jego skrajnie przedniej i/lub skrajnie tylnej pozycji.

    180 134
62. 62. Końcówka odkurzacza według zastrz. 8, znamienna tym, że element czyszczący (19) zawiera sukno czyszczące (95), nawilżane od tylnej strony.
63. 63. Końcówka odkurzacza według zastrz. 62, znamienna tym, że sukno czyszczące (95) jest napięte na urządzeniu kapilarnym i nawilżane przez to urządzenie kapilarne.
64. 64. Końcówka odkurzacza według zastrz. 30, znamienna tym, że zawór (64) posiada element odcinający (96).
65. 65. Końcówka odkurzacza według zastrz. 64, znamienna tym, że element odcinający (96) jest wykonany z tworzywa pochłaniającego wilgoć.
66. 66. Końcówka odkurzacza według zastrz. 64, znamienna tym, że element odcinający (96) jest wykonany z tworzywa gąbczastego.

    * * *